Ενίσχυση του έργου!

Ενίσχυση του έργου!

Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2017

Ο απολογισμός του 2016 (φωτο) και οι προκλήσεις του 2017

 
ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΣΤΗΝ 26Η ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ ΟΜΟΝΟΙΑΣ

Κυρίες και κύριοι προσκεκλημένοι, αγαπητοί συμπατριώτες
Σας ευχαριστώ όλους που ανταποκριθήκατε στο κάλεσμα για να συμμετέχετε στην καθιερωμένη ετήσια εκδήλωση μας.
Ιδιαίτερα να ευχαριστήσω όσους ήρθαν από μακριά….
Η επέτειος ίδρυσης της Ομόνοιας που τιμούμε αδιάκοπα για 26 χρόνια, δεν είναι μία τυπική εκδήλωση γενεθλίων που ανταλλάσουμε τυπικές ευχές. Είναι ο ετήσιος σταθμός του βορειοηπειρωτικού ελληνισμού.
Βρισκόμαστε σε μία αίθουσα όπου τις τρεις τελευταίες δεκαετίες μετατράπηκε σε μία από τις φωλιές του εδώ ελληνισμού.
Το 2016,η χρονιά που πέρασε ήταν από τις πιο δύσκολες, από τις πιο επεισοδιακές. Για να συγκρίνουμε την ψυχρότητα των ελληνοαλβανικών σχέσεων που έχουν άμεσο αντίκτυπο στα ζητήματα που αφορούν την ελληνική μειονότητα πρέπει να γυρίσουμε πολύ πίσω, στις αρχές τις δεκαετίας του 90.
Ζούμε σε μία χώρα όπου η πολιτική(οι) της  δεν μπόρεσαν ή δεν θέλησαν να χαράξουν μία στρατηγική καλής γειτνίασης που θα μας φέρει πιο κοντά στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Ο ανθελληνισμός που καλλιεργείται από μερίδα των μέσων ενημέρωσης και από σκοταδιστικές κοινωνικές και πολιτικές ομάδες όχι μόνο δεν καταπολεμάται από τις επίσημες δομές του αλβανικού κράτους αλλά ο σημερινός πρωθυπουργός φλερτάρει επικίνδυνα μαζί τους, επενδύοντας πολιτικά σε αυτό το φαινόμενο.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, η Ομόνοια και οι εκπρόσωποι της στη βουλή και αλλού προσπάθησαν να ανορθώσουν το δικό τους καθαρό πολιτικό λόγο. Ένας λόγος που δεν εκπροσωπεί επάξια μόνο τον βορειοηπειρωτικό ελληνισμό αλλά θέλουμε να πιστεύουμε και όλη την υγιώς σκεπτόμενη αλβανική κοινωνία που βλέπει τη χώρα να βυθίζεται στην διαφθορά, το κράτος να γίνεται όμηρο των κομματικών  μηχανισμών και η επικράτεια της να μετατρέπεται σε μία απέραντη χασισοφυτεία.
Συνηθίζουμε κάθε χρόνο από αυτό το βήμα να κάνουμε και τον απολογισμό της χρονιάς.
Παρά τις δύσκολες οικονομικές συγκυρίες, το 2016 είχαμε ίσως την πιο πλούσια πολιτισμική δραστηριότητα. Εκτός των καθιερωμένων εκδηλώσεων των παραρτημάτων, το καλοκαίρι συμμετείχαμε σε αρκετές πολιτιστικές δραστηριότητες αποκορύφωμα των οποίων ήταν το μεγάλο αντάμωμα ανήμερα του Αγίου Κοσμά στις 24 Αυγούστου στη Λιβαδειά με τη συμμετοχή λαογραφικών ομίλων απ όλες τις περιοχές της Ελληνικής Μειονότητας αλλά και από την Ελλάδα.
Άξια αναφοράς είναι και η εκδήλωση στους Αγίους Σαράντα στα πλαίσια του «2016 Έτος Ελλάδας – Ρωσσίας»
Η επανέκδοση της εφημερίδας «Η Φωνή της Ομόνοιας» δεν ήταν απλώς ένας στόχος αλλά μία εκκρεμότητα που έπρεπε να τακτοποιηθεί. Από τον περασμένο Ιούλιο επανακυκλοφόρησε η 15νθημερη εφημερίδα μας. Σε συνδυασμό με την ιστοσελίδα που ξεπερνά ημερησίως τις 500 επισκέψεις ενώ ανάλογα με την επικαιρότητα υπάρχουν μέρες που ξεπερνούν τις 5.000, αποκαταστήσαμε την επικοινωνία όχι μόνο με τους συμπατριώτες μας αλλά με ολόκληρο τον κόσμο.
Άλλη μια πρωτοβουλία που αναλάβαμε αυτή τη χρονιά ήταν η δημιουργία του εκδοτικού οίκου της Ομόνοιας για την ανάδειξη ιστορικών, πολιτιστικών και άλλων αξιών του τόπου μας. Ο φορέας αυτός έχει κύριο στόχο την έκδοση νέων βιβλίων, την επανέκδοση παλαιότερων ιστορικών συγγραμμάτων αλλά και τη δημιουργία μιας βάσης δεδομένων με όλη την βιβλιογραφία που αφορά τον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό. Στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας ήταν και η έκδοση του τρίγλωσσου λευκώματος «28η Οκτωβρίου 1940 – Σταθμός στην Παγκόσμια Ιστορία». Μία προσπάθεια που έχει στόχο 1) να αναδείξει την παγκόσμια διάσταση αυτής τη εποποιίας, 2) την ανάγκη περισυλλογής των οστών χιλιάδων ηρώων που κείτονται ακόμα σε χαράδρες και τη δημιουργία των στρατιωτικών νεκροταφείων  και 3) την υπενθύμιση στην παγκόσμια κοινότητα της δικιά μας παρουσίας.
Την προσπάθεια του εκδοτικού μας οίκου έρχεται να ενισχύσει η συγγραφέας κα. Σταματία Καραγεργίου – Πάπιστα η οποία μας χαρίζει τα έσοδα άλλα και τα δικαιώματα του εξαιρετικού ιστορικού μυθιστορήματος «Ξύλινος Σταυρός». Ο σύζυγος της, ο  κ. Πάπιστας είναι μαζί μας τους ευχαριστούμε όπως και τον Κεμετσετσίδη, τον κ. Μουρούτσο και στο πρόσωπο τους όλα τα παιδιά του Σεβαστιανού που τον αγώνα για τα δίκαια του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού τον έκαναν τρόπο ζωής.
Δεν έλειψε αυτή τη χρονιά και η φροντίδα μας και για την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας στις περιοχές που δεν έχουμε ελληνικό σχολείο. Στο Μουρσί και τη Νάρτα με την επιμέλεια της Ομόνοιας λειτουργούν φροντιστήρια ελληνικής γλώσσας για να μάθουν τα ελληνόπουλα αυτών των περιοχών γραφή και ανάγνωση.
Οι περισσότερες από τις προαναφερόμενες προσπάθειες είχαν την απλόχερη στήριξη της Ελληνικής Πρεσβείας στα Τίρανα και θέλω να ευχαριστήσω ιδιαίτερα για αυτό την πρέσβυ κα. Ελένη Σουρανή αλλά και τον πρώην πρέσβη κ. Ροκανα του οποίου στέλνουμε στο Πεκίνο που βρίσκεται τους πατριωτικούς μας χαιρετισμούς.
Κάποιοι μας κατηγόρησαν ότι μετατρέψαμε την Ομόνοια σε πολιτιστικό σύλλογο και ότι ο ρόλος της Ομόνοιας δεν είναι αυτός. Αν οι δραστηριότητες μας περιορίζονταν μόνο σε αυτά ίσως θα είχαν δίκιο αλλά αν έχει κάτι για να καμαρώνει η Ομόνοια για την περασμένη χρονιά δεν είναι μόνο τα προαναφερόμενα. Θα ήθελα να σταθώ σε δύο πρωτοβουλίες μας με πολύ σημαντικό εθνικό και πολιτικό χαρακτήρα:
Πρώτον:  Το περιουσιακό ζήτημα που μας απασχόλησε και μας απασχολεί κάθε μέρα δεν είναι απλώς το πιο φλέγον, είναι αυτό που κρίνει την ύπαρξη μας και το μέλλον του εδώ ελληνισμού. Υπάρχει σχέδιο περιουσιακής απογύμνωσης της Ελληνικής Μειονότητας. Δεν περιοριστήκαμε στις δυναμικές κινητοποιήσεις όπως στη Χειμάρρα. Ευαισθητοποιήσαμε τον διεθνή παράγοντα με την ολοκληρωμένη έκθεση που καταθέσαμε. Θέλω να ευχαριστήσω τον Υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδος κ. Κοτζιά που έθεσε το συγκεκριμένο ζήτημα στην πρόσφατη συζήτηση της Κομισιόν.  Δεν είναι μυστικό, πως ένας από τους λόγους που δεν δόθηκε η πολυπόθητη για την Αλβανία ημερομηνία για την έναρξη διαπραγματεύσεων με την Ε.Ε. ήταν αυτός. Στέλνουμε από αυτό το βήμα μήνυμα προς όλους και τους λέμε πως η θέση της Αλβανίας είναι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο μέτρο που μας αναλογεί στηρίζουμε αυτή την προσπάθεια, δεν πρόκειται όμως να κάνουμε καμία έκπτωση και θα χρησιμοποιήσουμε κάθε θεμιτό μέσο για να αποτρέψουμε κάθε αδικία που γίνεται εις βάρος της Ελληνικής Μειονότητας.
Δεύτερον: Η αλβανική κυβέρνηση αποφάσισε επιτέλους να φτιάξει ένα νόμο «Για την Προστασία των Εθνικών Μειονοτήτων». Παρακολουθήσαμε βήμα βήμα αυτή τη διαδικασία και συμμετείχαμε σε όλες τις διαβουλεύσεις του Υπουργείου Εξωτερικών που προετοιμάζει αυτό το νόμο και αναμένεται να φέρει προς ψήφιση σύντομα στην αλβανική βουλή. Σε αυτές τις συναντήσεις όπου συμμετείχαν και ξένοι διπλωμάτες και εμπειρογνώμονες διεθνών συμβάσεων, διαπιστώσαμε μία διάθεση κουκούλωσης των προβλημάτων που αφορούν τις μειονότητες και όχι συμμόρφωσης στο πνεύμα της Σύμβασης Πλαισίου την οποία η Αλβανία κατοχύρωσε στην βουλή το 1999, εμμένοντας σε μία νοοτροπία που κληρονόμησε από το ολοκληρωτικό καθεστώς για το πως πρέπει να αντιμετωπίζονται οι μειονότητες. Η Ομόνοια κατέθεσε τη δική της πρόταση στην ομάδα εργασίας, ζητώντας και την στήριξη άλλων πολιτικών φορέων και αιρετών για την οποία οι περισσότεροι ανταποκρίθηκαν και τους ευχαριστώ.
Πάλι θα βγει κάποιος και θα πει ότι ο ρόλος της Ομόνοιας δεν είναι ούτε αυτός, δηλαδή να γίνει ο συντονιστής των διαφόρων πολιτικών ομάδων και τάσεων στην Ελληνική Μειονότητα.
Η Ομόνοια ξεκίνησε ως κόμμα και όταν βγήκε εκτός νόμου συνέχισε να λειτουργεί ως πολιτική οργάνωση με πολιτικό βραχίονα το ΚΕΑΔ. Καταθέτει τις δικές της προτάσεις και ζητάει την ψήφο των συμπατριωτών μας. Υπό άλλες συνθήκες, ο ρόλος του συντονιστή δεν θα ήταν κακός. Εάν δηλαδή θα είχαμε διαφορετικές ιδεολογικές και εθνικής προσεγγίσεις που θα είχαν την ανάγκη ενός συντονισμού στα κρίσιμα εθνικά ζητήματα. Όμως δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο, δεν πρόκειται για διαφορετικές ιδεολογικές προσεγγίσεις αλλά για διαφορετικές στάσεις ζωής: 1) Αυτήν που ακολουθεί την δύσκολη αλλά έντιμη ανεξάρτητη πολιτική εκπροσώπηση και 2) αυτήν που δέχεται να γίνει ουρά των μεγάλων αλβανικών κομμάτων προκειμένου να έχουν κάποια προσωπικά οφέλη ή και δευτερεύοντα κοινά ζητήματα. Κάποιοι φίλοι μου με επικρίνουν ότι δεν είμαι διπλωμάτης και πολύ φοβάμαι ότι δεν πρόκειται να το αποκτήσω αυτό το «κουσούρι». Μη τον ίδιο τρόπο ομιλώ και σήμερα και ας ξέρω ότι σε κάποιους δεν θα γίνω αρεστός. Δεν θα πω το κοινότυπο ότι σέβομαι τις επιλογές τους καθενός. Κατανοώ την ανάγκη κάποιων συμπατριωτών μας που η επιβίωση τους αναγκάζει να μπουν σε κάποια μεγάλα πολιτικά στρατόπεδα, δεν μπορώ όμως αυτό να το σεβαστώ. Ακόμα χειρότερα όταν κάποιοι δεν παζαρεύονται μόνο την ψήφο αλλά την ίδια τη συνείδηση τους.
Θα ήθελα να εξαιρέσω από αυτούς που κινούνται πολιτικά εκτός των πολιτικών μας δομών το μειονοτικό κόμμα Μέγκα την προσπάθεια των οποίων σέβομαι απόλυτα. Μας ενώνουν οι ίδιες αγωνίες και δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να συμπορευτούμε.
Αγαπητοί συμπατριώτες,
Αν το 2016 ήταν μία χρονιά εντάσεων, κάποιοι εκτιμούν ότι αυτό που είδαμε ήταν απλώς η προθέρμανση για το 2017 που έρχεται. Ελπίζω και εύχομαι να μην επιβεβαιωθούν. Σε κάθε περίπτωση μπροστά μας το 2017 έχουμε μια τεράστια πρόκληση.
Η Ελληνική Μειονότητα καλείται για μία ακόμη φορά να ανταποκριθεί στην ιστορία με το δικό της πολιτικό αγώνα, για την καλύτερη εκπροσώπηση στο αλβανικό κοινοβούλιο.
Καλείται να ξεπεράσει εμπόδια που την θέλουν κατακερματισμένη, αποδυναμωμένη και χωρίς δική της φωνή.
Ο εκλογικός νόμος είναι τέτοιος που σου υπαγορεύει πρακτικές και τακτικές. Η απόλυτη επιτυχία με την απόλυτη αποτυχία είναι πολύ κοντά.
Η Ομόνοια και το ΚΕΑΔ ήταν για πολλά χρόνια η τρίτη πολιτική δύναμη στη χώρα. Μαζί με τα δύο κόμματα εξουσίας, το ΔΚ και το ΣΚ είμαστε οι μόνοι που έχουμε αδιάλειπτη παρουσία στη βουλή στα 26 χρόνια της μεταπολίτευσης στην Αλβανία.
Το γράφημα των αποτελεσμάτων μας τα τελευταία χρόνια έχει πτωτική τάση. Έχουμε υποχρέωση όχι μόνο να αλλάξουμε αυτό το πρόσημο αλλά να επανέρθουμε ως πρωταγωνιστές στην πολιτική σκηνή του τόπου. Δεδομένο ότι τα μεγάλα κόμματα είναι πλέον τρία, θεωρώ εφικτό στόχο μας να διεκδικήσουμε την τέταρτη θέση. Οι αριθμοί υπάρχουν, αυτό που λείπει είναι κάποιες δικές μας γενναίες αποφάσεις.  Αποφάσεις που θα πείσουν τους συμπατριώτες μας πως εμείς δεν παλεύουμε για την καρέκλα μας αλλά για κάτι που είναι ανώτερο, για κάτι που δεν θα βρεις στα μεγάλα κόμματα εξουσίας.
Βρισκόμαστε ήδη σε προχωρημένο στάδιο συζητήσεων για την ένωση των δύο πολιτικών κομμάτων (ΚΕΑΔ και ΕΕΜΜ-MEGA) αλλά και προβεβλημένων στελεχών που έχουν αποστασιοποιηθεί από τα κοινά, με στόχο την ενεργοποίηση του βέλτιστου δυναμικού για την καλύτερη πολιτική εκπροσώπηση μας.
Χρησιμοποίησα τον πρώτο πληθυντικό όχι για να συμπεριλάβω αυτούς που ηγούνται των πολιτικών μας σχημάτων αλλά τον κάθε συμπατριώτη μας.   Για τον βορειοηπειρωτικό ελληνισμό αυτή η εκλογική μάχη δεν θα είναι πολιτική αλλά εθνική. Σε έναν τέτοιο αγώνα δεν δικαιολογείται κανείς να είναι αδιάφορος ή θεατής. Είναι ένας αγώνας για το σπίτι μας, το χωριό μας, τις περιουσίες μας. Ένας αγώνας για τα δίκαια του Ελληνισμού στην Αλβανία. Είναι ένας αγώνας που δεν μπορεί να λείπει κανείς.
Εύχομαι καλή χρονιά σε όλους και καλούς αγώνες!

Δεν υπάρχουν σχόλια: