Οι Ιεροί Κανόνες γιά τή συμπροσευχή μέ αιρετικούς "ου δει αιρετικοίς ή σχισματικοίς συνεύχεσθαι" - Dedikuar të gjithë atyre që i shkelin: Kanonet e shenjta në lidhje me lutjen e përbashkët me heretikët "të mos luteni së bashku me heretikët apo skizmatikët"

Η ανάρτηση αυτή είναι αφιερωμένη σε όλους τους Ιεράρχες και Ιερείς και "Γεροντάδες", που μας συμβουλεύουν να μην "ΑΝΗΣΥΧΟΥΜΕ" για το τι σημαίνει η ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ της ΑΙΡΕΣΕΩΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ στην Εκκλησία, και μάλιστα ΣΥΝΟΔΙΚΑ, μετά από τα γεγονότα της Κρήτης.       Ευχαρίστως να τους ακούσουμε όλους όσους προανέφερα. Μόνο θέλουμε μία χάρη. Αν μπορούν να μας πουν και μας δικαιολογήσουν, με ΠΑΤΕΡΙΚΑ επιχειρήματα όλα όσα γεγονότα παρουσιάζουν οι παρακάτω ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ, σε αντιστοιχία με τους Ιερούς Κανόνες της Εκκλησίας.      Επειδή ξέρουμε ότι δεν μπορούν, λοιπόν εμείς συνεχίζουμε. Ακολουθούμε την ΔΙΑΤΑΓΗ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΣΤΟΝ ΤΙΤΟ. "αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ,  εἰδὼς ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος καὶ ἁμαρτάνει ὢν αὐτοκατάκριτος". Τώρα το τι σημαίνει τον ΑΙΡΕΤΙΚΟΝ παραιτού ... θα το δουν σε λίγο...     Λυπημένος για γεγονότα που ζούμε και έρχονται...     Αλλά χαρούμενος γιατί ΖΕΙ ΚΥΡΙΟΣ.

Ky artikull ju dedikohet të gjithë klerikëve dhe udhëheqësve klerikalë apo “gjerondëve” që na këshillojnë të mos “shqetësohemi” për atë se çfarë dotë thotë mbizotërim i Herezisë së Ekumenizmit në Kishë, dhe bile dhe nga ana Sinodike, pas ngjarjeve të Kretës. Me kënaqësi t’i dëgjojmë që të gjithë sa përmenda. Vetëm duam një nder. Nëse munden të na thonë dhe të na justifikojnë me argumenta etërore të gjitha ato fakte që paraqesin fotografitë e mëposhtme të lidhura respektivisht me kanonet e Kishës Orthodhokse. Mqs e dimë se nuk munden, ne do të vazhdojmë. Do të ndjekim urdhërin e Apostull Pavllit tek Titoja” njeriut heretik pas këshillimit të dyte tërhiqu, e shmangiu, ta dish që një njeri i tillë është degjeneruar dhe mëkaton dhe ky mëkat i bren ndërgjegjien” Tani se për kë e kishte fjalën kur thoshte nga Heretiku tërhiqu... do ta shohim pas pak. Me dhembshuri për këto ndodhi që jetojm dhe vijnë ... Por të gëzuar se ZOTI është Gjallë.

«πᾶς ὁ παραβαίνων καί μή μένων ἐν τῇ διδαχῇ τοῦ Χριστοῦ Θεόν οὐκ ἔχει»

(Β΄ Ἰωάν. 9)

"Kushdo që shkel dhe nuk qëndron në mësimin e Krishtit nuk ka Zoti"
(2 Joanit kap 9)

 Ἱ. Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας, μέ οἰκουμενικό κῦρος, πού ἀναφέρονται στήν ἀπαγόρευση συμπροσευχῆς μέ αἱρετικούς  

Κανών Ι' τῶν Ἁγ. Ἀποστόλων:

"Εἴ τις ἀκοινωνήτῳ κᾄν ἐν οἴκῳ συνεύξηται, οὖτος ἀφοριζέσθω".

Konenet (rregullat) e Kishës, me vlerë ekumenike, të cilat i rreferohen ndalimit të lutjes së përbashët me heretikët 
Kanoni X i Apostujve të Shenjtë.
"Ai që mblidhet me të moskunguarit në shtëpi, ai të çkishërohet"

Κανών ΙΑ΄τῶν Ἁγ. Ἀποστόλων:
"Εἴ τις καθῃρημένῳ , κληρικός ὤν, κληρικῷ συνεύξηται, καθαιρείσθω καί αὐτός".

Kanoni XI i Apostujve të Shenjtë:

"Nëse një klerik i katheresur (i përjashtuar) bashkëlutet me një klerik atëhere të kathereset dhe ky i dyti"

«Τον Πάπα να καταράσθε, αυτός θα είναι η αιτία του κακού»
(ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ ΑΙΤΩΛΟΣ)

"Papën të mallkoni nga ai vje çdo gjë e keqe"
Shën Kozma Etolosi

.................... Κανών ΜΕ' τῶν Ἁγ. Ἀποστόλων:
"Ἐπίσκοπος, ἤ Πρεσβύτερος, ἥ Διάκονος αἱρετικοῖς συνευξάμενος, μόνον, ἀφοριζέσθω, εἰ δέ ἐπέτρεψεν αὐτοῖς, ὡς Κληρικοῖς, ἐνεργῆσαί τι, καθαιρείσθω".

Kanoni i 45-të i Apostujve të Shenjtë
" Episkop, apo Klerik, apo Dhiak vetëm që lutet bashkë me heretikët, të çkishërhohet, ndërsa ai Klerik që i lejoi që ta kryenin këtë 
të kathereset"

«Φεύγετε τούς Παπικούς ως φεύγει τις από όφεως και από προσώπου πυρός»
(ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ)

-

"Largohuni nga papikët ashtu si i largoheni gjarprit dhe zjarrit"
Shën Mark Eugjeniku

Κανών ΞΕ' τῶν Ἁγ. Ἀποστόλων:
"Εἴ τις Κληρικός, ἤ Λαϊκός εἰσέλθοι εἰς συναγωγήν Ἰουδαίων, ἤ αἱρετικῶν προσεύξασθαι,

 καί καθαιρείσθω, καί ἀφοριζέσθω".

Kanoni 65 i Apostujve të Shenjtë
"Nëse një klerik apo laik hyn në sinagogë Judenjsh, ose lutet me heretikët, dhe të kathereset dhe të çkishërohet"

 

ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΗΣ ΣΤ' ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ      Κανὼν ΙΑ´
Μηδεὶς τῶν ἐν ἱερατικῷ καταλεγομένων τάγματι, ἢ λαϊκός, τὰ παρὰ τῶν Ἰουδαίων ἄζυμα ἐσθιέτω, ἢ τούτοις προσοικειούσθω, ἢ ἐν νόσοις προσκαλείσθω, καὶ ἰατρείας παρ᾿ αὐτῶν λαμβανέτω, ἢ ἐν βαλανείοις τούτοις παντελῶς συλλουέσθω· εἰ δέ τις τοῦτο πράξαι ἐπιχειροίη, εἰ μὲν κληρικὸς εἴη, καθαιρείσθω· εἰ δὲ λαϊκός, ἀφοριζέσθω.

KANON I SINODIT TË 6-të IKUMENIK  Kanoni (Rregulli) 11
Askush nga ata që i përket rendit Klerikal ose laik të mos hajë azima (bukë pa maja) me Judenjtë, apo të bëhet mik me ta, apo në rast sëmundje të marrë ilaç prej tyre, as në banjot publikë të jetë me ta. Nëse dikus bën diçka nga këto nëse është klerik të kathereset dhe nëse është laik të çkishërohet. 

 

Ἁγ. Ἀποστόλων Κανὼν Ο´
Εἴ τις ἐπίσκοπος, ἢ πρεσβύτερος, ἢ διάκονος, ἢ ὅλως τοῦ καταλόγου τῶν κληρικῶν, νηστεύοι μετὰ Ἰουδαίων, ἢ ἑορτάζοι μετ᾿ αὐτῶν, ἢ δέχοιτο παρ᾿ αὐτῶν τὰ τῆς ἑορτῆς ξένια, οἷον ἄζυμα ἤ τι τοιοῦτον, καθαιρείσθω· εἰ δὲ λαϊκὸς εἴη, ἀφοριζέσθω.

Kanoni i 70-të i Apostujve të Shenjtë

Nëse një episkop apo klerik apo dhiakon apo kushdo që ka një gradë klerikale, mban kreshmë (agjëron) bashkë me Judenjtë, apo feston bashkë me ta, apo pranon nga ai të qërasura nga festat e tij, azima po diçka tjetër, ky të kathereset ndërsa nëse është laik të çkishërohet.

 Κανών ΟΑ΄ τῶν Ἁγ. Ἀποστόλων:
"Εἴ τις Χριστιανός ἔλαιον ἀπενέγκοι εἰς ἰερόν ἐθνῶν, ἤ εἰς συναγωγήν Ἰουδαίων ἐν ταῖς ἑορταῖς αὐτῶν, ἤ λύχνους ἅπτοι, ἀφοριζέσθω".

Nëse një i Krishter ofron vaj në tempull idhujtarësh, ose në sinagogë Judenjsh në festa e tyre, ose ndez qiri apo kandile të çkishërohet.

Κανών ΣΤ' τῆς ἐν Λαοδικείᾳ Τοπικῆς Συνόδου:
"Περί τοῦ μή συγχωρεῖν τοῖς αἱρετικοῖς εἰσιέναι εἰς τόν οἶκον τοῦ Θεοῦ, 

ἐπιμένοντας τῇ αἱρέσει".

Kanoni 6-të i Sinodit Lokal të Laodikisë

Në lidhje me mos faljen e heretikëve që mblidhen në shtëpinë e Zotit, duke këmbëngulur në herezi"

 «Ημείς δι’ ουδέν άλλο, απεσχίσθημεν των Λατίνων, αλλ’ η ότι εισίν ου μόνον σχισματικοί, 

αλλά και ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ». (ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ)

-

"Ne për asgjë tjetër nuk u ndamë nga Latinë përveç se jo vetëm që ishin skizmatikë, por dhe HERETIKË"

 (SHËN MARKU EUGJENIKU) 

«Εάν δε επιμείνη η οργή του Θεού, ποία βοήθεια ημίν της Δυτικής οφρύος; Οι το αληθές ούτε ίσασιν ούτε μαθείν ανέχονται ψευδέσι δε υπονοίαις προειλημμένοι... προς μεν τούς την αλήθειαν αυτοίς απαγγέλλοντας φιλονεικήσαντες, την δε αίρεσιν δι’ εαυτών βεβαιώσαντες. Εγώ μεν γαρ αυτός, εβουλόμην αυτών επιστείλαι τω κορυφαίω... ότι ούτε ίσασιν παρ’ ημίν την αλήθειαν, ούτε την οδόν δι’ ης αν μανθάνοιεν καταδέχονται,... μηδέ αξίωμα κρίνειν υπερηφανείαν, αμάρτημα και μόνον αρκούν έχθραν ποιήσαι εις Θεόν». (Μέγας Βασίλειος)-

Δηλαδή: «Εάν δε συνεχισθή η εναντίον μας οργή του Θεού ποία βοήθεια μπορεί να μας προσφέρη η Δυτική αλαζονεία και υπεροψία; Αυτοί ούτε την αλήθειαν γνωρίζουν, ούτε θέλουν και ανέχονται να την μάθουν, αλλά καθώς είναι προκατειλημμένοι από αστηρίκτους υποψίας... εμάχοντο εκείνους που τούς έλεγαν την αλήθειαν και εστήριζαν την αίρεσιν με την στάσιν τους. Εγώ μάλιστα σκέπτομαι να γράψω προς τον πρώτον (σ.σ. τον Πάπα Ρώμης Δάμασον) και κορυφαίον από αυτούς... ότι ούτε την αλήθειαν γνωρίζουν, ούτε καταδέχονται να ακολουθήσουν την οδόν δια της οποίας θα ηδύναντο να την μάθουν... και να μην θεωρούν ως αρετήν την υπερηφάνειαν, η οποία είναι αμάρτημα αρκετόν να δημιουργήση, από μόνον του αυτό, έχθραν προς τον Θεόν». (Μ. Βασιλείου ΕΠΕ 1, 304).

............................................-

"Nëse këmbëngul zemërimi i Zotit, për çfarë ndihmë do të na jetë vetulla (krenaria dhe aroganca)  e Perendimorëve. Ata as të vërtetën nuk njohin as duan ta mësojnë pasi janë të paragjykuar mbi dyshime të pabaza........ ndërsa luftojnë ata që thonë të vërtetë dhe mbështetin herezinë me pozicionin e tyre. Unë bile mendoja t'i shkruaj të parit (papa Damasit të Romës), më të lartit prej tyre... se as të vërtetën nuk njohin, as pranojnë që të ndjekin rrugën nëpërmjet të cilës mund të mësonin.. dhe të mos konsiderojnë si virtyt  krenarinë e cila është mëkat që mjafton për të krijuar e vetme armiqësi me Zotin" (Vasili i MADH)

 

Κανών Θ' τῆς ἐν Λαοδικείᾳ Τοπικῆς Συνόδου:

"Περί τοῦ μή συγχωρεῖν εἰς τά κοιμητήρια, ἤ εἰς τά λεγόμενα μαρτύρια πάντων τῶν αἱρετικῶν ἀπιέναι τούς τῆς Ἐκκλησίας, εὐχῆς ἤ θεραπείας ἕνεκα, ἀλλά τούς τοιούτους, ἐάν ὧσι πιστοί, ἀκοινωνήτους γίνεσθαι μέχρι τινός, μετανοοῦντας δέ, καί ἐξομολογουμένους ἐσφάλθαι, παραδέχεσθαι".

Ἑρμηνεία

Ὄχι μόνον οἱ αἱρετικοί δέν πρέπει νά ἐμβαίνουν εἰς τάς ἐκκλησίας τῶν ὀρθοδόξων, ἀλλ’ οὐδέ  οἱ ἐκ τῆς  Ἐκκλησίας, ἤτοι οἱ πιστοί λαικοί ὀρθόδοξοι πρέπει νά πηγαίνουν  εἰς τά κοιμητήρια τῶν αἱρετικῶν , ὅπου τινές  ὀνομαστοί  παρά τοῖς αἱρετικοῖς  ἐνεταφιάσθησαν, ἤ εἰς τούς οἴκους, ὅπου μάρτυρες τῶν αἱρετικῶν ἐτάφησαν· πολλοί γάρ καί ἀπό τούς αἱρετικούς  ἐν τῷ καιρῶ τοῦ διωγμοῦ καί τῆς εἰδωλολατρίας μέχρι θανάτου ἐκαρτέρησαν, τούς ὁποίους  μάρτυρας ὠνόμασαν οἱ ὁμόδοξοι αὐτῶν. Ἀλλ’ οὐδέ οἱ ὀρθόδοξοι, λέγω, Χριστιανοί πρέπει νά πηγαίνουν  εἰς αὐτούς  ἤ διά νά προσευχηθοῦν, ἤ διά θεραπείαν, ἤγουν  ἤ διά νά τούς  τιμήσουν ἤ  διά νά ζητήσουν  ἰατρείαν  ἀπό αὐτούς  εἰς τάς ἀσθενείας τῶν. Ὅσοι δέ τοῦτο ἤθελαν κάμη, διορίζει ὁ παρών Κανών νά ἀφορίζωνται  πρός καιρόν, ἕως ὁπού μετανοήσουν  καί νά ἐξομολογηθοῦν  ὅτι ἔσφαλαν. Ὅρα καί τόν μέ’ Ἀποστολικόν.
{{Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Πηδάλιον τῆς νοητῆς νηός τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησίας, Θεσσαλονίκη 2003, σελίδες 423 & 424}.

.....................................................................................................................................

Kanoni i IX e Sinodit Lokal të Laodikisë
Interpretimi dhe Kanoni
Jo vetë heretikët nuk duhet që të hyjnë në kishat e orthodhoksëve, por as ata të Kishës, dmth as besimtarët laikë orthodhoksë nuk duhet të shkojnë në varrezat e heretikëve ku heretikë të njohur u varrosën, ose në shtëpitë ku dëshmorë të heretikëve u varrosën, sepse shumë heretikë në kohë përndjekjesh dhe paganizmi deri në vdekje duruan, dhe u quajtën martirë nga bashkëbesimtarët e tyre. por as orthodhoksët, them, të krishter nuk  duhet të shkojnë tek ata as për t'u lutur, as për ndonjë terapi, as për të nderuar  ose që të kërkojnë mjekim nga ata në sëmundjet e tyre. Të gjithë ata që duan ta bëjnë këtë, ky kanon cakton që të çkishërohen për një farë kohe deri sa të pendohen dhe të rrëfejnë, të pohojnë se gabuan.  E thotë dhe me Apostollikun. 
(Nikodhim Agjiorit, Pidhalion... Thessaloniki 2003 fq 423-424)

 Κανών ΛΒ' τῆς ἐν Λαοδικείᾳ Τοπικῆς Συνόδου:
"ὅτι οὐ δεῖ αἵρετικῶν εὐλογίας λαμβάνειν, αἵτινες εἰσίν ἀλογίαι μᾶλλον, ἤ εὐλογίαι".

Kanoni i 32-të i Sinodit Lokal të Laodikisë
"Nuk duhet të marrim bekim nga hereteikët sepse ato më tepër janë anti-bekime"

Κανών ΛΓ' τῆς ἐν Λαοδικείᾳ Τοπικῆς Συνόδου:
"ὅτι οὐ δεῖ αἱρετικοῖς ἤ σχισματικοῖς συνεύχεσθαι".

Kanoni i 33-të i Sinodit Lokal të Laodikisë 
"nuk duhet të lutemi sëbashku me heretikë apo skizmatikë

«Ου χωρεί συγκατάβασις εις τα της Πιστεως». Αγ. Μάρκος

"Nuk ka vend toleranca në çështjet e besimit" Shën Marku

«Βούλομαι πλατύτερον την εμήν γνώμην ειπείν... ίνα σύμφωνος ω εμαυτώ απ’ αρχής έως τέλους και μη δόξη τισίν ότι άλλα έλεγον, άλλα δε έκρυπτον εν τη διανοία... λέγω δε περί του Πατριάρχου ή του κλήρου αυτού ή των κοινωνούντων αυτώ τινα συνεύξασθαι ή συμφορέσαι τοις εκ του ημετέρου μέρους ιερεύσι τοις προς τα τοιαύτα προσκληθείσι δόξας ως οιοδήποτε τρόπω προσίεμαι και εν τω κρυπτώ την αυτού κοινωνίαν και ίνα μη η σιωπή μου συγκατάβασιν τινα υπονοήσαι παρέξει, τοις μη καλώς και εις βάθος ειδόσι τον εμόν σκοπόν, λέγω και διαμαρτύρομαι ενώπιον των παρατυχόντων πολλών και αξιολόγων ανδρών, ως ούτε βούλομαι την αυτού ή την μετ’ αυτού κοινωνίαν το παράπαν ουδαμώς ούτε επί τη ζωή μου ούτε μετά τον θάνατόν μου... Πέπεισμαι γαρ ακριβώς, ότι όσον αποδιΐσταμαι τούτου και των τοιούτων εγγίζω τω Θεώ και πάσι τοις πιστοίς και Αγίοις Πατράσι και θεολόγοις της Εκκλησίας· ώσπερ αν πείθομαι τοις... συντιθεμένοις τούτοις, αποδιΐσταμαι της αληθείας και των μακαρίων διδασκάλων της Εκκλησίας· και δια τούτο λέγω ώσπερ παρά πάσαν μου την ζωήν ήμην ΚΕΧΩΡΙΣΜΕΝΟΣ απ’ αυτών ούτω και εν τω καιρώ της εξόδου μου και έτι μετά την εμήν αποβίωσιν και εξ όρκου εντέλλομαι ίνα μηδείς εξ αυτών προσεγγίση ή εν τη εμή κηδεία ή εν τοις μνημοσύνοις μου....» Αγ. Μάρκος

Dëshiroj që të shpreh më gjërësisht opinionin tim... që sipas mendimit tim nga fillimi deri në fund  dhe të mos guxojë dikush që të tjera thua dhe të tjera ke fshehur në mendje. .. them për Patrikun ose për klerin e tij ose për ata që janë pranë tij me të cilët bashkëlutet dhe ndan barën e klerikale, për lavdinë që shkakëton kjo të cilën me çdo mënyrë e shmang si dhe mbështetjen e heshtur me të, për të mos e interpretuar dikush heshtjen time si mbështetje, sepse nuk shikojnë synimin e thellë të mirë që kemi, them dhe protestoj para shumë të rastësishmëve dhe burrave të nderuar, që nuk kam dëshirë marrdhëniet me të apo shoqërinë e tij as tani që jam gjallë as pas vdekjes sime... Sepse kam bindjen e plotë , se për sa kohë jam larg tij dhe të ngjashmëve me të, jam pranë Zotit dhe të gjithë besimtarët dhe Etërit e Shenjtë dhe Teologët e Kishës, sepse nëse bashkohem me idetë e tyre apo bashkërendohem me ta, largohem nga e vërteta dhe doktrinat e bekuara të Kishës, dhe për këtë them, se ashtu siç isha gjithë jetë sime i ndarë prej tyre kështu dhe në kohën e ikjes sime nga kjo jetë dhe urdhëroj duke betuar që askush prej tyre të mos më afrohet, as në varrimin tim as në prërkujtimoret e mi....” Shën Marku

Κανών ΛΔ' τῆς ἐν Λαοδικείᾳ Συνόδου:
"ὅτι οὐ δεῖ πάντα χριστιανόν ἐγκαταλείπειν Μάρτυρας Χριστοῦ, καί ἀπιέναι πρός τούς ψευδομάρτυρας, τοῦτ' ἐστιν αἱρετικῶν, ἤ αὐτούς πρός τούς προειρημένους, αἱρετικούς γινομένους· οὗτοι γάρ ἀλλότριοι τοῦ Θεοῦ τυγχάνουσιν. Ἔστωσαν οὖν ἀνάθεμα οἱ ἀπερχόμενοι πρός αὐτούς".

Ἑρμηνεία

Ὁ μέν θ’. Κανών τῆς παρούσης, κατά τόν Βαλσαμῶνα, ἀφορίζει μόνο τούς πηγαίνοντας  εἰς τά μνήματα τῶν ψευδομαρτύρων τῶν αἱρετικῶν, ἐπειδή  αὐτοί ἐπῆγαν πλανηθέντες, μέ τό  νά ἤλπισαν, ὅτι ἔχουν νά λάβουν βοήθειαν τινά ἀπό αὐτούς εἰς τάς ἀσθενείας τῶν, ὁ δέ παρών  ἀναθεματίζει τούς πηγαίνοντας εἰς αὐτά, ἐπειδή  ἀφήκαν μέν τούς ἀληθεῖς  Μάρτυρας τοῦ Χριστοῦ καί ἐχωρίσθησαν ἀπό τόν Θεόν ἐπῆγαν δέ  εἰς τούς ψευδομάρτυρας αὐτούς μέ ὅλων αὐτῶν τήν ψυχήν καί διάθεσιν, ὅθεν καί κατά τήν διάφορον αὐτῶν διάθεσιν, διαφόρως καί παρά τῶν Κανόνων ἐπετιμήθησαν. Ὅρα καί τόν μέ’ Ἀποστολικόν.
{{Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Πηδάλιον τῆς νοητῆς νηός τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησίας, Θεσσαλονίκη 2003, σέλ.433}

Kanoni i 34-ët i Sinodit të Laodikisë
Kanoni dhe interpretimi
Ndërsa kanoni 9-të e sinodit në fjalë, sipa Balsamonit, çkishëron jo vetëm ata sa shkojnë në varrezat e pseudomartirëve të heretikëve, sepse ata ikën nga kjo botë të mashtruar, duke shpresuar se do të merrnin ndihmën e tyre për sëmundjet  e tyre, ky kanon dënon ata sa shkojnë atje, sepse braktisën Martirët e Krishtit dhe u ndanë nga Zoti e shkuan në pseudomartirët, me gjithë shpirt dhe predisopozitën e tyre, dhe për këtë predispozitë të tyre të ndryshuar ndëshkohen në mënyrë të ndryshme nga kanoni. 
Shën Nikodhim Agjioriti. 

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός:

«Ο ένας ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ είναι ο ΠΑΠΑΣ, και ο έτερος είναι αυτός που είναι στο κεφάλι μας, χωρίς να ειπώ το όνομά του· το καταλαμβάνετε, μα λυπηρόν είναι να σας το ειπώ, διότι αυτοί οι ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΙ είναι εις την ΑΠΩΛΕΙΑΝ, καθώς το έχουν». (Διδαχή Η΄).

Shën Kozma Etolosi
"Njëri Antikrisht është Papa, tjetri është ai që është në kokën tonë, pa thënë emrin ju e kuptoni, por është për të ardhur keq , po ju them se këta ANTIKRISHTË janë në HUMBJEN, pasi atë kanë. (Mësimi i 8-të) 

 Αρχιμανδρίτης Ιουστίνος Πόποβιτς: 
«Τρεις είναι οι μεγαλύτερες Πτώσεις του ανθρώπου. α)Η πτώσις του Αδάμ β) Η πτώσις του Ιούδα και γ) Η πτώσις του ΠΑΠΑ».

Arkimandriti Justin Popoviç
" Tre janë rëniet më të mëdha të njeriut a) rënia e Adamit, b) rënia e Judës dhe c) rënia e PAPËS"

Κανών ΛΖ΄ τῆς ἐν Λαοδικείᾳ Τοπικῆς Συνόδου:
"ὅτι οὐ δεῖ παρά τῶν Ἰουδαίων ἤ αἱρετικῶν τά πεμπόμενα ἑορταστικά λαμβάνειν, μηδέ συνεορτάζει αὐτοῖς".

Kanona 37 i Sinodit Lokal të Laodikisë
"nuk duhet që të marrim apo të japim me heretikët asgjë festive, as të bashkëfestojmë me ta"

ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΛΑΟΔΙΚΕΙΑΣ
Κανόνας ΚΘ': «Οι Χριστιανοί δεν πρέπει να ιουδαΐζουν και να σχολάζουν το Σάββατο, αλλά να εργάζονται κατ’ αυτήν την ημέρα, και να προτιμούν την Κυριακή, αν βέβαια δύνανται, για να σχολάζουν ως Χριστιανοί, και αν βρεθούν ιουδαϊστές (ιουδαΐζοντες), ας είναι ανάθεμα από το Χριστό».

KANONE TË SINODIT LOKAL TË LAODIKISË
KANONI 29: " Të krishterët nuk duhet të judaizojnë dhe të pushojnë të shtunë por duhet të punojnë gjatë kësaj dite, dhe të preferojnë të Djelën, nëse sigurisht munden, që të çlodhen si të Krishterë. Nëse gjenden duke judaizuar le të jenë të dënuar nga Krishti"

Κανών Θ' τοῦ Τιμοθέου Ἀλεξανδρείας:
Kanoni i 9-të i Timotheut të Aleksandrisë

Ἐρώτησις.  Εἰ ὀφείλει Κληρικός εὔχεσθαι, παρόντων Ἀρειανῶν, ἤ ἄλλων αἱρετικῶν; ἠ οὐδέν αὐτόν βλάπτει, ὁπόταν αὐτός ποιῇ τήν εὐχή, ἤγουν τήν προσφοράν;

Pyetja: Duhet që një klerik të lutet në prezencë të Arianëve, ose heretikëve të tjerë? Nuk pëson gjë kur ai e kryen këtë lutje para se të kryejë sakrificën?

Ἀπόκρισις.
Ἐν τῇ θεία ἀναφορᾷ ὁ Διάκονος προσφωνεῖ πρό τοῦ ἀσπασμοῦ: "Οἱ ἀκοινώνητοι περιπατήσατε". Οὐκ ὀφείλουσιν οὖν παρεῖναι, εἰ μή ἄν ἐπαγγέλλωνται μετανοεῖν καί ἐκφεύγειν τήν αἵρεσιν". 

Përgjigjia
Në anaforën e shenjtë Dhiakoni thërret para se të përshëndetë: "Të pakunguarit ecni". Nuk duhet të jenë prezentë, përveçse në rast e shpallin pendim dhe i largohen herezisë"

Στούς πιό πάνω Κανόνες θά πρέπει νά προστεθοῦν καί οἱ 

 Κανών Β' τῆς ἐν Ἀντιοχείᾳ Συνόδου:

Në kanonet e mësipërme duhet të shtohet dhe kanoni i 2-të i Sinodhit të Antiokisë:

"Πάντας τούς εἰσιόντας εἰς τήν Ἐκκλησίαν, καί τῶν Ἱερῶν Γραφῶν ἀκούοντας, μή κοινωνοῦντας δέ εὐχῆς ἅμα τῷ λαῷ ἤ ἀποστρεφομένους τήν μετάληψιν τῆς Εὐχαριστίας, κατά τινά ἀταξίαν, τούτους ἀποβλήτους γίνεσθαι τῆς Ἐκκλησίας, ἕως ἄν ἐξομολογησάμενοι καί δείξαντες καρπούς μετανοίας και παρακαλέσαντες, τυχεῖν δυνηθῶσι συγγνώμης. Μή ἐξεῖναι δέ κοινωνεῖν τοῖς ἀκοινωνήτοις, μηδέ ἐν ἑτέρᾳ Ἐκκλησίᾳ ὑποδέχεσθαι τούς ἐν ἑτέρᾳ Ἑκκλησίᾳ μή συναγομένους. Εἰ δέ φανείῃ τις τῶν
επισκόποπων, η Πρεσβυτέρων ἤ Διακόνων, ἤ τις τοῦ κανόνος τοῖς ἀκοινωνήτοις κοινωνω, καί τοῦτον ἀκοινώνητον εἶναι, ὥς ἄν συγχέοντα τόν κανόντα τῆς Ἐκκλησίας".

Të gjithë sa janë në Kishë dhe dëgjojnë Shkrimet e Shenjta, duke mos kunguar në lutje ose duke qëndruar larg kungimit hyjnore, për shkak të ndonjë shkelje, kthehen në mbeturina të Kishës, deri sa të kungohen dhe të tregojnë veprat e pendimit dhe duke u lutur për të fituar faljen. Të mos jepet kungatë tek të pakunguarit, as në Kishë tjetër të mos pranohen as të mos lejohen që të hyjnë. Nëse ndonjë prej Epiksopëve, Klerikëve, Dhiakonëve kungon të pakunguarit, dhe ai konsiderohet i pakunguar sepse shkel rregullat e Kishës"

Κανών Α' τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, (ἐπικυρώνει τούς Κανόνες τῶν ἐν Λαοδικείᾳ καί Ἀντιοχείᾳ Τοποικῶν Συνόδων καί τοῦ Ἁγ. Τιμοθέου Ἀλεξανδρείας).

Kanoni i 1-rë i Sinodit të 4-ët Ikumenik ( konfirmon Kanonet e Sinodeve Lokale të Laodikisë dhe Antiokisë si dhe të Shën Timotheut të  Aleksandrisë) 

Κανών Β΄ τῆς ΣΤ' Οικουμενικῆς Συνόδου, (ἐπικυρώνει τούς Ἀποστολικούς Κανόνες, τούς Κανόνες τῶν ἐν Λαοδικείᾳ καί Ἀντιοχείᾳ Τοπικῶν Συνόδων καί τοῦ Ἁγ. Τιμοθέου Ἀλεξανδρείας).

Kanoni i 2-të i Sinodit të 6-të Ekumenik (konfirmon kanonet apostolike, kanonet e Sinodeve Lokale në Laodiki dhe Antioki dhe të Shën Timotheut të Aleksandrisë. 

Κανών Α΄ τῆς Ζ' Οἰκουμενικῆς Συνόδου, (ἐπικυρώνει τούς Ἀποστολικούς Κανόνες, τούς Κανόνες τῶν ἐν Λαοδικείᾳ καί Ἀντιοχείᾳ Τοπικῶν Συνόδων καί τοῦ Ἁγ. Τιμοθέου Ἀλεξανδρείας). 

Kanoni i 1-rë i Sinodit të 7-të Ekumenik (konfirmon Kanonet Apostullike, kanonet e Sinodeve Lokale të Laodikisë dhe Antiokisë dhe të Shën Timotheut të Aleksandrisë)

Ishte vallë e nevojshme që Kisha Orthodhokse, ky trup i shenjtë Perëndinjeri dhe organizëm i Krishtit Perëndinjeri, të pëulej në formë kaq të përbindëshme, sa përfaqësues së Saj Teologë, si dhe klerikë, të kërkojnë pjesmarrje "organike" dhe pjesmarrje në Këshillin Botërore Kishtar, i cili në këtë mënyrë bëhet "organizmi" i ri kishtar, një "kishë e re" mbi të gjitha kishat, në të cilën kisha Orthodhokse dhe kishat jo-orthodhokse janë vetëm "antarë", "organikisht" ndërmjet tyre të lidhura? Mjerë, Tradhëti e padëgjuar ndonjëherë!"

(Arkimandrit Justin Popoviç, Opinione 13.11.1974) 

«Μεγάλο, πολύ μεγάλο και σπουδαίο είναι ένα ζήτημα που δεν του δώσανε σχεδόν καθόλου προσοχή οι περισσότεροι Έλληνες. Κι αυτό είναι το ότι από καιρό αρχίσανε κάποιοι δικοί μας κληρικοί να θέλουν και να επιδιώκουν να δέσουν στενές σχέσεις με τούς παπικούς, που επί τόσους αιώνες μας ρημάξανε. Γιατί, στ’ αληθινά, δεν υπάρχει πιο μεγάλος αντίμαχος της φυλής μας, κι επίμονος αντίμαχος, που, σώνει και καλά, θέλει να σβήσει την Ορθοδοξία. Οι δεσποτάδες που είπα πως τούς έπιασε, άξαφνα κι αναπάντεχα, ο έρωτας με τούς Λατίνους, λένε πως το κάνουν από “αγάπη”. Μα αυτό είναι χονδροειδεστάτη δικαιολογία και καλά θα κάνουνε να παρατήσουνε αυτά τα ρασόλια της “αγάπης”, που την κάνανε ρεζίλι. Ο διάβολος, άμα θελήσει να κάνει το πιο πονηρό παιγνίδι του, μιλά, ο αλιτήριος για αγάπη. Ο,τι είπε ο Χριστός, το λέγει κι αυτός κάλπικα, για να ξεγελάσει... Τώρα, στα καλά καθούμενα, τούς ρασοφόρους μας τούς έπιασε παροξυσμός της αγάπης για τούς Ιταλιάνους, που στέκουνται, όπως πάντα, κρύοι και περήφανοι, και δεν γυρίζουνε να τούς δούνε αυτούς τούς “εν Χριστώ αδελφούς”, που όσα τούς κάνανε από τον καιρό των Σταυροφόρων ίσαμε τώρα, δεν τούς τάκανε μήτε Τούρκος, μήτε Ταταρος, μήτε Μωχαμετάνος. Ίσως κι οι δικοί μας να το κάνουν από παρεξηγημένη καλωσύνη. Oπως είπα, οι περισσότεροι δικοί μας δεν δώσανε καμμιά σημασία σ’ αυτές τις φιλοπαπικές κινήσεις, που είναι θάνατος για το γένος μας και που τις κινήσανε οι καταχθόνιες δυνάμεις που πολεμάνε τον Χριστό και που με τα λεπτά τούς αγοράζουνε όλους, δεν δώσανε λοιπόν καμμιά σημασία, γιατί τα θεωρούνε τιποτένια πράγματα, αν δεν είναι κι ίδιοι αγορασμένοι, άξια μοναχά για κάποιους στενοκέφαλους και φανατικούς αποπετρωμένους χριστιανούς. Τωρα τα μυαλά γινήκανε φαρδειά, και καταγίνουνται με άλλα, κοσμοϊστορικά προβλήματα! “Θα καθόμαστε να κυττάζουμε τώρα παπάδες κι Ορθοδοξίες;”. Μα αυτούς δεν τούς μέλει κι αν εξαφανισθεί από τον κόσμο κάθε ελληνικό πράγμα. Και θα εξαφανισθεί όχι τόσο εύκολα με τον αμερικανισμό που πάθαμε, όσο αν γίνουμε στη θρησκεία παπικοί. Γιατί γι’ αυτού πάμε. Παπική Ελλάδα θα πει εξαφάνιση της Ελλάδας. Να γιατί είπα πως είναι πολύ σπουδαίο ζήτημα αυτές οι ερωτοτροπίες που αρχίσανε κάποιοι κληρικοί δικοί μας με τούς παπικούς, κι η αιτία είναι το ότι δεν νοιώσανε τι είναι Ορθοδοξία ολότελα, μ’ όλο που είναι δεσποτάδες. Τo κακό είναι πως ο λαός δεν πήρε, καλά-καλά, είδηση για τη συνομωσία. Ποιός να τον πληροφορήσει αφού οι γραμματισμένοι τα θεωρούνε αυτά τα πράγματα ανάξια για τη μοντέρνα σοφία τους, και τρέχουν σημαιοφόροι σε κάθε νεωτερισμό; Απο τότε που αρχίσανε οι λυκοφιλίες ανάμεσα στούς δικούς μας και στούς παπικούς (και σημείωσε πως οι δικοί μας φαγωθήκανε πρώτοι να πιάσουνε σχέση με τούς Λατίνους σαν να πήρανε από κάπου διαταγή, κι ολοένα μιλάνε για “τον διάλογον” μαζί τους, δίχως να ξέρουνε καλά-καλά τι λένε), από τότε λοιπόν, ακούμε, κάθε τόσο, κάτι πράγματα θεατρικά, άνοστα, ανόητα, δίχως καμμιά σοβαρότητα... με σκοπό να πουλήσουν την Ορθοδοξία, γιατί γι’ αυτούς είναι καθυστερημένη μορφή του Χριστιανισμού, δηλ. ένας βλάχικος χριστανισμός... Και τι κάνανε; Τίποτα! Λογια πολλά και χαμένα, που να ντρέπεται κι ο τελευταίος Έλληνας Ορθόδοξος... Κι εμείς οι Ορθόδοξοι, που φυλάξαμε το βαθύ μυστήριο της ευσέβειας, τώρα, στα καλά καθούμενα, πάμε να γίνουμε ένα μ’ αυτούς που γελοιοποιήσανε τον Χριστό όσο κανένας άθεος. Αλλά, από που να πιάσει κανένας και που να τελειώσει; Όσοι ήτανε έως τώρα αδιάφοροι για τη θρησκεία και για την Εκκλησία, και που πολλοί απ’ αυτούς τις περιπαίζανε μάλιστα, όλοι αυτοί γινήκανε έξαφνα παπόφιλοι, και μασάνε σαν μαστίχι την ψεύτικη λέξη “αγάπη”. Μεγαλύτερο ρεζιλίκι δεν έγινε. Εμείς οι άλλοι που είμαστε κολλημένοι από νεότητος στην Εκκλησία μας, είμαστε στενοκέφαλοι, μοχθηροί, γυμνοί από αγάπη κι από αληθινή ευσέβεια. Η μόδα είναι τώρα να φαίνεσαι άνθρωπος της εποχής μας, που ένοιωσε τα "αιτήματά" της...». ( ΦΩΤΗΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ-ΜΥΣΤΙΚΑ ΑΝΘΗ) Πηγή

“E madhe, shumë e madhe është çështja, të cilës nuk i dhanë aspak kujdes, shumica e Grekëve. Dhe kjo është se prej kohësh filluan disa prej klerikëve tanë që të duan të lidhin marrdhënie të ngushta e me katolikët, papikët, që për shekuj me rradhë na dërrmuan. Sepse nuk ka armik më të madh për racën tonë, dhe më kundërshtar i mundimshëm, që do me patjetër që të shuajë Orthodhoksinë. Dhespotlerët që thashë se i zuri si papritur e pakujtuar, dashuri me latinët, thonë se e bëjnë nga “dashuria”.Por ky është një justifikim i trashë dhe më mirë është ti lenë këto fjalë rasoje të “dashurisë” që i kanë bërë rezil. Djalli, po të dojë që të bëjë lojën e tijmë dinake, flet, rrugaçi për dashuri.  Ato sa tha Krishtit i thotë dhe ai për kot që të tallet.... Tani, duke qënë mirë e bukur, rasombjatësit tanë i zuri një delir dashurie për italianët, që qëndrojnë si gjithmonë, të ftohtë dhe krenarë, dhe nuk kthejnë kokën që të shohin këta “vëllezërit më Krishti”, që sa ju bënë nga koha e Kryqëzatave deri në tani nuk ja u bënë as Turqit, as Tartarët as Muhamedanët. Ndoshta dhe tanët ta bëjnë këtë nga një mirësi e keqkuptuar. Siç thashë, shumica prej tanëve, nuk i dhanë as një rëndësi këtyre lëvizjeve filopapike, që përkthehen me vdekjen e llojit tonë dhe që i vunë në lëvizje fuqitë e errëta që luftojnë Krishtin dhe që me para i blejnë që të gjithë, nuk i dhanë pra asnjë rëndësi, sepse i konsiderojnë gjëra të pavlera, nëse dhe ata vetë nuk janë të blerë, dhe të denja vetëm për disa të krishterë kokëngushtë , fanatikë të thekur. Tani mendjet u zgjeruan, merren me gjera të tjera, probleme kosmohistorike! “Do rrimë tani të merremi me priftërinj dhe Orthodhoksi”. Por këtyre nuk ju bëhet vonë dhe sikur të zhduket nga kjo botë çdo gjë që ka lidhje me Greqinë. Sigurisht që do të zhduket me jetën amerikane që po bëjmë, sado që të bëhemi në besë papikë. Sepse drejt kësaj po shkojmë. Greqi katolike do të thotë zhdukje e Greqisë. Ja përse thashë që është çështje tepër e rëndëdisshme kur flasim për këto flerte që filluan klerikët tanë me papikët, dhe shkaku është se nuk u ndjemë plotësisht se çfarë është Orthodhoksia, me gjithë se  janë dhespotllerë. E keqja është se populli nuk e priti, mirë-mirë, vesh këtë puç. Kush ta informojë, pasi të arsimuarit i konsiderojnë gjëra të pavlera për urtësinë e tyre moderne, dhe vrapojnë si flamurmbajtës në çdo gjë moderne? Që atëhere që filluan miqësitë ujqërore ndërmjet tanëve me papikët ( dhe shënoni këtu që tanët vrapuan të parët që të bëjnë miqësi me latinë sikur kishin marrë ndonjë urdhër, dhe vazhdimisht flasin për “dialogun” me të, pa e ditur se çfarë thonë), që atëhere pra, dëgjojmë njëherë në kaq, disa gjëra teatrale, të pashijshme, injorante, pa asnjë rëndësi.. me qëllimqë të shesin orthodhoksinë, sepse për ata është një formë e “vonuar” e Krishtërimit dmth një krishtërim i trashë.. .Dhe çfarë bënë? Asgjë! Fjalë të kota të shumta, për të cilat ka turp dhe orthodhoksi i fundit..... Ne orthodhoksët, që ruajtëm misterin e thellë të besimit, tani duke qënë mirë e bukur, po shkojmë ë bëhemi një me ta që përqeshën Krishtin sa asnjë ateist. Por nga ku ta fillojë e ta mbarojë dikush? Sa ishin deri tani indiferentë për fenë dhe për Kishën, dhe shumë prej atyre talleshin me të, të gjithë tani pa pritur u bënë filokatolikë, dhe përtypin mastikën e gënjeshtër të “dashurisë”. Rezil më të madh nuk ka. Ne të tjerët që jemi që në rini me Kishën tonë, jemi mendjembyllur, të këqij, të zhveshhur nga dashuria dhe besimi i vërtetë. Moda është që të dukesh si njeri i kohës i cili ndjeu “kërkesat” e saj. (Foti Kontoglou- Mistika Anthi (Gonxhe Mistike) ..