ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: ΤΟ 1915 ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΝ ΑΛΒΑΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΣΤΟΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΧΑΡΤΗ -E frikshme: Traktati i fshehtë i Lodrës 1915, kishte hartuar zhdukjen e Shqipërisë

Η εφημερίδα του Κοσόβου Zëri, δημοσιεύει ένα άρθρο που αναφέρεται στη μυστική συμφωνία του Λονδίνου του 1915 κατά την οποία δεν προβλέπονταν αλβανικό κράτος στον ευρωπαϊκό χάρτη, όπως σημειώνει χαρακτηριστικά.

Χάρτης της διαβόητης συνθήκης βρίσκεται στη βιβλιοθήκη του Κογκρέσου των ΗΠΑ και αναφέρεται σε μια συμφωνία μεταξύ της Αντάντ (Γαλλία, Αγγλία, Ρωσία) και της Ιταλίας.

Το βόρειο τμήμα της σημερινής Αλβανίας κατανέμονταν στο Μαυροβούνιο και τη Σερβία. Στη Σερβία δόθηκε τμήμα της ακτογραμμής στην Αδριατική προκειμένου να έχει πρόσβαση στη θάλασσα.

Στο κέντρο της σημερινής επικράτειας προβλέπονταν μια μικρή ισλαμική περιοχή με τη σημερινή ονομασία- Albania- που θα ήταν υπό την εποπτεία της Ιταλίας, η οποία θα λάμβανε όλη τη νοτιοδυτική περιοχή από τον Αυλώνα και πάνω καθώς και το νησί Σάσων.

Όλο το νότιο τμήμα της Αλβανίας θα παραχωρούνταν στην Ελλάδα (λόγω του ελληνικού στοιχείου).

Πρόκειται- σημειώνει το δημοσίευμα- για μια συνθήκη γενοκτονίας, αφού η εφαρμογή της θα έσβηνε για πάντα την ύπαρξη του αλβανικού λαού.

ΠΗΓΗ Βαλκανικό Περισκόπιο

Biblioteka e Kongresit Amerikan, publikon hartën famëkeqe të Traktatit të fshehtë të Londrës, i cili kishte hartuar planin për të zhdukur shtetin shqiptar nga harta e Evropës.

Por si do të shkatërrohej Shqipëria sipas Traktat të fshehtë midis Fuqive të Antantës (Francës, Anglisë, Rusisë) dhe Italisë?

Pjesa veriore e Shqipërise që përfshinë Malësinë në veri, në lindje Dibrën, deri në qytetin e Lezhës në perendim, dhe në jug deri të qyteti i Krujeës, ky territor do t'i ipet Serbisë dhe Malit të Zi, transmeton zeri.info.

Pastaj Serbisë i ipet e drejta të projektoj dhe ndërtoj linjën hekurodhore Danum-Adriatik.

Traktati parashihte formimin e një Shteti Islamik Shqiptar, me një territor shumë të vogël i mbikqyrur nga Italia. Italia do të marrë territorin jug-perendimor që përfshin Vlorën, dhe i ishullin e Sazanit.

Greqia do të marrë pjesën jugore të Shqipërisë (që faktikisht kishte një element të theksuar helen). Ky ishte një traktat gjenocidial kundër popullit me të vjetër në Evropë, që po të zbatohej do të kishte shuar përgjithmon egzistencën e popullit shqiptar./Zëri/

60 χιλιάδες Αλβανοί αιτήθηκαν για σερβικό διαβατήριο

Ο επικεφαλής της σερβικής αστυνομίας, Ντεμπόισα Στεφάνοβιτς, δήλωσε ότι στη Σερβία έχουν κάνει αιτήσεις 60 χιλιάδες Αλβανοί του Κοσσυφοπεδίου για την απόκτηση σερβικού διαβατηρίου.

«Έχουμε 60 χιλιάδες αιτήσεις από Αλβανούς του Κοσσυφοπεδίου, οι οποίοι ζητούν να αποκτήσουν διαβατήριο του σερβικού κράτους», δήλωσε ο Στεφάνοβιτς, όπως δημοσίευσε το B92.

Ο Στεφάνοβιτς δήλωσε ότι οι αιτήσεις αυτές ερμηνεύονται ως επιθυμία τους, η Σερβία να γίνει πατρίδα τους.

«Ένας μεγάλος αριθμός των Αλβανών θέλει να αναγνωρίσει τη Σερβία, ως πατρίδα του, εγώ έτσι το ερμηνεύω», είπε ο Στεφάνοβιτς, σύμφωνα με την Koha Ditore.

ΜΗΝΥΜΑ ΚΟΥΙΚ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ: ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΕ ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ - Sinjali i parë i qeverisë Tsipras për Tiranën: Të respektojë minoritetin grek dhe t’u vërë fre atyre që flasin për Çamërinë

Në aktivitetin e organizuar nga Rinia Vorioepirote e Athinës me rastin e prerjes së pitës së fillimvitit, zv/ministri i shtetit në qeverinë Tsipras, Terens Kuik i ka kujtuar Shqipërisë se do të ketë mbështetjen e Greqisë në rrugën drejt Bashkimit Europian vetëm nëse respekton plotësisht  të drejtat e minoritetit grek. Ai tha se Shqipëria duhet t’i japë fund çdo qasje që synon tjetërsimin e popullsisë greke në jug të vendit përmes ndryshimeve administrative në qeverisjen lokale. Zytrari grek i kërkoi qeverisë shqiptare të ndalë referencat që lidhen me Shqipërinë e madhe dhe t’u vërë fre zërave që flasin për çështjen çame, duke u përpjekur ta ndërkombëtarizojnë atë. “Miq-miq, por asnjëherë miqësia e dy vendeve fqinje nuk mund të mbeshtetet ne pretendime territoriale dhe britma ekstremiste”- është shprehur Kuik. Sipas tij, ngjarje si e ajo e Përmetit ku u dhunua besimi fetar nuk duhet të ndodhin, pasi grekët e Vorio Epirit janë të lidhur ngushtë me Kristianizimin dhe Ortodoksinë. Terens Kuik është përfaqësues i Partisë së Grekëve të Pavarur (ANEL), në koalicion me Syriza-n e Aleksis Tsipras. respublica.al

Εφόσον η Αλβανία επιθυμεί τη στήριξη της Ελλάδας για την ευρωπαϊκή της ενταξιακή πορεία, θα πρέπει να σεβαστεί συγκεκριμένα προαπαιτούμενα, δήλωσε ο υφυπουργός Επικρατείας για τον συντονισμό του κυβερνητικού έργου Τέρενς Κουικ Σε ομιλία του στην γιορτή κοπής της βασιλόπιτας, που διοργάνωσε η Νεολαία Βορειοηπειρωτών στην Αθήνα, ο κ. Κουίκ σημείωσε ότι η Αλβανία πρέπει να δείξει «πλήρη σεβασμό στους Έλληνες Βορειοηπειρώτες», ενώ οφείλει να τερματίσει όλες τις «αυτοδιοικητικές μεθοδεύσεις με σκοπό την αλλοίωση και εξαφάνιση του Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου». Επίσης, ως προϋπόθεση, ο κ. Κουίκ έθεσε τον «τερματισμό κάθε πράξης ασέβειας και βίας, εναντίον του θρησκευτικού πιστεύω των Βορειοηπειρωτών, που είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την Χριστιανοσύνη και την Ορθοδοξία «Γεγονότα όπως τα πρόσφατα στην Πρεμετή, δεν είναι αποδεκτά» είπε χαρακτηριστικά. Στην σύντομη ομιλία του ο Τέρενς Κουίκ, απευθυνόμενος στην κυβέρνηση των Τιράνων, ζήτησε να σταματήσει να αναφέρεται στο «όραμα της Μεγάλης Αλβανίας», όπως επίσης και να μαζέψει εκείνους, που μιλάνε για «Τσάμηδες», προσπαθώντας μάλιστα να διεθνοποιήσουν το ζήτημα. «Φίλοι - φίλοι, αλλά σε καμία περίπτωση η φιλία δύο γειτόνων δεν μπορεί να διαταράσσεται από εδαφικές επιβουλές και από άκρατες και ακραίες κραυγές» υπογράμμισε ο Υφυπουργός Επικρατείας. «Όπως ανακοίνωσε και ο αρμόδιος Αναπληρωτής Υπουργός, η νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ θα δώσει λύση στην πενιχρή σύνταξη των παππούδων και των γιαγιάδων της Βορείου Ηπείρου, που έκοψε η προηγούμενη συγκυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου, προτάσσοντας τις μνημονιακές δεσμεύσεις της. Λύση θα βρεθεί» κατέληξε. newbomb.gr

Οι Συνεργάτες του Μπερίσα επιτίθενται ξανά στον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο - Bashkëpunëtorët e Berishës gjetën rastin të sulmojnë sërish Kryepiskopin Anastas

Gazeta e z.Fahri Balliut krahut të djathtë të z Berisha, vegël e dështuar e pushtetit të tij gjen rastin sërish të sulmojë Kryepiskopin Anastas me një artikull sa ironik dhe përdhosës, duke vërtetuar dhe njëherë që e vetmja gjë që di të bëjë mirë është të keqinterpretojë e keqpërdorë fjalë apo situata  deri në shpifje kundër  Kishës Orthodhokse, kreut të saj dhe si rrjedhim kundër të gjithë besimtarëve orthodhoksë që dinë të ndajnë besimin nga politika. Më e keqja është kur dikush përpiqet që problemet e tij ti pasqyrojë tek dikush tjetër. Kryepiskopi Anastas është përtej çdo politike dhe vegle të saj dhe sigurisht që këtë z Balliu dhe shokët e tij nuk as e imagjinojnë dot. Lexoni më poshtë artikullin nga Gazeta 55: E vërteta që na deklamohet prej Athinës zyrtare Kryeministri i ri grek i propozoi politikës greke që në vend të presidentit Karolos Papulias të zgjidhin me konsensus si president të Republikës së Greqisë, z.Anastas Janullatos, me punë aktualisht kryetar i Kishës Ortodokse Autoqefale Shqiptare. Ky propozim i ardhur nga radikali i majtë Cipras për 86 vjeçarin Janullatos u prit me entuziazëm në Greqi. Edhe më parë z.Janullatos ishte propozuar për të marrë detyra të rëndësishme në shtetin grek. Vetëm para disa vitesh atij iu ofruar posti i kryepeshkopit të Greqisë, por këtë detyrë ai nuk e pranoi pasi gjykoi se fronti më i mirë për të do të ishte në dobi të Greqisë në Shqipëri. Z.Janullatos qëndron në Shqipëri prej 24 vjetësh. Ai ka ardhur në vitin 1991 në cilësinë e ekzarkut teksa deklaroi se misioni i tij është ngritja e Kishës Ortodokse Autoqefale Shqiptare dhe për këtë do t’i duheshin vetëm pak kohë. Gjatë këtyre 24 vjetëve, z.Janullatos ka synuar krijimin e një Sinodi të Shenjtë me shumicë greke dhe as ka diskutuar ndonjëherë faktin se kryepeshkopi shqiptar duhet të jetë me kombësi shqiptare në funksion të parimit “vend i pavarur – kishë e pavarur”. Propozimi i kryeministrit grek për z.Janullatos është një vlerësim i lartë për të se i ka kryer mirë detyrat në shërbimit të kombit grek. Kjo sepse vetëm njerëz me merita të shquara e të devotshëm mund të propozohen për t’u zgjedhur në krye të shtetit grek. Jo vetëm kaq, por është rasti i pari që një figurë e lartë e kishës greke (këtë herë gjasme shqiptare) propozohet të marrë drejtimin e shtetit grek. Në fakt kjo do të ishte një mbyllje dinjitoze e karrierës së z.Janullatos, një karrierë kushtuar tërësisht atdheut të tij Greqisë, e veçanërisht në Shqipëri, rolit greqizues që ai ka luajtur për asgjësimin e autoqefalisë së Kishës Ortodokse Autoqefale Shqiptare. Ndërtimi i strukturave me peshkopë grekë, si rasti i Gjirokastrës e Beratit, meshimi nëpër kisha (nga kryepeshkopi i pari) në gjuhën greke, miratimi i një statuti ku nuk figuron më kombësia shqiptare janë hapa prapa të kisha në fjalë ka bërë këto vite, duke zhvlerësuar edhe arritjet që klerikët e lartë shqiptarë si Fan Noli, Visarion Xhuvani, Kristofor Kisi, etj, vunë në themelet e kësaj kishe. Mbi të gjitha kryeministri grek Cipras tha një të vërtetë të madhe: Janullatos ka punuar shumë për Greqinë.

Η Εφημερίδα του Fahri Balliu, ο οποίος είναι το δεξί χέρι του Μπερίσα και αποτυχημένο προπαγανδιστικό εργαλείο του, βρήκε την ευκαιρία, και πάλη,  να συκοφαντήσει την Ορθόδοξη Εκκλησία (ως ορκισμένος εχθρός της) , τον Αρχιεπίσκοπο και φυσικά όλους του ορθοδόξους μ’ ένα ειρωνικό άρθρο γεμάτο δηλητήριο. Φυσικά δεν μπορεί κανείς να περιμένει και πολλά από ανθρώπους που δεν μπορούν να κατανοήσουν ούτε να πλησιάσουν στο ελάχιστο τον Αρχιεπίσκοπο. Ειλικρινά λυπούμαστε για λογαριασμό τους. Διαβάστε παρακάτω. «Η αλήθεια που εκδηλώθηκε από τους αξιωματούχους της Αθήνας» Τίρανα. Ο νέος πρωθυπουργός της Ελλάδας,  πρότεινε στη θέση του προέδρου Κάρολου Παπούλια, τη λύση για έναν συναινετικό πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, τον αρχιεπίσκοπο Αλβανίας, Αναστάσιο, ο οποίος επί του παρόντος είναι επικεφαλής της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας, γράφει η αλβανική εφημερίδα ‘55’. Η πρόταση αυτή προήλθε από τον επικεφαλής της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, Αλέξη Τσίπρα,  στον 86χρονο αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο Γιαννουλάτο, προκειμένου να λάβει μια σημαντική θέση στην Ελλάδα. Ωστόσο, και πριν από αυτήν, πριν από λίγα χρόνια του έγινε πρόταση για τη θέση του Αρχιεπισκόπου της Ελλάδας, αλλά δεν την αποδέχθηκε για έκρινε ότι ήταν καλύτερα για το όφελος της Ελλάδας να παραμείνει στην Αλβανία. Ο ιεράρχης βρίσκεται στην Αλβανία, ήδη, 24 χρόνια. Ήρθε το 1991 με την ιδιότητα του Έξαρχου. Όπως δήλωσε η αποστολή του ήταν η καθιέρωση της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας και ότι θα έμενε για λίγο χρονικό διάστημα. Κατά το διάστημα αυτών των 24 ετών, ο αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος είχε στόχο τη δημιουργία μια Ιεράς Συνόδου από την ελληνική πλειοψηφία και ούτε είχε συζητήσει ποτέ το γεγονός ότι οι Αλβανοί αρχιεπίσκοποι πρέπει να είναι Αλβανοί υπήκοοι, εν όψει της αρχής «ανεξάρτητη  χώρα- ανεξάρτητη εκκλησία». Η πρόταση του Έλληνα πρωθυπουργού προς τον αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο έγινε για την υψηλή εκτίμηση του καλού που έχει κάνει υπηρετώντας το ελληνικό έθνος. Αυτό διαφαίνεται από το γεγονός ότι μόνο άτομα με εξαιρετική δραστηριότητα και  δικαιωματική αξία, μπορούν να προταθούν για την εκλογή του επικεφαλής του ελληνικού κράτους. Όχι, μόνον αυτό, αλλά είναι η πρώτη περίπτωση που ένα ανώτερο στέλεχος της ελληνικής εκκλησίας (αυτή τη φορά δήθεν αλβανικής) προτείνεται να αναλάβει ένα ηγετικό ρόλο στο ελληνικό κράτος. Στην πραγματικότητα θα ήταν μια αξιοπρεπή θέση για τον αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο, αφού αφιέρωσε όλη τη καριέρα του εξ ολοκλήρου στην πατρίδα του, την Ελλάδα, ιδιαίτερα στην Αλβανία, με τον ελληνικό του ρόλο που διαδραμάτισε ως επικεφαλής της Αυτοκέφαλης Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας. Δημιούργησε εκκλησιαστικές δομές με Έλληνες επισκόπους, όπως στο Αργυρόκαστρο και στο Μπεράτι ωθώντας τη λειτουργία στην ελληνική γλώσσα, υιοθετώντας ένα καταστατικό που έπαψε να είναι αλβανικό, φέρνοντας την εκκλησία βήματα προς τα πίσω, ακυρώνοντας  τα επιτεύγματα των ανώτερων κληρικών μας, όπως είναι οι Fan Noli, VisarionXhuvani, Christopher Kisi, κ.λπ. που έθεσαν τα θεμέλια της  εκκλησίας αυτής. Έπειτα από όλα αυτά, ο Έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας είπε μια μεγάλη αλήθεια, ο αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος εργάστηκε σκληρά για την Ελλάδα. “Gazeta55”- echedoros-a

Ο Ομπάμα στέλνει ομάδα εμπειρογνωμόνων στον Τσίπρα

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, αποφάσισε να στείλει αποστολή εμπειρογνωμόνων στην Αθήνα για συνομιλίες με την νέα ελληνική κυβέρνηση, γράφει το BTA.

Σύμφωνα με αξιόπιστες πηγές, η αποστολή θα απαρτίζεται από ανώτερους εκπροσώπους του αμερικανικού υπουργείου Οικονομικών, εξοικειωμένων με την κρίση του χρέους. Έχουν συμμετάσχει σε προηγούμενες αποστολές με επικεφαλής τον αντιπρόεδρο Τζόζεφ Μπάιντεν και τον υπουργό Οικονομικών Τζακ Λιου.

Επικεφαλής της νέας αποστολής θα είναι ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών αρμόδιος τις Ευρωπαϊκές και Ευρασιατικές υποθέσεις, Dalip Singh.

Οι ίδιες πηγές ισχυρίζονται ότι αυτή είναι η ομάδα που θα αναλάβει τη διαμεσολάβηση ανάμεσα στην Αθήνα και τις Βρυξέλλες, να βρουν μια αμοιβαία αποδεκτή λύση, για να τεθεί τέλος στην αντιπαράθεση μεταξύ της νέας ελληνικής κυβέρνησης και των ευρωπαίων εταίρων της. Πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό γεγονός, τονίζει το δημοσίευμα.

Εικάζεται ότι η πρωτοβουλία για την αποστολή αυτή, ανήκει στο υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ, το οποίο ήρθε σε συμφωνία με τον Έλληνα υπουργό Οικονομικών Γιάννη Βαρουφάκη. Ο Τζακ Λου ήρθε σε επαφή με τον Βαρουφάκη, μετά από παρέμβαση του Ομπάμα, ο οποίος μίλησε προηγουμένως με τον  Έλληνα πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα.

Ημερομηνία άφιξης των Αμερικανών εμπειρογνωμόνων   δεν έχει ακόμη καθορισθεί και είναι πιθανό να υπάρξει μεγαλύτερη σαφήνεια, μετά από τις συνομιλίες μεταξύ του Ομπάμα και της Μέρκελ, στις 9 Φεβρουαρίου στην Ουάσιγκτον.

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, κάλεσε την Καγκελάριο της Γερμανίας να επισκεφθεί την Ουάσιγκτον για σημαντικές συνομιλίες, οι οποίες θα περιλαμβάνουν την κρίση χρέους στην Ευρώπη και το πρόβλημα της Ελλάδας.

Η ανακοίνωση έγινε από τον Λευκό Οίκο, μία ημέρα μετά από το ηχηρό μήνυμα υποστήριξης που πραγματοποιήθηκε από τον Μπαράκ Ομπάμα στον ελληνικό λαό.

Ο Αμερικανός πρόεδρος θα υποδεχθεί τη Γερμανίδα Καγκελάριο στο Λευκό Οίκο και η επίσκεψη υπογραμμίζει τη συνεργασία μεταξύ των δύο πλευρών στις παγκόσμιες υποθέσεις και την ισχυρή και περίπλοκη φιλία μεταξύ ΗΠΑ –Γερμανίας.

Σύμφωνα με το Λευκό Οίκο, ο πρόεδρος και η Γερμανίδα καγκελάριος θα συναντηθούν στο Οβάλ γραφείο και θα ακολουθήσει γεύμα. Οι δύο ηγέτες θα συζητήσουν ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, συμπεριλαμβανομένης της κατάστασης στην Ουκρανία και τη Ρωσία, την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, την απειλή του ‘Ισλαμικού κράτους’ και των διαδικασιών στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ. Θα κυριαρχήσει το θέμα της οικονομικής ανάπτυξης, το διεθνές εμπόριο, η κλιματική αλλαγή και τα σχέδια της Γερμανίας να φιλοξενήσουν τη σύνοδο κορυφής της G-7 τον Ιούνιο.

Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, η Ελλάδα, ενδέχεται, να είναι το κύριο θέμα των συνομιλιών μεταξύ των δύο ηγετών.

Στο μήνυμα του Λευκού Οίκου σημειώνεται ότι η Γερμανία είναι ένα στενός συνεργάτης, σύμμαχος και φίλος των ΗΠΑ και ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα ανυπομονεί να υποδεχθεί την Καγκελάριο Μέρκελ στο Λευκό Οίκο.

http://www.echedoros-a.gr/2015/02/blog-post_5.html

Αυτόνομος Βόρειος Ήπειρος - Ιστορικά Στοιχεία και VIDEO

Δείτε δύο ομιλίες του προέδρου της ΣΦΕΒΑ Θεσσαλονίκης τον Φεβρουάριο του 2014 με πολλά άγνωστα ιστορικά στοιχεία για τον Αυτονομιακό Αγώνα των Βορειοηπειρωτών:

---

Ο Αυτονομιακός Αγών στη Βόρειο Ηπειρο (1914)

 Η δημιουργία του Αλβανικού κράτους το 1912 δεν ήταν αποτέλεσμα αγώνων ενός λαού που ζητούσε την απελευθέρωση του και την ανεξαρτησία του από τον Οθωμανικό ζυγό, αλλά επινόηση της Αυστροουγγαρίας και της Ιταλίας οι οποίες ενεργούσαν η κάθε μία για ίδιο συμφέρον.

Το εθνικό συναίσθημα ήταν άγνωστο στους Αλβανούς μέχρι και τις αρχές του 20ού αιώνα . Οι πιστοί στο Ισλάμ Αλβανοί του Βορρά ένιωθαν Τούρκοι, ενώ οι Ορθόδοξοι του Νότου, όπου υπήρχαν συμπαγείς Ελληνικοί πληθυσμοί καθώς επίσης και αρκετοί μουσουλμάνοι, Ελληνες κάτοικοι της Ηπείρου. Ετσι, με την έναρξη του Α' Βαλκανικού πολέμου τον Οκτώβριο του 1912, ενώ όλα τα Βαλκανικά κράτη: Ελλάδα, Μαυροβούνιο, Σερβία, Βουλγαρία συμμάχησαν κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, οι Αλβανοί με απόφαση των αρχηγών των εθνικιστικών τους ομάδων πήραν μέρος στον πόλεμο, στο πλευρό των Τούρκων. Βλέποντας οι Αλβανοί την ατυχή γι' αυτούς έκβαση του πολέμου και διαπιστώνοντας, μετά από επίσκεψη του Ισμαήλ Κεμάλ Βλιώρα στη Βιέννη, ότι πιθανή ίδρυση Αλβανικού κράτους δεν ήταν αντίθετη με την πολιτική θέληση της Αυστροουγγαρίας,  προχώρησαν στην ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Αλβανίας. Το γεγονός αυτό έγινε στις 28 Νοεμβρίου 1912 στον Αυλώνα και ήταν απόφαση εθνοσυνέλευσης,  που συγκλήθηκε εκεί από τον Ισμαήλ Κεμάλ Βλιώρα αμέσως μετά την αποβίβαση του από Αυστριακό αντιτορπιλικό,  που τον μετέφερε στον Αυλώνα, από την Τεργέστη της Ιταλίας. Στη συνέχεια οι Αλβανοί ζήτησαν από τις Μεγάλες Δυνάμεις και την Τουρκία τη διεθνή αναγνώριση του κράτους τους και η οποία τελικά επετεύχθη στις 7 Δεκεμβρίου 1912 από την Πρεσβευτική Συνδιάσκεψη του Λονδίνου.

 Την ίδια στιγμή ο ελληνικός στρατός με τη νικηφόρα προέλαση του ελευθέρωνε τους Αγ. Σαράντα, την Κορυτσά, τα Ιωάννινα, το Αργυρόκαστρο , την Κλεισούρα, το Τεπελένι. Η Χειμάρρα είχε ελευθερωθεί νωρίτερα   από εθελοντές με αρχηγό τον Χειμαρριώτη μακεδονομάχο Σπύρο Σπυρομήλιο. Ο πληθυσμός των περιοχών αυτών με απερίγραπτο εθνουσιασμό εκδήλωνε τα ακραιφνή Ελληνικά του αισθήματα προς τον ελευθερωτή Ελληνικό στρατό, και συνέτασσε ψηφίσματα και υπομνήματα μετά από πάνδημα συλλαλητήρια πίστης και αφοσίωσης προς τον Διάδοχο.Το περιεχόμενο των ψηφισμάτων και των υπομνημάτων  αυτών αποτελεί αδιάψευστο ιστορικό ντοκουμέντο της Ελληνι­κότητας της Βορείου Ηπείρου ιδιαίτερα περιοχών, που δεν αναγνωρίζονται από τους Αλβανούς ότι κατοικούνται από Βορειοηπειρώτες.

Καταπληκτικό είναι το γεγονός ότι οι Μουσουλμάνοι της περιοχής δεν διαφοροποιούνται στα αισθήματα προς την Ελλάδα από τους Χριστιανούς. Και αυτό, γιατί στη συντριπτική τους πλειοψηφία ήταν Ελληνες στην καταγωγή, εξισλαμισθέντες κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας.Μικρά παιδιά, γυναίκες και άνδρες μέχρι τα κατάλευκα γηρατειά, εκδήλωναν την Ελληνικότητα τους με τρόπο, που δεν αφήνει ασυγκίνητο και τον πιο ψύχραιμο ερευνητή.Πόθος όλων η ένωση με τη μητέρα Ελλάδα και πρόθεση τους ο αγώνας μέχρις εσχάτων για την ελευθερία.

Δυστυχώς, με τη λήξη του Α' Βαλκανικού πολέμου  και με την υπογραφή της Συνθήκης Ειρήνης του Λονδίνου στις 17 Μαΐου 1913, συναρτήθηκε η  τύχη της Βορείου Ηπείρου με αυτή των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου - σύμφωνα με το άρθρο 5 της Συνθήκης-. Τα νησιά του Αιγαίου θα δίνονταν στην Ελλάδα μόνο εάν η χώρα μας θα " εδέχετο άνευ αντιρρήσεων, όπως η Βόρειος Ηπειρος περιληφθή εντός των Αλβανικών συνόρων".

Πληροφορούμενοι οι Βορειοηπειρώτες του Αργυροκάστρου, της Πρεμετής, του Τεπελενίου, του Δελβίνου και της Χειμμάρας ότι σχεδιάζεται από τις Μεγάλες Δυνάμεις η προσάρτηση τους στο Αλβανικό κράτος, διοργάνωσαν στις 5 Ιουνίου μεγάλο συλλαλητήριο στο Αργυρόκαστρο και στις 17 Ιουνίου συνέταξαν πληρεξούσιο σε αντιπροσώ­πους τους προκειμένου να τους εκπροσωπήσουν με παράστασή τους ενώπιον της Πρεσβευτικής Συνδιάσκεψης του Λονδίνου. Με το κείμενο τους στους Πρεσβευτές των Μεγάλων Δυνάμεων, οι πληρεξούσιοι των Βορειοη­πειρωτών ζήτησαν την αποστολή "Ειδικής Επιτροπής" στη Βόρειο Ηπειρο για να εξακριβώσει τον εθνολογικό χαρακτήρα του τόπου και τη θέληση των κατοίκων και αυτόχρονα αποκάλυψαν, με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο, την απόφασή τους να πολεμήσουν για την ελευθε­ρία τους.

Εμενε όμως εκκρεμές το θέμα του καθορισμού των Ελληνο-Αλβανικών συνόρων, που  ανατέθηκε σε Διεθνή Επιτροπή αποτελούμενη από εκπροσώπους των Μεγάλων Δυνάμεων. Αμέσως μετά το διορισμό της Διεθνούς Επιτροπής για τον καθορισμό του εθνολογικού χαρακτήρα της Βορείου Ηπείρου, οι Ελληνες της Κορυτσάς, απέστειλαν υπόμνημα προς τη Διεθνή Επιτροπή τονίζοντας την Ελληνικότη­τα της περιοχής και καταλήγοντας: "εν εκ των δύο λοιπόν υπολείπεται ημίν, ή ένωσις μετά της μητρός Ελλάδος, συμφώνως τη καταγωγή, τη ιστορία, ταις παραδόσεσι και τοις εθίμοις ημών, ή μεταβολή των πάντων είς ερείπια και τέφραν". Η Διεθνής Επιτροπή "χρησιμοποίησε ως μοναδικό κριτήριο για τον χαρακτηρισμό των κατοίκων ως Ελλήνων, την Ελληνική μονογλωσσία και κατάταξε στους Αλβανούς τους χρήστες του Αλβανικού γλωσσικού ιδιώματος ακόμη και μέσα στην οικογένεια".Μόνο οι αντιπρόσωποι της Γαλλίας και της Αγγλίας δεν αρκούνταν στην εξέταση της γλώσσας ως μοναδικού κριτηρίου, αλλά υποστήριζαν ότι έπρεπε να λάβουν υπόψη τους την εκπαιδευτική και θρησκευτική άποψη των κατοίκων καθώς επίσης και το φρόνημα τους.

Στο μεταξύ η Πρεσβευτική Συνδιάσκεψη του Λονδίνου της 26ης Αυγούστου 1913 αποφάσισε να δοθεί στην Αλβανία παραλιακή λωρίδα μέχρι Φτελιάς, η νήσος Σάσων καθώς και η επαρχία (πρώην Καζάς) Κορυτσάς. Μάταια η Ελληνική κυβέρνηση στις 13 Οκτωβρίου διαμαρτυρήθηκε τόσο για την παραπάνω εδαφική ρύθμιση όσο και για τη λήψη ως μοναδικού κριτηρίου της εθνικότητας, το γλωσσικό ιδίωμα των κατοίκων στο χώρο της οικογενείας. Οι προτάσεις της Διεθνούς Επιτροπής υιοθετήθηκαν από τις Μεγάλες Δυνάμεις στη Φλωρεντία στις 17 Δεκεμ­βρίου 1913, όπου υπογράφηκε πρωτόκολλο με το οποίο επιδικάστηκε στο νεοσύστατο Αλβανικό κράτος η πε­ριοχή της Βορείου Ηπείρου.

Από τη στιγμή, που η Ελληνική Κυβέρνηση "κατ' ανάγκην" αποδέχθηκε τον εκβιασμό των Μεγάλων Δυνάμεων και δεσμεύθηκε με την υπογραφή της, θα ήταν αντίθετη σε κάθε μορφή αντίστασης ή διεξαγωγής αυτονομιακού αγώνα στα εδάφη, που είχαν επιδικασθεί στην Αλβανία. Στο μεταξύ οι Βορειοηπειρώτες, που πληροφορούνταν τα τεκταινόμενα σε βάρος τους, οργανώνονταν με τη σύσταση Επιτροπών Εθνικής Αμύνης και Επιμελητειών. Κύριος στόχος των ανωτέρω επιτροπών ήταν η στρατολόγηση εθελοντών και η ένταξη τους σε ιερούς λόχους καθώς και η εξεύρεση οικονομικών πόρων για τη διεξαγωγή ένοπλου αγώνα. Ηδη οι Χειμαρριώτες διαμαρτυρήθηκαν και γνωστοποίησαν ταυτόχρονα με την τελευταία πρόταση της επιστολής τους προς τους υπουργούς των εξωτερικών των Μεγάλων Δυνάμεων στις 24 Νοεμβρίου 1913, την αμετάκλητη απόφασή τους να αγωνισθούν για την ελευθερία, που με τόσους αγώνες είχαν κερδίσει: "θα φονευθώμεν πάντες, αλλ' η Χειμάρρα ενωθείσα μετά της Ελλάδος δεν θα λεχθή ότι υπεδουλώθη εις Αλβανούς". Στις αρχές Δεκεμβρίου του 1913 οι Ελληνες φοιτητές έκαμαν έκκληση προς τους συναδέλφους τους της Ευρώπης και της Αμερικής να διακηρύξουν "εν ονόματι της διεθνούς φοιτητικής αδελφότητας τα προς το δίκαιον και την ελευθερίαν των άλλων καθήκοντα των λαών των". Διετράνωσαν δε, στην έκκλησή τους, την απόφασή τους να υπερασπισθούν "βήμα προς βήμα το έδαφος, όπερ δια ποταμού αιμάτων επί έτος όλον μαχόμενοι ανεκτήσαμεν, και νά μη επιτρέψωμεν την βεβήλωσιν αυτού και την αυθαίρετον αρπαγήν του".

Οι απόγονοι των ιερολοχιτών του Δραγατσανίου δεν σταμάτησαν εδώ. Σχημάτισαν φάλαγγα, που πήγε στην Ηπειρο, για να υπερασπισθούν με το αίμα τους το Δίκαιο και την Ελευθερία. Προτού αναχωρήσουν από την Αθήνα εξέδωσαν μνημειώδη προκήρυξη που κατέληγε ως εξής: "Λαός ελευθερω­θείς δια του ξίφους δεν δουλούται δια του καλάμου".

Στις 10 Ιανουαρίου 1914 ο Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως Βασίλειος με την ιδιότητα του προέδρου της Επίτροπής Εθνικής Αμύνης Αργυροκάστρου, Τεπελενίου συγκάλεσε Πανηπειρωτικό Συνέδριο στο Αργυρόκα­στρο, για τις 30 Ιανουαρίου.

Εξέτασε όλες τις δυνατότητες για ειρηνική λύση του προβλήματος. Μη έχοντας όμως δυνατότητα για πολιτική λύση ένεκα του γεγονότος ότι η Ελληνική κυβέρνηση θα ήταν υποχρεωμένη να δεχθεί τις θέσεις των Μεγάλων Δυνάμεων για την τύχη των νησιών του Αιγαίου, αποφάσισε στη Β'συνεδρία της τη σύσταση αρμοδίου οργάνου, που θα αναλάμβανε ένοπλο αγώνα με σκοπό την Ανεξαρτησία.Προς τούτο συγκρότησε "Οργανωτική Επιτροπή", που μέχρι να συμπληρωθεί θα αποτελούνταν από τους μητροπολίτες Δρυϊνουπόλεως Βασίλειο,Βελλάς και Κονίτσης Σπυρίδωνα και Κορυτσάς Γερμανό. Στο εξής αποφά­σεις για τον Αγώνα θα έπαιρνε μόνο η "Οργανωτική Επιτροπή". Στην Ε" συνεδρία της η Πανηπειρωτική Συνέλευση αποφάσισε να ανακηρύξει την αυτονομία της Βορείου Ηπείρου.  Η "Οργανωτική Επιτροπή", ως το όργανο λήψεως αποφάσεως για τη διεξαγωγή του Αγώνα, στις 10 Φεβρουαρίου 1914 ανακήρυξε τη Βόρειο Ηπειρο, "Αυτόνομη Πολιτεία".  Ο δεΓεώργιος Χρηστάκη Ζωγράφος φθάνοντας στο Αργυρόκαστρο στις 15 Φεβρουα­ρίου   σχημάτισε υπό την προεδρία του προσωρινή κυβέρνηση με πρώτα μέλη, τα μέλη της "Οργανωτικής Επιτροπής" . Την ίδια μέρα κυκλοφόρησε προς τον Ηπειρωτικό λαό η πρώτη προκήρυξη  της Προσωρινής Κυβερνήσεως. Στις 17 Φεβρουαρίου ανακηρύχθηκε επίσημα και μάλισα με πανηγυρικό χαρακτήρα για την τόνωση του ηθικού του λαού, η Ανεξαρτησία της Βορείου Ηπείρου.

Η Ελληνική κυβέρνηση είχε δώσει διαταγές προς τις αρχές της Βορείου Ηπείρου, για την παρεμπόδιση των εκδηλώσεων. Παρ'όλα αυτά ο πληθυσμός της πόλεως και της ευρύτερης περιοχής Αργυροκάστρου συγκεντρώθη­κε στις όχθες του Δρίνου ποταμού από τις πρωινές ώρες πάνοπλος. Οι αστυνομικές αρχές βρέθηκαν σε αδυναμία να παρέμβουν καθώς επίσης και ο στρατός για να αποφευχθεί αιματοκύλισμα. Στις 3 μ.μ. άρχισε ο αγιασμός. Παρόντες ήταν επτά χιλιάδες ένοπλοι.Ρίγη συγκίνησης διαπέρασαν τους παρευρισκομένους όταν σε στιγμές κατάνυξης υψώθηκε η σημαία της "Αυτο­νόμου" και υποστάλθηκε η Γαλανόλευκη. Ο μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως Βασίλειος την άγια εκείνη ώρα προχώρησε λίγα βήματα και ατενίζοντας την Ελληνική σημαία, με παλόμενη από λυγμούς φωνή την αποχαιρέτη­σε εκ μέρους του Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου. "Χάριν της υπέρτατης Εθνικής ανάγκης κατεβιβάσθης, ω θείον όνειρον, ημών τε και των πατέρων μας γαλανόλευκη μας, εθνική μας Σημαία. Αλλά αντί Σου δεν ανυψώνομεν ξένην αλλά την θυγατέρα σου, Ηπειρωτικήν προωρισμένην να κατησχίση κατά της αλβανικής ημισελήνου!"

Μετά την τελετή το πλήθος κατευθύνθηκε στο Αργυρόκαστρο όπου και ύψωσε στο διοικητήριο τη σημαία της Αυτονόμου Πολιτείας της Βορείου Ηπείρου.

Η Χειμάρρα στο μεταξύ είχε ανακηρύξει την Αυτονομία από τις 10 Φεβρουαρίου,   ημέρα κατά την οποία ανακηρύχθηκε η Βόρειος Ηπειρος σε "Αυτόνομη Πολιτεία" από την "Οργανωτική Επιτροπή". Η ανακήρυξη της Αυτονομίας στους Αγ. Σαράντα και το Δέλβινο έγινε στις 16 Φεβρουαρίου. Στο Λεσκοβίκι στις 20 και στην Πρεμετή στις 23 Φεβρουαρίου.

Κοινό στοιχείο σε όλες τις περιοχές της Βορείου Ηπείρου ήταν η θέληση και η αποφασιστικότητα των κατοίκων να πολεμήσουν για τη σωτηρία της Βορείου Ηπείρου έστω και μόνοι. Ο τιτάνιος αγώνας των Βορειοηπειρωτών στέφθηκε με επιτυχία στα πεδία των μαχών παρά τα προβλήματα που δημιούργησε η Ελληνική κυβέρνηση.   Οι Μεγάλες Δυνάμεις ζήτησαν την έναρξη διαπραγματεύσεων με τους Βορειοηπειρώτες. Η προσωρινή κυβέρνηση της Αυτονόμου Πολιτείας της Βορείου Ηπείρου ήρθε σε συνενόηοη με τη Διεθνή Επιτροπή Ελέγχου, στην οποία είχε ανατεθεί ο έλεγχος της πολιτικής διοικήσεως και των οικονομικών του Αλβανικού κράτους.  "Σκοπός της προσωρινής κυβερνήσεως ήταν να επιτύχη χάριν των Βορειοηπειρωτών προνόμια, ισοδυναμούντα προς αυτονομίαν ".

Οι διαπραγματεύσεις που ακολούθησαν κατέληξαν στην υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Κέρκυρας στις 17 Μαΐου 1914.

Με το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας αναγνωρίσθηκε ο Ελληνικός χαρακτήρας της Βορείου Ηπείρου και εδόθη­σαν στους κατοίκους των επαρχιών Αργυροκάστρου και Κορυτσάς "εκτεταμένα προνόμια διοικητικά, εκκλησιαστικά, σχολικά και γλωσσικά ισοδυναμούντα προς πραγματικήν αυτονομίαν".

Το Πανηπειρωτικό Συνέδριο, που συνήλθε στο Δέλβινο στις 23 Ιουνίου 1914, ενέκρινε το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας καθώς επίσης οι Μεγάλες Δυνάμεις  και η Αλβανία ,  που το δέχθηκε και το προσυπέγραψε άνευ όρων στις 12 Ιουνίου 1914.

Η Ελλάδα είχε κατακτήσει τον πρώτο επίσημο  διεθνή τίτλο επί της Βορείου Ηπείρου.

Η εκατέρωθεν όμως δυσπιστία των αντιμαχομένων, οδήγησε σε νέες συγκρούσεις, οι οποίες αποτελούν τη Β' φάση του Αυτονομιακού Αγώνα. Οι στρατιωτικές δυνάμεις της Αυτόνομης Πολιτείας της Βορείου Ηπείρου, όχι μόνο απώθησαν τους επιτιθέμενους Αλβανούς αλλά προχώρησαν και πέραν της οροθετικής γραμμής Τεπελενίου  - Κλεισούρας κλπ., μέχρι του Βερατίου. Στο μεταξύ στην Αλβανία η πολιτική κατάσταση χειροτέρευε επικίνδυνα. Παντού επικρατούσε αβεβαιότητα και αναρχία.Γι αυτό στις 14 Οκτωβρίου 1914 οι Μεγάλες Δυνάμεις με τη συγκατάθεση της Ιταλίας ζήτησαν από την Ελλάδα να ανακαταλάβει στρατιωτικά τη Βόρειο Ηπειρο, προκειμένου να επιβάλλει την τάξη και την ασφάλεια στο αναρχοκρατούμενο κράτος της Αλβανίας.

Κατά τον Ελευθέριο Βενιζέλο η πρόσκληση αποτελούσε "την επισημοτέραν διεθνή αναγνώρισιν του ιδιαιτέρου ενδιαφέροντος το οποίον έχει και δικαιούται να έχη η Ελλάς δια τους ομοεθνείς πληθυσμούς της περιφερείας ταύτης". Με την ανακατάληψη της Βορείου Ηπείρου από τον Ελληνικό στρατό έληξε η Α' φάση του Βορειοηπειρωτικού Αγώνα, του Αγώνα της Ανεξαρτησίας της Βορείου Ηπείρου.

Αφού έγινε η παράδοση της Χώρας στον Ελληνικό στρατό μέσα σε γιορταστική ατμόσφαιρα, η κυβέρνηση της Αυτονόμου Πολιτείας της Βορείου Ηπείρου παραιτήθηκε, εκδίδοντας την τελευταία εμπνευσμένη εγκύκλιό της. Ο Βορειοηπειρωτικός Αγώνας είχε δικαιωθεί. Τα εδάφη της Βορείου Ηπείρου αποτελούσαν αναπόσπαστο τμήμα του Ελληνικού κράτους. Οι Βορειοηπειρώτες εκπροσωπήθηκαν στο Ελληνικό Κοινοβούλιο με δέκα έξι βουλευτές. Ομως ο πολιτικός διχασμός, η μικροκομματική πολιτική, οι σκοπιμότητες και η έλλειψη εθνικής ομοψυχίας στην Ελλάδα, ήρθαν αρωγοί στις αποφάσεις των Μεγάλων Δυνάμεων, που είχαν χαράξει διαφορετικά τη μοίρα του τόπου.

 Η ιστορική εξέλιξη επιφύλαξε έκτοτε ποικίλα στάδια στο Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα, χωρίς όμως να οδηγήσει ακόμη στη δίκαιη λύση του.Οι νέες πολιτικές ανακατατάξεις στη Βαλκανική πρέπει να οδηγήσουν ανεπιφύλακτα σε ένα νέο καθεστώς και για τη Βόρειο Ηπειρο, σε μια νέα Αυτονομία μέσα στα πλαίσια της γείτονος, ενέργεια την οποία το αλβανικό κράτος όχι μονάχα πρέπει να σεβαστεί και υιοθετήσει – κάτι που δεν έκανε στο παρελθόν – αλλά και να υποστηρίξει. Εχει βαρύνουσα σημασία η άποψη του Γεν. Γραμματέα του UNPO (UNREPRESENTED NATIONS AND PEOPLES ORGANIZATION) στις 18/4/94 στη Χάγη ότι, «εάν μια μειονότητα αγωνισθεί αποφασιστικά και δημιουργήσει ακόμα και ταραχές, τότε γίνεται γνωστή και μπορεί να αγωνίζεται για τα δίκαιά της με πιθανότητα επιτυχίας. Εάν μείνει σε μια ειρηνική συμπεριφορά μόνο, τότε θα εξαφανιστεί, με τις μεθοδεύσεις καταπίεσης, εθνικής εκκαθάρισης με αμφίδρομες μεταφορές πληθυσμών και με άλλες μεθόδους του κυρίαρχου κράτους».Υποστήριξη όμως  που πρέπει να έχει το δίκαιο αίτημα της Αυτονομίας και από την Ελληνική πλευρά, κάτι το οποίο δεν βλέπουμε με σαφήνεια στις δηλώσεις – ούτε λόγος για  πράξεις - των πολιτικών.

Και επειδή το εθνικό αυτό θέμα είναι και πολιτικό,  και του οποίου η λύση  θα πρέπει να δρομολογηθεί μέσα από τα διεθνή fora και με βάσει τις διεθνείς συνθήκες που υπαγορεύουν το μέλλον των εθνικών μειονοτήτων, καλό θα ήταν  τα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα  να συμπεριλάβουν στην αντζέντα των εξωτερικών θεμάτων και το Βορειοηπειρωτικό, πριν είναι αργά.

Ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός έχει  “χορτάσει” από παχιά λόγια, από “επιθέσεις φιλίας”, από συνθηματολογία «περί γέφυρας φιλίας»  της μειονότητας, από πολιτικάντικη και ξύλινη γλώσσα που δεν   διστάζει, για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας να  εκμεταλλεύεται το πολύπαθο  αυτό κομμάτι του ελληνισμού, χωρίς όμως να δεσμεύεται για το πρακτέον.

του Χρύσανθου Σιχλιμοίρη (πρόεδρου ΣΦΕΒΑ ΕΕ Ιωαννίνων) - έχει δημοσιευτεί και στο www.antibaro.gr

=================================================================

ΑΥΤΟΝΟΜΟΣ  ΒΟΡΕΙΟΣ  ΗΠΕΙΡΟΣ

(Αξέχαστες Ιστορικές στιγμές)

             17 Φεβρουαρίου 1914. Ιστορική μέρα για τον Βορειοηπειρωτικό αγώνα. Για άλλη μια φορά ξαναζωντανεύει ο ηρωϊσμός κι η φιλοπατρία, που πριν 90 τόσα χρόνια οι Ιερολοχίτες στο Δραγατσάνι την υπέγραψαν με το αίμα και τη θυσία τους.

             Έτσι και τώρα. Στις 4 το απόγευμα πάνω από 2000 Ιερολοχίτες, έχοντας επί κεφαλής τον Πρόεδρο και τα μέλη της Κυβερνήσεως, κήρυξαν επίσημα την αυτονομία ολόκληρης της Βορείου Ηπείρου, στο Αργυρόκαστρο.

             Στη μεγάλη τούτη ώρα ο Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως Βασίλειος, γεμάτος συγκίνηση μίλησε στα πλήθη : «Αδελφοί Ηπειρώτες ..., η Ήπειρος... έχοντας την ελπίδα της στο Θεό και στηριγμένη στη δύναμη των παιδιών της και στη βοήθεια όλου του Ελληνισμού, με αρχηγό τον Γεώργιο Ζωγράφο ρίχνεται στον αγώνα κι ανυψώνει, σαν σημαία της αυτονομίας, την παλιά βυζαντινή σημαία...

             Η Ήπειρος είναι αποφασισμένη να την διατηρήσει απρόσβλητη και μόνο αν θα πατήσουν στο πτώμα και του τελευταίου Ηπειρώτη, θα μπορέσουν οι εχθροί ν’ απλώσουν πάνω της βέβηλο χέρι. Ηπειρώτες ! ... Εμπρός για την πίστη και την Πατρίδα ! Ζήτω η ανεξάρτητη Ήπειρος ! ...».

             Την άλλη μέρα, στις 18 Φεβρουαρίου, η Κυβέρνηση της αυτόνομης Ηπείρου κυκλοφορεί μια προκήρυξη, με την οποία προσκαλεί όλους τους Ηπειρώτες να δώσουν το παρών στο μεγάλο αγώνα.

             «Ηπειρώτες, 

             ... Η απόφαση για την «αυτόνομη πολιτεία της Βορείου Ηπείρου» πάρθηκε, γιατί η πατρίδα μας κινδυνεύει ... Μας αποσπούν απ’ την αγκαλιά της μητέρας μας Ελλάδας. Μας αρνούνται την αυτοδιοίκηση στο αλβανικό κράτος. Μας αρνούνται ακόμα και τις εγγυήσεις, που θα μας περιφρουρούσαν τη ζωή, τη θρησκεία, την περιουσία, την εθνική μας ύπαρξη ...

             Γι’ αυτούς τους λόγους,

             Κ η ρ ύ σ σ ε ι

            Η Βόρειος Ήπειρος την ανεξαρτησία της και προσκαλεί τους πολίτες της, με κάθε θυσία, να υπερασπίσουν την ακεραιότητα του εδάφους και τις ελευθερίες της εναντίον κάθε προσβολής.

Η προσωρινή Κυβέρνηση

Ο Πρόεδρος

Γεώργιος Χρ. Ζωγράφος

Τα μέλη

Ο Δρυϊνουπόλεως, Βασίλειος

Ο Κορυτσάς, Γερμανός

Ο Βελλάς και Κονίτσης, Σπυρίδων».

****

             Λίγες μέρες αργότερα, στις 27 Φεβρουαρίου, βγαίνει το διάταγμα της επιστρατεύσεως που καλεί στα όπλα όλους τους μάχιμους, από 18 μέχρι και 40 χρόνων.

            Ημέρα επιστράτευσης ορίστηκε η 1η Μαρτίου. Μέσα σε τρεις μέρες όλοι έπρεπε να παρουσιαστούν, όπου όριζε το διάταγμα.

****

             Η ανταπόκριση που είχε σ’ όλη τη Βόρειο Ήπειρο το απελευθερωτικό κίνημα, φαίνεται κι απ’ την προκήρυξη του προέδρου της αυτόνομης Πολιτείας της Ηπείρου, στις 21 Φεβρουαρίου 1914.

             «... Γεμάτος ευγνωμοσύνη βλέπω την αφοσίωση και την εμπιστοσύνη του Ηπειρωτικού λαού προς τους αρχηγούς της αμυνόμενης πατρίδας μας. Γεμάτος από ελπίδα και θάρρος βλέπω τον ενθουσιώδη πατριωτισμό σας πάνω στον οποίο στηρίζεται η τύχη της χώρας. Κανένα μίσος εναντίον της Αλβανίας δεν «οπλίζει το χέρι μας... Άμυνα, μέχρις εσχάτων, είναι το μόνο μέσο σωτηρίας που μας απομένει. Άμυνα, όμως, ενός ευγενικού και πολιτισμένου λαού..., που σέβεται τα δίκαια όλων των πολιτών, Χριστιανών η Μωαμεθανών...»

*****

            Φτάνει η μέρα της επιστράτευσης, 1 Μαρτίου 1914. Το Αργυρόκαστρο, όπως κι άλλες πόλεις, γεμίζουν από Ιερολοχίτες, που ολοπρόθυμα είναι αποφασισμένοι να δώσουν το αίμα τους για τη λευτεριά της πατρίδας τους. Μήνες τώρα ζούσαν μ’ αυτό το όνειρο. Και, να, που ’φτασε η ώρα να ριχτούν στη μάχη.

             Ανάμεσα στους φλογερούς Ιερολοχίτες, κι οι σπουδαστές του Διδασκαλείου της Ζωσιμαίας Σχολής των Ιωαννίνων.

             Την άλλη μέρα, στις 2 Μαρτίου το πρωϊ, στη Μητρόπολη Αργυροκάστρου τελέστηκε κατανυκτική Θεία Λειτουργία. Και μετά, ένας νεαρός Ιερολοχίτης, σπουδαστής του Διδασκαλείου προσφώνησε τον Πρόεδρο Γ. Ζωγράφο :

             «Εξοχώτατε,

             Όταν ακούσαμε την πρόσκλησή Σας, χωρίς κανένα δισταγμό εγκαταλείψαμε τα σχολικά θρανία, με την απόφαση, Ηπειρώτες κι εμείς, να τρέξουμε στη φωνή της σφαγιαζομένης Ηπείρου. Αυτής της πατρίδας, που συνεχίζει τους εθνικούς άθλους των ηρωϊκών Σουλιωτών κι είναι αποφασισμένη να ταφεί κάτω απ’ τα ερείπιά της παρά να παραδοθεί σε δολοφόνους σφαγιαστές. Το δίκιο κι η ιερότητα του αγώνα μας αλλά κι η έμπρακτη αλληλεγγύη των συμπατριωτών μας, όπου κι αν βρίσκονται, θα πρέπει σ’ όλους μας να δυναμώνει την πεποίθηση, ότι ο ευγενέστατος αυτός αγώνας μας, στο τέλος θα ευοδωθεί...».

*****

             Χαρακτηριστικός είναι κι ο διάλογος ανάμεσα σ’ ένα Ηπειρώτη Ιερολοχίτη της Δερβιτσάνης που είχε τότε ορισθεί σαν ένα από τα στρατολογικά κέντρα και στον Άγγλο απεσταλμένο, μέλος της Διεθνούς Επιτροπής Ελέγχου. Το αντιγράψαμε απ’ την Εφημερίδα «Πυρσός Βορείου Ηπείρου», Φεβρουάριος 1980.

             -Πόσα φυσίγγια έχεις ; ρωτάει ο Άγγλος.

             -Αυτά που ’χω στις θήκες μου, του απαντάει ο Ιερολοχίτης.

             -Πόσα είναι ;

             -Εξήντα.

             -Αυτά μόνο έχεις ;

             -Έχω και σαράντα στο κατάλυμά μου.

             -Δηλαδή, εκατό. Άλλα δεν έχεις ;

             -Όχι, αποκρίνεται ο Δερβιτσιώτης.

             -Με εκατό φυσίγγια θα πολεμήσεις ; Γίνεται πόλεμος με εκατό φυσίγγια ; Κι άμα σωθούν αυτά, τι θα κάνεις ;

             -Και την Κυβέρνηση γιατί τη σχηματίσαμε, μυλόρδε, παρά για να φροντίσει, τι θα κάνουμε, όταν σωθούν τα 100 φυσίγγια. Και τα χρήματα που δίνουν οι Ηπειρώτες, γιατί άλλο παρά για φυσίγγια τα δίνουν...

             -Έχετε, λοιπόν, χρήματα ;

             -Στέλνουν οι Ηπειρώτες κάθε μέρα.

             -Έχουν στείλει πολλά ;

             -Ως δύο-τρία εκατομμύρια για πρώτη δόση. Και στέλνουν καθημερινά και δέκα έξι σωστά χρόνια μπορούμε να κρατήσουμε πόλεμο με στρατό 50.000 στο πόδι , μιλόρδε.

             -Αλλά ο Βηδ (ο Αλβανός ηγεμόνας) θα σας δώσει όσα προνόμια κι εγγυήσεις θέλετε. Γιατί είσαστε τόσο αδιάλλαχτοι ;

             -Αν οι Γάλλοι, μιλόρδε, σας έδιναν όλων των ειδών τα προνόμια και σας έπαιρναν την Αγγλία, τι γνώμη θα δίνατε, Άγγλοι σεις ;

             -Αυτό είναι άλλο, είπε νευρικά.

             -Είναι κάτι περισσότερο από όμοιο, μιλόρδε. Στο σπίτι του νοικοκύρη δε δίνει προνόμια ο φιλοξενούμενος αλλ’ ο νοικοκύρης, αν θέλει, δίνει, όσα του αρέσει. Κι εμείς μέσα τώρα στην Αυτόνομη Ήπειρο δεν έχουμε άλλο σκοπό παρά να τους θεωρήσουμε όλους ίσους κι ελεύθερους, να δώσουμε εγγυήσεις, και προνόμια κι ο,τι θέλουν, αλλά να ’μαστε εμείς οι νοικοκυραίοι και να μη μας δώσουν σαν να ’μαστε νοικάτορες. Αυτή είναι η ουσία, μιλόρδε, και τα τουφέκια γι’ αυτή κι όχι για καμιά άλλη δουλειά έχουν το φουσέκι.

****

             Μ’ αυτή τη δύναμη της ψυχής, με τη θερμή πίστη, ότι ο Θεός θα ευλογήσει το δίκαιο αγώνα τους και με τη συνείδηση, ότι εκτελούν

χρέος ιερό προς την πατρίδα τους, ρίχνονται στη μάχη.

             Ξέρουν, βέβαια, ότι ο εχθρός είναι και σε αριθμό και σε όπλα και σε ξένη βοήθεια, σε πολύ καλύτερη θέση απ’ αυτούς.

             Κι όμως, οι Ηπειρώτες δε λιποψυχούν. Γιατί ξέρουν κάτι άλλο, πολύ σημαντικό. Ότι, όταν κανείς αγωνίζεται για τα ιερά και τα όσια της φυλής του, εκείνο που μετράει πάνω από υλικό εξοπλισμό κι αριθμητική δύναμη, είναι της ψυχής η φλόγα κι η αντοχή.

             Γι’ αυτό και προχωρούν αποφασιστικά, γενναία. Όπως ταιριάζει στους Έλληνες κάθε εποχής , όταν η πατρίδα τους καλεί να υπερασπιστούν την τιμή και τη λευτεριά της.

Ο  ΥΜΝΟΣ  ΤΗΣ  ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ  ΗΠΕΙΡΟΥ

Πεντακόσια χρόνια σκλάβοι,

κάτω απ’ άγριο ζυγό,

ζούσαμε με μιαν ελπίδα,

η Ήπειρός μας πως θα γίνει

μιαν ημέρα Ελληνική.

******

Και μιαν αυγινή του Μάρτη,

σπάνε ξάφνου τα δεσμά

και με περισσή λαχτάρα

χαιρετάμε δακρυσμένα

την πανώρια Ελευθεριά.

******

Τη χαρήκαμε ένα χρόνο

μ’ όλη της την ομορφιά...

Τώρα φεύγουν, μας αφήνουν

σε μιαν άκρη απελπισιά...

******

Μ’ από κάτω απ’ τη σκιά της

όποιος έμαθε να ζει

ξέρει πως και να πεθάνει

πριν την αποχωρισθεί.

******

- Στάσου αντρίκεια Ηπειρώτη

και δεν είσαι μοναχός.

Τον ιερό σου τον αγώνα

παραστέκει ο Ελληνισμός !

 (Από το βιβλίο «Αξέχαστες Ελληνικές Πατρίδες» Τεύχος Β :Βόρεια Ήπειρος Εκδόσεων «Ζωής του Παιδιού» )

http://www.sfeva.gr/B0B8007F.el.aspx