Αγιασμός στο Ελληνικό σχολείο της Χιμάρας

Με τον καθιερωμένο αγιασμό ξεκίνησε η νέα σχολική χρονιά για τα παιδιά του Ελληνικού σχολείου της Χιμάρας, ΟΜΗΡΟΣ.

Η τελετή του αγιασμού πραγματοποιήθηκε στις 10 το πρωί, παρουσία των, Βαγγέλη Ντούλε προέδρου του ΚΕΑΔ και αντιπροέδρου του αλβανικού κοινοβουλίου, Βασίλη Μπολάνου προέδρου της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, Γιώργου Χρονόπουλου συντονιστή εκπαίδευσης στην Αλβανία.

Η νέα σχολική χρονιά ξεκινάει με 15 νέους μαθητές που εντάχθηκαν στην πρώτη τάξη.

Καλή Χρονιά και καλή πρόοδο.

Εγγραφή στην λίστα ενημερώσεων του himara.gr

Πηγή: www.himara.gr

Τζιχάντ στα Βαλκάνια, αποτέλεσμα μακρόχρονων προσπαθειών .- Xhihadi në Ballkan, rezultati përpjekjeve afatgjate të ekstremistëve

Xhihadi në Ballkan, rezultati përpjekjeve afatgjate të ekstremistëve Edhe pse myslimanët e Evropës juglindore mbeten popullata më e moderuar myslimane në botë, 5 deri në 10 për qind e tyre janë indoktrinuar në format më ekstreme të Islamit, në vendet si Arabia Saudie dhe Egjipti, shkruan revista World Affairs Journal. Sipas saj, kjo nuk është rastësi; rritja e islamizmit militant në juglindje të Evropës është rezultat i përpjekjeve afatgjate të ekstremistëve për të radikalizuar popullsinë lokale. Gjatë disa dekadave të kaluara, lëvizja islamike në Evropën juglindore ka krijuar një infrastrukturë të sofistikuar, të përbërë nga strehë të sigurta në fshatra të izoluar dhe xhami të kontrolluara nga klerikë radikalë. Po ashtu bëhet fjalë për rrjet të gjerë të meidave elektronike dhe të shkruara, që propagandojnë lajme nga fronte të ndryshme xhihadiste. Të gjitha këto, sipas revistës, financohen nga donatorë bujarë në Lindjen e Mesme dhe mbështeten nga grupe të vogla të ekstremistëve lokalë, të cilët kanë infiltruar institucionet politike, fetare dhe shoqërore. Kontingjenti më i madh diplomatik i Iranit në Evropë banon në Sarajevë. Dhe, prania islamike, përfshirë qelizat e terrorit dhe kampet e trajnimit, vazhdon të kërcënojë rajonin dhe Perëndimin, shkruan World Affairs Journal. Origjina e lëvizjes militante islamike në Evropën juglindore mund të lidhet me jetën dhe punën e presidentit të ndjerë të Bosnjës, Alija Izetbegovic. Në fund të viteve 1930, Izetbegoviq dhe një grup konspirativ i ekstremistëve islamikë kanë formuar një organizatë të quajtur “Mladi Muslimani” (Myslimanët e Rinj). Gazeta e cilëson atë si versionin ballkanik të Vëllazërisë Myslimane, qëllimi i së cilës ka qenë krijimi i një “shteti të madh mysliman”. Drejt këtij qëllimi, Myslimanët e Rinj kanë premtuar se do të ndjekin “rrugën e xhihadit” dhe do të bëjnë luftë pa kompromis “kundër çdo gjëje jo-islamike”. Për më tepër, emri i gazetës së tyre ka qenë “Muxhahid” (Lufta e Shenjtë). Sipas revistës World Affairs Journal, shpërbërja e Jugosllavisë në vitet 1990 i ka hapur dyert brezit të ri të militantëve islamikë, që të lëshojë rrënjë në rajon. I përbërë nga transferime të huaja nga Afganistani dhe fronte të tjera xhihadiste, ai ka qenë edhe më ekstrem dhe më i rrezikshëm se grupi origjinal i Izetbegovicit. Kryesisht të përqendruar në një njësi që Izetbegoviq ka formuar në gusht të vitit 1992, me emrin Katibat al-Mujahideen, veteranët e xhihadit boshnjak në vitet 1990 kanë përfshirë njerëz të tillë si Khalid Shaikh Mohammed, organizator i sulmeve të 11 shtatorit; Mamdouh Mahmud Salim, i përfshirë në sulmin kundër ambasadës amerikane në Afrikën lindore në gusht të vitit 1998, dhe Zaki ur-Rehman Lakhvi, njëri nga pjesëmarrësit në sulmet në Mumbai, në nëntor të 2008-ës. Për fat të keq, vijon artikulli, këta njerëz nuk kanë mbledhur plaçkat dhe nuk janë larguar kur Marrëveshja e Dejtonit i ka dhënë fund luftës në Bosnjë, në dhjetor të vitit 1995. Në vend të kësaj, është krijuar një infrastrukturë e tërë së bashku me aleatët lokalë ekstremistë, e cila mbështeste kauzën militante ekstremiste. Pasojat e saj vazhdojnë të rëndojnë rajonin, shkruan revista. Në gjithë Ballkanin perëndimor dhe jugor, xhamitë e udhëhequra nga ekstremistët kanë shërbyer si baza për militantët islamikë. Xhamia e Bardhë në Sarajevë është seli e Sulejman Bugarit, imam i lindur në Kosovë, të cilin agjencia globale e inteligjencës Stratfor e ka përshkruar si ndërmjetës të ekstremistëve shqiptarë dhe boshnjakë. Në Kosovë, gazetari Mohammad al-Arnaout ka raportuar se një xhami në periferi të Prishtinës dhe një në Mitrovicë rekrutojnë militantë për të luftuar së bashku me grupet islamike në Siri. Në FYROM, ekstremistët vehabistë janë angazhuar në një luftë me komunitetin zyrtar mysliman për të marrë kontrollin e disa xhamive në Shkup, shkruan revista World Affairs Journal. Po sipas saj, militantët islamikë u japin hov përpjekjeve të tyre në Evropën juglindore përmes “OJQ-ve”, “shoqatave të bamirësisë” dhe “organizatave të ndihmës humanitare”. CIA ka vlerësuar se një e treta OJQ-ve boshnjake kanë lidhje terroriste ose punësojnë njerëz me lidhje terroriste. Revista po ashtu thotë se ideologjia e përhapur përmes mediave militante islamike përfshin gjuhë të urrejtjes dhe jotolerancës. Në artikull citohet një lider vehabist nga Bosnja, Bilal Bosnic, gjatë predikimit të tij: “Ne duhet t’i duam ata që i do Allahu dhe t’i urrejmë ata që i urren Allahu. Ne duhet t’i urrejmë të pafetë, qofshin ata fqinjët tanë apo ata që jetojnë në shtëpitë tona”, ka thënë Bosnic. Për fat të keq, reagimi ndërkombëtar ndaj rritjes së Islamit në Evropën juglindore është sjellë nga neglizhenca deri te mohimi i plotë, shkruan World Affairs Journal. Revista kujton se pas sulmeve të 11 Shtatorit, përfaqësuesi i atëhershëm i lartë në Bosnjë, Wolfgang Petritsch, ka shkruar në New York Times se nuk ka prova se Bosnja ka shërbyer si bazë për Al Kaidën, ndërsa përfaqësuesi i tanishëm i lartë në Bosnjë, Valentin Inzko, ka argumentuar në mënyrë të ngjashme, duke thënë se vehabistët në Bosnjë “nuk paraqesin rrezik për Evropën”./REL

Τζιχάντ στα Βαλκάνια, αποτέλεσμα μακρόχρονων προσπαθειών . Αν και οι μουσουλμάνοι της νοτιοανατολικής Ευρώπης παραμένουν οι πιο εκμοντερνισμένοι στο κόσμο, 5 εως 10% τους έχουν εισαχθεί στις πιο εξτρεμιστικές ομάδες του Ισλάμ, στις χώρες όπως η Σαουδική Αραβία και Αιγύπτου, γράφει το περιοδικό World Affairs Journal. Σύμφωνα με το περιοδικό, αυτό δεν είναι τυχαίο, η αύξηση του μαχητικού Ισλαμ στα νοτιοανατολικά της Ευρώπης και είναι αποτέλεσμα των μακρόχρονων προσπαθειών για να ριζοσπαστικοποιηθεί ο τοπικός πληθυσμός. Κατά τις προηγούμενες δεκαετίες, η ισλαμική κίνηση της  νοτιοανατολικής Ευρώπης έχει δημιουργήσει μια  περίπλοκη δομή, που αποτελείται από ασφαλής κατοικίες σε απομονωμένα χωριά, και τζαμιά που ελέγχονται από εξτρεμιστές κληρικούς. Επίσης γίνεται λόγος για ένα ευρύ δίκτυο  ηλεκτρονικών και γραπτών μέσων που προπαγανδίσουν τις ειδήσεις από τα διάφορα τζιχαντιστικά μέτωπα. Όλα αυτά σύμφωνα με την εφημερίδα, χρηματοδοτούνται από διάφορους γενναιόδωρους  δωρητές  από την Μέση Ανατολή και στηρίζονται από μικρές ομάδες τοπικών εξτρεμιστών, οι οποίοι έχουν διείσδυση στους  πολιτικούς, θρησκευτικούς και κοινωνικούς θεσμούς. Το μεγαλύτερο μέρος των διπλωματών από το Ιράν στην Ευρώπη κατοικεί στο Σαράγιεβο και η ισλαμική παρουσία, συμπεριλαμβανομένου και τα κύτταρα του τρόμου και τα στρατόπεδα εκπαίδευσης, συνεχίζει να απειλεί την περιοχή και την Δύση, γράφει το World Affairs Journal. Η πηγή της ισλαμικής στρατιωτικής κίνησης στην νοτιοανατολική Ευρώπη μπορεί να συνδεθεί με την ζωή και την εργασία του συγχωρεμένου Πρόεδρου της Δημοκρατίας της Βοσνίας όπως ο Αλία Ιζετμπέγκοβιτς. Στο τέλος της δεκαετίας του 1930, Ιζετμπέγκοβιτς και μια συνωμοτική ομάδα των εξτρεμιστών ισλαμιστών έχουν δημιουργήσει μια οργάνωση που ονομάζεται «Μλάντη Μουσουλμάνη» (Νέοι Μουσουλμάνοι). Η εφημερίδα το χαρακτηρίζει αυτό ως μια βαλκανική έκδοση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, σκοπός της οποίας  ήταν η δημιουργία ενός « μεγάλου μουσουλμανικού κράτους». Με το στόχο αυτό, οι Νέοι Μουσουλμάνοι έχουν υποσχεθεί πως θα ακολουθήσουν το « δρόμο του τζιχάντ» και θα κάνουν έναν πόλεμο χωρίς συμβιβασμό προς οτιδήποτε το «μη-ισλαμικό». Επιπλέον, το όνομα της εφημερίδας τους ήταν «Μουτζαχίντ» (Ιερός Πόλεμος). Σύμφωνα με το περιοδικό World Affairs Journal η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας το 1990 έχει ανοίξει τις πόρτες σε μια νέα γενιά ισλαμιστών μαχητών , που βγάζουν ρίζες στην περιοχή. Αποτελούμενο από ξένες μεταφορές από το Αφγανιστάν και άλλα τζιχαντιστικά μέτωπα, αυτή ήταν και πιο ακραία και πιο επικίνδυνη από την γνήσια ομάδα του Ιζετμπέγκοβιτς. Κυρίως συγκεντρωμένοι σε μια ομάδα που ο Ιζετμπέγκοβιτς το έχει δημιουργήσει τον Αύγουστο του 1992, με την ονομασία Κατιμπατ αλ Μουτζαχεντήν, οι  βετεράνοι του βοσνιακού τζιχάντ στα έτη του 1990 έχουν συμπεριλάβει και άτομα τέτοια όπως ο Κχαλιντ Σαϊκχ Μοχαμεντ, οργανωτής των επιθέσεων τις 11 Σεπτεμβρίου, ο Μαμντουχ Μαχμουντ Σαλιμ, που έλαβε μέρος στις επιθέσεις εναντίων της Αμερικάνικης Πρεσβείας στην Ανατολικής Αφρικής των Αύγουστο του 1998, και  Ζακι ουρ Ρέχμαν Λακχβί , ένας εκ των συμμετεχόντων στις επιθέσεις στο Μουμπάι, το Νοέμβριο του 2008. Για κακή τύχη, συνεχίζει το άρθρο, αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν μαζέψει τα μπογαλάκια τους και δεν έχουν απομακρυνθεί όταν το Σύμφωνο του Ντέιτον έδωσε τέλος στο πόλεμο της Βοσνίας, το Δεκέμβριο του 1995. Αντί γι’ αυτό έχει δημιουργηθεί μια ολόκληρη δομή με  συμμάχους τους τοπικούς εξτρεμιστές, η  οποία στηρίζει την υπόθεση των ισλαμιστών εξτρεμιστών. Τα αποτελέσματα της συνεχίζουν να επιβαρύνουν την περιοχή γράφει το περιοδικό. Σε όλα τα δυτικά και νότια Βαλκάνια, τα τζαμιά που καθοδηγούνται από εξτρεμιστές έχουν υπηρετήσει ως βάσεις για τους ισλαμιστές μαχητές. Το Λευκό Τζαμί στο Σαράγιεβο είναι έδρα του Σουλεϊμάν Μπογκάρη, ένας γεννημένος ιμάμης στο Κόσσοβο, τον οποίο το παγκόσμιο πρακτορείο  Stratfor τον έχει χαρακτηρίσει ως μεσάζοντα των αλβανών και βόσνιων εξτρεμιστών. Στο  Κόσσοβο, ο δημοσιογράφος Μοχαμαντ αλ – Αρναουτ έχει μεταδώσει πως σε ένα τζαμί στην περιφέρεια της Μιτροβίτσας στρατολογούν μαχητές για να πολεμήσουν μαζί με τις ισλαμικές ομάδες στην Συρία. Στα Σκόπια εξτρεμιστές βεχαμπιστές έχουν δραστηριοποιηθεί σε ένα πόλεμο με την επίσημη ισλαμική κοινότητα για να πάρουν τον έλεγχο τον τζαμιών στα Σκόπια, γράφει το World Affairs Journal. Σύμφωνα με αυτό, οι ισλαμικές μαχητές δίνουν ώθηση στις προσπάθειες τους στην νοτιοανατολική Ευρώπη, μέσω των ΜΚΟ, «φιλανθρωπικών οργανώσεων», και «οργανώσεων που φέρνουν ανθρωπιστική βοήθεια». Το CIA έχει εκτιμήσει πως το 1/3 των βοσνιακών ΜΚΟ έχουν διασυνδέσεις με τους τρομοκράτες και προσλαμβάνουν άτομα που έχουν σχέσεις με τους τρομοκράτες. Το περιοδικό λέει επίσης πως η πιο διαδεδομένη ιδεολογία στα ΜΜΕ των ισλαμικών μαχητών συμπεριλαμβάνει την γλώσσα του μίσους και τις μη-ανεκτικότητας. Σ’ ένα άρθρο αναφέρεται πως ένας βεχαμπιστής ηγέτης από την Βοσνία ο  Bilal Bosnic, κατά το κήρυγμα του είπε: «Θα πρέπει να αγαπούμε αυτούς που αγαπά ο Αλλάχ και να μισούμε όσους δεν αγαπά  ο Αλλάχ. Θα πρέπει να μισούμε τους απίστους είτε είναι γείτονες μας είτε ζουν μέσα στα σπίτια μας», είπε ο Bilal Bosnic. Δυστυχώς η Διεθνής αντίδραση εναντίων της αύξησης του Ισλάμ στην Νοτιοανατολική Ευρώπη έχει χαρακτηρισθεί από την αδιαφορία μέχρι και την πλήρη άρνηση γράφει το World Affairs Journal. Το περιοδικό υπενθυμίζει πως μετά τις επιθέσεις της 11 Σεπτεμβρίου, ο τότε υψηλός εκπρόσωπος της Βοσνίας  Wolfgang Petritsch έχει γράψει στην New York Times, ότι δεν υπάρχουν αποδείξεις πως η Βοσνία έχει υπηρετήσει ως βάση της Αλ Κάιντας, μέχρι και ο σημερινός εκπρόσωπος  της Βοσνίας Valentin Inzko, έχει αναφερθεί με παρόμοιο τρόπο, λέγοντας πως οι βεχαμπιστές στην Βοσνία «δεν αποτελούν κίνδυνο για την Ευρώπη». πηγή

-Αντίδραση της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας για την δήλωση του Νικόλα Μάρκου παραμονές της επίσκεψης του Πάπα.- Reagim i Kishës Orthodhokse ndaj deklaratës së Nikolla Markut në prag të vizitës së Papës

Përpjekje mjerane për të prishur atmosferën e mikpritjes dhe harmoninë fetare - Reagim i Kishës Orthodhokse ndaj deklaratës së Nikolla Markut në prag të vizitës së Papës - Siç kemi deklaruar, ardhja e Papa Françeskut I në vendin tonë është më se e mirëpritur dhe vazhdim i një tradite marrëdhëniesh të shkëlqyera. Dhe jo vetëm midis të krishterëve. Që nga rikthimi i lirisë fetare, komunitetet fetare themelore, myslimanët, orthodhoksët, katolikët, dhe bektashinjtë, kanë kultivuar jo thjesht një tolerancë fetare dhe mirëkuptim, por diçka më të rëndësishme: respektin e ndërsjellë, reciprocitetin, bashkëpunimin krijues: fakt që ka ndihmuar më në përgjithësi rrugëtimin paqësor dhe zhvillimin e vendit. Jo rastësisht, para vizitës në Shqipëri, Papa do të deklaronte se “ata kanë qenë në gjendje të krijojnë një “qeveri të unitetit kombëtar” mes myslimanëve, orthodhoksëve dhe katolikëve dhe një këshill ndërfetar që ka ndihmuar shumë dhe që është i balancuar. Kjo është harmoni fetare.” Eshtë pikërisht kjo vlerë unike që populli ynë ka kultivuar në shekuj, që tashmë po përmendet si dëshmia më e rëndësishme që mund t’i japë Evropës dhe botës, duke e renditur me dinjitet krah vendeve më të qytetëruara. Por, për fat të keq, disa media u përdorën për t’i dhënë zë dhe figurë në disa ekrane dhe gazeta një individi nga Elbasani, të vetëshpallur prift, që përdhos çdo ditë shërbesat e shenjta ortodokse, që flet marrëzira e gënjeshtra kundër shenjtorëve, kanoneve të shenjta dhe klerikëve e Kishave Orthodhokse, që mbeshtetet nga qarqe të errëta antitëkrishtera dhe antiortodokse, që duan të nxisin përçarje e dasi midis shqiptarëve (ai nuk njihet dhe pranohet si klerik nga asnjë Kishë Orthodhokse apo e krishterë në botë dhe as nga besimet e tjera apo shteti). Orthodhoksët e Shqipërisë e kanë shprehur gjithnjë dhe në të gjitha mënyrat e mundshme, edhe në çaste kritike, se janë të bashkuar rreth kryebariut të tyre, Kryepiskopit Anastas, i cili njihet dhe nderohet jo vetëm nga Kishat Orthodhokse, por edhe nga të gjitha Kishat e Krishtera dhe më gjerë nga besimet e tjera (ndër të tjera ai është President Nderi i “Fetë për Paqen”, organizata më e madhe ndërfetare në botë) dhe distancohen nga qëndrime dhe deklarata të tilla. Takimet e kontaktet e Kishës sonë me hierarkinë Kishës Katolike kanë qenë të shpeshta dhe në raste veprimtarish të përbashkëta të panumurta, brenda dhe jashtë vendit. “Marrëdhëniet vëllazërore midis katolikëve dhe orthodhoksëve janë frymëzim për gjithë popullin shqiptar, dhe dëshmojnë se për të krishterët është e mundur që të jetojnë në harmoni...”, - do të deklaronte Papa Benedikti XVI, më 4 dhjetor 2011, gjatë vizitës zyrtare të Kryepiskopit Anastas në Vatikan. Kjo marrëdhënie është e përbërë nga nisma e takime të shumta, që fillojnë nga takimet personale dhe njohja e Fortlumturisë së Tij, Anastasit me Papa Gjon Palin, në takimet e shumta ndërkombëtare të iniciuara në emër të paqes dhe bashkëjetesës paqësore midis feve e deri te nismat e përbashkëta këtu në vend, si Shoqëria Biblike Ndërkonfesionale dhe Këshilli Ndërfetar i Shqipërisë, takimet e shumta, pjesëmarrja në shërbesat e njëri-tjetrit në rastet e rëndësishme etj. Kryepiskopi Anastas ka pasur korrespondencë personale me Papa Franceskun, që nga dita e  zgjedhjes së tij, ashtu si në këta 22 vjet, ka pasur korrespondencë të pasur me Papa Gjon Palin II, me  Papa Benediktin XVI. Sigurisht, që vizita e Papës do ndihmojë në vënien në dukje edhe më mirë të kësaj harmonie të pashoqe dhe do t’i sfumojë qëndrimet e tilla keqdashëse. Tiranë, 13. 09. 2014 Zyra e Shtypit e Kishës Orthodhokse Autoqefale të Shqipërisë

Απεγνωσμένη προσπάθεια για να χαλάσουν την φιλόξενη ατμόσφαιρα και την θρησκευτική αρμονία. Αντίδραση της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας για την δήλωση του Νικόλα Μάρκου παραμονές της επίσκεψης του Πάπα. Όπως έχουμε δηλώσει ο ερχομός του Πάπα Φραγκίσκου στην χώρα μας είναι πέρα από καλοδεχούμενη και η συνέχεια μιας παράδοσης εξαιρετικών σχέσεων και όχι μόνο μεταξύ των χριστιανών. Από την στιγμή που η θρησκευτική ελευθερία επανήλθε, οι βασικές θρησκευτικές κοινότητες, μουσουλμάνοι, ορθόδοξοι, καθολική και μπεκτασίδες έχουν καλλιεργήσει όχι μόνο την θρησκευτική ανεκτικότητα και την κατανόηση, αλλά κάτι πιο σημαντικό: τον αλληλοσεβασμό, την αμοιβαιότητα, την δημιουργική συνεργασία. Γεγονός που έχει βοηθήσει γενικά στην ειρηνική συμπόρευση και την ανάπτυξη της χώρας. Καθόλου τυχαίο δεν είναι, που λίγο πριν από την επίσκεψη στην Αλβανία, ο Πάπας θα δήλωνε «αυτοί είναι ικανοί να δημιουργούν μια «κυβέρνηση εθνικής ενότητας» μεταξύ μουσουλμάνων, ορθοδόξων και καθολικών και ένα διαθρησκευτικό   συμβούλιο που έχει βοηθήσει πολύ και είναι ισορροπημένο. Αυτή είναι η θρησκευτική αρμονία». Είναι ακριβώς αυτή η μοναδική αξία που  ο λαός μας έχει καλλιεργήσει εδώ και αιώνες, που τώρα πια αναφέρεται ως η πιο σημαντική μαρτυρία  που μπορεί να δώσει στην Ευρώπη και τον κόσμο, κατατάσσοντας την χώρα δίπλα στις πιο πολιτισμένες χώρες. Για κακή μας τύχη, μερικά ΜΜΕ χρησιμοποιήθηκαν για να δώσουν φωνή και εικόνα σε μερικές οθόνες και εφημερίδες σε ένα άτομο από το Ελμπασάν, που έχει αυτοανακηρυχθεί ιερέας, που βεβηλώνει κάθε μέρα τα ιερά ορθόδοξα μυστήρια, και λέει ψέματα εναντίων αγίων, ιερών κανόνων και κληρικών των Ορθοδόξων Εκκλησιών, που στηρίζεται από αντι-ορθόδοξα κυκλώματα, που θέλουν να σπείρουν την διχόνοια μεταξύ αλβανών. (αυτός δεν αναγνωρίζεται ως κληρικός από καμία Ορθόδοξη Εκκλησία στο κόσμο η χριστιανική εκκλησία και από καμία άλλη θρησκεία η κράτος). Οι ορθόδοξοι της Αλβανίας το έχουν εκφράσει με όλους τους δυνατούς τρόπους και σε δύσκολες στιγμές, πως είναι ενωμένοι, γύρω από τον αρχικοποιημένα τους, τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο, ο οποίος αναγνωρίζεται και τιμάται σε όχι μόνο από τις Ορθόδοξες Εκκλησίες, αλλά και από όλες τις Χριστιανικές Εκκλησίες και ευρύτερα από τις άλλες θρησκείες (μεταξύ άλλων αυτός είναι Επίτιμος Πρόεδρος του «Θρησκείες για την Ειρήνη», ο μεγαλύτερος διαθρησκευτικός οργανισμός στο κόσμο) και αποστασιοποιούνται από τέτοιες δηλώσεις και στάσεις. Οι συναντήσεις και οι επαφές της Εκκλησίας μας με την ιεραρχία της Καθολικής Εκκλησίας είναι συχνές και σε περιπτώσεις κοινών, αμέτρητων, δραστηριοτήτων, μέσα και έξω από την χώρα. «Οι αδερφικές σχέσεις μεταξύ καθολικών και ορθοδόξων είναι έμπνευση για όλο το αλβανικό λαό και μαρτυρούν ότι για τους χριστιανούς είναι δυνατών να ζουν σε αρμονία…», - θα δήλωνε ο Πάπα Βενέδικτος ΙΣΤ, στις 4 Δεκεμβρίου 2011, κατά την επίσημη επίσκεψη  του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου στο Βατικανό. Αυτή η σχέση αποτελείται από πρωτοβουλίες και πολλές συναντήσεις, που ξεκινούν από προσωπικές συναντήσεις και την γνωριμία του Μακαριότατου Αρχιεπισκόπου Αναστασίου με τον Πάπα Ιωάννη Παύλο, στις πολλές διεθνές συναντήσεις που  πραγματοποιήθηκαν στο όνομα της ειρήνης και της ειρηνικής συμβίωσης μεταξύ των θρησκειών και μέχρι την κοινή πρωτοβουλία εδώ στην χώρα, όπως η Διαδογματική Βιβλική Εταιρία και το Διαθρησκευτικό Συμβούλιο της Αλβανίας, οι συχνές συναντήσεις, η παρουσία στις τελετές των αλλήλων και σε σημαντικές στιγμές κ.α. Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος είχε προσωπική πλούσια αλληλογραφία με τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β, με τον Πάπα Βενέδικτο ΙΣΤ. Ασφαλώς η επίσκεψη του Πάπα θα βοηθήσει στην καλύτερη ανάδειξη αυτής της μοναδικής αρμονίας και θα εξατμίσει τέτοιες κακόβουλες στάσεις. Τίρανα 14 09 2014 Γραφείο Τύπου Ορθόδοξης Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Αλβανίας   πηγή

Ο μάρτυρας της Ορθοδοξίας και εθνομάρτυρας, Μητροπολίτης Κορυτσάς, Φώτιος Καλπίδης - Martiri i orthodhoksisë dhe helenizmit, Mitropoliti i Korçës Foti Kalpidhi!

Από τον Πόντο στην Ήπειρο, από τη μια πλευρά του ελληνισμού στην άλλη θα βρεθεί ο Πόντιος ιεράρχης Φώτιος Καλπίδης. Ως μητροπολίτης Κορυτσάς θα κρατήσει ψηλά τη φλόγα της πίστης αλλά και το λάβαρο του εθνικού αγώνα. Συμπαραστάτης του καταπιεζόμενου ποιμνίου του από Αλβανούς, Βουλγάρους και Ρουμάνους κομιτατζήδες, ο Φώτιος έπεσε στις επάλξεις του καθήκοντος από τις σφαίρες των δολοφόνων, για να ξεσηκώσει τότε ο θάνατός του τον ελληνισμό. Το ποιος ήταν ο Φώτιος Καλπίδης, θα σας εξιστορήσουμε ευθύς αμέσως. Στο χωριό Τσαγράκ της Κερασούντας μια φτωχή αγροτική ποντιακή οικογένεια θα φέρει στον κόσμο, το 1865, ένα αγόρι που θα του δώσουν το όνομα Φώτιος. Ζει κι αυτό μέσα στη φτώχεια, ακολουθεί και βοηθά τους γονείς του στις αγροτικές ασχολίες, αλλά έχει μια ιδιαίτερη κλίση στα γράμματα που μαθαίνει από τον ιερέα του χωριού. Το επόμενο βήμα του είναι να φοιτήσει στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης και θα ξεκινήσει έτσι μια αξιοθαύμαστη σταδιοδρομία, αφού το 1890, σε ηλικία 25 ετών, διορίζεται διευθυντής της σχολής αρρένων στην Κερασούντα κι ένα χρόνο μετά προσλαμβάνεται στο Πατριαρχείο και ορίζεται πρωτοκολλητής. Ο μητροπολιτικός θρόνος στην τουρκοκρατούμενη ελληνική Κορυτσά Το 1893 γίνεται υπογραμματέας της Ιεράς Συνόδου και το 1897 προάγεται σε αρχιγραμματέα. Την ίδια χρονιά γίνεται αρχιμανδρίτης. Οι ικανότητές του χαίρουν εκτιμήσεως και αναγνωρίσεως. Το 1902, στις 16 Μαΐου ψηφίζεται μητροπολίτης Μοσχοπόλεως, Κορυτσάς και Πρεμετής. Ακούραστος, γεμάτος φλόγα εθνική και ένθεο ζήλο έτρεχε στην περιφέρειά του για να κηρύξει το λόγο του Θεού και να τονώσει το εθνικό φρόνημα των Ελλήνων. Στην Κορυτσά τότε ανθούσε ακραιφνής ελληνισμός. Υπήρχε το Πάγκειο γυμνάσιο με διακεκριμένους καθηγητές, το παρθεναγωγείο, τα δημοτικά σχολεία με 4.000 μαθητές. Όλα τόνιζαν την ελληνικότητα της περιοχής, όπως και τώρα. Το 1905, την ημέρα της απονομής των πτυχίων στους μαθητές του γυμνασίου, σε επίσημη τελετή, παρευρέθη και ο πρόξενος του Μοναστηρίου. Στο καταπληκτικό θέαμα που αντίκρισε δεν μπόρεσε να συγκρατηθεί και γεμάτος συγκίνηση αναφώνησε: «Οίος γνήσιος και ακραιφνής Ελληνισμός! Ζήτω η ελληνικότατη Κορυτσά!». Ο Φώτιος ήταν προικισμένος με φλογερή φιλοπατρία, άκρατη φιλανθρωπία, ευγλωττία, θάρρος, και πίστη στα αναλλοίωτα εθνικά ιδεώδη. Η κοινωνία της Κορυτσάς κυριολεκτικά τον λάτρευε. Ήταν άξιος ποιμενάρχης. Ήταν τουρκοκρατούμενη περιοχή και το έργο του δύσκολο. Τότε άρχιζε και η αφυπνισθείσα αλβανική προπαγάνδα με υποκίνηση των μεγάλων δυνάμεων που διέκειντο δυστυχώς και τότε δυσμενώς προς την Ελλάδα. Ο Φώτιος ήταν γι’ αυτούς το μεγάλο εμπόδιο κι έπρεπε με κάθε τρόπο να εκλείψει. Τον απείλησαν. Έμεινε απτόητος από αυτές τις απειλές και ακλόνητος στη θέση του. Τον Ιούνιο του 1905 στο χωριό Πλίασα δέχτηκε δολοφονική επίθεση, αλλά διέφυγε το θάνατο με έναν ελαφρύ τραυματισμό. Στις 9 Σεπτεμβρίου του 1906, όμως, πηγαίνοντας να τελέσει λειτουργία στο χωριό Μπρατβίστα του Μοράβα έπεσε σε ενέδρα αλβανορουμάνων κομιτατζήδων με αποτέλεσμα να πέσει νεκρός από τις σφαίρες των δολοφόνων του. Η απώλεια του Δεσπότη και η αποφασιστικότητα για αγώνα Η είδηση του θανάτου του συγκλόνισε το πανελλήνιο και σκόρπισε πόνο και οδύνη στις ψυχές του ελληνισμού της Κορυτσάς. Κραυγές οργής ακούστηκαν κι όρκοι δόθηκαν στον Ύψιστο για εκδίκηση… Καταφθάνουν για να τελέσουν την κηδεία του δυο Δεσποτάδες. Ο Δυρραχίου Προκόπιος, που αργότερα έγινε Ικονίου, και ο Καστοριάς Γερμανός Καραβαγγέλης, κατ’ εντολή του Πατριάρχη να κάνει την κηδεία του Φωτίου. Έγραφε ο Γερμανός: «Ο Μητροπολίτης ήταν φίλος και συμμαθητής μου, άνθρωπος μορφωμένος και ειρηνικός, που με παρακαλούσε να πάψω τις επικίνδυνες περιοδείες μου, να μην τρέχω δεξιά κι αριστερά γιατί θα με σκοτώσουν οι Βούλγαροι και οι συνεργαζόμενοι μαζί τους Τουρκαλβανοί». Και παρακάτω: «Εγώ εκφώνησα τον επικήδειο του αείμνηστου Φωτίου. Ανέβηκα στον άμβωνα και άρχισα με το προφητικό ρητό, “ουκ εκλείψει άρχων εξ Ιούδα και ηγούμενος εκ των μηρών αυτού, έως ο έλθη ω απόκειται και αυτός προσδοκία εθνών”. Και συγχρόνως με το χέρι μου έδειχνα προς την Ελλάδα». Τους είπε πως δεν πρέπει να απελπίζονται, πως στη θέση του σκοτωμένου εμείς θα στείλουμε καλύτερον, κι αν τον σκοτώσουν κι αυτόν θα στείλουμε άλλον καλύτερον. Αυτή, τους είπε, ήταν η μοίρα του Ελληνικού Έθνους, να εργάζεται με το αίμα του για την απελευθέρωσή του. Το πολυπληθές εκκλησίασμα, ανάμεσά του και αρκετοί παπάδες της περιοχής, κλαίει κι ενθουσιάζεται. Ζητωκραυγές αντηχούν. Κατάρες απευθύνονται προς τους δολοφόνους. Η επίδραση του λόγου του, στους κατατρομαγμένους Κορυτσαίους είναι τεράστια. Η διαλεύκανση του αποτρόπαιου εγκλήματος Ο Γερμανός Καραβαγγέλης ήθελε να ξεδιαλύνει το έγκλημα. Μετά την κηδεία άρχισε ανακρίσεις σαν να ήταν ο ίδιος δικαστικός λειτουργός. Από τους πολλούς που ρώτησε, διαπίστωσε πως στη δολοφονία του Φωτίου είχε βάλει το χέρι του ο αιμοχαρής βοεβόδας Μήτρος Βράχος. Είχε φθάσει σ’ ένα χωριό έξω από την Κορυτσά και είχε συνεννοηθεί με τους Αλβανούς για κοινή δράση εναντίον των Ελλήνων. Σκόρπισε πολύ χρήμα για να τους εξαγοράσει. Τους υποσχέθηκε πολλά. Πλούτη και αξιώματα. Εκεί αποφασίστηκε και η δολοφονία του Φωτίου. Ανατέθηκε η εκτέλεση σ’ έναν Κορυτσαίο αλβανιστή που λεγόταν Σπύρος Κωστούρος. Έτσι έστησαν ενέδρα στον Φώτιο, και πυροβολώντας τον δολοφόνησαν την ώρα που πήγαινε να εκτελέσει το ύψιστο καθήκον του. Ξεσηκώθηκαν όλοι οι Έλληνες και τότε μόνο οι τοπικές αρχές διέταξαν έρευνες και συνέλαβαν δύο ρουμανίζοντες, ενώ διέφευγε ο Κωστούρος, ο οποίος συνελήφθη αργότερα μαζί με τους δύο γιους του. Ο δολοφόνος τιμωρήθηκε παραδειγματικά: πλήρωσε κι αυτός με τη ζωή του. Τότε το Πατριαρχείο διόρισε στη θέση του Φωτίου έναν άλλο Πόντιο, τον μητροπολίτη Ροδοπόλεως Γερβάσιο, έναν φλογερό ιεράρχη που συνέχισε το εθνικό έργο του Φωτίου... Τάσος Κοντογιαννίδης, δημοσιογράφος, συγγραφέας και ερευνητής ιστορικών θεμάτων. Πηγή: www.himara.gr

Nga Pondi në Epir, nga njëri krah i helenizmit në tjetri do të gjendet jerarku Foti Kalpidhi. Si Mitropolit i Korçës do të mbajë lart flakën e besimit por dhe flamurin e betejës kombëtare. Mbështetës i kopesë së tij shpirtërore të shtypur nga Shqiptarët, Bullgarët dhe komitaxhinjtë Rumunë, Foti ra në krye të detyrës nga plumbat e vrasësve, që të reveltonte atëhere vdekja e tij helenizmin. Por kush ishte Foti Kalpidhi do t’ia u tregojmë menjëherë. Në fshatin Cagrak të Qerasundës një familje e varfër bujqësore e Pondit e solli në jetë, më 1865, një djalë që do ta quanin Foti.  Jetonte dhe ky fëmijë në varfëri, ndiqte dhe ndihmonte prindërit e tij në punët bujqësore, por kishte një talent të veçantë në lidhje me shkollimin që merrte nga prifti i fshatit. Hapat e tij të ardhshme ishin që të studionte në Shkollën Teologjike të Halkit dhe të fillonte kështu një karrierë të mrekullueshme, pasi më 1890, në moshën 25 vjeçare, u caktua drejtor i shkollës së djemëve në Qerasunda dhe një vit më vonë u morr në punë nga Patriarkane dhe u caktua protokollues. Froni i mitropolitit në Korçën greke nën rregjimin turk. Më 1893 u bë nënsekretar i Sinodhit të Shenjtë dhe më 1897  u ngrit në detyrë si kryesekretar. Në të njejtin vit u bë arkimandrit. Aftësitë e tij vlerësohen dhe njihen prej të gjithëve. Më 1902, në 16 Maj zgjithet Mitropolit i Voskopojës, Korçës dhe Përmetit. I palodhur, i mbushur me flakën e patriotizmit dhe zellit më Zotin  nxitonte në zonën e tij të përhapte fjalën e Zotit dhe të forconte ndjenjën kombëtare të Grekëve të zonës. Në Korçë atëhere lulëzonte helenizmi puro. Ekzistonte Gjimnazi Pangio me mësues të njohur, shkolla e vashave , shkollat fillore me 4000 nxënës. Të gjitha theksonin helenizmin e zonës, si dhe tani. Më 1905, ditën e ndarjes së dipllomave tek nxënësit e gjimnazit, në një ceremoni zyrtare, ishte prezent dhe konsulli i Manastirit. Me pamjen e mrekullueshme që pa nuk mundi që të përmbahej dhe thirri: “Ky është helenizmi puro! Rroftë Korça helenike!”. Foti ishte i pajisur me një atdhedashuri  të zjarrtë, filantropi të papërmbajtëshme, oratori, guxim dhe besim në idealet kombëtare. Komuniteti i Korçës e adhuronte. Ishte një bari i denjë. Ishte një zonë në pushtimin turk dhe vepra e tij e vështirë. Atëhere filloi dhe propaganda e sapozgjuar shqiptare  me shtytje të fuqive të mëdha dhe fatkeqësisht lëvizte në mënyrë armiqësore kundrejt Greqisë. Foti ishte  për ta pengesa e madhe dhe duhej me çdo mënyrë të zhdukej. E kërcënuan. Qëndroi i patundur nga këto kërcënime në vendin e tij. Në Qershor të 1905 në fshatin Plasë ai pësoi një atentat për vrasje, por i shpëtoi vdekjes me një plagë të lehtë. Më 9 shtator të 1906, duke shkuar që të kryente shërbesën në fshatin Bradvicë të Moravës ra në një pritë të komitaxhinjëve shqiptaro-rumunë me rezultat të gjente vdekjen nga plumbat e vrasësve të tij. Humbja e Dhespotit dhe vendosmëria e betejës. Lajmi i vdekjes së tij tronditi panhelenizmin dhe shpërndahu dhimbje dhe indinjim në shpirtrat e helenëve të Korçës. Klithma urrejtjeje u dëgjuan dhe betime tek më i Larti për hakmarrje... Erdhën që të kryenin varrimin dy Dhespotllerë. Ai i Durrësit Prokopi i cili më vonë u bë i Ikonit, dhe i Kosturit Gjermanos Karavangjelis, me urdhër të Patrikut të bëjë varrimin e Fotit. Shkuante vetë Gjermanoi: “Mitropoliti ishte miku dhe bashkënxënësi im, njeri i edukuar dhe paqësor, që më lutej të ndaloja udhëtimet e mia të rrezikshme , të mos shkoj majtas dhe djathtas  sepse do të më vrasin Bullgarët dhe ata sa bashkëpunojnë me ta, Turkoshqiptarët”. Më poshtë: “Unë lexova fjalën e varrimit  të të ndjerit Foti. U ngjita në amvonë dhe fillova fjalën profetike, “nuk do të zhduket udhëheqës prej Jude dhe kryetar nga kyçet e tij, deri sa të vijë ai tek i cili janë vendosur të gjitha pritshmëritë e kombeve”. Në njejtën kohë me dorën time tregoja Greqinë”. Ju tha se nuk duhet të dëshpërohen, se në vendin e të vrarit ne do të dërgojmë më të mirë, dhe nëse e vrasin dhe atë do të dërgojmë tjetër më të mirë. Ky, ju tha, është fati i Kombit Helen, të punojmë me gjakun e tij për çlirimin e tij. Populli i shumtë besimtar në kishë, ndër ta dhe mjaft klerikë të zonës, qanin dhe entuziasmoheshin. Duartrokitjet kumbojnë. Mallkime drejtohen kundër vrasësve. Ndikimi i fjalës së tij, në Korçarët e trembur është i stërmadh. Zbulimi i krimit të dënueshëm. Gjermano Karavangjeli donte që të ndriçonte krimin. Pas varrimit filloi investigimet sikur të ishte vetë funksionar i drejtësisë. Nga shumë që pyeti, mësoi se në vrrasjen e Fotit kishte vënë dorë voivoda i etur për gjak Mitro Vraho. Kishte shkuar në një fshat larg Korçës për tu marrë vesh me shqiptarët për aktivitetin e përbashkët kundër Grekëve. Shpërndahu shumë para që t’i blinte. Ju premtoi shumë. Pasuri dhe grada. Atje u vendos dhe vrasja e Fotit. Ju caktua ekzekutimi një Korçari të shqipëtarizuar që quhej Spiro Kosturo. Kështu i ngritën pusi Fotit dhe duke e qëlluar e vranë gjatë çastit që shkonte të kryente detyrën e tij të lartë. U ngritën të gjithë Grekët dhe atëhere vetëm, autoritetet kërkuan investigime dhe arrestuan  dy arumunë ndërsa shpëtoi Kosturoja i cili u arrestua më vonë së bashku me dy djemtë e tij. Vrasësi u dënua në mënyrë shëmbullore: e pagoi dhe ai me jetën e tij. Atëhere Patriarkana caktoi në vend të Fotit  një tjetër jerark me prejardhje nga Pondi, Mitropolitin e Rodhopit Gjervasio, një jerark të flaktë i cili vazhdoi veprën shpirtërore dhe patriotike të Fotit..... Taso Kodojanidhi Gazetar, shkrimtar, hulumtues i çështjeve historike.

Η Βόρειος Ήπειρος είναι Ελληνική

Η Αλβανία συγκροτήθηκε ως Κράτος με τη Συνθήκη του Λονδίνου τον Μάιο του 1913 και τα σύνορά της καθορίστηκαν με το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας στις 17 Δεκεμβρίου 1913. Οι τότε μεγάλες δυνάμεις – ΗΠΑ, Αγγλία, Γερμανία, Ρωσία, Γαλλία και Αυστροουγγαρία - συμπεριέλαβαν στο νεοσύστατο αλβανικό κράτος και το κομμάτι της Βορείου Ηπείρου. Να σημειωθεί πως κατά τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο (1912-1913) το τμήμα της Βορείου Ηπείρου, είχε ελευθερωθεί από τον ελληνικό στρατό.

Αυτή η απόφαση των μεγάλων δυνάμεων, βρήκε αντίθετους τους κατοίκους της περιοχής, οι οποίοι ήσαν Έλληνες και από τη στιγμή που αγνόησαν την διατυπωμένη απόφασή τους για Ένωση με την μητέρα Ελλάδα, επαναστάτησαν με αποτέλεσμα την δημιουργία της “ανεξάρτητης πολιτείας της Αυτονόμου Ηπείρου” στις 17 Φεβρουαρίου 1914. Έτσι, άρχισε ο Αυτονομιακός Αγώνας της Βορείου Ηπείρου και την ημέρα αυτή στο Αργυρόκαστρο υψωνόταν η Σημαία με τον Σταυρό και τον Δικέφαλο Αετό. Αυτός ο αγώνας των Βορειοηπειρωτών είχε ως αποτέλεσμα να συναντηθούν μέλη της Διεθνούς Επιτροπής, εκπρόσωποι της αλβανικής κυβέρνησης καθώς επίσης και εκπρόσωποι της Αυτονόμου Ηπείρου (Αλ.Καραπάνος και Γ.Ζωγράφος) στους Αγίους Σαράντα, για να συζητήσουν το ζήτημα. Ακολούθως, στην Κέρκυρα νομιμοποιήθηκαν τα συμφωνηθέντα με την υπογραφή ενός Πρωτοκόλλου την 17ηΜαΐου 1914, που ονομάσθηκε “Πρωτόκολλο της Κέρκυρας”. Σ΄ αυτό το Πρωτόκολλο καθιερωνόταν επίσημα ως “Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός”, ο Ελληνισμός της περιοχής και η Αυτόνομη Πολιτεία, αναγνωριζόταν ως “Βόρειος Ήπειρος”. Παραχωρείτο δε, πλήρες καθεστώς Αυτονομίας, δηλαδή, διοικητικής, δικαστικής, εκπαιδευτικής και θρησκευτικής.

Δυστυχώς όμως, η Αλβανία ουδέποτε εφάρμοσε αυτή τη συμφωνία, παρ΄ ότι την είχε αποδεχθεί με την υπογραφή της και παρ΄ ότι ήταν εγγυήτριες οι 6 μεγάλες δυνάμεις της εποχής. Οι Αλβανοί καταπίεζαν αφόρητα τους Βορειοηπειρώτες και τους στερούσαν όλα τα υπογραφέντα δικαιώματα. Έτσι, αποφασίστηκε το 1946 στην Κοινωνία των Εθνών (σήμερα Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης) να τεθεί προς επίλυση το ζήτημα, μαζί με το Αυστριακό και το Γερμανικό. Ωστόσο, το Αυστριακό ζήτημα λύθηκε το 1955 με την πλήρη ανεξαρτησία και μόνιμη ουδετερότητα της Αυστρίας, το Γερμανικό ζήτημα λύθηκε το 1991 με την Ένωση των δυο Γερμανιών, και παραμένει σε εκκρεμότητα το Βορειοηπειρωτικό ζήτημα.

Αξίζει να σημειωθεί πως με το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ανέλαβε δικτατορικά την διακυβέρνηση της Αλβανίας, ο κομμουνιστής Ενβέρ Χότζας μέχρι τον θάνατό του το 1985. Στις ημέρες του Χότζα η Αλβανία ήταν ένα φεουδαρχικό κατάλοιπο της οθωμανικής κατοχής στην Ελλάδα. Το Ελληνικό στοιχείο της Βορείου Ηπείρου εξορίστηκε και φυλακίστηκε. Τους στερήθηκαν τα ανθρώπινα δικαιώματα, τους στερήθηκε η Ορθόδοξη Πίστη, η εκμάθηση της γλώσσας των προγόνων τους. Ήταν τόσο στυγνό και απάνθρωπο το καθεστώς Χότζα, ώστε αγανάκτησε και ο ηγέτης της Σοβιετικής Ενώσεως, Νικίτα Χρουστσόφ, και ζήτησε από τον Ενβέρ Χότζα να σεβασθεί το “Πρωτόκολλο της Κέρκυρας” και να παραχωρήσει αυτονομία στους Έλληνες Βορειοηπειρώτες. Η άρνηση του Χότζα οδήγησε σε βαθιά ρήξη τη χώρα του με τη Σοβιετική Ένωση.

Ωστόσο, το ερώτημα είναι για το ποιες ενέργειες έκαναν όλες οι μεταπολεμικές κυβερνήσεις της Ελλάδος, προκειμένου να προστατέψουν τον Ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου; Τι διπλωματικές ενέργειες έκαναν προκειμένου να τηρείται το “Πρωτόκολλο της Κέρκυρας”; Δεν έκαναν απολύτως τίποτε γιατί απλά ήταν όλες προδοτικές κυβερνήσεις που δεν αγωνίσθηκαν ποτέ για τα δίκαια των Ελλήνων και της μάνας γης. Δημιούργησαν και εξακολουθούν να ανέχονται την κατοχή της Βορείου Ηπείρου, όπως και την κατοχή του Βορείου τμήματος της Κύπρου μας. Αποδέχτηκαν διεθνώς να ονομάζεται η Βόρειος Ήπειρος, Νότια Αλβανία και το Βόρειος Ήπειρος, είναι όρος απαγορευτικός ακόμη και για το εσωτερικό της χώρας. Απαγόρεψαν τους παιάνες που τραγουδούσαν οι στρατιώτες μας στους στρατώνες – έχω μια αδελφή, κουκλίτσα αληθινή, τη λένε Βόρειο Ήπειρο, την αγαπώ πολύ - και οι οποίοι θύμιζαν πως η Βόρειος Ήπειρος είναι ΕΛΛΗΝΙΚΗ.

Κατά τα άλλα, λόγια κατά καιρούς, ωραία λόγια και μεγάλα σαν αυτά που είχε πει ο Γεώργιος Παπανδρέου, ο "Γέρος της Δημοκρατίας" σε ομιλία του στη Βουλή στις 12 Ιουνίου 1960: «Εκείνο πάντως το οποίο οφείλουν όλαι αι Ελληνικαί Κυβερνήσεις να γνωρίζουν, είναι ότι το θέμα της Βορείου Ηπείρου υφίσταται. Και εκείνον το οποίον απαγορεύεται εις τον αιώνα, είναι δι΄ οιονδήποτε λόγον η απάρνησις του ιερού αιτήματος…..Καθ΄ όσον αφορά την Βόρειο Ήπειρο... η διεκδίκησις είναι ιερά και απαράγραπτος».

Στις ημέρες μας, ένας εκ των πολύ ολίγων που αγωνίζονται για το Βορειοηπειρωτικό, με απαράμιλλο σθένος, εξαντλώντας τις ανθρώπινες αντοχές του και έχοντας άγνοια του κινδύνου που ελλοχεύει αυτής της στάσεως, είναι ο Μητροπολίτης Πωγωνιανής Δρυινουπόλεως και Κονίτσης, Ανδρέας. Ο σεμνός Μητροπολίτης συνεχίζει το θεάρεστο Εθνικό έργο που του κληρονόμησε η Μεγάλη προσωπικότητα της Εκκλησίας και του Έθνους, ο μακαριστός Σεβαστιανός. Εκτός των πύρινων λόγων του σε κάθε δοθείσα ευκαιρία, είναι η Αγία Μητρόπολή του, η εκδότης του τριμηνιαίου περιοδικού “Βορειοηπειρωτικό Βήμα”. Προσωπικά, και άλλες φορές κατά το παρελθόν έχω αναφερθεί σε κείμενα αυτού του περιοδικού. Έτσι, και σήμερα θα σας παραθέσω δυο μικρά κείμενα για να καταλάβετε τι ακριβώς παίζεται στο εσωτερικό της χώρας, αλλά και στο εξωτερικό. Θα συνειδητοποιήσετε λοιπόν, γιατί το Βορειοηπειρωτικό ζήτημα έχει ενταφιασθεί ή έχει οδηγηθεί στις καλένδες. Γιατί, οι κυβερνήσεις μας δεν διεκδικούν τα συμφωνηθέντα του “Πρωτοκόλλου της Κέρκυρας”, αλλά ταυτόχρονα ανέχονται από τους κακούς γείτονες να εγείρουν ανύπαρκτα ζητήματα όπως, το επονομαζόμενο “Τσάμικο”.

ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΑΡΑΓΕ ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ;

Στις 28 Απριλίου 2014, η αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Αμύνης, Φώφη Γεννηματά υπέγραψε με την Αλβανή ομόλογό της Μιμί Κοντέλι, το πρόγραμμα στρατιωτικής συνεργασίας μεταξύ Ελλάδος και Αλβανίας. Χαρακτήρισε την Ελλάδα και την Αλβανία “παράγοντες σταθερότητας στα Βαλκάνια και στην Νοτιοανατολική Ευρώπη”. Ακόμη, επεσήμανε ότι η Ελληνική μειονότητα στην Αλβανία και οι εκατοντάδες χιλιάδες Αλβανοί οικονομικοί μετανάστες στην Ελλάδα, αποτελούν ισχυρές γέφυρες επικοινωνίας, φιλίας και αλληλοεκτιμήσεως. Τέλος, δήλωσε ότι συναντήθηκε και με εκπροσώπους της ελληνικής μειονότητας. Όμως, από όσα γνωρίζουμε ούτε μια φορά δεν έγινε αναφορά από την υπουργό μας στον όρο Βόρειος Ήπειρος και Βορειοηπειρώτες. Η κ. υπουργός άραγε γνωρίζει τι συμβαίνει στη Βόρειο Ήπειρο; Ότι εξακολουθεί η καταπίεσή της από τη γείτονα; Ή μήπως, έκανε απλώς ένα τουριστικό ταξιδάκι αναψυχής;

ΤΥΦΛΗ Η ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ!

Η Ε.Ε. δίνει απλόχερα στην Αλβανία, χωρίς όμως, να βλέπει το δράμα των Βορειοηπειρωτών, που συνεχίζεται εξ αιτίας του μίσους των Αλβανών προς τους Έλληνες. Τώρα, έχουμε άλλο ένα δείγμα του αλβανικού μισελληνισμού ή σωβινισμού. Συγκεκριμένα, στα Ακροκεραύνια Όρη, στον δρόμο Χειμάρρα – Αυλώνα, οι Αλβανοί τοποθέτησαν ένα μνημείο με μια επιγραφή στα αλβανικά, που λέει: «Ο λαός της περιοχής των Δουκάτων, μαζί με τις δυνάμεις της κυβέρνησης της Αυλώνας,αμυνθήκαμε για την ανεξαρτησία από την επίθεση των σωβινιστών Ελλήνων». Αλλά το 1912, στο οποίο αναφέρεται η επιγραφή, η Αλβανία δεν είχε ακόμη δημιουργηθεί σαν κράτος. Ο πόλεμος ήταν Ελληνοτουρκικός και οι “σωβινιστές” Έλληνες δεν ήταν παρά μαχητές, που απελευθέρωναν την πατρίδα τους, μετά από αιώνες Οθωμανικής κυριαρχίας! Τέτοια θέματα, όπως και η κατάληψη του Ναού της Πρεμετής, δεν τα γνωρίζει η ΕΕ; Ασφαλώς και τα γνωρίζει! Δεν γνωρίζει όμως, το θεϊκό πρόσταγμα: “Δικαιοσύνη μάθετε οι ενοικούντες επί της γης”.

Και όλα αυτά από έναν αγνώμονα και αχάριστο λαό, προς μια χώρα την Ελλάδα, που υπήρξε γι΄ αυτούς η “γη της επαγγελίας”. Που την δεκαετία του ΄90 με την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος του Χότζα, κατηφόρισαν στην Ελλάδα, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, 1,5 εκ. Αλβανοί. Αυτό το μεταναστευτικό κύμα, ήταν το μεγαλύτερο μεταναστευτικό κύμα στον κόσμο κατ΄ αναλογία κατοίκων. Σύμφωνα με την ίδια πηγή, οι Αλβανοί που ζούσαν στη Ελλάδα το 2010, έφταναν τις 677 χιλιάδες! Έτσι, έζησαν και ανοικοδόμησαν τη χώρα τους!

Κλείνοντας, να στείλω ένα μήνυμα προς τους εδώ κυβερνώντες, αλλά και τους προύχοντες της ΕΕ. Εκτός του “Πρωτόκολλου της Κέρκυρας”, δεν υπάρχει καμιά άλλη διεθνής πράξη. Το Βορειοηπειρωτικό ζήτημα εξακολουθεί και παραμένει ανοικτό. Η συνοριακή γραμμή Ελλάδος – Αλβανίας υφίσταται μόνο defactoκαι όχι dejure. Ως εκ τούτου, η Βόρειος Ήπειρος είναι γη Ελληνική!

Παναγιώτης Αποστόλου

Πηγή: www.himara.gr

Έναρξη Σχολικού Έτους στο Ελληνοαλβανικό Σχολείο Όμηρος στην Κορυτσά - Fillimi i vitit shkollor në Shkollën Greko-Shqiptare Omiros në Korçë

Για την 11 χρονιά το ελληνοαλβανικό Σχολείο Όμηρος στην Κορυτσάς υποδέχτηκε με χαρά και πολύ αγάπη, τους μαθητές της, ελληνόπουλα και αλβανόπουλα. Δάσκαλοι, γονείς και παιδιά συγκεντρωμένοι στην αυλή έμοιαζαν με μία μεγάλη οικογένεια, αντάλλαζαν ευχές και όλοι ήταν χαρούμενη. Με μια συνεχόμενη βελτίωση όλων των παραμέτρων της εκπαίδευσης  με στόχο την καλύτερη μόρφωση των παιδιών το Ελληνοαλβανικό Σχολείο Όμηρος αποτελεί την καλύτερη επιλογή για την μόρφωση τους. Μια μόρφωση που βασίζεται στις νέες παιδαγωγικές μεθόδους που εφαρμόζονται και στα Σχολεία της Ευρώπης. Αυτό είναι αποτέλεσμα μεγάλων προσπαθειών καθ’ όλα τα χρόνια και ειδικά τα δύο τελευταία χρόνια από την Διευθύντρια κ Ελένη Τούλιου.  Φέτος το σχολείο έχει έναν νέο Διευθυντή τον κ Ζαφείρη Γεωργιάδη ο οποίος ελπίζουμε να ακολουθήσει το παράδειγμα της και με την βοήθεια όλων να οδηγήσει σε ένα ανώτερο επίπεδο το σχολείο. Φυσικά ένα βασικό ρόλο στην αναβάθμιση του Σχολείου έπαιξε η παρουσία του Γ Π της Ελλάδος κ Ιωάννη Πεδιώτη που εδώ και τρία χρόνια φροντίζει με πολύ αγάπη το σχολείο αλλά και η παρουσία του απαραίτητου Συντονιστή Εκπαίδευσης Ελληνικών Σχολείων Όμηρος τον κ Γιώργο Χρονόπουλο που φροντίζει για την εύρυθμη λειτουργία του σχολείου μας. Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε και την μεγάλη προσφορά των εκπαιδευτικών είτε αυτών με απόσπαση είτε των ντόπιων, ομογενών και αλβανών. Η υπόσχεση που δώσαμε όλοι οι παρόντες στην έναρξη, ήταν: να προσφέρουμε με τον τρόπο μας και να δώσουμε ώθηση στην εκπλήρωση των στόχων του σχολείου που είναι η δημιουργία ανθρώπων με την πλήρη έννοια της λέξεως, χωρίς να ξεχάσουμε πως το σχολείο αυτό ανήκει στην ομογένεια και υπηρετεί την ομογένεια, την συνειδησιακή, πολιτιστική, ηθική και εθνική επιβίωσή της   αλλά υπηρετεί και την  ελληνοαλβανική φιλία με τον πολιτισμό που το σχολείο μεταδίδει. Παραθέτουμε βίντεο και φωτογραφίες για πληρέστερη ενημέρωση.

Për të 11-tin vit rradhasi Shkolla Greko-shqiptare Omiros në Korçë hapi dyert e saj dhe priti me gëzim dhe dashuri, nxënësit e saj, si homogjenët ashtu dhe të tjerët. Mësues, prindër dhe fëmijë të mbledhur në oborrin e shkollës ngjasonin me një familje të madhe, këmbenin urime dhe të gjithë ishin të gëzuar. Me një përmirësim të vazhdueshëm të të gjitha parametrave të arsimit me synim edukimin më të mirë të fëmijëve, Shkolla Greko-Shqiptare Omiros përbën zgjidhjen më të mirë për edukimin e tyre. Një edukim që bazohet në metodat e reja pedagogjike dhe që praktikohet në shkollat e Evropës. Ky edukim është rezultat i përpjekjeve të mëdha gjatë gjithë viteve dhe veçanërisht gjatë dy viteve të fundit nga Drejtoresha z Eleni Tuliu. Sot shkolla ka një Drejtor të ri z Zafiri Gjeorgjiadhi, i cili shpresojmë që të ndjekë shëmbullin e saj dhe me ndihmën e të gjithëve ta çojë shkollën në një nivel më të lartë. Natyrisht një rol shumë të rëndësishëm në ngritjen e nivelit të edukimit në shkollë ka luajtur dhe prezenca e Konsullit të Përgjithshëm  të Greqisë z Joan Pedhioti që këtu e tre vjet përkujdeset me shumë dashuri për shkollën, por dhe prezenca e domosdoshme e Koordinatorit të Arsimit të Shkollave Greke Omiros z Jorgo Hronopulo, i cili përkujdeset për funksionimin e shkëlqyer të shkollës. Nuk anashkalojmë këtu dhe përpjekjet e mëdha të arsimtarëve qoftë të atyre që vijnë nga Greqia gjë e cila e dallon nga të gjitha shkollat e tjera dhe menjëherë ngre nivelin e saj, si dhe të mësuesve vendas dhe homogjenë. Premtimi i të gjithëve ishte që së bashku dhe secili me mënyrën e tij të ofrojmë për plotësimin e qëllimeve të shkollës që është krijmi i njerëzve me të gjithë kuptimin e fjalës, pa harruar që kjo shkollë bashkon të dy kombet atë grek dhe atë shqiptar nëpërmjet kulturës. Po vendosim fotografi dhe video për një informim sa më të plotë.

Μάξι Βέλο: Είμαι αντι -ισλαμιστής, οι μόνοι τίμιοι στην χώρα αυτή είναι οι ορθόδοξοι και οι Έλληνες - Maksi Velo: Jam anti-islamist të vetmit të ndershëm në këtë vend janë orthodhoksët!

Maksi Velo një prej personaliteteve dhe intelektualëve më të shquar në Shqipëri, me edukatë orthodhokse dhe një person që nuk ka frikë na e vërteta, para pak ditësh dha dy intervista të cilat pjesërisht po ju paraqesim më poshtë. Fjalët e tij sollën mjaft reagime por ai ëshë një njeri i lirë që nuk ka frikë nga e vërteta. Për hir të saj po ju paraqesim më poshtë të gjitha ato sa i interesojnë publikut të faqes sonë. …………………………. E jeni antigeg ju, zoti Velo? Jam antiverior, jo antigeg. Kur isha i vogël, në Korçë afër shtëpisë ish një dyqan kinkalerish, i Geges, quhej. Pronari ish një plak i urtë, i dashur, zemërgjerë, kështu do mbesin në përfytyrimin tim Gegët. Si shegët me një lëng të kuq brenda dhe të bukura për të pikturuar natyra të qeta. Shega ndofta edhe përfaqëson gegërinë. Vazhdoj të vizatoj prej 50 vitesh gratë me xhubleta, është ajo që më lidh direkt me kohët homerike. Tani vijmë në Veriu. Fushë-Kruja, a e pe si stafi sigurues i presidentit Bush i hoqi orën nga dora, nga frika se mos ia vidhnin fushëkrujasit? Laçi? Janë rrezuar ose dëmtuar 36 shtylla të tensionit të lartë, si është e mundur? Vrasjet, edhe ditën e zgjedhjeve të 23 Qershorit të kaluar? Bëj një listë sa kriminelë ka Laçi, Fushëkuqja, Lezha, Shëngjini, Rrësheni, Bajram Curri etj., etj. Shkodra kish 10 vrasje në 6-mujorin e parë, asnjë në Korçë. Kriminelë kombëtarë dhe ndërkombëtarë. Sa nga Veriu janë në burgjet shqiptare dhe të huaja? Veriu është bërë tmerri i Europës. Dukagjini kish mbjellë 115.000 rrënjë kanabis, gjuajti edhe policinë dhe dëmtoi helikopterin. Kukësi nuk paguan energjinë elektrike, e paguajmë ne për ta. Në Lurë kanë prerë gjithë pyllin. Tropoja ka mbi 150 vrasje, kanë vjedhur edhe një bankë në Angli. Vumë një verior, Berishën dhe na shkatërroi me themel. Dy janë treguesit kryesorë. Krimi dhe dëshira për punë. Ky bën edhe bilancin. Pastaj më drejto pyetjen mua. Tani po ju drejtoj unë një pyetje: sa janë veriorët, gegë? Po antimysliman? Po, jam antimysliman. Jam prej 500 vitesh. Kam qenë luftëtar krahas Skënderbeut dhe jam vrarë nga hordhitë osmane. Islami nuk ka ardhur si fe apostolike, paqësore në tokat e Arbërisë. Islami është fe që është përhapur me dhunë. Islamin e sollën Hordhitë osmane. E shënova me H të madhe se ato ishin hordhi të padëgjuara. Europa kish dëgjuar për hordhitë e cingis Hanit, po ishin më të dëgjuar. Këta donin të gjunjëzonin kontinentin e vjetër, kulturën më të përparuar. Dëmi i tyre është kolosal. Dhe veçanërisht i yni. Osmanët për 500 vjet vetëm na shkatërruan dhe shkretuan. Prandaj jemi sot kështu që nuk po e marrim dot veten. Islami edhe sot është e vetmja fe e dhunës. Nga Afganistani në Libi. Gjithë ajo hapësirë nuk gjen dot paqe. Dhe po tmerron botën. Xhihadistët kosovarë na kanë poshtëruar si asnjë tjetër me Skënderbeun monstër. Këtë nuk ua fal dot kurrë. Kanë 500 vjet që e urrejnë Heroin tonë. Por nuk do të ngrihen kurrë dot mbi të. Nuk do të ndajnë kurrë dot prej tij. Sepse ai është garancia që na bashkon me Europën, me krishterimin. Prandaj ata duan ta presin këtë lidhje. Ata urrejnë dhe fyejnë Nënë Terezën, që është shenjtorja jonë, filozofja më e madhe që ka nxjerrë Ballkani. Ata duan shkatërrimin e çdo trashëgimie të krishtere. Po mos ishin ata, Shqipja nuk do të ish një nga 5 gjuhët (e vetmja gjuhë e një populli të vogël) në përkthimin e deklaratës për formimin e Kalifatit. Nuk ka fyerje më të madhe për ne dhe për Shqipen. Ata pretendojnë se Shqipëria është pjesë e Kalifatit. Lavdërim Muhaxhiri, ish-mysliman kosovar, edhe 120 xhihadistët e tjerë nga Kosova. Edhe ata në FYROM dhe në Shqipëri. Islami më tremb se në mënyrë të papritur ka kthime mbrapsht në zona të errëta tmerri dhe mizorish të padëgjuara. Asnjëherë nuk i dihet se ç’sjell. Islami nuk të jep asnjë garanci. Unë dua dhe vlerësoj fetë paqësore. Kur Islami të bëhet i tillë, nuk do jem më anti-mysliman……………… Pas reagimeve të shumta në ndaj këtyre fjalëve të tij  ai u përgjigjg:  “Nuk është ndonjë sakrilegj të thuash atë që mendon”, –thotë Velo ndër të tjera. “Në fakt, unë i prisja këto reagime. E vërteta është se unë i kam thënë edhe më herët këto gjëra, më saktë ka njëzet vjet që i them. Nuk është ndonjë sakrilegj të thuash atë që mendon, kur e mbështet në realitetin e gjërave, në faktet dhe shifrat. A është gënjeshtër të thuash se myslimanizmi përgjithësisht ka sjellë regres dhe ngadalësim të përparimit? Po kështu edhe shqiptarët veriorë në lidhje me produktin e kriminalizimit të shoqërisë”, “Ata që më shajnë, sidomos nga Veriu, thonë këtë gjë: Na pranoni kështu siç jemi, bashkë me krimin që prodhojmë. Na pranoni me informalitetin, vjedhjen e energjisë, ndërtimet lukuni pa leje, me gjithçka antiligjore. Por ata kanë një problem, se nuk bëjnë një bilanc. Shifrat e krimeve, volumi dhe shpeshtësia e tyre flasin vetë. Padyshim që ka shumë shkaqe, por kjo është e vërteta dhe unë jam për të vërtetën. Nuk mund të fshihemi me lojëra fjalësh dhe artifica. Le të marrim e të numërojmë me çfarë janë mbushur burgjet e vendeve të tjera, të Italisë, Greqisë, Anglisë etj, deri dhe në Amerikë flitet për krimin shqiptarë që vjen nga veriu i vendit”,  “Po e pashë. Dhe më sillnin shembuj si psh, Laçi është verior por katolik, pse ka kriminalitet ai qytet? Kjo është nxjerrje nga konteksti. Unë nuk kam barazuar dy gjërat, sepse ndonjë ilustrim për të kundërshtuar ato që kam thënë unë, gjenden gjithmonë. Problemi është ky: le të marrim një hartë të Shqipërisë, dhe le të vëmë nga një pikë, apo gjilpërë, kudo ku është mbjellë dhe mbillet hashashi, droga në këtë vend. Ju siguroj se nuk do të gjeni asnjë zonë ortodokse. Pse? Sepse për kulturë, për formim dhe mënyrë jetese, i janë kushtuar punës, prodhimit, djersës së tyre. Kjo më bën mua anti feve të tjera? Le të marrim Lazaratin, një fshat mes një zone me fshatra ortodokse minoritare. Asnjë nga këto fshatra nuk është marrë me hashash. Terreni, vështirësitë etj janë njësoj, por ata i janë kushtuar punës, tregtisë, bujqësisë etj. Tani i bie që meqë them të vërtetën, jam antishqiptar? Jo zotëri… Maks Velo ka lindur në Paris, më 31 gusht të vitit 1935. Pas lindjes së tij, familja Velo u kthye përsëri në Shqipëri, në qytetin e Korçës, ku Maksi ka kaluar edhe fëmijërinë. Vendi i origjinës së prindërve ishte Dardha. Pasi mbaron gjimnazin, ai vazhdon studimet pranë Institutit Politeknik, në degën e Inxhinierisë së Ndërtimit. Më pas specializohet për arkitekturë dhe në vitin 1960 merr pjesë në projektimin e parë që u bë në Tiranë. Ka punuar më tej pranë byrosë së projektimit të Tiranës. Pastaj, vitet '78-'79 përkojnë edhe me periudhën më të vështirë të jetës së tij, pasi gjatë kësaj kohe, ai arrestohet dhe dënohet me dhjetë vjet burg. Maks Velo është autor i një sërë botimesh si: "Kokëqethja", "Palltoja e burgut", "Thesi i burgut", "Paralele për arkitekturën", "Kohë antishenjë", "Jeta ime në figura " etj. Si artist, ai krijon në disa gjini të artit: pikturë, prozë, poezi, publicistikë sikundër është i angazhuar në çështje të aktualitetit shqiptar.

Ο Μαξι Βέλο μία από τις σπουδαιότερες προσωπικότητες της Αλβανίας, με ορθόδοξο πολιτισμό και σκέψη πριν από μερικές μέρες έδωσε μια συνέντευξη την οποία μερικός την καταθέτουμε από κάτω. Οι σκέψεις του έφεραν αρκετές αντιδράσεις αλλά αυτός είναι ένας ελεύθερος άνθρωπος και δεν φοβάται τίποτα γιατί έζησε τα χειρότερα κατά τον κομμουνισμό. Παρουσιάζουμε κάποιες από τις σκέψεις του που ενδιαφέρουν τους φίλους της ιστοσελίδας μας. …………… Είστε αντιγκέγκ (Γκέγκηδες = Οι βόρειοι κάτοικοι της Αλβανίας) κ Βέλο; Είμαι αντι-βορεινός και όχι αντι-γκέγκιος. Όταν ήμουν μικρός δίπλα στο σπίτι μου ήταν ένας ιδιόκτητης δύο μαγαζιών που λέγονταν τα μαγαζιά του Γκέγκα. Ο ιδιόκτητης ήταν ένας σοφός γέροντας, αγαπητός και καλόκαρδος, έτσι θα παραμείνουν στην σκέψη μου οι γκέγκηδες Ως τα ρόδια με το κόκκινο υγρό μέσα τους και πολύ όμορφα για να ζωγραφίσεις ήρεμες φύσεις. Τα ρόδια ίσως και να εκπροσωπούν τους γκέγκηδες. Συνεχίζω να ζωγραφίζω εδώ και πενήντα χρόνια τις γυναίκες τους, είναι αυτό που με συνδέει απευθείας με τους ομηρικούς χρόνους. Τώρα ας μιλήσουμε για τον βορά. Φους –Κρούγια, είδατε πως όταν ο Μπούς επισκέφτηκε την Αλβανία του έβγαλαν το ρολόι για να μην το κλέψουν οι φουσκρουγιώτες? Το Λάτσι? Έχουν πέσει και καταστραφεί τουλάχιστων 36 κολόνες υψηλής τάσης, πως είναι δυνατών? Οι φόνοι και την ημέρα των εκλογών στις 23 Ιουνίου του προηγούμενου έτους? Κάνε μια λίστα από εγκληματίες που έχει στο Λάτσι, Φουσκούκια, Λιέζα (Αρχαία Λύσος), Σενγκινη, Ρεσένη, Μπαϊράμ Τσούρη κ.α, κ.α. Η Σκόδρα είχε 10 φόνους κατά το πρώτο εξάμηνο, κανένα στην Κορυτσά. Εθνική και διεθνής εγκληματίες. Πόσοι από τα βόρια της Αλβανίας είναι στις αλβανικές και ξένες φυλακές? Ο βοράς έχει γίνει ο τρόμος της Ευρώπης. Το Ντουκαγκίνη έχει φυτέψει 115.000 ρίζες κάνναβης, επιτέθηκαν στην αστυνομία και έριξαν το ελικόπτερο. Στο Κούκεση δεν πληρώνουν  το ηλεκτρικό ρεύμα, εμείς το πληρώνουμε γι’ αυτούς. Στην Λούρα έχουν κόψει όλο το δάσος. Η Τροπόγια έχει πάνω από 150 φόνους, έχουν κλέψει και Τράπεζα στην Αγγλία. Βάλαμε έναν Βορεινό τον Μπερίσα και μας κατέστρεψε. Δύο είναι οι βασικοί δείκτες: Το έγκλημα και η επιθυμία για  εργασία. Αυτό βγάζει και το σύνολο. Μετά να μου απευθύνεις και την ερώτηση. Τώρα σας κάνω εγώ μία: πόσοι είναι από τους βόρειους, γκέγκηδες? (Εδώ είναι πως όλοι στην ουσία είναι τούρκοι).    Είστε αντι-μουσουλμάνος; Ναι, είμαι, αντι-μουσουλμάνος. Είμαι εδώ και 500 χρόνια. Ήμουν πολεμιστής δίπλα στο Σκεντερμπέι και έχω σκοτωθεί από τις τουρκικές ορδές. Το Ισλάμ δεν έχει έρθει ως αποστολική θρησκεία, ειρηνικά στην γη της Αρβανιτιάς. Το ισλάμ είναι θρησκεία που έχει διαδοθεί με την βία. Το ισλάμ τον έφεραν οι οθωμανικές Ορδές. Το σημείωσα με μεγάλο Ο, γιατί αυτές ήταν ανήκουστες ορδές. Η Ευρώπη έχει ακούσει για τις ορδές του Τσιγκις Χαν, αυτοί όμως ήταν πιο ξακουστή . Αυτοί ήθελαν να γονατίσουν την παλαιά ήπειρο, το πιο προηγμένο πολιτισμό. Η βλάβη τους ήταν τεράστια. Και ιδιαίτερα το δικό μας. Οι Οθωμανοί επί 500 χρόνια μας κατέστρεψαν και μας ερήμωσαν. Για το λόγο αυτό είμαστε έτσι και δεν μπορούμε να συνέλθουμε.  Το ισλάμ σήμερα είναι η μόνη θρησκεία της βίας. Από το Αφγανιστάν στην Λιβύη. Όλοι αυτή η έκταση δεν μπορεί να ηρεμία. Και τρομοκρατεί τον κόσμο. Οι κοσσοβάροι τζιχαντιστές    μας έχουν ταπεινώσει με το άγαλμα θηρίο του Σκεντερμπέι. Αυτό δεν θα τους την συγχωρέσω ποτέ. Έχουν 500 χρόνια που μισούν των Ήρωα μας. Αλλά δεν θα μας χωρίσουν ποτέ από αυτόν. Γιατί αυτός είναι η εγγύηση μας που μας ενώνει με την Ευρώπη και τον χριστιανισμό. Για το λόγο αυτό θέλουν να κόψουν την σχέση αυτή.  Αυτοί μισούν και προσβάλουν την Μητέρα Τερέζα, που είναι η αγία μας, η μεγαλύτερη φιλόσοφος. Αυτοί θέλουν να καταστρέψουν τα πάντα όσα έχουν σχέση με την χριστιανική πολιτιστική κληρονομιά. Εάν δεν ήταν αυτοί, η Αλβανική γλώσσα δεν θα ήταν μία από τις πέντε γλώσσες στην οποία μεταφράστηκε η ανακήρυξη του  Χαλιφάτου. Ο Λαβντεριμ Μουχατζέρη, πρώην μουσουλμάνος κοσσοβάρος μαζί και 120 τζηχαντιστές από Κόσσοβο. Και αυτοί από Σκόπια και την Αλβανία. Το ισλάμ με τρομάζει απότομα έχει επιστροφές σε περιοχές σκοτεινές τρόμου και ανήκουστης αγριότητας. Καμία φορά δεν ξέρουμε τι φέρνει. Το ισλάμ δεν δίνει καμία εγγύηση. Εγώ θέλω και εκτιμώ τις φιλειρηνικές θρησκείες. Όταν το ισλάμ θα γίνει κάτι τέτοιο, δεν θα είμαι πια αντί-ισλαμιστής…….. Μετά από τις πολλές αντιδράσεις και τα πολλά άρθρα εναντίων του, μετά τις παραπάνω δηλώσεις, απάντησε:     «Δεν είναι ιεροσυλία να πεις ότι σκέφτεσαι. Στην πραγματικότητα εγώ τις περίμενα αυτές τις αντιδράσεις. Η αλήθεια είναι πως εγώ τα έχω πει κα νωρίτερα αυτά τα πράγματα, για την αλήθεια έχω 20  χρόνια που τα λέω.  Δεν αποτελεί ιεροσυλία να πεις ότι σκέφτεσαι, όταν αυτό βασίζεται στην πραγματικότητα, στα δεδομένα και αριθμούς.  Είναι ψέμα να πεις πως το ισλάμ γενικά έχει φέρει παλινδρόμηση, καθυστέρηση της προόδου;  Έτσι και οι βόρειοι αλβανοί σε σχέση με την εγκληματικό-ποίηση της κοινωνίας»,    «Όσοι βρίζουν, ιδιαίτερα από τον Βορά, λένε αυτό το πράγμα: Να μας δεχτείτε όπως είμαστε, μαζί με το έγκλημα που παράγουμε. Με την ανεπισημότητα, το κλέψιμο της ενέργειας, την παράνομη οικοδόμηση και ότι άλλο παράνομο. Οι δείκτες των εγκλημάτων, ο όγκος και η ταχύτητα τους μιλάνε από μόνοι τους. Χωρίς αμφιβολία υπάρχουν πολλοί λόγοι, αλλά αυτή είναι η αλήθεια και εγώ είμαι με την αλήθεια. Δεν μπορούμε να κρυφτούμε πίσω από τα λογοπαίγνια και τεχνητές κατασκευές. Ας πάρουμε να μετρήσουμε με τι κόσμο έχουν γεμίσει οι φυλακές των άλλων χωρών, Ιταλία, Ελλάδα, Αγγλία κ.α μέχρι και στην Αμερική μιλάνε για το έγκλημα που προέρχεται από τον βορά της χώρας», Παρακάτω λέει: «Είδα τις αντιδράσεις σας. Μου φέρνεται παραδείγματα όπως, το Λάτσι είναι βόρεια αλλά είναι καθολική, γιατί έχει εγκληματικότητα εκείνη η πόλη; Αυτό είναι εκτός πλαισίου. Εγώ δεν έχω ομοιώσει δύο πράγματα, γιατί θα μπορούσαν να βρεθούν παραδείγματα για να αντικρούσουν όσα είπα εγώ. Το πρόβλημα είναι αυτό: ας πάρουμε έναν χάρτη της Αλβανίας και να βάλουμε από μία τελεία, βελόνα, όπου έχει φυτευτεί και φυτεύεται η κάνναβη, τα ναρκωτικά στην χώρα αυτή. Σας διαβεβαιώνω ότι δεν θα το βρείτε σε καμία ορθόδοξη περιοχή. Γιατί; Γιατί έχουν πολιτισμό, για την μόρφωση και τον τρόπο ζωής, έχουν αφιερωθεί  στην εργασία, στον ιδρώτα τους. Αυτό με κάνει εμένα να είμαι εναντίων των άλλων θρησκειών; Ας πάρουμε το Λαζαράτι, ένα χωριό σε μία περιοχή με ορθόδοξα χωριά της ελληνικής μειονότητας. Κανένα από τα χωριά αυτά δεν έχει ασχοληθεί με την κάνναβη. Οι δυσκολίες και μορφολογία εδάφους κ.α είναι το ίδιο αλλά αυτοί έχουν αφιερωθεί στην εργασία, το εμπόριο, την αγροτική ζωή κ.α Τώρα μια και εγώ λέω την αλήθεια είμαι αντι-αλβανός; Όχι κύριοι… Ο Μάξ Βέλο έχει γεννηθεί στο Παρίσι στις 31 Αυγούστου του έτους 1935. Μετά την γέννηση του η οικογένεια τους επέστρεψε στην Αλβανία στην πόλη της Κορυτσάς όπου και ο ίδιος πέρασε την παιδική του ηλικία. Το μέρος της καταγωγής των γονέων του είναι η Δάρδα (ελληνικό χωριό). Αφού τελείωσε το γυμνάσιο σπούδασε, στην Πολυτεχνική Σχολή. Ειδικεύτηκε στην Αρχιτεκτονική. Κατά το έτος 78-79 φυλακίστηκε και καταδικάστηκε σε 10 χρόνια φυλάκισης. Έχει γράψει πολλά λογοτεχνικά έργα, μυθιστορήματα, ποιήματα.