Τα Θρησκευτικά είναι εικόνες - Η εικονομαχία

Τα Θρησκευτικά είναι εικόνες - Η εικονομαχία 

Νίκος Λυγερός

Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου

Τα Θρησκευτικά είναι εικόνες

Τα Θρησκευτικά είναι εικόνες κι όσοι προσπαθούν να τα αφανίσουν είναι εικονοκλάστες κι όχι μόνο αντισυνταγματικοί. Διότι το Σύνταγμα είναι αυτό που καθορίζει το νομικό πλαίσιο, αλλά είναι η πίστη που καθορίζει τη Θρησκεία.

Δεν μπορεί όποιος θέλει να κάνει ό,τι του κατεβαίνει μόνο και μόνο επειδή ξαφνικά έχει μια εξουσία. Αυτή η εξουσία είναι εξαρτημένη από την ουσία, αλλιώς δεν έχει νόημα.

Στην πατρίδα μας δεν πιστεύουμε ότι τελείωσε η Ιστορία ούτε ότι η Θρησκεία είναι το όπιο του λαού. Έτσι η Εκκλησία και το Σύνταγμα προστατεύουν τον ελληνικό λαό από τα άτομα που θέλουν να το καταπατήσουν λόγω σκοπιμοτήτων.

Καταφέραμε να ξεπεράσουμε δύο φορές τους εικονοκλάστες και αυτό με μεγάλο κόστος, γιατί ήθελαν να μας μειώσουν εκ των έσω. Πάντα αυτό αποτελεί από τα χειρότερα χτυπήματα.

Και δεν είναι τυχαίο που χρειαστήκαμε τόσα χρόνια για να νικήσουμε τους εικονοκλάστες μια πρώτη φορά από το 726 έως το 787 και μια δεύτερη από το 814 έως το 842, πράγμα που σημαίνει ότι ήταν δύσκολο.

Διότι κάθε φορά θεωρούμε ότι αποκλείεται να υπάρχουν άτομα που θέλουν το κακό μας, ενώ η ιστορία μας μάς αποδεικνύει το αντίθετο. Πρέπει λοιπόν να είμαστε πολύ προσεχτικοί με αυτές τις λεπτομέρειες που είναι βέβαια ενδείξεις μιας νοοτροπίας που προσπαθεί να επηρεάσει κόσμο για να επιβάλλει μια στρατηγική που θέλει να προκαλέσει.

Έτσι πρέπει να είμαστε σε ετοιμότητα για να έχουμε μια σοβαρή αντιμετώπιση των πραγμάτων.

Η εικονομαχία

Η εικονομαχία δεν είναι ένας αγώνας που έχει τελειώσει

με την έννοια ότι ακόμα και τώρα μερικοί προσπαθούν

να βλάψουν τις εικόνες με τα λόγια και τις πράξεις τους

για να θίξουν τα συμφέροντα της πατρίδας μέσω της θρησκείας

γιατί οι περισσότεροι δεν βλέπουν τις προετοιμασίες

αφού κοιτάζουν μόνο και μόνο ό,τι φαίνεται

κι όχι τα παρασκήνια της πολιτικής των ύπουλων

που θέλουν να αφανίσουν τα πάντα.

ΦΟΡΕΣΙΑ ΤΗΣ ΔΑΡΔΑΣ (Κορυτσάς) - Του ΑΛΕΞ.Χ.ΜΑΜΜΟΠΟΥΛΟΥ

~ ~ Από το βιβλίο "ΗΠΕΙΡΟΣ" (2ος τόμος) του Αλέξανδρου Χ. Μαμμόπουλου μεταφέρω την περιγραφή της γυναικείας φορεσιάς του Βλάχικου χωριού Δάρδα στην περιφέρεια της Κορυτσάς , καθώς και όσες φωτογραφίες είχε συλλέξει ο ακούραστος ερευνητής - λαογράφος της Ηπείρου και όχι μόνο.

** Πρός "τέρψιν" των φίλων του  Vlahofonoi  Blogspot.

Ζωγραφική Αθηνάς Ταρσούλη

**********************************************

**********************************************

****************************************

****************************************

Δάρδα της Κορυτσάς -- Φωτογραφία του 1890  από το βιβλίο "ΗΠΕΙΡΟΣ" (τόμος β') του Αλεξ.Χ.Μαμμόπουλου -- Δυστυχώς η φωτογραφία ήταν "μοιρασμένη" σε δύο σελίδες με αποτέλεσμα να "χάνει" την πανοραματικότητά της.

 ==========================

++++++++++++++++++++++++++++++++

++++++++++++++++++++++++++++++++

Για την αντιγραφή 

φίλ.Π.γ.

"λάχανα μαζέματα" ( "λ.μ." ).

ΙΩΑΝΝΙΝΑ  9ος - 2015

πηγή

Δεν επετράπη σε 300 Αλβανούς να εισέλθουν στην Ελλάδα

Οι ελληνικές αρχές στο μεθοριακό σταθμό της Κρυσταλλοπηγής, με την Αλβανία,  δεν επέτρεψαν να εισέλθουν στο ελληνικό έδαφος εκατοντάδες Αλβανούς, «δεν επέτρεψαν ούτε τους ηλικιωμένους, τις γυναίκες και τα παιδιά και οι αλβανικές αρχές των συνόρων ήταν απροετοίμαστες για το συμβάν», σημειώνει το αλβανικό δημοσίευμα.

Οι πολίτες της Αλβανίας, δήλωσαν ότι παρουσίασαν τα απαιτούμενα έγγραφα για είσοδο σε χώρα Σένγκεν, αλλά οι ελληνικές αρχές των συνόρων- όπως σημειώνεται- όχι μόνο δεν τα έλεγξαν, αλλά έσκισαν τις εγγυήσεις που είχανε λάβει από τις οικογένειές τους, που ζουν και εργάζονται χρόνια στη γειτονική χώρα (Ελλάδα)».

Ο Μάρκ Μάρκου από την Πούκα, είπε ότι προκειμένου να εισέλθουν στο ελληνικό έδαφος οι συγγενείς των Αλβανών που εργάζονται και ζούνε στην Ελλάδα, πρέπει να έχουν ένα έγγραφο εγγύησης (πρόσκλησης και διαμονής) και όχι μια φωτοκόπια άγνωστης προέλευσης.

«Με την ίδια εγγύηση, όμως,  είχαμε περάσει άλλες φορές», συνέχισε ο Μαρκ που ήρθε στα ελληνικά σύνορα με την ελπίδα να περάσει στην Ελλάδα.

Στην ίδια κατάσταση βρέθηκαν και πολλοί ακόμη Αλβανοί πολίτες που στερούνταν πρωτότυπα έγγραφα εγγυήσεων για τόπο διαμονής και παραμονής τους στην Ελλάδα.

Μόνο τη Δευτέρα, σημειώνει το δημοσίευμα, 300 Αλβανοί πολίτες αναγκάστηκαν να γυρίσουν πίσω και στα σύνορα της Αλβανίας σχηματίστηκε μια μεγάλη ουρά αυτοκινήτων, πραγματικό χάος.

Σύμφωνα με μια πηγή, όλα αυτά σχετίζονται με αλλαγές που έγιναν από την ελληνική αστυνομία πρόσφατα για την είσοδο στη χώρα, με πιο αυστηρά μέτρα, όπως σημειώνεται.

--

The Hellenic Information Team

πηγή

H Χιμάρα χρειάζεται ελληνικό λύκειο, ΤΩΡΑ

H Χιμάρα χρειάζεται ελληνικό λύκειο, ΤΩΡΑ

      Το ελληνικό σχολείο της Χιμάρας συμπληρώνει φέτος τα εννέα χρόνια από την επαναλειτουργία του. Το σχολείο πρωτολειτούργησε γύρω στο 1775 με την έλευση εκεί και τις παραινέσεις του Άγιου Κοσμά του Αιτωλού. Το 1945 το καθεστώς Χότζα είχε απαγορεύσει την λειτουργία του τιμωρώντας την Χιμάρα που είχε απόσχει του δημοψηφίσματος για την έγκριση της λαϊκής δημοκρατίας. Από τότε και για πάνω από 60 χρόνια το αίτημα για ελληνικό σχολείο είχε γίνει πόθος και αγώνας για τους Χιμαριώτες. Χάρη στην αρωγή της ελληνικής πολιτείας το σχολείο έγινε πραγματικότητα το 2007, ένα σχολείο πρότυπο που έμοιαζε με κολλέγιο σε σύγκριση με τα αντίστοιχα αλβανικά σχολεία.

       Είχε αρχίσει με μία τάξη, την 1^η δημοτικού, δεν υπήρχαν, βλέπετε, μαθητές στην πόλη με μαθησιακό επίπεδο μεγαλύτερο. Τα παιδιά αυτά τελείωσαν φέτος την 3^η γυμνασίου, σε ένα σχολείο που πλέον ασφυκτιά από έλλειψη χώρου. Τα νήπια στεγάζονται στον… γυναικωνίτη της εκκλησίας των Αγίων Πάντων και άλλες τάξεις χρησιμοποιούν για αίθουσες διδασκαλίας… γειτονικά καταστήματα.

      Φέτος πενήντα μαθητές θα συνεχίσουν στο αλβανικό σχολείο χωρίς το παραμικρό μάθημα ελληνικής γλώσσας. Ελληνικό λύκειο δεν υπάρχει στην Χιμάρα. Η ελληνική παιδεία εδώ σταμάτησε για πενήντα παιδιά στα οποία σε ένα χρόνο θα προστεθούν άλλα τόσα.

      Υπάρχει απόφαση του δημοτικού συμβουλίου της Χιμάρας με το οποίο παραχωρείται παλαιό σχολικό κτήριο για την στέγαση του λυκείου. Αυτό που λείπουν είναι τα χρήματα για την ανακαίνιση του παλαιού κτηρίου και την μετατροπή του σε ένα σύγχρονο, από κάθε άποψη, εκπαιδευτήριο. Το κόστος των εργασιών αυτών είναι 200.000 ευρώ συν τα λειτουργικά έξοδα των τριών τάξεων του λυκείου. Όταν για κάποιες κομματικές φιέστες δαπανώνται δεκάδες εκατομμύρια και για την ανακαίνιση πέντε αεροσκαφών δαπανήθηκαν πεντακόσια εκατομμύρια ευρώ, το ποσό αυτό δείχνει τόσο ελάχιστο. Και όμως το ελληνικό κράτος δείχνει αρνητικό. Ζητείται λύση, άμεση λύση ώστε στην επόμενη σχολική χρονιά να είναι έτοιμο. Ζητείται άμεσα η χρηματοδότηση και αν η σημερινή κυβέρνηση συνεχίζει να αρνείται, ας βρεθεί η χρηματοδότηση από ένα ίδρυμα, έναν ευεργέτη, έναν οργανισμό. Γιατί ο ελληνισμός αυτό το οφείλει, στην Χιμάρα, στην Βόρειο Ήπειρο, στους Βορειοηπειρώτες ευεργέτες, στους αγώνες της Χιμάρας για την Ελλάδα και τον ελληνισμό.

Δημήτρης Περδίκης   

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΣΤΡΙΩΤΗΣ ΠΡΙΓΚΗΠΑΣ ΤΩΝ ΗΠΕΙΡΩΤΩΝ - Georgios Kastriotis: Princi i Epirotëve!

Ο Γεώργιος Καστριώτης ή Σκεντέρμπεης (1404 ή 1405 - 1468), γιος του Βυζαντινού άρχοντα Ιωάννη Καστριώτη και της Σέρβας πριγκίπισσας Βοϋσάβας υπήρξε μία ηρωική μορφή που κάτω από την πορφυρή σημαία με τον δικέφαλο αετό, την σημαία του Βυζαντίου, πολέμησε επί δεκαετίες κατά των Οθωμανών, με αμέτρητες νίκες. Το προσωνύμιο Σκεντέρμπεης το πήρε από τους Τούρκους που τον θεώρησαν ισάξιο με τον Μεγάλο Ισκαντάρ ή Σκεντέρ, δηλαδή τον Μέγα Αλέξανδρο.      Η Αλβανία τον θεωρεί ως τον μεγαλύτερο Αλβανό και εθνικό της ήρωα. Είναι όμως έτσι; Σύγχρονος του Καστριώτη υπήρξε ο Marinus Barletius (Μαρίνο Μπαρλέτι) λατινόφωνος ιερέας, μελετητής της ιστορίας, της κλασσικής λογοτεχνίας και της λατινικής γλώσσας. Ο Μπαρλέτι γεννήθηκε στην Σκόδρα που ήταν κτήση Βενετικής Δημοκρατίας, ακολούθησε τον Καστριώτη στους αγώνες του όπου έχασε και τους γονείς του. Κατέγραψε τα ιστορικά γεγονότα που διαδραματίστηκαν. Με τον θάνατο του Καστριώτη αναχώρησε για την Ιταλία όπου το 1508 εξέδωσε στα λατινικά το έργο του με τίτλο “Historia de vita et gestis Scanderbergi, Epirotarum principis” δηλαδή «Η ιστορία της ζωής και των έργων του Σκεντερμπέη, πρίγκηπα των Ηπειρωτών». Πράγματι ο Καστριώτης έτσι αποκαλείτο και έτσι αποκαλούσε εαυτόν. Εξάλλου την εποχή εκείνη δεν υπήρχε αλβανικό έθνος και αλβανική εθνική συνείδηση. Μόνο η γλώσσα που θα αποκληθεί αργότερα arberi, αρβανίτικα και αιώνες μετά Σκιπετάρικα είχε αρχίσει να διαμορφώνεται σαν μία γλώσσα συνεννόησης ανάμεσα σε αλλόφυλλα και αλλόγλωσσα στοιχεία που κατοικούσαν σε διάφορες περιοχές των νότιων και δυτικών Βαλκανίων.   Τα Αλβανικά ταχυδρομεία το 1968 εξέδωσαν μία σειρά γραμματοσήμων για να 500 χρόνια από τον θάνατο του Γεώργιου Καστριώτη. Το γραμματόσημο των 80q. εικονίζει το βιβλίο του Μπαρλέτι το οποίο αποκαθιστά την ιστορική αλήθεια και αναφέρεται στον «Πρίγκηπα των Ηπειρωτών». Εξ ιδίων τα βέλη λοιπόν για όσους επιχειρούν στην Αλβανία να παραχαράξουν την ιστορία και την απόδειξη την φέρνει ένα τόσο μικρό γραμματόσημο. Δημήτρης Περδίκης

Georgios (Gjergj) Kastrioti ose Skëndërbeu (1404 ose 1405-1468) biri i arkondit Bizantin Joan Kastrioti dhe i princesësh Serbe Vojsavës përbën një prej figurave heroike që nën flamuri nngjyrë të kuqëremtë me shqiponjën dy krenare, flamurin e Bizantit, luftoi për dhjevjeçarë të tërë kundër Osmanëve, me fitore të panumërta. Emërtimin Skëndërbei e mori nga Turqit që e konsideruan të barabartë me Iskandar ose Skënderin e Madh, dmth Aleksandrin e Madh. Shqipëria e konsideron heroi më të madh kombëtar shqiptar. Por a është vallë kështu? Bashkëkohës i Kastriotit ishte Marinus Barletius (Marin Barleti) një klerik latinfolës, studiues i historisë, i letërsisë kalsike dhe gjuhës latine. Barleti u lind në Shkodër që ishte dhe nën zotërimin e Republikës Veneciane, ndoqi Kastriotin në betejat e tij ku dhe humbi prindërit e tij. Rregjistroi ngjarjet historike që ndodhën. Me vdekjen e Kastirotit u largua për në Itali ku më 1508 botoi një vepër të tij me titullin  “Historia de vita et gestis Scanderbergi, Epirotarum principis” dmth “Historia e jetës dhe veprës së Skënderbeut, princit të Epirit”. Me të vërtetë Kastrioti kështu thirrej dhe kështu thërriste veten. Në atë kohë nuk ekzistonte as kombi shqiptar dhe ndërgjegjie kombëtare shqiptare. Vetëm gjuha që më vonë do të quhej arbërisht, dhe shekuj më vonë shqiptarisht kishte filluar të krijohej si një gjuhë komunikimi ndërmjet fiseve të ndryshme dhe elementëve të ndryshëm gjuhorë që ekzistonin në zonat e Ballkanit jugor dhe perendimor. Posta Shqiptaer më 1968 nxorrën një pullë për 500 vjetorin nga vdekja e Gjergj Kastriotit. Pulla prej 80q, paraqet librin e Barletit i cili vendos në vend të vërtetën historike dhe i rreferohet “Princit të Epirotëve”. Tek veta ata shigjetat që përpiqen në Shqipëri të shtrembërojnë historinë dhe vërtetimin që sjell një pullë kaq e vogël Dhimitër Perdhiqi.

πηγή 

Η ευχή του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου για τα παιδιά κατά την προσευχή για την νέα σχολική χρονιά!- Urimi i Kryepiskopit Anastas tek nxënëxit për fillimin e vitit shkollor!

Αλβανοί έποικοι στο Λούκοβο απείλησαν με τσεκούρι τον Θωμά Χαϊδη

Το πρωί της Παρασκευής 11 Σεπτεμβρίου οικογένεια αλβανών εποίκων στο Λούκοβο επιτέθηκε με τσεκούρι στον 82χρονο κάτοικο του χωριού Θωμά Χαϊδη!

Συγκεκριμένα ο αλβανοέποικος Rahim Halil Lagji μαζί με τον αδερφό του Zenel Lagji και τον ανιψιό του Genti Lagji, η φάρα των οποίων εγκαταστάθηκε  στο Λούκοβο την δεκαετία του 1960, επί κομμουνιστικού καθεστώτος, βρήκαν τον κ. Θωμά Χαϊδη έξω από το σπίτι του και αφού τον ξυλοκόπησαν, στην συνέχεια τον απείλησαν με τσεκούρι λέγοντας του «Θα σε σφάξουμε και με το αίμα σου θα ποτίσουμε τις ελιές σου γιατί αυτά από δω και πέρα ανήκουν σε εμάς!». 

Η αστυνομία, η οποία δέχτηκε να πάρει κατάθεση μετά από τρεις μέρες, αν και κατέγραψε το περιστατικό ως απόπειρα δολοφονίας με τσεκούρι, δεν προχώρησε σε καμία σύλληψη. Να σημειωθεί ότι ο αδερφός του Rahim Halil Lagji, ο Edi Lagji, είναι στο Λούκοβο πρόεδρος της Τοπικής Οργάνωσης του Σοσιαλιστικού Κόμματος Αλβανίας, του πρωθυπουργού Έντι Ράμα. Η συγκεκριμένη οικογένεια διεκδικεί εκτάσεις και άλλων αυτοχθόνων κατοίκων του χωριού με απειλές και εκβιασμούς.

Ο κ. Χαϊδης είναι χρόνια αντιμέτωπος με όσους προσπαθούν να αρπάξουν τη γη των αυτοχθόνων κατοίκων του Λουκόβου και έχει παραστεί σε δεκάδες δικαστήρια, τα οποία κερδήθηκαν μεν αλλά οι αποφάσεις τους δεν εφαρμόστηκαν ποτέ. 

Ο κ. Ρομπέρτος Χαϊδης γιος του Θωμά Χαϊδη ανέβηκε εσπευσμένα από την Αθήνα στο Λούκοβο για να συμπαρασταθεί στον πατέρα του, όπως σημείωσε, απευθύνθηκε στο Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στο Αργυρόκαστρο, απ' όπου πήρε την απάντηση "δεν εμπλεκόμαστε σε διαφορές μεταξύ κατοίκων χωριών για τα περιουσιακά ζητήματα!"

Στις φωτογραφίες απεικονίζεται η κατάσταση του κ. Θωμά Χαϊδη ύστερα από προηγούμενες επιθέσεις που δέχθηκε από αλβανοεποίκους. 

πληροφορίες και φωτογραφίες από το προφίλ facebook του κ. Ρομπέρτου Χαϊδη

«ΟΧΙ ΣΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ» ΒΡΟΝΤΟΦΩΝΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΟΠΑΔΟΙ ΤΟΥ ΑΠΟΕΛ

Στον ευρωπαϊκό αγώνα με την γερμανική Σάλκε, οι πάντα πατριώτες οπαδοί του ΑΠΟΕΛ ανήρτησαν πανό στο Νότιο πέταλο που έγραφε «Όχι στο ρατσισμό κατά των Ελλήνων», καθώς τα πρόσωπα τεσσάρων Ελλήνων που δολοφονήθηκαν από αλλοδαπούς εγκληματίες λαθρομετανάστες. ΤωνΑθανάσιου Λαζανά (δολοφονηθέντος στην Πάτρα υπό Αφγανών),  Μανώλη Καντάρη (δολοφονηθέντος υπό Πακιστανών για μία βιντεοκάμερα στην Πλ. Βικτωρίας), του Αριστοτέλη Γκούμα (δολοφονηθέντος υπό Αλβανών στην Βόρειο Ήπειρο) και της Μυρτούς (χτυπημένη αγρίως υπό Πακιστανικού τέρατος στην Πάρο).

Μπράβο και ξανά μπράβο στους πατριώτες του ΑΠΟΕΛ!

Σαν σήμερα το 1914: Η εκτέλεση των Μανιατών οπλαρχηγών στο Βεράτιο

Ο ανθ/γός του Ε.Σ. Αντώνιος Λεοντακιανάκης (ή Λεοντακιανάκος) ήταν Μανιάτης εθελοντής στον πόλεμο της ανεξαρτησίας της Β.Ηπείρου ως λοχαγός του στρατού της αυτόνομης Βορείου Ηπείρου. Το Σεπτέμβριο του 1914 υπέστη ηρωικό θάνατο («ήθλησε» κατά την εκκλησιαστική ορολογία) από τον εχθρό. Τον θάνατό του περιγράφουν ο Περικλής Δρέλλιας στο βιβλίο του «Κατάληψις του Βερατίου» και ο Κ. Σκενδέρης στον «Βορειοηπειρωτικό Αγώνα» (Αθήνα, 1929), σελ. 216-217, ως εξής.

Ο οπλαρχηγός Λεοντακιανάκης με τον εξάδελφό του και ακόλουθο Γεώργιο Στεφανάκο έπεσαν σε ενέδρα εχθρικού σώματος κοντά στο Βεράτιο και συνελήφθησαν. Τους οδήγησαν στο διοικητήριο και ο αρχηγός των εχθρών Μουσά Κιαζήμ εφέντης με τον μουφτή του Δυρραχίου Χατζή Κιαμήλ τους υπέβαλαν σε ανάκριση. Μετά την ανάκριση τους περιέφεραν στην πόλη του Βερατίου (που είχε καταληφθεί από τουρκαλβανούς) όπου τους έφτυναν και τους χλεύαζαν οι αλβανοί. Οι έλληνες κάτοικοι του Βερατίου είχαν κρυφτεί από φόβο.

Το πρωί της 18ης του Σεπτέμβρη, τους έφεραν μπροστά στο διοικητήριο όπου είχαν στήσει ένα πολυβόλο. Έβαλαν πρώτα τον Στεφανάκο να καθήσει σε ένα κάθισμα και του έριξαν μια ριπή με το πολυβόλο. Ο Στεφανάκος έπεσε αμέσως νεκρός. Μετά διέταξαν τον Λεοντακιανάκο να καθήσει στο κάθισμα. Αυτός, αφού σήκωσε το νεκρό σώμα του εξαδέλφου και συντρόφου του το ησπάσθη και το άφησε κάτω. Κάθησε στο κάθισμα βάζοντας το ένα πόδι πάνω στο άλλο και καπνίζοντας τσιγάρο με αταραξία, σαν να βρισκόταν σε καφενείο. Την περιφρόνηση που έδειξε προς τον θάνατο την διηγούνταν και οι ίδιοι οι εχθροί.

Ο Μουσά Κιαζήμ του είπε «Φώναξε ζήτω ή αλβανία να σου χαρίσω τη ζωή». Ο Λεωντακιανάκος, απόγονος μανιατών ηρώων του 1821 του απάντησε«Είστε άτιμοι εσείς και η αλβανία σας. Ζήτω η Ελλάς» και συνέχιζε να καπνίζει. Το πολυβόλο του έριξε περίπου 20 σφαίρες. Όμως αυτός δεν πέθανε αμέσως και συνέχισε να υβρίζει τους εχθρούς. Τότε ο ίδιος ο Μουσά Κιαζήμ, συνταγματάρχης του αλβανικού στρατού του έριξε με το περίστροφο πέντε βολές ενώ ένας ακόμα αχρείος αλβανός τον χτύπησε στην πλάτη με ένα μαχαίρι.

Έτσι ήθλησε ο εθνομάρτυς Αντώνιος Λεωντακιανάκος. Τα σώματα των δύο ηρώων μεταφέρθηκαν από χριστιανούς και θάφτηκαν στη θύρα του ελληνικού σχολείου του Βερατίου όπου βρίσκονται μέχρι σήμερα, για να δείχνουν στους νέους του Βερατίου την ανδρεία των δύο ελλήνων.

- See more at: http://himara.gr/4767-san-simera-to-1914-i-ektelesi-ton-maniaton-oplarxigon-sto-veratio#sthash.7CqC6HVo.dpuf

Πηγή: www.himara.gr

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ - ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΒΛΑΧΩΝ - Η συμμετοχή των ελληνόβλαχων Κορυτσάς στην εκδήλωση. (φωτογραφίες)

Ανταμώσαμε φέτος στην Αθήνα, την πρωτεύουσα του Νέου Ελληνισμού. Την ευεργετηθείσα πολύτροπα από τους Βλάχους Μεγάλους Εθνικούς Ευεργέτες και έκτοτε έως και σήμερα φιλόξενη, για χιλιάδες επώνυμους κι ανώνυμους συντοπίτες μας, πόλη, όπου εργάζονται και προκόβουν γενιές εσωτερικών οικονομικών μεταναστών βλαχικής καταγωγής από την ελλαδική περιφέρεια. 

Με ξεχωριστή και πανθομολογούμενη επιτυχία ολοκληρώθηκαν οι εκδηλώσεις του 31ου Πανελλήνιου Ανταμώματος της ΠΟΠΣ Βλάχων, που πραγματοποιήθηκαν το τριήμερο 11, 12 και 13 Σεπτεμβρίου στο Δήμο Πειραιά στις 11 και στο Δήμο Αθηναίων στις 12 και 13 αντίστοιχα. Την ευθύνη της διοργάνωσης και διεξαγωγής του 31ου Ανταμώματος είχε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Βλάχων. Οι παράλληλες εκδηλώσεις στον Πειραιά διεξήχθησαν σε συνεργασία με το Συλλόγου Γαρδικιωτών και το Δήμο Πειραιά.

Το Αντάμωμα ξεκίνησε την Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου. Το βράδυ της ίδιας ημέρας παρουσιάστηκαν στην πλατεία του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά, από το Σύλλογο Κοκκινοπλιτών με έδρα την Κατερίνη, τα έθιμα του βλάχικου γάμου όπως παραδίδονται στους Κοκκινοπλίτες. Ενώ ο Πολιτιστικός Σύλλογος Αγίου Σπυρίδωνα Πιερίας παρουσίασε κατά την εκδήλωση παραδοσιακούς βλάχικους χορούς. Την εκδήλωση χαιρέτησαν ο πρόεδρος της ΠΟΠΣΒ και ΠΒΑ Μιχάλης Μαγειρίας και ο Δήμαρχος Πειραιά κ. Μόραλης. Το δίωρο πρόγραμμα παρακολούθησαν με ιδιαίτερη ικανοποίηση κι εμφανή ενθουσιασμό χιλιάδες Πειραιώτες βλαχικής και μη καταγωγής. Παραβρέθηκαν επίσης αποστολές Συλλόγων Βλάχων μελών της ΠΟΠΣΒ που είχαν φθάσει νωρίτερα. 

Η απήχηση των εκδηλώσεων στους Πειραιώτες κι οι θετικές αντιδράσεις του κοινού πιστοποιούν, μέσα από τις εκδηλώσεις έκφρασης της ικανοποίησης και του θαυμασμού τους τόσο την αξιόλογη δουλειά των Συλλόγων που πλαισίωσαν το πρόγραμμα των εκδηλώσεων όσο και την ενεργό παρουσία του Συλλόγου Γαρδικιωτών στα πολιτιστικά και κοινωνικά δρώμενα της πόλης. Την εκδήλωση παρακολούθησαν το ΔΣ της ΠΟΠΣΒ, και τίμησαν με την παρουσία τους η δημοτική αρχή Πειραιά με επικεφαλής το δήμαρχο κ. Μόραλη. 

Το Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου, στα πλαίσια του 31ου Ανταμώματος, οι Σύλλογοι μέλη της ΠΟΠΣΒ συναντήθηκαν στις 18.00 το απόγευμα στο χώρο μπροστά από τη Σιναία Ακαδημία Αθηνών και τα Προπύλαια του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Ο χώρος της λεγόμενης «Αθηναϊκής Τριλογίας» συμβολίζει και συνοψίζει το πνεύμα ευεργεσίας και της καθοριστικής προσφοράς των Βλάχων, στην ίδια την ίδρυση και δημιουργία του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους και της πρωτεύουσάς του καθώς κι ευρύτερα στο νεότερο Ελληνισμό. Από τα Προπύλαια οι Σύλλογοι της ΠΟΠΣΒ με επικεφαλής τη σημαία της Πανελλήνιας και τα λάβαρα των Συλλόγων, εκφράσεις της τοπικότητας, όπως και το ΔΣ της Ομοσπονδίας, πορεύθηκαν σε πομπή διερχόμενοι τις οδούς Πανεπιστημίου, και Σταδίου έως την Πλατεία Συντάγματος. Την πορεία των Συλλόγων συνόδευε μουσική πατινάδα. Στο άνω μέρος της Πλατείας Συντάγματος, οι Σύλλογοι παρατάχθηκαν με τάξη κι ο πρόεδρος της ΠΟΠΣΒ και ΠΒΑ κ. Μιχάλης Μαγειρίας κατέθεσε στεφάνι στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη. 

Κατόπι οι Σύλλογοι της ΠΟΠΣΒ διέσχισαν με τάξη σε πομπή τη λεωφόρο Αμαλίας και κατευθύνθηκαν στο χώρο του Ζαππείου, όπου κι έγινε η παρουσίαση των χορευτικών συγκροτημάτων των Συλλόγων μελών της ΠΟΠΣΒ. Η εκδήλωση άνοιξε με ομιλία του προέδρου της ΠΟΠΣΒ και ΠΒΑ Μιχάλη Μαγειρία και στη συνέχεια με την εφηβική χορευτική ομάδα του Συλλόγου των Ελλήνων Βλάχων περιφέρειας Κορυτσάς. Τη βραδιά τίμησαν με την παρουσία τους: ο πρόεδρος Ολυμπίων και Κληροδοτημάτων, το ΔΣ της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος, αποτελούμενη από τον Πρόεδρο Γιώργο Δόση, τον Αντιπρόεδρο Κώστα Κωνή και το μέλος του Δ.Σ. Ηλέκτρα Κίκη, με την συμμετοχή των πρώην Προέδρων Γιώργου Οικονόμου και Γιάννη Ζώη, που εκπροσωπούν την ΠΣΕ, στο Δ.Σ. των Ολυμπίων Κληροδοτημάτων, όπου ανήκει το Ζάππειο Μέγαρο, ο πρώην πρόεδρος της ΠΟΠΣΒ κ. Φώτης Κιλιπίρης κι αντιπροσωπείες Ελλήνων Βλάχων από την Αλβανία (Τίρανα, Κορυτσά) και την ΠΓΔΜ (Γευγελή, Κρούσοβο, Μοναστήρι, Σκόπια). Την εκδήλωση παρακολούθησαν χιλιάδες Αθηναίων και παρεπιδημούτων στην πόλη. Μετά την παρουσίαση των χορευτικών τμημάτων ακολούθησε λαϊκό γλέντι μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.

Την Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου κορυφώθηκαν λίγο πριν το μεσημέρι οι εκδηλώσεις του 31ου Ανταμώματος στον προαύλιο χώρο του Καλλιμάρμαρου Παναθηναϊκού Σταδίου, όπου τελέστηκε ο τελετουργικός «Μεγάλος Χορός» - «Κόρλου Μάρι». Χιλιάδες συμπατριωτών συναντήθηκαν στην καρδιά της Αθήνας, όπου απόλαυσαν το θέαμα και καμάρωσαν τους χιλιάδες χορευτές της βλαχόφωνης Ρωμιοσύνης. Τα χορευτικά τμήματα της ΠΟΠΣΒ εισήλθαν τιμητικά στο εσωτερικό του αρχαιολογικού χώρου του Καλλιμάρμαρου, όπου καταρχήν φωτογραφήθηκαν και στη συνέχεια παρήλασαν προς τον προαύλιο χώρο του Σταδίου για την τέλεση του «Μεγάλου Χορού». Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους: εκ μέρους του πρώην πρωθυπουργού κ. Τσίπρα η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Άννα Βαγενά, ο πρώην πρόεδρος της ΠΟΠΣΒ κ. Φώτης Κιλιπίρης, ο περιφερειάρχης Ηπείρου κ. Αλέκος Καχριμάνης, οι μεγάλοι χορηγοί του Ανταμώματος Περιβολιώτες επιχειρηματίες Δημήτρης και Μιχάλης Στεργίου Σαράντη, ο ιστορικός κ. Στέργιος Λαΐτσος καθώς και αντιπρόσωποι ΔΣ Συλλόγων Βλάχων τα μέλη των οποίων ζουν και δραστηριοποιούνται στο Λεκανοπέδιο Αττικής. 

Την εκδήλωση χαιρέτησε ο πρόεδρος της ΠΟΠΣΒ και ΠΒΑ Μιχάλης Μαγειρίας. Με την έναρξη της εκδήλωσης ο πρόεδρος κ. Μιχ. Μαγειρίας τίμησε, απονέμοντας τιμητικές πλακέτες αντίστοιχα, τον Περιβολιώτη επιχειρηματία κ. Δημήτριο Στέργιου Σαράντη εκ μέρους των Αφών Στ. Σαράντη και των εταιρειών «ΟΛΥΜΠΟΣ» και «ΤΥΡΑΣ» «για την υποστήριξη κι οικονομική ενίσχυση της ΠΟΠΣ Βλάχων κι ιδιαίτερα του 31ου Ανταμώματος» καθώς και τον Φεραίο Περιβολιώτη ιστορικό κ. Στέργιο Λαΐτσο «για την επιστημονική έρευνα, μελέτη, διάσωση, καθώς και την ανάδειξη και προβολή της βλαχικής πολιτιστικής κληρονομιάς». Οι τιμηθέντες ευχαρίστησαν τον πρόεδρο της Πανελλήνιας απευθυνόμενοι προς αυτόν και τους χιλιάδες παρευρισκόμενους στη ζωντανή προφορική βλαχική γλώσσα. 

Στο «Μεγάλο Χορό» έλαβαν μέρος περίπου 1200 χορευτές από τους Συλλόγους μέλη της Ομοσπονδίας. Τις εκδηλώσεις του Ανταμώματος παρακολούθησαν χιλιάδες Πειραιώτες κι Αθηναίοι, που, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των αστυνομικών αρχών, το Σάββατο βράδυ στο Ζάππειο ξεπέρασαν τις είκοσι χιλιάδες. Για τη μουσική επένδυση του προγράμματος των εκδηλώσεων φρόντισαν οι Βλάχοι μουσικοί από κάθε αντίστοιχη βλαχόφωνη περιοχή χαρίζοντας στο κοινό την πανδαισία και τον πλούτο των βλαχικών ηχοχρωμάτων. Το πρόγραμμα του φετινού 30ου Ανταμώματος παρουσίασαν τα μέλη του ΔΣ της ΠΟΠΣΒ Αγγελική Νιτσιάκου, Γενική Γραμματέας, και κ. Μαρία Τσιαλέρα αντιπρόεδρος αντίστοιχα. Οι εφετινές εκδηλώσεις του 31ου Ανταμώματος επιβεβαίωσαν την πολλαπλή αναβάθμιση του θεσμού του Ανταμώματος των Βλάχων, της κορυφαίας εκδήλωσης της βλαχόφωνης Ρωμιοσύνης κι αύξησαν τις απαιτήσεις της διοργάνωσης. Οι τριήμερες εκδηλώσεις μαγνητοσκοπήθηκαν από την ΠΟΠΣΒ και θα προβληθούν προσεχώς από τους κατά τόπους τηλεοπτικούς σταθμούς. 

Ιδιαίτερα σημαντική για την όλη διοργάνωση υπήρξε η πολύπλευρη κι ισχυρή συνδρομή και τιμητική υποστήριξη των χορηγών του 31ου Πανελληνίου Ανταμώματος Βλάχων όπως: ΟΛΥΜΠΟΣ - ΓΑΛΑΚΤΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΛΑΡΙΣΑΣ ΑΕ, Λάρισα 

Βιομηχανία Γάλακτος ΤΥΡΑΣ Α.Ε, Τρίκαλα

ΦΕΤΑ "ΒΑΣΙΛΙΤΣΑ" Feta Vassilitsa Γ. & Α. Νούσιας Ο.Ε., Λάρισα 

ΠΡΟΤΥΠΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΓΑΛΑΚΤΟΣ ΛΥΚΑΣ, Βαφειοχώρι Ν. Κιλκίς

ΑΡΤΟΠΟΙΗΜΑΤΑ ΦΑΙΔΩΝ - ΖΑΜΠΟΥΡΑΣ ΦΑΙΔΩΝ, Λάρισα

Kronos S.a. , Σκύδρα Πέλλας, 

Σίββας - Βουτήματα Πολυτελείας Ν. Ευκαρπία, Θεσσαλονίκη

ΓΙΑΝΝΙΤΣΗΣ LOGISTICS AE ΒΙ.ΠΕ Λαμίας, Φθιώτιδα

Βιομηχανία Επεξεργασίας Γάλακτος ΜΠΙΖΙΟΣ Α.Ε., Ελασσόνα

Ταβέρνα-ψησταριά «Λα Κόρνο», Κρανιά Ασπροποτάμου

Γιάτσιος Ιωάννης Οικοδομικά υλικά, Γρεβενά, LA FARM AE Τρίκαλα, 

ΤΡΙΚΚΗ ΑΕ, Τρίκαλα 

TSAGAS FOODS Ν. Ευκαρπία, Θεσσαλονίκη

ΤΥΡΟΚΟΜΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ - ΤΣΕΛΕΠΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ, Εσώβαλτα Πέλλας

Toyota Podas, Ιωάννινα -Βέροια – Κατερίνη

Η ΠΟΠΣΒ κι ο πρόεδρος του ΔΣ Μιχάλης Μαγειρίας ευχαριστούν το Σύλλογο Γαρδικιωτών Πειραιά, την τροχαία Λεκανοπεδίου, τους χορηγούς κι όλους τους επώνυμους κι ανώνυμους συντελεστές αυτής της προσπάθειας. Επίσης ευχαριστούν ξεχωριστά, τα παιδιά των Συλλόγων και όλους τους συμπατριώτες που ταξίδεψαν από κάθε γωνιά της ελληνικής γης για να επιβεβαιώσουμε τους μεταξύ μας δεσμούς και να ανανεώσουμε το ραντεβού μας για την επόμενη χρονιά. 

Και το χρόνου καλύτερα! 

Καλή Αντάμωση στο 32ο Αντάμωμα 2016!

.................................................................................................................................

Από την Κορυτσά, υπό την μέριμνα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και της Προέδρου της κ Στέλλα Πατσίλη συμμετείχε στην εκδήλωση μια ομάδα νέων ελληνόβλαχων που είναι και μαθητές  του Ελληνοαλβανικού Σχολείου Όμηρος. Στην εκδήλωση παρουσίασαν παραδοσιακούς ηπειρώτικους χορούς. Όλοι οι παρευρισκόμενοι τους υποδέχτηκαν με ενθουσιασμό και τους χειροκρότησαν έντονα την στιγμή που χόρεψαν. Είμαστε όλοι υπερήφανοι για αυτά τα παιδιά, που εκπροσωπούν το ελληνισμό της περιοχής. Ευχαριστούμε τους πατριώτες γονείς τους αλλά και όσους μερίμνησαν, και ιδιαίτερα την Πρόεδρο Ομόνοιας Κορυτσάς κ Στέλλα Πατσίλη,  ώστε να παρευρεθούν αυτά τα παιδιά εκεί και να μας τιμήσουν όλους. 

Φωτογραφίες από την αποστολή ελληνόβλαχων της Κορυτσά στα Πανελλήνιο Αντάμωμα Βλάχων. 

Τα Ελληνόπουλα  της Κορυτσάς 

Η κακοποίηση του ιερέα, πράξη που πρέπει να καταδικαστεί από όλους - Ιορδάνης Γιώργη για το Πελασγός!

Ιορδάνης Γιώργη

(Jordan Jorgji)

Η άκαρδη κακοποίηση του ιερέα των Αγίων Σαράντα, Χρήστο Παππά, αναφέρθηκε επιφανειακά από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ενώ για το πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας ήταν απλώς ένα αφανές περιστατικό . Ο 74-χρονος ιερέας είναι ταυτόχρονα μέλος της ελληνικής μειονότητας και πατέρας του προέδρου της “Ομόνοιας”, Λεωνίδα Παπά. Ειπώθηκε ότι οι δράστες ήταν κλέφτες και είχαν ως στόχο τη ληστεία του ιερέα. Αυτό ισχυρίστηκε και το θύμα, σύμφωνα με τα αλβανικά μίντια.

Γεννιούνται, όμως, κάποια ερωτήματα. Γιατί να κακοποιείται ένας ηλικιωμένος με γκρίζα μαλλιά και γένια; Γιατί να κακοποιείται ένα μέλος του κλήρου, ένας ορθόδοξος ιερέας, πράξη που θυμίζει την κακοποίηση άλλων κληρικών – Ορθόδοξων, Καθολικών ή Μουσουλμάνων – από τη δικτατορία του Ενβέρ Χότζα; Γιατί να κακοποιείται ένα μέλος της ελληνικής εθνικής μειονότητας, μια σημαντική μειονότητα για την οικονομική, πολιτική και πολιτιστική ζωή της Αλβανίας εδώ και πολλά χρόνια; Τόση πείνα να είχαν, άραγε, οι κλέφτες, που πέρασαν  όλα αυτά τα χιλιόμετρα – το θύμα δήλωσε ότι οι δράστες δεν ομιλούσαν τη διάλεκτο της νότιας Αλβανίας – για να ληστέψουν το σπίτι ενός ιερέα, ο οποίος “τυχαίνει” να είναι πατέρας του επικεφαλής της Ομόνοιας, διαδόχου του πολυσυζητημένου Μπολάνο; Τυχαίο συμβάν ή πρόκληση τύπου “Provokacia” – αγαπημένη λέξη του πρωθυπουργού της Σερβίας Αλεξάντερ Βούτσιτς για να χαρακτηρίζει διαστάσεις των αλβανο-σερβικών σχέσεων;

Είναι περίεργο πως η πολιτική ηγεσία της χώρας έδειξε πλήρη αδιαφορία απέναντι σε αυτό το άσχημο επεισόδιο. Εκτός από ένα κόμμα, το οποίο εκπροσωπεί την ελληνική μειονότητα, καμία άλλη πολιτική δύναμη ή κοινωνικός παράγων δεν καταδίκασε δημοσίως  τη βία που ασκήθηκε σε βάρος ενός κληρικού και πολίτη της Αλβανικής Δημοκρατίας. Παρά το γεγονός ότι ο νόμος λειτουργεί μακριά από τις κάμερες και τα μικρόφωνα, θα ήταν απαραίτητη μια συλλογική τοποθέτηση της πολιτικής ηγεσίας κατά της συγκεκριμένης εγκληματικής πράξης, με στόχο τη – βραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη – συνειδητοποίηση της κοινωνίας.

Πριν λίγο καιρό, η επιπόλαιη και απρόσεκτη ενέργεια της κατεδάφισης της εκκλησίας του Αγίου Αθανασίου στην Δρυμάδες, επισκιάστηκε από την “πατριωτική επαγρύπνηση” της αλβανικής πολιτικής τάξης, καθώς και της κοινής γνώμης, σε σχέση με τις “παρεμβάσεις” της Ελλάδας στις αλβανικές εσωτερικές υποθέσεις. Σε αυτό το πνεύμα, δεν είναι απλά καταδικαστέο, αλλά είναι επίσης πολύ επικίνδυνο, που στο όνομα της ελληνοφοβίας και ανθελληνισμού, ακούσια ή εκούσια, να στοχεύουν  ορθόδοξους χώρους λατρείας, αλλά και Αλβανους πολίτες ελληνικής καταγωγής, και έπειτα να ασκείται βία εις βάρος τους.

Η ζωή του συγκεκριμένου ιερέα είναι εξ ίσου σημαντική όπως η ζωή των άλλων ηλικιωμένων, ανεξάρτητα από το μέρος που ζουν, την εθνική ή την κοινωνική καταγωγή, το χρώμα, τη γλώσσα ή τη διάλεκτο που ομιλούν. Οι επιθέσεις που οι ηλικιωμένοι αντιμετωπίζουν, σχετίζονται, επιπροσθέτως, με την ηθική κρίση, η οποία χαρακτηρίζει σημαντικό μέρος της αλβανικής κοινωνίας. Πέρυσι, στο Δυρράχειο, δύο ηλικιωμένες γυναίκες κακοποιήθηκαν και έχασαν τη ζωή, επειδή ο ένας ανιψιός αποφάσισε να τους ληστέψει. Πριν δύο χρόνια, επίσης στο Δυρράχιο, μία άστεγη ηλικιωμένη γυναίκα βρήκε το θάνατο εγκαταλειμμένη στο δρόμο. Η άτυχη γυναίκα δεν πήρε ποτέ από το Δήμο το σπίτι που δικαιούνταν ως άστεγη, ενώ, παράλληλα, καμία άλλη κρατική αρχή δε βοήθησε για την φιλοξενία και την ιατρική φροντίδα της. Η αδιαφορία, προερχόμενη κυρίως από το κράτος, συνιστά, επίσης, παραβίαση και περιφρόνηση της ανθρώπινης ζωής. Ενώ στην πρώτη περίπτωση ο λόγος της κακοποίησης είχε σχέση με τη ληστεία κάποιας περιουσίας, στη δεύτερη, ο θάνατος ήταν συνέπεια της φτώχειας. Εάν, όμως, η κακοποίηση του ηλικιωμένου ιερέα σχετίζεται με κάποια εσκεμμένη και οργανωμένη ενέργεια λόγω της εθνικότητας ή της θρησκείας του, αυτό φέρει μεγαλύτερη ευθύνη για την αδιαφορία της κράτους και της κοινωνίας, για να καταδικάσουν συλλογικά τη συγκεκριμένη πράξη, αναλαμβάνοντας τα απαραίτητα ποινικά και κοινωνικά μέτρα προκειμένου αυτό να μην επαναληφθεί ποτέ.

Όπως υποστηρίζει ο πολιτικός αναλυτής Fatos Lubonja, επικαλούμενος το Zygmund Bauman, η ταυτότητα ενός λαού αποτελείται συνήθως από ορισμένες (υπο) ταυτότητες, οι οποίες βρίσκονται σε μια δυναμική διαδικασία αλληλεπίδρασης μεταξύ τους. Ακόμα και στην αλβανική κοινωνία, ξεκινώντας τουλάχιστον από την περίοδο της δημιουργίας του αλβανικού έθνους, η εθνική ταυτότητα δεν υπήρξε ούτε ενιαία, ούτε ομοιογενής, και ούτε παρέμεινε αναλλοίωτη κατά τη διάρκεια των χρόνων. Οι υποταυτότητες ή οι άλλες – παράλληλες – ταυτότητες που μπορεί να διαθέτουν Αλβανοί πολίτες, ως μέλη της αλβανικής κοινωνίας, δεν πρέπει να παραβιάζονται και να καταστέλλονται στο όνομα της επιβολής μίας ενιαίας και μοναδικής ταυτότητα. Σε περίπτωση που ο στόχος της επιβολής αναλαμβάνει ως μέσο ή μηχανισμό για την επίτευξή του, τη βία, τότε αυτό θα πρέπει να μας αφορά και ανησυχεί όλους, επειδή ο εθνικισμός καταλήγει σε έλλειψη ανεκτικότητας μέχρι και φασιστικές μορφές βίας. Είναι πρέπον το κράτος να τις καταδικάζει αποφασιστικά, και μαζί με την κοινωνία να επενδύουν στη παιδεία και την κοινωνική χειραφέτηση, ιδιαίτερα της νέας γενιάς, μεταλαμπαδεύοντας τις σύγχρονες αξίες, τις οποίες ισχυριζόμαστε ότι θέλουμε όλοι να τις ασπαστούμε.

Ιορδάνης Γιώργη

(Jordan Jorgji)