Τζιχάντ στα Βαλκάνια, αποτέλεσμα μακρόχρονων προσπαθειών .- Xhihadi në Ballkan, rezultati përpjekjeve afatgjate të ekstremistëve

Xhihadi në Ballkan, rezultati përpjekjeve afatgjate të ekstremistëve Edhe pse myslimanët e Evropës juglindore mbeten popullata më e moderuar myslimane në botë, 5 deri në 10 për qind e tyre janë indoktrinuar në format më ekstreme të Islamit, në vendet si Arabia Saudie dhe Egjipti, shkruan revista World Affairs Journal. Sipas saj, kjo nuk është rastësi; rritja e islamizmit militant në juglindje të Evropës është rezultat i përpjekjeve afatgjate të ekstremistëve për të radikalizuar popullsinë lokale. Gjatë disa dekadave të kaluara, lëvizja islamike në Evropën juglindore ka krijuar një infrastrukturë të sofistikuar, të përbërë nga strehë të sigurta në fshatra të izoluar dhe xhami të kontrolluara nga klerikë radikalë. Po ashtu bëhet fjalë për rrjet të gjerë të meidave elektronike dhe të shkruara, që propagandojnë lajme nga fronte të ndryshme xhihadiste. Të gjitha këto, sipas revistës, financohen nga donatorë bujarë në Lindjen e Mesme dhe mbështeten nga grupe të vogla të ekstremistëve lokalë, të cilët kanë infiltruar institucionet politike, fetare dhe shoqërore. Kontingjenti më i madh diplomatik i Iranit në Evropë banon në Sarajevë. Dhe, prania islamike, përfshirë qelizat e terrorit dhe kampet e trajnimit, vazhdon të kërcënojë rajonin dhe Perëndimin, shkruan World Affairs Journal. Origjina e lëvizjes militante islamike në Evropën juglindore mund të lidhet me jetën dhe punën e presidentit të ndjerë të Bosnjës, Alija Izetbegovic. Në fund të viteve 1930, Izetbegoviq dhe një grup konspirativ i ekstremistëve islamikë kanë formuar një organizatë të quajtur “Mladi Muslimani” (Myslimanët e Rinj). Gazeta e cilëson atë si versionin ballkanik të Vëllazërisë Myslimane, qëllimi i së cilës ka qenë krijimi i një “shteti të madh mysliman”. Drejt këtij qëllimi, Myslimanët e Rinj kanë premtuar se do të ndjekin “rrugën e xhihadit” dhe do të bëjnë luftë pa kompromis “kundër çdo gjëje jo-islamike”. Për më tepër, emri i gazetës së tyre ka qenë “Muxhahid” (Lufta e Shenjtë). Sipas revistës World Affairs Journal, shpërbërja e Jugosllavisë në vitet 1990 i ka hapur dyert brezit të ri të militantëve islamikë, që të lëshojë rrënjë në rajon. I përbërë nga transferime të huaja nga Afganistani dhe fronte të tjera xhihadiste, ai ka qenë edhe më ekstrem dhe më i rrezikshëm se grupi origjinal i Izetbegovicit. Kryesisht të përqendruar në një njësi që Izetbegoviq ka formuar në gusht të vitit 1992, me emrin Katibat al-Mujahideen, veteranët e xhihadit boshnjak në vitet 1990 kanë përfshirë njerëz të tillë si Khalid Shaikh Mohammed, organizator i sulmeve të 11 shtatorit; Mamdouh Mahmud Salim, i përfshirë në sulmin kundër ambasadës amerikane në Afrikën lindore në gusht të vitit 1998, dhe Zaki ur-Rehman Lakhvi, njëri nga pjesëmarrësit në sulmet në Mumbai, në nëntor të 2008-ës. Për fat të keq, vijon artikulli, këta njerëz nuk kanë mbledhur plaçkat dhe nuk janë larguar kur Marrëveshja e Dejtonit i ka dhënë fund luftës në Bosnjë, në dhjetor të vitit 1995. Në vend të kësaj, është krijuar një infrastrukturë e tërë së bashku me aleatët lokalë ekstremistë, e cila mbështeste kauzën militante ekstremiste. Pasojat e saj vazhdojnë të rëndojnë rajonin, shkruan revista. Në gjithë Ballkanin perëndimor dhe jugor, xhamitë e udhëhequra nga ekstremistët kanë shërbyer si baza për militantët islamikë. Xhamia e Bardhë në Sarajevë është seli e Sulejman Bugarit, imam i lindur në Kosovë, të cilin agjencia globale e inteligjencës Stratfor e ka përshkruar si ndërmjetës të ekstremistëve shqiptarë dhe boshnjakë. Në Kosovë, gazetari Mohammad al-Arnaout ka raportuar se një xhami në periferi të Prishtinës dhe një në Mitrovicë rekrutojnë militantë për të luftuar së bashku me grupet islamike në Siri. Në FYROM, ekstremistët vehabistë janë angazhuar në një luftë me komunitetin zyrtar mysliman për të marrë kontrollin e disa xhamive në Shkup, shkruan revista World Affairs Journal. Po sipas saj, militantët islamikë u japin hov përpjekjeve të tyre në Evropën juglindore përmes “OJQ-ve”, “shoqatave të bamirësisë” dhe “organizatave të ndihmës humanitare”. CIA ka vlerësuar se një e treta OJQ-ve boshnjake kanë lidhje terroriste ose punësojnë njerëz me lidhje terroriste. Revista po ashtu thotë se ideologjia e përhapur përmes mediave militante islamike përfshin gjuhë të urrejtjes dhe jotolerancës. Në artikull citohet një lider vehabist nga Bosnja, Bilal Bosnic, gjatë predikimit të tij: “Ne duhet t’i duam ata që i do Allahu dhe t’i urrejmë ata që i urren Allahu. Ne duhet t’i urrejmë të pafetë, qofshin ata fqinjët tanë apo ata që jetojnë në shtëpitë tona”, ka thënë Bosnic. Për fat të keq, reagimi ndërkombëtar ndaj rritjes së Islamit në Evropën juglindore është sjellë nga neglizhenca deri te mohimi i plotë, shkruan World Affairs Journal. Revista kujton se pas sulmeve të 11 Shtatorit, përfaqësuesi i atëhershëm i lartë në Bosnjë, Wolfgang Petritsch, ka shkruar në New York Times se nuk ka prova se Bosnja ka shërbyer si bazë për Al Kaidën, ndërsa përfaqësuesi i tanishëm i lartë në Bosnjë, Valentin Inzko, ka argumentuar në mënyrë të ngjashme, duke thënë se vehabistët në Bosnjë “nuk paraqesin rrezik për Evropën”./REL

Τζιχάντ στα Βαλκάνια, αποτέλεσμα μακρόχρονων προσπαθειών . Αν και οι μουσουλμάνοι της νοτιοανατολικής Ευρώπης παραμένουν οι πιο εκμοντερνισμένοι στο κόσμο, 5 εως 10% τους έχουν εισαχθεί στις πιο εξτρεμιστικές ομάδες του Ισλάμ, στις χώρες όπως η Σαουδική Αραβία και Αιγύπτου, γράφει το περιοδικό World Affairs Journal. Σύμφωνα με το περιοδικό, αυτό δεν είναι τυχαίο, η αύξηση του μαχητικού Ισλαμ στα νοτιοανατολικά της Ευρώπης και είναι αποτέλεσμα των μακρόχρονων προσπαθειών για να ριζοσπαστικοποιηθεί ο τοπικός πληθυσμός. Κατά τις προηγούμενες δεκαετίες, η ισλαμική κίνηση της  νοτιοανατολικής Ευρώπης έχει δημιουργήσει μια  περίπλοκη δομή, που αποτελείται από ασφαλής κατοικίες σε απομονωμένα χωριά, και τζαμιά που ελέγχονται από εξτρεμιστές κληρικούς. Επίσης γίνεται λόγος για ένα ευρύ δίκτυο  ηλεκτρονικών και γραπτών μέσων που προπαγανδίσουν τις ειδήσεις από τα διάφορα τζιχαντιστικά μέτωπα. Όλα αυτά σύμφωνα με την εφημερίδα, χρηματοδοτούνται από διάφορους γενναιόδωρους  δωρητές  από την Μέση Ανατολή και στηρίζονται από μικρές ομάδες τοπικών εξτρεμιστών, οι οποίοι έχουν διείσδυση στους  πολιτικούς, θρησκευτικούς και κοινωνικούς θεσμούς. Το μεγαλύτερο μέρος των διπλωματών από το Ιράν στην Ευρώπη κατοικεί στο Σαράγιεβο και η ισλαμική παρουσία, συμπεριλαμβανομένου και τα κύτταρα του τρόμου και τα στρατόπεδα εκπαίδευσης, συνεχίζει να απειλεί την περιοχή και την Δύση, γράφει το World Affairs Journal. Η πηγή της ισλαμικής στρατιωτικής κίνησης στην νοτιοανατολική Ευρώπη μπορεί να συνδεθεί με την ζωή και την εργασία του συγχωρεμένου Πρόεδρου της Δημοκρατίας της Βοσνίας όπως ο Αλία Ιζετμπέγκοβιτς. Στο τέλος της δεκαετίας του 1930, Ιζετμπέγκοβιτς και μια συνωμοτική ομάδα των εξτρεμιστών ισλαμιστών έχουν δημιουργήσει μια οργάνωση που ονομάζεται «Μλάντη Μουσουλμάνη» (Νέοι Μουσουλμάνοι). Η εφημερίδα το χαρακτηρίζει αυτό ως μια βαλκανική έκδοση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, σκοπός της οποίας  ήταν η δημιουργία ενός « μεγάλου μουσουλμανικού κράτους». Με το στόχο αυτό, οι Νέοι Μουσουλμάνοι έχουν υποσχεθεί πως θα ακολουθήσουν το « δρόμο του τζιχάντ» και θα κάνουν έναν πόλεμο χωρίς συμβιβασμό προς οτιδήποτε το «μη-ισλαμικό». Επιπλέον, το όνομα της εφημερίδας τους ήταν «Μουτζαχίντ» (Ιερός Πόλεμος). Σύμφωνα με το περιοδικό World Affairs Journal η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας το 1990 έχει ανοίξει τις πόρτες σε μια νέα γενιά ισλαμιστών μαχητών , που βγάζουν ρίζες στην περιοχή. Αποτελούμενο από ξένες μεταφορές από το Αφγανιστάν και άλλα τζιχαντιστικά μέτωπα, αυτή ήταν και πιο ακραία και πιο επικίνδυνη από την γνήσια ομάδα του Ιζετμπέγκοβιτς. Κυρίως συγκεντρωμένοι σε μια ομάδα που ο Ιζετμπέγκοβιτς το έχει δημιουργήσει τον Αύγουστο του 1992, με την ονομασία Κατιμπατ αλ Μουτζαχεντήν, οι  βετεράνοι του βοσνιακού τζιχάντ στα έτη του 1990 έχουν συμπεριλάβει και άτομα τέτοια όπως ο Κχαλιντ Σαϊκχ Μοχαμεντ, οργανωτής των επιθέσεων τις 11 Σεπτεμβρίου, ο Μαμντουχ Μαχμουντ Σαλιμ, που έλαβε μέρος στις επιθέσεις εναντίων της Αμερικάνικης Πρεσβείας στην Ανατολικής Αφρικής των Αύγουστο του 1998, και  Ζακι ουρ Ρέχμαν Λακχβί , ένας εκ των συμμετεχόντων στις επιθέσεις στο Μουμπάι, το Νοέμβριο του 2008. Για κακή τύχη, συνεχίζει το άρθρο, αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν μαζέψει τα μπογαλάκια τους και δεν έχουν απομακρυνθεί όταν το Σύμφωνο του Ντέιτον έδωσε τέλος στο πόλεμο της Βοσνίας, το Δεκέμβριο του 1995. Αντί γι’ αυτό έχει δημιουργηθεί μια ολόκληρη δομή με  συμμάχους τους τοπικούς εξτρεμιστές, η  οποία στηρίζει την υπόθεση των ισλαμιστών εξτρεμιστών. Τα αποτελέσματα της συνεχίζουν να επιβαρύνουν την περιοχή γράφει το περιοδικό. Σε όλα τα δυτικά και νότια Βαλκάνια, τα τζαμιά που καθοδηγούνται από εξτρεμιστές έχουν υπηρετήσει ως βάσεις για τους ισλαμιστές μαχητές. Το Λευκό Τζαμί στο Σαράγιεβο είναι έδρα του Σουλεϊμάν Μπογκάρη, ένας γεννημένος ιμάμης στο Κόσσοβο, τον οποίο το παγκόσμιο πρακτορείο  Stratfor τον έχει χαρακτηρίσει ως μεσάζοντα των αλβανών και βόσνιων εξτρεμιστών. Στο  Κόσσοβο, ο δημοσιογράφος Μοχαμαντ αλ – Αρναουτ έχει μεταδώσει πως σε ένα τζαμί στην περιφέρεια της Μιτροβίτσας στρατολογούν μαχητές για να πολεμήσουν μαζί με τις ισλαμικές ομάδες στην Συρία. Στα Σκόπια εξτρεμιστές βεχαμπιστές έχουν δραστηριοποιηθεί σε ένα πόλεμο με την επίσημη ισλαμική κοινότητα για να πάρουν τον έλεγχο τον τζαμιών στα Σκόπια, γράφει το World Affairs Journal. Σύμφωνα με αυτό, οι ισλαμικές μαχητές δίνουν ώθηση στις προσπάθειες τους στην νοτιοανατολική Ευρώπη, μέσω των ΜΚΟ, «φιλανθρωπικών οργανώσεων», και «οργανώσεων που φέρνουν ανθρωπιστική βοήθεια». Το CIA έχει εκτιμήσει πως το 1/3 των βοσνιακών ΜΚΟ έχουν διασυνδέσεις με τους τρομοκράτες και προσλαμβάνουν άτομα που έχουν σχέσεις με τους τρομοκράτες. Το περιοδικό λέει επίσης πως η πιο διαδεδομένη ιδεολογία στα ΜΜΕ των ισλαμικών μαχητών συμπεριλαμβάνει την γλώσσα του μίσους και τις μη-ανεκτικότητας. Σ’ ένα άρθρο αναφέρεται πως ένας βεχαμπιστής ηγέτης από την Βοσνία ο  Bilal Bosnic, κατά το κήρυγμα του είπε: «Θα πρέπει να αγαπούμε αυτούς που αγαπά ο Αλλάχ και να μισούμε όσους δεν αγαπά  ο Αλλάχ. Θα πρέπει να μισούμε τους απίστους είτε είναι γείτονες μας είτε ζουν μέσα στα σπίτια μας», είπε ο Bilal Bosnic. Δυστυχώς η Διεθνής αντίδραση εναντίων της αύξησης του Ισλάμ στην Νοτιοανατολική Ευρώπη έχει χαρακτηρισθεί από την αδιαφορία μέχρι και την πλήρη άρνηση γράφει το World Affairs Journal. Το περιοδικό υπενθυμίζει πως μετά τις επιθέσεις της 11 Σεπτεμβρίου, ο τότε υψηλός εκπρόσωπος της Βοσνίας  Wolfgang Petritsch έχει γράψει στην New York Times, ότι δεν υπάρχουν αποδείξεις πως η Βοσνία έχει υπηρετήσει ως βάση της Αλ Κάιντας, μέχρι και ο σημερινός εκπρόσωπος  της Βοσνίας Valentin Inzko, έχει αναφερθεί με παρόμοιο τρόπο, λέγοντας πως οι βεχαμπιστές στην Βοσνία «δεν αποτελούν κίνδυνο για την Ευρώπη». πηγή