Ενίσχυση του έργου!

Ενίσχυση του έργου!
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα πολιτική. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα πολιτική. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 20 Φεβρουαρίου 2018

Γκρίζες ζώνες στη νέα συμφωνία με Αλβανία - To Vima: Dritëhijet e marrëveshjes së Detit me Shqipërinë


Σε πέπλο μυστικότητας οι συζητήσεις για τις θαλάσσιες ζώνες. Οι διεκδικήσεις των Τιράνων, τα 12 μίλια και τα Διαπόντια Νησιά

Προσαρμογές στη Συμφωνία για τις Θαλάσσιες Ζώνες του 2009, οι οποίες θα ικανοποιούν ορισμένες από τις αλβανικές απαιτήσεις, φαίνεται ότι προσανατολίζεται να αποδεχθεί η Αθήνα στο πλαίσιο του διαλόγου που ξεκίνησε τον περασμένο Νοέμβριο στην Κρήτη μεταξύ των υπουργών Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά και Ντίτμιρ Μπουσάτι. Το σημείο αυτό, σε συνδυασμό με την άρση της εμπολέμου καταστάσεως, βρίσκεται, σύμφωνα με τις υπάρχουσες ενδείξεις, στον πυρήνα της συμφωνίας-πακέτου που προωθούν οι κυβερνήσεις Ελλάδας και Αλβανίας με ορίζοντα την άνοιξη.

Οι συζητήσεις για τις θαλάσσιες ζώνες καλύπτονται από πέπλο άκρας μυστικότητας, αλλά από τις πληροφορίες που μέχρι στιγμής έχουν συλλεχθεί φαίνεται ότι κινούνται σε δύο γραμμές. Η πρώτη γραμμή είναι ότι η Αθήνα συμφώνησε να δεχθεί αναθεώρηση της Συμφωνίας του 2009 και να προβεί σε νέες διαπραγματεύσεις, με σκοπό να αλλάξει η οριοθέτηση που είχε συμφωνηθεί. Το σκεπτικό πίσω από αυτή την κίνηση της Αθήνας είναι ότι τα Τίρανα είχαν μάλλον αδικηθεί από την προηγούμενη συμφωνία. Η δεύτερη γραμμή είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση σχεδιάζει να προχωρήσει στην επέκταση των χωρικών υδάτων της στα 12 ναυτικά μίλια. Κινητήριος δύναμη πίσω από την επαναδιαπραγμάτευση είναι ότι μια «νέα» συμφωνία είναι καλύτερη από μια ανενεργή συμφωνία. Σύμφωνα με τις μέχρι στιγμής ενδείξεις, μέρος των οποίων είδε το φως της δημοσιότητας σε αλβανικά μέσα ενημέρωσης αλλά επιβεβαιώνονται από ελληνικές πηγές, η Αθήνα σκέφτεται «να αποζημιώσει» τα Τίρανα με μια θαλάσσια έκταση (πέριξ της Κέρκυρας). Αυτό θα μπορούσε να γίνει με μια μετατόπιση της γραμμής οριοθέτησης και ενδεχομένως με την επιλογή διαφορετικών γραμμών βάσης από την αλβανική πλευρά. Ωστόσο, τίποτε δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένο ώσπου να δημοσιοποιηθούν χάρτες και συντεταγμένες.

Πρέπει να επισημανθεί ότι η Συμφωνία του 2009 παρέχει ήδη τη δυνατότητα για την Αθήνα να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ν.μ., χωρίς να την παραβιάζει. Το δικαίωμα της επέκτασης είχε ενσωματωθεί στη Συμφωνία από τη στιγμή που οι δύο χώρες είχαν διαφορετική αιγιαλίτιδα ζώνη κατά τις συνομιλίες: 6 ν.μ. η Ελλάδα και 12 ν.μ. η Αλβανία. Αντίθετα, θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι η πιθανή αποδοχή από την Αθήνα ορισμένων αλβανικών επιχειρημάτων που μοιάζουν επικίνδυνα με αντίστοιχα τουρκικά, αναφορικά με την επήρεια των νησιών, ίσως εκληφθούν ως αρνητικό προηγούμενο από τρίτα μέρη, όπως η Αγκυρα.

Ο λόγος είναι ότι αν η σύγκλιση Αθήνας - Τιράνων βασιστεί στην αποδοχή της αλβανικής άποψης ότι τα Διαπόντια Νησιά (βορειοδυτικά της Κέρκυρας) χάνουν σε επήρεια σε σχέση με τη Συμφωνία του 2009, τότε αποδυναμώνεται πολιτικά η ελληνική θέση αρχής σε ό,τι αφορά το Καστελλόριζο (ότι δηλαδή το νησιωτικό σύμπλεγμα έχει πλήρεις θαλάσσιες ζώνες). Ακόμα και η επέκταση των χωρικών υδάτων μόνο έναντι της Αλβανίας θα ενίσχυε την πάγια θέση της Τουρκίας περί «ειδικών περιστάσεων» στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, τροφοδοτώντας τα τουρκικά επιχειρήματα σε μια μάλλον ευαίσθητη στιγμή. Κρίσιμο σημείο είναι αν η επέκταση στα 12 ν.μ. θα περιοριστεί έναντι της Αλβανίας ή θα αφορά όλο το Ιόνιο Πέλαγος, άρα και έναντι της Ιταλίας. Αν περιοριστεί προς Αλβανία, το επιχείρημα περί «ειδικών περιστάσεων» ενισχύεται. Αν συμπεριληφθεί η περιοχή προς Ιταλία, αυτό ίσως δημιουργήσει πρόβλημα με τη Ρώμη σε πιθανή επικαιροποίηση της ελληνοϊταλικής συμφωνίας οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας του 1977.

Οι αλβανικές αμφισβητήσεις έχουν εκφραστεί με σειρά ρηματικών διακοινώσεων, ιδιαίτερα από το 2015 και μετά, με αφορμή τη δημοσιοποίηση από την ελληνική πλευρά του χάρτη με τα οικόπεδα προς έρευνα και εξερεύνηση υδρογονανθράκων στο Ιόνιο. Ο αλβανικός σκοπός ήταν σαφής: να αποδεχθεί η Ελλάδα την ακυρότητα της Συμφωνίας του 2009. Η αρχική επιδίωξη ήταν, μέσω της προσέγγισης διεθνών νομικών γραφείων, να προσφύγουν σε διεθνή δικαιοδοτικά όργανα (όπως το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης - ΔΔΧ). Οταν η σχετική πληροφορία διέρρευσε στην Αθήνα μέσω συγκεκριμένου προσώπου, το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών προχώρησε, τον Ιανουάριο του 2015, σε επικαιροποίηση της Δήλωσης επιφυλάξεων προς τα Ηνωμένα Εθνη σε σχέση με τη δικαιοδοσία του ΔΔΧ.
Η Συμφωνία του 2009 και οι αλβανικές αντιρρήσεις


Η «Συμφωνία για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και των άλλων θαλασσίων ζωνών», που υπεγράφη στις 27 Απριλίου 2009, είναι μια συμφωνία χάραξης ενός «θαλάσσιου ορίου πολλαπλών χρήσεων». Αυτό είναι το μυστικό της, το γεγονός δηλαδή ότι οριοθετεί όχι μόνο υφιστάμενες αλλά και μελλοντικές ζώνες δικαιοδοσίας.

Το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας έκρινε αντισυνταγματική τη Συμφωνία αυτή στις 8 Δεκεμβρίου 2009. Το Δικαστήριο επικαλέστηκε τέσσερις βασικούς λόγους: α) την έλλειψη πληρεξουσιότητας με το αιτιολογικό ότι ο τότε πρωθυπουργός Σαλί Μπερίσα είχε εντολή για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και όχι των άλλων θαλασσίων ζωνών, β) τις ελλείψεις και ασάφειες σε θέματα όπως π.χ. οι γραμμές βάσης, κάτι όμως που μάλλον ισχύει για την αλβανική πλευρά και είχε απασχολήσει ακόμη και τις Ηνωμένες Πολιτείες, γ) τη μη εφαρμογή βασικών αρχών του Διεθνούς Δικαίου, όπως αυτή της ευθιδικίας (που συνιστά και πάγια τουρκική θέση) και δ) την αναγνώριση πλήρους επήρειας στα ελληνικά νησιά στην υπό οριοθέτηση περιοχή, δηλαδή στα Διαπόντια Νησιά (Οθωνοί, Ερεικούσσα, Μαθράκι), που θα έπρεπε να λάβουν μειωμένη επήρεια λόγω «ειδικών περιστάσεων» (άλλο ένα επιχείρημα που μοιάζει να προέρχεται από το τουρκικό «νομικό οπλοστάσιο»).

Της δικαστικής αποφάσεως είχαν προηγηθεί σφοδρές αντιδράσεις του Σοσιαλιστικού Κόμματος και του τότε υποψήφιου πρωθυπουργού Ράμα. Σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες, ο κ. Ράμα, τότε δήμαρχος Τιράνων, είχε ενημερωθεί από έλληνες ανώτερους αξιωματούχους περί της Συμφωνίας και δεν είχε αρχικά εκφράσει αντιρρήσεις.
Οι διαπραγματεύσεις για τη Συμφωνία του 2009 ξεκίνησαν τον Απρίλιο του 2007 και ολοκληρώθηκαν έπειτα από τέσσερις συναντήσεις. Το «θαλάσσιο όριο πολλαπλών χρήσεων», συνολικού μήκους 64,4 ναυτικών μιλίων, που επελέγη είχε ως βασικό σκοπό να ξεπεραστεί η διαφορά στα χωρικά ύδατα των δύο πλευρών. Με τη μέθοδο αυτή, η ελληνική πλευρά είχε το απόλυτο μονομερές δικαίωμα να επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη όποτε το έκρινε σκόπιμο. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς, η Ελλάδα θα κέρδιζε με την επέκταση στα 12 ν.μ., περίπου 306 τετραγωνικά χιλιόμετρα, όσα θα κερδίσει και σήμερα εφόσον επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες που φέρουν την κυβέρνηση να προχωρά στην κίνηση αυτή.


Οι δύο πλευρές συμφώνησαν να ακολουθηθεί στον υπολογισμό της μέσης γραμμής η φυσική ακτογραμμή. Παράλληλα, έκλεισαν εκατέρωθεν όλοι οι «νόμιμοι κόλποι», συμπεριλαμβανομένου του κόλπου της Κέρκυρας, όχι όμως και του Κόλπου των Αγίων Σαράντα που δεν πληροί τα προβλεπόμενα κριτήρια της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982.

Rregullime të Marrëveshjes mbi zonat detare të vitit 2009, të cilat do të plotësojnë disa nga kërkesat e Tiranës janë duke u përshtatur nga Athina ajo si pjesë e dialogut që filloi nëntorin e kaluar në Kretë mes të ministrave të jashtëm dhe Nikos Kotzias dhe Ditmir Bushati. Kështu shkruan gazeta greke “To Vima” teksa i referohet dritëhijeve që po shoqërojnë këtë proces.  Kjo pikë, së bashku me heqjen e ligjit të  luftës janë dy shtyllat kryesore të marrëveshjes paketë që dy qeveritë synojnë të nënshkruajnë në pranverë.

Sipas “To Vima” diskutimet mbi zonat detare janë  të mbuluara me një vello ekstreme të fshehtësisë, por informacioni i mbledhur deri më tani tregon se është duke u lëvizur në dy linja. Linja e parë është se Athina ka rënë dakord të pranojë një rishikim të Marrëveshjes së vitit 2009 , me qëllim ndryshimin e demarkacionit të rënë dakord. Arsyet e kësaj lëvizje e Athinës janë se Tirana ndoshta ishte penalizuar me marrëveshjen e parë.

Linja e dytë është se qeveria greke ka në plan të vazhdojë me zgjerimin e ujërave territoriale në 12 milje detare. Forca lëvizëse prapa këtij rinegocimi është se një marrëveshje "e re" është më e mirë se një marrëveshje joaktive. Sipas indikacioneve deri më tani, Athina është duke marrë parasysh"kompensimin e" Tiranës me një zonë detare (rreth Korfuzit). Kjo mund të bëhet me një zhvendosje të vijës së demarkacionit dhe ndoshta me ndryshime në zgjedhjen e vijës bazë nga pala shqiptare. Megjithatë, asgjë nuk mund të merret si e mirëqenë derisa të botohen harta dhe koordinata.

Duhet të theksohet se edhe marrëveshja e 2009 e bënte të mundur që Athina të zgjeronte ujërat e saj territoriale në 12 milje detare, pa shkelje. Nga anën tjetër, mund të argumentohet se pranimi nga Athina i disa argumenteve të palës shqiptarë në lidhje me ndikimin e ishujve duken të rrezikshme pasi mund të shihet si precedent negativ nga palët e treta.

Në qoftë se Athina merr për bazë mendimin e palës shqiptare që sshujt në veri të Korfuzit (Northëest Corfu) të humbasin ndikimin në lidhje me Marrëveshjen e vitit 2009, atëherë dobësohet politikisht pozicioni grek në lidhje me Kastellorizon (që mbështet parimin se  komplekset ishullore kanë zona të plota detare).

Edhe zgjerimi i ujërave territoriale vetëm kundër Shqipërisë do të forcojë pozicionin e fortë e Turqisë në "rrethana të veçanta" në Egje dhe në Mesdheun Lindor.  Një pikë tjetër kritike është nëse zgjerimi në 12 milje do të kufizohet vetëm në rastin e  Shqipërisë apo në të gjithë Detin Jon, pra edhe me Italinë. Nëse kufizohet vetëm  me Shqipërinë, argumenti i "rrethanave të veçanta" përforcohet. Në qoftë se kjo do të përfshijë edhe zonën drejt Italisë, kjo mund të krijojë një problem me Romën nëse do të ketë një përditësim të mundshëm të marrëveshjes greko-italiane të vitit 1977.

Τετάρτη 15 Νοεμβρίου 2017

Χτίζουν όλη την Αλβανία για να ξεπλύνουν τα δισ. από τα ναρκωτικά καταγγέλλει η αντιπολίτευση

 Χτίζουν όλη την Αλβανία για να ξεπλύνουν τα δισ. από τα ναρκωτικά καταγγέλλει η αντιπολίτευση
Ο αρχηγός της αλβανικής αξιωματικής αντιπολίτευσης, πρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος Λουλζίμ Μπάσα, κατήγγειλε την Τρίτη ότι το ξέπλυμα των χρημάτων που προέρχονται από εγκληματικές δραστηριότητες στην Αλβανία γίνεται μέσω τραπεζών, οι οποίες, σύμφωνα με τον ίδιο, πραγματοποιούν συναλλαγές μεγάλων χρηματικών ποσών, τα οποία προέρχονται από τη διακίνηση ναρκωτικών και άλλες εγκληματικές δραστηριότητες.
«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο μεγάλος αριθμός οικοδομών στη χώρα, τη στιγμή που η χώρα μας βρίσκεται σε οικονομική κρίση και υπάρχουν χιλιάδες απούλητα διαμερίσματα, είναι αποτέλεσμα των πολλών χρημάτων που προέρχονται από τα ναρκωτικά», ανέφερε ο Λουλζίμ Μπάσα.
Στην συνέχεια ο κ. Μπάσα τόνισε σε δηλώσεις του σε δημοσιογράφους ότι πρέπει να σταματήσει η διείσδυση του εγκλήματος στην οικονομία, κάθε παραχώρηση, κάθε επένδυση που προωθεί η κυβέρνηση θα πρέπει να γίνεται με απόλυτη διαφάνεια και η Εισαγγελία, με τη βοήθεια των διεθνών εταίρων πρέπει να ξεκινήσει έρευνα για το ξέπλυμα χρημάτων.
Και ο βουλευτής του Σοσιαλιστικού Κόμματος Ενσωμάτωσης, Περπαρίμ Σπαχίου, καλεσμένος σε εκπομπή του τηλεοπτικού σταθμού Report TV, κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι προσπαθεί να ξεπλύνει βρώμικο χρήμα προερχόμενο από ναρκωτικά, ύψους 1,5 δισ. ευρώ, μέσω του κρατικού προϋπολογισμού.
http://www.tribune.gr

Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2016

Συνάντηση Κοτζιά-Μέτα: Τα προβλήματα του παρελθόντος δεν πρέπει να γίνονται εμπόδιο στις μεταξύ μας σχέσεις (ΦΩΤΟ)

«Πιστεύω ότι είναι η ώρα για όλους τους πολιτικούς παράγοντες, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Αλβανία, να επικεντρωθούν περισσότερο στο κοινό μας μέλλον, ώστε να συζητήσουμε με ήρεμο, εποικοδομητικό και θετικό πνεύμα όλα τα προβλήματα που έχουμε κληρονομήσει από το παρελθόν», δήλωσε ο πρόεδρος της αλβανικής Βουλής, πρώην πρωθυπουργός και πρώην υπουργός Εξωτερικών της Αλβανίας, Ιλίρ Μέτα, μετά τη συνάντηση που είχε το απόγευμα με τον υπουργό Εξωτερικών, Νίκο Κοτζιά. «Ζητήματα, για τα οποία δεν ευθυνόμαστε εμείς, αλλά εμείς έχουμε την ευθύνη του μέλλοντος των χωρών μας και σε αυτήν την κατεύθυνση εγώ πιστεύω, στη θετική προσέγγιση και στη θέληση των δύο πλευρών για μία τέτοια θεώρηση και επίλυση αυτών των προβλημάτων», συμπλήρωσε.

Σάββατο 11 Ιουνίου 2016

Απάντηση Εκπροσώπου ΥΠΕΞ, Ευστράτιου Ευθυμίου, σε ερώτηση δημοσιογράφου σχετικά με ανάρτηση πανό με προβοκατόρικο περιεχόμενο στον ποδοσφαιρικό αγώνα Αλβανίας-Ελβετίας


Ο Εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών, Ευστράτιος Ευθυμίου, απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου σχετικά με ανάρτηση πανό με προβοκατόρικο περιεχόμενο στον ποδοσφαιρικό αγώνα Αλβανίας-Ελβετίας δήλωσε τα εξής:

H ανάρτηση πανό με προβοκατόρικο και προκλητικό περιεχόμενο στον αγώνα Αλβανίας-Ελβετίας συνιστά θρασύτατη ενέργεια. Η πρόκληση αυτή καταφανώς παραβιάζει τους κανονισμούς της UEFA που είναι υπεύθυνη για την αποτροπή ανάρτησης συνθημάτων με προκλητικό περιεχόμενο και η οποία θα πρέπει να λάβει άμεσα μέτρα για την τιμωρία των υπευθύνων.

Η Ελληνική Κυβέρνηση προβαίνει ήδη σε αυστηρές παραστάσεις διαμαρτυρίας προς την UEFA και τους Γάλλους διοργανωτές από τους οποίους αναμένουμε εξηγήσεις γιατί, παρά τα αυξημένα μέτρα ασφαλείας, δεν απετράπη η είσοδος του συγκεκριμένου προκλητικού πανό. Παράσταση γίνεται, επίσης, και προς την Αλβανική κυβέρνηση, από την οποία αναμένουμε να καταδικάσει την απαράδεκτη και προκλητική αυτή ενέργεια.

Είναι ολοφάνερο ότι αυτές οι προβοκατόρικες ενέργειες γίνονται από περιθωριακούς κύκλους που είναι δυσαρεστημένοι από την προσέγγιση Ελλάδας-Αλβανίας και από την επίσημη παραδοχή από το Αλβανικό Υπουργείο Εξωτερικών ότι δεν υφίσταται κανένα ζήτημα Τσαμουριάς.

Δευτέρα 6 Ιουνίου 2016

Η επίσκεψη του Έλληνα ΥΠΕΞ κ. Κοτζιά στα Τίρανα – Γράφει ο Δημήτρης Περδίκης

 
Ο Έλληνας ΥΠΕΞ αναμένεται να επισκεφθεί τα Τίρανα στις 6 και 7 Ιουνίου σε μια προσπάθεια να βρούνε λύση προβλήματα – αγκάθια στις ελληνο-αλβανικές σχέσεις. Η ελληνική πλευρά έχει φαίνεται ενστερνισθεί την προταθείσα λύση – πακέτο όλων των θεμάτων, όμως η πρόσκληση του κ. Κοτζιά προς το Αλβανό ομόλογό κ. Μπουσάτι, πριν λίγες εβδομάδες, να επισκεφθεί την Αθήνα αντιμετωπίστηκε αρνητικά από την αλβανική πλευρά.
Αυτές τις μέρες έχουμε διάφορες ανακοινώσεις, άρθρα, σχόλια, «διαρροές» και μια τηλεοπτική συνέντευξη (του Αλβανού ΥΠΕΞ Ντιτμίρ Μπουσάτι) στο Top Channel. Αυτά όλα δείχνουν εισηγήσεις, προβολή «κόκκινων γραμμών», τακτικισμούς και γενικά τις διεργασίες πριν από τις συναντήσεις.
Η αλβανική πλευρά προσπαθεί να γεμίσει την ατζέντα με πλήθος αξιώσεων ώστε η πλάστιγγα των διαπραγματεύσεων να γύρει προς την πλευρά της. Κοιτώντας στο παρελθόν στις διμερείς συναντήσεις των δυο χωρών, βλέπουμε πως η Αλβανία αρκετές φορές έστησε περίτεχνες παγίδες στις οποίες η ελληνική πλευρά έπεσε ατέχνως μέσα. Έχουμε ακόμα και πολλές συμφωνίες που όμως έμειναν μετέωρες, να μην έχουν υλοποιηθεί παρά την παρέλευση πολλών ετών. Αυτό σημαίνει απλά πως μπορεί να υπάρξει συμφωνία εφ’ όλης της ύλης, την οποία η ελληνική πλευρά να σπεύδει να υλοποιήσει, η δε αλβανική πλευρά να μην υλοποιεί τα δικά της συμφωνηθέντα. Παραδείγματα, οι συμφωνίες για τα θαλάσσια σύνορα και για τα στρατιωτικά κοιμητήρια, και άλλες ακόμα πολλές. Σαν γενικό συμπέρασμα των μέχρι σήμερα επαφών είναι πως η Αλβανία προσπαθεί να εξασφαλίσει τα μέγιστα από την Ελλάδα χωρίς να αποδώσει ούτε τα ελάχιστα. Άλλη παρατήρηση είναι πως η Ελλάδα ήδη έχει δώσει προς την Αλβανία πάρα πολλά χωρίς να ζητήσει ποτέ τίποτα (πχ εισδοχή της Αλβανίας στο ΝΑΤΟ και απόδοση στην Αλβανία καθεστώτος προς ένταξη στην ΕΕ χώρας). Ένα άλλο χρήσιμο στοιχείο είναι πως οι αλβανικές κυβερνήσεις όταν διαπραγματεύονται έχουν κάτι άλλο στο μυαλό τους για το αντικείμενο της διαπραγμάτευσης από αυτό που πραγματικά είναι. Αν για παράδειγμα το θέμα είναι τα δικαιώματα της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας ο μεν Έλληνας διαπραγματευτής θεωρεί ότι μιλάει για το σύνολο της ΕΕΜ, ο Αλβανός ομόλογός του δεν του φανερώνει πως για αυτόν ΕΕΜ είναι μόνο οι καλούμενες μειονοτικές ζώνες ή το αποτέλεσμα της κραυγαλέας αλβανικής απογραφής που ποινικοποιούσε την δήλωση ελληνικής εθνικής καταγωγής.
Αυτή η συνάντηση πραγματοποιείται σε χρονική στιγμή που η αλβανική κυβέρνηση πραγματοποιεί τέτοιες μεθοδεύσεις κατά του βορειοηπειρωτικού ελληνισμού που φτάνουν στα όρια του πόγκρομ και της εθνοκάθαρσης.
Την στιγμή που τα μέλη της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας, διεθνώς αναγνωρισμένης από την Αλβανία, αντιμετωπίζουν διαρπαγή των περιουσιών τους, προσπάθεια μείωσης μέχρι μηδενισμού της εκπαίδευσης στα ελληνικά, τα απαράδεκτα και ανιστόρητα σχολικά εγχειρίδια, αμφισβήτηση της ελληνικής πολιτιστικής τους κληρονομιάς, προσπάθεια μείωσης της ορθοδόξου εκκλησίας και υφαρπαγή ή και καταστροφή των εκκλησιαστικών μνημείων, εκλογική νοθεία και άλλες ανεπίτρεπτες μεθοδεύσεις αλλοίωσης της βούλησης της ΕΕΜ, απαγόρευση χρήσης της γλώσσας της ΕΕΜ στην δημόσια διοίκηση, στις οδικές επιγραφές και αλλού, και τόσα τόσα άλλα. Την ίδια στιγμή άρθρο που θεωρείται πως περιέχει εισηγήσεις προς τον Έλληνα ΥΠΕΞ αναφέρει: «… η Αθήνα κινδυνεύει να διαπραγματεύεται με την Αλβανία το περιουσιακό της Ελληνικής Μειονότητας, το οποίο πρωτίστως όμως και πέραν του προφανούς ενδιαφέροντος της Ελλάδας, αφορά βασικές και θεμελιώδεις υποχρεώσεις της Αλβανίας έναντι Αλβανών πολιτών – μελών της ελληνικής μειονότητας , που προστατεύονται από το Διεθνές Δίκαιο, τις Διεθνείς Συμβάσεις και το ευρωπαϊκό κεκτημένο».
Το άρθρο αυτό λοιπόν συνιστά στον Έλληνα ΥΠΕΞ να μην ασχοληθεί με την ΕΕΜ γιατί αυτή είναι δουλειά άλλων!! Τι να θαυμάσω λοιπόν, την… εθνική ευαισθησία του γράψαντος; Την… γνώση του πάνω στα ζητήματα της ΕΕΜ; Την γνώση του… πάνω σε πρακτικές και μεθοδεύσεις των Τιράνων; Την άγνοια του ότι παρά την προστασία διεθνών συμβάσεων από το 1914, το 1920 κλπ δακτυλάκι ποτέ δεν κινήθηκε για την προστασία της ΕΕΜ βάσει των διεθνών συμβάσεων, του διεθνούς δικαίου, από τον διεθνή παράγοντα.
Η Ελληνική Εθνική Μειονότητα στην Αλβανία ή αλλιώς ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός, είναι  Εθνική Ελληνική Μειονότητα διεθνώς αποδεκτή και αναγνωρισμένη. Τα μέλη της είναι βέβαια Αλβανοί πολίτες (και οι Πόντιοι Τούρκοι πολίτες ήσαν), οι περισσότεροι είναι και Έλληνες πολίτες που κατοικούν στις αρχέγονες εστίες τους από χιλιετιών, και η Ελλάδα έχει καθήκον και υποχρέωση να τους συμπαρασταθεί έμπρακτα ως μητρόπολη χώρα την εθνική αυτής μειονότητας.

Παρασκευή 3 Ιουνίου 2016

Οι Τσάμηδες, το «εμπόλεμο» και οι ελληνοαλβανικές σχέσεις!..

Ο Υπουργός των Εξωτερικών της Αλβανίας Ντιτμίρ Μουσάτι, σε δηλώσεις του στα αλβανικά μέσα ενημέρωσης, με την ευκαιρία της επικείμενης επίσκεψης του Υπουργού των Εξωτερικών της Ελλάδας Ν. Κοτζιά στα Τίρανα, επανέφερε το θέμα των «Τσάμηδων» και το «εμπόλεμο» προς συζήτηση. (Πρωινός Λόγος, Σάββατο – Κυριακή 28 – 29 Μαΐου 2016).
Κατά τρόπο, μάλιστα, άκομψο συνδέει τα δύο θέματα με την
περισυλλογή των νεκρών που έπεσαν κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο σε αλβανικά εδάφη, δηλώνοντας ότι «πρέπει να τερματίσει ο πόλεμος, προκειμένου να ξεκινήσουν όλες οι άλλες διεργασίες». Ακόμη, μιλώντας για τις σχέσεις των δύο γειτονικών χωρών, δήλωσε ότι πρέπει να υπάρχει αμοιβαίος σεβασμός «ο ένας στον άλλον, στις συνταγματικές παραδόσεις και, φυσικά, να τηρούν τα πρότυπα που έχουν ως έμπνευση το διεθνές δίκαιο».
Σε όσα δήλωσε ο Υπουργός των Εξωτερικών της Αλβανίας απαντούμε ως εξής:
1. Το θέμα των Δωσίλογων Τσάμηδων της Θεσπρωτίας. Το ζήτημα αναζωπυρώθηκε τελευταία ως αντιπερισπασμός και αντίβαρο στο Βορειοηπειρωτικό πρόβλημα. Με την ανταλλαγή των πληθυσμών ο δικτάτορας Πάγκαλος αποδέχτηκε την παραμονή των μουσουλμάνων Τσάμηδων στη Θεσπρωτία. Από τότε η Αλβανία κατέστη κηδεμόνας των Τσάμηδων και καλλιεργεί μεταξύ τους αλβανική συνείδηση.
Το θέμα των Τσάμηδων το εκμεταλλεύτηκε ο ιταλικός και γερμανικός στρατός Κατοχής στρέφοντάς τους εναντίον των Ελλήνων της Θεσπρωτίας. Έγινε άγρια εκμετάλλευση του θέματος.
Οι Ιταλοί και οι Αλβανοί συμφωνούν απόλυτα και σχεδιάζουν τους ρόλους που θα παίξουν οι Τσάμηδες στην Ήπειρο, ρόλος που αποκαλύφτηκε με την έκρηξη του Δευτέρου Μεγάλου Πολέμου, στα χρόνια της Κατοχής.
Οι Τσάμηδες συμμάχησαν με Γερμανούς και Ιταλούς και διέπραξαν αποτρόπαια εγκλήματα στην περιοχή. Η Θεσπρωτία υπέφερε. Στις 29 Σεπτεμβρίου του 1943 εκτελούν απροσχημάτιστα 49 προκρίτους της Παραμυθιάς. Περισσότερες από 1.000 δολοφονίες και εκτελέσεις, 3.000 πυρπολήσεις σπιτιών. Μετά την κατάρρευση της Ιταλίας το 1943 οι Αλβανοί συνεχίζουν το εγκληματικό τους έργο εις βάρος των Ελλήνων, συνεργαζόμενοι με τους Γερμανούς.
Η φυγή τους ήταν αποτέλεσμα των εγκληματικών τους πράξεων. Έφυγαν για να αποφύγουν τη δίκαιη τιμωρία τους. Με το τέλος του πολέμου το Ειδικό Δικαστήριο Δωσιλόγων Ιωαννίνων, με απόφασή του καταδίκασε ερήμην Τσάμηδες, αρκετούς με την ποινή του θανάτου.
Οι Τσάμηδες, εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου, έχουν καταδικαστεί από την ιστορία. Κάθε άλλη άποψη αποτελεί ιστορική παραχάραξη και διαστρέβλωση της αλήθειας.
2. Η Εθνική Ελληνική Μειονότητα στην Αλβανία. Η Ελληνική Μειονότητα που ζει στην αλβανική επικράτεια βιώνει καθημερινά την αβεβαιότητα σε ένα εχθρικό περιβάλλον. Ζουν οι Έλληνες μειονοτικοί στη γη τους που είναι ζυμωμένη με αίμα, με δάκρυα και ιδρώτα. Και σήμερα, δυστυχώς, στα χρόνια του «πλουραλισμού» και της «δημοκρατίας» οι Βορειοηπειρώτες καταδυναστεύονται και ζουν με το φόβο για τη ζωή τους.
Γνωρίζει, ασφαλώς, η αλβανική κυβέρνηση ότι οι μειονότητες κατά το Διεθνές Δίκαιο αποτελεούν αντικείμενο ειδικής προστασίας. Η μειονότητα είναι πληθυσμιακή ομάδα που συνδέεται με συγκεκριμένη εδαφική περιοχή και βρίσκεται σε φυλετική, γλωσσική ή και θρησκευτική αντίθεση προς την υπέρτερη αριθμητικώς ομάδα του κράτους στο οποίο, από διάφορους λόγους, υπήχθησαν και ενσωματώθηκαν.
Οι συνθήκες των ετών 1919 και 1920 προέβλεπαν πλήρη ισότητα δικαιωμάτων, καθώς και τη διατήρηση του εθνικού χαρακτήρα των παραδόσεων και της φυλετικής φυσιογνωμίας των μειονοτικών πληθυσμών. Η τήρηση των μειονοτικών δικαιωμάτων είχε τεθεί υπό τον έλεγχο της ΚτΕ (Κοινωνία των Εθνών).
Μετά το 1945 τα προβλήματα στον μειονοτικό τομέα απλουστεύθηκαν και τέθηκαν υπό τον έλεγχο του ΟΗΕ (Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών).
Το θέμα με τους Έλληνες που ζουν στην Αλβανία είναι ζήτημα απόδοσης όλων των μειονοτικών δικαιωμάτων και, επομένως, θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ας εφαρμόσουν λοιπόν οι Αλβανοί τις διεθνείς συνθήκες για τις μειονότητες, χωρίς υπεκφυγές και κουτοπονηριές και να είναι βέβαιοι ότι οι Έλληνες, Αλβανοί πολίτες, με τρόπους που καλά γνωρίζουν, θα συνδράμουν και θα βοηθήσουν στην οικονομική, πολιτική, πολιτιστική και άλλη ανάπτυξη της χώρας.
Είναι καιρός οι Αλβανοί ηγέτες να αποδώσουν στους Βορειοηπειρώτες τα διεθνώς κατοχυρωμένα μειονοτικά δικαιώματα, καθώς και εκείνα που δικαιούνται ως Αλβανοί πολίτες.
3. Το εμπόλεμο και η ταφή των νεκρών: Η περίπτωση του εμπολέμου και εκείνη των νεκρών Ελλήνων που έπεσαν στον ελληνοϊταλικό πόλεμο είναι δύο γεγονότα ασύνδετα και τελείως διαφορετικά. Άλλη η περίπτωση της κατάργησης του εμπολέμου από την Ελλάδα και άλλη η περισυλλογή και ταφή των νεκρών. Η περισυλλογή και ταφή των Ελλήνων στρατιωτών που έπεσαν κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο και τα οστά τους είναι κατεσπαρμένα στις πλαγιές της Κλεισούρας είναι καθαρό έργο ανθρωπιστικό και μόνο, πέρα από πολιτικές ή άλλες σκοπιμότητες. Επιτέλους, με την ευκαιρία της επίσκεψης του Υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας στα Τίρανα, να προχωρήσουν σε μια διακρατική συμφωνία και να δοθεί ένα τέλος σε ένα ανθρωπιστικό θέμα που έπρεπε πριν από χρόνια να διευθετηθεί.
Η καλλιέργεια κλίματος εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο χωρών, για το οποίο μιλάει ο κ. Ντιτμίρ Μπουσάτι, δεν εξαρτάται από την Ελλάδα, η οποία κατ’ επανάληψη έχει δείξει δείγματα καλής θελήσεως, αλλά από το επίσημο αλβανικό κράτος που υποθάλπει και ενθαρρύνει ανεπίτρεπτες ενέργειες και πράξεις εναντίον του ελληνικού στοιχείου.
Οι δηλώσεις του κ. Μπουσάτι, ίσως να εξυπηρετούν εσωτερικές ισορροπίες στην Αλβανία, δεν βοηθούν, όμως, στην ενδυνάμωση των διμερών σχέσεων μεταξύ των όμορων και συγγενικών χωρών.

Δευτέρα 30 Μαΐου 2016

Να προσγειωθεί τώρα η Αλβανία!

Ο υπουργός Εξωτερικών Ντ. Μπουσάτι σε νέο παραλήρημα λίγο πριν από την επίσκεψη του Ν. Κοτζιά στα Τίρανα
Με τέσσερις λέξεις απάντησε το υπουργείο Εξωτερικών στη νέα, απίστευτη δήλωση του Αλβανού ΥΠΕΞ Ντιτμίρ Μπουσάτι, που ανέφερε προχθές σε συνέντευξη ότι η κυβέρνησή του έχει θέσει επίσημα το ζήτημα των Τσάμηδων στην Ελλάδα, ενώ ζήτησε ακόμη και αλλαγή των βιβλίων Ιστορίας! Και αυτά ενώ ο ΥΠΕΞ της Αλβανίας ετοιμάζεται να υποδεχθεί στα Τίρανα τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά, τις πρώτες μέρες του Ιουνίου. «Τσαμικό ζήτημα δεν υφίσταται» σχολίαζαν χθες κύκλοι του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών για την ανακίνηση ενός «ανύπαρκτου θέματος».
Τα Τίρανα αποδεικνύονται «καλοί μαθητές της Αγκυρας» στα διπλωματικά παιχνίδια και στις προκλήσεις λίγο πριν από επίσημες συναντήσεις και επιχειρούν να «διαμορφώσουν κλίμα», λίγο πριν από τις συνομιλίες Κοτζιά - Μπουσάτι, δυσκολεύοντας ακόμη περισσότερο τις διμερείς σχέσεις και ενώ παραμένουν σε εκκρεμότητα δεκάδες άλλα διμερή θέματα.

Ο Αλβανός ΥΠΕΞ, που πρόσφατα επισκέφθηκε και την Αθήνα, σε συνέντευξή του στον αλβανικό τηλεοπτικό σταθμό Top Channel ανέφερε προκλητικά: «Δεν υπάρχουν όροι στις σχέσεις Αλβανίας και Ελλάδας, υπάρχουν ένας πραγματικός διάλογος, προτάσεις και διερεύνηση του καλύτερου τρόπου να αντιμετωπίσουμε τα μεταξύ μας ζητήματα».
Τα οποία ζητήματα, όμως, συνεχώς πολλαπλασιάζονται με ευθύνη της αλβανικής πλευράς, που «φορτώνει» την ατζέντα, ιδίως πριν από διμερείς συναντήσεις. Σύμφωνα με τα όσα είπε ο κ. Μπουσάτι, τα διμερή ζητήματα «αν και διαχωρίζονται σε τρία κεφάλαια, συνδέονται μεταξύ τους. Αν μιλάμε για κατάργηση του εμπόλεμου από την Ελλάδα, αυτό σχετίζεται με την αναθεώρηση των βιβλίων Ιστορίας και με το ζήτημα της ιδιοκτησίας των Αλβανών στην Ελλάδα»!

Ο κ. Μπουσάτι αντέδρασε προκλητικά και στο δίκαιο αίτημα της Αθήνας για συγκρότηση επιτέλους κοιμητηρίων των Ελλήνων στρατιωτών που έπεσαν στα βουνά της Βορείου Ηπείρου κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο, θέτοντας ούτε λίγο ούτε πολύ ως προϋπόθεση την άρση του εμπολέμου από τη Ελλάδα. «Πρέπει να τερματίσει ο πόλεμος, προκειμένου να ξεκινήσουν όλες οι άλλες διεργασίες» δήλωσε.
http://www.dimokratianews.gr/content/62806/na-prosgeiothei-tora-i-alvania

Κυριακή 29 Μαΐου 2016

Πρόκληση από Αλβανό ΥΠΕΞ – Κάνει λόγο για «τσάμικο ζήτημα»

 kotzias-bushati-diloseisΔεν υπάρχουν όροι στις σχέσεις Αλβανίας και Ελλάδας, υπάρχει ένας πραγματικός διάλογος, προτάσεις και διερεύνηση του καλύτερου τρόπου να αντιμετωπίσουμε τα μεταξύ μας ζητήματα», δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών της Αλβανίας Ντιτμίρ Μπουσάτι.
Σε συνέντευξή του στο τηλεοπτικό κανάλι Top Channel, ο Αλβανός ΥΠΕΞ χαρακτήρισε πολύ καλές τις διμερείς σχέσεις, οι οποίες όπως είπε «βασίζονται πια στην αμοιβαιότητα και τον δίκαιο και υπεύθυνο διάλογο μεταξύ δύο γειτόνων, μέλη του ΝΑΤΟ, που προσβλέπουν στο κοινό ευρωπαϊκό μέλλον και που σέβονται ο ένας τον άλλο, τις συνταγματικές παραδόσεις και, φυσικά, τηρούν τα πρότυπα που έχουν ως έμπνευση το διεθνές δίκαιο».
«Αν και διαχωρίζονται σε 3 κεφάλαια, τα ζητήματα συνδέονται μεταξύ τους. Αν μιλάμε για κατάργηση του εμπόλεμου από την Ελλάδα, αυτό σχετίζεται με την αναθεώρηση των βιβλίων ιστορίας, με το ζήτημα της ιδιοκτησίας των Αλβανών στην Ελλάδα. Συνδέεται επίσης με την ευλάβεια για τους Έλληνες πεσόντες στο αλβανικό έδαφος, διότι πρέπει να τερματίσει ο πόλεμος, προκειμένου να ξεκινήσουν όλες οι άλλες διεργασίες», δήλωσε ο κ. Μπουσάτι.
«Η κατάργηση έχει άμεσες πολιτικές και νομικές αξίες, και στην αντιμετώπιση του τσάμικου ζητήματος ως θεμελιώδη θέμα ανθρωπίνων ελευθεριών και δικαιωμάτων, σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα, που θα καλλιεργήσει ένα κλίμα εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο χωρών μας », προσέθεσε ο Αλβανός υπουργός.
http://aftonomi.gr/politikh/proklisi-apo-alvano-ipex-kani-logo-gia-tsamiko-zitima/

Δευτέρα 23 Μαΐου 2016

Πρόταση-πακέτο προς τα Τίρανα- Kathimerini: Propozim - paketë drejtuar Tiranës

Μια συνολική πρόταση-πακέτο για επίλυση όλων των διμερών θεμάτων μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας κομίζει στα Τίρανα ο υπουργός Εξωτερικών Ν. Κοτζιάς κατά την επίσκεψη που θα πραγματοποιήσει στη γειτονική χώρα στις αρχές Ιουνίου. Η ελληνική πρόταση θα κατατεθεί με αφορμή τη συμπλήρωση και λήξη των 20 χρόνων που μεσολάβησαν από την υπογραφή του προηγούμενου συμφώνου φιλίας και συνεργασίας ανάμεσα στις δύο χώρες το 1996.
Τα κύρια ζητήματα που πρέπει να επιλυθούν και παραμένουν εκκρεμή είναι η οριοθέτηση Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας, η διευθέτηση των περιουσιακών ζητημάτων που υπάρχουν και στις δύο πλευρές, καθώς και ζητήματα όπως η περισυλλογή των οστών περίπου 11.000 Ελλήνων στρατιωτών, οι οποίοι σκοτώθηκαν το 1940-41 κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο και παραμένουν θαμμένοι σε πολλές διαφορετικές τοποθεσίες. Τονίζεται ότι αυτό το θέμα έχει ανακινηθεί ατύπως ήδη από την εποχή του Ενβέρ Χότζα, αλλά παραμένει ανεπίλυτο από σειρά αλβανικών ηγεσιών, παρά το γεγονός πως αντίστοιχες περιπτώσεις (όπως π.χ. των Ιταλών στρατιωτών που βρίσκονται στην Αλβανία) έχουν κλείσει προ καιρού. Στην πρόταση που θα κατατεθεί, θα περιλαμβάνεται, βεβαίως, και μέριμνα για την προστασία της Μειονότητας στην Αλβανία, όπου και τους τελευταίους μήνες, παρά τις διαρκείς πιέσεις από την Αθήνα, έχουν καταγραφεί κρούσματα καταπάτησης των θρησκευτικών αλλά και των πολιτικών δικαιωμάτων των Ελλήνων της Βόρειας Ηπείρου.
Ο άξονας
Βασικός άξονας στην ελληνική πρόταση είναι, επίσης, η ανάγκη να κλείσουν αυτά τα διμερή θέματα το ταχύτερο δυνατόν, προτού ξεκινήσουν οι διαδικασίες για την ένταξη της Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Η Αθήνα επιθυμεί μια «καθαρή» λύση στα διμερή θέματα, προκειμένου η είσοδος της Αλβανίας στην Ε.Ε. να μη συνοδεύεται με εκκρεμότητες, οι οποίες μπορεί να διαιωνισθούν και εντός του ευρωπαϊκού πλαισίου. Τα Τίρανα έχουν λάβει καθεστώς υποψήφιας προς ένταξη χώρας από τον Ιούνιο του 2014, ωστόσο η οδός προς αυτή την κατεύθυνση άνοιξε 11 χρόνια νωρίτερα, στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Θεσσαλονίκης όπου η Αλβανία αναφέρθηκε για πρώτη φορά ως «πιθανή» υποψήφια για την Ε.Ε. Ο κ. Κοτζιάς θα επισκεφθεί τα Τίρανα για δεύτερη φορά σε ένα χρόνο, ενώ και ο Αλβανός ομόλογός του κ. Ντίτμιρ Μπουσάτι έγινε δεκτός στην Αθήνα τον περασμένο Μάρτιο με μια ατζέντα, η οποία επιπλέον έχει εμπλουτισθεί και με το προσφυγικό. Αν και οι εξελίξεις δεν οδήγησαν σε περαιτέρω όξυνση του προσφυγικού, ώς αυτή τη στιγμή οι συνεννοήσεις ανάμεσα στην Αθήνα και τα Τίρανα (τα οποία επί τούτου τελούν και υπό τη μόνιμη πίεση των Ιταλών) βρίσκονται σε μάλλον καλό επίπεδο, ενώ υφίσταται εκτεταμένη συνεργασία σε αστυνομικό επίπεδο.

Një propozim- paketë për zgjidhjen e të gjithave çështjeve dypalëshe ndërmjet Greqisë dhe Shqipërisë do të çojë në Tiranë ministri i Jashtëm N. Kotzia gjatë vizitës që do të realizojë në vendin fqinj në fillimet e muajit Qershor. Propozimi grek do të prezantohet me rastin e plotësimit të 20 vjetëve që ndërmjetësuan nga nënshkrimi i marrveshjes së fundit të fqinjësisë dhe bashkëpunimit të mirë ndërmjet dy vendve më 1996.

Çështjet kryesore që duhet të zgjidhen dhe mbeten në ajër janë kufizimi i Zonës Ekonomike Ekskluzive ndërmjet Greqisë dhe Shqipërisë (deti), zgjidhja e çështjeve të pasurive që ekzistojnë ndërmjet dy vendeve, si dhe çështja e mbledhjes së eshtrave të 11 000 ushtarëve Grekë , të cilët u vranë më 1940-41 gjatë luftës Italo-Greke që mbeten të varrosur në vende të ndryshme. Theksohet se kjo çështje është trazuar në mënyrë jo formale tashmë që prej periudhës së Enver Hoxhës, por mbetet e pazgjidhur nga një numër i madh i udhëheqjeve shqiptare, mgjth faktit se raste respektive ( si psh ushtarët italianë që gjenden në Shqipëri) janë mbyllur këtu e kohë më parë. Në propozimin që do të paraqitet, do të përmblidhet, sigurisht, dhe një përkujdesje për mbrojtjen e Minoritetit në Shqipëri, ku dhe gjatë muajve të fundit, pavarësisht presioneve të vazhdueshme gjatë muajve të fundit nga Athina, janë rregjistruar shkelje të të drejtave fetare dhe politike të Grekëve të Vorio Epirit.



Boshti.

Boshti kryesor në propozimin grek është, gjithashtu, dhe nevoja që të mbyllen këto dy çështje dypalëshe sa më shpejt që të jetë e mundur, para se të fillojnë procedurat për pranimin e Shqipërisë në Komunitetin Europian. Athina dëshiron një zgjidhje “ të pastër” në çështjet dypalëshe, në mënyrë që hyrja e Shqipërisë në K.E. të mos shoqërohet me çështje që mbeten të varura, të cilat, mund të vazhdojnë pa fund brenda kontekstit Europian. Shqipëria ka marrë statusin e vendit kandidat që prej Qershorit të 2014, ndërkaq në rrugën e e saj drejt këtij drejtimi u hap 11 vjet më parë, në Konferencën Europiane të Thessalonikit ku Shqipëria u përmend për herë  si kandidate “e mundeshme” e KE. N Kotzia do të vizitojë Tiranën për herë të dytë në një vit, ndërsa dhe homologu i tij Ditmir Bushati u pranua në Athinë Marsin e kaluar me një axhendë, e cila për më tepër kishte si shtesë dhe çështjen e emigrimit. Mgjth se zhvillimet nuk çuan në një përkeqësim të çështjes së emigrantëve, deri në këto momente komunikimi ndërmjet Athinës dhe Tiranës ( e cila është dhe nën presionin konstant të Italianëve) gjendet në një nivel të lartë, ndërsa po kryhet një bashkëpunim i gjërë në nivelin policor.
http://www.kathimerini.gr/860770/article/epikairothta/politikh/protash-paketo-pros-ta-tirana

Δευτέρα 9 Μαΐου 2016

Η εξαγορά και η ενοχοποίηση των πολιτικών εκπροσώπων της Ελληνικής Μειονότητας και η απειλούμενη εθνική της ταυτότητα - Kapja e përfaqësuesve politikë të minoritetit grek dhe identiteti i tij etnik i rrezikuar






Postuar në 08 Maj, 2016
Panajot Barka

Para do kohësh drejtuesi i opozitës sllavomaqedonase akuzoi nominalisht, politikanë të rendësishëm shqiptarë në ish - Republikën Jugosllave të Maqenonisë për bashkëpunim me struktura shtetërore sekrete dhe publike të shtetit fqinj për interesa personale, politike dhe ekonomike.

Kjo akuzë nxiti analizën për një kapje të ngjashme ndër vite të përfaqësuesve politikë të minoritetit etnik grek në Shqipëri, por në dëm të interesave të këtij minoriteti. Për vërtetimin e kapjes së përfaqësuesve të minoritetit nuk do të sjellim të  njëjtat mjete (përgjime), por një qasje tjetër. Do të ballafaqojmë nga njëra anë realitetin diskriminues shumëplanësh të minoritetit etnik grek, zhbërjen e tij demografike dhe ekonomike, edhe në zonat me popullsi kompakte, fragmentarizimin dhe përjashtimin i këtij minoriteti nga vemendja politike, ekonomike e shtetit dhe e organizmave ndërkombëtare. Nga ana tjetër qëndron, mbijetesa politike e përfaqësuesve politikë të minoritetit etnik grek, jo me votat e tij, por si “dëshirë” e strukturave politike shqiptare, shtimi pa fre i pasurisë së tyre dhe sfumimi në progresion gjeometrik i përpjekjeve të tyre për mbrojtjen e të drejtave të minoritetit. Ky realitet përbën treguesin më kokëfortë të kapjes së tyre.

 Shembujt në vijim nuk janë thjeshtë vërtetues të kësaj kapjeje, i përmasave dhe kohëzgjatjes së saj, por edhe të arsyeve dhe synimeve pse ajo ndodh.

 Një grup të rinjsh nga minoriteti, zotërojnë dokumente që vërtetojnë se vetëm në zonat me popullsi kompakte minoritare në rrethet Sarandë e Delvinë janë tjetërsuar me dokumente të falsifikuara, me vendime gjyqësore të manipuluara dhe në shkelje të ligjit, apo me vendime të ngjashme të strukturave të tjera të shtetit, 220 mijë dynimë tokë në përkatësi të këtij komuniteti. Me këtë mekanizëm këto sipërfaqe iu kthyen gjasme ish- pronarëve pa asnjë lloj lidhjeje me minoritetin grek. (Për 120 mijë dynym posedohen dosjet konkrete të shkeljeve dhe abuzimeve ligjore dhe për 100 mijë të tjera procesi është në vijim). Në aspektin social, politik e historik fenomeni duhet konsideruar si neootomanizim i këtyre krahinave minoritare greke. Kjo pasi dokumentat, të falsifikuara ose jo, ku mbështetet tjetërsimi i pronësisë, e kanë origjinën në Perandorinë Otomane. Bëhet fjalë për pretendime që zënë fill të paktën që pas shekullit të 16të, atëherë kur pushteti islamik i Perandorisë u rrëmbente me dhunë tokën të krishterëve që nuk pranonin të ndërronin fenë, për të shpërblyer ata që myslimanizoheshin dhe viheshin në shërbim të perandorisë. Neootomanizimi po ndodh pa zhurmë dhe me një tolerim civil dhe institucional në të gjithë Shqipërinë, por në rastin e minoritetit grek fenomeni lidhet esencialisht me ruajtjen e identitetit etnik të tij. Aq më keq kur faktet vërtetojnë se nuk kemi të bëjmë me “trashëgimtarë” të drejtpërdrejtë të ardhur nga shekujt (gjë që s’mund të ndodhë), por me individë që zotërojnë sot pushtet politik, ose kanë suport politik për të abuzuar dhe shkelur ligjin.



Nga ana tjetër evidentohet fakti drithërues se këtë proces tjetërsues pronash të minoritetit e toleroi dhe e favorizoi që më 1998-99 kryetari i tanishëm i PBDNj-së, atëherë i OMONOIA-s, Vangjel Dule dhe ata që e pasuan, si V. Bollano e deri më sot. Dule sabotoi atëherë protestën masive dhe politike të komunitetit të minoritetit etnik grek kundër këtij fenomeni e që ishte në fillimet e veta. Protesta kërkonte në thelb ndalimin e procesit të neootomanizimit të këtij minoriteti por edhe të të gjithë vendit.

Në aspektin juridik dihet se asnjë titull pronësie e kësaj kategorie nuk mund të fitohet pa miratimin e përfaqësuesve të pushtetit vendor. Drejtuesit e pushtetit vendor në zonat e minoritetetit, përgjithësisht përfaqësues të PBDNj-së dhe OMONIA-s, jo vetëm që nuk bën rezistencë, jo vetëm që hodhën firmat e tyre aprovuese për këto tjetërsime, por ka raste që dolën edhe dëshimitarë të rremë në favor të këtyre grabitqarëve.

Po ashtu, për aq kohë sa ishin drejtues lokal këta përfaqësues, askush nga gjasme ish - pronarët nuk pretendonte njohjen faktike “të pronës”. Sapo ata u larguan nga drejtimi i pushtetit vendor, “ish -pronarët” nxituan për të vënë hunjtë “e pronës” së tyre.  Madje, në Livadhja, në Kulluricë, në Kostar, në Radat e gjetkë po bëhen të dhunshëm. U kërkojnë minoritarëve të largohen dhe nga shtëpitë e tyre, pasi, sipas pretendimeve të tyre, i kanë ndërtuar në “pronën” e tyre. Në Kostar të Delvinës disa individë, me tolerimin e drejtuesve vendorë të minoritetit dhe organeve shtetërore, rrethuan me dhunë 120 hektarë tokë pronë të fshatit. Tani kërcënojnë banorët e tij se do t’i përdhunojnë nëse nuk heqin dorë nga kërkesa për zbatimin e ligjit. Në Radat këta tipa pronaresh u kërkojnë vendasve minoritarë gratë në këmbim të lejes për të kullotur bagëtitë në tokat që me ligj janë të tyre.



Për kapjen e përfaqësueve të minoritetit flet edhe fakti që për mëse 20 vjet PBDNj, është pjesëmarrëse në qeveritë alternative të vendit, por nuk ka bërë asnjë përpjekje për ndalimin e këtyre shkeljeve të drejtash kapitale të minoritetit grek. Nga ana tjetër drejtuesit e pushtetit vendor të minoritetit, bashkëfajtorë për këtë situatë, elaborohen nga udhëheqja e kësaj partie. Po ashtu, udhëheqja e re e OMONIA-s është produkt i mbështetjes nga të gjithë këta drejtues në komunat e bashkitë e minoritetit. Fakti që edhe ajo nuk denoncon asnjë nga këto vendime abuzive të organeve shtetërore ndaj qindra mijë dynim tokash të grabitura minoritetit dhe asnjë nga këta drejtues e kompromonton keqas edhe atë.

Në periudhën që Shqipëria ratifikonte konvendën kuadër të KiE për mbrojtjen e minoriteteve, (1999-2001), e cila i jep një rëndësi të madhe njësive territotriale me popullsi kompakte minoritare, OMONIA dhe PBDNj, dolën me vendimin e heqjes dorë nga zonat me popullsi kompakte minoritare greke. E bënë këtë në emër gjasme të realitetit të ri të mbrojtjes individuale të të drejtave të njeriut dhe jo si komunitet. (E kundërta duhej të ndodhte.)

Argumenti tjetër i liderit politik të minoritetit për këtë vendim, lidhet me krijimin e një klime të favorshme për të drejtat e himarjotëve që pranonin kombësinë greke. Por çfarë ndodhi realisht?! Ky vendim i hapi rrugën e regjistrimit në zonat me popullsi homogjene minoritare greke gati një mijë familjeve me kombësi shqiptare. Këto regjistrime u kryen me ndërgjegje nga drejtuesit lokalë të minoritetit etnik grek, gjë që në kushtet e emigrimit masiv të minoritarëve, përbën një tjetërsim të frikshëm demografik në këto zona. Aliko, Vrioni, Çuka, Finiqi, Mesopotami, Livadhja dhe vendbanime të tjera ndryshuan totalisht strukturën demografike. Përpos kësaj, fenomeni u shoqërua me dhënien e lejeve për blerje tokash dhe investime nga firma e kompani me pronarë shqiptarë. (Fenomeni është me intensiv në pjesët më jetike të kompaktësisë së minoritetit!!) Po ashtu, në këto zona, por më shumë në Himarë u zbatua një mekanizëm i ri tjetërsimi të pronës. U projektuan vendime për kthim pronash që favorizonin gjasëm minoritarët grekë. Në fakt këto prona (toka) u jepeshin minoritarëve grekë me kusht që ato t’u shiteshin më vonë (me çmim të paracaktuar) personave konkretë me kombësi shqiptare dhe shumë afër politikaneve të lartë. Skema zbatohej në dijeninë dhe me vullnetin e përfaqësuesve të minoritetit. Në denoncimin e kryeministrit Rama se janë tjetërsuar mbi 50 mijë hektarë tokë në zonën e Bregdetit nga qeveria e Sali Berishës, përmbahet edhe kjo skemë.

Të njëjtit qëllim i shërbeu prishja selektive (sipas përkatësisë etnike dhe politike) të objekteve pa leje në zonën e Himarës. Por asnjë reagim serioz nuk erdhi  nga drejtuesit politikë minoritarë grek, ashtu siç po ndodh tani me shpronësimin në kundërshtim me ligjin në Dhermi të mbi 120 banorëve të atjeshëm.

Politikanët minoritarë grekë nuk reagojnë as ndaj situatës energjitike në zonat e minoritetit. Minoritarët grekë janë paguesit më të rregullt të energjisë, por kanë sistemin më të keq të mundshëm furnizimi me energji elektrike në vend. (Zhyten në errësirë veçanërisht në ditë festash). Nuk reagojnë as për faktin se bizneset në minoritetin grek punojnë në kushtet e konkurencës së pandershme, pasi atyre u kërkohet korrektesi farmacie ndaj detyrimeve në shtet, ndërkohë që biznese të ngjashme në zona të tjera nuk paguajnë pothuaj fare detyrime ndaj shtetit. As për faktin  se minoritarët janë objekt i të gjitha llojeve të gjobave pasi vetëm ata mund t’i paguajnë.

Buxheti i shtetit parashikon kuota diskriminuese për bashkitë e minoritetit dhe asete zero për mbarëvajtjen ekonomike të tyre etj. Dhe prap nuk ka asnjë reagim politik nga përfaqësuesit e këtij minoriteti.

Pra, kapja e përfaqësuesve politikë të minoritetit etnik grek nga struktura të ndryshme shtetërore, apo dhe strukturave të tjera që shkelin ligjin, është evidente. Në minoritet qarkullon shprehja domëthenëse se dëmi që i shkaktuan atij përfaqësuesit e vet politikë në aspektin e identitetit etnik ia kalon shumë dhe dashakeqit e nacionalistit më të flaktë. Në këtë pikë lind edhe një pyetje tjetër esenciale (në fakt retorike). Përse këto struktura shteti mbajnë këtë qëndrim ndaj minoritetit etnik grek? Përse kërkojnë, qoftë edhe me bashkëpunimin me përfaqësuesit e tij politikë, apo nëpërmjet tyre, ta dobësojnë, ta diskriminojnë, ta margjinalizojnë, apo ta zhbëjnë atë?





Άρθρο της ε/φ ΤΕΜΑ με τίτλο: «Η εξαγορά και η ενοχοποίηση των πολιτικών εκπροσώπων της Ελληνικής Μειονότητας και η απειλούμενη εθνική της ταυτότητα »

Παραθέτουμε στη συνέχεια, σε ακριβή μετάφραση, άρθρο με τον προαναφερόμενο τίτλο, γραμμένο από τον πρώην βουλευτή ΟΜΟΝΟΙΑΣ και νυν Επικεφαλής του Τμήματος Εκλληνικής Γλώσσας, Λογοτεχνίας και Ελληνικού Πολιτισμού στο Πανεπιστήμιο Αργυροκάστρου, Παναγιώτη Μπάρκα, το οποίο δημοσιεύτηκε στη σημερινή ε/φ ΤΕΜΑ. Αναρτήθηκε επίσης στα ηλεκτρονικά site newsbomb.al και gazetatema.net οι σχετικοί σύνδεσμοι των οποίων είναι:



Στη συνέχεια το άρθρο:

Η εξαγορά και ενοχοποίηση των εκπροσώπων της ελληνικής μειονότητας και η απειλούμενη εθνική της ταυτότητα
Του Παναγιώτη Μπάρκα

Πρόσφατα ο ηγέτης της σλαβομακεδονικής αντιπολίτευσης κατηγόρησε δημόσια (νόμιμα) σημαίνοντες αλβανούς πολιτικούς στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας για συνεργασία με μυστικές και δημόσιες κρατικές δομές της γείτονος χώρας για ιδία πολιτικά και οικονομικά οφέλη.
Η κατηγορία αυτή αποτέλεσε το έναυσμα για την ανάλυση παρόμοιας χειραγώγησης διαχρονικά πολιτικών εκπροσώπων της εθνικής ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία, αλλά εις βάρος των συμφερόντων της ιδίας μειονότητας. Για την επιβεβαίωση της εξαγοράς και ενοχοποίησης των ιθυνόντων της μειονότητας δε θα χρησιμοποιήσουμε τα ίδια μέσα (τηλ. υποκλοπές), αλλά διαφορετική προσέγγιση. Θα αντιπαραθέσουμε αφενός μεν την πραγματικότητα πολλαπλών διακρίσεων εις βάρος της εθνικής ελληνικής μειονότητας, τη δημογραφική αλλοίωσή της, τον οικονομικό αφανισμό ακόμα και στις περιοχές με συμπαγή πληθυσμό, τον περιορισμό και αποκλεισμό της εν λόγω μειονότητας από το πολιτικό και οικονομικό ενδιαφέρον του κράτους και των διεθνών οργανισμών. Αφετέρου δε, τίθεται το θέμα της πολιτικής επιβίωσης των πολιτικών εκπροσώπων της εθνικής ελληνικής μειονότητας, όχι με τις δικές της ψήφους, αλλά ως «επιθυμία» των αλβανικών πολιτικών δομών, της ξέφρενης αύξησης των περιουσιακών τους στοιχείων, την καθήλωση με γεωμετρική πρόοδο των προσπαθειών τους για την προστασία των δικαιωμάτων της μειονότητας. Το γεγονός αυτό αποτελεί το πιο αδιάσειστο στοιχείο της εξαγοράς και της ενοχοποίησης αυτών των πολιτικών εκπροσώπων.
Τα παραδείγματα που ακολουθούν δεν αποδεικνύουν απλά την εν λόγω εξαγορά και χειραγώγηση, τις διαστάσεις και τη διάρκειά της, αλλά αποδεικνύουν και τους λόγους και τη σκοπιμότητά τους.
Ομάδα νέων της μειονότητας κατέχει έγγραφα που αποδεικνύουν ότι μόνο σε περιοχές με συμπαγή μειονοτικό πληθυσμό στους νομούς Αγίων Σαράντα και Δελβίνου με πλαστά έγγραφα, με στημένες δικαστικές αποφάσεις κατά παράβαση του νόμου, είτε με παρεμφερείς αποφάσεις άλλων κρατικών δομών, έχει αλλάξει η κυριότητα  σε 220 χιλιάδες στρέμματα γης της εν λόγω κοινότητας. Με τους μηχανισμούς αυτούς οι παραπάνω εκτάσεις επέστρεψαν στους δήθεν πρώην ιδιοκτήτες, οι οποίοι δεν έχουν καμιά σχέση με την ελληνική μειονότητα. (Για τις 120 χιλιάδες στρέμματα υπάρχουν οι συγκεκριμένοι φάκελοι με τις νομικές παραβιάσεις και καταχρήσεις, ενώ για τις υπόλοιπες 100 χιλιάδες η διαδικασία συνεχίζεται.) Κοινωνικά, πολιτικά και ιστορικά το φαινόμενο αυτό πρέπει να θεωρηθεί ως νεοοθωμανοποίηση  του χώρου της ελληνικής μειονότητας, επειδή τα έγγραφα, πλαστά ή μη, βάσει των οποίων γίνεται η αλλαγή κυριότητας των περιουσιών ανάγονται στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Γίνεται λόγος για διεκδικήσεις που ανάγονται τουλάχιστον μετά τον 16ο  αιώνα, τότε που το ισλαμικό καθεστώς της αυτοκρατορίας υφάρπαζε δια της βίας τη γη των χριστιανών που δεν αλλαξοπιστούσαν για να ανταμείψει όσους εξισλαμιζόταν και ετίθεντο στην υπηρεσία της αυτοκρατορίας. Ο νεοοθωμανισμός εξελίσσεται αθόρυβα, με κοινωνική και θεσμική ανοχή σε ολόκληρη την Αλβανία, πλην όμως στην περίπτωση της ελληνικής μειονότητας το φαινόμενο σχετίζεται ουσιαστικά με τη διατήρηση της εθνικής της ταυτότητας. Τόσο το χειρότερο που τα στοιχεία αποδεικνύουν ότι δε γίνεται λόγος για άμεσους «κληρονόμους» ανά τους αιώνες (αδύνατο να συμβεί), αλλά για άτομα που σήμερα κατέχουν πολιτική εξουσία ή πολιτικό μέσο για κατάχρηση και παράβαση του νόμου.
Αφετέρου, διαπιστώνεται το συγκλονιστικό γεγονός πως το εν λόγω φαινόμενο παράνομης ιδιοποίησης περιουσιών της μειονότητας το ανέχτηκε και το ενθάρρυνε την περίοδο 1998-1999 ο νύν Πρόεδρος του ΚΕΑΔ και τότε Πρόεδρος της Ομόνοιας Βαγγέλης Ντούλες και οι διάδοχοί του όπως ο Β. Μπολάνος, φαινόμενο που συνεχίζεται έως και σήμερα. Ο Ντούλες υπονόμευσε τότε τη μαζική πολιτική διαμαρτυρία της εθνικής ελληνικής μειονότητας κατά του φαινομένου αυτού που πρωτοεμφανιζόταν. Η διαμαρτυρία απαιτούσε ουσιαστικά την αποτροπή της διαδικασίας νεοοθωμανοποίησης της εν λόγω μειονότητας, αλλά και ολόκληρης της χώρας.
Νομικά κανένας τίτλος ιδιοκτησίας αυτής της κατηγορίας δεν δύναται να νομιμοποιηθεί χωρίς την έγκριση των ιθυνόνόντων της τοπικής αυτοδιοίκησης. Οι ιθύνοντες της τοπικής αυτοδιοίκησης στις μειονοτικές περιοχές, ως επί το πλείστον εκπρόσωποι του ΚΕΑΔ και της Ομόνοιας, όχι μόνο δεν αντιστάθηκαν, όχι μόνο υπέγραψαν για τις ιδιοποιήσεις αυτές, αλλά σε ορισμένες υποθέσεις έγιναν ψευτομάρτυρες υπέρ των αρπακτικών αυτών.
Επίσης, για όσο διάστημα οι εν λόγω τοπικοί άρχοντες ασκούσαν ακόμα τα καθήκοντά τους, ουδείς εκ των δήθεν πρώην ιδιοκτητών δεν διεκδικούσε την πραγματική αναγνώριση της «περιουσίας». Αμέσως μετά τη λήξη της θητείας τους στην τοπική αυτοδιοίκηση, «οι πρώην ιδιοκτήτες» έσπευδαν να τοποθετήσουν πασσάλους στην «περιουσία» τους. Εξάλλου στη Λιβαδειά, στην Κουλουρίτσα, στο Κώσταρι, στο Ραντάτι και αλλού, γίνονται βίαιοι. Ζητούν από τους μειονοτικούς να εγκαταλείψουν και τα σπίτια τους, επειδή, κατά τους ισχυρισμούς τους, τα έχουν κτίσει στις «περιουσίες» τους. Στο Κώσταρι του Δελβίνου ορισμένα άτομα με την ανοχή των ηγετών της τοπικής αυτοδιοίκησης της μειονότητας και των κρατικών οργάνων, περιέφραξαν δια της βίας περισσότερα από 120 εκτάρια γη ιδιοκτησία της κοινότητας. Σήμερα απειλούν τους κατοίκους της κοινότητας με ποταπούς εκβιασμούς για να παραιτηθούν από το αίτημά τους για την αποκατάσταση του νόμου. Στο χωριό Ραντάτι Αργυροκάστρου, αυτοί οι τραμπούκοι-ιδιοκτήτες, ζητούν από τους ντόπιους Έλληνες Μειονοτικούς να τους δώσουν τις γυναίκες τους, με αντάλλαγμα την άδεια να βοσκήσουν τα ζώα τους στα εδάφη τα οποία με νόμο είναι των Ελλήνων.
Για την εξαγορά και ενοχοποίηση των εκπροσώπων της μειονότητας μαρτυρεί και το γεγονός όπου πλέον των 20 ετών το ΚΕΑΔ συμμετέχει εναλλάξ στις κυβερνήσεις της χώρας, πλην όμως δεν προέβη σε καμιά ενέργεια για την αποτροπή των εν λόγω παράφορων παραβιάσεων εις βάρος της ελληνικής μειονότητας. Εξάλλου οι τοπικοί άρχοντες της μειονότητας, συναυτουργοί στη δημιουργηθείσα κατάσταση, θωπεύονται από την ηγεσία του κόμματος αυτού. Επίσης, η νέα ηγεσία της Ομόνοιας είναι προϊόν στήριξης των ιθυνόντων των επαρχιών και των δήμων της μειονότητας. Το γεγονός που και εκείνη δεν καταγγέλλει καμιά από τις κατασκευασμένες αποφάσεις των κρατικών οργάνων που αφορούν εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα γης μειονοτικών παράνομα ιδιοποιημένης, αλλά και κανέναν εκ των ηγετών αυτών, ενοχοποιεί επικίνδυνα και την Ομόνοια.
Την περίοδο που η Αλβανία επικύρωνε τη Σύμβαση Πλαίσιο της ΣΕ για την Προστασία των Μειονοτήτων (1999-2001) η οποία παρέχει ιδιαίτερο βάρος στις περιοχές με συμπαγή μειονοτικό πληθυσμό, η Ομόνοια και το ΚΕΑΔ, αποφάσισαν να παραιτηθούν από τις περιοχές με συμπαγή ελληνικό μειονοτικό πληθυσμό. Προέβησαν στην ενέργεια αυτή με πρόσχημα τη δήθεν νέα κατάσταση ατομικής προστασίας των δικαιωμάτων του ανθρώπου και όχι συλλογικά. (Το αντίθετο έπρεπε να συμβεί.) Ένα δεύτερο επιχείρημα του πολιτικού ηγέτη της μειονότητας για την απόφαση αυτή σχετίζεται με τη δημιουργία ευνοϊκού κλίματος για τα δικαιώματα των Χιμαραίων που αποδεχόταν την ελληνική εθνικότητα. Όμως, τι συνέβη στην πράξη; Η απόφαση αυτή άνοιξε το δρόμο πολιτογράφησης στις περιοχές με συμπαγή ελληνικό πληθυσμό περίπου χιλίων οικογενειών αλβανικής εθνικότητας. Οι πολιτογραφήσεις αυτές έγιναν συνειδητά από τους τοπικούς άρχοντες της εθνικής ελληνικής μειονότητας, γεγονός που, δεδομένου του φαινομένου μαζικής μετανάστευσης των μειονοτικών, αποτελεί επικίνδυνη δημογραφική αλλοίωση στις περιοχές αυτές. To Αλύκο, το Βρυώνι, η Τσούκα, η Φοινίκη, το Μεσοπόταμο, η Λιβαδειά και άλλες κοινότητες έχουν αλλάξει εξ ολοκλήρου τη δημογραφική τους σύνθεση. Συν τοις άλλοις το φαινόμενο αυτό συνοδεύτηκε με την παροχή αδειών αγοράς γης και επενδύσεων σε αλβανούς επιχειρηματίες. (Το φαινόμενο είναι πιο έντονο στις πιο ζωτικές και συμπαγείς περιοχές της μειονότητας.) Επίσης, στις περιοχές αυτές, και προπάντων στη Χιμάρα, εφαρμόστηκε νέος μηχανισμός αλλοίωσης της κυριότητας των περιουσιών. Κατασκευάστηκαν αποφάσεις επιστροφής περιουσιών οι οποίες δήθεν ωφελούσαν τους Έλληνες μειονοτικούς. Στην πραγματικότητα οι περιουσίες (εκτάσεις γης) δίδονταν τυπικά σε Έλληνες μειονοτικούς υπό την προϋπόθεση στη συνέχεια να πωλούνταν (έναντι προκαθορισμένης τιμής) σε συγκεκριμένα άτομα αλβανικής εθνικότητας στενά συνδεδεμένα με ανώτερους πολιτικούς. Το σχήμα εφαρμοζόταν εν γνώσει και με τη βούληση των εκπροσώπων της μειονότητας. Στην καταγγελία του Πρωθυπουργού Έντι Ράμα στην οποία αναφέρεται ότι έχουν ιδιοποιηθεί παρανόμως 50 χιλιάδες εκτάρια γη στην περιοχή του Μπρεγκντέτ (παραλίας Ιονίου, Χιμάρας-Αγίων Σαράντα) από την Κυβέρνηση Μπερίσα, αναφέρεται και στο μηχανισμό αυτό.
Τον ίδιο σκοπό εξυπηρετούσε και η επιλεκτική κατεδάφιση (βάσει εθνικής και πολιτικής ταυτότητας) αυθαιρέτων στην περιοχή της Χιμάρας. Και όμως ουδεμία σοβαρή αντίδραση υπήρξε από την πολιτική ηγεσία της ελληνικής μειονότητας, όπως συμβαίνει και σήμερα με την απαλλοτρίωση κατά παράβαση του νόμου στους Δρυμάδες εις βάρος 120 κατοίκων.
Οι πολιτικοί της ελληνικής μειονότητας δεν αντιδρούν ούτε για την ενεργειακή κατάσταση στις περιοχές της μειονότητας. Οι Έλληνες μειονοτικοί είναι οι πιο συνεπείς πληρωτές ηλεκτρικής ενέργειας, και όμως έχουν το χειρότερο δυνατό δίκτυο παροχής ηλεκτροδότησης στη χώρα. (Βυθίζονται στο σκοτάδι ειδικά κατά τη διάρκεια εορτών.) Δεν αντιδρούν ούτε για το γεγονός όπου οι μειονοτικοί επιχειρηματίες λειτουργούν σε συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού, επειδή απ΄ εκείνους απαιτείται απόλυτη συνέπεια έναντι των υποχρεώσεων προς το  δημόσιο, ενώ επιχειρηματίες του ίδιου κλάδου σε άλλες περιοχές σχεδόν δεν καταβάλλουν τις υποχρεώσεις τους προς το δημόσιο. Δεν αντιδρούν ούτε κατά του φαινομένου όπου οι μειονοτικοί αποτελούν συχνά αντικείμενο επιβολής πάσης φύσεως προστίμων, επειδή μόνο εκείνοι τα καταβάλλουν. Ο κρατικός προϋπολογισμός προβλέπει πενιχρά κονδύλια για τους δήμους της μειονότητας και μηδενικές επιδοτήσεις για την οικονομική τους ευρωστία. Και όμως ξανά δεν υπάρχει καμιά πολιτική αντίδραση από τους εκπροσώπους της εν λόγω μειονότητας.
Λοιπόν, η εξαγορά και ενοχοποίηση των εκπροσώπων της εθνικής ελληνικής μειονότητας από διάφορες κρατικές δομές ή άλλες δομές που παραβιάζουν το νόμο είναι υπαρκτή. Στη μειονότητα ψιθυρίζεται με νόημα πως η ζημιά που προκάλεσαν στη μειονότητα οι πολιτικοί της εκπρόσωποι όσον αφορά την εθνική ταυτότητα ξεπερνάει κατά πολύ και τους πολέμιους αυτής αλλά και τους ένθερμους Αλβανούς εθνικιστές. Στο σημείο αυτό τίθενται και κάποια άλλα ουσιώδη ερωτήματα (ρητορικά). Γιατί οι συγκεκριμένες κρατικές δομές τηρούν τη στάση αυτή έναντι της ελληνικής εθνικής μειονότητας; Γιατί ζητούν, έστω και σε συνεργασία με τους πολιτικούς της εκπροσώπους, ή μέσω αυτών, να την εξασθενίσουν, να τη διαβάλλουν, να την περιθωριοποιήσουν ή να την αλλοιώσουν; 

Τετάρτη 27 Απριλίου 2016

Η θρασύτητα της αμάθειας - Arroganca e paditurisë

RODIN

Είναι κατανοητό πως ό,τι δεν ξέρεις απλά δε σε απασχολεί. Αν ξέρεις όμως κάτι για ένα θέμα υπάρχουν δυο οδοί να ακολουθήσεις: είτε να μάθεις περισσότερο για αυτό, είτε να επαναπαυτείς στις πληροφορίες που έχεις, θεωρώντας πως είναι αρκετές.
Αυτή η ελλιπής πληροφόρηση είναι που διακρίνει τη σημερινή μας κοινωνία στο έπακρο. Η ημιμάθεια, οι «μισές γνώσεις», η τεμπελιά της αμάθειας. Γιατί σε έναν κόσμο ο οποίος κινείται πλέον με ψηφιακούς ρυθμούς, κανείς δεν έχει χρόνο για τίποτα - ούτε καν για σωστή ενημέρωση, πόσο μάλλον για εμπλουτισμό γνώσεων.
Μα το πρόβλημα δεν είναι μόνο το ότι ανατρέφουμε πια μια γενιά που τόσο επιμελώς επιμένει να καταγράφει τα τόσα λίγα επιτεύγματά της. Το πρόβλημα αντανακλάται σε αυτό που τόσο εύγλωττα είχε πει ο Περικλής: πως «η αμάθεια προκαλεί το θράσος, ενώ ο συνετός υπολογισμός τον δισταγμό».
Έχουμε γεμίσει φωνές που επαναλαμβάνουν σχεδόν με αυθάδεια τα λίγα που ξέρουν, ασχέτως αν αυτά είναι ελλιπή, σε σημείο που αγγίζουν την παραπληροφόρηση. Από ρήσεις που αναπαράγονται λάθος, σε αβάσιμα επιχειρήματα, ανακριβείς στατιστικές και άγνοια για την άλλη όψη κάθε θέματος. Ίσως ισχύει τελικά πως «ο αμαθής είναι σαν το ντέφι: κάνει θόρυβο χάρη στην κενότητά του» (Ο. Μπέτλινγκ). Γιατί ενώ ο μορφωμένος διψάει για περαιτέρω γνώση, ο αμαθής προτιμάει να κηρύττει στους άλλους και να μην παραδέχεται τα λάθη του. Είναι οι άνθρωποι που έχουν τις «εύκολες λύσεις» στο τσεπάκι. Αυτοί που «αναλαμβάνουν πολιτικές ευθύνες» και νομίζουν πως ξεμπερδεύουν έτσι, ενώ στην ουσία δεν έχουν κάνει τίποτα. Αυτοί που κοιτάνε μόνο τους αριθμούς στην ευημερία μιας χώρας, αγνοώντας το πώς πραγματικά επιβιώνουν οι πολίτες της. Αυτοί που επιμένουν πως ξέρουν καλύτερα λόγω της θέσης που κατέχουν.
Είναι όμως αυτοί οι θρασείς, οι ημιμαθείς και οι επηρμένοι που καταλήγουν να μας διοικούν, και μάλλον φταίμε περισσότερο εμείς για αυτό. Γιατί δεν χρησιμοποιούμε τη μόρφωση που έχουμε ως την εξουσία που αυτή μας προσφέρει, και υποκύπτουμε στην αποχή από τη σύγκρουση ως πιο αξιοπρεπή λύση.
Όπως είπε και ο Ξενοφών όμως, «εκείνοι που φαίνονται ότι εκ φύσεως είναι άριστοι, χρειάζονται περισσότερο από τους άλλους την παιδεία», και ίσως εκεί πρέπει να ξεκινήσουμε: να ξεχωρίζουμε τους αναιδείς αμαθείς, από τους θαρραλέους ελλόγιμους.
Περισσότερα στο Twitter: Μαρία-Χριστίνα Δουλάμη:

Është e kuptueshme se ajo që nuk e di thjesht nuk të shqetëson. Por nëse di diçka për një çështje ka dy rrugë për të ndjekur: ose të mësosh më shumë për të, ose të mjaftohesh në informacionet që ke duke e konsideruar që janë të mjaftueshme.
Ky informacion i cunguar është ai që dallon shoqërinë tonë në mënyrë të skajshme.
Gjysmënjohuria, “njohuritë gjysmake”, dembelizmi i paditurisë. Sepse në një botë e cila lëviz pothuajse me ritme dixhitale askush nuk ka kohë për asgjë – as për informim të drejtë, aq më tepër për pasurimin e njohurive.
Por problemi nuk është vetëm se rritim tashmë një brez që kaq me kujdes këmbëngul që të rregistrojë kaq pak arritje të tij. Problemi reflektohet tek ajo që kaq bukur kishte thënë PERIKLIU: “padituria nxit arrogancën, ndërsa përllogaritja e mençur ngurimin”.

Jemi mbushur plot zëra që përsëritin pothuajse me arrogancë ato pak sa dinë, pavarësisht nëse ato janë të cunguara, në një pikë sa prekin disinformimin. Nga fjalë që riprodhohen gabim, në argumenta të pabazë, në pasaktësi statistikore dhe mosnjohje për anën tjetër të çdo çështje. Ndoshta si përfundim vlen për këtë rast “ i padituri është si dajrja: çdo zhurmë e bën për shkak të boshllëkut që ka” (O Beling). Sepse ndërsa i dituri ka etje për njohuri të mëtejshme, i padituri preferon të predikojë tek të tjerët dhe të mos pranojë gabimet e tij. Janë njerëzit që kanë “zgjidhje të lehta” në xhep. Ata që “mbajnë përgjegjësi politike” dhe kujtojnë se kështu shpëtojnë ndërsa në esencë nuk kanë bërë asgjë. Këta që shikojnë vetëm numërat në mirëqënien e një vendi, duke injoruar se si me të vërtetë mbijetojnë qytetarët e saj. Këta që këmbëngulin se i dinë më mirë gjërat për shkak të pozitës që ata kanë.
Qoftë janë ata guximtarët e tepruar, gjysmakët në dituri dhe të rrëmbyerit që arrijnë të na udhëheqin dhe me sa duket ne kemi fajin më të madh për këtë. Sepse nuk përdorim diturinë që kemi dhe pushtetin që ajo na ofron, dhe i nështrohemi mospjesmarrjes, nga përplasja si zgjidhjen më të mirë.
Por ashtu siç tha Ksenofoni “ata që duken nga natyra janë të shkëlqyer, iu duhet më tepër se të tjerëve edukimi” dhe ndoshta atje duhet të fillojmë: të dallojmë arrogantët e paditur nga guximtarët e llogjikshëm.
Për më tepër në twitter

Πέμπτη 24 Μαρτίου 2016

Αλβανία: Η χώρα όπου η Δημοκρατία ολισθαίνει προς την Μαφιοκρατία


Μετά την σύλληψη δύο μελών του Αλβανικού κοινοβουλίου και την παραίτηση ενός τρίτου για αδικήματα που σχετίζονται με την εμπορία ναρκωτικών, διακίνηση γυναικών με σκοπό προώθηση στην πορνεία, ανθρωποκτονίες, συμμετοχή σε εγκληματικές οργανώσεις κλπ. όλοι αναρωτιούνται τι πραγματικά συμβαίνει με το δημοκρατικό σύστημα της Αλβανίας. 

Αυτοί είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου καθώς ο αριθμός τον εγκληματιών ανεβαίνει αν συμπεριλάβουμε και αυτούς που έχουν εκλεγεί δήμαρχοι, μέλη δημοτικών συμβουλίων ή έχουν διευθυντικές θέσεις στα υπουργεία και την Δημόσια Διοίκηση

Το πρόβλημα είναι τόσο σοβαρό που το Δεκέμβριο του 2015 το Αλβανικό Κοινοβούλιο αναγκάστηκε να ψηφίσει νόμο "Περί αποποινικοποίησης των δημοσίων θεσμών κλπ." το οποίο ήταν αποτέλεσμα πιέσεων Διεθνών οργανισμών και διπλωματικών αντιπροσωπειών στην Αλβανία, ιδιαίτερα της Αμερικανικής πρεσβείας στα Τίρανα. Ο σκοπός του νόμου είναι να καθαρίσει τους θεσμούς, την δημόσια διοίκηση, την τοπική αυτοδιοίκηση και τον κρατικό μηχανισμό από τους ανθρώπους με ποινικό παρελθόν. 

Σχεδόν σε όλους τους τομείς της πολιτικής, δημόσιας και οικονομικής ζωής του κράτους και της χώρας έχουν εισχωρήσει άνθρωποι με ποινικό παρελθόν και παρόν, προκαλώντας μια κατάσταση που από ξένους αναλυτές χαρακτηρίζεται ως Μαφιοκρατία.
Όλοι παραδέχονται πως η δημοκρατία στην Αλβανία είναι μια "Δημοκρατία-Πρόσοψη" όπου η κορυφή έχει πλέον καταληφθεί από τους εγκληματίες οι οποίοι έχουν αρχίσει σταδιακά να ελέγχουν απευθείας την νομοθεσία στην χώρα. Έτσι, νέοι νόμοι γράφονται λαμβάνοντας υπόψιν το συμφέρον τους και διευκολύνουν ή προστατεύουν τα οικονομικά τους συμφέροντα και την παραμονή τους στην εξουσία.
Η νέα πραγματικότητα στην Αλβανία είναι η εγκληματικότητα που έχει βγει από την παρανομία και έχει αρχίσει να επιβάλετε στην νομιμότητα. 
 
Σταδιακά οι ηγέτες των εγκληματικών οργανώσεων μετατράπηκαν σε δυνατούς επιχειρηματίες που διαθέτουν νόμιμες οικονομικές δραστηριότητες, δημιουργώντας τους "μαφιόζους - επιχειρηματίες". Αφού συσσώρευσαν μεγάλη οικονομική δύναμη οι μαφιόζοι-επιχειρηματίες μπήκαν στην πολιτική ζωή της χώρας και μετατράπηκαν σε "μαφιόζους - πολιτικούς". 
 
Το εκλογικό σύστημα της Αλβανίας ευνοεί την ένταξη αυτών των ανθρώπων στην πολιτική ζωή και στην βουλή καθώς ο αρχηγός του κάθε κόμματος αποφασίζει με κλειστές λίστες το ποιος θα μπει στην βουλή και γι' αυτό στην Αλβανική βουλή ακούστηκαν καταγγελίες για βουλευτικές έδρες που αγοράστηκαν με 500 χιλιάδες ή μέχρι και με 1 εκατομμύριο ευρώ.
 
Για τον αρχηγό ενός μικρού κόμματος τα πόσα αυτά είναι δελεαστικά αλλά όπως φαίνεται και οι αρχηγοί μεγάλων κομμάτων ενέδωσαν στον πειρασμό αν κρίνουμε από το γεγονός ότι δύο από τους προαναφερθέντες βουλευτές με βεβαρημένο ποινικό μητρώο ανήκαν στο Σοσιαλιστικό Κόμμα του πρωθυπουργού Έντι Ράμα. 
 
Το Βαλκανικό Δίκτυο δημοσιογράφων BIRN αναλύει το φαινόμενο με ένα εκτεταμένο άρθρο το οποίο μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

*Στην φωτογραφία ο βουλευτής του σοσιαλιστικού κόμματος Mark Frroku που δικάζεται στο Βέλγιο για ανθρωποκτονία, πορνεία και διακίνηση ναρκωτικών.