Παιδική Βυζαντινή Αγιογραφία

Ψαλμὸς τῷ ᾿Ασάφ. 72 - PSALMI 73 /72/

PSALMI 73 /72/ 1 Sa i mirë është Zoti ynë për njerëzit e drejtë, për ata që janë të pastër në zemër. 2 E mua veçse nuk më rrëshqitën këmbët, përpak sa nuk më lëshuan këmbët, 3 sepse ua pata lakmi krenarëve duke parë mirëqenien e keqbërësve. 4 Sepse për ta vuajtje nuk ka, shëndoshë e plot dhjamë është trupi i tyre. 5 Nuk jetojnë në vuajtjet  e të vdekshmëve, nuk i rreh frushkulli i vështirësive të njerëzve. 6 Prandaj edhe gjerdan për qafë e kanë madhështinë e dhunën për petk që i mbulon. 7 Nga zemra e majme u kullon e keqja, dhelpëritë u shpërthejnë nga zemra. 8 Përqeshin e dijekeqas flasin, me dhunë kërcënohen krenarisht prej së larti. 9 Vënë gojë edhe kundër qiellit, gjuha e tyre e përshkon dheun. 10 Prandaj lart e vendosin veten dhe ujërat e shumta nuk arrijnë tek ata. 11 Kështu edhe thonë: “Si mund ta dijë Zoti? A mund të dijë gjë i Tejetlarti”? 12 Ja, këta janë mëkatarët: gjithmonë të qetë e grumbullojnë pasuri. 13 Atëherë thashë: “Vallë kot e paskësh ruajtur të pastër zemrën time dhe në pafajësi i lava duart e mia, 14 kot e frushkullova veten përditë duke bërë pendesë që heret në mëngjes”! 15 Të kisha thënë: “Do të flas porsi ata”, unë do ta tradhtoja fisin e bijve të tu. 16 U mundova ta kuptoja këtë gjë: porse disi mjerisht sytë m’u morën. 17 Derisa disi hyra në shënjtëroren e Perëndisë: atëherë pashë mbarimin e tyre. 18 Vërtet i vë në vend rrëshqitës, i lejon të shkojnë në rrënim. 19 Oh, sa me vrap mbaruan, u zhdukën, mjerimi i përpiu! 20 Po, sikurse ëndrra e atij që zgjohet, o Zot, kur të zgjohesh e bën asgjë fytyrën e tyre. 21 Kur shpirtin e kisha të trazuar, mundohesha në brendinë e zemrës sime, 22 isha i marrë e nuk kuptoja, isha bërë si bagëti para teje. 23 Por unë që tani gjithmonë do të jem me ty, sepse më more për dorën time të djathtë. 24 Ti do të më prish me këshillën tënde për të më marrë pastaj me lumturi. 25 Kë tjetër veç teje kam unë në qiell? Edhe në tokë s’dua tjetërkënd veç teje! 26 Ligështuar më janë trupi dhe zemra: ti je Zoti i zemrës sime, pjesa ime, Zoti i amshueshëm. 27 Po se do të sharrojnë të gjithë ata që largohen prej teje, ti zhduk të gjithë ata që të tradhtojnë. 28 Kënaqësia ime është të qëndroj në praninë e Zotit, ta vë shpresën në Zotin, Perëndinë time, që t’i shpall të gjitha veprat e tua në dyert e Qytetit Sion.

Ψαλμὸς τῷ ᾿Ασάφ. 72  ΩΣ ΑΓΑΘΟΣ ὁ Θεὸς τῷ ᾿Ισραήλ, τοῖς εὐθέσι τῇ καρδίᾳ. 2 ἐμοῦ δὲ παραμικρὸν ἐσαλεύθησαν οἱ πόδες, παρ᾿ ὀλίγον ἐξεχύθη τὰ διαβήματά μου. 3 ὅτι ἐζήλωσα ἐπὶ τοῖς ἀνόμοις εἰρήνην ἁμαρτωλῶν θεωρῶν, 4 ὅτι οὐκ ἔστιν ἀνάνευσις ἐν τῷ θανάτῳ αὐτῶν καὶ στερέωμα ἐν τῇ μάστιγι αὐτῶν· 5 ἐν κόποις ἀνθρώπων οὐκ εἰσὶ καὶ μετὰ ἀνθρώπων οὐ μαστιγωθήσονται. 6 διὰ τοῦτο ἐκράτησεν αὐτοὺς ἡ ὑπερηφανία, περιεβάλοντο ἀδικίαν καὶ ἀσέβειαν ἑαυτῶν. 7 ἐξελεύσεται ὡς ἐκ στέατος ἡ ἀδικία αὐτῶν, διῆλθον εἰς διάθεσιν καρδίας· 8 διενοήθησαν καὶ ἐλάλησαν ἐν πονηρίᾳ, ἀδικίαν εἰς τὸ ὕψος ἐλάλησαν· 9 ἔθεντο εἰς οὐρανὸν τὸ στόμα αὐτῶν, καὶ ἡ γλῶσσα αὐτῶν διῆλθεν ἐπὶ τῆς γῆς. 10 διὰ τοῦτο ἐπιστρέψει ὁ λαός μου ἐνταῦθα, καὶ ἡμέραι πλήρεις εὑρεθήσονται ἐν αὐτοῖς. 11 καὶ εἶπαν· πῶς ἔγνω ὁ Θεός; καὶ εἰ ἔστι γνῶσις ἐν τῷ ῾Υψίστῳ; 12 ἰδοὺ οὗτοι οἱ ἁμαρτωλοὶ καὶ εὐθηνοῦντες· εἰς τὸν αἰῶνα κατέσχον πλούτου. 13 καὶ εἶπα· ἄρα ματαίως ἐδικαίωσα τὴν καρδίαν μου καὶ ἐνιψάμην ἐν ἀθῴοις τὰς χεῖράς μου· 14 καὶ ἐγενόμην μεμαστιγωμένος ὅλην τὴν ἡμέραν, καὶ ὁ ἔλεγχός μου εἰς τὰς πρωΐας. 15 εἰ ἔλεγον· διηγήσομαι οὕτως, ἰδοὺ τῇ γενεᾷ τῶν υἱῶν σου ἠσυνθέτηκα. 16 καὶ ὑπέλαβον τοῦ γνῶναι τοῦτο· κόπος ἐστὶν ἐνώπιόν μου, 17 ἕως εἰσέλθω εἰς τὸ ἁγιαστήριον τοῦ Θεοῦ καὶ συνῶ εἰς τὰ ἔσχατα αὐτῶν. 18 πλὴν διὰ τὰς δολιότητας αὐτῶν ἔθου αὐτοῖς κακά, κατέβαλες αὐτοὺς ἐν τῷ ἐπαρθῆναι. 19 πῶς ἐγένοντο εἰς ἐρήμωσιν ἐξάπινα· ἐξέλιπον, ἀπώλοντο διὰ τὴν ἀνομίαν αὐτῶν. 20 ὡσεὶ ἐνύπνιον ἐξεγειρομένου, Κύριε, ἐν τῇ πόλει σου τὴν εἰκόνα αὐτῶν ἐξουδενώσεις. 21 ὅτι ἐξεκαύθη ἡ καρδία μου, καὶ οἱ νεφροί μου ἠλλοιώθησαν, 22 κἀγὼ ἐξουδενωμένος καὶ οὐκ ἔγνων, κτηνώδης ἐγενόμην παρά σοι. 23 κἀγὼ διαπαντὸς μετὰ σοῦ, ἐκράτησας τῆς χειρὸς τῆς δεξιᾶς μου 24 καὶ ἐν τῇ βουλῇ σου ὡδήγησάς με καὶ μετὰ δόξης προσελάβου με. 25 τί γάρ μοι ὑπάρχει ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ παρὰ σοῦ τί ἠθέλησα ἐπὶ τῆς γῆς; 26 ἐξέλιπεν ἡ καρδία μου καὶ ἡ σάρξ μου, ὁ Θεὸς τῆς καρδίας μου καὶ ἡ μερίς μου ὁ Θεὸς εἰς τὸν αἰῶνα. 27 ὅτι ἰδοὺ οἱ μακρύνοντες ἑαυτοὺς ἀπὸ σοῦ ἀπολοῦνται, ἐξωλόθρευσας πάντα τὸν πορνεύοντα ἀπὸ σοῦ. 28 ἐμοὶ δὲ τὸ προσκολλᾶσθαι τῷ Θεῷ ἀγαθόν ἐστι, τίθεσθαι ἐν τῷ Κυρίῳ τὴν ἐλπίδα μου τοῦ ἐξαγγεῖλαί με πάσας τὰς αἰνέσεις σου ἐν ταῖς πύλαις τῆς θυγατρὸς Σιών.