ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ
ΠΑΣΧΑ 2018
+ Αναστάσιος
Αρχιεπίσκοπος Tιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας
Μια εκπληκτική πρόσκληση
Προς τον ευλαβή κλήρο και λαό,
Τέκνα εν Κυρίω προσφιλέστατα,
«Καθὼς ἀπέσταλκέ με ὁ πατήρ, κἀγὼ πέμπω ὑμᾶς.» (Ιω. 20:21)
Η λατρευτική ζωή των Ορθοδόξων κορυφώνεται στην ολόλαμπρη εορτή της Αναστάσεως του Χριστού. Χωρίς την Ανάσταση, το κήρυγμα του Ευαγγελίου καταλήγει σε μια ισχνή δεοντολογία. Με τόλμη ο Απόστολος Παύλος επισημαίνει την αλήθεια αυτή: «Εἰ δὲ Χριστὸς οὐκ ἐγήγερται, κενὸν ἄρα τὸ κήρυγμα ἡμῶν, κενὴ δὲ καὶ ἡ πίστις ὑμῶν» (Α΄ Κορ. 15:14). Η δυναμική του χριστιανικού μηνύματος συμπυκνώνεται στό «Χριστός Ἀνέστη!». Η Ανάσταση του Χριστού διατρανώνει την υπέρβαση του θανάτου: «Συνετάφημεν οὖν αὐτῷ διὰ τοῦ βαπτίσματος εἰς τὸν θάνατον, ἵνα ὥσπερ ἠγέρθη Χριστὸς ἐκ νεκρῶν διὰ τῆς δόξης τοῦ πατρός, οὕτω καὶ ἡμεῖς ἐν καινότητι ζωῆς περιπατήσωμεν» (Ρωμ. 6:4). (Με το βάπτισμα έχουμε ταφεί μαζί με τον Χριστό, ώστε, όπως αναστήθηκε ο Χριστός από τους νεκρούς με την ενέργεια του Πατέρα, έτσι κι εμείς να πορευθούμε σε μια νέα ζωή). Ο Αναστάς Χριστός, ο οποίος συνέτριψε του θανάτου το κράτος, συνεχίζει να διαλύει κάθε θανατηφόρα πνοή φόβου, αδικίας, μίσους, απογοητεύσεως.
Αυτή την αλήθεια, η Ορθόδοξος Εκκλησία δεν επιδιώκει να την επιβάλει με στείρα επιχειρηματολογία. Την κάνει γιορτή, την χαίρεται, τη ζει, την αναγγέλλει: «Ἀνέστη Χριστὸς ἐκ νεκρῶν, λύσας θανάτου τὰ δεσμά, εὐαγγελίζου γῆ χαρὰν μεγάλην, αἰνεῖτε, οὐρανοὶ, Θεοῦ τὴν δόξαν» (Ιωάννης Δαμασκηνός). Με ρυθμό δοξαστικό καλεί τίς ψυχές των πιστών να ανανεώνονται, να αναθάλλουν, να αυξάνουν τίς εσωτερικές τους δυνάμεις, να επιτείνουν τον πνευματικό τους αγώνα.
Η εορτή όμως δεν περιορίζεται στην αναγγελία. Προχωρεί σε μία εκπληκτική πρόσκληση: Αυτή την διατύπωσε ο ίδιος ο Χριστός στην πρώτη, μετά την Ανάστασή Του, συνάντηση με τους μαθητές του: «Καθὼς ἀπέσταλκέ με ὁ πατήρ, κἀγὼ πέμπω ὑμᾶς» (Ιω. 20:21). Οι μέρες που είχαν προηγηθεί ήταν γεμάτες πόνο και αβεβαιότητα. Οι μαθητές είχαν οδηγηθεί σε κατάθλιψη και απόγνωση. Παρά ταύτα ο Αναστάς Χριστός δεν περιορίζεται να τους αναγγείλει τη νίκη Του πάνω στην αδικία, το μίσος, τον ίδιο τον θάνατο, αλλά τους καλεί σε κάτι μοναδικό: να συμμετάσχουν στο έργο Του, στον αγώνα για να επικρατήσουν η δικαιοσύνη, η καταλλαγή, η αξιοπρέπεια, η αλληλεγγύη.
Αυτή η πρόσκληση, η εντολή και η υπόσχεση απευθύνονται στους Αποστόλους, σε ολόκληρη την Εκκλησία. Τα λυτρωτικά γεγονότα του Σταυρού και της Αναστάσεως πρέπει να αναγγελθούν σε όλη την οικουμένη: «Πορευθέντες οὖν, μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη» (Ματθ. 28:19). Στην Εκκλησία, το Μυστικό Σώμα Tου, ανατίθεται μέσα στους αιώνες αυτή η πολυδιάστατη αποστολή: «Καθὼς ἀπέσταλκέ με ὁ πατήρ, κἀγὼ πέμπω ὑμᾶς».
Έκτοτε η «Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία», στην οποία ανήκουμε, δεν ζει αποκλειστικά για τον εαυτό της. Ό,τι είναι, ό,τι κατέχει, ό,τι προσφέρει, προορίζεται για ολόκληρη την ανθρωπότητα, για την ανύψωση και την ανακαίνιση του κόσμου. Η Εκκλησία δεν δικαιούται να γίνει μία κλειστή θρησκευτική κοινότητα «ευλαβών», που απολαμβάνουν αποκλειστικά τα δώρα του Θεού. Παραμένει διαχρονικά η ευχαριστιακή κοινότητα των πιστών στον Χριστό, που ακτινοβολώντας το δικό Του φως εορτάζει την εμπειρία της Αναστάσεως, της νίκης πάνω στον θάνατο. Με αυτή την αλήθεια νοηματοδοτεί, ζωογονεί και μεταμορφώνει τη ζωή της ανθρωπότητος με ελευθερία και αγάπη.
Όλα τα κύτταρα του εκκλησιαστικού Σώματος, όλοι οι πιστοί, καλούμεθα να συμμετάσχουμε στη θεόσδοτη αυτή αποστολή, ανάλογα με τις δυνατότητες, τα χαρίσματα και τις συνθήκες στις οποίες ζούμε. Το αναστάσιμο έθιμο να μεταδίδουμε τη φλόγα της πασχαλινής λαμπάδας και σε άλλους, υπενθυμίζει το καθήκον της προσφοράς, της αλήθειας και της ελπίδος του Χριστού στους συνανθρώπους μας.
«Καθὼς ἀπέσταλκέ με ὁ πατήρ, κἀγὼ πέμπω ὑμᾶς». Η λέξη «καθώς» προσδιορίζει τον τρόπο, το όλο ήθος των μαθητών του Χριστού στην επιτέλεση του χρέους μας. Όχι με την ισχύ της κρατικής ή οικονομικής εξουσίας, αλλά με τη δύναμη της ανιδιοτελούς αγάπης, της νηφάλιας υπευθυνότητος, της σεμνής ταπεινοφροσύνης. Την πηγή αυτής της δυνάμεως αποκαλύπτει η συνέχεια του ευαγγελικού κειμένου: «Καὶ τοῦτο εἰπὼν ἐνεφύσησε καὶ λέγει αὐτοῖς· λάβετε Πνεῦμα Ἅγιον». Θα είστε παράγοντες ειρήνης, συμφιλιώσεως και αλληλεγγύης, όχι με τις δικές σας δυνάμεις, αλλά με την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος.
* *
Ιδιαίτερα σε εποχές δύσκολες, όπως η σημερινή, όπου η κατάθλιψη και η ανησυχία διαχέονται στην κοινωνία και η απογοήτευση πιέζει τις καρδιές, κάθε πιστός καλείται να προσλάβει το αναστάσιμο μήνυμα της χαράς, της αγάπης και της ειρήνης και να το μεταφέρει στους εγγύς και τους μακράν.
«Δεῦτε ἀγαλλιασώμεθα τῷ Κυρίῳ, τῷ συντρίψαντι θανάτου τὸ κράτος, καὶ φωτίσαντι ἀνθρώπων τὸ γένος», ψάλλει η Εκκλησία μας.
Ελάτε να χαρούμε την πίστη μας στη νίκη της δικαιοσύνης πάνω στην αδικία, της αλήθειας πάνω στο ψέμα, της ζωής πάνω στον θάνατο.
Ελάτε να ζήσουμε βαθύτερα το μήνυμα της Αναστάσεως του Χριστού.
Ελάτε, ως μέλη της Εκκλησίας, ως κύτταρα του Μυστικού Σώματός Του, να συμμετέχουμε στο ανακαινιστικό Του έργο, στην προσφορά αγάπης, αισιοδοξίας και δημιουργικής πνοής στην κοινωνία μας.
Χριστός Ανέστη!
Με ολόψυχη αγάπη εν Χριστώ,
+ Αναστάσιος
Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας
.....................................................................
† Anastasi
Kryepiskop i Tiranës, Durrësit dhe i Gjithë Shqipërisë
Një ftesë mahnitëse
Klerit dhe popullit shpresëtar Orthodhoks,
Bij të shtrenjtë më Zotin,
“Siç më dërgoi ati, edhe unë ju dërgoj ju” (Jn. 20:21)
Jeta adhuruese e Orthodhoksëve kulmon në të kremten e tërëndritshme të Ngjalljes së Krishtit. Pa Ngjalljen, predikimi i Ungjillit përfundon në një kod të dobët rregullash morale. Apostull Pavli na e thekson me guxim të madh këtë të vërtetë: “Edhe nëse nuk u ngjall Krishti, pa fjalë, predikimi ynë është i kotë, dhe besimi juaj i kotë” (1Kor. 15:14). Dinamika e mesazhit të krishterë përmblidhet në fjalët “Krishti u Ngjall”. Ngjallja e Krishtit shpall fuqishëm tejkalimin e vdekjes: “U varrosëm pra, bashkë me të me anë të pagëzimit në vdekjen, që, siç u ngjall Krishti prej së vdekurish me anë të lavdisë së Atit, kështu edhe ne të ecim në jetë të re” (Rom. 6:4). Krishti i Ngjallur, i Cili dërrmoi pushtetin e vdekjes, vazhdon të shpërbëjë çdo lloj fryme frike, padrejtësie, urrejtjeje, zhgënjimi.
Kisha Orthodhokse nuk synon ta imponojë këtë të vërtetë me argumentime shterpë, por e kthen në festë, e shijon, e jeton dhe e shpall: “U ngjall Krishti prej së vdekurish, duke zgjidhur vargonjtë e vdekjes; ungjillëzo, o dhé, gaz të madh” (shën Joan Damaskini). Ajo i fton shpirtrat e besimtarëve me ritëm lavdërues që të ripërtërihen, të lulëzojnë sërish, të shtojnë fuqitë e brendshme, të intensifikojnë përpjekjen e tyre shpirtërore.
Por e kremtja nuk kufizohet vetëm në shpalljen e lajmit, ajo shkon më tej, drejt një ftese mahnitëse. Kjo ftesë u formulua nga Vetë Krishti në takimin e parë, pas Ngjalljes, me nxënësit e Tij: “Siç më dërgoi ati, edhe unë ju dërgoj ju” (Jn. 20:21). Ditët që i paraprinë Ngjalljes, ishin të mbushura me vuajtje e pasiguri dhe nxënësit ishin zhytur në dëshpërim e zhgënjim. Me gjithë këto, Krishti i Ngjallur nuk kufizohet vetëm në shpalljen e fitores së Tij mbi padrejtësinë, urrejtjen, madje edhe mbi vetë vdekjen, por i fton ata në diçka unikale: të bëhen pjesëmarrës në veprën e Tij, në përpjekjen për sundimin e drejtësisë, pajtimit, dinjitetit, solidaritetit.
Kjo ftesë, njëkohësisht porosi dhe premtim, u drejtohet apostujve, mbarë Kishës. Ngjarjet shpëtimtare të Kryqit dhe të Ngjalljes duhet të bëhen të njohura në tërë botën: “Shkoni, pra, dhe mësoni të gjitha kombet” (Matth. 28:19). Ky mision shumëdimensional, i është ngarkuar Kishës, Trupit Mistik të Krishtit, gjatë gjithë shekujve. “Siç më dërgoi ati, edhe unë ju dërgoj ju”.
Nga ky çast, “Kisha, që është Një, e Shenjtë, Katholike dhe Apostolike”, së cilës i takojmë, nuk jeton vetëm për vete. Gjithçka që ajo është, që zotëron dhe gjithçka që ofron, është e destinuar për mbarë njerëzimin, për lartësimin dhe ripërtëritjen e botës. Kisha nuk ka të drejtë të bëhet një shoqëri fetare e mbyllur “shpresëtarësh”, ku, në mënyrë ekskluzive, vetëm këta i shijojnë dhuratat e Perëndisë. Ajo mbetet në mënyrë diakronike komuniteti eukaristik i besimtarëve të Krishtit që, duke rrezatuar dritën e Tij, kremton përvojën e Ngjalljes, të fitores mbi vdekjen. Kisha, me anë të kësaj të vërtete, i jep kuptim jetës së njeriut, e gjallëron dhe e transformon me liri dhe dashuri.
Të gjitha qelizat e Trupit kishtar, të gjithë ne besimtarët, ftohemi të marrim pjesë në këtë detyrë që na e ka ngarkuar Perëndia, sipas mundësive, dhuratave dhe kushteve ku jetojmë. Tradita ngjallësore për të përçuar flakën e llambadhes paskale edhe te të tjerët, na rikujton detyrën për të ofruar të vërtetën dhe shpresën e Krishtit te njerëzit e tjerë.
“Siç më dërgoi ati, edhe unë ju dërgoj ju”. Lidhëza krahasuese “siç” përcakton mënyrën dhe moralin e nxënësve të Krishtit në kryerjen e detyrës sonë, që realizohet, jo me anë të fuqisë së pushtetit shtetëror ose ekonomik, por me fuqinë e dashurisë së painteres, të përgjegjshmërisë vigjilente, të përulësisë së hijshme. Vazhdimi i tekstit ungjillor, na zbulon pikërisht këtë burim fuqie: “Edhe si tha këtë, fryu dhe u thotë atyre: Merrni Shpirtin e Shenjtë”. Do të bëheni faktorë paqeje, pajtimi dhe solidariteti, jo me anë të fuqive tuaja, por me anë të veprimit të Shpirtit të Shenjtë.
* *
Veçanërisht në epoka të vështira, si kjo e sotmja, ku dëshpërimi i thellë dhe shqetësimi janë përhapur në mbarë shoqërinë dhe ku zhgënjimi i shtyp zemrat, çdo besimtar ftohet të marrë mesazhin ngjallësor të gëzimit, të dashurisë dhe të paqes dhe ta transmetojë tek ata që ndodhen afër dhe larg tij.
“Ejani të ngazëllohemi më Zotin, i Cili dërrmoi pushtetin e vdekjes dhe ndriçoi gjindjen njerëzore”, psal Kisha jonë.
Ejani të gëzojmë për besimin tonë në fitoren e drejtësisë mbi padrejtësinë, të së vërtetës mbi gënjeshtrën, të jetës mbi vdekjen.
Ejani të përjetojmë më thellë mesazhin e Ngjalljes së Krishtit.
Ejani, si gjymtyrë të Kishës, si qeliza të Trupit Mistik të Krishtit, të marrim pjesë në veprën e Tij rinovuese, në ofrimin e dashurisë, të optimizmit dhe frymës krijuese në shoqërinë tonë.
Krishti u Ngjall!
Me dashuri të tërëshpirtshme më Krishtin,
† Anastasi
Kryepiskop i Tiranës, Durrësit dhe i Gjithë Shqipërisë
Prill 2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου