Το γάντι του Ράμα στην Ελλάδα στρέφεται στο πρόσωπο των αλβανών! - Doreza e Ramës për Greqinë, po bie në fytyrën e shqiptarëve

Nga Rudina Xhunga Njoh një grua që ka qenë mësuese në Tiranë. Prej vitesh jeton në Greqi dhe pastron shtëpi. Tani që është moshuar, pastron shkallët e pallateve. Herë herës, merr në telefon djalin dhe i thotë që komshia po i vjedh shtëpinë. Hyn fshehurazi dhe i merr vajin e djathin që ajo ka ruajtur për t’ua sjellë mbesave. Djali niset nga Tirana, shkon ta takojë dhe e siguron që komshia nuk ka nga hyn. Gruaja ka shenjat e para të demencës, por ajo nuk do t’ia dijë të vizitohet. I vetmi shqetësim i saj, veç komshijes greke, është pensioni. Megjithë lutjet e djalit, do të rrijë edhe tre muaj, pasi vetëm atëherë, plotëson kohën për pension dhe kur ta marrë, mund të vijë në Tiranë të kurohet, blejë ilaçet dhe mbyllë vitet e pleqërisë, me pensionin e një copë jete si pastruese në Greqi, që nuk ka të krahasuar me vitet e saj si mësuese në Shqipëri. Tani ajo është trembur dhe pyet djalin, nëse do të ketë sherr mes Shqipërisë dhe Greqisë dhe ajo do të mbetet pa pension. Njoh edhe një vajzë që u martua 18 vjeç në Greqi. Lindi një djalë dhe pasi u nda nga i shoqi, iku nga Athina dhe e la djalin të jetonte atje, me të atin. Në Tiranë punon si manikyriste. Mendjen e ka te i biri, por nuk do ta heqë nga shkolla, as nga mundësitë që i jep Athina dhe jo dot Tirana. Çdo  ditë, kur është ora që djalit i mbaron mësimi, ajo e telefonon, të dijë a ka shkuar në shtëpi, apo është rrugëve. Dhe kështu pasdite, kështu në darkë, kështu në mëngjes, sepse nëna e djalit adoleshent punon në Tiranë, por jeton me orën e Greqisë. Dhe këto ditë ka frikë. Frikë mos nis sherri me Greqinë dhe i kthejnë djalin. Ku ta çoj, thotë. Ku? Njoh shumë njerëz që kanë ikur nga Greqia, pasi humbën punën dhe presin me sytë andej, mos rregullohet gjendja, e kthehen sërish të punojnë. Njoh të tjerë që shkojnë çdo verë dhe pushojnë në shtëpitë e grekëve. Njoh të tjerë që janë martuar me grekë. Të tjerë që kanë fëmijët e burrat në burgjet greke. Nuk njoh askënd që ndan jetën me Greqinë, të jetë ndjerë më krenar për kombësinë, pas deklaratave të Ramës dhe shpërthimit të sherreve patriotike shqiptaro-greke. Shqiptarët duan të jetojnë, jo të gjithë duan të shesin mend në Facebook. Ndaj duket komplet pa lidhje kjo zhurmnajë: Himara është jona, Greqinë e kemi bërë ne. E vetmja mënyrë të bashkëjetosh me një fqinj, është të mos ndezësh sherre, por të pranosh kompleksitetin e një lidhjeje. E një lidhjeje të nevojshme, jetike dhe të mundshme. Ndoshta Rama po përjeton kthim në rininë e hershme, kur ka qenë në Greqi dhe mbase ka menduar si shumëkush nga ne: Po këta ç’kanë që janë më të pasur? Nuk janë as më të zotë, as më të mençur. Ndoshta Rama ndihet më i sigurt dhe i plotësuar matematikisht, pas aleancës me Idrizin. Por, nëse është kështu, asgjë nga këto nuk është e mjaftueshme për t’u hedhur dorezën grekëve. Me Idrizin mund t’i bëjë karshillëk Metës, por jo Ciprasit. Dhe kujtimet e rinisë, nuk të ndihmojnë të zgjidhësh hallet e qeverisjes. Shqiptarët kanë nevojë për grekët dhe grekët për shqiptarët, si dy fqinj. Të barabartë , apo jo, këtë e përcakton mënyra si komunikon. Sepse një i barabartë, nuk ka nevojë të të tregojë sa i barabartë gazeta tema

Από την Ρουντίνα Τζούνγκα (Έγκριτη Δημοσιογράφος) Γνωρίζω μια κυρία η οποία ήταν δασκάλα στα Τίρανα. Επί χρόνια ζει στην Ελλάδα και καθαρίζει σπίτια. Τώρα είναι ηλικιωμένη, καθαρίζει σκάλες πολυκατοικίας. Που και που παίρνει τηλέφωνο τον υιό της και του λέει πως η γειτόνισσα της κλέβει το σπίτι. Μπαίνει κρυφά και της κλέβει το λάδι το τυρί που εκείνη έχει φυλάξει για να το δώσει στις εγγονές της. Ο υιός ξεκινάει από τα Τίρανα, πηγαίνει να την δει και την εξασφαλίζει πως η γειτόνισσα δεν έχει από πού να μπει. Εκείνη έχει τα πρώτα σημάδια της άνοιας αλλά δεν θέλει να πάει στο γιατρό. Το μόνο πράγμα που την νοιάζει εκτός από την γειτόνισσα της είναι η σύνταξη. Αν και ο υιός της την παρακαλάει, θέλει να μείνει και τρεις μήνες, γιατί τότε συμπληρώνει την ηλικία για να πάρει σύνταξη και αφού την πάρει μπορεί να έρθει στα Τίρανα για να κάνει εξετάσεις, να αγοράσει φάρμακα και να ζήσει τα τελευταία της χρόνια με την σύνταξη ενός μέρους της ζωής της ως καθαρίστρια στην Ελλάδα,  σύνταξη που ούτε καν συγκρίνεται με αυτό που θα έπαιρνε ως δασκάλα στην Αλβανία. Τώρα εκείνη φοβάται και ρωτά τον υιό της, εάν υπάρχουν προβλήματα μεταξύ Αλβανίας και Ελλάδας μήπως μείνει χωρίς σύνταξη. Γνωρίζω και μια νέα κοπέλα που παντρεύτηκε στα 18 της χρόνια, στην Ελλάδα. Γέννησε έναν γιο και αφού χώρισε από τον άνδρα της, έφυγε από την Αθήνα και άφησε τον υιό της να ζήσει εκεί με τον πατέρα του. Στα Τίρανα εργάζεται ως αισθητικός. Το μυαλό της είναι στο υιό της, αλλά δεν θέλει να το βγάλει από το σχολείο, ούτε να τον απομακρύνει από τις δυνατότητες που προσφέρει η Αθήνα και φυσικά δεν μπορούν τα Τίρανα. Κάθε μέρα, όταν φτάνει η ώρα που το παιδί τελειώνει το μάθημα εκείνη τον παίρνει τηλέφωνο για να ξέρει αν είναι στο σπίτι η στους δρόμους. Αυτό και το απόγευμα και το βράδυ και το πρωί , γιατί η μητέρα δουλεύει στα Τίρανα και ζει με την ώρα της Ελλάδας. Τώρα φοβάται μήπως διώξουν το υιό της. Που να τον πάω λέει. Πού; Γνωρίζω και πολλούς άλλους που πηγαίνουν κάθε καλοκαίρι για διακοπές σε σπίτια ελλήνων. Γνωρίζω πολλούς που έχουν παντρευτεί με έλληνες. Άλλους που έχουν παιδιά και άντρες στις ελληνικές φυλακές. Δεν γνωρίσω κανέναν που μοιράζει την ζωή του με την Ελλάδα και να ένοιωσε ποτέ περήφανος για την εθνικότητα του, μετά από τις δηλώσεις του Ράμα και την έκρηξη των πατριωτικών ελληνοαλβανικών «μαχών». Οι αλβανοί θέλουν να ζήσουν και όχι όλοι θέλουν να πουλούν μούρη στο Facebook. Για το λόγο αυτό είναι εντελώς άσχετα τα λεγόμενα, «Η Χιμάρα είναι δική μας και την Ελλάδα την κάναμε εμείς» Ο μόνος τρόπος για να συμβιώσεις με ένα γείτονα είναι να μην προκαλέσεις συγκρούσεις, αλλά να δεχτείς ότι η σχέση είναι περίπλοκη. Σε μία σχέση αναγκαία, σχέση ζωής και πολύ πιθανής. Ίσως ο Ράμα να ζει μια επιστροφή στην νεανική του ηλικία, όταν ήταν στην Ελλάδα και ίσως να σκέφτεται όπως και πολλοί από μας: Αυτοί τι έχουν και είναι πιο πλούσιοι; Δεν είναι ούτε πιο ικανοί ούτε πιο σοφοί. Ίσως ο Ράμα να νοιώθει πιο σίγουρος και μαθηματικά ολοκληρωμένος, μετά από την συμμαχία που έκανε με τον Ιντριζη (Τσάμικο Κόμμα) Αλλά, αν είναι έτσι, τίποτα από αυτά δεν είναι αρκετό για να πετάξεις το γάντι στους Έλληνες. Μπορεί να πουλήσει μαγκιές στο Μέτα αλλά όχι στον Τσίπρα. Οι αναμνήσεις της νεότητας δεν θα τον βοηθήσουν να λύσει τα προβλήματα της διακυβέρνησης. Οι αλβανοί έχουν ανάγκη τους έλληνες και οι έλληνες τους αλβανούς, ως δύο γείτονες. Ίσοι ή όχι, αυτό το καθορίζει ο τρόπος επικοινωνίας. Γιατί ένας ίσος, δεν έχει ανάγκη να δείξει πως είναι ίσος.