Θανάσης Πότσης, "παραιτήθηκα από το ΚΕΑΔ, όχι από την ΟΜΟΝΟΙΑ"

Σε δηλώσεις του ο πρόεδρος της Ένωσης Ελληνοβλάχων και αντιπρόεδρος του ΚΕΑΔ, Θανάσης Πότσης σχολίασε την είδηση της αποχώρησής του από το ΚΕΑΔ, σημειώνοντας πως παραιτήθηκε από το ΚΕΑΔ και την θέση του αντιπροέδρου αναλαμβάνοντας την ευθύνη που του αναλογεί για το τέλμα που έχει φθάσει το κόμμα και τις επαναλαμβανόμενες εκλογικές αποτυχίες, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο σε νέα πρόσωπα και νέες ιδέες για το καλό της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας.

Ωστόσο δεν αποχωρεί από την ΟΜΟΝΟΙΑ στην οποία παραμένει μέλος του προεδρείου, του γενικού συμβουλίου και αντιπρόεδρος της.

πηγή

Η Ομόνοια Χιμάρας τίμησε τους πρωτεργάτες του ηρωικού ΟΧΙ στο απολυταρχικό καθεστώς

Με πρωτοβουλία του Παραρτήματος Ομόνοιας Χιμάρας, τιμήθηκαν σήμερα οι πρωτεργάτες της μαζικής αντίδρασης της Χιμαριώτικης Κοινότητας κατά της κομμουνιστικής δικτατορίας το 1945.

Η αποχή σε ποσοστό 93% από τις πρώτες στημένες εκλογές – δημοψήφισμα του καθεστώτος, που ήθελε την εγκαθίδρυση της κομμουνιστικής Αλβανίας με την απόλυτη «στήριξη» του λαού, αναδείκνυε το υψηλό φρόνιμα που απέρρεε από την ένδοξη ιστορία και εθνική υπερηφάνεια των Χιμαριωτών.

Το γεγονός αυτό εξόργισε τους ανθρώπους του καθεστώτος και εκδικήθηκαν με τον πιο βάναυσο τρόπο κατά των πρωτεργατών αυτού του κινήματος, των συγγενών τους και γενικότερα κατά της κοινότητας.

Από τα δημοτολόγια της Χιμάρας αφαιρέθηκε η Ελληνική Εθνικότητα, έκλεισε το ελληνικό σχολείο που η λειτουργία του είχε κατοχυρωθεί με την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης (1935).

Για την σπουδαιότητα της επετείου και την θυσία των αγωνιστών, μίλησε ο Πρόεδρος του Παραρτήματος Χιμάρας κ. Φρέντης – Διονύσης Μπελέρης, ο Γενικός Πρόεδρος της Ομόνοιας κ. Λεωνίδας Παππάς, ο Πρόεδρος και βουλευτής του ΚΕΑΔ κ. Ευάγγελος Ντούλες και ο βουλευτής Θεσπρωτίας της ΝΔ κ. Βασίλης Γιόγιακας.

Το Παράρτημα Ομόνοιας Χιμάρας παρέδωσε τιμητικές πλακέτες στους συγγενείς των επτά πρωτεργατών του κινήματος:

Ανδρέας Δήμας - Καταδικάστηκε σε θάνατο και θάφτηκε ζωντανός σε λόφο έξω από τη Χιμάρα για παραδειγματισμό.

Νίκος Κούτουλας – Καταδικάστηκε σε θάνατο. Στην απολογία του, δήλωσε πως η μητρική του γλώσσα είναι η ελληνική, αρνήθηκε να μιλήσει αλβανικά και ζήτησε από τον δικαστή να του φέρει μεταφραστή.

Ηρακλής Γκιώνης – Καταδικάστηκε εις θάνατον.

Δημήτρης Ανδρούτσος - Καταδικάστηκε εις θάνατον.

Πύλιος Γκόρος - Καταδικάστηκε εις θάνατον.

Νίκος Κατσελάνος - Καταδικάστηκε εις θάνατον.

Κίτσος Κόκας - Καταδικάστηκε εις θάνατον.

Για την ιστορία, η θανατική ποινή των έξι καταδικασθέντων μετατράπηκε σε ισόβια κάθειρξη.

29/11/2015 

ΟΜΟΝΟΙΑ 

Παράρτημα Χιμάρας

Πηγή: http://www.himara.gr

Οι Έλληνες της Γερμανίας τίμησαν την 75η επέτειο απελευθέρωσης της Κορυτσάς και τους άταφους ήρωες του 1940-41 στη Β.Ήπειρο

Την Κυριακή 22 Νοεμβρίου στο πνευματικό κέντρο του Ι.Ν. Ζωοδόχου Πηγής Βούπερταλ πραγματοποιήθηκε εκδήλωση με αφορμή τη συμπλήρωση 75 χρόνων από την απελεύθερωση της Κορυτσάς.Το πρόγραμμα που παρουσίασαν μαθητές του Ελληνικού Γυμνασίου-Λυκείου Βούπερταλ περιελάμβανε τραγούδια και οπτικοακουστικό υλικό καθώς και πρωτότυπο θεατρικό αφιερωμένο στους 8.000 ήρωες που παραμένουν άταφοι στα βουνά της Β.Ηπείρου.Οι ομογενείς μας τόνισαν το χρέος μας απέναντι σε “νεκρούς και ζωντανούς ήρωες” αναφερόμενοι και στη σημερινή κατάσταση του Βορειοηπειρωτικού ζητήματος.

   Ιδιαίτερα θερμή επιστολή έστειλε ο επίτιμος πρόεδρος της Ένωσης Συγγενών Πεσόντων, πρώην Υπουργός κ.Γεώργιος Σούρλας όπου αναφέρει χαρακτηριστικά: “Το μήνυμα  “Δε θα σας ξεχάσουμε” φθάνει πολύ ηχηρό από το Βούπερταλ και ενισχύει τον αγώνα που κάνουμε για την αποκατάσταση της μεγάλης εθνικής εκκρεμότητας”. Η εκδήλωση έκλεισε με βράβευση των μαθητών.

Η επιστολή του κ. Σούρλα προς τον υπεύθυνο εκπαιδευτικό

πηγή

75η επέτειος απελευθέρωσης Κορυτσάς

Τιμήθηκε σήμερα 22/11/2015 στη Θεσσαλονίκη η 75η επέτειος απευλευθέρωσης της Κορυτσάς, η 4η απελευθέρωση της πόλης στον 20ο αιώνα (προηγήθηκαν οι απελευθερώσεις κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων, του  αυτονομιακού αγώνα του 1914 και αυτής στον Α' Π.Π.). Τελέστηκε δοξολογία στον Ι.Ν. Νέας Παναγίας, κατάθεση στεφάνου στο μνημείο της Ηπειρώτισσας γυναίκας επί της οδού Π. Μελά και κατόπιν εκδήλωση στην αίθουσα της Ηπειρωτικής Εστίας, που για ακόμη μία χρονιά οργάνωσε τις σχετικές εκδηλώσεις.

ΣΦΕΒΑ, 22/11/2015 

28 Nοεμβρίου 1940: Επέτειος μνήμης για τους 'Ελληνες πεσόντες στρατιώτες στο Βοδίνο Άνω Δρόπολης

27 Νοεμβρίου του 1940. Οι Έλληνες φαντάροι του 40^ου  Συντάγματος Ευζώνων ξεκίνησαν από την Καστάνιανη, πέρασαν την Κοσοβίτσα προς την Πέπελη και το βραδάκι έφθασαν στην Αγία Παρασκευή του Βοδίνου. Έπρεπε πάση θυσία να πιάσουν τον λόφο στρατηγικής σημασίας (λόφος που λέγεται και μπαλκόνι της Δρόπολης),  για να ελέγχουν τις κινήσεις των Ιταλών προς πάσα κατεύθυνση και να καθορίζουν συντεταγμένες για το πυροβολικό τους. Αφού πρωτίστως τους προαπάντησε η δημογεροντία του χωριού προτίμησαν να μη μοιραστούνε στα σπίτια αλλά για τυχών απρόοπτα να στρατοπεδεύσουν στην εκκλησία.

     Σαν να προμάντευαν το κακό. Την ίδια νύχτα Ιταλικός λόχος, που φαίνεται είχε παρακολουθήσει τις κινήσεις τους, μέσα από την Κλεισούρα στα βόρεια του χωριού ανηφόρησε στην αθέατη πλευρά του λόφου και στρατοπέδευσε περίπου 200 μ. απέναντι της εκκλησίας, κεκαλυμμένος από μαντρότοιχο, απόμερα του χωριού και καμουφλαρισμένος από πυκνή βλάστηση.

     28 του Νοέμβρη. Ξημερώνοντας, ριπές από πολυβόλα και τουφεκιές προς την εκκλησία, ανταπάντηση από τους Έλληνες που αιφνιδιάσθηκαν και το τουφεκίδι άναψε για καλά. Ελιγμοί από τους Έλληνες και μετά αρκετού χρόνου φθάσανε στον μαντρότοιχο, τώρα αντιμέτωποι με τους Ιταλούς. Τρεις οι πεσόντες εκ μέρους των Ελλήνων. Ο Ιωάννης Μπουραντάς από το Κομπότι Άρτας, ο Χρήστος Στάμου από τα Άγναντα και ο Στέφανος Γραβιάς από τον Καταρράχτη. Τρεις σκοτωμένους άφησαν πίσω τους και οι Ιταλοί αφού τράπηκαν σε άτακτη φυγή.

     Οι πεσόντες ενταφιάστηκαν στην δυτική πλευρά της εκκλησίας με όλες τις τιμές και κατ’ εντολή του Έλληνα αξιωματικού οι χωριανοί ενταφίασαν και τους Ιταλούς στην τοποθεσία που είχαν σκοτωθεί. Μετά από σχεδόν μήνα που οι Εύζωνοι  απομακρύνθηκαν από το χωριό  οι χωριανοί τίμησαν τους πεσόντες με λιθόκτιστο τάφο και σκαλιστά τα ονόματα τους. Από τις Βοδινιώτισες μανάδες ποτέ δεν τους έλειψε το μοιρολόγι όταν κλαίγανε τους δικούς τους, τα κεριά, τα τρισάγια, τα μνημόσυνα σ’ επετείους, σαν να ανέμεναν να αναστηθούν όπως και ο θρύλος για τον «μαρμαρωμένο βασιλιά». Αυτό μέχρι το 1967 που καταργήθηκε η θρησκεία, καθώς μετά «Θεός φυλάξει».

     Ήρθε όμως το 1990 και η ψυχή του Βορειοηπειρώτη ευαίσθητη. Έγινε ξανά ο γκρεμισμένος τάφος με χρήματα του κατοικούντα στην Αθήνα Μιχάλη Λαχανά, διακοσμήθηκε με μπρούτζινο σταυρό και καντήλα, γράφηκαν ξανά τα ονόματα των πεσόντων. Παράλληλα από το 1995 με άρθρα στην εφημερίδα «ΣΕΛΛΑΔΙΤΙΚΑ ΝΕΑ» (μετοίκων στην Αθήνα από τους Σελλάδες Κομποτίου) άρχισε και η αναζήτηση της ταυτότητας τους, ενδιαφέρον στο Υπουργείο Αμύνης όπου βρέθηκαν τα στοιχεία τους, αλλά η επίσημη πολιτεία στου «κουφού την πόρτα».

    

 Προσφέρθηκε όμως ανεψιός, φέρων και το όνομα, του πεσόντα Μπουραντά από το Κομπότι, ο οποίος σαν να γαλήνεψε τις ψυχές τους. Ανέβηκε στο Βοδίνο το 2009, αντικατέστησε τον τάφο με ολόκληρο σκαλιστό μνημείο και στις 28 του Νοέμβρη της ίδιας χρονιάς (ημέρα μνήμης του σκοτωμού των πεσόντων) οργάνωσε μια ανεπανάληπτη τελετή, όντας παρών οι ανώτεροι πολιτικοί και θρησκευτικοί άρχοντες της Άρτας και της ιδιαίτερης πατρίδας των πεσόντων, της προξενικής αρχής και της Ιεράς Μητρόπολης Αργυροκάστρου, παρών και πλήθος κόσμου από το Βοδίνο και τα περίχωρα. Τελετή μνήμης που οι Βοδινιώτες και οι συγγενείς των πεσόντων την επαναλαμβάνουν κάθε χρόνο στις 28 του Νοέμβρη.

Η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής του Βοδίνου και ο μνημιακός τάφος των Αρτινών πεσόντων.

    

 Είπα πιο πάνω «σαν να γαλήνεψαν οι ψυχές τους» επειδή η έρευνα δεν ολοκληρώθηκε. Ακριβώς πίσω από την εκκλησία μένουν ενταφιασμένα τα οστά ενός άλλου πεσόντα, του Δημήτρη Τσίχλα που όντας τραυματισμένος σε άλλο πεδίο μαχών μεταφέρθηκε και ξεψύχησε στο Βοδίνο. Δυστυχώς τα ίχνη του τάφου δεν εξερευνήθηκαν και η επίσημη πολιτεία κωφεύει. Όπως κωφεύει εδώ και 75 χρόνια για την εύρεση των οστών των περίπου 10.000 φαντάρων που ανεμοδέρνονται στα βουνά και τους λόφους της Βορείου Ηπείρου.

     Ως ευαίσθητοι Βορειοηπειρώτες για την αναγνώριση των θυσιών υπέρ πατρίδας δικαιούμαστε να κρίνουμε τις προηγούμενες κυβερνήσεις για το ότι διαχρονικά δεν έπραξαν το χρέος τους. Ας ελπίσουμε ότι θα το πράξει η σημερινή κυβέρνηση.

Αιωνία η μνήμη των Ελλήνων φαντάρων που έπεσαν πολεμώντας ηρωικά στο Βοδίνο της Πάνω Δρόπολης.

Αλβανός (τουρκαλβανός) ο πιλότος που έριξε το ρωσικό βομβαρδιστικό!

Σύμφωνα με τα αλβανικά ΜΜΕ. Η είδηση για την κατάρριψη του ρωσικού βομβαρδιστικού από τα τουρκικά αεροπλάνα, την  έδωσε ο αλβανός πιλότος, ο οποίος ειδοποίησε την στρατιωτική βάση της Άγκυρας και ύστερα τον Τούρκο Πρόεδρο Ερντογάν. Η Άγκυρα υπερασπίστηκε  τις δηλώσεις που είχαν γίνει σχετικά με το θέμα μέσω των οποίων ειδοποιούσε τις ρώσικες αρχές να μην πετάξουν στο τουρκικό εναέριο χώρο. Εντωμεταξύ δικαιολόγησε το πιλότο ο οποίος είχε λάβει διαταγές για την προάσπιση του Τουρκικού εναέριου χώρου. Αλλά ποιος είναι ο αλβανός πιλότος ? Ονομάζεται Κούρτη και ανήκει στην ομάδα “Yalnizca Turk”, και είναι ειδικός στους πολεμικούς ελιγμούς  με το F-16. Ο Κούρτης έχει καταγωγή από Πρέσεβο. Είναι γεγονός πως ο Κούρτη είναι μόνο ένας από τους πολλούς αλβανούς που υπηρετούν στο Τουρκικό στρατό. Κατά χιλιάδες είναι οι Στρατηγοί, αξιωματικοί και οι πιλότοι, αλβανικής καταγωγής.

Σχόλιο. Εμείς θα λέγαμε κάτι άλλο. Είναι πολλοί οι τουρκαλβανοί που υπηρετούν το τουρκικό στρατό, όπως πάντα. Τούρκοι στην συνείδηση είναι και επί το πλείστων οι αλβανοί μωαμεθανοί του Κοσσόβου αλλά και της Αλβανίας