Η Δέσποινα Κώτση, συγγενής των 3 απ τους 4 νέους που δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ στα Ελληνοαλβανικά σύνορα την 12η Δεκεμβρίου 1990, με μια συγκλονιστική ομιλία καθήλωσε τους παρευρισκομένους στην 25η επέτειο τιμής και μνήμης, που πραγματοποιήθηκε στο Αλύκο της Βορείου Ηπείρου το Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2015.
Η Δέσποινα Κώτση είναι δικηγόρος στο επάγγελμα. Αποφοίτησε από την Νομική Σχολή Αθηνών , ενώ έχει φοιτήσει και στο νομικό τμήμα της σχολής JeanMonnetτου Πανεπιστημίου Paris-SudXIτης Γαλλίας στο πλαίσιο του προγράμματος Erasmus. Σήμερα ολοκληρώνει το μεταπτυχιακό της στο Εξειδικευμένο Δημόσιο Δίκαιο από το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και το Πανεπιστήμιο του Μπορντώ της Γαλλίας . Κατά την διάρκεια των σπουδών της , ήταν μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Νέων Νομικών E.L.S.A. (European Law Students’ Association)και της Φοιτητικής Οργάνωσης για Διεθνή Θέματα S.A.F.I.A. (Student Association for International Affairs). Γνωρίζει αγγλικά , γαλλικά και γερμανικά .
Το 2012 υπήρξε διαπιστευμένη ερευνήτρια του Συμβουλίου της Ευρώπης με αρμοδιότητα την καταγραφή του ουσιαστικού ποινικού δικαίου για την Σεξουαλική Κακοποίηση των Ανηλίκων . Είναι ειδική σε θέματα Συμμετοχικής Δημοκρατίας , καθώς έχει εκπονήσει σχετικές μελέτες για το ελβετικό μοντέλο άμεσης δημοκρατίας υπό την αιγίδα του Ινστιτούτου Έρευνας και Κατάρτισης Ευρωπαϊκών Θεμάτων . Είναι επίσης μέλος της οργάνωσης « Λεοντίδα » με στόχο την αποκατάσταση της αρχαίας αγοράς των Αθηνών . Κατά το έτος 2015 , υπήρξε ερευνήτρια της Εσωτερικής Πολιτικής των Η.Π.Α. στο Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων του Παντείου Πανεπιστημίου . Ακόμη , βρέθηκε ως κύρια συνήγορος στην υπερασπιστική γραμμή στην πρώτη αναπαράσταση που έγινε στην Ελλάδα της επακόλουθης της Δίκης της Νυρεμβέργης ( Δίκη των Ανώτατων Αξιωματούχων της Ναζιστικής Γερμανίας ) .
Συμμετείχε το 2013 στην προσομοίωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ( EUROPAS) , όπου και τιμήθηκε με το βραβείο « Καλύτερο Μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου » . Έχει ακόμη τιμηθεί από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων , όταν ήταν ακόμη μαθήτρια , με έπαινο και εύφημο μνεία για την κατανόηση του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού και της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας . Κατά την εισαγωγή της στην τριτοβάθμια εκπαίδευση έλαβε χρηματικό έπαθλο από την τράπεζα EUROBANKEFGγια την επίδοσή της στις πανελλήνιες εξετάσεις .
Έχει ασχοληθεί ενεργά με τα κοινά της τοπικής αυτοδιοίκησης , καθώς το 2010 ήταν υποψήφια δημοτική σύμβουλος στον δήμο Ιλίου . Στο ενεργητικό της προστίθενται οκτώ πανελλήνιες διακρίσεις στον τομέα της Ποίησης :
2012 : Έπαινος Ποίησης « Εταιρείας Γραμμάτων & Τεχνών Πειραιά »
2012 : Έπαινος Ποίησης ( Ελεύθερη Έκφραση ) του Ομίλου UNESCO Κεφαλληνίας & Ιθάκης
2011 : Α’ Βραβείο ( Ανένταχτη Ποίηση ) του Διεθνούς Πολιτιστικού Οργανισμού
« Καφενείο των Ιδεών » , σε συνεργασία με τον Όμιλο UNESCO Πειραιώς & Νήσων – « Σικελιανά 2011 »
2011 : Β’ Βραβείο Ποίησης Φιλολογικού Συλλόγου « ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ » .
2010 : Α’ Βραβείο Λογοτεχνίας « Οικουμενικής Ομοσπονδίας Κωνσταντινουπολιτών »
2009 : Έπαινος Ποίησης Φιλολογικού Συλλόγου « ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ »
2008 : Γ’ Βραβείο Ποίησης ( Μοντέρνα Ποίηση ) λογοτεχνικού περιοδικού « ΚΕΛΑΙΝΩ »
2006 : Έπαινος Ποίησης « Εταιρείας Γραμμάτων & Τεχνών Πειραιά »
Ακολουθεί η ομιλία:
Αξιότιμοι συγχωριανοί ,
Αγαπητοί προσκεκλημένοι ,
Και άπαντες όσοι στην ζωή σας οριστήκατε να φυλάττετε Θερμοπύλες …
Ως εκπρόσωπος των οικογενειών , εφιστώ το δικό σας χρέος απέναντι στην ιστορία σαν εκείνη την αισθητική λαμπάδα της Δημοκρατίας , η οποία είθε να φωτίζει θαρρετά τις καρδιές σας και τις ψυχές όλων των μελλοντικών γενεών αυτού του τόπου . Αυτό το χωριό στάθηκε ηρωϊκό και γενναίο , όταν οι περιστάσεις και οι συνθήκες ήταν σκληρές και αδικαιολόγητα βίαιες . Αυτό το χωριό δεν λύγισε και ύψωσε το ανάστημά του όταν βρέθηκε αντιμέτωπο με τέσσερις δολοφονίες .
Οι ηρωϊκοί κάτοικοι – εσείς – αποκαταστήσατε με τον πιο ευλογοφανή , τον πιο δεικτικό τρόπο το ΚΡΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ . Νομιμοποιήσατε την επανάσταση ως εκείνη την αναπόδραστη και αναγκαία αντίδραση απέναντι στην αυθαιρεσία και την καταπάτηση των δικαιωμάτων του ανθρώπου .
Σ’αυτά τα δικαιώματα του ανθρώπου – αγαπητοί μου – οφείλουμε τώρα και ες αεί τον απαιτούμενο σεβασμό . Κάθε πολιτική και πολιτισμική κατάκτηση γεννάται αδιάκοπα και στηρίζεται στην τήρηση και την διαφύλαξη των ατομικών δικαιωμάτων. Η ελευθεροστομία – το δικαίωμα να έχει κανείς άποψη - , ο σεβασμός της ατομικής ιδιοκτησίας – το δικαίωμα να κατέχει κανείς αυτά που του ανήκουν - , η προαγωγή της παιδείας – το δικαίωμα που έχουν όλοι ανεξαιρέτως στην μόρφωση – και τόσα άλλα δικαιώματα είναι η παρακαταθήκη – το ιερό μπαούλο των ιδανικών – που σας κληροδότησαν τα τέσσερα παλληκάρια που σκοτώθηκαν για να αναπνέετε εσείς ελεύθεροι .
Καλώ από αυτό το βήμα , τις οικογένειες των θυμάτων να σταθούν στην πρώτη γραμμή , όπως έχουν καθήκον . Ας αφήσουμε τους ήρωές μας : τον Θανάση , τον Θύμιο , τον Αηδόνη και τον Βαγγέλη να μας οδηγήσουν . Αυτήν εδώ την ημέρα να είστε σίγουροι είναι μαζί μας . Είναι το χώμα που πατάμε , είναι ο αέρας που αναπνέουμε και είναι ο Ουρανός που μας επιβλέπει . Αν τους ρωτούσαμε τι θέλουν να δουν , είμαι σίγουροι θα ήθελαν αυτό :
Να εγερθήτε από αυτήν την στιγμή αντάξιοι των όσων σας κληροδότησαν . Σήμερα συμπληρώνονται 25 χρόνια από τον θάνατό τους . Είναι ημέρα και ώρα να λάμψετε ! Να κάνετε αυτόν εδώ τον τόπο , ετούτο ‘δω το χωριό το λίκνο μιας τεράστιας πνευματικής φωταγωγίας . Μονοιάστε , αγκαλιάστε ο ένας τον άλλον , δουλέψτε σκληρά , κρίνετε δίκαια , ακτινοβολείστε Δικαιοσύνη και Ελευθερία . Εσείς που ζήσατε την τυραννία , μεταδώστε τις αρχές και τις αξίες της Δημοκρατίας στις οικογένειές σας . Φτιάξτε ικανούς εργάτες για την γη μας και λαμπρούς επιστήμονες για την μικρή πολιτεία μας . Εμείς οι Αλυκάτες έχουμε παράδοση που εφάμιλλή της δεν υπήρξε παγκοσμίως : γιατί καταρρίψαμε με τα χέρια και τις πέτρες μας το αυταρχικότερο καθεστώς στην Παγκόσμια Ιστορία .
Για μια τέτοια παγκοσμιότητα είναι συνώνυμη μία μόνο τέχνη , αυτή που ανυψώνει τον άνθρωπο και πλαταίνει τον κόσμο : η Ποίηση . Για τον ποιητή , οι τέσσερις ήρωες είναι λοιπόν … ΑΘΑΝΑΤΟΙ ΚΑΤ’ ΕΥΘΥΜΙΣΜΟΝ . Ο ευθυμισμός , αυτό το καλό θυμικό – την ευχαρίστηση για τον θάνατο που σε κάνει αθάνατο – μας τον προσφέρουν ο Ευθύμιος και ο Αθανάσιος . Το μουσικό χαλί για να ακουστεί το ποίημα το στρώνουν τα αηδόνια του ουρανού - οι όμορφοι άγγελοι - , καθώς κοντά μας είναι ο Αηδόνης και ο Ευάγγελος .
1. Έγιν’ η νύχτα μας θολή , μουντή , μια νύχτα πιο αργή .
Το πένθος μας γυρεύει να ακούσει , να το καταπιεί .
Η νύχτα που σκοτώθηκαν οι τέσσερις ήρωες γίνεται πιο μακριά , πιο αργή . Μακραίνει για να μπορέσει να καλύψει όλο το μεγάλο πένθος του χωριού , να το καταπιεί πριν ξημερώσει η μέρα του Θεού .
2. Ας στάλιαζε η ελπίδα μας να ζεσταθεί στων αστεριών το μάργωμα ,
τον Ήλιο έδεσα σφιχτά και στο λαιμό τον ζάλωνα .
Η ελπίδα των οικογενειών στάλιαζε να ζεσταθεί στο φως των αστεριών της μαργωμένης νύχτας . Όμως , οι χωρικοί ζαλώνονται τον ίδιο τον Ήλιο για να ζεστάνουν τις καρδιές τους από τον θρήνο .
3. Δεντριά και φυλλωσιές σ’ ήλιο που γένεστε κοπάδι από σμαράγδια ,
του δίσκου μας το σεληνόγαλο ρουφάει μια θάλασσα η πιο παλλάδια
Η θάλασσα φουρτουνιάζει την νύχτα και ρουφάει το γάλα της Σελήνης . Οι φυλλωσιές την ημέρα λαμπυρίζουν σα σμαράγδια από τον ήλιο . Ατάραχοι ο Θεός κι η πλάση ξημερώνουν την μέρα .
4. Αντρεία ω , δε σ’ εφόβισε της μαντοσύνης μας κλωνί ̇
Του νιου παλλήκρανο ευαγγέλεται τον στέφανο πρωί ,
και με το βράδυ ρημασμένο φτάνει στο γονεί … !
Τα αντρειωμένα παλληκάρια δεν τα φόβισε το κλωνί της προφητείας του Θανάτου . Στεφάνι αρμόζει στο όμορφο κεφάλι , αλλά με το βράδυ φθάνει χτυπημένο στους γονείς.
5. Μύρισες το Παρθενώνειο τζάκι με τα ικάρεια τάχη … ,
κι όποτες το στόμα με τ’ αθάνατο αίμα εβράχη ,
Ψυχή μου , κόχλαζες στης λευτεριάς απάνω τη μακάρια ράχη !
Οι 4 νέοι μύρισαν το σπίτι του φωτός , το σύμβολο του Ελευθέριου Πολιτισμού με την ταχύτητα που είχαν –ωσάν δικά τους να ήταν – τα φτερά του Ικάρου . Κι όταν το στόμα βράχηκε με αίμα , η ψυχή τους κόχλαζε ευτυχισμένη πάνω στην ράχη της Ελευθερίας .
6. Δε με ‘σκιαζεν η κοινωνιά που χάμω χύνει άγιο το σταφύλι ,
μόνον ψαλμόρρητο που σ’ είχα εικόνισμα και δεν εμίλει .
Για τους γονείς δεν ήταν φοβερό να στάξει κάτω η Θεία Κοινωνία του άγιου σταφυλιού , αλλά τρομακτικό που το εικόνισμα του παιδιού τους ανάμεσα στα μοιρολόγια στημένο δεν
« εμίλει » , δεν αποκρίνοταν .
7. Προμήδεια ελληνικιά σιμά να με ζυγώσει
κι ολόκληρη μεμιάς ξανά να καταπιώ τη φώση !
Τα 4 παλληκάρια μας ελαχτάριζαν να έρθουν πιο κοντά στην ελληνική σοφία : την αρχέγονη Προμήδεια . Αυτή η αρετή του Προμηθέως που έκλεψε την φωτιά , την γνώση από του Θεούς να την χαρίσει στους ανθρώπους . Έτσι κι εκείνοι προσπάθησαν να κλέψουν την Ελευθερία για να την δωρίσουν σε όλους μας . Και να ξαναπιούν μ’ αυτό το δώρο ολόκληρη την φώση , το φως !
Αυτό το ΦΑΟΣ της καθαρής συνείδησης είναι η κατευθυντήρια οδός του πεπρωμένου μας . Αυτή η φώση έχει μέσα μας στοιχειώσει . Με έργα και πράξεις είναι καιρός να την κάνουμε πολιτισμό , Δικαιοσύνη , στην Ελλάδα μα και εδώ στην Βόρειο Ήπειρο . Είναι εθνικό και πανεθνικό το αίτημα για Αναγέννηση .
Και είναι τώρα η ωραία ώρα : η ώρα των τεσσάρων παιδιών , η δική τους ώρα ! Που από το άκουσμά μας θα σειστούν της Ελλάδος αλλά και της Αλβανίας η χώρα !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου