Νηστεία σημαίνει πείνα για τον Θεό...- Kreshmë do të thotë uri për Zotin...

Νηστεία σημαίνει πείνα για τον Θεό... «Νηστεία σημαίνει πείνα για το Θεό». «Μόνο αυτός που ευχαριστεί ζει αληθινά». π. Αλέξανδρος Σμέμαν. Όταν διψάσεις, θα ανακαλύψεις τη γεύση του νερού, που αγνοούσες λόγω της συνήθειας. Βάλε το στόμα σου στο τρεχούμενο νερό και γεύσου τις σταγόνες που σου έκαναν τη χάρη να μείνουν για να σε δροσίσουν. Όταν πεινάσεις, θα ανακαλύψεις τη γεύση του ψωμιού, που αγνοούσες λόγω της συνήθειας. Φάε το ψωμί σου αργά και ταπεινά. Δέξου το με ευγνωμοσύνη ως δώρο και θα σου είναι πιο γλυκό κι από το μέλι. Με τη νηστεία που μας διατηρεί σε κατάσταση πείνας, ασκούμαστε να λαμβάνουμε την τροφή και τη ζωή ευχαριστιακά. Να τη λαμβάνουμε ως δώρο από τα χέρια του Θεού. Η νηστεία -ως πείνα και δίψα- ανοίγει άλλες προοπτικές, άγνωστες παντελώς στον κορεσμένο άνθρωπο. Το ψωμί, τα φρούτα, το νερό γίνονται ξαφνικά τόσο όμορφα…εμπνέουν τόσο σεβασμό που θέλεις να τα φιλήσεις… Τα απλά ακτινοβολούν μια αγνή ομορφιά που τα κάνει πιο ποθητά από τα πολυποίκιλα και επιτηδευμένα… Η νηστεία, ως πείνα και δίψα, δίνει στην τροφή και τη ζωή τη γεύση της ευλογίας και της ευχαριστίας. Βλέποντας το ψωμί και το νερό ως δώρο του Θεού, ανακαλύπτεις τελικά παντού γύρω σου τα κρυμμένα Του δώρα… Έχει δίκιο ο π. Αλέξανδρος. "Μόνο αυτός που ευχαριστεί ζει αληθινά"! Η πείνα και η δίψα της νηστείας είναι στο βάθος της πείνα και δίψα για τον Θεό. Αυτό το ζεις πραγματικά στην εσπερινή λειτουργία των Προηγιασμένων Δώρων, όταν όλη μέρα πεινάς και διψάς τον Άρτο και τον Οίνο της Ευχαριστίας. π. Ἠ. Κ

Kreshmë do të thotë uri për Zotin... “Kreshmë do të thotë uri për Zotin”. “Vetëm ai që falenderon jeton me të vërtetë” At Aleksandër Smeman. Kur të kesh etje do të zbulosh shijen e ujit të cilën e kishe harruar në sajë të zakonit. Vendos gojën tënde tek uja e rrjedhëshme dhe shijo pikat që të bënë nderin të mbeten për të të freskuar. Kur ke uri, do të zbulosh shijen e bukës, që e kishe harruar për arsye të zakonit. Haje bukën tënde me ngadalë dhe me përulësi. Pranoje me mirënjohje si dhuratë dhe do të jetë më e ëmbël se mjalta. Me kreshmën që na mban në gjëndje urie, ushtrohemi të marrim ushqimin tonë dhe jetën me falenderim.  Ta marrim si një dhuratë nga duart e Zotit. Kreshma si uri dhe etje, hap shumë prespektiva, të panjohura plotësisht tek njeriu i ngopur. Buka, frutat, uja bëhen pa pritur kaq të bukura... frymëzojnë kaq respekt që dëshiron që ti puthësh.... Të thjeshtat rrezatojnë një bukuri të qashtër që i bën më të dëshirueshme nga shumëllojshmëria dhe të sofistikuarat.... Kreshma, si uri dhe etje, jep tek ushqimi dhe jeta shijen e bekimit dhe të falenderimit. Duke parë bukën dhe ujën si dhuratë Perëndie, zbulon si përfundim kudo rreth teje të fshehura dhuratat e Tij.... Ka të drejtë At Aleksandri. “Vetëm ai që falenderon jeton me të vërtetë”! Uria dhe etja e kreshmës janë në thellësi uria dhe etja për Zotin. Këtë e jeton me të vërtetë në Liturgjinë e mbëmjes së Dhuratave të Parashënjtëruara, kur gjatë gjithë ditës ke uri dhe etje për Bukën dhe Verën e Falenderimit Hyjnor. At. I. K