Ο εκτουρκισμός της Αλβανίας συνιστά μείζονα απειλή για την Ελλάδα

 

Η εισβολή της Τουρκίας σε χώρες με μουσουλμανικό πληθυσμό στα Βαλκάνια δεν είναι μόνο πολιτιστικός. Είναι πλέον και πληθυσμιακός. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Αλβανία. 

 

Ένας μεγάλος εθνικός κίνδυνος για την Ελλάδα. Η Τουρκία με την ίδια μεθοδικότητα που μπόρεσε και προσηλύτισε μεγάλο μέρος της μουσουλμανικής μειονότητας στα Σκόπια, πράττει ακριβώς το ίδιο και στην Αλβανία. Μόνο που εδώ τα πράγματα είναι χειρότερα. Στην Αλβανία παρατηρείται ευθεία αλλοίωση πληθυσμού με τους αλβανούς να αποποιούνται την ιθαγένεια τους, ενώ αντίθετα πολλοί τούρκοι παίρνουν πλέον αλβανική υπηκοότητα.

Η ιδιότυπη αυτή εισβολή της Τουρκίας στην Αλβανία έχει ξεκινήσει εδώ και δύο δεκαετίες. Πολλά μουσουλμανικά τέμενη λειτουργούν χρηματοδοτούμενα από την Τουρκία, ενώ οι ιμάμηδες λειτουργούν ως προπαγανδιστές του τουρκικού καθεστώτος προσηλυτίζοντας νεαρούς αλβανούς κατά χιλιάδες.

Δεν μιλάμε μόνο για αλβανούς μουσουλμάνους, αλλά και άθεους, καθολικούς και σε μικρότερα μεγέθη, ορθόδοξους. Η Τουρκία διατηρεί πλέον στρατιωτική βάση στην Αλβανία, μεγάλες επενδύσεις μέσω χρηματοδοτήσεων ακόμα και μικρομεσαίων επιχειρήσεων, μετατρέπει δηλαδή σταδιακά την Αλβανία σε ένα τουρκικό προτεκτοράτο με ασύμμετρες συνέπειες για την εθνική ασφάλεια της Ελλάδας.

Τα τελευταία χρόνια μάλιστα, χιλιάδες τούρκοι λαμβάνουν αλβανική υπηκοότητα, το τελευταίο μάλιστα διάστημα εμφανιζόμενοι ως πολιτικά διωκόμενοι από τον Ερντογάν.

Ένα πρόσφατο ΦΕΚ αποκαλύπτει την αλήθεια:

14 τούρκοι πήραν αλβανική υπηκοότητα μόλις σε μία ημέρα. (Βαλκανικό Περισκόπιο)

Στον αντίποδα έχουμε την ανυπαρξία του ελληνικού κράτους που αφήνει την ελληνική γηγενή κοινότητα της Αλβανίας να φθίνει και να διώκεται από το επίσημο αλβανικό κράτος. Και όμως, η Βόρειος Ήπειρος θα μπορούσε εδώ και δεκαετίες να έχει καθεστώς αυτονομίας. Αντί αυτού, άφησα με τους Βορειοηπειρώτες έρμαια των αλβανών που προβαίνουν σε μία ακόμα εθνοκάθαρση, δημιουργώντας μεθοδικά ένα μέτωπο απειλής στον βορρά.

Η Ελλάδα θα πρέπει να αντιδράσει πριν οι συνέπειες να είναι μη αναστρέψιμες.

https://dynatielladanews.com

Τούρκοι παίρνουν αλβανική υπηκοότητα, ενώ οι Αλβανοί την ‘πετάνε’

 

Το χάσμα που δημιουργείται από τη φυγή των Αλβανών, φαίνεται να δημιουργεί συνθήκες για τον ερχομό στη χώρα πολιτών που προέρχονται από τη Μικρά Ασία και τη Μέση Ανατολή, γράφει αλβανικό δημοσίευμα.

Όπως σημειώνει η αλβανική  εφημερίδα ‘Σέκουλι’ «μόνο σήμερα όπως δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Αλβανικής Κυβέρνησης 14 πολίτες τουρκικής καταγωγής έλαβαν την αλβανική υπηκοότητα, πρόκειται για άτομα που αντιτίθενται στο καθεστώς που έχει εγκαταστήσει ο Ερντογάν στην Τουρκία.

Η εφημερίδα σχολιάζει ότι «δεν μπορεί να ειπωθεί το ίδιο για τους Αλβανούς, οι οποίοι καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια να παραιτηθούν από την αλβανική υπηκοότητα.

Στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης υπάρχει ο ακριβής αριθμός  των Αλβανών που εγκαταλείπουν όχι μόνο τα διαβατήριά τους αλλά και την ταυτότητά τους, «επειδή αισθάνονται προδομένοι από την απατηλή πολιτική που αντιτίθεται στα συμφέροντα της χώρας».

Το δημοσίευμα παρουσιάζει ένα σχετικό απόσπασμα από τη Εφημερίδα της Κυβερνήσεως με το σχετικό θέμα.

--

The Hellenic Information Team

Ο Ράμα και η Αλβανία τιμούν τα 97 χρόνια της ίδρυσης της Τουρκικής Δημοκρατίας! - Rama dhe Shqipëria nderojnë 97 vjetorin e themelimit të Republikës Turke!

 

Στο κέντρο των Τιράνων, στο Πολυτεχνείο, έγινε προβολή της Τουρκικής Σημαίας και της Αλβανικής μαζί για τον εορτασμό των 97 χρόνων εγκαθίδρυσης της Δημοκρατίας στην Τουρκία. 

Ενώ όλος ο κόσμος στέκεται δίπλα στην Γαλλία για τις τρομοκρατικές επιθέσεις ο Ράμα στέκεται δίπλα στην Τουρκία. Τέτοιο ενθουσιασμό έχει για τον φίλο του τον Ερντογάν που δεν μπορεί να το κρύψει. 

Τι θα γινόταν αν πρόβαλε για την Εθνική Εορτή της Ελλάδας την Ελληνική Σημαία σεβόμενος και τιμώντας  την Εθνική Ελληνική Μειονότητά που υπάρχει στην χώρα; Αυτό δεν το έκανε και δεν θα το κάνει ποτέ. Ούτε για άλλη χώρα το κάνει. Για τον μπαμπά Ερντογάν όμως όλα. 

...................................................................

Në qëndër të Tiranës, mbi Univeristetin Politeknik, u shfaq flamuri turk dhe ai shqiptar me rastin e 97 vjetorit të krijimit të Republikës Turke. 

Ndërsa e gjithë bota qëndron pran Francës për sulmet terroriste, Rama qëndron pranë Turqisë. Ka aq entuziazëm në lidhje me mikun e tij Erdogan, sa nuk e fsheh dot.

Çfarë do të ndodhte nëse do të reflektonte në ndonjë murr me rastin e Festës Kombëtare të Gtreqisë, Flamurin Grek në respekt dhe të Minoritetit Etnik Grek që jeton në këtë vend? Këtë as e ka bërë as nuk do ta bëjë kurrë. As për ndonjë vend tjetër nuk do ta bënte.Për baba Erdoganin i bën të gjitha.

Η οριοθέτηση των Θαλασσίων Ζωνών Ελλάδας / Τουρκίας

 

Του Βασίλη Μούτσογλου

Πρέσβη ε.τ., Συγγραφέα – Μέλους ΙΗΑ

Από την δεκαετία του 1970, η Τουρκία πρόβαλε διεκδικήσεις επί του Αιγαίου. Το 1923, η Συνθήκη της Λοζάνης με το Άρθρο 12 απέδωσε τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου στην Ελλάδα. Η Ίμβρος, Τένεδος και το Λαγόνησι kαθώς και όλα τα νησιά που βρίσκονται εγγύτερα των 3 ν. μ από τις ακτές της Ανατολίας, δόθηκαν στην Τουρκία. Τα Δωδεκάνησα ανήκαν στην Ιταλία και αποδόθηκαν στην Ελλάδα αργότερα, με την Συνθήκη των Παρισίων (1947). Δηλαδή το σύνορο στο Αιγαίο τέθηκε σε απόσταση 3 ν. μ. από τις ακτές της Τουρκίας, η οποία έλαβε το σύνολο της Ανατολίας από όπου εκδιώχθηκαν όλοι οι Έλληνες, ενώ στην Ελλάδα  αφέθηκε ο γεωγραφικός χώρος δυτικά του συνόρου αυτού. Υπό αυτήν την οπτική γωνία δεν είναι τα νησιά κοντά στις τουρκικές ακτές αλλά οι τουρκικές ακτές κοντά στα Ελληνικά νησιά.  

​Η Ελλάδα από το 1961 είχε δώσει άδειες εξερεύνησης στη θεωρούμενη ως ελληνική Υφαλοκρηπίδα, χωρίς να προκληθούν τότε αντιδράσεις. Η έναρξη της γενικότερης κρίσης στο Αιγαίο τοποθετείται την 1η Νοεμβρίου 1973, με τη δημοσίευση στην επίσημη εφημερίδα της Τουρκικής κυβερνήσεως, ενός χάρτη, ο οποίος έδειχνε τμήματα της Υφαλοκρηπίδας του βορειοανατολικού Αιγαίου που παραχωρούντο στην Τουρκική εταιρεία Πετρελαίου, προς εκμετάλλευση. Η Τουρκική Κυβέρνηση δεν έλαβε υπόψη της το γεγονός ότι η Υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου δεν είχε οριοθετηθεί, ούτε ότι τα νησιά, σύμφωνα με τη σύμβαση της Γενεύης του 1958 είχαν δικαιώματα στην Υφαλοκρηπίδα. Η κρίση που προκλήθηκε και η οποία πλησίασε τα όρια θερμής σύγκρουσης, διευθετήθηκε με την Απόφαση Συμβουλίου Ασφαλείας  του ΟΗΕ της 25 Αυγούστου 1976 με την οποία κλήθηκαν τα δύο κράτη να μειώσουν την ένταση στις μεταξύ τους σχέσεις και να διευκολύνουν τις διαπραγματεύσεις για την οριοθέτηση της Υφαλοκρηπίδας. 

Μετά την κρίση αυτή, οι δύο πλευρές συμφώνησαν σε μια διαδικαστική συμφωνία, το Πρακτικό της Βέρνης (11 Νοεμβρίου 1976). Σύμφωνα με το άρθρο 6 του Πρωτοκόλλου που συντάχθηκε, τα δύο μέρη ανέλαβαν την υποχρέωση να απόσχουν από κάθε πρωτοβουλία ή πράξη, σχετική με την Υφαλοκρηπίδα του  Αιγαίου, που θα μπορούσε να παρενοχλήσει τις διαπραγματεύσεις. Με τον τρόπο αυτό η Ελλάδα στερήθηκε του δικαιώματος να πραγματοποιεί έρευνες στο Αιγαίο ακόμη και εγγύς των ακτών της. Παρόλο που η Ελλάδα κήρυξε αργότερα το Πρωτόκολλο ανενεργό, ήταν φανερό ότι οποιαδήποτε ενέργεια στο Αιγαίο θα προκαλούσε σύγκρουση, όπως κινδύνευσε να γίνει τον Μάρτιο 1987. Με την επιστολή του της 8 Απριλίου 1987, ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας συμφώνησε με την τουρκική πρόταση, όπως οι δύο χώρες περιορίσουν τις έρευνες τους εντός των χωρικών τους υδάτων. Εκτιμώντας ότι το Πρωτόκολλο την εξυπηρετεί, η Τουρκία δεν προέβη έκτοτε σε έμπρακτη αμφισβήτηση της Υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο αλλά στη Μεσόγειο.

​Η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θαλάσσης (United Nations Convention on the Law of theSea, UNCLOS) τέθηκε προς υπογραφή την 10 Δεκεμβρίου 1982 και κατέστη ενεργή στις 16 Νοεμβρίου 1994 με την κατάθεση των εγγράφων επικύρωσης 60 κρατών. Λόγω πλέον της υπογραφής και επικύρωσης της Σύμβασης από μεγάλο αριθμό κρατών και της εφαρμογής της για μεγάλο χρονικό διάστημα, θεωρείται ότι έχει καταστεί Εθιμικό Δίκαιο και επομένως, το γεγονός ότι δεν έχει υπογραφεί από την Τουρκία, δεν την απαλλάσσει από την υποχρέωση να την σέβεται.

​Η UNCLOS μεταξύ άλλων προβλέπει χωρικά ύδατα (Αιγιαλίτιδα Ζώνη) 12 ν.μ.

Η Τουρκία ήδη με μήνυμα του Υπουργού Εξωτερικών I. Caglayangil από τις 24 Οκτωβρίου 1979, αναγόρευσε την άσκηση αυτού του διεθνώς παραδεκτού ελληνικού δικαιώματος, σε αιτία πολέμου ενώ και η Τουρκική Εθνοσυνέλευση, στις 8 Ιουνίου 1995, κήρυξε ως casus belli (αιτία πολέμου) την ενδεχόμενη επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων. Κατά την συζήτηση της UNCLOS στο Montego Bay η Τουρκία είχε προβάλει σφοδρές αντιρρήσεις για το εύρος των 12 ν.μ., χωρίς να εισακουσθεί. Η Ελλάδα θεωρεί ότι η επέκταση των χωρικών της υδάτων είναι κυριαρχικό της δικαίωμα και δεν το θέτει υπό διαπραγμάτευση.

​Εντός των χωρικών υδάτων, το παράκτιο κράτος ασκεί κυριαρχία και το μόνο δικαίωμα που έχουν τα άλλα κράτη είναι αυτό της αβλαβούς διέλευσης – της διέλευσης υπό προϋποθέσεις. Αντιθέτως στην Υφαλοκρηπίδα και την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, ΑΟΖ (η στήλη ύδατος πάνω από την Υφαλοκρηπίδα), υπάρχουν απλώς κυριαρχικά δικαιώματα που σχετίζονται με την οικονομική εκμετάλλευση. Σε αντίθεση με την Υφαλοκρηπίδα, όπου το δικαίωμα των κρατών υφίσταται εξαρχής, για την ΑΟΖ απαιτείται κήρυξη, ενέργεια στην οποία δεν προχώρησε η Ελλάδα. Σημειώνεται ότι τα κράτη που δεν έχουν πρόσβαση σε θάλασσα (Άρθρο 69) ή τα κράτη που γεωγραφικά είναι σε μειονεκτική θέση (Άρθρο 70) έχουν επίσης κάποια δικαιώματα στην εκμετάλλευση «προσήκοντος μέρους του πλεονάσματος των ζώντων πόρων» των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών των παράκτιων κρατών της ιδίας περιοχής. 

Σύμφωνα με την UNCLOS, Άρθρο 121, τα νησιά που μπορούν να συντηρήσουν ζωή έχουν τα ίδια δικαιώματα σε Υφαλοκρηπίδα – Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη  με τις ηπειρωτικές ακτές. Η Σύμβαση δεν προβλέπει βαθμούς επήρειας, τα νησιά είτε έχουν πλήρη είτε δεν έχουν καθόλου Υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, ανάλογα με το αν μπορούν ή όχι να συντηρήσουν ζωή (sustain human habitation or economic life of their own). Αυτό είναι το μοναδικό κριτήριο, ανεξαρτήτως του μεγέθους των νησιών.

Πάντως σύμφωνα και με την UNCLOS, η εκμετάλλευση των πόρων της Υφαλοκρηπίδας προϋποθέτει οριοθέτηση της, είτε μονομερώς εκ μέρους του κράτους σε περίπτωση ανοικτής θάλασσας είτε με συμφωνία των δυο μερών εφόσον οι δυο ακτές κείνται η μια απέναντι από την άλλη (σε απόσταση λιγότερη των 400 ν. μ) ή δίπλα από την άλλη. Η συμφωνία αυτή αποτελεί Διεθνές Δίκαιο το οποίο δεσμεύει όμως, μόνο τα συμβαλλόμενα κράτη (Σύμβαση για το Δίκαιο των Συνθηκών, Άρθρο 34) και όσες τρίτες χώρες συμφωνήσουν εγγράφως ότι δεσμεύονται (Άρθρο 35).

Σε περίπτωση που τα δυο κράτη δεν μπορούν να συμφωνήσουν μεταξύ τους, μπορούν να παραπέμψουν τη διαφορά στο Διεθνές Δικαστήριο. Δεν υπάρχει δυνατότητα μονομερούς προσφυγής της Ελλάδας – η Τουρκία δεν έχει συμφωνήσει στην δικαιοδοσία του Διεθνούς Δικαστηρίου. Στις περιπτώσεις αυτές γίνεται μια διμερής προσυνεννόηση και συντάσσεται ένα συνυποσχετικό για την παραπομπή του θέματος στο Δικαστήριο. Σύμφωνα με το Άρθρο 38.2 του καταστατικού του, το Δικαστήριο μπορεί «να κρίνει μια υπόθεση ex aequo et bono (equity- ευθυδικία), αν οι διάδικοι συμφωνούν σε αυτό». Εφόσον λοιπόν υπάρχει συμφωνία των διαδίκων στο συνυποσχετικό, το Δικαστήριο μπορεί να αποφασίζει περί μειωμένης επήρειας των νησιών. 

Επομένως, αναφορικά με την Τουρκία, ενδεχόμενη παραπομπή του θέματος στο ΔΔ, μπορεί να συνεπάγεται και την αποδοχή της ρήτρας της equity, που είναι όρος sine qua non για την Τουρκία, αλλά ίσως επιζήμιος για την Ελλάδα. Το ζήτημα αυτό είχε εμποδίσει μια προηγούμενη προσπάθεια προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο το 1974. Εφόσον γίνεται αποδεκτή η προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο, οι δυο χώρες, κατά την σύνταξη του συνυποσχετικού, θα πρέπει να βρουν τρόπους για την αποφυγή δημιουργίας μιας κατάστασης όπου η Τουρκία δεν θα συμφωνούσε σε προσφυγή στο δικαστήριο χωρίς την ρήτρα της ευθυδικίας και η Ελλάδα θα διαφωνούσε σε αυτό. 

Τέλος, δεδομένου ότι το Αιγαίο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ημίκλειστη θάλασσα υπό την έννοια του άρθρου 122 της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, τα συνορεύοντα κράτη θα πρέπει να συνεργάζονται κατά την άσκηση των δικαιωμάτων τους που προκύπτουν από την εν λόγω Σύμβαση, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 123 της ίδιας σύμβασης. Επομένως, όλες οι πλευρές θα πρέπει να αντιληφθούν ότι η μόνη νόμιμη και επομένως βιώσιμη λύση είναι η ειρηνική οριοθέτηση της Υφαλοκρηπίδας, είτε μέσω διαπραγματεύσεων είτε μέσω του Διεθνούς Δικαστηρίου.

Η Τουρκία προβάλλοντας ότι τα νησιά δεν έχουν δική τους Υφαλοκρηπίδα στοχεύει να περιβάλει τα Ελληνικά νησιά του ανατολικού Αιγαίου εντός της Υφαλοκρηπίδας της Ανατολίας (πολιτική Γαλάζιας Πατρίδας) με απώτερο στόχο την δημιουργία ειδικού καθεστώτος. Έχει σχετική «εμπειρία» αφού κατάφερε να αποτινάξει το ειδικό καθεστώς που είχε προβλεφθεί για την Ίμβρο και Τένεδο και να εκδιώξει τον αποκλειστικά ελληνικό πληθυσμό των νησιών αυτών εκτουρκίζοντας τα. Η Τουρκία δεν είναι χώρα δικαίου αλλά ισχύος – το μόνο που σέβεται είναι η ισχύς. Εάν δεν γνώριζε ότι η Ελλάδα θα αντέτασσε την στρατιωτική της ισχύ, η οποία αν και μικρότερη θα μπορούσε να της προξενήσει ανυπολόγιστες ζημίες, δεν πρέπει να υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι η Τουρκία θα προχωρούσε δυναμικά στα σχέδια της. Και τα σχέδια της προβλέπουν επέκταση προς Δυσμάς. Οι δυσχέρειες στην οικονομία της δεν αποτελούν εμπόδιο, θεωρούνται κάτι προσωρινό ενώ τα  εδαφικά – κυριαρχικά κέρδη, μόνιμα.

Η Ελλάδα δεν αρνείται την ύπαρξη δικαιωμάτων της Τουρκίας επί των θαλασσών που την περιβάλλουν – όσα δικαιούται. Δεν πρόκειται όμως να ενδώσει στις απαιτήσεις της βάσει του ισχυρισμού περί υπεροπλίας της. Η αποφασιστική στάση της Ελλάδας και ο σεβασμός της προς το Διεθνές Δίκαιο μαζί και με την ηθική συμπαράσταση των συμμάχων της αποτελεί την μοναδική αποτρεπτική δύναμη έναντι μια αναθεωρητικής Τουρκίας.  

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα του ΙΗΑ εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς – μέλη του ΙΗΑ. Η ιστοσελίδα του ΙΗΑ δεν λογοκρίνει, ούτε επεμβαίνει σε άρθρα – κείμενα των μελών του ΙΗΑ.  

Πηγή: International Hellenic Association

Σταματήστε τον νέο Χίτλερ τώρα!

 

Delaware – USA

http://www.professors-PhDs.com.

    Mail: IHAHellas@gmail.com

August 20 , 2020

Προς : Όλες τις χώρες-μέλη των Ηνωμένων Εθνών και τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας

Κοινοποίηση: Όλα τα μέλη του Αμερικανικού Κογκρέσου, της Αμερικανικής Γερουσίας, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Ρωσικού Κοινοβουλίου και τα Διεθνή Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αφού έθεσε υπό τον ασφυκτικό έλεγχο του την σημερινή Τουρκία, εξελίσσεται ραγδαία σε νέο Αδόλφο Χίτλερ του εικοστού πρώτου αιώνα, ακολουθώντας μια επεκτατική και αναθεωρητική πολιτική με στόχο να επιβάλλει δια της βίας κυριαρχία σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο. 

Η προπαγάνδα της Τουρκίας περί «Γαλάζιας πατρίδας» στην οποία συμπεριλαμβάνει και μεγάλα τμήματα τα οποία σύμφωνα με την UNCLOS ανήκουν στην Ελληνική και στην Κυπριακή Δημοκρατία, δεν διαφέρει καθόλου από την θεωρία του ζωτικού χώρου Lebensraum των Ναζί. 

Μέχρι σήμερα η Τουρκία υπό την ηγεσία του Ερντογάν, εισέβαλε με στρατιωτική βία στο Ιράκ, στην Συρία, στην Λιβύη, στην Κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και τώρα στην Ελληνική υφαλοκρηπίδα, διακηρύσσοντας αδιανόητους για την εποχή μας στόχους νεκρανάστασης οθωμανικής αυτοκρατορίας και «αποκατάστασης» των εδαφών που είχε την περίοδο της ακμής της.

Οι διάφορες δικαιολογίες που χρησιμοποιούνται για κάθε «ενέργεια» είναι πέρα και έξω από κάθε έννοια διεθνούς δικαίου, διεθνών συνθηκών και ειρηνικής συνύπαρξης γειτονικών λαών.

Οι υποκριτικές τουρκικές προτάσεις για «συζήτηση από μηδενική βάση» θυμίζουν ένα ληστή που με την απειλή όπλων έχει εισβάλει στο σπίτι σου και ζητάει να συζητήσετε ποιο τμήμα του σπιτιού σου θα του παραχωρήσεις μέχρι να ξανα-επιστρέψει δριμύτερος! 

Η σημερινή Τουρκία υπό τον ασφυκτικό έλεγχο του Ερντογάν υποκρίνεται ότι σέβεται τις αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών, αλλά αγνοεί συστηματικά αποφάσεις του ίδιου οργανισμού, δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία η οποία είναι αναγνωρισμένη από όλα σχεδόν τα κράτη-μέλη του ΟΗΕ και μέλος της Ε.Ε., αγνοεί 189 αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, διακηρύσσει την μονομερή κατάργηση διεθνών συμβάσεων που έχουν υπογράψει πολλές χώρες όπως η Συνθήκη της Λωζάνης, αρνείται εσκεμμένα να προσχωρήσει στη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του ΟΗΕ την οποία έχουν υπογράψει όλες σχεδόν οι παράκτιες χώρες του κόσμου, εξαπολύει συστηματικά οργανωμένα κύματα παράνομων μεταναστών προς την Ευρώπη – πολλές φορές με την συνοδεία τουρκικών ακταιωρών – και ασκεί τρομοκρατία με την απειλή χρήσης βίας σε ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο, την Μέση Ανατολή και τα Βαλκάνια.  

Η πολιτική ίσων αποστάσεων μεταξύ του θύτη και των θυμάτων των επιθετικών «ενεργειών» του Ερντογάν φέρνουν πιο κοντά ένα νέο αιματοκύλισμα, με ευθύνη όσων σιωπούν ή παραβλέπουν τα εγκλήματα του τουρκικού καθεστώτος, όπως ακριβώς συνέβη πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο απέναντι στον Αδόλφο Χίτλερ και στοίχισε στην ανθρωπότητα 60 εκατομμύρια νεκρούς.

Η ευθύνη της Διεθνούς Κοινότητας, με εξαίρεση της Γαλλικής Δημοκρατίας, για την επικείμενη γενίκευση του χάους και του αίματος που συστηματικά σπέρνει η σημερινή Τουρκία του Ερντογάν είναι τεράστια και η ολιγωρία που επιδεικνύει απέναντι στην τουρκική δραστηριότητα εντελώς αδικαιολόγητη.

Καλούνται οι χώρες-μέλη των Ηνωμένων Εθνών και τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, να μην επιτρέψουν άλλο αιματοκύλισμα στην Μέση Ανατολή, στην Βόρειο Αφρική και στα Βαλκάνια από τις ολοένα και πιο επιθετικές δραστηριότητες του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. 

Ένας άνθρωπος που χαρακτηρίζεται ανεύθυνος και επικίνδυνος από τους ίδιους τους τούρκους βουλευτές, που χαρακτηρίζεται «κανονικός ισλαμοφασίσας»  από την σύγχρονη τουρκική διανόηση όπως ο Τούρκος καθηγητής Πολιτικών Επιστημών και πρώην διευθυντής του ΟΗΕ στη Σλοβενία, δημοσιογράφος και συγγραφέας Τζενγκίζ Ακτάρ, δεν μπορεί πλέον, υπό την ένοχη ανοχή της διεθνούς κοινότητας να καταπατάει προκλητικά το διεθνές δίκαιο, τις διεθνείς συμφωνίες και να παριστάνει τον χαλίφη με διάφορες ιεροσυλίες σε Βυζαντινούς Ναούς της σημερινής Τουρκίας, με τελευταίο κρούσμα την ιεροσυλία στο παγκόσμιο μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς, τον Ναό της Αγίας του Θεού Σοφίας.  

Καλείται ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών και το Συμβούλιο Ασφαλείας να συστήσουν, με ποινή αποβολής από τον ΟΗΕ, την σημερινή Τουρκία:

1)   Να εφαρμόσει άμεσα τις αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών αποσύροντας από τα εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας τον τουρκικό στρατό κατοχής. 

2)   Να αποσύρει αμέσως τις στρατιωτικές δυνάμεις και τις εγκαταστάσεις της από τα εδάφη του Ιράκ, σύμφωνα με τις εκκλήσεις της διεθνώς αναγνωρισμένης κυβέρνησης του Ιράκ.

3)   Να αποσύρει  αμέσως τις στρατιωτικές δυνάμεις και τις εγκαταστάσεις της από τα εδάφη της Συρίας σύμφωνα με τις αποφάσεις της διεθνώς αναγνωρισμένης κυβέρνησης της Συρίας.

4)   Να τερματίσει αμέσως την με συνοδεία πολεμικών πλοίων παρουσία της μέσα στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κυπριακής Δημοκρατίας σημαντικά τμήματα της οποίας, σε συνεννόηση με όμορες χώρες και σύμφωνα με όσα καθορίζονται από το διεθνές δίκαιο, έχουν ήδη δημοπρατηθεί σε μεγάλες εταιρείες προς αξιοποίηση.

5)   Να παύσει άμεσα κάθε στρατιωτική παρουσία και προκλητική καταστρατήγηση του εμπάργκο όπλων των Ηνωμένων Εθνών στην Δημοκρατία της Λιβύης με το πρόσχημα της «συνεργασίας» με την Λιβυκή διοίκηση της Τρίπολης, η οποία ανέλαβε με ρητή εντολή «να απομακρύνει τις παραστρατιωτικές και τις ξένες στρατιωτικές δυνάμεις από το έδαφος της Λιβύης» και όχι να τις πολλαπλασιάσει. 

6)   Να τερματίσει αμέσως την με συνοδεία πολεμικών πλοίων παρουσία της μέσα στην υφαλοκρηπίδα της Ελληνικής Δημοκρατίας σημαντικά τμήματα της οποίας, σε συνεννόηση με χώρες της Ανατολικής Μεσογείου και σύμφωνα με όσα καθορίζονται από το διεθνές δίκαιο, έχουν ήδη δημοπρατηθεί σε μεγάλες εταιρείες προς αξιοποίηση.

7)   Να ζητήσει την παραίτηση του προέδρου της 75ης Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ Τούρκου πρέσβη Βολκάν Μπόζκιρ, σαν συμβολική ενέργεια αποδοκιμασίας των επιθετικών ενεργειών της σημερινής Τουρκίας.  

Από το Διοικητικό Συμβούλιο

του INTERNATIONAL HELLENIC ASSOCIATION

Τουρκο – Αλβανικές Σχέσεις

  

 Για την Τουρκία, η Αλβανία αποτελεί ένα σημαντικό στοιχείο στην εξωτερική πολιτική της στα Βαλκάνια. 

Εκτός από την παρουσιαζόμενη πολιτιστική και ιστορική εγγύτητα,  που είναι κατάλοιπα από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, (π.χ. το Ισλάμ),   η Αλβανία έχει αυξημένη σημασία για την Τουρκία στη βαλκανική της πολιτική,  για μια ποικιλία σοβαρών ζητημάτων,  όπως γράφει το τούρκικο δημοσίευμα της «tuicakademi.org».

Η Αλβανία, βρίσκεται σε ένα καίριο  γεωγραφικό σημείο των Βαλκανίων που ενδιαφέρει την Τουρκία. 

Επιπρόσθετα,  η Τουρκία βλέπει την Αλβανία ως έναν αξιόπιστο εταίρο στο εσωτερικό της Χερσονήσου.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την ιστορική τους αρχή, που δεν είναι άλλη από την ίδια μοίρα των υπόλοιπων βαλκανικών λαών.

Ο αλβανικός λαός υποτάχθηκε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία το 1517 και βρισκόταν υπό τον έλεγχο της  έως το 1912. 

Η Αλβανία εξεγέρθηκε με πρωτοβουλία διανοουμένων που βρήκαν την ευκαιρία να ανακηρύξουν την ανεξαρτησία της στις 10 Ιουλίου του 1913 και τα σύνορά της προσδιορίσθηκαν από τη Διάσκεψη του Λονδίνου και κατόπιν επικυρώθηκαν από τη Διάσκεψη Ειρήνης του Παρισιού.

Η Αλβανία έγινε δεκτή ως ανεξάρτητη χώρα στην Κοινωνία των Εθνών το Δεκέμβριο του 1920.

Έτσι, εγκρίθηκε η ανεξαρτησία της χώρας για δεύτερη φορά, ως συμβολή στη σταθερότητα της χώρας, αφού εξασφαλίστηκαν τα σύνορά της και έφεραν την ειρήνη με τους γείτονες.

Οι σχέσεις της Αλβανίας με την Τουρκία, άρχισαν το 1923 σε διπλωματικό επίπεδο. Τον Σεπτέμβριο του 1928 ανακηρύχθηκε το Βασίλειο της Αλβανίας υπό τον βασιλιά Ζογκ, αλλά  η ανάδειξη αυτή εμπόδισε περαιτέρω η εμβάθυνση των σχέσεων με την Τουρκία, καθώς η αλβανική βασιλεία είχε ευρωπαϊκό προσανατολισμό,  συγχρόνως ο Μουσταφά Κεμάλ δεν αναγνώρισε το νέο Βασίλειο και τον βασιλιά του.

Μετά την επιδείνωση των σχέσεων της Αλβανίας και Τουρκίας το 1928, τρία χρόνια μετά,  το 1931, έγιναν προσπάθειες από τον Κεμάλ Ατατούρκ να προσεγγίσει την Αλβανία, που τη θεωρούσε ως σημαντικό σημείο στα Βαλκάνια, λόγω της εδραίωσης στην επιβληθείσα θρησκεία του Ισλάμ από τους Οθωμανούς,  και από τότε άρχισε πάλι μια περίοδος φιλίας.

Με την έναρξη του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου το 1939, άρχισε νέα  κατοχή στην Αλβανία. Ο Μουσολίνι, ο οποίος κατέλαβε την Αβησσυνία το 1936 και έλαβε δριμεία κριτική από την Κοινωνία των Εθνών, εισέβαλε στην Αλβανία το 1939.

Όλες οι διπλωματικές και προξενικές υπηρεσίες της Αλβανίας μεταφέρθηκαν στη Ρώμη και στις 3 Ιουνίου του 1939 πραγματοποιήθηκε συνθήκη ότι η Αλβανία ανήκε στην Ιταλία, τότε η τουρκική πρεσβεία στα Τίρανα έκλεισε.

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980,  μόνο τρεις κομμουνιστικές χώρες (Βόρεια Κορέα, Λάος και Βιετνάμ) είχαν σχέσεις με την Αλβανία.

Ωστόσο, προσπάθησαν να συνεχίσουν τη σχέση τους με την Αλβανία κυρίως για γεωπολιτικούς λόγους,  η Τουρκία, η Ιταλία, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ουγγαρία, η Πολωνία και Τσεχοσλοβακία.

Μετά το θάνατο του δικτάτορα Ενβέρ Χότζα το 1985, ήρθε στην εξουσία ο ηγέτης του Κομμουνιστικού Κόμματος Ραμίζ Αλία.

Κατά την περίοδο αυτή άρχισαν να εξασθενούν τα μέτρα απομόνωσης της χώρας και η Αλβανία έκανε δειλά βήματα για τον τερματισμό της απομόνωσης της  από τον έξω κόσμο.

Την  ίδια περίοδο η Τουρκία προσπάθησε να βελτιώσει τις σχέσεις της τότε με την Ιταλία και την Ελλάδα.

Το 1989 ο υπουργός Εξωτερικών της Αλβανίας επισκέπτεται την Τουρκία και υπεγράφη μεταξύ Τουρκίας και Αλβανίας η Συνθήκη Πολιτισμού και η Συνθήκη Ταχυδρομικών Υπηρεσιών.

Στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου που κυριάρχησε  αυτή η αντιπαράθεση σε όλες τις ξένες χώρες, η Αλβανία βρισκόταν περιτριγυρισμένη από εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς. Η μεγάλη αλλαγή επήλθε μετά το 1992 όταν επιλέχθηκε ως πολιτική προτεραιότητα ο στόχος της ένταξης της χώρας με τη Δύση.

 Η πτώση του Τείχους του Βερολίνου, η κατάρρευση του κομμουνισμού στην Ανατολική  Ευρώπη, ανέδειξε μια νέα κλίση: την ταχύτατη προσέγγιση της Αλβανίας με την Τουρκία, με αποτέλεσμα να έρθει η άνθηση των διμερών σχέσεων.

Η Τουρκία συμμετείχε στην επέμβαση του ΝΑΤο κατά της Γιουγκοσλαβίας, δέχθηκε πολλούς πρόσφυγες Αλβανούς από το Κοσσυφοπέδιο και λίγα χρόνια αργότερα, το 2008, η Τουρκία αναγνώρισε αμέσως την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου, μια ενέργεια που ήταν θετική στις σχέσεις  με την Αλβανία.

Η ενσωμάτωση των Αλβανών στην Οθωμανική Αυτοκρατορία

Ιστορικές πηγές αναφέρουν ότι η πρώτη γνωστή μετανάστευση Αλβανών από την περιοχή της Αλβανίας και άλλες περιοχές της πρώην Γιουγκοσλαβίας,  που κατοικούνταν από Αλβανούς, προς την Ανατολία είναι γνωστή από τον 15^ο αιώνα σημειώνει η  τουρκική πηγή  «tungjatjeta.blogcu.com».

Η μετακίνηση αυτή των Αλβανών οφείλεται κυρίως στη αποδοχή της νέας θρησκείας του Ισλάμ και στην ένταξη τους στον οθωμανικό στρατό, όπου μετέβησαν μαζί με τις οικογένειές τους για εκπαίδευση.

Πριν από την κατάληψη της Χερσονήσου του Αίμου,  από τους Οθωμανούς, οι Αλβανοί ήταν ενταγμένοι, ως μισθοφόροι στο Βυζαντινό Στρατό, όπως σημειώνεται, αλλά η συμμετοχή τους στον Οθωμανικό κατόπιν παρουσιάζεται ως μεγάλη, ίσως γιατί έχει καταγραφεί σε οθωμανικές στρατιωτικές πηγές.

«Οι Αλβανοί βρέθηκαν με πολλά καθήκοντα και κυρίως φύλασσαν το παλάτι του Σουλτάνου Φατίχ, ο οποίος τους έφερε στην Κωνσταντινούπολη και διέμεναν σε μια γειτονιά που έφερε το όνομα «Arnavutkoy», σημειώνει η ανωτέρω πηγή.

Οι Αλβανοί συμμετείχαν, επίσης, στο κίνημα των Νεοτούρκων ως ιδεολόγοι, όπως ο διανοούμενος Ιμπραήμ Τέμο, αλλά και ο τουρκικός εθνικός ύμνος γράφηκε από τον Αλβανό Μεχμέτ Ακίφ Ερσόι.

Οι Αλβανοί συμμετείχαν σε όλα τα επίπεδα της δημόσιας διοίκησης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Ακόμη και ο τελευταίος κυβερνήτης  της Θεσσαλονίκης κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους, ο Ταχσίν Πασάς, ήταν αλβανικής καταγωγής.

Σε απογραφή που είχε γίνει στην Τουρκία το 1965 καταγράφηκαν 535,520 Αλβανοί. Αυτοί κυρίως ζούσαν στις δυτικές επαρχίες και στο μέσο της Ανατολίας («tungjatjeta.blogcu.com»).

Μετά από τη γενική εικόνα στο ιστορικό επίπεδο των σχέσεων μεταξύ Αλβανίας και Τουρκίας, τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί μια ιδιαίτερη σχέση σε διπλωματικό επίπεδο, μια σχέση που απεικονίζεται σαφώς με επισκέψεις και συνεντεύξεις των δύο πλευρών.

Η τουρκική βάση στην Αδριατική

Η πρώτη στρατιωτική βάση του τουρκικού πολεμικού ναυτικού δημιουργήθηκε στην Αυλώνα της Αλβανίας το έτος 1997. 

Ήταν η πρώτη στρατιωτική βάση ξένης χώρας, η οποία έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών.

Η εγκατάσταση των Τούρκων στο Πασαλιμάνι της Αυλώνας έγινε ακριβώς μετά τον εμφύλιο πόλεμο του ’97 και μέχρι σήμερα συνεχίζεται αδιάκοπτα η δραστηριότητά της. Καταλαμβάνει έκταση 20 στρεμμάτων και υπάρχει μόνιμο στρατιωτικό προσωπικό.

Επίσκεψη Τούρκου πρωθυπουργού

Το 2005 ο πρωθυπουργός της Δημοκρατίας της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν,  επισκέφθηκε την Αλβανία και δήλωσε την υποστήριξή του για την ένταξή της στο ΝΑΤΟ, τονίζοντας συγχρόνως ότι επιθυμεί στη σύσφιξη των σχέσεων τόσο στην οικονομία όσο και στον τομέα της εκπαίδευσης, κυρίως με την ίδρυση τουρκικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων στη χώρα.

Ο πρωθυπουργός της Αλβανίας, Φάτος Νάνο, αναφέρθηκε στις καλές σχέσεις των δύο χωρών και έδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα στην αύξηση των οικονομικών σχέσεων.

 Έτσι οι δύο πλευρές συμφώνησαν στην έλευση στη χώρα τουρκικών εταιρειών που θα συμμετείχαν στην ιδιωτικοποίηση στρατηγικών τομέων της αλβανικής οικονομίας και από αυτήν την άποψη, υπεγράφη συμφωνία συνεργασίας, σύμφωνα με την τουρκική πηγή (tuicakademi.org).

Μετά την επίσκεψη του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν άρχισε να δημιουργείται ένα φιλοτουρκικό κίνημα στην Αλβανία, κυρίως, με την εγκατάσταση στη χώρα τουρκικών επενδύσεων.

Η Τουρκία προσπαθεί να εισέλθει σε πολλούς τομείς στο αλβανικό κράτος που εκτός από την οικονομία και την εκπαίδευση προσπαθεί να προσελκύσει  και  το στρατό διοργανώνοντας προτάσεις για στρατιωτική εκπαίδευση στην Τουρκία, αλλά και με την πρόταση να ανασυγκροτήσει μια κοινή στρατιωτική βάση στο εσωτερικό της Αλβανίας, στο αεροδρόμιο Kuçovë (sot.com.al).

Πριν από οκτώ χρόνια άρχισαν να δημοσιεύονται στον τουρκικό Τύπο οι ιστορικές σχέσεις μεταξύ των Αλβανών και των Τούρκων με κείμενα που έλεγαν ότι «είναι πολύ δύσκολο, στην πραγματικότητα να καταμετρηθούν οι Αλβανοί στην Τουρκία με μοναδικό κριτήριο την αλβανική γλώσσα».

 Σύμφωνα με το «tungjatjeta.blogcu.com» μπορεί κανείς να καταμετρήσει τους Αρμένιους και τους Έλληνες, αλλά δεν μπορεί τους Αλβανούς που έχουν ενσωματωθεί στον τουρκικό πληθυσμό. 

Ωστόσο, υπολογίζονται (θεωρητικά) περί το ένα εκατομμύριο, αφού σε πολλές δημόσιες θέσεις, ως «Τούρκοι», οι Αλβανοί υπηρέτησαν τον τουρκικό στρατό.

«Σήμερα, στα κατάλοιπα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, μπορεί κανείς να δει στα ερείπια των αποικιών μας, την παρουσία των Αλβανών, στη Λιβύη, Συρία, Σαουδική Αραβία που διετέλεσαν ως  διπλωμάτες, επιχειρηματίες, αλλά και ανώτεροι  πολιτικοί», θα τονίσει περαιτέρω την «αδελφική σχέση» μεταξύ των Τούρκων και των Αλβανών, η οποία σχέση αναγνωρίζεται και από τις δύο πλευρές.

Το 2009, ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Αχμέτ Νταβούτογλου, συναντήθηκε με τον υπουργό Εξωτερικών της Αλβανίας και αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Ιλίρ Μέτα, όπου επιβεβαιώθηκαν οι άριστες σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών. 

Ο Νταβούτογλου δήλωσε ότι κατέληξαν σε συμφωνία για την κατάργηση των θεωρήσεων μεταξύ των δύο χωρών και αναφέρθηκε στις οικονομικές σχέσεις, τονίζοντας ότι οι τουρκικές επενδύσεις έχουν πλησιάσει το ένα δισεκατομμύριο δολάρια, βοηθώντας την ευημερία, την σταθερότητα και την ασφάλεια του αλβανικού λαού.

Ο Ιλίρ Μέτα, δήλωσε ότι είχε επιτευχθεί συναίνεση για τη λήψη πολιτικών διαβουλεύσεων σε διεθνή και  διμερή σημαντικά θέματα τονίζοντας ότι με την συνάντηση επιβεβαιώθηκαν οι σταθερές σχέσεις των δύο πλευρών.

Την ίδια χρονιά μετέβη στην Αλβανία, ο πρόεδρος της Τουρκίας, Αμπντουλάχ Γκιουλ, όπου συναντήθηκε με τον πρόεδρο Μπαμίρ Τόπι, οι οποίοι προήδρευσαν στις συνομιλίες των αντιπροσωπειών τους.

Οι συνομιλίες κατέληξαν  στη «Συνεργασία μεταξύ των Υπουργείων Εξωτερικών και στη  σχετική τροποποίηση του μνημονίου συμφωνίας για πολιτικές διαβουλεύσεις».

Ο Γκιουλ επεσήμανε ότι η Τουρκία θεωρεί την Αλβανία ως στρατηγικό εταίρο στην περιοχή και ανέφερε την υποστήριξη που είχε η Αλβανία για ένταξή της στο ΝΑΤΟ.

Το 2011 ο πρόεδρος της Αλβανίας Τόπι, επισκέφθηκε  το Μέγαρο Τσανκάγια (στην Άγκυρα), όπου το Γκιουλ δήλωσε ότι «για την Αλβανία είμαστε έτοιμοι να δώσουμε ό, τι χρειασθεί σε κάθε τομέα, για να την υποστηρίξουμε», επίσης τόνισε ότι η Τουρκία στηρίζει τον προσανατολισμό της Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ο πρόεδρος της Αλβανίας, κατά τη διάρκεια αυτής της επίσκεψής του στην Τουρκία, ευχαρίστησε τον Τούρκο πρόεδρο για την υποστήριξη της χώρας του στην αναγνώριση του Κοσσυφοπεδίου.

Ο υπουργός Εξωτερικών της Αλβανίας, Έντμοντ Παναρίτι, επισκέφθηκε το 2012 την Κωνσταντινούπολη για να παρακολουθήσει το συνέδριο“Balkan Savaşlarından Balkan Barışına” -‘ Βαλκανικοί πόλεμοι στην Βαλκανική Ειρήνη».

Συναντήθηκε τότε με τον υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας, Αχμέτ Νταβούτογλου, όπου έδωσαν κοινή συνέντευξη Τύπου. Ο Νταβούτογλου τόνισε την ιδιαίτερη σημασία που δίνει η Τουρκία στην Αλβανία για τη σταθερότητα στα Βαλκάνια και επεσήμανε ότι μέσω της ιστορικής διαδικασίας η Αλβανία είναι ένας στρατηγικός εταίρος και είπε χαρακτηριστικά «εμείς βλέπουμε τις επιτυχίες του αδελφού μας ως δικές  μας επιτυχίες». 

Σημείωσε ακόμη ότι η Τουρκία μέσα σε λίγα χρόνια έγινε ο τρίτος μεγαλύτερος επενδυτής στην Αλβανία.

Στη διάρκεια των συνομιλιών συζητήθηκαν, επίσης, περιφερειακά θέματα και συζήτησαν το θέμα του Κοσσυφοπεδίου. Οι δύο πλευρές τόνισαν ότι το πρόβλημα πρέπει να επιλυθεί με ειρηνικές διαπραγματεύσεις το συντομότερο δυνατόν.

 Ο Νταβούτογλου σημείωσε ότι η Τουρκία είναι η πρώτη χώρα που αναγνώρισε το Κοσσυφοπέδιο. Υπενθύμισε, ακόμη, ότι η Τουρκία θα αναλάβει την προεδρία του Συμβουλίου της Ευρώπης και θα δώσει κάθε δυνατή υποστήριξη στην Αλβανία.

Την ίδια χρονιά στην Κωνσταντινούπολη στο πανεπιστήμιο της Θράκης (Trakya Üniversitesi) έγινε ένα συνέδριο για τις «τουρκο-αλβανικές σχέσεις» (Türkiye – Arnavutluk İlişkileri), όπου επισημάνθηκε η ιστορική σχέση Αλβανών και Τούρκων από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ιδιαίτερη βαρύτητα δόθηκε στις σχέσεις των δύο πλευρών κατά τα τελευταία είκοσι χρόνια. 

Επισημάνθηκε ότι ένα μεγάλο μέρος του αλβανικού λαού βρίσκεται στην Τουρκία και ζει αδελφικά με τον τουρκικό λαό.

«Παρότι πριν από 100 χρόνια έγινε ο διαχωρισμός των δύο λαών με την ανεξαρτησία της Αλβανίας, πιστεύουμε ότι οι δεσμοί μας είναι ισχυροί», δήλωσε η υφυπουργός Εξωτερικών της Αλβανίας, Εντίθ Χάρτζι, που παραβρέθηκε στην εκδήλωση.

Το 2012, ο πρόεδρος του τουρκικού Κοινοβουλίου Τζεμίλ Τσιτσέκ  επισκέφθηκε την Αλβανία και συναντήθηκε με την πρόεδρο της αλβανικής Βουλής Γιοζεφίνα Τοπάλι. Η επίσκεψη έγινε με αφορμή την 100^η επέτειο της ανεξαρτησίας της Αλβανίας.

Ο Τσιτσέκ σε ομιλία του τόνισε ότι είναι σημαντική η ειρήνη στα Βαλκάνια και η Αλβανία είναι μια χώρα που αποτελεί βάση για τη σταθερότητα στην περιοχή.

Το 2013, ο πρόεδρος Αμπντουλάχ Γκιουλ δέχθηκε την πρόεδρο του αλβανικού Κοινοβουλίου Γιοζεφίνα Τοπάλι στο μέγαρο Τσανκάγια. Η αλβανική αντιπροσωπεία πήγε να επιβεβαιώσει εμπορικές συμφωνίες μεταξύ Τουρκίας και Αλβανίας.

Η Συνεργασία Τουρκίας Αλβανίας στον στρατιωτικό τομέα

Αξιοσημείωτες είναι, πέρα από τις πολιτικές και πολιτιστικές σχέσεις, οι στρατιωτικές σχέσεις μεταξύ  της Τουρκίας και της Αλβανίας. 

Μετά από την υποστήριξη χρόνων της Τουρκίας, η Αλβανία όταν εντάχθηκε στο  ΝΑΤΟ ανέπτυξε περαιτέρω τις στρατιωτικές σχέσεις με την Τουρκία.

Η Τουρκία έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανοικοδόμηση του αλβανικού στρατού παρέχοντας δωρεάν στρατιωτικό εξοπλισμό και τη δυνατότητα εκπαίδευσης του στρατιωτικού προσωπικού της Αλβανίας.

Αλβανοί στρατιωτικοί εκπαιδεύονται στις στρατιωτικές ακαδημίες της Τουρκίας και ασκούνται σε διάφορα εξειδικευμένα μαθήματα.  Συγχρόνως γίνονται δεκτοί οι Αλβανοί σε δημόσια σχολεία της Τουρκίας σε τομείς που θα μπορούσαν να βοηθήσουν την οργάνωση της αλβανικής διοίκησης.

 Δημοσίευμα της ιστοσελίδας «sot.com.al», σημειώνει ότι το προσωπικό των Αλβανικών Ενόπλων Δυνάμεων  θα εκπαιδεύεται στο Κέντρο Σύμπραξη για την Ειρήνη στην Τουρκία.

Τα μαθήματα πραγματοποιούνται με δαπάνες της Τουρκίας, βάσει της εφαρμογής της πρόσφατης συμφωνίας για την οικονομική συνεργασία μεταξύ των Στρατιωτικών Συμβουλίων των υπουργών  της Δημοκρατίας της Αλβανίας και της κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Τουρκίας.

Η εκπαίδευση θα είναι σε διάφορες μορφές, ορισμένες μάλιστα θα παραμείνουν μυστικές.

 Εν τω μεταξύ, η Τουρκία θα αυξήσει την στρατιωτική παρουσία της στην Αλβανία, σημειώνει το ίδιο δημοσίευμα.

Η Τουρκία αποφάσισε να επενδύσει στον εκσυγχρονισμό του αεροδρομίου Kuçovë. Το έργο προβλέπει σε μια κοινή στρατιωτική βάση στο πλαίσιο της νέας στρατηγικής για την προστασία της Αλβανίας. Συμφωνήθηκε, ακόμη, η Τουρκία να βοηθήσει τον αλβανικό στρατό, όχι μόνο με την εκπαίδευση  και την οικονομική υποστήριξη αλλά και με την παροχή στρατιωτικού εξοπλισμού.

Έτσι συγχρόνως με την παρουσία των Αμερικανών στην Αλβανία υπάρχει έντονη η παρουσία του τουρκικού στρατού, που σύμφωνα με το δημοσίευμα της «sot.com.al» αυτό έχει θορυβήσει την Αθήνα που την βλέπει ως απειλή για την ελληνική κυριαρχία στα Βαλκάνια.

 Συμφωνίες

Η Τουρκία και η Αλβανία έχουν  συνάψει σχετικές στρατιωτικές συμφωνίες

Ορισμένες που έχουν δημοσιευθεί από την τουρκική πλευρά (tuicakademi.org) αναφέρονται: 

Συμφωνία του 1992 που τέθηκε σε ισχύ το 1993, για την κατάρτιση στον στρατιωτικό τομέα μεταξύ Αλβανίας και Τουρκίας καθώς και συμφωνία τεχνικής και επιστημονικής συνεργασίας.

Συμφωνίες που υπεγράφησαν το 2005, 2007, 2008, 2009 και προβλέπουν Στρατιωτική Βοήθεια για τον εκσυγχρονισμό του αλβανικού στρατού.

Συμφωνία του 2010, που τέθηκε σε ισχύ το 2011, προβλέπει την οικονομική υποστήριξη του αλβανικού στρατού.

Ακολούθησαν παροχές στρατιωτικού εξοπλισμού από την Τουρκία στην Αλβανία. Μερικές που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας  όπως αυτή του Δεκεμβρίου του 2013 από το τουρκική  «dunya.com», όπου  σημειώνεται η δωρεά  37 στρατιωτικών οχημάτων, γεννητριών, πολυβόλων, ασύρματα τηλέφωνα,  κλπ,  συνολικής αξίας 137 χιλιάδων δολαρίων για τη βελτίωση των αλβανικών ενόπλων δυνάμεων.

Μάλιστα, κατά την τελετή παράδοσης, σε στρατόπεδο πλησίον των Τιράνων, μίλησε η νέα τότε υπουργός Άμυνας Μίμη Κοδέλι,  η οποία ευχαρίστησε τον Τούρκο πρέσβη, Χινταγέτ Μπαϊρακτάρ, ενώ ο στρατιωτικός ακόλουθος της τουρκικής πρεσβείας διάβασε μήνυμα του επικεφαλής του τουρκικού Γενικού Επιτελείου, Ντεζντέτ Όζελ:

«Η Αλβανία και η Τουρκία έχουν 500 χρόνια κοινής ιστορίας, οι Αλβανοί είναι αδέλφια μας. Η Αλβανία έγινε σύμμαχός  μας στο ΝΑΤΟ. Η Αλβανία παρά του ότι είναι μια μικρή χώρα διαδραματίζει ενεργό ρόλο. Από το 1993, στο πλαίσιο του εκσυγχρονισμού του αλβανικού στρατού εργαζόμαστε μαζί για να τον κάνουμε έναν σύγχρονο στρατό. Η βοήθειά μας είναι τόσο στον εξοπλισμό όσο και στην παιδεία».

Οι πολυδιάστατες σχέσεις μεταξύ της Αλβανίας και της Τουρκίας,  έλαβαν μια δυναμική μορφή,  όταν η νέα κυβέρνηση του Έντι Ράμα ανήλθε στην εξουσία τον Σεπτέμβριο του 2013.

Άρχισαν εντατικές συναντήσεις μεταξύ των ηγετών του αλβανικού κράτους και της Τουρκίας με κυρίαρχο θέμα την εμβάθυνση της συνεργασίας στον στρατιωτικό τομέα. 

Σύμφωνα με αλβανικά δημοσιεύματα  λίγους μήνες μετά την επίσκεψη του πρωθυπουργού  Έντι Ράμα στην Άγκυρα και αρκετές εβδομάδες πριν από την επίσκεψη του Τούρκου πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην Αλβανία, Αλβανοί στρατιωτικοί θα μεταβούν στην Τουρκία για εντατική εκπαίδευση ‘στο πλαίσιο της ανάπτυξης  της στρατιωτικής δύναμης της Αλβανίας στα Βαλκάνια».

Στις 4 Ιουνίου του 2015 τουρκικά δημοσιεύματα σημειώνουν τη στρατιωτική βοήθεια της Τουρκίας προς τον αλβανικό στρατό στο πλαίσιο της στρατιωτικής συνεργασίας μεταξύ της Τουρκίας και της Αλβανίας.

 Χορηγήθηκαν  δωρεάν 27 οχήματα τύπου ‘Land Rover’.  Σε ειδική τελετή για την παράδοση των οχημάτων αυτών ο πρέσβης της Τουρκίας στην Αλβανία, Χινταγέτ Μπαϊρακτάρ τόνισε ότι η βοήθεια αυτή προβλέπεται από τις στρατιωτικές συμφωνίες και καλύπτουν την περίοδο 2010- 2013.

Συγχρόνως τουρκικά δημοσιεύματα αναφέρονται στην βάση  του τουρκικού πολεμικού ναυτικού στην Αυλώνα και τονίζουν ότι υπηρετούν Τούρκοι στρατιώτες που εναλλάσσονται ανά εξάμηνο. Σημειώνεται, μάλιστα, ότι 4 αξιωματικοί, 5 υπαξιωματικοί και 14 στρατιώτες βρίσκονται σε υπηρεσία σε 24^η βάση.

Τούρκικο δημοσίευμα της 21 Δεκεμβρίου του 2015 (savunmaveteknoloji.com) αναφέρει ότι στην 28^η Μηχανοκίνητη  Ταξιαρχία στην Άγκυρα βρίσκονται Αλβανοί στρατιωτικοί μαζί με Σκοπιανούς οι οποίοι εκπαιδεύονται από τον τουρκικό στρατό. Μέρος των μαθημάτων είναι και η εκμάθηση της τουρκικής γλώσσας.

Δημοσίευμα της  29^ης Φεβρουαρίου του 2016 (yenicaggazetesi.com.tr) σημειώνει ότι η Τουρκία  έχει μια συνεχή στρατιωτική παρουσία  στην Αλβανία, το Αζερμπαϊτζάν και το Ιράκ και γίνονται προσπάθειες για δημιουργία βάσης στη Σομαλία.

Τον Ιούνιο του 2016, ο πρωθυπουργός της Αλβανίας, Έντι Ράμα, δήλωσε κατά τη διάρκεια της τελευταίας ημέρας της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του ΝΑΤΟ, που  πραγματοποιήθηκε στα Τίρανα ότι η χώρα είναι έτοιμη να δεχθεί στο έδαφός της στρατιωτική βάση του ΝΑΤΟ.

Την ίδια στιγμή, η υπουργός Άμυνας της Αλβανίας Μίμη Κοδέλι, δήλωσε ότι  η χώρα, παρά τη μικρή της συμβολή -από οικονομικής απόψεως, θα αυξήσει μέχρι το τέλος του 2016 τις αμυντικές δαπάνες της κατά 12%.

Τον Δεκέμβριο του ιδίου έτους, αλβανικά δημοσιεύματα, τονίζουν ότι η Τουρκία είναι προσηλωμένη στην ενίσχυση της στρατιωτικής δύναμης της Αλβανίας, ιδιαίτερα τώρα που ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, Νίκος Κοτζιάς και ο υπουργός Άμυνας, Πάνος Καμμένος, απείλησαν ανοικτά την Αλβανία, οι οποίοι υπενθύμισαν τη στρατιωτική υπεροχή και την οικονομική δύναμη της Ελλάδας. 

Στο πλαίσιο αυτό η Τουρκία δήλωσε ότι θα ενισχύσει περαιτέρω τον αλβανικό στρατό με εξοπλισμό, κατάρτιση και τεχνική βοήθεια (gazetatema.net).

Στην Αλβανία, όσο και στο Κοσσυφοπέδιο, τονίζεται συχνά ότι η Τουρκία βρίσκεται πάντοτε δίπλα στους Αλβανούς, ενώ αναφέρονται ως εχθρικές χώρες τόσο η Σερβία, όσο και η Ελλάδα.

--

Αναφορές:

http://savunmaveteknoloji.com/tskdan-arnavutluk-ve-makedonyali-askerlere-egitim/

http://www.milliyet.com.tr/adriyatik-teki-turk-ussu-gundem-2228426/

http://www.yenicaggazetesi.com.tr/turkiye-iki-ulkede-askeri-us-kuruyor-132294h.htm

http://www.echedoros-a.gr/2016/06/12.html

http://tungjatjeta.blogcu.com/turkiye-arnavutlari/2400309

http://www.dunya.com/gundem/tsk039dan-arnavutluk039a-askeri-yardim-haberi-231627

http://www.tuicakademi.org/turkiye-ve-arnavutluk-iliskileri/

http://www.oranews.tv/vendi/kodheli-kontrate-me-shba-per-250-mjete-te-blinduara/

http://telegrafi.com/nendetesja-turke-zbarkon-ne-portin-e-durresit/amp/

https://sot.com.al/politike/kupola-e-ushtris%C3%AB-shqiptare-zbarkon-p%C3%ABr-trajnim-n%C3%AB-turqi-aeroporti-i-ku%C3%A7ov%C3%ABs-baz%C3%AB-e

http://www.gazetatema.net/2016/12/06/ndihma-ushtarake-e-turqise-per-shqiperine-pas-kercenimit-grek-pse-u-frikesua-ministri-grek-i-mbrojtjes/

http://www.echedoros-a.gr/2017/04/blog-post_49.html

http://m.time.ikub.al/Lajme/17-03-20-Hapet-Zyra-e-re-e-Mobilizimit-ne-Korce-Kodheli-Organizimi-i-trupave-rezerviste-i-nevojshem-1.aspx

http://www.ntv.com.tr/galeri/dunya/tskdan-arnavutluk-ordusuna-yardim,q8Krhhv7UEe_BtYzKWTdUQ

--

The Hellenic Information Team

               

  Το παρόν άρθρο μεταφράστηκε και επιμελήθηκε από το  © Βαλκανικό Περισκόπιο -Γιῶργος  Ἐχέδωρος

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά  της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης  του ιστολογίου παραγωγής- http://www.echedoros-a.gr