Το μπούλινγκ στους Έλληνες και φιλέλληνες της Αλβανίας. -Bulizmi sistematik ndaj helenëve, filohelnëve dhe orthodhoksëve të Shqipërisë.

Το μπούλινγκ στους Έλληνες και φιλέλληνες της Αλβανίας. Το φαινόμενο του μπούλινγκ είναι ευρύτατο γνωστό ιδιαίτερα στο χώρο της εκπαίδευσης. Είναι γνωστά επίσης και τα αποτελέσματα του.  Τι γίνεται όμως όταν το μπούλινγκ γίνεται σε μια ομάδα ατόμων ή σε μια εθνική μειονότητα κ.α; Ο θάνατος του καθ' ημών ήρωα Κ Κατσίφα έγινε η αιτία της ανάδειξης αυτού του τεράστιου προβλήματος που χρόνια ολόκληρα ταλαιπωρεί τους έλληνες, τους ορθοδόξους και τους φιλέλληνες της Αλβανίας. Εντωμεταξύ τα ΜΜΕ της Αλβανίας προσπαθούν να κρυφτούν πίσω από το δάκτυλο τους και θέλουν να νίψουν τας χείρας των, σπιλώνοντας την μνήμη και το πρόσωπο του Κ Καστίσφα. Κατά την προσπάθεια αυτή βρήκαν συμμάχους και στην Ελλάδα αλλά και κάτι ψευτοέλληνες στην Αλβανία. Αλλά ας δούμε από που προέρχεται αυτό το χρόνιο μπούλινγκ. Kατά την άποψη μας στηρίζεται σε δύο βασικούς άξονες που είναι συνδεδεμένοι μεταξύ τους, και οι οποίοι είναι η πολιτική και οι πολιτικοί μαζί με τα αλβανικά ΜΜΕ. Θα ρωτήσει κανείς: Πως το κάνουν αυτό; Εμείς σας απαντούμε. Η πολιτική με τους πολιτικούς το κάνουν ως εξής: 1) Με το δημόσιο λόγο τους, στον οποίο, ανεξαρτήτως εάν είναι δεξιά ή αριστερά, πολύ συχνά αναφέρονται στην Ελλάδα αρνητικά και προσπαθώντας να πάρουν ψήφους από ακραία στοιχεία ταΐζουν τον φολκλορικό     εθνικισμό με δηλώσεις για την ανύπαρκτη Τσαμουριά  ή  όπως αυτά του Ράμα πως "την Ακρόπολη την έσωσε αλβανός (και μετά έχει το θράσος να ονομάζει εξτρεμιστή τον Κ Κατσίφα) ή του Μπερίσα πως η Αλβανία "Φτάνει μέχρι την Πρέβεζα". 2) Η επίσημη πολιτική, δεν συμμετέχει σχεδόν καθόλου στις εκδηλώσεις που έχουν σχέση με τις εθνικές μας εορτές και αυτό φαίνεται έντονα. Αν και παίρνουν προσωπικές προσκλήσεις δεν εμφανίζονται πουθενά δείχνοντας τις πραγματικές τους προθέσεις. 3) Διευκολύνουν την μαφία, διάφορα κυκλώματα και συμμετέχουν ενεργά και οι ίδιοι στην υφαρπαγή των περιουσιών των ελλήνων που ζουν στην νότια Αλβανία με πρόφαση διάφορες νομότυπες διαδικασίες. Κατ' αυτό το τρόπο τα ΜΜΕ που άλλοτε το κάνουν από ανευθυνότητα, επισκεψημότητα ή τηλεθέαση και τις περισσότερες φορές από οικονομική ώθηση από τρίτους, συνεχίζουν το μπούλινγκ με τους εξής παρακάτω τρόπους: 1) Προβάλλοντας ψευδείς ειδήσεις ή ημι-αλήθειες για οτιδήποτε σχετίζεται με την Ελλάδα, τους αλβανούς που ζουν εκεί, φτάνοντας μέχρι το σημείο να υπερασπίζονται εγκληματίες με τέτοιο αρνητικό τρόπο που δίνουν την εντύπωση πως όλα όσα κάνει η Ελλάδα έχουν ρατσιστικά κίνητρα. 2)  Προβάλλοντας εκπομπές και ντοκιμαντέρ με ιστορικό χαρακτήρα που διαστρεβλώνουν πλήρως την αλήθεια. Εκεί διάφοροι "ιστορικοί", προϊόντα του εθνικο-σοσιαλισμού  που βίωσε η Αλβανία, και δημοσιογράφοι που κατέχονται από έντονο μίσος για την Ελλάδα, επί το πλείστων με ψευδή στοιχεία δημιουργούν ανύπαρκτη ιστορία με διωγμούς και άλλα παραμύθια, που υπέστη ο αλβανικός λαός από τους "κακούς έλληνες" και από τους οποίους προέρχονται όλα τα κακά. Αναφερόμενοι ακόμη και για το πως η Ελλάδα "ανάγκασε τους αλβανούς να αλλάξουν ονόματα ή να αλλαξοπιστήσουν" ξεχνώντας πως τώρα ζουν και διαπρέπουν στην πατρίδα μας χιλιάδες αλβανοί κάποιοι εκ των οποίων δεν θέλουν να ξέρουν πως υπάρχει Αλβανία. 3) Με την παραμικρή ασήμαντη αφορμή  και ευκαιρία, γίνονται ζωντανές εκπομπές με καλεσμένους επί το πλείστον άτομα με ακραίες θέσεις  προς την Ελλάδα και την Ορθοδοξία (που τους αφήνουν να μονολογούν επί ώρες)  οι οποίοι αφήνουν ελεύθερη την φαντασία τους και άμεσα ή έμμεσα ξεφουρνίζουν  κάθε είδους κατηγορίας προς την Ελλάδα, την εθνική ελληνική μειονότητα, προς πρόσωπα συγκεκριμένα (πράγμα που αποτελεί ποινικό αδίκημα)  που έχουν σχέση με την Ελλάδα. Αν τυχών συμμετάσχει κάποιος έλληνας του κάνουν και την δίκη, δικάζοντάς τον μαζί με όλους τους άλλους, μαζί με την Ελλάδα.  Επιπλέον ωρύονται, φωνάζουν συκοφαντούν τα ελληνικά ή τα ελληνοαλβανικά σχολεία, κάνοντας ακραία προπαγάνδα εναντίον τους, ασκώντας έτσι ψυχολογική βία προς κάθε κατεύθυνση.  Φυσικά αν μετρήσει κανείς τα τηλεοπτικά λεπτά , τις εκπομπές, τα άρθρα, τους τίτλους των εφημερίδων (κάντε μια έρευνα στο διαδίκτυο)   με ανθελληνικό χαρακτήρα,  θα βρει πως είναι χιλιάδες και υπερτερούν κατά πολύ οποιοδήποτε άλλο κράτος και θέμα αν και από την Ελλάδα η Αλβανία, ιστορικά, έχει βρει μόνο καλό.  Η αχαριστία στο μεγαλείο της!!!! 4) Εκφοβίζουν, φιμώνουν τον ελεύθερο λόγο  είτε προέρχεται από ΜΜΕ που ανήκουν στην ελληνική μειονότητα είτε από αλβανούς που εκφράζονται θετικά προς την Ελλάδα βάζοντας τους την ετικέτα "προδότες", "πληρωμένους" κ.α. Τα μειονοτικά ΜΜΕ προβάλλονται ως ακραία, κατηγορούνται ως όργανα του Ελληνικού Κράτους και πως χρηματοδοτούνται από αυτό, αν και συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο αφού αυτά αποτελούν ελεύθερα όργανα έκφρασης του λόγου των ελλήνων της Αλβανίας και βασίζονται κυρίως σε εθελοντική εργασία. Μάλιστα άτομα που γράφουν ή συμμετέχουν  στις σελίδες αυτές έχουν διαπομπευτεί δημόσια, έχουν εκφοβισθεί με άρθρα γεμάτα ψεύδη ή με διακριτικές επισκέψεις αστυνομικών με πολιτικά στα σπίτια τους. 5) Ακόμη και οι εκπομπές με σατιρικό χαρακτήρα, τακτικά, με διάφορους τρόπους, κάνουν ανθελληνική προπαγάνδα, ταΐζοντας ον ακραίο εθνικισμό.  Υπάρχουν όμως και παράπλευροι άξονες που ενισχύουν την ανθελληνική και αντι-ορθόδοξη προπαγάνδα. Η ίδια η εκπαίδευση στα σχολεία με τα βιβλία της ιστορίας και της αλβανικής γλώσσας που είναι γεμάτα από αρνητική γλώσσα προς την Ελλάδα και οτιδήποτε έχει σχέση με αυτήν μαθαίνοντας στα παιδιά χοντρά ψεύδη με αβάσιμα ιστορικά στοιχεία ή ημιαλήθειες έχοντας ελάχιστες θετικές αναφορές. Ως αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι το απύθμενο μίσος που εκφράζεται από μεγάλο μέρος της κοινωνίας ιδιαίτερα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.  Αν διαβάσει κανείς τα σχόλια σε οποιοδήποτε άρθρο που έχει σχέση με την Ελλάδα θα φρίξει και θα καταλάβει πως η κατάσταση είναι σχεδόν μη αναστρέψιμη. Σκεφτείτε τώρα όλα τα παραπάνω και βάλτε τον εαυτό σας στην θέση των ελλήνων που ζουν στην Αλβανία. Αυτό το συνεχόμενο, καθημερινό ψυχολογικό μπούλινγκ εκφοβίζει, τρομοκρατεί, προκαλεί, οδηγεί στην αφομοίωση, στην διχόνοια, σε επανάσταση ατομική γιατί η συλλογικότητα έχει χαθεί. Ενώ η Ελλάδα, απλά, αγναντεύει ελπίζοντας πως θα πνιγούν και οι τελευταίες φωνές μας υποβοηθώντας το μπούλινγκ προς την Εθνική Ελληνική Μειονότητας είτε "γλύφοντας" τους αλβανούς διπλωματικά  είτε στέλνοντας ανίκανους ή στην καλύτερη αδιάφορους διπλωμάτες που ελέγχονται πλήρως από τους αλβανούς και δεν ασκούν διπλωματία υπέρ των ελλήνων της Αλβανίας. Όπως μπορείτε να συμπεράνετε ο Κ Κατσίφας ήταν από αυτούς, τους συμπατριώτες μας, που δεν άντεξε το μπούλινγκ και επαναστάτησε κατ΄ αυτό το τρόπο, όπως άλλοτε κάποιος επαναστατεί γράφοντας, προσβάλλοντας και κατηγορώντας, κάποιες φορές υπερβάλλοντας, για την αδικία που του γίνεται για τις βασικές του ελευθερίες. Όλοι όσοι τις τελευταίες μέρες στο δημόσιο διάλογο που προκλήθηκε στην Αλβανία, ονομάζουν ακραίο τον Κωνσταντίνο είναι αυτοί που τον οδήγησαν να αντιδράσει ακραία, γιατί υπέστη, όπως πολλοί από μας, συνεχόμενο μπούλινγκ  από αυτούς τους ακραίους, τα βουβά θύματα των οποίων είναι πολλά και αυτό θα το καταλάβουμε όταν ο ελληνισμός της περιοχής θα είναι απλά ένα φολκλορικό στοιχείο και μακρινή ανάμνηση κάποιων που ζούσαν κάποτε εδώ. Αυτή η στιγμή θα έρθει δυστυχώς σύντομα. Βεβαίως κατανοούμε και τα αισθήματα κατωτερότητας, τα ψυχολογικά προβλήματα ενός μέρους του  λαού που έζησε μια άγρια αθεϊστική δικτατορία που τους άφησε χωρίς ταυτότητα, ιδανικά, αρχές, αρετές και ανίκανους να διαχειριστούν την ελευθερία. Κατανοούμε επίσης και την ζήλεια και το παθητικό μίσος που προέρχεται από τα παραπάνω. Αλλά δεν κατανοούμε πως δεν καταλαβαίνουν πως σπέρνοντας μίσος με στόχο, την διαφύλαξη από την φυσιολογική αφομοίωση των αλβανών που ζουν στην Ελλάδα και συγχρόνως την τρομοκράτηση και εξαφάνιση των ελλήνων στην Αλβανία, είναι οικτρά πλανεμένοι. Το μίσος φέρνει μίσος και άλλα ακραία αποτελέσματα. ©Πελασγός

Bulizmi sistematik ndaj helenëve, filohelnëve  dhe orthodhoksëve të Shqipërisë. Fenomeni i bulizmit (Bullyng) është gjërsisht i njohur, në veçanti në arsim. Është gjithashtu i njohur për çfarë sjell si produkt. Por çfarë nodh nëse bulizmi aplikohet ndaj një grupi njerëzish apo ndaj një minoriteti? Vdekja e K Katsifa u bë shkak i nxjerrjes në pah të këtij problemi të madh që vite të tëra mundon helenët, orthodhoksët dhe filohelenët e Shqipërisë. Në të njejtën kohë mediat e Shqipërisë po përpiqen që të fshehen prapa gishtit të tyre dhe duan të lajnë duart, duke përdhosur kujtimin dhe vetë personin K Katsifa. Gjatë kësaj përpjekje gjetën aleatë në Greqi e gjoja grekë në Shqipëri. Por, le të shohim nga ku vjen ky bulizëm shumëvjeçar. Sipas mendimit tonë ka dy pika kryesore ku mbështetet  të cilat janë të lidhura ndërmjet tyre, dhe që janë politika dhe politikanët sëbashku me mediat në Shqipëri. Do të pyesë dikush: Si e arrijnë këtë gjë? Ne ju përgjigjemi. Politika dhe politikanët ushtrojnë bulizëm në këtë mënyrë: 1) Në fjalën e tyre publike, në të cilën pavarësisht se cilit krah i përkasin, shpesh i referohen Greqisë në mënyrë negative dhe  duke  u përpjekur të marrin vota nga elementët ekstremë në të njetën kohë ushqejnë nacionalizmin folk me deklarata për çështje inekzistente si ajo Çame,  ose duke bërë deklarata si ato të Ramës "që Akropolin e ka shpëtuar një shqiptar" (pastaj ka kurajon që ta quajë të ndjerin ekstremist)  ose si ato të Berishës se Shqipëria "Arrin deri në Prevezë". 2) Politika zyrtare, nuk merr pjesë aspak në eventet që kanë lidhje me Greqinë, festa kombëtare të saj dhe kjo duket qartë. Mgjth se marrin të gjithë ftesa personale nuk shfaqen asgjëkundi duke treguar dhe fytyrën e tyre të vërtetë. 3) Lehtësojnë mafien, apo qarqe të ndryshe duke marrë pjesë në mënyrë aktive dhe ata vetë, në rrëmbimin e pasurive të grekëve që jetojnë në jug të vendit me pretekste procese të ndryshme në aparencë dhe formalisht të ligjshme.  Në këtë mënyrë mediat që herë e bëjnë nga mungesa e përgjegjësis, herë për klikime apo teleshikues dhe më të shumtën e herëve me motivim ekonomik nga të tretët, vazhdojnë bulizmin me mënyrat e mëposhtme: 1) Publikojnë lajmë të genjeshtra ose gjysmë të vërteta për çdo gjë që ka lidhje me Greqinë, për shqiptarët që jetojnë atje, duke arritur deri në atë pikë sa të mbrojnë dhe kriminelët ordinerë në mënyrë të tillë sa gjithkush krijon përshtypjen se të gjitha sa bën Greqia apo ndodhin atje,  kanë motivim racist antishqiptar. 2) Shfaqin emisione apo dokumentarë me karakter historik të cilët shtrembërojnë plotësisht të vërtetën. Atje "historianë" të ndryshëm, produkte të socializëm-nacionalizmit  që përjetoi Shqipëria dhe gazetarë që zotërohen nga urrejtja e theksuar për Greqinë, në më të shumtën e rasteve, me të dhëna të gënjeshtra, krijojnë një histori të paqënë me përndjekje dhe përralla të tjera, të cilat ka pësuar populli shqiptar nga "grekët e këqij" nga të cilët sipas tyre kanë erdhur vetëm të këqija. I referohen akoma dhe mënyrës se si Greqia "detyroi shqiptarët që të ndryshojnë emër ose besim fetar"  duke harruar se tani jetojnë dhe përparjonë në Greqi me mijëra shqiptarë nga të cilët shumica nuk do t'ia dijë se ekziston Shqipëria dhe kanë ruajtur dhe emrat e tyre. 3) Me rastin më të vogël realizohen emisione live me të ftuar në më të shumtën e rasteve persona të pozicionuar ekstremisht ndaj Greqisë dhe orthodhoksisë (të cilët i lejojnë që të flasin vetëm, për shumëkohë) . Ata çlirojnë fantazinë e tyre dhe në mënyrë të drejtpërdrejtë apo të tërthortë nxjerrin nga goja çdo lloj akuze ndaj Greqisë, minoritetit helen, personave të veçantë (gjë e cila është dhe vepër penale) të cilët lidhen me Greqinë me çfarë do lloj mënyre. Nëse rastësisht merr pjesë ndonjë helen apo filohelen, i bëjnë dhe gjyqin, duke gjykuar sa atë bashkë me Greqinë. Gjithashtu ulërrijnë, thërrasin, shpifin ndaj shkollave helene apo shqiptaro-greke, duke shpalosur një propagandë ekstreme ndaj tyre dhe duke ushtruar  kështu dhunë psikologjike në çdo drejtim. Natyrisht nëse dikush numëron minutazhin televiziv, emisionet, artikujt, titujt e gazetave (shikoni në rrjet) me karakter antihelen, do të gjejë se janë me mijëra dhe tejkalojnë çdo lloj shteti apo teme mgjth se nga Greqia, Shqipëria, historikisht ka pasur vetëm të mira.  Mosmirënjohja në  nivelet e saj më të larta!!!! 4) Trembin, bëjnë që të heshtë, fjalën e lirë e cila vjen nga mediat të cilat i përkasin minoritetit grek ose nga media shqiptare që shprehen në mënyrë pozitive ndaj Greqisë duke vendosur etiketat "tradhtarë", "të paguar" etj. Mediat e minoritetit shfaqen si ekstreme, akuzohen si vegla të Shtetit Helen dhe se financohen prej tij, mgjth se ndodh e kundërta, pasi ato përbëjnë shprehje të lira të fjalës së helenëve që jetojnë në Shqipëri dhe bazohen kryesisht në kontribut vullnetar.  Ka pasur dhe raste kur persona të cilët shkruajnë apo janë anëtarë në këto faqe, apo rastësisht të jenë përmendur në ato,  të jenë degjeneruar publikisht, të jenë frikësuar me artikuj plot gënjeshtra dhe akuza të pabaza dhe me vizita të kujdesshme të policëve  me veshje civile në shtëpitë e tyre. 5) Po ashtu dhe emisionet me karakter satirik, shpesh, me mënyra të ndryshme bëjnë një propagandë antihelene, duke ushqyer nacionalizmin ekstrem. Ekzistojnë dhe boshte anësore që përforcojnë këtë propagandë anti-helene, anti-orthodhokse. Vetë arsimi, në shkolla, me librat e historisë apo të gjuhës që janë plot me qasje negative ndaj Greqisë dhe çdo gjëje që ka lidhje me atë, duke iu mësuar fëmijëve gënjeshtra të trasha me elementë të pabazuar historikisht ose gjysmë të vërtetat dhe me shumë pak shprehje pozitive. Si rezultat i të gjitha këtyre që përmendëm më sipër vjen dhe urrejtja e pafundme që shprehet  nga një pjesë e madhe e shoqërisë, në veçanti në mediat sociale. Nëse dikush lexon komentet në çfarë do lloj artikulli që ka lidhje me Greqinë do të lebetitet dhe do të kuptojë se gjëndja ka shkuar në një pikë ku vështirë mund të kthehet prapa. Tani mendoni pak ato sa përmendëm më sipër dhe vendosni veten tuaj në vendin e helenëve që jetojnë në Shqipëri. Ky bulizëm psikologjik, i vazhdueshëm e i përditshëm,  frikëson, terrorizon, nxit, çon në asimilim, në përçarje apo në revoltim personal sepse ai i përbashkët ka humbur. Ndërsa Greqia, thjesht, shikon nga larg duke shpresuar që të mbyten dhe zërat e fundit duke ndihmuar këtë bulizëm ndaj minoritetit helen qoftë duke "lëpirë" shqiptarët nga pikëpamja diplomatike, qoftë duke dërguar diplomatë të paaftë ose në rastin më të mirë indiferentë që kontrrollohen plotësisht nga shqiptarët dhe nuk ushtrojnë dipllomaci në dobi të minoritetit. Ashtu si dhe vetë  mund të nxirrni si konkluzion K Katsifas ishte një prej bashkëkombasve tanë i cili nuk duroi dot bulizmin dhe u revoltua në këtë mënyrë, ashtu si dikush tjetër mund të revoltohet duke shkruar, duke ofenduar dhe duke akuzuar, ndonjëherë dhe duke ekzagjeruar, për padrejtësinë që i bëhet duke mos pasur liritë e tij bazë. Të gjithë sa gjatë ditëve të fundit në dialogun publik që u shkaktua në Shqipëri, e quajnë Konstandinin ekstremist, janë pikërisht ata që e çuan atë që të reagonte në mënyrë ekstreme, sepse, ashtu si shumë prej nesh, tek ai u ushtrua bulizëm i vazhdueshëm pikërisht nga këta ekstremistë dhe mekanizma ekstremistë, viktimat e heshtura të të cilëve janë të shumta dhe këtë do ta kuptojmë kur helenizmi i zonës do të jetë thjesht një element folklorik dhe një kujtim i largët i disa personave që dikur jetonin këtu. Ky çast shumë shpejt do të vijë. Sigurisht që ne mirëkuptojmë të gjitha komplekset e inferioritetit , problemet psikologjike të një pjese të popullit i cili jetoi diktaturën me ekstreme ateiste e cila i la ata pa identitet, ideale,principe, virtyte dhe të paaftë që të menaxhojnë lirinë. Mirëkuptojmë , po ashtu dhe xhelozinë dhe urrejtjen patetike që vjen nga ato sa përmendëm. Por, nuk kuptojmë se si ata nuk e kuptojnë se duke mbjellë urrejtje me qëllim nga njëra anë të parandalojnë asimilimin natyral të shqiptarëve që jetojnë në Greqi dhe nga ana tjetër të zhdukin helenët nga Shqipëria, kanë mashtruar keq veten. Urrejtja sjell urrejtje dhe rezultate të tjera ekstreme. ©Pelasgos

Η Εθνική Ελληνική Μειονότητα σε αδιέξοδο, δεν λέει να βρει την πραγματική της ελευθέρια, την εφαρμογή των ανθρωπίνων και μειονοτικών δικαιωμάτων

Ή Εθνική Ελληνική Μειονότητα δεν λέει να βρει ησυχία. Να βρει την πραγματική της ελευθέρια, την εφαρμογή των ανθρωπίνων και μειονοτικών δικαιωμάτων που απορρέουν από  Διεθνείς Συμβάσεις και τη Σύμβαση Πλαίσιο. Είναι η μοναδική μειονότητα στον κόσμο που υπέστη τόσα δεινά, με αριθμούς θανατώσεων, φυλακίσεων και εξορίσεων που αγγίζουν το Βιβλίο Γκίνες, σ’ ένα καθεστώς δικτατορίας και γενοκτονίας. Κατά μιας μειονότητας νομοταγούς, εργατικής, που αγωνίστηκε δίπλα στον αλβανικό λαό κατά των ξένων εισβολέων, αλλά που είχε πάνω της το αμάρτημα του «ΕΛΛΗΝΑ». Για την Αλβανία, η  Ελλάδα ήταν ο άσπονδος εχθρός, ήταν η χώρα που είχε επεκτατικές τάσεις, αυτή που δεν μπορούσε να χωνέψει την λαμπρότητα της χώρας των αετών, την πρόοδο και την ανοικοδόμηση της χώρας τους με τις δυνάμεις της, αυτής που ήταν φανάρι στην Ευρώπη και στον κόσμο και που πάντα παραληρούσε με το σύνθημα «Οι κασιδιάρηδες ΄Έλληνες μας έχουν αγκάθι στο μάτι».

Νόμισαν οι Βορειοηπειρώτες πως με την πτώση του κομμουνισμού και της δικτατορίας θ’ άνοιγε μια νέα σελίδα στη δική της πορεία. Στο δικό τους μέλλον. Ιδίως με την ίδρυση της δικής τους οργάνωσης, της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, που δεκαετίες ονειρεύονταν για έναν δικό τους φορέα, για μια δικιά τους φωνή.  

Αν και τα μάτια των Βορειοηπειρωτών έλαμψαν και τα χείλη τους γέλασαν, τα πρώτα χρόνια της λεγόμενης δημοκρατίας, γρήγορα διαψεύστηκαν. Η πολιτική της Αλβανίας, των εκάστοτε κυβερνήσεων, σε όλες τις περιόδους, ήταν και είναι η ίδια προς την Ε. Ε. Μειονότητα: Να συρρικνωθεί, να αφομοιωθεί, να σβήσει. Και οι μέθοδοι ακολούθησαν η μια την άλλη. Με την περίφημη δίκη των Τιράνων το 1994 κατά των πέντε ηγετών της Ομόνοιας. Με τα έκτροπα που σημειώθηκαν το 1997 κατά των Βορειοηπειρωτών, ακόμα και με θύματα. Με τις  δύο αυτές επιδρομές κατόρθωσαν ν’ απομακρύνουν  τα 2/3 των Βορειοηπειρωτών.

Άνοιξαν τα υπόγεια «καζίνο» για την πλαστογράφηση ψεύτικων ιδιοκτησιακών τίτλων του καιρού της Τουρκίας και ξεγύμνωσαν τον κακομοίρη τον Βορειοηπειρώτη. Με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο αφομοίωσαν δημογραφικά το βορειοηπειρωτικό χώρο. Εμπλούτισαν  τα σχολικά εγχειρίδια με εθνικισμό, περί μεγάλης Αλβανίας και αλβανικών εδαφών μέχρι τον Αμβρακικό κόλπο και τώρα προχωρούν και πιο πέρα. Με την υποστολή των δικών μας συμβόλων, το μαύρισμα των πινακίδων και επιγραφών στην ελληνική γλώσσα, την απειλή να μην μιλήσεις τη γλώσσα σου σε κοινό χώρο, με την κυριαρχία ενός κλίματος  εθνικισμού και που μόνο μπαρούτι μυρίζει.

Το αποκορύφωμα των πιέσεων, στερήσεων και απειλών η εν ψυχρώ δολοφονίες: του Αριστοτέλη Γκούμα στη Χιμάρα, γιατί μιλούσε την μητρική του  γλώσσα, την ελληνική, και τώρα του Κωνσταντίνου Κατσίφα, γιατί υπεράσπιζε την ελληνική σημαία, αγαπούσε την Ελλάδα και τη Βόρεια Ήπειρο.

Μια πρωτοφανής δολοφονία. Μια παραδειγματική δολοφονία. Θέλοντας να επιδείξουν δύναμη υπεροχής με τους εκατοντάδες αστυνομικούς και τις ειδικές δυνάμεις οπλισμένοι μέχρι τα δόντια, με το ελικόπτερο να πετά πάνω από το πλήθος που γιόρταζε την εθνική του εορτή.

Όχι πως δεν μπορούσαν να τον πιάσουν. Ήταν όλα σχεδιασμένα. Να τον δολοφονήσουν ήθελαν. Να τρομοκρατήσουν τους Βορειοηπειρώτες. Να μην απαιτούν. Να φοβηθούν και να φύγουν. Αυτά δεν είναι τα μυστικά τους σχέδια; Αυτά δεν  ψιθυρίζει στο αυτί του Πρωθυπουργού ο Τούρκος Σουλτάνος; Και χλευάζει στα μέσα δικτύωσης ο πρωθυπουργός αποκαλώντας τον  Βορειοηπειρώτη πατριώτη  «τρελό εξτρεμιστή». Τι θα κάνουν οι Αλβανοί εθνικιστές όταν ο ίδιος ο Πρωθυπουργός ρίχνει λάδι στη φωτιά; Για να καλύψει τα εσωτερικά του προβλήματα. Για ν’ ανεβάσει τον εθνικισμό και να εκτοξεύουν στα πάνελ και σε εκπομπές τα πιο αισχρά  λόγια κατά της Ελλάδος και των Βορειοηπειρωτών. Ν’ αναρτούν στο στάδιο μεγάλο πανό με το σύνθημα «Ένας Έλληνας λιγότερος, ένας μπάσταρδος λιγότερος».

Αυτές οι στιγμές δείχνουν και κάτι άλλο.

Πρώτον, την αχαριστία. Αυτοί, που η Ελλάδα τους σπούδασε, τους νοσήλευσε, τους βοήθησε στην επαγγελματική τους σταδιοδρομία, που μερικοί έχουν στην τσέπη τους και την ελληνική ταυτότητα, εκτοξεύουν το μεγαλύτερο δηλητήριο ενάντιών της.

Δεύτερον, την ρουφιανιά. Σ’ αυτές τις κρίσιμες στιγμές, όταν όλοι οι Βορειοηπειρώτες πρέπει να είναι ενωμένοι, με μια φωνή, μια φωνή απαιτητική, θαρραλέα και βροντόφωνη, υπάρχουν απ’ αυτούς που παίζουν διπλό παιχνίδι. Τροφοδοτούν τα εθνικιστικά στοιχεία και μέσα ενημέρωσης με διαστρεβλωμένα στοιχεία, πράγμα που δείχνει πως οι αλβανικές μυστικές υπηρεσίες κάνουν πολύ καλά τη δουλειά τους.

Τρίτον, τους συμπαραστάτες και υποστηρικτές μας. Δυστυχώς οι ελληνικές κυβερνήσεις  αδρανούν, αδιαφορούν. Με το σκεπτικό ότι υπάρχουν άλλα σοβαρότερα προβλήματα. Μάλιστα υπάρχουν και μερικοί άσχετοι, οι οποίοι μην γνωρίζοντας σχεδόν τίποτε από την Βόρεια Ήπειρο και τους Βορειοηπειρώτες, την ιστορία και την πραγματικότητα, περνούν σε χυδαιότητες. Μας προσβάλλουν. Υποβαθμίζουν, γιατί όχι και σβήνουν τα εθνικά μας κυρίαρχα δικαιώματα. Όπως συνέβη με τις δηλώσεις του κ. Πάγκαλου και άλλων του ίδιου τύπου και θέσεων σαν αυτουνού.   

Σήμερα στην Βόρεια Ήπειρο δεν υπάρχει  ασφάλεια. Επικρατεί ο τρόμος και ο φόβος. Ποιος θα μεριμνήσει γι’ αυτούς; Η Ε.Ε. Μειονότητα βρίσκεται σε αδιέξοδο.

Βαγγέλης Παπαχρήστος

http://www.sfeva.gr

Σημαιοφόρος της «Μεγάλης Αλβανίας» ο Ράμα

Η εκτέλεση του Κατσίφα και μάλιστα με πράσινο φως αναμμένο από το γραφείο του Αλβανού πρωθυπουργού επιβεβαιώνει ότι ο Έντι Ράμα παραμένει στην ίδια γραμμή πλεύσης. Χρησιμοποιεί ως πολιτικό-εκλογικό όπλο τον αλβανικό εθνικισμό-μεγαλοϊδεατισμό και όποτε χρειάζεται την ειδική εκδοχή του, τον ανθελληνισμό.

Σταύρος Λυγερός

Πριν ένα χρόνο, η Αθήνα είχε διαμαρτυρηθεί για την πρωτοβουλία της αλβανικής κυβέρνησης να εντάξει συμβολικά στο σχήμα της “Μεγάλης Αλβανίας” και ελληνικό έδαφος. Συγκεκριμένα, στο πλαίσιο ανάπλασης της κεντρικής πλατείας των Τιράνων, είχαν τοποθετηθεί πέτρες από όλα τα “αλβανικά εδάφη”. Είχε, λοιπόν, τοποθετηθεί μία πέτρα από τις Φιλιάτες της Θεσπρωτίας σαν συμβολική καταγραφή της διεκδίκησης των Αλβανοτσάμηδων. Δεν επρόκειτο για λόγια κάποιων ακραίων εθνικιστικών κύκλων, αλλά για ενέργεια της κυβέρνησης Ράμα.

Ο αλβανικός μεγαλοϊδεατισμός συντηρήθηκε σε χαμηλή ένταση από το καθεστώς του Χότζα και αναζωπυρώθηκε όταν η Αλβανία εισήλθε στην μεταψυχροπολεμική εποχή. Η ευκαιρία, όμως, δόθηκε όταν στη δεκαετία του 1990 το καθεστώς Μιλόσεβιτς έγινε το “μαύρο πρόβατο” για τη Δύση. Ο περιβόητος αλβανικός UCK άρχισε τον ανταρτοπόλεμο στο Κοσσυφοπέδιο, γεγονός που έδωσε το πρόσχημα στη Δύση να επέμβει στρατιωτικά.

Η απόσχιση του Κοσσυφοπεδίου

Το αποτέλεσμα ήταν η de facto απόσχιση του Κοσσυφοπεδίου από τη Σερβία και μετά από αρκετά χρόνια η αναγνώρισή του ως ανεξάρτητο κράτος. Η εξέλιξη εκείνη παρόξυνε τον αλβανικό εθνικισμό και του προσέδωσε μία επιθετικότητα. Οι Αλβανοί θεώρησαν τότε ότι ήταν η ώρα να διεκδικήσουν και να αποσπάσουν όσα περισσότερα μπορούσαν από τις γειτονικές χώρες.

Ο τότε πρωθυπουργός της Αλβανίας Μάϊκο είχε δηλώσει με νόημα ότι οι εκτός Αλβανίας Αλβανοί έχουν δικαίωμα στη συλλογική αυτοάμυνα! Ουσιαστικά, δεν είχε κάνει τίποτα λιγότερο από το να περιγράψει εμμέσως τον αλβανικό μεγαλοϊδεατισμό, ο οποίος, αν και απουσίαζε από την επίσημη διπλωματική ρητορική, βρίσκεται πάντα στο επίκεντρο όλων των άτυπων συζητήσεων. Είναι ενδεικτικό ότι ο τότε πρόεδρος της Αλβανίας Μεϊντάνι είχε αρνηθεί να απαντήσει σε ερώτηση που του είχε γίνει στο φόρουμ του Νταβός εάν στόχος της χώρας του είναι η δημιουργία της «μεγάλης Αλβανίας».

Η απόσχιση του Κοσσυφοπεδίου από τη Σερβία θεωρείται το πρώτο και μεγάλο βήμα για τη «Μεγάλη Αλβανία». Από τη στιγμή που αυτός ο κρίκος έσπασε ήταν αναπόφευκτο ο αλβανικός εθνικισμός να επιδιώξει το σπάσιμο και των υπόλοιπων κρίκων με την ίδια μέθοδο. Έτσι ξεκίνησαν αντάρτικες επιθέσεις στη νότια Σερβία (στο τρίγωνο Πρέσεβο-Μπουγιάνοβατς-Μεντβέντια), όπου υπάρχει μεγάλη αλβανική μειονότητα.

Μετά την πτώση του καθεστώτος Μιλόσεβιτς, όμως, η Ουάσιγκτον δεν ήταν διατεθειμένη να συνεχίσει να παίζει το παιχνίδι του αλβανικού εθνικισμού. Και τότε, όμως, τον χρησιμοποίησε  σαν μοχλό πίεσης εναντίον του Βελιγραδίου. Όταν η κυβέρνηση Κοστούνιτσα είχε αρνηθεί να παραδώσει τον Μιλόσεβιτς στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, οι αλβανικές επιθέσεις στη νότια Σερβία είχαν κλιμακωθεί!

Ο κρίκος του Τέτοβο

Αν και το κλίμα δεν ήταν πια τόσο ευνοϊκό για τον αλβανικό εθνικισμό, η αμερικανική ανοχή τον ώθησε να βάλει φωτιά και στη ΠΓΔΜ. Παραλλήλως με τις πολιτικές διεκδικήσεις των αλβανικών κομμάτων, παρακλάδι του UCK είχε εξαπολύσει το 2001 ένοπλες επιθέσεις εναντίον αστυνομικών στόχων. Σκοπός του ήταν να αμφισβητήσει εμπράκτως την κυριαρχία των Σλαβομακεδόνων κυρίως στη συνορεύουσα με το Κοσσυφοπέδιο βορειοδυτική περιοχή του Τέτοβο, όπου κυριαρχεί το αλβανικό στοιχείο.

Δεδομένου ότι η Δύση υποστήριζε την ακεραιότητα της FYROM, οι εθνοτικές συγκρούσεις δεν μπορούσαν να έχουν την κατάληξη που είχαν στο Κοσσυφοπέδιο. Έτσι φθάσαμε στη συμφωνία της Αχρίδας (2001), με την οποία το αλβανικό στοιχείο κατοχύρωσε διευρυμένα δικαιώματα, χωρίς, ωστόσο, να επιτύχει την ομοσπονδοποίηση του νεοπαγούς κράτους.

Με τη συμφωνία της Αχρίδας έκλεισε ο κύκλος της χρήσης βίας για την προώθηση του οράματος της «Mεγάλης Αλβανίας». Από τότε έλαβαν χώρα κάποιες σποραδικές επιθέσεις ενόπλων αλβανικών ομάδων στην ΠΓΔΜ, αλλά το διεθνές κλίμα δεν ευνοούσε τη γενίκευση. Έτσι, είχαμε διάφορους λεονταρισμούς, αλλά τίποτα περισσότερο. Από αυτούς τους λεονταρισμούς δεν εξαιρέθηκε και η Ελλάδα.

Ο «Απελευθερωτικός Στρατός της Τσαμουριάς»

Στα τέλη του 2003 το κατά τα άλλα σοβαρό γερμανικό περιοδικό Σπίγκελ είχε δημοσιεύσει άρθρο με αλβανικές απειλές ότι ο «Απελευθερωτικός Στρατός της Τσαμουριάς» θα πραγματοποιήσει ένοπλες επιθέσεις στην Ελλάδα. Στις ελληνικές αρχές έχουν κατά καιρούς περιέλθει πληροφορίες για σχετικές κινήσεις στους κόλπους των εδώ Αλβανών μεταναστών, οι οποίες, όμως, ποτέ δεν έφθασαν στο σημείο υλοποίησης.

Η Ελλάδα διαφέρει ποιοτικά από το Κοσσυφοπέδιο, τη νότια Σερβία και την ΠΓΔΜ. Μπορεί να φιλοξενεί πολλούς Αλβανούς μετανάστες, αλλά δεν έχει γηγενή αλβανική μειονότητα. Το γεγονός αυτό δεν εμποδίζει, βεβαίως, τους Αλβανούς εθνικιστές να θέτουν τα νότια σύνορα της «μεγάλης Αλβανίας» στον Αμβρακικό κόλπο! Σχετικοί χάρτες κυκλοφορούν εδώ και χρόνια στα Τίρανα, στην Πρίστινα και στο Τέτοβο.

Οι εθνικιστικές αυτές φαντασιώσεις είναι τόσο παράλογες, που δεν θα άξιζε τον κόπο να αναφέρεται κανείς σ’ αυτές. Ο αλβανικός εθνικισμός, όμως, έχει αποδείξει ότι ρέπει στον τυχοδιωκτισμό. Μετά τις αιματηρές συγκρούσεις που προκάλεσε η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας στη δεκαετία του 1990 στα Βαλκάνια έχει επέλθει μία ισορροπία. Ο μεγάλος κερδισμένος από τις ανακατατάξεις είναι ο αλβανικός εθνικισμός. Παρόλα αυτά, δεν κρύβει πως θεωρεί τη σημερινή ισορροπία προσωρινή.

Οι φαντασιώσεις για τη «Μεγάλη Αλβανία» τροφοδοτούν τον αναθεωρητισμό, δηλαδή την αλλαγή των υφιστάμενων συνόρων. Το τελευταίο διάστημα, μάλιστα, πραγματοποιήθηκαν και επαφές μεταξύ Βελιγραδίου και Πρίστινας για ανταλλαγή εδαφών, χωρίς προς το παρόν να υπάρξει συνέχεια.

Η προβοκάτσια στο Βελιγράδι

Είναι ενδεικτικό του αλβανικού θράσους ότι τον Οκτώβριο του 2014, κατά τη διάρκεια ποδοσφαιρικού αγώνα Σερβίας-Αλβανίας στο Βελιγράδι, Αλβανοί σήκωσαν πάνω από το γήπεδο τηλεκατευθυνόμενο ελικοπτεράκι με τη σημαία της «Μεγάλης Αλβανίας». Δεν ήταν μία χωρίς πολιτικό βάρος πρόκληση θερμοκέφαλων εθνικιστών. Αυτό που της προσέδωσε πολιτικό βάρος δεν ήταν μόνο ότι πρωτοστάτησε ο παρευρισκόμενος στο γήπεδο αδελφός του Αλβανού πρωθυπουργού Όλσι Ράμα, αλλά και ο τρόπος που αγκάλιασε αυτή την πρόκληση η αλβανική κυβέρνηση και σύσσωμο σχεδόν το πολιτικό σύστημα των Τιράνων.

Την ίδια συνταγή χρησιμοποίησαν οργανωμένοι οπαδοί της ποδοσφαιρικής ομάδας Παρτιζάνι, την οποία διευθύνει ο αδελφός του Αλβανού πρωθυπουργού, για την εκτέλεση Κατσίφα. Όπως είναι γνωστό ανάρτησαν πανό που έγραφε «Ένας Έλληνας νεκρός, ένας μπάσταρδος λιγότερος». Ας σημειωθεί πως χρειάστηκε να εκδηλωθούν έντονες αντιδράσεις για να υποχρεωθεί η διοίκηση της ομάδας να πάρει αποστάσεις από το γεγονός, χωρίς να καταδικάζει ρητά.

Ας επιστρέψουμε, όμως, στην προβοκάτσια στο Βελιγράδι, η οποία δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μία προσπάθεια να αναζωπυρωθούν και να επανέλθουν στη δημοσιότητα οι αλβανικές εθνικιστικές διεκδικήσεις. Το περιστατικό είχε προκαλέσει τη σερβική κοινή γνώμη και αυτή η πρόκληση είχε παροξυνθεί από το γεγονός ότι τα Τίρανα, όπως και στην περίπτωση Κατσίφα, είχαν ρίξει λάδι στη φωτιά. Αποδείχθηκε για μία ακόμα φορά ότι ο εθνικισμός-μεγαλοϊδεατισμός δεν είναι μόνο φαντασιώσεις κάποιων φανατικών, αλλά εμμέσως πλην σαφώς το υπόστρωμα της επίσημης αλβανικής πολιτικής.

Η ένταση που είχε προκληθεί με το επεισόδιο στον ποδοσφαιρικό αγώνα είχε οδηγήσει στην απόφαση και των δύο κυβερνήσεων να αναβληθεί για αργότερα η επικείμενη τότε επίσκεψη του Ράμα στη Σερβία. Η επίσκεψη είχε χαρακτηρισθεί ιστορική, επειδή θα ήταν η πρώτη επίσκεψη Αλβανού πρωθυπουργού στο Βελιγράδι μετά από 68 χρόνια και υποτίθεται ότι θα έθετε τις εχθρικές σχέσεις των δύο γειτονικών χωρών σε άλλη τροχιά. Κάτι σας θυμίζει αυτό όσον αφορά τις ελληνοαλβανικές σχέσεις!

Από την εποχή που ήταν δήμαρχος Τιράνων, ο Ράμα είχε καλλιεργήσει για τον εαυτό του την εικόνα ενός διανοούμενου ευρωπαϊστή πολιτικού, ο οποίος δεν διστάζει να συγκρούεται με οργανωμένα συμφέροντα. Ως αρχηγός του Σοσιαλιστικού Κόμματος και ως πρωθυπουργός, όμως, αποδείχθηκε άξιος συνεχιστής της θλιβερής αλβανικής πολιτικής παράδοσης.

Πυροδοτεί τον διάχυτο στην αλβανική κοινωνία ακραίο εθνικισμό-μεγαλοϊδεατισμό και βεβαίως –σύμφωνα με επανειλημμένες καταγγελίες– έχει βουτήξει για τα καλά στη διαπλοκή και στη διαφθορά. Για την ακρίβεια αυτός και στενοί συνεργάτες του έχουν καταγγελθεί σαν προστάτες του κυκλώματος που ελέγχει την καλλιέργεια και το λαθρεμπόριο ναρκωτικών. Είναι αξιοσημείωτο ότι ο Ράμα έχει αναπτύξει δεσμούς με τον Ερντογάν σε ανθελληνική βάση. Ο δε Τούρκος πρόεδρος δεν είχε διστάσει να παρέμβει στις παραμονές των αλβανικών εκλογών για να υποστηρίξει τον εκλεκτό του.

Αποσταθεροποιητικές κινήσεις στη νότια Σερβία

Το 2017, σε συνέντευξή του στο αμερικανικό Politico, ο Ράμα δεν είχε αποκλείσει τον σχηματισμό μιας ένωσης μεταξύ Αλβανίας και Κοσσυφοπεδίου σε περίπτωση που η ΕΕ δεν προχωρήσει την ενταξιακή διαδικασία του Κοσσυφοπεδίου. Στο ίδιος μήκος κύματος και ο πρόεδρος του Κοσσυφοπεδίου Χασίμ Θάτσι, ο οποίος είχε δηλώσει: «όλοι οι Αλβανοί της περιοχής θα ζήσουν σε μία ενωμένη χώρα» εάν η ΕΕ κλείσει τις πόρτες της.

Ο πρόεδρος του Αλβανικού Εθνικού Συμβουλίου στο Πρέσεβο της νότιας Σερβίας Γιονούζ Μουσλίου είχε πάει ακόμα παραπέρα: είχε ζητήσει οι σερβικές περιοχές Πρέσεβο, Μεντβέντια και Μπουγιάνοβατς, όπου υπάρχει ισχυρή αλβανική μειονότητα, να ενταχθούν σε μια μελλοντική ένωση Αλβανίας και Κοσσυφοπεδίου. Με το γνωστό αλβανικό θράσος είχε προσθέσει ότι «η Σερβία θα πρέπει να είναι ευγνώμων», επειδή οι Αλβανοί δεν ζητούν ακόμη περισσότερα εδάφη!

Οι προκλητικές δηλώσεις των Αλβανών είχαν προκαλέσει την δικαιολογημένη αντίδραση των Σέρβων. Ο τότε πρωθυπουργός Αλεξάντερ Βούτσιτς, μάλιστα, είχε δηλώσει ότι «θα με κρεμούσαν αντί σημαίας στις Βρυξέλλες εάν έκανα παρόμοιες δηλώσεις περί ενοποίησης όλων των Σέρβων». Δεν είχε άδικο. Ο Σέρβος υπουργός Εξωτερικών Ίβιτσα Ντάτσιτς, μάλιστα, είχε καταστήσει υπεύθυνες τις ΗΠΑ και την ΕΕ εάν οι Αλβανοί διεκδικήσουν σερβικά εδάφη.

Είναι δεδομένο πως ο εθνικισμός-μεγαλοϊδεατισμός χρησιμοποιείται από Αλβανούς πολιτικούς για εκλογικούς λόγους. Η ρητορική αυτή, ωστόσο, καλλιεργεί ένα κλίμα, το οποίο στο παρελθόν ήταν η βάση για ένοπλη βία και αποσταθεροποιητικές ενέργειες. Ως εκ τούτου, δεν είναι καθόλου ανώδυνο, όπως το εμφανίζουν ορισμένοι Δυτικοί αναλυτές και διπλωμάτες, οι οποίοι έχουν παραμείνει εγκλωβισμένοι στα στερεότυπα της δεκαετίας του 1990.

https://slpress.gr/

Ὁ «γλυκούλης Ζάκ» καί ὁ «φασίστας Κατσίφας»

Διονύσης Κ. Καραχάλιος 

ΠΡΟΤΟΥ λάβει θέση τό Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν, τό ὁποῖο βρίσκεται πλέον στά στιβαρά μπράτσα τοῦ Ἀλέξη Τσίπρα, οἱ δύο ἐφημερίδες –μπροστάρηδες τοῦ ΣΥΡΙΖΑ, ἔχουν ἀποφανθεῖ γιά τό γεγονός πού ὁδήγησε στόν θάνατο τόν Ἕλληνα ὑπήκοο Κωνσταντῖνο Κατσίφα στούς Βουλιαράτες τῆς Βορείου Ἠπείρου.

Συγκεκριμένα, ἡ «Ἐφημερίδα τῶν Συντακτῶν» (29.10.2018) μᾶς πληροφόρησε ὅτι «ὑπό ἀδιευκρίνιστες συνθῆκες ὁ Κωνσταντῖνος Κατσίφας βγῆκε μέ καλάσνικωφ ἀπό τό σπίτι του στό χωριό Βουλιαράτες στή νότια Ἀλβανία, πυροβολώντας ἐναντίον περιπολικοῦ, καί διέφυγε σέ βουνό τῆς περιοχῆς. Μετά ἀπό καταδίωξη καί ἀνταλλαγή πυρῶν ἔπεσε νεκρός». Ἀλλά, ἄν οἱ συνθῆκες ἦταν «ἀδιευκρίνιστες», πῶς τίς περιγράφει μέ τόση βεβαιότητα ἡ καλή ἐφημερίδα; Ἡ «Αὐγή» (29.10.2018) προχώρησε ἕνα βῆμα πιό πέρα, πληροφορώντας μας ὅτι «ὁ 35χρονος ὁμογενής, πού ἔχασε τήν ζωή του σέ ἔνοπλη συμπλοκή μέ Ἀλβανούς ἀστυνομικούς, στό χωριό Βουλιαράτες τῆς Ἀλβανίας, ἦταν σεσημασμένος γιά ναρκωτικά. Σύμφωνα πάντα μέ τήν ΕΛ.ΑΣ. ὁ 35χρονος εἶχε συλληφθεῖ τό 2008, στό Χαλάνδρι, γιά κατοχή μισοῦ κιλοῦ ἀκατέργαστης κάνναβης». Ἀλλά, πέραν τοῦ ὅτι δέν ὑπέπεσε στήν ἀντίληψή μας σχετική ἐπίσημη ἀνακοίνωση τῆς Ἑλληνικῆς Ἀστυνομίας, ἄραγε γιά τήν ναυαρχίδα τῆς ΣΥΡΙΖΑϊκῆς δημοσιογραφίας τό πρωτεῦον, στήν συγκεκριμένη περίπτωση, στοιχεῖο εἶναι ἡ κατοχή χασίς πρίν ἀπό μία δεκαετία ἤ οἱ συνθῆκες ὑπό τίς ὁποῖες ἔχασε τήν ζωή του ἕνας Ἕλληνας πολίτης;

Πρίν ἀπό λίγο καιρό, ὅταν ὁ «γλυκούλης» ἀκτιβιστής ΛΟΑΤΚΙ, ὅπως ἔμεινε στήν ἱστορία αὐτοῦ τοῦ τόπου ὁ Ζακί Κωστόπουλος, ἔχασε τήν ζωή του, μετά τήν εἰσβολή του μέ μαχαίρι καί μέ σκοπό τήν ληστεία σ’ ἕνα κοσμηματοπωλεῖο, ἡ ἐξάρτησή του ἀπό τά ναρκωτικά καί οἱ λοιπές ἰδιαιτερότητές του, παρουσιάστηκαν ἀπό τούς «προοδευτικούς» τοῦ τόπου μας περίπου ὡς ἔνδειξη ὑπέρτατης ἀπελευθέρωσης καί ἡρωικής ὑπέρβασης τῶν κατεστημένων ἀντιλήψεων…

Τό γεγονός ὅτι ὁ Κ. Κατσίφας ἦταν «ἐθνικιστής», ὅπως μετά βδελυγμίας ἀναφέρουν οἱ διάφοροι κονδυλοφόροι τῆς ἀριστερᾶς, προφανῶς ἐπιβάλλει καί τήν ἔντεχνη προσθήκη τῶν ναρκωτικῶν ὡς ἀναγκαίου ἐπιβαρυντικοῦ στοιχείου, ἀκόμη καί ἄν ἡ πληροφορία διακινεῖται ἀπό διάφορες ἀνώνυμες «πηγές» καί «κύκλους», χωρίς ἐπίσημη ἐπιβεβαίωση.

Οἱ κατευθυνόμενες ἀπό τόν Ράμα ἐξηγήσεις τῆς ἀλβανικῆς πλευρᾶς δέν ἀποτελοῦν ἀσφαλῆ βάση πληροφοριῶν γιά τίς πραγματικές συνθῆκες τοῦ ἀτυχοῦς συμβάντος, ἀλλά ἡ ἀριστερόστροφη προπαγάνδα θέλει διακαῶς νά «κλείσει» στά μουλωχτά ἡ ὑπόθεση, ἐπειδή, στήν πραγματικότητα, ἐπιχαίρει γιά τόν θάνατο ἑνός νέου ἀνθρώπου, τόν ὁποῖο περιφρονητικά χαρακτηρίζει ὡς «ἐθνικιστή», «ἀκροδεξιό» καί «φασίστα»…

Σέ κάθε περίπτωση, τόν τόνο τόν δίνει ὁ ἴδιος ὁ πρωθυπουργός μας: Ἐνῶ ὑποτίθεται τό συμβάν κυριαρχεῖ στήν εἰδησεογραφία καί εἶναι ἐπιβεβλημένη ἡ διαλεύκανση τῆς ὑπόθεσης, ὁ ΚΑΙ ὑπουργός τῶν Ἐξωτερικῶν, δηλαδή ὁ καθ’ ὕλην ἁρμόδιος γιά τήν ἀναζήτηση τουλάχιστον διπλωματικῶν ἐξηγήσεων, φρόντισε νά δημοσιοποιήσει τήν ἀπάντησή του πρός τήν ἐπιστολή πού τοῦ εἶχε ἀποστείλει ἡ μητέρα τοῦ Ζακί. Προφανῶς, διότι ὁ πόνος τῆς μάνας τοῦ Ζακί εἶναι δυνατότερος καί ἱερότερος ἀπό τόν πόνο τῆς μάνας τοῦ Κωνσταντίνου Κατσίφα… Ἔχει ἀριστερό «πρόσημο», ὅπως θά ἔλεγε ὁ ἀξεπέραστος Κουβέλης…

*Δικηγόρος

http://www.estianews.gr/

Πρώην ΥΠΕΞ Αλβανίας: Ανάξια του αξιώματός του, η αντίδραση Ράμα για Βουλιαράτες

Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Αλβανίας, Μπεσνίκ Μουσταφάι, σχολίασε τις δηλώσεις του πρωθυπουργού Έντι Ράμα στα κοινωνικά δίκτυα, σχετικά με τα γεγονότα στους Βουλιαράτες.

Ο Μουσταφάι χαρακτήρισε την αντίδραση του Ράμα ως εθνικιστική και λαϊκίστικη και όχι επαγγελματική και αυτή θα μπορούσε να έχει συνέπειες μεταξύ των δύο χωρών.

Σύμφωνα με τον πρώην υπουργό, ο Ράμα εκμεταλλεύθηκε το γεγονός αυτό,  για να εκτρέψει την προσοχή του κοινού, καθώς βρίσκεται στο επίκεντρο κριτικής.

«Η αντίδραση του Ράμα ήταν υποκριτική, λαϊκίστικη, όχι επαγγελματική, λανθασμένη. Αυτή ....... διαβάστε την συνέχεια εδώ

Ο θάνατος του Κατσίφα μάς αφορά όλους

Ο θάνατος του Κατσίφα μάς αφορά όλους

Ναι, ο θάνατος του Κατσίφα μάς αφορά όλους τους Έλληνες και είναι απαράδεκτο να στήνεται χορός «εθνικιστών» και «αντιφασιστών» γύρω από το πτώμα αυτού του νέου που δολοφονήθηκε από το αλβανικό κράτος. Και δεν υπάρχει κανένας λόγος να μάθουμε τι ακριβώς συνέβη για να καταλήξουμε αβίαστα στο εξής συμπέρασμα: Η αλβανική αστυνομία είχε τη δυνατότητα να τον περικυκλώσει, να εξαντληθούν τα πυρομαχικά του και στη συνέχεια να τον συλλάβουν για να τον δικάσουν, όπως γίνεται στα ευνομούμενα κράτη.

Αυτό που έκαναν είναι καθαρή δολοφονία με σαφή πολιτικά χαρακτηριστικά και οι υπεύθυνοι πρέπει να λογοδοτήσουν. Και πρέπει να λογοδοτήσουν σε ελληνικό δικαστήριο, εφόσον ο Κατσίφας ήταν και Έλληνας πολίτης.

Όσον αφορά τις ελληνοαλβανικές σχέσεις, έχω υποστηρίξει δημοσίως ότι η Ελλάδα και η Αλβανία, ή για την ακρίβεια οι Έλληνες και οι Αλβανοί, πρέπει να επιδιώξουμε ανάπτυξη στρατηγικής σχέσης γιατί είμαστε δύο ευάριθμα και ανάδελφα έθνη σε μια ταραγμένη περιοχή, και αντί να γινόμαστε όργανα διαφόρων δυνάμεων ο καθένας ξεχωριστά, να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να διαχειριστούμε από καλύτερη θέση τις πιέσεις και τα «θέλω» του διεθνούς παράγοντα. Όμως αυτό απαιτεί χάραξη κοινής στρατηγικής από Αθήνα και Τίρανα, τιθάσευση του εθνικισμού και δημιουργία κατάλληλων συνθηκών στην ελληνική και την αλβανική κοινωνία.

Προϋπόθεση για να γίνει αυτό, όμως, είναι ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και από τις δύο χώρες σε Έλληνες και Αλβανούς, και εγκατάλειψη των πολιτικών αφομοίωσης και «αλβανοποίησης» της Βορείου Ηπείρου, που είναι μια καθαρά ελληνική περιοχή στην αλβανική επικράτεια.

Πόσο δε μάλλον η εγκατάλειψη εγκληματικών πράξεων όπως η δολοφονία του χειμαριώτη Αριστοτέλη Γκούμα στις 13 Αυγούστου 2010, και του Κωνσταντίνου Κατσίφα, ανήμερα της εθνικής γιορτής του «ΟΧΙ».

Και στο σημείο αυτό να σημειώσουμε ότι η δολοφονία του Κατσίφα έγινε τώρα επειδή τότε, στη δολοφονία του Γκούμα, δεν αντέδρασε το ελληνικό κράτος με τη σφοδρότητα που απαιτούσε η περίπτωση. Όταν δεν αντιδράς, είναι σαν να δίνεις το σύνθημα «συνέχισε να μας σκοτώνεις κι ..........................

Για την συνέχεια διαβάστε εδώ ....http://www.pontos-news.gr/

Σχόλιο από εκπρόσωπο της ΣΦΕΒΑ για τις σημερινές προκλητικές δηλώσεις του π. υπουργού Θ. Πάγκαλου για τη δολοφονία του Κ. Κατσίφα

Ξανακτύπησε ο εγγονός του δικτάτορα Θεόδωρου Πάγκαλου που το 1925 διέλυσε όλους τους Βορειοηπειρωτικούς συλλόγους και κράτησε στη χώρα τους Τσάμηδες (που θα  μεταφέρονταν στην Τουρκία ως Μωαμεθανοί στα πλαίσια της Ανταλλαγής ) φέρνοντας έτσι  ευθύνη για την εγκληματική τους δράση κατά την Κατοχή στη Θεσπρωτία στο πλευρό των ναζιστικών δυνάμεων. Ο απίθανος πολιτικός που με ένα "αεράκι" κατέβαζε την ελληνική σημαία από εθνικό έδαφος στα Ίμια, σήμερα  "αηδιάζει" από την ύπαρξή της στα χωριά της Βορείου Ηπείρου και ουσιαστικά  επιβραβεύει τους Αλβανούς των ειδικών Δυνάμεων για το θάνατο του Βορειοηπειρώτη Κωνσταντίνου Κατσίφα.

 Είναι θλιβερή η εικόνα μιζέριας και ηττοπάθειας ενός ανθρώπου που κατά διαστήματα είχε την ευθύνη της εξωτερικής πολιτικής της χώρας μας και ο οποίος σε όλη τη διάρκεια της θητείας του στο ΥΠΕΞ δεν νοιάστηκε ποτέ ουσιαστικά για τα θέματα που απασχολούσαν τη Βόρειο Ήπειρο.

Καθόλου περίεργο που δέχεται επαίνους από τα σημερινά αλβανικά ΜΜΕ για την φιλοαλβανική του στάση.

http://www.sfeva.gr

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΓΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΚΑΤΣΙΦΑ : «ΣΙΓΗ ΙΧΘΥΟΣ»

Πριν από λίγες ημέρες και συγκεκριμένα την Παρασκευή 18 Οκτωβρίου, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης τίμησε με την ύψιστη διάκρισή του, τον «Χρυσούν Αριστοτέλη», τον Αρχιεπίσκοπο Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας, κ.Αναστάσιο.

Σύμφωνα με το σκεπτικό της ομόφωνης απόφασης της Συγκλήτου του ΑΠΘ, μεταξύ άλλων, «ο Μακαριότατος Αρχιεπίσκοπος τιμάται για τους αδιάλειπτους αγώνες του για τα ανθρώπινα δικαιώματα, για την κοινωνική ισότητα, για την αποδοχή των πάντων χωρίς φυλετικές ή θρησκευτικές διακρίσεις, και γενικὰ για τη συνολική δράση και τη στάση ζωής του».

Που είναι η στάση του “για τα ανθρώπινα δικαιώματα, για την κοινωνική ισότητα” κλπ τώρα που το ελληνικό αίμα πότισε ξανά την Βόρεια Ήπειρο;

Ανήμερα της εθνικής επετείου του ΟΧΙ, ο 35χρονος Βορειοηπειρώτης Κωνσταντίνος Κατσίφας έπεφτε νεκρός από τα πυρά των Αλβανικών δυνάμεων «RENEA» στο χωριό του, στους Βουλιαράτες του Μειονοτικού Δήμου Δρόπολης της Ελληνικής Μειονότητας στην Βόρειο Ήπειρο.

Η δολοφονία που μοιάζει με εκείνες των Σολωμού και Ισαάκ στην Κύπρο από τις κατοχικές τουρκικές δυνάμεις έχει συγκλονίσει πανελλήνιο.

Πολιτικοί, διπλωμάτες, αλλά και απλός κόσμος, έχουν λάβει θέση εκφράζοντας την οργή τους για την στυγνή δολοφονία του νεαρού άνδρα.

Τεράστια απορία προκαλεί, που είναι Εκκλησία σε όλα αυτά; Και κυρίως η Αρχιεπισκοπή Αλβανίας.

Γνωρίζουμε ασφαλώς πως οι πιέσεις του αλβανικού καθεστώτος και κυρίως των Αλβανών εθνικιστών είναι μεγάλες προς την Ορθόδοξη Εκκλησία της χώρας, αλλά είναι τουλάχιστον στενόχωρο να μην υπάρχει έστω μια δήλωση από την Αρχιεπισκοπή Αλβανίας.

Σπουδαία προσωπικότητα ο Μακαριώτατος Αναστάσιος, αλλά δεν είναι μόνο για τα βραβεία και τις φιέστες. Ως πνευματικός πατέρας δεν πρέπει να αγκαλιάσει τα παιδιά του;

Κατάνυξις
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr

Οι οπαδοί του Παρτιζάν Βελιγραδίου ανάρτησαν πανό για τον Κ Καστίφα!

Οι οπαδοί του Παρτιζάν Βελιγραδίου ανάρτησαν, σε αγώνα του τοπικού πρωταθλήματος,  πανό  για τον άδικα σκοτωμένο συμπατριώτη μας Κωνσταντίνο Κατσίφα το οποίο έγραφε το όνομα του και "Ελλάς ή Θάνατος". 

Μας ρίξατε στην πιο βαθειά κόλαση…

Από το 1913 κι έπειτα οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου, συνεχίζουμε να διαβιούμε στα εδάφη μας, μαρτυρικά και ξεχασμένα. Δε θέλω να αρχίσω τις ιστορικές αναλύσεις και τα γνωστά μας γεγονότα, αλλά και πάλι γνωρίζω πως για την πλειονότητα των Νεοελλήνων, αποτελούμε κομμάτι της άγνοιας του μυαλού τους.

Επίσης ούτε ο αριθμός μας σε αυτή την περίπτωση, αξίζει να αναλυθεί, διότι η κάθε ανθρώπινη ζωή είναι μοναδική και ανεπανάληπτη. Όμως θα πρέπει να γνωρίζετε πως ως ατόφιο μέλος της Ελλάδος και του πολιτισμού της, είμαστε (αν και εκτός του νεοελληνικού κράτους) παρόντες σε κάθε λαμπρό επίτευγμά του.

Πηγή: Himara.gr | Ειδήσεις απ' την Βόρειο Ήπειρο

Αγαπητοί συν Έλληνες, δεν αξιωνόμαστε κάτι από σας, παρά μόνο να νιώσετε τον πόνο μας που απορρέει από το θάνατο που χρόνια τώρα ζει η εδώ πατρίδα μας. Θάνατος αργός, θάνατος ψυχολογικός και θάνατος σωματικός.

Το να μη μιλάμε για την εγκατάλειψή μας από τη μητέρα Ελλάδα, για μας θεωρείτε βεβήλωση των νεκρών μας. Η Βόρειος Ήπειρος είναι η σύγχρονη «Αντιγόνη»του Ελληνικού Έθνους που θάβει και δυστυχώς θα συνεχίζει να θάβει τα τέκνα της.

Είμαστε άνθρωποι γεννημένοι με ελεύθερη πνοή, αλλά χωρίς τις βασικές μας ελευθερίες. Υποταγμένοι πλήρως στις προσταγές αλλότριων δυνάμεων, τραβάμε μόνοι μας το <<κουπί>> της ζωής. Εφιστούμε την προσοχή σας, διότι τα προβλήματά μας δεν τελειώνουν με την απόθεση των πεσόντων μας στον τάφο. Γνωρίζουμε πως η ζωή θα συνεχιστεί. Για μας όμως θα συνεχίζεται πιο άγρια, συνοδευόμενη από μια μοντέρνα γενοκτονία.

Ο κόσμος φοβάται και οι μέρες μας εδώ πέρα περνάνε βουβά και άχαρα. Χωρίς διάθεση για πρόοδο, μιας και οποιαδήποτε προσπάθεια πάει να διαλυθεί από βαριά γεγονότα που επισκιάζουν το χώρο μας.

Όλα τα παραπάνω συντελούν στη μεθοδευμένη και συστηματική εγκατάλειψη των σπιτιών μας και στο μαρασμό. Κανένας από εσάς δε θα ήθελε να αφήσει τη στέγη του μια για πάντα. Όλα όσα έζησε ο Πόντος, η Μικρά Ασία, η Ανατολική Ρωμυλία και η Κωνσταντινούπολη, ουδείς από εμάς θέλει να τα ζήσει.

Αγαπάμε τα χώματά μας, κλαίμε τα αδέρφια μας μέρα και νύχτα και οι γιαγιάδες μας ανάβουν το καντήλι στους φαντάρους μας.

Μη μας ξεχνάτε…

Μη μας αγνοείτε...

Ξέρουμε πως όσο θα κυριαρχεί η λησμονιά σας, άλλο τόσο θα βασανιζόμαστε στα κάτεργα των τρανών του κόσμου τούτου. Έχουμε συνηθίσει την οδύνη, αλλά θέλουμε έστω να απαλύνετετον πόνο μας.

Εκείνος που δείχνει το δρόμο της δικαιοσύνης, είναι ο Θεός. Είμαστε πεπεισμένοι πως θα αναπαύσει και θα κατατάξει το σύγχρονο πεσόντα του διαχρονικού ’40 Κωνσταντίνο, στη χορεία των μαρτύρων.

Αγωνίστηκε εν Χριστώ με λάβαρο τον Τίμιο Σταυρό, τη φιλοπατρία του, και την τιμημένη σημαία του Έθνους μας. Εκείνο το έθνος οπού για την ελευθερία του, ο Θεός έβαλε κάποτε την υπογραφή Του!

Μετά οδύνης και αισιοδοξίας

Γκοτζιάς Γιώργος
Δερβιτσάνη Δερόπολης, Οκτώβριος 2018
Πηγή: Himara.gr | Ειδήσεις απ' την Βόρειο Ήπειρο

O Κ. Κατσίφας, οι Βορειοηπειρώτες και η μοίρα του ελληνισμού

Tου Γιώργου Καραμπελιά

Η εν ψυχρώ εκτέλεση του Κωσταντίνου Κατσίφα, ενός παιδιού από φτωχή λαϊκή οικογένεια, όπως συνέβη σχεδόν πριν είκοσι χρόνια με τον Σολωμό Σολωμού, στην Κύπρο συνιστά και μια ζωντανή καταγγελία για την ένοχη συνείδησή μας. Αυτός, τη στιγμή που σύσσωμες οι ελληνικές ελίτ και το ελληνικό κράτος, έχουν εγκαταλείψει τη ελληνική μειονότητα στη μοίρα της, θυσίασε κυριολεκτικά τη ζωή του, μια και δεν έβλεπε πλέον καμιά δυνατότητα για να κρατήσει την αξιοπρέπεια και τον εθνισμό του.

Η Βόρειος Ήπειρος, όπως όλα τα ακριτικά σημεία του ελληνισμού, κατοικείται από έναν λαό, κυριολεκτικά μαρτυρικό, που άντεξε επί εκατοντάδες χρόνια τους χειρότερους διωγμούς, τις γενοκτονίες, τους βίαιους εξισλαμισμούς, τις απαγορεύσεις της θρησκευτικής, γλωσσικής και εθνικής του ταυτότητας, για να φτάσει, σήμερα, στην «δημοκρατική εποχή» μας, να απειλείται με ιστορική εξαφάνιση. Χαρακτηριστικά, το χωριό του Κατσίφα, το Βουλιαράτι, στην απογραφή του 2005, από 1464 κατοίκους που είχε θεωρητικά, κατέγραφε 1220 μετανάστες. Και όπως σημείωνε ο Παναγιώτης Κονδύλης το 1997, οι Βορειοηπειρώτες έρχονται να ολοκληρώσουν αυτή τη τεράστια, μέσα σε εκατό χρόνια, αιμορραγία του οικουμενικού ελληνισμού.

Μετά το 1920... αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση, που διαρκεί ως σήμερα. Το έθνος συνέπεσε εν τέλει με το κράτος.... γιατί το έθνος ακρωτηριάσθηκε και συρρικνώθηκε, γιατί αφανίσθηκε ή εκτοπίσθηκε ο ελληνισμός της Ρωσίας (μετά το 1919), της Μ. Ασίας (μετά το 1922), των Βαλκανίων και της Μέσης Ανατολής (ιδίως μετά το 1945). Ακολούθησε η εκδίωξη του ελληνισμού από την Κωνσταντινούπολη (1955) και την βόρειο Κύπρο (1974), ενώ σήμερα παρευρισκόμαστε μάρτυρες της αποσύνθεσης και της μαζικής φυγής του ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου. Πρόκειται για μιαν εξαιρετικά πυκνή αλυσίδα εθνικών καταστροφών μέσα σε διάστημα ελάχιστο από ιστορική άποψη – εβδομήντα μόλις χρόνια*.

Προς στιγμήν, όταν κατέρρευσε το καθεστώς Ενβέρ Χότζα-Ραμίζ Αλία, στα τέλη της δεκαετίας του 1980, οι Έλληνες πίστεψαν πως επιτέλους είχε έρθει η ώρα, αν όχι να εκπληρωθούν οι προσδοκίες και τα όνειρά που είχαν καταποντιστεί το 1914 με την αναίρεση της αυτονομίας της Βορείου Ηπείρου–, τουλάχιστον να μπορούν ανενόχλητοι να ασκούν τα δικαιώματά που θεωρητικώς τους αναγνωρίζει το αλβανικό Σύνταγμα, το οποίο τους χαρακτηρίζει ως «ελληνική εθνική μειονότητα». Οι Βορειοηπειρώτες είχαν επιτέλους τη δυνατότητα να ταξιδέψουν στη μητέρα πατρίδα και να φιλήσουν τα χώματά της, όπως έκαναν μαζικά, περνώντας τα σύνορα. Ελληνικά σχολεία και εκκλησίες ξανάνοιγαν μετά από σαράντα ή πενήντα χρόνια και οι ορθόδοξοι πληθυσμοί της Αλβανίας (που αποτελούν το 25% του πληθυσμού) στράφηκαν αποφασιστικά προς την Ελλάδα.

Όμως, τα όνειρα και οι ελπίδες κράτησαν πολύ λίγο. Ο αλβανικός εθνικισμός, υποδαυλιζόμενος και συνεπικουρούμενος από τους Τούρκους, αντί να κατευναστεί από το γεγονός ότι η Αλβανία επιβίωνε κυριολεκτικά από τα εμβάσματα των εκατοντάδων χιλιάδων Αλβανών που βρίσκονταν στην Ελλάδα, αντίθετα, αναζωπυρώθηκε. Έβαλε πλέον ως στόχο να συρρικνώσει και να αφανίσει οριστικά τη μειονότητα και να αποκόψει τις οκτακόσιες χιλιάδες των ορθοδόξων από των ελληνισμό.

Τα μέσα που χρησιμοποίησαν οι αλβανικές κυβερνήσεις είναι αναρίθμητα. Μετακινήσεις πληθυσμών, «αποχαρακτηρισμός» ελληνικών χωριών και εγκατάσταση Τσάμηδων γύρω από τη Χιμάρα και τις άλλες μειονοτικές περιοχές. Διαρκείς και μόνιμες πιέσεις για να αποχωρήσουν οι Βορειοηπειρώτες προς την Ελλάδα, υποδαύλιση του αλβανικού εθνικισμού μέσω των διεκδικήσεων των Τσάμηδων και έντονου ανθελληνισμού στην εκπαίδευση. Αντί να υπάρξει προσέγγιση Ελλήνων και Αλβανών, συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο.

Και τα κατάφεραν όλα αυτά γιατί οι ελληνικές κυβερνήσεις, ιδιαίτερα με τον Κώστα Σημίτη και τον Γιώργο Παπανδρέου όχι μόνο δεν στήριξαν τους Έλληνες και τους ορθόδοξους της Αλβανίας, αλλά έκαναν, αντίθετα, ό,τι μπορούσαν για να τους αποδυναμώσουν. Θα μπορούσαν να οργανώσουν την οικονομική στήριξη της ελληνικής μειονότητας στο εσωτερικό της Βορείου Ηπείρου, ενισχύοντας την εγκατάσταση επιχειρήσεων με προνομιακό δανεισμό για τους Έλληνες μειονοτικούς, ώστε να ζήσουν στον τόπο τους. Αλλά για τους Έλληνες ιθύνοντες οι Βορειοηπειρώτες αποτελούσαν ένα «πρόβλημα», και τους αντιμετώπισαν, όπως και το αλβανικό κράτος, διευκολύνοντας, στην ουσία, τη μετακίνησή τους προς τις πόλεις και τα χωριά της Ελλάδας, όπου αντιμετωπίζονταν ως «Αλβανοί» ή ως Έλληνες δεύτερης κατηγορίας.

Μέσα σε μια τριακονταετία, κουτσουρεύτηκαν τα φτερά των Βορειοηπειρωτών, το μεγαλύτερο μέρος τους μετανάστευσε στην Ελλάδα, επιτάθηκε ο αφελληνισμός των ελληνικών περιοχών και οι Βορειοηπειρώτες πήραν το σκληρό μάθημα που τους έδωσαν, οι «Τουρκαλβανοί» και η μητριά μάνα τους, ταυτόχρονα,

Αφού σίγησαν σταδιακά οι φωνές και οι διαμαρτυρίες της βορειοηπειρωτικής κοινότητας που ακουγόταν στη δεκαετία του 1990 και του 2000, δεν έμενε στους πατριώτες Βορειοηπειρώτες παρά ο δρόμος της φυγής ή της ατομικής αντίστασης.

Ο Κωνσταντίνος Κατσίφας, ο νεαρός Βορειοηπειρώτης, που γνώρισε σε νεαρή ηλικία τη δύσκολη ζωή της προσφυγιάς, αποφάσισε, πέντε χρόνια πριν, να επιστρέψει στα πατρογονικά εδάφη και να προσπαθήσει να αντιστρέψει, μόνος του ει δυνατόν, το κύμα του οριστικού αφελληνισμού. Στους Βουλιαράτες, προσπαθούσε να εμψυχώσει τους λίγους μόνιμους συμπατριώτες του και να ενισχύσει τις παραγωγικές δραστηριότητες. Ύψωσε νόμιμα την ελληνική σημαία –διότι η ελληνική μειονότητα είναι αναγνωρισμένη ως εθνική– και είχε βάλει ως στόχο να δημιουργήσει μία νέα ελληνική εκκλησία, γενικότερα να αναζωογονήσει τον τόπο του που ερήμωνε. Γι’ αυτό και ήταν επικίνδυνος για το αλβανικό καθεστώς.

Η τακτική των Αλβανών ήταν να τον προκαλούν διαρκώς, να τον καλούν στο αστυνομικό τμήμα, να τον απειλούν, θέλοντας να τον υποχρεώσουν είτε να σιγήσει είτε να φύγει, είτε, εν τέλει, να τον εξοντώσουν. Έτσι και την ημέρα της εκτέλεσής του, στην εθνική γιορτή των Ελλήνων, την 28η Οκτωβρίου, κατέβασαν προκλητικά από την πλατεία του χωριού την ελληνική σημαία.

Αυτός, μόνος του, μη μετρώντας συσχετισμούς και συμβάσεις, νιώθοντας κυνηγημένος από τη μια και εγκαταλελειμμένος από την ίδια την πατρίδα του, που θα έσπευδε να τον χαρακτηρίσει «εθνικιστή», συγκρούστηκε με την αλβανική εξουσία και εκτελέστηκε.

Καθόλου τυχαία, στην Ελλάδα, τα ΜΜΕ, οι «εχέφρονες» εθνομηδενιστές και σύσσωμο το πολιτικό σύστημα προσπάθησαν να συσκοτίσουν τα γεγονότα. Όχι μόνο συκοφάντησαν τον Κατσίφα, αλλά άφησαν αναπάντητες τις προκλήσεις του Ράμα που σκύλευσε τον νεκρό Κατσίφα, και τέλος κατάντησαν να απολογούνται στην αλβανική κυβέρνηση. Ενώ θα έπρεπε να τους έχουν καθίσει στο σκαμνί του κατηγορούμενου, η ελληνική κυβέρνηση άφησε τους δολοφόνους του Κατσίφα να μεταβληθούν από κατηγορούμενοι σε κατηγόρους.

Μπροστά στη μοίρα ενός ελληνισμού που αργοπεθαίνει, ο Κωνσταντίνος Κατσίφας θέλησε να αντισταθεί, μόνος. Και όπως συνέβη με τον Σολωμό Σολωμού στην Κύπρο, ο θάνατός του αποτελεί εν τέλει μία υπόμνηση πως υπάρχουν ακόμα Έλληνες που αντιστέκονται, ακόμα και αν ξέρουν καμιά φορά πως μπορεί οι Τρώες και να διαβούν στο τέλος. Άραγε ο τραγικός και ηρωικός θάνατός του, θα λειτουργήσει έστω ως μηχανισμός αφύπνισης για την υπνώττουσα συνείδησή μας;
https://www.liberal.gr/