Ο Άγιος Νικόλαος - Shën Nikolla

Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε τον 3ο αιώνα μ.Χ. στα Πάταρα της Λυκίας, από γονείς ευσεβείς και πλουσίους και έδρασε την εποχή των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού (284 - 304 μ.Χ.), Μαξιμιανού (286 - 305 μ.Χ.) και Μεγάλου Κωνσταντίνου. Σε νεαρή ηλικία έμεινε ορφανός και κληρονόμος μιας μεγάλης περιουσίας. Αλλά ο Νικόλαος, εμπνεόμενος από φιλάνθρωπα συναισθήματα, διέθετε την περιουσία του για να ανακουφίζει άπορα, ορφανά, φτωχούς, χήρες, στενοχωρημένους οικογενειάρχες. Ένας μάλιστα, θα διέφθειρε τις τρεις κόρες του, προκειμένου να εξασφαλίσει χρήματα. Όταν το έμαθε αυτό ο Νικόλαος, μυστικά σε τρεις νύκτες εξασφάλισε την προίκα των τριών κοριτσιών, αφήνοντας 100 χρυσά φλουριά στην κάθε μία. Έτσι, οι τρεις κόρες αποκαταστάθηκαν και γλίτωσαν από βέβαιη διαφθορά. Στην συνέχεια αφιερώθηκε στον ασκητικό βίο, λόγω όμως της ξεχωριστής αρετής του τιμήθηκε, χωρίς να το επιδιώξει, αρχικά με το αξίωμα του Ιερέα στα Πάταρα και συνέχεια με το αξίωμα του αρχιεπισκόπου Μύρων. Από τη θέση αυτή καθοδηγούσε με αγάπη το ποίμνιό του και ομολογούσε με παρρησία την αλήθεια. Για το λόγο αυτό συνελήφθη από τους τοπικούς άρχοντες και ρίχτηκε στη φυλακή. Όταν όμως ανήλθε στον αυτοκρατορικό θρόνο ο Μέγας Κωνσταντίνος ελευθερώθηκαν όλοι οι χριστιανοί και έτσι ο Νικόλαος επανήλθε στο αρχιεπισκοπικό θρόνο. Μάλιστα έλαβε μέρος στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο, όπου ξεχώρισε για τη σοφία και την ηθική του τελειότητα. Ο Άγιος Νικόλαος ήταν προικισμένος και με το χάρισμα της θαυματουργίας με το οποίο έσωσε πολλούς ανθρώπους και όσο ήταν εν ζωή αλλά και μετά την κοίμησή του το 330 μ.Χ. Για παράδειγμα όταν κάποτε κινδύνευσε κάποιος στη θάλασσα - λόγω σφοδρών ανέμων - και επικαλέστηκε το όνομα του αγίου σώθηκε και μάλιστα ενώ βρισκόταν στη μέση του πελάγους βρέθηκε αβλαβής στο σπίτι του. Το θαύμα έγινε αμέσως γνωστό στην Πόλη και ο λαός προσήλθε αμέσως σε λιτανεία και αγρυπνία προκειμένου να τιμήσει το θαυματουργό Άγιο.

Shën Nikolla (Shën Kolli) u lind gjatë shekullit të 3-të në Patara të Likias, nga prindër besimtarë e të pasur, veproi gjatë kohës së Perandorëve Dioklitian (284-305) dhe Konstandinit të Madh. Që në moshë të re mbeti jetim dhe trashëgimtar i një pasurie të madhe. Por Nikolla i frymëzuar nga djenja filantropike e disponoi pasurinë e tij që të prehte njerëz pa të ardhura, jetimë, të varfër, të veja dhe familjarë të shqetësuar. Bile dikush do të çonte në imoralitet vajzat e tij që të siguronte para. Kur e mori vesh këtë Nikolla fshehur në tre netë siguroi pajën e të treja vajzave , duke lënë nga 100 monedha flori tek secila. Kështu që të treja vajzat u rregulluan  dhe shpëtuan nga shkatërrimi i sigurtë. Në vazhdimësi iu dedikua jetës asketike, për arsye të virtytit të veçantë u nderua, pa  e pasur si qëllim, si fillim me gradën e priftërisë në Patara dhe në vazhdimësi me gradën e Kryepiskopit të Miron. Nga ky vend udhëzonte me dashuri kopenë e tij dhe shprehte pa ngurrim të vërtetën. Për këtë arsye u arrestua nga njerëzit vendorë dhe u fut në burg. Por kur erdhi në fronin Perandorak Konstandini i Madh u çliruan të gjithë të krishterët dhe kështu Nikolla u vendos në fronin e tij kryepiskopal. Gjithashtu mori pjesë në Sinodhin e Parë Ikumenik ku dhe u dallua për urtësinë dhe moralin e tij të përkryer. Shën Nikolla ishte i pajisur me dhuntinë e mrekullibërjes me të cilën shpëtoi shumë njerëz dhe për sa kohë ishte në jetë por dhe pas fjetjes së tij më 330 pas Krishtit. Psh kur dikur rrezikohej dikush në det për arsye të erërave të forta dhe thirri emërin e shënjtit u shpëtua dhe bile gjatë kohës që ishte në mes të detit u gjend i padëmtuar në shtëpinë e tij. Kjo mrekulli u bë e njohur në Qytet dhe populli erdhi menjëherë për litani dhe agripni me synim që të nderonte Shënjtorin mrekullibërës.