Η Υποκρισία ως Όχημα στο Δρόμο για την Εξουσία - Një shembull nga Greqia se si antiamerikanizmi i së majtës rezultoi demagogji dhe hipokrizi

Ήταν Νοέμβριος του 1999. Ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπιλ Κλιντον, επισκεπτόταν τη χώρα μας σε μια επίσκεψη ιστορικής σημασίας, όπως είναι κάθε επίσκεψη ηγέτη μεγάλης χώρας και συμμάχου. Η τότε ελληνική κυβέρνηση είχε «ρίξει» στους δρόμους χιλιάδες αστυνομικούς και είχε απαγορεύσει τις συγκεντρώσεις στην Αμερικάνικη πρεσβεία. Τα μέτρα ασφαλείας ήταν δρακόντεια και η Αθήνα είχε μετατραπεί σε πόλη φρούριο, όπως γίνεται σε όλες τις πρωτεύουσές του κόσμου σε ανάλογες περιπτώσεις. Παρά τα μέτρα ασφαλείας, διαδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν και ακολούθησαν συμπλοκές των διαδηλωτών με την αστυνομία και χρήση χημικών. Ο σημερινός πρωθυπουργός ήταν ανάμεσα στους διαδηλωτές μαζί με αρκετούς από τους σημερινούς υπουργούς της κυβέρνησής του. Διαδήλωνε ενάντια στην Αμερική και την πολιτική της, αλλά και σύμφωνα με τα λεγόμενά τους, ενάντια στην κυβέρνησή και την πολιτική της, η οποία ήταν de facto και de jure ιμπεριαλιστική, καθώς η χώρα παρέμενε στο ΝΑΤΟ. Την επομένη στις 20 Νοεμβρίου, ο σημερινός πρωθυπουργός, παραχώρησε συνέντευξη τύπου ως γραμματέας της νεολαίας του Συνασπισμού μαζί με τον γραμματέα της ΚΝΕ, στην οποία κατήγγειλε την άγρια καταστολή. Αντίστοιχες δριμείες καταγγελίες περιέχονταν σε πρωτοσέλιδα εφημερίδων, οι οποίες χρέωναν την επίσκεψη του Αμερικανού προέδρου στην «Αμερικανό δούλη» ελληνική κυβέρνηση, υποβαθμίζοντας ολοσχερώς τη σημασία της και τον αντίκτυπό της. Σήμερα, δεκαεφτά χρόνια αργότερα οι άνθρωποι που τότε κατήγγειλαν το πολιτικό σύστημα, τα «αστικά κόμματα», τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και τους εκπροσώπους τους, είναι πλέον στην εξουσία και φαίνεται πως οι καιροί άλλαξαν για αυτούς. Αν εξαιρέσουμε τον συνεπή γραμματέα της ΚΝΕ που ότι έλεγε και έκανε τότε λέει και κάνει και σήμερα, ο πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του, αφού σμίλευσαν το «αγωνιστικό» τους προφίλ, έχοντας ως κύρια απασχόλησή την ανέξοδη συμμετοχή τους σε διαδηλώσεις, ήρθε η ώρα να κυβερνήσουν. Ήρθε η ώρα να απαγορεύσουν οι ίδιοι τις διαδηλώσεις, να δώσουν εντολές για ρίψη χημικών (ακόμη και σε ανήμπορους συνταξιούχους) και να επιχειρήσουν να χρησιμοποιήσουν την επίσκεψη του Αμερικανού προέδρου ως απόδειξη των επιτυχιών τους. Αλλά και εφημερίδες που άλλοτε κατήγγειλαν τις επισκέψεις Αμερικανών προέδρων, ήρθε η ώρα να αναφερθούν (και ορθώς κατά τη γνώμη μου) στην ιστορική επίσκεψη Ομπάμα η οποία καθιστά την Αθήνα επίκεντρο των εξελίξεων. Έχει ο καιρός γυρίσματα θα μπορούσε κάποιος να παρατηρήσει με σκωπτικό πνεύμα. Τα πράγματα όμως είναι δυστυχώς πιο σοβαρά και η σκωπτική διάθεση δεν επαρκεί για την ερμηνεία τους και την αντιμετώπιση τους. Η πολιτική ανευθυνότητα, η δημαγωγία, ο λαϊκισμός, η απόπειρα. χειραγώγησής της κοινωνίας «από τα αριστερά» έχουν μερίδιο ευθύνης για τη σημερινή κατάντια της χώρας. Ασφαλώς, δεν περιμένει κανείς αυτοκριτική από εκείνους που στον δρόμο για την εξουσία έκαναν τα «πάντα» και τώρα που βρίσκονται στην εξουσία χρησιμοποιούν τα «πάντα». Από αυτούς που αφού πρώτα δώκουν εντολές στην αστυνομία για ρίψη χημικών εμφανίζονται στην συνέχεια «οργισμένοι». Από εκείνους που όταν υπάρχουν αρνητικά δημοσιεύματα στον διεθνή τύπο για τη χώρα μας καταγγέλλουν διεθνείς συνωμοσίες και αθέμιτες συναλλαγές, αλλά όταν υπάρχουν στις ίδιες εφημερίδες θετικές αναφορές τις κάνουν παντιέρα. Από εκείνους που εξαγγέλλουν αυξήσεις στους μισθούς των ανωτάτων δικαστών την παραμονή της έκδοσης κρίσιμης απόφασης του ΣτΕ και από εκείνους που επιχειρούν απροκάλυπτα να χειραγωγήσουν και να ελέγξουν το ραδιοτηλεοπτικό πεδίο, υπό το πρόσχημα της ρύθμισης του. Ας ευχηθούμε αυτή η άθλιας μορφής υποκρισία, η αναξιοπιστία, ο λαϊκισμός και η δημαγωγία που την ακολουθούν, να απομονωθούν και να καταδικαστούν από τους Έλληνες πολίτες. Ας ευχηθούμε η μνήμη, η σκέψη και η κρίση να είναι πλέον παρούσες στις αποφάσεις μας. Υ.Γ. Είναι εύκολο να φανταστεί κανείς σε τι καταγγελίες θα προέβαινε σήμερα ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του, αν βρισκόντουσαν στα έδρανα της αντιπολίτευσης και κάποιος άλλος πολιτικός αρχηγός υποδεχόταν τον Αμερικάνο Πρόεδρο. http://www.huffingtonpost.gr/

Vizita në Athinë e Presidentit në ikje të Shteteve të Bashkuara të Amerikës, Barak Obama përtej rëndësisë simbolike që reflekton në aspektin e lidhjeve greko-amerikane, i shërbeu Greqisë për të kuptuar dy momente. Ekuacionin e panjohur të marrëdhenieve me SHBA-në pas ardhjes së Trump në krye të Shtëpisë së Bardhë dhe po ashtu deligjitimimin e antiamerikanizmit si ideologji që ushqeu anarshizimin dhe rezistencën antiimperialiste të së majtës për dekada të të tëra, deri në kurorëzimin në pushtet të së të SYRYZA-s të udhëhequr nga një produkt tipik i proletarizmit politik, si Aleksis Tsipras. Ashtu si kryeministri ynë edhe Tsipras ngriti pikëpyetje të mëdha mbi dobinë globale të zgjedhjes së Donald Trump si president i Shteteve të Bashkuara, ndonëse asnjëherë as Tsipras dhe as Rama nuk shpjeguan me argumenta se nga nga buron ky shqetësim i tyre për pasojat e presidencës Trump. Për sa më sipër roli i Barak Obamës është thjesht episodik, por shpjegon në terma praktikë mekanizmin e ngjitjes në pushtet për një tipologji kryeministrash si Aleksis Cipras apo formate të ngjashëm me të, produkte të së njëjtës rracë politike që identifikohen sa me të majtën moderne aq edhe me atë tradiocionale. Ishte viti 1999 kur ish-presidenti amerikan Bill Clinton vizitonte Athinën në një periudhë të rëndësishme për Greqinë dhe gjithë rajonin. Asokohe shteti helen angazhoi mijëra policë dhe ndaloi çdo organizim apo protestë përpara ambasadës amerikane.  Masat e e sigurisë ishin ekstreme dhe Athina i ngjante një shtetrrethimi. Por pamvarësisht kordoneve policore, protesta u zhvillua dhe në mes të turmës si drejtues i saj ishte Aleksis Cipras dhe shumica e ministrave që sot janë në qeveri. Afro 17 vite më vonë, djaloshi anarshist i lëvizjeve antiamerikane, një lloj Erion Veliaj më formatin e vet priti më zyrë si kryeministër presidentin amerikan, duke  i folur për nevojën e rritjes së bashkëpunimit. Të nesërmen, më 20 nëntor të vitit 1999 kryeministri aktual dha një intervistë si sekretar i Lidhjes Rinore, ku denoncoi represionin brutal sipas tij ndaj protestuesve. Shtypi grek i kohës u dha zë akuzave të Cipras që e cilësonte qeverinë e atëhershme greke si shërbëtore të amerikanëve. Huffington post shkruan se sot, shtatëmbëdhjetë vjet më vonë, njerëzit që dikuar denoncuan sistemin politik, "partitë borgjeze", fuqitë imperialiste dhe përfaqësuesit e tyre, tani janë në pushtet. Kryeministri i sotshëm i Greqisë dhe kolegët e tij, duke pasur si profesion kryesor pjesëmarrjen në demonstrata, tani erdhi koha që të sundojnë. Është koha kur ata i ndalojnë vetë demonstratat, kur japin urdhra për hedhjen e kimikateve dhe të përpiqen ta përdorin  vizitën e presidentit amerikan, si dëshmi të arritjeve të tyre. Papërgjegjshmëria politike, demagogjia, populizmi  dhe përpjekja e së majtës për “manipulimin e shoqërisë sipas gazetës  janë shkaktare për gjendjen aktuale të vendit. “Natyrisht që askush nuk pret autoktitikë nga ata që bënë gjithçka për  të shtruar rrugën drejt pushtetit  dhe tani që janë në pushtet bëjnë gjithçka për ta mbajtur.  Nga ata që kur ka raporte negative në shtypin ndërkombëtar për vendin flasin për komplote ndërkombëtare dhe transaksion enë hije, ndërsa kur të njëjtat gazeta bëjnë referenca pozitive i shpalosin me pompozitet. Le të shpresojmë që kjo formë e mjerueshme e hipokrizisë, mashtrimit, populizmit dhe demagogjisë të izolohet  dhe dënohet nga qytetarët grekë”-shkruan më tej nga gazeta.  http://www.respublica.al