Ενίσχυση του έργου!

Ενίσχυση του έργου!
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα çamët. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα çamët. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2019

Αλβανοτσάμηδες με φιλικά αισθήματα προς τους Έλληνες- Çamë shqiptarë me ndjenja miqësore ndaj Grekëve.

 

ΚΕΝΑΝ ΜΕΣΑΡΕ - Kenan (Qenan) Mesare




Αλβανοτσάμηδες με φιλικά αισθήματα προς τους Έλληνες

Υπήρχαν 8 τέτοιες οικογένειες, οι οποίες δεν έδειξαν ανθελληνική πολιτική, δεν πείραξαν ποτέ κανένα και έτσι, τόσο το Ελληνικό Κράτος και ο Ζέρβας, όταν μπήκε στα Γιάννενα, 16 - 17 Οκτωβριου 1944, όσο και μετέπειτα, ουδείς τους άγγιξε, διότι δεν είχαν δείξει καμία εχθρότητα εναντίον των Ελλήνων. Και τους άφησαν και τις περιουσίες για να μείνουν. Στην πραγματικότητα, δεν κατοικούσαν ακριβώς μέσα στην Θεσπρωτία, γιατί εκεί δεν έμεινε κανένας αλβανοτσάμης.

Μια από αυτές ήταν και η οικογένεια του Κενάν Μεσαρέ, η οποία κράτησε καi το αρχοντικό της, κράτησε τα πάντα. Ο Κενάν Μεσαρέ, γιός του Ταχσίν Πασά της Θεσσαλονίκης, γνωστός ζωγράφος, ποιητής και καλλιτέχνης, έμενε στα Γιάννενα με την οικογένειά του. Παντρεύτηκε μία αρχοντοπούλα από την Πωγωνιανή της περιοχής Μεσαρά, που έλεγε ότι η οικογένειά της κατήγετο από τον Ομέρ Βρυώνη, και έμεινε στα Ιωάννινα

Κατά την Κατοχή, αυτός έκανε το παν για να σταματήσει τους αλβανοτσάμηδες από το να σκοτώνουν τους Χριστιανούς και τους έλεγε ότι αυτό θα το πληρώσουν ακριβά μια μέρα. Για τον σκοπό αυτό προσπαθούσε να έρθει σε μία συνεννόηση με τους Ντιναίους και τους άλλους Μουφτήδες, αλλά αυτοί ήταν τόσο φανατισμένοι, που όχι μόνο δεν τον άκουγαν, αλλά και έκαναν δολοφονικές απόπειρες εναντίον του. Ο Κενάν Μεσαρέ κρατούσε ανέκαθεν μία φιλελληνική στάση και μάλιστα έχουμε πολλές ζωγραφιές του το 1912 κλπ, από την εποχή εκείνη στα Μουσεία μας. Οι δύο γιοί του, Ραμψής και Ίνης, φοίτησαν στην Ζωσιμαία Σχολή.

Η σημαία του Κροκόδειλου Κλαδά

Η ιδέα (και οι χάρτες) της «Μεγάλης Αλβανίας» είναι πολύ παλιά και εμπνεύστηκε από τους…Ιταλούς. Αυτοί τότε, σχεδίασαν να καταλάβουν τα Ελληνικά εδάφη, μέσω … Αλβανίας, την οποίαν πάντοτε θεωρούσαν προτεκτοράτο τους, Έπεισαν, λοιπόν, τους Αλβανούς να σηκώσουν, ως δική τους, την σημαία που είχε ο Κροκόδειλος Κλαδάς (1425 – 1490), ο πρώτος βυζαντινός άρχοντας, που ξεκίνησε από την Σπάρτη και σάρωσε όλη την Ελλάδα, πολεμώντας τους Τούρκους. Ο Κλαδάς συνέπραξε με τον γιο του Σκεντερμπεη , τον Ιωάννη. και έδωσαν μεγάλες μάχες στο κάστρο της Κρούγιας. Όμως , προδόθηκε από τους Βενετσιάνους , δήθεν συμμάχους, που τον εγκατέλειψαν , και το 1490 έπεσε στα χέρια των Τούρκων. Υπέστη μαρτυρικό θάνατο με αποτρόπαια βασανιστήρια, γδάρσιμο και διαμελισμό του σώματός του. Το δέρμα του, το γέμισαν με άχυρο οι Οθωμανοί και το έστειλαν στην Κωνσταντινούπολη, στον σουλτάνο Βαγιαζήτ Β' για να βεβαιωθεί ότι ο μεγαλύτερος εχθρός των Οθωμανών είναι νεκρός…

Η ιταμή στάση των Άγγλων απέναντι στον Ναπολέοντα Ζέρβα


Στέφανος Σαράφης - Ronald MacKenzie Scobie - Ναπολέων Ζέρβας-
Stefan Sarafi- Ronald MacKenzie Scobie- Napoleon Zerva

Οι Εγγλέζοι, για να ξεγελάσουν τους Γερμανούς ότι θα κάνουν, δήθεν, απόβαση στην Ήπειρο, είχαν ετοιμάσει την 10η Μεραρχία με τακτικό στρατό, μόνιμους αξιωματικούς και Συνταγματάρχη τον Βασίλειο Καμάρα και η Ήπειρος θεωρείτο, ως προκεχωρημένο φυλάκιο της 8ης Στρατιάς του Μοντγκόμερυ. Το τέχνασμα πέτυχε, οι Γερμανοί ξεγελάστηκαν και ενώ περίμεναν απόβαση των Συμμάχων στην Ήπειρο, αυτή έγινε στην Νορμανδία και στην Ιταλία. Τότε οι Άγγλοι απεφάσισαν ότι δεν χρειάζονται πλέον τον Ν. Ζέρβα και τον διέταξαν να πάρει τους άνδρες του και να φύγει για την Κέρκυρα.

Ο. Ν. Ζέρβας κατέβηκε στην Αθήνα και βρήκε τον Στρατηγό Ronald MacKenzie Scobie και του είπε :

«Γιατί δεν μας βοηθάτε; Γιατί μας κόψατε κάθε βοήθεια και μας λέτε να φύγουμε από την Ήπειρο και να πάμε στην Κέρκυρα?»

Όμως, ο Σκόμπυ ήταν αμετάπειστος και έτσι οι 8000 άνδρες του Ζέρβα διεκπεραιώθηκαν στην Κέρκυρα και παρέμειναν εκεί απομονωμένοι.

Από την άλλη πλευρά, οι Εγγλέζοι διέταξαν τον ΕΛΑΣ, με τον Σαράφη και τον Βελουχιώτη, να έρθουν στην Ήπειρο και να μπουν στα Γιάννενα, ενώ στην Αθήνα είχε αρχίσει το ''κίνημα'' με άλλο κομμάτι των Άγγλων και αυτών που δρούσαν με τους κομμουνιστές.

Και να σκεφθεί κανείς ότι ο Ν. Ζέρβας υποχρεώθηκε , σε κάποιες μάχες, να πολεμήσει σε δύο μέτωπα ταυτόχρονα : από την μια οι εχθρικές δυνάμεις (Ιταλοί, Γερμανοί, Αλβανοτσάμηδες) και από την άλλη τα στίφη του Άρη Βελουχιώτη, που οι Άγγλοι τον έβαλαν να μπει στα Γιάννενα , νικητής και τροπαιούχος (!).

Θωμαΐς Παριανού



Çamë shqiptarë me ndjenja miqësore ndaj Grekëve.

Ka 8 familje të tilla, të cilat nuk nuk treguan politikë antihelene, nuk ngacmuan kurrë asnjë dhe kështu, sa Shteti Grek sa dhe Zerva, kur hyri në Janinë, 16-17 Tetor 1944, sa dhe më vonë, askush nuk i preku, sepse nuk kishin treguar asnjë lloj armiqësie ndaj Helenëve dhe iu lanë dhe pasuritë që të qëndronin. Në realitet, nuk banonin pikërisht brenda Thesprotisë, sepse atje nuk banonte asnjë çam shqiptar.

Një prej këtyre familjeve ishte ajo e Kenan Mesare, e cila ruajti shtëpinë e saj, mbajti gjithçka, biri i Tahsin Pashait të Selanikut, piktor i njohur, poet dhe artist, banonte në Janinë me familjen e tij. U martua me një fisnike nga Pogoni i zonës së Mesarës, që thoshte se familja e saj i kishte rrënjët nga Omer Vrioni, dhe banonte në Janinë.

 
Gjatë pushtimit, ai bëri gjithçka që të ndalonte shqiptarët çamë që të mos vrisnin të Krishterët dhe ju thoshte se këtë do ta paguanin rëndë. Për këtë arsye përpiqej që të arrinte një marrveshje me Dinot dhe Myftinjtë e tjerë, por ata ishin kaq shumë të ekstremizuar sa jo vetëm që nuk e dëgjonin por dhe tentuan që ta vrisnin. Kenan Mesare mbante gjithmonë një pozicion filohelen dhe bile kemi shumë piktura të 1912-ës etj nga ajo periudhë në Muzetë tona. Dy djemtë e tij, Ramsi dhe Inis, studiuan në Zosimea.

Flamuri i Krokodil Kladha

Ideja (dhe hartat) e “Shqipërisë së Madhe” ishin janë të shumë të vjetra dhe të frymëzuara nga Italianët të cilët në atë kohë planifikonin që të pushtonin tokat Helene, nëpërmjet .... Shqipërisë, të cilën gjithmonë e konsideronin protektoratin e tyre. I bindën pra, shqiptarët që të ngrenë si flamur të tyre flamurn e Krokodil Kladës (1425-1490), fisnikut të parë bizantin, që u nis nga Sparta duke luftuar Turqit. Klada bashkëpunoi me djalin e Skëndërbeut, Joanin (Gjonin) dhe bënë beteja të mëdha në kështjellën e Krujës. Por, u tradhëtua nga Venecianët, gjoja aleatët, që e braktisën dhe në vitin 1490 ra në duart e turqve. Pati një vdekje martirizuese me torrtura të tmerrshme, rrjepje dhe coptim të trupit të tij. Lëkurën e tij e mbushën me kashtë osmanët dhe e dërguan në Konstandinupojë, tek sulltani Bajazit II që të sigurohej se armiku më i madh i Osmanëve ishte i vdekur.


Pozicioni arrognat i Anglezëve ndaj Napoleon Zervës.




Anglezët, që t’ia u hidhnin gjermanëve se gjoja do të zbarkonin në Epir, kishin përgatitur Regjimentin e 10-të me ushtri të rregullt, oficerë të përhershëm dhe Kolonel Vasil Kamarë. Kështu Epiri konsiderohje si post i përparmë i  Ushtrisë së 8-të të Montogomerit. Ky marifet pati sukses, Gjermanët u mashtruan dhe ndërsa prisnin që të bëhej zbarkim i aleatëve në Epir, ajo u bë në Normandi dhe në Itali. Atëhere Anglezët vendosën se nuk iu duhej më N Zerva dhe e urdhëruan që të merrte burrat e tij e të shkonte në Korfuz.

N Zerva zbriti në Athinë dhe gjeti Gjeneralin Ronald MacKenzie Scobie dhe i tha:

“Pse nuk na ndihmoni? Pse na pretë çdo lloj ndihme dhe na thoni që të ikim nga Epiri e të shkojmë në Korfuz?”

Por, Scoby nuk ndërroi mendje dhe kështu 8000 burrat e Zervës kaluan në Korfuz dhe mbetën atje të izoluar.


Nga ana tjetër Anglezët urdhëruan ELAS me Sarafin dhe Veluhiotin që të vinin në Epir dhe të hynin në Janinë, ndërsa në Athinë do të kishte filluar “lëvizja” me një pjesë tjetër të Anglezëve  dhe atyre të cilët vepronin me komunistët.


Të imagjonin se N Zerva u detyrua, në disa raste të luftonte në dy fronte njëheresh: nga njëra anë forcat armike (Italianë, Gjermanë, Shqiptarë Çamë)  dhe nga ana tjetër turmat e Ari Veluhiotit, që Anglezët e vunë që të hynte në Janinë, fitimtar dhe triumfues (!).

Thomais Parianu,

Përktheu Pelasgos Koritsas






Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2018

Παραλήρρημα των "Τσάμηδων", μετά την παραίτηση του Ν. Γκοτζιά, που θέλουν νεκροταφεία!

Σε νέο παραλήρρημα επιδόθηκαν οι "Τσάμηδες", με αφορμή την παραίτηση του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών Νίκου Γκοτζιά και το μήνυμα, που του απέστειλε ο Αλβανός υπουργός των Εξωτερικών Ντιτμίρ Μπουσάτι, όπου κάνει λόγο για την καλή συνεργασία τους. Μεταξύ άλλων το κόμμα των "Τσάμηδων", που συνεργάζεται πλέον με τους "δεξιούς" της γειτονική χώρας, μόνο ο πρόεδρος Σπετίμ Ιντρίζι, όχι οι βουλευτές, που παραμένουν με τους "σοσιαλιστές", σε σχετική ανακοίνωση έφτασε να απαιτεί και τη δημιουργία "Τσάμικων" νεκροταφείων στη Θεσπρωτία! Αναφέρει στην ανακοίνωση του το "PDIU": «Ο Αλβανός ΥΠΕΞ ευχαρίστησε, λέει, τον ΥΠΕΞ της Ελλάδος Κοτζιά που παραιτήθηκε. Για ποιο πράγμα ευχαριστεί ο Μπουσάτι, τον ομόλογο του ούζου και του χορού του Ζορμπά; Τον ευχαριστεί για τα νεκροταφεία των Ελλήνων στρατιωτών που ήρθαν ως κατακτητές στην Αλβανία, τη στιγμή που οι τσάμηδες δεν έχουν και σήμερα ακόμα, τάφους; Τον ευχαριστεί για την επαίσχυντη Συμφωνία για τα τοπωνύμια, τον ευχαριστεί για τη Συμφωνία για τις θαλάσσιες ζώνες για την οποία ο Κοτζιάς δήλωνε ότι η Ελλάδα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια; Τον ευχαριστεί που η Ελλάδα διατηρεί ακόμα το νόμο του εμπολέμου με την Αλβανία, ευχαριστεί τον υπουργό μιας χώρας, με την οποία η Αλβανία είναι επίσημα σε πόλεμο; Τον ευχαριστεί για τις δηλώσεις του περί ανυπαρξίας του “τσάμικου” και για συνεργασία των τσάμηδων με τους ναζί; Να ξέρετε όμως, κ. Μπουσάτι, ότι η “τσαμουριά” θα σας παγώσει το χαμόγελο στα χείλη, έτσι όπως του κ. Κοτζιά». Τι να σχολιάσει κανείς. Όταν η λογική και η ψυχραιμία χάνονται, επώμενο επικίνδυνο σκαλοπάτι είναι ο ακραίος εθνικισμός. 
http://katoci.blogspot.com/

Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2018

Ο Αθανάσιος Γκότοβος μιλάει για το θέμα των Τσάμηδων στη συνέντευξη που παραχώρησε στην Κατερίνα Σχισμένου! - Libër i ri i bazuar në arkivat gjermane për krimet e Çamëve!


Τεράστιο ενδιαφέρον εκδηλώθηκε  μετά την έκδοση του νέου βιβλίου του πανεπιστημιακού Θανάση Γκότοβου -Τσαμουριά- και πολλές συζητήσεις και προβληματισμοί έχουν προκληθεί σε κάθε επίπεδο με τα στοιχεία που φέρνει ο κ.Γκότοβος στο φως. Ήταν για μας άγνωστα και αρκετά αδιευκρίνιστα και νομίζω πως η συνέντευξη που μας παραχώρησε ο κ. Γκότοβος θα λύσει όχι μόνο πολλές απορίες αλλά συνεισφέρει και στη γνώση και αλήθεια μιας περιοχής που έχει περάσει τόσα πολλά αλλά και σε ρωγμές της ιστορίας που αρχίζουν να φωτίζονται…

1.Τι ακριβώς σημαίνει Τσαμουριά;
Η περιοχή του σημερινού νομού Θεσπρωτίας, ένα τμήμα του νομού Πρέβεζας και τμήμα της Βορείου Ηπείρου, στα βόρεια της Κονίσπολης, ονομαζόταν επί Τουρκοκρατίας Τσαμουριά. Υπάρχουν διάφορες εκτιμήσεις για την ετυμολογία της λέξης και επομένως για την αρχική σημασία της. Καμία από αυτές δεν είναι μέχρι σήμερα γενικώς αποδεκτή.

2.Είναι μια σελίδα με αρκετά σκοτάδια στην οποία ρίχνετε φως και μάλιστα τόσο φως σε μια  περίοδο που και πάλι προκύπτουν αλυτρωτικές τάσεις από την όμορη χώρα. 
Γιατί όμως αυτή την περίοδο;
Τι νομίζετε πως το προκαλεί;
Η περίοδος της Κατοχής είναι όντως μια από τις πιο σκοτεινές και αιματηρές περιόδους για τη Θεσπρωτία και την Πρέβεζα, διότι τότε επιχειρήθηκε εκεί ο «καθαρισμός» της περιοχής από το χριστιανικό στοιχείο, δηλαδή είτε ο φυσικός αφανισμός (δολοφονίες, εκτελέσεις, στέρηση των προς το ζήν) είτε η φυγή μέσω της τρομοκράτησης του χριστιανικού πληθυσμού από ένοπλα τμήματα μουσουλμάνων Τσάμηδων, υπό την επίβλεψη των κατοχικών δυνάμεων, ιταλικών μέχρι το καλοκαίρι του 1943 και γερμανικών αργότερα και μέχρι το καλοκαίρι του 1944). Τα γεγονότα αυτά είναι λίγο πολύ γνωστά, με κορυφαία την εκτέλεση των 49 της Παραμυθιάς και την καταστροφή των χωριών του Φαναρίου.

3.Διαβλέπετε κάποιο κίνδυνο από την όλη αυτή αφύπνιση;
Αν οι αλυτρωτικές φωνές στη γειτονική χώρα ήταν προϊόντα μιας περιθωριακής ομάδας, τα πράγματα δεν θα ήταν ιδιαίτερα ανησυχητικά.
 Όταν, όμως, αποτελούν κυβερνητικό Πρόγραμμα, αλλά και δεσπόζουσα ιδεολογία σε πνευματικούς θεσμούς της χώρας αυτής (π.χ. Ακαδημία), και όταν συντονίζονται με επιθετικές πολιτικές άλλης γειτονικής χώρας, τότε τα πράγματα αλλάζουν. 
Η Ελλάδα δεν πρέπει να θεωρεί τον μετακομμουνιστικό αλβανικό αλυτρωτισμό ως επικοινωνιακό παιχνίδι για εσωτερική (αλβανική) κατανάλωση, αλλά ως πραγματική απειλή, ως εχθρική ενέργεια της ηγεσίας της γειτονικής χώρας απέναντι στη χώρα μας. 
Ο αλβανικός αλυτρωτισμός, άλλωστε, έχει δημιουργήσει και σε άλλες περιοχές των Βαλκανίων ζητήματα (π.χ. Κόσοβο, ΦΥΡΟΜ), η Τσαμουριά είναι ένα από τα μέτωπά του. Άλλωστε δεν υπάρχει σχεδόν καμία πρώην κομμουνιστική χώρα στην οποία να μην έχουν εκδηλωθεί μετά την κατάρρευση του καθεστώτος ακραίες εθνικιστικές και αλυτρωτικές τάσεις στην Ανατολική Ευρώπη και τα Βαλκάνια.

4.Πόσο δύσκολο ήταν να βρεθούν και να καταγραφούν πηγές και μαρτυρίες για την Τσαμουριά;
Στην πρώτη περίοδο, αμέσως μετά τα γεγονότα, δεν ήταν πολύ δύσκολο να βρεθούν και να καταγραφούν μαρτυρίες. Ωστόσο οι ερευνητές της εποχής εκείνης είχαν άλλη μεθοδολογία και έτσι δυστυχώς δεν συγκέντρωσαν αυτούσιες μαρτυρίες με τη μορφή συνεντεύξεων, αλλά περιορίστηκαν στα συμπεράσματα και στις καταγραφές. Επειδή, όμως, η ελληνική διοίκηση κατά τη διάρκεια της Κατοχής από ένα σημείο και μετά είχε παραλύσει στην περιοχή, επίσημη καταγραφή των συμβάντων δεν υπήρξε, παρά μόνο μετά την απελευθέρωση.
Αντιθέτως, η γερμανική στρατιωτική διοίκηση διενεργούσε λεπτομερέστατες καταγραφές των συμβάντων σε καθημερινή βάση. Από τις καταγραφές αυτές προκύπτει μια πολύ ρεαλιστική εικόνα για τους υπευθύνους της καταστροφής και τη δράση τους. Τα στοιχεία αυτά φυλάσσονται στα γερμανικά στρατιωτικά αρχεία στις πόλεις Κόμπλενς και Φράϊμπουργκ της Γερμανίας. Όσοι ενδιαφέρονται να τα μελετήσουν πρέπει να ταξιδέψουν μέχρι εκεί. Δυστυχώς τα αρχεία αυτά δεν έχουν ψηφιοποιηθεί, ώστε να έχει κανείς πρόσβαση και εξ αποστάσεως.

5.Πώς θα περιγράφατε την προσωπικότητα του Dr.Nuri Dino του πρωτεργάτη της Ξίλια;
Για την ίδια την προσωπικότητα του Νουρί Ντίνο δεν έχουμε πολλές πληροφορίες. Τα γερμανικά αρχεία, αλλά και κάποιες μαρτυρίες Γερμανών αξιωματικών που τον γνώρισαν από κοντά και έγραψαν μετά τον πόλεμο αναμνήσεις από την εποχή εκείνη, υπογραμμίζουν τη φανατική προσήλωση στην ιδέα της Μεγάλης Αλβανίας, τη φιλοδοξία του να γίνει νομάρχης Θεσπρωτίας και αργότερα Αργυροκάστρου, την ικανότητά του να δίνει στις γερμανικές αρχές χρήσιμες πληροφορίες για την ελληνική αντίσταση και το μεγάλο μίσος του για τους Έλληνες και την Ελλάδα.

6. Όπως αναφέρετε και μέσα στο βιβλίο σας υπήρχαν και σε άλλες βαλκανικές και όχι μόνο περιοχές παρόμοιες ενέργειες επιθετικού μειονοτικού εθνικισμού, όπως στην Βοσνία, Κόσσοβο, Τσεχία, Πολωνία, Ρουμανία, Ουκρανία, Ρωσία, Βαλτική....ποιά η διαφορά τους με τις πολύπαθες περιοχές της Θεσπρωτίας;
Δύο είναι οι πιο σημαντικές διαφορές. 
Η πρώτη αφορά την έκταση της δράσης του μειονοτικού εθνικισμού στη Θεσπρωτία, όπου μεγάλο μέρος του χριστιανικού πληθυσμού κατά τη διάρκεια της Κατοχής αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την περιοχή, ενώ οι δολοφονίες και οι εκτελέσεις πρέπει να ξεπερνούν τον αριθμό 525 που δίνει μια επίσημη εμπιστευτική έκθεση (η έκθεση Ζάκκα) το 1948. 
Η δεύτερη αφορά τη διαδικασία εξόδου των Μουσουλμάνων Τσάμηδων, όταν τα ένοπλα τμήματά τους, χωρίς τη στήριξη πλέον των γερμανικών κατοχικών δυνάμεων, ήρθαν αντιμέτωπα με τις συμμαχικές δυνάμεις, εκπροσωπούμενες από τους πολεμιστές του Ζέρβα, αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν, μαζί με τον άμαχο πληθυσμό (γυναικόπαιδα). 
Η φυγή των γερμανικών και φιλογερμανικών μειονοτήτων στην Ανατολική Ευρώπη προς τη Γερμανία ήταν ιδιαίτερα αιματηρή και ο κόκκινος στρατός ιδιαίτερα σκληρός. 
Η εκκένωση της Θεσπρωτίας από τον αλβανομουσουλμανικό πληθυσμό το καλοκαίρι και το Φθινόπωρο του 1944, παρά τα περιορισμένης έκτασης έκτροπα που σημειώθηκαν κατά την απελευθέρωση ορισμένων πόλεων λίγους μήνες πριν την απόφαση της ηγεσίας των Αλβανοτσάμηδων για εκκένωση της περιοχής, υπήρξε συντεταγμένη και δεν συνοδεύτηκε από ωμότητες των μονάδων του Ζέρβα εναντίον του άμαχου πληθυσμού.

7.Υπήρξε ποτέ δίκη και καταδίκη αυτών των εγκληματιών πολέμου που σήμερα θα λογοδοτούσαν σε διεθνή δικαστήρια;
Γνωρίζουμε την τύχη τους;
Σε ό,τι αφορά την πλευρά των Μουσουλμάνων Τσάμηδων που είχαν εμπλακεί κατά τη διάρκεια της Κατοχής σε εγκλήματα, υπήρξαν δίκες και καταδίκες από το 1945 μέχρι το 1948. 
Μόνο που οι δικαστικές αποφάσεις δεν εκτελέστηκαν ποτέ, διότι οι καταδικασθέντες βρίσκονταν τότε σε αλβανικό έδαφος και δεν εκδόθηκαν ποτέ στην Ελλάδα για να εκτίσουν την ποινή. Από την πλευρά των γερμανικών κατοχικών δυνάμεων καταδικάστηκε ένας μόνο, ο στρατηγός Hubert Lanz στις λεγόμενες παρεπόμενες δίκες της μεγάλης δίκης της Νυρεμβέργης, αλλά ποτέ δεν εξέτισε ολόκληρη τη δωδεκαετή ποινή φυλάκισης. Το 1951 αποφυλακίστηκε ύστερα από αμερικανική παρέμβαση. 
Παρότι η Ελλάδα, με πρωταγωνιστή τον Ηπειρώτη δικαστή Ανδρέα Τούση, επί μία δεκαετία – μέχρι το 1959 - προσπάθησε να υποχρεώσει τους Γερμανούς εγκληματίες πολέμου να λογοδοτήσουν για τη δράση τους, η δυτικογερμανική κυβέρνηση προέβαλε σθεναρή αντίσταση και ουσιαστικά τους προστάτευσε τόσο από την ελληνική,  όσο και από τη γερμανική δικαιοσύνη. Πρόκειται για ένα θλιβερό κεφάλαιο στις μεταπολεμικές ελληνογερμανικές σχέσεις που δεν έχει ακόμη πλήρως ερευνηθεί. Άλλωστε δεν είναι το μόνο.

8.Τι σημαίνει τελικά ιστορική καταγραφή για μια περιοχή που βίωσε μαι πρωτοφανή βία από μια μειονότητα;
Είναι υποχρέωση της επιστήμης να δώσει μια ρεαλιστική εικόνα των συμβάντων της εποχής αυτής στην περιοχή κατά τη διάρκεια της Κατοχής, καθώς και των αιτίων που τα προκάλεσαν. Θα ήταν, νομίζω, ασέβεια προς τη μνήμη όσων έχασαν τότε τη ζωή τους εξ αιτίας της φασιστικής και ναζιστικής βίας των κατοχικών στρατευμάτων και των συμμάχων τους αν υιοθετούσαμε μια στάση απάθειας ή λήθης απέναντι στα γεγονότα.

9. Ποτέ σε κανένα σχολικό βιβλίο ιστορίας δεν έχει διδαχθεί αυτή η ιστορική πτυχή. Πόσο αναγκαία την κρίνετε και γιατί;
Είναι αναγκαία από παιδαγωγικής πλευράς, τόσο για τη δημιουργία γνήσιας ιστορικής συνείδησης, όσο και για τη συμμετοχή των νέων, και αργότερα των πολιτών, στο δημόσιο διάλογο για τα ζητήματα αυτά, όταν ανακινούνται για οποιονδήποτε σκοπό. 
Η δική μας άγνοια ή λειψή πληροφόρηση γύρω από τα γεγονότα και τις αιτίες τους είναι πολύτιμοι βοηθοί για τους επιτήδειους που, για τους δικούς τους λόγους, επιχειρούν να διαδώσουν μια στρεβλή εικόνα για αυτά που συνέβησαν στην Ήπειρο κατά τη διάρκεια της Κατοχής. 
Η έκφραση «περασμένα, ξεχασμένα» μπορεί να είναι χρήσιμη για ορισμένες περιπτώσεις, για άλλες όμως έχει μεγάλο κόστος.

Η ιστορία δεν πρέπει ποτέ να ξεχνιέται αλλά ούτε και να την προσπερνάμε. Αξίζει πολλές φορές να στεκόμαστε και ν΄ αφουγκραζόμαστε όσα έχει να μας πει και να μας μεταφέρει από το παρελθόν, γιατί το παρόν είναι η συνέχεια και η προοπτική του μέλλοντος.

Το βιβλίο Τσαμουριά του Θανάση Γκότοβου κυκλοφορεί από τις Εναλλακτικές Εκδόσεις.
https://romiazirou.blogspot.com
















Κατερίνα Σχισμένου
Interes tepër të veçantë krijoji libri i ri i pedagogut Thansi Gkotovo-Çamëria- dhe të shumta janë pyetjet që kanë lindur në çdo nivel nga të dhënat që nxjerr në dritë z Gkotovo. Shumë prej tyre ishin për ne të panjohura dhe mjaft të paqarta  dhe mendoj se me intervistën që na dha z Gkotovos do të t'iu japë përgjigje mjaft prej pyetjeve tona por që ofron në dije dhe në të vërtetat që lidhen me një zonë që ka kaluar shumë dhe mbi të çara të historisë të cilat kanë filluar të ndriçohen....

1. Çfarë do të thotë Çamëri?

Zona e Prefekturës së sotme të Thesprotisë, është një pjesë e prefekturës së Prevezës dhe pjesë e Epirit të Veriut, në Veri të Konispolit, quhej në periudhën e pushtimit osman, Çamëri. Ka mjaft vlerësime për etimologjinë e fjalës dhe si rrjedhim për kuptimin e saj fillestar. Asnjëra prej atyre nuk është deri më sot e pranuar gjërësisht.
2. Është një faqe me mjaft errësira tek të cilat ju hidhni dritë dhe bile kaq shumë dritë në një periudhë që përsëri shfaqen tendenca irredentiste nga vendi fqinj.
Por pse kjo periudhë?
Çfarë mendoni se e shkakton?
Periudha e Pushtimit është me të vërtetë një prej periudhave më të errëta dhe më të përgjakshme për Thesprotinë dhe për Prevezën, sepse atëhere u tentua atje "pastrimi" i zonës nga elementi i krishter, dmth sa zhdukja fizike (vrasje, ekzekutime, mungesë e të mirave bazë për jetën) sa dhe largimi nëpërmjet terrorizimit të elementit të krishter nga grupe të armatosura të çamëve myslymanë, nën mbikqyrjen e forcave pushtuese, ato italiane deri në verë të vitit 1943 dhe më vonë të atyre gjermane deri në verë të vitit 1944). Këto ngjarje janë pak të njohura, me kulm ekzekutimin e 49 intelektualëve të Paramithisë dhe shkatërrimin e fshatit Fanari.
3. Shikoni ndonjë rrezik nga gjithë ky zgjim?
Nëse zërat irredentiste nga vendi fqinj janë produkte të një grupi margjinal, gjërat nuk janë kaq shumë shqetësuese.
Por, kur, ato janë pjesë e programit qeveritar dhe ideologji mbizotëruese në institucionet shpirtërore të këtij vendi (psh të Akademisë) dhe kur ato koordinohen me politika agresive të një vendi tjetër fqinj, atëhere gjërat janë ndryshe.
Greqia nuk duhet që irredentizmin postkomunist  shqiptar ta konsiderojë si një lojë për konsum të brendshëm (shqiptar), por si një kërcënim real, si një veprim armiqësor të udhëheqjes së vendit fqinj ndaj vendit tonë.
Përtej kësaj, irredentizmi shqiptar,  ka krijuar në zona të tjera të Ballkanit probleme (psh Kosovë, FYROM), dhe Çamëria është një prej fronteve të tij. Nuk ekziston asnjë vend ish-komunist tek i cili të mos jenë shfaqur pas rrënies së pushteit, tendenca ekstreme irredentiste dhe nacionaliste, në Evropën Lindore dhe në Ballkan.

4. Sa e vështirë është që të gjenden dhe të regjistrohen burimet dhe dëshmitë për Çamërinë?

Në fazën e parë, menjëherë pas ngjarjeve, nuk ishte shumë e vështirë që të gjendeshin dhe të regjistroheshin dëshmi. Ndërkaq studiuesit e kësaj periudhe kishin një tjetër metodologji dhe nuk mblodhën dëshmitë reale me formën e intervistave, por u mjaftuan në konkluzionet dhe në regjistrimet. Por, mqs udhëheqja helene gjatë Pushtimit, që në një pikë e tutje, në këtë zonë ishte e paralizuar, regjistrim zyrtar nuk pati , përveç se pas çlirimit.
Në kundërshtim, komanda ushtarake gjermane kryente regjistrime tepër të hollësishme të ngjarjeve në bazë të përditëshme. Nga këto regjistrime del një imazh tepër real për përgjegjësit e shkatërrimit dhe të aktivitetit të tyre. Këto të dhëna ruhen në arkivin ushtarak gjerman në qytetet Komblens dhe Fraiburg të Gjermanisë. Ata që interesohen që t'i studiojnë duhet që të udhëtojnë deri atje. Fatkeqësisht këto arkiva nuk janë digitalizuar, në mënyrë që të ketë mundësi dikush që t'i shikojë nga distanca.

5. Si do ta përshkruanit personalitetin e Dr Nuri Dino të  liderit të KSILIA?

Për vetë personalitetin e Nuri Dinos nuk kemi shumë informacione. Arkivat gjermane, por dhe disa dëshmi të oficerëve gjermanë që e njohën nga afër dhe shkruan pas luftës kujtimet nga ajo periudhë, theksojnë përkushtimin e tij fanatik mbi idenë e Shqipërisë së Madhe, ambicien e tij që të bëhej Prefekt i Thesprotisë dhe më vonë i Gjirokastrës, aftësinë e tij që t'iu jepte institucioneve gjermane informacione për rrezistencën helene dhe urrejtja e tij e madhe për Grekët dhe Greqinë.

6. Ashtu siç përmendni dhe në librin tuaj ekzistonin dhe në vendet të tjera ballkanike veprime të ngjashme të nacionalizmit agresiv minoritar, si në Bosnjë, Kosovë, Çeki, Poloni, Rumani, Ukrainë, Rusi, Baltik.... cili është ndryshimi i tyre me zonat e shumëmunduara të Thesprotisë?

Dy janë ndryshimet më të rëndësishme.
I pari ka lidhje me dimensionin e aktivitetit të nacionalizmit minoritar në Thesproti, ku një pjesë e madhe e popullatës së krishterë gjatë periudhës së pushtimit u detyrua që të braktisë  zonën ndërsa vrasjet dhe ekzekutimet me siguri e tejkalojnë numrin 525 sipas një raporti konfidencial (raporti Zakka) 1948.
I dyti ka lidhje me procesin e eksodit të Çamëve Myslymanë, kur çetat e tyre të armatosura, tashmë pa mbështetjen e forcave pushtuese gjermane, u përballën me forcat aleate, të cilat përfaqësoheshin nga luftëtarët  e Zervës, u detyruan që të tërhiqeshin, bashkë me popullatën e paarmatosur (gra e fëmijë).
Largimi i minoriteteve gjermane dhe filogjermane në Evropën Lindore drejt Gjermanisë ishte mjaft i përgjakshëm dhe ushtria e kuqe mjaft e ashpër.
Evakuimi i Thesprotisë nga popullata shqiptaro-myslymane në Verë dhe në Vjeshtë të 1944-ës, megjithë incidentet e kufizuara në masë,  që ndodhën gjatë çlirimit të disa qyteteve, pak muaj pas vendimit të udhëheqjes së shqiptaro-çamëve për evakuim të zonës, ishte e koordinuar (e rregullt) dhe nuk u shoqërua nga veprime të egra nga njësitë e Zervës ndaj popullatës së pambrojtur.

7. Ka pasur ndonjëherë gjyq apo dënim të atyre kriminelëve të luftës që sot do të japin llogari në gjykatat ndërkombëtare? A e dinë fatin e tyre?

Përsa i përket Çamëve Myslymanë që kanë lidhje me krimet e kryera gjatë periudhës së Pushtimit, pati gjyqe dhe dënime nga viti 1945 deri në vitin 1948.
Vetëm se vendimet e gjykatave nuk u ekzekutan kurrë, sepse të dënuarit gjendeshin atëhere në territor shqiptar dhe nuk u ekstraduan kurrë në Greqi që të kryenin dënimin. Nga ana e forcave pushtuese gjermane u dënua vetëm një person, gjenerali Hubert Lanz në të ashtuquajturat gjyqet shtesë të gyqit të madh të Nyrembergut, por asnjëher nuk kreu të gjithë dënimin e tij 12 vjeçar. Në vitin 1951 u lirua pas ndërhyrjes amerikane.
Megjithëse Greqia, me protagonist gjyqtarin epirot AnderaTushi, për një dhjetëvjeçar- deri në vitin 1959- u përpoq që të detyronte kriminelët gjermanë të luftës që të jepnin llogari për aktivitetin e tyre, qeveria gjermanoperendimore krijoi një rrezistencë të fortë dhe në esencë i mbrojti sa nga drejtësia greke sa dhe nga ajo gjermane. Bëhet fjalë për një kapitull të trishtë të marrdhënieve gjermano-greke të pasluftës e cila akoma nuk është studiuar. Nuk është dhe e vetmja.

8. Por çfarë do të thotë si përfundim regjistrimi histoik për një zonë që ka përjetuar një dhunë të paparë nga minoriteti?
Është detyrim i shkencës që të japë një pamje sa më reale të ndodhive të kësaj periudhe  në këtë zonë gjatë Pushtimit, pasi dhe të shkaqeve që e shkaktuan. Mendoj se do të ishte, mungesë respekti në ndaj kujtimit të të gjithë atyre që humbën jetën për shkak të dhunës fashiste dhe naziste të ushtrive pushtuese dhe të aleatëve të tyre nëse ne adoptonim një pozicion apatik ose harrues ndaj ngjarjeve.
9. Asnjëherë në asnjë libër shkollor të historisë nuk është mësuar ky aspekt historik. Sa të nevojshme gjykoni dhe pse?

Është e nevojshme nga pikëpamja pedagogjike, sa për krijimin e një ndërgjegjieje të vërtetë historike, sa dhe për pjesmarrjen e të rinjëve dhe më vonë të qytetarëve, në dialogun publik për këto çështje, që ngacmohen për çfarë do lloj qëllimi.
Mosdija jonë ose mungesa e informacionit rreth këtyre ngjarjeve dhe shkaqet e tyre janë ndihmës të çmuar për mashtruesit, të cilët për arsyet e tyre, përpiqen që të përhapin një imazh të shtrembër për ato sa ndodhën në Epir gjatë Pushtimit.
Shprehja "të kaluara, të harruara" mund të jetë me vlerë për disa raste, por për raste të tjera ka një kosto të lartë.

Historia nuk duhet kurrë që të harrohet por as dhe të tejkalohet. Ja vlen shumë herë të qëndrojmë dhe të  dëgjojmë ato sa ka për të na thënë dhe të na çojnë në të kaluarën, sepse e tashmja është vazhdimi  dhe prespektiva e së ardhmës.

Libri Çamëria e Thanasi Gkotovos u botua nga shtëpia Botuese "Botime Alternative"

Nga Katerina Skismenou

Përgatiti Përktheu © Pelasgos Koritsas.  

Πέμπτη 30 Αυγούστου 2018

Oι εγκληματίες Τσάμηδες και οι ανεδαφικές τους διεκδικήσεις!

Γράφει ο ΝΙΚΟΣ Θ. ΥΦΑΝΤΗΣ
 Διαδίδεται ότι διεξάγονται μυστικές διαπραγματεύσεις μεταξύ Ελλάδος και Αλβανίας για την επίλυση των εκκρεμοτήτων μεταξύ των δύο χωρών. Ασφαλώς, από την πλευρά των Αλβανών θα τεθεί προς διαπραγμάτευση και το ανύπαρκτο θέμα των Αλβανοτσάμηδων της Θεσπρωτίας. Ας έχουν υπόψη τους οι Έλληνες διαπραγματευτές ότι οι κραυγές των Τσάμηδων «για αποκατάσταση στις πατρογονικές εστίες», οι οποίες υποθάλπονται και υποκινούνται και από το επίσημο αλβανικό κράτος, δεν είναι τίποτε άλλο απόγές για ένα ανύπαρκτο θέμα, που εφευρέθηκε από τους Αλβανούς ως αντίβαρο του Βορειοηπειρωτικού. Το θέμα, κατά τακτά χρονικά διαστήματα, και κατά τρόπο προκλητικό, το φέρνουν στην επικαιρότητα για αντιπερισπασμό και προς τέρψη του αλβανικού λαού, ο οποίος, για χρόνια τώρα, τρέφεται με μίσος κατά της Ελλάδος.
Ο πληθυσμός των Αλβανοτσάμηδων το 1923 δεν ξεπερνούσε τις είκοσι χιλιάδες (20.000). Το 1926 η ελληνική Κυβέρνηση δέχτηκε να εξαιρεθούν από την ανταλλαγή των πληθυσμών οι Τσάμηδες, οι οποίοι, κατά το διάστημα του Μεσοπολέμου και μέχρι την έναρξη του Δεύτερου Μεγάλου Πολέμου, απολάμβαναν πλήρη δικαιώματα, θρησκευτικά, διοικητικά και εκπαιδευτικά. Κατείχαν τα πιο εύφορα εδάφη της Θεσπρωτίας σε αντίθεση με τους Έλληνες που ζούσαν στις ορεινές και άγονες περιοχές.
Δυστυχώς, οι μουσουλμάνοι Τσάμηδες δεν εκτίμησαν τις ελευθερίες που απολάμβαναν και από το 1941-1944 συνεργάστηκαν με τις φασιστικές και ναζιστικές δυνάμεις και βιαιοπράγησαν εις βάρος του ελληνικού πληθυσμού. Οργανωμένες ομάδες περιέρχονταν την περιοχή και δολοφονούσαν, βίαζαν, πυρπολούσαν, άρπαζαν περιουσίες και γενικά διέπρατταν αποτρόπαια εγκλήματα εις βάρος των ντόπιων Ελλήνων Χριστιανών. Ανήκουστη η «εν ψυχρώ» δολοφονία των σαράντα εννέα (49) προκρίτων της Παραμυθιάς. Από τον Ιούλιο του 1943 μέχρι και τον Σεπτέμβριο του 1944, κατά τη διάρκεια δηλ. της γερμανικής κατοχής, οι Τσάμηδες είχαν ιδρύσει, με το όνομα «Εθνική Αλβανική Επιτροπή» (Ksili Nasional Skiperat) και κυβέρνηση. Τα ένοπλα μουσουλμανικά τάγματα που είχαν συσταθεί, αγωνίζονταν για την αυτονομία της Θεσπρωτίας και τη μελλοντική της υπαγωγή στο αλβανικό κράτος.
Το καλοκαίρι του 1944 έγιναν σφοδρές μάχες στη Θεσπρωτία μεταξύ των ανταρτικών ομάδων του ΕΔΕΣ και των Γερμανών. Σ’ αυτές τις μάχες οι Τσάμηδες πολέμησαν στο πλευρό των Γερμανών. Λίγο πριν από την απελευθέρωση κάτω από το βάρος της ενοχής τους πέρασαν ομαδικά τα σύνορα και μπήκαν στην Αλβανία. Οι Τσάμηδες που εγκατατάθηκαν αρχικά στην περιοχή της Βορείου Ηπείρου και στη συνέχεια στη Μέση Αλβανία λογαριάζονται περίπου σε δεκαοχτώ χιλιάδες.
Με τα πιο μελανά χρώματα οι κάτοικοι της Θεσπρωτίας περιγράφουν τις βιαιότητες και τα όργια των δημίων Τσάμηδων. Ο Σπύρος Μουσελίμης στο βιβλίο του «Ιστορικοί περίπατοι ανά τη Θεσπρωτία», Αθήνα 1976, γράφει: «Οι Τσάμηδες εξεστράτευσαν μετά των Γερμανών κατά των χωρίων της Κοιλάδας του Αχέροντα, επυρπόλησαν εκεί 24 χωριά, απήγαγον ομήρους περί τους 300, εφόνευσαν πλέον των 800, εβίασαν γυναίκες και παρθένους, απαγαγόντες και περί τας 50 κορασίδας εις χαρέμια των, ελεηλάτησαν όλον τον ζωικόν και κινητόν πλούτον των χωρίων και κατεδίκασαν τους εναπομείναντας και καταφυγόντας διά την σωτηρίαν των εις τα όρη να υποστώσιν τον εξ ασιτίας θάνατον... Οι Τουρκοτσάμηδες φάνηκαν τρισχειρότεροι των Γερμανών και Ιταλών κατακτητών».
Μέχρι σήμερα οι Τσάμηδες στα μέρη της Αλβανίας που εγκαταστάθηκαν και κυρίως στην Κονίσπολη, κοντά στα σύνορα με τη Θεσπρωτία, δεν έπαψαν να επιτίθενται κατά της Ελλάδος, έχοντας συμπαραστάτες αλβανικούς σοβινιστικούς κύκλους και την ίδια την αλβανική Πολιτεία.
Ο Μιχάλης Τρίτος, Καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) σε μία περισπούδαστη μελέτη στην Επιστημονική Επετηρίδα «Βορειοηπειρωτικά», τ. ΣΤ’, Ιωάννινα 2018, σελ. 31 και εξής, με πλούσια βιβλιογραφία για το θέμα, αναφέρεται στην επιθετική στάση των Τσάμηδων, που πρωτοστάτησαν στα επεισόδια προς την Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας, όπως τα επεισόδια κατά την ενθρόνιση του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστασίου, την πυρπόληση το 1998 του ναού του Αγίου Γεωργίου στο Μετόχι, στις καταπατήσεις εκκλησιαστικών περιουσιών και πολλά άλλα. 
Η οργάνωση «Τσαμουριά» δραστηριοποιείται επικίνδυνα: Τον Ιούνιο του 2002 έκαναν πορεία στην ελληνική Πρεσβεία των Τιράνων ζητώντας την επανεξέταση των περιουσιών των Τσάμηδων στην Ελλάδα. Προέβησαν στην έκδοση προπαγανδιστικών βιβλίων, όπως το βιβλίο «Ντοκουμέντα για την Τσαμουριά 1912-1913», γραμμένο από την ιστορικό Kalliopi Naska. Ένα βιβλίο που διαστρεβλώνει ασύστολα την ιστορική πραγματικότητα. Άλλο βιβλίο είναι ένα δίτομο βιβλίο 1.600 σελίδων του Alberti Katini που αναφέρεται στις διεκδικήσεις για την Τσαμουριά, όπως επίσης το βιβλίο του Χαϊρεντίν Γιουσούφι με τίτλο: «Ο Μουσάι Ντέμι και η αντίσταση των Τσάμηδων (1800-1947)», το οποίο θεωρείται συνέχεια του βιβλίου της Kalliopi Naska.
Να αναφέρουμε επίσης τα αλβανόφωνα περιοδικά «Κόχα» (Εποχή) και «Άμα» (Μητέρα Πατρίδα), τα οποία στα δημοσιεύματά τους περιλαμβάνουν τους Νομούς Ιωαννίνων, Θεσπρωτίας, Άρτας, Πρέβεζας, Φλώρινας, Καστοριάς και τμήμα του Νομού Γρεβενών.
Συνεχείς είναι οι ανεδαφικές «ιστορικές θέσεις» των Αλβανών με άρθρα στον περιοδικό και ημερήσιο Τύπο, όπως και στους τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς.
Οι ανεπίτρεπτες προκλήσεις και η συνεχής παραχάραξη της ιστορικής πραγματικότητας είναι ανάγκη να απασχολήσουν την ελληνική κυβέρνηση και τους διαπραγματευτές που συζητούν την διευθέτηση των εκκρεμοτήτων μεταξύ των δύο χωρών. Ειδικότερα για το θέμα των εγκληματιών Τσάμηδων οφείλει η ελληνική κυβέρνηση να είναι ανυποχώρητη και να μην ικανοποιήσει τις παράλογες απαιτήσεις τους.

Πέμπτη 19 Ιουλίου 2018

Θέμα τσάμηδων από τα …Σκόπια

http://alfa.mk/Upload//Video/Krstic_-_CAMI_Albanija_15_07_201871517580.mp4

Η μεγαλύτερη βαλκανική σύγκρουση, είναι ξεχασμένη και αγνοημένη, αλλά ωστόσο ενεργή, τουλάχιστον στα χαρτιά. Στην Ελλάδα παραμένει σε ισχύ ο νόμος για τον πόλεμο με την Αλβανία που αποφασίσθηκε το 1940.

Ιούλιος 16, 2018. 18:26

Η σκοπιανή τηλεόραση ‘Άλφα’ παρουσίασε χθες ένα ρεπορτάζ που είχε θέμα «Τσάμηδες και Αιγαιΐτες (Εγκείτσιτε)  μια παρόμοια ιστορία με διαφορετική μεταχείριση- στην Αλβανία κορυφαίο θέμα, στη ‘Μακεδονία’ ξεχασμένο».



 «Είναι παράλογο για δύο χώρες – μέλη του ΝΑΤΟ να έχουν ένα τόσο ανοιχτό ζήτημα», λέει ο πρέσβης Σαμπάν Μουράτι.


Η εμπόλεμη κατάσταση εξακολουθεί να υπάρχει για έναν κύριο λόγο – λέει ο πρέσβης Μουράτι που θεωρείται καλός ειδικός σε θέματα διεθνούς δικαίου και ειδικότερα στις σχέσεις μεταξύ των βαλκανικών κρατών.


«Είναι Αλβανοί Μουσουλμάνοι που ζούσαν στο βόρειο τμήμα της Ελλάδας. Εκδιώχθηκαν στο τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου με την κατηγορία της συνεργασίας με τους ΝΑΖΙ, αυτός είναι ο συλλογικός ισχυρισμός,  που δεν τεκμηριώνεται και δεν υποστηρίζεται από καμία διεθνή συμφωνία», εξηγεί ο πρέσβης Σαμπάν Μουράτι.


Οι τσάμηδες υποστηρίζουν ότι ο νόμος του πολέμου εξακολουθεί να ισχύει μόνο για να τους εμποδίσει να αναζητήσουν τα ακίνητα τους στην Ελλάδα.


«Έχουμε τίτλους ιδιοκτησίας και έγγραφα από την τουρκοκρατία, αλλά οι ελληνικές αρχές δεν τα δίνουν σημασία», λέει ο Σφετίμ Ιντρίζι, που στέκεται μπροστά στο κοστούμι της γιαγιάς του που κατόρθωσε να το φέρει με τη φυγή της στον πόλεμο.


«Δεν πρέπει  να ισχυρίζονται ότι υπήρξαν όλοι φασίστες», λέει και προσθέτει:  «οι γέροι και τα παιδιά δεν μπορούσαν να συμμετάσχουν στην σύγκρουση εκείνη την εποχή».


Το σκοπιανό κανάλι παρουσιάζει  τις θέσεις του προέδρου του κόμματος των αλβανοτσάμηδων στην Αλβανία.


«Δεν είναι μόνο οι Αλβανοί τσάμηδες, είναι οι ‘Μακεδόνες’, οι Ρομά, οι Τούρκοι και άλλες μειονότητες που έχουν απελαθεί από την Ελλάδα. Είναι το μόνο κράτος που δεν αναγνωρίζει τις μειονότητες, δεν επικυρώνει τις μειονοτικές συνθήκες», δήλωσε ο Σφετίμ Ιντρίζι.


Ο Σκοπιανός παρουσιαστής θα πει: 

«Η απέλαση των τσάμηδων μοιάζει με αυτήν των Αιγαιϊτών  από πολλές απόψεις- οι πρώτοι ήταν ως σύνολο επιφορτισμένοι με τη συνεργασία τους με τους ΝΑΖΙ, οι δεύτεροι είχαν συνεργασθεί με τους κομμουνιστές. Και στα δύο μέρη, η Ελλάδα άλλαξε τα ονόματα των πόλεων και των χωριών και τώρα  διατάζει την Αλβανία και τη ‘Μακεδονία’, να χρησιμοποιούν τα τοπωνύμιά τους».


«Αυτός που ξεχνά αυτό το ζήτημα θα αντιμετωπίσει σοβαρές συνέπειες, ριζικές και σκληρές απαντήσεις… Είμαστε έτοιμοι να καλέσουμε μποϊκοτάζ των ελληνικών προϊόντων και των ελληνικών τραπεζών… Δεν ζητάμε αλλαγή συνόρων, αλλά θέλουμε να επιστρέψουμε στα σπίτια των προγόνων μας», λέει ο Ιντρίζι.


«Έχουμε παραδείγματα από το παρελθόν, όταν η Ελλάδα χρησιμοποίησε τη θέση της ως χώρα μέλους της ΕΕ για να απειλήσει, σίγουρα όχι άμεσα, αλλά έμμεσα και κατέστησε σαφές στην Αλβανία ότι αν δεν αποδεχθεί κάτι θα επιλέξει το βέτο στη διεύρυνση», είπε η δημοσιογράφος Φατιόνα Μέϊντίν στα Τίρανα.


Ωστόσο, για την Ελλάδα το ζήτημα αυτό έχει κλείσει και η εμπόλεμη κατάσταση με την Αλβανία είναι ξεχασμένη στο συρτάρι, σημειώνεται χαρακτηριστικά.


(Στοιχεία από alfa.mk)


--