Ενίσχυση του έργου!

Ενίσχυση του έργου!

Παρασκευή 17 Νοεμβρίου 2017

Συγχωροχάρτι της Ευρώπης στην Αλβανία για τις προκλήσεις κατά της Ελλάδας


Του Νίκου Μελέτη
Χωρίς καμία αναφορά στα ιδιαίτερα θέματα που ενδιαφέρουν την Ελλάδα και τέθηκαν στο τραπέζι των ελληνοαλβανικών συνομιλιών το περασμένο Σαββατοκύριακο, δημοσιοποιήθηκε το κείμενο του Συμβουλίου Σταθεροποίησης και Συνεργασίας (SA Council) μεταξύ της Αλβανίας και της Ε.Ε. την Τετάρτη, θέτοντας επισήμως ως μοναδικό ορό για την απόφαση έναρξης ενταξιακών συνομιλιών, την ολοκλήρωση της μεταρρύθμισης της Δικαιοσύνης και της αντιμετώπισης του οργανωμένου εγκλήματος.
Η συνεδρίαση αυτή που έγινε σε πανηγυρικό κλίμα αποτελεί την τελευταία δοκιμασία πριν από την δημοσιοποίηση της Έκθεσης της Κομισιόν τον Απρίλιο, λίγο πριν την Σύνοδο Κορφής της Ε.Ε.- Δυτικών Βαλκανίων που θα πραγματοποιηθεί στη Σόφια από τη Βουλγαρική Προεδρία και θα σηματοδοτήσει την πορεία ενσωμάτωσης στην Ε.Ε. των χωρών που έχουν απομείνει εκτός.
Το γεγονός ότι στο κείμενο αυτό δεν υπάρχει καμία απολύτως αναφορά στα θέματα αμέσου ελληνικού ενδιαφέροντος καθιστά ακόμα πιο δύσκολη την προσπάθεια του Νίκου Κοτζιά για εξεύρεση λύσεων στα προβλήματα που υπάρχουν στις ελληνοαλβανικές σχέσεις, καθώς ο Edi Rama νοιώθει ότι μπορεί να ξεγελάσει τις ανησυχίες των Ευρωπαίων για το κράτος δικαίου και την δικαστική μεταρρύθμιση, και συνεπώς η προβολή βέτο από την Αθήνα στην έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Αλβανία θα επιφέρει δυσανάλογο κόστος στην Ελλάδα.
Αναδεικνύεται όμως και η αδυναμία της ελληνικής διπλωματίας να προωθήσει τις θέσεις της μέσω κοινοτικών καναλιών και θεσμών, ώστε να καταστούν Κοινές Θέσεις και συνεπώς να υπάρχει μια πολλαπλάσια πίεση στα Τίρανα.
Τώρα η Αθήνα βρίσκεται στην δυσάρεστη θέση να διαπραγματεύεται με την κυβέρνηση Rama , θέματα που έπρεπε και επιβάλλονταν να έχουν ενταχθεί στο πακέτο των σχέσεων της Αλβανίας με την Ε.Ε., με την αλβανική πλευρά να θέτει προκλητικά νέους όρους στο τραπέζι. Και η Αθήνα έτσι να πρέπει να επιλέξει η την ταπεινωτική αποδοχή της έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Αλβανίας με αποδοχής της ντε φάκτο κατάστασης που επιβάλει ο Rama η μια νέα σύγκρουση όχι μόνο με τα Τίρανα αλλά με την Ε.Ε. και την Ουάσιγκτον, που τάσσονται σθεναρά υπέρ της (σχεδόν) άνευ όρων έναρξης των ενταξιακών διαπραγματεύσεων, ελπίζοντας ότι έτσι η Αλβανία θα εκδημοκρατισθεί και συγχρόνως θα κλείσει ένα ακόμη μέτωπο στο οποίο επιχειρεί να αποκτήσει πρόσβαση και διείσδυση η Μόσχα.
Το Συμβούλιο Σταθεροποίησης και Συνεργασίας (SA Council) διαπιστώνει ότι από την δημοσιοποίηση της Έκθεσης Προόδου της Κομισιόν για την Αλβανία το 2016 υπήρξε «σπουδαία πρόσθετη πρόοδος» στο θέμα της Δικαστικής μεταρρύθμισης στην κατεύθυνση εκπλήρωσης των κομβικών προτεραιοτήτων που έχουν τεθεί
Ενδεικτικό της θετικής στάσης που υιοθετεί η Ε.Ε. έναντι της Αλβανίας, είναι ότι στο κείμενο «καλωσορίζονται τα περαιτέρω θετικά βήματα στο αγώνα εναντίον της διαφθοράς και του οργανωμένου εγκλήματος, ειδικά στα θετικά αποτελέσματα στον αγώνα εναντίον της καλλιέργειας καννάβεως», την στιγμή που είναι γνωστό ότι η διαφθορά και το εμπόριο ναρκωτικών συνεχίζουν να ανθούν στην Αλβανία με τις ευλογίες, μάλιστα, της κυβέρνησης και προσωπικά του Edi Rama, σύμφωνα με καταγγελίες και της αντιπολίτευσης.
Όμως, το Συμβούλιο Σύνδεσης και Συνεργασίας επισημαίνει «θετικά» ότι έγιναν βήματα στο θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων συμπεριλαμβανομένης της έγκρισής του Πλαισίου Νόμου για την προστασία των εθνικών μειονοτήτων.(αυτών που ορθώς κατήγγειλε η Αθήνα ως επαναφορά του μειονοτικού καθεστώτος Χότζα, ενώ πρόκειται περί νόμου που αποκλειστικοί στοίχο έχει να εξομοιώσει την μοναδική αναγνωρισμένη με Διεθνείς Συνθήκες Εθνική Μειονότητα την Ελληνική, με κατασκευασμένες μειονότητες όπως η «Βουλγαρική», των Αιγυπτίων, των Μαυροβούνιων, των Βοσνίων…)
Όμως, ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι το Συμβούλιο σπεύδει να αναγνωρίσει το «ρόλο της Αλβανίας στην περιοχή ως ενεργού και εποικοδομητικού εταίρου με συνεχή συμμετοχή στις περιφερειακές πρωτοβουλίες και δομές της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και των σχέσεων καλής γειτονιάς και εποικοδομητικής στάσης στην περιφέρεια».
Πηγή: http://mignatiou.com/

Αλβανικός Στρατός: …Λιποτάκτησαν κομάντο που πήγαν για εκπαίδευση στο Λονδίνο! - Shkojnë për trajnim në Angli, 4 komandot shqiptarë dezertojnë


Τίρανα.

Ένα σοβαρό περιστατικό έλαβε χώρα πριν από λίγες ημέρες με μερικούς στρατιώτες μιας μονάδας καταδρομέων περιπλέκοντας  το Υπουργείου Άμυνας σε ένα  διεθνές σκάνδαλο.



Πηγές του δημοσιεύματος αναφέρουν ότι τέσσερις  Αλβανοί στρατιώτες κομάντο που πήγαν για εκπαίδευση στο Λονδίνο δεν επέστρεψαν στην έδρα της υπηρεσίας τους,   με αποτέλεσμα να τεθούν  σε συναγερμό οι τοπικές αρχές.


Υπάρχει η υποψία ότι έχουν λιποτακτήσει και κρύβονται στη Μεγάλη Βρετανία, ενώ θα έπρεπε τώρα να βρίσκονται πίσω στην πατρίδα τους.


Το δημοσίευμα επισημαίνει ότι  οι λιποτάκτες έγιναν άφαντοι στα  τέλη Οκτωβρίου, αλλά κρατήθηκε μυστικό από το Υπουργείο Άμυνας.


Είναι ένα σοβαρό συμβάν που κλονίζει τις σχέσεις  της Αλβανίας με τις χώρες του ΝΑΤΟ, γιατί τώρα δεν θα μπορούν να πηγαίνουν στρατιώτες  από τη χώρα μας για εκπαίδευση σε χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο και τις  ΗΠΑ ( καθώς οι Αλβανοί μηχανεύονται  χίλιους τρόπους να φύγουν από την Αλβανία και να ζήσουν στις χώρες αυτές).


..............................................
Katër komando të Forcave të Armatosura Shqiptare janë vënë nën hetim nga Prokuroria, për dezertim.
Burime për ABC News thonë se 4 ushtarakët, identiteti i të cilëve nuk dihet ende, kishin shkuar në Angli për trajnim. Por pas përfundimit të trajnimit, në fund të muajit Tetor, komandot nuk janë kthyer në Shqipëri.
Ka qenë Ministria e Mbrojtjes, e cila ka bërë kallëzimin në Prokurori. Kjo e fundit ka nisur hetimet për këtë rast të pazakontë, të regjistruar në gjirin e Forcave elitë të Ushtrisë Shqiptare./tvklan.al

Επίσκεψη Αντιπροέδρου της Βουλγαρίας σε βουλγαρικά χωριά στην Αλβανία




Η αντιπρόεδρος της Βουλγαρίας, Ιλιάνα Γιότοβα  έγινε δεκτή στο Σιστάβετς του Κούκες (βορειοανατολική Αλβανία)- όπου υπάρχει βουλγαρική κοινότητα- με παραδοσιακούς βουλγαρικούς χορούς και τραγούδια.


Στην εορταστική ατμόσφαιρα, εκδήλωσε τη χαρά της που η κοινότητα έχει διατηρήσει τις βουλγαρικές παραδόσεις και  τον βουλγαρικό πολιτισμό.


«Σας ευχαριστώ για τη θερμή υποδοχή και τη φιλοξενία σας καθώς και για την καλή βουλγαρική γλώσσα που μιλάτε. Χαίρομαι που είμαι εδώ μόνο ένα μήνα μετά, από την υιοθέτηση από την Αλβανία του νόμου που θα προστατεύει τη βουλγαρική μειονότητα».


 Αυτό δήλωσε, χθες, η Ιλιάνα Γιότοβα στο χωριό Σιστάβετς του δήμου Κούκες, όπως σημειώνει η ανακοίνωση της βουλγαρικής προεδρίας.


Η Βουλγάρα αντιπρόεδρος πραγματοποιεί επίσκεψη εργασίας στη Δημοκρατία της Αλβανίας.


Η ίδια απευθυνόμενη στη βουλγαρική μειονότητα δήλωσε: «είναι στο χέρι σας να μάθετε καλύτερα  τη βουλγαρική γλώσσα στο σχολείο για να κρατήσετε τις βουλγαρικές παραδόσεις,  καθώς έχετε τόσο όμορφα κορίτσια και κοστούμια που τραγουδούν βουλγαρικά τραγούδια και απαγγέλλουν ποιήματα της Βουλγαρίας», είπε περιτριγυρισμένη από τον κόσμο,  στην πλατεία του χωριού.


Η Ηλιάνα Γιότοβα δώρισε σχολικά βιβλία στο Σιστάβετς με έργα Βουλγάρων κλασσικών συγγραφέων, μελετητών και βιβλία εκμάθησης της βουλγαρικής γλώσσας.

 Νωρίτερα στο χωριό Οργκίστ υποδέχθηκαν την Γιότοβα κορίτσια με παραδοσιακές  βουλγαρικές στολές, τραγουδώντας βουλγάρικα τραγούδια.


Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, η αντιπρόεδρος επισκέφθηκε το δήμο Κούκες, όπου μίλησε με το δήμαρχο Μπασκίμ Σέχου.




(Στοιχεία από shqiptarja.com, president.bg)
--

               

Πέμπτη 16 Νοεμβρίου 2017

PostKreta si verifikim i antidialogut që imponon pseudoegoizmi nacionalist

Pavarësisht nga përpjekjet për të fshehur të vërtetën, ditët e post Kretës ofrojnë realitetin e problemit në marrëdhëniet e Shqipërisë me Greqinë. Nuk ka të bëjë me ligjerimin që konsumojnë përditë medjat, opinionbërësit, politika dhe segmentë të tjerë. Ky ligjerim është shprehje e mentalitetit dhe epersisë që ai ka krijuar mbi problemet reale dhe mundësitë e zgjidhjes së tyre, i marrjës peng të këtij reraliteti, ne atë shkallë sa që në çdo ballafaqim me të vërtetën prodhon frikshëm energji negative dhe reaksion.  Thelbi i tij lidhet me mbajtjen gjallë të ideve romantike që i shërbyen egos nacionaliste të shek. XIX. Kuptohet që tek çdo popull, qoftë ballkanas apo evropian, pavarësisht vokalitetit dhe peshës politike, janë evidente linja shprehëse të egos etnike. Në rastin e Shqipërisë, qoftë si pasojë e traditës komuniste, apo i krizave të brendshme dhe nëvojës për të tërhequr vemendjen e publikut nga ato, qoftë në kushtet e mungesës së ideve alternative që promovojnë vizion evropian, apo edhe  të investimeve të të tretëve në këtë drejtim, realiteti i egoizmit etnik iu injektua dhe iu imponua si misherim vital, politikës dhe diplomacisë zyrtare dhe opinionit publik.
Flet për këtë përpjekja për ta paraqitur takimin e Kretës si historik, në emër gjoja të asaj se diplomacia shqiptare për herë të parë i mblodhi në një paketë problemet e historisë dhe të së tashmës dhe ia la mbi tavolinën palës greke, pa bërë lëshime,  apo edhe kultivimi para takimit i iluzioneve për pritshmëri triumfale.
Kjo është logjika e pashmangshme i këtij mentaliteti, e adresuar nga teoritë banale se në themel të Greqisë, të kombit grek dhe të arritjeve të tij historike e kulturore janë shqiptarët; nga promovimi i hartave me “troje shqiptare” deri në Pelopenez, (kufiri i fundit i Perandorisë Otomane në Greqi, por që mban gjallë centrifugalizmin shqiptar të kohës të Perandorisë Otomane); nga pretendimi si truall kombëtar shqiptar të gjeografisë së mitologjisë dhe të kulturës së lashtë greke; nga teoritë e dështuara Fallmerayerane, që mohojnë vazhdimësinë e grekëve të sotëm nga grekët e lashtë dhe atribuimi i kësaj trashëgimie shqiptarëve; nga paraqitja e Greqisë dhe grekërve si armiq përmanent që synojnë copëtimin e Shqipërisë dhe për pasojë, helmojnë raporte miqësore midis popujve, sidomos të rinisë.
Por, ky ligjerim masiv dhe shumëplanesh i cili ka fituar një status publik paprekshmerie që i shkon përshtat tabuve, bie ndesh me çdo lloj parimi të fqinjësisë së mirë në frymë Evropiane. Me këtë status iu imponua bisedimeve në Kretë, duke përjashtuar çdo pritshmeri jashtë këtij kuadri. (Të mendohet për një çast se çfarë do të ndodh nëse pala shqiptare do të pranojë të heq nga literatura zyrtare shkollore “trojet shqiptare” të Çamerisë dhe të gjithë Epirit të Jugut). Problemi, me fajtor primar politikën, e cila për konsum të brendshëm politik e stimuloi atë,  bëhet më i vështirë, se është lëjuar të shkojë shumë larg pa lëjuar hapësira për kthim prapa.
Kuptohet që edhe pala greke, në kushtet e njohura ekonomike, politike dhe sociale nuk mund të anashkalojë faktorët e egos nacionaliste greke, pavarësisht nga mungesa e peshës në qeverisje, por me ndjeshmëri të lartë, sidomos pas ngjarjeve në Himarë. (Në Shqipëri qëllimisht është ngatërruar vazhdimisht faktori jo zyrtarë me qëndrimet zyrtare të shteti grek ndaj Shqipërisë) Nga ana tjetër, argumenti “i Shqipërisë së madhe”, artikuluar në mënyrë formale dhe informale, i cili nuk lë jasht Greqinë, i bën sensibilitetet dhe shqetësimet greke, të tilla që të kenë mirëkuptimin edhe të faktorit ndërkombëtar. Në këtë prizëm Ministrit Grek Kotzias, i duhej të ishte i kujdesshëm në Kretë. E kondiciononte këtë edhe propozimi i tij në vizitën në Shqipëri, qershor 2016, i mohuar nga Tirana, për një aleancë me faktorin shqiptar në Ballkan me horizont njohjen e Kosovës, që atij i kushtoi jo pak.
Gjasat tregojnë se Athinës i duhej të bëhej në këtë takim pak Çeki, që për interesat e një firme private të saj në Shqipëri, kërcenoi me veto në BE. Të bëhej pak Bullgari, e cila me disa mesazhe bllokuese për hapjën e negociatave integruese të Shqipërisë në BE, fitoi një minoritet kombëtar në Shqipëri, të bëhej pakëz Itali e cila, si “shpërblim” që hedh në det qindra shqiptarë, merr falinderimet e Tiranës zyrtare, për arsye se nxjerr nga fundi i detit një pjesë të truapve të tyre,  .. ose pak Turqi etj. Pra, të dalë nga praktika e deritashme të përkrahjës pa kushte të integrimit të Shqipërisë në organizmat Euroatlandike, pa marrë kurrë ndonjë falenderim .
Pra, në këtë logjik takimi i Kretës konfirmoi jo aq egzistencën e problematikës në marrëdhëniet midis dy vendeve, se sa mentalitetin e njëanshëm që provokon “problematikë të komplikuar” duke e ricikluar çeshtje të tejshkuara dhe për interesa, shpesh të të treteve, që të kthejnë hisotrikisht pas. Fakti i pajtimit të të gjithë të interesuarve me vendimin për të mbajtur sekret përmbajtjen e bisedimeve, është i mjaftueshëm për të mbështetur këtë tezë.
Pas kësaj shqëtësimi po bëhet përditë dhe më i dukshëm. Nxitoi ta shprehte i pari kryeministri Rama, i cili e karakterizoi Kreten si sukses për faktin se palët pas vitesh replikash në distancë, u ulën në tavolinën e bisedimeve. (!!) Paralelisht, faktorë potentë që shquhen në kultivimin e mentalitetit shqiptar antihelenë, nxituan të zbusnin efektet në lidhje me iluzionet e krijuara po prej tyre për rezultate spektakolarë në favor të palës shqiptare. Avancimi i bisedimeve me zgjidhje në favor të të dy vendeve do të vinte në dyshim “drejtësinë” e klanit antihelenë, ndërkohë që justifikimi se “ishte takimi i parë dhe nuk priteshin rezultate” nuk bind, se takimit i paraprinë bisedime teknike dypaleshe që zgjaten dy vjet.
Shëmbulli më të spikatur vjen kolonel Pashaj. Ai që gati u shpall hero se përndezi “patriotizmin” për  “tradhëtinë” në  marrëveshjen e detit, para ca ditesh, në një të përditshme të Tiranës deklaroi se, “fajtori për këtë marrëveshje është pala shqiptare”. Pranon se marrëveshja “nuk ka qenë kundër Shqipërisë”. Ngarkon me teknicientet shqiptarë pasi demi që i shkaktuan vendit është se “prishja e marrëdhënieve midis dy vendeve” dhe porosit “të mos shkohet në arbitrazh”(!!). Në fakt zoti Pashaj, iu kundërvu Gjykatës Kushtetuese, e cila në thelbin e argumentitmit të vet pranon se negociatorët e marrëveshjës ndoqën një rrugë ligjore, në respekt të akteve nderkombëtare. Ajo kërkon antikushtetshmerinë e marrëveshjës me kërkesën për zbatim të parimeve të tjera, “më të leverdishme” për vendin, të cilat, po sipas Kushtetuesës, në të gjitha rastet janë produkt i vendimeve të Gjykatave Ndërkombëtare dhe aspak produkt negocimi dhe marrëveshjeje dypaleshe. (Arbitrazhi është forma më e thjeshtë e këtyre vendimeve.) Këtu ka edhe momente të tjera të dyshimta. Pse nuk u dënua asnjë nga negociatorët e marrëveshjës, “për tradhëti të lartë” por disa prej tyre u ngriten në përgjegjesi dhe perse qeveria do një marrëveshje “të rrezuar”?
Po ashtu, edhe problemet e tjera të paketës shqiptare në Kretë ishin paragjykuar paraprakisht nga mentaliteti i egos antihelene nacionaliste, kuptohet pa argumente.  P.sh. në të ishte përfhsirë dhe “çeshtja çame”.
Nuk duam t’i referohemi vendimit të panegociueshëm të palës greke për këtë problem, por asaj se çfarë do thotë pala shqiptare nëse do të kishte në tavolinë dokumentin britanik PRO/FO 371/48094 R 18138, sipas të cilit shefi i misionit të aleatëve në Epir, Cris Woodhouse, pranon se Zervës iu dha urdhër për të pastruar Epirin nga Çamët. Çfarë do të thotë nëse do t’i vihen përpara vendimet e gjykatave greke që i akuzojnë çamet edhe për përpjekje të armatosur për cënim të tërësisë territoriale të Greqisë, për përmbysje të dhunshme të pushtetit lokal në Thesproti, të cilën edhe vet pushtuesit nuk e prekën, për vrasje dhe reprezalje kundër popullisisë civile greke? Në Thesproti është themeluar se fundmi një shoqatë e viktimave të çameve bashkëpunëtorë të pushtuesve. Doli në qarkullim edhe libri me dokumenta nga arkivat gjermanë mbi veprimtarinë bashkëpunuese me armë në dorë me nazistët të mbi 3 200 çameve. Në arkivat greke, egzistojnë dokumente italiane, turke apëo dhe austrohungareze, që  vërtetojnë se elementi çam në Thesproti u përdor që me 1913 nga këto fuqi për të krijuar destabilitet në Epir. Me 1940 lufta italogreke kishte si pretekst provokimet çame dhe si kasus  bashkimin e Çamerisë me Shqipërinë.
Përsa u përket të reneve grekë të cilët janë të renët e fitorës së parë lundër makinëns fashiste, janë dhe të vetëm të vrarë të luftës së dytë botërore që janë ende pa një varë. Pala shqiptare, para se të zbatojë një marrëveshje dypaleshe dhe një detyrim ligjor ndërkombëtar, duhet të sqarojë, a janë këta të renë fashizmit çlirimtarë të grekëve dhe shqiptarëve prej ketyre pushtuesve!? E them këtë pasi dhe qëndrimi zyrtar duket se pajtohet me qëndrimin që i quan të renët grekë pushtues. Nëse është kështu atëherë rezulton i dhenë dhe praktikisht fakti se Shqipëria ishte pjesë e perandorisë fashiste të Viktor Emanuelit III.
Atëherë, nëse pala Shqiptare nuk pranon si të abroguar ligjin e luftës me Greqinë të paktën sipas praktikës së ndjekur nga Athina me Italinë, duhet fillimisht ajo të abrogojë vendimin e parlamentit shqiptar (të zgjedhur para pushtitmit) të 15 qershorit 1940, i cili me brohoritje (dhe jo i imponuar) ktheu në ligj një dekret të Viktor Emanuelit, sipas të cilit Shqipëria ishte në luftë me cilindo shtet që do të ishte në lufte edhe Italia.(!) Por dihet se është shumë e vështirë që ego-ja nacionaliste e Shqipërisë të pranojë një diçka të tillë, edhe sikur Greqia t’ ja kërkojë me ngulm! Por, në emër të po kësaj ego-je nacionaliste, ka guximin t’ ja kërkojë Greqisë deri në imponim.
Së fundmi, për mendimin tim rezultati poziv në Kretë qëndron tek fakti se rezistoi sprova e diplomacisë së dialogut me aleat kohën për një ditë më të mirë, me shpresë së mentaliteti i egos nacionaliste të shek XIX mund t’i hapin rrugën vullnetit pozitiv për fqinjësi të mirë fhe të përspektivës evropinae të të dy popujve.   FUND!

ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ: Το 1934 Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι της Θεσπρωτίας διαδήλωσαν μαζί! - DOKUMENT HISTORIK: Në 1934 Myslymanë dhe të Krishterë të Thesprotisë protestuan bashkë!

Το 1934 Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι της Θεσπρωτίας διαδήλωσαν μαζί, στο μουσουλμανικό τέμενος των Φιλιατώνυπέρ των Βορειοηπειρωτών και διαψεύδοντας τα περί καταπίεσης των "Τσάμηδων"! Από κοινού και αδελφωμένοι καταγγέλλουν, πριν 83 ολόκληρα χρόνια, τις βαρβορότητες των αλβανικών αρχών σε βάρος των ομογενών της Βορείου Ηπείρου. Μάλιστα στην ίδια διαμαρτυρία οι Μουσουλμάνοι της Θεσπρωτίας χαρακτήρισαν ασύστολα ψεύδη και κωμικά συνονθυλεύματα τα όσα διέδιδε σκόπιμα το αλβανικό πρακτορείο ειδήσεων, για δήθεν διώξεις των Μουσουλμάνων "Τσάμηδων". Το δημοσίευμα από την εφημερίδα "Θεσπρωτία" εκείνης της εποχής είναι χαρακτηριστικό, αλλά και αποστομωτικό απέναντι στα λεγόμενα και στα πραττόμενα ακραίων κύκλων της γειτονικής χώρας: "Παλλαϊκή ομήγυρη απετέλεσε το συλλαλητήριο της παρελθούσης Πέμπτης εν Φιλιάταις κατά το οποίον αυθόρμητος ο ελληνικός λαός της Επαρχίας Θυάμιδος συνελθών εν τω Μουσουλμανικώ Τεμένι ευγενώς διατεθέντος υπό της Μουσουλμανικής Κοινότητος Φιλιατών εξεδήλωσεν από κοινού ανεξαρτήτως φυλής και θρησκεύματος αδιακρίτως κόμματος και πεποιθήσεων, αδεφωμένα Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι, την διαμαρτυρίαν και αγανάκτησιν τον αποτροπιασμόν και την βδελυγμίαν του, κατά των ανηκούστων, απανθρώπων και βδελυρών των αλβανικών αρχών ωμοτήτων και βαρβαροτήτων, έναντι του ομογενούς εν Βορείω Ηπείρω στοιχείου. Το κατακόρυφον της αγανακτήσεως του συνελθόντως πλήθους εξεδηλώθη άμα τη αναπτύξει υπό των ρητόρων της μαρτυρικής εν Αλβανία ζωής των Βορειοηπειρωτών, άμα τη εξιστορίσει των βανδαλιστικών των μεσαιωνικών χρόνων μαρτυρίων, εις τα οποία, δίκην ανδραπόδων και δούλων υποβάλλονται και υφίστανται υπό των Αλβανών οι Βορειοηπειρώται, επεσφραγίσθη δε διά μιας κοινής βοής επιδοκιμασίας του συνταχθέντος και υποβληθέντος υπό της Επιτροπής του συλλαλητηρίου ψηφίσματος. Ευχάριστον εντύπωσιν και ειλικρινή χειρονομίαν απετέλεσεν εις το συλλαλητήριον τούτο αυθόρμητος παράστασις και πρωτοστασία του Μουσουλμανικού της πόλεως Φιλιατών και των περιχωρίων της Επαρχίας Θυάμιδος στοιχείου, το οποίον εν επιγνώσει των υποχρεώσεων του προς την αλήθειαν και το δίκαιον, εν επιγνώσει της ευγνωμοσύνης και αγάπης του προς την χρήστην και απροσωπόληπτων ελληνικήν Διοίκησιν υφην διάγει, έσπευσε ειλικρινώς και μεταγανακτήσεως ναποκηρύξη δημοσία στεντορίως και διαβοής, τα υπό του Αλβανικού Πρακτορείου των Τιράνων εξαγγελόμενα ασύστολα ψεύδη και κωμικά συνονθυλεύματα, περί καταπιέσεων και διώξεων ας δήθεν αι συμπολίται μας Μουσουλμάνοι Τσάμηδες υφίστανται, και οι οποίοι διά της ανδρικής ταύτης ενεργείας και στάσεως των, διαψεύδοντες τους εν Αλβανία διεμήνυσαν και έδωκαν αυτοίς να εννοήσουν και να μάθουν, ότι η εν Ελλάδι Μουσουλμανική της Τσαμουργιάς μειονότης, απολαύουσα ισονομίας και ισοπολιτείας αναπνέουσα το ζείν δώρο υπό τον γαλανόν ουρανόν της Ελλάδος αέρα, διάγουσα εις αίγλη τον εν τα πολιτισμόν και την ανεξιθρησκία, ευημερούσα και προοδεύουσα, απαρέσκεται την αλιείαν εις τα θολά νερά, ένθα απερίσκεπτοι τινές και θερμόαιμοι Σκεπητάρηδες τους έστησαν καταβόθρας. Ο πόνος και η αλληλεγγύη του λαού της επαρχίας Θυάμιδος προς του πάσχοντος Βορειοηπειρώτας αδελφούς μας, εκδηλωθείς πανηγυρικώς κατά το συλλαλητήριον της παρελθούσης Πέμπτης, ας ενθαρρύνη αυτούς, ας εμψυχώση, ας τους ενισχύση εις τους δικαίους αγώνας των. Σύσσωμος ο ελληνικός Λαός διά των εν Γενεύη αντιπροσώπων του, θα διεκδίκηση τα δίκαιά του, θα αναγκάση τους δυνάστας να υποκύψουν, να υποχωρήσουν, να τους αποδώσουν την ελευθερίαν, την θρησκείαν, την γλώσσαν των. Ας είναι περί τούτου βέβαιοι".
Në vitin 1934 të Krishterë e Myslymanë të Thesprotisë, na xhaminë e Filiatës, protestuan sëbashku në mbështetje të banorëve të Epirit Verior duke përgënjeshtuar të gjitha ato sa thuheshin për gjoja “shtypje ndaj Çamëve”! Sëbashku të vëllazëruar denoncuan, para 83 vjetësh, barbarizmat e institucioneve shqiptare ndaj homogjenëve në Epirin e Veriut. Bile në këtë protestë Myslymanët e Thesprotisë i quajtën gënjeshtra brutale dhe shpikje komike të gjitha ato sa transmetonte agjencia shqiptare e lajmeve, për gjoja përndjekje të “çamëve” myslymanë. Ky artikull nga gazeta “Thesprotia”, i asaj kohe është karakteristik, por dhe mjaft domethënës përballë atyre sa thonë dhe kryejnë qarqet ekstremiste në Shqipëri:
“ Një mbledhje popullore ishte protesta e së enjtes së kaluar në Filiat në të cilën në mënyrë vullnetare i gjithë populli helen i Zonës së Thiamidhës u mblodh në Xhaminë Myslymane e cila u vu në dispozicion nga komuniteti Myslyman i Filiatës. Protestuan, së bashku  pavarësisht prejardhje apo fesë, pa dallim partiak dhe bindjesh, të vëllazëruar të Krishterë e Myslymanë, dhe shprehën protestën, indinjatën, neverinë dhe pështirosjen e tyre, ndaj dhunës brutale, të padëgjuar, antihumane dhe të pështirosur që administrata shqiptare, ushtroi ndaj elementit homogjen të Epirit të Veriut. Kulmi i idinjatës së popullatës së mbledhur u shpreh, me dëgjimin e  fjalëve të folësve në lidhje me  jetën e vuajtur të vorioepirotëve në Shqipëri, bashkë me tregimin e vujatjeve vandale, të marra nga mesjeta, në të cilat  si burra si gra, iu nënshtroheshin dhe pësonin nga shqiptarët, voriepirotët, dhe u mbyll me një thirrje të përbashkët të të gjithëve dhe me dorëzimin e një rezolute të komisionit. Një përshtypje të mirë dhe një veprim i sinqertë përbënte pjesmarrja spontane në këtë demostratë e Myslymanëve të qytetit të Filiatës dhe të elementëve nga të gjitha fshatrave përreth të Zonës së Thiamidhos,  të cilët duke pasur vetëdije të plotë të detyrimeve të tyre ndaj së vërtetët dhe së drejtës,  por dhe vetëdijen e plotë të mirënjohjes dhe dashurisë së tyre ndaj Administratës Helene, e cila vepron dhe kryen detyrën pa dallime dhe me drejtësi, nxituan me sinqeritet dhe me indinjatë të refuzojnë, përgënjeshtrojnë publikisht,  duke qënë prezentë dhe me zë të fortë, të gjitha ato sa raporton Agjencia Shqiptare në Tiranë duke shpërndarë gënjeshtra pa kripë dhe kompozime qesharake në lidhje me shtypjen dhe përndjekjen të cilat gjoja po vuajnë bashkëqytetarët tanë Myslymanë Çamë, dhe të cilët me këtë veprim dhe pozicion kaq burrëror, përgënjeshtrojnë ata sa u përhapën në Shqipëri dhe i bënë ata që të kuptojnë dhe të mësojnë, se minoriteti Myslyman i Çamërisë në Greqi, shijon barazinë dhe trajtim qytetar të barabartë duke marrë frymë lirshëm, duke jetuar nën qiellin blu të Greqisë, duke kaluar bukur nën magjinë e kulturës dhe të tolerancës fetare,  duke përparuar dhe duke pasur mirëqënie  dhe se nuk i pëlqen peshkimi në ujrat e turbullta, ku disa shqiptarë të pamend dhe gjaknxehtë iu ngritën si kurth. Dhimbja dhe solidariteti i popullit të zonës së Thiamidhos ndaj vëllezërve tanë vorioepirotë që vuajnë, u shpall në mënyrën më demostrative në protestën e kaluar të së Enjtes,dhe urojmë që t’i inkurajojë, t’iu japë forcë në betejën e tyre të drejtë. Si një trup i vetëm i gjithë populli helen, nëpërmjet përfaqësuesve të tij në Gjenevë, do të kërkojë të drejtat e tij dhe do të detyrojnë  dhunuesit që të dorëzohen, të tërhiqen dhe t’iu lejojnë lirinë, fenë dhe gjuhën e tyre. Të jenë të sigurt për këtë”.
Përktheu: Pelasgos Koritsas