Ενίσχυση του έργου!

Ενίσχυση του έργου!

Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2020

...το αίμα φυλής που επολέμησε, θα κεντά αδιακόπως την όσφρησιν και την ψυχήν των αδελφών της-................harrojmë, se gjaku i fisit që luftoi, do të shpojë pa ndërprerje nuhatjen dhe shpirtin e vëllezërve të tij.......

 

Φωτο: Maximilian Harden, Γερμανός εβραϊκής καταγωγής, σημαντικός δημοσιογράφος.

 

Έν τούτοις και διά την λύσιν αυτήν, ευρέθησαν διανοούμενοι, και μάλιστα από τους τότε συμμάχους των στραγγαλιστών του ηπειρωτικού δικαίου, διά να εκβάλουν κραυγάς διαμαρτυρίας.
«Προς μεγέθυνσιν του αδριατικού κατασκευάσματος της Αλβανίας, έγραφεν ο Γερμανός Μ. Χάρδεν, η Ελλάς είνε υποχρεωμένη, να εκκενώση τα εδάφη που ανεκτήθησαν με αίμα καί θυσίας. Οι δε γενναίοι και ηρωϊκοί Ηπειρώται των ελληνικωτάτων τούτων τμημάτων, πρέπει να κύψουν προ των Αλβανών των ληστών των ορέων, οι οποίοι και αν δύνανται να παρουσιάσουν κοινότητα ονόματος, δέν δύνανται όμως να προβάλουν Κοινότητα καταγωγής, γλώσσης, θρησκείας και ψυχικής κατευθύνσεως. Πώς θέλετε να χαρακτηρίσωμεν την γενναιοφροσύνην αυτήν της Ευρώπης.
Ως αίσχος μέν, διότι αναχρονιστικώτατα εξαναγκάζομεν να κύψουν πρό της βαρβαροτέρας των φυλών, ως μωρία δέ, διότι λησμονούμεν, ότι το αίμα φυλής που επολέμησε, θα κεντά αδιακόπως την όσφρησιν και την ψυχήν των αδελφών της. Και ούτως ο πολυμήχανος ανθρωπισμός των Μ. Δυνάμεων, παρασύρεται εις δημιουργίαν μιας νέας Κρήτης».

Πηγή: Ν. Πατσέλη, Η Βόρειος Ήπειρος και τα φυσικά της σύνορα, εκδ. Μαρ. Βασιλείου, 1945.


Papastergiou Des

 

 

Fotografi: Maximilian Harden. Gjerman me prejardhje çifute, gazetar i rëndësishëm.

 

 

Megjithatë dhe për këtë zgjidhje u gjendën intelektuaë dhe bile nga aleatët e atëhershëm të mbytësve të së drejtës epirote, që të nxjerrin klithma protestuese.

 

“Për zmadhimin e këtij ndërimi adriatik të shtetit  Shqipëtar, shkruante Gjermani M Harden. Greqia është e detyruar të zbrazë tokat që u fituan me gjak dhe sakrficë. Ndërsa heronjtë dhe trimat Epirotë të këtyre tokave të padiskutueshme helene, duhet të ulin kokën para shqiptarëve që janë hajdutë malesh, të cilët megjithëse janë të aftë të paraqitin qoftë dhe një komunitet me emër, nuk munden që të shfaqin një komunitet, origjine, gjuhe, feje dhe drejtimi shpirtëror. Si doni që t’a quajmë këtë qëndrim bujar të Europës.

Nga njëra anë si turp, pasi, në mënyrë anakronike, detyrojmë që të nënshtrohen para fisit më barbar, dhe nga ana tjetër si mendjlehtësi, pasi harrojmë, se gjaku i fisit që luftoi, do të shpojë pa ndërprerje nuhatjen dhe shpirtin e vëllezërve  të tij. Dhe ky humanizmi  i shkathët dhe gjetës i Fuqive të Mëdha, po tërhiqet drejt krijimit të një Krete të re”.


Burimi N Paceli, Epiri i Veriut dhe kufijtë natyralë, Botimet Mar. Vasiliu 1945.

Përktheu. Pelasgos Koritsas

E Diela e 2 të e Llukait-Duajini armiqtë- PredikonMitropoliti i Korçës, Hirësia e Tij+imzot Joani!

 


Ο Γενικός Γραμματέας Δημόσιας Διπλωματίας και Απόδημου Ελληνισμού, Ι.Χρυσουλάκης για την απώλεια του Χρήστου Αγγελή εκδότη του “Omogeneia Magazine”


 Ο Γενικός Γραμματέας Δημόσιας Διπλωματίας και Απόδημου Ελληνισμού, Ι.Χρυσουλάκης για την απώλεια του Χρήστου Αγγελή εκδότη του “Omogeneia Magazine”

Με ιδιαίτερη θλίψη έλαβα σήμερα το πρωί την είδηση της απώλειας του Χρήστου Αγγελή ο οποίος με την πένα του υπηρέτησε με ευπρέπεια, ήθος, υπευθυνότητα και εντιμότητα το δημοσιογραφικό λειτούργημα, προάγοντας πάντοτε τη συμφιλίωση και τη συνεργασία εντός του Απόδημου Ελληνισμού. Για αυτήν ακριβώς την πολυετή προσφορά του στην ενημέρωση των Απανταχού Ελλήνων βραβεύθηκε τον περασμένο Φεβρουάριο. Ήταν προσωπική τιμή για εμένα να του απονείμω το Βραβείο Ανταποκριτών «Ευπρέπεια 2019».

Για αυτήν την προσφορά θα θυμόμαστε τον Χρήστο Αγγελή ο οποίος από τη γενέτειρά του, την Κράψη Ιωαννίνων, βρέθηκε στις Βρυξέλλες για να ολοκληρώσει τις σπουδές του και να καταξιωθεί, καταξιώνοντας παράλληλα την ελληνική καταγωγή του και την Ελλάδα μέσα από το έργο και τη δράση του. Στέλεχος στο γραφείο του Γιώργου Κοντογεώργη του πρώτου Έλληνα Επιτρόπου στην ΕΕ.  Πολυγραφότατος, εκδότης και διευθυντής του τρίγλωσσου περιοδικού “Omogeneia Magazine”, ιδρυτής και αρχισυντάκτης της «Φωνής της Ελληνικής Διασποράς» υπήρξε ενεργός σε ομογενειακές οργανώσεις Ηπειρωτών.

Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια και στους οικείους του. Η επαγγελματική διαδρομή, η προσφορά και το ήθος του, η προσωπικότητα και η πολυσχιδής δράση του θα δείχνουν το δρόμο στις άλλες δύο μεγάλες οικογένειες των οποίων υπήρξε ενεργό μέλος, αυτή της δημοσιογραφίας και του Απόδημου Ελληνισμού.

 

Η ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΑΠΟΔΗΜΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΤΟΥ ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ (LAGFF)




ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 

Η ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΑΠΟΔΗΜΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΤΟΥ ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ (LAGFF)


Από την 1η έως τις 15 Οκτωβρίου διοργανώνεται φέτος το Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου του Λος Άντζελες (LAGFF –
www.lagff.org), αυτή τη φορά διαδικτυακά λόγω της πανδημίας. Ο Γενικός Γραμματέας Δημόσιας Διπλωματίας και Απόδημου Ελληνισμού του Υπουργείου Εξωτερικών, κ. Γιάννης Χρυσουλάκης, άνοιξε το φετινό Φεστιβάλ με μήνυμά του προς όλους τους συντελεστές και θεατές αυτού του εμβληματικού καλλιτεχνικού γεγονότος.

 

Ο Γενικός Γραμματέας, μεταξύ άλλων, τόνισε πως «Η Γενική Γραμματεία Δημόσιας Διπλωματίας και Απόδημου Ελληνισμού αγκαλιάζει αυτό το Φεστιβάλ-θεσμό που προβάλλει και προωθεί τον ελληνικό πολιτισμό, την καλλιτεχνική έκφραση και την ελληνική κινηματογραφική παραγωγή εδώ, στο Λος Άντζελες, την καρδιά του παγκόσμιου κινηματογράφου, καθώς και στο ευρύτερο διεθνές κοινό. Και αυτό γιατί, η Γενική Γραμματεία στηρίζει πολιτιστικές δράσεις προβολής της Ελλάδας σε όλες τις εκφάνσεις της καλλιτεχνικής δημιουργίας και είναι υπερήφανη που είναι ενεργά παρούσα για ακόμη μία χρονιά, μέσω του Γενικού Προξενείου της Ελλάδας στο Λος Άντζελες και της στήριξης που αυτό παρέχει, στο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου».

 

Το LAGFF παρουσιάζει νέες ταινίες από την Ελλάδα και την Κύπρο και περιλαμβάνει έργα διεθνών κινηματογραφιστών ελληνικής καταγωγής.
«Με πάνω από 50 νέες εμφανίσεις, ταινίες μικρού μήκους, ντοκιμαντέρ και ταινίες κινουμένων σχεδίων, το LAGFF 2020 είναι ένα από τα μεγαλύτερα ελληνικά Φεστιβάλ Κινηματογράφου στον κόσμο. Πολλές ταινίες κάνουν πρεμιέρα στη Βόρεια Αμερική, στις ΗΠΑ και τη Δυτική Ακτή», δήλωσε ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Φεστιβάλ, κ. Αριστοτέλης Κατωπόδης.


Το Φεστιβάλ προωθεί τον ελληνικό κινηματογράφο, την πολιτιστική ανταλλαγή και συμβάλλει στη γεφύρωση του χάσματος μεταξύ των κινηματογραφιστών και του Χόλιγουντ.


Στο πρόγραμμα του
LAGFF, εκτός από τις ταινίες, τα ντοκιμαντέρ και τα κινούμενα σχέδια περιλαμβάνονται και διαδικτυακά σεμινάρια Masterclass από πρωταγωνιστές της βιομηχανίας ψυχαγωγίας, όπως ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Paramount Pictures, Jim Gianopοulos, ο βραβευμένος σκηνοθέτης Emmy, Greg Yaitanes, και η διάσημη ηθοποιός-παραγωγός, Νία Βαρδάλος.

 

 


 

Η κάθοδος προς την συντριβή άρχισε…


Η τοποθέτηση εξωπραγματικών στόχων και η απόπειρα εσπευσμένης επίτευξης τους, οδηγεί αναπόφευκτα την Τουρκία σε οδυνηρές ήττες και σε επικίνδυνη εσωστρέφεια.



 Η κάθοδος προς την συντριβή


ADEM ALTAN VIA GETTY IMAGES

Σε όσους παρακολουθούν για ολόκληρες δεκαετίες την πορεία της σύγχρονης Τουρκικής Δημοκρατίας είναι ξεκάθαρο πως οι νέο-οθωμανικές φαντασιώσεις του ισλαμο-φασιστικού μείγματος που ελέγχει την εξουσία στην Άγκυρα οδηγεί σταθερά, εδώ και χρόνια, την Τουρκία στα βράχια.

Η πορεία της σύγχρονης Τουρκίας, υπό τον απόλυτο έλεγχο των πιο ακραίων παντουρκιστών* μπορεί να συγκριθεί μόνο με την περίοδο που προηγήθηκε του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, όταν επικράτησε το κίνημα των νεότουρκων που αποπειράθηκε να επιβάλει ανάλογες φαντασιώσεις με την ένοπλη βία.

Οι σύγχρονοι παντουρκιστές εμπνέονται από τον στόχο ανασύστασης νέο-οθωμανικής αυτοκρατορίας στον εικοστό πρώτο αιώνα και χτίζουν μεθοδικά Νέο-οθωμανικά παλάτια στην άμμο τα οποία όμως δεν έχουν καμιά ελπίδα μακροημέρευσης από οικονομικής, στρατιωτικής, πολιτιστικής και γεωπολιτικής σκοπιάς.

Η εσπευσμένη επιμονή στην επίτευξη εξωπραγματικών στόχων σηματοδοτεί και την έναρξη της καθοδικής πορείας του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προς την συντριβή. Η επιμονή αυτή ενισχύεται από την πίεση του επερχόμενου 2023 (κανονικές «εκλογές» και συμπλήρωση 100 χρόνων από την ίδρυση της σύγχρονης Τουρκικής Δημοκρατίας) και χαρακτηρίζεται από την αντικειμενική αδυναμία επιβολής των νέο-οθωμανικών φαντασιώσεων με στρατιωτική βία.

Επί πλέον, οι κρίσεις μεγαλομανίας, οι παθολογικές καταστάσειςπου συγχέουν την εικονική με την σκληρή πραγματικότητα, καθώς και οι κρίσεις ανασφάλειας που έχουν πλημμυρίσει τις τουρκικές φυλακές με «αντιφρονούντες», απειλούν όλους όσους δεν υποκλίνονται ταπεινά και χωρίς αντιρρήσεις στην απόλυτη εξουσία του.

Οι διαρκώς επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές νεοπλουτισμού, η πέραν κάθε ορίου πολιτική διαφθορά και φαυλότητα, η ζωή ανείπωτης χλιδής από τις παράγκες του Κασίμ Πασά σε διάφορα παλάτια που ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια, η αίσθηση ότι αποτελεί μετενσάρκωση σουλτάνων της οθωμανικής αυτοκρατορίας και η εμφάνιση ανάμεσα σε αστυνομικούς ντυμένους με κοστούμια εποχής Οθωμανικών μεγαλείων, το αεροπλάνο-παλάτι αξίας 400 εκατομμυρίων ευρώ για τις μετακινήσεις του, τα φαραωνικά έργα για μεγαλύτερες προμήθειες της «φαμίλιας», η μετατροπή χριστιανικών ναών ή μνημείων της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς σε τζαμιά συνοδευόμενη με θορυβώδεις πανηγυρισμούς και κιτς φιέστες για την «κατάκτηση» τους, καθημερινές, εμπρηστικές, αντιφατικές ή ασυνάρτητες πολλές φορές δηλώσεις – όλα αυτά και άλλα πολλά αποτελούν τα έκδηλα συμπτώματα των επικίνδυνων καταστάσεων στα άδυτα της Ερντογανικής εξουσίας.

Ας θυμηθούμε ελάχιστες μόνο από παλαιότερες δηλώσεις του Ρ.Τ. Ερντογάν, οι οποίες συνδέονται με το σήμερα, ενισχύοντας όλα τα παραπάνω:

«Η Τουρκία δεν παραιτείται από την Μοσούλη, το Κιρκούκ, το Χαλέπι, τη Δυτική Θράκη, το Μπατούμι, την Κύπρο και ορισμένα από τα νησιά του Αιγαίου!» Συνέντευξη στο περιοδικό Νέα Τουρκία, 20 Μαρτίου 2017.

«Βρε ανάγωγε, αυτός ο τουρκικός λαός είναι Έλληνες νομίζεις; Εμείς ήμασταν που πετάξαμε τους Έλληνες στη θάλασσα!» Προς τον βουλευτή της αξιωματικής αντιπολίτευσης (CHP), Χουσνού Μποζκούρτ, 5 Απριλίου 2017.

«Η Ευρώπη δεν έχει πλέον τίποτα να μας πει, ούτε σε εμάς ούτε σε κανέναν άλλο. Μπροστά μας βρίσκεται μια ήπειρος που σαπίζει. Τα ρατσιστικά κόμματα κρατούν τους ηγέτες και τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις στην παλάμη του χεριού τους. Η Ευρώπη δεν είναι πλέον το κέντρο της Δημοκρατίας, των ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των ελευθεριών, αλλά εκείνη των πιέσεων, της βίας και του ναζισμού» Ομιλία στο Μπαλικεσίρ, 7 Απριλίου 2017.

«Το Ισραήλ είναι ένα κατοχικό κράτος. Αυτή τη στιγμή, με την αστυνομία τους, καταφεύγουν στον τρόμο και χτυπούν νέους και παιδιά. Επιτίθεται στη Γάζα με F-16. Γιατί; Επειδή λένε «Είμαστε ισχυροί». Εγώ το λέω ευθέως: το να είσαι ισχυρός δεν σημαίνει ότι έχεις δίκιο. Οι ηγέτες των μεγάλων χωρών έχουν ως αποστολή να προωθούν την ειρήνη, όχι να προκαλούν συρράξεις». Ομιλία σε συνάντηση μουσουλμανικών βακουφιών της Ιερουσαλήμ στην Κωνσταντινούπολη, 8 Μαΐου 2017.

«Πρέπει να κάνουμε κάτι για να αναθεωρήσουμε τη Συνθήκη της Λωζάνης. Το έχω θέσει σε πολλούς πρωθυπουργούς». Δηλώσεις στην Αθήνα, 7 Δεκεμβρίου 2017.

Ρεπορτάζ CNN, 18 Ιουνίου 2019: «Παράλληλα (ο Ρ.Τ. Ερντογάν) εξαπέλυσε επίθεση εναντίον των ηγετών των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που συμφώνησαν τον Φεβρουάριο να συναντηθούν σε μια σύνοδο κορυφής στην Αίγυπτο με αυτόν «τον δολοφόνο», αυτόν τον «τύραννο» Σίσι, αναφερόμενος στον νυν πρόεδρο της Αιγύπτου Αμπντέλ Φάταχ αλ Σίσι, ο οποίος ανέτρεψε τον τότε πρόεδρο Μόρσι με στρατιωτικό πραξικόπημα το 2013.

Δυστυχώς, οι επικίνδυνες ασθένειες του πρόεδρου της Τουρκικής Δημοκρατίας σπέρνουν καθημερινά βία, αίμα και καταστροφές όχι μόνο μέσα στην ίδια την Τουρκία, αλλά και σε άλλες χώρες όπως το Ιράκ, η Συρία, η Υεμένη, η Λιβύη, το Κουρδιστάν και τελευταία το Ναγκόρνο Καραμπάχ. Με βία, αίμα και καταστροφή απειλούνται ακόμα η Ελλάδα και η Κύπρος, χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η μεν Κυπριακή Δημοκρατία από το έτος 2004 και με τουρκικό στρατό κατοχής μέσα στα βόρεια εδάφη της και η δε Ελληνική Δημοκρατία από το 1981.

Το σκηνικό των τουρκικών «απειλών» προς την Ελλάδα ενεργοποιήθηκε τον Νοέμβριο του 2019 όταν υπεγράφη «μνημόνιο» με την τουρκόφιλη διοίκηση της Τρίπολης περί καθορισμού ανύπαρκτης ΑΟΖ μεταξύ Τουρκίας και ολόκληρης της εμπόλεμης Λιβύης. Συνεχίστηκε από το τέλος Φεβρουαρίου 2020 με την απόπειρα μαζικής εισβολής ολόκληρου στρατού «προσφύγων» στον Έβρο (κατά προτίμηση από Σομαλία, Πακιστάν και Αφγανιστάν από όπου μεταφέρονται συνεχώς στην Τουρκία σχεδόν δωρεάν) καθώς και σε ολόκληρο το Αιγαίο πέλαγος με την «συνδρομή» τουρκικών ακταιωρών.

Εντατικοποιήθηκε με την «κατάκτηση» παγκόσμιων μνημείων πολιτιστικής κληρονομιάς που μετατράπηκαν σε τζαμιά με θεαματικές εκδηλώσεις θρησκευτικού φανατισμού και κορυφώθηκε με την έξοδο του πλοίου «Oruç Reis» συνοδεία μονάδων του τουρκικού Στόλου και πολλών τηλεοπτικών συνεργείων για την παραγωγή προπαγανδιστικών μηνυμάτων «κατάκτησης» ελληνικών και κυπριακών θαλασσών. Οι πρακτικά άχρηστες βόλτες σε περιοχές της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και της κυπριακής ΑΟΖ με την συνοδεία πολεμικών πλοίων και τηλεοπτικών συνεργείων, συνοδεύτηκαν με καθημερινές, υστερικές και υβριστικές κραυγές πολέμου με στόχο να συρθεί η Ελλάδα σε μια «συζήτηση» ενός καταλόγου ληστρικών και μονομερών «απαιτήσεων» της Τουρκίας, ενάντια σε κάθε έννοια λογικής και διεθνούς δικαίου.

Συμπεράσματα: Ένας ολοένα και μεγαλύτερος αριθμός χωρών της Ανατολικής Μεσογείου -και όχι μόνο, αμέσως μόλις αντιλήφθηκαν τους εξωπραγματικούς στόχους των φανατικών παντουρκιστών του Ρ.Τ. Ερντογάν, άρχισαν να σχηματίζουν σταδιακά ένα πανίσχυρο στρατιωτικό και διπλωματικό τείχος απέναντι στις νέο-οθωμανικές φαντασιώσεις. Συρία, Ιράκ, Λιβύη, Νότιο Κουρδιστάν (αυτόνομη περιοχή στο Ιράκ), Κύπρος, Ελλάδα, Αίγυπτος, Σαουδική Αραβία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Ισραήλ, Γαλλία, Μπαχρέιν, Λίβανος, Αρμενία και πολλές άλλες χώρες προστέθηκαν και προστίθενται συνεχώς στο στρατιωτικό και διπλωματικό αυτό «τείχος». 

Οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ρωσία και η γραφειοκρατία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφού «ανέχτηκαν» τις τουρκικές επιδρομές σε Ιράκ, Συρία και Λιβύη τώρα φαίνονται τελείως απρόθυμες να στηρίξουν επ΄ αόριστο την τουρκική πειρατεία στην Λιβύη, στην Κυπριακή ΑΟΖ, στην Ελληνική υφαλοκρηπίδα και στον Καύκασο.

Η τοποθέτηση εξωπραγματικών στόχων και η απόπειρα εσπευσμένης επίτευξης τους, οδηγεί αναπόφευκτα την Τουρκία σε οδυνηρές ήττες και σε επικίνδυνη εσωστρέφεια.

Η τουρκική οικονομία κλυδωνίζεται με το ένα ευρώ να ισούται πλέον με 9.16 νέες τουρκικές λίρες (30/9/2020) όταν ένα ακριβώς μήνα νωρίτερα ισούτο με 8.18, δηλαδή 12.4% φθηνότερα. Τα συναλλαγματικά αποθέματα της Τουρκίας έχουν προ πολλού εξανεμιστεί από την διαρκή προσπάθεια συγκράτησης της πτώσης της τουρκικής λίρας.

Ο γαμπρός του αρχηγού της τουρκικής «Φαμίλιας Ερντογάν» που υποδύεται τον υπουργό οικονομικών της Τουρκίας, δήλωσε (29/9/2020) προς εμβρόντητους δημοσιογράφους πως «Δεν είναι σημαντική για αυτόν η συναλλαγματική ισοτιμία της τουρκικής λίρας», αγνοώντας προφανώς πόσο σημαντική είναι για την τσέπη του συνόλου του τουρκικού λαού.

Η επιδημία του κορωνοιού θεωρήθηκε στην αρχή από τους τούρκους ισλαμιστές «μεγάλη ευκαιρία» για την εθνική οικονομία, άρχισε να «καταγράφεται» επισήμως πολύ καθυστερημένα (από τις 11 Μαρτίου 2020) και έχει στοιχίσει μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου 2020,σύμφωνα με τα επίσημα τουρκικά στοιχεία, την μόλυνση 315.845 και τον θάνατο 8.062 Τούρκων.

Η ανεργία στην Τουρκία σκαρφαλώνει σε επίπεδα που ξεπερνούν το 14%, ο πληθωρισμός βρίσκεται (επίσημα) στο 12%, ενώ οι εξαγωγές παρά την ραγδαία υποτίμηση της νέας τουρκικής λίρας, σημειώνουν πτώση που ξεπερνά το 6%.

Μετά την παραπάνω «απογραφή», πρέπει να θεωρείται σχεδόν βέβαιο πως η καθοδική πορεία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προς την συντριβή άρχισε, χωρίς επιστροφή.

Ο βαθύς διχασμός της τουρκικής κοινωνίας δημιουργεί συνθήκες κοινωνικής έκρηξης που επιδεινώνονται συνεχώς. Οι εκατοντάδες χιλιάδες τούρκοι φυλακισμένοιοι αυτοεξόριστοι διανοούμενοι, επιχειρηματίες και δημοσιογράφοι, τα εκατομμύρια των τούρκων «αντιφρονούντων» κάθε κατηγορίας, βλέπουν πλέον καθαρά να πλησιάζει η λύτρωση από το ισλαμο-φασιστικό καθεστώς που επέβαλε στην Τουρκία ο Ρ. Τ. Ερντογάν. Ίσως και να μην χρειαστεί να περιμένουν μέχρι το 2023…


* Παντουρκισμός και τουρκική πολιτική απέναντι στον ελληνισμό περιγράφονται στο διαχρονικό, αυτοβιογραφικό βιβλίο «Το Θαύμα - Μια πραγματική ιστορία» που είναι διαθέσιμο εντελώς δωρεάν τόσο στην 5η Ελληνική έκδοση (2020) όσο και στην 3η Αγγλική έκδοση (2019) από την Βιβλιοθήκη του International Hellenic Association. Η δωρεάν ηλεκτρονική έκδοση του 2020 περιλαμβάνει επικαιροποιημένη βιβλιογραφία εκατοντάδων πηγών σε Ελληνικά, Αγγλικά, Γαλλικά και Τουρκικά βιβλία.


https://www.huffingtonpost.gr/

Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2020

Οι εξισλαμισμοί στην Βόρειο Ήπειρο κατά την Τουρκοκρατία και η δράση του Οσίου Σοφιανού!

 

Η περίοδος της Τουρκοκρατίας, ξεκινά για το Πωγώνι στα τέλη του 14ου αιώνα, καθώς η περιοχή καταλαμβάνεται από τους Οθωμανούς πριν τα Ιωάννινα. Ενώ στην αρχή υπήρχε μία σχετική ανοχή από τους κατακτητές, σταδιακά και ιδιαιτέρως μετά την άλωση της Πόλης το 1453, η περιοχή μπήκε στο μάτι των Τούρκων και των αλβανικών φυλών λόγω της ευμάρειας και του πλούτου της προηγούμενης περιόδου (του δεσποτάτου της Ηπείρου) και έγινε στόχος συχνών, σκληρών και καταστρεπτικών επιθέσεων και λεηλασιών. Οι επιθέσεις αυτές είχαν στόχο όχι μόνο την ατομική περιουσία των κατοίκων αλλά και την πνευματική και πολιτιστική τους παράδοση με πολλούς ιερούς ναούς και μοναστήρια να καταστρέφονται. Οι διωγμοί πήραν αγριότερη μορφή εναντίον του Πωγωνίου και ιδιαίτερά της Πολύτσανης στα μέσα του 17ου αιώνα, σε σημείο που ενώ το 1626 μαρτυρείται τοπικός πληθυσμός 4000 κατοίκων με 3 ιερές Μονές και τουλάχιστον 24 μικρούς και μεγάλους ναούς, το 1661 μετά τις επιδρομές Τουρκαλβανών, να υπάρχουν μόνο 4 πατριές ( οικογένειες) με περίπου 200 άτομα.




Η πίεση βεβαίως καθίσταται σκληρότερη προς τους Έλληνες Ορθοδόξους Χριστιανούς, που πέρα από την γενικότερη πολιτική της Υψηλής Πύλης, έχουν να αντιμετωπίσουν τις τοπικές αυθαιρεσίες των Τουρκαλβανών και τον προσηλυτισμό των φανατικών δερβίσηδων, που επιδεινώνουν την ήδη άθλια οικονομική κατάσταση των φτωχών κατοίκων που σε ένα δύσκολο περιβάλλον, δίνουν πραγματικό αγώνα επιβίωσης. Σταδιακά οι πεδινές περιοχές της σημερινής κεντρικής και βόρειας Αλβανίας εξισλαμίζονται, ενώ στη συνέχεια το ίδιο συμβαίνει και στα ορεινά, με αποτέλεσμα στα τέλη του 16ου αιώνα να έχουν εξισλαμισθεί τα 2/3 των Αλβανών, τους οποίους ούτως η άλλως επιθυμούσαν να προσεταιρισθούν οι Τούρκοι για τον σκληροτράχηλο χαρακτήρα τους και την εγνωσμένη στρατιωτική τους ικανότητα. Καθόλου τυχαία στην διάρκεια της Τουρκοκρατίας έχουμε 27 Βεζίρηδες αλβανικής καταγωγής και περίπου 100 διοικητές ταγμάτων. 

Οι επιθέσεις αυτές σαφώς και εντάσσονται σε γενικότερο πλαίσιο βίας και προσπάθειας εξισλαμισμού από την οθωμανική εξουσία προς τους υπόδουλους χριστιανούς. Η προσπάθεια αυτή με διάφορες διακυμάνσεις, ίσχυσε όλο τον 16ο και 17ο αιώνα και εντάθηκε ιδιαίτερα μετά από επαναστατικά κινήματα των ραγιάδων, όπως η αποτυχημένη εξέγερση του μητροπολίτου Τρίκκης Διονυσίου Φιλοσόφου (του επονομαζομένου σκωπτικώς υπό των Τούρκων Σκυλοσόφου), το 1611, τον οποίον και συνέλαβαν οι Τούρκοι και τον έγδαραν ζωντανό στο κάστρο των Ιωαννίνων. Το ίδιο συνέβη σε εντονότερο βαθμό και μετά τα ορλωφικά το 1770. Βασική αιτία για τον μαζικό εξισλαμισμό ολόκληρων χωριών και περιοχών ήταν η ωμή σωματική βία που ασκήθηκε από τον κατακτητή. Ρόλο έπαιξαν ωστόσο και οι οικονομικοί λόγοι ιδιαίτερα με την βαθμιαία διαφορετική φορολογική αντιμετώπιση χριστιανών και μωαμεθανών. Οι περισσότερες φυλές των Αλβανών και ιδιαίτερα τοπικοί φύλαρχοι για να διατηρήσουν τα προνόμια και την ακίνητη περιουσία τους, ασπάζονταν τον μωαμεθανισμό, άλλοι τυπικά και παραμένοντας χριστιανοί στο παρασκήνιο (όπως οι χριστιανοί της Σπαθίας), ενώ άλλοι ουσιαστικά και συνειδητά. Οι δεύτεροι στην πορεία χάνουν πέρα από την θρησκευτική και την εθνική τους ταυτότητα και καταλήγουν σκληρότατοι διώκτες και των ίδιων των πρώην ομοθρήσκων τους.


Το γεγονός ότι οι Αλβανοί δεν είχαν δική τους γραπτή γλώσσα και γραμματεία καθώς και χριστιανική φιλολογία, τους στέρησε από ένα ισχυρότατο έρεισμα αντίστασης στον εξισλαμισμό που διέθεταν οι γειτονικοί τους λαοί, όπως παρατηρεί ο αρχιεπίσκοπος Τιράνων και πάσης Αλβανίας Αναστάσιος. Παράλληλα με το χαμηλό πνευματικό επίπεδο, η έλλειψη παιδείας τόσο των Αλβανών όσο και των Ελλήνων, η αμάθεια του κλήρου και η έλλειψη κεντρικού ελέγχου συνετέλεσαν ώστε τον 17ο αιώνα οι εξισλαμισμοί να πάρουν δραματικές διαστάσεις στην Ήπειρο και στην Αλβανία. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην περιοχή του Βερατίου αλλά και της Κολώνιας και του Αργυροκάστρου μαρτυρούνται εξισλαμισμοί ολόκληρων χωριών με τον ιερέα τους και σε μία περίπτωση και με τον επίσκοπό τους.

Στη ζοφερή αυτή περίοδο μαρτυρία Χριστού και πρότυπο αντίστασης δίνουν οι Νεομάρτυρες άγιοι της Εκκλησίας μας, όπως για την περιοχή της Ηπείρου, ο άγιος Γεώργιος των Ιωαννίνων, ο άγιος Ιωάννης ο εκ Κονίτσης, ο άγιος Αναστάσιος από την Παραμυθιά, ο άγιος Ζαχαρίας από την Άρτα, ο άγιος Νικόδημος από το Βιθκούκι της Κορυτσάς που μαρτύρησε στο Βεράτι και πολλοί άλλοι, οι οποίοι απετέλεσαν ουσιαστικά την πρώτη γραμμή άμυνας και ανάσχεσης του κύματος των εξισλαμισμών. Περιφρονώντας την ζωή τους και την κοσμική ισχύ του κατακτητή, έδωσαν κουράγιο και δύναμη στους βασανισμένους ραγιάδες. Την σημασία της πνευματικής τους άθλησης και θυσίας για την επιβίωση και σωτηρία του γένους κατέγραψαν πολλοί σύγχρονοί τους ενώ τις περισσότερες μαρτυρίες συγκέντρωσε και κατέγραψε ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης στο περίφημο Νέο Μαρτυρολόγιό του. Πέρα ωστόσο από τους Νεομάρτυρες, στα τέλη του 17ου και σε όλο τον 18ο αιώνα, έχουμε την παρουσία μίας νέας γενιάς μορφωμένων κληρικών που έθεσε τις βάσεις για την πνευματική και εκπαιδευτική ανόρθωση του βασανισμένου ποιμνίου της εκκλησίας. Ανάμεσά τους ξεχωριστή θέση κατέχουν ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός (+1779), ο Μοσχοπολίτης Νεκτάριος Τέρπος (+1740), ο Επίσκοπος Δρυινουπόλεως Σοφιανός, ο Ευγένιος Βούλγαρις ( +1806) και πολλοί άλλοι, με τους τρεις πρώτους να συνδέονται ιδιαίτερα με τον χώρο της Ηπείρου. 


Ο ΟΣΙΟΣ ΣΟΦΙΑΝΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΔΡΥΪΝΟΥΠΟΛΕΩΣ

Ο ΟΣΙΟΣ ΣΟΦΙΑΝΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΔΡΥΪΝΟΥΠΟΛΕΩΣ


Για τον όσιο Σοφιανό, που χαρακτηρίσθηκε από σύγχρονους και μεταγενέστερους μελετητές , Απόστολος του Γένους, Πρόδρομος του αγίου Κοσμά του Αιτωλού και ισάξιός του στον ιεραποστολικό ζήλο, τα βιογραφικά στοιχεία που έχουν διασωθεί είναι ελάχιστα.

Δεν γνωρίζουμε το πότε γεννήθηκε ούτε ποια χρονολογία έγινε μητροπολίτης. Σύμφωνα ωστόσο με τους επισκοπικούς καταλόγους της μητροπόλεως Δρυινουπόλεως, προηγούμενός του ήταν ο επίσκοπος Καλλίνικος(1667-1672) ενώ διάδοχός του ο Ραφαήλ για τον οποίο υπάρχει αναφορά το έτος 1720. Γνωρίζουμε ωστόσο την ημερομηνία κοίμησής του στις 26 Νοεμβρίου 1711. Πιθανολογείται ότι καταγόταν από τα μέρη του Πωγωνίου χωρίς αυτό να έχει τεκμηριωθεί με ακρίβεια.

Πρώτη ιστορική μαρτυρία για την δράση του έχουμε το 1672, όταν ιδρύει σχολή στην ξακουστή τότε Ιερά Μονή του Αγίου Αθανασίου, λίγο έξω από την Πολύτσανη. Λίγα χρόνια αργότερα περί το 1700 παραιτείται από τον επισκοπικό θρόνο και εγκαταβιώνει ως μεγαλόσχημος μοναχός στην εν λόγω Μονή, για να ασχοληθεί απερίσπαστος από διοικητικές φροντίδες, με την στήριξη και πνευματική τροφοδοσία του δοκιμαζόμενου ποιμνίου του. Με κέντρο το μοναστήρι ξεκίνησε έναν πολύχρονο και επικίνδυνο αγώνα για να καταπολεμήσει την αμάθεια του λαού και το φόβο και τη δειλία απέναντι στον τύραννο, με όπλο του τη διδασκαλία του Ευαγγελίου και την διδαχή για πιστή τήρηση του νόμου του Θεού και εμμονή στην πατροπαράδοτη πίστη. Αρχικά δρώντας παρασκηνιακά, προσπάθησε να στερεώσει όσους ήταν κλονισμένοι στην πίστη, να ανδρειώσει το φρόνημά τους και να θέσει σαφή όρια ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα επισημαίνοντας τον κίνδυνο από τα μεικτά συνοικέσια μεταξύ Ορθοδόξων Χριστιανών και εξισλαμισθέντων ομοφύλων τους. 




Κάθε Κυριακή και γιορτή δεν παρέλειπε να περιέρχεται τα χωριά του Ζαγορίου, της Δρόπολης και του Πωγωνίου, κηρύττοντας, νουθετώντας και παρηγορώντας τους πιστούς. Χρησιμοποιώντας όλη την διπλωματική του δεινότητα, και το καλό όνομα που είχε αποκτήσει ανάμεσα στους Μωαμεθανούς λόγω της φυσικής ευγένειας και γλυκύτητας του χαρακτήρα του, κατόρθωσε να πετύχει κάτι το απίστευτο για την εποχή του, όχι μόνο να παύσουν τα μεικτά συνοικέσια, αλλά και να απομακρύνει από τα χωριά της Ζαγοριάς και του Πωγωνίου όλους όσους εξώμοσαν. Με προσεκτικές ενέργειες πέτυχε την μετεγκατάστασή τους στο Μαλέσοβο, εκτός της περιφερείας Ζαγορίου και Πωγωνίου, γλυτώνοντας έτσι τους πιστούς από τις παντοειδείς πιέσεις των εξωμοτών οι οποίοι ήταν συχνά σκληρότεροι προς τους ομοεθνείς τους από ότι οι ίδιοι οι Τούρκοι.

Αυτό το πρωτοφανές γεγονός έχει την εξήγησή του και στο σεβασμό που απολάμβανε από τους Τούρκους και για μία σειρά από θαυμαστά περιστατικά που συνέβησαν και συνετέλεσαν ώστε να τον θεωρούν ως γνήσιο άνθρωπο του Θεού οι ίδιοι οι κατακτητές. Δύο μάλιστα από αυτά έχουν καταγραφεί από τους ερευνητές. Σε μία περίπτωση χάθηκε το φέσι μίας πλούσιας Τουρκάλας το οποίο ήταν κεντημένο με χρυσά φλουριά πολύ μεγάλης αξίας και το οποίο μετά από εξονυχιστική έρευνα στο χωριό δεν κατέστη δυνατό να βρεθεί. Ο όσιος Σοφιανός φανέρωσε ότι το είχε αρπάξει πελαργός και υπέδειξε μάλιστα και την φωλιά στην οποία και βρέθηκε πράγματι το φέσι. Σε μία δεύτερη περίπτωση σε συζήτηση του οσίου με φιλοξενούμενό του στη Μονή, αυτός απίστησε σε ένα θαύμα που διηγήθηκε ο όσιος. Η συζήτηση γινόταν ενώπιον πλήθους επισκεπτών, Ελλήνων και Τούρκων. Τότε ο όσιος Σοφιανός πήρε από τη φωτιά που έκαιγε τρία δαυλιά από άγρια κερασιά και λέει στον συνομιλητή του: «Θέλεις να πιστέψεις; Έλα λοιπόν!» Και ζήτησε από τον κόσμο να τον ακολουθήσει στην κήπο. Εκεί έβαλε έναν καλόγερο να σκάψει ένα μικρό λάκκο και φύτεψε τα δαδιά καψαλισμένα ακόμη από την φωτιά. Εις επήκοον όλων φώναξε: «Τον Μάιο τα δαυλιά θα ανθίσουν και θα φέρουν καρπό!». Όντως με την δύναμη της πίστης το θαύμα έγινε και τρία δέντρα με χοντρό κορμό και μεγάλα κλωνάρια αναπτύχθηκαν εκεί προξενώντας τεράστιο θαυμασμό καθώς το όλο περιστατικό έλαβε χώρα ενώπιον πλήθους λαού. Τα δέντρα αυτά είχαν σωθεί ως την εποχή του καθεστώτος του Χότζα στην Αλβανία, για να κοπούν κάποια στιγμή στη δεκαετία του 1960 ακριβώς λόγω του ιδιαίτερου συμβολισμού που είχαν. 



Η προσφορά του Οσίου Σοφιανού στο Γένος αναγνωρίζεται συνολικά από παλαιούς και νεότερους Ηπειρώτες μελετητές και λαογράφους ( Λαμπρίδης, Οικονομίδης, Μιχαλόπουλος, Οικονόμου, Αραβαντινός, Παπαδοπουλος , Μπούρας), αλλά και από τον Γερμανό γεωγράφο Philippson ο οποίος πλέκει, χωρίς να φείδεται επαίνων, το εγκώμιο του Σοφιανού για την δράση του στην ανάσχεση του εξισλαμισμού.

Αναφέρεται μάλιστα ότι όταν χρειάστηκε, ο Σοφιανός δεν δίστασε να λάβει και πιο δυναμικά μέτρα, οργανώνοντας χρηματοδοτώντας και φιλοξενώντας ακόμη στη Μονή του ένοπλα τμήματα από κατοίκους της περιοχής για να αντιμετωπίσει επιθέσεις ατάκτων Τουρκαλβανών. Για μεγάλο διάστημα η Μονή του έγινε καταφύγιο και ορμητήριο αρματωλών, των οποίων η δράση υπήρξε προοίμιο της σκληρής ένοπλης αντίστασης των κατοίκων της περιοχής τα έτη 1730-1735, απέναντι στους εξωμότες από το Τεπελένι και Κουρβελέσι που προσπάθησαν για χρόνια να τους εξισλαμίσουν διά της βίας.

Τα τελευταία έτη της ζωής του , ο Σοφιανός τα πέρασε στο μοναστήρι του κηρύττοντας, και νουθετώντας αλλά και οργανώνοντας την απρόσκοπτη λειτουργία της Σχολής που ίδρυσε. Κοιμήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 1711 απολαμβάνοντας την τιμή και τον σεβασμό του ποιμνίου του. Από την πρώτη στιγμή ο Σοφιανός αναγνωρίστηκε ως Άγιος στην περιοχή του και ο λαός τον τιμούσε με μεγάλη θρησκευτική πανήγυρη στην οποία προσέρχονταν πλήθος χριστιανών αλλά και Τούρκων. Η Μονή του Αγίου Αθανασίου στην ακμή της αλλά και για μεγάλο διάστημα μετά την κοίμηση του Οσίου Σοφιανού διέθετε ξακουστή βιβλιοθήκη, ιερά χρυσοκέντητα άμφια, μεγάλη καμπάνα από την Κωνσταντινούπολη, ιστορικό κώδικα και κιβώτιο με εκκλησιαστικά χειρόγραφα βιβλία, το οποίο σωζόταν ως το 1921, όταν μεγάλο τμήμα της Μονής καταστράφηκε ύστερα από μάχη με ληστοσυμμορίτες Τουρκαλβανούς, που έγινε στον περίβολο της Μονής. 


Μάλιστα μέχρι τότε συνηθιζόταν και η ετήσια περιφορά του λειψάνου του οσίου μαζί με τμήμα Τιμίου Σταυρού που φυλασσόταν στη Μονή, σε ολόκληρη την επαρχία Πωγωνίου προς προσκύνηση και αγιασμό του πιστού λαού. Τα λείψανά του ήταν τοποθετημένα σε αργυρή λειψανοθήκη που κατασκευάστηκε επί ηγουμενίας του Χατζηανθίμου Σιάνου, (+1890), η οποία επί κομμουνιστικού καθεστώτος κλάπηκε, χωρίς ωστόσο να χαθούν τα λείψανα, τα οποία τοποθετήθηκαν στη συνέχεια σε ξύλινο κιβώτιο.

Σήμερα η Τιμία Κάρα και μέρος των λειψάνων του Οσίου Σοφιανού φυλάσσονται στον κεντρικό ιερό Ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχών Πολύτσανης σε θήκη που φιλοτεχνήθηκε με δωρεά του αρχιμανδρίτη Αθανάσιου Πέττα τη δεκαετία του 1990 μετά από θαυματουργική επέμβαση του οσίου σε μέλος της οικογένειάς του. Τεμάχια από τα λείψανά του υπάρχουν επίσης σε διάφορα μέρη της Ελλάδος και του εξωτερικού (Θήρα, Ανάφη, Αθήνα, Λονδίνο) τα οποία είχε φέρει μαζί του ο Μητροπολίτης Αργυροκάστρου Παντελεήμων Κοτόκος (1937-1941) όταν τον εδίωξαν οι Ιταλοί το 1941 και τα οποία διένειμε πριν την κοίμησή του. Η μνήμη του τιμάται σε διάφορα μέρη της Ελλάδος, αλλά και στο Πωγώνι όπου έδρασε κυρίως, καθώς και στο Βεράτι.


Στη μνήμη του οσίου Σοφιανού συνέγραψε απολυτίκιο και μεγαλυνάριο ο Υμνογράφος της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, π. Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης, ο καταγόμενος από τη Δρόβιανη της Βορείου Ηπείρου, ενώ ακολουθία πλήρη συνέταξε ο Δρ. Χαράλαμπος Μπούσιας, Υμνογράφος της των Αλεξανδρέων Εκκλησίας. Στα κείμενά τους επισημαίνεται η σοφή διαποίμανση του ποιμνίου από τον ιεράρχη Σοφιανό, που ακολούθησε το παράδειγμα παλαιών ενδόξων ιεραρχών και ανάλωσε τη ζωή του χρησιμοποιώντας όλα τα τάλαντα που του χάρισε ο Θεός, για την προστασία του λαού του και κυρίως για την απόκρουση της φοβερής απειλής του εξισλαμισμού. Τονίζεται επίσης ο ρόλος του στην ενίσχυση της ελληνικής παιδείας με την περίφημη σχολή της Πολύτσανης, με την οποία κατέστη ανύστακτος ποιμένας της επαρχίας Δρυινουπόλεως και φωτιστής και φύλακας του Πωγωνίου, όπως χαρακτηριστικά σημειώνεται στο δοξαστικό του Εσπερινού. 

Συμπερασματικά, ο επίσκοπος Δρυινουπόλεως Σοφιανός, υπήρξε βασικός συντελεστής της αναχαίτισης του εξισλαμισμού που απειλούσε να εξαφανίσει ολόκληρη την Ήπειρο. Στη δική του παρουσία και δράση οφείλεται η επιβίωση της ορθοδοξίας και του ελληνισμού στις περιοχές Ρίζας, Πωγωνίου και Ζαγοριάς. Στην ουσία υπήρξε ο πρώτος που σήκωσε το λάβαρο του αγώνα εναντίον του εξισλαμισμού στην καυτή περιοχή της Ηπείρου και απολύτως δικαιολογημένα θεωρείται πρόδρομος της επανάστασης του 1821 μαζί με τον λόγιο ιερομόναχο Νεκτάριο Τέρπο και τον Εθναπόστολο άγιο Κοσμά τον Αιτωλό.

Φιλόθεος Κεμεντζετζίδης
Βορειοηπειρωτικό Βήμα - Ἀρ. φύλ. 57 (137)

Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2020

Γενική στατιστική των Γάλλων το 1913-1914 για τον πληθυσμό της Ηπείρου. Στην Κορυτσά τα 2/3 του πληθυσμού ήταν Έλληνες!- Statistikë e përgjithëshme e Francezëve në vitet 1913-1914 për popullatën e Epirit! Në Kazanë e Korçës 2/3 e popullatës ishin helenë!


 Historia është një shkencë sa e bukur dhe e vështirë, pasi faktet, pavarësisht anashkalimit të tyre sipas interesit, janë kokëforta.

Kështu në arkivin e faqes sonë disponojmë një dokument francez, raport të “Lidhjes Ndërkombëtare për Mbrojtjen e të Drejtave të Popujve” fërngjisht “Ligue International pour le défense du Droit des Peuples” të vitit 1913-1914. 

Në këtë raport etnografik konstatohet lehtësisht se popullsia helene, si na Sanxhakun e Korçës ashtu dhe në Kazanë e Korçës përbënte 2/3 e popullatës.

Më konkrretisht : Sanxhaku i Korçës (përfshinte dhe Kolonjën) kishte 62250 grekë dhe 31500 shqiptarë, ndërsa vetë Kaza e Korçës kishte 35000 helenë ( helenë 31750  dhe 3250  helenovllehë).

Ndërsa po të shikoni në total popullata helene në Epir numëronte 440250 anëtarë ndërsa ajo shqiptare 277250.

Ja pra faktet historike të tjera janë mite që i shërbejnë më së miri propagandës komuniste e cila e ka kthyer historinë e Shqipërisë në një përbindësh të shtrembër.

 Η ιστορία είναι μια ωραία αλλά και δύσκολη επιστήμη, αφού οι αποδείξεις και τα πραγματικά γεγονότα, ανεξάρτητα από την εσκεμμένη παράβλεψη τους, ανάλογα με τα συμφέροντα, είναι αδιαμφισβήτητα.

Έτσι στο αρχείο της σελίδας μας, διαθέτουμε ένα γαλλικό έγγραφο, αναφορά της Διεθνής Ένωση για την Υπεράσπιση των Δικαιωμάτων των Λαών στα γαλλικά “Ligue International pour le défense du Droit des Peuples” του 1913-1914.

Στην αναφορά αυτή με εθνογραφικά χαρακτήρα μπορεί να διαπιστώσει κανείς εύκολα πως ο ελληνικός πληθυσμός στο Σαντζάκι της Κορυτσάς αλλά και στο Καζά Κορυτσάς αποτελούσε τα 2/3 του πληθυσμού.

Ποιο συγκεκριμένα: Το Σαντζάκι της Κορυτσάς (που περιλάμβανε και την Κολόνια)  είχε 62250 Έλληνες και 31500 Αλβανούς, ενώ το ίδιο το Καζά της Κορυτσάς είχε 35000 Έλληνες (Έλληνες 31750 και 3250 ελληνόβλαχους).

Εάν δείτε το συνολικό πληθυσμό στο συγκεντρωτικό πίνακα θα δείτε πως στην Ήπειρο ο ελληνικός πληθυσμός αποτελούνταν από 440250 Έλληνες ενώ ο αλβανικός πληθυσμός από  277250.

 

Ιδού οι ιστορικές αποδείξεις, όλα τα  άλλα αποτελούν μύθους που εξυπηρετούν καλά την κομμουνιστική προπαγάνδα που μετέτρεψε την ιστορία της Αλβανίας σε ένα στραβό τέρας.





 






ΠΟΙΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΞΙΖΕΙ Η ΕΥΡΩΠΗ; -WHAT IMMIGRATION POLICIES DOES EUROPE DESERVE?

 Του Καθ.Πέτρος Π. Γρουμπός, Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών – Μέλος ΙΗΑ

Πολλοί πιστεύουν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε) αποτελεί, σήμερα μια ισχυρή οικονομική και πολιτική ένωση στη Παγκόσμια σκακιέρα. Το θεωρούν κάτι αυτονόητο, βλέποντας το Ευρώ, τα μεγέθη και τις στατιστικές, το κλίμα αυτοπεποίθησης. Πόσο αλήθεια, όμως, είναι μια τέτοια εκδοχή; 

Πάρα πολλοί το αμφισβητούν, ιδιαίτερα μετά την αποχώρηση της Αγγλίας, μίας χώρας που ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της Ε.Ε. Ανησυχούν όχι τόσο για την αποχώρηση, όσο για τους λόγους της; Αλήθεια: Πόσοι κατανοούν γιατί η Αγγλία απεχώρησε χωρίς να υπολογίζει το κόστος αυτής της εξόδου; Είναι τόσο «χαζός» ο Αγγλικός Λαός;  Πόσοι Ευρωπαίοι είναι σε θέση να το συλλογισθούν ψύχραιμα;Ποιο θα είναι το επόμενο κράτος-μέλος που θα ακολουθήσει το δρόμο της Αγγλίας; 

Κάποτε πρέπει να κάνουμε μία ειλικρινή Ιστορική αναδρομή της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Γιατί μετά από τόσα χρόνια δεν έχει πραγματοποιηθεί; Αυτό όμως απαιτεί χρόνο και καλή διάθεση. Θα γίνει όμως και αυτό σύντομα. Μία ανάλυση του Μεταναστευτικού προβλήματος θα αναδείξει μέρος του προβλήματος. 

Το 2000 υπεγράφη η Συνθήκη της Λισαβόνας (ΣτΛ) που επέκτεινε την πλήρη νομοθετική αρμοδιότητα του Κοινοβουλίου σε περισσότερους από 40 νέους τομείς, συμπεριλαμβανομένων της γεωργίας, της ενεργειακής ασφάλειας, της μετανάστευσης, και των ταμείων της ΕΕ. Ορίστηκαν, δηλαδή, για πρώτη φορά τα δημοκρατικά θεμέλια της Ένωσης, τα οποία βασίζονταν στην αρχή της δημοκρατικής ισότητας, στην αρχή της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και στην αρχή της συμμετοχικής δημοκρατίας. Όλα αυτά, αναμφισβήτητα, φιλοδοξούσαν να καταστήσουν την Ε.Ε. μία ευνομούμενη κοινότητα κρατών, και μία από τις ισχυρότερες και πιο ευημερούσες οικονομίες στον κόσμο.  

Σίγουρα, ήταν ωραία ΛΟΓΙΑ. Αλλά, δυστυχώς, έμελλε να αποδειχθεί μέχρι και σήμερα ότι είναι ΜΟΝΟ ΛΟΓΙΑ. Ουσιαστικά πριν καν περάσουν τα 4-6 χρόνια όλοι συμφωνούσαν ότι η ΣτΛ έβαινε προς πλήρη αποτυχία. Πράγματι, ο FredrikReinfeldt, ο Σουηδός πρωθυπουργός που κατείχε την εκ περιτροπής Προεδρία της ΕΕ μέχρι πρόσφατα, κήρυξε τη στρατηγική αποτυχία το 2009. Η αποτυχία, στην πραγματικότητα, ήταν λοιπόν προβλέψιμη και προβλεπόμενη. Το κακό όμως είναι ότι η επέκταση αυτής της αποτυχημένης προσέγγισης συνέχισε και μετά το 2010 και τολμώ να πω ότι συνεχίζετε ακόμη και σήμερα, 20 χρόνια μετά τη ΣτΛ. Το ερώτημα είναι όμως ΓΙΑΤΙ;

Δεν θα επεκταθώ σε περαιτέρω ανάλυση αυτής της αποτυχίας αλλά θα περάσω στο θέμα της Μετανάστευσης και του Ασύλου. Και αυτό γιατί αυτές τις ημέρες γίνονται διαβουλεύσεις.  Η ΕΕ θέλει να αναπτύξει μια νέα προσέγγιση για την καλύτερη διαχείριση όλων των πτυχών της μετανάστευσης. Στόχος της είναι η καταπολέμηση της παράτυπης μετανάστευσης και της παράνομης διακίνησης μεταναστών, η διάσωση ζωών και η διασφάλιση των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ, παράλληλα με την προσέλκυση ταλέντων και δεξιοτήτων. Φοβάμαι ότι πάλι θα μείνει σε μεγάλα λόγια.

Πρώτον, αποκαλύπτεται βαθύ πρόβλημα στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες αλλά θα θυμίσω  ΣΕ ΟΛΟΥΣ τις συνθήκες Δουβλίνο Ι, ΙΙ, ΙΙΙ και ΙV. Ξεκίνησαν από το 1990 και φθάνουμε σήμερα (μετά από 30 χρόνια) να συζητάμε ακόμα ΠΩΣ θα νομοθετήσει η ΕΕ ένα σωστό και λειτουργικό πλαίσιο για το μεταναστευτικό! ΕΛΕΟΣ! 

Δεύτερον, αποκαλύπτεται μια απαράδεκτη υποκρισία από τα κράτη μέλη της ΕΕ. Το μεταναστευτικό ταλαιπωρεί την Ευρώπη για πολλά χρόνια, αλλά ούτε τα κράτη ούτε η Ε.Ε. έχουν δώσει δείγματα ότι ξέρουν τί θέλουν. Οι πιο κυνικοί θέλουν φθηνά χέρια και όπως-όπως λύση του δημογραφικού. Οι θερμόαιμοι, θέλουν να διώξουν τους πάντες. Και οι φιλεύσπλαχνοι και υπέρμαχοι των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, είναι πρόθυμοι να υποστούν τα πάντα, ακόμη και τους «λαθρομετανάστες».

Τρίτον, η Ε.Ε. άργησε χαρακτηριστικά να καταλάβει ότι δεν φταίει η Ελλάδα να φορτώνεται όλα τα βάρη του μεταναστευτικού. Ιδίως, καθώς αυτό περιπλέκεται ακόμη περισσότερο με την ανάμειξη της Τουρκίας και των ελληνοτουρκικών στο θέμα αυτό. Ούτε λίγο ούτε πολύ, η Ε.Ε. δυσκολεύτηκε πολλά χρόνια να καταλάβει (ή έκανε ότι δεν καταλάβαινε) ότι τα σύνορα Ελλάδας-Τουρκίας είναι και σύνορα Ευρώπης-Τουρκίας. Κάτι δείχνει να αντιλαμβάνεται μετά τα θλιβερά επεισόδια του περασμένου Ιανουαρίου στον Έβρο, αλλά μάλλον πάλι μισο-καταλαβαίνει.

Τέταρτον, η ύπουλη εμπλοκή των ΜΚΟ με την απεριόριστη βοήθεια της ΕΕ, της Τουρκίας και  Μεγαλοεπιχειρηματιών. Συγκλονιστικά στοιχεία, ήλθαν στο φως της δημοσιότητας, για τον τρόπο με τον οποίο δεκάδες μέλη τεσσάρων ΜΚΟ διευκόλυναν κυκλώματα δουλεμπόρων να προσεγγίσουν τις ακτές των ελληνικών νησιών με βάρκες γεμάτες παράνομους μετανάστες, φέρνει στο φως η δικογραφία που σχηματίστηκε εναντίον τους. Οι κατηγορούμενοι, όλοι αλλοδαποί αντιμετωπίζουν βαριές κατηγορίες για τη δράση τους. Και δεν είναι μόνο οι τέσσερες ΜΚΟ που παράνομα προωθούν παράνομα λαθρομετανάστες. Οι πιο πολλές ΜΚΟ αυτό κάνουν είτε φανερά είτε κρυφά και ύπουλα.

Πρόσφατα «παράνομοι μετανάστες» στο νησί της Λέσβου έβαλαν φωτιά στον καταυλισμό προσφύγων στη Μόρια που ήταν κτισμένο με χρήματα τωνευρωπαίων πολιτών. Σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης κηρύχθηκε η Λέσβος για τους επόμενους τέσσερις μήνες, μετά την φωτιά και τα επεισόδια, που οδήγησαν σε ολική καταστροφή στον καταυλισμό προσφύγων στη Μόρια. Χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες, μεταξύ των οποίων άτομα που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες, μητέρες, μωρά και μικρά παιδιά αναγκάστηκαν να κοιμηθούν στους δρόμους, δίπλα στα καμένα, σε χωράφια, πάρκινγκ με τις εικόνες να κάνουν τον γύρο του κόσμου.

Πόσο υπερήφανοι είμαστε, πολίτες της ΕΕ για την παραπάνω εικόνα; Συγχαρητήρια και στον κ. Ερντογάν που είναι αυτός που ενθαρρύνει την παράνομη μετανάστευση.

Οι περίπου 1.000 μετανάστες και πρόσφυγες που ανήκουν σε ευάλωτες ομάδες στεγάστηκαν προσωρινά σε ένα πλοίο που παρέχεται από την Blue Star, ενώ για τον ίδιο λόγο δύο πολεμικά πλοία του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού έφτασαν μια μέρα μετά την εκδήλωση. Γιατί ο ελληνικός λαός πρέπει να πληρώσει για όλα αυτά, όταν δεν είναι υπεύθυνος για την ανικανότητα της μεταναστευτικής πολιτικής της ΕΕ;

Και πέμπτον, και χειρότερο, έχει ανακύψει και το πρωταρχικό θέμα της σύγχυσης. Είναι απίστευτο, αλλά η Ευρώπη δείχνει να μην αντιλαμβάνεται ότι άλλο πρόσφυγας, άλλο μετανάστης, άλλο λαθρομετανάστης, κι άλλο εισβολέας. Δεν έχει λογική να τους βλέπεις όλους ίδιους. Είναι αυτονόητο, αλλά όχι και τόσο στα υψηλά κλιμάκια της Ε.Ε. Μοιραία, και η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη δυσκολεύεται να καταλάβει ότι είναι θανατηφόρο λάθος να μεταχειρίζεσαι σαν πρόσφυγα έναν που προσέρχεται με ανυπόκριτους πολιτικούς σκοπούς. Έναν εισβολέα!

Λοιπόν, ηγέτες της ΕΕ, κατανοήσετε καλά τα εξής: δημιουργήστε ένα ΞΕΚΑΘΑΡΟ νομικό πλαίσιο μεταναστευτικής πολιτικής. Ξεκάθαρο, σημαίνει πρωτίστως ασφαλείς διακρίσεις μεταξύ πρόσφυγα, μετανάστη, λαθρομετανάστη και εισβολέα. . Διεθνές νομικό πλαίσιο υπάρχει, αλλά φαίνεται ότι δεν έχετε καταλάβει ούτε τα βασικά της Συνθήκης της Γενεύης. Δείτε μήπως χρειάζονται κάποιες βελτιώσεις, ιδίως μετά τις γνωστές σας καταστρατηγήσεις. Ξεχάστε τη συμφωνία του Μαρρακές που δεν έχει την σύμφωνη γνώμη πολλών κρατών μελών της ΕΕ (Ουγγαρία, Πολωνία, Αυστρία, Σλοβενία,  Τσεχία, Βουλγαρία, Κροατία).Στον ΟΗΕ  δεν ψηφίστηκε και από πολλά κράτη όπως: ΗΠΑ, Ρωσία, Αγγλία, Ισραήλ, Ελβετία,  Αυστραλία, Βραζιλία κ.α. Να σημειωθεί ότι πρόκειται για κείμενο το οποίο ΔΕΝ είναι δεσμευτικό για κανένα, απλώς διακηρύσσει κάποιες γενικές αρχές διεθνούς συμπεριφοράς απέναντι στις «ροές» των λαθρο-μεταναστών. Το Σύμφωνο Μαρρακές ενθαρρύνει την λαθρομετανάστευση. ΤΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΥΛΑ

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΜΙΑ ΞΕΚΑΘΑΡΗ ΠΡΟΤΑΣΗ

Αίτηση για άσυλο μπορεί να κάνει κάποιος -αυτός λέγεται πρόσφυγας!- που έχει φύγει από τη χώρα του και δεν μπορεί να γυρίσει, επειδή φοβάται βάσιμα ότι θα υποστεί δίωξη για έναν ή περισσότερους από τους παρακάτω λόγους:• φυλής• θρησκείας• εθνικότητας• συμμετοχής σε ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα• πολιτικών πεποιθήσεων

Προκειμένου να χορηγηθεί άσυλο σε έναν αιτούντα, θα πρέπει να πληροί τις παραπάνω προϋποθέσεις και τουλάχιστον έναν λόγο δίωξης. Και πρέπει να έχει και νόμιμα χαρτιά ταυτοπροσωπίας. Αίτηση για άσυλο, μπορεί και πρέπει να κάνει ο πρόσφυγας στην πρώτη ασφαλή χώρα που φθάνει. Η χώρα υποδοχής μπορεί να αρνηθεί, αν αδυνατεί να παράσχει άσυλο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η Τουρκία είναι η πρώτη χώρα που συνωστίζονται σήμερα εκατομμύρια πρόσφυγες- μετανάστες. Και όλα αυτά ανατρέπονται, όταν εκλείψουν οι λόγοι που τον έκαναν προσωρινά πρόσφυγα. 

Αυτά για τους πρόσφυγες. Και όλοι οι άλλοι, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ. Το καταλάβατε; Από εκεί και πέρα, υπάρχει η μετανάστευση. Αλλά δεν μπαίνει κανένας μετανάστης στην Ε.Ε. παριστάνοντας τον πρόσφυγα.

Όσοι, λοιπόν, επιθυμούν να μεταναστεύσουν σε χώρα της ΕΕ, κυρίως για να εργασθούν, μεταβαίνουν στα αντίστοιχα προξενεία που υπάρχουν στη χώρα τους,και κάνουν αίτηση για μετανάστευση. Και οι χώρες της ΕΕ που έχουν ανάγκη εργατικού δυναμικού, ανακοινώνουν πόσους μετανάστες θέλουν .Η διαδικασία είναι γνωστή. Όσο για όλους τους μετανάστες-πρόσφυγες που σήμερα είναι στη Τουρκία ακολουθείτε η ίδια διαδικασία. Για ένα χρόνο παίρνουν ειδική κάρτα παραμονής. Οι χώρες που επιθυμούν μετανάστες αυξάνουν τον αριθμό των προξενείων στη Τουρκία και οι μετανάστες-πρόσφυγες ακολουθούν τη διαδικασία που μόλις πρότεινα. Για τον ένα χρόνο παραμονής των στην Τουρκία η ΕΕ παρέχει οικονομική βοήθεια που όμως την χειρίζεται  η ίδια.

Συνεπώς, μπορούμε να έχουμε ξεκάθαρη νομοθεσία και πολιτική, απέναντι στους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Ξεχωριστά μεν, αλλά υπάρχει κάτι βασικό: και οι πρόσφυγες και οι μετανάστες, έρχονται σαν φίλοι. Και σαν φίλοι οφείλουν να συμπεριφέρονται.

Από την άλλη, οι λαθρομετανάστες και οι εισβολείς, έχουν το αντίθετο χαρακτηριστικό: ΔΕΝ έρχονται σαν φίλοι, ούτε συμπεριφέρονται σαν φίλοι. Και δεν επιτρέπεται η Τουρκία να χρησιμοποιεί το μεταναστευτικό για τα δικά της πολιτικά και στρατιωτικά της σχέδια. Και είναι απαράδεκτο η ΕΕ να ανέχεται τον κ Ερντογάν να την απειλεί ότι θα της στείλει εκατομμύρια μετανάστες-λαθρομετανάστες.  ΔΕΝ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΝ ΔΙΑΛΟΓΟ με την ΤΟΥΡΚΙΑ μεΤΕΤΟΙΕΣ ΑΠΕΙΛΕΣ και ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ. Είναι στοιχειώδες ότι εκμεταλλεύεται τη σύγχυση που εσείς έχετε καταδικάσει την Ευρώπη. Που δεν έχετε ξεχωρίσει τους φίλους (πρόσφυγες, μετανάστες) από τους μη φίλους (λαθρομετανάστες, εισβολείς). Μπορείτε, λοιπόν, να ολοκληρώσετε το ταχύτερο τις νομικές προσαρμογές. Με μιά ξεκάθαρη πολιτική-νομοθετικής σας απόφαση σταματάει άμεσα κάθε προώθηση «μεταναστών» με τη σημερινή μέθοδο. 

Κι όποιο κράτος δεν συμμορφώνεται, θα έχει ανάλογες συνέπειες. Αυτό, θα ισχύεικυρίως για την Τουρκία. Τέρμα τα αστεία.

Αν δεν γίνουν αυτά για το μεταναστευτικό, η ΕΕ πρέπει να ξεχάσει την υλοποίηση του ευρωπαϊκού οράματος και την επίτευξη της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Να θυμίσω τι είχε πει ο Jean Monnet:: «η συνεργασία των εθνών, όσο σημαντική και να είναι, δεν επιλύει τίποτα. Αυτό που πρέπει να επιτευχθεί είναι η συγχώνευση των συμφερόντων των ευρωπαϊκών λαών και όχι απλά η διατήρηση των ισορροπιών αυτών των συμφερόντων». Αυτό παραμένει ως σήμερα επίκαιρο και εκφράζει την πορεία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Αν δεν το καταλάβει η ΕΕ σύντομα θα διαλυθεί. Οι Λαοί των χωρών της Μεσογείου δεν θα ανεχθούν άλλο τη κοροϊδία των κρατών ελίτ της ΕΕ.

Ειλικρινά, δείτε τη φωτογραφία που ακολουθεί και απαντήστε μας: από ποιες  εμπόλεμες χώρες προέρχονται οι επιβαίνοντες του σκάφους και προωθούνται παράνομα στα Ελληνικά νησιά; Ποια κριτήρια πληρούν και δικαιούνται πολιτικό άσυλο; Και ποιοι είναι αυτοί που τους προωθούν; Και με τι οικονομικά οφέλη; Ίχνος ντροπής δεν έχουν οι ηγέτες της ΕΕ και κυρίως των βόρειων χωρών;

Αίσχος και ντροπή! Και θέλει η ΕΕ να γίνει ισχυρή παγκόσμια οικονομία;; Εδώ δεν μπορεί να βρει λύση στο μεταναστευτικό μετά από 30 χρόνια ανικανότητας! 

Ας ελπίσουμε έστω και τη τελευταία στιγμή να πρυτανεύσει η λογική.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα του ΙΗΑ εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς – μέλη του ΙΗΑ. Η ιστοσελίδα του ΙΗΑ δεν λογοκρίνει, ούτε επεμβαίνει σε άρθρα – κείμενα των μελών του ΙΗΑ. 

INTERNATIONAL HELLENIC ASSOCIATION


By Professor Peter P. Groumpos, Emeritus Professor, University of Patras Member of IHA

Many believe that the European Union (EU) is today a strong economic and political union on the World Chessboard. They take it for granted, looking at the Euro, the figures and the statistics and till recently the climate of confidence. But how true is such a version? Many, question it, especially after the departure of England, a country that was one of the founding members of the EU. Are they worried not so much about leaving as much about the reasons for BREXIT? Really: How many understand why England left without calculating the cost of this exit? Are the English people so “stupid”? How many Europeans are able to think it through? What will be the next Member State to follow the path of England? 

I believe it is worthwhile someday to conduct a sincere historical review of European integration. But this will be done another time of the near future.

The Maastricht Treaty created the European Union, officially established on 1 November 1993. This Treaty is based on three pillars: the European Communities, the Common Foreign and Security Policy (CFSP) and cooperation in the field of justice. and Home Affairs (JHA). In view of the enlargement of the Union, the necessary adjustments were made by the Treaty of Amsterdam to ensure a more efficient and democratic functioning of the Union. One of the main characteristics of the EU was the introduction of the “decision procedures”, which strengthened the role of the European Parliament in decision-making and new forms of cooperation between the EU member states. in the fields of defense, justice, external borders and home affairs. But other changes were needed. Thus in 2000 the Treaty of Lisbon, was signed, knowing also as the Lisbon Strategy extending Parliament’s full legislative power to more than 40 new areas, including agriculture, energy security, immigration, justice and EU funds. In other words, for the first time, the democratic foundations of the Union were defined, which were based on the principle of democratic equality, the principle of representative democracy and the principle of participatory democracy. All this, no doubt, aspired to make the EU a prosperous community of states, and one of the strongest and most prosperous economies in the world.

Sure, those were nice words. But, unfortunately, it was to be proven to this day that they are just words. In fact, before even 4-6 years had passed, everyone agreed that the Lisbon Strategy, was going to a complete failure. Indeed, in 2009, Fredrik Reinfeldt, the Swedish Prime Minister who held the rotating EU Presidency, declared the strategic failure of the Lisbon Strategy. Failure, in fact, which was therefore predictable and predictable. However, the worst thing is that, the extension of this failed approach continued after 2010 and I dare say that it continueseven today, 20 years after its official signing. 

I will not go into further analysis of this failure but will move on to the issue of Immigration and Asylum. This is because consultations are taking place these days all over Europe. The EU wants to develop a new approach to better managing all aspects of migration. Its aim is to combat illegal immigration and smuggling of migrants, save lives and secure the EU’s external borders, while attracting talent and skills. I’m afraid it will stay in big words again. Here is WHY.

First, a deep problem is revealed in decision-making processes. I will not go into details but will remind the leaders of the EU Member States and all EU citizens, of the Dublin I, II, III and IV treaties. They started in 1990 and today (after 30 years!) we are still discussing HOW the EU will legislate a proper and functional framework for immigration! It cannot rely on the German Presidency either. Since the interests of rich different Member States (thus including Germany) will not allow a correct and effective framework to be established.

Secondly, an unacceptable hypocrisy by the EU Member States is revealed. Immigration plagues Europe even before 2010, but neither the states nor the EU. they have given examples that they know what they really want. The most cynical want cheap hands and as-as a demographic solution. The warm-blooded want to drive everyone away. Both the merciful and the human rights activists are willing to suffer anything, even the “illegal immigrants”. But this suffering should not touch them.

Third, the EU was characteristically slow to understand that it is not Greece’s fault to bear all the burdens of immigration. Especially, as this is further complicated by the involvement of Turkey and the Greek-Turkish disputes in this issue. Not more or less, the EU for many years it was difficult (or did not want) to understand that the Greek-Turkish borders are also European-Turkish borders.  EU seems now to realize something after the sad episodes of last January on the Evros river (Greek-Turkish borders), but it probably does not want to accept it completely.

Fourth, the insidious involvement of NGOs with the unlimited help of the EU, Turkey, big business and wealthy people. Shocking facts have come to light recently about the way in which dozens of members of four NGOs facilitated “slave traders” «slave traders’ circuits» to reach the shores of the Greek islands in boats full of “illegal immigrants”. The accused, all foreigners, have been brought to justice, facing heavy charges for their actions. And it is not just the four NGOs that are illegally promoting illegal immigrants. Most NGOs do this either overtly or covertly and insidiously. Recently  “illegal immigrants” on the island of  Lesvos set fire at the camp ofMoria. (a camp that was crated with money of European citizens). The camp was totally destroyed. Lesvos was declared a state of emergency for the next four months, after the fire and the incidents that led to total destruction in the refugee camp in Moria.    In Lesvos went urgently the Vice President of the Commission, Mr. Margaritis Schoinas.

“All articles that are published on the IHA website express the exclusive points of view of the members of IHA.  The IHA website neither censors, endorses, nor intervenes in the opinions expressed by the members of IHA.”  

INTERNATIONAL HELLENIC ASSOCIATION