Si po qeveris Rama? - Η ακυβερνησία Ράμα - Του Blendi Fevziu

Si po qeveris Rama? Kjo pyetje që më drejtoi disa ditë më parë një njeri i rëndësishëm i biznesit nga Kosova më bëri të reflektoj për t’i shpjeguar më mirë përgjigjen time. Rama nuk po qeveris fare! Kur them “nuk qeveris” nuk e kam fjalën që Rama dhe ekipi i tij nuk shkojnë në zyrë; as që nuk bën punët burokratike që bën çdo qeveri. Ajo që them është se që prej rikonfirmimit në krye të Qeverisë, Rama ka rënë në kurthin e mosqeverisjes, amullisë dhe kaosit si asnjë Kryeministër tjetër deri më sot. Historia politike shqiptare ka treguar që rikonfirmimet kanë qenë më të vështira se zgjedhja rishtare. Fatos Nano qëndroi vetëm 2 muaj e 10 dite kryeministër pas rizgjedhjes në Mars 1991. Aleksandër Meksi më pak se 7 muaj pasi u rizgjodh në 1996. Ilir Meta nuk kaloi dot 5 muaj më 2002, kur u dorëhoq për t’i lënë vendin Majkos. I vetmi që arriti të mbijetonte ishte Berisha në 2009. Edhe ai prodhoi një qeverisje shumë më pak cilësore se sa ajo që kishte prodhuar në vitet 2005 – 2009. Madje mandati i tij ra në rutinë dhe u ngadalësua herën e dytë. Rama e ka nisur po me këtë këmbë, por shumë më dobët. Sepse konteksti në të cilin vepron është ndryshe nga ai i parardhësve të tij. Në 100 ditët e para, qeverisjen e kanë dominuar lajmet për Saimir Tahirin dhe Habilajt, ato për kanabisin, përgjimet apo krimin. Thuajse asnjë lajm për rezultate qeverisëse. Historitë me banditë dhe kriminelë u kthyen në telenovelë. Premtimet për aksione spektakolare dështuan ose janë zëvendësuar me lëvizje kaotike nga zgjedhja e zëvendëministrave që duken si “Liza në botën e çudirave” e deri tek Prefektët që nuk e kuptojnë për se janë aty, edhe pse shumë prej tyre janë njerëz me integritet. Administrata është krejt e paorganizuar dhe shkrirjet apo rikrijimet e strukturave të reja nuk kanë funksionuar në 90 % të rasteve. Ministrat janë shumica jashtë loje, madje shumë prej tyre, nuk njihen as si emra dhe si imazhe nga publiku. Rama duket se e ndjen këtë. Statistikat e shtypit, tregojnë se ai ka kaluar në TV, më shumë kohë se çdo spiker lajmesh dhe më shumë se sa çdo drejtues emisionesh televizive (edhe atëherë kur u zhduk 10 ditë në Nju Jork, pa dhënë asnjë shpjegim). Por nëse dikush ju pyet, se çfarë mbani mend nga këto 100 orë/në 100 ditë të Ramës në TV, përgjigja e vetme është: asgjë! Gjithsecili që e lexon këtë shkrim mund ta japë vetë përgjigjen. Nëse ka një gjë që e simbolizon dështimin e 100 ditëve është largimi i kompanisë së njohur botërore të turizmit, Starwood, tashmë pjesë e Marriot International, që tërhoqi emrin Sheraton nga Tirana. Pak kohë më parë, Rama e konsideroi turizmin një sfidë dhe e tillë duhet të jetë. Ai krijoi lehtësi financiare për të shtuar Hotelet me 5 yjë që administrohen nga gjigandët e turizmit botëror, por humbi të vetmin përfaqësues që kishim, Sheratonin. I vendosur në Shqipëri më 2003, ai ishte hoteli i vetëm nga një emër i madh ndërkombëtar turizmi. Sot, pas ikjes së tij, Tirana është i vetmi qytet në rajon dhe ndoshta, i vetmi kryeqytet në botë, ku mungon një emër i hotelerisë botërore. Shkupi ka sot Marriot dhe Courtyard; Prishtina ka Swiss Diamond; Podgorica ka Hilton dhe Ramada; Ljubjana ka Intercontinental; Beogradi ka Hyatt dhe Luxury Collection; madje edhe Sarajeva ka Holiday Inn. Shqipëria është e vetmja që s’ka asnjë. Madje edhe vende të izoluara si Kuba kanë zinxhirin e Hoteleve Melia dhe Luxury Collection dhe Korea e Veriut ka disa kompani të mëdha Japoneze. Të pretendosh të sjellësh turistë në një vend ku nuk operon asnjë kompani serioze dhe e madhe turizmi, është më shumë se qesharake. Problem duket se do të jetë edhe integrimi. Pardje, Rama deklaroi që edhe hapja e negociata me BE mund të mos ndodhë. Nëse ky nuk është një truk për t’i dhënë më shumë peshë lajmit nëse negociatat hapen, bilanci i tij do jetë dramatik krahasuar me parardhësin. Në 5 vitet e para, 2005 – 2010, Shqipëria Firmosi dhe filloi zbatimin e marrëveshjes së MSA; mori propozimin për Statusin e vendit kandidat; dorëzoi Pyetësorin dhe arriti liberalizimin e vizave. Përtej këtyre, mori ftesën dhe më pas anëtarësim e plotë në Nato. Në këto vite, është marrë vetëm Statusi i Vendit Kandidat dhe asnjë hap më tej. Edhe pse rrethanat ndërkombëtare nuk kanë qenë të favorshme për të, Rama sërish, ka shumë pak çertifikata për t’i varur në murin e zyrës së tij. Qeverisja ende nuk ka nisur, por 100 ditët e para janë shembulli më i keq se si mund të qeveriset një vend. Ndaj pyetjes se si po qeveris Rama, mund t’i përgjigjesha pa hezitim, që Rama, nuk po qeveris, ose Rama nuk ka nisur ende të qeverisë! Blendi Fevziu http://opinion.al/

Του Blendi Fevziu Πώς κυβερνά ο Ράμα; Το ερώτημα αυτό που πριν μερικές μέρες μου έθεσε σημαντικό άτομο του επιχειρηματικού κόσμου από το Κόσοβο, με έκανε να σκεφτώ όσο καλύτερα γίνεται την απάντησή μου. Η ακυβερνησία Ράμα Όταν λέω «δεν κυβερνά», δεν εννοώ ότι ο Ράμα και η κυβερνητική του ομάδα δεν πάνε διόλου στο γραφείο, ούτε ότι δεν διατελεί τις γραφειοκρατικές πράξεις που κάνει κάθε κυβέρνηση. Αυτό που εννοώ είναι το γεγονός ότι αμέσως μετά τη δεύτερη κυβερνητική εντολή, ο Ράμα έπεσε στην παγίδα της ακυβερνησίας, της σύγχυσης και του χάους όσο κανείς άλλος μέχρι σήμερα κυβερνήτης. Η πολιτική ιστορία της Αλβανίας έχει αποδείξει ότι οι δεύτερες εντολές διακυβέρνησης ήταν πιο δύσκολες από τις πρώτες. Ο Φατός Νάνο παρέμεινε μόνο 2 μήνες και 10 μέρες πρωθυπουργός μετά την επανεκλογή του το Μάρτιο του 1991, ο Αλεξάντερ Μέξι λιγότερο από 7 μήνες όταν επανεκλέγει το 1996. Ο Ιλλύρ Μέτα δεν έκλεισε τους 5 μήνες το 2002, όταν παραιτήθηκε παραχωρώντας τη θέση στον Παντελί Μάικο. Ο μόνος που μπόρεσε να επιβιώσει ήταν ο Μπερίσα το 2009. Κι εκείνος είχε μια διακυβέρνηση λιγότερο ποιοτική από εκείνη της πρώτης κυβερνητικής εντολής του 2005-2009.Μάλλον η εντολή διακυβέρνησής του υπέπεσε στη ρουτίνα κει μείωσε τους ρυθμούς της κατά τη δεύτερη εντολή. Ο Ράμα ξεκίνησε με το ίδιο κακό ποδαρικό, αλλά πολύ χειρότερα. Διότι το περιβάλλον μέσα στο οποίο κινείται είναι πολύ διαφορετικό από των προηγούμενων. Τις πρώτες 100 μέρες της διακυβέρνησης υπερίσχυσαν οι ειδήσεις για το ΣαμίρΤαχίρι και τους Χαμπίλαϊ, για την κάνναβη, τις τηλεφωνικές παρακολουθήσεις και την εγκληματικότητα. Περίπου καμιά είδηση για τα αποτελέσματα της διακυβέρνησης. Οι ιστορίες με συμμορίτες κι εγκληματίες έχουν μετατραπεί σε τηλεοπτικές ταινίες. Οι υποσχέσεις για θεαματικές εξορμήσεις απέτυχαν είτε αντικαταστάθηκαν με χαοτικές κινήσεις με τη επιλογή υφυπουργών που φαντάζουν σαν «Η Λουίζα στη χώρα των θαυμάτων» για να φτάσουμε στους περιφερειάρχες που οι ίδιοι αναρωτιούνται γιατί είναι εκεί που είναι, αν και πολλοί απ’ αυτούς είναι άνθρωποι με προσωπική ακεραιότητα. Η κρατική διοίκηση είναι τελείως αποδιοργανωμένη και η διάλυση και η επανίδρυση των νέων δομών δε λειτούργησαν στο 90% των περιπτώσεων. Οι υπουργοί είναι εκτός παιγνιδιού, μάλλον πολλούς εξ αυτών το κοινό δεν τους γνωρίζει κανείς ούτε ως ονόματα ούτε ως πρόσωπα. Το Ράμα φαίνεται να μην τον αγγίζουν όλα αυτά. Τα στατιστικά στοιχεία αποδεικνύουν ότι αυτός πέρασε στις οθόνες των τηλεοράσεων περισσότερο χρόνο από κάθε εκφωνητή ειδήσεων κι από κάθε διευθυντή τηλεοπτικών εκπομπών (ακόμη και τότε που εξαφανίστηκε επί δέκα μέρες στη Νέα Υόρκη, χωρίς να προβεί σε καμιά διευκρίνιση). Αν κάποιος όμως σας ρωτήσει τι θυμάστε από τις τελευταίες 100 ώρες των 100 ημερών του Ράμα στις τηλεοράσεις, η μοναδική απάντηση που θα δίνατε είναι: τίποτε! Κι ο καθένας που διαβάζει αυτό το άρθρο θα μπορούσε να απαντήσει ο ίδιος. Αν υπάρχει κάτι που συμβολίζει την αποτυχία αυτών των πρώτων 100 ημερών είναι η απομάκρυνση της διάσημης παγκοσμίως τουριστικής επιχείρησης,Starwood, σήμερα μέρος του συγκροτήματος Marriot International, η οποία απέσυρε το όνομα Sheraton από τα Τίρανα. Πρόσφατα, ο Ράμα θεώρησε τον τουρισμό μια πρόκληση για την Αλβανία κι έτσι πρέπει να είναι. Εκείνος δημιούργησε φορολογικές ελαφρύνσεις για να αυξηθούν τα ξενοδοχεία 5 Αστέρων, αλλά απώλεσε τον μόνοι εκπρόσωπο που είχαμε, το Sheraton, το οποίο είχε εγκατασταθεί στην Αλβανία το 2003 και ήταν το μοναδικό ξενοδοχείο που έφερε το όνομα του παγκόσμιου τουρισμού. Σήμερα, μετά την απομάκρυνσή του, σήμερα είναι η μοναδική πόλη στην περιοχή και ίσως, η μοναδική πρωτεύουσα στον κόσμο, όπου εκλείπει ένα όνομα του παγκόσμιου τουρισμού. Τα Σκόπια έχουν σήμερα Marriot και Courtyard, η Πρίστινα έχει Swiss Diamond, ξ Ποντγόριτσα έχει Hilton και Ramada,η Λουμπιάνα έχει Intercontinental το Βελιγράδι έχει Hyatt και Luxury Collection, μάλλον και το Σαράγιεβο έχει Holiday Inn. Η Αλβανία είναι η μοναδική χώρα που δεν έχει κανένα. Μάλλον και αποκλεισμένες χώρες, όπως η Κούβα, έχουν τις αλυσίδες των Ξενοδοχείων Melia και Luxury Collection και η Βόρεια Κορέα έχει μερικές μεγάλες ιαπωνικές τουριστικές επιχειρήσεις. Να έχεις αξιώσεις να προσελκύσεις τουρίστες σε μια χώρα όπου δε δραστηριοποιείται καμιά σοβαρή παγκόσμια εταιρεία τουρισμού, είναι κάτι περισσότερο από αστείο πράγμα. Φαίνεται ότι πρόβλημα θα υπάρξει και με τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις. Προχθές, ο Ράμα δήλωσε ότι και η έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την ΕΕ μπορεί να μη συμβεί. Αν πρόκειται για μανούβρα για να αποδοθεί μεγαλύτερη απήχηση στην είδηση για την έναρξη των διαπραγματεύσεων, τότε ο απολογισμός θα είναι δραματικός σε σχέση με τον προκάτοχό του. Τα πρώτα 5 χρόνια, 2005 – 2010, η Αλβανία υπέγραψε κι άρχισε την εφαρμογή της Συμφωνίας MSA, έλαβε την πρόταση του Καθεστώτος της Υπό Ένταξης Χώρας, παρέδωσε το Ερωτηματολόγιο και κατάφερε την ελεύθερη διακίνηση των πολιτών μέσα από την κατάργηση των θεωρήσεων. Και, πέρα απ’ αυτά, έλαβε την πρόσκληση και στη συνέχεια έγινε χώρα – μέλος του ΝΑΤΟ. Όλα αυτά τα χρόνια, αποκτήθηκε μόνο το Καθεστώς Υποψήφιας Χώρας και δεν έγινε κανένα περαιτέρω βήμα. Αν και οι διεθνείς εξελίξεις δεν ήταν ευνοϊκές γι αυτόν, ο Ράμα ξανά, έχει λίγα πιστοποιητικά να κρεμάσει στους τοίχους του γραφείου του. Η διακυβέρνηση ακόμη δεν ξεκίνησε, αλλά οι πρώτες 100 μέρες είναι το χειρότερο παράδειγμα πως μια χώρα μπορεί να βυθιστεί σε ακυβερνησία. Γι αυτό και στο ερώτημα για το πώς κυβερνά ο Ράμα, θα απαντούσα χωρίς κανένα δισταγμό ότι ο Ράμα δεν κυβερνά, είτε ο Ράμα δεν άρχισε ακόμη να κυβερνά! http://tachydromos.org/