Ενίσχυση του έργου!

Ενίσχυση του έργου!
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα εκκλησιαστικά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα εκκλησιαστικά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2014

Μήνυμα Χριστουγέννων Αρχιεπισκόπου Αναστασίου 2014 - Mesazhi i Kryepiskopit të Tiranës, Durrësit dhe gjithë Shqipërisë, Krishtlindje 2014



Anastasios
+ Αναστάσιος
Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας
Εκπληκτικές οι επεμβάσεις του Θεού. Υπέρβαση του αδυνάτου
Προς τον ευλαβή κλήρο και λαό,
Τέκνα εν Κυρίω προσφιλέστατα,
«Ὅπου Θεός δέ βούλεται νικᾶται φύσεως τάξις»
(Ύμνος από τον όρθρο των Χριστουγέννων)
Απρόσμενοι οι τρόποι με τους οποίους ενεργεί ο Θεός. Ασύλληπτοι στην ανθρώπινη λογική. Τα γεγονότα των Χριστουγέννων επιβεβαιώνουν αυτή την αλήθεια.
Ο Ιησούς Χριστός, ο Λυτρωτής του κόσμου, δεν εισέρχεται στην ιστορία της ανθρωπότητος ως στρατηλάτης ή πανίσχυρος κυβερνήτης.
Δεν επιβάλλεται με εξωτερική ισχύ, πλούτο, σοφία. Γεννιέται σε τόπο φτωχικό, στη φάτνη ενός στάβλου, σε περιβάλλον αφιλόξενο, αδιάφορο έως εχθρικό.
Η στοργική μητέρα Του «ἐσπαργάνωσεν αὐτόν, καὶ ἀνέκλινεν αὐτὸν ἐν τῇ φάτνῃ, διότι οὐκ ἦν αὐτοῖς τόπος ἐν τῷ καταλύματι»(Λουκ.2:7).
Η ενανθρώπηση του Λόγου του Θεού είναι συνυφασμένη με αντίξοες συνθήκες, ποικίλα αδιέξοδα. Προ της Γεννήσεως ο δίκαιος Ιωσήφ, σκανδαλίζεται και θέλει να εγκαταλείψει την πάναγνη μητέρα του Χριστού.
Οι κάτοικοι της Βηθλεέμ δείχνουν πλήρη αδιαφορία για την ετοιμόγεννη Παναγία. Βρέφος ακόμη απειλείται από τη μανία του παρανοϊκού Ηρώδη.
Στις απειλές αυτές, η έκβαση έρχεται με τη θεία ενέργεια και τη συνέργεια της ανθρώπινης αρετής του «δικαίου» Ιωσήφ και της άχραντης Μαρίας.
Οι διηγήσεις των Ευαγγελιστών για τη Γέννηση αποκαλύπτουν ότι η πρόνοια του Θεού ακολουθεί πρωτόγνωρους δρόμους.
Αυτό ισχύει σε όλη την ανθρώπινη ιστορία. Και την δική μας, την προσωπική. Όσο περισσότερο συνδεόμαστε με τον Χριστό, με πίστη βαθιά και ολοκληρωτική υπακοή στο θέλημά Του, τα ποικίλα προσωπικά, οικογενειακά και κοινωνικά προβλήματα λύνονται ειρηνικά.
Συγχρόνως με τη δική Του έμπνευση και δύναμη μπορούμε κι εμείς να συμβάλουμε στην υπέρβαση ποικίλων αδιεξόδων: Ανοίγοντας περάσματα κατανοήσεως και καταλλαγής εκεί που όλα είναι σφραγισμένα από τη σκληρότητα, την καχυποψία, τη μικρόνοια, το μίσος ή τον φανατισμό.
Παράλληλα, τα ιστορικά γεγονότα της Γεννήσεως του Χριστού καθορίζουν το πρότυπο ζωής για όσους Τον ακολουθούν.
Ο Ιησούς ταπεινώθηκε, τονίζοντας την αξία των ταπεινών. Γεννήθηκε σε τόπο φτωχικό, για να μην περιφρονούνται οι φτωχοί.
Διώχθηκε, προβάλλοντας την αξιοπρέπεια των αδίκως διωκομένων. Υπέφερε, εμπνέοντας τη συμπάθεια στους πάσχοντες.
Ταλαιπωρήθηκε ως παιδί, για να μη λησμονούμε τα δικαιώματα και τις ανάγκες των παιδιών όλου του κόσμου.
***
Υπάρχει όμως η και άλλη διάσταση των Χριστουγέννων, η θεολογική και κοσμολογική. Αυτήν αποκαλύπτει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης επισημαίνοντας ότι το μεγάλο Μυστήριο της Γεννήσεως συνδέεται με όλη τη δημιουργία.
«Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος ... Καὶ ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν»(Ιω. 1: 1,14).
Ο Ευαγγελιστής ρίχνει φως στο μυστήριο της Σαρκώσεως που συνιστά την υπέρβαση του αδυνάτου και μας καλεί να δούμε το βαθύτερο νόημα και την προοπτική του.
Παρά τις εξωτερικές συνάφειες με την αρχαία ελληνική φιλοσοφία και την εβραϊκή επεξεργασία της, η έννοια του λόγου λαμβάνει στο κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο μια νέα θεολογική σημασία.
Ο Λόγος είναι ο Ιησούς Χριστός, ο δημιουργός του σύμπαντος, το φως και η ζωή της ανθρωπότητος, ο Οποίος έγινε άνθρωπος για τη σωτηρία του κόσμου.
Ο Αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος συνοψίζει περιεκτικά: «Και μην αναζητάς το πώς. Επειδή όπου θέλει ο Θεός, υπερβαίνεται της φύσεως η τάξη.
Το θέλησε, το κατέστησε δυνατό. Κατέβηκε (στη γη) έσωσε... Αλλά δεν έγινε άνθρωπος με αλλοίωση της θεότητος ούτε πάλι έγινε Θεός με προοδευτική εξέλιξη. Αλλά ως Λόγος απαθής χωρίς καμία αλλοίωση, έλαβε σάρκα, χωρίς η θεία Του φύση να μεταβληθεί». (Στο πρωτότυπο: «Καὶ μὴ ζήτει πῶς· ὅπου γὰρ βούλεται Θεὸς, νικᾶται φύσεως τάξις. Ἠβουλήθη γὰρ, ἠδυνήθη· κατῆλθεν, ἔσωσε... Οὐδὲ γὰρ κατ' ἔκστασιν θεότητος γέγονεν ἄνθρωπος, οὐδὲ πάλιν κατὰ προκοπὴν ἐξ ἀνθρώπου γέγονε Θεός· ἀλλὰ Λόγος ὢν, διὰ τὸ ἀπαθὲς σὰρξ ἐγένετο, ἀμεταβλήτου μεν ούσης τῆς φύσεως.» (Migne P.G.56:385-386).
Στο πρόσωπο του Χριστού έσμιξαν η θεία και η ανθρώπινη φύση.
Ο άπειρος και απρόσιτος Θεός προσέλαβε την ανθρώπινη φύση επισημαίνοντας την απέραντη αξία του ανθρώπου, τόσο κατά τη πνευματική όσο και τη σωματική του οντότητα.
Εκείνο, συνεπώς που δίνει στον κάθε άνθρωπο αξία δεν είναι η καταγωγή, η φυλή, οι γνώσεις, οι ικανότητες, το φύλο, η εξωτερική εμφάνιση, ο πλούτος, αλλά το ότι είναι άνθρωπος.
Πολλοί, δεν αποδέχονται την αλήθεια της σαρκώσεως του Λόγου. «Οὐ γὰρ πάντων ἡ πίστις»(Β΄ Θεσ. 3:2). Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης το επισημαίνει: «Εἰς τὰ ἴδια ἦλθε καὶ οἱ ἴδιοι αὐτὸν οὐ παρέλαβον.»(Ιω. 1:11).
Οι Ιουδαίοι, που Τον περίμεναν ως Μεσσία, δεν Τον αναγνώρισαν ως Σωτήρα. Άλλοι χαρακτήρισαν «αδύνατο» το γεγονός ότι ο «Θεός ἐφανερώθη ἐν σαρκί» (Α΄ Τιμ. 3:16), «Ὅσοι δὲ ἔλαβον αὐτόν, ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν τέκνα Θεοῦ γενέσθαι, τοῖς πιστεύουσιν εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ...» (Ιω.1:12).
Χάρη στην πίστη τους, ο Θεός τούς δωρίζει την ικανότητα και την εξουσία να γίνουν όχι απλώς ακόλουθοί Του, άλλα, «Τέκνα Θεού», ανοίγοντάς τους δρόμους για την υπέρβαση της αμαρτίας και του θανάτου, ώστε να γίνουν «κοινωνοί θείας φύσεως»(Β' Πέτρ. 1: 3-4).
Αυτή η μοναδική δυνατότητα ενεργοποιείται μέσα στο μυστικό Σώμα του Χριστού «ὅ ἐστίν ἡ Ἐκκλησία», με την εξαγιαστική Χάρη των Μυστηρίων.
Αυτές οι αλήθειες δεν επιβάλλονται, βεβαίως, με σχήματα νοητικά. Προσεγγίζονται και βιώνονται «ἐν πίστει». Και η Εκκλησία μάς καλεί σ' αυτή την προσέγγιση, ιδιαίτερα στις μεγάλες εορτές.
**
«Ὅπου Θεός δέ βούλεται νικᾶται φύσεως τάξις»
Η εορτή των Χριστουγέννων, αδελφοί μου, μας θυμίζει τις ιδιαίτερες συνθήκες και δυσκολίες μέσα στις οποίες βάδισε από βρέφος ο Ιησούς Χριστός.
Αλλά, κυρίως, ότι Αυτός είναι ο Λόγος ο Οποίος «ἐσαρκώθη... καί ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν». Κι εμείς συχνά αντιμετωπίζουμε ανυπέρβλητες αντιξοότητες.
Ας μην τα χάνουμε. Η πίστη στον Χριστό χαρίζει την πεποίθηση ότι δεν είμαστε μόνοι σε ένα έναν κόσμο σκληρό. Ο ένσαρκος Λόγος του Θεού παραμένει αδιάκοπα μαζί μας.
Αυτός δίνει νόημα, φως και δύναμη σε κάθε φάση της ζωής μας. Αυτός ανοίγει περάσματα σε δύσβατους τόπους Προσφέρει τη δυνατότητα υπερβάσεως του ανθρωπίνως αδυνάτου.
Με τη βεβαιότητα ότι «τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν» (Λουκ. 18:27) ,ας εορτάσουμε τα Χριστούγεννα, αντλώντας έμπνευση, αντοχή και ελπίδα στις μικρές ή μεγάλες δοκιμασίες, στα προσωπικά και κοινωνικά μας προβλήματα.
Ευλογημένα Χριστούγεννα, ειρηνοφόρος ο νέος χρόνος.

Τσίπρας σε Αρχιεπίσκοπο: ''Θα σταθούμε στο πλευρό της Εκκλησίας''

tsipras-3
Δίπλα στα παιδιά του «ΔΗΜΗΤΡΕΙΟΥ» Κέντρου Δημιουργικής Απασχόλησης στο Μοσχάτο, βρέθηκε σήμερα το μεσημέρι, ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης Αλέξης Τσίπρας εν΄όψει της περιόδου των Χριστουγέννων. 

Τον κ. Τσίπρα, υποδέχθηκε ο ΜακαριώτατοςΑρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος με τον Γενικό Διευθυντή του Φιλανθρωπικού Οργανισμού «Αποστολή» κ. Κωνσταντίνο Δήμτσα.

Ο κύριος σκοπός του Κέντρου είναι να υλοποιεί, ναεπεκτείνει και να συντονίζει ολοκληρωμένες εκπαιδευτικές, πολιτιστικές, περιβαλλοντικές και ψυχαγωγικές υπηρεσίες σε 60 παιδιά ευπαθών οικογενειών που φιλοξενεί.

Ο κ. Τσίπρας γνώρισε τους χώρους δημιουργικής απασχόλησης των παιδιών, γευμάτισε μαζί με τα παιδιάκαι άκουσε τα κάλαντα και στη συνέχειαχριστουγεννιάτικα τραγούδια από τους μικρούς μας φίλους σε μία χαρούμενη εορταστική ατμόσφαιρα γεμάτη παιδικές φωνές και χαμόγελα.
Ο κ. Τσίπρας τόνισε: "Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω θερμά για την υποδοχή και την ξενάγηση στο Δημήτρειο Κέντρο που έχει αγκαλιάσει παιδιά [διακοπή ήχου] και από τη θρησκεία τους και τους προσφέρει δημιουργική απασχόληση, κάτι το οποίο είναι πάρα πολύ σημαντικό, κυρίως όμως τους προσφέρει αγάπη, φροντίδα, ένα ζεστό πιάτο φαγητό, γιατί στις μέρες μας αυτό δεν είναι αυτονόητο.
Μακαριότατε, ακολούθησα κι εγώ την προτροπή του Απόστολου Φίλιππου «Έρχου και Ίδε». Ήρθα να δω ιδίοις όμμασι το πώς η Εκκλησία προσπαθεί να αντιμετωπίσει ένα τεράστιο πρόβλημα, το πώς προσπαθεί να αντιμετωπίσει, με όσες δυνάμεις διαθέτει, το πρόβλημα της κοινωνικής περιθωριοποίησης, του αποκλεισμού, που δεν απασχολεί δυστυχώς ένα μικρό μέρος του ελληνικού πληθυσμού, των ελληνικών νοικοκυριών, αλλά ένα μεγάλο μέρος.
Δεν είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι μπορεί να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα αυτό χωρίς να αλλάξουμε τις κοινωνικές δομές και την παρέμβαση του κράτους και της πολιτείας, ωστόσο, οποιαδήποτε προσπάθεια γίνεται στις μέρες μας προκειμένου να σταθούμε δίπλα στους ανθρώπους που το έχουν περισσότερο ανάγκη, στους πιο αδύναμους, είναι προσπάθεια αξιέπαινη και χρειάζεται τη στήριξή μας. Και μία τέτοια προσπάθεια είναι αυτή που εδώ και καιρό, εδώ και χρόνια, διεξάγεται από τον φιλανθρωπικό οργανισμό «Αποστολή» που σύστησε η Εκκλησία της Ελλάδος προκειμένου να μπορέσει να σταθεί δίπλα, με όσες δυνάμεις μπορεί να έχει, στους ανθρώπους που το έχουν ανάγκη.
Πριν από λίγες ημέρες ήρθε στα χέρια μου η έκθεση της Unicef, Μακαριότατε, για τον κοινωνικό αποκλεισμό και τη φτώχεια στην Ελλάδα, και διαπίστωσα ότι τα μεγαλύτερα θύματα της κρίσης είναι τα νέα παιδιά, τα μικρά παιδιά. Πάνω από 600.000 παιδιά στη χώρα μας βρίσκονται στον κοινωνικό αποκλεισμό, στη φτώχεια, πάνω από 600.000 παιδιά αντιμετωπίζουν τεράστιες δυσκολίες οι οικογένειές τους ώστε να τους παρέχουν τα στοιχειώδη, ακόμα και το φαγητό. Και το πρόβλημα κυρίως εστιάζεται στα παιδιά μονογονεϊκών και πολύτεκνων οικογενειών.
Οφείλουμε λοιπόν όλοι μας να σκύψουμε σε αυτό το πρόβλημα, διότι αυτό είναι το πραγματικό πρόβλημα της κρίσης. Το πραγματικό πρόβλημα της κρίσης, αν μου επιτρέπετε, δεν θα πολιτικολογήσω αλλά θα πω ότι το πρόβλημα της κρίσης είναι ότι τόσα χρόνια, τέσσερα και πλέον χρόνια, μας ανάγκασαν να ακολουθήσουμε ένα αδιέξοδο πρόγραμμα για την έξοδο από την κρίση, οικονομικό πρόγραμμα, που έχει διευρύνει τις κοινωνικές ανισότητες, έχει διευρύνει την κοινωνική αδικία και έχει δημιουργήσει εκατοντάδες χιλιάδες θύματα. Πώς θα αντιμετωπίσουμε λοιπόν αυτή την πραγματικότητα σήμερα; 
Εγώ, Μακαριότατε, πιστεύω βαθιά ότι μόνο αν ενώσουμε τις δυνάμεις μας μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτό το πρόβλημα. Χρειάζεται λοιπόν να έχουμε στο μυαλό μας ότι ενώνοντας τις δυνάμεις μας, μπορούμε να τα καταφέρουμε. Με το κεφάλι ψηλά και με αξιοπρέπεια, κυρίως όμως αν αναζητήσουμε πρωταρχικές αξίες.
Πρωταρχικές αξίες και ιδέες και οράματα, όπως η αξία της αλληλεγγύης, της αγάπης στο συνάνθρωπο, όπως η αξία της γενναιοδωρίας, όπως η αξία της προσφοράς. Της προσφοράς χωρίς αντάλλαγμα. Αυτές οι αξίες, σε συνδυασμό με την πίστη ότι μπορούμε να βάλουμε τα δυνατά μας για να δημιουργήσουμε μία κοινωνία δικαιοσύνης, μία κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, αυτά τα δύο είναι ο κοινός μας παρονομαστής.
Θέλω να συγχαρώ τη διοίκηση, θέλω να συγχαρώ τους εργαζόμενους, αλλά και τους δεκάδες εθελοντές που προσφέρουν υπηρεσίες στο Δημήτρειο Κέντρο που πραγματικά φιλοξενεί δεκάδες παιδιά και εγώ πρέπει να πω ότι είναι πολύ συγκινητικό που βλέπω αυτά τα παιδιά εδώ, ανεξάρτητα από το σε ποιο Θεό πιστεύουν, ανεξάρτητα από το από ποια χώρα προέρχονται, να βρίσκονται εδώ και να δέχονται την αρωγή, να δέχονται τη φροντίδα, να δέχονται την αγάπη των ανθρώπων που τους περιβάλλουν.
Θέλω κλείνοντας, φίλες και φίλοι, Μακαριότατε, να δεσμευτώ ενώπιόν σας ότι από εδώ και στο εξής η προσπάθεια της Εκκλησίας να σταθεί δίπλα στους ανθρώπους που το έχουν ανάγκη, να περιβάλλει όχι μονάχα την υποστήριξή μας αλλά θα περιβάλλει και την αγάπη μας και την εμπιστοσύνη μας.
Κάθε προσπάθεια να προσφέρεται έργο για το καλό των συνανθρώπων μας θα πρέπει να ανταμείβεται κυρίως με την αναγνώριση της Πολιτείας, ταυτόχρονα να ενισχύεται και από την βούληση των συνανθρώπων μας που έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν σε αυτή την κατεύθυνση, διότι είμαι βέβαιος πως εάν δείξουμε όλοι μας το καλό κομμάτι του εαυτού μας και το βγάλουμε προς τα έξω, που υπάρχει σε καθέναν από εμάς και προσφέρουμε έστω τα ελάχιστα που μπορούμε, όλα μπορούν να γίνουν καλύτερα.
Πιστεύω λοιπόν ότι σε αυτή την προσπάθεια στο άμεσο μέλλον μπορεί να συνδράμει όχι μόνο η Πολιτεία αλλά και συμπολίτες μας οι οποίοι με την εθελοντική τους προσφορά αλλά και δίνοντας από το υστέρημά τους, μπορεί να δημιουργήσουν ένα πλέγμα διαφορετικών δομών, ένα πλέγμα δομών που μπορεί να είναι και δίχτυ προστασίας στους συνανθρώπους μας που το έχουν μεγάλη ανάγκη.
Τέλος, θέλω να ευχαριστήσω και να συγχαρώ τον Αρχιεπίσκοπο και την Εκκλησία για τη συνδρομή και την άμεση ανταπόκριση στην προσπάθειά μας να δείξουμε αλληλεγγύη στους Κούρδους στο Κομπάνι, στους ανθρώπους εκεί που δίνουν μία μάχη να επιβιώσουν και να κρατήσουν ψηλά αξίες, να ζήσουν, να επιβιώσουν και να κρατήσουν ψηλά την αξία της ανθρωπιάς απέναντι στην επέλαση της φρίκης.
Με αυτές τις σκέψεις, θα ήθελα να συγχαρώ γι’ άλλη μία φορά τη διοίκηση και να επιμείνω στην ανάγκη να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να σταθούμε στους συνανθρώπους μας και να καταφέρουμε να βγούμε από αυτή την κρίση με το κεφάλι ψηλά.
Σας ευχαριστώ πολύ."
Ο Αρχιεπίσκοπος ανέφερε : "Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα κι εγώ με τη σειρά μου να ευχαριστήσω εσάς, αλλά συγχρόνως πιστεύω ότι εκφράζω και την καρδιά των παιδιών, από τα πιο μικρά έως τα μεγαλύτερα που λένε ένα μεγάλο ευχαριστώ σήμερα, που είστε μαζί μας στο τραπέζι μας. 
Ένας μεγάλος λογοτέχνης, Έλληνας, ο Γιώργος Θεοτοκάς, γράφει ένα κομμάτι στους στοχασμούς του, ρωτούν πολλοί νέοι, τί μας χρειάζεται η Εκκλησία, τί προσφέρει η Εκκλησία σήμερα; Εγώ, λέει, που πέρασα από διάφορα στάδια και περιπλανήθηκα και διάβασα και μελέτησα, θα ήθελα να πω το εξής: Η Εκκλησία ήταν, είναι και θα είναι για δύο σκοπούς. Πρώτα από όλα, να ημερώσει τον άνθρωπο, να τον μάθει από πού έρχεται, πού πηγαίνει, να τον καλλιεργήσει, να μην του εμποδίσει τη ***, να μη γίνει εμπόδιο για την ελευθερία, να τον αφήσει να δημιουργήσει και, ύστερα, τον όποιο άνθρωπο υποφέρει, είναι πλάι του, έχει δυσκολίες, είναι χτυπημένος, να τον συνδράμει, να τον βοηθήσει. Δεν είπε όμως τίποτε άλλο, παρά μόνο επανέλαβε αυτό που είχε ρωτήσει κάποιος το Χριστό μας, για πες μου, του είπε, Κύριε, εγώ θέλω να ζήσω ευτυχισμένος, θέλω φεύγοντας από αυτή τη ζωή να είμαι ήρεμος, πες μου ποιο είναι το νόημα της ζωής. Και ο Χριστός του είπε: Αγάπα με όλη τη δύναμη της ψυχής σου, τη διάνοια, το Θεό, και ύστερα τον άνθρωπο, το συνάνθρωπο, όποιος είναι πλάι μας. Αν αυτά τα δύο πράγματα τα τηρήσεις, αυτό είναι το νόημα της ζωής.
Εμείς λοιπόν δεν κάνουμε τίποτα άλλο, και ο διευθυντής της αποστολής και οι εθελοντές και οι εργαζόμενοι,προσπαθούμε να τηρήσουμε αυτό το θέμα. Μιλήσαμε εδώ και το υπογράμμισε ο κύριος Πρόεδρος, το είπε και ο κύριος Δήμτσας, ότι είναι περίπου 10-15 οι εθελοντές. Δεν μπορούμε να τους μετρήσουμε πια. Εννιακόσιες γυναίκες μαγειρεύουν κάθε μέρα στα μαγειρεία της Εκκλησίας. Με τη σοφία που έχει κοσμήσει ο Θεός τη γυναίκα, έκαναν πρόγραμμα κυλιόμενο 20-30 γυναίκες σε ένα χώρο, που κάθε μία, κάθε δέκα ημέρες δίνει ένα κομμάτι από το χρόνο της. 
Θα ήθελα να σας πω, κύριε Πρόεδρε, και σε όλους τους άλλους που είμαστε εδώ σήμερα, ότι τέτοιες προσπάθειες έχει γεμίσει όλη η Ελλάδα μας, γιατί είναι ανάγκη σε όλη την Ελλάδα μας.
Η Αθήνα έχει πολλά τέτοια σπίτια της Αγάπης που καλύπτουν πολλές δομές, από τους ανθρώπους που έπαψαν πια να σκέπτονται, που δε γνωρίζουν τα παιδιά τους, τους Alzheimer, τους κατάκοιτους, τα παιδιά που έχουν νοητική υστέρηση και ένα σωρό άλλοι άνθρωποι που ο καθένας έχει το πρόβλημά του. Παλεύουμε. Από πού βρίσκουμε τις δυνάμεις μας τις οικονομικές; Μην παραξενεύεστε, ο λαός μας, οι άνθρωποι, ο λαός μας, οι φτωχοί άνθρωποι, αυτοί είναι πλάι μας.
Είπε ο κύριος Δήμτσας για δύο εκατομμύρια, πόσα είπαμε;
Δήμτσας: Κοντά στα τρία εκατομμύρια κιλά. 
Αρχιεπίσκοπος: Τρία εκατομμύρια κιλά τρόφιμα. Αυτά τα έδωσαν οι φτωχοί Έλληνες. Βρέθηκαν βέβαια και μερικοί επώνυμοι και πολλοί ξένοι από τις… που είναι στο εξωτερικό, Έλληνες.
Λοιπόν; Αυτό τί μας λέει; Ότι και σε δύσκολη ώρα είμαστε, μπορούμε να σηκωθούμε, να βοηθήσει ο ένας τον άλλον και να προχωρήσουμε. 
Να ευχηθούμε, κύριε Πρόεδρε, να μην κάνουμε συσσίτια σε δύο χρόνια και τρία, αλλά να τα έχουμε αυτά τα κτίρια για να παίζουν τα παιδιά, να χορεύουν, να μαθαίνουν και να ερχόμαστε εμείς οι μεγαλύτεροι να τα διασκεδάζουμε.
Σας ευχαριστούμε λοιπόν πάρα πολύ και σας παρακαλούμε να αγαπάτε αυτά τα παιδιά όπως το είπατε, αλλά και όλους τους άλλους, όπου βρίσκονται, κάτω από δύσκολες συνθήκες, να τα αγαπάτε, να λέτε καλά λόγια για αυτά και να τα ενθαρρύνετε. Σας ευχαριστώ για σήμερα που είστε κοντά μας".
Ο Γενικός Διευθυντής της «Αποστολής» κ. Κωνσταντίνος Δήμτσας ανέφερε: « Μακαριώτατε, κύριε Πρόεδρε, Αγαπητοί Συνδαιτυμόνες,

Εκ μέρους των 60 υπέροχων παιδιών μας και του εκπαιδευτικού και βοηθητικού προσωπικού, έχω τη χαρά να σας καλωσορίσω στο ΔΗΜΗΤΡΕΙΟ Κέντρο Φροντίδας παιδιού της «Αποστολής» της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Σ’ αυτό το ηλιόλουστο, χρωματιστό, ζεστό σπιτικό, που χαρίστηκε στα παιδιά για να τα κάνει ευτυχισμένα και αποτελεί πρότυπο συνεργασίας της εκκλησίας με την τοπική αυτοδιοίκηση.
Το σπιτικό αυτό, το οποίο υπήρξε το όραμα του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου, φροντίζει για τη σίτιση, μελέτη, δημιουργική απασχόληση και ψυχαγωγία των παιδιών, τα οποία προέρχονται από οικογένειες με χαμηλά εισοδήματα ή που αντιμετωπίζουν αξεπέραστα κοινωνικά προβλήματα. Εδώ, πρωταρχικά, διδάσκονται ότι πρέπει να είναι μεταξύ τους αλληλέγγυοι.
Ότι πρέπει να συγχωρούν, να ευχαριστούν, να ευγνωμονούν και να ανταποδίδουν. Ότι πρέπει να είναι φύλακες άγγελοι ο ένας για τον άλλο και πως αν είναι ενωμένοι, θα είναι και πιο
δυνατοί. Αυτό, λοιπόν, που προσπαθούμε να κάνουμε εμείς, είναι να δώσουμε στα παιδιά, ισότιμα και δίκαια, όλα τα εφόδια που χρειάζονται για να κάνουν αυτό, για το οποίο προορίζονται: Να φτιάξουν έναν καλύτερο κόσμο. 

Κύριε Πρόεδρε
Η διδασκαλία της Εκκλησίας, όπως γνωρίζετε, έχει έναν βαθύτατα ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα, συνδυάζοντας την αγάπη για τον Θεό, αλλά και για τον πλησίον. 
Το αυθεντικό δίδαγμα του Ευαγγελίου, χωρίς τις οποιεσδήποτε παρεκκλίσεις ή παρεκτροπές συνέβησαν στο ρου της ανθρώπινης ιστορίας, υπάρχει ανθρωποκεντρικό και αγαπητικό, σε αρμονία με τον Θεό και τον συνάνθρωπο.
Είναι ένα μήνυμα, το οποίο ενώνει τους ανθρώπους, ακόμη και όταν πολλά και διάφορα επιμέρους στοιχεία τους, υπάρχουν και λειτουργούν διαιρετικά και συγκρουσιακά.
Ο Χριστός ενώνει. 
Και δεν ενώνει μοναχά τους Χριστιανούς μεταξύ τους, αλλά και όλους τους Ανθρώπους μεταξύ τους, αφού δεν προβαίνει σε καμία διάκριση, είτε θρησκευτική είτε εθνική είτε άλλη, αλλά βλέπει στο πρόσωπο του κάθε ανθρώπου να αντικατοπτρίζεται όχι μόνο η εικόνα του Θεού, ή του άλλου ανθρώπου, αλλά ακόμη και η εικόνα του ίδιου μας του εαυτού. 
Ο Άνθρωπος, λοιπόν, και ο αγώνας για κοινωνική δικαιοσύνη, ισότητα, ελευθερία, ειρήνη, η δημιουργία ενός κόσμου χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς, είναι τα σημεία που μας ενώνουν, σε μια προοπτική, προσωπική και συλλογική.

Κύριε Πρόεδρε
Η Χώρα μας διέρχεται μια φοβερή κρίση, της οποίας οι αιτίες, πολλώ δε μάλλον οι συνέπειες, είναι σε όλους γνωστές. Είτε εσείς από το πολιτικό μετερίζι σας, είτε εμείς εδώ από το δικό μας μετερίζι, αγωνιζόμασθε ο καθένας μας με τον τρόπο του, αλλά πάντα για τον ίδιο σκοπό, να βοηθήσουμε και να στηρίξουμε τον άνθρωπο.
Χρειαζόμαστε, λοιπόν, ο καθένας μας τη βοήθεια και τη στήριξη του άλλου για να επιτύχουμε αυτόν τον κοινό και ενωτικό στόχο, του οποίου κέντρο είναι η σωτηρία του ανθρώπου· και η σωτηρία αυτή δεν είναι μόνο μεταφυσική, αλλά και βιοτική, και αυτή ακριβώς η βιοτική σωτηρία ενώνει όλους μας.
Ο Μακαριωτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμος αφιέρωσε ικανό μέρος και ενέργεια από την αναληφθείσα υψηλή πρωθιεραρχική Του Διακονία στην κοινωνική πρόνοια και αρωγή των ευπαθών κοινωνικών ομάδων, επιτυχαίνοντας με τη διάκριση, που τον διέπει, και την κοινωνική αποδοχή, της οποίας τυγχάνει, να αποκαταστήσει την κοινωνική μαρτυρία της Εκκλησίας, δημιουργώντας μεταξύ άλλων ένα ευρύ δίκτυο φιλανθρωπικών και κοινωνικών δράσεων, αλλά και να εμπνεύσει και να κινητοποιήσει το Λαό του Θεού σε έργα και δράσεις αγάπης και φιλανθρωπίας.

Κεντρικό όργανο της προσπάθειας αντιμετώπισης της κρίσης αποτελεί η δημιουργία και λειτουργία της ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ, η οποία σε αγαστή συνεργασία με τους υπόλοιπους οργανισμούς και ιδρύματα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, της Εκκλησίας της Ελλάδος, έρχεται αρωγός στις ανάγκες των εμπερίστατωνσυνανθρώπων μας.

Θα πληροφορηθείτε για τη δράση και τις υπηρεσίες της ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ από ένα σύντομο βίντεο ώστε να παρέλκει κάθε άλλη επιπλέον επανάληψή τους. Ένα μόνο θα ήθελα να μου επιτρέψετε να αναφέρω με συναίσθηση και συνείδηση ευθύνης... τούτο, ό,τι η ΑΠΟΣΤΟΛΗ δύναται να σεμνύνεται ότι με βάση αξιόπιστα αριθμητικά, ποσοτικά και ποιοτικά, αλλά και συνδυαστικά στοιχεία δράσεων, υπηρεσιών, επωφελουμένων και διαθέσιμων πόρων, αποτελεί τη μεγαλύτερη φιλανθρωπική και κοινωνική οργάνωση της Χώρας, η οποία συνδράμει το Έργο της Εκκλησίας. 

Χωρίς εξαιρέσεις και χωρίς αποκλεισμούς ο Οργανισμός μας, πιστός στις εντολές του Κυρίου μας, βοηθά κάθε άνθρωπο με γνώμονα την ανάγκη. Μολονότι, δε, αποτελεί φιλανθρωπικό οργανισμό της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών έχει επεκτείνει τη δράση και τις υπηρεσίες της και εκτός των ορίων της Ελλάδος, σε Χώρες, όπου προέκυψε ανάγκη για βοήθεια και στήριξη, όπως για παράδειγμα η σημερινή παράδοση ανθρωπιστικής βοήθειας για τους πρόσφυγες του Κομπάνι. 

Μόνο για το 2014 και με τα μέχρι σήμερα στοιχεία, η «Αποστολή» προσέφερε 2.981.848 κιλά τροφίμων σε ανθρώπους που ζούνε με ετήσιο εισόδημα κάτω από 6000 ευρώ ετησίως. Παράλληλα παρέδωσε 5 κοντέινερ 40 ποδών με υγειονομικό υλικό σε νοσοκομεία της χώρας, 90 τόνους πετρελαίου σε ιδρύματα και στάθηκε δίπλα σε 2.100.000 συνανθρώπους μας 

Κύριε Πρόεδρε,
Σας ευχαριστούμε για τη συμβολική, αλλά και ουσιαστική αυτή επίσκεψή σας στο κοινό αυτό τραπέζι, διότι για όλους εμάς εδώ σημαίνει αναγνώριση και στήριξη του δύσκολου έργου μας. 
Σας εύχομαι Καλά και Ευλογημένα Χριστούγεννα και Καλή Χρονιά. Ο Χριστός, που αυτές τις ημέρες αναγεννάται στις καρδιές μας, να σας ενδυναμώνει και να σας φωτίζει.»
tsipras-1
tsipras-2
tsipras-4