Τι ήταν τελικά ο Κωνσταντίνος Κατσίφας; Τρελός, εξτρεμιστής ή ένας αγνός πατριώτης;

File Photo: Μέλη της Ομοσπονδίας Πατριωτικών και Ορθοδόξων Σωματείων και μέλη του Παρατηρητήριου για τα δικαιώματα των Ελλήνων της Β. Ηπείρου πραγματοποίησαν πορεία διαμαρτυρίας σε κεντρικούς δρόμους της Θεσσαλονίκης για τον θάνατο του Κωνσταντίνου Κοτσιφά, που έπεσε νεκρός από πυρά Αλβανών αστυνομικών στους Βουλιαράτες Αργυροκάστρου, Θεσσαλονίκη, Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2018. ΑΠΕ ΜΠΕ, PIXEL, ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΥΣΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΚΑΦΙΔΑ

Δεν γνωρίζω εάν ο Κωνσταντίνος Κατσίφας ήταν «εξτρεμιστής» ή «τρελός» όπως έσπευσε να διαμηνύσει κατά τρόπο προκλητικό ο πρωθυπουργός της Αλβανίας Έντι Ράμα, ούτε όμως και εάν ήταν «αγνός πατριώτης», όπως υποστηρίζουν παράγοντες του ελληνικού πολιτικού βίου.

Γνωρίζω ότι ο αδόκητος χαμός του (που θα μπορούσε σίγουρα να είχε αποφευχθεί με την ευθύνη να βαρύνει προφανώς της αλβανική πλευρά) επιχειρείται να γίνει βορά στα χέρια διαφόρων εξτρεμιστών, ένθεν κακείθεν των συνόρων.

Ο 35χρονος Κωνσταντίνος Κατσίφας μπορεί να έχασε την ζωή του με ένα όπλο στο χέρι την περασμένη Κυριακή στους Βουλιαράτες, χτυπημένος από τα πυρά Αλβανών κομάντο, πλην όμως δεν ήταν οπλίτης εν ώρα καθήκοντος αλλά πολίτης σε στιγμή φόρτισης.

• Το γεγονός ότι σε όλες τις φωτογραφίες του που προβάλλονται στα μίντια εμφανίζεται με στρατιωτική παραλλαγή και διακριτικά ειδικών δυνάμεων είναι μια στρέβλωση που εξυπηρετεί όχι τόσο την αλήθεια, αλλά πιο πολύ την σχεδόν δραματουργική ανάγκη των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης σε Ελλάδα και Αλβανία να πουλήσουν.

Ο αδικοχαμένος Έλληνας δεν είχε έννομο δικαίωμα να ανοίξει πυρ (ακόμη και αν πυροβόλησε στον αέρα όπως λέγεται) και, καθ’ όσων γνωρίζω, στην Βόρεια Ήπειρο δεν διεξάγεται επί του παρόντος ούτε ελληνοαλβανικός πόλεμος ούτε κάποιο αντάρτικο. Υπάρχουν βέβαια κύκλοι που θέλουν στην θεωρία, μέσα σε ένα όργιο υπερφίαλης ανευθυνότητας, να παρουσιάζουν εν έτει 2018 την ένωση της Ελλάδας με την Βόρεια Ήπειρο (που αποτελεί σήμερα κομμάτι της ΝΑΤΟικής Αλβανίας) ως εθνικό σκοπό… άξιο πολέμου.

Η ελληνική πολιτεία, πάντως, επισήμως δεν έχει αλυτρωτικές βλέψεις έναντι γειτονικών κρατών. Εμφανίζει, μάλιστα, αυτήν της την στάση και ως επιχείρημα ενάντια στις όποιες αλυτρωτικές βλέψεις των γειτόνων.

• Ο 35χρονος Κωνσταντίνος Κατσίφας φέρεται να έδρασε εν βρασμώ, από αντίδραση, ενδεχομένως σε ένα βαθμό δικαιολογημένη, όπως σημειώνουν άνθρωποι που τον γνώριζαν. Μένει να φανεί (και πρέπει να φανεί) εάν στην πραγματικότητα εκτελέστηκε εν ψυχρώ από την αλβανική αντιτρομοκρατική, όπως φημολογείται. Η ελληνική πολιτεία θα πρέπει, σε κάθε περίπτωση, να απαιτήσει να έρθουν όλα στο φως, με ψυχραιμία αλλά και αποφασιστικότητα, μελετώντας ενδεχομένως ακόμη και σενάρια επιβολής καλά στοχευμένων κυρώσεων.

Ο πατριωτισμός “του καναπέ”

Από εκεί και πέρα ωστόσο, όσοι επιχειρούν να εκμεταλλευτούν τον θάνατο του Έλληνα ομογενή για να πουλήσουν «πατριωτισμό» από την βολή του καναπέ ή τις κερκίδες καλά περιφραγμένων γηπέδων δρουν ήδη εν ψυχρώ, όχι προς όφελος των εθνικών συμφερόντων αλλά σε βάρος τους.

• Οι αλυτρωτικές κορώνες απευθύνονται κυρίως στο θυμικό. Δεν εξυπηρετούν την πατρίδα. Αντιθέτως, υπονομεύουν την θέση της εθνικής ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία, δίνοντας τροφή στους ακραίους της απέναντι πλευράς. Όσο για τους υπερφίαλα πολεμοχαρείς, αυτοί ενίοτε αποδεικνύονται πολεμοκάπηλοι… ή ριψάσπιδες… ή συνεργάτες του εχθρού… όπως προκύπτει μέσα από τις σελίδες της ιστορίας.

ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ φύλλο 1ης Νοεμβρίου 2018

Ο Ράμα είναι εχθρός της Ελλάδας: Μήπως ήρθε η ώρα να ασχοληθεί σοβαρά μαζί του η Αθήνα

Του ΝΙΚΟΥ ΜΕΛΕΤΗ

Αποφασισμένη να οδηγήσει στα άκρα τις ελληνοαλβανικές σχέσεις  δείχνει η κυβέρνηση Ράμα και με γνωστές «Χοτζικής» έμπνευσης επιλογές πυροδοτεί την ένταση επενδύοντας στην εκμετάλλευση των αντιδράσεων που προκαλεί η ίδια ,στην ελληνική κοινή γνώμη.

Έτσι μετά  το σύνθημα που έδωσε ο ίδιος ο Έντι Ράμα με το tweet του το απόγευμα της Κυριακής λίγες ώρες μετά τον θάνατο του Κωσταντίνου Κατσίφα, οι αλβανικές αρχές αρνούνται να συνεργασθούν όπως οφείλουν βάσει και διμερών συμφωνιών για την πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης, πυροδοτώντας έτσι αντιδράσεις στην Ελλάδα τις οποίες επιχειρούν να εκμεταλλευθούν πολιτικά και διπλωματικά.

• Με τρόπο που προσβάλει την μνήμη του νεκρού και προκαλεί την Ελλάδα, που χωρίς να παραγνωρίζει το γεγονός ότι ο ομογενής επέδειξε παραβατική και επικίνδυνη συμπεριφορά, επιμένει ότι όπως σε κάθε χώρα που υπάρχει κράτος δικαίου η ποινή για κάθε αδίκημα δεν «επιβάλλεται και εκτελείται» από μια  μονάδα μασκοφόρων των ειδικών δυνάμεων της Αστυνομίας, αλλά από την Δικαιοσύνη, η Αλβανική κυβέρνηση αρνείται κάθε συνεργασία με τις Ελληνικές Αρχές.

Αντ’ αυτού ο κ. Μπουσάτι έχει δώσει εντολές στο Υπουργείο Εξωτερικών να περάσει στην αντεπίθεση με προκλητικά διαβήματα στην Ελληνίδα πρεσβευτή Ελένη Σουρανή, δύο σε διάρκεια ενός 24ωρου.

Σύμφωνα με Αλβανικά ΜΜΕ μάλιστα την Τρίτη το απόγευμα το αλβανικό ΥΠΕΞ έσπευσε να εκδώσει ανακοίνωση για το περιεχόμενο του διαβήματος προς την Ελληνίδα πρεσβευτή, πριν ακόμη αυτή αποχωρήσει από το κτίριο του αλβανικού ΥΠΕΞ (όπως φαίνεται και από τον χρόνο των πλάνων της άφιξης της Ελληνίδας πρεσβευτή στο αλβανικό ΥΠΕΞ).

• Στο πρώτο διάβημα την Τρίτη το απόγευμα η αλβανική κυβέρνηση αγνοώντας προκλητικά τους ήπιους τόνους και το απλό αίτημα για συμμετοχή Έλληνα ιατροδικαστή και αστυνομικών στην διερεύνηση της υπόθεσης δήλωσε ότι το «σοβαρό γεγονός διερευνάται από την Αλβανική Εισαγγελία σοβαρών εγκλημάτων. Ο θεσμός αυτός είναι η μόνη αρχή σύμφωνα με το Σύνταγμα και την αλβανική νομοθεσία αρμόδια να διεξάγει ανεξάρτητη έρευνα για κάθε αδίκημα που προκύπτει στο έδαφος της Αλβανίας» Και με ειρωνικό τρόπο η ανακοίνωση προσέθεσε ότι η «Αλβανία είναι ασφαλές και ήσυχο μέρος για όλους τους πολίτες, χωρίς διακρίσεις συμπεριλαμβανομένων και εκείνων της ελληνικής ιθαγένειας»…

Καθώς η ελληνική πίεση παρέμενε στο τραπέζι, το αλβανικό ΥΠΕΞ επανήλθε την Τετάρτη το μεσημέρι και καλώντας και πάλι την Ε. Σουρανή για διάβημα επιχείρησε να εκμεταλλευθεί το κύμα αντιδράσεων στην Αθήνα το οποίο επιχείρησε να μεγιστοποιήσει  και δραματοποιήσει, ώστε τελικά να ζητήσει και τα… ρέστα.

Η αναφορά και μόνο στις δημόσιες ανακοινώσεις του αλβανικού ΥΠΕΞ ότι τέθηκαν στην κ. Σουράνη τα «γεγονότα που συνέβησαν στην Ελλάδα, αρχής γενομένης από τον συναγερμό για τοποθέτηση βόμβας κοντά στην αλβανική πρεσβεία στην Αθήνα, τον εμπρησμό αλβανικών επιχειρήσεων (σ.σ. αν και ηταν Βορειοηπειρωτών), τις  διαδηλώσεις μπροστά από την πρεσβεία και το προξενείο και την καύση της εθνικής σημαίας» λειτουργεί εμπρηστικά καθώς δημιουργεί την εικόνα στην αλβανική κοινή γνώμη ότι στην Ελλάδα έχει ξεκινήσει… πογκρόμ εναντίον των Αλβανών πολιτών.

Ο κ. Ράμα έχει πολλούς λόγους να θέλει να αλλάξει την ατζέντα στρέφοντας την κοινή γνώμη στο σίγουρο μονοπάτι του τυφλού ανθελληνισμού. Μια επιλογή, που στοχοποιεί συγχρόνως την ελληνική μειονότητα, που εκτός όλων των άλλων έχει να αντιμετωπίσει τους τελευταίους μήνες τη συστηματική επέλαση εις βάρος των περιουσιακών δικαιωμάτων κυρίως στην Χειμάρρα, από συμφέροντα που συνδέονται με το οργανωμένο έγκλημα και την κυβέρνηση Ράμα.

• Το αλβανικό καθεστώς και αυτό δεν αφορά μόνο τον Ε. Ράμα, είναι  βαθύτατα διαπλεκόμενο με το οργανωμένο έγκλημα και την διακίνηση ναρκωτικών σε όλη την Ευρώπη. Όλοι στα Τίρανα γνωρίζουν ότι υπό τα παρούσες συνθήκες δεν μπορεί να υπάρξει ευρωπαϊκή πορεία για την Αλβανία, όταν αποτελεί την μεγαλύτερη παραγωγό χασίς στην Ευρώπη και από το έδαφος της διακινούνται πλέον και σκληρά ναρκωτικά προς όλη την Ευρώπη.

Η αντίληψη ότι η σύγκρουση με τους «εθνικιστές» της Ελλάδας και με την ελληνική κυβέρνηση που τους… υποστηρίζει, προσφέρει ένα ισχυρό άλλοθι για τον κ. Ράμα προκειμένου να καλύψει ότι το πραγματικό εμπόδιο στην ύπαρξη κράτους δικαίου στην χώρα και στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Αλβανίας με την Ε.Ε., είναι η δίκη του «ευλογία» και συγκάλυψη στο οργανωμένο έγκλημα.

Η Αθήνα έχει επιδείξει αξιοθαύμαστη υπομονή και ανοχή απέναντι σε μια αλβανική κυβέρνηση η οποία θεωρεί ότι δικαιούται μόνο να απαιτεί και να «εισπράττει» από την Ελλάδα, ενώ συγχρόνως είναι κεκτημένο δικαίωμα της να στρέφεται εναντίον της Ελλάδας και να χρησιμοποιεί ως «όμηρο» την Ελληνική Εθνική Μειονότητα για να εξυπηρετεί δικές της επιδιώξεις που τα τελευταία χρόνια συμπίπτουν σε στρατηγικής σημασίας θέματα με εκείνα του Ταγίπ Ερντογάν.

• Αυτό όμως δεν μπορεί να συνεχίσει να γίνεται αποδεκτό. Η Αλβανία και η ηγεσία της πρέπει να αντιληφθούν επιτέλους ότι το «διαβατήριο» για την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας αλλά και για την επιβίωση εκατοντάδων χιλιάδων οικογενειών που περιμένουν το έμβασμα από την Ελλάδα, δεν το έχει ο Ταγίπ Ερντογάν, αλλά η Αθήνα. Ίσως ακούγεται δυσάρεστο, αλλά η διπλωματία και οι σχέσεις μεταξύ των κρατών δεν είναι πάντοτε μια φιλική παρτίδα πινάκλ η μπιρίμπα…

Και τώρα είναι η ώρα να δώσει το στίγμα η Αθήνα, όχι μόνο με αφορμή την δολοφονία του Κωνσταντίνου Κατσιφα, αλλά για το σύνολο των ελληνοαλβανικών σχέσεων.

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.

Έντι Ράμα: Η ιστορία ενός πραγματικού γενίτσαρου

Οι γενίτσαροι είναι ένα αγκάθι της ελληνικής ιστορίας που την πονά. Ποιες είναι οι ρίζες αυτών. Ποια η κατάληξή τους. Πόσο πόνεσαν τον ελληνισμό; Ποιοι είναι οι γενίτσαροι που επιβίωσαν μέχρι σήμερα και συνεχίζουν να μάχονται κατά της πατρίδας τους;

Ο αληθινός γενίτσαρος, ο Έντι Ράμα, είναι δυστυχώς κατά το ήμισυ Έλληνας και η μητέρα του, η Ελληνίδα Ανέτα Κολέκα, από το ελληνικό χωριό «Βουνό” της Χειμάρρας είναι ανηψιά του Έλληνα γενίτσαρου κομμουνιστή -φυσικά- και απηνούς διώκτη των συμπατριωτών του Βορειοηπειρωτών, Σπύρου Κολέκα.

Το κάθαρμα αυτό, ο θείος του ΄Έντι Ράμα, Σπύρος Κολέκας, υπήρξε ένας από τους εφιάλτες, τους προδότες των συμπατριωτών του Βορειοηπειρωτών επί κομμουνιστικού καθεστώτος στην Αλβανία οπότε και διετέλεσε μέχρι και αναπληρωτής πρωθυπουργός του Εμβέρ Χότζα, νούμερο δύο, δηλαδή, του κομμουνιστικού καθεστώτος της Αλβανίας.

Μαζί με έναν άλλον γενίτσαρο Έλληνα Βορειοηπειρώτη, τον Γιώργο (Γκόγκο) Νούση, επίσης από το χωριό Βουνό της Χειμάρρας βρίσκονταν πίσω από τις αποφάσεις εκτοπισμών των συμπατριωτών τους Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου. Οι εξόριστοι γράφονταν στα δημοτολόγια τον νέων τόπων όπου υποχρεώνονταν να διαμείνουν, ως αυτόχθονες Αλβανοί, τους επιβάλλονταν η απαγόρευση της ομιλίας στην ελληνική γλώσσα κ.α..

https://www.pentapostagma.gr/ 

Αλβανοί και Έλληνες, ούνα φάτσα ούνα ράτσα Shqiptarë dhe grekë ..Una faccia, una razza!

του Χρήστου Ξανθάκη Θυμάμαι εκεί στην αρχή της δεκαετίας του ενενήντα, τότε που είχε ανοίξει ο Σαμαράς τα σύνορα με την Αλβανία (καλώντας τους ομογενείς να κάνουν «Χριστούγεννα στην πατρίδα»), όταν είχαν καταφθάσει ξαφνικά στην Ψωροκώσταινα εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι. Ένα κύμα μεταναστευτικό, για το οποίο δεν ήταν κανένας προετοιμασμένος, ούτε από τη μία ούτε από την άλλη πλευρά. Και δυο κουλτούρες, κάποτε ίδιες και απαράλλαχτες, που είχαν ωστόσο απομακρυνθεί τα μάλα μετά από διακοπή επικοινωνίας που πλησίαζε τον μισό αιώνα… Διάλλειμα εδώ μισό λεπτό, για να αραδιάσω μερικές προσωπικές εμπειρίες. Την Αλβανία είχα την εμπειρία να την επισκεφθώ το 1987, πολύ πριν ανοίξουν επισήμως τα σύνορα. Τότε είχε αρθεί η «εμπόλεμος κατάστασις» με πρωτοβουλία Παπούλια (εξ ου και το μαχητικό σύνθημα «Παπούλια, προδότη, Αλβανέ»…) και κάποια γατόνια τουριστικοί πράκτορες έστησαν τις πρώτες εκδρομές. Και θ’ αφήνανε οι Έλληνες περιηγητές την ευκαιρία να πάει χαμένη; Ακόμη θυμάμαι που με είχε πάρει ο πατέρας μου τηλέφωνο και μου είχε πει να ακολουθήσω έναν τοπικό σύλλογο Τρικαλινών στην Αλβανία. «Έλα, πλάκα θα έχει, θα πάμε σε άλλον πλανήτη», μου έλεγε προσπαθώντας να με ψήσει. Και ψήθηκα! Και είχε και δίκιο. Άλλος πλανήτης ήταν η Αλβανία του 1987. Με φιλοκινεζικό κομμουνισμό ακόμη, με Ραμίζ Αλία στην εξουσία, με πολυβολεία κάθε εκατό μέτρα από τα σύνορα ως την Κορυτσά, όλα να κοιτάνε Ελλάδα. Και λάσπη πολλή και φτώχεια και κακομοιριά και μαγαζιά μηδέν και χλίδα ζερό και κυρίους μιας κάποιας ηλικίας να γυρνάνε στην κεντρική πλατεία πιασμένοι χέρι χέρι. Λόγω ανδρικής φιλίας, λόγω παλαιού εθίμου, μην πάει ο νους σας στο πονηρό. Οι γείτονες είχαν μείνει στη δεκαετία του τριάντα και δεν είχαν ακολουθήσει ούτε στιγμή την πορεία της υπόλοιπης Ευρώπης –ούτε της Δυτικής, ούτε της Ανατολικής. Φαντασθείτε λοιπόν αυτόν τον κόσμο να έρχεται σε επαφή εντελώς ξαφνικά και εντελώς απρόσμενα με την πετροκωστοπουλική Ελλάδα του ενενήντα κάτι. Μίγμα εκρηκτικό προέκυψε και αναστάτωση μέγιστη. Με τους Ελληνάρες να πάνε να τους βγάλουν όλους εγκληματίες τους Αλβανούς. Τους το έλεγα τότε κι ακόμη το πιστεύω: «Αν ήταν όλοι εγκληματίες, δεν θα είχε μείνει ούτε ρουθούνι ελληνικό. Το ίδιο ποσοστό κακοποιών έχουμε κι από τις δύο μεριές και πιο πολύ απ’ όσο νομίζουμε τους μοιάζουμε…» Το έλεγα τότε και θα επιμείνω και τώρα. Δεν είμαστε ούνα φάτσα ούνα ράτσα με τους Ιταλούς, με τους Αλβανούς είμαστε. Και οι δυο φυλές μια χαρά αποτελούσαν συγκοινωνούντα δοχεία επί χιλιάδες χρόνια και καυγάδιζαν και συμμαχούσαν (ξεχάσαμε τώρα τη συμβολή της Αρβανιτιάς στον αγώνα του 1821;) και τα χαλάγανε και τα φτιάχνανε. Διεκόπη η επικοινωνία επί πενήντα χρόνια λόγω τρέλας και τρόμου του Εμβέρ Χότζα (κι επειδή οι Δυτικοί δεν ξέρανε τι στο διάολο να την κάνουνε την Αλβανία) και χάσαμε για καιρό τα γράδα μας. Εδώ και αρκετά έτη όμως τα έχουμε βρει και συμβαδίζουμε. Με τόσους και τόσους μεικτούς γάμους, με τόσα και τόσα παιδάκια αλβανικής καταγωγής που έχουν γεννηθεί εδώ και αναγνωρίζουν την Ελλάδα ως πατρίδα τους, με τόσες και τόσες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται ένθεν κακείθεν της συνοριακής γραμμής, δεν μας παίρνει άλλωστε και να μην τα βρούμε. Γι’ αυτό ακούγονται εξόχως παράλογες οι κραυγές όσων ζητούν πόλεμο εδώ και τώρα για το φονικό στις Βουλιαράτες. Ιδίως κάποια ουρλιαχτά που απαιτούν να αναλάβει δράση η ελληνική αεροπορία. Σαν εκείνο τον ήρωα τον Θωμά Βρακά, που πήρε μια μέρα το αεροσκάφος της ΠΑ κι έριχνε προκηρύξεις «Μπερίσα και Μέξι, θα φύγετε πριν φέξει». Έκτοτε η γελοιότητα έβαλε κοστούμι, αλλά τρίχωμα και νύχια και δόντια δεν άλλαξε ούτε μια στιγμή…  http://newpost.gr/

Kristos Ksanthaki Mbaj mend aty diku nga fillimi i viteve nëntëdhjetë, kur Samaras hapi kufirin me Shqipërinë (duke ftuar minoritarët të bënin Krishtlindjet në atdhe) qindra mijëra njerëz erdhën  papritmas në Psorokosta. Një valë migratore që i gjeti të gjithë të papërgatitur në të dyja anët. U takuan dy kultura, thuajse identike të ndara nga një ndërprerje e komunikimit që po i afrohej një gjysmë shekulli. Po ndalem këtu për të renditur disa përvoja personale. Shqipërinë pata mundësi të vizitoj në vitin 1987, shumë kohë përpara se të hapeshin zyrtarisht kufijtë. Në atë kohë me iniciativën e ish-ministrit Papulias u abrogua "gjendja e luftës" (këtu zë vend edhe slogani i asaj kohe "Papulias tradhtar, Papulaias shqiptar) dhe disa operatorë turistikë organizuan turnetë e parë. Si mund ta linin grekët shëtitës këtë mundësi t'u ikte ngaqe duart ? Mbaj mend që më kishte marrë në telefon im atë dhe më kërkoi të ndiqnim një tur lokal nga Trikala në Shqipëri. "Ejani, do jetë aventurë, do shkojmë në një tjetër planet", më tha duke u përpjekur të më bindte.  U binda.  Dhe ai kishte të drejtë. Shqipëria e vitit 1987 ishte një tjetër planet. Me një komunizëm filokinez dhe  Ramiz Alinë në pushtet, rruga nga kufiri në Korçë çdo njëqind mëtra ishte me artileri të drejtuara nga Greqia. Kishtë baltë, shumë varfëri dhe mizerje, zero dyqane dhe burra të kapur pëe krahu që i vinin rrotull pazarit. Miqësi burrash apo ndonjë zakon i vjetër, nuk ka pse të pushtoheni nga mendime të liga.  Fqinjët kishin mbetur në vitet tridhjetë dhe nuk kishin ndjekur rrjedhën e pjesës tjetër të Evropës - as Perëndimit, as Lindjes. Pra, imagjinoni që ky popull u vu në kontakt papritmas me Greqinë e viteve nëntëdhjetë. Rezultoi një përzierje eksplozive dhe u trazim i madh. Me grekët, që,i quanim të gjithë shqiptarët kriminelët shqiptarë.  Ua thosha që atëherë dhe e besoj edhe sot: Po të ishin të gjithë kriminelë, nuk do kishte mbetur grek në këmbë. E njëjta përqindje  banditësh është nga të dyja anët, dhe ne u ngjajmë më shumë nga sa mendojmë.. Ua thosha atëherë dhe insistoj dhe tani. Ne nuk jemi "una faccia, una razza" me italianët, por me shqiptarët. Të dy fiset kanë qenë enë komunikmi për mijëra vjet, kanë luftuar dhe janë  marrë vesh për bukuri (të mos harrojmë kontributin e Arvanitëve në luftën e vitit 1821) i prishnin dhe i rregullonin muhabetet vetë. Komunikimi u ndërpre për pesëdhjetë vjet nga çmenduria dhe terrori i Ervir Hoxhës (edhe për faktin se Perëndimi nuk e dinte se çfarë do të bënte me Shqipërinë),  dhe ne i humbëm gradat për një kohë të gjatë. Por prej disa vitesh i kemi gjetur muhabetet dhe tani po bashkëudhëtojmë. Me kaq shumë martesa të përziera, me kaq shumë fëmijë të origjinës shqiptare që kanë lindur këtu dhe njohin Greqinë si atdheun e tyre, me aq shumë biznese që veprojnë përgjatë vijës kufitare, nuk ka si të mos merremi vesh.  Prandaj ngjajnë jashtëzakonisht absurde ulërimat e atyre që po bëjnë thirrje për luftë pas ngjarjes në Bularat. Veçanërisht britmat e atyre që thonë se aviacioni grek duhet të veprojë. Si ai heroi  Thoma Vraka, i cili e mori një avion duke lëshuar fletushka "Berisha dhe Meksi, do të largoheni para se të feksi". Që atëherë, karagjozllëku ka veshur tjetër kostum, por flokët, thonjtë dhe dhëmbët nuk kanë ndryshuar për asnjë moment ... http://www.respublica.al/

Η κρίση στους Βουλιαράτες και το μακρύ χέρι της Τουρκίας

Του Νίκου Μελέτη
Προετοιμασμένη από καιρό για την εκμετάλλευση ενός γεγονότος το οποίο θα προκαλούσε ένταση στις ελληνοαλβανικές σχέσεις, ήταν η αλβανική πλευρά, καθώς μετά την «εξουδετέρωση» του Έλληνα μειονοτικού από τις ειδικές δυνάμεις της αλβανικής αστυνομίας, εκτός του κ. Ράμα, τα αλβανικά ΜΜΕ και πολιτικοί παράγοντες της Αλβανίας πυροδότησαν το ανθελληνικό κλίμα και την επιθετική ρητορική εναντίον της μειονότητας.
Η προοπτική βελτίωσης των ελληνοαλβανικών σχέσεων που προϋποθέτει συμβιβασμούς και στο θέμα της οριοθέτησης των θαλάσσιων συνόρων, κάτι στο οποίο αντιδρά η Τουρκία, δεν είναι και η πιο εύκολη επιλογή για τον κ. Ράμα που έχει επιτύχει ο ίδιος την ακύρωση της πρώτης ελληνοαλβανικής Συμφωνίας και διατηρεί μάλιστα και προσωπική φιλία και επαφές με τον Ταγίπ Ερντογάν.
Σύμφωνα με πληροφορίες μάλιστα στην επίσκεψη που πραγματοποίησε στις 18 Οκτωβρίου ο τούρκος υπουργός εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου στα Τίρανα,ζήτησε από την κυβέρνηση Ράμα να μην προχωρήσει στην ολοκλήρωση της Συμφωνίας οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών με την Ελλάδα,καθώς η Τουρκία επιχειρεί να τορπιλίσει κάθε Συμφωνία στην ευρύτερη περιοχή που θα υιοθετεί τις βασικές αρχές της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας στην οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών.
Ο κ. Τσαβούσογλου επισκέφθηκε τα Τίρανα για να τιμήσει την έναρξη του ακαδημαϊκού έτους του (παραρτήματος) Πανεπιστήμιου της Νέας Υόρκης, που ήταν ελληνικών συμφερόντων αλλά πέρασε τελικά στον έλεγχο του τούρκικου μέσου άσκησης soft power του Ιδρύματος “Maarif Foundation”.
Ο θάνατος του Κωνσταντίνου Κατσίφα ήρθε σε μια..«βολική στιγμή»,για την αλβανική πλευρά καθώς η ένταση στις σχέσεις με την Ελλάδα μπορεί να δικαιολογήσει το πάγωμα των συνομιλιών για τις Θαλάσσιες Ζώνες (κάτι που επιδιώκει η Άγκυρα), καλλιεργεί το ανθελληνικό κλίμα στην Αλβανία,που είναι «χρήσιμο εργαλείο» για κάθε κυβέρνηση,προσφέρει το άλλοθι για να δικαιολογηθεί στην αλβανική κοινή γνώμη η καθυστέρηση της πορείας της χώρας προς την Ε.Ε.(που οφείλεται στο οργανωμένο έγκλημα,στην ανάσχεση των μεταρρυθμίσεων, στα προβλήματα του κράτους δικαίου κλπ).. Και ίσως ορισμένοι στα Τίρανα θεωρούν ότι το «επεισόδιο Κατσίφα» δίνει την ευκαιρία για να καταφέρουν ένα καίριο πλήγμα στην ελληνική μειονότητα αποδίδοντας της τον ρολό υπονομευτικό της ακεραιότητας του αλβανικού κράτους.
Είναι δεδομένο ότι ο Κωσταντίνος Κατσίφας ασχέτως των πραγματικών προθέσεων του που προφανώς ήταν η διασφάλιση των δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητας της οποίας ήταν μέλος,έδωσε την ευκαιρία στην αλβανική πλευρά να παραδώσει έναν νεκρό, ήρωα για ένα μεγάλο μέρος της μειονότητας και της ελληνικής κοινής γνώμης, και έναν «προδότη, εξτρεμιστή, τρελό» για την αλβανική κοινή γνώμη.Και αυτό αποδείχθηκε ότι τα Τίρανα ήταν έτοιμα να το διαχειριστούν και να το εκμεταλλευθούν.Το ερώτημα είναι το αν η Αθήνα μπορεί να στείλει στα Τίρανα, με πειστικό τρόπο τα μηνύματα που πρέπει. Για να αντιληφθούν ότι η καλλιεργούμενη και τροφοδοτημένη ένταση,τελικά δεν πλήττει παρά τον πιο αδύναμο κρίκο. Και αυτός στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι η Ελλάδα,αλλά η ίδια η Αλβανία.

«Θρησκευτικός πλουραλισμός και ειρηνική συνύπαρξη» -Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου & πάσης Αλβανίας κ.κ. Αναστάσιος

Δελτίο Τύπου για την δολοφονία του Βορειοοηεπιρώτη Κ.Κατσίφα

Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 30ῇ Ὀκτωβρίου 2018

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κ. ΑΝΔΡΕΑΣ,  ἔκανε τὶς ἀκόλουθες Δηλώσεις :

«Ὅταν στὶς ἀρχὲς τοῦ 1991 γκρεμίστηκαν τὰ ἠλεκτροφόρα συρματοπλέγματα στὴν Ἀλβανία, καὶ ἄρχισε δειλὰ – δειλὰ νὰ φυσάῃ ἄνεμος ἐλευθερίας, ὕστερα ἀπὸ τὴν ὀλέθρια λαίλαπα τοῦ κομμουνισμοῦ, ὁ κόσμος ἀνάσανε μὲ ἀνακούφιση. Ὅλοι πίστευαν, ὅτι τὸ τελευταῖο ἔγκλημα τῶν Ἀλβανῶν, ἡ δολοφονία τῶν 4 Ἑλλήνων παλληκαριῶν στὸ Ἀλύκο στὶς 12 Δεκεμβρίου 1990 θὰ ἀποτελοῦσε πλέον παρελθόν, μαζὶ μὲ τὴν κομμουνιστικὴ δικτατορία τῶν Χότζα – Ἀλία.

Ὅμως, γρήγορα ἡ αἰσιοδοξία παραχώρησε τὴν θέση της στὴν νέα ἀλβανικὴ τρομοκρατία καὶ τὸ ἔγκλημα, σὲ βάρος τῶν Ἑλλήνων τῆς Βορείου Ἠπείρου. Ἔτσι, τὸν Αὔγουστο τοῦ 2010 δολοφονεῖται ἕνα παλληκάρι ἀπὸ τὴν Χειμάρρα, ὁ Ἀριστοτέλης Γκούμας. Τὸ “ἔγκλημά” του ; Μιλοῦσε Ἑλληνικά ! Καὶ τώρα, στὶς 28 Ὀκτωβρίου 2018, ἔρχεται ἡ δολοφονία τοῦ λεβέντη Κωνσταντίνου Κατσίφα, ἀπὸ τὸ Βουλιαράτι τοῦ Ἀργυροκάστρου, ἐπειδὴ ὕψωσε τὴν Ἑλληνικὴ Σημαία – μεγάλων διαστάσεων – στὸ στρατιωτικὸ κοιμητήριο τοῦ χωριοῦ του, ὅπου εἶναι θαμένοι ἑκατὸ περίπου ἥρωες τοῦ Ἔπους τοῦ 1940. Τὸ γενναῖο Ἑλληνόπουλο, προτοῦ ἐκτελεστῆ, φώναξε – ὅπως μετέδωσαν τὰ ἀλβανικὰ μέσα ἐνημερώσεως - “Ζήτω ἡ Ἑλλάς – Ζήτω ὁ Ἑλληνισμός”. Κι’ ὕστερα, ἀφοῦ σύρθηκε βάναυσα 60 -70 μέτρα πάνω στὸ χῶμα καὶ στὶς πέτρες, τοῦ δόθηκε ἡ χαριστικὴ βολή. Αὐτὸ τὸ διεπίστωσε καὶ τὸ ἔχει καταγγείλει γιατρός, μέλος τοῦ Πανελληνίου Συλλόγου Βορειοηπειρωτικοῦ Ἀγώνα, ὁ ὁποῖος μαζὶ μὲ ἄλλους νέους τῆς ΣΦΕΒΑ εἶχαν ἐπισκεφθῆ τὴν περιοχή, γιὰ νὰ γιορτάσουν, μαζὶ μὲ τοὺς Βορειοηπειρῶτες τὴν ἐθνικὴ ἑορτὴ τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940.

Τώρα, οἱ Ἀλβανοὶ θὰ προβάλλουν συνεχῶς χίλιες δυὸ δικαιολογίες, γιὰ νὰ καλύψουν τὸ ἔγκλημά τους. Ὅμως, ὅ,τι κι’ ἄν κάνουν δὲν μποροῦν νὰ κρύψουν τὸ μῖσος τους γιὰ τὸν Βορειοηπειρωτικὸ Ἑλληνισμό, τὸν ὁποῖον ἐπιδιώκουν νὰ τὸν σβήσουν ἀπὸ τὶς πατρογονικές τους ἑστίες.

Καλοῦμε τὴν Ἑλληνικὴ Πολιτεία καὶ τὶς ἁρμόδιες Ἀρχὲς νὰ ἐπιμείνουν στὴν διαλεύκανση τοῦ στυγεροῦ ἐγκλήματος. Προκειμένου δὲ νὰ σταματήσῃ ὁ κατατρεγμὸς τῶν Βορειοηπειρωτῶν ἀπὸ τοὺς ἀδίστακτους Ἀλβανούς, ἀπευθυνόμαστε σὲ ὅλους τοὺς Ἕλληνες καὶ τοὺς καλοῦμε νὰ συνειδητοποιήσουν, ὅτι ἡ μοναδικὴ λύση γιὰ τὴν σωτηρία τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἀπὸ τὴν βάρβαρη γειτονικὴ χώρα εἶναι μία :

Η ΕΝΩΣΗ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

Αὐτὸ ἐτόνιζε ὁ μεγάλος καὶ ἅγιος Προκάτοχός μου, ἀείμνηστος Μητροπολίτης ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ, αὐτὸ τονίζω καὶ ἐγὼ ὁ ταπεινὸς διάδοχός του. Ἄς τὸ ἀκούσουν ὅλοι. Ἄν, ὅ μὴ γένοιτο, δὲν γίνῃ αὐτό, “οὐκ ἔσται παῦλα τῶν δεινῶν”. Πάντως, ἐμεῖς δὲν ἔχουμε σκοπό, μὲ κανένα τρόπο, νὰ γίνουμε νεκροθάφτες τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ Ἑλληνισμοῦ. Τελεία καὶ παῦλα”.

(Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως).

http://www.sfeva.gr/35A151BF.el.aspx

Πρέσβης Ε.Τ. Αλέξανδρος Μαλλιάς: Αποφασιστικές Ενέργειες Της Ελλάδας Στην Πρόκληση Ράμα , Μετά Τον Φόνο Του Ομογενή

Το φονικό του ομογενούς στην Αλβανία, δείχνει ότι οι ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας, δεν άφησαν κανένα άλλο περιθώριο εξ αρχής στο τρόπο αντιμετώπισης ενός πολίτη που είναι ελληνικής καταγωγής

Αυτό έγινε σε αντίθεση με το πώς λειτουργούν για τους υπόλοιπους πολίτες στην χώρα τους, είπε στον 98.4 ο πρέσβης ε.τ. Αλέξανδρος Μαλλιάς , μιλώντας στον 98.4 .

Κατά τον ίδιο παρά την χρόνια συμβίωση των δύο λαών, η αρνητική φόρτιση στη κοινή γνώμη μεταξύ των δύο χωρών, είναι η πιο σοβαρή παράμετρος μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας.

Η διαφορά , όπως είπε είναι πως η Αλβανική κυβέρνηση επιδεικνύει αποφασιστικότητα και ενιαία φωνή στις ενέργειες της, την ώρα που η Ελλάδα , πάλι ταλανίζεται με λογικές κατευνασμού και μικροκομματικών αντιπαραθέσεων .

Κατά τον κ. Μαλλιά , η Ελλάδα πρέπει να απαιτήσει ορισμό ιατροδικαστή ως εκπροσώπου της ελληνικής κυβέρνησης και όχι της οικογένειας στην υπόθεση, αλλά και ειδικού της ΕΛ.ΑΣ για να ενημερωθεί επίσημα από την Αλβανική αστυνομία.

Όπως είπε ο κ. Μαλλιάς, μετά το φυσικό φόνο του έλληνα ομογενούς, ο Πρωθυπουργός της Αλβανίας διέπραξε και ηθικό φόνο με τον τρόπο που απάντησε στην ανακοίνωση του ελληνικού ΥΠΕΞ , που ήταν μια απολύτως ορθή ανακοίνωση και έτσι ουσιαστικά απάντησε ευθέως στον έλληνα Πρωθυπουργό με απαξία , από τη στιγμή που είναι το ίδιο πρόσωπο και ως επικεφαλής του ΥΠΕΞ της Ελλάδας.

Ο υπουργός της Διασποράς (και πρώην πρωθυπουργός) Παντελή Μάικο, αντέδρασε σε σχέση με τη δολοφονία του 35χρονου Έλληνα στο Αργυρόκαστρο, γράφει αλβανικό δημοσίευμα.

Ο υπουργός της Διασποράς (και πρώην πρωθυπουργός) Παντελή Μάικο, αντέδρασε σε σχέση με τη δολοφονία του 35χρονου Έλληνα στο Αργυρόκαστρο, γράφει αλβανικό δημοσίευμα.

Σε ανάρτησή του στα κοινωνικά δίκτυα, ο Μάικο έγραψε ότι πρέπει ειπωθεί δυνατά προς την Ελλάδα ότι ο ψευδο-ελληνισμός είναι μια από τις αιτίες του αίματος και της βίας στα Βαλκάνια.

Μεταξύ των άλλων, ο Μάικο δήλωσε ότι εάν η ελληνική πλευρά επιθυμεί εξηγήσεις, πρέπει πρώτα να εξηγήσει γιατί ένας Έλληνας ντυμένος στρατιωτικά πυροβόλησε την αλβανική αστυνομία. Πλήρης δημοσίευση:

Οι δυνάμεις RENEA έπραξαν το καθήκον τους, όπως σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου, αυτός που πυροβολεί την αστυνομία εκτελείται.

Συλλυπητήρια στην οικογένεια του νέου άνδρα που ενώ είναι Αλβανός διαποτίστηκε (μεταμορφώθηκε) σε ψευδο-Έλληνα. Στην Ελλάδα πρέπει να ειπωθεί ισχυρά ότι ο ψευδο-ελληνισμός είναι μία από τις αιτίες του αίματος και της βίας στα Βαλκάνια. Εάν η Ελλάδα ζητά εξηγήσεις, πρώτα πρέπει να εξηγήσει η ίδια γιατί ένας Έλληνας στρατιώτης είχε στοχεύσει την αλβανική αστυνομία;

Το ελληνικό κράτος πρέπει να αποστασιοποιηθεί από μια τέτοια πράξης τρομοκρατίας και να ζητήσει συγνώμη. Το Ελληνικό Κράτος πρέπει να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα ότι εδώ και δύο αιώνες παραβιάζει τα δικαιώματα των σύγχρονων Ελλήνων, οι οποίοι είναι Αρβανίτες ή Αλβανοί στο όνομα ενός σύγχρονου ψευδο-ελληνισμού(helenizmi modern krejte fallco).

Το ελληνικό κράτος πρέπει να αναλάβει μέτρα κατά της εξτρεμιστικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής και να απαγορευθεί με νόμο.

‘Sot News’

-- (Σημ. Αν θυμόμαστε καλά, για τον Παντελή Μάικο, όταν ήταν πρωθυπουργός της Αλβανίας το 1999, λόγω του πολέμου στο Κοσσυφοπέδιο και επειδή γεννούσε η γυναίκα του,(ή είχε γεννήσει) ο Σημίτης έστειλε ένα C-130 στα Τίρανα για να πάρει τη γυναίκα του στην Αθήνα. Λέγανε ότι το είχε ζητήσει ο ίδιος)

http://tachydromos.org/

Incidenti i panevojshëm i Bularatit dhe kompleksiteti i tij

Vetëm pak muaj pas dakordësimit të qeverisë shqiptare dhe asaj greke për zgjidhjen e pjesës më të madhe të problemeve dypalëshe situata u tensionua nga ngjarja e Bularatit. Çdo ditë po bëhet mëse e dukshme se fërkimet dhe tensionet përbëjnë rregullin kryesor në marrëdhëniet shqiptaro-greke, ndërsa përpjekjet e pakta në numër për t’i futur këto dy vende në rrugën e bashkëpunimit të gjerë e afatgjatë janë të brishta dhe për fat të keq gjerësisht të papranueshme.

Nëse do të merremi me ngjarjen në vetvete – e cila nuk mund të jetë tërësisht e shterueshme, por duhet të trajtohet në shumë dimensione – ajo ishte diçka që mund të ishte shmangur me kujdes nga policia shqiptare. Për një vend demokratik është gjerësisht e dënueshme mënyra se si reagoi viktima - minoritar, i cili i armatosur shkeli ligjin shqiptar – dhe të çdo vendi në përgjithësi – mbi rendin publik dhe përdhosi simbolet e sovranitetit kombëtar. Megjithatë, pala shqiptare – dhe këtu nuk kam në mend vetëm policinë – kishte mundësinë të vendoste situatën më mirë në peshore, duke shmangur kështu zgjidhjet e shpejta e me impakt kompleks social-politik. Më qartë, shterimi i çdo mjeti negociues me qëllim dorëzimin e shkelësit të ligjit përpara policisë jo vetëm që do të shmangte fërkimet endogjene të shoqërisë shqiptare dhe ato ndërshtetërore, por do të tregonte profesionalizëm në zbatimin e ligjit tek një vend demokratik, ashtu siç aspiron të jetë Shqipëria.

Aspekti i dytë që dëshiroj të prek është ai mediatik. Ashtu siç ka ndodhur në të kaluarën me situata që lidhen me Shqiptarë e Grekë, edhe këtë radhë media në të dy anët e kufirit tejçoi tek opinioni publik dhe politikë-bërësit respektivë dy anë të kundërta të së njëjtës ngjarje por me impakt të gjerë social-politik. Media shqiptare e trajtoi protagonistin – e më pas viktimën – si ekstremist, përhapës të terrorit në fshat, të huaj, e madje dolën dhe persona publikë që nxituan ta lidhnin personin me qarqe zyrtare dhe jo zyrtare të Greqisë, si ushtria apo partia e ekstremit të djathtë ‘Agimi i Artë’. Nga ana tjetër, pena, mikrofoni dhe ekrani në Greqi e konsideruan vdekjen e viktimës si ekzekutim të ftohtë të një ‘patrioti’ që u përpoq të mbronte flamurin kombëtar. Kështu, dashur pa dashur u përplasën dy prej keqkuptimeve më kryesore në marrëdhëniet komplekse shqiptaro-greke: nga njëra anë frika e Shqiptarëve për copëtimin e Shqipërisë dhe marrjen e ‘Vorio Epirit’ nga Grekët, dhe nja tjetër frika e Grekëve se Shqiptarët shtypin të drejtat e minoritetit etnik Grek. Pra, u përplas frika e ekstremizmit me frikën për mbrojtjen e flamurit.

Aspekti i tretë lidhet me shpërthimin e ndjenjave të urrejtjes masive tek një pjesë e madhe e opinionit publik tek të dy vendet si reagim ndaj ngjarjes. Konkretisht, komentet shqiptare në rrjetet sociale, të cilat nuk nguruan të drejtojnë virtualisht shënjestrën e armës ndaj cilitdo ‘renegati’ Grek, u pasuan nga protesta e një pjese qytetarësh Grekë pranë Ambasadës Shqiptare në Athinë ku u hodhën parulla fyese ndaj të gjithë Shqiptarëve. Është jashtëzakonisht e lehtë që një keqkuptim i vogël, i madh, real, ose i shpikur në marrëdhëniet dypalëshe të ngrejë peshë ndjenjat e krenarisë dhe urrejtjes në të dy anët e kufirit dhe si rezultat të përdoret nga qarqet nacionaliste respektive. Këto të fundit nuk e kanë fare të vështirë të përdorin etiketa denigruese e përgjithësuese për palën tjetër, duke shfrytëzuar mos-dijen e qytetarit të thjeshtë Grek e Shqiptar mbi aspektet dhe dinamikën ekzistente tek dy të vendet e popujt. Mjafton t’u hedhësh një sy komenteve në rrjetet sociale për të konstatuar se në mënyrë të gabuar Shqiptarët etiketohen në Greqi si njerëz të pabesë, të cilët ‘të vrasin natën e të qajnë ditën’. Gjithashtu, në mënyrë të gabuar minoriteti Grek në Shqipëri perceptohet si inekzistent, si Shqiptarë tradhtarë të shitur për 300 Euro e gjakprishur. Vazhdimësia e kësaj gjuhe urrejtjeje garantohet nga mungesa e analizave të ftohta mbi problematikën e marrëdhënieve dypalëshe, qoftë në nivelin ndërshtetëror, dhe kryesisht në nivelin e jetesës dhe kontakteve të përditshme.

Në vazhdim, aspekti i katërt lidhet me perspektivën e këtyre marrëdhënieve me qëllim reduktimin e tensioneve që ekzistojnë në kontaktet ndër-etnike. Kështu, në vend që protagonisti i ngjarjes së Bularatit të trajtohej mediatikisht e politikisht si terrorist, ai duhej të shihej si pjesë e shoqërisë së Bularatit dhe e shoqërisë shqiptare në përgjithësi. Më shumë sesa vetë ngjarja, duhet të studiohen me kujdes shkaqet, të cilat në mikro-nivelin e shoqërisë e çuan viktimën në marrjen e një akti të dënueshëm urrejtjeje ndaj autoriteteve shqiptare. Duhet të shihet nëse akti i viktimës ishte një veprim i izoluar apo përfaqësonte një produkt të asaj shoqërie në lidhje me Shqiptarët dhe autoritetet e shtetit Shqiptar. Sido që të jetë, lind nevoja që shteti shqiptar të ndërmarrë politika gjithëpërfshirëse – jo asimiluese – në lidhje me minoritetet, me qëllim që anëtarët e minoritetit Grek të mos e shohin veten e tyre në kundërshtim me të qenit qytetar shqiptar. Ka ardhur koha që miti (miti nuk është detyrimisht gënjeshtër) i favorizimit të minoritetit grek në kohën e Enverit apo dhe pas vitit 1990 të zëvendësohet me politika reale në terren, me karakter integrues në sektorin e arsimit, shëndetësisë, policisë e pushtetit lokal. Ekzistenca e një ministri apo zëvendësministri nga partitë e minoritetit nuk do të thotë se çdo gjë shkon vaj. Nuk është fjala për më shumë pozicione, por për politika cilësore gjithëpërfshirëse.

Gjithsesi, ishte e panevojshme që ritualit të përvitshëm të luftës Greko-Italiane të 28 Tetorit – ritual që njihet ndryshe edhe si ‘Eposi Shqiptar’ – t’i dhurohej një ‘hero’ i cili këtë herë, me shumë gjasa, do të përforcojë mitin e armiqësisë Greko-Shqiptare.

http://www.respublica.al/

"Είμαστε νοητικά άρρωστοι, χαιρόμαστε που σκοτώσαμε τον Έλληνα..." -Jemi të sëmurë mendërisht, gëzohemi se vramë grekun. Imagjinoni të ishte serb!

Σας παρουσιάζουμε και μια επικριτική φωνή στην Αλβανία, σπάνια βέβαια αλλά αναφέρεται στους συμπατριώτες του με τρόπο αυστηρά επικριτικό για το τρόπο που αντιμετώπισαν την κατάσταση με τον έλληνα που σκοτώθηκε χθες. Από τον Ναμίρ Λαπαρδάια. "Είμαστε μια άρρωστη νοητικά κοινωνία. Ως προς αυτή την κατεύθυνση δεν έχουμε καμία διαφορά με τους νευρικούς και έτοιμη για σύγκρουση γείτονες μας. Χαιρόμαστε που σκοτώσαμε τον έλληνα. Σκεφτείτε να ήταν σέρβος..!!!! Δεν επικροτούμε την αστυνομία για την ΡΕΝΕΑ που έδρασαν σύμφωνα με το νόμο και την ανάγκη προς έναν προβληματικό άτομο και με κοινωνικά επικίνδυνο,  κάνοντας απλώς το καθήκον, αλλά χαιρόμαστε πως αυτός που σκοτώθηκε ήταν έλληνας. Αυτό αρκεί για να ήταν νεκρός. Ένας καλός έλληνας είναι ένας νεκρός έλληνας, όπως είναι ένας αλβανός από την άλλη πλευρά των συνόρων. Σκεφτείτε πόσο κοντά αλλά τόσο μακριά είμαστε στα αλήθεια. Και η πολιτική από εδώ θα το χρησιμοποιήσει ως πολιτικό κεφάλαιο, όπως θα το χρησιμοποιήσουν και οι ομόλογοι τους έλληνες πέρα από τα σύνορα. (Από κάτω κάποιες φωτογραφίες από το διαδίκτυο που δείχνουν τον άκρα ενθουσιασμό για το φόνο που συνέβη χθες)

Nga Namir Lapardhaja Jemi shoqëri e sëmurë mendërisht. Në këtë drejtim, nuk kemi asnjë dallim nga fqinjtë tanë inatçor dhe sherrmëdhenj. Gëzohemi se vramë grekun. Imagjino të kishte qenë serb…!!! Nuk përgëzojmë policinë dhe RENEAN që vepruan konform ligjit dhe nevojës ndaj një personi problematik dhe me rrezikshmëri shoqërore, duke bërë thjesht detyrën, por ngazëllehemi se ai që u vra ishte grek. Kaq mjafton për të qenë i vdekur. Një grek i mirë është një grek i vdekur, ashtu siç është një shqiptar për ata matanë kufirit. Imagjino sa afër, por sa larg jemi në të vërtetë. Dhe politika këtej do ta përdorë për kapital politikë, ashtu siç do ta përdorin edhe homologët e tyre grekë matanë kufirit. (Më poshtë, disa foto nga rrjeti, që tregon entuziasmin për vrasjen e ndodhur dje) http://www.gazetatema.net/

Πανό σε αλβανικό γήπεδο: ΄ Ένας Έλληνας νεκρός, ένας μπάσταρδος λιγότερος’ -“Një grek më pak, një bastard më pak”, parrullë nacionaliste në ndeshjen Partizani-Skënderbeu

Στο γήπεδο «Σελμάν Στερμάσι» στα Τίρανα στον αγώνα Παρτιζάνι- Σκερντέρμπεη, κυριάρχησε το περιστατικό στο Αργυρόκαστρο όπου η Renea (αλβανικές ειδικές δυνάμεις) εκτέλεσαν τον Έλληνα εξτρεμιστή (τον Κωνσταντίνο Κατσίφα).

Ένα εθνικιστικό  σύνθημα ξετυλίχθηκε στις κερκίδες από τους οπαδούς. «Ένας λιγότερος Έλληνας, ένας μπάσταρδος λιγότερος» έγραφε το πανό.Το δημοσίευμα σημειώνει ότι δεν έγινε γνωστό εάν η αστυνομία ενημερώθηκε και αν άρχισε κάποια έρευνα για αυτό

Lapsi

--

The Hellenic Information Team

               

  Το παρόν άρθρο μεταφράστηκε και επιμελήθηκε από το  © Βαλκανικό Περισκόπιο -Γιῶργος  Ἐχέδωρος

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά  της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης  τουιστολογίου παραγωγής- https://www.echedoros-a.gr

.....................................................................................................................

Na stadiumin ‘Selman Stermasi’ në Tiranë po luhet ndeshja Partizani-Skënderbeu. Por ngjarja në Dropull, ku RENEA ekzekutoi ekstremistin grek ka marrë vëmendje edhe në  stadium.

Një parrullë nacionaliste dhe dënueshme është shpalosur.

‘Një grek më pak, një bastard më pak’, shkruhet në banderolë”. Nuk dihet nëse polici do të nisë hetim apo jo për këtë rast.

https://lapsi.al/