Η διδασκαλία όμως του Χριστού, κατέλαβε όλα τα πέρατα της γης, χωρίς να επιβάλλει καμία βία, αλλά μάλλον νικώντας τη βία.

Ηρακλής Ρεράκης, Καθηγητής Θεολογίας του ΑΠΘ

Και εγένετο φύρδην μίγδην: (Η ισλαμικότητα του Τμήματος «Θεολογίας και Ισλαμικών Σπουδών»)- (ΜΕΡΟΣ B΄)

Ακούσαμε, εδώ και καιρό, έναν καθηγητή, από τους πρωταγωνιστές της εισαγωγής και εγκαθίδρυσης των ισλαμικών σπουδών στη Θεολογική Σχολή, να προσπαθεί, σε συνέντευξή του, να εφεύρει νομικό άλλοθι αυτού του εγχειρήματος, επικαλούμενος, παραπλανητικώς, την 194/1987 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), η οποία, μεταξύ άλλων, διευκρίνιζε ότι, «τα όσα διδάσκονται στο θεολογικό τμήμα αποτελούν μεν κυρίως δόγματα της ορθόδοξης εκκλησίας, δεν αποκλείεται, όμως, να αποτελέσουν αντικείμενο σπουδής και έρευνας και από μη μέλη της εκκλησίας αυτής».

Παρερμηνεύοντας την παραπάνω απόφαση, κατά το δοκούν, ο καθηγητής ισχυρίζεται ότι το ΣτΕ, με αυτήν την απόφασή του, επιβεβαιώνει το γεγονός ότι «οι θεολογικές Σχολές στην Ελλάδα δεν είναι ορθόδοξες, δεν είναι ομολογιακές και επομένως ότι το Τμήμα Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής της Θεσσαλονίκης δεν είναι ομολογιακό».

Τις ίδιες θέσεις, επίσης, εξέφρασε εναντίον και της ομολογιακότητας του Μαθήματος των Θρησκευτικών (ΜτΘ), σε ομιλία του στη Λάρισα, ήδη από το 2011, ισχυριζόμενος ότι: «Η εποχή του ομολογιακού και κατηχητικού χαρακτήρα του Μαθήματος παρήλθε ανεπιστρεπτί... Το ΜτΘ θα πρέπει να αποδεσμευθεί από οποιεσδήποτε ηθικιστικές, κατηχητικές και ομολογιακές εξαρτήσεις και να καταστεί ένα μάθημα πολιτισμού, με περιεχόμενο απόλυτα γνωσιολογικό».

Στην Ιστοσελίδα επίσης του Τμήματος Θεολογίας, στο οποίο υπηρετεί εν λόγω καθηγητής, περιέχεται παρόμοια διαστρεβλωτική ερμηνεία, για το ΣτΕ, μιας επιτροπής καθηγητών του Τμήματος. Στην ίδια γραμμή, το 2016, ο Γ. Γραμματέας Θρησκευμάτων του Υπουργείου Παιδείας, εμπνευστής και υπέρμαχος υποστηρικτής της ίδρυσης Ισλαμικού Τμήματος στη Θεολογική Θεσσαλονίκης, ανέφερε σε ομιλία του στη Θεσσαλονίκη, σχετικά με την μη ομολογιακότητα των Θεολογικών Σπουδών: «Το μάθημα των θρησκευτικών, αν έχει ένα λόγο ύπαρξης δεν είναι να μας κάνει καλύτερους Χριστιανούς Ορθοδόξους. Αυτό το κάνει άλλος, το κάνει η μητέρα, πρώτη και καλύτερη, ο παπάς, η Εκκλησία. Όχι το σχολείο όμως. Δουλειά του σχολείου, πρώτα και κύρια, είναι να μας δώσει τη δυνατότητα να γίνουμε δημοκρατικοί πολίτες. Στον χώρο του σχολείου, που είναι δημόσιος χώρος, η αντίληψη είναι πώς θα επιβάλλουμε ένα θρήσκευμα σε όλους. Η αντίληψη που λέει: μένω στη δική μου αλήθεια και δεν διαλέγομαι με τον κόσμο, μάς θέτει στο περιθώριο και της γειτονιάς μας και του κόσμου…..».

Υπογραμμίζουμε, ως νοοτροπία, το παραπάνω σημείο: «πώς θα επιβάλλουμε ένα θρήσκευμα σε όλους».

Καθηγητής επίσης της Θεολογικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, που συμπορεύεται σε αυτή τη μη ομολογιακή γραμμή των Θεολογικών Σπουδών, σε άρθρο του (περ. Νέα Παιδεία) αναφέρει: «Στις θρησκευτικά πλουραλιστικές κοινωνίες μας, η θρησκευτική μόρφωση είναι απαραίτητη και αυτή πρέπει να προσφέρεται στη δημόσια εκπαίδευση, με σκοπό την πληροφόρηση, τη γνώση, την επικοινωνία και τη μόρφωση του νέου ανθρώπου, όχι τη μύηση σε μία θρησκεία ή στον πολιτισμό που παράγει μία μόνο θρησκεία σε ένα τόπο».

Υπογραμμίζουμε και εδώ το ως άνω σημείο, ως νοοτροπία: «όχι τη μύηση σε μία θρησκεία ή στον πολιτισμό, που παράγει μία μόνο θρησκεία σε ένα τόπο».

Όμως, όσες προσπάθειες και αν γίνονται, με στόχο την καθιέρωση στις Θεολογικές Σχολές και στο ΜτΘ μιας φύρδην μίγδην ανάμεικτης Θεολογίας, που θα ευνοεί και «θα παράγει, όχι μία μόνο θρησκεία», αλλά την επιβολή «ενός θρησκεύματος σε όλους», σύμφωνα με τα σχέδια που προαναφέραμε, είναι σαφές ότι η ομολογιακότητα (ορθοδοξότητα) της διδασκαλίας τόσο των θεολογικών Σχολών όσο και του ΜτΘ είναι δεδομένη και ότι διαρκώς αποκαλύπτονται οι κακόβουλες συνέπειες των κακόβουλων σχεδίων ορισμένων παραγόντων.

Η Αγιορείτικη Κοινότητα του Αγίου Όρους, ήδη από το 2012 αναφέρει σε επιστολή της, για την ομολογιακότητα του ΜτΘ: «Εις το σχολείον της δήθεν πολυπολιτισμικής νέας ελληνικής κοινωνίας επιχειρείται η μετατροπή του ΜτΘ εις γνωσιακόν... Φρονούμεν ότι το ΜτΘ θα έδει να είναι ομολογιακὸν διὰ να είναι ανοικτόν, ειδάλλως θα είναι “φυλακή”».

Για τις ισλαμικές σπουδές, επίσης, ήδη από το 2014, η Ιερά Κοινότητα αναφέρει σε επιστολή της ότι τις θεωρεί «ως παρέκκλισιν εκ του σκοπού, τον οποίον ετάχθη να υπηρετεί η Ορθόδοξος Θεολογία», χαρακτηρίζοντας μάλιστα την απόφαση αυτή «σοβαρόν ολίσθημα, που θα οδηγήσει εις επικινδύνους ατραπούς» και η οποία «στρέφεται κατά της επιστήμης, της Θεολογίας και κατ’ αυτής της Εκκλησίας».

Το ΣτΕ επίσης, την αποφάση του οποίου επικαλούνται οι ως άνω καθηγητές, με τέσσερις νέες αποφάσεις του (το 2018 και το 2019), υποστηρίζει την ομολογιακότητα της διδασκαλίας του ΜτΘ, που προσφέρεται στους ορθόδοξους μαθητές, από τους Θεολόγους που παράγουν οι Θεολογικές Σχολές, τα παρακάτω:

Ως [«ανάπτυξη της ορθόδοξης χριστιανικής θρησκευτικής συνειδήσεως κατά τα ανωτέρω νοείται η εμπέδωση και ενίσχυση της συγκεκριμένης αυτής θρησκευτικής συνειδήσεως των μαθητών με τη διδασκαλία των δογμάτων, ηθικών αξιών και παραδόσεων της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού (ΣτΕ 660,926/2018 Ολομ.). Το κυριότερο μέσο, με το οποίο -εκτός άλλων (προσευχή, εκκλησιασμός)- υπηρετείται ο ανωτέρω συνταγματικός σκοπός είναι η διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών (ΣτΕ 660,926/2018 Ολομ.)].

Ως προς το πώς ερμηνεύεται, απλανώς, η φράση του ΣτΕ: τα όσα διδάσκονται στο θεολογικό Τμήμα αποτελούν δόγματα της ορθόδοξης εκκλησίας» και πώς συνδέονται τα δόγματα με τις παραδόσεις της Εκκλησίας μας, ο Μακαριστός Καθηγητής π. Γ. Φλορόφσκυ αναφέρει: «Θα διδάξω τα δόγματα της πίστεως. Τα δόγματα είναι σεβαστά. Δέχομαι και ασπάζομαι τα δόγματα της πίστεως, ολοψύχως και ενσυνειδήτως… Πιστεύω δε ότι ακριβώς τα “δόγματα της πίστεως” δύνανται να βοηθήσουν μίαν απέλπιδα γενεά, ως η ιδική μας, να ανακτήσει χριστιανικό θάρρος και ενόραση».

Επομένως, οι εμπνευστές και εκτελεστές της αποφάσεως της Ιδρύσεως και λειτουργίας Τμήματος, ή Κατεύθυνσης ή Προγράμματος Ισλαμικών Σπουδών εντός της Θεολογικής, με διδάσκοντες ορθόδοξους πανεπιστημιακούς θεολόγους, δεν μπορούν να εμπαίζουν και να παραπλανούν τους Έλληνες πολίτες, με ψευδείς και χωρίς υπόσταση ισχυρισμούς, υποστηρίζοντας, αντορθόδοξα, τη θεολογική συμβατότητα μεταξύ ομολογιακής ορθόδοξης θεολογίας και ομολογιακής ισλαμικής θεολογίας.

Στην ορθόδοξη θεολογία δεν χωρούν τέτοιοι συμβιβασμοί, που μηδενίζουν την ομολογία και μαρτυρία της αλήθειας της. Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς, ομολογεί ότι «στα πράγματα της πίστεως δεν υπάρχουν συμβιβασμοί. Δεν χωρά κανένας συμβιβασμός, γνωσιολογικός, γιατί δεν υπάρχει καμιά οντολογική σχέση μεταξύ της Αλήθειας και τους ψεύδους».

Οι όποιοι συμβιβασμοί, με τους οποίους πασχίζουν ορισμένοι, από το 2014, να αθωώσουν την εγκαθίδρυση ομολογιακής διδασκαλίας του Ισλάμ και του Κορανίου, εντός της Ορθόδοξης Θεολογικής Σχολής, δεν άλλαξαν ούτε θα αλλάξουν, ποτέ, τις θέσεις του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά γι’ αυτήν την αντιχριστιανική Θρησκεία, όπως αυτές αναφέρονται στον διάλογο, που ο ίδιος έκανε με τους Μουσουλμάνους.

Κατά την θεολογική αποτίμησή του, [«επειδή οι Μουσουλμάνοι δεν πίστεψαν στον Χριστό, αλλά πίστεψαν σε έναν θνητό άνθρωπο, τον Μωάμεθ, ο Θεός τους παρέδωσε σε αδόκιμο νου (Ρωμ. 1,28), σε «πάθη ατιμίας» (Ρωμ. 1, 26, 27-32), ώστε να ζουν «αισχρώς και απανθρώπως και θεομισώς», με μαχαίρια και ασωτία, επιδιδόμενοι σε αιχμαλωσίες, φόνους, λεηλασίες, αρπαγές, ακολασίες, μοιχείες κ.ά. Στο Ευαγγέλιο διδάσκει ο ίδιος ο Χριστός ότι εκείνος, που δεν πιστεύει στους λόγους του διδασκάλου, δηλαδή του Χριστού, δεν αγαπά και τον διδάσκαλο, ως διδάσκαλο. Οι λόγοι του Χριστού είναι να μην πιστεύουμε σε άλλον θεό, μέχρι να ξανάρθει ο Χριστός, ως κριτής, κατά την Δευτέρα Παρουσία· διότι θα περάσουν εν τω μεταξύ πολλοί ψευδόχριστοι που θα πλανήσουν πολλούς· μην τους ακολουθήσετε. Ο Χριστός μαρτυρείται και από τον Μωυσή και από άλλους Προφήτες. Τον Μωάμεθ, όμως, δεν τον βρίσκουμε να μαρτυρείται από τους Προφήτες. Γι᾿ αυτό, εμείς πιστεύομε στον Χριστό και στο Ευαγγέλιό του. Αυτός είναι ο λόγος που εμείς δεν πιστεύουμε ούτε στον Μωάμεθ ούτε και στο βιβλίο (Κοράνιο), που προέρχεται από αυτόν. Ο Μωάμεθ, ξεκινώντας από την Ανατολή, νικητής, έως τη Δύση του ηλίου… αυτό το πέτυχε με πόλεμο και μαχαίρι, με λεηλασίες, αιχμαλωσίες και ανθρωποκτονίες. Η διδασκαλία όμως του Χριστού, κατέλαβε όλα τα πέρατα της γης, χωρίς να επιβάλλει καμία βία, αλλά μάλλον νικώντας τη βία»].

Γενικός Γραμματέας Απόδημου Ελληνισμού: Θέλουμε να πλημμυρίσουμε τον πλανήτη με Ελλάδα το 2021.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

       

Μνημόνιο Συνεργασίας για τις Επετειακές Δράσεις 1821-2021

 

μεταξύ Γενικής Γραμματείας Αποδήμου Ελληνισμού και Τράπεζας Πειραιώς

 

Γενικός Γραμματέας Απόδημου Ελληνισμού: Θέλουμε να πλημμυρίσουμε τον πλανήτη με Ελλάδα το 2021.

 

Μνημόνιο συνεργασίας με σκοπό την προώθηση σε όλες τις εστίες του ομογενειακού Ελληνισμού του Προγράμματος Επετειακών Δράσεων της Τράπεζας Πειραιώς στο πλαίσιο του εθνικού εορτασμού της  Επετείου των 200 ετών από την Επανάσταση του 1821, υπογράφηκε σήμερα μεταξύ της Γενικής Γραμματείας Αποδήμου Ελληνισμού του Υπουργείου Εξωτερικών και της Τράπεζας Πειραιώς.

 

Το μνημόνιο υπέγραψαν από πλευράς Υπουργείου Εξωτερικών ο κ. Κωνσταντίνος Βλάσης, Υφυπουργός Εξωτερικών με αρμοδιότητα στον Απόδημο Ελληνισμό και ο κ. Γεώργιος Χαντζηνικολάου, Πρόεδρος της Τράπεζας Πειραιώς, ενώ παρέστησαν ο Γενικός Γραμματέας Αποδήμου Ελληνισμού κ. Γιάννης Χρυσουλάκης και ο Διευθύνων Σύμβουλος της Τράπεζας Πειραιώς κ. Χρήστος Μεγάλου.

 

Η Τράπεζα Πειραιώς, στο πλαίσιο του εθνικού εορτασμού της Επετείου των 200 ετών από την Επανάσταση του 1821, έχει σχεδιάσει και πραγματοποιεί Πρόγραμμα Επετειακών Δράσεων σε συνεργασία με επιστημονικά ιδρύματα και φορείς, το οποίο περιλαμβάνει δράσεις εκδοτικές, εκπαιδευτικές, επιστημονικές, καλλιτεχνικές, συνέδρια, ημερίδες, εκθέσεις και τοπικές εορταστικές εκδηλώσεις και πρωτοβουλίες με στόχο την ανάδειξη της σημασίας και του ιστορικού βάρους της επετείου.

 

Η Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού θα παρουσιάσει τις δράσεις αυτές στις εστίες του απόδημου ελληνισμού, προκαλώντας παράλληλα την ενεργοποίηση των ομογενών μέσω της συμμετοχής τους σε αυτές.  Όλες οι δράσεις ψηφιοποιούνται και θα διατεθούν στην ομογένεια σε ψηφιακή μορφή.

 

Ο Υφυπουργός Εξωτερικών κ. Κωνσταντίνος Βλάσης εξέφρασε την ιδιαίτερη  χαρά του για τη συνεργασία με το Πολιτιστικό Ίδρυμα του Ομίλου Πειραιώς στην κατάρτιση ενός προγράμματος εκδηλώσεων, οι οποίες θα αναδείξουν άγνωστες ιστορικές πτυχές σημαντικών προσωπικοτήτων και καθοριστικών γεγονότων στην πορεία του Αγώνα της Ανεξαρτησίας, αλλά και στη μετέπειτα εξέλιξη του Ελληνικού κράτους. Σειρά δράσεων και εκδηλώσεων που θα προβάλλουν τη σημασία και το ιστορικό βάρος της επετείου των 200 ετών από την έναρξη του Αγώνα της Παλιγγενεσίας θα ταξιδέψουν, είτε ψηφιακά είτε δια ζώσης, σε ολόκληρο τον κόσμο. Αυτή η πρωτοβουλία θα αποτελέσει άλλη μία ευκαιρία οι απανταχού Έλληνες να γίνουν συμμέτοχοι και κοινωνοί μίας σπουδαίας στιγμής για το Έθνος μας.

 

Ο Γεώργιος Χαντζηνικολάου, Πρόεδρος Διοικητικού Συμβουλίου της Τράπεζας Πειραιώς, δήλωσε Το ορόσημο των 200 ετών ελεύθερου ελληνικού κράτους δεν είναι μια ευκαιρία συμβατικών επετειακών εορτασμών. Είναι μια ιστορική στιγμή εθνικής αυτογνωσίας, αναστοχασμού, επαναπροσέγγισης και ερμηνείας με σύγχρονο και ψύχραιμο βλέμμα, των μεγάλων στιγμών της δύσκολης όσο και θαυμαστής αυτής πορείας. Μιας πορείας που οδήγησε στην Ελλάδα του σήμερα. Και όλοι εμείς, οι κληρονόμοι αυτών των μεγάλων στιγμών και διαχειριστές του σήμερα, έχουμε ευθύνη απέναντι στο μέλλον που είναι άρρηκτα δεμένο με το παρελθόν.

 

Ο Γενικός Γραμματέας Αποδήμου Ελληνισμού Γιάννης Χρυσουλάκης δήλωσε: «Είναι ιδιαίτερη τιμή για εμάς να διαθέσουμε σε ψηφιακή μορφή σε όλους τους ομογενείς μας, όπου γης, ένα μεγάλο αριθμό επετειακών δράσεων για τον εορτασμό των 200 ετών από το 1821. Ευχαριστούμε την Τράπεζα Πειραιώς που  μας εμπιστεύτηκε αυτό το σπουδαίο υλικό.»

 

Το Πρόγραμμα Επετειακών Δράσεων της Τράπεζας Πειραιώς πραγματοποιείται σε συνεργασία με το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ), το Εθνικό  Ιστορικό Μουσείο (ΕΙΜ), τα Γενικά Αρχεία του Κράτους (ΓΑΚ), την Εθνική Λυρική Σκηνή, το Ίδρυμα «Τάκης Σινόπουλος- Σπουδαστήριο Νεοελληνικής Ποίησης», τον κ. Νικόλαο Καραπιδάκη, καθηγητή του Ιονίου Πανεπιστημίου και Πρόεδρο της Εφορείας των Γενικών Αρχείων του Κράτους, την κυρία Άννα Pouradier Duteil - Λοϊζίδου, τ. διευθύντρια του Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών της Κυπριακής Δημοκρατίας και επιστημονική ομάδα καθηγητών του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών που αποτελείται από τον κ. Σέρκο Χαρουτουνιάν, καθηγητή Χημείας,  τον κ. Κωνσταντίνο Τσιμπούκα, καθηγητή και διευθυντή στο Εργαστήριο Διοίκησης Γεωργικών Επιχειρήσεων και Εκμεταλλεύσεων του Τμήματος Αγροτικής Οικονομίας και Ανάπτυξης, τον κ. Δημήτρη Παναγιωτόπουλο, Ιστορικό Υπεύθυνο Κέντρου Τεκμηρίωσης Ιστορίας της Ελληνικής Γεωργίας και τον κ. Ελευθέριο Νέλλα, Εργαστηριακό και Διδακτικό Προσωπικό (Ε.ΔΙ.Π) του Εργαστηρίου Διοίκησης Γεωργικών Εκμεταλλεύσεων και Επιχειρήσεων.

 

Στις δράσεις του Προγράμματος περιλαμβάνονται:

 

·         Η έκδοση του ποιήματος «Ύμνος εις την Ελευθερίαν»  του Διονυσίου Σολωμού, το οποίο μέσω και της συνεργασίας με την Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού, θα διατεθεί στην ανά την υφήλιο ελληνική ομογένεια, στις ελληνικές εκπαιδευτικές κοινότητες και εκκλησίες του εξωτερικού και στις λοιπές εστίες ελληνισμού.

·         Η έκδοση «Το 1821 και οι πρωταγωνιστές του» σε συνεργασία με τα Γενικά Αρχεία του Κράτους.

·         Η συνδυαστική παράσταση της όπερας «Δέσπω» του Παύλου Καρρέρ και της χορογραφίας μπαλέτου «Ελληνικοί Χοροί» του Νίκου Σκαλκώτα από την Εθνική Λυρική Σκηνή (ΕΛΣ) στο πλαίσιο του επετειακού προγράμματος της ΕΛΣ.

·         Η υποστήριξη του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου (ΕΙΜ) στη δημιουργία αναμνηστικού επίχρυσου και ορειχάλκινου μεταλλίου, εμπνευσμένου από τις συλλογές του ΕΙΜ.

·         Η υποστήριξη της πλωτής περιοδεύουσας έκθεσης του ΕΙΜ με μοναδικά ιστορικά κειμήλια και αρχειακό υλικό από τις πλούσιες συλλογές του Μουσείου, η οποία θα αναδεικνύει τη σημασία των ναυτικών δυνάμεων στον Αγώνα της Ανεξαρτησίας.

·         Η διοργάνωση περιοδικής έκθεσης του ΕΙΜ σε επιλεγμένα Μουσεία του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς.

·         Η υποστήριξη διεθνούς συνεδρίου, που πραγματοποιεί το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ), με θέμα «Η Ελληνική Επανάσταση στην εποχή των Επαναστάσεων (1776-1848). Επαναξιολογήσεις και συγκρίσεις».

·         Η υλοποίηση, σε συνεργασία με το ΕΚΠΑ, επιστημονικού προγράμματος και έκδοσης με θέμα τις «Όψεις της καθημερινότητας στις πόλεις της επαναστατημένης Ελλάδας: αγορές και διαμαρτυρίες», η διοργάνωση και έκδοση του υλικού έντεκα ημερίδων με κοινή θεματική «200 χρόνια ελληνικού κράτους. Απολογισμοί και προοπτικές» καθώς και η διοργάνωση διαλέξεων και η έκδοση του περιεχομένου ομιλιών 21 ομιλιών με θέμα: «21 ομιλίες για το '21».

·         Η έκδοση ποιητικής ανθολογίας για την Επανάσταση του 1821, σε συνεργασία με το  Ίδρυμα «Τάκης Σινόπουλος - Σπουδαστήριο Νεοελληνικής Ποίησης».

·         ΄Εκδοση η οποία θα περιλαμβάνει τα «Γαλλικά Δελτία Ειδήσεων για την επανάσταση του 1821», σε συνεργασία με τους Νικόλαο Καραπιδάκη και Άννα Pouradier Duteil – Λοϊζίδου.

·         ‘Εκδοση με θέμα «Μελέτη Αγροτικού τομέα στην Ελλάδα: 200 Χρόνια Ιστορίας. Μελλοντικές Προκλήσεις – Προοπτικές» σε συνεργασία με τους Σέρκο Χαρουτουνιάν, Κωνσταντίνο Τσιμπούκα και Δημήτρη Παναγιωτόπουλο.

·         Η διοργάνωση έκθεσης με τίτλο «Το ’21 αλλιώς: Η Ελληνική Επανάσταση με φιγούρες και διοράματα PLAYMOBIL» σε επιλεγμένα Μουσεία του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς.

 

 

                                                                                                                                          

                 Αθήνα, 30 Ιουλίου 2020

Ερώτηση Βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ για την εθνική σύνταξη των Βορειοηπειρωτών

Ερώτηση προς τον Υπουργό Εργασίας κατέθεσαν 29 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ με πρωτοβουλία του βουλευτή Νοτίου Τομέα Αθηνών Γιάννη Μπαλάφα και θέμα της την άνιση μεταχείριση στους δικαιούχους ομογενείς της Εθνικής Σύνταξης.

ΕΡΩΤΗΣΗ

Προς τον: κ. Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων

Θέμα: «Άνιση μεταχείριση στους δικαιούχους ομογενείς της Εθνικής Σύνταξης»

Η σύνταξη των ανασφάλιστων υπερηλίκων ήταν μια θεσμοθετημένη σύνταξη που κάλυπτε τους πολίτες που έφταναν σε ηλικία σύνταξη και δεν είχαν ή δεν συμπλήρωναν τα ένσημα που χρειαζόντουσαν για να βγάλουν σύνταξη. Η παροχή αυτή φτάνει το ποσό των 360 ευρώ και προσφέρει και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Κάλυπτε κυρίως ομογενείς αλλά όχι μόνο.

Στην προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ, με εντολή του τότε Υπουργού του κ. Βρούτση, επί της ουσίας καταργήθηκε αφού οι προϋποθέσεις που επέβαλε πετούσε εκτός πολλούς από τους μέχρι τότε δικαιούχους. Το αποτέλεσμα ήταν να βρεθούν χωρίς ούτε καν αυτή την πενιχρή σύνταξη και χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη χιλιάδες συνταξιούχοι.

Με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ η παροχή αυτή επανήλθε με κάποιες προϋποθέσεις και πολλοί συμπολίτες μας κατάφεραν να αποκτήσουν και μια χρηματική παροχή και μια περίθαλψη.

Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε δύο βελτιωτικές τροπολογίες –προσθήκες στο σχέδιο νόμου του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών υποθέσεων «Ασφαλιστική μεταρρύθμιση και ψηφιακός μετασχηματισμός Εθνικού Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (e-Ε.Φ.Κ.Α.)», , ούτως ώστε να υπάρχει ένα πιο ευνοϊκό σύστημα απονομής της εθνικής σύνταξης αλλά δυστυχώς και παρά τις υποσχέσεις που είχε δώσει και ο κ. Βρούτσης αλλά και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, η ΝΔ δεν έκανε δεκτή την τροπολογία.

Ερωτάται ο κ. Υπουργός:

1. Σε τι ενέργειες προτίθεται να προβεί ώστε να αρθεί η αδικία της υποχρεωτικής διαμονής κατά 35 έτη για όλους τους ομογενείς μας ώστε να μπορούν να λαμβάνουν ολόκληρο το ποσό της σύνταξης τους;

2. Σε τι ενέργειες προτίθεται να προβεί ώστε να αρθεί η αδικία της διαφορετικής μεταχείρισης για όσους έχουν πληρώσει τις ίδιες εισφορές αλλά δεν έχουν συμπληρώσει 40 έτη διαμονής.

Οι ερωτώντες Βουλευτές

Μπαλάφας Ιωάννης

Αβραμάκης Ελευθέριος

Αγαθοπούλου Ειρήνη

Αθανασίου Νάσος

Αλεξιάδης Τρύφων

Αυλωνίτης Αλέξανδρος –Χρήστος

Βαρδάκης Σωκράτης

Βέττα Καλλιόπη

Γκιόλας Γιάννης

Ζαχαριάδης Κώστας

Ζεϊμπέκ Χουσεϊν

Ηγουμενίδης Νίκος

Καλαματιανός Διονύσης

Κασιμάτη Νίνα

Καφαντάρη Χαρά

Μάλαμα Κυριακή

Μαμουλάκης Χάρης

Μάρκου Κώστας

Μπάρκας Κώστας

Μπουρνούς Γιάννης

Μωραΐτης Θάνος

Νοτοπούλου Κατερίνα

Παπαηλιού Γιώργος

Παππάς Νίκος

Πούλου Γιώτα

Σκούφα Μπέτυ

Χαρίτου Δημήτρης

Χατζηγιαννάκης Μιλτιάδης

Ψυχογιός Γιώργος

https://www.himara.gr

Η ωραία Κορυτσά σε 30'' (βίντεο)

Αξίζει όλοι να την επισκεφτείτε!

Η προσφορά της Εκκλησίας στους ορθοδόξους της Βορείου Ηπείρου

Οι κληρικοί (επίσκοποι και ιερείς) κατά την οδυνηρή περίοδο της Οθωμανικής κυριαρχίας πρόσφεραν πολλά στην κοινή υπόθεση της αποκατάστασης της ελευθερίας και της συγκράτησης των χριστιανών στην ορθόδοξη πίστη τους. Η διδασκαλία της ελληνικής γλώσσα από ολιγογράμματους μοναχούς στα μοναστήρια υπήρξε καταλυτική και βοήθησε πάρα πολύ τους ελληνικούς πληθυσμούς να μην χάσουν τη γλώσσα τους και τις ελληνορθόδοξες παραδόσεις τους.

Πολλοί κληρικοί μαρτύρησαν για την πίστη τους και τα ελληνικά τους φρονήματα πριν, αλλά και μετά από την απελευθέρωση του 1913.

Να θυμίσουμε τον Πατροκοσμά, τον Άγιο των Σκλάβων, ο οποίος με τις συνεχείς περιοδίες του από το 1763 μέχρι το 1779 στην Ήπειρο και ειδικότερα στην Βόρειο Ήπειρο, εμψύχωνε και ενθάρρυνε τους χριστιανούς, αναπτέρωνε το ηθικό τους σε μια εποχή που οι αναγκαστικοί εξισλαμισμοί είχαν πάρει τη μορφή χιονοστιβάδος. Στις δύσκολες αυτές ώρες των απηνών διώξεων, ο ιερομόναχος Κοσμάς ο Αιτωλός κατέχει κορυφαία θέση. Ο Άγιος Κοσμάς, κατά κόσμο Κώνστας (1714-1779) υπήρξε ο μεγαλύτερος λαϊκός αναγεννητής. Φλογερός ρασοφόρος που απέτρεψε την τελευταία στιγμή τον εξισλαμισμό των κατοίκων του βόρειου Ηπειρωτικού τμήματος και ξαναζωντάνεψε την «αποσταμένη ελπίδα» και την πίστη των ραγιάδων στο «ποθούμενο».

Πήρε την άδεια και την ευλογία να αρχίσει τα κηρύγματα στην υπόδουλη πατρίδα από τον Πατριάρχη Σεραφείμ Β', ο οποίος καταγόταν από το Δέλβινο. Αναμορφωτής, παιδαγωγός, δάσκαλος, οραματιστής, ιεραπόστολος, υψώθηκε πάνω από την καθημερινότητα και με το έργο του συνέτεινε στην αφύπνιση των σκλάβων. Άφησε την τελευταία του πνοή στις 24 Αυγούστου 1779 στον Βορειοηπειρωτικό χώρο, στο Κολικόντασι, κοντά στο Μπεράτι, δίπλα στον Άψο ποταμό, όταν το σχοινί του Τούρκου του έσφιξε το λαιμό.

Να αναφέρουμε από τον μεγάλο αριθμό Μητροπολιτών της Δρυϊνουπόλεως μερικούς, οι οποίοι άφησαν σημαντικά ίχνη της δραστηριότητάς τους:

Ματθαίος Α' (1611-1614): Από το 1611 επιτρόπευε τον άρρωστο Μητροπολίτη Ιωαννίνων Μανασση. Υπήρξε ένας από τους πρωτεργάτες του άτυχου επαναστατικού κινήματος του Διονυσίου Σκυλοσόφου.

Κάλλιστος (1620-1636): Στις μέρες του Επισκόπου Καλλίστου ιδρύθηκε και λειτούργησε το πρώτο ελληνικό σχολείο στο Αργυρόκαστρο το 1633.

Σοφιανός (1672-1700). Για τον Σοφιανό γνωρίζουμε ότι το 1672 ίδρυσε την μοναστηριακή σχολή Πολύτσανης και πέθανε το 1711 ως μεγαλόσχημος της Μονής του Αγίου Αθανασίου, στο χωριό Πολύτσανη του Πωγωνίου. Ο Σοφιανός τη Μονή του Αγίου Αθανασίου την είχε ως ορμητήριο για την εθνικοθρησκευτική του δράση. Συνετέλεσε στην αναχαίτηση του εξισλαμισμού χρησιμοποιώντας ακόμη και ένοπλη αντίσταση. Υπήρξε ένας εμπνευσμένος απόστολος στα χρόνια της σκλαβιάς.

Δοσίθεος ο Μετσοβίτης (1760-1799). Η σαραντάχρονη ποιμαντορία του άφησε εποχή στο Αργυρόκαστρο και σε όλη τη διοικητική περιφέρεια της επισκοπής. Στις μέρες του παρατηρείται οικοδομικός οργασμός. Ανακαίνισε το επισκοπικό μέγαρο και έχτισε 70 καινούργιες εκλησίες. Επίσης επί της ποιμαντορίας του γράφτηκε ο κώδικας της Επισκοπής Αργυροκάστρου, που αποτελεί σήμερα ένα σημαντικό ιστορικό μνημείο για την εκκλησιαστική ιστορία της Ηπείρου.

Πολύκαρπος, Μητροπολίτης Λαρίσης. Καταγόταν από το χωριό Δάρδα της Κορυτσάς. Για την εθνική του δράση και τη συμμετοχή του στους αγώνες για την ανεξαρτησία καρατομήθηκε μπροστά στη Μητρόπολη της Λάρισας από τον Μαχμούτ Πασά.

Γρηγόριος ο Αργυροκαστρίτης, Μητροπολίτης Ευβοίας. Υπήρξε ο εμπνευστής και κύριος συντελεστής της επανάστασης της Εύβοιας. Για την εθνική του δράση υπέστη φρικτές ταπεινώσεις και εξευτελισμούς στα μπουντρούμια της Χαλκίδας.

Συνεργάτες του Γεωργίου ζωγράφου στον Βορειοηπειρωτικό αγώνα του 1914, μέλη της προσωρινής κυβέρνησης της Αυτονόμου Ηπείρου ήταν ο Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως Βασίλειος Παπαχρήστου από το Λάμποβο του Σταυρού, ο Μητροπολίτης Βελλάς και Κονίτσης Σπυρίδων Βλάχος, ιδρυτής της Σχολής Ιεροδιδασκαλείου Βελλάς και μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος και ο Μητροπολίτης Κορυτσάς Γερμανός.

Επώνυμοι και ανώνυμοι κληρικοί πρωτοστάτησαν στη μακραίωνη ιστορία της περιοχής της Βορείου Ηπείρου και με κάθε τρόπο στήριξαν τους αγώνες τους. Οι ιερείς κράτησαν άσβεστη την ελπίδα των ραγιάδων για απελευθέρωση. Και μετά την απελευθέρωση μέχρι το τέλος του Β' Μεγάλου Πολέμου κληρικοί αγωνίστηκαν για να κρατήσουν όρθια την ορθόδοξη πίστη. Το 1946, με την επικράτηση του προλεταριάτου και την εγκαθίδρυση της «Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας» του Ενβέρ Χότζα, άρχισαν τα δεινά και για τον κλήρο. Το καθεστώς άλλους ιερείς αποσχημάτισε, άλλους εξόρισε, άλλους φυλάκισε και πολλούς θανάτωσε, αφήνοντας ακέφαλο το ελληνικό στοιχείο. Η 45χρονη δικτατορία του Χότζα, άφησε πίσω της ερείπια και πληγές που πυορρούν ακόμα.

Γεγονός είναι ότι στον Βορειοηπειρωτικό χώρο κλήρος και λαός είναι δεμένοι με κοινούς αγώνες και κοινές θυσίες. Πριν από το 1940, γιατί μετά και μέχρι το 1990 επικράτησε σκοτάδι και σύγχυση, η Εκκλησία στην Βόρειο Ήπειρο, παρουσιάζει την εξής εικόνα:

Κάτοικοι πριν από τον πόλεμο: 250.000 Έλληνες.

Μητροπόλεις: Τιράνων και πάσης Αλβανίας, Κορυτσάς, Βερατίου, Αυλώνος και Κανίνης, Αργυροκάστρου.

Ιεροί ναοί: 265, μοναστήρια: 29, Ιερατικές Σχολές: 2, ιερείς: 500.

Μετά την εγκαθίδρυση του μονοκομματικού καθεστώτος στην Αλβανία, τα πράγματα, όσον αφορά το ελληνικό στοιχείο, άλλαξαν δραματικά. Το 1949 εξορίστηκε και πέθανε από τις κακουχίες του 1958 ο Προκαθήμενος της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας Χριστόφορος (εφημ. «Καθημερινή» 25-12-1990).

Οι Αλβανοί και σήμερα ισχυρίζονται ότι οι Έλληνες Βορειοηπειρώτες δεν ξεπερνούν τις 60.000 ψυχές. Τι να υποθέσουμε; Ότι οι επιπλέον 200 χιλιάδες εξαφανίστηκαν ή μετανάστευσαν; Ότι δεν μετανάστευσαν το γνωρίζουμε. Φραγμός θανάτου ήταν τα ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα. Εκείνο που δεν γνωρίζουμε είναι πόσοι χάθηκαν στην 45χρονη τυραννία.

Όταν, όμως, ο αριθμός των γεννήσεων στην Αλβανία αυξάνει σε ετήσια βάση (κάθε οικογένεια έχει τέσσερα-πέντε και περισσότερα παιδιά), είναι αδιανόητο να συμπεράνουμε ότι ο αλβανικός πληθυσμός έχει αλματώδη αύξηση, ενώ, αντίθετα, ο ελληνικός (μειονοτικός) πληθυσμός παρέμεινε στάσιμος ή μειώθηκε.

Βέβαια, γεγονός είναι ότι το ελληνικό στοιχείο, καθόλη τη διάρκεια της δικτατορίας, μειωνόταν μετά από εξορίες, φυλακίσεις, θανάτους. Παρατηρήθηκε ακόμη μείωση τεχνητή μετά τη βίαιη επιβολή της αθεΐας, τους μικτούς γάμους, την αλλαγή των ονομάτων και με άλλους τρόπους που είχε μεθοδεύσει το καθεστώς.

Εάν, όμως, η πληθυσμιακή μείωση των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου έφτασε τις 60.000, κατά τους ισχυρισμούς των Αλβανών, τότε δεν πρόκειται για φυσιολογική ελάττωση αλλά για πραγματική γενοκτονία.

Διαφορετικά όμως δείχνουν τα επίσημα στοιχεία. Tο 1986 δημοσιεύτηκαν στοιχεία KESTON COLLEGE, σύμφωνα με τα οποία το 19% του πληθυσμού της Αλβανίας το 1945 το αποτελούσαν ορθόδοξοι Έλληνες. Τότε η Αλβανία είχε πληθυσμό περίπου 2,5 εκατομμύρια. Σύμφωνα με την παραπάνω αγγλική πηγή οι ελληνικοί πληθυσμοί ξεπερνούσαν τις 400.000 (τετρακόσιες χιλιάδες).

Να γράψουμε ακόμη παρενθετικά ότι το 1940 στη Βόρειο Ήπειρο, σύμφωνα με τον Ιταλό Τζιοβάνι Βιρτζίλι, τα ελληνικά σχολεία έφταναν τα 373, όσες και οι κοινότητες και οι εκκλησίες (εφημ. «Καθημερινή» 25-12-1990).

ΝΙΚΟΣ Θ. ΥΦΑΝΤΗΣ
Πρωινός Λόγος

https://www.himara.gr/