Πως μεταβληθήκαμε από Έλληνες σε νεοέλληνες

«Αν ένας λαός βυθιστεί σε μεγάλη πνευματική σύγχυση αποδέχεται πιο εύκολα την ιδεολογία αντικατάστασης, σε αντίθεση με άλλον λαό, στον οποίον η έντονη πίστη και οι θρησκευτικές πεποιθήσεις αποτελούν έναν απόρθητο προμαχώνα» - (J.P. Μorin Commandant SECTARUS, κεφ. 9: Η Ψυχοπολεμολογία και κεφ. 10: Η χειραγώγηση των λαϊκών μαζών, σ.σ. 201-218)  

«Ο άνθρωπος είναι ψυχο-διασπάσιμος και ο τεχνικός της αποσταθεροποίησης θα του προσφέρει τα υλικά της ζύμωσης που θα επισπεύσει την σήψη των ιδεολογικών του πεποιθήσεων» -Commandant J.P. Μorin

                                          *******

Της Δάφνης Βαρβιτσιώτη, από το εξαιρετικό βιβλίο «“ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ”- Εξέλιξη ή Χειραγώγηση;» (αποσπάσματα σελ. 85-100)*

Θα σας θυμίσω ότι, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, εμείς οι Έλληνες, που προασπισθήκαμε τα σύνορά μας από την επίθεση των δυνάμεων του Άξονα, έστω και αν στο τέλος καμφθήκαμε, ήμασταν οι ήρωες της υφηλίου. Τότε, οι πάντες υποκλίνονταν στις δικές μας αξίες, στα δικά μας ιδανικά, στις δικές μας αρετές. Τότε, ο Ουίνστων Τσώρτσιλ είχε πει: «Τώρα δεν θα λέμε πια ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες».

Και ενώ, ως πολίτες, ήμασταν απίστευτα φτωχοί και η χώρα μας ήταν ρημαγμένη, είχαμε ως πρότυπα τον Ήρωα, τον Φιλόσοφοκαι τον Άγιο και ήμασταν πλούσιοι σε φιλότιμο, αυτοσεβασμό και υπερηφάνεια, διότι είχαμε αποδείξει ότι ήμασταν άξιοι, γενναίοι και ανδρείοι, δηλαδή αντάξιοι απόγονοι των Αρχαίων Ελλήνων, συνεχιστές της δοξασμένης Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και απόγονοι των Ηρώων του 1821. Με άλλα λόγια, τότε είχαμε βαθειά ριζωμένη την αυτοσυνειδησία του Έλληνα.

 Λίγα χρόνια αργότερα, εν καιρώ ειρήνης, αρχίσαμε να ακούμε ότι είμαστε Νεοέλληνες και ότι, ως Νεοέλληνες, είμαστε περιορισμένων αντιλήψεων, ηθικιστές, σεξουαλικά καταπιεσμένοι και καταπιεστικοί, προσκολλημένοι στο παρελθόν, γεμάτοι προλήψεις, προκαταλήψεις και δεισιδαιμονίες, σωβινιστές, ανάγωγοι, βρώμικοι, καλοπερασάκηδες, τεμπέληδες. Μας είπαν ότι έπρεπε πλέον να γίνουμε «προοδευτικοί», «ριζοσπαστικοί», «εξελιγμένοι», ότι έπρεπε οπωσδήποτε να αποκτήσουμε «ευρύτητα πνεύματος» και να γίνουμε «επιτέλους» Ευρωπαίοι. Τότε, βάλαμενερό στο κρασί των άξιων μας, βάλαμε κατά μέρος τα ιδανικά μας και υποκλιθήκαμε ενώπιον της «ανώτερης» Ευρώπης και των «εξελιγμένων» άξιων της. Έτσι, σχετικοποιήσαμε την ηθική μας, εγκαταλείψαμε το φιλότιμο μας και προσπαθήσαμε να εξευρωπαϊσθούμε και, κυρίως, να πλουτίσουμε.

Η Πρώτη Μεταβολή 

Τότε, υποστήκαμε την πρώτη μεταβολή στην ψυχοσύνθεση και την αυτοσυνειδησία μας.

Αλλάζοντας, προκειμένου να μοιάσουμε στο πρότυπό μας, τον Ευρωπαίο, όντως αποκτήσαμε την αυτοσυνειδησία τού Νεοέλληνα. Δηλαδή αποκτήσαμε, άθελά μας, την αυτοσυνειδησία ενός τύπου ανθρώπου με τεράστιο σύμπλεγμα εθνικής και πολιτιστικής κατωτερότητας.

Ως υπό διαμόρφωσιν Ευρωπαίοι, κάναμε προσπάθειες να «κατανοήσουμε» τα μέχρι πρότινος ακατανόητα και αδιανόητα, όπως, π.χ., τούς λόγους για τους οποίους μπορεί να είναι πράξεις αποδεκτές ο βανδαλισμός καταστημάτων ή ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, ή το κάψιμο της Σημαίας, ή ότι υπάρχουν και «μαλακά» ναρκωτικά, ή ότι η έκλυση ηθών, δηλαδή ο πανηδονισμός, ο διαστροφικός ερωτισμός, ή η ομοφυλοφιλία, αποτελούν αποδείξεις «προοδευτικότητας», ή ότι τα κίνητρα του Ιούδα μπορεί να ήταν αγαθά κ.ο.κ.. Βέβαια, εξακολουθούσαμε να μην τα κατανοούμε, αλλά αφού μας διαβεβαίωναν ότι αυτά οι Ευρωπαίοι τα καταλαβαίνουν, εμείς σωπαίναμε. Τότε, μας είπαν ότι η γλώσσα μας έπρεπε να «εξελιχθεί» σε ό,τι αφορά στην ορθογραφία και την γραμματική της και, ενθουσιασμένοι, το δεχθήκαμε! Αργότερα, με μεταμεσονύχτια τροπολογία της αφαίρεσαν τα πνεύματα και δύο από τους τρεις τόνους της. Και το δεχθήκαμε! Από την τηλεόραση και τον κινηματογράφο μας δόθηκαν νέα «εξελιγμένα» πρότυπα ζωής και συμπεριφοράς. Και τα υιοθετήσαμε!

Η Δεύτερη Μεταβολή

Παρ’ όλα ταύτα, η κατάσταση όχι μόνον δεν βελτιώθηκε, αλλά επιδεινώθηκε. Μας πληροφόρησαν ότι, ως λαός, δεν ήμασταν μόνο αγράμματοι, απαίδευτοι, ωχαδελφιστές, οπισθοδρομικοί, απολίτιστοι, σκληροί με τα ζώα, «προγονόπληκτοι», αλλά και «αντιδραστικοί», «δογματικοί», «σκοταδιστές», «θρησκόληπτοι», «μεσαιωνικοί», «φανατικοί», «μισαλλόδοξοι» και, τελευταίως, «εικονολάτρες», «φονταμενταλιστές» και «ταλιμπάν». Παρά το γεγονός ότι βοηθήσαμε με κάθε τρόπο τα πρώτα κύματα λαθρομεταναστών, μας αποκάλεσαν «ρατσιστές», μάς είπαν ότι είμαστε «ξενοφοβικοί» και εθνικιστές και ότι, ως εκ τούτου, είμαστε «εθνο-φυλετιστές», άρα αιρετικοί. Μας κατηγόρησαν και ως «φασίστες», ως «καταπιεστές μειονοτήτων» - εθνικών, θρησκευτικών και σεξουαλικών.

Οι κατηγορίες αυτές μας έστελναν το υποσυνείδητο μήνυμα ότι εξακολουθούσαμε να παραμένουμε Νεοέλληνες, ότι, δηλαδή, δεν είχαμε γίνει ακόμα σωστοί Ευρωπαίοι. Όχι μόνον πιστέψαμε τις κατηγορίες, αλλά - ξεχνώντας την πολύ σοφή λαϊκή ρήση, περί του τι συμβαίνει σε όποιον δεν παινεύει το σπίτι του - αρχίσαμε να αυτοκατηγορούμεθα ως λαός. Συγχρόνως, προσπαθήσαμε να «διευρύνουμε» ακόμα περισσότερο τις αντιλήψεις μας, να «απελευθερωθούμε» ακόμα πιο δραστικά από όσα μάς έλεγαν ότι αποτελούσαν τις «προλήψεις», τις «προκαταλήψεις», τους «δογματισμούς», τους «φανατισμούς» και τις «αγκυλώσεις» μας.

Τότε, γυρίσαμε τελείως πια την πλάτη στον Έλληνα και υιοθετήσαμε έναν νέο τρόπο σκέψης, που κάποιοι μας παρουσίασαν ως ιδέες του Διαφωτισμού. Αγνοήσαμε τις προειδοποιήσεις της ορθόδοξης θεολογικής σκέψης, ότι δηλαδή ο Διαφωτισμός απορρίπτει τον Χριστιανισμό και θεοποιεί τον άνθρωπο. Έτσι, ενστερνισθήκαμε μια σκέψη που γνωρίζαμε ότι απορρίπτει τον ένα εκ των δύο πυλώνων του δυτικού πολιτισμού(αφού ο δυτικός πολιτισμός θεμελιώθηκε αφ’ ενός μεν, επί του αρχαιοελληνικού πολιτισμού και, αφ’ ετέρου, επί του Χριστιανισμού). Τότε, ξεχάσαμε τον Ήρωα και, γυρίζοντας την πλάτη μας στον αρχαίο Φιλόσοφο, υποκλιθήκαμε σε ό,τι μας παρουσίασαν ως δυτικο-ευρωπαϊκή διανόηση, αφαιρέσαμε το καντήλι από τον Άγιο, τον βγάλαμε από το εικονοστάσι και τον μεταφέραμε στο σαλόνι, ως διακοσμητικό δείγμα βυζαντινής τέχνης (για να τον ξανα-θυμηθούμε ίσως μόνον ενώπιον ασθένειας ή θανάτου). Και περιμέναμε κάποιος να μας επαινέσει επιτέλους.

Όχι μόνο ουδείς μας επαίνεσε, αλλά οι κατηγορίες πολλαπλασιάσθησαν και εντάθηκαν. Με την διαφορά ότι άρχισαν πλέον να στρέφονται κατά του ιστορικού μας παρελθόντος. Παρα-ιστορικοί άρχισαν να λυμαίνονται τα ηλεκτρονικά και έντυπα Μ.Μ.Ε., διαχέοντας συκοφαντικές, ανιστόρητες ή μονομερείς εκδοχές της Ιστορίας μας. Το Μουσείο Ευρωπαϊκής Ιστορίας στο Στρασβούργο αρνήθηκε να συμπεριλάβει οτιδήποτε ελληνικό. Επιφανείς καθηγητές επέμεναν ότι προερχόμαστε από τούς ιστορικά ανύπαρκτους Ινδοευρωπαίους, ότι το αλφάβητό μας είναι φοινικικό και ότι είχε δίκιο ο Φλαμεράγιερ, ότι δηλαδή ουδεμία σχέση έχουμε με τους Αρχαίους Έλληνες. Ακόμα και από το εξωτερικό προσκλήθηκαν καθηγητές, προκειμένου να μας πουν ότι ο Φίλιππος ο Β’ ήταν, όπως και όλοι οι  Αρχαίοι Έλληνες, ομοφυλόφιλος. Άλλοι ανέλαβαν να μας πληροφορήσουν ότι ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν μέθυσος, ομοφυλόφιλος, ιμπεριαλιστής καί – φυσικά - «σφαγέας των λαών». Επίσημα χείλη μας πληροφόρησαν ότι η Επανάσταση του 1821 έγινε από «κάτι ξυπόλυτους», που δεν εξετίμησαν την ήρεμη και ειρηνική ζωή των Ελλήνων επί Τουρκοκρατίας! Άλλοι ανέλαβαν να μας πληροφορήσουν ότι το 1821 έγινε από τούς Αλβανούς (!) ότι ο Κολοκοτρώνης ήταν, κατ’ άλλους μεν,  Αλβανός, κατ’ άλλους δε, δολοφόνος, ότι ο Μακρυγιάννης ήταν τοκογλύφος και άλλα ων ουκ έστιν αριθμός.

Η Τρίτη Μεταβολή

Ανυποψίαστοι αποδέκτες των μεθοδεύσεων αποδόμησης που χρησιμοποιεί ο Νέος Διαφωτισμός, έχοντας ήδη διαβρωμένη την αυτο-συνειδησία μας ως Νεοέλληνες, με αποτυχημένη την μετάλλαξή μας σε Ευρωπαίους, με αποσυντονισμένη την Λογική μας και με διαλυμένη την βούλησή μας, ήμασταν πλέον έτοιμοι να αποδεχθούμε αδιαμαρτύρητα οτιδήποτε. Έτσι, πιστέψαμε ότι«όλες οι θρησκείες είναι ίδιες», ότι «όλοι οι λαοί είναι ίδιοι», ότι«όλοι οι πολιτισμοί είναι ίδιοι», ότι τα σύνορα είναι δήθεν ευρωπαϊκή επινόηση του 19ου αιώνα. Πιστέψαμε επίσης ότι ουδέποτε υπήρξαμε ενιαίο Έθνος, αλλά ότι πάντα ήμασταν συνονθύλευμα εθνοτικών, φυλετικών και θρησκευτικών μειονοτήτων, τις όποιες, όμως, οι ίδιοι καταπιέζουμε (!) και ότι, συνεπώς, οφείλουμε να ντρεπόμαστε. Η ντροπή και οι ενοχές άρχισαν να διαβρώνουν εντός μας οποιαδήποτε αυτοσυνειδησία, προς μεγάλη ικανοποίηση των φορέων τού Νέου Διαφωτισμού.

Αρχίσαμε, δηλαδή, να αμφισβητούμε το Ιστορικό μας παρελθόν και, στην συνέχεια, αρχίσαμε να το κατηγορούμε εμείς οι ίδιοι και, τέλος, ο ένας μετά τον άλλο να το απορρίπτουμε. Τότε, ήταν πού έσπασε μέσα μας και ο τελευταίος κρίκος της αλυσίδας της Ιστορίας που μας συνέδεε πνευματικά, συναισθηματικά και συνειδησιακά με το παρελθόν μας και με τα παλαιά πρότυπά μας: τον Ήρωα και τον Φιλόσοφο.

Γνώριζαν ότι, με την βοήθεια του Νέου Διαφωτισμού, είχαμε μεταβληθεί σε έναν τύπο ανθρώπου που, όπως λέει με κρυφή ειρωνεία ο Φουκουγιάμα, «αρκείται στο να παραμένει στο σπίτι του, αυτο-θαυμάζοντας την ευρύτητα του νου του και την έλλειψη φανατισμού του».  

Πράγματι, στο βιβλίο του «Ο Τελευταίος Άνθρωπος στο  Τέλος της Ιστορίας», το 1992, ο Φουκουγιάμα αναφέρεται στον σύγχρονο δυτικοευρωπαΐο ως σε έναν αποδυναμωμένο πλέον άνθρωπο και τον χαρακτηρίζει «άνθρωπο χωρίς σθένος» -εννοώντας, βέβαια «άνθρωπο χωρίς βούληση», αν όχι άνθρωπο εκφυλισμένο και παρηκμασμένο.

* ΚΟ: Το βιβλίο αυτό της Δάφνης Βαρβιτσιώτη, ιστορικού – αρχαιολόγου, είναι ένα συγκλονιστικό, αποκαλυπτικό βιβλίο που κυριολεκτικά «ρούφηξα» κάποιες ήσυχες ημέρες του φετινού Αυγούστου. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όσους όχι μόνο δεν θέλουν να «χειραγωγούνται», αλλά ενδιαφέρονται να έχουν εφόδια στη μάχη κατά του «νέου πολιτισμού» που μας θέλει ομογενοποιημένους - μαζοποιημένους, με μια συνείδηση προσαρμοσμένη προς τα ζητούμενα της παγκοσμιοποιημένης Νέας Εποχής.

Ο Commandant J. P. Morin, είναι ταγματάρχης της γαλλικής αστυνομίας, από τους πρώτους που ασχολήθηκαν στη Γαλλία και παγκοσμίως με το φαινόμενο των σεκτών και ειδικότερα με την υποδούλωση ανθρώπων στις σέκτες μέσω της διανοητικής χειραγώγησης. Το κλασικό βιβλίο του είναι το «Sectarus. Le violeurde conscience».

πηγή

Ελληνορθόδοξη Ναοί της περιοχής Κορυτσάς - Kisha Orthodhokse të zonës së Korçës

Kisha e Shën Gjergjit në Shipskë

Kisha e Shën Gjergjit në Shipskë gjendet në hyrje të fshatit rreth 5 km larg Voskopojës(25km larg qytetit të Korcës). Është ngritur në shek 17 dhe i përket grupit të bazilikave të Voskopojës. Është bazilikë trenefshe me sistem mbulimi të përbërë prej qemerësh kupolash dhe harqesh. Dy rradhë kolonash e ndajnë hapësirën e naosit në tre nefe. Kisha e Shën Gjergjit është pikturuar në shek.17. Një ambient i kishës, në anën jugore, i është kushtuar Shën Naumit. Kjo është një shtesë e vonshme. Kishëza e Shën Naumit është pikturuar në shek.18. 

Ναός Αγίου Γεωργίου Σίπσκα (Υπισχίας).

Ο Ναός Αγίου Γεωργίου Σίπσκα (Υπισχίας) βρίσκεται στην είσοδο του ομωνύμου χωριού το οποίο βρίσκεται 5 χλμ μακριά από την Μοσχόπολη ( 25 χλμ από την Κορυτσά). Κτίστηκε το 17 αιώνα και ανήκει στην ομάδα των βασιλικών ναών της Μοσχοπόλεως. Ο ναός είναι τρίκλινος Βασιλικός με σύστημα κάλυψης αποτελούμενο από καμάρες, θόλους και τόξα. Δύο σειρές από κίονες και χωρίζουν τον κύριο ναό σε τρείς κλίτες. Ο ναός του Αγίου Γεωργίου έχει τοιχογραφηθεί κατά τον 17 αι. Ένας χώρος του ναού στην νότια πλευρά, έχει αφιερωθεί στον Όσιο Ναούμ. Αυτός είναι ένας χώρος του ναού που προστέθηκε αργότερο. Το παρεκκλήσι  του Οσίου Ναούμ έχει αγιογραφηθεί τον 18 αιώνα.

Kisha e Ristozit.

Kisha e Ristozit ndodhet në fshatin Mborje, 2 km larg qytetit të Korcës, në juglindje të Shqipërisë. Është ndërtuar në shek.14, kur kjo zonë ishte në varësi të principatës së Muzakajve. Kisha përbëhet nga naosi I cili ka një planimetri kryqi të brendashkruar pa mbështetje të lirë dhe nga hajati. Pikturimi I kishës është bërë në vitin 1389. Ajo është rënuar pjesërisht nga inkuzicionet turke. Më pas kisha është ringritur me teknikën e vjetër. Është shpallur monument kulture në vitin 1974.

Ναός της Αναλήψεως στην Εμπορία Κορυτσάς

Ο Ναός της Αναλήψεως βρίσκεται στο χωριό Εμπορία, 2 χλμ μακριά από την Κορυτσά, στα νοτιοανατολικά της Αλβανίας. Έχει κτιστεί το 14 αιώνα όταν η περιοχή αυτή άνηκε στον Πριγκιπάτο των Μουζακέων. Ο Ναός αποτελείτε από το κύριο ναό που είναι σχεδιασμένο κατά τον τύπο του εγγεγραμμένου σταυροειδούς  χωρίς στήριξη και από το νάρθηκα. Η αγιογράφηση του ναού έχει γίνει  το 1389.  Αυτό εν μέρει έχει καταστραφεί από της τουρκικές λεηλασίες. Αργότερα ο ναός έχει ανακαινιστεί με παλαιές μεθόδους. Είναι μνημείο πολιτισμού από το 1974.

Manastiri i Shën Pjetrit në Vithkuq

Manastiri i Shën Pjetrit ndodhet rrëzë një kodre në afërsi të fshatit Vithkuq rreth 23 km larg qytetit të Korcës, në juglindje të Shqipërisë. Është ndërtuar në shek.18. Në manastir zhvilloheshin aktivitete kulturore, arsimore e kishtare. Afresket, janë pikturuar nga vëllezërit Zografi, ndërsa ikonostasi është punuar nga dy mjeshtra të zonës së Oparit. Është një ansambël kishtar me kupolë. Catia është e mbuluar me rasa guri. Në krah të manastirit është edhe kisha e Shën Kozmait e Damianit. Në këtë kishë rruheshin eshtrat e të vdekurve. Edhe sot ka rreth 200 kafka dhe eshtra njerzish. Manastiri I Shën Pjetrit është shpallur monument kulture në vitin 1948.Është I vizitueshëm në cdo stinë të vitit.

Η Ιερά Μονή Αγίου Αποστόλου Πέτρου  στο Βυθκούκι Κορυτσάς.

Η Ιερά Μονή Αγίου Αποστόλου Πέτρου βρίσκεται στην βάση ενός λόφου στο χωριό Βυθκούκι  23 χλμ από την πόλη της Κορυτσάς, στα νοτιοανατολικά της Αλβανίας. Έχει κτιστεί το 18 αιώνα. Η  Ι. Μονή ανέπτυσσε εκκλησιαστικό, εκπαιδευτικό και πολιτιστικό έργο. Η αγιογράφηση έγινε από τα αδέρφια Ζωγράφου, ενώ το εικονοστάσι έχει δουλευτεί από δύο μάστορες της περιοχής Οπάρεος. Είναι ένα εκκλησιαστικό σύνολο με τρούλλο. Η σκεπή έχει καλυφτεί από πέτρινες πλάκες. Στο πίσω μέρος του καθολικού βρίσκεται και ο Ναός Αγίων Αναργύρων. Στο ναό είναι το οστεοφυλάκιο των κεκοιμωμένων μοναχών . Σήμερα βρίσκονται περίπου 200 κάρες μοναχών. Η Ιερά Μονή ανήκει στα μνημεία πολιτισμού από το 1948. Μπορεί κανείς να την επισκεφτεί κάθε εποχή του χρόνου και αφού έρθει σε επαφή με τον πατέρα Δημήτριο Πρίφτη.  

Kisha e Shën Thanasit

Kisha ndodhet në fshatin Voskopojë, 21 km larg qytetit të Korcës, në pjesën juglindore të Shqipërisë. Është ndërtuar mbi një kodër. Është tipike e periudhës pasbizantine. Disa mbishkrime greqisht, në fasadën jugore, tregojnë se kisha është ndërtuar në vitin 1724 nga arkitektë nga fshati Krime, pranë Kosturit. Dallohet për zbukurimet e jashtme me copa qeramike dhe me gurrë shumëngjyrësh të futur në muraturë. Nga galeria e jashtme, e përbërë prej harqesh, shkohet në brendësi të kishës përmes një porte që ndodhet në pjesën jugore. Kreu shtatëcepësh i kishës paraqet një muraturë me gurrë qemeri të zbukuruar me shpendë dhe motive bimore.

Kisha e Shën Thanasit është një nga stolitë e cmuara të Voskopojës, pasi paraqet një ansambël pikturash murale, të realizuar nga vëllezërit Kostandin dhe Athanas Zografi në vitet 1744-1745. Nga brenda, kisha është e ndarë me rradhë kolonash në tri anijata. Në anën lindore, hijeroren e ndan nga anijatëzat, ikonostasi. Mbulesa e brendëshme e ndërtesës përbëhet nga kupola me varse që flenë sipër harqeve dhe nga kube muri. Një strukturë druri mban rasat e catisë, që mbulojnë kupolat nga jashtë. 
Është shpallur monument kulture në vitin 1948.

Ναός Αγίου Αθανασίου

Ο Ναός βρίσκεται στην Μοσχόπολη Κορυτσάς, 21 χλμ από την πόλη της Κορυτσάς, στην νοτιανατολική πλευρά της Αλβανίας. Έχει κτιστεί πάνω σε λόφο. Είναι τυπικός ναός της μεταβυζαντινής περιόδου. Μερικές επιγραφές στα Ελληνικά στην νότια πλευρά, δείχνουν πως έχει κτιστεί το 1724 από αρχιτέκτονες της πόλης Κριμέα, δίπλα στην Καστοριά. Διακρίνεται για την εξωτερική διακόσμηση με κεραμικά και με χρωματιστές πέτρες που έχουν εισαχθεί στο τοίχο. Η εξωτερική στοά, αποτελείτε από τόξα και σε οδηγεί στο εξωτερικό του ναού μια πόρτα που βρίσκεται νότια. Η επτάγονη είσοδος του ναού παρουσιάζει πέτρινο τοίχοδομία. Διακοσμημένες αψίδες σχεδιασμένες με μοτίβα πτηνών και φυτών.

Ο Ναός του Αγίου Αθανασίου είναι ένα από τα ανεκτίμητα στολίδια της Μοσχοπόλεως , αφού παρουσιάζει ένα σύνολο τοιχογραφιών, που έχουν αγιογραφηθεί από τον Κωνσταντίνο και Αθανάσιο Ζωγράφου, κατά το 1744-1745. Εσωτερικά, ο ναός είναι διαχωρισμένος με κιονοστοιχίες σε τρείς κλιτές. Στην ανατολική πλευρά, το Ιερό το χωρίζει από τις κλιτές το εικονοστάσι. Η εσωτερική κάλυψη του κτιρίου αποτελείται από τρούλους με κρεμάστρες που αναπαύονται πάνω στα τόξα, τοίχωμα θόλου. Ξύλινη δομή στηρίζει τις σανίδες τις σκεπής που καλύπτουν τους τρούλους εξωτερικά. Είναι μνημείο πολιτισμού από το 1948.

Kisha e Shën Nikollës (Voskopojë)

Kisha ndodhet në fshatin Voskopojë, 21 km larg qytetit të Korcës, në pjesën juglindore të Shqipërisë. Ajo ndodhet vetëm pak metra larg qëndres se Voskopojes. Është ndërtuar në dekadën e dytë të shek.18. Ka formë klasike të mesjetës së vonë. Në kishë ruhen afreske të vjetra që prezantojnë rreth 100 figura biblike. Realizimi I pikturave murale është mundësuar nga piktorët Kostandin e Athanas Zografi dhe David Selenica.

Në hyrje është kambanarja, e ndërtuar, si e gjithë kisha, me gurrë. Në oborrin e kësaj kishe gjendet edhe varri i një ushtaraku francez të rrënë në Luftën e Parë Botërore.

Kisha e Shën Nikollës është shpallur monument kulture në vitin 1948.

Ναός Αγίου Νικολάου

Βρίσκεται στην Μοσχόπολη, 21 χλμ από την πόλη της Κορυτσάς, στην νοτιανατολική πλευρά της Αλβανίας. Πολύ κοντά με το κέντρο της Μοσχοπόλεως. Έχει κτιστεί κατά την δεύτερη δεκαετία του 18 αιώνα. Έχει την κλασσική μορφή του Ύστερου Μεσαίωνα. Στο ναό σώζονται παλαιές αγιογραφίες που περιέχουν τουλάχιστον 100 μορφές αγίων. Οι αγιογραφίες έχουν αγιογραφηθεί από τον Κωνσταντίνο και των Αθανάσιο Ζωγράφου και τον Δαβίδ Σελενίτσα. Στην είσοδο το καμπαναριό είναι πέτρινο όπως όλος ο ναός. Στην αυλή του ναού βρίσκεται και ο τάφος ενός γάλλος στρατιώτης που σκοτώθηκε κατά το Α Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Άγιος Νικόλαος είναι μνημείο πολιτισμού το 1948.

ΕΛΛΑΣ ΘΥΜΗΣΟΥ…. Σὲ ἠπάτησαν οἱ μεγάλοι. Καὶ σὺ ἐξακολουθεῖς νὰ τους πιστεύης;

«ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ» Ιουνίου 1957, φ.195

Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστινου Καντιώτου

«…’H Ἑλλάς, ἕρμαιον τῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς τῶν μεγάλων ἐθνῶν, ἔχει δοκιμάσει πολλὰς πικρίας καὶ ἀπογοητεύσεις μέχρι τοῦδε ἀλλʼ ἐν τούτοις δὲν ἐννοεῖ νὰ σωφρονισθῆ. Λησμονεῖ εὐκόλως τὰς συμφορὰς ἐκ τῆς προδοσίας καὶ ἀπιστίας τῶν συμμάχων της, Ἑλλάς! Ἐνθυμήθητι μερικὰς ἡμερομηνίας τῆς πολιτικῆς σου ζωῆς. Ἐνθυμήθητι τὰς μαύρας ἐκείνας ἡμέρας τοῦ Σεπτεμβρίου τοῦ 1922, κατὰ τὰς ὁποίας ἑκατομμύριον ὀρθοδόξου λαοῦ εἶχε συρρεύσει εἰς τὴν παραλίαν τῆς Σμύρνης. Καὶ ἐνῶ τὰ θωρηκτὰ τῶν μεγάλων δυνάμεων, τῶν λεγομένων συμμάχων, θὰ ἡδύναντο μὲ ὁλίγας ὁμοβροντίας τῶν τηλεβολῶν των νὰ τρέψουν εἰς ἄτακτον φυγὴν τὰς ἀγέλας τῶν θηρίων τῆς Ἄγαρ, ποὺ κατεσπάρασσον τὰ ἄοπλα πλήθη, αὐτοὶ ἀπαθῶς ἐθεῶντο τὴν ἐθνικήν μας ἐκείνην συμφοράν… Ἐνθυμήθητι τὴν 6 Σεπτεμβρίου 1955 κατὰ τὴν ὁποίαν ἡ ἐν Κων)πόλει παροικία τῶν Ἑλλήνων παρεδίδετο εἰς τὸ πῦρ καὶ εἰς τὴν ἀτίμωσιν. Ἑλλάς! Οἱ σύμμαχοί σου οὐδὲν ἐπέδειξαν οὐσιαστικὸν ἐνδιαφέρον. Ὤ καὶ ἐὰν ἐθραύετο ἕνας καὶ μόνον ὑαλοπίναξ τῆς ἰδικῆς των πρεσβείας καὶ ἐρραπίζετο ἕνας καὶ μόνον ἰδικός των πολίτης! Ἐντὸς ὀλίγων ὡρῶν ὑπεράνω τοῦ οὐρανοῦ θὰ ἐνεφανίζοντο σμήνη βομβαρδιστικῶν ἀεροπλάνων καὶ θὰ ἠπειλεῖτο μὲ καταστροφὴν ἡ βιαιοπραγήσασα πόλις. Ἑλλάς! Ἐνθυμήθητι τὰς συνεδριάσεις τοῦ Ὀργανισμοῦ τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν, κατὰ τὰς ὁποίας ἐπὶ δικαίων αἰτημάτων σου οὐδεμία αὐτῶν ἐλήφθη ἀπόφασις, διότι τὰ μεγάλα ἔθνη παίζουν τὴν διελκυστίνδα τῶν συμφερόντων των. Ἑλλάς! Ἐνθυμήθητι…

Ἐὰν ἀφαιρέσης τὸν Ναυαρῖνον, ποὺ δὲν ἧτο ἐπίσημος ἐνέργεια τῶν «χριστιανικῶν» κυβερνήσεων τῆς Εὐρώπης, ἀλλʼ ἐκδήλωσις ἀγανακτήσεως τῶν ναυάρχων, ποῖαι εἶνε αἱ πρὸς σὲ ἀληθεῖς ὑπηρεσίαι τῶν λεγομένων συμμάχων σου; Σὲ ἠπάτησαν οἱ μεγάλοι. Καὶ σὺ ἐν τούτοις ἐξακολουθεῖς νὰ πιστεύης εἰς τοὺς λόγους τῶν περισσοτέρων ἀπὸ ὅ,τι πιστεύεις εἰς τὰ δόγματα τῆς ἀμωμήτου πίστεως, τὰ ὁποῖα ἀπεκαλύφθησαν εἰς τὸν κόσμον, διὰ τῆς φωνῆς τῶν Προφητῶν καὶ πρὸ παντὸς διὰ τοῦ λόγου τοῦ Υἱοῦ τοῦ Ἀνθρώπου, τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Καὶ λοιπὸν τὶ σεῖς θετικὸν ἔχετε νὰ προτείνετε; θὰ μᾶς ἐρωτήσητε. Ἀπαντῶμεν: Ὑπὲρ πᾶσαν ἐξωτερικὴν πολιτικὴν ἀμφιβόλου ὠφελείας, ὑπὲρ τῆς ὁποίας κόπτονται οἱ πολιτικοί μας ἀρχηγοί, μία εἶνε ἡ πολιτική, ἡ ὁποία 100% θὰ ἀσφαλίση τὸ πολυπαθὲς ἡμῶν ἔθνος. Καὶ ἡ πολιτικὴ αὐτή,μὴ γελᾶτε ὦ ἄπιστοι καὶ ἀσεβεῖς, εἶνε Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΗΣΑΪΟΥ. Αὐτὴ συνιστά, ἵνα ἡ μικρὰ Ἑλλὰς εἰς τὰς πονηρὰς αὐτὰς ἡμέρας ἐπιζητήση, ὑπὲρ πᾶσαν ἄλλην συμμαχίαν, τὴν συμμαχίαν μετὰ τῆς κραταιάς, τῆς πανισχύρου, τῆς ἀηττήτου δυνάμεως τοῦ Κυρίου.

Ἀλλὰ μία τοιαύτη συμμαχία διὰ νὰ γίνη ζῶσα πραγματικότης καὶ νὰ φέρη τὰ λαμπρὰ ἀποτελέσματα αὐτῆς προϋποθέτει πίστιν ἀκλόνητων τῶν Ἑλλήνων κατὰ τὸ ρῆμα τοῦ Προφήτου: «Ἐὰν μὴ πιστεύσητε οὐδὲ μὴ συνιῆτε» (Ἡσ. 7, 9). Προϋποθέτει ἐν Ἑλλάδι Νινευϊτικὴν μετάνοιαν, καθαρμὸν τοῦ Γένους, κοινωνικὴν δικαιοσύνην. Διότι ἡ ἠθική, κοινωνικὴ καὶ θρησκευτικὴ κατάστασις τῆς Πατρίδος εἶνε χειροτέρα ἐκείνης, τὴν ὁποίαν μὲ τὸ ἐξαπλοῦν οὐαὶ ἐκαυτηρίαζεν ὁ προφήτης Ἡσαΐας. Ἡ πλεονεξία ἐν τῶ ἔθνει ἡμῶν ὁργιάζει. Ἀμύθητα πλούτη συνεσωρεύθησαν εἰς τοὺς ὀλίγους. Κατὰ τινα ἐπίσημον ἔκθεσιν οἰκονομικοῦ συμβούλου ξένης Πρεσβείας 500 οἰκογένειαι δεσπόζουν τῆς οἰκονομικῆς ζωῆς τῆς χώρας. Φοβερὰ δὲ τις ἀνεργία πλήττει ἑκατοντάδας χιλιάδων Ἑλλήνων, οἱ ὁποῖοι ἐγκαταλείπουν τὴν πάτριον γῆν διὰ νὰ εὕρουν οἰκτρὸν θάνατον εἰς τὰ βάθη τῶν ἀνθρακωρυχείων τοῦ Βελγίου. Χθὲς διὰ 20 θέσεις ὑπαλλήλων τοῦ ΙΚΑ προσῆλθον 1.800 ὑποψήφιοι. Στενοχωρία οἰκονομική, ἀλλὰ καὶ ἀλόγιστος σπατάλη χρημάτων εἰς κέντρα διασκεδάσεως, καθημεριναὶ μέθαι καὶ κραιπάλαι, δεξιώσεις καὶ χοροεσπερίδες, ἐκδρομαὶ φυσιολατρικαί, ἐπιδείξεις γυμνῶν σαρκῶν, χαρτοπαίγνια, προικοθηρίαι, ἀγοραπωλησίαι ἀνδρικῶν κρεάτων, διαλύσεις γάμων, σκάνδαλα οἰκογενειακά, ἰδοὺ τὸ βρωμερὸν ρεῦμα ἐν μέσω τοῦ ὁποίου κυλίεται ἡ ζωὴ τῶν λεγομένων ἀριστοκρατικῶν κύκλων τῆς Πατρίδος. Ἀγέλαι πορνῶν καὶ παλλακίδων, ποὺ ἔζων πρὸ τινος ἐντὸς τῶν περιορισμένων οἴκων, ἐξεχύθησαν εἰς δρόμους, ποὺ κατέκλυσαν ξενοδοχεῖα, πλάζ, παραλίας, νήσους. Τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ βλασφημεῖται δημοσία. Ἄθεοι δημοσιογράφοι ὀνομάζουν τὸ σκότος φῶς καὶ τὸ φῶς σκότος. Πορνικὰ περιοδικὰ καὶ ἐφημερίδες, μὲ πρωτοφανεῖς σκανδαλώδεις εἰκόνας καὶ περιεχόμενον προκλητικώτερον ἀκόμη, στολίζουν τὰ περίπτερα καὶ διαφημίζονται ἀπὸ τοῦ ραδιοφωνικοῦ σταθμοῦ. Καὶ κατόπιν τούτων τῶν συμπτωμάτων τῆς παρακμῆς περιμένομεν, ὡς οἱ ἄφρονες Ἰουδαῖοι, νὰ σωθῶμεν ἐκ τῶν ἔξω, ἐκ τῆς συμμαχίας μετὰ τῶν μεγάλων δυνάμεων!!!

* * *

Ἀγαπητοί μας συμπατριῶται Ἕλληνες! Ὅσοι πιστεύετε ἀκραδάντως εἰς τὸν Κύριον γίνετε θερμοὶ κήρυκες τῆς πολιτικῆς, τὴν ὁποίαν προτείνει ὁ προφητικὸς λόγος.Σύμμαχός μας κραταιὸς ἔστω ὁ Θεός. Ἰδοὺ τὸ σύνθημά μας.

Ἐὰν ὑπῆρχε μία κυβέρνησις, ἡ ὁποία νὰ ἐσκέπτετο καὶ νὰ ἐνήργει χριστιανικῶς, ἕν θὰ ἧτο τὸ κύριον μέλημα αὐτῆς:Ἡ ἐπαναφορά, ἡ ἔνταξις τῆς Ἑλλάδος εἰς τὴν φωτεινὴν εὐθείαν τροχιὰν τῆς συμμαχίας τοῦ Θεοῦ, ἐκ τοῦ Ὁποίου ἔχει ἀπομακρυνθῆ τεραστίως πλανωμένη εἰς τὰς ἀβύσσους τῆς ἐξωτερικῆς, ματαίας, σατανικῆς πολιτικῆς.

Ἑλλάς, προσφιλής μας Πατρίς! Ἄκουσε τὴν φωνὴν τῆς αἰωνιότητος. Πλησίασε καὶ πάλιν τὸν Θεὸν τῶν Πατέρων σου. Κήρυξον τριήμερον νηστεῖαν καὶ κλαῦσον διὰ τὰ πολλὰ τῶν υἱῶν καὶ θυγατέρων σου ἀνομήματα. Ἐξάλειψον ἐκ τῶν ὁδῶν καὶ πλατειῶν πᾶσαν ἀσχημίαν. Σβέσον τὴν πυρκαϊὰν τῆς βλασφημίας. Τίμησον τὴν Κυριακὴν ἡμέραν. Πάταξον τὴν κλοπήν, τὴν ἁρπαγήν, τὴν πλεονεξίαν. Ἀνακούφισον τὸν πτωχὸν λαόν. Σφράγισον τὰ ποικίλα κέντρα τῆς διαφθορᾶς.Καῦσον τὰς πορνικὰς ἐφημερίδας καὶ περιοδικά. Λάβε αὐστηρὰ μέτρα κατὰ τῆς γενοκτονίας, τοῦ φοβερωτέρου τούτου ἐγκλήματος, ὅπερ ἐνεργοῦν ἐν τοῖς κόλποις τῶν Ἑλληνικῶν οἰκογενειῶν μαῖαι καὶ ἰατροί, οἱ ὁποῖοι καυχῶνται διὰ τὸ πλήθος τῶν ἐκτρώσεων. Ἄκουσον τὴν ἐκ τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἐρχομένην φωνὴν τοῦ ἠγουμένου τῆς Ἱ. Μ. Ἁγίου Διονυσίου π. Γαβριήλ, ὅστις καὶ μὲ ἰδιαίτερον βιβλίον, ὅπερ ἐσχάτως ἐξέδωκε, κρούει τὸν κώδωνα τοῦ κινδύνου ἐκ τῆς παιδοκτονίας. Ἀπαγόρευσον τὰ σίκερα, τὰ οἰνοπνευματώδη ποτά, τὰ τυχερὰ παίγνια, τὰ ἱπποδρόμια, τὰ φεστιβάλ, τὰς κρουαζιέρας, τοὺς αἰσχροὺς χορούς, τοὺς εἰδωλολατρικοὺς καρναβάλους, τὰ αἰσχρὰ καλλιστεῖα, τὰ μικτὰ λουτρά. Ἑλλὰς ἁγνίσθητι… Ἔκκλινον ἀπὸ κακοῦ καὶ ποίησον ἀγαθόν.

Καὶ πρῶτον ὅπερ μετανοοῦσα καὶ ἐπιστρέφουσα πρὸς τὸν Θεὸν πρέπει νὰ πράξης εἶνε ἡ ἐκπλήρωσις μιᾶς ἱερᾶς ὑποχρεώσεως, ἑνὸς τάματος, ὅπερ οἱ λαμπροὶ υἱοί σου, ἥρωες τῆς ἐπαναστάσεως τοῦ 1821 ὑπεσχέθησαν, ὅτι δηλαδὴ ἅμα τῆ ἀπελευθερώσει τοῦ ἔθνους ἐκ τοῦ Τουρκικοῦ ζυγοῦ θὰ ἀνήγειρον εἰς τὴν νέαν πρωτεύουσαν τοῦ ἔθνους μεγαλοπρεπῆ ναόν, τὸν ὁποῖον θʼ ἀφιέρωνον εἰς τὸν ΣΩΤΗΡΑ ΧΡΙΣΤΟΝ, ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΤΗΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ. Δυστυχῶς μέχρι σήμερον ἡ ὑπόσχεσις αὕτη δὲν ἐξεπληρώθη. Ἄς ἐκπληρωθῆ τώρα. Ἄς κτισθῆ ὁ ναὸς ἐπὶ τῆς Ἀκροπόλεως. Ἀλλὰ χρήματα; Χρήματα! Τὸ 1)3 τῶν χρημάτων ποὺ ἐξωδεύθησαν διὰ τὴν μεγάλην παραθαλασσίαν τῆς ἁμαρτίας λεωφόρον Φαλήρου-Σουνίου χάριν τοῦ τουρισμοῦ, χάριν τῶν μεικτῶν λουτρῶν, ἐὰν ἐξωδεύοντο, ὁ Ναὸς θὰ εἶχεν ἀνεγερθῆ. Διὰ τὸν διάβολον ἑκατομμύρια! Διὰ τὸν Χριστόν;

Ἄλλως ἐὰν φεστιβάλ, τουρισμοί, δελφικαὶ ἑορταὶ καὶ πανηγύρεις, ἀρχαιολογικὰ εὑρήματα, αἰσχρὰ ξόανα θεῶν εἶνε τὰ μόνα ποὺ συγκινοῦν ἄρχοντας καὶ λαόν, ὤ τότε μὲ δακρυβρέκτους ὀφθαλμοὺς κλείομεν τὸ παρὸν καὶ, ἐὰν που τῆς Ἑλληνικῆς γῆς ὑπάρχουν ἀκόμη δίκαιοι, ἄς προσευχηθοῦν διὰ τὴν σωτηρίαν τοῦ λαοῦ ἐκ τῶν μεγάλων συμφορῶν, ποὺ κατὰ τὸν ἀψευδῆ προφητικὸν λόγον ἔρχονταιἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας».