Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος: Η αληθινή συγχώρεση. - Shën Joan Gojarti: Falja e vërtetë.

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος: Η αληθινή συγχώρεση. Θέλεις να μάθεις τη σημασία της αρετής; Τα εξής παραγγέλνει ο Θεός στους ανθρώπους: «κανείς από σας ας μη διατηρεί στην καρδιά του κακία για τον αδελφό του» (Ζαχ. ζ΄10) και «κανείς ας μην συλλογίζεται την κακία του άλλου» (Ζαχ. η΄ 17). Βλέπεις; Δεν λέει μόνο, συγχώρεσε το κακό του άλλου, αλλά μην το έχεις ούτε στη σκέψη σου, μη το συλλογίζεσαι, άφησε όλη την οργή, εξαφάνισε την πληγή. Νομίζεις, βεβαίως, ότι με την εκδικητικότητα τιμωρείς εκείνον που σε έβλαψε. Γιατί εσύ ο ίδιος σαν άλλο δήμιο εγκατέστησες μέσα σου το θυμό και καταξεσκίζεις τα ίδια σου τα σπλάχνα. Έχεις αδικηθεί πολύ και στερήθηκες πολλά εξαιτίας κάποιου, κακολογήθηκες και ζημιώθηκες σε πολύ σοβαρά θέματά σου και γι’ αυτό θέλεις να δεις να τιμωρείται ο αδελφός σου; Και εδώ πάλι είναι χρήσιμο να τον συγχωρήσεις. Γιατί, εάν θελήσεις, εσύ ο ίδιος να εκδικηθείς και να επιτεθείς εναντίον του είτε με τα λόγια σου, είτε με κάποια ενέργειά σου, ή με την κατάρα σου, ο Θεός όχι μόνο δεν θα επέμβει κατ’ αυτού –εφόσον εσύ ανέλαβες την τιμωρία του- αλλά επιπλέον θα σε τιμωρήσει ως θεόμαχο. Άφησε τα πράγματα στο Θεό. Αυτός θα τα τακτοποιήσει πολύ καλύτερα απ’ ό,τι εσύ θέλεις. Σε σένα έδωσε μόνο την εντολή να προσεύχεσαι για τον άνθρωπο που σε λύπησε… Εμάλωσες με κάποιον και κρατάς μέσα σου κακία; Μην προσέλθεις στη Θεία Κοινωνία! Θέλεις να προσέλθεις; Συμφιλιώσου πρώτα και τότε να έλθεις να εγγίσεις τα Άχραντα Μυστήρια! Αυτά δεν τα λέγω εγώ, αλλά ο ίδιος ο Κύριος. Αυτός για να σε συμφιλιώσει με τον Πατέρα, δεν αρνήθηκε ούτε να σφαγιασθεί, ούτε το αίμα Του να χύσει. Και συ, για να συμφιλιωθείς με τον συνάνθρωπό σου, ούτε μια λέξη δεν καταδέχεσαι να βγάλεις από το στόμα σου; Και διστάζεις να τρέξεις πρώτος; Άκουσε τι λέει για όσους κρατούν τη στάση αυτή: «Αν προσφέρεις το δώρο σου στο θυσιαστήριο και εκεί θυμηθείς ότι ο αδελφός σου έχει κάτι εναντίον σου… πήγαινε πρώτα να συμφιλιωθείς με τον αδελφό σου» (Ματθ. ε΄ 23-24). Αν έβλεπες ένα μέλος του σώματός σου αποκομμένο, δεν θα έκανες τα πάντα για να το ενώσεις μα το σώμα σου; Αυτό κάνε και για τους αδελφούς σου. Όταν τους δεις να έχουν αποκοπεί από την αγάπη σου, τρέξε γρήγορα και περιμάζεψέ τους, μην περιμένεις εκείνους να έλθουν, σπεύσε εσύ πρώτος, για να λάβεις τα βραβεία! Ένα μόνο εχθρό διαταχθήκαμε να έχουμε, τον διάβολο. Με αυτόν να μην συμφιλιωθείς ποτέ, προς τον αδελφό σου όμως ποτέ να μην έχεις βαριά καρδιά. Κι αν ακόμη συμβεί κάποια μικροψυχία, ας είναι παροδική, ας μην υπερβαίνει το διάστημα της ημέρας. «Η δύση του ηλίου να μη σας προφθάνει οργισμένους», λέει ο Απόστολος (Εφεσ. δ΄ 26). «…ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταιςἡμῶν…» (Ματθ. στ΄ 12). Βλέπεις; Ο Θεός εσένα τον ίδιο έκανε κριτή της συγχωρήσεως των αμαρτημάτων σου. Αν συγχωρήσεις λίγα, λίγα θα σου συγχωρεθούν. Αν συγχωρήσεις πολλά, θα σου συγχωρηθούν πολλά. Αν τα συγχωρήσεις με ειλικρίνεια και με όλη σου την καρδιά, με τον ίδιο τρόπο θα συγχωρήσει και τα δικά σου ο Θεός. Αν μετά την συγχώρηση, κάνεις φίλο σου τον εχθρό σου, έτσι θα διάκειται και ο Θεός απέναντί σου. Ποιας, λοιπόν, τιμωρίας δεν είναι άξιος εκείνος, που ενώ πρόκειται να κερδίσει δέκα χιλιάδες τάλαντα, εάν χάσει εκατό μόνο δηνάρια, ούτε και τα λίγα δεν συγχωρεί, αλλά στρέφει εναντίον του τα ίδια τα λόγια της προσευχής; Γιατί όταν λες στο Θεό «συγχώρεσέ μας, όπως και εμείς συγχωρούμε τους εχθρούς μας» και κατόπιν εσύ δεν συγχωρείς, για τίποτε άλλο δεν παρακαλείς το Θεό, παρά να σε στερήσει από κάθε απολογία και συγγνώμη… Απόσπασμα από την ομιλία κ΄   «Εις τους Ανδριάντας»

Shën Joan Gojarti: Falja e vërtetë. Dëshiron që të mësosh rëndësinë e virtytit? Këto, porosit Zoti tek njerëzit: “Asnjë prej jush  le të mos mbajë në zemër ligësi për vëllain e tij”(Zaharia 7:10) dhe “Asnjë le të mos mendojë ligësinë e tjetrit” (Zaharia 8:17). E shikon? Nuk thotë vetëm fal të keqen e tjetrit, por mos e kesh as në mendjen tënde, mos e mendosh, lere të gjithë mërzitjen, zhduke plagën. Sigurisht, kujton se, me hakmarrjen do të dënosh atë që të bëri keq. Sepse ti vetë je si një tjetër xhelat vendose brenda vetes mërzitjen dhe shqyen vetë të brendshmet e tua. Të kanë bërë kaq padrejtësi të madhe dhe tu mohuan shumë për shkak të dikujt, të mbajtën keq nëpër gojë dhe u dënove në shumë çështje serioze të tuat dhe për këtë dëshiron që të shikosh ndëshkimin e vëllait tënd? Dhe këtu do të ishte sërish e dobishme ta falësh. Sepse nqs do, ti vetë të hakmerresh dhe të sulmosh kundër tij, qoftë me fjalët e tua, qoftë me një veprim tëndin, ose me mallkimin tënd, Zoti jo vetëm që nuk do të ndërhyjë kundër tij – përderisa ti more përsipër dënimin  e tij por për më tepër do të dënojë si luftëtar kundër Zotit. Ja dorëzo gjërat në dorë Zotit. Ai do t’i rregullojë shumë më mirë nga sa ti, do. Ty të dha vetëm urdhërin që të lutesh për njeriun  që të bëri të ndjeheshe keq.... U grinde me dikë dhe mban mëri brenda teje? Mos u afro tek Kungata Hyjnore! Do që të afrohesh? Në fillim pajtohu dhe atëhere të vish t’iu afrohesh Mistereve të Kulluara! Këto nuk i them unë, por vetë Zoti. Ai që të të pajtojë me Atin, nuk mohoi as të therrej, as gjakun e Tij të derdhte. Dhe ti për t’u pajtuar me njeriun e afërm, as një fjalë nuk pranon të nxjerrësh prej gojës sate? Dhe ngurron që të vraposh i pari? Dëgjo se çfarë thotë për ata që mbajnë këtë pozicion: “Nqs ofron dhuratën tënde në flijtore dhe atje të kujtohet se vëllai yt ka diçka kundër teje.. shko  në fillim të pajtohesh me vëllain tënd” (Mattheu 5: 23-24). Nqs shikoje një pjesë të trupit tënd të ndarë, nuk do të bëje gjithçka që ta bashkoje me trupin tënd? Këtë gjë bëj dhe për vëllezërit tënd. Kur ti shohësh që janë ndarë nga dashuria jote, nxito shpejt dhe mblidhi ata, mos prit që të vijnë ata, nxito ti i pari, që të marrësh çmimet! Vetëm një armik kemi si urdhër që të kemi , djallin. Me këtë të mos pajtohesh kurrë, kundrejt vëllait tënd të mos kesh kurrë zemër të rënduar. Dhe sikur të ndodhë ndonjë vogëlsi, le të jetë e përkohëshme, le të mos kalojë masën e ditës. “Perëndimi i djellit të mos na arrijë të mërzitur” thotë Apostulli (Efesianët 4:26). “dhe falnai mëkatet tona ashu si ua falim fajtorëve tanë...” (Mattheut 6:12). E shikon? Zoti ti vetë të bëri gjykatës të faljes së mëkateve të tua. Nqs falën pak, pak do të të falen. Nqs falën shumë, do të të falen shumë. Nqs i falën me sinqeritet dhe me gjithë zemër, me të njejtën mënyrë do të ti falë dhe ty Zoti të tuat. Nqs pas faljes e bën mik, armikun tënd, kështu do të qëndrojë dhe Zoti përballë teje. Për çfarë lloj dënimi është i denjë ai, që ndrërsa bëhet fjalë të fitojë 10000 talande, nqs humbet vetëm 100 dinarë, as të paktat nuk i falën, por kthehet kundër tij vetë fjalët e lutjes? Përse kur thua tek Zoti “falna ne, ashtu siç falim ne armiqtë tanë” dhe më pas ti nuk falën, për asgjë tjetër nuk lutesh tek Zoti, përveç se të të heqë të drejtën e mbrojtjes dhe faljes..... Pjesë nga predikimi i 20-të “Mbi Andriandat”.