ΜΗΝ ΚΡΙΝΕΙΣ ΕΥΚΟΛΑ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ
ΚΑΝΕΝΑΝ.
Γενικά, η προσεκτική κρίση είναι θέμα προόδου. Ο παρορμητισμός, η βιασύνη και η άγνοια, μας κάνουν να πληγώνουμε και να εκθέτουμε τους άλλους με αυτά που σκεφτόμαστε και λέμε γι' αυτούς. Οι σοφοί άγιοι, είχαν φώτιση. Γι' αυτό, και επιείκεια, κατανόηση και συμπάθεια.
Όταν έβλεπαν αμαρτωλό,
ήξεραν ότι κι αυτοί αμαρτωλοί είναι.
Βασικά, είναι θέμα αυτογνωσίας.
Αν έχεις μια στοιχειώδη
αυτογνωσία,
κατανοείς και τον άλλο που βασανίζεται από κάποιο πάθος, μια δοκιμασία, μια περιπέτεια, και δεν το παίζεις ο καλός διορθωτής της υπόθεσης, πόσο μάλλον ο καρδιογνώστης και ο κριτής της οικουμένης.
Τεστ :
μπορείς να προσευχηθείς για λίγα λεπτά, και να γράψεις με αγάπη το όνομα αυτού που κρίνεις, στα ¨υπέρ υγείας¨ στην Εκκλησία; Όχι; Τότε έχεις εμπάθεια, και όχι καθαρή κρίση. Είναι αυτό που λέμε ¨αυτόν, ούτε ζωγραφιστό να μην τον δω!!¨
Πω πω, αυτοί οι κριτές,
τα πιο βαρετά κι αντιπαθή άτομα, ρε φίλε!... Ωχ, πάλι κατέκρινα... |
Mos gjyko lehtë
asgjë dhe askënd.
Në përgjithësi gjykimi i kujdesshëm është çështje përparimi.
Impulsiviteti, nxitimi dhe padituria, na bëjnë që të
lëndojmë dhe të ekspozojmë të tjerët
me ato që mendojmë dhe themi për ta.
Shenjtorët e mençur, kishin ndriçim. Për këtë dhe
butësia, mirëkuptimi dhe simpatia.
Kur shikonin mëkatar, e dinin se dhe ata janë mëkatarë.
Kryesisht është çështje vetënjohjeje.
Nëse kemi vetënjohjen elementare, mirëkupton dhe
tjetrin i cili torturohet nga një pasion, një provë, një aventurë, dhe nuk dhe
nuk luan rolin e korrigjuesit të mirë të çështjes, e jo më njohësi i zemrave
dhe gjykatësi i botës.
Test:
Mund të lutesh për disa minuta, dhe të shkruash me
dashuri emrin e atij që gjykon në rradhët e atyre për të cilët Kisha lutet
"për shëndet"
Jo?
Atëhere ke empati, dhe jo një gjykim të pastër. Është
ajo që themi "atë as të vizatuar nuk dua ta shikoj!!"
Bo, bo këta personat që gjykojnë janë personat më antipatikë
dhe të rëndomtë, miku im!....
Oh sërish gjykova....
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου