Ενίσχυση του έργου!

Ενίσχυση του έργου!
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα εθνικισμός. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα εθνικισμός. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2018

Μεγάλη Αλβανία και Βόρειος Ήπειρος

Όταν η Αλ Κάιντα χτύπησε τους Δίδυμους Πύργους στη Νέα Υόρκη, οι αρμόδιες υπηρεσίες των ΗΠΑ, για να αποκλείσουν το ενδεχόμενο να δεχτούν στο μέλλον μια ανάλογης βαρύτητας και έκτασης τρομοκρατική επίθεση, δεν αρκέστηκαν να κάνουν οι ίδιες διάφορα σενάρια, αλλά παρήγγειλαν ακόμα και σε σεναριογράφους ταινιών και τηλεοπτικών σειρών του Χόλιγουντ να γράψουν και να φανταστούν σενάρια που θα μπορούσαν να συμβούν.
Τι σημαίνει αυτό; Ότι τα σύγχρονα κράτη που θέλουν να επιβιώσουν, κάνουν σενάρια για τις πιθανές εξελίξεις σε ζητήματα που τα αφορούν.
Όσον αφορά την πατρίδα μας, ένα σενάριο που είναι πολύ πιθανό να πραγματοποιηθεί τα επόμενα χρόνια, είναι αυτό της Μεγάλης Αλβανίας. Και λέμε ότι είναι πολύ πιθανό, γιατί υπάρχουν ενδείξεις και στοιχεία που δείχνουν ότι το κράτος της Αλβανίας, αλλά και σύσσωμο το πολιτικό σύστημα, έχουν εθνικό σχέδιο για τη δημιουργία της Μεγάλης Αλβανίας.
Σε τι συνίσταται αυτό το σχέδιο; Στη συνένωση σε πρώτη φάση της Αλβανίας με το Κοσσυφοπέδιο, και σε δεύτερη φάση με το Τέτοβο της πΓΔΜ. Μάλιστα, για να μην υπάρχουν μειονοτικά προβλήματα όταν γίνει αυτό, ήδη έχουν αρχίσει διεργασίες και επαφές για «διευθέτηση» των συνόρων μεταξύ Σερβίας και Κοσσυφοπεδίου, ούτως ώστε τα εδάφη της αποσχισθείσας περιοχής που κατοικούνται από Σέρβους να περάσουν στην κυριαρχία της Σερβίας, και το αντίστροφο, δηλαδή περιοχές της Σερβίας που κατοικούνται από Αλβανούς να περάσουν στο Κοσσυφοπέδιο.
Ενδεικτική της κατάστασης που επικρατεί στο ζήτημα αυτό είναι η δήλωση που έκανε πολύ πρόσφατα ο σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας της προεδρίας των ΗΠΑ Τζον Μπόλτον, μετά τη συνάντηση που είχε με τον πρόεδρο της αποσχισθείσας περιοχής Χασίμ Θάτσι: «Τώρα είναι η ώρα το Κόσοβο και η Σερβία να καταλήξουν σε μια συμφωνία», ενώ λίγο αργότερα ανέφερε μέσω του προσωπικού του λογαριασμού στο twitter:
«Οι ΗΠΑ είναι έτοιμες να βοηθήσουν αμφότερα τα μέρη να επιτύχουν αυτόν τον ιστορικό στόχο».
Ο Θάτσι με τη σειρά του έγραψε: «Συμφωνήσαμε ότι υπάρχει μια ιστορική ευκαιρία στο διάλογο, που δεν πρέπει να χάσει καμία από τις δύο χώρες [Κόσοβο και Σερβία]. Αυτό θα βοηθήσει την προσπάθεια της πρώην επαρχίας της Σερβίας να ενταχθεί στο NATO, στην ΕΕ και στον ΟΗΕ».
Να σημειωθεί ότι η εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Χέδερ Νάουερτ, μετά τη συνάντηση του Θάτσι με τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο, που είχε γίνει την προηγούμενη ημέρα, τόνισε ότι ο επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας ενθάρρυνε το Κόσοβο να «εκμεταλλευτεί αυτήν τη μοναδική ευκαιρία για να καταλήξει σε μια ιστορική, ολοκληρωμένη συμφωνία εξομάλυνσης των σχέσεών του με τη Σερβία» βάσει της διαδικασίας διαλόγου στην οποία μεσολαβεί η ΕΕ, σημειώνοντας την ανάγκη ενσωμάτωσης των δυο χωρών στην κοινότητα των εθνών της Δύσης.
Δεν πρέπει να θεωρείται δε τυχαίο το γεγονός ότι αμέσως μετά ακολούθησε συνάντηση του πρωθυπουργού της Αλβανίας Έντι Ράμα με τον Κοσοβάρο «ομόλογό» του, Χαραντινάι, στην πόλη Πέζα του Κοσσυφοπεδίου, στην οποία ενέκριναν την απόφαση για τη σύνταξη ενός κοινού στρατηγικού κειμένου για την ενοποίηση των Αλβανών μέχρι το 2025.
Φυσικά να σημειώσουμε ότι έχουν γίνει και άλλα πολλά βήματα, που όλα δείχνουν ότι σταδιακά θα δούμε το Κοσσυφοπέδιο να ενσωματώνεται στην Αλβανία, για να ακολουθήσει μια αντίστοιχη διαδικασία με το Τέτοβο. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι έχει αρχίσει η οδική ένωσή τους με τον σύγχρονο αυτοκινητόδρομο Δυρράχιο-Κούκες R7, συνολικού μήκους 307 χλμ, η ενοποίηση του ηλεκτρικού δικτύου, του εκπαιδευτικού συστήματος κτλ.
Ο Ράμα στην ως άνω συνάντηση δήλωσε ότι το 2019 θα προχωρήσει η συμφωνία τελωνειακής ένωσης Αλβανίας-Κοσσυφοπεδίου, καθώς και έκδοση κοινών αδειών οδήγησης και άλλων επίσημων εγγράφων το πρώτο εξάμηνο του 2019.
Αυτά όσον αφορά τα σχέδια ένωσης Αλβανίας-Κοσσυφοπεδίου.
Όσον αφορά το Τέτοβο, την επαρχία της πΓΔΜ όπου οι Αλβανοί αποτελούν πλειονότητα, η «προάσκηση» της ανεξαρτητοποίησης έγινε στα τέλη Ιανουαρίου του 2001, με την ένοπλη εξέγερση που διήρκεσε περίπου δύο μήνες, η οποία απέδωσε πολιτικούς καρπούς με την αύξηση της επιρροής των δύο αλβανικών κομμάτων στην πολιτική πραγματικότητα της γειτονικής χώρας.
Στο πλαίσιο ενός σεναρίου, θα μπορούσαμε να πούμε ότι το επόμενο βήμα μετά την ένωση Αλβανίας-Κοσσυφοπεδίου είναι η ενσωμάτωση του Τέτοβου και η δημιουργία της Μεγάλης Αλβανίας, που θα ξεπερνά σε πληθυσμό τα πέντε εκατομμύρια.
Το τι σημαίνει αυτό για τις ισορροπίες στην περιοχή, είναι αντικείμενο άλλου σημειώματος. Πριν όμως δούμε αυτό, υπάρχει κάτι πιο επείγον, που ζητεί επειγόντως απαντήσεις.
Οι Αλβανοί διεκδικούν και επικαλούνται το δικαίωμα να ενώσουν τις περιοχές που βρίσκονται εκτός της αλβανικής επικράτειας με κύριο ίσως και μοναδικό επιχείρημα ότι στις περιοχές αυτές οι Αλβανοί αποτελούν πλειονότητα. Σε μια τέτοια περίπτωση, όμως, υπάρχει το ενδεχόμενο ακριβώς το ίδιο επιχείρημα να επικαλεστούν και οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου, οι οποίοι έχουν και ένα επιπλέον επιχείρημα, ότι εκτός από πλειονότητα είναι και ιστορικός λαός της περιοχής αυτής, κάτι που δεν μπορούν να επικαλεστούν οι Αλβανοί για το Κοσσυφοπέδιο και το Τέτοβο.
Επειδή οι Αλβανοί έχουν εθνικό σχέδιο, εν αντιθέσει με την Ελλάδα, για να αποφύγουν αυτό το ενδεχόμενο έχουν αρχίσει εδώ και χρόνια να εφαρμόζουν πολιτική εξαλβανισμού κρίσιμων πόλεων και περιοχών, δήμευσης και οικειοποίησης περιουσιών που ανήκουν σε παραδοσιακά ελληνικές περιοχές, και άσκησης τρομοκρατίας στους Έλληνες της Β. Ηπείρου σε άτομα που θα μπορούσαν να πρωτοστατήσουν στη διεκδίκηση αυτονομίας ή ένωσης με την Ελλάδα.
Οι δολοφονίες Γκούμα και Κατσίφα γι’ αυτό έγιναν. Αποτελούν έργο του αλβανικού βαθέος κράτος και έχουν ως στόχο να κάμψουν το εθνικό φρόνημα των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου.
Να το ξαναγράψω: αυτό είναι ένα σενάριο, πάνω στο οποίο πάντως αξίζει να εργαστούν οι εγκέφαλοι των υπουργείων Εξωτερικών και Άμυνας, για να μην βρεθούμε για άλλη μια φορά πίσω από τα γεγονότα.

Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2018

Το μεγαλύτερο ψέμα που έχουν πιστέψει οι αλβανοί.... - A mund të edukohen kështu fëmijët?


Σε ποιόν δεν έτυχε να ακούσει μικρά παιδιά 3-4 ετών που προσπαθούν να τραγουδήσουν το τραγούδι: Xhamadani vija - vija (Λαϊκό εθνικιστικό τραγούδι). Σίγουρα ελάχιστοι είναι.
Αυτό το τραγούδι έχει διεισδύσει στα πολιτιστικά αισθητήρια των εκπροσώπων του εκπαιδευτικού μας συστήματος ξεκινώντας από το νηπιαγωγείο και πιο πάνω. Με αρχι-ίδρυμα εθνικιστικής αλβανικής αγωγής: Το στάδιο (ποδοσφαίρου όταν παίζει η εθνική).
Αρκεί αυτό το εμπειρικό δεδομένο για να καταλάβουμε πως τα παιδιά μας βαπτίζονται με ψέματα από την αρχή, ο υστερικός εθνικισμός είναι το αλφαβήτα της αγωγής τους που αφήνει πίσω κατά πολύ την αγωγή τους ως πολίτες.
Το τελευταίο θέλει αρκετή δουλειά, θέλει χρόνο, κόπο και το σημαντικότερο: έχει ως απαραίτητο στοιχείο  τον πολιτισμό. Αλλά αυτό δεν υπάρχει μεταξύ ημών των αλβανών και το αντικαθιστούμε αυτό με την σούπα του εθνικισμού ραψωδία του τύπου Xhamadani vija - vija. Ραψωδία γιατί  εμείς είμαστε μάρτυρες της αδυναμίας μας για να κάνουμε κάτι πραγματικό για την χώρα, για να μην επιτρέψουμε την κατάρρευση της χώρας. Για το λόγο αυτό και τραγουδάμε, τραγουδάμε στην Αλβανία που δεν την είχαμε ποτέ και μετά φοράμε τα παπούτσια και το σκάμε.
Έχουν περάσει 100 και κάτι χρόνια από εκείνη την ημέρα που είναι γνωστή ως η ημέρα της ανεξαρτησίας και ο κόσμος έχει ως καθήκον να κάνει έναν απολογισμό και να θέσει ένα ερώτημα: ποιανού είναι αυτή η μέρα; Σε ποιόν ανήκει η γιορτή; Ας πάμε λίγο πίσω στο χρόνο και να φέρουμε στο μυαλό μας της μέρες της αποκοπής από την οθωμανική αυτοκρατορία, όταν η πλειοψηφία των αλβανών δεν ήξερε τι γινόταν. Απλά εκείνη η ημέρα ήταν μια πράξη που διατέλεσε μια ελίτ που δεν βρήκε άλλη λύση για τον εαυτό της. Η ζωή των απλών αλβανών άλλαξε από τότε, αδιαμφισβήτητα, για καλό ή για κακό; Αυτό θα πρέπει να το βρουν οι ιστορικοί που μέχρι σήμερα μας έχουν χορτάσει με  το εθνικιστικό παραμύθι, με τα επιτεύγματα του αλβανικού λαού και άλλα σαν και αυτά. Η 28 Νοεμβρίου είναι στην πραγματικότητα η εορτή μίας εξουσίας που επαναλαμβάνει τον εαυτό της, αλλά ελάχιστα θα μπορούσε αυτή να θεωρηθεί σήμερα- συναισθηματικά- μια κοινή ημέρα για όλους τους αλβανούς. Οπωσδήποτε, ο καθένας μπορεί να βγει και να φωνάξει λέγοντας πως αυτό το είδος λόγου ανήκει στους πουλημένους, αλλά ας αναρωτηθούμε: Κατά πόσο εκπροσωπεί το κράτος αυτό τους αλβανούς; Όλοι θυμόμαστε τις καταδίκες που στο όνομα του λαού επέβαλε ο Ενβέρ Χότζα. Αλλά δεν είμαστε σε θέση να πούμε κατά πόσο ο λαός ήταν εκεί.
Σήμερα τελούνται ανεπανάληπτες πράξεις εις βάρος της κοινωνίας, και καταχωρήσεις αντί παροχή. Στο όνομα της Δημοκρατίας. Αλλά αυτά εξυπηρετούν μόνο σε μια ομάδα ανθρώπων . Η εθνικιστική αγωγή στην Αλβανία είναι ίσως το μεγαλύτερο ψέμα που έχει ειπωθεί στους Αλβανούς. Δείτε αυτό το βίντεο από Report Tv* σε ένα νηπιαγωγείο στα Τίρανα. Παιδιά που δεν καταλαβαίνουν τίποτα κάνουν με τα δάκτυλα τον αετό, τραγουδούν τραγούδια για την σημαία, το ιδανικό και την Αλβανία, εντωμεταξύ ο κόσμος γύρω τους είναι πολύ πιο ωραίος  και περίπλοκος από την πατσαβούρα που εκείνοι παίζουν χωρίς να το καταλάβουν. Ποιο παιδί θα διάλεγε την σημαία για να παίξει;
Κανένα.
Όλο αυτό έχει πολλά μηδενικά. Γιατί εμείς βλέπουμε και σήμερα πως νέοι που τραγουδούν το τραγούδι που αναφέραμε που κάνουν φασαρία στο καφενέ για την Αλβανία, θέλουν να φύγουν, να μεταναστεύσουν. Πως όλοι περιμένουν ώστε κάποιος να φτιάξει αυτή την χώρα και με τον τρόπο τους δεν κάνουν τίποτα άλλο, παρά την αφήνουν στον Έντι Ράμα και στους επόμενους Έντι. Τραγουδούν, συγκινούνται με την σημαία χωρίς να καταλάβουν πως η κραυγή τους είναι στα αλήθεια επακόλουθο του χαμομηλιού των ελίτ που ξεκαρδίζονται με τον καλύτερο λαό στο κόσμο που θα μπορούσε να τους λάχει.


Μετάφραση Πελασγός Κορυτσάς
Από άρθρο της:    http://www.respublica.al/

*Report tv, shqiptarja.com ανήκουν σε απόγονο του Τσιάνο τον Καρλο Μπολίνο που έχει επενδύσει στον ανθελληνισμό και ακραίο αλβανικό εθνικισμό.
Kujt nuk i ka rastisur të dëgjojë fëmijë të vegjël, të moshës 3-4 vjeç që të këndojë apo përpqiet të këndojë këngën: Xhamadani vija - vija? Me siguri të paktë janë.
Kjo këngë ka depërtuar në shqisat kulturore të përfaqësuesve të sistemit tonë arsimor duke nisur që nga kopështi e deri më lart. Në kryeinstitucionin edukues të nacionalizimit shqiptar: Stadiumin.
Mjafton kjo e dhënë empirike për të kuptuar se fëmijët tanë mëkohen me gjënjeshtra që në fillim, nacionalizmi histerik është abc-ja e edukimit të tyre që lë pas shumë edukimin si qytetarë. Ky i fundit kërkon shumë punë, do kohë, mund dhe ç’është më kryesorja: e ka të domosdoshme qytetarinë. Por kjo mugon ndër ne shqiptarëve që e zëvendësojmë atë me supën e nacionalizmit rapsodik të tipi xhamdani vija – vija. Rapsodik pasi ne jemi dëshmitarë të pafuqisë sonë për të bërë diçka reale për vendin, për të mos lejuar gremisjen e vendit. Ndaj edhe ja marrim këngës, i këndojmë Shqipërisë që nuk e patëm kurrë. Dhe mbathim opingat dhe ikim. 
Kanë kaluar 100 e ca vjet nga ajo që njihet si Dita e Pavarësisë dhe njerëzia e ka për detyrë të bëjë një analizë, një bilanc e të shtrojë një pyetje: e kujt është kjo datë? Kujt i përket kjo festë? Kthehemi pas në kohë e sjellim në mend ditët e shkëputjes nga Perandoria Osmane, kur shumica e shqiptarëve as që po kuptonin çfarë po ndodhte. Thjesht ajo datë ishte akti i ndërmarrë nga një elitë e cila nuk pa rrugë tjetër për veten. Jeta e shqiptarëve të thjeshtë ndryshoi që nga ajo kohë, padyshim, por për mirë apo për keq? Këtë duhet ta gjejnë historianët që deri më sot na kanë ngopur me përrallën nacionaliste, me arritjet e popullit shqiptar e të tjera si këto. 28 nëntori është në fakt celebrimi i një pushteti që riprodhon veten, por pak mund të konsiderohet ajo sot – në kuptimin emotiv – një datë e përbashkët e të gjithë shqiptarëve. Sigurisht që shumëkush mund të dalë e të bërtasë duke thënë se e folura në këtë mënyrë është te të shiturit, por le t’i bëjnë pyetje vetes: sa i përfaqëson ky shtet shqiptarët? Të gjithë e mbajmë mend dënimet në emër të popullit që dekretonte Enver Hoxha. Por nuk jemi në gjendje të themi sesa populli ishte aty.
Sot kryhen akte të pashembullta në dëm të shoqërisë, edhe konçesionet jepen Në emër të Republikës. Por ato i shërbejnë vetëm një grupi njerëzish.
Edukimi nacionalist është ndoshta gënjeshtra më e madhe që u është bërë shqiptarëve. Shikoni këtë reportazh të Report TV në një prej kopshteve të Tiranës. Fëmijë që pa kuptuar asgjë bëjnë shqiponjën me gishta, këndojnë këngë për flamurin, idealin dhe Shqipërinë, ndërkohë që bota e tyre është shumë më e bukur dhe e ndërlikuar sesa kjo paçavure ku ata luajnë pa kuptuar. Cili fëmijë do zgjidhte flamurin për të luajtur? Askush.
E gjitha kjo ka shumë zero. Sepse ne e shohim edhe sot sesi të rinj që këndojnë edhe ata Xhamadanin, që të bëjnë njërën në kafene për Shqipërinë, duan vetëm të ikin, të emigrojnë. Sesi të gjithë presin që dikush ta bëjë këtë vend dhe me mënyrën e tyre nuk bëjnë gjë tjetër veçse ja lënë Edi Ramës dhe edramave të radhës. Këndojnë këngën, emocionohen nga flamuri pa kuptuar se ulërima e tyre është në fakt pasojë e kamomilit të elitave që gajasen me miletin më të mirë në botë që mund t’u binte hisesh.
http://www.respublica.al/

«Την βρίσκουν», οι Αλβανοί, με το κάψιμο της ελληνικής σημαίας

https://www.facebook.com/albaniaviral/videos/303149943871066/



Στα αλβανικά κοινωνικά δίκτυα παρουσιάζεται ένα σύντομο βίντεο που δείχνει δύο μασκοφόρους να καίνε την ελληνική σημαία.



Στο σημείωμα που παρατίθεται γράφει ‘χαιρετισμούς στους Αλβανούς από τη νότια  Αλβανία’, δηλαδή από τη Βόρειο Ήπειρο, όπου εκεί υπάρχει -σε πόλεις και χωριά- η ελληνική σημαία.


Το βίντεο αναφέρεται ως ‘Viral’ από την ‘AlbanianViral’  με 54 κοινοποιήσεις και περίπου 10 χιλιάδες προβολές.


«Την βρίσκουν»,  οι Αλβανοί, φαίνεται, με την ελληνική σημαία, κυρίως αυτοί που έχουν μεγαλώσει ή ζήσει στην Ελλάδα- όταν η διαφορετικότητα εκφράζεται με αντιθέσεις και ακραίες συμπεριφορές.


--
               

Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2018

Η γέννηση και η εξέλιξη του αλβανικού μεγαλοϊδεατισμού

fotis-karydas01


Φώτης Καρύδας

Αν και η Αλβανία είναι ένα από τα ασθενέστερα κράτη της Βαλκανικής, με εκρηκτικά οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, εν τούτοις, τα τελευταία χρόνια παρατηρείται η γιγάντωση ενός υπερφίαλου εθνικισμού, που θεωρεί ως δεδομένο ότι τα σύνορα του κράτους πρέπει να επεκταθούν ώστε να συμπεριλάβουν τους αλβανικούς πληθυσμούς που ζουν στα γειτονικά κράτη.



Πριν όμως προχωρήσουμε, θα πρέπει να επισημάνουμε κάποιες παραδοξότητες που αφορούν τη συγκεκριμένη χώρα. Καταρχάς, το αλβανικό έθνος δεν πήρε μέρος σε κανέναν από τους απελευθερωτικούς αγώνες εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ενώ οι Αλβανοί ήταν από τους τελευταίους λαούς της χερσονήσου που απόκτησαν εθνική συνείδηση. Κύρια αιτία γι’ αυτό ήταν η γεωγραφική απομόνωση λόγω του ιδιαίτερα ορεινού εδάφους, η οποία είχε ως αποτέλεσμα την απουσία ενός μητροπολιτικού κέντρου και τη συσπείρωσή τους γύρω από τη φυλή (φάρα). Ένας άλλος λόγος ήταν η απουσία γραπτής γλώσσας μέχρι το 1908, όταν στο Συνέδριο του Μοναστηρίου υιοθετήθηκε το λατινικό αλφάβητο . 

Έτσι, ζώντας για πολλούς αιώνες κάτω από την οθωμανική κυριαρχία ασπάστηκαν οικειοθελώς οι περισσότεροι τη θρησκεία του επικυρίαρχου, ενώ μία από τις κύριες ασχολίες τους ήταν η στρατολόγησή τους για τις ανάγκες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας .
Ουσιαστικά, τα πρώτα αμυδρά δείγματα εθνικής αφύπνισης εντοπίζονται στον «Σύνδεσμο της Πρισρένης», στο τέλος του 19ου αιώνα.

Με το τέλος των Βαλκανικών Πολέμων η γενική εντύπωση ήταν ότι τα εδάφη που κατοικούνταν από Αλβανούς θα μοιράζονταν μεταξύ των νικητριών χωρών. Όμως, η ασφυκτικές πιέσεις της Ιταλίας, που επιθυμούσε ένα προγεφύρωμα στα Βαλκάνια, οδήγησε στη δημιουργία του Πριγκιπάτου της Αλβανίας, που αναγνωρίστηκε από τη Διάσκεψη του Λονδίνου, στις 29 Ιουλίου 1913. Η χάραξη όμως των συνόρων δεν έλαβε υπόψη τη δημογραφική πραγματικότητα της εποχής, συμπεριλαμβάνοντας τους ελληνικούς πληθυσμούς της Βορείου Ηπείρου και αφήνοντας έξω αλβανικούς πληθυσμούς του Κοσσυφοπεδίου και των Σκοπίων. Και αυτή η χάραξη στάθηκε η αφορμήν της γέννησης του αλβανικού αλυτρωτισμού.

Από τη στιγμή της ανακήρυξής του μέχρι και τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, το αλβανικό κράτος αποτελούσε δορυφόρο της Ιταλίας, ενώ από το 1945, η επιβολή ενός απάνθρωπου δικτατορικού καθεστώτος οδήγησε την Αλβανία σε μια πρωτότυπη απομόνωση. Αν και το καθεστώς Εμβέρ Χότζα επεδίωκε με βάρβαρες μεθόδους τον αφελληνισμό της Βορείου Ηπείρου, ταυτόχρονα  είχε αναπτύξει μια εμπρηστική ρητορική αναφορικά με τα δικαιώματα των αλβανικών πληθυσμών που ζούσαν στη γειτονική Γιουγκοσλαβία. Παράλληλα όμως, ο στρατάρχης Τίτο, φοβούμενος ότι ο σερβικός εθνικισμός θα υπονόμευε την ενότητα της Γιουγκοσλαβίας,  επεδίωκε την αποδυνάμωση της Σερβίας. 

Και ένα σημαντικό μέτρο που πήρε προς αυτή την κατεύθυνση ήταν η δημογραφική αλλοίωση του Κοσσόβου, που ιστορικά, θρησκευτικά και πολιτισμικά αποτελούσε το λίκνο των Σέρβων. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Γιουγκοσλάβος ηγέτης ενθαρρύνει το 1948 την εγκατάσταση 100.000 Αλβανών, από τη Βόρεια Αλβανία στο Κόσσοβο, ενώ με τη συνεχή εύνοια προς το αλβανικό στοιχείο, αλλά και με τα Συντάγματα του 1968 και 1974 που δίνουν αυξημένη αυτονομία στο Κόσσοβο, το σερβικό στοιχείο φθίνει και περιορίζεται, τελικά το 1991, στο 10% του συνολικού πληθυσμού.

Παράλληλα, από τη δεκαετία του ’70, το Πανεπιστήμιο της Πρίστινα λειτουργεί ως φυτώριο του αλβανικού εθνικισμού. Το 1998 ξέσπασε ένοπλη σύγκρουση μεταξύ των γιουγκοσλαβικών δυνάμεων του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς και του Απελευθερωτικού Στρατού του Κοσσόβου (UCK), που έληξε με τους νατοϊκούς βομβαρδισμούς, την προσωρινή διοίκηση του ΟΗΕ και τη στρατιωτική παρουσία του ΝΑΤΟ (KFOR), το 1999. Το 2008 το Κόσσοβο προέβη μονομερώς στη διακήρυξη της ανεξαρτησίας του από τη Σερβία, μια πράξη που έχει αναγνωριστεί από 113 κράτη-μέλη του ΟΗΕ, πλην βεβαίως της Ρωσίας, Κίνας, Ισπανίας, Ελλάδας, Κύπρου, Ρουμανίας και Σλοβακίας, κάθε μια από τις οποίες έχει τους δικούς της λόγους για τη μη αναγνώριση. 

Με το πρόσχημα, βέβαια, πως πρόκειται περί μιας θνησιγενούς οντότητας, η διεθνής κοινότητα προάγει την ενσωμάτωση του Κοσσόβου στην Αλβανία. Πέραν όμως από τα προσχήματα, η ενσωμάτωση θα περιορίσει ακόμη περισσότερο τη Σερβία, θα υπονομεύσει τη ρωσική επιρροή στα Βαλκάνια, ενώ θα ενισχύσει έτι περαιτέρω την Αλβανία, η οποία αποτελεί τον θερμότερο σύμμαχο του ΝΑΤΟ στην περιοχή. Βέβαια, και η Σερβία του Αλεξάνταρ Βούτσιτς, επιδιώκοντας, πλέον, την ένταξη στην ΕΕ φαίνεται πως δεν θα είχε αντιρρήσεις να παραιτηθεί από τα κυριαρχικά της δικαιώματα στο Κόσσοβο. 

Σε αυτό συνηγορεί και η θετική στάση του Σέρβου Προέδρου αναφορικά με την ανταλλαγή εδαφών (Μιτροβίτσα με κοιλάδα του Πρέσεβο), η οποία αφενός θα ομογενοποιήσει δημογραφικά το Κόσσοβο, αφετέρου θα απαλλάξει τη Σερβία από την αλβανική μειονότητα. Έτσι, η μεροληπτική στάση της διεθνούς κοινότητας υπέρ της Αλβανίας στο θέμα του Κοσσόβου, αλλά και η εξαιρετικά μετριοπαθής στάση της παρούσας ηγεσίας της Σερβίας έχουν αποθρασύνει τα Τίρανα, που θεωρούν ότι είναι εφικτή η δημιουργία της Μεγάλης Αλβανίας.

Μια άλλη χώρα, η οποία αποτελεί μαγνήτη για τις αλυτρωτικές φιλοδοξίες των Αλβανών εθνικιστών είναι η ΠΓΔΜ. Σύμφωνα με την απογραφή του 2001, το ποσοστό των αλβανικού πληθυσμού της χώρας ανέρχεται στο 25,2% και είναι συγκεντρωμένο στις δυτικές και βόρειες περιοχές (κυρίως στο Τέτοβο και στο Κουμάνοβο). Μάλιστα, τον Νοέμβριο του 2001 ξέσπασε γενικευμένη εξέγερση των Αλβανών, με σκοπό την ανεξαρτητοποίηση των βορειοδυτικών περιοχών της χώρας και τη δημιουργία της «Δημοκρατίας της Ιλλυρίδας». 

Η εξέγερση κατεστάλη από τον στρατό και την αστυνομία και οδήγησε στη Συμφωνία της Οχρίδας (13 Αυγούστου 2001), σύμφωνα με την οποία οι Αλβανοί πέτυχαν τα παρακάτω:

Τη χρήση της αλβανικής γλώσσας στο Κοινοβούλιο.
Την ισοτιμία της αλβανικής γλώσσας στους δήμους όπου ο αλβανικός πληθυσμός αποτελεί το 20%. 
Την εκπροσώπηση των Αλβανών στη διοίκηση και στην αστυνομία, ανάλογα με την πληθυσμιακή τους δύναμη. 
Τη χορήγηση περισσότερων αρμοδιοτήτων στην τοπική αυτοδιοίκηση.
Την ισοτιμία της Ορθόδοξης Εκκλησίας με την Καθολική και την Ισλαμική Ένωση. 
Πλέον των παραπάνω, το 2004 νομιμοποιήθηκε και κρατικοποιήθηκε το αλβανόφωνο πανεπιστήμιο του Τετόβου, το οποίο αποτελεί φυτώριο του αλβανικού εθνικισμού.

Την παρούσα χρονική περίοδο, ο αλβανικός μεγαλοϊδεατισμός είναι ανενεργός στην ΠΓΔΜ, ενώ η κυβέρνηση συνεργασίας αποτελείται από δύο κόμματα: Τη Σοσιαλδημοκρατική Ένωση (SDSM) και το αλβανικό DUI, του Αλί Αχμέτι. Σύμφωνα δε με την κυρίαρχη αντίληψη, η συμμετοχή αλβανικού κόμματος στην κυβέρνηση αποτελεί την καλύτερη εγγύηση για την ασφάλεια της χώρας.

Βέβαια, και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, ο κυριότερος αποτρεπτικός παράγοντας για την αναζωπύρωση των συγκρούσεων μεταξύ των δύο κοινοτήτων στην ΠΓΔΜ, είναι η επιθυμία της διεθνούς κοινότητας για την εδαφική ακεραιότητα της χώρας και την ένταξή της στο ΝΑΤΟ, προκειμένου να αποτελέσει ανάχωμα για τη ρωσική επέκταση στα Βαλκάνια. Αυτός είναι και ο λόγος που η Δύση επιθυμεί διακαώς την επίλυση του ονοματολογικού προβλήματος με την Ελλάδα και την επίσπευση των διαδικασιών ένταξής της στο ΝΑΤΟ.

Ωστόσο, οι φιλοδοξίες του αλβανικού εθνικισμού δεν περιορίζονται στις δύο παραπάνω χώρες, αλλά επεκτείνονται και στο γειτονικό Μαυροβούνιο, όπου υπάρχει μια μικρή αλβανική μειονότητα, της τάξης του 5%, στα νότια της χώρας. Μάλιστα, στα τέλη του 2017, η μειονότητα κέρδισε το δικαίωμα να υψώνει την αλβανική σημαία στους δήμους όπου το αλβανικό στοιχείο υπερβαίνει το 5%. Παρόλα αυτά, οι Αλβανοί ζητούν τη δημιουργία αλβανικών σχολείων στην Πρωτοβάθμια και στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση, αλβανόφωνο πανεπιστήμιο, αναγνώριση της εθνικής τους ταυτότητας και εκπροσώπηση στους δημόσιους θεσμούς.

Τέλος, στο επίπεδο των ελληνοαλβανικών σχέσεων, διάφοροι φορείς στην Αλβανία θέτουν το θέμα των Τσάμηδων και της Τσαμουριάς, το οποίο όχι μόνο δεν υφίσταται για τη χώρα μας, αλλά αποτελεί και πρόκληση, καθώς, διαχρονικά, δεν γίνονται σεβαστά τα δικαιώματα της ελληνικής μειονότητας, που εκχωρήθηκαν με τη συνθήκη ίδρυσης του αλβανικού κράτους. Στο πλαίσιο, επίσης, του αλβανικού μεγαλοϊδεατισμού και πέρα από κάθε δεοντολογία και σεβασμό στις σχέσεις καλής γειτονίας, κυκλοφορούν χάρτες της «Μεγάλης Αλβανίας» που περιλαμβάνουν την Πρέβεζα, τα Ιωάννινα και τη Θεσπρωτία. 

Κλείνοντας, θα πρέπει να επισημάνουμε ότι ο αλβανικός μεγαλοϊδεατισμός είναι μια μορφή ακραίου εθνικισμού ο οποίος μόνο κακές υπηρεσίες μπορεί να προσφέρει, τόσο στην Αλβανία όσο και στα Βαλκάνια. Και ο πολιτικός κόσμος της Αλβανίας, αν πραγματικά θέλει το καλό της χώρας του, πρέπει να επικεντρωθεί στην επίλυση των εκρηκτικών οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων, στην εξάλειψη της διαφθοράς και στη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών. Η Αλβανία για να έχει ένα καλύτερο αύριο και ένα μέλλον με προοπτική στην ενωμένη Ευρώπη του 21ου αιώνα, έχει ανάγκη από σοβαρές μεταρρυθμίσεις και όχι από μάταιους αλυτρωτισμούς και μεγάλες ιδέες που μας οδηγούν πίσω στον 19ο αιώνα.

Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου 2018

Οι Αλβανοί ονομάζουν ‘ιλλυρικά’ ελληνικά αγάλματα!


«Δύο ιλλυρικά «ελληνικά» αγάλματα που βρέθηκαν στις 16 Αυγούστου 1972 στην ακτή της Καλαβρίας (Ιταλία)», γράφει το δημοσίευμα της Κυριακής 19 Φεβρουαρίου 2018



Με τίτλο «Δύο αγάλματα Ιλλυρικά «ελληνικά» βρέθηκαν στις 16 Αυγούστου 1972 στην Καλαβρία (Ιταλία)» το αλβανικό κείμενο αναφέρεται στην ανακάλυψη αρχαίων  ελληνικών αγαλμάτων στα ρηχά νερά των ακτών της νοτίου Ιταλίας.



«Εκείνη την εποχή κλονίσθηκε η παγκόσμια κοινή γνώμη από την ανακάλυψη των έργων αυτών, αλλά ποιοι ήταν εκείνοι που έκαναν τέτοια θαυμάσια έργα στην αρχαιότητα που και σήμερα προκαλούν τον θαυμασμό των επισκεπτών από όλον τον κόσμο;»


Η ανακάλυψη έγινε στη διάρκεια κατάδυσης στις ακτές της Ριάτσε στο Ρήγιο της Καλαβρίας  από τον Στέφεν Μαριοτίνι, σε βάθος περίπου 8 μέτρων. Εντοπίστηκε τότε ο αριστερός βραχίονας ενός χάλκινου αγάλματος.


Σε έρευνα λίγων ημερών βρέθηκε όχι μόνο ολόκληρο το άγαλμα του  εντοπισμένου βραχίονα αλλά βρέθηκε και ακόμη ένα.


 Ονόματα στα δύο αγάλματα που φιλοτεχνήθηκαν τον 5οαιώνα π.Χ.,  δόθηκαν συμβολικά, «Ποσειδώνας του Αρτεμισίου» και «Ηνίοχος των Δελφών». 

Τα ευρήματα ήταν χάλκινα γλυπτά τα σπανιότερα του είδους τους σε όλο τον κόσμο, τα οποία κατασκεύασαν Ιλλυριοί καλλιτέχνες (Έλληνες) πριν από την εποχή μας  στην «Magno ilire» (ελληνική) κατά τον πέμπτο αιώνα π.Χ., λέει το αλβανικό κείμενο


(Το μπερδεμένο αυτό κείμενο που προσπαθεί να αναμείξει με γελοίο τρόπο τους Ιλλυριούς και την Ιλλυρία με τα ελληνικά αγάλματα της πάλαι ποτε  Μεγάλης Ελλάδας στη Νότιο Ιταλία που την αποκαλούν «Magnoilire» δηλαδή ‘Μεγάλη Ιλλυρία’!  είναι ενδεικτικό του αλβανικού εθνικισμού που διακατέχει την μετακομμουνιστική Αλβανία, που κάθε τι ελληνικό το ονομάζουν «Ιλλυρικό», όπως  κάνουν οι Σλάβοι των Σκοπίων που τα βαπτίζουν κάθε τι ελληνικό ως σλαβικό - ακόμη και τους Ολύμπιους θεούς - ως …προγόνους τους)

Πηγές: zgjohushqiptar.info, njekomb.com

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά  της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης  του ιστολογίου
παραγωγήςhttp://www. mikres-ekdoseis.gr

Τρίτη 16 Ιανουαρίου 2018

H «Μεγάλη Αλβανία» διδάσκεται και στους Αλβανούς της Ουκρανίας

Χάρτης σε αλβανικό σχολείο στην Ουκρανία, δείχνει την …επικράτεια της Αλβανίας, αυτή που θέλουν τα αλβανικά εθνικιστικά στοιχεία και όχι αυτή που σήμερα είναι, δηλαδή με αρπαγή τμημάτων από πέντε γειτονικές χώρες.
Αυτό έγινε γνωστό από την επίσκεψη που πραγματοποίησε ο υπουργός της Διασποράς της Αλβανίας, Παντελί Μάικο που επισκέφθηκε την Ουκρανία, όπου εκτίθενται ορισμένες φωτογραφίες από το αλβανικό σχολείο.
Οπωσδήποτε οι φωτογραφίες αυτές, της λεγόμενης «Μεγάλης Αλβανίας» δεν είναι των απογόνων των Αλβανών, αλλά, πιθανόν, του αλβανικού κράτους…
Ο Μάικο μαζί με τον Αλβανό πρέσβη στην Ουκρανία, Σπρέσα Κουρέτα επισκέφθηκαν το χωριό Καρακούρτ στην περιοχή της Οδησσού, όπου ζουν οι περισσότεροι Αλβανοί της διασποράς.
«Μετά από 300 χρόνια απουσίας, θα πρέπει να έρθετε στην Αλβανία για να δείτε τη χώρα καταγωγής σας από κοντά, που έχει γίνει ένα αγαπημένος τουριστικός προορισμός», είπε ο Παντελί Μάικο απευθυνόμενος στους Αλβανούς της Ουκρανίας.
«Το αίμα νερό δεν γίνεται», είπε ο Μάικο υποσχόμενος ότι ένα μάτι και ένα αυτί θα βρίσκεται για να ακούει τη διασπορά στην Ουκρανία.
Σύμφωνα με την αλβανική ιστοριογραφία οι Αλβανοί της Ουκρανίας κατάγονται από την Κορυτσά που την εγκατέλειψαν πριν από 300 χρόνια και πήγαν στη Βουλγαρία, όπου έζησαν δύο αιώνες και από εκεί μεταφέρθηκαν στην Ουκρανία και σύμφωνα με το Βαλκανικό Περισκόπιο ο πληθυσμός τους υπολογίζεται περίπου 5.000.
Οι Αλβανοί αυτοί είναι της φυλής ‘toskë’ ( που ζουν στην νότιο μέρος της Αλβανίας), ομιλούν ένα ιδίωμα αναμεμειγμένο με βουλγαρικά, τοσκικά, ουκρανικά και ρωσικά.
Οι Τόσκηδες αυτοί για άγνωστους λόγους μετανάστευσαν από την Κορυτσά και αφού πέρασαν τη σημερινή Ελλάδα και Βουλγαρία κατέληξαν στην Ουκρανία σε μια περιοχή που παραχωρήθηκε ως δωρεά από την Κατερίνα Β΄ της Ρωσίας.


https://himara.gr/
Πηγή: Himara.gr | Ειδήσεις απ' την Βόρειο Ήπειρο

Σάββατο 23 Δεκεμβρίου 2017

«Να μην επιτραπούν ελληνικά στρατιωτικά νεκροταφεία σε αλβανικό έδαφος»

 «Ποια είναι αυτά τα νεκροταφεία ενός στρατού που χρησιμοποίησε την αλβανική γη ως πεδίο μάχης;»





Τίρανα.

Γράφει ο Spartak Ngjela

 


Η απόφαση της αλβανικής κυβέρνησης για τα νεκροταφεία των Ελλήνων στρατιωτών που έπεσαν στην Αλβανία είναι μια επαίσχυντη πράξη, γράφει αλβανικό δημοσίευμα που συνεχίζει:


Πως μπορούν να γίνουν δεκτοί τάφοι Ελλήνων στρατιωτών πολεμώντας στην Αλβανία,  σε μια εποχή που δεν ζητήθηκε βοήθεια από την αλβανική αρχή;



Το ερώτημα είναι: Γιατί να έρθουν;


Πως μπορεί κάποιος να έχει ένα νεκροταφείο στην Αλβανία, από έναν σοβινιστικό στρατό που κατέκτησε την αλβανική πόλη (…) των Ιωαννίνων το 1913; Και ανάγκασαν στη Διάσκεψη των Πρέσβεων να εγκαταλείψει η Αλβανία μια πόλη που κατοικούνταν εξ ολοκλήρου από Αλβανούς;

Ποια είναι αυτά τα νεκροταφεία ενός στρατού που χρησιμοποίησε το αλβανικό έδαφος ως πεδίο μάχης με τους εισβολείς της Αλβανίας;  Γιατί, αφού εισέβαλε στα Γιάννενα το 1913, ο ελληνικός στρατός ήθελε να κατακτήσει την Κορυτσά και το Αργυρόκαστρο το 1940;

Γιατί χτίζουμε τάφους εδώ για τους αδίστακτους εισβολείς;


Έγκλημα των αλβανικών κυβερνήσεων


Οι αλβανικές κυβερνήσεις, όχι μόνο δεν πρέπει να το δεχθούν, ούτε έχουν το δικαίωμα να συζητούν για το θέμα αυτό, διότι αποτελεί  ιστορικό έγκλημα κατά της ανεξαρτησίας της Αλβανίας.

 Για το λόγο αυτόν:

Η κυβέρνηση Ράμα πρέπει να αποσύρει επειγόντως την απόφαση της σχετικά με τα νεκροταφεία των Ελλήνων στρατιωτών στην Αλβανία, γιατί αλλιώς θα πρέπει να κατηγορηθεί αμέσως για εθνική προδοσία.


Γιατί να τιμούμε εδώ τους αδίστακτους εισβολείς στρατιώτες;


Οι αλβανικές κυβερνήσεις, να μην δεχθούν, ούτε να συμμετέχουν σε συνομιλίες για το θέμα αυτό, δεν πρέπει να το επιτρέψουν.


Είναι γνωστό ότι ο Ράμα δεν γνωρίζει την ιστορία της Αλβανίας, αυτό γίνεται αντιληπτό από τη μέτρια διαμόρφωσή του, αλλά και δεν καταλαβαίνει και αυτό σημαίνει ότι το άτομο αυτό πρέπει να διωχθεί αμέσως από την πρωθυπουργία.


Και η απόφαση που ελήφθη από την κυβέρνηση για τα νεκροταφεία των Ελλήνων στρατιωτών που σκοτώθηκαν στην Αλβανία πρέπει να καταργηθεί αμέσως.


Αντίθετα, αυτή η απόφαση θα είναι μια κατηγορία εθνικής προδοσίας, κατατεθειμένη εναντίον όλων των μελών του Ράμα 2, που ψήφισαν.


Η αλβανική κυβέρνηση  του προέδρου ‘Ράμα 2’ (2η τετραετία Ράμα) είναι είτε εντελώς ερασιτεχνική ή έχει εγκατασταθεί πουλώντας τα εθνικά συμφέροντα, όπως έχουν πράξει όλες οι αντι- αλβανικές κυβερνήσεις που ήταν πουλημένες στην Αθήνα και το Βελιγράδι.


Spartak Ngjela

 

 

Στοιχεία από oranews.tv)
--
               

Αλβανία: Έντονη αντίδραση Αλβανοτσάμηδων για τα ελληνικά στρατιωτικά νεκροταφεία



«Τα νεκροταφεία των Ελλήνων στρατιωτών στην Αλβανία, αντιδρά έντονα το PDIU: εδαφικές διεκδικήσεις, δεν πολεμάμε τους νεκρούς, αλλά…»


Τίρανα.
Η πολιτική έκφραση των Αλβανοτσάμηδων, το Κόμμα Δικαιοσύνης, Ενσωμάτωσης και Ενότητας - PDIU, αντέδρασε έντονα στο θέμα των ελληνικών στρατιωτικών νεκροταφείων που συμφωνήθηκε μεταξύ των Τιράνων και της Αθήνας, γράφει αλβανικό δημοσίευμα.



Το κόμμα των Αλβανοτσάμηδων με δελτίο τύπου αναφέρει ότι παρακολουθεί με ανησυχία τις τελευταίες εξελίξεις,  προσθέτοντας ότι: «Εμείς δεν πολεμάμε του νεκρούς, αλλά οι νεκροί  δεν μπορεί και δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται από τους ζώντες για να ικανοποιήσουν εδαφικές απαιτήσεις και να νομιμοποιήσουν  σοβινιστικές διεκδικήσεις».

«Νωρίτερα ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, Νίκος Κοτζιάς, απέστειλε μήνυμα ευχαριστίας σε συνέδριο  σχετικά με την απόφαση της αλβανικής κυβέρνησης να ρυθμίσει το θέμα των ελληνικών στρατιωτικών νεκροταφείων στη χώρας κατά τη διάρκεια  του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου», σημειώνει η αλβανική «Tema».

Σχόλια
Χαρακτηριστικά είναι δύο σχόλια Αλβανών πολιτών στο δημοσίευμα της εφημερίδας «Tema», όπου το πρώτο,  που το υπογράφει ο Berisha Largohu αναφέρει:
 «Μη μιλάτε στο όνομα των Αλβανών, γιατί δεν είναι όλοι οι Αλβανοί της κοινότητας των τσάμηδων. Οι Αλβανοί δεν χρειάζεται να αντιδράσουν, είστε μια απλή κοινότητα και δεν μπορείτε να μιλάτε στο όνομα της πλειοψηφίας».


Και το άλλο που το υπογράφει ο beni, λέει μεταξύ των άλλων:


«Ασκείτε αυτόν τον ισλαμικό πατριωτισμό για νεκρούς!  Οι νεκροί είναι σεβαστοί από τους ζώντες, σε κάθε μέρος της γης ακόμη και αν είναι εχθροί! Ο ισλαμικός πολιτισμός σας δεν ταιριάζει με τους πολιτισμένους και τους ευρωπαίους».
(Στοιχεία από gazetatema.net)

--