Δύσκολη η χρονιά που πέρασε, ποιοι θα είναι οι νέοι στόχοι;

Δύσκολη η χρονιά που πέρασε, το 2023, για τον Ελληνισμό της Αλβανίας. Δεν ήταν μόνο η εκκένωση του βορειοηπειρωτικού χώρου, η απουσία του ζωντανού μας δυναμικού, που συνετέλεσαν στην δυσκολία αυτή, αλλά ο εθνικιστικός εσωτερικός αναβρασμός, με εκφραστή την κυβερνούσα αρχή, που ακολουθεί κατά γράμμα τον «απόρρητο φάκελο», των εκάστοτε κυβερνήσεων, που δεν είναι άλλος από τον αφανισμό του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού.

Ο περιορισμός των ελευθεριών και των δικαιωμάτων των μειονοτήτων, ειδικά της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας, οι μεθοδεύσεις βίας και τρομοκρατίας, η δηλητηριώδης γλώσσα μερικών τηλεοπτικών καναλιών, για να αμαυρώσουν το καθετί, ελληνικού περιεχομένου, ήταν το φόντο της χρονιάς που πέρασε.

Ήρθε, κάπως, να γεμίσει τις άδειες καρδιές των Βορειοηπειρωτών ο Έλληνας Πρωθυπουργός, κ. Κυριάκος Μητσοτάκης με τις επισκέψεις του στον βορειοηπειρωτικό χώρο: τη Χιμάρα, τη Λιβαδειά και τη Δερβιτσιάνη. Αισιόδοξα τα μηνύματα, ανέβηκε ο παλμός.

Δεν κράτησαν, όμως, πολύ. Στις 12 Μαΐου, προτού ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός εισέλθει στις κάλπες, δίνεται το δυνατό χτύπημα, με την σύλληψη του Φρέντη Μπελέρη, υποψηφίου δημάρχου για το Δήμο Χιμάρας. Παραστάσεις γελοίες, σκηνικά προμελετημένα και καλά οργανωμένα, που αποσκοπούσαν το φοβισμό και την μη εκλογή Μπελέρη.

Δεν το κατόρθωσαν. Νίκησε η εμπιστοσύνη στον νέο Δήμαρχο, νίκησε το δίκιο, νίκησε η Χιμάρα. Αυτή η νίκη, αυτός τον θρίαμβος των Χιμαριωτών και των άλλων παραθαλασσίων, έμεινε ως κόμπος στο λαιμό των εξουσιαστών και έπρεπε ν’ αφαιρεθεί, διότι τους έπνιγε.

Κι ο τρόπος ήταν γνωστός. Τον είχαν μεταχειριστεί κι άλλες φορές αυτά τα χρόνια της μεταπολίτευσης. Η ιστορία σ’ αυτήν τη χώρα επαναλαμβάνεται. Έπρεπε να φυλακίσουν και να τιμωρήσουν τον εκλεγμένο, πλέον, δήμαρχο Χιμάρας Φρέντη Μπελέρη, με παντοίους τρόπους. Με νοθευμένα στοιχεία. Με δημιουργημένα σκηνικά. Αρκεί να μην αναλάμβανε το θώκο του Δημάρχου. Αρκεί να μην αναγνωριστεί η ελληνικότητα της Χιμάρας. Αυτό κι αν δεν είναι το μεγάλο τους αγκάθι.

Η τελευταία πράξη του δράματος η συνοδεία του με χειροπέδες στην κηδεία της γιαγιάς του, φρουρώντας τον ένα τάγμα με αστυνομικούς, λες και πιάσανε τον μεγαλύτερο εγκληματία του αιώνα. Ίσως ήταν οργανωμένο έτσι ώστε να προκαλέσουν , ν’ αντιδράσουν οι Χιμαριώτες και τότε… Οι Χιμαριώτες φάνηκαν έξυπνοι. Άντεξαν κι αυτόν τον πόνο. Ξανά βγήκαν κερδισμένοι. Άλλοι βγήκαν ηττημένοι.

Τι θα μας φέρει η νέα χρονιά; Το 2024; Θα είναι εύκολη ή δύσκολη; Ποιοι θα είναι οι στόχοι ένθεν και ένθεν. Ίδωμεν.

Βαγγέλης Παπαχρήστος