ΣΚΛΗΡΟ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΟΚΕΡ ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΜΑΣ

Μπορεί να μη προκαλεί θορυβώδη δημοσιότητα αλλά ήδη εξελίσσεται μια σκληρή αναμέτρηση Δύσης-Ρωσίας στο γειτονικό βαλκανικό τρίγωνο Μαυροβούνιο, Σερβία και Σκόπια με άμεσες επιπτώσεις στην γεωπολιτική θέση και σε στρατηγικά συμφέροντα της Ελλάδος. Για πρώτη φορά μετά το 2008 η Ατλαντική Συμμαχία απηύθυνε επίσημη πρόκληση στο Μαυροβούνιο να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ κατά την προσεχή Σύνοδο Κορυφής τον Ιούνιο στην Πολωνία. Ήδη το υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας χαρακτήρισε την πρόσκληση «ένα ακόμη βήμα ανοικτής αντιπαράθεσης κατάφορτο με αποσταθεροποιητικές πιέσεις για το σύστημα ασφαλείας». Και ο Νμτίτρι Πεσκόφ, εκπρόσωπος του Προέδρου Πούτιν, δήλωσε ότι «η επέκταση του ΝΑΤΟ δεν μπορεί παρά να οδηγήσει σε ρωσικά αντίποινα». Ήδη δύο χρόνια ενωρίτερα κατά την Σύνοδο Κορυφής στο Κάρντιφ το 2014, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέϊ Λαβφόφ είχε χαρακτηρίσει «πρόκληση» την συζήτηση για επέκταση του ΝΑΤΟ στα Δυτικά Βαλκάνια και τυχόν ένταξη των Σκοπίων. Ωστόσο, ο Πρωθυπουργός των Σκοπίων Νίκολα Γκρούεφσκι επισκέφθηκε επίσημα την Ουάσιγκτον όπου στις 11 Ιανουαρίου συναντήθηκε με τον Αντιπρόεδρο Τζο Μπάιντεν. Σύμφωνα με τις κυβερνητικές εφημερίδες των Σκοπίων, στη συνάντηση «συζητήθηκαν οι διμερείς σχέσεις και η διεύρυνση της συνεργασίας, η πολιτική κρίση στη χώρα, οι μεταρρυθμίσεις και οι δημοκρατικές διαδικασίες, θέματα ασφαλείας, η ονομασία και η ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε.». Αντίθετα, μετά τη συνάντηση, το Γραφείο Τύπου του Αντιπροέδρου με λιτή ανακοίνωσή του περιορίσθηκε «στην άμεση ανάγκη» να τηρηθεί η συμφωνία που η Δύση επέβαλε στα κόμματα των Σκοπίων για έξοδο από την βαθιά τους κρίση και «να διασφαλισθεί η εγκυρότητα των εκλογών» που θα διεξαχθούν πρόωρα στις 24 Απριλίου. Την επομένη, όμως, ο Αμερικανός σύμβουλος εθνικής ασφαλείας Μπεν Ρόουντς «έθεσε ως όριο για την ένταξη της Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ τον Ιούνιο». Αυτό σημαίνει ότι πριν τον Ιούνιο θα πρέπει να επέλθει η συμφωνία Αθηνών-Σκοπίων. Αμέσως μετά, στις 18 Ιανουαρίου ο Αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν συναντήθηκε στο Νταβός με τον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και «τόνισε τον σταθεροποιητικό ρόλο της Ελλάδος στην περιοχή». Συζήτησαν θέματα ασφαλείας και ενεργειακής συνεργασίας. Στο Νταβός βρέθηκε, επίσης, η σκληροτράχηλη Αμερικανίδα υφυπουργός Εξωτερικών Βικτώρια Νιούλαντ, αρμοδία για τις ευρωπαϊκές και ευρω-ασιατικές υποθέσεις, η οποία από εκεί πέταξε σε Βουλγαρία, Ρουμανία, Τουρκία και Λιθουανία που συμπληρώνουν την στρατηγική περικύκλωση της Ρωσίας. Πρόσφατα είχει επισκεφθεί την Αθήνα και την Κύπρο.

Το Μαυροβούνιο είναι μια μικρή χώρα με περίπου 750.000 κατοίκους και Στρατό δύο μόλις χιλιάδες. Στην περιοχή Σαντζάκ-Μετόχεια ζει ισχυρή μειονότητα Αλβανών που αντιπροσωπεύεται στη Βουλή με αλβανικό κόμμα. Αποσχίσθηκε το 2006 από τη Σερβία την οποία έτσι απέκλεισε από κάθε πρόσβαση στη θάλασσα. Στο αποτέλεσμα του σχετικού Δημοψηφίσματος αντέδρασαν βιαιότατα δεκάδες χιλιάδες πολίτες υπέρμαχοι της Σερβίας. Κατά το ένα τρίτο του πληθυσμού οι Μαυροβούνιοι αυτοδηλώνονται Σέρβοι. Την εξουσία μονοπώλησε ο ηγέτης του αποσχιστικού κινήματος Μίλος Τζουγκάνοβιτς παρ’ότι καταζητούμενος στην Ιταλία για μαζικό λαθρεμπόριο 1

τσιγάρων. Γι’ αυτό στη βαλκανική αργκό το Μαυροβούνιο ονομάζεται Malboroland! Τον Δεκέμβριο 2010 ο Τζουγκάνοβιτς εξαναγκάσθηκε σε παραίτηση κατηγορούμενος ότι, εκτός των άλλων, πούλησε όλο το κράτος σε Ρώσους επιχειρηματίες και μια Τράπεζα στον αδελφό του. Το 40% των ακινήτων περιήλθε στους Ρώσους. Ωστόσο, ο Τζουγκάνοβιτς επανήλθε διότι, χάρις στις τεράστιες ξένες επενδύσεις τουρισμού, μετά το ξεπούλημα, σημειώνεται εντυπωσιακή οικονομική άνοδος. Τον Οκτώβριο 2011 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε την έναρξη διαπραγματεύσεων για την ένταξη του Μαυροβουνίου στην Ε.Ε. και της Σερβίας. Η Μόσχα επηρεάζει ισχυρά την Ορθοδοξία, τη Σερβία όπου κατέχει την κρατική εταιρεία ενεργείας, την Σερβική Δημοκρατία της εύθραυστης Βοσνίας-Ερζεγοβίνης και τους Σέρβους του Κοσσυφοπεδίου. Ενεργοποίησε τους μηχανισμούς της που, υπό αστάθμητες προϋποθέσεις, μπορούν να ανατινάξουν την περιοχή. Ο Ορθόδοξος Πατριάρχης της Σερβίας, που έχει στη δικαιοδοσία του και το Μαυροβούνιο, ετάχθη υπέρ του Ομοδόξου Γένους. Χιλιάδες Μαυροβούνιοι κατήλθαν σε βίαιες διαδηλώσεις κατά του ΝΑΤΟ και του Τζουγκάνοβιτς. Η συμφωνία Σερβίας-Κοσσυφοπεδίου, όρος για τη σερβική ένταξη στην Ε.Ε., κρέμεται από μια κλωστή. Κοσοβάροι διαδηλωτές κατέβηκαν στους δρόμους εναντίον της και βουλευτές ρίχνουν βόμβες καπνογόνων μέσα στη Βουλή. Οι ντόπιοι Σέρβοι είναι έτοιμοι να τους απαντήσουν. Μια κίνηση της Σερβικής Δημοκρατίας μπορεί να διαλύσει την πολυεθνική Βοσνία. Εντωμεταξύ το όραμα της Μεγάλης Αλβανίας επεκτείνεται από τα Τίρανα στο Κοσσυφοπέδιο, στα Σκόπια, στο Σαντζάκ του Μαυροβουνίου και στο Πρέσεβο της Σερβίας. Προστάτης το Ομόδοξον Γένος των Ρώσων. Να γιατί ο Αμερικανός Αντιπρόεδρος ενώπιον του Αλέξη Τσίπρα εξήρε τον σταθεροποιητικό ρόλο της Ελλάδος στην πυρίκαυστη βαλκανική ενδοχώρα της. Το έμμεσο αλλά σαφέστατο μήνυμά του στην Αθήνα είναι μακριά από τη Ρωσία και ταχεία συμφωνία με τα Σκόπια. Υπό την ασφυκτική καθοδήγηση της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ στα Σκόπια τα κόμματα συμφώνησαν αναγκαστικά σε κάποιον στοιχειώδη εκδημοκρατισμό και σε πρόωρες εκλογές τον Απρίλιο. Υπό την βοή εγκληματικών σκανδάλων εκατέρωθεν σχηματίσθηκε κοινή κυβέρνηση αντιμαχομένων υπουργών, παραιτήθηκε ο Γκρούεφσκι και Πρωθυπουργός ανέλαβε ο υπαρχηγός του. Είναι βέβαιον ότι ακόμη μια φορά ο Γκρούεφσκι θα νικήσει, αλλά αβέβαιον ότι θα αναλάβει Πρωθυπουργός. Πληροφορίες, μη δυνάμενες να επιβεβαιωθούν, αναφέρουν ότι υπό την απειλή της Δύσης ο Γκρούεφσκι, αφού πανηγυρίσει και δικαιωθεί, θα αποσυρθεί με αντάλλαγμα την πλήρη ασυλία του. Εφ’ όσον τον διαδεχθεί Πρωθυπουργός ο σημερινός υπουργός Εξωτερικών Νίκολα Πόποφσκι, η άμεση συμφωνία με την Αθήνα φαίνεται πολύ πιθανή όπως επιθυμούν οι Αλβανοί κυβερνητικοί εταίροι Αχμέτι και Μπεσίμι που πρόσφατα επισκέφθηκαν ακόμη μια φορά την Αθήνα. Είναι ο κατάλληλος χρόνος της γεωπολιτικής. Και λυτρωτικό το αντάλλαγμα: άμεση ένταξη στο ΝΑΤΟ και ποταμοί ευρώ κατά την ανοικτή πια ενταξιακή πορεία προς την Ε.Ε. Μακάρι.

Ν. Ι. Μέρτζος

Τούρκος Ιστορικός: Οι Αλβανοί ήταν το ίδιο κατακτητές με τους Τούρκους, γιατί διοίκησαν την Οθωμανική Αυτοκρατορία.-Historiani turk: Shqipëria pushtuese, udhëhoqi Perandorinë Osmane

Historiani turk: Shqipëria pushtuese, udhëhoqi Perandorinë Osmane Turqia zyrtare dhe kërkesa e saj për rishikim të teksteve shkollore sa i takon periudhës së Perandorisë Otomane, duket të jetë rrjedhojë e një mendimi të kristalizuar ndër historianë. Kërkesa në pak fjalë është: që Perandoria Otomane të mos cilësohet dhe trajtohet si pushtuese në librat e historisë, veçmas në tekstet shkollore, por përkundrazi, të cilësohet si administrator. I gjendur në Tiranë në një konferencë për luftërat ballkanike, historiani turk Mehmet Hacisalihoglu thotë se po ka shumë çka që nuk shkon në terma dhe trajtime në tekstet shkollore ku barazohet Perandoria me Turqinë, çka sipas tij nuk është korrekte. Në një intervistë, historiani turk flet për këtë çështje dhe atë çka është mendimi i historianëve në Turqi për këtë debat.  Z. Mehmet Hacisalihoglu, prej mujsh është i hapur një debat për atë çka është kërkesa e Ankarasë zyrtare sa i takon rishkrim të teksteve shkollore të historisë, debat më shumë prezent në Kosovë. Po ju ç’mendoni, është ky një mendim që ka rrjedhur nga ju, komuniteti i historianëve?  Në nisje dua të theksoj se Perandoria Osmane nuk ishte një Perandori Turke por ishte një perandori e përbërë nga grupe etnike të ndryshme dhe shqiptarët, sidomos shqiptarët myslimanë kanë luajtur një rol shumë të rëndësishëm në këtë perandori, më shumë se sa grupet e tjera etnike. Nëse i kthehemi pas historisë do gjeni shumë pashallarë, zyrtarë të niveleve shumë të larta që janë shqiptarë dhe mund të thuhet edhe kështu, që shqiptarët shpesh kanë pasur rol edhe më të rëndësishëm se sa vet turqit në këtë perandori. Ndaj edhe mendoj se shqiptarët kanë po aq përgjegjësi për historinë otomane sa edhe turqit, e për rrjedhojë ne mendojmë se ka ardhur koha që ta shohim historinë e Perandorisë Otomane si një histori të përbashkët të Ballkanit. Vlen të theksohet se popujt myslimanë të Ballkanit kanë luajtur të gjithë një rol shumë të rëndësishëm, më të rëndësishëm se grekët përshembull, edhe pse grekët kanë pasur pika kyçe kur bëhet fjalë për politikën e jashtme. Në përfundim, mendoj se kur historiografitë nacionale të vendeve të Ballkanit, përpiqen që t’i trajtojnë otomanët si armiq, si pushtues…duhet të thuhet se kjo mund të jetë e drejtë vetëm për fillimet e perandorisë, sepse më vonë nëse sheh kush ka qenë në krye të shumëçkaje, gjen aty shumë boshnjakë dhe shqiptarë sidomos që kanë qeverisur. S’ka se si të jetë Perandori Turke kjo. Në gjykimin tim, gabimi më i madh që bëjnë këta historianë, është ta cilësojnë Perandorinë Otomane, si Perandori Turke dhe kush e njeh sado pak historinë, e di mirë që nuk ka qenë kështu për sa kohë liderë kanë qenë burra nga nacionalitete të tjera, jo turq. Çfarë jeni duke u përpjekur të na thoni, ne njerëzve këtu në Shqipëri, Kosovë e në gjithë Ballkanin?  Që ne kemi një projekt kërkimor për të kuptuar edhe ne më mirë, se cili është imazhi që kanë shkollarët, nxënësit për Perandorinë Otomane dhe Turqinë, çfarë mësojnë ata dhe çfarë shkruhet në librat e historisë së tyre në shkollë, jo vetëm në Shqipëri dhe Kosovë, por në të gjitha shtetet e Ballkanit dhe Detit të Zi. Nuk mund të mos gjeja shumë interesante atë që pikasa në tekstet shkollore të historisë në Kosovë pasi pas pavarësisë ata kanë një tekst të ri historie që e mësojnë nxënësit. Për ata që nuk e dinë, aty gjen diçka, që për Betejën e Fushë Kosovës për të cilën përpara pavarësisë gjeje të shkruar se serbët luftuan turqit, tani shkruhet që kosovarët luftuan turqit. Dikur ishte një luftë e serbëve kundër turqve, tani ajo është bërë një luftë e kosovarëve në aleancë me serbët dhe popujve të tjerë të Ballkanit, kundër Turqisë. Nuk kanë harruar këtu të shkruajnë historianët në Kosovë se kjo është në aleancë me Evropën katolike. Çka do të thotë se këtu imazhi i Turqisë në këto tekste është edhe më keq se ai në testet shkollore të Serbisë ku shkruhet ‘armiq’ patën edhe Evropën katolike ndërsa për tekstshkruesit e historisë në Kosovë, tani vendet katolike të Evropës janë miq. Është kjo luftë e cila u bë në Kosovë dhe shteti i pavarur i Kosovës është duke u përpjekur që ta ndërtojë këtë luftë sikur të jetë vetëm e saja, ta bëjë pjesë të rëndësishme të historisë së saj dhe ata shkruajnë se luftuan kundër turqëve, në aleancë me serbët. Kjo ndodh në një kohë kur Turqia është një ndër vendet e para që njohu pavarësinë e Kosovës. Marrëdhëniet mes dy vendeve, ekonomike e diplomatike janë të shkëlqyera por ama shkruesit e historisë nuk janë në të njëjtën linjë me politikën sepse ata po përpiqen t’u mësojnë historinë nxënësve të tyre, kosovarëve, njësoj siç bëri Enver Hoxha me shqiptarët në gjysmë shekulli.  Të gjithë historianët në Turqi kështu mendojnë?  Shumë historianë turq nuk mund të shprehen për këtë gjë sepse nuk janë studiues të Ballkanit, por ata historianë të cilët studiojnë Ballkanin dhe gjithçka ka ndodhur këtu, janë të të njëjtit mendim se historitë në këtë rajon janë veçse nacionale për të mos thënë nacionaliste. Edhe historia turke kështu është por mund të them se ajo e Shqipërisë është më shumë, njësoj ndodh edhe me popujt e tjerë. Kështu ndodh me grekët apo bullgarët ndërsa rasti i FYROM, është ai më ekstremi, është rasti i nacionalizmit ekstrem. Është interesante dhe e mjerueshme që në tekstet shkollore në FYROM të cilat i kam analizuar gjatë, ka dy histori. Historia nacionaliste e shqiptarëve dhe ajo e sllavomaqedonasve por të dyja në të njëjtin libër. Si do të përfundojë e gjithë kjo? Ku do të përfundojë? E them këtë sepse në atë vend, edukohen dy popuj që jetojnë në të njëjtën hapësirë si armiq të njëri-tjetrit. Pretendohet se është edukim multi-kulturor por në fakt nuk është, është thjesht edukim nacionalist i cili mund të çojë në konflikt shumë shpejtë. Kjo që ndodh nuk është asgjë më shumë se edukim konflikti në të njëjtin vend, në të njëjtin shtet andaj edhe në gjykimin tim i cili nuk mund të them dot se është objektiv pasi historia nuk mund të jetë objektive…sepse unë bëj analizat e mija mbi faktet. Por pikëpamja ime synoj të jetë e moderuar dhe sa i takon këtij fakti duhet të them se kushdo mund ta shkruajë si të dojë historinë, t’i interpretojë si të dojë faktet por duke menduar përherë pasojat. Sepse nëse edukohen njerëzit, nëse ata edukohen si armiq të njëri-tjetrit, grekët me turqit, shqiptarët me sllavomaqedonasit etj, në një situatë konflikti nuk ka asnjë dyshim, ata do e vrasin njëri-tjetrin. Andaj edhe është domosdoshmëri, urgjencë madje që ne të moderojmë edukimin.  Jeni ju i vendosur në atë që po kërkoni të përcillni në vendet e Ballkanit, veçmas në Kosovë e pastaj në Shqipëri që Perandoria Otomane nuk duhet të cilësohet si pushtuese në këto vende? Ne jemi të qartë për këtë çështje. Në fillim ka qenë pushtim, por më pas situata u bë e tillë, ndryshoi. Nëse ju doni të shihni gjyshërit tuaj si pushtues, atëherë mund t’i shihni. Të gjithë ata pashallarë shqiptarë që kanë udhëhequr në Perandori, nga vendet e afërta deri në Egjipt…kanë qenë pjesë e Perandorisë pushtuese. Këto janë fakte e duke qenë kështu, atëherë do të thotë se këta qenë pushtuesit shqiptarë. Brenda Perandorisë Otomane, shqiptarët qenë pushtues gjithashtu, jo vetëm turqit.  Marrë nga gazeta "Idea"

Τούρκος Ιστορικός: Οι Αλβανοί ήταν το ίδιο κατακτητές με τους Τούρκους,  γιατί διοίκησαν την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η επίσημη Τουρκία και η απαίτηση σας για την επανεξέταση των σχολικών κειμένων που αφορούν την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας παγιωμένης  άποψης μεταξύ των ιστορικών. Το αίτημα με λίγα λόγια είναι: η Οθωμανική Αυτοκρατορία να μην θεωρηθεί και να αντιμετωπιστεί ως κατακτητής στα βιβλία της ιστορίας, χώρια στα σχολικά κείμενα, αλλά απεναντίας, να αντιμετωπιστεί ως διαχειριστής. Ευρισκόμενος στα Τίρανα για ένα συνέδριο με θέμα τους Βαλκανικούς Πολέμους, ο Τούρκος ιστορικός Μεχμέτ Χατσισαλιχόγλου λέει πως υπάρχουν πολλοί ορισμοί και ερμηνείες, στα σχολικά κείμενα, με τα οποία ισούται η Αυτοκρατορία με την Τουρκία, πράγμα που κατά την άποψη του δεν είναι σωστό. Σε μία συνέντευξη που έδωσε ο Τούρκος ιστορικός μιλάει για την υπόθεση αυτή και για το πια είναι η άποψη των Τούρκων ιστορικών για την συζήτηση αυτή. -          Κ. Μεχμέτ Χατσισαλίχογλου, εδώ και μήνες έχει ανοίξει μια συζήτηση για αυτό που είναι αίτημα της επίσημης Άγκυρας όσο αφορά τα σχολικά ιστορικά κείμενα, μία συζήτηση που είναι πιο έντονη στο Κόσσοβο. Ποια είναι η γνώμη σας, αυτή η γνώμη προέρχεται από εσάς τους ιστορικούς; -          Στην αρχή θα ήθελα να τονίσω πως η Οθωμανική Αυτοκρατορία δεν ήταν μία Τουρκική Αυτοκρατορία, αλλά ήταν μία σύνθετη αυτοκρατορία από διάφορες εθνικές ομάδες και αλβανούς, ιδιαίτερα οι μωαμεθανοί Αλβανοί έχουν παίξει ένα ιδιαίτερο σημαντικό ρόλο για την αυτοκρατορία αυτή, περισσότερο από τις άλλες εθνικές ομάδες. Εάν προστρέξουμε στην ιστορία θα βρείτε πασάδες, διοικητές σε διάφορα επίπεδα, που είναι Αλβανοί και μάλιστα θα μπορούσε να ειπωθεί πως οι Αλβανοί  πολλές φορές είχαν σημαντικότερο ρόλο από αυτό των Τούρκων στην Αυτοκρατορία αυτή. Για το λόγο αυτό η γνώμη μου είναι πως οι Αλβανοί έχουν τις ίδιες ευθύνες με τους Τούρκους όσο αφορά την οθωμανική ιστορία και ως συνέπεια ήρθε η στιγμή να ξαναδούμε την ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ως μία κοινή ιστορία των Βαλκανίων. Αξίζει να τονίσουμε πως οι μωαμεθανοί λαοί των Βαλκανίων έχουν παίξει ένα πολύ σημαντικό ρόλο, μάλιστα σημαντικότερο από αυτό των Έλλήνων, αν και οι Έλληνες είχαν βασικά σημεία όταν γινόταν λόγος για την εξωτερική πολιτική. Τελικά, σκέφτομαι πως όταν οι εθνικές ιστοριογραφίες των Βαλκανικών λαών θα προσπαθήσουν να δουν τους Οθωμανούς ως εχθρούς, κατακτητές, θα πρέπει να διαπιστωθεί πως αυτό θα ήταν δίκαιο μόνο για την στιγμή που άρχισε η δημιουργία της Αυτοκρατορίας, γιατί αργότερα ήταν μέρος τις διοίκησης σε πολλά επίπεδα. Βρίσκεις εκεί πολλούς Βόσνιους και αλβανούς που έχουν διοικήσει. Δεν μπορεί αυτή να είναι μια Τουρκική Αυτοκρατορία. Κατά την άποψη μου, το μεγαλύτερο λάθος που κάνουν αυτοί οι ιστορικοί είναι να χαρακτηρίσουν την Οθωμανική Αυτοκρατορία, ως Τουρκική Αυτοκρατορία και όποιος γνωρίζει έστω και λίγο την ιστορία το ξέρουν πολύ καλά πως δεν ήταν έτσι για όσο καιρό ήταν στην διοίκηση άντρες με άλλη εθνική καταγωγή και όχι Τούρκοι. -          Τι ακριβώς προσπαθείτε να μας πείτε, εμάς εδώ στην Αλβανία, Κόσσοβο και σε όλα τα Βαλκάνια; -          Ότι εμείς έχουμε ένα ερευνητικό πρόγραμμα για να κατανοήσουμε καλύτερα, για το ποια είναι η εικόνα που έχουν οι μαθητές για την Οθωμανική Αυτοκρατορία και την Τουρκία, τι ακριβώς μαθαίνουν αυτοί και τι ακριβώς αναφέρεται στα σχολικά βιβλία της ιστορίας, όχι μόνο στην Αλβανία αλλά και στο Κόσσοβο, αλλά και σε όλα τα κράτη των Βαλκανίων μέχρι την Μαύρη Θάλασσα. Δεν θα μπορούσα να μη βρω ενδιαφέρων αυτό που πρόσεξα στα σχολικά βιβλία της ιστορίας στο Κόσσοβο αφού μετά την ανεξαρτησία αυτοί έχουν ένα ιστορικό κείμενο που μαθαίνουν οι μαθητές. Για αυτούς που δεν ξέρουν εκεί βρίσκεις κάτι, για την μάχη στο Πεδίο του Κοσσόβου για την οποία πριν την ανεξαρτησία διάβασες πως οι Σέρβοι πολέμησαν εναντίων των Τούρκων ενώ τώρα γράφουν οι κοσσοβάροι πολέμησαν τους Τούρκους. Κάποτε ήταν ένας πόλεμος μεταξύ των Σέρβων και των Τούρκων τώρα έγινε μια μάχη μεταξύ κοσσοβάρων με σύμμαχους τους Σέρβους εναντίων της Τουρκίας. Δεν έχουν ξεχάσει εδώ οι ιστορικοί να γράψουν πως αυτό ήταν σε συμμαχία με την Καθολική Ευρώπη. Αυτό σημαίνει πως οι εικόνα της Τουρκίας στα κείμενα αυτά είναι χειρότερα από αυτό στα σχολικά κείμενα της Σερβίας όπου αναφέρεται πως ως «εχθρούς» είχαν και την Καθολική Ευρώπη  ενώ για τους συγγραφείς των ιστορικών κειμένων στο Κόσσοβο, τώρα οι ευρωπαϊκές καθολικές χώρες της Ευρώπης είναι φίλοι. Είναι αυτός ο πόλεμος που έγινε στο Κόσσοβο και το ανεξάρτητο κράτος του Κοσσόβου που προσπαθεί να κτίσει μια εικόνα πολέμου σαν να είναι δικιά της, να είναι μέρος της σημαντικής ιστορίας της και εκείνοι γράφουν πως πολέμησαν εναντίων των Τούρκων, σε συμμαχία με τους Σέρβους. Αυτό συμβαίνει σε μια εποχή που η Τουρκία είναι μία από τις πρώτες χώρες που αναγνώρισε την ανεξαρτησία του Κοσσόβου. Οι σχέσεις μεταξύ των δυο χωρών, οικονομικές και διπλωματικές, είναι εξαιρετικές αλλά οι συγγραφείς της ιστορίας δεν είναι στην ίδια γραμμή με την πολιτική γιατί προσπαθούν να μάθουν στους μαθητές τους την ιστορία όπως έκανε ο Ενβέρ Χότζα με τους αλβανούς για μισό αιώνα. -            -          Όλοι οι ιστορικοί στην Τουρκία κατά το ίδιο τρόπο σκέπτονται; -          Πολλοί Τούρκοι ιστορικοί δεν μπορούν να εκφραστούν για το θέμα αυτό γιατί δεν μελετούν τα Βαλκάνια, αλλά εκείνοι οι ιστορικοί που μελετούν τα Βαλκάνια και ό, τι συνέβη εδώ, έχουν την ίδια άποψη που λέει πως οι ιστορίες στην περιοχή αυτή είναι απλώς εθνικές για να μην πούμε εθνικιστικές. Και η ιστορία της Τουρκίας έτσι είναι αλλά μπορώ να πω πως εκείνη της Αλβανίας είναι ακραία, το ίδιο συμβαίνει και με άλλους λαούς. Έτσι συμβαίνει με τους Έλληνες, τους Βούλγαρους, ενώ η περίπτωση των Σκοπίων είναι η περίπτωση της ακραίας εθνικιστικής ιστορίας. Είναι ενδιαφέρων και  αξιολύπητο συγχρόνως  που στα σχολικά κείμενα των Σκοπίων τα οποία έχω αναλύσει επί μακρόν, υπάρχουν δύο ιστορίες. Η εθνικιστική ιστορία των Αλβανών και αυτό των σκοπιανών, αλλά και τα δύο στο ίδιο βιβλίο. Πως θα τελειώσει όλο αυτό; Που θα τελειώσει; Το λέω αυτό γιατί σε εκείνη την χώρα, μορφώνονται δύο λαοί που ζουν στο ίδιο χώρο ως ορκισμένοι εχθροί. Ισχυρίζονται μια πολυπολιτισμική εκπαίδευση αλλά στ’ αλήθεια πρόκειται για εθνικιστική αγωγή το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε σύγκρουση πολύ γρήγορα. Αυτό που συμβαίνει δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια αγωγή σύγκρουσης  στην ίδια χώρα, στο ίδιο κράτος, και αυτό, κατά την κρίση μου, η οποία δεν μπορώ να πω πως είναι αντικειμενική… γιατί εγώ κάνω αναλύσεις πάνω σε στοιχεία. Αλλά προσπαθώ η άποψη μου να είναι σύγχρονη και όσο αφορά το γεγονός θα πρέπει να πω πως οποιοσδήποτε μπορεί να γράψει την ιστορία, να την ερμηνεύσει όπως θέλει τα στοιχεία αλλά πρέπει να σκέφτεται πάντοτε τα αποτελέσματα. Γιατί αν οι άνθρωποι μορφωθούν ως εχθροί μεταξύ αλλήλων, οι Έλληνες με τους Τούρκους, οι Αλβανοί με τους  σκοπιανούς κ.α, σε μια κατάσταση σύγκρουσης, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, ότι αυτή θα αλληλοσκοτωθούν. Για το λόγο αυτό είναι απαραίτητο και επείγον για να εκσυγχρονίσουμε την εκπαίδευση. -            Εσείς είστε αποφασισμένοι σ’ αυτό που θέλετε να περάσετε  στις χώρες των Βαλκανίων, χώρια στο Κόσσοβο μετά στην Αλβανία, ότι η Οθωμανική Αυτοκρατορία δεν πρέπει να χαρακτηριστεί ως εχθρός στις χώρες αυτές; -          Εμείς είμαστε ξεκάθαροι στην υπόθεση αυτή. Στην αρχή ήταν κατάκτηση, αλλά αργότερα η κατάσταση ήταν τέτοια που άλλαξε. Εάν εσείς θέλετε να δείτε τους παππούδες σας ως κατακτητές, τότε ελεύθερα να το κάνετε. Όλοι οι Αλβανοί πασάδες που έχουν διοικήσει την Αυτοκρατορία αυτή… ήταν μέρος της Αυτοκρατορίας κατακτητή. Αυτά είναι γεγονός και εφόσον είναι έτσι, τότε σημαίνει πως αυτοί ήταν οι Αλβανοί κατακτητές. Μέσα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία οι Αλβανοί ήταν επίσης κατακτητές, όχι μόνο οι Τούρκοι.

Η Τουρκία προωθεί την αποσταθεροποίηση της Αλβανίας και των Βαλκανίων

Σκοτεινά σενάρια αποσταθεροποίησης της Αλβανίας παρουσιάζει Ρώσος αναλυτής σε μια πρόσφατη δημοσίευση σε ρωσικό online περιοδικό, ανάλογα με εκείνα που εφαρμόστηκαν σε Ουκρανία και Συρία και σκοπό είχαν την αποδυνάμωση της επιρροής της Ρωσίας στην νότια ανατολική Ευρώπη.

Συγκεκριμένα ο Ρώσος αναλυτής Βίκτορ Βεριτόβ, δημοσίευσε άρθρο με τίτλο "Η Ουκρανία και η Συρία ανατινάχτηκαν, η Αλβανία είναι εν αναμονή" στο περιοδικό politrussia.com όπου αναφέρει πως η Αλβανία είναι η επόμενη χώρα όπου τα συμφέροντα της Τουρκία και των ΗΠΑ θα δημιουργήσουν σύγκρουση.

- «Τα Βαλκάνια ήταν μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας την οποία προσπαθεί να αναστήσει ο πρόεδρος Ερντογάν. Σήμερα η επιρροή της Τουρκίας είναι αρκετά ισχυρή, κυρίως στις μουσουλμανικές χώρες, Βοσνία και Αλβανία. Ιδιαίτερη προσοχή έχει καταβάλει στην Αλβανία η οποία αν και μια μικρή χώρα έχει τεράστιες φιλοδοξίες και πολεμικές φιλοδοξίες.»

- «Υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για μια έκρηξη, όπως αυτή στην Ουκρανία και στην Συρία», συμπεραίνει ο αναλυτής.

Ο αναλυτής αναφέρετε στην στήριξη που δίνει η Τουρκία στην ιδέα της Μεγάλης Αλβανίας, η οποία έχει σκοπό την ένωση όλων των εδαφών όπου μένουν οι Αλβανοί στα Βαλκάνια και συμπεριλαμβάνει το Κόσοβο, μέρος της Μακεδονίας και της Ελλάδας. Η ένωση της Αλβανίας με το Κόσοβο θα προκαλούσε την αντίδραση της Σερβίας και μια σύγκρουση στο κέντρο τον Βαλκανίων θα ωφελήσει την Τουρκία η οποία βασίζετε στην πολιτική του "διαίρει και βασίλευε". 

- «Στην περίπτωση της Αλβανίας, ως δύναμη υπέρ της Τουρκίας, είναι εξαιρετικά ευεργετικό να αποσταθεροποιήσει την κατάσταση στην περιοχή και να ωθήσει στα μέτωπα τα βαλκανικά κράτη. Εφαρμόζοντας στην πράξη την περιβόητη αρχή "διαίρει και βασίλευε"»

Ο Ρώσος αναλυτής κάνει ιδιαίτερη αναφορά στο γεγονός ότι στην Αλβανία υπάρχει μεγάλη και ισχυρή μαφία η οποία έχει επαφές και με το Ισλαμικό Κράτος και άλλες τρομοκρατικές και εγκληματικές οργανώσεις. Υπογραμμίζει ως σημαντικό παράγοντα και την θρησκεία των μελών σε αυτές τις εγκληματικές οργανώσεις:

- «Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε και την θρησκεία που για τους τοπικούς ακτιβιστές κάθε μέσο για ένα τέλος το οποίο είναι γνωστό ότι θα δικαιολογήσει τα πάντα."

Ο αναλυτής ολοκληρώνει την ανάλυση ως εξής:

- «Είναι προφανές ότι η κρίση στα Βαλκάνια θα ωφελήσει της ΗΠΑ - με πρώτο στόχο - την πτώση της Σερβίας. Έτσι, στην καρδιά της Ευρώπης, υπάρχει μια ωρολογιακή βόμβα έτοιμη να πυροδοτηθεί - είναι απλά θέμα χρόνου.»

Ο Εκσκαφέας

Πηγή: http://www.himara.gr

Ένα Καλάσνικοφ για 300 ευρώ

Μεγάλο μέρος των παράνομων όπλων στην Ευρώπη προέρχεται από τις βαλκανικές χώρες. Σύμφωνα με τις έρευνες, ανάλογα όπλα χρησιμοποιήθηκαν και στις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι.

Οι δράστες των τρομοκρατικών επιθέσεων στο Παρίσι χρησιμοποίησαν εκτός των άλλων και δύο όπλα τύπου Ζάσταβα Μ70 από την πρώην Γιουγκοσλαβία. Αλλά και τα ίχνη από τα όπλα της επίθεσης στο σατιρικό περιοδικό Charlie Hebdo στις 7 Ιανουαρίου του 2015 οδηγούν στα Βαλκάνια. Η εξάρθρωση, τέλος, ενός τρομοκρατικού πυρήνα στην Ιταλία και το Κόσοβο πριν από μερικές ημέρες οδήγησε στην ανακάλυψη σημαντικού αριθμού παράνομων όπλων σε ένα χωριό του Κοσόβου.

Μετά το τέλος τους πολέμου στη Γιουγκοσλαβία τη δεκαετία του 1990 και το άνοιγμα των αποθηκών πυρομαχικών στην Αλβανία το 1997 ανθεί μια παράνομη αγορά όπλων όχι μόνο στα Βαλκάνια – το οπλοστάσιο των πρώην κομμουνιστικών κρατών έχει φτάσει σήμερα και στις χώρες της ευρωπαϊκής ένωσης. Οι τιμές τους κυμαίνονται από 300 με 500 ευρώ για ένα Καλάσνικοφ στα Βαλκάνια μέχρι 2.000 ευρώ για ένα αντίστοιχο όπλο σε κάποια από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Σύμφωνα με τις έρευνες του Φλαμανδικού Ινστιτούτου για την Ειρήνη η πλειοψηφία των παράνομων όπλων προέρχεται από τα κράτη των Βαλκανίων. Ένας από τους ειδικούς του Ινστιτούτου, ο Νιλς Ντικέτ, εξηγεί στη DW ότι τα όπλα εξάγονται από διάφορες χώρες: «Μιλάμε για τη Σερβία, την Κροατία, τη Βοσνία, την Αλβανία. Θα έλεγε κανείς πως αυτά τα κράτη έχουν πραγματικό πρόβλημα με τα παράνομα όπλα. Πρόκειται για εκείνα που έμειναν στα χέρια των πολιτών μετά το τέλος των πολέμων. Μετά τις έρευνές μας πιστεύουμε ότι στις χώρες των δυτικών Βαλκανίων υπάρχουν περισσότερα παράνομα απ' ό,τι νόμιμα όπλα».

Το γεγονός αυτό αποτελεί βέβαια κίνδυνο για την ασφάλεια στην Ευρώπη. Η διαπίστωση πως οι λαθρέμποροι χρησιμοποιούν τους δρόμους του εμπορίου ναρκωτικών και του human trafficking δεν είναι καινούργια. Ο Ιβάν Ζβερζανόφσκι, εμπειρογνώμων της υπηρεσίας του ΟΗΕ για τον Έλεγχο των Ελαφρών Όπλων στην Ανατολική Ευρώπη είναι προβληματισμένος για την πιθανότητα σύνδεσης αυτού του εμπορίου με τρομοκρατικές ομάδες. Φοβάται κυρίως πως τα Βαλκάνια θα μετατραπούν σε πηγή φθηνών όπλων για τρομοκρατικούς πυρήνες στην Ευρώπη: «Δε γνωρίζουμε πώς έφτασαν τα συγκεκριμένα όπλα στα χέρια των τρομοκρατών στο Παρίσι. Ξέρουμε ωστόσο ότι υπάρχουν κανάλια επικοινωνίας μεταξύ των μεσαζόντων, του οργανωμένου εγκλήματος και των τρομοκρατών».

Αλλά κι ο Μπουρίμ Ραματάνι, ειδικός απ' το Κόσοβο που εργάζεται στο Ινστιτούτο Ευρωπαϊκών Σπουδών στην Πρίστινα, εκτιμά ότι ο κίνδυνος είναι ιδιαίτερα υψηλός: «Γνωρίζουμε ότι οι χώρες των δυτικών Βαλκανίων είναι οικονομικά αδύναμες, γεγονός που διευκολύνει τους τρομοκράτες να αναζητήσουν εκεί όπλα».

Εκατομμύρια παράνομα όπλα στα Βαλκάνια

Ο αριθμός των παράνομων όπλων στα Βαλκάνια είναι ανησυχητικός. Σύμφωνα με το Υπουργείο Εσωτερικών της Σερβίας υπάρχουν στη χώρα έως και 900.000 παράνομα όπλα. Παράλληλα μια έκθεση του ΟΗΕ κάνει λόγο για 450.000 ελαφρά όπλα μόνο στο Κόσοβο. Στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη ο αριθμός των παράνομων όπλων εκτιμάται ότι αγγίζει τις 750.000. Όσο για την Αλβανία, δεν υπάρχει μέχρι σήμερα ακριβής αριθμός. «Γνωρίζουμε ωστόσο» σχολιάζει ο Φάτος Κλόζι, πρώην διευθυντής των αλβανικών μυστικών υπηρεσιών, «ότι πολλά όπλα βρίσκονται στην κατοχή εγκληματικών οργανώσεων. Πολλά όμως είναι και στα χέρια απλών ανθρώπων, τα οποία απέκτησαν μετά το άνοιγμα των αποθηκών πυρομαχικών το 1997. Η οπλοκατοχή τούς παρέχει ένα αίσθημα ασφάλειας».

Παρόμοια είναι η κατάσταση και σε άλλες χώρες των Βαλκανίων. Σύμφωνα με τον Νιλς Ντικέτ, πολλοί ήταν εκείνοι που μετά τους πολέμους απλώς κράτησαν τα όπλα τους: «Διαπιστώνουμε τώρα πως οι άνθρωποι έχουν ξεκινήσει να πωλούν αυτά τα όπλα, και μάλιστα σε ανθρώπους οι οποίοι τα προωθούν στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εκεί αλλάζουν διαρκώς χέρια από τη μια εγκληματική οργάνωση στη άλλη».

Μετά το τέλος του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία ξεκίνησε μία καμπάνια με στόχο να πείσει τους πολίτες να παραδώσουν οικειοθελώς τα όπλα τους στις Αρχές. Ωστόσο τα αποτελέσματα δεν ήταν τα αναμενόμενα. Φέτος παραδόθηκαν στη Σερβία μόνο 7.500 όπλα. Ο αριθμός των παράνομων όπλων στη χώρα υπολογίζεται πως είναι εκατονταπλάσιος.

Λιντίτα Αράπι/ Δημήτρης Ελευθεράκης

Πηγή: http://www.himara.gr

«Γιατί η Αυστρία επεδίωκε τη δημιουργία αλβανικού κράτους» - Der Standard: Pse Austria kërkonte krijimin e shtetit shqiptar

Μια από τις μεγαλύτερες εφημερίδες της Αυστρίας, η «Der Standard» φιλοξενεί ένα μεγάλο άρθρο βασισμένο σε αρχεία και έγγραφα προξένων Αυστριακών, που γράφουν για την επιδίωξη της Αυστρο-Ουγγαρίας, από την εποχή της Οθωμανικής Κυριαρχίας, για τη δημιουργία ενός αλβανικού κράτους.

Τα έγγραφα αναμένεται να τα παρουσιάσει προσεχώς σε βιβλίο του ο ιστορικόςOliver Jens Schmitt.

«Η Αυστρία δεν θέλει να παρέμβει σχετικά με τα προβλήματα στα Βαλκάνια. Όμως, κατά την τελευταία φάση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, 1870-1914, πολλά έγγραφα από τα αυστριακά προξενεία στη Μιτρόβιτσα, Πρίζρεν και Σκόπια, αποκάλυπταν ότι  το Κοσσυφοπέδιο δεν ήταν απλά ένα πρόβλημα μεταξύ Αλβανών και Σέρβων, αλλά κάτι περισσότερο από αυτό», γράφει στην εισαγωγή του έργου ο ιστορικός Oliver Schmitt , που έχει ελέγξει όλα τα αρχεία και τα έγγραφα της εποχής εκείνης.

Σύμφωνα με τον ελβετικής καταγωγής ιστορικό, Oliver Jens Schmitt, (γεννήθηκε στη Βασιλεία της Ελβετίας), ο οποίος έχει γράψει αρκετά βιβλία για την ιστορία των Αλβανών, η Αυστρία είχε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα γεγονότα στο Κοσσυφοπέδιο από ό, τι η Οθωμανική Αυτοκρατορία, στην κατοχή της οποίας βρισκόταν.

«Η αυστροουγγρική μοναρχία, είχε στείλει πολλούς ειδικούς στην περιοχή των Βαλκανίων. Αυτό ήταν ένα έργο  πέρα από αυτήν», λέει ο ιστορικός στην αυστριακή εφημερίδα.

Επισημαίνει ότι η Αυστρία είχε βλέψεις στα Βαλκάνια από τον  δέκατο όγδοο αιώνα, όταν άρχισε να επιζητά την προστασία των Αλβανών Καθολικών, αλλά αντιμετώπιζε ανταγωνισμό από την Ιταλία και τη Γαλλία.

Σύμφωνα με ένα έγγραφο του 1899, που υπογράφει ο αυστριακός πρόξενος Ritter Alfred Rappaport, ο καθολικός κλήρος έπρεπε να παίξει ηγετικό ρόλο στη διαμεσολάβηση του αλβανικού πληθυσμού στην Αυστρο-ουγγρική Αυτοκρατορία.

Η απομόνωση της Σερβίας

Ο Ritter Alfred Rappaport τονίζει, επίσης, την τάση της δημιουργίας ενός αλβανικού κράτους, καθώς με τον τρόπο αυτόν θα αποδυνάμωνε η Σερβία.

«Η κύρια ιδέα της κρατικής προπαγάνδας μας είναι να χρησιμοποιήσουμε τις στιγμές όπου χρησιμοποιείται ο διαχωρισμός του Βιλαετίου του Κοσσυφοπεδίου (και τα Σκόπια ανήκαν σε αυτό) για τα συμφέροντά μας» γράφει ο Αυστριακός πρόξενος.

Σύμφωνα με τον πρόξενο, αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί «δίνοντας στους καθολικούς κληρικούς τη φυσική τους θέση στο πολιτικό σύστημα της αυστρο-Ουγγαρίας, αποδυναμώνοντας την ορθόδοξη  Σερβία».

Ο πρόξενος, Rappaport, θα τονίσει ότι υπήρχαν πολλά προβλήματα με τους Αλβανούς Μουσουλμάνους, οι οποίοι δεν είχαν κανένα ενδιαφέρον για δημιουργία αλβανικού κράτους. Σε έγγραφό του στις 19 Οκτωβρίου 1899, αναφέρει:

«Οι Αλβανοί Μουσουλμάνοι είναι πολύ δύσκολο να πεισθούν για τη δημιουργία ενός αλβανικού κράτους, με το δεδομένο ότι η πλειοψηφία  τους είναι φανατικά προσηλωμένη στην Οθωμανική Πύλη».

Σύμφωνα με τον ίδιο οι Αλβανοί μουσουλμάνοι θα μπορούσαν να πολεμήσουν εύκολα για τους Σέρβους Μουσουλμάνους στο Σάντζακ, αλλά όχι για δημιουργία ενός αλβανικού κράτους.

Ο ιστορικός Oliver Schmitt σημειώνει ότι η κατάσταση του Κοσσυφοπεδίου όπως ήταν τότε, συνδέεται με τη σημερινή κατάσταση, καθώς πολλές εξωτερικές δυνάμεις επιδιώκουν την επιρροή τους στους Αλβανούς για συμφέροντά τους, με τελικό στόχο την αποδυνάμωση της Σερβίας, γράφει το αλβανικό δημοσίευμα του inaonline.

πηγή

...............................................................................................

Gazeta më e madhe e majtë austriake, Der Standard, ka bërë një shkrim të gjatë ku tregon dokumenta të vjetra arkivore sesi konsulantët austriakë dëshironin krijimin e një shtetit shqiptar. Të gjitha dokumentat pritet të dalin pas pak, nga historiani Oliver Schmidt.

“Austria nuk dëshiron të intervenojë më në problemet e Ballkanit. Mirëpo në fazën e fundit të Perandorisë Osmane, 1870-1914, shumë dokumenta nga konsulatat austriake në Mitrovicë, Prizren dhe Shkup nxjerrin në pah se Kosova nuk ishte një problem vetëm mes shqiptarëve dhe serbëve, por edhe më shumë se aq,” shkruan në hyrje të artikullit gazeta austriake, duke treguar edhe fitimin e një projekti shkencor nga historiani Oliver Schmidt, për të kontrolluar të gjitha arkivat dhe dokumentat nga ajo kohë.

Projekti kryesor i politikës së jashtme

Sipas historianit zviceran, Oliver Jens Schmidt, që ka shkruar disa libra mbi historinë e shqiptarëve, Austria kishte më shumë informacion mbi ndodhitë në Kosovë sesa Perandoria Osmane.

“Monarkia austro-hungareze ka dërguar shumë njohës të regjionit në Ballkan. Kjo ishte një projekt i jashtëm i saj,” thotë Schmidt për Der Standard, transmeton Bota sot.

Ai gjithashtu tregon se kjo histori fillon edhe më herët në shekullin e XVIII-të ku Austria dëshironte mbrojtjen e katolikëve shqiptarë, por hasi në konkurencë nga Italia dhe Franca. Sipas një dokumenti të 1899, të dhënë nga konsuli austriak Alfred Ritter Rappaport, kleri katolik duheshte të luan rolin kryesor në ndërmjetësimin e popullatës shqiptare me perandorinë Austro-hungareze.

Të dobësohet Serbia

Rappaport nxjerr në pah gjithashtu edhe tendencën e krijimit të një shtetit shqiptar, pasi vetëm në këtë formë do dobësohej Serbia.

“Ideja kryesore e propagandës së shtetit tonë, është që të shfrytëzohen momentet ku ndarja e Vilajetit të Kosovës të përdoret për interesat tona,” citohet të ketë thënë konsulati austriak. Kjo sipas tij mund të arrihet “duke ju dhënë vendin natyral klerit katolik në sistemin tonë politik dhe dobësimin e Serbisë”.

Por sipas Rappaport , këtu kishte pak probleme, se jo vetëm katolikët, por edhe muslimanët shqiptarë nuk kishin shumë interes për krijimin e shtetit shqiptar. Në dokumentin e 19 Tetorit 1899, ai raporton:

“Muhamedanët shqiptarë është e vështirë ti bindësh për një shtet shqiptar, pasi shumica e tyre janë të lidhur fanatikisht me Portën e Lartë. Po ashtu, lidhja nacionale mes katolikëve dhe muslimanëve shqiptarë është e dobët, pasi ata drejtohen më shumë kah feja.”

Rappaport tregon gjithashtu fakte sesi muslimanët shqiptarë do ishin të gatshëm të luftojnë për mbrojtjen e muslimanëve sllavë në sanxhak, por jo edhe për krijimin e shtetit shqiptar.

Historia “përsëritet”

Për ta bërë më të kapshme historinë e Kosovës atëherë, Oliver Schmidt e lidh me gjendjen e situatës sot, ku shumë forca të jashtme kërkojnë ndikimin dhe aplikimin e interesave të veta.

“Problemi i interesave të ndryshme në Kosovë në fundin e Perandorisë Osmane është i ngjashëm si sot”, pretendon historiani Schmidt.

“Prezena multi etnike e Euleksit në Kosovë, ka si qëllim krijimin e forcave lokale në Kosovë, për ti përdorur më pas për interesat e secilit shtet,” vazhdon ai.

Projekti i fituar nga Oliver Schmodt, do ketë edhe analizën e mbështetjes së Austro-Hungarisë ndaj fashistëve kroat të Ustashëve dhe organizatës sllave të VMRO-së./Bota sot

Απογοητευμένη από το πάγωμα σχέσεων με την Σερβία δηλώνει η Αλβανία

Άμεση ήταν η αντίδραση του αλβανικού υπουργείου Εξωτερικών στην απόφαση του Βελιγραδίου να διακόψει κάθε επαφή με τον αλβανό πρέσβη στη σερβική πρωτεύουσα για τους επόμενους έξι μήνες.

Την απόφαση αυτή έλαβαν οι σερβικές αρχές, μετά την άρνηση του Αλβανού διπλωμάτη να παραλάβει τη νότα διαμαρτυρίας για το περιστατικό με τον λιθοβολισμό του λεωφορείου που μετέφερε την εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Σερβίας από το αεροδρόμιο των Τιράνων στο ξενοδοχείο.

Το αλβανικό υπουργείο Εξωτερικών χαρακτήρισε δυσανάλογη την αντίδραση της Σερβίας. Σε δήλωσή του, ο εκπρόσωπος του υπουργείου, Γκλέβιν Ντερβίσι, ανέφερε ότι τέτοιου είδους αντιδράσεις παραβιάζουν τους κανόνες του διεθνούς δικαίου.

«Είμαστε απογοητευμένοι από τις ενέργειες των σερβικών αρχών, που αμφισβητούν τις προσπάθειες και τη βούληση των αλβανικών αρχών για την εξασφάλιση της ομαλότητας του ποδοσφαιρικού αγώνα και τον διαχωρισμό του αθλήματος από την πολιτική», ανέφερε χαρακτηριστικά ο εκπρόσωπος του αλβανικού ΥΠΕΞ.

«Τέτοιες αντιδράσεις, καθώς και η αυθαίρετη ερμηνεία των προνομίων και ασυλιών των διπλωματών, πέραν των κανόνων του διεθνούς δικαίου, θυμίζουν πρακτικές του παρελθόντος», συμπλήρωσε.

Εγγραφή στην λίστα ενημερώσεων του himara.gr

- See more at: http://www.himara.gr/4804-apogoitevmeni-apo-to-pagoma-sxeseon-me-tin-servia-dilonei-i-alvania#sthash.DseuLZC2.dpuf