Το τελευταίο αντίο στον Μητροπολίτη Αργυροκάστρου Δημήτριο – Η εξόδιος ακολουθία

 

π. Ηλίας Μάκος

Οι Ορθόδοξοι  του Αργυρόκαστρου και της ευρύτερης περιοχής με βουβό πόνο αποχαιρέτισαν τον πνευματικό τους πατέρα αείμνηστο Μητροπολίτη  Δημήτριο τον Σιναΐτη (έτσι ήθελε να τον αποκαλούν, γιατί η ψυχική σύνδεσή του με τη Μονή Σινά ήταν διαρκής).  Έναν ποιμένα, που άφησε αθόρυβα το “θορυβώδες” ως προς το αποτέλεσμα και την ισχύ του αποτύπωμά του. 

Της εξοδίου ακολουθίας στον καθεδρικό ναό “Ανάσταση” του Αργυροκάστρου  προεξήρχε ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας κ. Ιωάννης, συγχοροστατούντων του Μητροπολίτου Απολλωνίας και Φίερι κ. Νικολάου, του Μητροποιλίτου Ελμπασάν Αντωνίου, του Μητροπολίτου  Βερατίου, Αυλώνος και Καννίνης κ. Άστιου, του Μητροπολίτου Αμαντίας κ. Ναθαναήλ και του Επισκόπου Κρούγιας κ. Αναστασίου. Συμμετείχαν και κληρικοί  από τις Μητροπόλεις της Αλβανίας, αλλά και από την Ελλάδα.

Ο Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης αναφέρθηκε με επαίνους στην ταπεινή προσωπικότητά του και στη σεμνή ζωή του. Και εξήρε τη συμβολή του στο αναγεννητικό έργο της Εκκλησίας της Αλβανίας, όπως και την προσφορά του στην Μητρόπολη Αργυροκάστρου, την οποία με αγάπη και αφοσίωση υπηρέτησε.  

Εκ μέρους του Αρχιεπισκόπου Σινά, Φαράν και Ραϊθώ και της Σιναϊτικής Αδελφότητας, μίλησε ο αρχιμανδρίτης Πάμφιλος, ηγούμενος του Σιναϊτικού Μετοχίου της Αγίας Αικατερίνης Ιωαννίνων, ο οποίος είπε, μεταξύ άλλων: “Μέσα από τον λάθρα βιούμενο ασκητικό βίο του και την επισκοπική πολιτεία του φαίνεται ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος “ήταν προσεκτικά κρυμμένος μέσα στη μεγαλοσύνη του. Αυτό ήταν και το μεγάλο πνευματικό του μυστικό. Το πνευματικό του προνόμιο. Η απαρατήρητη πνευματική του κατάσταση, αλλά και το ευαίσθητο αναγνωριστικό σημείο της αληθινής ταπείνωσης. Πρόκειται για άθλημα ασκητικό, που ελάχιστοι ολυμπιονίκες του πνεύματος κατορθώνουν να αποκτήσουν, ενώ το απολαμβάνουν οι άλλοι. Εμείς, που Θεία Προνοία βρεθήκαμε κοντά του το απολαύσαμε. Το να ζεις μυστικά και να ενεργείς εν Χριστώ, χωρίς να το διακηρύττεις”. 

Ακολούθως εστίασε στην περίοδο που ο Δημήτριος ο Σιναΐτης ήταν μοναχός στη Μονή Σινά, αναφέροντας ότι “παραμένει  διεθνώς γνωστή η ερευνητική προσφορά και η μεγάλη  συμβολή του ως βιβλιοφύλακα της Μονής Σινά. Η στιβαρή επιστημονική του κατάρτιση και η ενδελεχής μελέτη του στα αρχαία χειρόγραφα και στους μοναδικούς κώδικες, που αποθησαυρίζονται στη μεγαλύτερη σε ελληνικά και ξενόγλωσσα χειρόγραφα μοναστική βιβλιοθήκη του κόσμου, τον ανέδειξε πολύτιμο ερευνητή και σπάνιο επιστημονικό συνεργάτη μεγάλων ονομάτων στους χώρους των μεγαλύτερων πανεπιστημίων του κόσμου”. 

Και κατέληξε: “Σήμερα κηδεύουμε έναν μεγάλο άνθρωπο. Ένα σπάνιο και λογιότατο Ιεράρχη. Και ίσως τώρα να καταλαβαίνουμε και το βαθύτερο λόγο εκτίμησης, αγάπης και εμπιστοσύνης, που έτρεφε προς το πρόσωπο του Δημητρίου ο μεγάλος και ανεπανάληπτος για την εποχή του Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος”. 

Η Γενική Γραμματέας Απόδημου Ελληνισμού και Ελληνικής Διπλωματίας του υπουργείου Εξωτερικών κ. Μάϊρα Μυρογιάννη αποχαιρέτησε τον Ιεράρχη εκ μέρους του υπουργού Εξωτερικών, σημειώνοντας ότι “σήμερα το Αργυρόκαστρο σιωπά. Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας θρηνεί και όλο το Χριστεπώνυμο πλήρωμα  αποχαιρετά έναν αληθινό ποιμένα. Αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή του στην Εκκλησία και στον άνθρωπο. Αγάπησε και υπηρέτησε το ποίμνιό του στο Αργυρόκαστρο και δέθηκε με άρρηκτους δεσμούς μαζί του. Τον αποχαιρετούμε με θλίψη και ευγνωμοσύνη και θα τον θυμόμαστε πάντοτε. Το έργο του και η φωτεινή παρουσία του θα είναι πυξίδα πορείας για όλους μας”. 

Η υπουργός τουρισμού της Αλβανάις και βουλευτής Αργυροκάστρου κ. Μιρέλα Κουμπάρου, υπογράμμισε ότι “θυμάμαι με πολλή συγκίνηση τη συνεργασία που είχα μαζί του ως υπουργός Πολιτισμού παλαιότερα στη συντήρηση των πολιτιστικών μνημείων, με τα οποία είναι προικισμένη η περιοχή. Να συνεχίσουμε ενωμένοι, όπως μέχρι και σήμερα και σε πνεύμα συνεργασίας”. 

Κατά την επιθυμία του ιδίου τάφηκε στην περιοχή της Δρόπολης, δίπλα στο Προσκύνημα της Αγίας Παρασκευής στους Τεριαχάτες, απ’ όπου θα ενατενίζει και θα ενισχύει τον λαό. 

Όλοι αναγνωρίζουν πλέον ότι η ζωή του αειμνήστου  Δημητρίου ήταν αφιερωμένη στη διακονία, που σκοπό είχε τη σωτηρία των ψυχών. Επάνω στις δυσκολίες  φαίνονταν περισσότερο λαμπρή η αρετή του, φαίνονταν καθαρότερη και η δύναμη του Θεού, που τον στήριζε. 

Συνδεδεμένος στενά με την πορεία του Αναστασίου στην Αλβανία, από τον οποίο εμπνέονταν και καθοδηγούνταν και έχοντας εγκράτεια και σωφροσύνη,  κυριαρχούνταν από το ιδεώδες  της πίστης και της υπηρεσίας του λαού του Θεού, το οποίο ήταν ο ανώτερος σκοπός της ζωής του και η εσωτερική κλίση του. 

www.himara.gr