Υπαναχώρηση Ράμα: Υπόσχεται επανατοποθέτηση των δίγλωσσων πινακίδων

Αρκετά τράβηξες το σχοινί κ. Ράμα

Σε μια κλωστή κρέμεται η ένταση που δημιούργησε ο Αλβανός Πρωθυπουργός Έντι Ράμα με την Εθνική Μειονότητα που ζει στα πατρώα της εδάφη από αιώνες των αιώνων.

Ελπίζαμε με την κατάρρευση της δικτατορίας, που θανάτωσε, φυλάκισε, εξόρισε και κατακρεούργησε εκατοντάδες Βορειοηπειρώτες, θα βλέπαμε να ΄ρχονταν λαμπρές μέρες που σημαίνει απόλυτη εφαρμογή των ανθρωπίνων και μειονοτικών δικαιωμάτων, χωρίς φοβίες και κλοπές, χωρίς περιορισμούς και περιφρονήσεις.

Δυστυχώς, σε μια εποχή που όλες οι πρώην χώρες του σοσιαλιστικού μπλοκ συμμορφώθηκαν και εντάχτηκαν στην μεγάλη Ευρωπαϊκή Οικογένεια, όταν οι χώρες των Βαλκανίων προσπαθούν να δείξουν τον καλό του εαυτό, για να ενταχτούν κι αυτές στην Κοινή Οικογένεια, η Αλβανία κάνει βήματα πίσω.

Έτσι το «σχοινί» αυτό, που είναι ο κρίκος της φιλίας  και σύνδεσης μεταξύ Ε. Ε. Μειονότητας και Αλβανίας, μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας, μεταξύ Ε. Ένωσης και Αλβανίας, αντί να δυναμώσει και να σφυρηλατηθεί, να γίνει ατσάλινο και αδιαπραγμάτευτο, χρονιά με τη  χρονιά, μήνα παρά μήνα  αραιώνει, αδυνατίζει, μετατρέπεται σε κλωστή έτοιμο να εκραγεί, να κοπεί. Ένα κόψιμο, ένα βαθύ χάσμα που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο επιδιώκουν οι εθνικιστές Αλβανοί με μπροστάρηδες τους τουρκοτσάμηδες, για να διώξουν από τα πάτρια εδάφη και τον τελευταίο Βορειοηπειρώτη.

Την οικονομική και πολιτική κρίση, την διαφθορά στην δικαιοσύνη και το ναρκωτικοπέδιο που μαστιγώνουν τη χώρα ο κ. Ράμα προσπαθεί να τα καμουφλάρει με τον εθνικισμό. Να πείσει, όπως ο αλήστου μνήμης Ενβέρ, πως η βάση του κακού είναι η  Ελλάδα κι επειδή δεν μπορεί να τα βάλλει με την Ελλάδα, τα βάζει με την Ελληνική Κοινότητα. Να μην τους αναγνωρίζει και να υφαρπάζει τις περιουσίες των Βορειοηπειρωτών. Να μην αναγνωρίζει και να εφαρμόσει τα κατοχυρωμένα δικαιώματά τους, βάσει των Διεθνών Συμβάσεων και της Σύμβασης Πλαίσιο που υπέγραψε η ίδια η χώρα, ένα από τα οποία αναφέρεται και στην διγλωσσία.  Να καταρτίζει λίστες ανεπιθύμητων και να τους διώχνει από τα σπίτια τους. Να καλλιεργεί κλίμα τρόμου και φοβέρας, ληστειών και απειλών. Να δολοφονεί εν ψυχρώ μέρα μεσημέρι. Να… Πάρα πολλά τα «να».

Σήμερα οι εναπομείναντες στην Βόρεια Ήπειρο περνούν τα πιο δυσκολότερα χρόνια, τις πιο δύσκολες στιγμές. Θα λέγαμε και από την εποχή του Χότζα. Ο φόβος έχει φθάσει μέχρι το κόκκαλό τους. Γιατί ο Πρωθυπουργός έχει λογαριασμούς με την αντιπολίτευση. Γιατί έχει εκλογές μπροστά του. Γιατί εισακούει το κάθε ανθελληνικό σχόλιο, τους εθνικιστές, το παρακράτος, και τον  φίλο του Ερντογάν.

Οι Βορειοηπειρώτες είναι νομοταγείς και ειρηνόφιλοι. Θέλουν καλές σχέσεις με την χώρα που ζούνε. Μην τα βάζετε μ’ αυτούς  κ. Ράμα. Αφήστε τους ήσυχους και σεβαστείτε τους όπως αυτοί σας σέβονται και σας ψηφίζουν. Ανεξαρτήτως από τα μαρτύρια που τους προκαλείτε.

Φτάνει τράβηξες το σχοινί κ. Ράμα.  

(από συνεργάτη της ΣΦΕΒΑ στη Β. Ήπειρο)
http://www.sfeva.gr/

Ο τσομπάνος που πήγε στον Παράδεισο! - Çobani që shkoi në Parajsë!

ΕΚΤΑΚΤΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ !- KOMUNIKATË E JASHTËZAKONSHME SHTYPI

Η Πατριωτική έκσταση του "συνεργάτη"(δοσίλογου) Ιντρίζη.* - Dalldia patriotike e “kolaboracionistit” Idrizi

Nga Mero Baze Pashë një reagim të partisë së Shpëtim Idrizit mbi tabelat dygjuhëshe në zonat e pakicës greke në Jug të Shqipërisë. Duke marrë shkas prej tyre, reagimi i Idrizit shkonte deri në fillim të shekullit të shkuar, duke kujtuar Zografin e vitit 1914, duke e krahasuar atë me Edi Ramën, dhe plot patetizma të tjera, që duket se kanë nevojë t’i kompensojnë kësaj partie mungesën e koherencës që ka vet, në raport me forcat ekstremiste të politikës greke në Tiranë. Së pari, për gjithë këta patriotët që karikohen me bateri, tabelat dygjuhëshe në zonat e pakicës janë detyrim dhe jo poshtërim i shtetit shqiptar. Një shtet që aspiron të hyjë në Bashkimin Europian, nuk mund t’i mohojë një pakice të ketë tabela rrugore në gjuhën e vet, ndërkohë që është detyrim që në zonat kufitare dhe aty ku nuk ka pakica, të ketë tabela edhe në gjuhën angleze për të huajt që vizitojnë Shqipërinë. Ndaj ky debat nuk ja vlen të bëhet, nëse nuk do të më tërhiqte vëmendjen hipokrizia e Shpëtim Idrizit. Si përfaqësues politik i një komuniteti që ka vuajtur nga një genocid me bazë etnike në Greqi, dhe është zbuar andej me dhunë, Shpëtim Idrizi së pari nuk duhet të predikojë urrejtje etnike, pasi ai nuk është në krye të një partie politike për të nxitur urrejtje ndaj grekëve të Shqipërisë, por për të kërkuar të drejtat e mohuara të shqiptarëve të Greqisë, në këtë rast të komunitetit çam. Nuk mund të pretendosh të rehabilitosh një komunitet të masakruar nga dhuna etnike, duke nxitur dhunën etnike, pasi kështu thjesht je duke imituar Napolon Zervën në versionin shqiptar. Por kjo është gjysma e së keqes. Hipokizia bëhet e plotë kur po ky patriot me bateri, ka disa javë që rri si langaraq tek dera e Lulzim Bashës, me shpresë mos e fusë dhe atë në “qeverinë hije” tranzitore, nëse e lejon Vangjel Dule. Dhe Basha as e zbon, e as e mban, por thjesht e lë tek dera, që të mos i shqetësohet Vangjel Dule. Në fakt çifti Idrizi -Dule, janë çifti më regresiv në politikën shqiptare, pasi janë dy politikanë që në thelb punojnë kundër interesave të komuniteteve që përfaqësojnë. Vangjel Dule përfaqëson politikisht pakicën greke, por del deputet me votat e shqiptarëve çamë në Vlorë, pasi grekët nuk e votojnë . Dhe arsyeja është se ai përfaqëson më shumë “Agimin e Artë”, se interesat e politikës greke apo pakicës greke në Shqipëri. Ai më shumë përpiqet të mbjellë urrejtje për çamët, se sa të merret me të drejtat e grekëve në Shqipëri. Në të njëjtin kurth ka rënë dhe Shpëtim Idrizi. Dhe ky më shumë merret me luftën kundër pakicës greke në Shqipëri, se sa me te drejtat e mohura të çamëve në Greqi. Dhe për ironi të fatit, të dy rrijnë në një tryezë me Lulzim Bashën, por Dule në krye të vendit, kurse Idrizi vetëm kur Lulzimit i jep leja Dule, ta pranojë. Ndaj para se të akuzojë qeverinë shqiptare për kolaboracionizëm me qeverinë greke, në këtë rast për një të drejtë elementare të pakicës greke në Shqipëri, është më mirë të sqarojë çamët, se çfarë e detyron të poshtërojë partinë e tyre, duke qëndruar tek dera e SHQUP-it, mos ja hap Vangjel Dule. Ky është më keq se kolaboracionizëm. Është poshtërim, në përpjekje për t’iu lutur “Agimit të Artë” të Greqisë me degë në Tiranë, të të pranojë në tryezë për aleat. http://www.gazetatema.net/

Από τον Μέρο Μπάζε. Είδα μια ανακοίνωση του Κόμματος (των Τσάμηδων) του Σπετιμ Ιντρίζη σε σχέση με τις δίγλωσσες πινακίδες στις περιοχές της ελληνικής μειονότητας στα Νότια της Αλβανίας. Λαμβάνοντας αφορμή από τις πινακίδες αυτές, η αντίδραση του Ιντρίζη έφτανε μέχρι στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, αναφέροντας και τον Ζωγράφο του 1914, και συγκρίνοντας τον με τον Έντι Ράμα και πολλές άλλες πατέντες που φαίνεται πως χρειάζονται για να αντισταθμίσουν στο κόμμα αυτό την έλλειψη συγχρονισμού που έχει το κόμμα σε σχέση με τις εξτρεμιστικές δυνάμεις της ελληνικής πολιτικής στα Τίρανα. Πρώτον, προς όλους αυτούς τους πατριώτες που φορτίζουν με μπαταρίες, η δίγλωσσες πινακίδες  στις περιοχές της μειονότητας είναι υποχρέωση και όχι χλευασμός του Αλβανικού Κράτους. Ένα κράτος που στοχεύει στην ένταξη στην Ε.Ε δεν μπορεί να αρνηθεί σε μια μειονότητα να έχει πινακίδες προσανατολισμού στην γλώσσα της, εντωμεταξύ αυτό αποτελεί υποχρέωση,  στις περιοχές κοντά στα σύνορα και εκεί όπου δεν υπάρχουν μειονότητες, να υπάρχουν πινακίδες και στα αγγλικά για τους ξένους που επισκέπτονται την Αλβανία. Για το λόγο αυτό η συζήτηση αυτή δεν αξίζει να γίνεται, εάν δεν θα τραβούσε την προσοχή η υποκρισία τους Σπετίμ Ιντρίζη. Ως πολιτικός εκπρόσωπος μια κοινότητας που "έχει υποφέρει από μία  εθνική γενοκτονία στην Ελλάδα και έχει διωχθεί από εκεί διά της βίας" (όπως άλλωστε ισχυρίζεται το κόμμα του και ο ίδιος) ο Σπετίμ Ιντρίζη πρώτον δεν θα πρέπει να κηρύττει εθνικό μίσος, αφού δεν είναι στην ηγεσία ενός πολιτικού  κόμματος για να υποκινήσει το μίσος προς τους έλληνες της Αλβανίας, αλλά για να ζητήσει τα δικαιώματα των αλβανών στην Ελλάδα, δηλαδή της τσάμικης κοινότητας. Δεν μπορείς να ισχυριστείς να αποκαταστήσεις "μια κοινότητα που έχει υποφέρει από την εθνική βία," υποκινώντας την εθνική βία   αφού έτσι απλά μιμείσαι τον Ναπολέων Ζέρβα στην αλβανική έκδοση. Αυτό βέβαια είναι το ήμισυ του κακού . Η υποκρισία ολοκληρώνεται όταν ο πατριώτης αυτός με μπαταρίες, έχει κάποιες εβδομάδες που στέκεται σαν κουταβάκι στην πόρτα του Λουλζίμ Μπάσα, με την ελπίδα να τον βάλει στην μεταβατική "κυβέρνηση σκιά" εάν τον επιτρέψει ο Βαγγέλ Ντούλε. Ο Μπάσα από την άλλη, ούτε τον διώχνει, ούτε τον κρατά, αλλά απλά τον αφήνει στην πόρτα, για να μην ανησυχεί ο Βαγγέλ Ντούλε. Στην πραγματικότητα το ζευγάρη Ιντρίζη Ντούλε, είναι το πιο οπισθοδρομικό ζευγάρι στην αλβανική πολιτική, αφού είναι και οι δύο πολιτικοί που στην ουσία εργάζονται ενάντια των συμφερόντων της κοινότητας που εκπροσωπούν. Ο Βαγγέλ Ντούλε εκπροσωπεί πολιτικά  την Εθνική Ελληνική Μειονότητα αλλά βγαίνει βουλευτής με τις ψήφους των αλβανών τσάμηδων στην Αυλώνα, αφού οι έλληνες δεν τον ψηφίζουν. Και ο  λόγος είναι γιατί αυτός εκπροσωπεί περισσότερο τα συμφέροντα της "Χρυσής Αυγής" παρά της ελληνικής πολιτικής ή της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία. Αυτός προσπαθεί περισσότερο να σπείρει μίσος με τους τσάμηδες παρά να ασχοληθεί με τα δικαιώματα των ελλήνων στην Αλβανία. Στην ίδια ακριβώς παγίδα έχει πέσει και ο Σπετιμ Ιντρίζη. Και αυτός ασχολείται περισσότερο με τον πόλεμο εναντίον της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία παρά με τα "δικαιώματα των τσάμηδων" στην Ελλάδα. Όλως τυχαίος και οι δύο είναι στο τραπέζι του Λουλζιμ Μπάσα αλλά ο Ντούλε στην πρώτη θέση ενώ ο Ιντρίζι μόνο όταν στον Λουλζίμ δίνει άδεια ο Ντούλε να τον δεχτεί. Για το λόγο αυτό προτού κατηγορήσει την αλβανική κυβέρνηση για "συνεργασία" με την ελληνική κυβέρνηση στην περίπτωση αυτή για ένα βασικό δικαίωμα της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία, είναι καλό να ξεκαθαρίσει στους τσάμηδες για το τί τον αναγκάζει να χλευάζει το κόμμα τους, με το να στέκεται  στην πόρτα του  πρώην κέντρο των αξιωματικών του αλβανικού στρατού, μήπως του ανοίξει ο Βαγγέλης Ντούλε. Αυτό είναι χειρότερο και από συνεργασία. Είναι  ταπείνωση κατά την προσπάθεια να ικετέψεις την "Χρυσή Αυγή" της Ελλάδας με παράρτημα στα Τίρανα να τον δεχτεί ως σύμμαχο στο τραπέζι. *Το παρόν άρθρο μεταφράστηκε με στόχο να δώσουμε μια εικόνα στους αναγνώστες μας για το πως βλέπουν οι μετριοπαθείς φωνές την θέση της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας, των τσάμηδων και του κόμματος τους αλλά και το ΚΕΑΔ  με ό, τι αυτό εκπροσωπεί.  Ο Μέρο Μπάζε είναι έγκριτος δημοσιογράφος και ιδιοκτήτης της εφημερίδας "Θέμα" (Tema). Πελασγός Κορυτσάς.

Οι Ευρωπαίοι δεν θέλουν την Αλβανία και το Κοσσυφοπέδιο στην ΕΕ - Shqipëria – vendi ballkanik më pak i dëshiruar në BE

Το αρχαίο ελληνικό παιχνίδι που έπαιζαν στην Αλβανία μέχρι την δεκαετία του 90'!- Loja e lashtë helene që luhej në Shqipëri deri në vitet 90'!

Οι αστράγαλοι, τα γνωστά κότσια, είναι ένα από τα πιο αγαπημένα παιχνίδια των παιδιών από την αρχαιότητα και σε κάποιες περιοχές ίσως μέχρι και τις μέρες μας. Τους συγκέντρωναν από τα οστά των πίσω ποδιών της γίδας ή του αρνιού και μπορούσαν με αυτά να παίξουν ποικίλα παιχνίδια. Το πιο απλό παιχνίδι ήταν το λεγόμενο «αστραγαλιζειν«, όπως λεγόταν στην αρχαιότητα, το οποίο παιζόταν ως εξής: τα παιδιά έριχναν τους αστραγάλους και ανάλογα με το ποια πλευρά ακουμπούσε στο έδαφος έπαιρναν την αντίστοιχη βαθμολογία. Από τις μακριές πλευρές του αστραγάλου, η κυρτή απέδιδε τέσσερις βαθμούς και η κοίλη τρεις, ενώ από τις στενές πλευρές, η ασταθέστερη όλων έξι και η απέναντί της ένα βαθμό. Καθένας από τους τριανταπέντε δυνατούς συνδυασμούς είχε ιδιαίτερο όνομα, όπως «του Ευρυπίδου», «του Στησιχόρου», «του Αλεξάνδρου» κ.ά. Ο καλύτερος συνδυασμός ονομάζονταν «της Αφροδίτης», ενώ ο χειρότερος «του κυνός». Ένα ακόμα παιχνίδι που έπαιζαν με τους αστραγάλους ήταν το λεγόμενο «αρτιάζειν αστραγάλους«, δηλαδή τα σημερινά μόνα – ζυγά: ο ένας παίχτης έκρυβε του αστραγάλους στο χέρι του και οι υπόλοιποι προσπαθούσαν να μαντέψουν αν ο αριθμός των αστράγαλων ήταν μονός ή ζυγός. Στην Αλβανία, στους αλβανούς, το παιχνίδι αυτό είναι γνωστό με την ονομασία ASHIK από την τουρκική λέξη "ασίκ" που σημαίνει ερωτευμένος. Το γεγονός αυτό σημαίνει πως και οι ίδιοι οι τούρκοι όπως και οι αλβανοί έπαιζαν ένα αρχαίο παιχνίδι που κατά την μυθολογία το έπαιζε ο Γανυμήδης και ο Έρωτας στον Όλυμπο μετά από την άδεια και την προτροπή του Δία όταν είδε πως ο οινοχόος του υπέφερε από μοναξιά στον Όλυμπο. Άρα Τούρκοι και Αλβανοί, διαφύλαξαν το παιχνίδι με βάση την ελληνική μυθολογία και φυσικά όλα αυτά τα έμαθαν από αυτούς που ήταν και οι εφευρέτες τους έλληνες. Στην Αλβανία το παιχνίδι αυτό παιζόταν, όπως και στην Ελλάδα μετά από την Ανάσταση, αφού τότε μπορούσαν να βρουν εύκολα αστράγαλους από τα αρνιά και τα κατσίκια που σφάζονταν για την εορτή του Πάσχα.  Οι τρόποι που παίζονταν αυτό το παιχνίδι ήταν διαφορετικοί αλλά προς το τέλος της δεκαετίας του 80' και αρχές του 90' όταν σταμάτησαν και οι νέοι να παίζουν το παιχνίδι αυτό, σκοπός του παιχνιδιού ήταν κυρίως το κέρδος αφού μέσα σε ένα κύκλο οι παίκτες στόχευαν με τα κότσια νομίσματα ή κουμπιά τα οποία κέρδιζαν εάν τα έβγαζαν έξω από αυτό. Σήμερα το παιχνίδι αυτό δεν παίζεται πια με κανένα τρόπο δυστυχώς γιατί τα παιδιά απλώς έχουν φυλακιστεί μέσα στα κινητά,. τους υπολογιστές, τάμπλετ κλπ. Για το Πελασγός Κορυτσάς B.T.

Kockat e kyçeve, që janë të njohura nga të gjithë në Shqipëri me emrin ashik, ishte një prej lojërave më të dashura të fëmijëve në lashtësinë helene dhe në disa zona ajo është një lojë e pëlqyer deri më sot. Këto kocka, mblidheshin nga këmbët e prapme të dhive ose të shqerave dhe mundeshin që me to të luanin shumë lojëra. Loja më e thjeshtë ishte e ashtuquajtura "astragalizin" (fjala "astragalos" në greqisht përkthehet në shqip "kyç") siç quhej në lashtësi, e cila luhej si mëposhtë: fëmijët hidhnin kockat dhe sipas krahut që ato preknin në sipërfaqen e tokës merrnin dhe pikët respektive. Nga anët e gjata të kyçeve, kockave, ajo e lakuar jepte katër pikë dhe barku tre, ndërsa anët e ngushta, më e paqëndrueshmja e të gjitha dhe ajo përballë saj me një pikë. Secili nga 35 kombinimet e mundshme kishte një emër të caktuar, si "e Evripidhit", "e Stisinohorit", "e Aleksandrit" etj. Kombinimi më i mirë quhej "i Afërditës" ndërsa më i keqi "e qenit". Një lojë tjetër që luanin me kyçet ishte e ashtuquajtura "gjetja e kyçeve", dmth tek a çift: një lojtar fshihte kyçet në dorën e tij dhe të tjerët përpiqeshin që të gjenin nëse numri i kyçeve ishte çift apo tek. Në Shqipëri, tek shqiptarët, kjo lojë është e njohur me emërtimin loja me ASHIKË nga fjala turke "ashik" që do të thotë i dashuruar. Ky fakt do të thotë se vetë turqit por dhe shqiptarët luanin jë lojë të lashtë që sipas mitologjisë e luante Ganimidhi dhe Erosi në Olimp pas lejës dhe propozimit të Zeusit kur pa se shërbyesi personal i verës dhe i nektarit vuante nga vetmia. Pra turq e shqiptarë, ruajtën një lojë popullore me bazë mitologjinë helene dhe natyrisht të gjitha këto i mësuan nga ata që shpikën lojën, vetë helenët. Në Shqipëri kjo lojë luhej ashtu si dhe në Greqi kryesisht pas Pashkës, pasi atëhere mund të gjenin lehtësisht kyçe nga kecat apo shqerat që gatueshin me rastin e kësaj feste. Mënyrat se si luhej kjo lojë ishin të ndyshme por nga fundi i dhjetëvjeçarit të 80' dhe në fillimit e viteve 90' kur ndaluan dhe të rinjtë së luajturi me këtë lojë, qëllimi i lojës ishte kryesisht përfitimi material pasi lojëtarët shënjestronin me këto kyçe monedha metalike ose kopsa të cilat i fitonin nëse i nxirrnin nga rrethi i përcaktuar me rreze 1-2m. Sot kjo lojë nuk luhet me asnjë lloj mënyre, fatkeqësisht sepse fëmijët janë burgosur në telefona, kompjutera apo tableta etj. Përgatiti për Pelasgos Koritsas B.T.

Η πρώτη αλβανική Αεροπορική Εταιρεία προσφέρει γεύματα σύμφωνα με τις ισλαμικές αρχές! - Kompania e parë ajrore e shqiptare ofron ushqim sipas principeve islame!

Η τελετή της Ανάστασης στην Μητρόπολη Κορυτσάς! (βίντεο) - Shërbesa e Ngjalljes në Mitropolinë e Korçës! (video)

Μπαίνει σε εφαρμογή το Ψήφισμα της Ομόνοιας στο Δήμο Φοινικαίων

Ο Δήμαρχος Φοινικαίων, Λεωνίδας Χρήστος, και το Δημοτικό Συμβούλιο  δεν έμειναν αδρανείς την πρώτη τετραετία λειτουργίας του Δήμου. Αν και τα κονδύλια της κυβέρνησης ήταν μηδαμινά, λόγω του μικρού αριθμού κατοίκων που έβγαλε η τελευταία απογραφή, μια απογραφή εσκεμμένη και προσχεδιασμένη και που η επιδότηση γίνεται βάση του πληθυσμού που έχει ο Δήμος, με τα δικά του έσοδα και άλλες χορηγήσεις κατορθώθηκαν να γίνουν κάμποσα έργα μικρής εμβέλειας. Ασφαλτοστρώθηκαν δρόμοι, εξωραΐστηκαν οι εσωτερικοί δρόμοι των κοινοτήτων με μπετό, έγινε η ηλεκτροδότηση σε όλες τις κοινότητες του Δήμου, πολλές άλλες κοινότητες εφοδιάστηκαν με πόσιμο νερό. Αυτή είναι μια καλή αρχή που ευελπίζουμε να συνεχίσει με πιο έντονους ρυθμούς την επόμενη τετραετία.

Αυτό που πρέπει ν’ αναφέρουμε και να συγχαρούμε το Δήμο Φοινικαίων είναι η υλοποίηση της παραγράφου 5 (από τις 12) του Ψηφίσματος του 1993 της οργάνωσης Ομονοίας που στάλθηκε σε όλες τις υφιστάμενες Αρχές, τα πολιτικά κόμματα της Αλβανίας και στους Διεθνείς Οργανισμούς, ένα Ψήφισμα που ανιχνεύτηκε σε βάθος κατά την ανάκριση των πέντε ηγετών της Ομόνοιας με την δική παρωδία των Τιράνων το 1994. Η παράγραφός 5 αναφέρει:

5.Να εγγυηθεί το δικαίωμα της ελεύθερης χρήσης της μητρικής γλώσσας καθ' ιδίαν και δημοσίως, σ' όλη της επικράτεια από τα μέλη της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας, ως και το δικαίωμα της παράλληλης χρήσης της ελληνικής γλώσσας με την αλβανική γλώσσα στα διοικητικά και δικαστικά Ιδρύματα, στις επιγραφές ιδρυμάτων και καταστημάτων, στα διακριτικά σημεία οδών κλπ., εκεί που κατοικεί η Εθνική Ελληνική Μειονότητα.

Ήδη στους κεντρικούς οδούς όλου του Δήμου στήθηκαν οι μεγάλες εμφανίσιμες δίγλωσσες πινακίδες (αλβανικά και ελληνικά) μια πράξη άξιων συγχαρητηρίων, διότι όλοι μας γνωρίζουμε την μεγάλη μάχη που έχει δοθεί, αφενός να πείσουμε τις αρχές να εφαρμόσει μια πράξη νόμιμη που την δικαιούμαστε και αφετέρου με τους εθνικιστές Αλβανούς που δεν άφησαν ούτε μία πινακίδα αμαύρωτη, η αστυνομία να αδιαφορεί και η δικαιοσύνη μα μην κάνει το καθήκον της, όταν παραβιάζονται τα συγκοινωνιακά σύμβολα.

Οι ακραίοι εθνικιστές θα προσπαθήσουν ξανά ν’ αμαυρώσουν τις πινακίδες αυτές, διότι δεν μπορούν να χωνέψουν κάτι το ελληνικό  και στην συγκεκριμένη περίπτωση όλο το περιεχόμενο της πέμπτης παραγράφου, ανεξαρτήτως που στην Ελλάδα, αν και δεν υπάρχει μειονότητα αλβανική, οι αλβανικές πινακίδες και η αλβανική σημαία επικρατούν παντού.

Εμείς, λέει ο Δήμαρχος, θα τις ξαναβάλουμε.  

(από συνεργάτη της ΣΦΕΒΑ στη Β. Ήπειρο)

Αλβανία: 30 δολοφονίες σε 120 ημέρες- «Όλοι οι δράστες μουσουλμάνοι Αλβανοί»

Τίρανα.

 

Στο στούντιο της εκπομπής  «Ντριτάρε με Ρουντίνεν» στο κανάλι Νιουζ 24 ο δικηγόρος Σαϊμίρ Βίσα κατέθεσε μια διατριβή που αναφέρεται στις στατιστικές του, λέγοντας ότι στους δράστες των 30 δολοφονιών από τις αρχές του τρέχοντος έτους δεν υπάρχει ούτε ένας χριστιανός.

«Πες μου ένα χριστιανικό όνομα που διέπραξε δολοφονία», δήλωσε ο Βίσα μπροστά από μια ομάδα δημοσιογράφων και κοινωνιολόγων που συζητούσαν την αυξημένη εγκληματικότητα στη χώρα. 

Στην τοποθέτηση αυτή αντέδρασε ο σοσιαλιστής Άλφρεντ Χαλιάλι: « Δεν είναι ανάλυση να εδραιώνουμε τη θρησκευτική πίστη υπεύθυνη για την αύξηση της εγκληματικότητας. Δεν μπορεί να είναι, δεν μπορούμε να το πούμε αυτό. Είναι παράλογο να το λέμε».

Ο Βίσα απάντησε: «Είμαστε αυτοί που στην καθημερινότητά μας αντιμετωπίζουμε διάφορα απρόβλεπτα με τους δράστες, τους φερόμενους δράστες. Η θεωρία είναι διαφορετική, αυτό που λέω είναι διαφορετικό».

BalkanWeb

--

The Hellenic Information Team

               

  Το παρόν άρθρο μεταφράστηκε και επιμελήθηκε από το  © Βαλκανικό Περισκόπιο-Γιῶργος  Ἐχέδωρος

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά  της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης  τουιστολογίου παραγωγής- https://www.echedoros-a.gr

Αλβανία: Μαθητές σχηματίζουν τη Μεγάλη Αλβανία και με ελληνικά εδάφη (βίντεο)

Μαθητές στην Αλβανία, θύματα του ξυπόλητου αλβανικού «μεγαλοϊδεατισμού» και εθνικισμού, προέβησαν σε μια πρωτοφανή πρόκληση.

Όπως είδαμε σε βίντεο που αναρτήθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μαθητές σχημάτισαν έναν χάρτη με τη Μεγάλη Αλβανία.

Στον αλυτρωτικό χάρτη οι νεαροί μαθητές «πρόσθεσαν» και ελληνικά εδάφη.

Υπενθυμίζουμε ότι ενώ στην Αλβανία παραχωρήθηκε η Βόρεια Ήπειρος, ελληνικό έδαφος, οι Αλβανοί εθνικιστές διεκδικούν επιπλέον ελληνική επικράτεια, μέχρι και την Κέρκυρα.

Το αλυτρωτικό «θεατρικό»

Στην αρχή του βίντεο παρουσιάζεται ένας μαθητής που κρατά έναν χάρτη με τα σύνορα της Αλβανίας σήμερα.

Στη συνέχεια άλλοι μαθητές πλησιάζουν που προσθέτουν στον χάρτη κομμάτια από:

Την Ελλάδα, το δυτικό τμήμα της Βόρειας Μακεδονίας, το Κοσσυφοπέδιο, το ανατολικό Μαυροβούνιο και τη νότια Σερβία.

Με τον τρόπο αυτόν δημιουργούν τον λεγόμενο χάρτη της Μεγάλης Αλβανίας.

Αυτό σημειώνει η σερβική b92 και αναμεταδίδει το Βαλκανικό Περισκόπιο.

Οι Αλβανοί ονειρεύονται να αποκτήσουν «αναίμακτα» μια «Μεγάλη Αλβανία», τονίζει το ίδιο σερβικό δημοσίευμα.

Η ανύπαρκτη Αλβανία που θέλει να γίνει «Μεγάλη»

Είναι μια πάμφτωχη χώρα με εξαθλιωμένο λαό.

Δεν είναι τυχαίο που το 60% των κατοίκων της ονειρεύονται να φύγουν μετανάστες.

Το κοτζαμπάσικο πολιτικό σύστημα, που απομυζεί τον αλβανικό λαό, τον ταΐζει το κουτόχορτο του εθνικισμού.

Έτσι θεωρούν ότι μπορούν να αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη από τα πραγματικά της προβλήματα.

Η Αλβανία δεν έχει στρατό. Δεν διαθέτει πολεμική αεροπορία, τανκς, πυροβολικό.

Το αξιόμαχό της είναι επιπέδου πολιτοφυλακής.

Πρόκειται για μια ανύπαρκτη χώρα, εξαιτίας των πολιτικών της.

Ωστόσο, εξελίσσεται σε σημαντικό παράγοντα αποσταθεροποίησης στα Δυτικά Βαλκάνια εξαιτίας του εθνικισμού που υποδαυλίζει.

Μέλος του ΝΑΤΟ

Αν και μέλος του ΝΑΤΟ, διεκδικεί εδάφη από την Ελλάδα (μέλος του ΝΑΤΟ), Μαυροβούνιο (μέλος του ΝΑΤΟ) και Βόρεια Μακεδονία (σύντομα μέλος του ΝΑΤΟ).

Προφανώς και οι άνθρωποι εκεί, μετά από δεκαετίες τυραννίδας και αμορφωσιάς, δεν έχουν συνειδητοποιήσει που βρίσκονται.

Θέλουν να ενταχθούν και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Με αυτούς τους αλυτρωτισμούς;

Μεγάλη ευθύνη για αυτό το εθνικιστικό παραλήρημα φέρει προσωπικά ο Έντι Ράμα.

Η Αλβανία εάν δεν συμμορφωθεί σύντομα θα έρθει η ημέρα που πολύ επώδυνα θα θερίσει τις συνέπειες των όσων σπέρνει.
https://www.tribune.gr/

Δείτε το απαράδεκτο βίντεο: