Με αφορμή ένα βιβλίο, η πιο σοβαρή “συζήτηση” για το δημοψήφισμα στην ΠΓΔΜ

“Ελλάδα και Βόρεια Μακεδονία. Η Αυτοψία της Δύσκολης Συμφωνίας των Πρεσπών” είναι ο τίτλος του βιβλίου του πρέσβη επί τιμή, Αλέξανδρου Π. Μαλλιά, το οποίο παρουσιάστηκε απόψε στην Στοά του Βιβλίου, με την παρουσίαση να αποτελεί ταυτόχρονα και την πρώτη δημόσια συζήτηση στην χώρα, μετά το δημοψήφισμα που πραγματοποιήθηκε στην ΠΓΔΜ, δύο ημέρες πριν, την Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου.

Ομιλητές στην εκδήλωση την οποία συντόνισε ο δημοσιογράφος Παύλος Τσίμας, ήταν, κατά σειρά, οι Ευάγγελος Βενιζέλος, βουλευτής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου ο οποίος έχει συγγράψει τον πρόλογο του βιβλίου, Γιώργος Κουμουτσάκος, βουλευτής και επικεφαλής του Τομέα Εξωτερικών της ΝΔ , Μίλτος Κύρκος ευρωβουλευτής του “Ποταμιού”, Χάρης Παμπούκης καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και πρώην υπουργός, Κέιτ Σμιθ πρέσβης του Ηνωμένου Βασιλείου στην Ελλάδα και ο συγγραφέας Αλέξανδρος Μαλλιάς.Ο κ. Ευ. Βενιζέλος ο οποίος στην αρχή της ομιλίας του είπε ότι το βιβλίο του Αλέξανδρου Μαλλιά, συμβάλλει στον αναστοχασμό επί των εθνικών θεμάτων, αναφερόμενος στη συνέχεια στο δημοψήφισμα της 30ης Σεπτεμβρίου, είπε ότι η διοργάνωσή του δεν συνιστούσε υποχρέωση που απέρρεε από την Συμφωνία των Πρεσπών. Πρόσθεσε ότι λόγω της μικρής συμμετοχής σε αυτό δεν παράγει αποτελέσματα για την Βουλή της γειτονικής χώρας, “παράγει, όμως, πολιτικά αποτελέσματα“.

Επισημαίνοντας ότι η κυβέρνηση της ΠΓΔΜ υποστηρίζει πως η πλειοψηφία των ψηφισάντων τάχθηκε υπέρ της Συμφωνίας των Πρεσπών, ανέφερε χαρακτηριστικά, “αν ήμουν Ζάεφ θα χρειαζόμουν ένα σύμβουλοπου να απαντήσει στο εάν η ‘προβολή’ του αποτελέσματος δημιουργεί πλειοψηφία υπέρ της Συμφωνίας στη Βουλή”.Ταυτόχρονα ο κ. Βενιζέλος είπε ότι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος δημιουργεί την ανάγκη νέας ανάγνωσης του momentum, το οποίο συνίσταται αφενός μεν στην πολιτειακή ενότητα και οντότητα της ΠΓΔΜ, “που μας ενδιαφέρει“, αφετέρου δε στην συμβολή, στην διασφάλιση της απόλυτης ευρωατλαντικής προοπτικής της γείτονος χώρας.

Επισήμανε, ότι εκ του αποτελέσματος, “προφανώς πολύ μεγάλο μέρος του λαού της ΠΓΔΜ προβάλλει ζητήματα ταυτότητας” και πρόσθεσε ότι “αποδείχθηκε πως η διαχείριση τέτοιων ζητημάτων απαιτεί ευρύτατες κοινωνικές και εθνικές συναινέσεις”.

Ο κ. Βενιζέλος εκτίμησε ότι “δεν λειτούργησε” το δέλεαρ της εισόδου της γειτονικής χώρας στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, ενώ ομοίως “δεν λειτουργούν οι έξωθεν επεμβάσεις και ο διδακτισμός”. Σημείωσε, δε ότι για πρώτη φορά η “Δύση” έθεσε ανοιχτά το ζήτημα της ρωσικής επιρροής ώστε να αποτραπεί η ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ.

Ταυτόχρονα εκτίμησε ως βαρύνουσας σημασίας ανακοίνωση του Υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας, σχετικά με την Συμφωνία των Πρεσπών.  Είπε ότι από το 1993 είχε διαμορφωθεί εθνική γραμμή και βάσει αυτής θα μπορούσε η Ελλάδα “να αναγκάσει την συναίνεση των απέναντι”.

Επισήμανε ότι η αντιπολίτευση βοήθησε με την στάση της στην Συμφωνία των Πρεσπών, καθώς αντιτάχθηκε στην ονομασία “Δημοκρατία της Μακεδονίας του Ίλιντεν” καθώς και διότι τόνισε την ανάγκη της αναθεώρησης του Συντάγματος της ΠΓΔΜ.

Ο κ. Βενιζέλος, είπε ακόμα ότι με αφορμή το όλο ζήτημα στη χώρα έγιναν “δύο διασυνδέσεις” με την πρώτη να αφορά την διασύνδεση της εσωτερικής με την εξωτερική πολιτική και την “παρέμβαση στα κόμματα για να μην διαλυθεί το ετερόκλητο κυβερνητικό σχήμα” και την δεύτερη να αφορά την “διασύνδεση εξωτερικής και οικονομικής πολιτικής“. Τόνισε ότι στις προηγούμενες κυβερνήσεις στις οποίες και ο ίδιος ήταν υπουργός “ουδέποτε επιτρέψαμε τέτοια διασύνδεση”.

“Αμφίσημο” χαρακτήρισε το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ο κ. Γ. Κουμουτσάκος επισημαίνοντας ότι: α)Ξεκίνησε μια μακρά περίοδος μεγάλης αβεβαιότητας για την πολιτική σκηνή της γειτονικής χώρας και για την Συμφωνία των Πρεσπών, β) Παραμένει πολύ ισχυρό, σύνθετο και παρόν το θέμα “ταυτότητα” στα Βαλκάνια, γ) Οι εξωτερικές παρεμβάσεις δεν συμβάλλουν στην επίτευξη των προσδοκώμενων αποτελεσμάτων, δ) Ο αρχέγονος εθνικισμός “τύπου Γκρουέφσκι” έχει βαθιές ρίζες στην ΠΓΔΜ.

Επισήμανε ότι τα θέματα του ονόματος, της γλώσσας-εθνικότητας και της ένταξης στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ φέρουν την υπογραφή της Ελλάδας. Ανέφερε ότι είναι “χειροπιαστό” πως η ΠΓΔΜ αποφάσισε να “μην συνδέεται με τον Μ. Αλέξανδρο”, σημειώνοντας ταυτόχρονα ότι το Μακεδονικό δεν είναι τεχνικό διπλωματικό ζήτημα.

Όπως είπε, δεν μπορεί να αγνοηθεί η έντονα συναισθηματική του πτυχή, “άρα πρέπει να χτίσεις συναινέσεις”, πρόσθεσε ότι η κυβέρνηση “κράτησε στο σκοτάδι τις πολιτικές δυνάμεις” και “λοιδόρησε το λαϊκό αίσθημα” και χαρακτήρισε “στρατηγικό λάθος” για το πολιτικό σύστημα συνολικά, το “να χαρίσει την λαϊκή αγωνία” σε ακραία στοιχεία.

Ο κ. Κουμουτσάκος είπε ότι υπήρχαν περιθώρια συνεννόησης, όμως η κυβέρνηση δεν το έπραξε διότι, θεωρούσε “κυρίως ο κ. Κοτζιάς” ότι κρατούσε τα κόμματα ως ομήρους” έχοντας πρόσβαση σε αρχεία με συζητήσεις, αλλά μη λαμβάνοντας υπόψη του ότι “οι προηγούμενες κυβερνήσεις συζήτησαν, αλλά δεν συμφώνησαν, ενώ εκείνος κατέληξε σε ετεροβαρή για την Ελλάδα συμφωνία“.

Πρόσθεσε ότι η κυβέρνηση δεν επιδίωξε συνεννόηση διότι στις όποιες συζητήσεις θα έπρεπε να απαντήσει στο ερώτημα “αν δεσμεύεται ο κ. Καμμένος”, και ακόμα διότι “επιδίωξαν να χρησιμοποιήσουν την διαφοροποίηση Καμμένου ως μοχλό ανατροπής της ενότητας των κομμάτων της αντιπολίτευσης” και επιπλέον διότι “η σύγκρουση είναι στη φύση της κυβέρνησης”.

Χαρακτήρισε την συμφωνία “επιζήμια” για την Ελλάδα, εστιάζοντας στα θέματα της εθνικότητας και της γλώσσας, προσθέτοντας ότι η ΝΔ “δεν θα κυρώσει αυτή τη Συμφωνία στη Βουλή” και αν δεν κυρωθεί από την παρούσα, “ούτε στην επόμενη Βουλή”.

Πρόσθεσε, ταυτόχρονα, ότι εφόσον η Συμφωνία ισχύσει, τότε, αν καταγγελθεί μονομερώς, μετά την κύρωσή της, ελλοχεύει κίνδυνος στο ενδεχόμενο, η γειτονική χώρα να μείνει στο ΝΑΤΟ ως “Μακεδονία”. Δεν παρέλειψε να αναφέρει ότι βάσει της Συμφωνίας το όνομα, η εθνότητα, η γλώσσα και η ένταξη στο ΝΑΤΟ δεν τροποποιούνται.

“Είναι σημαντικό το ότι ο αλυτρωτισμός μπαίνει στο χρονοντούλαπο” επισήμανε από την πλευρά του ο κ. Μ. Κύρκος, προσθέτοντας, μεταξύ άλλων, ότι “η Δύση έχει καθήκον να μην χαϊδεύει τα αυτιά του λαού”. “Αν το VMRO πει όχι στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, τότε ώρα καλή στη πρύμνη του κι αέρα στα πανιά του” ανέφερε χαρακτηριστικά, προσθέτοντας “κάτι τέτοιο, όμως ξεπερνά τη φαντασία μου“.

Ο κ. Κύρκος επέκρινε τόσο τον “συγκρουσιακό χαρακτήρα” του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και την ΝΔ που “ξέχασε το φιλελεύθερο πρόσωπό της”, ενώ εκτίμησε ότι “όλη η κοινωνία έχασε το μέτρο“.

Σημείωσε επίσης ότι “τα λόγια είναι εύκολα” (αναφορικά με την αντίθεση στην Συμφωνία), “αλλά (τι γίνεται) αν έχεις απέναντι σου όλες τις ευρωπαϊκές δυνάμεις, και το ΕΛΚ;”, ενώ παρέπεμψε και σε αποστροφή της Φ. Μογκερίνι ότι με την συμφωνία η Ελλάδα γίνεται όχημα για την ένταξη των Δ. Βαλκανίων στην ΕΕ.

Ως προς το δημοψήφισμα είπε ότι το καλοκαίρι του 2015 ο κ. Τσίπρας “έλαβε το 61% όσων ψήφισαν, δηλαδή 33%, ομοίως και ο κ. Ζάεφ πήρε 33%” και κατέληξε τονίζοντας “βγάζοντας τον αλυτρωτισμό μπορούμε να δουλέψουμε με ευρωπαϊκή προοπτική”.

Το γεγονός ότι η Συμφωνία των Πρεσπών “έλυσε το θέμα του αλυτρωτισμού σε ό,τι αφορά την ιστορική Μακεδονία” καθώς και ότι επετεύχθη ο δύσκολος στόχος της συνταγματικής αλλαγής τόνισε ο κ. Χ. Παμπούκης. Αποτιμώντας την συμφωνία είπε ότι η συνεργασία με τη γειτονική χώρα θα είναι καλύτερη, ότι σταμάτησε ένας στείρος απομονωτισμός, καθώς και ότι αυξήθηκε η αξιοπιστία της Ελλάδας.

“Αν η συμφωνία τεθεί σε εφαρμογή, να μην χαθεί η συνεννόηση σε ό,τι αφορά ακριβώς την εφαρμογή της” κατέληξε στην ομιλία του, χωρίς να παραλείψει να επισημάνει και αυτός ως σημαντικό “το δικαίωμα βέτο των Ρώσων” βάσει της ανακοίνωσης του υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας.

“Παρότι η συμμετοχή στο δημοψήφισμα ήταν κατώτερη των προσδοκιών, το αποτέλεσμα ήταν θετικό για την συμφωνία” είπε η πρέσβης του Ηνωμένου Βασιλείου, προσθέτοντας “θα στηρίξουμε την κυβέρνηση Ζάεφ για ένταξη στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ“.

Είπε ότι το Ηνωμένο Βασίλειο στηρίζει την ευρωατλαντική προοπτική, καθώς αυτό είναι θετικό για την ΠΓΔΜ, την Ελλάδα και την περιοχή και αποτελεί τη βάση της δυτικής πολιτικής για την σταθερότητα στα Βαλκάνια. Επισήμανε ότι η περιοχή παραμένει “εύθραυστη” και έκανε λόγο για “ρωσική επιρροή και παρεμβατικότητα ορατή δια γυμνού οφθαλμού”.

“Οι πολίτες δήλωσαν την επιθυμία τους να γίνουν μέλη της ευρωατλαντικής κοινότητας, θα στηρίξουμε τον Ζάεφ, η Συμφωνία είναι καλή, παρά ταύτα η βούληση των λαών είναι κυρίαρχη και πρέπει να αποφασίσουν” κατέληξε η κ. Σμιθ.

“Υπάρχει το ερώτημα αν η Συμφωνία θα αντέξει στα πολιτικά Ρίχτερ” επισήμανε από την πλευρά του ο κ. Μαλλιάς, θέτοντας, ταυτόχρονα και το ερώτημα “ποιός θα αναγκάσει την διεθνή κοινότητα να την αποδεχθεί“. Ο κ. Μαλλιάς ανέφερε χαρακτηριστικά ότι “η ΕΕ δεν κατάφερε να πείσει ούτε τους πολίτες του Ηνωμένου Βασιλείου, ούτε τους Σκοπιανούς”.

Καταφέρθηκε εναντίον της “έλλειψης μέτρου”, θεωρώντας ότι αυτό είναι το σημαντικότερο εθνικό μας ζήτημα, καθώς το αποτέλεσμα είναι “να είμαστε όλοι νικημένοι”. Ο κ. Μαλλιάς είπε, μεταξύ άλλων, “έχουμε ευθύνη γιατί στη σχέση μας με την ΠΓΔΜ δεν είπαμε όλη την αλήθεια. Δεν φταίει ο κόσμος και τα συλλαλητήρια”.

Τέλος, εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του “στην πατρίδα μου και το υπουργείο Εξωτερικών που μου έδωσαν την ευκαιρία να υπηρετήσω από θέση ευθύνης” και ευχαρίστησε, τους ομιλητές, τον πρέσβη της Βουλγαρίας και την Επιτετραμμένη της ΠΓΔΜ που ήταν παρόντες και αφιέρωσε το βιβλίο του στον “ξεχωριστό άνθρωπο, εμπειρογνώμονα πρεσβευτή, Ευάγγελο Κωφό, στον οποίο το υπουργείο Εξωτερικών χρωστά πολλά”.

ΑΠΕ-ΜΠΕ

https://www.defence-point.gr/

Δίνουν ελληνική υπηκοότητα σε χιλιάδες αλλοδαπούς & την αρνούνται στους Βορειοηπειρώτες μετά από απαίτηση της Αλβανίας!

Η κυβέρνηση προσανατολίζεται στην «ελληνοποίηση» χιλιάδων αλλοδαπών με συνοπτικές διαδικασίες αλλά ταυτόχρονα απορρίπτει το δικαίωμα σε Έλληνες το γένος να αποκτήσουν τα δικαιώματα του Έλληνα πολίτη, όπως καταγγέλλουν εκατοντάδες Έλληνες Βορειοηπειρώτες που συνεχίζουν να φυλάσσουν Θερμοπύλες στην αρχαία αυτή εστία του Ελληνισμού.

Σύμφωνα με επιβεβαιωμένες πληροφορίες της ΣΦΕΒΑ από την Κορυτσά, το τελευταίο διάστημα, πολλοί ομογενείς που έκαναν αίτηση για χορήγηση ελληνικής υπηκοότητας λαμβάνουν απορριπτική απάντηση μέσω του εκεί προξενείου και μάλιστα χωρίς να εξηγείται επαρκώς και τεκμηριωμένα, ο λόγος της απόρριψης. 

Οι περιπτώσεις αυτές ανέρχονται σε αρκετές δεκάδες και έχουν ανησυχήσει και θορυβήσει τους Βορειοηπειρώτες της πόλης καθώς βλέπουν ότι τους απορρίπτεται το δικαίωμα του Έλληνα πολίτη χωρίς επαρκή αιτιολογία τη στιγμή που η περιοχή, γενέτειρα μεγάλων ευεργετών του Έθνους, υπέφερε τα πάνδεινα από τη δεκαετία του 1920 για να αλλοιωθεί η εθνική της συνείδηση. 

Η αγανάκτησή τους γίνεται μεγαλύτερη μάλιστα όταν ακούγεται στην Ελλάδα ότι θα χορηγηθεί με σύντομες διαδικασίες υπηκοότητα σε μετανάστες που εισήλθαν ή βρίσκονται παράνομα στη χώρα μας.

Το γεγονός δυστυχώς ότι η αναμονή για απάντηση στην αίτηση υπηκοότητας ξεπερνάει συνήθως τους 18 μήνες και συνεπάγεται σοβαρή οικονομική επιβάρυνση αλλά και απώλεια χρόνου για τη συγκέντρωση και μετάφραση όλων των απαραίτητων εγγράφων, λειτουργεί αποτρεπτικά για τους ομογενείς μας για να καταθέσουν ξανά τα χαρτιά τους και δικαιολογημένα αναρωτιούνται αν η Ελλάδα λειτουργεί απέναντί τους ως μητριά!

Ορισμένοι μας μετέφεραν μάλιστα την άποψη ότι η εξέλιξη αυτή ίσως οφείλεται σε απαίτηση της Αλβανίας προς την Ελλάδα να μην εγκριθούν πολλές αιτήσεις από την περιοχή της Κορυτσάς, καθώς η Αλβανία δεν αναγνωρίζει εκεί ελληνική μειονότητα. 

Προς επίρρωση αναφέρουν και το θλιβερό γεγονός που συνέβη την περασμένη άνοιξη κατά την επίσκεψη του Έλληνα ΥΠ.ΕΞ. κ. Κοτζιά στην Κορυτσά όπου κατά την τριήμερη παραμονή του εκεί, απαξίωσε να συναντηθεί με τους Έλληνες της πόλης, την τοπική ΟΜΟΝΟΙΑ, ενώ δεν επισκέφτηκε ούτε το σχολείο ΟΜΗΡΟΣ που λειτουργεί με έξοδα του ελληνικού κράτους. 

Και όλα αυτά για να μην θιγούν οι Αλβανοί. Όπως αναφέρεο χαρακτηριστικά ηλικιωμένος Κορυτσαίος στο himara.gr: «ήταν προτιμότερο να κάνει τις συναντήσεις σε άλλη πόλη ο κ. υπουργός, παρά να έλθει εδώ στην πόλη μας και να μας αγνοήσει εντελώς!»

Συνεπώς εδώ προκύπτει ένα ζήτημα: Υπάρχει μυστική διπλωματία μεταξύ Ν.Κοτζιά και Αλβανών όπως κατήγγειλλαν χθες οι ιδρυτές του κόμματος «Δύναμη Ελληνισμού», Τ.Μπαλτάκος και Δ.Καμμένος; Στα πλαίσια αυτής της μυστικής διπλωματίας και της συμφωνίας που θέλει να συνάψει ο Ν.Κοτζιάς με την Αλβανία για οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών και... συνόρων (κατά δήλωση του ιδίου), έχει ζητηθεί και έχει γίνει αποδεκτό, να μεταχειρίζονται οι Έλληνες της Βορείας Ηπείρου ως ένα είδος... αόρατων;

Ο Ν.Κοτζιάς είχε πει πως η κυβέρνηση συζητά «μια δέσμη 10 θεμάτων, μεταξύ των οποίων και η οριοθέτηση των συνόρων και των θαλάσσιων ζωνών»

Οκ, το πιάσαμε για την οριοθέτηση συνόρων, μήπως όμως στα 10 θέματα είναι και η «εξαφάνιση» ή έστω «ελαχιστοποίηση» της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία;

Επιχειρείται να μην δίνεται η ελληνική υπηκοόητα σε Έλληνες το γένος με την προοπτική έτσι να μην εμφανίζεται στο πραγματικό της μέγεθος η ελληνική ομογένεια της περιοχής;

Αυτά είναι πολύ σοβαρά ερωτήματα και δεν μπορεί να ξεφύγει δια της σιωπής το ελληνικό ΥΠΕΞ. 

Να σημειώσουμε επίσης ότι ένα απόσπασμα από δηλώσεις του Ν.Κοτζιά δείχνει πως αντιλαμβάνονται στην κυβέρνηση το ζήτημα της Βορείας Ηπείρου.

Είναι απαραίτητο να τονίσουμε ότι δεν είναι δυνατόν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ από την μια μεριά να ισχυρίζεται ότι το όνομα «Βόρεια Μακεδονία» δεν εμπεριέχει αλυτρωτικό χαρακτήρα, αλλά πρόκειται για καθαρά γεωγραφικό προσδιορισμό, ενώ από την άλλη να αποδέχεται στην διαπραγμάτευση με τον Αλβανό ομόλογό του ότι ο αντίστοιχος όρος «Βόρειος Ήπειρος» σηματοδοτεί όντως αλυτρωτισμό και γι’ αυτό πρέπει να εγκαταλειφθεί επισήμως από την Ελλάδα!

Ερωτώμενος για τις διαφορές μας με την Αλβανία λοιπόν ο Ν.Κοτζιάς λέει, ανάμεσα σ’ άλλα, και τα εξής:

«Οι αντιπολιτεύσεις έχουν την τάση να δημιουργούν στα κυβερνητικά τους χρόνια τετελεσμένα και μετά μας καταγγέλλουν για αυτά. Λένε επίσης ότι θα παραδώσουμε τη Βόρεια Ήπειρο.

Εάν δεν το έχουν καταλάβει, με τις διεθνείς συνθήκες και την Τελική Πράξη του Ελσίνκι, η Βόρεια Ήπειρος είναι κομμάτι της Αλβανίας και εμείς δεν έχουμε καμία πρόθεση να ανατρέψουμε τα σύνορα.

Αυτές είναι ψυχώσεις που κάνουν κακό στη χώρα και δεν έχουν καμία σχέση με την ευρωπαϊκή πολιτική διαλόγου και συμβιβασμού».

 https://www.pronews.gr/

Οκτώ ελληνικά πανεπιστήμια στα καλύτερα του κόσμου: Και το πανεπιστήμιο της Βαγδάτης στη σχετική λίστα

Οχτώ ελληνικά πανεπιστήμια συγκαταλέγονται στην λίστα της Παγκόσμιας Ακαδημαϊκής Κατάταξης για το 2019, που αξιολογούνται από ένα από τα σημαντικότερα συστήματα κατάταξης πανεπιστημίων, το Times Higher Education World University Rankings (THE). Από τα οχτώ ελληνικά, το πανεπιστήμιο της Κρήτης διατηρεί την πρώτη θέση, ενώ φέτος στην παγκόσμια λίστα συμπεριλαμβάνεται και το Δημοκρίτειο πανεπιστήμιο Θράκης, στην θέση 1001+. Το πανεπιστήμιο Κρήτης διατηρεί την θέση κατάταξης 351-400, που είχε και το 2018, και ακολουθεί το Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθήνας, το οποίο διατηρεί την θέση 501-600 και ανέρχεται από την 5η θέση μεταξύ των ελληνικών πανεπιστημίων στην δεύτερη. Στην τρίτη θέση μεταξύ των ελληνικών ιδρυμάτων ανεβαίνει το πανεπιστήμιο Αιγαίου, και παγκοσμίως κατέχει την θέση κατάταξης 601-800, ενώ ακολουθεί το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, στη θέση 601-800, υποχωρώντας ωστόσο, από την δεύτερη θέση που βρισκόταν πέρσι, στην 4η για το 2019. Στην 5η θέση από την 3η πέρσι, έπεσε και το Οικονομικό πανεπιστήμιο Αθηνών, το οποίο στην παγκόσμια κατάταξη διατηρεί την θέση 601-800. Το πανεπιστήμιο Ιωαννίνων βρίσκεται στην 6η θέση (από την τέταρτη), ενώ υποχώρησε και στην παγκόσμια κατάταξη από τη θέση 501-600 στην 601-800. Το πανεπιστήμιο Πάτρας έπεσε από την θέση 601-800 της διεθνούς κατάταξης στην 801-1000. Η πρύτανης του πανεπιστημίου Αιγαίου, Χρυσή Βιτσιλάκη, χαιρέτισε σε ανακοίνωσή της την διάκριση του ιδρύματος, λέγοντας ότι η ανοδική πορεία του επιβραβεύει και ενθαρρύνει τις προσπάθειες της ακαδημαϊκής κοινότητας να εδραιώσει και να συνεχίσει να αναδεικνύει το ίδρυμα ως διεθνές κέντρο Αριστείας στην έρευνα και την εκπαίδευση και ότι η αναγνώριση αποτελεί σημαντικότατο κεφάλαιο για τις σπουδές και το μέλλον των φοιτητών. Συνολικά, στην κατάταξη περιλαμβάνονται τα 1.258 καλύτερα ακαδημαϊκά ιδρύματα παγκοσμίως, εκπροσωπούνται 86 χώρες, οι 25 από τις οποίες έχουν τουλάχιστον ένα πανεπιστήμιο μέσα στα κορυφαία 200. Τα αποτελέσματα της αξιολόγησης υπολογίζονται σύμφωνα με 13 δείκτες απόδοσης, που αφορούν κυρίως κριτήρια γύρω από την έρευνα, τη διδασκαλία, την επιρροή της έρευνας, την εισροή εσόδων από την βιομηχανία, τη μεταφορά τεχνογνωσίας και τη διεθνή απήχηση. Σύμφωνα με την κατάταξη του «THE» στα δέκα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου εναλλάσσονται αυτά της Βρετανίας και των ΗΠΑ. Δύο βρετανικά πανεπιστήμια κατέχουν για άλλη μία χρονιά τις κορυφαίες θέσεις. Πρόκειται για το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης στην πρώτη θέση και το πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ στην δεύτερη. Ακολουθούν τα αμερικανικά πανεπιστήμια Stanford (3η θέση), Massachusetts Institute of Technology (4η), California Institute of Technology (5η), Harvard (6η), Princeton (7η), Yale (8η), Imperial College του Λονδίνου (9η) και το πανεπιστήμιο του Σικάγο (10η). Παγκόσμιες πρωτοτυπίες – Πανεπιστήμιο του Ιράκ για πρώτη φορά στην κατάταξη Για πρώτη φορά φέτος στην κατάταξη συμπεριλαμβάνεται ένα ιρακινό πανεπιστήμιο, ως ένα από τα 1.000 κορυφαία στον κόσμο. Το πανεπιστήμιο της Βαγδάτης κατέχει στην κατάταξη του 2019 την θέση 800-1000 και εμφανίζεται ιδιαίτερα επιτυχημένο στα κριτήρια αξιολόγησης που αφορούν την επιρροή της έρευνας και την διεθνή ερευνητική συνεργασία. Και δεν είναι το μοναδικό που μπαίνει για πρώτη φορά στην κατάταξη. Το πανεπιστήμιο West Indies είναι το πρώτο της Τζαμάικα που εντάσσεται και μάλιστα στις θέσεις 501-600, ενώ για πρώτη φορά εμφανίζονται ακαδημαϊκά ιδρύματα από το Καζακστάν, την Τανζανία και το Νεπάλ. Στο μεταξύ η Ιαπωνία, ξεπερνάει την Βρετανία, ως η δεύτερη περισσότερο εκπροσωπούμενη χώρα στην κατάταξη με 103 ακαδημαϊκά ιδρύματα, από 89 με το οποία συμμετείχε την προηγούμενη χρονιά. Το πανεπιστήμιο Tsinghua της Κίνας ανήλθε οχτώ θέσεις, φτάνοντας στην 22η και ξεπερνώντας το πανεπιστήμιο του Πεκίνου, αποτελώντας έτσι το κορυφαίο ακαδημαϊκό ίδρυμα της Κίνας για πρώτη φορά. Ταυτόχρονα, ξεπερνά και το National University της Σιγκαπούρης και γίνεται το καλύτερο πανεπιστήμιο της Ασίας, ενώ κατατάσσεται πάνω από το London School of Economics and Political Science (LSE) και το New York University. Η Κίνα παραμένει η τέταρτη περισσότερο εκπροσωπούμενη χώρα στον πίνακα κατάταξης με 72 πανεπιστήμια (από 63), εφτά εκ των οποίων βρίσκονται στα κορυφαία 200. Οι ΗΠΑ κυριαρχούν σε συμμετοχές με 172 πανεπιστήμια, ωστόσο, η πλειοψηφία από αυτά πέφτουν ή διατηρούν τις ίδιες θέσεις στη διεθνή κατάταξη, κυρίως λόγω του παγκόσμιου ανταγωνισμού.

https://hellasjournal.com/

"Η ... ωραία Έλενα των Τιράνων, που μας έκανε όλους Αλβανούς"

Έγινε θέμα σε Ελλάδα και Αλβανία, εξαιτίας των όσων προκλητικά υποστήριξε για τη χώρα μας και τους Ελληνες, στη διάρκεια πρόσφατης εκπομπής της αλβανικής τηλεόρασης -με υψηλή τηλεθέαση- προκαλώντας ποικίλες αντιδράσεις.Σ' ένα ... ρεσιτάλ ανθελληνικού μένους η πληθωρική ιστορικός Έλενα Κότσι, προσπάθησε να πείσει -με ατεκμηρίωτα επιχειρήματα- πως δεν υπάρχουν Έλληνες, “βαφτίζοντας” ακόμη και τον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα “Αλβανό”.

ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΣΑΒΒΙΔΗ

Διδάσκει ιστορία στη Σχολή Πολιτικών και Νομικών Επιστημών του Τμήματος Δημόσιας Διοίκησης του Δυρραχίου, διατηρεί δικηγορικό γραφείο στα Τίρανα και γράφει συνεχώς βιβλία για την καταγωγή των Αλβανών και για τα “φυσικά” σύνορα της Αλβανίας. Πολλά από τα βιβλία της έχουν γίνει Bell και όπως πολλοί την κατηγορούν ευθέως “χτίζει” καριέρα, πουλώντας ανθελληνισμό με μπόλικη “Μεγάλη Αλβανία” - έως τα Ιωάννινα και την Πρέβεζα. Η κυρία Κότσι, πρεσβεύει ουσιαστικά αυτά που πιστεύει και θέλει να ακούει ένα πολύ μεγάλο μέρος της αλβανικής κοινωνίας και στα οποία έχει “επενδύσει” πολιτικά και ο πρωθυπουργός Έντι Ράμα, την ίδια ώρα που η οικονομική κρίση και η ανεργία χτυπάει “κόκκινο” στη χώρα.

“Δικός μας ο Μέγας Αλέξανδρος”

Συνηθισμένο και αγαπημένο θέμα στα συγγραφικά έργα της, είναι η καταγωγή των Αλβανών και η απέλπιδα προσπάθειά της ν' αποδείξει πως πρόκειται για τον πλέον “αυτόχθονο” λαό στην Ευρώπη, που το DNA του κρατάει απο την ... Ολυμπιάδα και τον Μέγα Αλέξανδρο. “Οι Αλβανοί είναι ο πιο αυτόχθονος λαός στην Ευρώπη και κατάγονται από τους Πελασγούς και τους Ιλλυριούς, από όπου κατάγεται και η αρχαία Αθήνα και η Σπάρτη Εφόσον έχουμε μια κοινή καταγωγή, είναι φυσικό πολλά ιστορικά πρόσωπα να είναι κοινά. Έτσι, ο Μέγας Αλέξανδρος είχε μητέρα την πριγκίπισσα του κράτους της Ηπείρου. Ο Φίλιππος Β'είχε μητέρα μια πριγκίπισσα από την Ιλλυρία, το σημερινό έδαφος της Αλβανίας, και οι Μακεδόνες ήταν ένας λαός Πελασγο-Ιλλυριων, ως εκ τούτου, ο Μέγας Αλέξανδρος είναι Αλβανός, αλλά και Αρβανίτης” υποστηρίζει η ίδια μιλώντας στο ΘΕΜΑ, επιλέγοντας αυθαίρετες ερμηνείες, που αμφισβητούνται ευθέως απο την επιστημονική κοινότητα, συνδέοντας ακόμη και τον ... Τρωϊκό Πόλεμο με την ... “μπέσα”. “Η σημερινή Ελλάδα μόνο διαμέσου της κουλτούρας και της Πελασγικής γλώσσας των Αρβανιτών μπορεί να αποδείξει μια ιστορική συνέχεια από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, διαφορετικά θα δυσκολευτείτε να αποδείξετε στον κόσμο ότι είστε εκείνοι οι αρχαίοι. Η ηθική του πολέμου της Τροίας βρίσκεται σήμερα στους Αλβανούς και στους Αρβανίτες, όπως η φιλοξενία, η μπέσα, ο όρκος, η μη αφαίρεση των όπλων, η εκδίκηση κλπ.” λέει.

“Αλβανική” η Επανάσταση του 1821

Η Κότσι υποστηρίζει προκλητικά πως την Επανάσταση του 1821 κατά των Τούρκων την έκαναν ... Αλβανοί, χαρακτηρίζοντας την “Αρβανίτο-Αλβανική” υπόθεση, που οδήγησε στη δημιουργία του σύγχρονου ελληνικού κράτους. Η ίδια βέβαια δεν εξηγεί πειστικά πως γίνεται πχ οι Αρβανίτες με τη σημαντική συμβολή στην Εθνεγερσία, ν' αγωνίστηκαν για την απελευθέρωση της Ελλάδος και όχι της Αλβανίας που απέκτησε ανεξαρτησία μόλις το 1912 ή πως γίνεται ο Κολοκοτρώνης στην άλωση της Τριπολιτσάς να αφάνισε χιλιάδες Αλβανούς που υπηρετούσαν τον στρατό του Ομέρ Βρυώνη.

“Οι Αρβανίτες, μαζί με τους άλλους Αλβανούς, τους Σουλιώτες και τους Τσάμηδες, απελευθέρωσαν τη χώρα τους και μετά οι Μεγάλες Δυνάμεις την αποκάλεσαν Ελλάδα, αλλά θα μπορούσαν να την αποκαλούν και με οποιοδήποτε άλλο όνομα που θα ήθελαν όπως Αρβανιτιά, Πελασγία, Αλβανία. Επομένως, δεν στέκει ο ισχυρισμός σας ότι απελευθέρωσαν την Ελλάδα, διότι αυτη ονομαζόταν επίσης και Νότια Αλβανία και οι διοικητές της ήταν αρβανίτο-αλβανοί. Αν η χώρα αυτή δεν είχε την κοινή τεχνική γλώσσα που άλλαξε από την καθαρεύουσα στη δημοτική, σήμερα θα μιλούσατε επίσημα την Αρβανίτικη γλώσσα, η οποία είναι και η γλώσσα των Πελασγών”.

Ειδικά για τους Αρβανίτες της χώρας μας, δηλώνει προκλητικά πως : “Δεν γνωρίζω καμία δημοσκόπηση ου οι Αρβανίτες ν' αρνούνται τη σύνδεσή τους με τους Αλβανούς”, υποστηρίζοντας αυθαίρετα πως : “Οι Αρβανίτες ονομάζονται σήμερα με το ίδιο όνομα που ονομάζονται οι Αλβανοί απ’ όλο τον κόσμο και η γλώσσα τους είναι αλβανική” και πως θα πρέπει α διατηρήσουν την γλώσσα και τα έθιμα τους που είναι χιλιάδων χρόνων.

“Γενοκτονήθηκαν οι Τσάμηδες από την Ελλάδα”

Στο επίσημο site της οργάνωσης : “Δημοκρατία Τσαμουριάς” που εδρεύει στην Χάγη της Ολλανδίας, και “μοιράζει“ σωρηδόν τσάμικα διαβατήρια, η κυρία Κότσι παρουσιάζεται ως .. Υπουργός Δικαιοσύνης της “εξόριστης” κυβέρνησης, που έχει συστήσει ο αμφιλεγόμενος εθνικιστής επιχειρηματίας Φατίμ Λάτο.. Η ίδια αν και αρνείται κάθε σχέση με τον Λάτο και την “μαϊμού” κυβερνησή του, επαναλαμβάνει τους ισχυρισμούς περί Τσάμηδων που εκδιώχθηικαν από την Ελλάδα , χαρακτηρίζοντάς την “γενοκτονία” και επιχειρώντας με νομικές παρερμηνείες να παραβλέψει τα εγκλήματα κατά του ελληνικού πληθυσμού την περίοδο της ιταλικής και γερμανικής κατοχής κατά τον Β΄Π.Π. “Βάσει του διεθνούς δικαίου, πρόκειται για γενοκτονία και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Οποιαδήποτε απαίτηση με την αιτιολόγηση της συνεργασίας, νομικά ενοχοποιεί απέναντι στο διεθνές δίκαιο το ελληνικό κράτος, διότι ένα έγκλημα τιμωρείται με προσωπική απόφαση από το δικαστήριο και όχι συλλογική” λέει προκλητικά, συνεχίζοντας το ίδιο προκλητικά : “Οι Τσάμηδες εκδιώχθηκαν και σκοτώθηκαν λόγω της θρησκείας τους, όπως και οι μουσουλμάνοι Αρβανίτες, καθώς το ελληνικό κράτος στηριζόταν στην ορθόδοξη θρησκεία και στην κοινή τεχνική γλώσσα για εθνική ενοποίηση, και όχι στο αίμα, καθώς στην πραγματικότητα αυτό το κράτος αποτελείται από διάφορες εθνοτικές ομάδες όπως οι Αρβανιτο-Αλβανοί που αποτελούν την πλειοψηφία, αλλά και οι μειοψηφίες Βλάχων, Τούρκων, Σλάβων κλπ. Αυτοί οι Τσάμηδες που εσείς έχετε εκδιώξει, μαζί με τους Σουλιώτες, έχουν χύσει το αίμα τους για το κράτος που εσείς απολαμβάνετε σήμερα. Εσείς είστε εκείνοι που δεν σέβεστε τα δικαιώματα των Αλβανών. Η μεγαλύτερη αδικία στα Βαλκάνια συνέβη στους Αλβανούς, καθώς η επικράτειά τους διαιρέθηκε από τις Μεγάλες Δυνάμεις σε διάφορα κράτη αλλά και σε ψεύτικα έθνη”.

“Οι Έλληνες στην Αλβανία έχουν περισσότερα δικαιώματα απο τους Αλβανούς”

Ως αντίλογο στη συνεχιζόμενη διαχρονική παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία, με πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα την αυθαίρετη καταπάτηση ιδιοκτησιών ομογενών στην περιοχή της Χειμάρρας, η Αλβανίδα ιστορικός υποστηρίζει πως οι Έλληνες στην γειτονική χώρα απολαμβάνουν περισσότερα προνόμια απ' ότι οι ίδιοι οι Αλβανοί. “Η ελληνική μειονότητα έχει περισσότερα δικαιώματα από ό,τι ο αλβανικός λαός στην Αλβανία, καθώς υπάρχουν 1 δάσκαλος για 5 παιδιά ενώ τα αλβανοπαιδα έχουν 1 δάσκαλο για 40 παιδιά” υποστηρίζει, ζητώντας και απο την Ελλάδα να ανοίξει αλβανικά σχολεία για τους ... Αρβανίτες αλλά και φγια τους 500.000 Αλβανούς -σύμφωνα με την ίδια-που ζούν και εργάζονται στη χώρα μας. “Στην Ελλάδα με πληθυσμό που στην πλειοψηφία είναι Αρβανίτο-Αλβανικής καταγωγής δεν έχει σχολείο που να διδάσκεται η Αρβανίτικη γλώσσα, η αρχαιότερη γλώσσα της Ευρώπης. Υπάρχουν περισσότεροι από 500.000 Αλβανοί μετά το 1990, οι οποίοι δεν έχουν αλβανικό σχολείο” λέει.

Η Κότσι, προβάλλει στα τηλεοπτικά πάνελ τον εαυτό της, ως έναν από τους πλέον “μορφωμένους” ανθρώπους στην Αλβανία, με τρία πτυχία (Ιστορίας, Νομικής, Πολιτικών Επιστημών) από το Πανεπιστήμιο των Τιράνων και ένα διδακτορικό στις Διεθνείς Σχέσεις. Πολλοί στη χώρα της, την κατηγορούν ευθέως πως “πουλάει” συστηματικό ανθελληνισμό για να χτίσει καριέρα. Η ίδια το αρνείται παραπέμποντάς τους, στα πτυχία της. “Δεν λειτουργώ ανθελληνικά, αλλά υποστηρίζω ότι οι λαοί μας θα πρέπει να μάθουν την αλήθεια, για να έρθουν κοντά, γιατί είναι εδώ χιλιάδες χρόνια και θα είναι, και θα τους συνδέει πάνω απ’ όλα το αίμα, ο πολιτισμός και η ιστορία” απαντάει προκλητικά.

Η ίδια υποστηρίζει πως έχει πολλούς καλούς φίλους στην Ελλάδα και έχει βρεθεί στη χώρα μας πολλές φορές. Μιλάει λίγα ελληνικά και χαρακτηρίζει “θαυμάσιο” τον ελληνικό λαό. Φανταστείτε να μην μας “αγαπούσε” κιόλας ...

Πηγή: Πρώτο Θέμα

https://www.himara.gr

Πηγή: Himara.gr | Ειδήσεις απ' την Βόρειο Ήπειρο

Aνακοίνωση αποτελεσμάτων υποψηφίων Ελλήνων εξωτερικού έτους 2018

28-09-18 Aνακοίνωση αποτελεσμάτων υποψηφίων Ελλήνων εξωτερικού έτους 2018

Από το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων ανακοινώνονται τα ονόματα των εισαγομένων στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση των τέκνων Ελλήνων του Εξωτερικού, των τέκνων Ελλήνων υπαλλήλων που υπηρετούν στο εξωτερικό και των Ελλήνων αποφοίτων ξένων λυκείων του εξωτερικού.

Τα ανωτέρω αποτελέσματα είναι διαθέσιμα στους ενδιαφερόμενους από το διαδίκτυο (στην ιστοσελίδα του ΥΠ.Π.Ε.Θ.,http://results.it.minedu.gov.gr). Οι ενδιαφερόμενοι θα μπορούν να πληροφορούνται ονομαστικά τα αποτελέσματα, καθώς και την αναλυτική βαθμολογία, εφόσον πληκτρολογήσουν τον οκταψήφιο κωδικό τους αριθμό και τους τέσσερις αρχικούς χαρακτήρες (Επώνυμο-Όνομα-Πατρώνυμο-Μητρώνυμο).

Στη διαδικασία εισαγωγής, με την ανωτέρω ειδική κατηγορία στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, έλαβαν μέρος  995 συνολικά υποψήφιοι, από τους οποίους εισήχθησαν οι 706. Τα αναλυτικά στοιχεία για κάθε ειδική κατηγορία αναφέρονται στο συνημμένο πίνακα.

Οι εγγραφές των εισαγομένων στα Πανεπιστήμια, Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, ΑΣΠΑΙΤΕ και Ανώτερες Σχολές Τουριστικής Εκπαίδευσης θα πραγματοποιηθούν από 03-10-2018 μέχρι και 12-10-2018.

Η προθεσμία εγγραφής στις Στρατιωτικές Σχολές και Αστυνομικές Σχολές θα ανακοινωθεί από τις ίδιες τις σχολές.

Επισημαίνεται ότι η ανωτέρω προθεσμία εγγραφής είναι αποκλειστική και όποιος δεν εγγραφεί μέσα σε αυτή χάνει οριστικά το δικαίωμα εγγραφής στη σχολή επιτυχίας.

Οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να υποβάλουν αυτοπροσώπως ή με νόμιμα εξουσιοδοτημένο εκπρόσωπό τους σχετική αίτηση στη Γραμματεία της Σχολής ή Τμήματος επιτυχίας τους μέσα στην παραπάνω προθεσμία.

Μαζί με την αίτηση εγγραφής οι επιτυχόντες υποβάλλουν:

• Τρεις  (3) φωτογραφίες σε μικρό μέγεθος και
• Υπεύθυνη Δήλωση ότι δεν είναι γραμμένοι σε άλλη σχολή Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης της Ελλάδας.

Τα λοιπά δικαιολογητικά που απαιτούνταν να διαθέτουν οι υποψήφιοι κατά τη διαδικασία της ηλεκτρονικής υποβολής του μηχανογραφικού δελτίου, τα οποία πρέπει να κατατεθούν στη Γραμματεία της Σχολής ή Τμήματος εισαγωγής για τον τελικό έλεγχο προκειμένου να εγκριθεί και να ολοκληρωθεί η εγγραφή τους μπορούν να αναζητηθούν στις Οδηγίες για την εισαγωγή Ελλήνων του Εξωτερικού και τέκνων Ελλήνων υπαλλήλων που υπηρετούν στο εξωτερικό, έτους 2018.

«Ο μακεδονικός σοβινισμός αποδείχθηκε ισχυρότερος από την Ευρωπαϊκή Ιδέα»

Τίρανα.

Ο αρθρογράφος και αναλυτής Φάτος Λουμπόνια, δήλωσε ότι η μικρή συμμετοχή στο δημοψήφισμα της πΓΔΜ αποτελεί σαφή ένδειξη της αποτυχίας της Ευρώπης.

Ο έμπειρος αρθρογράφος αναφέρει ότι ο ‘μακεδονικός’ εθνικισμός βρίσκεται σε άνοδο, και οι αναδυόμενες εθνικιστικές ιδέες δείχνουν την εγγενή αδυναμία της γηραιάς ηπείρου.

Ο ίδιος θα τονίσει ότι η  άρνηση στη συμμετοχή του δημοψηφίσματος είναι σημαντική. Υπάρχει μια αυξανόμενη τάση των εθνικιστών. Αυτό δείχνει ότι οι πολιτικές που ακολούθησε ο Γκρούεφσκι έχουν μεγάλη απήχηση  στην πΓΔΜ και δεν είναι γνωστό  τι αντίκτυπο έχει  η ενδεχόμενη αλλαγή του ονόματος ή των πολιτικών που ακολουθούνται.

«Αν διαβάσει κανείς καλά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος,  θα συνειδητοποιήσει ότι στη χώρα αντιστέκεται ένα ισχυρό εθνικιστικό συναίσθημα, το οποίο πρέπει να έχει της προσοχής τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό», είπε ο Λουμπόνια.

«Σύμφωνα με τον ίδιο, η παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως έγινε δείχνει την παρακμή της εξουσίας στην Ευρώπη και το ευρωπαϊκό όραμα βρίσκεται αντιμέτωπο με  τις εθνικιστικές τάσεις που αναπτύσσονται στην Ευρώπη και στα Βαλκάνια. 

Το τελευταίο που πρέπει να αναλυθεί  είναι η αποτυχία του δημοψηφίσματος, καθ’ ην στιγμή οι ευρωπαϊκές πολιτικές δεν είναι τόσο ισχυρές.

»Το γεγονός ότι στο δημοψήφισμα η πρόταση της Ελλάδας δεν έγινε δεκτή, καταδεικνύει ότι υπάρχει έντονος εθνικισμός που υπερκαλύπτει την ευρωπαϊκή ιδέα.

Ερωτηθείς εάν το αποτέλεσμα είναι εξαιτίας της όποιας ρωσικής επιρροής στα Βαλκάνια, ο Λουμπόνια θα πεί: 

«Μπορεί να θεωρηθεί ότι δεν κερδίζει, εντούτοις αυξάνεται και ενισχύεται ο ρόλος της Ρωσίας. Δεν πιστεύω ότι το αποτέλεσμα έχει αιτία τη ρωσική επιρροή, αλλά σαφώς η επιρροή προέρχεται  από τις πολιτικές που υποστηρίζουν το έθνος- κράτος και αυτές έρχονται από την αποτυχία της πολιτικής των Βρυξελλών. Η Ευρώπη πρέπει να παραδεχθεί τη αποτυχία από μόνη της», είπε ο αρθρογράφος.

Balkan Web

--

The Hellenic Information Team

               

  Το παρόν άρθρο μεταφράστηκε και επιμελήθηκε από το  © Βαλκανικό Περισκόπιο -Γιῶργος  Ἐχέδωρος

 https://www.echedoros-a.gr

Μπορεί να γίνει ο ίδιος ο άνθρωπος προσευχή; -Mund të bëhet vetë njeriu lutje.!

Από τον P. Andreas Konanos και την Εφημερίδα Ορθόδοξη Αλήθεια Οταν νιώσεις τη θεία αγάπη και τη Θεία Χάρη, ξεχνάς τα προβλήματα, γιατί εκεί δουλεύει η καρδιά και όχι ο νους Επισκέφθηκε κάποιος το Αγιον Ορος με σκοπό να μείνει πέντε ημέρες. Τη δεύτερη ημέρα ήθελε να φύγει. Δεν μπορούσε τόση ησυχία. Του λέει ο φίλος του εκεί: «Μα δεν έχεις λόγο να φύγεις. Τίποτα δεν σε ενοχλεί. Ούτε η πεθερά σου ούτε η γυναίκα σου ούτε τα πολλά τηλέφωνα της πόλης ούτε η τηλεόραση». «Μα ακριβώς αυτά είναι που μου λείπουν τώρα! Οταν τα είχα, νόμιζα ότι με κουράζουν. Τώρα που μου λείπουν, νιώθω ότι είμαι εξαρτημένος και τα θέλω πάλι». Αυτή είναι η αιχμαλωσία του νου. Γι' αυτό λέμε ότι η προσευχή είναι το πιο δύσκολο και ποιοτικό έργο της ζωής μας. Προσευχή δεν είναι να μιλάς για την προσευχή ούτε να γράφεις γι' αυτή. Αν μου πεις: «Τι προτιμάς; Να κάνεις μια ομιλία περί προσευχής ή να κάνεις μισή ώρα προσευχή;», ξέρω ότι, ως προς τη σπουδαιότητα, είναι πιο σημαντικό να κάνω προσευχή. Μα πρέπει να παραδεχθώ ότι μου είναι πιο εύκολο να μιλάω γι' αυτή και πολύ δύσκολο να κάνω προσευχή. Και το ακόμη πιο δύσκολο είναι αυτό: Να γίνω προσευχή. Οχι να μιλάω ούτε να κάνω. Μα να γίνω ο ίδιος προσευχή. Λέει ο Αγιος Ιωάννης ο Θεολόγος: «Ὁ Θεὸς ἀγάπη ἐστί». Ετσι να πουν και για εμάς κάποια στιγμή, και για σένα και για μένα: «Ο άνθρωπος αυτός είναι προσευχή! Ανθρωπος σκέτη προσευχή». Ζει ακουμπώντας τα θέματά του στον Θεό. Ζει ενωμένος με τον Θεό. Αφομοιωμένος και ζυμωμένος με τη Χάρη Του. Και γίνεται ένα. Ενώνεται μαζί Του. Κατά χάριν, εννοείται. Με την άκτιστη ενέργεια του Θεού. Με την ευλογία Του. Με το έλεός Του. Εχει επαφή μαζί Του. Με το Αγιο Πνεύμα. Αυτό το Πνεύμα που έρχεται και φωτίζει τον νου. Και μας αλλάζει διάθεση και μας δίνει άλλη όρεξη κι άλλο κουράγιο. Ηταν δύο άνθρωποι. Ο ένας έλεγε τα προβλήματά του και είχε αγχωθεί προσπαθώντας να τα μεταφέρει με ένταση στον φίλο του. Του είπε ο φίλος του: «Πάμε έναν περίπατο». Και βγήκαν έξω. Και περπάτησαν δίπλα στο ποτάμι. Επάνω τους έλαμπε ο ουρανός, γεμάτος άστρα. Και είπε στον αγχωμένο φίλο του: «Κοίτα τα αστέρια ψηλά! Κοίτα τον ουρανό». Ο φίλος του όμως ήταν ακόμη ταραγμένος. «Εγώ σου λέω τα βάσανά μου κι εσύ μου μιλάς για αστέρια;» «Ναι, ακριβώς αυτό προσπαθώ να κάνω. Να σε βγάλω λίγο από τη μικρότητα του νου και να σε βάλω σε κάτι πιο πλατύ. Θέλω να βάλεις όλα αυτά τα θέματα που σε βασανίζουν σ' ένα πιο ευρύ πεδίο και να τα δεις μέσα από μια άλλη προοπτική, που είναι η Χάρη του Θεού. Τότε θα δεις ότι το πρόβλημά σου είναι πολύ μικρό». Ισχύει. Γι' αυτό και πολλοί, όταν προσεύχονται και νιώθουν τον Θεό, κάτι γίνεται και ξεχνούν το πρόβλημά τους. Ξεχνούν την αρρώστια τους. Ξεχνούν τη στενοχώρια που τους βασάνιζε στην αρχή της προσευχής. Ξεχνούν τι θέλουν να ζητήσουν στην προσευχή! Διότι ήδη έλαβαν κάτι μεγαλύτερο! Μερικοί επισκέπτονται το Αγιον Ορος έχοντας μια λίστα με θέματα, με απορίες και προβλήματα. Οταν όμως βρεθούν εκεί, μπροστά σ' έναν προσευχόμενο άνθρωπο, όλα αλλάζουν. Δεν έχουν πλέον κάτι να ρωτήσουν. Σ' όλη τη διαδρομή έλεγαν: «Θα πω κι αυτό, κι αυτό, και θα ρωτήσω κι εκείνο». Οταν όμως φτάσουν κι ένας ήρεμος μοναχός τους ρωτήσει: «Θέλετε κάτι να πείτε;», απαντούν: «Πάτερ, είχα πολλά να πω, μα τώρα δεν έχω τίποτα. Ολα λύθηκαν». Γιατί; Τι συνέβη κι έφυγαν οι ερωτήσεις τώρα; Ενιωσες τη θεία αγάπη και τη Θεία Χάρη. Και μέσα στη Χάρη του Χριστού δεν υπάρχει πρόβλημα! Διότι εκεί δεν δουλεύει ο νους. Εκεί δουλεύει η καρδιά. Από το βιβλίο του π. Ανδρέα Κονάνου «Ολα του γάμου δύσκολα...» των εκδόσεων Αθως

Nga p Andreas Konanos në gazetën E Vërteta Orthodhokse Kur ndjen dashurinë hyjnore dhe Hirin Hyjnor, harron problemet, sepse atje punon zemra dhe jo mendja. Dikush vizitoi Malin Athos me qëllim që të qëndronte 5 ditë. Ditën e dytë donte që të ikte. Nuk mundej me gjithë atë qetësi. I thotë shoku i tij: "S'ka arsye që të ikësh. Asgjë nuk të shqetëson. As vjera jote as gruaja jote as telefonatat e shumta të qytetit, as televizioni". "Po pikërisht këto janë që më mungojnë tani! Kur i kisha kujtoja se më lodhnin. Tani që më mungojnë, ndjej se jam i varur dhe i dua sërish" Kjo është robëria e mendjes. Për këtë themi se lutja është vepra më e vështirë dhe cilësore e jetës sonë. Lutja nuk është të flasësh për lutjen as të shkruash për të. Nëse më thua: "Çfarë preferon ? Të bësh një predikim mbi lutjen apo të bësh gjysëm ore lutje", e di që për nga vlera është më e rëndësishme të bëj lutje. Por duhet ta pranoj se është më e lehtë që të flas për të dhe tepër e vështirë që të lutem. Akoma më e vështirë se kjo është: Të bëhem lutje. Jo të flas as të bëj. Po të bëhem unë vetë lutje. Thotë Shën Joan Teologu: "Zoti është dashuri".  Kështu të thonë dhe për ne në një moment, dhe për ty dhe për mua. "Ky njeri është lutje! Njeri shqeto lutje". Jeton duke ia ngarkuar problemet e tij  Zotit. Jeton i bashkuar me Zotin. I asimiluar dhe i punuar me Hirin e Tij. Dhe bëhet një. Bashkohet me Të. Me hir natyrisht. Me energjinë e pakrijuar të Zotit. Me bekimin e Tij. Me mëshirën e Tij. Ka kontakt me Të. Me Shpirtin e Shenjtë.  Ai Shpirt që vjen që të ndriçojë mendjen dhe që na ndryshon predisopozitë dhe na jep një dëshirë tjetër dhe tjetër kurajo. Ishin dy njerëz. Njëri thoshte problemete e tij dhe ishte stresuar duke u përpjekur që të transmetojë tensionin në miku i tij. I tha miku i tij: "Dalim një shëtitje". Dolën jashtë. Ecën pranë lumit. I tha mikut të tij të stresuar : "Shiko yjet lart! Shiko qiellin". Por miku i tij ishte i tronditur. "Unë të them problemet e mia dhe ti më flet për yjet". " Po pikërisht këtë po përpiqem që të bëj. Të të nxjer pak nga ngushtësia e mendjes dhe të të vendos në diçka më të gjërë. Dua që të vendosësh të gjitha këto çështje që të vështirësojnë në një kontekst më të gjërë dhe të shohën nëpërmjet një prespektive tjetë, që është Hiri i Perëndisë. Atëhere do të shohësh që problemi yt është shumë i vogël". A është e vlefshme kjo. Për këtë shumë njerëz, kur luten dhe ndjejnë Zotin, diçka ndodh dhe harrojnë problemin e tyre. Harrojnë sëmundjen shqetësimin i cili i torrturonte në fillim të lutjes. Harrojnë çfarë donin që të kërkonin në lutje pasi morën tashmë diçka më të madhe! Disa mendojnë Malin e Shenjtë duke pasur një listë me çështje, pyetje e probleme. Por kur gjenden atje, para një njeriu në lutje, të gjitha ndryshojnë. Nuk kanë më asgjë për të pyetur. Gjatë gjithë rrugës thoshin: " Do them këtë dhe atë dhe do të pyes dhe për atë".Por kur mbërrijnë dhe një murg i qetë i pyet: "Dëshironi të thoni diçka?" përgjigjen: "At, kisha shumë për të thënë, por tani nuk kam gjë. Të gjitha u zgjidhën". Pse? Çfarë ndodhi që ikën të gjitha pyetjet tani? Ndjeve dashurinë hyjnore dhe Hirin Hyjnor dhe brenda Hirit të Krishtit nuk ka problem! Sepse atje nuk punon mendja, atje punon zemra. Nga librii p Andrea Konanos "Të gjitha në martesë të vështira..." botimet Athos. Përktheu Përshtati Pelasgos Koritsas.

Ο Θεοφάνης Μαυρομάτης και η δημιουργία προκομμουνιστικού κλίματος στην Αλβανία.- Theofan Mavromati dhe krijimi i frymës parakomuniste në Shqipëri!

Κατά την περίοδο 1901 – 1903 στην Ελλάδα περιόδευαν αρκετοί θεατρικοί θίασοι. Στους θιάσους Παντοπούλου, Ταβουλάρη, Βενιέρη, Λαούνη, εργάζονταν ως δακτυλογράφος ένας φτωχός φοιτητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ο Θεοφάνης Στυλιανού Μαυρομάτης με καταγωγή από τη Θράκη, όντας μόλις 23 ον χρονών ξεκίνησε τα ταξίδια του σε διάφορες ελληνικές πόλεις. Καταλήγοντας στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, αποφασίζει να διαμείνει εκεί μόνιμα. Διορίζεται διδάσκαλος και ψάλτης στις ελληνικές παροικίες Σίμπιν – ελ – Κομ και Φαγιούμ. Όπως αναφέρει και ο Henry Baerlein στο εκδοθέν βιβλίο του το 1922: «Under the Acroceraunian Mountains» (Κάτω από τα Ακροκεραύνια Όρη) «…απήγγειλε λόγους οι οποίοι ήταν ελληνικοί και πατριωτικοί…» Την ίδια χρονική περίοδο στην Αίγυπτο ενδυναμώνονται οι αλβανικές κινήσεις και εκδίδονται τρεις εφημερίδες στη γλώσσα τους. Η «Besa» (Μπέσα), η «Shqiperia» (Σκιπερία) και η «Shkopi» (Σκόπι). Έτσι λοιπόν οι συγκεκριμένοι κύκλοι προσεγγίζουν το Μαυρομάτη και κλονίζοντας τον στην εθνική του συνείδηση, τον εντάξαν στην ομάδα τους. Γεννημένος στο χωριό Ιμπρίκ Τεπέ της Αδριανουπόλεως, όπου οι κάτοικοι εκτός της ελληνικής χρησιμοποιούσαν για τις συναλλαγές τους τα τούρκικα, βουλγάρικα και αλβανικά. Όντας φιλόδοξος και επαναστατικός νέος, χρησιμοποίησε τις γλωσσικές του γνώσεις. Η αγάπη του για την πατρίδα είχε ήδη εκδηλωθεί από τότε που φοιτούσε στο Ελληνικό Γυμνάσιο της Αδριανούπολης, απ’ το οποίο αποβλήθηκε, ως ο κύριος αίτιος μιας γενικής απεργίας των μαθητών, κατά το έτος 1899 – 1900.Μετά από παρέμβαση του προστάτη του Βεργάντη, όπως αναφέρει ο Μπαρλέιν (Baerlein)στο βιβλίο του, επιστρέφει για να τελειώσει τις σπουδές του. Ωστόσο για το Θεοφάνη υπήρξε πρόβλημα να αναδείξει τον εαυτό του ως Αλβανό, καθώς στην Αίγυπτο γνώριζαν όλοι πως ήταν ο φλογερός Ελληνοδιδάσκαλος. Κατά το έτος 1906 μεταβαίνει στην Αμερική, όπου αλλάζοντας το όνομά του παρουσιάζεται στους εκεί κύκλους με το όνομα Φαν Νόλι. Επίσης κατέχοντας κάποιες γνώσεις της βουλγάρικης γλώσσας, εξασφαλίζει στενές σχέσεις με τον Ρώσο Αρχιεπίσκοπο Αλάσκας Πλάτωνα,ο οποίος το 1908 τον χειροτονεί ιερέα. Παράλληλα εγγράφεται στο Πανεπιστήμιο του Harvard, εκ του οποίου αποφοιτά το 1912. Εργάζεται ως δημοσιογράφος σε μία αλβανική παροικία και όπως γράφει ο J. Swire: «…μόνο 20 μπορούσαν να διαβάζουν και να γράφουν…» Έρχεται σε επαφή με τον Φάικ Κονίτσα, όπου μαζί εκδίδουν την εφημερίδα «Dielli» (Ήλιος) και ιδρύουν την οργάνωση «Vatra» (Εστία). Ο “επίσκοπος” Νόλι Είκοσι χρόνια αργότερα ο ίδιος ο Φ. Κονίτσα γράφοντας ένα άρθρο στην ίδια την εφημερίδα του «Dielli», αναφέρει τα κάτωθι: « ….. Μας κοροϊδεύει ένας ξένος τον οποίο δε γνωρίζουμε, παρά μόνο από τα παραμύθια τα οποία αυτός ο ίδιος μας έλεγε ως δήθεν Χριστιανός και Αλβανός και με το ψευδές όνομα Φάν Νόλι… Φτάσαμε μέχρι του σημείου να μας διασπάσει ένας βρωμερός, ο οποίος πιθανόν να είναι Τούρκος, Αρμένιος, Αράπης ή οτιδήποτε άλλο, αλλά μόνο Αλβανός δεν μπορεί να είναι…..»Παίρνοντας ο ίδιος ο Νόλι την πρωτοβουλία, το 1914 καταφθάνει στην Αλβανία και αυτοτιτλοφορείται «επίσκοπος», επιχειρεί να τελέσει «υπαίθρια δοξολογία» στο Δυρράχιο, κατά την άφιξη του Πρίγκιπα Βιντ. Ωστόσο αποτυγχάνει παταγωδώς, καθώς ο λαός αποχωρεί εφόσον δεν παρίστατο ο κανονικός Μητροπολίτης Δυρραχίου Ιάκωβος. Έτσι επιστρέφοντας στην Αμερική ο Αρχιεπίσκοπος Αλάσκας Αλέξανδρος, το χειροτονεί αντικανονικός επίσκοπο. Ο H. Baerlein περιγράφοντας τη διαδικασίας τελετής αναφέρει: « Την ημέρα της Πεντηκοστής του 1918, εμφανίσθηκε στη Νέα Υόρκη ενώπιον μιας συνελεύσεως Χριστιανών και Μουσουλμάνων Αλβανών. Είπε σε αυτούς ότι ήταν γενική επιθυμία για την ανάδειξη ενός Αλβανού επισκόπου, αλλά οι ελληνικές ραδιουργίες δεν το επέτρεπαν… « Λοιπόν» φώναξε, εν τω μεταξύ οι φίλοι του είχαν σκορπιστεί μέσα στο ακροατήριο, «τι πρέπει να κάνουμε;» «Ο λαός», απάντησαν αυτοί « ο λαός μπορεί να αναδείξει βασιλιάδες, αυτός μπορεί να αναδείξει και επισκόπους». «Τι θα κάνουμε;» φώναξε ο Φαν Νόλι. «Θα είσαι ο επίσκοπος μας». Τότε αποσύρθηκε, όπως λέγεται και επανήλθε περιβεβλημένος δια των ιερών αμφίων, χαιρετήθηκε από το πλήθος με κραυγές «Άξιος, Άξιος». Και ενώ έδινε τις ευλογίες του, εκείνη σταυροκοπιούνταν, εκτός από τους Μουσουλμάνους, οι οποίοι, όπως εύκολα κατανοείται, των χαιρετούσαν με τον τρόπο τους…» Χρησιμοποιώντας το τίτλο του «επισκόπου», μεταβαίνει ξανά στο Δυρράχιο για να αναλάβει τα «αρχιερατικά» του καθήκοντα. Μολαταύτα ο Μητροπολίτης Ιάκωβος δεν το δέχεται, λόγω της αντικανονικής χειροτονίας του. Οι Αυστριακές αρχές όντας κατά της σλαβικής πολιτικής, εμποδίζουν το Νόλι απαγορεύοντας την αποβίβασή του στο Δυρράχιο. Βρισκόμενος τότε στο πλοίο, εξέδωσε μία προκήρυξη, στην οποία έλεγε: «…ο Ιάκωβος εξακολουθεί να διευθύνει στην Αλβανία..». Αυτή τους η σύγκρουση το Δεκέμβριο του 1918,στοίχισε στο Μητροπολίτη Ιάκωβο μία δολοφονική απόπειρα, αλλά και άλλη μία δύο χρόνια αργότερα, το 1920. Εκείνη την περίοδο η Αυστρο –Ουγγαρία αποσύρεται από το Ευρωπαϊκό προσκήνιο και στις 28 Φεβρουαρίου του 1918, ιδρύεται στο Λονδίνο η “Aglo – Albanian – Society” (Άγγλο – Αλβανική – Οργάνωση). Ο Ιταλός στρατηγός Φερρέρο για ακόμη μία φορά ανακοινώνει τα κοινά Ιταλό – Αλβανικά συμφέροντα επί της θαλάσσης. Ο Κονίτσα ξανά επιστρατεύεται στο πλευρό του Νόλι και εμφανίζονται στο Παρίσι, ως εκπρόσωποι της οργάνωσης «Vatra» (Εστία) (Panalbanian Federation of America). Ο πρόεδρος της Κομιτέρν, Γ. Ζινοβιεφ Kryetari i Komiternit Zinovief Οι υποστηρικτές του Νόλι δεν κατανόησαν καθόλου την απειλή της Κομιτέρν (Comitern) η οποία ανέφερε τα εξής: « …Εντός ολίγου ο πολιτισμένος κόσμος θα είναι κομμουνιστικός…», όπως τηλεγράφησε επί λέξη στις 12 Μαϊου του 1919 ο Ζηνόνιεφ (πρώτος πρόεδρος της Κομιτερν), έμπροσθεν του Μπέλα Κουν, αρχηγό της Ουγγρικής επανάστασης. Λόγω των σχέσεων του Νόλι με τους Μπολσεβίκους (Ρώσων) και τους Βούλγαρους, ο Φάικ Κονίτσα δυσαρεστημένος απ’ την όλη κατάσταση, γράφει στην εφημερίδα «Vatra»: «… Όταν ψάλλουν στην εκκλησία για τον «επίσκοπο» Φαν Νόλι – ας λένε γι’ αυτόν: Αφορισμένος να είσαι….. ω πράκτωρα του Λένιν, ο οποίος πρόδοσες τη Θρησκεία και το Έθνος και με το προσωπείο της Θρησκείας διακυρύττεις την αιματοχυσία και την αδελφοκτονία μεταξύ Αλβανών….»Πέραν αυτών, όσοι παραστέκονταν στο Νόλι, δεν είχαν πλήρη γνώση των όσων συνέβαιναν στην Αλβανία, τα οποία αναπόφευκτα οδηγούσαν σε μία κομμουνιστική επανάσταση. Μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση αστάθειας και αβεβαιότητας, δημιουργούνται οι εστίες δύο μεγάλων επαναστάσεων. Στο Βορρά των Κοσοβάρων και στο Νότο των Ηπειρωτών. Αναφερόμενοι στο πρόσωπο του Νόλι, επιδιώκουμε να κατανοήσουν οι αναγνώστες μας, όλα τα εσωτερικά ζητήματα τα οποία προετοίμαζαν τον πρόδρομο του Κομμουνιστικού Καθεστώτος στην Αλβανία, την καταδίκη των Βορειοηπειρωτών καθώς και τη μανιώδη φιλοδοξία κάποιων “πρώην Ελλήνων”, ώστε να δημιουργήσουν ένα «κράμα» λαών και να το παρουσιάσουν ως το ιδανικό κράτος. Όλα αυτά ενώπιον διεθνών συμβουλίων και οργανώσεων. http://dervitsani.gr/

Gjatë periudhës 1901 -1903 në Greqi udhëtonin mjaft trupa teatrale. Në trupat teatrale Pantopoulou, Taboulari, Venieri, Laouni, punonte si daktilograf një student i varfër i Fakultetit të Filozofisë që Universitetit të Athinës. Theofan Stilian Mavromati me prejardhje nga Thraka, duke qënë vetëm 23 vjeç filloi udhëtimet e tij në qytete të ndryshme greke. Duke përfunduar në Aleksandri të Egjiptit, vendos që të qëndrojë atjëe përgjithmonë. Caktohet si mësues dhe psalt në zonat helene të Sibin-el- Kom dhe Fajium. Siç përmend dhe Henry Baerlein në librin e tij në vitin 1922: «Under the Acroceraunian Mountains» (Nën Malet Akrokeraune) "... recitonte fjalë që ishin helene dhe patriotike..." Në të njejtën periudhë në Egjipt forcohen lëvizjet shqiptare dhe botohen tre gazeta e tyre. "Besa", "Shqipëria dhe "Shkopi".  kështu pra këto qarqe iu afruan Mavromatit dhe duke tronditur ndërgjegjien e tij kombëtare e rënditën në grupin e tyre. I lindur në fshatin Ibrik Tepe të Andrianupojës, ku banorët përveç gjuhës helene përdornin për këmbimet e tyre tregëtare dhe turqishte, bullgarishte dhe shqipen Duke qënë një i ri lavdidashës dhe revolucionar, përdori njohuritë e tij linguistike. Dashuria e tij për atdheun ishte tashmë shprehur që prej kohës që studionte në Gjimnazin Helen të Andrianupojës, nga i cili u përjashtua, kryesisht për shkak të një greve të përgjithëshme të nxënësve gjatë viteve 1899-1900. Pas ndërhyrjes së mbrojtësit të tij Verganti, siç thotë Baerlein në librin e tij, kthehet që të përfundojë studimet e tij. Ndërkaq për Theofanin kishte një problem që të tregonte veten e tij si shqiptar, pasi në Egjipt e njihnin të gjithë  se ishte një dhaskal i zjarrtë helen. Gjatë vitit 1906 shkon në Amerikë, ku duke ndërruar emrin e tij prezantohet tek qarqet atje me emrin Fan Noli. Gjithashtu duke pasur njohuri të gjuhës bullgare, siguron marrdhënie të ngushta me Kryepiskopin e Alaskës Platonin, i cili më 1908-ën e dorëzoi klerik. Në të njejtën kohë regjistrohetn në Harvard, nga i cili përfundoi studimet më 1912-ën. Punon si gazetar në një prej komuniteteve shqiptare dhe siç shkruan J Swire: "... vetëm 20 (prej tyre) do të mund të lexonin dhe të shkruanin..." Vjen në kontakt  me Faik Konicën, dhe sëbashku nxjerrin gazetën Dielli dhe themelojnë organizatën Vatra.   "Episkopi" Noli. Njëzet vjetë më vonë vetë Faik Konica duke shkruar një artikull të tij në gazetën "Dielli", thotë sa më poshtë: ".... Tallet me ne një i huaj, të cilin e njohim vetëm nga përrallat që ai vetë na thoshte si gjoja i krishter dhe shqiptar dhe me emrin e gënjeshtër Fan Noli... Arritëm deri në pikën që të na përçajë një qelbanik, i cili ka mundësi të jetë turk, armen, arap ose çdo gjë tjetër, dhe vetëm shqiptar nuk mund të jetë..." Duke marrë vetë Noli iniciativën, më 1914-ën  mbërrin në Shqipëri dhe vetëtitullohet "peshkop", përpiqet që të kryejë një "dhoksologji në vend të hapur" në Durrës, gjatë mbërritjes së Princit Vid. Ndërkaq dështon plotësisht pasi populli largohet pëderisa nuk ishte prezent Mitropoliti  i Durrësit Jakovi. Kështu duke u kthyer në Amerikë Kryepiskopi i Alaskës Aleksandri, e dorëzon në mënyrë jo-kanonike peshkop. H Baerlein duke përshkruar procesin e ceremonisë përmend: "Ditën e Pentikostisë në vitin 1918, u shfaq në New York para një mbledhjeje të shqiptarëve të krishterë dhe myslymanë. Ju tha atyre se ishte një dëshirë e përgjithëshme shpallja e një peshkopi shqiptar, por intrigat helene nuk e lejonin.. "Pra" thirri, në të njejtën kohë miqtë e tij që ishin shpërndarë në publik, "çfarë duhet të bëjmë?" "Populli", u përgjigjën ata "populli mund të shpallë mbretër, ai mund shpallë dhe peshkopë". "Çfarë do bëjmë?" thirri Fan Noli. "Do jesh peshkopi ynë". Atëhere u tërhoq, siç thuhet dhe erdhi i veshur me  veshjen klerikale, populli thërriste "I denjë, I denjë". Ndërsa bekonte, ata kryqoseshin, përveç myslymanëve, të cilët siç kuptohet e përshëndetnin me mënyrën e tyre.." Duke përdorur titullin e "peshkopit", shkon sërish në Durrës që të marrë detyrat e tij "arkieratike". Me gjithë këto Mitropoliti Jakov nuk e pranon, për shkak të dorëzimit të tij jokanonik. Austriakët duke qënë kundra politikës sllave, ndalojnë Nolin duke moslejuar zbritjen e tij në Durrës. I bllokuar në anije, nxorri një shpallje ku thoshte: "... Jakovi vazhdon që të komandojë Shqipërinë...".  Kjo përplasje e tyre e Dhjetorit të vitit 1918, i kushtoi Mitropolitit Jakov një tentativë për vrasje, por dhe një tjetër dy vjet më vonë në vitin 1920. Në atë periudhë Austrohungaria u tërhoq nga skena Europiane dhe më 28 Shkurt të vitit 1918 u themelua në Londër "Shoqëria Anglo-Shqiptare". Gjenerali italian Ferrero edhe njëherë tjetër shpall interesat e përbashkëta italoshqiptare mbi detin. Konica sërish rënditet në krah të Nolit dhe shfaqet në Paris, si përfaqësues të organizatës "Vatra"(Panalbanian Federation of America). Mbështetësit e Nolit nuk e kuptuan fare kërcënimin e Komiternit e cila shpalli si mëposhtë:"... Pas pak bota e kulturuar do të jetë komuniste...", siç dhe dërgoi me telegram fjalë për fjalë më 12 Maj të 1919 Zinoiefi (kryetari i parë i Komiternit) para Bella Kaun  udhëheqës të revolucionit hungarez. Për shkak të marrdhënieve të Nolit me Bollshevikët (Rusët) dhe bullgarët, Faik Konica i pakënaqur nga  e gjithë situata, shkruan në gazetën "Vatra": ",,, Kur të psalin në ksihë për "peshkopin" Fan Noli - le të thonë për të: i çkishëruar qofsh o agjent i Leninit, i cili tradhëtove Fenë dhe Kombin dhe me skën e Fesë promovon gjakderdhjen dhe vëllavrasjen ndër shqiptarë...." Përtej këtyre, të gjithë sa ishin në krah të Nolit, nuk kishin dijeni të plotë për sa po ndodhnin në Shqipëri, të cilat në mënyrë të pashmangshme po çonin në një revolucion komunist. Në këtë kontekst pasigurie dhe mungese stabiliteti, krijohen vatrat e dy revolucioneve të mëdha. Në veri ajo e Kosovarëve dhe jug e Epirotëve. Duke iu referuar personit Noli, dëshirojmë që të kuptojnë lexuesit tanë, të gjitha  çështjet e brendshme që përgatisnin pararendësin e Regjimit Komunist në Shqipëri, dënimin e Epirotëve të Veriut  si dhe lavdidashjen maniake të disa "ish Helenëve" që të krijonin një "aliazh" popujsh dhe a paraqitin si shteti ideal. Të gjitha këto para këshillave dhe organizatave ndërkombëtare. Përgatiti, Përktheu © Pelasgos Koritsas