“Vjen” në Shqipëri heroi i Rezistencës Greke, Niko Bellojani!

Bashkim Koçi

Teksa kam mbaruar së lexuari librin “Niko Bellojani, njeriu me karafil” të studiuesit dhe publicistit Jovan Jano, mendja më vete tek filmi “Diktatori i Madh”, tek fjalimi e aktorit  Çarli Çaplin, i cili është konsideruar më i fuqishmi i të gjitha kohërave. Fjalimi është një satirë e fortë dhe e  drejtpërdrejtë ndaj Hitlerit, por përcjell edhe një mesazh nga më të rëndësishmit për njerëzimin, për paqen. “Ne duam të jetojmë nga lumturia e njëri-tjetrit,  jo nga mjerimi i njëri-tjetrit. Ne nuk duam të urrejmë apo të përçmojmë njëri tjetrin. Në këtë botë ka vend për të gjithë. Dhe Toka e mirë është e pasur dhe ofron për të gjithë. Jeta mund të jetë e lirë dhe e bukur, por ne e kemi humbur rrugën.”

Niko Bellojani është një ndër personalitetet më karizmatik të popullit  grek, i cili, për aq sa qe gjallë, bëri një jetë heroike.

Nëse do të na duhej një personazh, i cili ta ketë vënë jetën e tij në shërbim të kombit të vet, nëse do të ëndërronim për të realizuar portretin më të bukur të luftëtarit, i cili e pret vdekjen, duke mbajtur në dorë një karafil dhe, nëse do të na shkonte mendja për të mundësuar gjetjen e njeriut simbol të civilizimit, atë do ta gjenim tek Niko Bellojani.

Niko Bellojani, gjatë gjithë jetës, nga rinia e hershme, kur ishte vetëm 17 vjeç, e deri ditën që ia morën jetën nën breshërinë e armëve të bashkëkombësve  të vet, luftoi vetëm e vetëm për të sjellë të bekuarën paqe.

Jetën në burg e provoi jo për “qejf të vet”, por sepse iu bashkua punëtorisë për të fituar ca të drejta lirie, për të mos e parë botën nën thundrën e padronëve që pasuroheshin përditë nga gjaku i të varfërve. Në këtë kuptim Niko Bellojani e kërkonte vendosjen e paqes, jo vetëm në Greqi, por edhe në botë, nëpërmjet luftës. Ai nuk mund të mos kish nxjerrë mësimin e duhur nga paraardhësit e tij, nga filozofia e popullit grek, nga Aristoteli  mendjendritur se ....

lexoni vazhdimin këtu