ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ: Θέμα "Τσαμουριάς" έβαλαν οι Ιταλοί το 1960, μέσω ΝΑΤΟ!!!

Ενώ ο Ενβέρ Χότζα δεν ασχολήθηκε ποτέ με το "Τσάμικο" ζήτημα, γιατί θεωρούσε ότι δεν υπάρχει, μετά το 1991 προέκυψαν οι παράλογες αξιώσεις των Αλβανών, θέμα "Τσαμουριάς" ανακινήθηκε το Μάιο του 1960, μέσω… ΝΑΤΟ! Σε έγγραφο του ιταλικού Γενικού Επιτελείου Άμυνας προς το αρχηγείο του ΝΑΤΟ, χαρακτηριζόταν ολόκληρη η περιοχή της Ηπείρου «ως έχουσα αλβανικόν χαρακτήρα». Οι συντάκτες του εγγράφου υποστήριζαν ότι: Η πλειοψηφία  του πληθυσμού στις περιοχές της Θεσπρωτίας, των Ιωαννίνων, της Πρέβεζας, της Άρτας και μέρους της Δυτικής Μακεδονίας στην περιοχή της Καστοριάς ήταν σαφώς αλβανική. Την Πίνδο κατοικούσαν «Βλαχορουμάνοι» συμπατριώτες των Αλβανών και αφοσιωμένοι στη Ρώμη. Η Ελλάδα τορπιλίζει οποιαδήποτε προσπάθεια για συνεννόηση των βαλκανικών χωρών με την επιμονή της να διατηρεί τις αξιώσεις της στη Βόρειο Ήπειρο. Στην Αθήνα προκλήθηκε σάλος. «Κακοήθης ιταλική έκθεσις προς το ΝΑΤΟ παρουσιάζει την Ήπειρο ως αλβανικήν» ήταν ο χαρακτηριστικός τίτλος του πρωτοσέλιδου ρεπορτάζ της αντιπολιτευόμενης «Ελευθερίας» και «Η ατιμία» ο τίτλος του κυρίου άρθρου της στις 31 Μαΐου 1960. Η αντιπολίτευση κατηγόρησε την κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή  ότι έφτασε τη χώρα στο σημείο να την προσβάλουν στενοί σύμμαχοι. Το υπουργείο Εξωτερικών έκανε διάβημα διαμαρτυρίας, η ιταλική κυβέρνηση εξέφρασε τη λύπη της και έκανε λόγο για ένα «τεχνικό έγγραφο» που «περιλαμβάνει πλάνες» και γι’ αυτό  αποσύρθηκε. Και μια λεπτομέρεια που έχει όμως τη σημασία της. Το θέμα της έκθεσης δεν «έσκασε» σε μια ανύποπτη στιγμή. Αντίθετα βγήκε σε μια στιγμή κατά την οποία στις  σχέσεις Αθηνών – Ρώμης, που ήταν εξαιρετικά φιλικές μέχρι εκείνη την ώρα,  εμφανίστηκαν προβλήματα. Ο λόγος; Η ιταλική κυβέρνηση αντιδρούσε στη σύνδεση της Ελλάδας με την ΕΟΚ φοβούμενη ότι τα ελληνικά γεωργικά προϊόντα θα ανταγωνίζονταν τα ιταλικά στις αγορές της Κοινότητας. 

https://katoci.blogspot.com/

Ντίτμιρ Μπουσάτι: «Διαπραγματευόμαστε νέα συμφωνία για τις θαλάσσιες ζώνες»

  

Ο αλβανός υπουργός Εξωτερικών εμφανίζεται ικανοποιημένος από την πορεία των συζητήσεων με την Ελλάδα αλλά παραδέχεται ότι «έχουμε διαφορετικές απόψεις για το Τσάμικο»

 

Απόλυτα σαφής ότι η Ελλάδα και η Αλβανία διαπραγματεύονται μια εξ ολοκλήρου νέα συμφωνία για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών είναι, μιλώντας αποκλειστικά στο «Βήμα», ο Ντίτμιρ Μπουσάτι. Ο αλβανός υπουργός Εξωτερικών, που συναντήθηκε την περασμένη Πέμπτη στη Ρόδο με τον έλληνα ομόλογό του Νίκο Κοτζιά, αποφεύγει να απαντήσει για το ποιες είναι οι αλλαγές τις οποίες επιδιώκουν τα Τίρανα στη συμφωνία, αλλά σημειώνει ότι αυτή πρέπει να βασίζεται στην αρχή της ευθυδικίας και να γίνεται σεβαστή η απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου που ακύρωσε την προηγούμενη συμφωνία, του 2009. Τέλος, αναφορικά με το Τσάμικο, ο κ. Μπουσάτι επιβεβαιώνει τη διαφορά απόψεων με την Αθήνα, αλλά σημειώνει ότι η Αλβανία δεν θεωρεί το ζήτημα εδαφική διαφορά με την Ελλάδα. Ζητεί όμως τον σεβασμό των δικαιωμάτων μετακίνησης και ιδιοκτησίας για τους Τσάμηδες με βάση την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Πριν από λίγους μήνες η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημοσίευσε την έκθεση προόδου για την ενταξιακή διαδικασία της Αλβανίας. Είστε αισιόδοξος ότι η χώρα σας θα λάβει ημερομηνία έναρξης ενταξιακών συνομιλιών;

«Η άνευ όρων σύσταση της Κομισιόν σηματοδοτεί ένα μείζον ορόσημο στον ευρωπαϊκό δρόμο της Αλβανίας. Επιβεβαιώνει ότι η εφαρμογή μιας συνολικής μεταρρύθμισης στη Δικαιοσύνη συνεχίζεται, με αποτέλεσμα να έχει σημειωθεί καλή πρόοδος, και δείχνει τον δρόμο προς περισσότερη πρόοδο στις 5 προτεραιότητες-κλειδιά στην πορεία προς τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις. Σε σχέση με την εκτίμηση της Κομισιόν και τα Συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Δεκεμβρίου 2016, που συνέστησαν το άνοιγμα ενταξιακών συνομιλιών, υπό τον όρο της συνέχισης της διαδικασίας αξιολόγησης των δικαστικών, μπορεί να πει κάποιος ότι η τελευταία έκθεση της Επιτροπής δηλώνει ξεκάθαρα ότι  αυτοί οι όροι έχουν πλέον εκπληρωθεί».

Ορισμένα κράτη-μέλη της ΕΕ, όπως η Γερμανία, έχουν εκφράσει επιφυλάξεις για χορήγηση ημερομηνίας έναρξης ενταξιακών συνομιλιών. Αυτό έγινε εμφανές στην επίσκεψη του πρωθυπουργού Ράμα στο Βερολίνο. Η Γαλλία εμφανίζεται επίσης απρόθυμη για περαιτέρω διεύρυνση. Τι απαντάτε;

«Κατά την άποψή μου, η επίσκεψη του πρωθυπουργού Ράμα επιβεβαίωσε τη συνεχιζόμενη και ισχυρή στήριξη της Γερμανίας προς τη διαδικασία ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης της Αλβανίας. Η ενταξιακή προοπτική των Δυτικών Βαλκανίων έχει επίσης επιβεβαιωθεί στη συμφωνία του κυβερνητικού συνασπισμού CDU - CSU - SPD. Εργαζόμαστε σκληρά ώστε να κάνουμε γνωστή την πρόοδο της Αλβανίας στα μέλη της Μπούντεσταγκ, κάτι που είναι κρίσιμης σημασίας, μια και αντιπροσωπεύουν τη γερμανική κοινή γνώμη. Οπως αναγνώρισε και η έκθεση της Κομισιόν, αναφορικά με τη μάχη κατά της διαφθοράς έχουμε θεσπίσει νέα νομοθεσία και έχουμε δημιουργήσει εξειδικευμένες θεσμικές μονάδες που χειρίζονται την έρευνα και τις δικαστικές διαδικασίες σε υποθέσεις διαφθοράς. Εχει επίσης ενταθεί η μάχη εναντίον του οργανωμένου εγκλήματος με αύξηση των αστυνομικών επιχειρήσεων σε συνεργασία με ευρωπαϊκές υπηρεσίες. Εγκρίθηκε επίσης νέος νόμος για την "Προστασία των Μειονοτήτων". Οι προβλέψεις του, συμπεριλαμβανομένου του ορισμού της εθνικής μειονότητας, του αυτοπροσδιορισμού και της συλλογής στοιχείων (σ.σ.: απογραφή), ευθυγραμμίζονται με τα εφαρμοζόμενα ευρωπαϊκά πρότυπα. Η Αλβανία έχει ένα καλό ιστορικό συνεργασίας τόσο με την Ελλάδα όσο και με άλλες γειτονικές χώρες- μέλη της ΕΕ στην αντιμετώπιση κοινών προκλήσεων σε τομείς όπως η παράνομη μετανάστευση, η καταπολέμηση της τρομοκρατίας, του οργανωμένου εγκλήματος κ.ά. Αυτή η συνεργασία δεν είναι μόνο πολιτική, αλλά και σε επίπεδο αστυνομικών αρχών και υπηρεσιών, ενώ πρόσφατα επεκτάθηκε και με χώρες όπως η Γερμανία, η Γαλλία και η Ολλανδία. Τα προηγούμενα χρόνια έδειξαν ότι οι προκλήσεις ασφαλείας υπήρξαν πιο οξείες, για χώρες μη μέλη της ΕΕ, οι οποίες πολλές φορές βρίσκονται στην προμετωπίδα των κοινών ευρωπαϊκών προκλήσεων, αλλά δεν είναι ακόμη οι ίδιες μέρος των κοινών απαντήσεων σε αυτές».

Ηταν οι ευρωπαϊκές φιλοδοξίες της Αλβανίας η κύρια κινητήριος δύναμη πίσω από τις διαπραγματεύσεις για την επίλυση των διμερών διαφορών με την Ελλάδα;

«Από την ανάληψη της εξουσίας το 2013, η αλβανική κυβέρνηση έθεσε ως στόχο, στο πλαίσιο του προγράμματος εξωτερικής πολιτικής, την ενίσχυση των σχέσεων με την Ελλάδα υπό το φως της στρατηγικής τους σημασίας για τις χώρες και τους λαούς τους. Εκτιμήσαμε ότι η δράση μας έπρεπε να προσανατολιστεί προς βιώσιμες λύσεις για προβλήματα που κληρονομήσαμε από το παρελθόν, με βάση το σύμφωνο φιλίας και σύμφωνα με το εσωτερικό νομικό πλαίσιο κάθε χώρας και το διεθνές δίκαιο. Εδώ και δύο χρόνια, με τον συνάδελφό μου υπουργό κ. Κοτζιά ξεκινήσαμε μια διαδικασία επίλυσης υπό μορφή πακέτου τόσο για παρελθόντα όσο και για τρέχοντα προβλήματα. Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 45 ετών από τη σύναψη διπλωματικών σχέσεων και 20 ετών από την υπογραφή του συμφώνου φιλίας ανακοινώσαμε στα Τίρανα τη δημιουργία ενός διμερούς μηχανισμού υψηλού επιπέδου. Από τις πρώτες συναντήσεις, ο μηχανισμός επέτρεψε να συζητήσουμε ανοιχτά, χωρίς ταμπού, με πνεύμα εμπιστοσύνης, καθορίζοντας μια συντονισμένη προσέγγιση για την ατζέντα των συνομιλιών. Ανάμεσα στα θετικά αποτελέσματα ήταν η δημιουργία, για πρώτη φορά, Κοινής Επιτροπής για Προξενικές Υποθέσεις με πρακτικά αποτελέσματα για τους πολίτες, καθώς και η επανενεργοποίηση των κοινών επιτροπών για τα κοιμητήρια ελλήνων στρατιωτών που έπεσαν σε αλβανικό έδαφος στον ελληνοϊταλικό πόλεμο, για τα σχολικά εγχειρίδια ή για τις μεταφορές. Ο σκοπός μας είναι το πακέτο μέτρων να θεσμοποιηθεί σε μια στρατηγική εταιρική σχέση μεταξύ των δύο χωρών. Αναγνωρίζοντας τις επιτυχίες του μηχανισμού, οι πρωθυπουργοί Ράμα και Τσίπρας ανακοίνωσαν στο Νταβός το άνοιγμα ενός νέου κεφαλαίου στις διμερείς σχέσεις. Οι δύο πρωθυπουργοί αναμένεται να υπογράψουν Δήλωση για τη Στρατηγική Εταιρική Σχέση κατά την προγραμματιζόμενη επίσκεψη του κ. Τσίπρα στα Τίρανα».

Πριν από λίγο καιρό διεξήχθη ο δεύτερος γύρος συνομιλιών για τον καθορισμό των θαλασσίων ζωνών στην Αθήνα. Διαπραγματεύεστε μια νέα συμφωνία ή απλώς προσαρμογές στη συμφωνία που υπεγράφη το 2009;

«Οπως ίσως γνωρίζετε, το αλβανικό Συνταγματικό Δικαστήριο έκρινε ότι η συμφωνία που υπεγράφη το 2009 δεν συνάδει με το αλβανικό Σύνταγμα και επομένως έπρεπε να υπακούσουμε σε αυτό. Πρέπει να επισημάνω ξανά ότι αυτό συνιστά δικό μας εσωτερικό νομικό πρόβλημα. Επειτα από μακρές συζητήσεις με την ελληνική πλευρά, από το 2014, φθάσαμε στις συναντήσεις της Κρήτης και της Κορυτσάς στην κοινή αναγνώριση της ανάγκης να διαπραγματευθούμε μια νέα συμφωνία που θα είναι αμοιβαία αποδεκτή και εφαρμόσιμη, βασισμένη στις αρχές του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας και στη σχετική πρακτική».

Κατά την άποψή σας, σε ποιες βασικές αρχές του Δικαίου της Θάλασσας θα έπρεπε να βασίζεται η συμφωνία; Εχετε συμφωνήσει επί αυτών με την ελληνική πλευρά;

«Αυτό δεν είναι θέμα άποψης, αλλά διεθνούς δικαίου και των καλύτερων νομικών πρακτικών, που επίσης αποτέλεσαν τη βάση της απόφασης του αλβανικού Συνταγματικού Δικαστηρίου. Το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, που έχει διαμορφωθεί μέσα στον χρόνο από τη νομολογία και δεδικασμένα, έχει παράσχει έναν κατάλογο αρχών για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών. Οι διαπραγματευτές μας επεξεργάστηκαν αρχές και μεθοδολογίες με σκοπό να παραχθεί ένα δίκαιο και ευθύδικο αποτέλεσμα για τις δύο πλευρές».

Πιο συγκεκριμένα, ποιες ακριβείς μεταβολές διεκδικείτε σε σχέση με τη συμφωνία του 2009; Διεκδικείτε, π.χ., το «κλείσιμο» συγκεκριμένων αλβανικών κόλπων;

«Βρισκόμαστε σε μια διαδικασία διαπραγματεύσεων στην οποία κάθε πλευρά παρουσιάζει τους ισχυρισμούς και τα επιχειρήματά της με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας, τις καλύτερες πρακτικές και το εσωτερικό της δίκαιο. Σκοπός είναι να φθάσουμε σε μια αμοιβαία επωφελή συμφωνία που πληροί τις ανησυχίες κάθε πλευράς και συμμορφώνεται πλήρως με το συνταγματικό πλαίσιο κάθε χώρας».

Μπορείτε να μας περιγράψετε την πρόοδο που έχει γίνει σε άλλα διμερή ζητήματα, όπως π.χ. επί του ελληνικού νόμου περί εμπολέμου καταστάσεως;

«Χάρη στην καλή θέληση των δύο κυβερνήσεων, έχουμε τα πρώτα αποτελέσματα. Με χαρά εντάσσω σε αυτά την απόσυρση της ελληνικής επιφύλαξης για τη σφραγίδα της Χάγης (Apostile) στα αλβανικά προξενικά έγγραφα και επίσης την υπογραφή, στο Σούνιο, της συμφωνίας για την αμοιβαία αναγνώριση αδειών οδήγησης. Αλλα σημαντικά βήματα είναι η εφαρμογή της συμφωνίας για τα ελληνικά στρατιωτικά κοιμητήρια, την επιτυχή εργασία στην αναθεώρηση σχολικών εγχειριδίων και φυσικά την έναρξη συνομιλιών για θαλάσσια οριοθέτηση. Αναφορικά με τον νόμο περί εμπολέμου, αναμένουμε από την ελληνική πλευρά να διαχειριστεί με τον κατάλληλο τρόπο την κατάργησή του με όλα τα νομικά αποτελέσματα που συνεπάγονται».

Εσείς και ο πρωθυπουργός Ράμα έχετε επανειλημμένα εγείρει δημοσίως το θέμα των Τσάμηδων, ως διμερές. Η ελληνική πλευρά έχει πολλάκις αρνηθεί ότι το εν λόγω θέμα έχει συζητηθεί. Πού βρίσκεται η αλήθεια;

«Δεν είναι μυστικό ότι έχουμε διαφορετικές απόψεις με την Ελλάδα σχετικά με το πώς βλέπουμε το Τσάμικο. Πρόκειται για ένα ζήτημα που έχει συμπεριληφθεί στο πολιτικό πρόγραμμα της αλβανικής κυβέρνησης από το 2013, έπειτα από ομόφωνο ψήφισμα του Κοινοβουλίου. Συνεπώς, σε κάθε ευκαιρία και στο πλαίσιο αυτών των συνομιλιών παρουσιάζουμε τις απόψεις μας επί αυτού. Ο πρωθυπουργός Ράμα έχει επανειλημμένα απαντήσει σε ελληνικά μέσα ενημέρωσης και εγώ είχα επίσης την ευκαιρία να αναλύσω το σκεπτικό μας με όρους θεώρησης αυτού του ζητήματος ως υπόθεσης θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών στον 21ο αιώνα. Αυτό σχετίζεται με τα δικαιώματα ελεύθερης μετακίνησης, ιδιοκτησίας, μνήμης και σεβασμού στους προγόνους. Είναι επίσης ένα ζήτημα προσωπικής ευθύνης και όχι συλλογικής τιμωρίας. Εχουμε σαφώς δηλώσει ότι η Αλβανία δεν θεωρεί το Τσάμικο εδαφική διαφορά με την Ελλάδα και δεσμευόμαστε πλήρως στον σεβασμό του Χάρτη του ΟΗΕ, της Τελικής Πράξης του Ελσίνκι και του Πρωτοκόλλου της Φλωρεντίας, για το απαραβίαστο των συνόρων και την εδαφική ακεραιότητα. Η Αλβανία και η Ελλάδα είναι μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης και υποχρεωμένες να εφαρμόζουν τη νομολογία και τις κύριες αρχές στους τομείς της ιδιοκτησίας και του δικαιώματος μετακίνησης που προκύπτουν από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου».

http://www.tovima.gr 

Historiani Olsi Jazexhi për origjinën e Skënderbeut dhe të shqiptarëve

Τα κύρια θέματα στο «τραπέζι» των ελληνοαλβανικών διαπραγματεύσεων

Μετά τη συμφωνία των Πρεσπών η κυβέρνηση βιάζεται τώρα να «κλείσει» και το αλβανικό - Τι προβλέπεται για τη διεκδίκηση περιουσιών, τις θαλάσσιες ζώνες και το αλβανοτσάμικο

Όταν ο Νίκος Κοτζιάς

 δήλωνε πως πριν τις καλοκαιρινές διακοπές του θα είχε λύσει και το Αλβανικό, δεν αστειευόταν. Παράλληλα με τις πυκνές συνομιλίες με τον Νίκολα Ντιμιτρόφ για το ζήτημα της ονομασίας, ο υπουργός Εξωτερικών και το επιτελείο του βρισκόταν ήδη σε πολύ προχωρημένες συνομιλίες με την αλβανική πλευρά. Ενδεικτικό είναι ότι το Σαββατοκύριακο που πέρασε, ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών και ο Αλβανός ομόλογός του έβαλαν στη Ρόδο τελευταίες πινελιές στο Σύμφωνο.

Τις επόμενες ημέρες οι συνομιλίες θα ενταθούν εισερχόμενες στην τελική ευθεία και θα αποκτήσουν πιο επίσημη μορφή με την συνάντηση των δύο πρωθυπουργών. Όπως δείχνουν οι μέχρι στιγμής πληροφορίες οιΑλέξης Τσίπρας και Έντι Ράμα θα συναντηθούν στο πρώτο δεκαήμερο του Ιουλίου. Προηγείται, όμως, η σημερινή επίσκεψη του Έλληνα ΥΠΕΞ στο Λουξεμβούργο, προκειμένου να συμμετάσχει στο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ και στο Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων της ΕΕ που θα διεξαχθεί την Τρίτη. Η σημερινή ημέρα, όμως, ξεκινάει με πρόγευμα εργασίας των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ με τον υπουργό Εξωτερικών της Αλβανίας Ντιτμίρ Μπουσάτι, το οποίο θα λάβει χώρα στο περιθώριο του Συμβουλίου, κατόπιν ελληνικής πρότασης.

Τα βασικά θέματα που φαίνεται να βρίσκονται στο τραπέζι των ελληνοαλβανικών διαπραγματεύσεων είναι τα εξής:

Θαλάσσιες ζώνες

Το μόνο σίγουρο είναι πως η συμφωνία θα ρυθμίζει το θέμα των θαλασσίων ζωνών (ΑΟΖ) των δύο χωρών στο Ιόνιο. Πρόκειται για καίριο ζήτημα, αν αναλογιστεί κανείς τη δυνατότητα εκμετάλλευσης σημαντικών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων που εκτιμάται ότι υπάρχουν εκεί. Υπενθυμίζουμε ότι η Ελλάδα έχει ξεκινήσει διαδικασίες δημοπράτησης «οικοπέδων» στο Ιόνιο. Να σημειώσουμε πως χάραξη των θαλασσίων ζωνών είχε γίνει και το 2009, αλλά τότε η αλβανική πλευρά είχε εν συνεχεία υπαναχωρήσει από την συμφωνία, λόγω αρνητικής απόφασης του Συνταγματικού Δικαστηρίου.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η συμφωνία θα παραχωρήσει στην Αλβανία μεγαλύτερη θαλάσσια έκταση από αυτή που της έδινε η προηγούμενη συμφωνία. Παρ’ όλα αυτά, οι Αλβανοί εμφανίζονται σήμερα ιδιαίτερα επιφυλακτικοί όσον αφορά την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 μίλια, διότι όπως εκτιμούν διπλωματικοί κύκλοι στην Αθήνα δεν θέλουν να δυσαρεστήσουν την Άγκυρα. Η επέκταση των χωρικών υδάτων, ωστόσο, δεν απαιτεί συμφωνία, πραγματοποιείται με μονομερή πράξη της Ελλάδας.

Άρση του εμπόλεμου

Η συμφωνία θα σηματοδοτήσει την οριστική άρση των συνεπειών του «εμπολέμου». Είναι ένα ζήτημα που βρίσκεται στο επίκεντρο των πολιτικών αντιπαραθέσεων των δύο χωρών. Η Αλβανία έχει χαρακτηρίσει «παραλογισμό τη διατήρηση του εμπολέμου Ελλάδος-Αλβανίας και ζωντανό φάντασμα που αιωρείται με νομικές συνέπειες και αφόρητα εμπόδια στους πολίτες». Συμφωνεί και ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών, δηλώνοντας ότι «αυτές είναι ανοησίες ιστορικές, τις οποίες πρέπει να τις τελειώνουμε».

Τί ακριβώς, όμως, είναι το εμπόλεμο; Τον Απρίλιο του 1939, επί βασιλείας Αχμέτ Ζώγου, η αλβανική Βουλή αποφάσισε ότι όποια χώρα βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση με την Ιταλία, θεωρείται εχθρική για την Αλβανία. Η απόφαση αυτή, της κήρυξης δηλαδή πολέμου στην Ελλάδα, συνοδεύτηκε από την εισβολή των ιταλικών μεραρχιών στην Ελλάδα, τις οποίες συνέδραμαν και επτά τάγματα του αλβανικού στρατού. Το Νοέμβριο του 1940, αμέσως μετά την εισβολή, η Ελλάδα κήρυξε με τη σειρά της τον πόλεμο στην Αλβανία.

Το 1944 ο Ενβέρ Χότζα, στο συνέδριο της Πρεμετής, όπου έθεσε τις βάσεις του κομμουνιστικού καθεστώτος στην Αλβανία, διακήρυξε την ακύρωση όλων των αποφάσεων των προηγούμενων κυβερνήσεων. Τον Ιούλιο του 1992, η κυβέρνηση Μπερίσα ακύρωσε με τη σειρά της όλες τις αποφάσεις του κομμουνιστικού καθεστώτος και επανέφερε σε ισχύ εκείνες των κυβερνήσεων του βασιλιά Ζώγου. Έτσι, έχουμε μέχρι σήμερα το «αλβανικό εμπόλεμο», που θέσπισε η αλβανική Βουλή το 1939, το οποίο δεν καταργήθηκε με ειδικό νόμο, ούτε από το κομμουνιστικό καθεστώς, ούτε από τις μετέπειτα δημοκρατικές κυβερνήσεις.

Το 1987, με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου (κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου) ήρθη η εμπολέμη κατάσταση και ο χαρακτηρισμός της Αλβανίας ως εχθρικού κράτους έπαψε να υφίσταται. Το 1996, μάλιστα, εκτός από την άρση του «ελληνικού εμπολέμου», με νέα πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου, η Ελλάδα προχώρησε και στην υπογραφή Συμφώνου Φιλίας με την Αλβανία. Παρόλα αυτά, η αλβανική πλευρά δεν αρκείται στην απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου του 1987 και επιμένει ότι πρέπει να υπάρξει κύρωση μέσω του ελληνικού Κοινοβουλίου. Η κύρωση συνδέεται και με περιουσίες Αλβανών υπηκόων που βρίσκονται στην Ελλάδα και οι οποίες από το 1940 βρίσκονται σε καθεστώς μεσεγγύησης. Αξιοσημείωτο είναι ότι τα Τίρανα δεν έχουν προχωρήσει σε νομοθετική ρύθμιση ακύρωσης της απόφασης του «αλβανικού εμπολέμου» του 1939.

Αλβανοτσάμικο

Η ελληνική πλευρά έχει διαμηνύσει σε όλους τους τόνους ότι δεν συζητάει το θέμα των Αλβανοτσάμηδων, κάτι που επιδιώκει η Αλβανία. Στη δεκαετία του 1920 οι μουσουλμάνοι Αλβανοτσάμηδες της Θεσπρωτίας (περίπου 23.000 άτομα) εξαιρέθηκαν από την ελληνοτουρκική υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών. Μετά την κατάκτηση της Αλβανίας από τον Μουσολίνι η Τσαμουριά συμπεριλήφθηκε και επισήμως στις διεκδικήσεις του αλβανικού αλυτρωτισμού, που εκτός όλων των άλλων το χρησιμοποιούσε και ως αντίβαρο απέναντι στις ελληνικές αξιώσεις για την Βόρειο Ήπειρο.
Οι Ιταλοί χρησιμοποίησαν τους Αλβανοτσάμηδες σαν μία από τις δικαιολογίες για την εισβολή στην Ελλάδα. Κατά τη διάρκεια της κατοχής (1941-1944), οι Αλβανοτσάμηδες συντάχθηκαν με τους κατακτητές με σκοπό τη δημιουργία της «Μεγάλης Αλβανίας». Στη Θεσπρωτία, μάλιστα, ίδρυσαν και «κρατίδιο» με την παρότρυνση των Ιταλών. Στη διάρκεια της κατοχής οι σχέσεις τους με τον ελληνικό πληθυσμό επιδεινώθηκαν. Αλβανοτσάμηδες συγκρότησαν ένοπλη πολιτοφυλακή που συνεργάστηκε ανοιχτά με τους κατακτητές και προχώρησε σε φόνους, βιασμούς και λεηλασίες κατά των Ελλήνων.
Μετά το τέλος του πολέμου, φοβούμενοι αντίποινα λόγω των εγκλημάτων τους, οι Αλβανοτσάμηδες διέφυγαν στην Αλβανία. Οι περισσότεροι εγκαταστάθηκαν στην Αλβανία και μικρότερος αριθμός στην Τουρκία και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ένας μεγάλος αριθμός από αυτούς καταδικάσθηκε ερήμην για εγκλήματα πολέμου από το Ειδικό Δικαστήριο των Ιωαννίνων. Πάγια θέση έκτοτε της ελληνικής διπλωματίας είναι ότι θέμα Αλβανοτσάμηδων δεν υπάρχει, ούτε προφανώς και θέμα διεκδίκησης περιουσιών. Άλλωστε, και σε επίπεδο ευρωπαϊκών οργάνων και δικαστηρίων έχει αποσαφηνιστεί και από άλλες περιπτώσεις (π.χ. Σουδήτες στην Τσεχία) ότι η ευρωπαϊκή προστασία των περιουσιακών δικαιωμάτων του ανθρώπου δεν εκτείνεται σε γεγονότα προ του 1950.

Αποφυγή αναφορών και γεωγραφικών προσδιορισμών

Σύμφωνα με πληροφορίες, στη συμφωνία προβλέπεται ότι θα αποφεύγονται επιθετικοί προσδιορισμοί, οι οποίοι «μπορούν δυνητικά να διεγείρουν τα πάθη μεταξύ των δύο λαών». Αυτό πρακτικά μάλλον σημαίνει εγκατάλειψη του ονόματος "Βόρειος Ήπειρος", αλλά και "Τσιμερία" (Τσαμουριά).
Θα έχουμε μάλλον εκατέρωθεν εξέταση των σχολικών βιβλίων.

Η Ελλάδα δεσμεύεται να αποδώσει τις υπό μεσεγγύηση περιουσίες Αλβανών πολιτών οι οποίες δημεύθηκαν με την κήρυξη του εμπολέμου με την Αλβανία το 1940-41. Οι περιουσίες αυτές, που βρίσκονται κυρίως στα Γιάννενα, τη Θεσσαλονίκη και σε ορισμένες περιοχές της Θεσσαλίας, με τη συμφωνία πρέπει να επιστραφούν στους ιδιοκτήτες τους.

Μία σημαντική εμπλοκή που φαίνεται να εγείρεται στην συμφωνία είναι η αντίθεση του Προέδρου Ιλίρ Μέτα, ο οποίος δεν εξουσιοδοτεί την κυβέρνηση του Έντι Ράμα να προχωρήσει, όπως έχει θεσμικό δικαίωμα να πράξει.

 https://www.protothema.gr/

Κοτζιάς στη EURACTIV: Κυβέρνηση της δεκαετίας του ’90 συζητούσε περί «Τσαμουριάς»

 

Η «Τσαμουριά» συζητήθηκε από άλλη κυβέρνηση στις αρχές της δεκαετίας του ’90 και ουδέποτε τέθηκε ως θέμα στις τωρινές συζητήσεις της ελληνικής κυβέρνησης με την Αλβανία, είπε σε αποκλειστική συνέντευξη στην EURACTIV ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς.

Τόνισε παράλληλα την ανάγκη τα κράτη μέλη να τηρήσουν τον λόγο τους απέναντι στη Βόρεια Μακεδονία και την Αλβανία αναφορικά με την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων.

Μίλησε στο Σαράντη Μιχαλόπουλο στο Λουξεμβούργο.

Πώς μπορεί να επηρεάσει η συμφωνία για το ελληνικό χρέος την εξωτερική πολιτική της χώρας, δεδομένου του ότι έχετε αναλάβει μια σειρά πρωτοβουλιών για την εξομάλυνση των σχέσεων στα Βαλκάνια;

Έχουμε πάρει πολλές πρωτοβουλίες συνολικά. Έρχομαι από την Ρόδο, όπου φιλοξενήσαμε την πρωτοβουλία της Ρόδου με 25 αραβικά και ευρωπαϊκά κράτη, ενώ πριν τρία χρόνια είχαμε ξεκινήσει με 11. Είναι μια πρωτοβουλία για την δημιουργία μιας θετικής ατζέντας ανάμεσα στον αραβικό κόσμο της ανατολικής Μεσογείου και τη νοτιοανατολιή Ευρώπη. Επίσης, θα συμμετάσχουμε στην τελευταία πρωτοβουλία για φέτος, στη Βολιβία, στην πρωτοβουλία των μεγάλων πολιτισμών, που συμμετέχουν μεταξύ άλλων Κίνα, Ινδία, Περού, Ιταλία κλπ. Πρόκειται για μια ενεργητική εξωτερική πολιτική και αυτό που προσπαθήσαμε τα τελευταία 3 χρόνια ήταν να βγάλουμε την Ελλάδα από τον βούρκο που βρισκόταν αντί να αποτελούμε ένα βαρίδι της οικονομικής πολιτικής.

Νομίζω η εξωτερική πολιτική που ακολουθήσαμε έδειξε και τις δυνατότητες της χώρας, έδωσε αυτοπεποίθηση στο λαό μας και επίσης συνέβαλε στο να γίνει αντιληπτός ο γεωστρατηγικός ρόλος της Ελλάδας που υπερβαίνει κατά πολύ το οικονομικό πρόβλημα.

Τι περιμένει η Ελλάδα από το Συμβούλιο ΥΠΕΞ αύριο; Προσφάτως, κάνατε λόγο για την ύπαρξη ενός μετώπου χωρών του ευρωπαϊκού βορρά που εξέφρασαν ενστάσεις την ευρωπαϊκή πορεία ΠΓΔΜ και Αλβανίας.

Έχουν διατυπώσει σε γράμμα τις ενστάσεις τους. Η συζήτηση θα ξεκινήσει τη Δευτέρα με το πρωινό που θα συζητηθεί η Αλβανία και θα συνεχίσουμε την Τρίτη που το πρώτο θέμα είναι η διεύρυνση. Θεωρώ ότι υπάρχουν κράτη σημαντικά που έχουνε μια διαφορά: το αν θα πρέπει να συνεχίσει η Ευρώπη με διεύρυνση ή εμβάθυνση. Επίσης, η πορεία προς τις ευρωεκλογές, αν θα δώσουμε αφορμές και θα διευκολύνουμε τον λαϊκισμό ή όχι.

Κατά τη γνώμη μας, από την στιγμή που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ξεκίνησε και έθεσε τον ορίζοντα φέτος το καλοκαίρι να ξεκινήσουμε τις τυπικές διαπραγματεύσεις με την Βόρεια Μακεδονία και την Αλβανία, θα πρέπει να υπόσχεση που δώσαμε να την υλοποιήσουμε.

Κάνω έκκληση προς όλες τις πλευρές να κατανοήσουν ότι υπάρχουν πράγματι προβλήματα με αυτές τις χώρες, εμείς πρώτοι τα θέσαμε, αλλά αυτά μπορούν να λυθούν πιο αποτελεσματικά εάν ενταχθούν σε μια διαδικασία monitoringκαι screening.

Λέω στους συναδέλφους μου ότι μπορούν να είναι όσο πιο αυστηροί θέλουν. Αλλά δεν πρέπει να κόψουμε αυτή την προοπτική. Φοβάμαι ότι εάν δεν δοθεί ημερομηνία ένταξης των διαπραγματεύσεων στη Βόρεια Μακεδονία, όλη αυτή η προσπάθεια που κάναμε με μεγάλες θυσίες και συμβιβασμούς, θα μπορούσε να τεθεί σε κίνδυνο. Επίσης, εάν ξεκινήσει την διαδικασία μια από τις δύο χώρες και μείνει πχ η Αλβανία εκτός, θα δημιουργηθεί κατάσταση αστάθειας στην περιοχή.

Εάν κάποιοι είχαν προβλήματα, καλό θα ήταν να μην φθάσουμε στην έκθεση της Επιτροπής και στην πρόταση να εξετάσουμε το άνοιγμα της διαπραγμάτευσης. Τώρα φθάσαμε και πρέπει να το κάνουμε. Η Ευρώπη πρέπει να κρατάει τον λόγο της.

Η Γερμανία πρέπει επίσης να ανταποκριθεί περισσότερο στις προτάσεις Μακρόν ή να τις απαντήσει τουλάχιστον αναφορικά με το μέλλον της Ευρώπης. Η κα Μέρκελ έδωσε μια απάντηση, αλλά υποθέτω χρειάζονται περισσότερες διευκρινίσεις. Και η γαλλική πλευρά θα πρέπει να συναινέσει να ξεκινήσουν αυτές οι διαπραγματεύσεις λαμβάνοντας υπόψη και μια πιο θετική διάθεση που θα δείξει το Βερολίνο. Δεν έχουμε να χάσουμε ή να κερδίσουμε ή να χωριστούμε σε δύο στρατόπεδα ηττημένων και κερδισμένων. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να προωθήσουμε το ευρωπαϊκό όραμα.

Ποιες χώρες έχουν εκφράσει ενστάσεις μέχρι τώρα για ΠΓΔΜ και Αλβανία;

Ξεκινήσαμε με τη Δανία, το Βέλγιο, την Ολλανδία και τη Γαλλία. Υπήρξανε ορισμένες αντιφάσεις στη γερμανική πολιτική. Στη Γερμανία υπάρχει μια σύγκρουση εντός του κυβερνητικού συνασπισμού και αυτό κάνει την κα Μέρκελ αρκετά επιφυλακτική σε μέτρα που θα ενσωματώνουν τρίτους ή στον τρόπο που θα αντιμετωπιστεί το μεταναστευτικό. Εγώ το καταλαβαίνω.

Οι Γάλλοι δεν είναι ευχαριστημένοι από το πώς προχωρά η συζήτηση για το μέλλον της Ευρώπης. Και οι Ολλανδοί έχουν εκφράσει διαφωνίες, αλλά νομίζω θα είναι πιο εύκολο να τις ξεπεράσουν. Συνεπώς, το θέμα είναι να συνεννοηθεί η Γαλλία με τη Γερμανία και να μην οδηγήσουμε σε αποσταθεροποίηση τα Βαλκάνια.

Υπάρχουν ενστάσεις και για ένταξη στο ΝΑΤΟ από κάποιες χώρες;

Εάν δούμε τις ενστάσεις από ευρωπαϊκά κράτη ένα μέρος της επιχειρηματολογίας τους δεν αφορά στο ΝΑΤΟ. Ένα άλλο μέρος το αφορά. Ωστόσο στο ΝΑΤΟ, ο συσχετισμός των δυνάμεων που τάσσονται υπέρ και αυτών που έχουνε αμφιβολίες είναι διαφορετικός.

Νιώθετε ότι οι βαλκανικοί λαοί μετά από χρόνια στασιμότητας λύνουν τα προβλήματά τους και κάποιες ευρωπαϊκές χώρες δεν θέλουν να δουν αυτή την αλλαγή;

Η Ελλάδα είναι φίλος όλων των Βαλκανικών χωρών. Έχουμε μια μεγάλη παραδοσιακή φιλία με τη Σερβία αλλά εγώ αναρωτιέμαι πόσο θα αντέχει η Αλβανία να βλέπει τη Σερβία να επιταχύνει τις διαπραγματεύσεις και να τις ολοκληρώνει και εκείνη να μην τις έχει αρχίσει ακόμη; Αυτά είναι στοιχεία αποσταθεροποιητικά διότι δεν θα τα αντέξουν οι κυβερνήσεις. Και οι ανακατατάξεις στα Βαλκάνια, πλην της Ελλάδας, δεν είναι πάντα εύκολες και ευχάριστες.

Η μεγάλη πλειονότητα των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων χαιρέτησε τη συμφωνία με την ΠΓΔΜ πλην ελαχίστων, όπως πχ του Ούγγρου Πρωθυπουργού. Τι σας είπαν οι Ευρωπαίοι;

Ήταν το καλύτερο νέο της Ευρώπης εδώ και μια 5ετία. Σε μια εποχή που είχαμε κρίσης της ευρωζώνης, κρίση ταυτότητας, εμβάθυνσης ή διεύρυνσης, το brexit, έχουμε και το μεταναστευτικό, σε αυτήν την εποχή λύθηκε ένα πρόβλημα που αφορούσε και στην ΕΕ.

Αναγνωρίστηκε η δυνατότητα της διπλωματίας να λύνει προβλήματα και να μην κοιτάει η Ευρώπη προς τα πίσω.

Ωστόσο, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ) δεν εξέδωσε κάποια δήλωση. Κάποιοι κεντροδεξιοί πολιτικοί μεμονωμένα εξέφρασαν την ικανοποίησή τους αλλά δεν υπήρξε καμία επίσημη δήλωση.

Νομίζω ότι το ΕΛΚ έχει ένα πρόβλημα: οι δυνάμεις αδράνειας μη λύσης των προβλημάτων είναι κομματικά τους μέλη και δεν μπορούν να τους βοηθήσουν και να τους κατευθύνουν σε μια πολιτική ευρωπαϊκή, λύσεων. Και όταν λέω ευρωπαϊκή πολιτική, εννοώ την πολιτική συναινέσεων και συμβιβασμών. Αυτή είναι η ιδιαιτερότητα της σημερινής Ευρώπης, όχι η σύγκρουση και η βία.

Τα κόμματα της αντιπολίτευσης σε Σκόπια και Αθήνα ενοχλήθηκαν από τους συμβιβασμούς που έγιναν. Φαίνεται ότι όλα αυτά τα χρόνια τροφοδοτούνταν με την μη λύση των προβλημάτων της περιοχής και τώρα έχουν δυσκολία να προσαρμοστούν.

Και δυστυχώς, το ΕΛΚ δείχνει να λαμβάνει περισσότερο υπόψη του το τι χρειάζονται αυτά τα δύο κόμματα παρά τις ανάγκες ευρωπαϊκού μέλλοντος. Είναι στενάχωρο από μια μεριά, διότι δείχνει ότι ικανοποιούνται κατά βάθος που λύσαμε το πρόβλημα, αλλά από την άλλη δεν θέλουν τα αποτελέσματα αυτής της λύσης να τα καρπωθούν αυτοί που είχαν το κουράγιο να τα λύσουν.

Θέλουνε δηλαδή εμείς να λύνουμε τα προβλήματα και τα κόμματά τους να κερδίζουν τις εκλογές.

Θεωρείτε η ΝΔ θα ψηφίσει τη συμφωνία; Και αντίστοιχα στα Σκόπια, θα αντέξει τις πιέσεις η κυβέρνηση Ζάεφ;

Στη Βουλή είπα στην αντιπολίτευση ότι λειτουργεί σαν παράρτημα του VMRO στην Αθήνα. Αντίστοιχα, το VMRO λειτουργεί ως υποκατάστημα της ΝΔ στα Σκόπια. Στα Σκόπια κατηγορούν τον Ζάεφ ότι τα έδωσε όλα στην Ελλάδα. Στην Αθήνα κατηγορούν εμάς ότι τα δώσαμε όλα στον Ζάεφ.

Η αλήθεια είναι ότι η αντιπαράθεση ανέδειξε μια διαχωριστική γραμμή σήμερα. Οι κυβερνήσεις της Βόρειας Μακεδονίας και της Ελλάδας υποστηρίζουν τις λύσεις, τη συνεργασία των κρατών και τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό και των Σκοπίων προς όφελος των λαών τους και υπάρχουν και οι δυνάμεις που έκαναν πολιτικό παιχνίδι και έβγαζαν κέρδη από τη μη λύση και την υπονόμευση του μέλλοντος, της δημοκρατίας και των λαών τους.

Η διαχωριστική γραμμή πλέον δεν είναι “αυτοί στα Σκόπια και εμείς στην Αθήνα” αλλά μεταξύ αυτών που θέλουν τη λύση των προβλημάτων και τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό και αυτών που κάθονται πάνω στη μη λύση. Πιστεύω ότι ο Ζάεφ θα αντέξει. Είναι ένας πολιτικός πολύ μεγαλύτερης αντοχής από ό,τι δείχνει στην πρώτη γνωριμία.

Είστε κοντά σε λύση με την Αλβανία αναφορικά με την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη;

Κοιτάξτε, στην Αλβανία βρήκα ανοιχτά θέματα 100 ετών. Για παράδειγμα, είμαστε ακόμη σε εμπόλεμη κατάσταση. Είμαστε και οι δύο κράτη μέλη του ΝΑΤΟ, έχουμε κάνει ένα Σύμφωνο φιλίας, αλλά τυπικά υπάρχει αυτή η εμπόλεμη κατάσταση. Βάλαμε όλα αυτά τα προβλήματα σε ένα πακέτο. Μερικά θέματα πιο μικρά τα λύσαμε, ειδικά αυτά που ανακουφίζουν τους εργαζόμενους ή τους μετανάστες από την πλευρά της Αλβανίας.

Τώρα έχουμε τα μεγάλα θέματα. Στην Αθήνα, συνεδρίασε η κοινή επιτροπή εμπειρογνωμόνων και τεχνοκρατών για την ΑΟΖ και κάναμε ένα μεγάλο βήμα.  Νομίζω θα τα λύσουμε τα θέματα, αρκεί να μην πιάνει αυτή η υστερία τις αντιπολιτεύσεις στα δύο κράτη. Παρακολουθώ με θλίψη αυτά που λέει η αντιπολίτευση στην Ελλάδα. Λένε ότι συζητάμε περί Τσαμουριάς. Δεν συζητάμε. Ουδέποτε τέθηκε το ζήτημα της Τσαμουριάς σε αυτή τη συζήτηση.

Και θα σας πω επίσης, και το λέω πρώτη φορά, η Τσαμουριά συζητήθηκε από άλλη κυβέρνηση στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Έχω και μάρτυρες για αυτές τις συζητήσεις. Παρουσιάζονται λες και μόλις βγήκαν στην πολιτική και δεν υπάρχει κανένα παρελθόν.

Και γενικά οι αντιπολιτεύσεις έχουν την τάση να δημιουργούν στα κυβερνητικά τους χρόνια τετελεσμένα και μετά μας καταγγέλλουν για αυτά. Λένε επίσης ότι θα παραδώσουμε τη Βόρεια Ήπειρο. Εάν δεν το έχουν καταλάβει, με τις διεθνείς συνθήκες και την Τελική Πράξη του Ελσίνκι, η Βόρεια Ήπειρος είναι κομμάτι της Αλβανίας και εμείς δεν έχουμε καμία πρόθεση να ανατρέψουμε τα σύνορα. Αυτές είναι ψυχώσεις που κάνουν κακό στη χώρα και δεν έχουν καμία σχέση με την ευρωπαϊκή πολιτική διαλόγου και συμβιβασμού.

Τα Βαλκάνια, μαζί με την Ελλάδα που είναι πιο έμπειρη, να προχωρήσουμε μαζί σε ένα κοινό ευρωπαϊκό μέλλον. Διότι καμία χώρα της περιοχής δεν θα μετράει πολύ σε μια μελλοντική Ένωση με 40-45 κράτη μέλη.

Το Μαυροβούνιο με 600-800 χιλιάδες πληθυσμό ή η Βόρεια Μακεδονία με 1.6 εκ και η Αλβανία με 2.5 εκ σε μια ΕΕ 600 εκ δεν θα έχουν ρόλο. Ούτε η Ελλάδα με 11 εκ. Πάντως, θα έχουμε ρόλο μαζί, με ένα σχέδιο για την περιοχή μας, τη διαμόρφωση δικτύων ανάπτυξης, κοινωνικές συνεργασίες.

Στην τελική, για την Ελλάδα, το μεγάλο της ζήτημα και ο μεγάλος της γείτονας που έχουμε φιλικές διαθέσεις αλλά υπάρχουν και εντάσεις, δεν είναι κανένα από αυτά τα κράτη.

Λύσατε το Μακεδονικό, από ό,τι καταλαβαίνω είναι σε καλή πορεία και το Αλβανικό, στην πράξη τι κερδίζει η Ελλάδα;

Η Ελλάδα δεν πρόκειται να περικυκλωθεί όταν λύνει τα προβλήματά της. Επίσης, τώρα που βγαίνουμε από την οικονομική κρίση, θα ήταν καλό να βγούμε σε συνεργασία με ολόκληρη την περιοχή ώστε να ευοδωθεί η ανάπτυξη στο πολλαπλάσιο από που θα είχαμε εάν ήμασταν μόνοι μας. Στην ευρύτερη περιοχή υπάρχουν πολλές εντάσεις, από τη Λιβύη μέχρι το Ιράκ, και αυτή η περιοχή δεν είναι εύκολο να προσελκύσει μια σταθερή ανάπτυξη. Είμαι βαθιά πεπεισμένος ότι μαζί με τις άλλες βαλκανικές χώρες αποτελούμε το καλύτερο συγκρότημα κρατών για να αναπτυχθούμε μαζί και να βγούμε με αισιοδοξία στο μέλλον.

Η ενασχόλησή μας με αυτά τα προβλήματα μάς καθιστούσε “φυλακισμένους της ιστορίας” και είχαμε μεγάλη σπατάλη. Το ελληνικό ΥΠΕΞ είναι γενικά συντηρητικό υπουργείο και η συντριπτική πλειονότητα των υπαλλήλων μας στηρίζουν τη συμφωνία διότι είναι έμπειροι. Είδαν πώς σπαταλήθηκε το διπλωματικό μας κεφάλαιο, πώς η χώρα μας αντί να ασχολείται με το μέλλον της ασχολιόταν με αυτά τα προβλήματα και πώς μεγάλες δυνάμεις της περιοχής, θέλανε να ασχολούμαστε με αυτά.

Ένας ισχυρός Ερντογάν μετεκλογικά, θα αποκλιμακώσει την κατάσταση με την Ελλάδα;

Με ρωτήσανε πριν τις εκλογές και απάντησα ότι στην Ελλάδα δυστυχώς δεν έχουμε την παραμικρή ελπίδα ότι εάν έρθει η αντιπολίτευση, η κεμαλική εννοώ, κάτι θα αλλάξει. Εάν ο Ερντογάν κερδίσει τις εκλογές με σαφήνεια, τότε θα πρέπει να επιδείξει μεγαλύτερη ευελιξία και διάθεση να λύσουμε δημιουργικά τα προβλήματα.

Ελπίζω μετά από μια εκλογική νίκη, να είναι λιγότερο νευρικός.

Πότε προβλέπετε να ανοίξετε ξανά το Κυπριακό;

Ο ΓΓ του ΟΗΕ έχει ορίσει νέα εκπρόσωπο και εμείς αμέσως δώσαμε την συγκατάθεσή μας διότι έχουμε εμπιστοσύνη στο ΓΓ και στο θεσμό του ΟΗΕ. Οι Τούρκοι δεν το έχουνε κάνει αλλά νομίζω θα το κάνουν μετά τις εκλογές.

Οι εγγυήτριες δυνάμεις θα πρέπει να κουβεντιάσουμε πριν πάμε σε μια διεθνή διάσκεψη αν μπορούμε να βρούμε μια κοινή λύση για τα ζητήματα των εγγυήσεων. Εάν δεν μπορεί να βρεθεί λύση σε αυτό, δεν υπάρχει λόγος να ξεκινήσουν ξανά διαπραγματεύσεις. Αντίθετα με ό,τι έγινε στη Γενεύη και το Γκραν Μοντανά, θα ξεκινήσουμε από αυτό το θέμα πρώτα και έχω την αίσθηση ότι η Τουρκία έχει μια λογική άποψη πάνω στο θέμα, εννοώ της μεθόδου λύσης.

https://www.viadiplomacy.gr/