Σ’ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, ΘΕΕ ΜΟΥ

Σ’ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, ΘΕΕ ΜΟΥ

 

Ὅταν τριγύρω βλέπω τῆς φύσεως τὰ κάλλη,
τὸν ἥλιο, τὴ σελήνη, τ’ ἄστρα τὰ φωτεινά,
τὴ θάλασσα, π’ ἀφρίζει κι ἁπλώνεται μεγάλη,
τοὺς ποταμούς, τὰ δένδρα, τοὺς κάμπους, τὰ βουνὰ
καὶ τ’ ἄνθη, ποὺ στολίζουν ἀγροὺς καὶ μονοπάτια,
Σ’ εὐχαριστῶ, Θεέ μου, ποὺ μοῦ  δωκες τὰ μάτια.

 

***

Κι ὅταν ἀκούω τὸ φλοῖσβο στὴν ἥσυχη ἀμμουδιὰ
κι ὅταν ἀκούω στὸ δάσος τὸ ζηλεμμένο ἀηδόνι
κι ὃταν ἀκούω τ’ ἀγέρι στοῦ δέντρου τὰ κλαδιὰ
κι ὅταν ἀκούω ἀκόμη τοὺς στεναγμοὺς τοῦ γκιώνη
καὶ τὴ φωνὴ τοῦ γρύλλου στὴ σκοτεινὴ νυχτιά,
Σ’ εὐχαριστῶ, Θεέ μου, ποὺ  μοῦ ᾽δωκες τ’ αὐτιά.

 

***

Κι ὅταν στὸ δρόμο βρίσκω γέρο, τυφλό, ζητιᾶνο
ἢ κι ὀρφανὰ παιδάκια, ποὺ τρέμουν καὶ πεινοῦν,
καὶ σταματῶ μ’ ἀγάπη κι ἐλεημοσύνη κάνω
κρυφὰ ἀπ’ τοὺς διαβάτες, ποὺ δίπλα μου περνοῦν,
κι εὐφραίνετ’ ἡ ψυχή μου κι ἀγάλλεται καὶ χαίρει,
Σ’ εὐχαριστῶ, Θεέ μου, ποὺ μοῦ  ’δωκες τὸ χέρι.

.
᾽Ιωάννης Πολέμης