 
Μέ ἰδιαίτερη ἔκπληξη καί ἀπορία ἀκούσαμε τή δήλωση τοῦ ὑπουργοῦ ἐξωτερικῶν τῆς Ἑλλάδος κ. Βενιζέλου κατά τήν πρόσφατη ἐπίσκεψή του στήν Ἀλβανία. Σύμφωνα μέ αὐτήν ἡ πατρίδα μας προτίθεται νά ἐνισχύσει μέ τό ποσόν τῶν 2,5 ἐκατομυρίων εὐρώ, τό Ἐθνικό θέατρο τῆς Ἀλβανίας στά πλαίσια τῶν πολιτιστικῶν ἐπαφῶν τῶν δύο χωρῶν.
Κατ' ἀρχήν προκαλεῖ ἀπορία τό γεγονός ὅτι ἡ χώρα μας εἶναι σέ θέση νά διαθέσει αὐτό τό ποσό τήν ὥρα πού αἰματηρές περικοπές γίνονται παντοῦ σέ κάθε στάδιο τῆς δημόσιας διοίκησης. Δέν γνωρίζουμε ποιές πολιτικές σκοπιμότητες ἤ προτεραιότητες ἐπιβάλλουν τήν κίνηση αὐτή. Ὡστόσο καί σέ ὅτι ἀφορᾶ στίς ἑλληνοαλβανικές σχέσεις καί εἰδικά στό θέμα τῶν ἀδελφῶν μας στή Βόρειο Ἤπειρο, δέν μπορεί παρά νά ἀναρωτηθεῖ κανείς:
Ἡ ἐνίσχυση τοῦ Ἐθνικοῦ Θεάτρου τῆς Ἀλβανίας εἶναι πιό σημαντική γιά τήν ἑλληνική κυβέρνηση ἀπό τή στήριξη τῶν ὁμογενῶν ὑπερηλίκων Ποντίων καί Βορειοηπειρωτῶν ἀπό τούς ὁποίους κόπηκε πρόσφατα ἡ πενιχρή σύνταξη πού ἔπαιρναν;
Εἶναι πιό σημαντική ἀπό τή στήριξη τῶν ἑλληνικῶν σχολείων στή Κορυτσά καί τή Χειμάρρα πού κινδύνευσαν 2 φορές τήν τελευταία χρονιά νά κλείσουν ἀπό ἔλλειψη κονδυλίων; Καί ἐπιτέλους ἄν περισσεύουν χρήματα στό ἑλληνικό ὑπουργεῖο τῶν ἐξωτερικῶν, θεωροῦμε πώς τό παλαιό προξενεῖο τῆς Κορυτσᾶς στό ὁποῖο διέμενε καί ὁ Νομπελίστας ποιητής μας Γεώργιος Σεφέρης, ἔχει μεγαλύτερη ἀνάγκη ἐνίσχυσης καί μπορεῖ ἐφ' ὅσον συντηρηθεῖ καί ἀναπαλαιωθεῖ μέ ἐλάχιστο συγκριτικά κόστος, νά ἀποτελέσει φάρο παιδείας καί πολιτισμοῦ στήν περιοχή καί μακροπρόθεσμα νά συμβάλλει πολύ περισσότερο στή σύσφιξη τῶν πολιτιστικῶν σχέσεων τῶν 2 λαῶν.
Εὐχόμαστε καί ἐλπίζουμε νά ἐπικρατήσουν ὡριμότερες σκέψεις στούς ἀρμοδίους τοῦ Ὑπουργείου καί νά μήν ληφθοῦν ἀποφάσεις πού συνιστοῦν πρόκληση τόσο στόν δεινά χειμαζόμενο ἑλληνικό λαό ὅσο καί στούς ἀδελφούς μας Βορειοηπειρῶτες.
ΣΦΕΒΑ
|
Το σπίτι όπου έζησε ο μεγάλος Ελληνας ποιητής, Γιώργος Σεφέρης, τη διετία 1936-1937 κινδυνεύει με κατάρρευση, προειδοποιεί ο γενικός πρόξενος της Ελλάδας στην Κορυτσά, Γιάννης Πεδιώτης, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για ένα ιστορικό οίκημα που ανήκει στο ελληνικό δημόσιο.
Το σπίτι, στο οποίο ο Σεφέρης έγραψε ορισμένα από τα πιο σημαντικά έργα του, αποτελεί τοπόσημο για την ελληνική κουλτούρα και ιστορία και, παρά τις καταστροφές που υπέστη κατά την περίοδο των μεγάλων αναταραχών στην Αλβανία, το 1997, εξακολουθεί να θεωρείται σύμβολο για τη χώρα μας.
Πριν από λίγους μήνες ο κ. Πεδιώτης έκανε έκκληση να σωθεί το κτίριο όπου έμενε κι εργαζόταν ο Γιώργος Σεφέρης κατά τη διάρκεια της θητείας του στην Κορυτσά. Πρόκειται για ένα ιστορικό νεοκλασικό, στο κέντρο της πόλης, που αγόρασε η ελληνική πολιτεία το 1998 έναντι του ποσού των περίπου 100.000 δολαρίων και, σήμερα, καταρρέει, αφημένο στο έλεος καταπατητών κι εμπόρων οικοδομικών υλικών. Το κτίσμα υπέστη μεγάλες ζημιές από πυρκαγιά, κατά τις αναταραχές που είχαν ξεσπάσει το 1997 με την περιβόητη υπόθεση των «πυραμίδων».
Για την αναστήλωση του κτιρίου έχει εκπονηθεί μελέτη και το κόστος για την υλοποίηση των εργασιών εκτιμάται γύρω στις 300.000 ευρώ, σύμφωνα με τον κ. Πεδιώτη, το σχετικό αίτημα του οποίου προς τις αρμόδιες αρχές του ελληνικού κράτους δεν βρήκε ανταπόκριση, εξαιτίας της πολύ δύσκολης οικονομικής συγκυρίας.
«Η πρότασή μου ήταν να πάρουμε ένα δάνειο από το εδώ παράρτημα της Εθνικής Τράπεζας, η δόση του οποίου θα ήταν μικρότερη από το ενοίκιο που πληρώνουμε για τη στέγαση του προξενείου σε άλλο κτίριο» ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Πεδιώτης, εξηγώντας πως πρόκειται για ένα κτίριο, που με την αναστήλωσή του θα μπορούσε να αποτελέσει σημείο αναφοράς για την πόλη.
«Δυστυχώς, έχουμε πέσει στη δίνη μίας πολύ άσχημης οικονομικής κατάστασης» επισήμανε ο Έλληνας διπλωμάτης.
Αρνητική ήταν η απάντηση που έλαβε και από ορισμένα ιδρύματα και φορείς- άλλα δεν έχουν απαντήσει ακόμη- στα οποία αποτάθηκε ζητώντας τη συνδρομή τους. Ωστόσο, ο ίδιος είναι αποφασισμένος να συνεχίσει τις προσπάθειες για να σωθεί το κτίριο, το οποίο, όπως λέει χαρακτηριστικά, «έχει “δει” όλο τον 20ο αιώνα, έχει παρελάσει από μπροστά του όλη η ιστορία».
Κι, όντως! Το κτίσμα ανεγέρθηκε στη σημερινή του μορφή γύρω στο 1900, όταν μία επιφανής οικογένεια της περιοχής, του γιατρού Τούρτουλη, αποκατέστησε ένα μικρότερο κτίριο που προϋπήρχε και πρόσθεσε νέους χώρους. Να πώς περιγράφει το οίκημα, την περίοδο της θητείας του Γιώργου Σεφέρη, η Στέφη Κόρτη- Κόντη στο βιβλίο της «Οι σοκολάτες του Σεφέρη» (εκδ. Επίκεντρο): «Το ελληνικό προξενείο δεν είναι μακριά από το σπίτι του Δημητρού, στεγάζεται στο μεγάλο και επιβλητικό σπίτι του Τούρτουλη με τη φαρδιά μαρμάρινη σκάλα. Στο κάτω πάτωμα λειτουργούν τα γραφεία του προξενείου και το επάνω πάτωμα είναι η κατοικία του προξένου. Μπροστά η αυλή με τις μεγάλες μαρμάρινες πλάκες και τα ψηλά πεύκα».
«Αυτό το κτίριο έχει απεριόριστες δυνατότητες. Εγώ, σκέφτομαι, εφόσον αναστηλωθεί, να υπάρχει Λέσχη Σεφέρη, να υπάρχει έκθεση για τον ελληνισμό της περιοχής κ.ά.» σημείωσε ο κ. Πεδιώτης, ο οποίος στους εννέα μήνες που βρίσκεται στην Κορυτσά έχει ήδη αρχίσει να συγκεντρώνει διάφορα αντικείμενα από την ομογένεια της περιοχής- παλιά έγγραφα, φωτογραφίες, διπλώματα (όλα πρωτότυπα)- τα οποία φυλάσσονται προσωρινά στο προξενείο.
Αν κάποτε το κτίριο που φιλοξένησε το διπλωμάτη Γιώργου Σεφεριάδη (πραγματικό όνομα του Γιώργου Σεφέρη) ανακαινιστεί και δεν παραδοθεί στην αδυσώπητη φθορά του χρόνου, τότε ίσως όλα αυτά τα αντικείμενα να βρουν μία μόνιμη εστία.
