Το Περιβόλι της Παναγίας - Διδακτική Ιστορία - Kopshti i së Tërëshenjtës- Një histori Didaktike

Κάποτε είχε πάει ένας κοσμικός στην Σκήτη των Καυσοκαλυβίων στο Άγιο όρος, για να γίνει Μοναχός. Οι Πατέρες όμως της Σκήτης δεν τον δέχονταν, γιατί, εκτός που ήταν ράθυμος και αμελής, ήταν και πολύ σκανδαλοποιός και δημιουργούσε συνέχεια θέματα. Επειδή εκείνος αναπαύονταν στην Σκήτη, παρακάλεσε τους Πατέρες να τον αφήσουν να μένει ως λαϊκός και να εργάζεται καμιά φορά. Έτσι λοιπόν πέρασε την ζωή του με ραθυμία μέχρι την ώρα του θανάτου του που έπεσε πια στο κρεβάτι και ψυχοραγούσε. Οι Πατέρες όμως του συμπαραστέκονταν και βρίσκονταν συνέχεια κοντά του.  Μια μέρα ο ετοιμοθάνατος είχε έρθει σε έκσταση και έκανε νοήματα. Οι Πατέρες απορούσαν τι να συμβαίνει... Όταν συνήλθε τους διηγήθηκε το εξής φοβερό: Είδα τον Αρχάγγελο Μιχαήλ μ' ένα χαρτί στα χέρια του, που είχε όλες τις αμαρτίες μου, και μου είπε: «Βλέπεις, αυτά εδώ τα έκανες όλα, γι' αυτό ετοιμάσου να πας στην κόλαση». Τότε εγώ του λέω: «Για κοίταξε, ανάμεσα σ' αυτά τα αμαρτήματα, υπάρχει το αμάρτημα της κατακρίσεως»; Ψάχνει ο Αρχάγγελος και μου λέει: «Όχι, δεν υπάρχει». «Οπότε, του λέω, δεν πρέπει να πάω στην κόλαση, σύμφωνα με αυτό που είπε ο Κύριος». «Μη κρίνετε, ίνα μη κριθήτε». Τότε ο Αρχάγγελος Μιχαήλ έσχισε το χαρτί με τα αμαρτήματά μου. Έτσι, Πατέρες μου, θα πάω στον Παράδεισο... Όταν μου είχατε πει ότι δεν κάνω για Μοναχός στην Σκήτη και εργαζόμουν ως λαϊκός και Εκκλησιαζόμουν στον Κυριακό τις εορτές, είχα ακούσει τα λόγια του Ευαγγελίου «Μη κρίνετε, ίνα μη κριθήτε»  και είπα: «Ταλαίπωρε, τουλάχιστον αυτό να εφαρμόσεις, και αυτό με έσωσε δίχως άλλον κόπο». Μόλις τελείωσε αυτά τα λόγια, παρέδωσε την ψυχή του στον Αρχάγγελο Μιχαήλ...

Dikur një laik vizitoi Skitin e Kavsokaliveve në Malin e Shenjtë, që të bëhej murg. Por etërit e Skitit nuk e pranonin, sepse, përveç që ishte i pavullnetshëm dhe i pakujdesshëm, ishte dhe krijues i madh skandalizimesh duke krijuar vazhdimisht çështje të ndryshme. Mqs ai nuk çlodhej në Sikti iu lut etërve që ta linin të qëndrojë si laik dhe të punojë nganjëherë. Kështu pra e kaloi jetën me pavullnetshmëri deri në ditën e vdekjes së tij që rra në krevat dhe vuante. Por etërit i qëndronin dhe gjendeshin gjithmonë pranë tij. Një ditë i sëmuri gati për të vdekur në ekstazë bënte me shenjë. Etërit nuk kuptonin se çfarë po ndodhte.... Kur erdhi në vete iu tregonte këtë gjë të tmerrshme: Pashë Kryeëngjëllin Mihail me një letër në dorën e tij, që kishte të gjitha mëkatet e tij, dhe më tha: “E shikon këto këtu i bëre të gjitha, prandaj përgatitu të shkosh në ferr”. Atëhere i them: “Pa shiko, ndër ato mëkate, ekziston mëkati i gjykimit të të tjerëve”. Kërkon Kryeëngjëlli dhe më thotë: “Jo nuk ekziston”. “Kështu që i them, nuk duhet të shkoj në ferr, sipas asaj që tha Zoti”. “Mos gjykoni që të mos gjykoheni”. Atëhere Kryeëngjëlli Mihail e grisi letrën me mëkatet e mia. Kështu, Etërit e mi do të shkoj në Parajsë.. Kur më kishit thën që nuk bëj për Murg në Sikti dhe punoja si laik dhe shkoja në Kishë të Djelën dhe festave, kisha dëgjuar fjalët e Ungjillit: “Mos gjykoni, që të mos gjykoheni” dhe thashë: “I mjerë, të paktën këtë të mbashk dhe kjo më shpëtoi pa tjetër lodhje”. Sapo mbaroi këto fjalë dhe shpirtin e tij në Kryeëngjëlli Mihail. Përktheu: Ali Theologu