Ενίσχυση του έργου!

Ενίσχυση του έργου!

Κυριακή 4 Μαρτίου 2018

Προσωρινά σταματάμε την δημοσίευση άρθρων στην ιστοσελίδα μας!- Përkohësisht nuk do të botohen artikuj në faqen tonë!!

No automatic alt text available.





Αγαπητοί φίλοι και φίλες, σας ενημερώνουμε πως λόγο φόρτου εργασίας δεν θα δημοσιεύσουμε άρθρα στην ιστοσελίδας μας για κάποιο ευνόητο διάστημα. Ευχαριστούμε. 
Τë dashur miq. Ju informojmë se , për shkak të detyrimeve të shumta, faqja jonë nuk do të botojë artikuj, deri sa t' i përfundojmë ato. Faleminderit

Παρασκευή 2 Μαρτίου 2018

Θυάμηδες κι όχι Τσάμηδες - Thiamë dhe jo Çamë



Θυάμηδες κι όχι Τσάμηδες


του Μιχάλη Σέρβου

Η Ελλάδα πρέπει να απαντήσει άμεσα στις προκλήσεις του Αλβανού Πρωθυπουργού Έντι Ράμα που προσπαθεί να θέσει θέμα Τσάμηδων και Τσαμουριάς. Ο Αλβανός Πρωθυπουργός Έντι Ράμα έθεσε θέμα
Τσαμουριάς εκπροσωπώντας όπως είπε Αλβανούς πολίτες απόγονους των Αλβανών Τσάμηδων, που καταδικάστηκαν από τα Ελληνικά Δικαστήρια, ως εγκληματίες πολέμου, που συνεργάστηκαν με τις
κατοχικές δυνάμεις στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, δολοφονώντας χιλιάδες Έλληνες αμάχους. Αφού ο Πρωθυπουργός της Αλβανίας Έντι Ράμα, παραδέχθηκε επισήμως τα δήθεν δικαιώματα, άρα και τις υποχρεώσεις και ευθύνες των Τσάμηδων, να αποζημιώσει η Αλβανία την Ελλάδα για τις εγκληματικές τους πράξεις. Προσπαθεί η Αλβανία να αντικαταστήσει το υπαρκτό Βορειο-Ηπειρωτικό θέμα με το ανύπαρκτο Τσάμικο.
Στην νέα έκδοση της Ακαδημίας, που έχει κυκλοφορήσει το Αλβανικό Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό, επαναλαμβάνει τους ισχυρισμούς περί Αλβανικής Καταγωγής και Εθνικότητας της Άρτας, των Ιωαννίνων, Πρέβεζας και Ηγουμενίτσας , περιοχές οι οποίες, σύμφωνα με το Λεξικό, παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα με την χάραξη των Ελληνο- Αλβανικών συνόρων. Επίσης έντονη είναι παραχάραξη της Ελληνικής Ιστορίας, ενώ δυσφημιστική είναι η στάση του Λεξικού προς την Ελληνική Εθνική Μειονότητα. Το Λεξικό δεν έχει διαφορετικές προσεγγίσεις για τον προσδιορισμό της Ελληνικής Εθνικης
Μειονότητας και ούτε για τον ρόλο της στο Αλβανικό Κράτος. Το Πρωτόκολλο της Κερκύρας που υπεγράφη από τις Μεγάλες
Δυνάμεις και από την ίδια την Αλβανία στις 17 Μαΐου, 1914, που παρείχε καθεστώς πλήρους Αυτονομίας στην Βόρειο Ήπειρο,
αποτελεί την πρώτη Διεθνή αναγνώριση του Βορειηπειρωτικού ζητήματος.

Η πορεία της Αλβανίας προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, περνάει μέσα από τον σεβασμό, των Ανθρωπίνων, Πολιτικών, Πολιτιστικών,
Εθνικών, Θρησκευτικών, Εκπαιδευτικών, Περιουσιακών Δικαιωμάτων των Βορειοηπειρωτών και να σταματήσουν οι
Αλυτρωτικές βλέψεις της Αλβανίας σε βάρος της Ελλαδος.

Υ.Γ. : Πολλοί Θεσπρωτοί στην Ήπειρο ζούσανε στην περιοχή του ποταμού Καλαμά (Θύαμις ήταν η ονομασία στην Αρχαία Ελλάδα) πήραν το ονομα Θυάμηδες, επειδή οι Αλβανοί δεν μπορούν να προφέρουν το γράμμα (Θ) Θήτα τους αποκαλουν Τσάμηδες. Οι Θυάμηδες με μεγάλη χαρά δέχθηκαν το φιρμάνι του Σουλτάνου
να αλλάξουν την πίστη τους και από Χριστιανοί να ασπαστούν τον
Ισλαμισμό με αντάλλαγμα περιουσίες και αγροτεμάχια. Σήμερα τους
χρησιμοποιούν τους Θυάμηδες οι Αλβανοί για Αλυτρωτικες βλέψεις
σε βάρος της Ελλαδος, όπως ακριβώς το ίδιο συνέβει και με τον Ανθέλληνα, πρωην Πρωθυπουργό των Σκοπίων Νίκολα Γκρουέφσκι, καταγωγής από την περιφέρεια Καστοριάς
Thiamë e jo Çamë


Nga Mihali Servou

Greqia duhet që t’u përgjigjet drejtpërdrejt provokimeve të Kryeministrit Shqiptar Edi Rama i cili përpiqet që të ngrerë çështje çamësh dhe Çamërie. Kryeministri z Edi Rama ngriti çështje  Çamërie duke përfaqësuar siç tha qytetarët Shqiptarë, pasardhës të shqiptarëve çamë, që u dënuan nga Gjykatat Helene si kriminelë lufte, që bashkëpunuan  me forcat pushtuese nga Lufta e II-të botërore duke vrarë me mijëra grekë të pafajshëm. Pasi Edi Rama Kryeministri i Shqipërisë, pranoi zyrtarisht gjoja të drejtat, dmth dhe detyrimet e përgjegjësitë e Çamëve, që të dëmshpërblejë Shqipëria, Greqinë, për vepimet e tyre kriminale.
Përpiqet Shqipëria që ta zvendësojë këtë çështjen ekzistuese të Vorioepirit me një që nuk ekziston atë të Çamërisë

Në botimin e ri të Akademis, që ka qarkulluar Fjalori Enciklopedik Shqiptar, përsëriti pretendimet mbi prejardhjen dhe kombësinë shqiptare të Artës, Janinës, Prevezës dhe Igumenicës, të cilat, sipas fjalorit janë zona, të cilat ju dhanë Greqisë me caktimin e kufijve shqiptaro-grekë. Gjithashtu një shtrembërim të madh të historisë Helene, ndërsa ofenduese dhe shpifës janë ato sa shkruan fjalori  në lidhje me Minoritetin Etnik Helen. Ky fjalor nuk ka përqasje të ndryshme për përcaktimin e Minoritetit Etnik Greke dhe as pë rolin e tij në Shtetin Shqiptar. Protokolli Korfuzit që u nënshkrua nga Fuqitë e Mëdha dhe nga vetë Shqipëria në 17 Maj 1914, e cila njihte Autonominë e plotë në Epirin e Veriut, përbën dhe njohjen e parë Ndërkombëtare të çështjes të Epirit të Veriut.


Rrugëtimi i Shqipërisë drejt Komunitetit Europian, kalon nëpërmjet respektit të të drejtave Humane, Politike, Kulturore, Kombëtare, Fetare, të Arsimimit, Pronore të Epirotëve të Veriut dhe të ndalojnë synimet irredentiste të Shqipërisë në kurriz të Greqisë.


P.S: Shumë thesportianët në Epir, që jetonin në zonën e  lumit  Kalama (Thiamis ishte emërtimi në Greqinë e Lashtë) morën emrin Thiamë, mqs shqiptarët nuk mundeshin që ta shqiptonin gërmën (th)  i quajnë Çamë. Thiamët me gëzim të madh pritën firmanin e Sulltanit që të ndërronin besën e tyre dhe nga të Krishterë të bëhen myslymanë me këmbim pasuritë dhe pronat e tyre. Sot përdorin Thiamët shqiptarët për qëllime irrendentiste në dëm të Greqisë, ashtu siç ndodhi me antigrekun, ish- Kryeministrin e Shkupit Nikolla Gruefski që kishte prejardhjen nga zona e Kastoriasë.

Ταυτοποιούν τα οστά των Κρητών πεσόντων στην Αλβανία το 1940-41

october-28-1940-photo-20.jpg
Στις 22 Ιανουαρίου 2018 άρχισαν από την περιοχή Dragot (Tεπελένι) Αλβανίας, οι εργα­σίες αναζήτησης, εκταφής, προσδιορισμού της ταυτότητας και ενταφιασμού των Ελλήνων Πεσόντων Στρατιωτικών σε πο­λεμικές επιχειρήσεις στην Αλβανία κατά τη διάρκεια του Ελληνο - Ιταλικού πολέ­μου 1940 - 41.
7.996 συνολικά έλληνες Αξιωματικοί, Υπαξιωματικοί και Οπλίτες, έμειναν για πάντα στα βουνά της Αλβανίας, περιμένοντας "καρτερικά" για δεκαετίες την επαναφορά στην Πατρίδα, αυτή τη φορά για μια κανονικά ταφή, για λίγο λιβάνι και λίγο θυμίαμα από τους συγγενείς τους... Ανάμεσά τους και 920 Κρήτες πεσόντες, που στην συντριπτική τους πλειοψηφία υπηρετούσαν στα τρία Συντάγματα της V Mεραρχίας Κρητών. Αυτοί οι Ήρωες έμειναν για πάντα θαμμένοι  στην Αλβανία, ενώ οι υπόλοιποι πεσόντες (μέχρι να συμπληρωθεί ο συνολικός αριθμός των 1.147 νεκρών Κρητών που έπεσαν στις επιχειρήσεις) είχαν ενταφιαστεί εντός της Ελλάδας, καθώς είχαν μεταφερθεί στα Νοσοκομεία της Άρτας, των Ιωαννίνων, της Αθήνας κλπ, οπότε ήταν δυνατή η ταυτοποίηση και η κανονική ταφή τους.
Στο ekriti.gr, μίλησε ο Σμηναγός ε.α. Μιχάλης Πολυμιάδης, ο οποίος πριν από αρκετά χρόνια, ξεκίνησε να βρει τα οστά του παππού του, ο οποίος έπεσε ηρωικά μαχόμενος στην Αλβανία. Μετά από πολύχρονες προσπάθειες, ταξίδια στην Αλβανία (σε περιόδους όπου δεν υπήρχε η διακρατική συμφωνία) ο εντοπισμός των οστών τόσο του ίδιου, όσο και άλλων πεσόντων που είχαν καταγωγή από τη Μυτιλήνη, έφερε τους πρώτους στρατιώτες κοντά με τους συγγενείς τους!
"Είχα πεσόντα στο Έπος του 1940-1941 και έβαλα σκοπό της ζωής μου να εντοπίσω τα οστά του. Πήγα στην Αλβανία, μαζί με μεταφραστές, εντόπισα το σημείο που έπεσε και που ήταν θαμμένος, όμως οι τάφοι ήταν ανοικτοί. Εκεί  ενημερωθήκαμε, ότί τα οστά Ελλήνων πεσόντων, είχαν μεταφερθεί μέσα σε κασελάκια σε εκκλησίες της Κορυτσάς, του Πόγραδετς και αλλού, προκειμένου να θυμιάζονται και να λειτουργούνται από τους ιερείς. Στις περιπτώσεις αυτές αν και όλα τα κασελάκια έγγραφαν την ένδειξη "Άγνωστος Έλληνας Στρατιώτης", υπήρχαν τα στοιχεία και οι συντεταγμένες όπου είχαν ανευρεθεί και εκταφιαστεί τα οστά", αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Πολυμιάδης, ο οποίος στη συνέχεια, προσφέρει εθελοντικά τις υπηρεσίες του ώστε να προχωρήσουν οι διαδικασίες. Όσοι επιθυμούν να μάθουν περισσότερες πληροφορίες, μπορούν να απευθύνονται στον κ. Πολυμιάδη, στα τηλέφωνα 6983505856 και 2682029710
Αξίζει να σημειωθεί πως οι εκταφές που γίνονται αυτή την περίοδο στην Αλβανία, γίνονται στις περιοχές όπου έπεσαν οι Κρήτες στρατιώτες, οι οποίοι υπηρετούσαν στην V Μεραρχία καθώς αυτή επιχείρησε γύρω από την Κλεισούρα και το Τεπελένι. Σύμφωνα με τον κ. Πολυμιάδη, είναι βέβαιο πως ανάμεσα στα οστά που έχουν εντοπιστεί, θα υπάρχουν και των πολεμιστών της Κρήτης, που έμειναν για πάντα στα πεδία των μαχών.
οστα στρατιωτων.png
Η διακρατική συμφωνία
Όπως αναφέρει σε σχετική του ανακοίνωση το ΓΕΕΘΑ, οι εργασίες εντάσσονται στο πλαίσιο υλοποίησης σχετικής διακρατικής συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας καθώς και των συμφωνηθέντων στις 20 Δεκεμβρίου 2017 από τη Μεικτή Ε­πιτροπή Εμπειρογνωμόνων.

Η υλοποίηση της διαδικασίας ταυτοποίησης των εντοπιζόμενων οστών, απαιτεί τη λήψη 2 δειγμάτων αίματος από τους ενδιαφερόμενους εν ζωή συγγενείς των πεσόντων και ειδικότερα 1 δείγμα­τος από τη μητρική «γραμμή» και 1 δείγματος από την πατρική «γραμμή», ως εξής:
-Από τη μητρική «γραμμή»
-Από αδελφό/ή του πεσόντα ο οποίος/α να προέρχεται από την ίδια μητέρα.
-Από παιδί της αδελφής του πεσόντα (ανιψιός-ανιψιά).
-Από παιδί (αγόρι-κορίτσι) της εξαδέλφης του πεσόντος, της οποίας η μητέρα να είναι αδελφή της μητέρας του πεσόντος.
-Από παιδί της κόρης της αδελφής του πεσόντος.

-Από την πατρική «γραμμή»
-Από αδελφό του πεσόντος ο οποίος να προέρχεται από τον ίδιο πατέρα.
Από υιό του πεσόντος
Από υιό του αδελφού του πεσόντος (ανιψιός).
Από εξάδελφο του πεσόντος (υιός του αδελφού του πατέρα του) ή από τον υιό του ως άνω εξαδέλφου του.

Τα δείγματα αίματος απαιτείται να τοποθετηθούν σε σωληνάρια προπυλενίου με αντιπηκτικό παράγοντα EDTA (γενική αίματος) και θα πρέπει απαραιτήτως να συνοδεύονται με ενυπόγραφη συγκατάθεση των συγγενών των πεσόντων. Υπόδειγμα εντύπου παροχής συγκατάθεσης είναι αναρτημένο στην ιστοσελίδα ΓΕΕΘΑ. Για περισσότερες πληροφορίες επί της διαδικασίας οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται στα τηλέφωνο 210-7494749 του 401 Γενικού Στρατιωτικού Νοσοκομείου Αθηνών / Κέντρο Μοριακής Βιολογίας (κος Παν. Μενούνος).
Για την απαιτούμενη αιμοληψία οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθυν­θούν αδαπάνως στα παρακάτω στρατιωτικά νοσοκομεία-υγειονομικές μονάδες:
-Ν. Αττικής: 401 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αθηνών-417 Νοσηλευτικό Ίδρυμα Μετοχικού Ταμείου Στρατού (ΝΙΜΤΣ)-414 Στρατιωτικό Νοσοκομείο Ειδικών Νοσημάτων-Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών (ΝΝΑ)-251 Γενικό Νοσοκομείο Αεροπορίας (251 ΓΝΑ).
-424 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Εκπαιδεύσεως (Ν. Θεσσαλονί­κης).
-Ναυτικό Νοσοκομείο Κρήτης (Ν. Χανίων).
-404 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Λάρισας.
-411 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Τρίπολης.
-212 Κινητό Χειρουργικό Νοσοκομείο Εκστρατείας (Ν. Ξάνθης).
-216 - 219 Κινητά Χειρουργικά Νοσοκομεία Εκστρατείας (Ν. Έβρου).
-88 Τάγμα Υγειονομικού (Ν. Λήμνος).
-98 Τάγμα Υγειονομικού Εθνοφυλακής (Ν. Λέσβος).
-96 Τάγμα Υγειονομικού Εθνοφυλακής (Ν. Χίος).
-79 Τάγμα Υγειονομικού Εθνοφυλακής (Ν. Σάμος).
-80 Τάγμα Υγειονομικού Εθνοφυλακής (Ν. Κως).
-95 Τάγμα Υγειονομικού Εθνοφυλακής (Ν. Ρόδος).

Εναλλακτικά οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθυνθούν σε οιοδήποτε ιδιωτικό μικροβιολογικό εργαστήριο από το οποίο θα πραγματοποιηθεί η απαιτούμενη αιμοληψία και τα δείγματα θα αποσταλούν (μέσω courier) στο 401 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αθηνών / Κέντρο Μοριακής Βιολογίας (Λεωφ. Μεσογείων 138 και Κατεχάκη, Τ.Κ.11525). Στην περίπτωση αυτή οι ενδιαφερόμενοι θα επιβαρυν­θούν το ανάλογο κόστος.
Για τα οστά τα οποία ανευρίσκονται και καθοιονδήποτε τρόπο καθίσταται εφικτή η αναγνώρισή τους, θα ενημερώνονται από την αρμόδια Διεύθυνση του ΓΕΕΘΑ οι συγγενείς / απόγονοι του πεσόντα.
Για οποιαδήποτε ερώτηση ή πληροφορία, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται στα τηλέφωνα 210 6573274 - 6575020 της αρμόδιας Διεύθυνσης του ΓΕΕΘΑ (ΓΕΕΘΑ/Β1), κατά τις εργάσιμες ημέρες και ώρες.
Γιώργος Λαμπράκης

Ο αετος και ο γυμνοσαλιαγκας....- Fabul:Shqiponja dhe kërmilli...


Eιναι πανω σε ένα ψηλό βουνό, ενας αετος και χαζευει τη θεα του καμπου.
Καμαρωνει που ειναι τοσο ψηλα!!
Θαυμαζει τα φτερα του που εγιναν τοσο δυνατα απο το πεταγμα!!
Κοιταζει τα κοφτερα του νυχια και νιωθει πολυ περηφανος!!
-Ειμαι δυνατος σκεφτεται.Μονος μου εφτασα εδω στην κορυφη!!Με τη δυναμη μου!!
Ξαφνικα ομως νιωθει κατι γλειωδες και σιχαμενο στα ποδια του..
-Πως εφτασες μεχρι εδω σιχαμενε σαλιγκαρι??
-Γλείφοντας και έρποντας , απάντησε αυτό!!!!!!!!
Mbi një mal të lartë, qëndron një shqiponjë dhe sodet pamjen e fushës.
Krenohet që është kaq lart!!
Mrekullohet me krahët e saj që u bënë kaq të forta nga fluturimi!!
Shikon thonjtë e saj të mprehtë dhe ndjehet krenare!!!
-         Jam e fortë – mendon.  E vetëm arrita këtu në këtë majë! Me fuqinë time!!!
Papritur ndjen diçka të rrëshqitëshme, të ftohtë, dhe plot me qure në këmbët e tij....Shikon papritur një kërmill.
-         Si arrite deri këtu ti kërmill i pështirë???- e pyeti
-         Duke lëpirë dhe duke u hequr zvarrë - tha kërmilli.


(Për të gjithë ata që kanë si model kërmillin dhe janë aq shumë në shoqërinë shqiptare)



Rritja e frikshme e të parëndësishmes


Cornelius Castoriadis(1922-1997) - Filozof
Nëse do të analizonim gjendjen aktuale sot, e cila i ngjason një situate shpërbërjeje dhe jo krize, një kalbëzimi të shoqërive perëndimore, dallojmë një kontradiktë të shkallës së parë. Ajo që kërkohet të zgjidhet është jashtëzakonisht e vështirë për tu zgjidhur. Kjo edhe për arsyen se vetë njerëzit, për shkak të natyrës së tyre dhe mënyrës se si ata riprodhohen nga shoqëritë perëndimore dhe jo vetëm, qëndrojnë shumë larg shtrirjes dhe diskutimit të problemit. 
Por cili është ky problem?
Duke pasur parasysh krizën ekologjike, pabarazinë ekstreme në shpërndarjen e burimeve midis vendeve të pasura e atyre të varfra, pamundësinë pothuajse absolute që sistemi të vazhdojë kursin e tij aktual, ajo që kërkohet është krijimi i një fillimi të ri imagjinar, rëndësia e të cilit nuk mund të krahasohet me asgjë të ngjashme në të kaluarën. Një krijim që do të vendosë në qendër të tij një botëkuptim të ri të jetës së individit, të ndryshëm nga rëndësia që i është kushtuar zakonisht rritjes së prodhimit dhe konsumit. Në këtë mënyrë do të fillojnë të ekzistojnë synime të tjera jetësore, për të cilët njerëzit nuk do të pendohen më vonë për tu përkushtuar në realizimin e tyre. Natyrisht, kjo do të kërkonte ç’organizimin e institucioneve të shoqërisë, të marrëdhënieve të punës, si dhe më tej të marrëdhënieve ekonomike, politike e kulturore. 
Megjithatë ky propozim ndodhet jashtëzakonisht larg nga mënyra se si sot njerëzit mendojnë dhe dëshirojnë. Është pikërisht kjo vështirësi kolosale me të cilën ne duhet të përballemi. Do të ishte e nevojshme të synojmë një shoqëri ku vlerat ekonomike nuk do të mbajnë më monopolin kryesor, ku ekonomia të rimerrte rolin e saj si një prej mjeteve që individi disponon për të mbijetuar dhe jo si qëllim në vetvete, një shoqëri në të cilën do të kemi hequr dorë prej babëzisë për të rritur vazhdimisht dhe në mënyrë të çmendur forcën e konsumit. Ky synim nuk është i nevojshëm vetëm për të shmangur shkatërrimin e sigurt të ambientit të Tokës, por gjithashtu do të ndihmonte në ndaljen e mjerimit intelektual dhe moral të individëve sot. 
Nga ky moment do të duhej që njerëzit, kryesisht në vendet e pasura, të pranojnë një standard të denjë dhe të thjeshtë jetese, dhe të heqin kështu dorë nga ideja se qëllimi jetësor i tyre është rritja e vazhdueshme e konsumit me 2 ose 3 përqind në vit. Që njerëzit ta pranojnë këtë lind nevoja të ndodhë diçka tjetër, e cila do t’i jepte kuptim jetës së tyre. Megjithatë, jemi koshientë për vështirësinë e realizimit të këtij synimi për sa kohë që shumica dërmuese e botës nuk do tapranonte një risi të tillë. Dhe kjo gjëja tjetër që përmendëm më lart lidhet me nevojën e zhvillimit të vetë njerëzve dhe jo me rritjen e vazhdueshme të palo-produkteve. Realizimi i këtij synimi do të kërkonte një organizim të ndryshëm të punës, e cila nuk do të ishte më një proces i përditshëm rutine, por do të pasqyronte kapacitetet individuale të vetë punëtorëve. Do të nevojitej, gjithashtu, një sistem tjetër politik, një demokraci e vërtetë që do të bazohej në pjesëmarrjen e të gjithë qytetarëve në vendimmarrje, si dhe një organizim i ri i arsimit, i cili do të formonte qytetarë të aftë sipas filozofisë së Aristotelit. 
Është e kuptueshme se të gjitha këto çojnë në pyetje dhe probleme të tjera. Si mund të funksionojë një demokraci e vërtetë dhe e drejtpërdrejtë në vende që nuk kanë më në gjirin e tyre 30 mijë banorë, si në rastin e Athinës së lashtë, por banohen nga më shumë se 40 milionë qytetarë, fjala vjen në Francë, ose nga miliarda njerëz kur flasim në shkallë planetare? Janë probleme me vështirësi kolosale për tu zgjidhur, përveç se në rastin kur shumica dërmuese e individëve, së bashku me kapacitetet e tyre, të ndërgjegjësohen për të ecur drejt rrugëve të zgjidhjes së problemeve dhe jo të vazhdojnë të shqetësohen se kur do të blejnë televizorin e ri tre-dimensional. 
Këto janë detyrat kryesore që duhet të ndjekim, edhe pse tragjedia e kohës sot na tregon se njerëzimit nuk i bëhet fare vonë për to. Për sa kohë do të vazhdojë njerëzimi të joshet nga budallallëku dhe iluzioni, të përmbledhura këto nën petkun e produkteve dhe mallrave? A do të mundej që një shkatërrim, për shembull ekologjik, të provokonte ndërgjegjësim e dhunshëm të masave, apo do të çonte në forcimin e regjimeve autoritare e totalitare? Askush nuk mund t'u përgjigjet pyetjeve të tilla. Ajo që mund të themi me saktësi është se ata që ndjehen koshientë për rëndësinë jetësore të këtyre çështjeve të jenë në gjendje të flasin dhe të kritikojnë rrugën që sot po na çon çmendurisht drejt greminës, dhe në këtë kontekst të ndihmojnë në shtrirjen e ndërgjegjësimit tek bashkëqytetarët e tyre. 
Shpërbërja bëhet akoma më e prekshme kur shohim zhdukjen e kuptimeve dhe rënien absolute të vlerave. Në aspektin afatgjatë, kjo përbën një kërcënim të drejtpërdrejtë për jetëgjatësinë e vetë sistemit. Kur secili e thotë me zë të lartë, siç ndodh sot në shoqëritë perëndimore, se vlera e vetme është paraja e fitimi dhe se ideali më i shenjtë për kohezionin social lidhet me pasurimin e vazhdueshëm, atëherë lind pyetja se a do të mundë vallë një shoqëri të vazhdojë të funksionojë dhe të riprodhohet mbi një konstrukt të tillë? Nëse do të ishte kështu, atëherë nëpunësit duhet të kërkojnë dhe të pranojnë bakshishe për të bërë punën e tyre, gjykatësit të nxjerrin vendimet në ankand, arsimtarët të vlerësojnë maksimalisht fëmijët e të pasurve, e kështu me radhë. Para pesëmbëdhjetë vitesh pata shkruar se e vetmja pengesë për njerëzimin është frika nga ndëshkimet penale. Por në bazë të cilës logjike do të jenë në gjendje ndëshkuesit të qëndrojnë të pa korruptuar? Cili do të ruajë rojet? Korrupsioni i përgjithshëm që vihet re në sistemin politiko-ekonomik bashkëkohor nuk është ndonjë rast i veçuar e as shaka pa kripë, por përkundrazi përbën karakteristikë strukturore endogjene të sistemit të shoqërisë në të cilën ne jetojmë.
Këtu preket një tjetër faktor themelor, i cili ka qenë i njohur në gjirin e ekspertëve politikë të së kaluarës, por tërësisht i panjohur sot për gjoja filozofët politikë, sociologët e këqij dhe teoricienët mjeranë. Ky faktor është lidhja e ngushtë që ekziston midis një regjimi shoqëror, nga njëra anë dhe tipit antropologjik i nevojshëm për funksionimin e sistemit, nga ana tjetër. Pjesën më të madhe të tipeve antropologjike kapitalizmi i ka trashëguar nga periudhat pararendëse historike, sigjykatësin indiferent, nëpunësin veberian, arsimtarin e përkushtuar, si dhe punëtorin për të cilin puna përbënte një burim krenarie, pavarësisht nga kushtet ku ai punonte. Por këto lloj figurash janë bërë të pakuptimta në periudhën ku ne jetojmë sot. Edhe tipi antropologjik që përbën në vetvete pjellën e kapitalizmit, pra biznesmeni shumpeterian, i cili ndërthur kreativitetin teknik, me kapacitetin e akumulimit të kapitalit dhe funksionimit të biznesit, i aftë në studimin, penetrimin dhe çeljen e tregjeve, përbën sot një specie në zhdukje. Dhe jo vetëm kaq, por po zëvendësohet nga burokratë drejtues dhe spekulatorë bursash. 
Përse duhet të vuajë e të mundohet dikush në procesin e prodhimit e të shitjes, kur me një lëvizje të saktë në tregjet e bursave mund të fitojë 500 milion dollarë për vetëm disa minuta? Shumat financiare që luhen në spekulimin e këtyre tregjeve çdo javë e kalojnë edhe GDP-në vjetore të Shteteve të Bashkuara të Amerikës. Rezultati që shohim është hapja e shtratit për profesionin e spekulantit, i cili sipas këndvështrimit të vetë sistemit kapitalist përbën një qenie krejtësisht parazite.
Nëse bëjmë përmbledhjen e të gjithë faktorëve të mësipërm dhe marrim parasysh shkatërrimin e pashmangshëm të ambientit, si rezultat i evoluimit të kapitalizmit, duhet dhe kemi detyrën të bëjmë pyetjen se për sa kohë akoma do të jetë në gjendje të mbahet në këmbë ky sistem?
Përkthimi: Jordan Jorgji/Lektor në Universitetin “Fan Noli” të cilin e falenderojmë për dërgimin e materialit

Γ. Μπαμπινιώτης: «Οι αρχαίοι Μακεδόνες μιλούσαν την ελληνική δωρική διάλεκτο»! - G Mpampinioti: "Maqedonasit e lashtë flisnin dialekt dorik helen"!



Ο καθηγητής της Γλωσσολογίας και λεξικογράφος, Γεώργιος Μπαμπινιώτης, σε μία εξαιρετική μελέτη του απέδειξε ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες είχαν καλλιεργήσει φωνολογικά μια δωρικού χαρακτήρα ελληνική διάλεκτο, την οποία χρησιμοποιούσαν προφορικά.
Σε παλαιότερη διάλεξή του που δόθηκε στην αγγλική γλώσσα στο Wright Theatre της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης και οργανώθηκε από το Αυστραλιανό Ινστιτούτο Μακεδονικών Σπουδών, το Ελληνικό Μουσείο και την Παμμακεδονική Ένωση Μελβούρνης αποκάλυψε ότι διάλεκτος των αρχαίων Μακεδόνων παρέμεινε η καθομιλουμένη του λαού, ενώ η βασιλική οικογένεια του Φιλίππου και το κράτος των Μακεδόνων για να ενώσει και την υπόλοιπη Ελλάδα είχε αποδεχτεί και χρησιμοποιούσε ως επίσημη γλώσσα την Αττική διάλεκτο.
Αυτό αποδεικνύεται άλλωστε από τις χιλιάδες επιγραφές που ανασύρονται από τα σπλάχνα της ελληνικής αλλά και σλαβικής και βουλγαρικής γεωγραφικά πλέον γης.
Ο Έλληνας γλωσσολόγος τόνισε ότι η αρχαία Μακεδονική διάλεκτος ομιλούνταν από τους ντόπιους, όπως με τις δικές τους διαλέκτους επικοινωνούσαν και οι κάτοικοι των πόλεων- κρατών της υπόλοιπης Ελλάδας.
Σύμφωνα με τις έρευνες που ξεκίνησαν στις αρχές του 20ου αιώνα Γερμανοί γλωσσολόγοι αλλά και Βρετανοί και αργότερα ο μεγάλος γλωσσολόγος Γ. Χατζηδάκης και από το 1988 ο καθηγητής Γεώργιος Μπαμπινιώτης, από μαρτυρίες, σχόλια και αναφορές ιστορικών, σχολιαστών και γεωγράφων έχουν ήδη εντοπιστεί περίπου 250 λέξεις, κυρίως ουσιαστικά, τα οποία αναφέρονται από τους αρχαίους Γραμματικούς ως μακεδονικές λέξεις, ως λέξεις της αρχαίας Μακεδονικής προφορικής διαλέκτου.
Ο κ. Μπαμπινιώτης στην αρχή της ομιλίας του διευκρίνισε ότι δεν υπάρχει μία αρχαία ελληνική γλώσσα, αλλά τέσσερις διάλεκτοι της αρχαίας ελληνικής γλώσσας.
Οι τέσσερις αυτές διάλεκτοι είχαν γραπτή παράδοση και στις διαλέκτους αυτές γράφηκε η λογοτεχνία της συγκεκριμένης περιοχής. 
Η Αττική διάλεκτος μετά το 480 π.Χ. επιβλήθηκε σε ολόκληρη σχεδόν της Ελλάδα και στη γλώσσα αυτή γράφτηκαν τα μνημεία του ελληνικού λόγου και των Ελλήνων ποιητών της Αθήνας και των φιλοσόφων της.
Στη συνέχεια έδωσε τα χαρακτηριστικά της Μακεδονικής και της συγγένειάς της με τη Δωρική Διάλεκτο που ομιλούνταν στα Δωδεκάνησα, τη Ανατολική Πελοπόννησο και τη Μακεδονία.
Ακολούθως, ο κ. Μπαμπινιώτης αναφέρθηκε σε 240 λέξεις που εντοπίζονται σε μαρτυρίες σχολιαστών, αρχαίων Ελλήνων ιστορικών, λεξικογράφων και ποιητών, από την εποχή του Ομήρου και του Ηροδότου, τον Ησύχιο, τον Απολλώνιο τον Δύσκολο, τον Ευστάθιο αλλά και τα λεξικά του Σούδα αλλά και το ετυμολογικό Magnum, που παραπέμπουν σε λέξεις της αρχαίας Μακεδονικής διαλέκτου.
 «Οι αρχαίοι Γραμματικοί, σχολιαστές και ιστορικοί συχνά παρέπεμπαν σε λέξεις και τη φωνολογία της αρχαίας Μακεδονικής διαλέκτου για να τονίσουν την προέλευση μιας λέξης, προκειμένου να δώσουν την ετυμολογία της και για να καθορίσουν την έννοιά της.
Τα κύρια ονόματα που έφεραν οι αρχαίοι Μακεδόνες στην τοπική τους διάλεκτο παρέμειναν σε ολόκληρη την Αρχαιότητα χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου χώρου της Μακεδονίας (Αλέξαρχος, Αλκέτας, Αλκίμαχος, Αμύντας, Αντίγονος, Αντίπατρος, Αργαίος, Αρριδαίος κλ.π)…»
Ο κ. Μπαμπινιώτης αναφέρθηκε και στη σύγχρονη βουλγαροσερβική γλώσσα της ΠΓΔΜ.
 «Σεβόμαστε τη γλώσσα, την ιστορία και τα έθιμα των κατοίκων της γείτονος χώρας. Ωστόσο γίνεται φανερό με όσα είπα ότι ο όρος «Μακεδονική» που χρησιμοποιούν για τη γλώσσα τους προκαλεί σύγχυση και είναι ιστορικά και πολιτιστικά απαράδεκτη, διότι, όπως προκύπτει από την ανάλυση που προηγήθηκε, δεν έχει καμία σχέση με τη διάλεκτο των Μακεδόνων».
http://reporter24.gr/

Pedagogu me famë Botërore, gllosologu dhe leksikografi, Gjeorgjios Mpampiniotis, në një studim të shkëlqyer të tij vërtetoi se Maqdonasit e lashtë kishin përpunuar nga pikëpamja fonologjike një dialekt helen të karakterit dorik, të cilin e përdornin në komunikimin e tyre gojor.
Në një ligjëratë të tij e cila u mbajt në gjuhën angleze në Wright Theatre të Fakultetit të Mjekësisë në Universitetin e Melburnit dhe u orgnizua nga Instituti Australian i Studimeve Maqedonase, Muzeu Helen dhe Unioni Panmaqedonas i Melburnit,  zbuloi se dialekti i Maqedonasve të lashtë mbeti gjuha e folur e popullit, ndërsa familja mbretërore e Filippit dhe shteti i Maqedonasve për të bashkuar gjithë pjesën tjetër të Greqisë kishte pranuar dhe përdorte si gjuhë zyrtare dialektin Atik.

Kjo vërtetohet ndër të tjera nga mijëra mbishkrime të cilat dalin nga brendësia e tokës helene por dhe asaj sllave dhe bullgare tashmë.

Gllosologu helen theksoi se dialekti i lashtë Maqedonas flitej nga vendasi, si me dialektet e tyre komunikonin dhe banorët e qyteteve shtete të pjesës tjetër të Greqisë.
Sipas kërkimeve që filluan në fillimet e shekullit të 20-të, gllosologët gjermanë, britanikë dhe më vonë gllosologu i madh J Xatzidaki dhe nga viti 1988 profesori Georgios Mpampinioti, snga dëshmitë komentet dhe shënimet e historianëve, komentuesve dhe gjeografëve janë tashmë identifikuar pothuajse 250 fjalë, kryesisht emra, të cilat raportohen nga Gramaticienët e lashtë si fjalë maqedonase, si fjalë të dialektit gojor.


Z Mpampinioti në fillim të fjalës së tij, sqaroi se nuk ekziston një gjuhë e lashtë helene, por katër dialekte të gjuhës së lashtë helene.

Këto katër dialekte kishin traditën e shkruar dhe në këto dialekte u shkrua letërisa e një zone të caktuar.


Dialekti Atik pas vitit 480 pas Krishtit  mbizotëroi në të gjithë Greqinë dhe këtë gjuhë u shkruan dhe veprat monumentake të mendimit helen dhe të poetëve helenë të Athinës dhe të filozofëve të saj. Në vazhdim analizoi karakteristikat e gjuhës maqedonase dhe të afrimitetit të saj me dialektit Dorik që flitej në Dodekanez, në Peloponezin lindor dhe në Maqedoni.

Në vazhdim, z Mpampinioti , foli në lidhje me 240 fjalë që  indentifikohen në dëshmitë e komentuesve, të historianëve të lashtë Helenë, të leksikografëve dhe poetëve, që nga periudha e Homerit dhe Herodotit, Isiqion, Apollonin e Vështirë, Eustathin por dhe fjalorët e Sudës por dhe etimologjikja Magnum, të cilat në drejtojnë në fjalë të dialektit të Lashtë Maqedonas.

“Gramaticienët e lashtë, komentuesit dhe historianët shpesh referoheshin në fjalë dhe në fonologji të dialektit të lashtë Maqedonas për të theksuar prejardhjen e një fjale, me qëllim që të japin etimologjinë e saj dhe të caktojnë kuptimin e saj.

Emrat e përvetshëm që sollën Maqedonasit e lashtë në dialektin e tyre lokal mbetën në të gjithë periudhën e Lashtësisë karakteristika të një vendi të caktuar, të Maqedonisë (Aleksarhos, Alketas, Alkimahos, Amintas, Antigonos, Antipatros, Argeos, Arrideos etj)..”

Z Mpampinioti iu referua dhe gjuhës moderne bullgaroserbe të FYROM-it

“Respektojmë gjuhën, historinë dhe zakonet e banorëve të vendit fqinj. Ndërkaq është e dukshme, me sa analizova, që përkufizimi “Maqedonishte” që përdorin për gjuhën e tyre, shkakton ngatërresa dhe nga pikpamja historike dhe kulturore është e papranueshme, sepse, ashtu siç del nga analiza të cilën dëgjuat, nuk ka asnjë lidhje me dialektin Maqedonas”.

Συνεχίζεται η προσπάθεια για ταυτοποίηση των Ελλήνων πεσόντων στην Αλβανία


Σε κλίμα συγκίνησης συνεχίζονται στην Αλβανία οι εργασίες αναζήτησης και εκταφής των Ελλήνων Πεσόντων στον Ελληνο - Ιταλικό πόλεμο,δηλαδή περίπου 8.000 άνθρωποι.Μετά το ρεπορτάζ της ΕΡΤ3 την ημέρα που άρχισαν οι προσπάθειες,δεκάδες συγγενείς των στρατιωτών τηλεφώνησαν στην ΕΡΤ3 για να μάθουν πώς θα βρουν τους δικούς τους ανθρώπους.Εδώ και τρεις εβδομάδες,το Γενικό Επιτελείο Στρατού,ανακοίνωσε ότι έχουν ανοίξει δεκάδες κέντρα όπου οι συγγενείς μπορούν να δώσουν αίμα για την διαδικασία ταυτοποίησης των εντοπιζόμενων οστών μέσω DNA.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΑΡΚΟΥ


Στη 16η θέση στον κόσμο οι κλασικές σπουδές του ΑΠΘ - Në vend të 16-të në botë studimet klasike në Universitetin Aristoteli në Thessaloniki!

Image result for απθ

Στη 16η θέση σε παγκόσμιο επίπεδο στο πεδίο των Κλασικών Σπουδών κατατάσσεται το ΑΠΘ, σύμφωνα με τη διεθνή κατάταξη της QS (QS World University Rankings) για το 2018

Όπως επισημαίνεται σε ανακοίνωση του ιδρύματος, στο πεδίο της Αρχαιολογίας, το ΑΠΘ συνεχίζει να κατατάσσεται στις υψηλότατες θέσεις 51-100.

Στις πιο σημαντικές επιδόσεις του ΑΠΘ συμπεριλαμβάνονται ακόμη: θέσεις 101-150 στα πεδία των Πολιτικών Μηχανικών και των Περιβαλλοντικών Επιστημών, θέσεις 151-200 στα πεδία της Αρχιτεκτονικής, των Ηλεκτρολόγων Μηχανικών, της Γεωπονίας και της Δασολογίας.

Σε σχέση με τα προηγούμενα έτη, σύμφωνα με την QS, παρατηρείται μία σημαντική βελτίωση των επιδόσεων του ΑΠΘ. Το 2018 το ΑΠΘ εμφανίζεται σε 20 επιστημονικά πεδία της κατάταξης και συγκαταλέγεται σε 2 μεταξύ των 100 κορυφαίων πανεπιστημίων παγκοσμίως και σε 7 από αυτά μεταξύ των 200 κορυφαίων. Συγκεκριμένα, σε σχέση με το 2017, υπήρξε άνοδος σε 10 επιστημονικά πεδία και ευρύτερες επιστημονικές περιοχές, 13 παρέμειναν σταθερά, ενώ 3 υποχώρησαν ελαφρώς. Τέλος, το ΑΠΘ κατετάγη το πρώτο μεταξύ των ελληνικών ΑΕΙ σε 9 επιστημονικά πεδία: Κλασικές Σπουδές, Αρχαιολογία, Ιατρική, Νομική, Γεωπονία και Δασολογία, Χημεία, Περιβαλλοντικές Επιστήμες, Αγγλική Γλώσσα και Λογοτεχνία και Επιστήμες της Παιδαγωγικής

Σύμφωνα με την QS, η οποία το 2018 αξιολόγησε περισσότερα από 4.500 πανεπιστήμια, οι επιστήμες Μηχανικών και Τεχνολογιών αναδείχθηκαν ως το κορυφαίο ευρύ επιστημονικό πεδίο (broad subject area) του ΑΠΘ (θέση 222.)
Në vend të 16-të  në nivel botëror në fushën e Studimeve Klasike rënditet Universiteti Aristoteli i Thessalonikit, sipas rënditjes ndërkombëtare QS (QS World University Rankings) për vitin 2018

Ashtu siç thuhet dhe në deklaratën e institucionit në fushën e Arkeologjisë, UATh vazhdon që të jetë në vendet më të larta 51-100.

Arritjet më të mira ky universitet i ka : vendi 101-150 në fushën e Inxhinierëve Mekanikë dhe të Shkencave të Ambientit, vendi 151-200 në fushën e Arkitekturës, të Inxhinierisë Elektrike, të Agronomisë dhe Inxhinier Pyjesh.


Në lidhje me vitet e kaluara, sipas QS, vërehet një përmirësim i dukshëm  i UATh . Më 2018 UATh shfaqet në 20 fusha shkencore të rënditje dhe ndodhet nga vendi i 2-të deri në i 100-të ndër të gjithë universitetet e botës dhe në 7 prej tyre në 200 më të mirët.
Konkretisht duke krahasuar me vitin 2017, ka një rritje në 10 fusha shkencore dhe në zona të gjëra studimi, 13 mbetën stabël, ndërsa 3 u tërhoqën lehtësisht.
UATh i rëndit i pari ndër univeristetet shtetërore të Greqisë në 9 fusha shkencore: Studime Klasike, Arkeologji, Mjekësi, Juridikë, Agronomi, Kimi, Shkencat e Ambientit, Gjuhë Angleze dhe Letërsi, Shkencat e Pedagogjisë.


Sipas QS, e cila më 2018 vlerësoi më shumë se 4500 universitete, shkencat e Inxhinierisë dhe Teknologjisë ishin ato që u rënditën si fushat shkencore me nivelin më të lartë   πεδίο (broad subject area) të U A Th (vendi i 222)

Ο εθνικισμός, ως μανδύας των αδιέξοδων προβλημάτων της Αλβανίας


Ο εθνικισμός, ως μανδύας των αδιέξοδων προβλημάτων της Αλβανίας
Πολλά είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η Αλβανία. Ανάμεσά τους η διαφθορά και το οργανωμένο έγκλημα. Δύο προβλήματα που αποτελούν  δύο  από τους κυριότερους όρους που πρέπει να πληροί η χώρα για την ενταξιακή της πορεία στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δύο προβλήματα που είναι, όμως, πολύ δύσκολο να υλοποιηθούν, σ’ ένα διάστημα που σ’ αυτά είναι μπλεγμένοι Γραμματείς  και Φαρισαίοι: δικαιοσύνη, αστυνομία, πολιτικοί, κυβερνόντες.
Προσπαθούν να βρουν κάποια χαλάρωση και ιδίως  κάποια διέξοδο στο εσωτερικό της χώρας, γιατί όχι και στο εξωτερικό, με τον μανδύα του εθνικισμού. Όπως ο αλήστου μνήμης Ενβέρ, που την κάθε αποτυχία της πολιτικής του διακυβέρνησης και της ασφυκτικής δικτατορίας που είχε επιβάλλει, την κάλυπτε με τον εσωτερικό και εξωτερικό εχθρό που προσπαθούσαν να ιριδίσουν και να γκρεμίσουν την σοσιαλιστική δημοκρατία.
Κυβερνώντες, πρόεδροι κομμάτων, αντιπολίτευση,  μέχρι και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, προσπαθούν ν’ αποσπάσουν την προσοχή των απλών πολιτών από την άθλια κατάσταση της χώρας και τα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζει, με τον εθνικισμό.   Η προσοχή του κόσμου ν’ αποσπαστεί από το οργανωμένο έγκλημα, τη διαφθορά, τα ναρκωτικά, την ανεργία και τα τόσα άλλα προβλήματα, και να επικεντρωθεί στην υπογραφή της συμφωνίας των θαλάσσιων υδάτων, στην έναρξη των εργασιών για την εύρεση και εκταφή των Ελλήνων πεσόντων, στην κάθαρση των βιβλίων της Ιστορίας και Γεωγραφίας από τις εθνικιστικές εξάρσεις,  στην μη αναγνώριση και διαπραγμάτευση του τσάμικου προβλήματος…
Το παραλήρημα του εθνικισμού φέρνει ψήφους, κύρος, επευφημίες και ζητωκραυγές. Αυτά θέλουν κι αυτά επιδιώκουν οι πολιτικάντηδες. Κι αυτό  πράττουν.
Έδωσε την υπηκοότητα στον Αρχιεπίσκοπο  Αναστάσιο ο Αλβανός Πρόεδρος της Δημοκρατίας, τον επευφήμησε η Ελληνική Κυβέρνηση (λες και έκανε μεγάλο θαύμα), κατακρεουργήθηκε από τους εθνικιστές και τα όργανά τους. Έπρεπε να συμμαζεύσει  τις ψήφους για το δικό του κόμμα, να υψώσει και την υπόληψή του. Και το μέσο, για να ικανοποιήσει το ρεύμα των εθνικιστών, το βρήκε. Δεν επικυρώνει μια συμφωνία που ήρθε σαν αποτέλεσμα παραχωρήσεων από ελληνικής πλευράς. Χειροκροτήθηκε. Έφερε όμως πίσω την ίδια του τη χώρα.
Υπογράφοντας την συμφωνία για τα νεκροταφεία των Ελλήνων πεσόντων του ’40-41  και των σχολικών εγχειριδίων, ο Αλβανός Πρωθυπουργός, έπρεπε να «ξανακερδίσει» το χαμένο έδαφος. Κι αυτό με το εθνικιστικό παραλήρημα του ενιαίου πρόεδρου με το Κόσσοβο, που σημαίνει μια ενωμένη μεγάλη Αλβανία, πράγμα που έφερε την αντίδραση και της ίδιας της Ευρώπης.
Όλα τα αλβανικά μέσα ενημέρωσης, όλα τα τηλεοπτικά δίκτυα, ακόμα και τα καλλιτεχνικά σόου, θα επευφημήσουν  τις καλές δικές τους πράξεις και θα κατηγορήσουν, μέχρι να βλαστημήσουν τις ανορθόδοξες πράξεις των Ελλήνων. Χαρακτηρίζουν τους Τσάμηδες ως αδικημένους ήρωες που πρέπει να τους ανεγερθεί μνημείο  και ν’ αναγνωριστεί η «σφαγή» τους ως γενοκτονία, ενώ για τους Έλληνες φαντάρους, ως κατακτητές, να πάρουν τα οστά τους και να τα πηγαίνουν στους δικούς τους να τα ενταφιάσουν στην Ελλάδα.
Με έναν τέτοιο ακραίο εθνικισμό και μίσος κατά της γείτονας Ελλάδος, που πάντα έχει βοηθήσει και συμπαρασταθεί στη χώρα των αετών, δύσκολα να επικυρωθούν οι άνωθεν συμφωνίες και μόνον κακό θα φέρουν στη χώρα, τώρα που τείνετε χέρι βοήθειας για έναν νέο προσανατολισμό.
Μάλλον και το μήνυμα του Επιτετραμμένου της Ε. Ένωσης για την διεύρυνση κ. Junker, κατά την επίσκεψή του στα Τίρανα, ήταν σαφές: Βρείτε τα με την Ελλάδα.
(από συνεργάτη της ΣΦΕΒΑ στη Β. Ήπειρο)

Πέμπτη 1 Μαρτίου 2018

Το νόμιμο είναι και ηθικό;- E ligjshmja a është dhe e moralshme?

Image may contain: 1 person
Δημήτριος Γαρούφας
Δικηγόρος-πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης
Dhimitër Garufa-
 Avokat- ish president i Dhomës së Avokatisë së Thessalonikit
Ο Θουκυδίδης στην ιστορία του διασώζει τον επιτάφιο λόγο του Περικλέους που μεταξύ άλλων έλεγε (μετ. Ε.Βενιζέλου): "Εις τον δημόσιον μας βίον, απογεύγομεν την παρανομίαν, από ευλάβειαν προ πάντων προς τας επιταγάς των εκάστοτε αρχόντων και των νόμων, εκείνων ιδίως εξ΄αυτών, όσοι έχουν τεθεί είτε προς υπεράσπισιν των αδικουμένων, είτε μολονότι άγραφοι, φέρουν αναμφισβήτητο όνειδος εις τους παραβάτας των.." ...Αλλά και ο Τζών Κέννεντυ πριν εκλεγεί πρόεδρος των ΗΠΑ στο βιβλίο του "Σκιαγραφία των γενναίων" στο οποίο βιογραφεί 8 Αμερικανούς πολιτικούς, που είχαν το θάρρος να πάνε κόντρα στο κόμμα τους και την κοινή γνώμη υπηρετώντας το δημόσιο συμφέρον, έγραφε: "Στα ιδιωτικά επαγγέλματα το άτομο έχει το δικαίωμα να προωθεί τα ατομικά του συμφέροντα μέσα στο πλαίσιο του νόμου, για να φτάσει στην καθολική επιτυχία. Αλλά στο δημόσιο βίο απαιτούμε από το άτομο να θυσιάζει τα ατομικά του συμφέροντα για το γενικότερο καλό.."
Τα γράφω αυτά με αφορμή την συζήτηση που γίνεται πάλι αυτές τις μέρες για το "νόμιμο" και το "ηθικό" μετά από την αποκάλυψη ότι εξωκοινοβουλευτικοί υπουργοί έπαιρναν επίδομα ενοικίου... Βλέπουμε ότι η διάκριση του νομίμου από το ηθικό γινόταν από την αρχαιότητα κι΄ότι διαχρονικά είναι καθιερωμένο ότι αυτός που θέλει να εκπροσωπεί τους πολίτες πέρα από τους νόμους που ισχύουν για όλους τους πολίτες αυτόν θα τον δεσμεύουν και κάποιοι άλλοι ηθικοί κανόνες... δηλαδή αυτό που κάνει πρέπει εκτός από νόμιμο να είναι και ηθικό... και τέλος οι εκπρόσωποί μας να θυμούνται τον Αριστοτέλη που έλεγε ότι "οι πολλοί των πολιτικών ουκ αληθώς τυγχάνουσι της προσηγορίας. Ου γάρ εισί πολιτικοί κατά την αλήθεια, ο μεν γάρ πολιτικός των καλών έστι πράξεων προαιρετικός αυτών χάριν, οι δε πολλοί χρημάτων και πλεονεξίας ένεκεν άπτονται του ζην ούτως" (Ηθικά Ευδήμεια,1216α,23-27). Δηλαδή κατά τον Αριστοτέλη οι περισσότεροι πολιτικοί κακώς ονομάζονται πολιτικοί γιατί ο πολιτικός είναι αυτός που επιλέγει να κάνει καλές πράξεις για τις ίδιες τις πράξεις ενώ οι πολλοί επιλέγουν αυτή την ενασχόληση από πλεονεξία για χρήματα... θυμίζοντάς μας από τα βάθη της ιστορίας ότι ευθύνη των πολιτικών είναι η εφαρμογή των αρχών... κι΄ότι ακόμα "και τοις νόμοις και τη άλλη οικονομία ούτω τετάχθαι ώστε μη είναι τας αρχάς κερδαίνειν.."(Πολ.1308b,32-34) Δηλαδή οι νόμοι και οι θεσμοί να είναι τέτοιοι που να μην επιτρέπουν τον πλουτισμό στους ασκούντες εξουσία...
Tukididi në historinë e shkruar nga ai, ka ruajtur një pjesë të fjalën e përmbivarrshme të Perikliut ku ndër të tjera thoshte: “Në jetën tonë publike, iu shmangëm jashtligjshmërisë, kryesisht për shkak  të respektit ndaj urdhëresave të udhëheqësve dhe të ligjeve, të atyre sidomos, që janë vendosur për mbrojtjen e të personave që kanë pësuar padrejtësi, që mgjth se janë të pashkruar, sjellin një ndëshkim në shkelësit e tyre...” Por dhe Xhon Kenedi para se të zgjidhej president i USA në librin e tij “Siluetë e trimave” në të cilën shkruan biografinë e tetë politikanëve amerikanë, që kishin kurajon të shkojnë kundër partisë së tyre dhe opinionit publik me qëllim t’i shërbenin interesit publik, shkruante: “Në profesionet private, personi ka të drejtë të promovojë interesat e tij personale brenda kontekstit ligjor, që të arrijë në suksesin e plotë. Por në jetën publike, kërkojmë nga personi që të sakrifikojë interesat e tij personale për të mirën e përgjithshme.....”

I shkruaj këto duke marrë shkasë nga biseda zhvillohet këto ditë për “të ligjshmen” dhe të “moralshme” pas zbulimit që u bë në lidhje me ministra që nuk janë pjesë e parlamentit dhe përfitonin nga bonusi që parashikon ligji në lidhje me qiranë....
Shikojmë që dallimi i të ligjshme nga e moralshmja bëhej që nga lashtësi dhe diakronikisht është e caktuar që ai që do që të përfaqësojë qytetarët përtej ligjeve që janë në fuqi për të gjithë qytetarët atë e detyrojnë dhe disa ligje dhe rregulla moralë... dmth ajo që bën, përveç se është e ligjshme duhet të jetë dhe e moralshme... dhe në fund përfaqësuesit tonë duhet të kujtojnë Aristotelin që thoshte se “shumica e politikanëve nuk vlerësohen me të vërtetë nga të gjithë. Sepse nuk janë politikanë me të vërtetë, ai që është politikan i mirë është për shkak të veprave të mira dhe i bën sepse kështu zgjedh,  ndërsa shumica tërhiqen nga paratë dhe jetojnë për të ardhura sa më të shumta” (Ηθικά Ευδήμεια,1216α,23-27). Dmth sipas Aristotelit shumica e politikanëve më kot quhen të tillë pasi politikan është ai që zgjedh që të bëjë vepra të mira për vetë veprat e mira ndërsa më të shumtit e zgjedhin këtë për profesion për shak të lakmisë për para .... duke na kujtuar nga thellësia e historisë që përgjegjësi e politikanëve është aplikimi i principeve... dhe se gjithashtu ligjet dhe institucionet të jenë të tilla që të mos lejojnë pasurimin e atyre sa kanë në dorë pushtet.....

Κονίτσης Ανδρέας: ΝΤΡΟΠΗ - Η «μυστική» διπλωματία της Ελληνικής Κυβέρνησης εξισώνει το υπαρκτό Βορειοηπειρωτικό ζήτημα με το ανύπαρκτο «Τσάμικο»

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσηςκ. ΑΝΔΡΕΑΣ ἔκανε τίς ἀκόλουθες δηλώσεις:
«Οἱ εἰδήσεις πού ἔρχονται ἀπό τόν χῶρο τῆς Βορείου Ηπείρου εἶναι ἰδιαίτερα ἀνησυχητικές. Ἀκούγεται μετ’ ἐπιτάσεως, ὅτι γίνονται συζητήσεις ἀνάμεσα στήν Ἑλληνική καί τήν Ἀλβανική Κυβέρνηση, προκειμένου ἡ γειτονική χώρα νά ἐνταχθῇ στήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση.
Ἀλλά οἱ συζητήσεις αὐτές:
1) Εἶναι ἐντελῶς μυστικές καί, τό χειρότερο, γίνονται ἐν ἀγνοίᾳ τῶν Βορειοηπειρωτῶν. Ἄν, ὅμως, οἱ Βορειοηπειρῶτες δέν γνωρίζουν «τί τέξεται ἡ ἐπιοῦσα», τότε πῶς εἶναι δυνατόν νά διεξάγωνται διαπραγματεύσεις ἐρήμην τῶν γηγενῶν κατοίκων τῆς προαιωνίως Ἑλληνικῆς Βορείου Ἠπείρου; Ρωτᾶμε, γιατί κάποια ἡμερήσια ἐπαρχιακή ἐφημερίδα δημοσίευσε τήν εἴδηση (χωρίς νά ὑπάρξῃ διάψευση) ὅτι Ἑλλάδα καί Ἀλβανία ἔχουν συμφωνήσει ἡ μέν δεύτερη νά δεχθῇ νά μήν κάνη λόγο γιά τούς «Τσάμηδες», ἡ πρώτη δέ νά μήν ἀναφέρῃ ὡς ὑπαρκτό τό θέμα καί τό ὄνομα Βόρειος Ἤπειρος!
Ἀλλ’ ἐάν τά παραπάνω ἀληθεύουν, τότε – τό λέω ξεκάθαρα – ἔχουμε ἐθνική προδοσία, ἀφοῦ ξεπουλιέται ἡ Βόρειος Ἤπειρος, ὅταν οἱ Ἕλληνες κάτοικοί της βρίσκωνται στό σκοτάδι τῆς ἀγνοίας γιά τό τί «μαγειρεύεται» εἰς βάρος τους. Ἀντί τό Βορειοηπειρωτικό νά εἶναι πρῶτο θέμα στίς συζητήσεις μεταξύ Ἑλλάδος καί Ἀλβανίας, βρίσκεται τελευταῖο (ἄν εἶναι καί τελευταῖο) ἐπειδή ἔτσι θέλουν οἱ Βρυξέλλες καί ἡ Ἀμερική. Τό λιγώτερο πού μπορεῖ κανείς νά πῇ γιά τήν, οὐσιαστικά ἀνύπαρκτη, ἐξωτερική ἑλληνική «πολιτική» εἶναι ἡ λέξη: ΝΤΡΟΠΗ.
2) Ἐξισώνουν τό ὑπαρκτό Βορειοηπειρωτικό ζήτημα, μέ τό ἀνύπαρκτο «Τσάμικο». Ἡ Βόρειος Ἤπειρος εἶναι τμῆμα τῆς ἐλεύθερης Ἠπείρου (ἄρα τῆς ἑνιαίας Ἠπείρου). Καί τό 1914 κατωχυρώθηκε ἡ Αὐτονομία της μέ τό «Πρωτόκολλο τῆς Κερκύρας» (17.5.1914), ἀφοῦ εἶχε προηγηθῆ, μέ λαμπρή μάλιστα ἐπιτυχία, ὁ ἔνοπλος ἀγῶνας τῶν Βορειοηπειρωτῶν. Σημειώνουμε, ὅτι τό «Πρωτόκολλο τῆς Κερκύρας» τό ἔχει συνυπογράψει καί ἡ Ἀλβανία. Ἑπομένως, εἴτε τό θέλει εἴτε δέν τό θέλει ἡ Ἀλβανία, τό Βορειοηπειρωτικό εἶναι γιά τήν Ἑλλάδα ζήτημα ἀπολύτως ὑπαρκτό.
Ἀντίθετα, τό «Τσάμικο» δέν ὑπάρχει γιά τήν Ἑλλάδα, ὅπως, ἄλλωστε, ἔχουν διακηρύξει ὅλες οἱ μέχρι τώρα Ἑλληνικές κυβερνήσεις. Διότι, οἱ «Τσάμηδες», ὡς σύμμαχοι πρῶτα τῶν Ἰταλῶν κι’ ὕστερα τῶν Γερμανῶν εἰσβολέων, διέπραξαν ἀνήκουστα ἐγκλήματα εἰς βάρος τῶν Ἑλλήνων τῆς Θεσπρωτίας. Μετά δέ τό τέλος τοῦ πολέμου, καταδικάστηκαν, ἐρήμην, ἀπό τό στρατοδικεῖο τῶν Ἰωαννίνων. Συνεπῶς, γιά τήν Ἑλλάδα δέν ὑπάρχει – τό ξανατονίζω, δέν υπάρχει – «Τσάμικο ζήτημα».
3) Ἄν, ὅμως, ἡ Ἑλλάδα δέν σταθῇ στό ὕψος τῶν περιστάσεων καί δέν ἀντιτάξῃ τά ἐθνικά της δίκαια γιά τήν βασανισμένη καί χιλιοπροδομένη Βόρειο Ἤπειρο, ἀπέναντι στίς πανάθλιες μεθοδεύσεις τῶν «μεγάλων» αὐτοῦ τοῦ κόσμου, ἀλλά καί στήν πονηριά τῶν Ἀλβανῶν, πού ὁλόκληρες δεκαετίες μέχρι σήμερα ἔχουν ἀφάνταστα τυραννήσει τούς Βορειοηπειρῶτες, θά εἶναι ἀνάξια τῶν γενναίων παιδιῶν της, πού γιά τήν Γῆ τοῦ Πύρρου πολέμησαν νικηφόρα καί πολλά ἔπεσαν στά πεδία τῶν μαχῶν ὑπέρ Πίστεως καί Πατρίδος!
Ἡ Κυβέρνηση, ἀφήνοντας κατά μέρος τήν δῆθεν «μυστική» διπλωματία, ὀφείλει νά ἐνημερώσῃ πάραυτα, πρῶτα τούς Βορειοηπειρῶτες κι’ ὕστερα ὁλόκληρο τόν Ἑλληνικό Λαό γιά τίς ἐξελίξεις, ὥστε ὅλοι ν’ ἀναλάβουμε τίς εὐθύνες μας. Κι’ ἄς γνωρίζῃ καλά, ὅτι δέν θά ἀνεχθῇ μιά ἀκόμη «χαμένη» πατρίδα, ὁ ὑπερήφανος ἐθνικά Ἑλληνισμός».

Πηγή: Himara.gr | Ειδήσεις απ' την Βόρειο Ήπειρο
(Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως)
Πηγή: Himara.gr | Ειδήσεις απ' την Βόρειο Ήπειρο