ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΉ ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΉ ΙΣΤΟΡΙΚΉ ΟΡΘΌΔΟΞΗ ΤΩΝ ΚΟΡΥΤΣΑΙΩΝ ΗΠΕΙΡΩΤΏΝ - GAZETË ELEKTRONIKE, KULTURORE, HISTORIKE, ORTHODHOKSE E KORÇARËVE EPIROTË
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα mesazhe-μηνύματα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα mesazhe-μηνύματα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2021
Παρασκευή 17 Απριλίου 2020
Το μήνυμα του Αρχιεπισκόπου για το Πάσχα 2020 - Mesazhi i Kryepiskopit Anastas Pashkë 2020
† Ἀναστάσιος
Ἀρχιεπίσκοπος Tιράνων, Δυρραχίου καί πάσης Ἀλβανίας
Ἀρχιεπίσκοπος Tιράνων, Δυρραχίου καί πάσης Ἀλβανίας
Πάσχα 2020
Αφοβία
Αφοβία
«Μὴ φοβεῖσθε·» (Ματθ. 28:10)
Ένα βασικό δώρο που μας χάρισε ο Αναστάς Κύριος επισημαίνει ο ύμνος της πασχαλινής περιόδου: «Τῶν θυρῶν κεκλεισμένων, ἐπιστὰς ὁ Ἰησοῦς τοῖς μαθηταῖς, ἀφοβίαν καὶ εἰρήνην ἐδίδου». Με τη δύναμη που προσφέρει η αφοβία αυτή, οι μαθητές, πτοημένοι προηγουμένως από τον «φόβον τῶν Ἰουδαίων», αναδείχθηκαν ατρόμητοι Απόστολοι «εἰς πάντα τά ἔθνη», μάρτυρες της Αναστάσεώς Του.
Ο φόβος είναι ένας επικίνδυνος σύμβουλος του ανθρώπου. Διεισδύει με ποικίλους τρόπους στη σκέψη και στη βούληση, μειώνοντας την ανθεκτικότητα και τη δημιουργικότητά μας. Φόβο προκαλούν στον άνθρωπο διάφορες αιτίες: πολεμικές συγκρούσεις, φυσικές καταστροφές, επιδημίες ασθενειών, όπως η πρόσφατη πανδημία COVID-19, που έχει συγκλονίσει την ανθρωπότητα ολόκληρη. Φόβο σε προσωπικό επίπεδο δημιουργούν οι εχθρότητες, οι αδικίες, οι ποικίλες ατομικές συγκρούσεις˙ αλλά συχνά και οι αδυναμίες μας. Ο ανθρώπινος φόβος κορυφώνεται κυρίως μπροστά στον θάνατο.
«Μὴ φοβεῖσθε·» (Ματθ. 28:10) παρότρυνε τις μυροφόρες γυναίκες ο αναστημένος Χριστός˙ τον χαιρετισμό «εἰρήνη ὑμῖν» απηύθυνε στους μαθητές Του, προσθέτοντας: «Λάβετε πνεῦμα Ἅγιον» (Ιω. 20:22). Η ζωή σας θα στηρίζεται στη συνεχή δύναμη και ενέργεια του Αγίου Πνεύματος μέσα στην ύπαρξή σας. Το Άγιο Πνεύμα ενδυναμώνει έκτοτε όλους τους μαθητές του Ιησού Χριστού, συνδέοντας την αφοβία με την ειρήνη και την αγάπη. Και ακόμη ο Κύριος τούς διαβεβαίωσε ότι θα είναι μαζί τους όλες τις ημέρες «ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος» (Ματθ. 28:20).
***
Η χριστιανική αφοβία συνδέεται οργανικά με τον φόβο του Θεού, ο οποίος είναι «ἀρχή σοφίας» (Παρ.9:10) και σημαίνει δέος, ευλάβεια, επίγνωση της παρουσίας Του. Ο ένθεος αυτός φόβος αποτελεί τη ζωτική πηγή και δύναμη της αφοβίας. Όποιος φοβάται τον Θεό, δεν φοβάται κανέναν και τίποτε. Η αφοβία στην οποία αναφερόμαστε δεν σχετίζεται με μία ακαθόριστη αισιοδοξία. Στηρίζεται στην πίστη στον Θεό και στην έμπρακτη αγάπη.
Η συναίσθηση της συνεχούς παρουσίας του Θεού χαρίζει στην καθημερινή μας πορεία ειρηνική αφοβία. «Ἐὰν γὰρ καὶ πορευθῶ ἐν μέσῳ σκιᾶς θανάτου, οὐ φοβηθήσομαι κακά, ὅτι σὺ μετ᾿ ἐμοῦ εἶ·» (Ψαλμ. 22:4) βεβαιώνει ο ψαλμωδός. Και ένας ποιητής της γενιάς μας συμπληρώνει: «Όταν είσαι στο πλευρό μου από τη δόξα Σου μεθώ· ούτε και τον εαυτό μου δεν έχω πια να φοβηθώ».
Αυτό τον καιρό η σκέψη και η συμπεριφορά μας έχουν αιχμαλωτιστεί από τον κορωνοϊό. Δεν πρέπει, όμως, να αφήσουμε τον αθέατο αυτόν εχθρό να μας λυγίσει. Παραμένοντας στο σπίτι, ας μην απομονωθούμε. Αντιθέτως, ας ενισχύουμε ο ένας τον άλλον, με λόγο και πράξεις απλές, με σιωπή στοργής, με πρόσχαρη διάθεση. Όμως, να μην περιορισθούμε στην τόνωση της δικής μας οικογένειας, Ας επεκτείνουμε ευρύτερα το ενδιαφέρον μας και στους φίλους, τους εγγύς και τους μακράν. Επείγει να συμμετάσχουμε σε έναν αγώνα ελευθερίας από το φοβικό σύνδρομο, που ανεξέλεγκτα επεκτείνεται γύρω μας. Δεν θα μας αφήσει ο Θεός! Κάτι καλό θα βγει και από αυτή τη δοκιμασία. Αυτός ο πρωτόγνωρος πόλεμος θα κερδηθεί με γενική, πανανθρώπινη επιστράτευση αλληλεγγύης.
***
Η ἐν Χριστῷ αφοβία κορυφώνεται προ του θανάτου. Διαπνέεται από την πεποίθηση ότι: «ἐάν τε οὖν ζῶμεν ἐάν τε ἀποθνήσκωμεν, τοῦ Κυρίου ἐσμέν.» (Ρωμ. 14:8). «Μηδεὶς φοβείσθω τὸν θάνατον» προτρέπει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, «ἠλευθέρωσε γὰρ ἡμᾶς ὁ τοῦ Σωτῆρος θάνατος». Όλος ο εορτασμός του Πάσχα αναπτύσσει και ενισχύει αυτή τη βασική εμπειρία της Εκκλησίας μας. Η βεβαιότητα για την υπέρβαση του θανάτου προσφέρει μία διαφορετική προοπτική στην καθημερινή ζωή: «Ἡμεῖς οἴδαμεν ὅτι μεταβεβήκαμεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν, ὅτι ἀγαπῶμεν τοὺς ἀδελφούς», (εμείς γνωρίζουμε πως από τον θάνατο έχουμε περάσει στη ζωή· κι αυτό το γνωρίζουμε, επειδή αγαπάμε τους αδελφούς). (Α΄ Ιω.3:14). Αυτή είναι η εμπειρία αναρίθμητων ανθρώπων, που διαμέσου των αιώνων βιώνουν την ἐν Χριστῷ πίστη καί ἀγάπη: «Φόβος οὐκ ἔστιν ἐν τῇ ἀγάπῃ ἀλλ’ ἡ τελεία ἀγάπη ἔξω βάλλει τόν φόβον» (Α΄ Ἰω. 4:18).
Καλό Πάσχα, αδελφοί μου! Με την Ανάσταση μέσα μας! Ας γίνει η καρδιά μας «ναός Θεοῦ ζῶντος» (Β΄ Κορ. 6:16). Στον αιφνιδιασμό και την ανησυχία που έφερε η οδυνηρή αυτή πανδημία, ας αντιτάξουμε την αφοβία που δωρίζει ο σταυρωθείς και αναστάς Χριστός. Μίαν αφοβία γεμάτη ειρήνη και αλληλεγγύη!
Φέτος δεν θα μπορέσουμε να μεταδώσουμε το αναστάσιμο φως ο ένας από τη λαμπάδα του άλλου. Ας μεταλαμπαδεύσουμε από τη μια καρδιά στην άλλη το φως της ελπίδας και της ἐν Χριστῷ αφοβίας! Χριστός Ανέστη!
.................................................................................................
† Anastasi
Kryepiskop i Tiranës, Durrësit dhe i Gjithë Shqipërisë.
Kryepiskop i Tiranës, Durrësit dhe i Gjithë Shqipërisë.
Pashkë 2020
Pa frikë
“Mos kini frikë” (Matth.28:10)
Një nga dhuratat kryesore që na fali Zoti i Ngjallur, theksohet në himnin e periudhës paskale: “Kur ishin dyert mbyllur, Jisui iu shfaq nxënësve, u largoi frikën dhe u dha paqen”. Me fuqinë që na jep kjo lloj mospasjeje frikë, nxënësit që më parë ishin rrëzuar prej “frikës së judenjve”, u treguan “në të gjitha kombet” apostuj të patrembur, dëshmitarë të Ngjalljes së Tij.
Frika është një këshilluese e keqe e njeriut. Ajo depërton me mënyra të ndryshme në mendimin dhe në vullnetin tonë, duke na ulur rezistencën dhe kreativetin. Te njeriu frikën e shkaktojnë shkaqe të ndryshme: konfliktet e armatosura, katastrofat natyrore, sëmundjet epidemike, si pandemia e tanishme e COVID-19, që ka tronditur mbarë njerëzimin. Në nivelin personal frikë shkaktojnë armiqësitë, padrejtësitë, konfliktet e ndryshme individuale, por shpesh edhe dobësitë tona. Frika njerëzore kulmon veçanërisht kur njeriu ndodhet para vdekjes.
“Mos kini frikë” (Matth. 28:10) u tha Krishti i Ngjallur grave miroprurëse; “Paqe mbi ju” i përshëndeti Ai nxënësit e Tij dhe shtoi: “Merrni Shpirt të Shenjtë” (Jn. 20:22). Jeta juaj do të mbështetet në fuqinë dhe në veprimin e vazhdueshëm të Shpirtit të Shenjtë brenda qenies suaj. Që nga ajo kohë, Shpirti i Shenjtë i fuqizon të gjithë nxënësit e Tij, duke e lidhur të mospasurit frikë me paqen dhe dashurinë. Dhe për më tepër, Zoti i siguroi se do të jetë bashkë me ta, gjithë ditët “deri në mbarim të jetës” (Matth. 28:20).
Ekziston një lidhje organike midis të mospasurit frikë, që na e dhuron Krishti, dhe frikës së Perëndisë, që është “fillimi i diturisë” (Fjalët e Urta 9:10) dhe që do të thotë përgjëratë, shpresëtari, ndërgjegjësim për praninë e Tij. Kjo frikë Perëndie është burimi jetësor, që fuqizon mospasjen frikë. Ai që ka frikë Perëndinë, nuk frikësohet nga askush dhe nga asgjë. Kjo mospasje frikë, së cilës i referohemi nuk ka asnjë lidhje me optimizmin abstrakt, por mbështetet te besimi në Perëndinë dhe në dashurinë e shprehur me vepra.
Ndjesia e pranisë së vazhdueshme të Perëndisë e dëbon frikën përgjatë ecurisë sonë të përditshme: “Sepse edhe po të eci në mes të hijes së vdekjes, nuk do të kem frikë të këqijat, sepse ti me mua je”(Ps. 22:4), na siguron psalmisti. Dhe një poet i brezit tonë plotëson: “Kur je krah meje dehem nga lavdia Jote. As edhe veten time nuk e kam më frikë”.
Sot, mendimi dhe sjellja jonë janë robëruar nga koronavirusi. Por, ne nuk duhet ta lejojmë këtë armik të padukshëm të na gjunjëzojë. Teksa qëndrojmë në shtëpi, nuk duhet të izolohemi, përkundrazi, le ta mbështesim njëri-tjetrin, me fjalë dhe veprime të thjeshta, me heshtje të dhembshur, me dëshirë të mirë dhe gëzim. Për më tepër nuk duhet të kufizohemi duke mbështetur vetëm familjen tonë; le ta zgjerojmë interesimin tonë edhe te miqtë, tek ata që ndodhen afër dhe larg. Është nevojë urgjente që të marrim pjesë në betejën për çlirimin nga sindroma e frikës, e cila po përhapet rreth nesh në mënyrë të pakontrolluar. Nuk do të na braktisë Perëndia! Diçka e mirë do të dalë edhe nga kjo sprovë e madhe. Kjo luftë, e paparë ndonjëherë, do të fitohet me anë të mobilizimit të përgjithshëm, mbarënjerëzor të solidaritetit.
***
Të mospasurit frikë, që na fal Krishti, kulmon para vdekjes. Kjo frymëzohet nga bindja se: “Edhe nëse rrojmë pra, edhe nëse vdesim, të Zotit jemi” (Rom. 14:8). “Askush le të mos e ketë frikë vdekjen” na mëson shën Joan Gojarti, “sepse prej saj na çliroi vdekja e Shpëtimtarit”. Gjithë kremtimi i Pashkës shtjellon dhe fuqizon këtë përvojë themeltare të Kishës sonë. Siguria për kapërcimin e vdekjes na ofron një perspektivë të ndryshme në jetën e përditshme: “Ne e dimë se kemi shkuar prej vdekjes në jetë, dhe këtë e dimë, sepse i duam vëllezërit” (1Jn. 3:14). Kjo është eksperienca ndër shekuj e njerëzve të panumërt, që jetojnë besimin dhe dashurinë më Krishtin. “Frikë nuk ka në dashuri, por dashuria e përsosur e nxjerr jashtë frikën” (1Jn. 4:18).
Pashkë të mbarë, vëllezërit e mi! Me Ngjalljen brenda nesh! Le të bëhet zemra jonë “tempull i Perëndisë së gjallë” (2Kor. 6:16). Befasisë dhe shqetësimit që shkaktoi kjo pandemi e dhimbshme, le t’i kundërvëmë të mospasurit frikë që na fal Krishti i Kryqëzuar dhe i Ngjallur. Një mospasje frikë plot me paqe dhe solidaritet.
Sivjet nuk do të mund ta transmetojmë dritën e Ngjalljes, nga njëra llambadhë te tjetra. Le të transmetojmë dritën e shpresës dhe të mospasjes frikë që na fal Krishti nga njëra zemër te tjetra! Krishti u Ngjall!
Δευτέρα 23 Μαρτίου 2020
Μήνυμα Της Προέδρου της Δημοκρατίας Kατερίνας Σακελλαροπούλου προς τον απόδημο ελληνισμό, με την ευκαιρία της εθνικής εορτής της 25ης Μαρτίου

«Αγαπητοί μου συμπατριώτες,
Ελληνίδες και Έλληνες του εξωτερικού,
Με
μεγάλη χαρά απευθύνομαι σήμερα σε εσάς, τους απόδημους Έλληνες, για
πρώτη φορά από την έναρξη της θητείας μου, με αφορμή την εθνική μας
επέτειο. Στις 25 Μαρτίου του 1821, οι Έλληνες επαναστάτησαν για να
αποτινάξουν τον οθωμανικό ζυγό, να ανακτήσουν την πολύτιμη ελευθερία
τους και να οικοδομήσουν ένα σύγχρονο, ελεύθερο και δημοκρατικό κράτος,
ακολουθώντας το παράδειγμα της αμερικανικής και της γαλλικής
επανάστασης.
Η συμβολή των Ελλήνων της διασποράς στον
αγώνα του 1821 υπήρξε καθοριστική, καθώς σημαντικά κέντρα του ελληνισμού
από άποψη πνευματική, πολιτική, οικονομική, αλλά και αριθμητική,
βρίσκονταν εκτός των εδαφών που αποτέλεσαν το πρώτο ελληνικό κράτος.
Στην Οδησσό ιδρύθηκε η Φιλική Εταιρεία και στη Μολδοβλαχία ξεκίνησε ο
αγώνας για την ελευθερία. Πολλοί απόδημοι Έλληνες έλαβαν μέρος και
θυσιάστηκαν στον αγώνα, ενώ οι ελληνικές παροικίες στην Βιέννη, το
Παρίσι, το Βουκουρέστι, το Ιάσιο, την Βουδαπέστη, την Τεργέστη, την
Βενετία και αλλού συνέβαλαν πνευματικά και υλικά στην επανάσταση.
Ο
ρόλος όμως των Ελλήνων της διασποράς δεν σταμάτησε με την επίτευξη της
ανεξαρτησίας μας. Από την πρώτη στιγμή, όλες οι δυνάμεις του απανταχού
ελληνισμού βρέθηκαν στο πλευρό του νέου ελληνικού κράτους. Δεν είναι
τυχαίο ότι από το εξωτερικό προέρχονταν οι περισσότεροι μεγάλοι εθνικοί
ευεργέτες, ενώ το ίδιο ισχύει και για πολλές άλλες προσωπικότητες που
διαδραμάτισαν καίριο ρόλο στον δημόσιο βίο της Ελλάδας. Και εσείς
σήμερα, άξιοι συνεχιστές των Ελλήνων της εποχής εκείνης, είμαι βέβαιη
ότι θα συνεχίσετε να στέκεστε στο πλευρό της Ελλάδας, όπως και εμείς,
που κατοικούμε μέσα στα όρια του ελληνικού κράτους, οφείλουμε να
βρισκόμαστε στο πλευρό των απανταχού Ελλήνων.
Η ανάγκη
αυτή είναι ακόμα πιο έντονη σήμερα που η χώρα μας αντιμετωπίζει έντονες
προκλήσεις σε ένα ρευστό διεθνές περιβάλλον. Πρέπει όλοι να δράσουμε με
αποφασιστικότητα, ώστε να αντιμετωπίσουμε την επιθετική συμπεριφορά
γειτονικών μας κρατών, τα οποία, μεταξύ άλλων, μεταχειρίζονται
απελπισμένους ανθρώπους ως εργαλείο για να υπονομεύσουν την εθνική μας
κυριαρχία, αδιαφορώντας για τον ανθρώπινο πόνο και το διεθνές δίκαιο. Σε
μια συγκυρία δύσκολη, οφείλουμε ταυτόχρονα να διαφυλάξουμε τις αξίες
του ελληνισμού, όπως την ελευθερία, τη δημοκρατία, την ισότητα και τα
ανθρώπινα δικαιώματα.
Με βάση τις αξίες αυτές, ενωμένοι
και δημιουργικοί, θα πορευτούμε για να κερδίσουμε ένα μέλλον ευημερίας
που να μας χωράει όλους. Μέλλον που, με έμπνευση το ευρωπαϊκό όραμα,
συνδέεται με ένα νέο πατριωτισμό, ο οποίος δεν αντιστρατεύεται τον
κοσμοπολιτισμό αλλά αποτελεί προϋπόθεσή του. Αυτόν τον πατριωτισμό είχε
κατά νου ο Γιώργος Σεφέρης, όταν, μιλώντας στους Έλληνες της Αιγύπτου,
ένα ιστορικό τμήμα του αποδήμου ελληνισμού, για τον στρατηγό
Μακρυγιάννη, αναφερόταν στη "στιγμή που κοιτάζουμε και συλλογιζόμαστε
και προσπαθούμε να διακρίνουμε το πεπρωμένο του ελληνισμού μέσα από την
καταιγίδα και πέρα από την πλατιά στροφή που κάνει στα χρόνια μας η
ιστορία του κόσμου" και υπενθύμιζε τα λόγια του στρατηγού, πως "τούτη
την πατρίδα την έχομεν όλοι μαζί, και σοφοί κι αμαθείς, και πλούσιοι και
φτωχοί, και πολιτικοί και στρατιωτικοί, και οι πλέον μικρότεροι
άνθρωποι".
Αγαπητοί μου συμπατριώτισσες και συμπατριώτες,
Οι
ημέρες που ζούμε φέρουν το βαρύ φορτίο της παγκόσμιας εξάπλωσης της
πανδημίας του κορωνοϊού, μιας τραγικής υγειονομικής κρίσης που απαιτεί
ψυχραιμία και αυστηρή συμμόρφωση με τα μέτρα των αρμοδίων. Φέτος, δεν θα
πραγματοποιηθούν παρελάσεις και εκδηλώσεις για την εθνική μας επέτειο. Ο
κάθε όμως Έλληνας, όπου και αν βρίσκεται, είναι σίγουρο ότι θα
αισθανθεί εθνική υπερηφάνεια και θα γιορτάσει την ημέρα όχι συλλογικά
αλλά στην καρδιά και την ψυχή του. Φέτος, το εθνικό χρέος μάς καλεί να
επιδείξουμε πνεύμα συλλογικής συνείδησης και ατομική ευθύνη. Εύχομαι και
ελπίζω ότι και αυτός ο αγώνας, που δεν αφορά μόνο τον ελληνισμό αλλά
την ανθρωπότητα ολόκληρη, σύντομα, με την συνεργασία της διεθνούς
επιστημονικής κοινότητας, θα κερδηθεί. Και ότι του χρόνου θα γιορτάσουμε
τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821 με τον πιο λαμπρό τρόπο».
Κυριακή 22 Μαρτίου 2020
Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος: Αντίσταση στην πανδημία!-Kryepeshkopi Janullatos: 'Kultivoni krijimtarinë dhe dashurinë në shtëpi',
«Επιβάλλεται να αποφύγουμε τον πανικό, την κατάθλιψη και την απόγνωση. Απαιτείται ψυχραιμία, νηφαλιότητα, εντατική προσοχή και πειθαρχία στις υπεύθυνες κυβερνητικές και υγειονομικές οδηγίες», διεμήνυσε, μεταξύ άλλων, χθες ο Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας Αναστάσιος, μέσω των αλβανικών μέσων ενημέρωσης.Προτρέπει, μάλιστα, «Παραμένοντας μέσα στο σπίτι, ας μην επιτρέψουμε εκνευρισμούς και διαμάχες, αλλά ας καλλιεργήσουμε τη δημιουργικότητα, την ειρηνική διάθεση, την καλοσύνη, την κατανόηση, τη στοργή και την αγάπη»
Αναλυτικότερα, το μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου έχει ως εξής:
«Προσφιλείς μου αδελφοί και αδελφές,
Όλοι έχουμε αιφνιδιαστεί, σαν να έχει κηρυχθεί νέος Παγκόσμιος Πόλεμος από έναν αθέατο εχθρό, τον κορωνοϊό.
Όλοι στέκουμε αμήχανοι μπροστά στις απρόοπτες αλλαγές, που η πρωτόγνωρη αυτή πανδημία έχει φέρει στη ζωή πλούσιων και φτωχών, μορφωμένων και απλών ανθρώπων, στην υγεία, στην οικονομία, στις μετακινήσεις, στις μορφές αναψυχής, στους εορτασμούς.
Επιβάλλεται να αποφύγουμε τον πανικό, την κατάθλιψη και την απόγνωση. Απαιτείται ψυχραιμία, νηφαλιότητα, εντατική προσοχή και πειθαρχία στις υπεύθυνες κυβερνητικές και υγειονομικές οδηγίες. Οφείλουμε, επίσης, ολόψυχη ευχαριστία σε εκείνους που φροντίζουν για την καθαριότητα, τη δημόσια τάξη, την ενημέρωση και προπάντων στους ιατρούς και νοσηλευτές , που είναι στην πρώτη γραμμή της μάχης για τη νοσηλεία των ασθενών.
Παραμένοντας μέσα στο σπίτι, ας μην επιτρέψουμε εκνευρισμούς και διαμάχες, αλλά ας καλλιεργήσουμε τη δημιουργικότητα, την ειρηνική διάθεση, την καλοσύνη, την κατανόηση, τη στοργή και την αγάπη.
Όσοι πιστοί, ας εντείνουμε την προσευχή μας, για να μην παραταθή η περίοδος της δοκιμασίας, να θεραπευθούν όσοι έχουν σοβαρά ασθενήσει και να περιοριστεί η επέκταση της πανδημίας ‘'COVID-19''. Ακόμη, να φωτίσει ο Θεός τις ερευνητικές ομάδες να προσδιορίσουν το ταχύτερο την κατάλληλη προληπτική και θεραπευτική αγωγή.
Επιτακτική, κυρίως, είναι η ανάγκη να δυναμώσουμε την εμπιστοσύνη μας στον Θεό. Η πίστη και η αγάπη είναι τα πιο ισχυρά αμυντικά όπλα στην επίθεση και αυτού του αθέατου ιού που απειλεί την ανθρωπότητα. Κάτι καλό τελικά, θα βγει από αυτή την κρίση και οι ανθρώπινες κοινωνίες ελπίζουμε να αναθεωρήσουν τις αξίες και τις προτεραιότητές τους.
Όχι, λοιπόν, ταραχή και ανησυχία, αδελφοί μου! Ας έχουμε περισσότερο θάρρος, πρόσχαρη αντιμετώπιση και προπαντός ειλικρινή αλληλεγγύη. Η ειρήνη και η ελπίδα του Θεού ας δυναμώνουν τις υπομονές και τις αντοχές μας και ας κατευθύνουν τις αποφάσεις μας για τις επιβεβλημένες πλέον επιλογές και αλλαγές στη ζωή μας».
.......................
Kryepeshkopi Anastas Janullatos ka dhënë një mesazh sensibilizues për të gjithë besimtarët dhe qytetarët në vendin tonë ku u bën thirrje për durim në këtë kohë të vështirë dhe të respektohen masat e dhëna nga qeveria për të mos dalë nga shtëpia.
Kryepeshkopi Anastas Janullatos ka dhënë një mesazh sensibilizues për të gjithë besimtarët dhe qytetarët në vendin tonë ku u bën thirrje për durim në këtë kohë të vështirë dhe të respektohen masat e dhëna nga qeveria për të mos dalë nga shtëpia. Janullatos shprehet se besimi në këto kohë është i domosdoshëm, ndërsa duhet treguar më shumë bindje nga njerëzit që të zbatojnë urdhrat e qeverisë për të mos dalë jashtë dhe në grupe. Kryepeshkopi Janullatos ka falenderuar dhe të gjithë ata persona që po kujdesen në këtë kohë lufte botërore te re nga armiku i padukshëm, mjekët dhe infermierët, policët, sanitarët dhe e mediat, që ndodhen jashtë për të kryer detyrat e tyre.
"Vëllezërit dhe motrat e mi të shtrenjtë, në këtë kohë të gjithë jemi zënë në befasi njësoj sikur të jetë një luftë botërore e re nga një armik i padukshëm. Të gjithë po qëndrojmë të pavendosur para ndryshimeve të paparashikueshme që kjo pandemi e paparë ndonjëherë ka sjellë në jetën e të pasurve dhe të varfërve, të njerëzve të shkolluar dhe të thjeshtë,në shëndetin e tyre, në ekonomik, në lëvizjen e njerëzve , në format e argëtimit. Është detyra jonë të shmangin panikun, depresionin dhe dëshpërimin. Nga ne kërkohet gjakftohtësi, kthjelltësi, vëmendje dhe bindje e shtuar ndaj udhëzimeve të qeverisë dhe strukturave të shëndetësisë. Duhet të falënderojmë përzemërsisht, të gjithë ata po përkujdesen për pastërtinë, rendin publik, informimin dhe mbi të gjitha mjekët dhe infermierët, të cilët ndodhen në linjën e parë të luftës për shërimin e të sëmurëve. Duke qëndruar brenda në shtëpi le të mos na pushtojë nervozizmi dhe grindjet, por le të kultivojmë kreativitetin, predispozitën paqësore, mirësinë, mirëkuptimin dhe dashurinë. Sa jemi besimtarë le të intensifikojmë lutjen tonë që kjo periudhë prove të mos zgjatet më tej, të shërohen të sëmurët rëndë dhe të ndalet përhapja e mëtejshme e pandemisë dhe më tepër që perëndia të ndriçojë grupet e shkencëtarëve dhe të gjendet sa më shpjet trajtimi parandalues dhe shërues ndaj këtij virusi. Kemi nevojë urgjente të forcojmë besimin tonë tek perëndia. Besimi dhe dashuria janë armët më fuqishme mbrojtëse edhe ndaj këtij virusi të padukshëm që po kërcënon njerëzimin. Në fund fare diçka e mirë ka për të dalë edhe nga kjo krizë dhe shpresojmë që shoqëria njerëzore që t'i rishikojë vlerat dhe përparësitë e saj. Pra le ti themi jo tronditjes dhe shqetësimit. Le të kemi më tepër guxim dhe fuqi për të përballuar me dinjitet këtë sprovë. Le të tregojmë më shumë bindje ndaj udhëzimeve dhe mbi të gjitha le të kemi solidaritet të sinqertë. Paqa dhe shpresa e perëndisë dhe të fuqizojnë durimin dhe rezistencën tonë dhe le ti drejtojnë vendimet që duhet të marrim në zgjedhjet dhe ndryshimet që tashmë janë bërë të detyrueshme në jetën tonë" shprehet Janullatos.
Παρασκευή 20 Μαρτίου 2020
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
-
Learning Arvanitic in Late 19th and Early 20th Century Greece: Linguistic Maintenance and Cultural Idiosyncrasies in Greece’s ...