Ενίσχυση του έργου!

Ενίσχυση του έργου!

Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2014

Η Δοξολογία της Σημαίας για τις Αλβανικές Εθνικές Εορτές και η "απαραίτητη" απουσία του Γ.Π.Ελλάδος κ Ιωάννη Πεδιώτη.


Όπως  κάθε χρόνο στο Καθεδρικό ναό της Αναστάσεως στην Κορυτσά, τελέστηκε η Δοξολογία της Σημαίας για τις Αλβανικές Εθνικές εορτές. Εμάς δεν μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα αυτή η εορτή η οποία η πρώτη συνδέεται με την έναρξη της αποκοπής μας από την μητέρα Ελλάδα και η δεύτερη με την έναρξη της δικτατορίας που ήταν η έναρξη του άγριου διωγμού εκ μέρους του κομμουνισμού όλων των ορθοδόξων. Απλώς ενημερώνουμε πως έλαβαν μέρος διάφοροι εκπρόσωποι τοπικών αλβανικών αρχών, έλληνες  και ορθόδοξοι που έχουν χάσει την συνείδηση, όπως ο Νομάρχης Ιλύρ Κονόμη και ο Δήμαρχος Σωτηράκη Φίλο αλλά με πρώτο και καλύτερο δίπλα τους, τον Διευθυντή του Μεντρεσέ Κορυτσάς Σαμί Ικίζ (ο Ράμα παρέδωσε σε «οθωμανικού» τύπου παράδοσης φιρμανιού του πιστοποιητικού ανέγερσης του νέου τζαμιού στα Τίρανα) . Ενημερώνουμε επίσης πως,  αυτό που μας ενδιαφέρει  κυρίως, είναι πως φέτος, κατά την τελετή,  ήταν απών ο Γενικός Πρόξενος Κορυτσάς κ Ιωάννης Πεδιώτης. Δεν ξέρουμε τους πραγματικούς λόγους  για τους οποίους δεν ήταν παρών,  αλλά θεωρούμε πως η απουσία του ήταν απαραίτητη και μάλιστα μας κάνει υπερήφανους γιατί βάζει στην θέση τους όλους αυτούς που δεν τίμησαν την εθνική μας εορτή. Δίνει μια απάντηση στην αναίδεια και την αχαριστία τους. Ο κ Ιωάννης Πεδιώτης για μας αποτελεί παράδειγμα διπλωμάτη που ξέρει να χειρίζεται και να εκτιμά κάθε κατάσταση, να περνά με υπομονή και σεβασμό της θέσεις μας, αλλά και να έχει την απαραίτητη δύναμη για αντίδραση όταν χρειάζεται. Όλοι οι πολιτικοί και διπλωμάτες πρέπει να πράξουν το ίδιο με αυτή την χώρα. Να βρουν την πυγμή να αποκαταστήσουν την αξιοπρέπεια μας και να απαντούν ανάλογα σε κάθε έκφραση αχαριστίας σε όλα έπραξε η Ελλάδα και οι Έλληνες γι’ αυτούς. 
Στα δεξιά δίπλα στον Νομάρχη ο Σαμί Ικίζ Διευθυντής Μεντρεσή Κορυτσάς. 

Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2014

Από τον εορτασμό των Αλβανικών Εθνικών Εορτών στο Ελληνοαλβανικό Σχολείο Όμηρος Κορυτσά (Φωτογραφίες+Βίντεο) - Nga festimi i festave të Nëntorit në Shkollën Greko-Shqiptare Omiros. (fotografi+video)

Στο Βίντεο: Ανοίγει την εκδήλωση ο Διευθυντής....!!!











Πελασγός 

Μπουτάρης: Οι Σκοπιανοί είναι Βούλγαροι, δεν υπάρχει μακεδονική γλώσσα

Δελτίο Τύπου
Θα ήθελα προοιμιακώς να ευχαριστήσω εκ βάθους καρδίας την Πρόεδρο της Unesco Τ.Λ.Ε.Ε. ερίτιμη και εκλεκτή κα Νίνα Διακοβασίλη και το Δ.Σ. του ομίλου για την εμπιστοσύνη τους στο πρόσωπο μου και την αδιάσειστη επιθυμία τους να πραγματοποιηθεί αυτή η εκδήλωση με αφορμή τη συμπλήρωση των 100 χρόνων από την ανακήρυξη της αυτονομίας της Βορείου Ηπείρου.
Η διάλεξη μου με τίτλο ''Η Ισχύς του Ελληνικού Πολιτισμού της Ηπείρου'' είναι αφιερωμένη στους Ηπειρώτες ευεργέτες και στην υπερβάλλουσα σε κάλλος Ήπειρο, στην ιερή γη της Ελλοπίας και της πανάρχαιας Δωδώνης, την εθελοθυσιασθείσα ηρωίδα και ευεργετομάνα πατρίδα που συνετέλεσε με το αίμα της στην ίδρυση του Ελληνικού κράτους. Ως εκ τούτου έρχομαι σαν ένας απλός προσκυνητής να αποτίσω ελάχιστο φόρο τιμής για τις αναρίθμητες θυσίες της και στέκομαι ενώπιον της γονυκλινείς.
Η Ισχύς του Ελληνικού πολιτισμού της Ηπείρου είναι ένα θέμα ιδιαίτερα σημαντικό και πολυδιάστατο και αν αξιοποιηθεί επαρκώς μπορεί να αποφέρει πολλαπλά οφέλη για την ελληνική εξωτερική πολιτική και να ενισχύσει την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό. Ο αδιάκοπος ελληνικός βίος τριών και πλέον χιλιετιών, η συνέχεια της ελληνικής γλώσσας, ο πολιτισμός και η ιστορία των αρχαίων πόλεων της Αντιγόνειας, της Νικόπολης, της Βερενίκης, του Βουθρωτού και της Φοινίκης καθώς επίσης και το πολιτιστικό και αναγεννησιακό μήνυμα που αυτές οι πόλεις μπορούν να κομίσουν στην ανθρωπότητα αποτελούν στρατηγική ήπιας ισχύος για την Ελληνική εξωτερική πολιτική στην περιοχή της Χερσονήσου του Αίμου.
Πέτρος Δ. Καψάσκης
To Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2014, ώρα 18:00 στο ξενοδοχείο Intercontinental




Πηγή: www.himara.gr

Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2014

Ιστορία του Ελληνισμού σε 10 λεπτά - Historia e Greqisë në një video 10 min


2039 έτη η «ηλικία» του Μηχανισμού των Αντικυθήρων - 2039 vjeçare është “mosha” e Mekanizmit të Antikitherës.

2039 έτη η «ηλικία» του Μηχανισμού των Αντικυθήρων



Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων, ο διάσημος αστρονομικός υπολογιστής που ανακαλύφθηκε το 1900 σε ένα αρχαίο ναυάγιο, είναι πιθανώς ακόμη πιο αρχαίος από τις έως τώρα εκτιμήσεις, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική μελέτη, ενός Αργεντινού και ενός Αμερικανού ερευνητή.
Το ναυάγιο πιστεύεται ότι συνέβη τον πρώτο αιώνα π.Χ. (μεταξύ 85 και 60 π.Χ.), ενώ ο μηχανισμός εκτιμάται ότι κατασκευάστηκε μεταξύ του 100 και 150 π.Χ. Όμως η νέα εκτίμηση τοποθετεί την έναρξη του ημερολογίου του μηχανισμού στο 205 π.Χ., μόλις επτά χρόνια μετά τον θάνατο του Αρχιμήδη.
Ο ιστορικός της επιστήμης Κρίστιαν Κάρμαν του Εθνικού Πανεπιστημίου του Κίλμες στην Αργεντινή και ο φυσικός Τζέημς Έβανς του Πανεπιστημίου του Πάτζετ Σάουντ της Ουάσιγκτον, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό ιστορίας της επιστήμης «Archive for History of Exact Sciences», σύμφωνα με τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης», κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η εναρκτήρια χρονολόγηση των εποχών από το ημερολόγιο του Μηχανισμού γίνεται 50 έως 100 χρόνια νωρίτερα από τις έως τώρα εκτιμήσεις των επιστημόνων.
Ο αινιγματικός μηχανισμός που βρέθηκε στα νερά του Αιγαίου θεωρείται ένα τεχνολογικό θαύμα για την εποχή του και πολλοί επιστήμονες τον χαρακτηρίζουν τον αρχαιότερο αναλογικό υπολογιστή στον κόσμο. Μηχανήματα ανάλογης τεχνολογίας δεν εμφανίστηκαν παρά τουλάχιστον 1.000 χρόνια αργότερα. Ο μηχανισμός, μεταξύ άλλων, προβλέπει με ακρίβεια τις σεληνιακές και ηλιακές εκλείψεις, καθώς και τις ημερομηνίες των Ολυμπιακών Αγώνων.
Οι δύο ερευνητές εκτιμούν ότι η πρόβλεψη των εκλείψεων από τον μηχανισμό βασίζεται σε βαβυλωνιακές αριθμητικές μεθόδους, που είχαν δανειστεί οι αρχαίοι Έλληνες.
Αλλοι επιστήμονες έχουν συσχετίσει τον μηχανισμό με τον διάσημο μαθηματικό και εφευρέτη Αρχιμήδη, ο οποίος πέθανε το 212 π.Χ. Το 2008 μια ερευνητική ομάδα, αναλύοντας τις επιγραφές που βρίσκονται πάνω στον μηχανισμό, έκανε την εκτίμηση ότι αυτός κατασκευάστηκε στην Κόρινθο ή στις Συρακούσες, όπου ο Αρχιμήδης ζούσε.
Ο ειδικός στην ιστορία των αρχαίων μαθηματικών Αλεξάντερ Τζόουνς του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης δήλωσε πάντως ότι η πιθανότερη περιοχή κατασκευής του μηχανισμού είναι η Ρόδος.
Ο ένας από τους δύο ερευνητές, ο δρ Έβανς, εμφανίστηκε επιφυλακτικός για την ταυτότητα του κατασκευαστή του αξιοθαύμαστου μηχανήματος. «Γνωρίζουμε τόσο λίγα πράγματα για την αρχαία ελληνική αστρονομία. Μόνο μικρά αποσπάσματα έργων έχουν διασωθεί. Θα ήταν μάλλον ασφαλέστερο να μην προσπαθήσουμε να αποδώσουμε τον μηχανισμό σε κάποιο συγκεκριμένο διάσημο πρόσωπο», όπως είπε.
Τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί το διεθνές ενδιαφέρον για την εξήγηση του μυστηρίου του Μηχανισμού των Αντικυθήρων, με νέα βιβλία να προστίθενται στα υπάρχοντα, καθώς επίσης όλο και καλύτερες υπολογιστικές προσομοιώσεις, ακόμη και ένα μοντέλο του από «λέγκο». Ένας μεγάλος αριθμός αρχαιολόγων, ιστορικών, αστρονόμων, μαθηματικών και άλλων ερευνητών πασχίζει να φωτίσει το αίνιγμα.
Παράλληλα, πρόσφατα έγινε στη θάλασσα των Αντικυθήρων, στην τοποθεσία του ναυαγίου, μια νέα ελληνο-αμερικανική επιστημονική αποστολή κατάδυσης με υπερσύγχρονο εξοπλισμό, με την ελπίδα ανακάλυψης και άλλων ευρημάτων. Η αποστολή, που διακόπηκε πρόωρα λόγω κακοκαιρίας, θα συνεχιστεί του χρόνου.
2039 vjeçare është “mosha” e Mekanizmit të Antikitherës.


Mekanizmi i Antikitherës, kompjuteri i famshëm astronomik që u zbulua më 1900 në mbytje anije të lashtësisë, ka mundësi që të jetë akoma më i vjetër nga ato sa kanë llogaritur deri më sot shkencëtarët, sipas një vlerësimi , studimi të ri shkencor, të një studiuesi Argjentinas dhe Amerikan.

Kjo fundosje besohet se ndodhi në shek e parë para Krishtit, (ndërmjet 85 dhe 60 para Krishtit),  ndërsa mekanizmi vlerësohet se u ndërtua ndërmjet 100 dhe 150 para Krishtit. Por vlerësimi i ri e vendos fillimin e kalendarit të mekanizmit më 205 p. K vetëm 7 vjet pas vdekjes së Arkimedit.

Historiani i Shkencës Kristian Karman i Universitetit Kombëtar të Quilmesi në Argjentinë dhe Fizikanti Xheims Evans i Universitetit të Paget Sound të Ushingtonit, që bënë këtë publikim në revistën historike të shkencës «Archive for History of Exact Sciences», sipas “Times” New York, përfunduan në rezultatin  se matja e kohës së epokave nga kalendari i  Mekanizmit të Atikiterës bëhet 50 deri 100 vjet më herët nga sa sot kanë vlerësuar shkencëtarët.

Mekanizmi enigmatik që u gjend në ujrat e Egjeut  konsiderohet një mrekulli teknologjike për periudhën e tij dhe shumë shkencëtarë e karakterizojnë si kompjuterin më të lashtë analogjik në botë.
Mekanizmat e teknologjisë respektive nuk u shfaqën të paktën deri 1000 vjet më vonë. Mekanizmi, ndër të tjera, parashikon me saktësi eklipset djellore dhe hënore, si dhe datat e Lojërave Olimpike.

Dy studiuesit vlerësojnë se parashikimi i eklipseve nga mekanizmi bazohet në metodat aritmetike babilioniane, që kishin huazuar Grekët e Lashtë.


Të tjerë shkencëtarë kanë lidhur mekanizmin me matematicienin dhe shpikësin Arkimedit, i cili vdiq më 212 p K. Më 2008 një grup investigues, duke analizuar mbishkrimet që gjenden mbi mekanizëm, vlerësoi se ai u ndërtua në Korinth ose në Sirakuzë ku Arkimedi jetonte.

Specialisti në historinë e matematikës së lashtë, Aleksandër Xhouns i universitetit të New Yorkut deklaroi se periudha më e mundur e ndërtimit të mekanizmit është Rodhoja.
Njëri nga dy kërkuesit doc. Evans ishte ngurrues për identitetin e mekanizmit të mrekullueshëm.
“Njohim kaq pak gjëra për astronominë e lashtë. Vetëm pjesë të vogla veprash janë shpëtuar. Do të ishte më e sigurt të mos përpiqemi t’ia  atribojmë mekanizmin tek një personi të lashtë të famshëm”, siç tha.
Vitet e fundit është shtuar interesimi ndërkombëtar për Mekanizmin e Antikiterës, me libra të rinj që shtohen tek ato sa janë, pasi gjithashtu dhe simulimet më të mira llogaritëe, akoma dhe një model nga “lego”. Një numër i madh i arkeologëve, historianëve, astronomëve, matematicienëve dhe kërkuesve të tjerë mundohen që të ndriçojnë enigmën.
Në të njejtën kohë, kohët e fundit u bë  në detin e Antikiterës, në vendin e përmbytjes, një mision greko-amerikan, me mjete supermoderne, me shpresën e zbulimit të diçkaje të re. Misioni, që u ndëpre parakohe për shkak të kohës së keqe, do të vazhdohet vitin që vjen.

Το αλβανικό κράτος του Καυκάσου - Ekziston edhe një Shqipëri në Kaukaz (Foto)


Mund të tingëllojë e çuditshme, por është fakt se ekziston edhe një Shqipëri në Kaukaz dhe që ndërkombëtarisht njihet si "Caucasian Albania".
Albania Kaukaziane si shtet shtrihej në Kaukazin lindor, në territorin e Azerbajxhanit të sotëm, në Dagestanin jugor dhe në Gjeorgji. Në vitin 387 pas Krishtit, gjatë ndarjes së Armenisë në mes të Perandorisë Sasaniane dhe Perandorisë Romake, territori i Albanisë Kaukaziane u nda në dy zona: Aghuak dhe Utik , të cilat iu dhanë Armenisë.
Pas luftërave të shumta që pasuan ato u aneksua krejtësisht nga Perandoria Sasaniane deri në shekullin VIII-të. Kryeqyteti i Albanisë Kaukaziane deri në shekullin e VI-të ishte Kabala. Më pas u bë kryeqytet Partavi. Albania Kaukaziane deri në shekullin e XIII-të njihej me emrin Persian Arran (Ardhan), shkruan Shekulli.
Grupet etnike të Albanisë Kaukaziane
Popullsia e Albanisë Kaukaziane ishte e përbërë nga 26 grupe etnike. Grupi etnik më i madh ishte grupi i shqiptarëve dhe për këtë arsye emri i shtetit të tyre u quajt Albania. Këto grupe etnike kishin gjuhën e tyre të përbashkët.
Grupet e tjera etnike përveç shqiptarëve ishin: gargarët, utitë, gelët, lezginët, silvitë etj. Hapësira gjeografike ku jetonin shtrihej në mes të Iberisë, detit Kaspik, maleve të Kaukazit dhe lumit Kur. Këto grupe etnike jetonin në fillim të maleve të Kaukazit deri në jug të Dagestanit të sotëm. Kur gjeografët e lashtë dhe historianët filluan të flisnin për popullsinë e Albanisë Kaukaziane, ata e kishin fjalën gjithnjë vetëm për popullsitë e pastra shqiptare në zonë.
Disa prej ekspertëve mendojnë se ka pasur vetëm një grup etnik të madh, atë të quajtur shqiptarët, i cili kishte jetuar përgjatë bregut të majtë të lumit Kur. Pikërisht, ky grup, sipas tyre, bashkoi dhe asimiloi nëngrupet e tjera etnike përreth dhe kështu u krijua shteti dhe mbretëria me emrin Albania e Kaukazit, i cili u përhap me pas në një territor të gjerë.
Armenizimi i shqiptarëve të Kaukazit
Në librat e historisë nuk arrijmë dot të gjejmë gjithë strukturën e plotë etnike të popullsive shqiptare të Kaukazit. Pjesa më e madhe e tyre, edhe pse fliste në dialekte të ndryshme të largëta mes tyre, ruante fenë e krishterë. Por pas luftërave të mëdha dhe pas shembjes së mbretërisë së shqiptarëve, një pjesë e madhe e tyre u detyrua të flasë gjuhën e pushtuesit armen dhe kjo shkaktoj armenizimin në masë të shqiptarëve.
Gjuha armene u fut shpejt sidomos në qytetet Arran dhe Shirvan. Vetëm popullsitë rurale shqiptare e ruajtën shumë më gjatë gjuhën e tyre të vjetër. Janë gjetur gjuhë të lidhura ngushtë me gjuhën e shqiptarëve të Albanisë Kaukaziane edhe në Dagestanin e sotëm.
Shqiptarët që jetonin në pjesët lindore të Albanisë Kaukaziane, e gjetën më vonë vetën nën sundimin e Perandorisë Persiane. Arabët i konvertuan ata me forcë në fenë islame. Më pas këtu erdhën turqit dhe kjo çoi në krijimin e Azerbajxhanit të sotëm.
Në shekullin XII-të dhe XV-të filluan dërgimet masive në trojet shqiptare të turqve të pasur, të familjeve aristokrate apo të ushtarëve të moshuar që të jetoni atje, pasi vendi bregdetar kishte klimë të mirë, peizazhi ishte i mrekullueshëm dhe i begatë dhe ngjanë aq shumë me brigjet e Adriatikut, ku jeton pjesa tjetër e shqiptarëve sot. Kjo ngjarje e ndryshoj emrin Arranit në Karabak.
Në gjuhën turke ose në gjuhën iraniane kjo do të thotë kopshti i gjelbër. Mirëpo shqiptarët në pjesët e sipërme të Karabakut nuk u zhduken dhe nuk u asimiluan dot nga muslimanët.
Kjo çoi në krijimin e aleancën së tyre më pas me Armenët, të cilët ishin të krishterë si shqiptarët. Në epokën e mesjetës së hershme në kufirin mes Albanisë Kaukaziane dhe Gjeorgjisë, grupet shqiptare nga perëndimi u bënë pjesë e kombit gjeorgjian dhe bashkimi i tyre njihet me emrin Erti. Rajoni më i vjetër i Albanisë Kaukaziane ka qenë pjesa veriore e luginës së lumit Kur dhe e lumit Alazani. Pikërisht këtu filluan zhvillimin komunitetet urbane, duke përfshirë dhe kryeqytetin e Albanisë Kaukaziane, Kabala.
Faktet e ekzistencës së Albanisë Kaukaziane
Ekzistenca e Albanisë Kaukaziane është e vërtetuar edhe falë artefakteve. Ekzistojnë zbulime arkeologjike të cilat tregojnë se Albania Kaukaziane ka pasur shkrimin dhe gjuhën e vet popullore. Por nga shekulli i III-të edhe gjuhën zyrtare. Në territorin e Azerbajxhanit dhe në Gjeorgjinë e sotme janë ende në këmbë kishat e shqiptarëve të Albanisë Kaukaziane, të cilat thirrën edhe sot si të tilla dhe dallohen qartë nga arkitektura, edhe pse mund t’u kenë ndërruar ndonjë simbol.
Mbretërit shqiptarë në Albaninë e Kaukazit
Mbreti i parë shqiptar quhej, Arranshahu. Ai u bë mbret kur pushtuesit e Albanisë Kaukaziane (Armenët dhe Persianët) deshën të vinin mbret të shqiptarëve njeriun e tyre, (një nga shqiptarët lokal).
Pas luftërave të egra çlirimtare kundër pushtuesve, njeriu që çliroi Arranin, u bë mbret i gjithë Albanisë Kaukaziane dhe u thirr me emrin, Arranshah. Kështu u krijua familja e parë mbretërore e Albanisë Kaukaziane.
Pas aleancës me Armeninë, mbreti shqiptar Urnair i Albanisë Kaukazian, i rikthyer në fenë e krishterë, u pagëzua në Armeni në vitin 370 para Krishtit. Ai u bë më pas një partner besnik edhe i Perandorisë Persiane, e cila si dhuratë, i dha Urnairit krahinat: Aghuak, Utik dhe Shakashen gjatë copëtimit të Armenisë në mes të Romës dhe Persisë.
Më pas në territorin e Utikëve mbreti pasues i shqiptarëve Vaqe ndërtoi një qytet, të cilin, në nderim të Mbretit Persian,i dha emrin Peroz, që më vonë ndryshoi në Partav.
Pushtuesit Arabë dhe Armenë filluan më pas të kacafyteshin me njëri-tjetrin për territorin e Albanisë Kaukaziane Pas luftërave të shumta të historisë një pjesë e popullsive të Albanisë Kaukaziane, siç thamë më lart, mbeti gjatë nën qeverisjen e Armenisë dhe u detyruan të përdornin gjuhën Armene. Një pjesë tjetër e popullsive mbeti nën qeverinë e Iranit. Ndërsa një pjesë e tretë mbeti nën qeverinë e Turqisë.
Megjithatë deri në shekullin të VII-të në Albaninë Kaukaziane kishte shumë territore shqiptare që përdornin masivisht gjuhën e tyre të vjetër dhe dalloheshin lehtësisht nga popujt e racat e tjera, që mbetën në vendin e shqiptarëve siç janë popullsitë armene, iraniane, turke etj.
Kështu nga shekulli i IX-të dhe i X-të Albanisë Kaukaziane i mbeti vetëm emri i shteti që nuk ekziston më. Por popullsitë shqiptare nuk u shfarosen.
Ato jetojnë edhe sot në Gjeorgji, në Azerbajxhan dhe në Karabak dhe dallohen shumë mirë nga popujt e tjerë jo vetëm nga karakteristikat e racës, por dhe ato të kulturës, nga zakonet e doket, nga gjuha etj. Ata nuk ngjajnë me ju shqiptarët e Shqipërisë së Adriatikut, por janë njësoj si ju.

Αλβανία δεν υπάρχει μόνο μία, στην παγκόσμια ιστορία. Υπήρχε και πριν από τον δέκατο αιώνα στον Καύκασο η «Καυκασιανή Αλβανία», όπως σημειώνει η αλβανική εφημερίδα «Telegrafi».

Η Αλβανία του Καυκάσου είναι η πρώτη που υπήρξε και βρισκόταν στον ανατολικό Καύκασο, όπου σήμερα είναι το Αζερμπαϊτζάν, το νότιο Νταγκεστάν και η Γεωργία.


Στα 387 μ.Χ. διαμοιράστηκε η Αλβανία μεταξύ της αυτοκρατορίας των Σασσανιδών και της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και η Αλβανία του Καυκάσου χωρίστηκε σε δύο ζώνες που ονομάστηκαν Aghuak και Utik, τα οποία παραχωρήθηκαν στην Αρμενία.

Μετά από πολλούς πολέμους  η περιοχή της Αλβανίας του Καυκάσου προσαρτήθηκε στην Αυτοκρατορία των Σασσανιδών έως τον 8ο αιώνα. Πρωτεύουσα της Αλβανίας ήταν η Καμπάλα. Αργότερα πρωτεύουσα έγινε η Παρτάβι.

Η Αλβανία του Καυκάσου κατά τον 13ο αιώνα ήταν γνωστή περσικά ως Arran (Ardhan).

Οι Αλβανοί ως καυκασιανή εθνοτική ομάδα

Ο πληθυσμός των Αλβανών του Καυκάσου αποτελούνταν από 26 εθνοτικές ομάδες . Η μεγαλύτερη φυλή ήταν των Αλβανών και ως εκ τούτου αναφέρονται με το όνομα Αλβανία. Αυτές οι εθνικές ομάδες είχαν μια κοινή γλώσσα, την αλβανική.

Οι Αλβανοί ζούσαν κατ’ αρχήν σε ορεινές περιοχές στα νότια του Καυκάσου, όπου σήμερα είναι το Νταγκεστάν. Οι αρχαίοι γεωγράφοι και ιστορικοί όταν αναφέρονταν στους Αλβανούς του Καυκάσου, σημείωναν ότι είναι ένας ως αμιγής πληθυσμός στην περιοχή.

Ορισμένοι ειδικοί –σημειώνει το δημοσίευμα- πιστεύουν ότι υπήρχε μία μεγάλη εθνοτική ομάδα, που ονομάζονταν Αλβανοί, και οι οποίοι ζούσαν κατά μήκος της αριστερής όχθης του ποταμού Κουρ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτή η ομάδα, κατά τη γνώμη τους, αφομοίωσε άλλες εθνοτικές υποομάδες, και έτσι έγινε ένα έθνος και κράτος που ονομάστηκε Αλβανία στην περιοχή του Καυκάσου, η οποία στα μετέπειτα χρόνια εξαπλώθηκε σε μια ευρεία περιοχή.

Ο εξαρμενισμός των Αλβανών

Δεν υπάρχουν ιστορικά στοιχεία για την πλήρη δομή του αλβανόφωνου πληθυσμού στον Καύκασο, αλλά είναι γνωστό ότι ήταν χριστιανικός πληθυσμός. Μετά από τους μεγάλους πολέμους και την πτώση του βασιλείου της Αλβανίας, ένα μεγάλο μέρος των Αλβανών αναγκάστηκε να μιλά τη γλώσσα των εισβολέων Αρμενίων και αυτό προκάλεσε τον μαζικό εξαρμενισμό των Αλβανών, σημειώνει το δημοσίευμα.

Μετέπειτα αναφέρεται ότι η περιοχή είχε καταληφθεί από τους Άραβες και αργότερα από τους Τούρκους από τους οποίους δημιουργήθηκε, κατόπιν, το σημερινό Αζερμπαϊτζάν.

Γύρω στον 12ο  αιώνα ως τον 15ο  στα αλβανικά εδάφη του Καυκάσου άρχισαν να έρχονται πλούσιες αριστοκρατικές οικογένειες Τούρκων, κυρίως ανώτεροι στρατιωτικοί που ήρθαν στην περιοχή λόγω του καλού κλίματος στην παράκτια περιοχή της Κασπίας, που ομοιάζει με τα παράκτια της σημερινής Αλβανίας με την Αδριατική , όπου ζει το υπόλοιπο των Αλβανών σήμερα. Κατά τους χρόνους αυτούς στην περιοχή του Καραμπάχ αναφέρονταν ως Arranit και συνυπήρχαν με τους Τούρκους.

Μέχρι τον 12ο αιώνα στην Αλβανία του Καυκάσου  χρησιμοποιούνταν η παλιά γλώσσα και διακρίνονταν εύκολα από τις άλλες φυλές που ήρθαν στην περιοχή που ήταν οι κυρίως οι Αρμένιοι και οι Τούρκοι.

Έτσι, από τον 9ο αιώνα και τον 10ο αιώνα, μπορεί να μην υπήρχε κρατική υπόσταση αλβανική αλλά οι αλβανικοί πληθυσμοί υπήρχαν στην περιοχή.


Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2014

Αλβανία: Δίωξη για τη συμφωνία των θαλάσσιων συνόρων με την Ελλάδα




Όλα τα σχετικά έγγραφα που αναφέρονται  στη συμφωνία των θαλάσσιων συνόρων μεταξύ της Αλβανίας και της Ελλάδας, έχουν κατασχεθεί, κατόπιν εντολής  της εισαγγελικής αρχής,  για τη  συμφωνία, που παρέμεινε ανενεργή, μετά την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Αλβανίας.


Δύο μήνες μετά από το αίτημα που υπέβαλε η κατηγορούσα αρχή, σημειώνει το αλβανικό δημοσίευμα, η ερευνητική ομάδα έχει στην κατοχή της όλα τα σχετικά έγγραφα του υπουργείου Εξωτερικών, του υπουργείου Άμυνας και διαφόρων άλλων κρατικών οργάνων που εντάσσονται στην έρευνα που διεξάγει η Εισαγγελία.

Η δίωξη ξεκίνησε μετά τον καθορισμό  της πράξης  ως «Συμφωνία Παραχώρησης Εδάφους» και τον χαρακτηρισμό της ως ποινικού αδικήματος, μετά την αλλαγή ηγεσίας που έγινε στο υπουργείο Εξωτερικών στις 28 Μαΐου του 2014.

Τον περασμένο Σεπτέμβριο, ζητήθηκε  από την κατηγορούσα αρχή να διενεργήσει έρευνα για τη συμφωνία που υπεγράφη μεταξύ της Αλβανίας και της Ελλάδας στις 29 Απριλίου του 2009.

 Η συμφωνία αυτή κρίθηκε αντισυνταγματική από το αλβανικό Συνταγματικό Δικαστήριο στις 15 Απριλίου του 2010, σύμφωνα με την αλβανική «Πανοράμα».

Η σημαία της Μεγάλης Αλβανίας σε μπλουζάκια – ρεκόρ πωλήσεων ...



Τίρανα.

Η σημαία της Μεγάλης Αλβανίας, που αναδείχθηκε με ένα τηλεκατευθυνόμενο ελικόπτερο πάνω από το Βελιγράδι, στη διάρκεια του προκριματικού αγώνα ποδοσφαίρου του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 2016, μεταξύ της Αλβανίας και της Σερβίας, έχει γίνει κορυφαίο αυτοκόλλητο σε φανέλες, που πωλούνται σε καταστήματα τουριστικών ειδών  στην αλβανική πρωτεύουσα.


Ο Vojllca Çela, ιδιοκτήτης ενός τέτοιου  καταστήματος στο κέντρο των Τιράνων,  αναφέρει ότι «παραμονές των εθνικών εορτασμών της 28ης και 29ης Νοεμβρίου, υπάρχει μια καινοτομία φέτος στο μαγαζί μου, πουλάμε μπλουζάκια με τυπωμένη την αλβανική σημαία που ‘πέταξε’ πάνω από το Βελιγράδι και είναι η πρώτη προτίμηση, κυρίως, στους νέους».

Στο μπλουζάκι αυτό  «έχει τυπωθεί και η φωτογραφία δύο μεγάλων πατριωτών του Ισμαήλ Κεμάλι και του Ίσα Μπολετίνι, καθώς και χάρτης των εθνικών αλβανικών εδαφών και το φανελάκι προσφέρεται σε διάφορα χρώματα».

Σύμφωνα με τον ίδιο το φανελάκι έχει τιμή από 1000 έως 1200 λεκ και κυρίως τα αγοράζουν Αλβανοί που ζουν στο εξωτερικό αλλά και αλλοδαποί.

«Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι η ζήτηση, συγκεκριμένα σε αυτό το μπλουζάκι από τη νεολαία», θα τονίσει ο Çela.

Ο Marseli ένας νέος 23 ετών, θα πει: Αγόρασα αυτό το μπλουζάκι επειδή αισθάνομαι περήφανος που είμαι Αλβανός».

Σύμφωνα με το δημοσίευμα της Lajmi Fundit πρώτο είδος στις πωλήσεις εν όψει της εθνικής εορτής της Σημαίας, είναι  η πώληση της αλβανικής σημαίας που τιμάται 300 λεκ (περίπου δύο ευρώ) και μετά έρχονται τα μπλουζάκια, τα καπέλα και τα φουλάρια, με τα εθνικά χρώματα, κόκκινο και μαύρο.

H αλβανική γλώσσα στα σχολεία

O ΛOBEPΔOΣ, H EΠIΣKEΨH ΣTH ΓEITONA KAI TA «KENA» ΠOY AΦHΣE
 
Τι οίστρο είχε να μπερδέψει τους, αναγνωρισμένους από διεθνείς συνθήκες Έλληνες ομογενείς της Αλβανίας με τους οικονομικούς μετανάστες στη χώρα μας;
O υπουργός Παιδείας, Aνδρέας Λοβέρδος, κάπου έχει μπερδέψει τα πράγματα ή αν παρασύρθηκε στον ρου της τακτικής των πολιτικών που διαρκώς δημιουργούν προβλήματα αντί να κάνουν το καθήκον τους βοηθώντας την κοινωνία και τη χώρα οφείλει να εξηγήσει πολλά και να αποσαφηνίσει ακόμα περισσότερα. Σήμερα είναι ο υπουργός της Παιδείας που νοσεί. O πολιτικός προϊστάμενος για την εκπαίδευση που έχει εγκαταλειφθεί στην τύχη της, που είναι πανάκριβη, «μπάζει» από παντού και πληρώνει τα λάθη των κυβερνώντων, και όχι μόνο, τα αποτελέσματα της κρίσης.
O Λοβέρδος που άφησε ερείπια και από το «πέρασμά» του από το Yγείας επισκέφθηκε -και πάρα πολύ καλά  έκανε- στο ταξίδι του στην Aλβανία τα μειονοτικά σχολεία της Bορείου Hπείρου.
Tι οίστρο είχε, όμως, να μπερδέψει τη μειονότητα και τα δικαιώματά της με τους Aλβανούς μετανάστες, που ζουν με τα παιδιά τους στη χώρα μας; Πώς ακριβώς εννοεί την εισαγωγή της αλβανικής γλώσσας στα σχολεία; Θα διδάσκεται ως δεύτερη γλώσσσα για το σύνολο των μαθητών; Θα την «προτιμήσουμε» έναντι των αγγλικών, των γαλλικών, των γερμανικών; Tο σχέδιο που επεξεργάζονται θα αφορά μόνο τα παιδιά των Aλβανών που ζουν στη χώρα μας. Oι δηλώσεις του υπουργού ενώπιον της Aλβανίδας ομολόγου του, Λιντίνα Nικόλα ήταν θολές και άμεσα έχει χρέο να τοποθετηθεί.
Tο ίδιο ισχύει και για το ρόλο και το στόχο της «μικτής Eπιτροπής» που έχει καταρτιστεί ανάμεσα στην Eλλάδα και την Aλβανία. Aν δεχθούμε τι είπε η κυρία Nικόλα, πέρα από το ζήτημα του εφοδιασμού από το αλβανικό YΠ.EΞ με σχολικά βιβλία της αλβανικής γλώσσας στη χώρας μας, η Eπιτροπή αυτή θα... γνωμοδοτήσει μετά από εξέταση των κειμένων της ιστορίας, της γεωγραφίας, του πολιτισμού και της οικονομίας είναι σύμφωνα με το πνεύμα της Oυνέσκο...
Θα αναθεωρηθούν, ως προς τι ακριβώς σε σχέση με την Aλβανία τα βιβλία των ελληνικών σχολείων. Tα αλβανικά μέσα ενημέρωσης ήδη έχουν αρχίσει να πανηγυρίζουν μεταδίδοντας την είδηση ότι το AΠΘ και έπειται ο δήμος Σταυρούπολης ξεκίνησαν τη διδασκαλία της αλβανικής γλώσσας. Mάλιστα, εξάρει και το έργο του Aλβανού προξένου στη Θεσσαλονίκη, ο οποίος δηλώνει ότι διαπραγματεύετι με το υπουργείο Παιδείας να διδαχθούν τα αλβανικά σε όλα τα δημοτικά και γυμνάσια της χώρας.
Tο λάθος του κ. Λοβέρδου, είναι ότι έκανε μια διπλωματική γκάφα: Γιατί συνέδεσε και σύγχυσε τα δικαιώματα της αναγνωρισμένης από διεθνείς συνθήκες και πανάρχαιης- ελληνικής μειονότητας της Aλβανίας, με τους Aλβανούς οικονομικούς μετανάστες που ζουν στη χώρα μας. Eίναι δύο διαφορετικά πράγματα. Mε ποια λογική τα συγχέει, σαν να πρόκειται για «ανταλλαγή» κατανόησης και δικαιωμάτων απέναντι σε μειονότητες;

H ιστορία
H κ. Nικόλα ανέφερε ότι«συνεργαζόμαστε και με τους εκπαιδευτικούς που αναπτύσσουν τη δραστηριότητά τους στην Eλλάδα, σε συντονισμό και με το ελληνικό υπουργείο Παιδείας, όχι μόνο για την εκπαίδευσή τους, αλλά και για τον εφοδιασμό τους από το αλβανικό YΠEΞ με σχολικά βιβλία της αλβανικής γλώσσας. Aσφαλώς, έχουμε ακόμα πολλά να κάνουμε, γι αυτό και βρισκόμαστε σήμερα εδώ σε αυτή την κοινή συνάντηση, για να καθορίσουμε και να αναζωογονήσουμε το έργο της κοινής επιτροπής. Mιας επιτροπής που αποτελείται από ειδικούς, οι οποίοι θα γνωμοδοτήσουν μετά εξέταση των κειμένων της ιστορίας, της γεωγραφίας, του πολιτισμού και της οικονομίας, κατά πόσον τα σχολικά βιβλία των χωρών μας είναι σύμφωνα με το πνεύμα της UNESCO και του Συμβουλίου της Eυρώπης». «O,τι θέτει η μία πλευρά, η επιτροπή είναι εδώ για να το συζητήσει. Aλλά η επιτροπή αποφασίζει όταν και τα δύο μέρη ταυτίζονται και συμφωνούν. Kανένας δεν θα επιβληθεί στον άλλο. Για να υπάρχει απόφαση απαιτείται συναίνεση», είπε ο κ. Λοβέρδος.
Όμως, εδώ υπάρχουν ανοιχτά ζητήματα.  Για παράδειγμα, στα αλβανικά σχολεία διδάσκεται πως η μισή Eλλάδα ανήκει στην Aλβανία. Διατυπώνονται θεωρίες περί «τσαμουριάς και τσάμηδων», ενώ η Ήπειρος, η Θεσπρωτία, αλλά και κομμάτια της Mακεδονίας, αναφέρονται ως «σκλαβωμένα αλβανικά εδάφη».  Πώς θα συνεχίσουν να διδάσκονται τα παιδιά της Aλβανίας αυτά τα πράγματα; Ποια βιβλία θα αλλάξουν και πώς;
Δεν είπε την αλήθεια για τη μειονότητα
Kατανοεί κανείς πως με την επίσκεψή του στην Aλβανία, ο κ. Λοβέρδος κόμισε δάφνες στους γείτονες και καλώς έκανε. Aπό την άλλη όμως, παρότι έγινε δεκτός με ενθουσιασμό από τους ομογενείς της Bορείου Hπείρου (που είχαν να δουν Έλληνα αξιωματούχο από τα αρχαία χρόνια) απέφυγε να αναφερθεί στις σκανδαλώδεις συνθήκες καταπίεσης και τις διώξεις που υπόκεινται οι Έλληνες μειονοτικοί. Aκόμα (και ιδιαίτερα) στα θέματα παιδείας.  Oι μειονοτικοί καταγγέλλουν ότι τα παιδιά τους  υπόκεινται έναν «ξεριζωμό». Kαι όχι μόνο. Aφού η διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας και ιστορίας, «αποφεύγεται» τεχνηέντως, ενώ η παραδοχή της εθνικής ταυτότητας και η χρήση της γλώσσας ή ποινικοποιείται, ή «τιμωρείται» από παρακρατικούς εθνικίστες.  Kαι σε ζητήματα καθαρά παιδείας: Για παράδειγμα, το Eλληνικό Σχολείο Kορυτσάς, επί δύο χρόνια δεν είχε χρήματα να πληρώσει τους εκπαιδευτικούς! Tα τελευταία χρόνια, οι Έλληνες της Kορυτσάς και το σχολείο τους, πέρασαν τα πάνδεινα από τα MME της Aλβανίας και την κυβέρνησή της. Tα Eλληνικά Φροντιστήρια στην Kορυτσά και την περιφέρειά της, ακόμη αντιμετωπίζουν προβλήματα οικονομικά. Tα ελληνικά σχολεία της EEM, το αλβανικό κράτος τα αφήνει χωρίς βιβλία στη μητρική τους γλώσσα και, αυτά που υπάρχουν στην αγορά, είναι πανάκριβαΊσως αυτά να έπρεπε να κοιτάξει ο κ. Λοβέρδος εν πρώτοις, στο ταξίδι του στην Aλβανία. Tην πικρή αλήθεια για την (παρατημένη) μειονότητα.

Αφίσα της «Μεγάλης Αλβανίας» και εθνικιστικά τραγούδια στα Αλβανικά σχολεία

Λίγες μόλις ώρες μετά την επίσκεψη του Έλληνα Υπουργού Παιδείας Ανδρέα Λοβέρδου στην Αλβανία, η εκπαίδευση στην γείτονα χώρα συνεχίζει σε ίδιους ρυθμούς. Κατά την επίσκεψη αυτή ακούστηκαν δεσμεύσεις και υποσχέσεις της Αλβανίδας Υπουργού Παιδείας για για κοινή επιτροπή σχετικά με την επίβλεψη του περιεχομένου των σχολικών βιβλίων που μέχρι πρότινος περιλάμβαναν αλυτρωτικό περιεχόμενο και αναφορές στην μεγάλη Αλβανία. Κάποια σχολεία αντιδρώντας σε όλα αυτά τοιχοκόλλησαν τον χάρτη της μεγάλης Αλβανίας στους εσωτερικούς χώρους των σχολείων.
Όπως μας μεταφέρει ο συντάκτης του himara.gr και ανταποκριτής του Αθηναικού-Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων στην Αλβανία, Ι. Πάτσο, η φωτογραφία του άρθρου είναι απ' τον εσωτερικό χώρο του αλβανικού κολεγίου "Turgut Ozal" στο Δυρράχιο και απεικονίζει τον χάρτη της μεγάλης Αλβανίας που περιλαμβάνει την Κέρκυρα και τα όριά της φτάνουν μέχρι την Θεσπρωτία, διάφορες προσωπικότητες της Αλβανικής ιστορίας καθώς και λέξη "Autokton", δηλαδή Αυτόχθονες.
Κατά την επικοινωνία μας ο κ Πάτσο μας ενημέρωσε επίσης πως τα σχολεία "Ahmet Gashi" και "28 Nentori" που εδρεύουν στα Τίρανα, το πρωί κατά την διάρκεια της προσέλευσης των μαθητών παίζουν στα μεγάφωνα εθνικιστικά τραγούδια.
Αφού λοιπόν μετά από χρόνια προβάλει ο κίνδυνος η μεγάλη Αλβανία να σβηστεί απ' τα αλβανικά βιβλία κάποιοι βρήκαν τον τρόπο να αναπληρώσουν το κενό και να δώσουν συνέχεια σε μια υπόθεση που προκαλεί ένταση όχι μόνο στις Ελληνοαλβανικές σχέσεις αλλά και αρκετές άλλες Βαλκανικές χώρες.