ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΉ ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΉ ΙΣΤΟΡΙΚΉ ΟΡΘΌΔΟΞΗ ΤΩΝ ΚΟΡΥΤΣΑΙΩΝ ΗΠΕΙΡΩΤΏΝ - GAZETË ELEKTRONIKE, KULTURORE, HISTORIKE, ORTHODHOKSE E KORÇARËVE EPIROTË
Ενίσχυση του έργου!
Τετάρτη 19 Αυγούστου 2020
Η δημοκρατία της Μιρντίτα
Δευτέρα 20 Ιουλίου 2020
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ- Σαν σήμερα η τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974.
ΔΕΝ
ΞΕΧΝΩ
Σήμερα, 20 Ιουλίου, ο
απανταχού ελληνισμός θυμάται μια θλιβερή επέτειο της ιστορίας του· την τουρκική
εισβολή στην Κύπρο το 1974. Πριν 46 χρόνια η Τουρκία, παίρνοντας αφορμή από το
πραξικόπημα που διενήργησε η στρατιωτική κυβέρνηση των Αθηνών στις 15 Ιουλίου
1974, με το οποίο ανέτρεψε τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας αρχιεπίσκοπο
Μακάριο, εισέβαλε στην Κύπρο. Παρά την ηρωική αντίσταση της Εθνικής Φρουράς
(κυπριακού στρατού) και της ΕΛ.ΔΥ.Κ. (Ελληνικής Δυνάμεως Κύπρου), η άμυνα του
νησιού λύγισε μπροστά στην υπεροπλία του εχθρού, που διέθετε 40 χιλιάδες
στρατό, 200 άρματα μάχης, ισχυρή αεροπορική κάλυψη και αλεξιπτωτιστές. Τελικά η
επιχείρηση ΑΤΤΙΛΑΣ, όπως ονομάστηκε, πέτυχε σε δύο φάσεις, μέχρι τις 16
Αυγούστου, να καταλάβει το 40% του κυπριακού εδάφους στη βόρεια περιοχή του
νησιού. Η παράνομη αυτή κατοχή συνεχίζεται μέχρι σήμερα κάτω από τα απαθή βλέμματα
των ισχυρών της γης.
Ο απολογισμός της
τουρκικής εισβολής υπήρξε τραγικός. Χιλιάδες νεκροί, 200 χιλιάδες πρόσφυγες από
τις πατρογονικές τους εστίες, εγκλωβισμένοι, που παρέμειναν στις κατεχόμενες
περιοχές, 1600 και πλέον αγνοούμενοι, πολλοί από τους οποίους βρέθηκαν νεκροί
σε ομαδικούς τάφους κ.ά. Επί πλέον βεβηλώθηκαν και ερημώθηκαν τάφοι και
εκκλησίες, από τις οποίες κλάπηκαν εικόνες και άλλα κειμήλια, πολύτιμα θησαυροί
της εθνικής μας κληρονομιάς.
Η κυπριακή τραγωδία
θεωρείται ως η τρίτη εθνική συμφορά, μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως και
τη μικρασιατική καταστροφή.
Ας ευχηθούμε να μην είναι
μακριά η ημέρα που θα επιστρέψουμε ελεύθεροι στα κατεχόμενα μέρη μας, τα οποία
επί 3500 χρόνια οι πρόγονοί μας αγίασαν με τα δάκρυα και με το αίμα τους.
Μόνη μας ελπίδα, ο Θεός.
Κανείς άλλος. Όλοι οι άλλοι μας πρόδωσαν. Ας θυμηθούμε και τα τελευταία λόγια
του εθνομάρτυρα αρχιεπισκόπου Κύπρου Κυπριανού, που απαγχόνισαν οι Τούρκοι στις
9 Ιουλίου 1821, όπως τα διασώζει ο εθνικός μας ποιητής Βασίλης Μιχαηλίδης:
«Θεέ,
που νάκραν δεν έσιεις ποττέ στην καλωσύνην,
λυπήθου μας τζιαι δώσε πκιον χαράν στην Ρωμιοσύνην».
Παρασκευή 2 Μαρτίου 2018
Θυάμηδες κι όχι Τσάμηδες - Thiamë dhe jo Çamë
Θυάμηδες κι όχι Τσάμηδες
του Μιχάλη Σέρβου
Η Ελλάδα πρέπει να απαντήσει άμεσα στις προκλήσεις του Αλβανού Πρωθυπουργού Έντι Ράμα που
προσπαθεί να θέσει θέμα Τσάμηδων και Τσαμουριάς. Ο Αλβανός
Πρωθυπουργός Έντι Ράμα έθεσε θέμα
Τσαμουριάς εκπροσωπώντας όπως είπε Αλβανούς πολίτες απόγονους των Αλβανών Τσάμηδων, που
καταδικάστηκαν από τα Ελληνικά Δικαστήρια, ως εγκληματίες
πολέμου, που συνεργάστηκαν με τις
κατοχικές δυνάμεις στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, δολοφονώντας χιλιάδες Έλληνες αμάχους. Αφού ο
Πρωθυπουργός της Αλβανίας Έντι Ράμα, παραδέχθηκε επισήμως τα
δήθεν δικαιώματα, άρα και τις υποχρεώσεις και ευθύνες των Τσάμηδων, να αποζημιώσει
η Αλβανία την Ελλάδα για τις εγκληματικές τους πράξεις. Προσπαθεί η
Αλβανία να αντικαταστήσει το υπαρκτό Βορειο-Ηπειρωτικό θέμα με το ανύπαρκτο Τσάμικο.
Στην νέα έκδοση της Ακαδημίας, που έχει κυκλοφορήσει το Αλβανικό Εγκυκλοπαιδικό
Λεξικό, επαναλαμβάνει τους ισχυρισμούς περί Αλβανικής Καταγωγής και Εθνικότητας
της Άρτας, των Ιωαννίνων, Πρέβεζας και Ηγουμενίτσας , περιοχές οι οποίες,
σύμφωνα με το Λεξικό, παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα με την χάραξη των Ελληνο- Αλβανικών συνόρων. Επίσης
έντονη είναι παραχάραξη της Ελληνικής Ιστορίας, ενώ δυσφημιστική είναι η
στάση του Λεξικού προς την Ελληνική Εθνική Μειονότητα. Το Λεξικό δεν έχει
διαφορετικές προσεγγίσεις για τον προσδιορισμό της Ελληνικής Εθνικης
Μειονότητας και ούτε για τον ρόλο της στο Αλβανικό Κράτος. Το
Πρωτόκολλο της Κερκύρας που υπεγράφη από τις Μεγάλες
Δυνάμεις και από την ίδια την Αλβανία στις 17 Μαΐου, 1914, που παρείχε
καθεστώς πλήρους Αυτονομίας στην Βόρειο Ήπειρο,
αποτελεί την πρώτη Διεθνή αναγνώριση του Βορειηπειρωτικού ζητήματος.
Η πορεία της Αλβανίας προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, περνάει μέσα από τον
σεβασμό, των Ανθρωπίνων, Πολιτικών, Πολιτιστικών,
Εθνικών, Θρησκευτικών, Εκπαιδευτικών, Περιουσιακών Δικαιωμάτων των
Βορειοηπειρωτών και να σταματήσουν οι
Αλυτρωτικές βλέψεις της Αλβανίας σε βάρος της Ελλαδος.
Υ.Γ. : Πολλοί Θεσπρωτοί στην Ήπειρο ζούσανε στην περιοχή του ποταμού
Καλαμά (Θύαμις ήταν η ονομασία στην Αρχαία Ελλάδα) πήραν το ονομα Θυάμηδες, επειδή
οι Αλβανοί δεν μπορούν να προφέρουν το γράμμα (Θ) Θήτα τους αποκαλουν
Τσάμηδες. Οι Θυάμηδες με μεγάλη χαρά δέχθηκαν το φιρμάνι του Σουλτάνου
να αλλάξουν την πίστη τους και από Χριστιανοί να ασπαστούν τον
Ισλαμισμό με αντάλλαγμα περιουσίες και αγροτεμάχια. Σήμερα τους
χρησιμοποιούν τους Θυάμηδες οι Αλβανοί για Αλυτρωτικες βλέψεις
σε βάρος της Ελλαδος, όπως ακριβώς το ίδιο συνέβει και με τον Ανθέλληνα,
πρωην Πρωθυπουργό των Σκοπίων Νίκολα Γκρουέφσκι, καταγωγής από την περιφέρεια
Καστοριάς
|
Thiamë e
jo Çamë
Nga Mihali Servou
Greqia duhet që t’u përgjigjet drejtpërdrejt
provokimeve të Kryeministrit Shqiptar Edi Rama i cili përpiqet që të ngrerë
çështje çamësh dhe Çamërie. Kryeministri z Edi Rama ngriti çështje Çamërie duke përfaqësuar siç tha qytetarët
Shqiptarë, pasardhës të shqiptarëve çamë, që u dënuan nga Gjykatat Helene si
kriminelë lufte, që bashkëpunuan me
forcat pushtuese nga Lufta e II-të botërore duke vrarë me mijëra grekë të
pafajshëm. Pasi Edi Rama Kryeministri i Shqipërisë, pranoi zyrtarisht gjoja
të drejtat, dmth dhe detyrimet e përgjegjësitë e Çamëve, që të dëmshpërblejë
Shqipëria, Greqinë, për vepimet e tyre kriminale.
Përpiqet Shqipëria që ta zvendësojë këtë
çështjen ekzistuese të Vorioepirit me një që nuk ekziston atë të Çamërisë
Në botimin e ri të Akademis, që ka qarkulluar
Fjalori Enciklopedik Shqiptar, përsëriti pretendimet mbi prejardhjen dhe
kombësinë shqiptare të Artës, Janinës, Prevezës dhe Igumenicës, të cilat,
sipas fjalorit janë zona, të cilat ju dhanë Greqisë me caktimin e kufijve
shqiptaro-grekë. Gjithashtu një shtrembërim të madh të historisë Helene,
ndërsa ofenduese dhe shpifës janë ato sa shkruan fjalori në lidhje me Minoritetin Etnik Helen. Ky
fjalor nuk ka përqasje të ndryshme për përcaktimin e Minoritetit Etnik Greke
dhe as pë rolin e tij në Shtetin Shqiptar. Protokolli Korfuzit që u nënshkrua
nga Fuqitë e Mëdha dhe nga vetë Shqipëria në 17 Maj 1914, e cila njihte
Autonominë e plotë në Epirin e Veriut, përbën dhe njohjen e parë
Ndërkombëtare të çështjes të Epirit të Veriut.
Rrugëtimi i Shqipërisë drejt Komunitetit
Europian, kalon nëpërmjet respektit të të drejtave Humane, Politike,
Kulturore, Kombëtare, Fetare, të Arsimimit, Pronore të Epirotëve të Veriut
dhe të ndalojnë synimet irredentiste të Shqipërisë në kurriz të Greqisë.
P.S: Shumë thesportianët në Epir, që jetonin në
zonën e lumit Kalama (Thiamis ishte emërtimi në Greqinë e
Lashtë) morën emrin Thiamë, mqs shqiptarët nuk mundeshin që ta shqiptonin
gërmën (th) i quajnë Çamë. Thiamët me
gëzim të madh pritën firmanin e Sulltanit që të ndërronin besën e tyre dhe
nga të Krishterë të bëhen myslymanë me këmbim pasuritë dhe pronat e tyre. Sot
përdorin Thiamët shqiptarët për qëllime irrendentiste në dëm të Greqisë,
ashtu siç ndodhi me antigrekun, ish- Kryeministrin e Shkupit Nikolla Gruefski
që kishte prejardhjen nga zona e Kastoriasë.
|
Γ. Μπαμπινιώτης: «Οι αρχαίοι Μακεδόνες μιλούσαν την ελληνική δωρική διάλεκτο»! - G Mpampinioti: "Maqedonasit e lashtë flisnin dialekt dorik helen"!
Ο καθηγητής της Γλωσσολογίας και λεξικογράφος,
Γεώργιος Μπαμπινιώτης, σε μία εξαιρετική μελέτη του απέδειξε ότι οι αρχαίοι
Μακεδόνες είχαν καλλιεργήσει φωνολογικά μια δωρικού χαρακτήρα ελληνική
διάλεκτο, την οποία χρησιμοποιούσαν προφορικά.
Σε παλαιότερη διάλεξή του που δόθηκε στην
αγγλική γλώσσα στο Wright Theatre της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της
Μελβούρνης και οργανώθηκε από το Αυστραλιανό Ινστιτούτο Μακεδονικών Σπουδών,
το Ελληνικό Μουσείο και την Παμμακεδονική Ένωση Μελβούρνης αποκάλυψε ότι
διάλεκτος των αρχαίων Μακεδόνων παρέμεινε η καθομιλουμένη του λαού, ενώ η
βασιλική οικογένεια του Φιλίππου και το κράτος των Μακεδόνων για να ενώσει
και την υπόλοιπη Ελλάδα είχε αποδεχτεί και χρησιμοποιούσε ως επίσημη γλώσσα
την Αττική διάλεκτο.
Αυτό αποδεικνύεται άλλωστε από τις χιλιάδες
επιγραφές που ανασύρονται από τα σπλάχνα της ελληνικής αλλά και σλαβικής και
βουλγαρικής γεωγραφικά πλέον γης.
Ο Έλληνας γλωσσολόγος τόνισε ότι η αρχαία Μακεδονική
διάλεκτος ομιλούνταν από τους ντόπιους, όπως με τις δικές τους διαλέκτους
επικοινωνούσαν και οι κάτοικοι των πόλεων- κρατών της υπόλοιπης Ελλάδας.
Σύμφωνα με τις έρευνες που ξεκίνησαν στις αρχές του
20ου αιώνα Γερμανοί γλωσσολόγοι αλλά και Βρετανοί και αργότερα ο μεγάλος
γλωσσολόγος Γ. Χατζηδάκης και από το 1988 ο καθηγητής Γεώργιος Μπαμπινιώτης,
από μαρτυρίες, σχόλια και αναφορές ιστορικών, σχολιαστών και
γεωγράφων έχουν ήδη εντοπιστεί περίπου 250 λέξεις, κυρίως ουσιαστικά, τα
οποία αναφέρονται από τους αρχαίους Γραμματικούς ως μακεδονικές λέξεις, ως
λέξεις της αρχαίας Μακεδονικής προφορικής διαλέκτου.
Ο κ. Μπαμπινιώτης στην αρχή της ομιλίας του
διευκρίνισε ότι δεν υπάρχει μία αρχαία ελληνική γλώσσα, αλλά τέσσερις
διάλεκτοι της αρχαίας ελληνικής γλώσσας.
Οι τέσσερις αυτές διάλεκτοι είχαν γραπτή παράδοση
και στις διαλέκτους αυτές γράφηκε η λογοτεχνία της συγκεκριμένης περιοχής.
Η Αττική διάλεκτος μετά το 480 π.Χ. επιβλήθηκε σε
ολόκληρη σχεδόν της Ελλάδα και στη γλώσσα αυτή γράφτηκαν τα μνημεία του
ελληνικού λόγου και των Ελλήνων ποιητών της Αθήνας και των φιλοσόφων της.
Στη συνέχεια έδωσε τα χαρακτηριστικά της Μακεδονικής
και της συγγένειάς της με τη Δωρική Διάλεκτο που ομιλούνταν στα Δωδεκάνησα,
τη Ανατολική Πελοπόννησο και τη Μακεδονία.
Ακολούθως, ο κ. Μπαμπινιώτης αναφέρθηκε σε 240
λέξεις που εντοπίζονται σε μαρτυρίες σχολιαστών, αρχαίων Ελλήνων ιστορικών,
λεξικογράφων και ποιητών, από την εποχή του Ομήρου και του Ηροδότου, τον
Ησύχιο, τον Απολλώνιο τον Δύσκολο, τον Ευστάθιο αλλά και τα λεξικά του Σούδα
αλλά και το ετυμολογικό Magnum, που παραπέμπουν σε λέξεις της αρχαίας
Μακεδονικής διαλέκτου.
«Οι αρχαίοι Γραμματικοί, σχολιαστές και
ιστορικοί συχνά παρέπεμπαν σε λέξεις και τη φωνολογία της αρχαίας Μακεδονικής
διαλέκτου για να τονίσουν την προέλευση μιας λέξης, προκειμένου να δώσουν την
ετυμολογία της και για να καθορίσουν την έννοιά της.
Τα κύρια ονόματα που έφεραν οι αρχαίοι Μακεδόνες
στην τοπική τους διάλεκτο παρέμειναν σε ολόκληρη την Αρχαιότητα
χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου χώρου της Μακεδονίας (Αλέξαρχος, Αλκέτας,
Αλκίμαχος, Αμύντας, Αντίγονος, Αντίπατρος, Αργαίος, Αρριδαίος κλ.π)…»
Ο κ. Μπαμπινιώτης αναφέρθηκε και στη σύγχρονη
βουλγαροσερβική γλώσσα της ΠΓΔΜ.
«Σεβόμαστε τη γλώσσα, την ιστορία και τα έθιμα
των κατοίκων της γείτονος χώρας. Ωστόσο γίνεται φανερό με όσα είπα ότι ο όρος
«Μακεδονική» που χρησιμοποιούν για τη γλώσσα τους προκαλεί σύγχυση και είναι
ιστορικά και πολιτιστικά απαράδεκτη, διότι, όπως προκύπτει από την ανάλυση
που προηγήθηκε, δεν έχει καμία σχέση με τη διάλεκτο των Μακεδόνων».
http://reporter24.gr/ |
Pedagogu me famë Botërore,
gllosologu dhe leksikografi, Gjeorgjios Mpampiniotis, në një studim të
shkëlqyer të tij vërtetoi se Maqdonasit e lashtë kishin përpunuar nga
pikëpamja fonologjike një dialekt helen të karakterit dorik, të cilin e
përdornin në komunikimin e tyre gojor.
Në një ligjëratë të tij e cila
u mbajt në gjuhën angleze në Wright Theatre të Fakultetit të Mjekësisë në
Universitetin e Melburnit dhe u orgnizua nga Instituti Australian i Studimeve
Maqedonase, Muzeu Helen dhe Unioni Panmaqedonas i Melburnit, zbuloi se dialekti i Maqedonasve të lashtë
mbeti gjuha e folur e popullit, ndërsa familja mbretërore e Filippit dhe
shteti i Maqedonasve për të bashkuar gjithë pjesën tjetër të Greqisë kishte
pranuar dhe përdorte si gjuhë zyrtare dialektin Atik.
Kjo vërtetohet ndër të tjera
nga mijëra mbishkrime të cilat dalin nga brendësia e tokës helene por dhe
asaj sllave dhe bullgare tashmë.
Gllosologu helen theksoi se
dialekti i lashtë Maqedonas flitej nga vendasi, si me dialektet e tyre
komunikonin dhe banorët e qyteteve shtete të pjesës tjetër të Greqisë.
Sipas kërkimeve që filluan në
fillimet e shekullit të 20-të, gllosologët gjermanë, britanikë dhe më vonë
gllosologu i madh J Xatzidaki dhe nga viti 1988 profesori Georgios
Mpampinioti, snga dëshmitë komentet dhe shënimet e historianëve, komentuesve
dhe gjeografëve janë tashmë identifikuar pothuajse 250 fjalë, kryesisht emra,
të cilat raportohen nga Gramaticienët e lashtë si fjalë maqedonase, si fjalë
të dialektit gojor.
Z Mpampinioti në fillim të
fjalës së tij, sqaroi se nuk ekziston një gjuhë e lashtë helene, por katër
dialekte të gjuhës së lashtë helene.
Këto katër dialekte kishin
traditën e shkruar dhe në këto dialekte u shkrua letërisa e një zone të
caktuar.
Dialekti Atik pas vitit 480 pas
Krishtit mbizotëroi në të gjithë
Greqinë dhe këtë gjuhë u shkruan dhe veprat monumentake të mendimit helen dhe
të poetëve helenë të Athinës dhe të filozofëve të saj. Në vazhdim analizoi
karakteristikat e gjuhës maqedonase dhe të afrimitetit të saj me dialektit
Dorik që flitej në Dodekanez, në Peloponezin lindor dhe në Maqedoni.
Në vazhdim, z Mpampinioti ,
foli në lidhje me 240 fjalë që indentifikohen
në dëshmitë e komentuesve, të historianëve të lashtë Helenë, të
leksikografëve dhe poetëve, që nga periudha e Homerit dhe Herodotit, Isiqion,
Apollonin e Vështirë, Eustathin por dhe fjalorët e Sudës por dhe
etimologjikja Magnum, të cilat në drejtojnë në fjalë të dialektit të Lashtë
Maqedonas.
“Gramaticienët e lashtë,
komentuesit dhe historianët shpesh referoheshin në fjalë dhe në fonologji të
dialektit të lashtë Maqedonas për të theksuar prejardhjen e një fjale, me
qëllim që të japin etimologjinë e saj dhe të caktojnë kuptimin e saj.
Emrat e përvetshëm që sollën
Maqedonasit e lashtë në dialektin e tyre lokal mbetën në të gjithë periudhën
e Lashtësisë karakteristika të një vendi të caktuar, të Maqedonisë
(Aleksarhos, Alketas, Alkimahos, Amintas, Antigonos, Antipatros, Argeos,
Arrideos etj)..”
Z Mpampinioti iu referua dhe
gjuhës moderne bullgaroserbe të FYROM-it
“Respektojmë gjuhën, historinë
dhe zakonet e banorëve të vendit fqinj. Ndërkaq është e dukshme, me sa analizova,
që përkufizimi “Maqedonishte” që përdorin për gjuhën e tyre, shkakton
ngatërresa dhe nga pikpamja historike dhe kulturore është e papranueshme,
sepse, ashtu siç del nga analiza të cilën dëgjuat, nuk ka asnjë lidhje me
dialektin Maqedonas”.
|
Τετάρτη 28 Φεβρουαρίου 2018
Ο Κολοκοτρώνης και οι δύο διανοούμενοι......! -Kolokotroni dhe dy intelektualët......!
Δύο νεαροί διανοούμενοι (ή φραγκολεβαντίνοι όπως τους έλεγε τότε ο
λαός) θέλησαν να πειράξουν τον Κολοκοτρώνη, κάνοντας του ερωτήσεις για τις…
κοινωνικές και πολιτικές προεκτάσεις της Γαλλικής Επανάστασης.
Ο γέρος του Μοριά που δεν κατάλαβε τι του έλεγαν, κατέβασε το
παντελόνι του και τους έδειξε ένα μεγάλο σπυρί που είχε στα οπίσθια του,
ζητώντας τη γνώμη τους από που προέρχεται και τι πρέπει να κάνει. Οι δύο
νεαροί διαφωνούσαν και μάλιστα άρχισαν να λογομαχούν για τη σωστή απάντηση.
Και τότε ο Κολοκοτρώνης τους είπε: «μάθετε πρώτα τι γίνεται στον κώλο μου,
και μετά θα πούμε για τη Γαλλική Επανάσταση…»
|
Dy të rinj mendimtarë (Frangolevantinë siç i
quante populli) donin që të ngacmonin Kolokotronin, duke i bërë pyetje për...
dimensionet politike dhe shoqërore të Revolucionit Francez.
Plaku i Moresë që nuk kuptoi se çfarë i thoshin,
uli pantollonat e tij dhe ju tregoi një koqkë që kishte në prapanicën e tij,
duke ju kërkuar opinionin e tyre nga ku vjen dhe çfarë duhet të bëjë. Dy të
rinjtë nuk pjatoheshin në mendime dhe bile filluan që të diskutonin fort për
përgjigjen e drejtë. Atëhere Kolokotroni ju tha: “mësoni në fillim çbëhet në
by….. time, dhe më pas do të bisedojmë dhe për
Revolucinonin Francez...”
Dedikuar të gjithë atyre që i dinë të gjitha...
|
Πέμπτη 22 Φεβρουαρίου 2018
-
Συγχαρητήρια σε μαθητές και εκπαιδευτικούς!! Χρόνια Πολλά