O Ισμαήλ Κεμάλ και οι απόψεις του για την Ελλάδα και Αλβανία - Ismail Qemali dhe mendimi i tij mbi Greqinë

ISMAIL QEMALI MACEDONIA IS GREEK

The video is written in Greek and Albanian.

Your comments only in English

Nuk dihet as ne Shqiperi,as ne Greqi qe Ismail Qemali ishte filogrek i madh. Qemali botoi nje gazete shqiptare, por ne gjuhen greke, qe e shkruante vete dhe vetem faqja e saj e fundit, nga numri i dyte qe qarkulloi ishte e shkruar ne gjuhen shqipe. Titulli i gazetes ishte: 

ΣΩΤΗΡΙΑ-ΑΛΒΑΝΙΑ (ne shqip "SHPETIMI-SHQIPERIA", gazete greko-shqiptare qe botohej dy here ne muaj). Gjithsej botoi vetem pese numra per te thene ca te verteta, ne te cilat besonte ne menyre te patundur. Te verteta qe i sherbenin afrimit te dy popujve miq. 

Karakteristike e ndjenjave te tij filogreke, te adhurimit dhe te besimit te tij te thelle qe kishte per Greqine, te se ciles kerkonte me ngulm bashkepunimin e ngushte, eshte artikulli qe botohet ne faqen e pare te numrit te dyte te gazetes ΣΩΤΗΡΙΑ-ΑΛΒΑΝΙΑ ( SHPETIMI-SHQIPERIA) me titull DESTINACIONI I HELENIZMIT qe eshte himn i vertete per Greqine. Ate artikull vetem nje grek megalo-ideat do te mund ta shkruante. 

Te gjitha numrat e gazetes jane botuar ne librin "Greqia dhe Shqiperia ne fillim te shekullit XX" nga Thanos Anagnostopulos-Paleologos.

Le te shohim se cfare shkruan Ismail Qemali per ceshtjen Maqedonase: 

Nuk lejohet ceshtje Maqedonase. Ekziston vertet Maqedonia ne Turqine Evropiane ashtu sic ekziston Karia, Paflagonia ne Turqine Aziatike, sic ekziston dhe Lakedemonia, Biotia ne Greqi, nuk ekzistojne ama Maqedonas. 

Kryesisht ceshtje Maqedonase nuk ekziston. Ata qe paraqesin ceshtje Maqedonase synojne ne formimin e Bullgarise se Madhe. 

Greket aspak nuk duan te neperkembin te drejtat e kombeve te tjera, qendrimi i tyre eshte thjesht mbrojtes. Elementi Bullgar frymezohet ama nga predispozita te tjera, kerkon me te gjitha mjetet te perhapet ne dem te elementit Grek. 

Eshte imperative me nje fjale, ose elementi sllav te privohet nga mbeshtetja e jashtme qe e ben sulmues, ose elementi Grek te mbeshtetet ne menyre qe te mund te rruaje cfare kerkojne ti shkepusin. 

I tille eshte qendrimi reciprok i Grekeve dhe Bullgareve ne Trake dhe Maqedoni. 

Ndersa te paret(Greket) kerkojne te zoterojne rajonet e pastra Greke, Bullgaret bejne c`eshte e mundur qe te shkelin zoterimet e kombeve te tjera dhe kryesisht vendet greke. Greket vetem nje gje deshirojne, te rruhen nga shkelja e te drejtave te tyre historike dhe etnologjike. 

Me pak fjale Ismail Qemali verteton se Maqedonia eshte Greke dhe denon shovinizmin Bullgar.

DESTINACIONI I HELENIZMIT 

Komb me nje te kaluar madheshtore te padiskutueshme dhe me te drejte pritjeje te nje te ardhme madheshtore ne Lindje eshte kombi Grek. Leme menjane sherbimet, te cilat ky komb i madh beri per tere njerezimin, duke perhapur ne vendet me te largeta te botes kulturen dhe shkencen si substanca mireberese dhe me te drejte fiton tituj mirenjohjeje nga njerezimi. Por ashtu sic eshte sot, kombi Grek perben elementin kryesor dhe me te rendesishem te Lindjes.Ne rradhe te pare si popullsi raca Greke mbas Turqve dhe Arabeve tejkalon te gjitha racat e tjera te Lindjes. Nga ana gjeografike zoteron vendin e pare dhe me te mire ne Lindje. Vendi me i bukur i Mesdheut eshte det Grek. Deti Marmara eshte pothuajse komplet grek. Te gjitha ishujt e Arkipelagut, te Egjeut, te Jonit, te Propontides(Marmara) jane Greke. Te gjitha pothuajse brigjet e Azise se Vogel nga kembet e malit Tavros gjer ne Iraklia ne Pontos jane Greke. Gadishulli Ilirik me gjithe invazionet e kombeve dhe hordhive te huaja, ruajti Greke tere rajonet pergjate dy deteve,qe nga Danubi gjer ne gjirin e Ambrakise. 

Komb si ai Grek, me te ardhme te lavdishme, duke pasur tere vendet me te rendesishme te Lindjes, ka tere te drejten te interesohet aktivisht per fatin e Lindjes,ne te cilen eshte historikisht dhe gjeografikisht faktori kryesor.

Kur themi Helenizmi nuk nenkuptojme Greket qe gjenden brenda shtetit Grek, nenkuptojme tere Greket, popullsia qe tejkalon tere popullsite e tjera te Lindjes,pervec Turqve dhe Arabeve. Ne jo Greket, deshirojme dhe urojme nga zemra te shohim Helenizmin si faktorin me te fuqishem ne Lindje. 

Cfare analizojme ne? Cili eshte destinacioni i Helenizmit. Greku eshte i ndergjegjesuar per destinacionin e tij. Cilat jane mjetet per realizimin e ketij destinacioni? Na intereson kaq shume ceshtja, perderisa jemi te bindur qe destinacioni i Grekut eshte dhe destinacion i (omaimou) me te njejtin gjak Shqiptarit, dhe se fati i njerit varet nga fati i tjetrit. Nuk kerkojme te japim analize psikologjike kombi si te kombit grek,as guxojme te shprehemi per kete. Cfare mund te themi me bindje qe ne fillim eshte qe kurre Greku nuk do degradoi ne degjenerim. Historia e tyre qe eshte dhe historia e njerezimit paraqet tere garancite per shpetimin e natyres greke nga shthurrja morale dhe degjenerimi. Historia e njerezimit na paraqet shume kombe, te cilat megjithese u neperkemben para vrullit te invaduesve te medhenj,arriten te rruanin identitetin e tyre kombetar. 

Ama asnje nga keta kombe nuk mund te krahasohet me kombin grek. 

Greku ne rradhe te pare eshte tipi i persoshmerise dhe te formes dhe te shpirtit te njeriut. 

Asnje komb para tyre nuk arriti te krijoi nje ide per te miren dhe te bukuren.Asnje komb para tyre nuk arriti te kete dhe te respektoje ndjenjen e lirise. 

Pasuesit e Maqedonasve, Romaket, vertet pushtuan Greqine, por u shpallen mbrojtesit e kultures Helene, dhe nepermjet fuqise materiale arriten te realizojne ate qe fuqia morale e Grekeve nuk kish arritur. Romaket nuk ishin armiq te Helenizmit, ishin ndoshta plotesuesit e tij. Ne te gjitha zoterimet romake gjuha greke, shkronjat greke ishin te respektuara, dhe Greket megjithese vasal konsideroheshin superiore te Romakeve. Retore, filozofe, poete, gjenerale dhe vete perandoret nuk kerkonin lavdi tjeter pervec krahasimit me ate te Grekeve dhe nuk konsideroheshin te kenaqur pervecse kur virtytet e tyre vertetoheshin perkrah atyre te Grekeve. 

Perandoria Bizantine perfundoi Perandori Greke. 

Komb pra i padegjeneruar perballe kaq te keqijave dhe peripecive, nuk mund te degjenerohet dhe as te konsiderohet subjekt nen degjenerim. 

Greku dhe omaimos(me te njejtin gjak me te) Shqiptari rruajten, njeri me me shume hollesi, tjetri me nje fare ashpersie, superioritetin shpirteror dhe cilesine e bashkejeteses me te gjitha kombet dhe te klimatizimit ne te gjitha vendet dhe te gjitha klimat. Ka kombe te medha,te cilat nepermjet superioritetit dhe durimit mbizoteruan ne te gjitha vendet e botes dhe formuan shtete kolosale,sic jane Anglo-Saksonet. Ama asnje komb nuk ngjan me Greket. Greku dhe ne te kaluaren dhe sot shkon ne te gjitha zonat dhe ne te gjitha klimat, ku stabilizohet jo si i huaj por si i njohur(vendas). 

Ju mesuan ndonjehere keto, Shqiptare, ne bankat e shkollave? Ju folen ndonjehere per ndjenjat filogreke te Ismail Qemalit? Ju folen ndonjehere per perspektiven e formimit te Federates Greko-Shqiptare? Sigurisht jo. Pse? Pse gjithashtu ne Greqi, Greket nuk i kane mesuar keto? Cilet duan qe Greket dhe Shqiptaret te jene armiq dhe jo miq? Cilet nuk duan qe Greket dhe Shqiptaret te jene aleate? Cilet kane frike nga kjo perspektive? 

Kjo urrejtje midis Grekeve dhe Shqiptareve eshte artificiale dhe u sherben te tjereve dhe vetem demtuese eshte per keta dy popuj miq.

Αποφθέγματα - Fjalë të Urta

Τελνίς Σκούκι: «Ντροπή όσα έγιναν σε βάρος των Ελλήνων στη Δερβιτσάνη»

Επιτέλους και ένας άνθρωπος από την Αλβανική πλευρά που δηλώνει δημόσια ότι αποτελούν ντροπή για τους συμπατριώτες του τα βίαια επεισόδια στη Δερβιτσάνη – Μέτα από αυτή τη δήλωση δέχεται συνεχώς απειλές για τη ζωή του.

Ο λόγος για τον Τελνίς Σκούκι, τον βραβευμένο με διεθνή βραβεία Αλβανό δημοσιογράφο,ο οποίος αν και είναι μετρίου αναστήματος, ξέρει να σηκώνει το υψηλότατο δημοσιογραφικό ανάστημά του, όταν χρειάζεται, για να υπερασπιστεί με νηφαλιότητα το συμφέρον της χώρας του, αλλά και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Με επιστολή του στην katoci.blogspot.gr, ο Τελνίς Σκούκι στρέφεται κατά του αλβανικού εθνικισμού, διακηρύσσοντας άφοβα ότι «ήταν ντροπή τα όσα έγιναν σε βάρος των Ελλήνων στη Δερβιτσάνη».

Με ψύχραιμη φωνή και ήρεμη συνείδηση, παρά τις ύβρεις και τις απειλές, που δέχεται, ο Τελνίς Σκούκι, λέει αυτό, που ακραίες ομάδες στην Αλβανία, δεν έχουν καταλάβει.

Ότι, δηλαδή η ειρηνική συνύπαρξη, μεταξύ των λαών και των κοινωνιών, οδηγεί στο δρόμο της προόδου και της ανάπτυξης και όχι η βία. Το μνημειώδες άρθρο του Τελνίς Σκούκι, που καλά θα κάνουν στην Αλβανία, αλλά και στην Ελλάδα, να το διαβάσουν και να το ξαναδιαβάσουν όλοι, είναι πολύ διδακτικό.

Το άρθρο του Τελνίς Σκούκι

«Οι κραυγές δεν σημαίνουν ότι αυτός, που κραυγάζει, έχει πάντα δίκαιο. Ήταν λάθος το περιστατικό της εισβολής των Αλβανών εθνικιστών στο χωριό Δερβιτσάνη, 5 χλμ. από το Αργυρόκαστρο, όπου ζει μια κοινότητα, που δεν είναι αλβανική. Προσωπικά μισώ τη βία και δεν δικαιολογώ τη συλλογική υστερία.

Πατριωτισμός και εθνικισμός είναι δύο αντίθετες έννοιες. Πατριωτισμός, για μένα, σημαίνει σεβασμός για τη χώρα μου, αλλά και για κάθε άλλη χώρα, ενώ ο εθνικισμός είναι ένας ψεύτικος εγωισμός. Ένας αγώνας ποδοσφαίρου μεταξύ Αλβανίας και Σερβίας διακόπηκε εξαιτίας της βίας. Και οι δύο, Αλβανοί και Σέρβοι, ισχυρίστηκαν ότι «νίκησαν», κατά την άποψη του ο καθένας.

Αυτό, που συνέβη στο χωριό Δερβιτσάνη, δεν είναι ρεαλιστικό. Ο καθένας είναι ελεύθερος να δρα με τον δικό του τρόπο, αλλά η ελευθερία του καθενός τελειώνει εκεί που η ελευθερία του άλλου παραβιάζεται. Πάνω από 100 "πατριώτες" και "γενναίοι" από το νότο πήγαν στη Δερβιτσάνη να γιορτάσουν τη “νίκη”.

Μερικοί από αυτούς υπερέβησαν την κόκκινη γραμμή. Ο E.R. κάτοικος της πόλης του Αργυροκάστρου και πατέρας δύο παιδιών, ήταν ο ατυχής. Το όχημα του βρέθηκε σπασμένο, γιατί δεν άκουσε τους “πατριώτες” και δείπνησε με την οικογένειά του στη Δερβιτσάνη.

Μέσω facebook δέχθηκα κι εγώ απειλές, γιατί… τόλμησα και αναφέρθηκα σ’ ένα περιστατικό, που θα μπορούσε να αποφευχθεί πολύ εύκολα από αυτούς. Λέω τα πράγματα όπως τα βλέπω, γιατί ήμουν μάρτυρας σε αυτή την περίπτωση, μαζί με τον συνάδελφό μου του NEWS 24, Er Muco. Για μένα, το περιστατικό στη Δερβιτσάνη ήταν ντροπή. Οι επιτιθέμενοι ακόμα δεν έχουν καταλάβει τι έκαναν το βράδυ της Τετάρτης.

Αυτό δεν είναι δικό μου πρόβλημα, αλλά δικό τους. Προσωπικά εγώ δεν σκοπεύω να κρύψω τις σε βάρος μου ύβρεις, προσβολές και απειλές. Ας καταλάβουν ότι “ο μεσαιωνικός πατριωτισμός” του 14ου αιώνα δεν έχει θέση σήμερα. Οι επικριτές μου θέλουν μια παράνομη πράξη, να την χαρακτηρίσω νόμιμη. Δεν θα το κάνω, γιατί στην πραγματικότητα σφάλλουν σοβαρά. Τα όσα έγιναν στη Δερβιτσάνη αποτελούν τον κώδωνα του κινδύνου για τη χώρα μου. Δεν σκοπεύω να σιωπήσω μπροστά σε αυτά τα πρωτόγονα περιστατικά, γιατί δεν θέλω τα παιδιά μου να μεγαλώνουν με ανασφάλεια στην Αλβανία. Ο εθνικισμός δεν οδηγεί πουθενά, αλλά είναι μια ανίατη ασθένεια. Ο μόνος τρόπος για μια νέα Αλβανία είναι η Ευρώπη, δεν είναι ο εθνικισμός!».

newsbomb.gr

Πηγή: www.himara.gr

Φατός Λουμπόνια : Εθνικισμός, τελευταίο καταφύγιο της αλητείας! - Fatos Lubonja për shtypin grek: Flaka nacionaliste rrezikon të djegë më shumë shqiptarët Nacionalizmi streha e fundit e horrave

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον ΝΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ Μες στον εθνικιστικό παροξυσμό που δεν λέει να κοπάσει, μέρες τώρα, μετά τα πρωτοφανή έκτροπα στο στάδιο του Βελιγραδίου, ανάμεσα σε Σέρβους και Αλβανούς, τολμούν και ακούγονται, ευτυχώς, και συνετές και θαρραλέες φωνές. Οπως αυτή του διάσημου εξηντατριάχρονου Αλβανού δημοσιολόγου και συγγραφέα, Φατός Λουμπόνια, που στην αποκλειστική του συνέντευξη στην «Ελευθεροτυπία» και τον Νίκο Αναγνώστου εκφράζει τον αποτροπιασμό του για τα «θηριώδη εκστασιασμένα πλήθη» των δύο πλευρών, θεωρεί τον εθνικισμό «τελευταίο καταφύγιο της αλητείας» και προειδοποιεί πως «η πυρκαγιά του εθνικισμού απειλεί να κάψει κυρίως τους Αλβανούς». Βάζοντας στο στόχαστρό του τις πολιτικές ελίτ για τη «χειραγώγηση» και τη διγλωσσία, αλλά και την άτολμη και συστημική διανόηση, προτάσσει ως χρέος τη δημοκρατική χειραφέτηση και την αναμέτρηση με τον εθνικισμό, αυτό που, ο απτόητος αυτός αντιφρονών του κομμουνισμού -με 17 χρόνια φυλακή στα κάτεργα του Χότζα στους ώμους του- αλλά και ασυμβίβαστος πολέμιος του μεταπολιτευτικού κατεστημένου έχει κάνει στάση και έργο ζωής. «Ανίσχυρος» - Κύριε Λουμπόνια, κατ' αρχάς μπορείτε να μοιραστείτε με τους αναγνώστες μας τον τρόπο που βιώσατε τα έκτροπα στον... ποδοσφαιρικό αγώνα Αλβανία - Σερβία στο Βελιγράδι, αλλά και το ακόλουθο «έπος» των αντιδράσεων των δύο πλευρών; «Δεν σας κρύβω πως βίωσα ένα συναίσθημα όπου συνυπήρχαν η έκπληξη, το ξάφνιασμα και η απογοήτευση. Το ομολογώ αυτό διότι χρόνια τώρα θεωρώ και κατατάσσω τον εαυτό μου στη χορεία των ανθρώπων εκείνων που αγωνίζονται ώστε να διαμορφωθεί στην Αλβανία και τα Βαλκάνια μια πραγματικότητα όπου η προσωπικότητα, η αξιοπρέπεια και η ευμάρεια του ανθρώπου, ο αλληλοσεβασμός, να υπερβαίνουν τη σημασία της εθνικής ταυτότητας ή και της εθνικής περηφάνιας. Το συμβάν αυτό με έκανε να αισθάνομαι χαμένος και να φωλιάζει μέσα μου μια μεγάλη ανησυχία για τη μοίρα του μέλλοντός μας. Με έκανε να αισθάνομαι τον εαυτό μου ανίσχυρο απέναντι στο θηριώδες εκείνο εκστασιασμένο πλήθος που είδαν τα μάτια μου τόσο στο Βελιγράδι όσο και στα Τίρανα και την Πρίστινα». Φατός Λουμπόνια«Ανοησία» - Μια σοκαριστική, επομένως, υπενθύμιση αυτού που μεταφέρθηκε απ' τα διεθνή μίντα στα πέρατα της οικουμένης «πως εδώ είναι Μπαλκάνια, δεν είναι παίξε γέλασε»; Τι είναι αυτό που ακυρώνει ακόμη και εξελίξεις όπως η διευθέτηση του προβλήματος του Κοσόβου και η ευρωπαϊκή προοπτική, καθιστώντας τον εθνικισμό σχεδόν πεπρωμένο της Βαλκανικής; «Οφείλουμε να ανακαλέσουμε στη μνήμη μας τη ρήση πως "Ο εθνικισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο της αλητείας". Οταν μάλιστα έχουμε τόσα πολλά προβλήματα στο εσωτερικό των χωρών μας, που απαιτούν πάθος και θέληση για την επίλυσή τους κι εμείς διοχετεύουμε τα πάθη μας σε μιαν ανοησία σαν αυτή που είδαμε. Αυτό όμως δεν ήταν κάτι το στιγμιαίο, το τυχαίο, που, όπως λένε ορισμένοι, θα είχε αποφευχθεί εάν η κληρωτίδα δεν έβγαζε για μας ως αντίπαλη ομάδα τη Σερβία. Ολο αυτό είναι απότοκο μιας μακρόχρονης περιόδου ηθικής, οικονομικής, πολιτικής και πολιτιστικής κρίσης τόσο στη Σερβία όσο και στην Αλβανία, κατά την άποψή μου, αλλά και μιας εξίσου μακρόχρονης χειραγώγησης στη βάση της ιδέας πως η αναμόχλευση του εθνικισμού είναι ένας τρόπος φυγής απ' αυτά τα προβλήματα και αυτή την κρίση. Πόσω μάλλον που εισήλθαμε σε μια περίοδο κατά την οποία η μεταεθνική Ευρώπη διέρχεται και αυτή κρίση και χάνει όλο και πιο πολύ το κύρος, την αίγλη και την ελκυστικότητά της, μάλιστα μοιάζει να έχει μολυνθεί και η ίδια απ' τους εσωτερικούς διαβρωτικούς εθνικισμούς της». - Η ιδέα της «Μεγάλης Αλβανίας», όπως ξεδιπλώθηκε με το σύμβολο της σημαίας στο τηλεκατευθυνόμενο αεροπλανάκι πάνω απ' το στάδιο του Βελιγραδίου, εντάσσοντας σ' αυτή μάλιστα και ελληνικά εδάφη, σε ποιο βαθμό καθίσταται πραγματικός κίνδυνος και νόμιμη ανησυχία για τους γείτονες και σε ποιο, κατά την άλλη άποψη, αλβανική συναισθηματική αντίδραση ή προπαγανδιστική καπηλεία που χρεώνεται στο Βελιγράδι; «Φρονώ πως η ιδέα της "Μεγάλης Αλβανίας" δεν συνιστά πραγματικό κίνδυνο, υπό την έννοια της ύπαρξης επ' αυτού αυθεντικών πολιτικών προγραμμάτων, διότι η πλειονότητα των Αλβανών έχει επίγνωση των μεγάλων προβλημάτων που αυτή ενέχει. Είναι όμως, πράγματι, ανησυχητικό το γεγονός πως η τροφοδότηση μιας τέτοιας ιδέας συντείνει στο να μεταστρέφεται το βλέμμα πολλών Αλβανών σε λάθος κατεύθυνση. Πόσω μάλλον των νέων, που είναι οφθαλμοφανές πως είναι σε κρίση. Είμαι απ' αυτούς που πάντα διακονώ την άποψη πως εμείς οι Αλβανοί χρειαζόμαστε ένα καλύτερο κράτος και όχι ένα μεγαλύτερο κράτος, διότι δεν μπορούμε να λύσουμε τα πολλά υφιστάμενα προβλήματά μας μέσω της επέκτασης της επικράτειάς μας· απεναντίας, κάτι τέτοιο θα καθυστερούσε τη συγκρότηση μιας καλύτερης κρατικής οντότητας παντού όπου ζουν οι Αλβανοί». Απογοήτευση - Αλήθεια, πόσο εύκολα είναι στην Αλβανία σήμερα να αντιπαρατεθείς στον εθνικισμό και μάλιστα με εκφράσεις τέτοιες, δικής σας πατρότητας, αν δεν κάνω λάθος, πως «η σημαία είναι ένα χαλί για να βάζουμε από κάτω του τις βρομιές μας», που ηχεί μάλιστα προχωρημένη ακόμη και σε ακροατήρια των δυτικών δημοκρατιών; «Ακριβώς, ένας απ' τους κινδύνους αυτής της εθνικιστικής έξαρσης είναι και οι απογοητεύσεις που δημιουργεί στο εσωτερικό της χώρας. Η εθνικιστική πυρκαγιά που άναψε στα Τίρανα απειλεί, κυρίως, να κάψει τους ίδιους τους Αλβανούς απ' ό,τι να φιμώσει τις ορθολογικές φωνές που απαιτούν ένα καλύτερο και όχι ένα μεγαλύτερο κράτος, την ειρήνη, τη συμβίωση και την αρμονία στα Βαλκάνια και όχι τη μισαλλοδοξία και τις διενέξεις. Αυτή θέτει σε κίνδυνο μέχρι και την ελευθερία του λόγου. Πράγμα που βρήκε αντανάκλαση και στη θέση που πήραν τα αλβανικά μέσα ενημέρωσης, καλύπτοντας αυτό το γεγονός μέσα από μια εθνικιστική έξαρση, διαδραματίζοντας, κατά την άποψή μου, πολύ αρνητικό ρόλο, με τους δημοσιογράφους να σπεύδουν να διαγκωνιστούν για το ποιος είναι πιο πατριώτης κι ας είναι αυτό εις βάρος της αντικειμενικότητας και ορθολογικότητας της ενημέρωσης». Θυματοποίηση - Πάντα ήσασταν θιασώτης της εξομάλυνσης των σχέσεων με τη Σερβία. Πώς απαντάτε σ' αυτούς που μπορεί να σας κατηγορήσουν και πάλι για φιλοσερβική στάση όπως συνέβη τελευταία με τον γνωστό Κοσοβάρο ακαδημαϊκό Ρετζέπ Κιόσε, που σας κατηγόρησε πως στην εκ μέρους σας αποδόμηση των εθνικο-κομμουνιστικών μύθων βασίζεστε σε ερευνητές φίλα προσκείμενους στη Σερβία; «Στα Βαλκάνια φλερτάρουμε ακόμη με το σύνδρομο του διανοουμένου που αισθάνεται ως πρώτιστο χρέος του να υπερασπιστεί το θυματοποιημένο έθνος του απέναντι στους άλλους, τους γείτονες, εν προκειμένω, και εις βάρος της αλήθειας. Πιστεύω πως η αλήθεια μας κάνει καλό και όταν είναι πικρή και δεν μπορεί τα προβλήματα και τα μεγάλα χάλια που έχει η χώρα στο εσωτερικό της να μας τα καλύψει η σημαία. Δεν σκέφτομαι επ' ουδενί πως μπορεί να ταυτιστεί όλη η Σερβία με τη βία και το μίσος που διαδήλωσαν οι Σέρβοι φίλαθλοι στο στάδιο, όπως δεν μπορώ να ταυτίσω όλους τους Αλβανούς με αυτούς που προέβησαν στην ανεύθυνη προβοκάτσια. Παρ' όλα αυτά δεν μπορεί να μην προκαλεί ανησυχία η μετέπειτα αντίδραση των πολιτικών, όπου είναι οφθαλμοφανής η προσπάθεια να επιρριφθεί εξ ολοκλήρου η ευθύνη στην άλλη πλευρά. Η τραγωδία αρχίζει ακριβώς τη στιγμή που αμφότερες οι πλευρές ταυτίζουν τον εαυτό τους με το δίκιο και την αλήθεια. Εδώ υπεισέρχεται ο ρόλος του διανοουμένου. Φρονώ πως στην παρούσα κατάσταση το ευκολότερο είναι να ταυτιστείς με τον όχλο και την ευφορία του, ενώ το πιο δύσκολο, αλλά και το σημαντικότερο που πρέπει να γίνει είναι να επιχειρήσεις να τον σταματήσεις και να πεις πως έχουμε κι εμείς τη δική μας ευθύνη, δεν έπρεπε να ξεφαντώνουμε έπειτα απ' αυτό που συνέβη, αλλά να δυσφορούμε». Διγλωσσία - Πιστεύετε πως ο Ράμα καλώς πάει στη Σερβία και πως οι πολιτικές ελίτ πρέπει να αναγνωρίζουν τις ευθύνες τους γι' αυτό που συνέβη; Μπορεί τελικά να γίνει το άλμα και να ξεκόψει η χώρα σας, αλλά και η Σερβία, απ' τη «μιζέρια και τον επαρχιωτισμό» των Βαλκανίων, όπως εύστοχα επισήμαινε δεκαετίες πριν για την ευρωπαϊκή διαδρομή της χώρας του ο διάσημος Ελληνας φιλόσοφος Παναγιώτης Κονδύλης; «Αναντίλεκτα, οι πολιτικές ελίτ σε Αλβανία και Σερβία φέρουν μεγάλη ευθύνη για ό,τι συνέβη. Απ' τις βασικές τους ευθύνες είναι η διγλωσσία που χρησιμοποιούν: μία για εσωτερική κατανάλωση με κυρίαρχους τους εθνικιστικούς τόνους και μία άλλη για τους διεθνείς παράγοντες, τους Ευρωπαίους. Κρίνω πως σ' αυτό επιδρούν και οι αμφισημίες και αντιφάσεις που υπάρχουν στους κόλπους της Ευρώπης. Αυτό που συνέβη ελπίζω να τους κάνει όλους να σκεφτούν πιο υπεύθυνα, ώστε να αλλάξουν τη γλώσσα πρωτίστως στο εσωτερικό της χώρας. Δεν αρκούν οι συναντήσεις ηγετών για να αλλάξει η κατάσταση, χρειάζεται η επαφή ανθρώπων απαλλαγμένων απ' τα αισθήματα της απογοήτευσης και μίσους για τον άλλον. Γι' αυτό χρειάζεται καθημερινή δουλειά στο εσωτερικό της κάθε χώρας. Ασφαλώς, πιστεύω πως ο Ράμα πρέπει να πάει στη Σερβία, κομίζοντας -ελπίζω- μια τέτοια ανταπόκριση».  www.enet.gr

Faqja jonë dhe anëtarët e saj biem dakort me mendimet e z Lubonja dhe e falenderojmë atë për opinionet e drejta, europiane të shëndosha që shpreh me qëllim paqen dhe bashkëjetesën e popujve në ballkan.  Analisti Fatos Lubonja është shprehur se i ka përjetuar me “habi, befasi dhe zhgënjim” zhvillimet pas incidenteve në ndeshjen Serbi- Shqipëri, në një intervistë të gjatë dhënë gazetarit Nikos Anaganosti, që u publikua sot në gazetën greke Elefterotypia. Pasi prezantohet si një njeri “që bën pjesë ndër ata që punojnë për të ndërtuar në Shqipëri dhe në Ballkan një realitet ku personaliteti dinjiteti dhe mirëqënia e njeriut, respekti për tjetrin, të jenë më të rëndësishëm sesa identiteti apo krenaria e tij nacionale”, Lubonja ka theksuar se “kjo ngjarje më bëri të ndjehem si një humbës dhe më futi në një shqetësim të madh për fatet tona të së ardhmes. Jo se nuk i njoh ndjenjat e urrejtjes nacionale apo të mburrjes nacionale të ballkanasve, por e mendoja të tejkaluar mundësinë e një ngjarjeje si ajo që ndodhi”, Për Lubonjën, gjithë sa ndodhi, nuk është rezultat i një çasti, i një rastësie, që do të mund të evitohej nëse shorti nuk I vinte përballë të dy vendet fqinje. “Ky është rezultat i një kohe të gjatë që jemi në krizë morale, ekonomike dhe politike si në Serbi edhe në Shqipëri, do të thoja unë, si edhe i një manipulimi të gjatë me idenë se nxitja e nacionalizmit është një nga mënyrat për t’u ikur këtyre problemeve dhe kësaj krize”, deklaron Lubonja, duke theksuar se, në këtë rast, “duhet të rikujtojmë edhe njëherë thënien: Nacionalizmi është streha e fundit e horrave”. Për analistin Lubonja, “flaka nacionaliste që u ndez në Tiranë rrezikon më së shumti të djegë vetë shqiptarët ngase mund të mbysë zërat racionalë që kërkojnë shtetin më të mirë, jo shtetin më të madh. Paqen, bashkëjetesën dhe harmoninë në Ballkan dhe jo urrejtjen dhe konfliktet. Ajo vë në në rrezik deri lirinë e fjalës. E reflekton këtë edhe qëndrimi i masmediave shqiptare që u mbytën, në mbulimin e kësaj ngjarjeje, nga një valë nacionalizmi duke luajtur një rol sipas meje shumë negativ, ku gazetarët më së shumti rendnin për të treguar se cili është më patriot, edhe në kurriz të objektivitetit dhe racionalitetit”. Lubonja ngarkon me përgjegjësi të madhe elitat politike në Shqipëri dhe Serbi. Sipas tij, “një nga përgjegjësitë kryesore që ato kanë, qëndron në gjuhën e dyfishtë që përdorin: një për brendapërbrenda vendit ku dominojnë thekse nacionaliste dhe një për ndërkombëtarët, për Evropën”. “Nuk mjaftojnë takimet e liderëve për të ndryshuar gjendjen, por duhet takimi i njerëzve të çliruar nga ndjenjat e frustrimit dhe urrejtjes për njëri- tjetrin. Dhe për këtë duhet punuar përditë brenda vendit. Sigurisht mendoj se Rama duhet të shkojë patjetër në Serbi dhe shpresoj me një reflektim të tillë”, e mbyll analisti Fatos Lubonja intervistën dhënë gazetës greke Elefterotypia.

Εκπλαγείτε και θαυμάστε! Το Σύμπαν και ο Μικρόκοσμος

Το κρυμμένο μπαρούτι της βαλκανικής πυριτιδαποθήκης - Baruti i fshehur i fuçisë ballkanike

Nga Ilir Paço “Ka një simbolikë shprese, në faktin se flamujt nuk valviten në hapësirë”, thote shkrimtari britanik Arthur Clark. Clark qe u nda nga jeta ne 2008, kishte pasur parasysh se popujt kane ne dore fatet e tyre dhe rjedhimisht edhe flamujt qe shpesh sjellin perplasjet mes kombeve. Dhe zakonisht flamujt ngulen diku ose mbahen ne duar. Po te ishte gjalle te shikonte ndeshjen Serbi – Shqiperi do qeshte fillimisht sic tha se beri edhe Kryeministri Shqiptar, dhe me pas do cuditej, e do brengosej sigurisht. “Simbolika e shpreses ne faktin se flamujt nuk valviten ne hapesire” do i ishte rrezuar. Gjithcka qe ndodhi ne Beograd me sharjet ne kor kunder shqiptareve dhe banderolen me Shqiperine e madhe (jo me flamurin Shqiptar) nuk do kishte marre keto permasa qe u rikthjene europianeve idene se “Ballkani eshte fuci baruti”, nese politika nuk do ishte perziere kaq shume. Nese “nacionalizmi eshte streha e fundit e horrave”, atehere disa nga vendet ballkanike drejtohen nga te siperpermendurit. Mjaftoi nje ndeshje futbolli, per te nxjerre ne siperfaqe hipokrizine dhe gjithcka tjeter qe qeveritaret e Tiranes dhe ata te Beogradit, i kane fshehur per ti pelqyer Brukselit dhe Washingtonit. Nga udheheqesit politike ne Beograd mund te pritej te mos mbanin asnje pergjegjesi mbi vete per aktet huliganeske dhe per ate ferr qe u krijua ne stadiumin e partizanit. Nje pjese e tyre vijne nga kampi politik nacionalist i Milloshevicit. Por nje qendrim nacionalist ne kufijte e ekstremit, ndoshta nuk pritej nga kryeministri i Shqiperise Edi Rama, i cili nuk gjeti qofte edhe nje fjali per tu distancuar nga ajo banderole qe nuk ishte aspak flamuri I Shqiperise. Ishte asgje me shume se nje harte me teritore te “enderuara” per ti marre sot nga vendet fqinje. Edi Rama, kozmopoliti qe kancelarite perendimore e shikonin si njeriun qe do largonte nga skena nje “nacionalist” si Sali Berisha, duket se nuk iu shmang dot sindromes qe rrezikon cdo politikan qe deshiron te konsilidoje pushtetin e tij me cdo mjet, duke iu pershtatur thenies se George Orwellit se “nacionalizmi eshte etja per pushtet e perforcuar nga iluzionet”. Sigurisht qe nuk ka asnje dyshim se Shqiperia nuk ka asnje pergjegjesi direkte per banderolen me Shqiperine e madhe, por asnje arsye nuk ka te mos distancohesh nga shfaqja e saj, teksa denon me forcen me te madhe thirrjet raciste ne kor te huliganeve serbe ne shkallet e stadiumit. Dhe ndersa gjate gjithe kohes politikanet bejne thirrje per te mos e ngaterruar politiken me futbollin, qeveritaret me te larte qe nga kryeministri e deri tek presidenti e kryetari i opozites, shpallin heronj 11 djem, qe kane per detyre vetem te luajne futboll e te nderojne me loje emrin e vendit te tyre. Keta politikane qe ka parasysh George Orwell nje shekull me pare, e trajtuan dhe vazhdojne ta trajtojne nje ndeshje futbolli, sikur te ishte nje beteje per jete a vdekje e 11 gladiatoreve me nje tjeter vend, e jo si nje ndeshje futbolli. Te tilla ngjarje ka njohur dhe trajtuar historia boterore ne fillim te shekullit, ne ato kohera qe pershkruan Stefan Zwaig ne librin e tij te fundit “kujtimet e nje europiani”, kur nga nje ndeshje sportive ai shikonte te dilnin shkendijat e zjarrit qe do digjnin boten pas rreth 100 vjet paqeje dhe begatie. Kohet e sotme njohin episode shume here me te renda neper stadiume, kryesisht me arsye huliganeske, por edhe mbi baza etnike, sic ishte rasti i javes se kaluar mes tifozeve rumune e hungareze, por ne asnje prej dy vendeve politika nuk u perzie kaq shume me sportin sic bene qeveritaret ne Beograd e Tirane.

Ιλίρ Δημήτρη Πάτσο "Υπάρχει ένας ελπιδοφόρος συμβολισμός στο γεγονός ότι οι σημαίες δεν κυματίζουν στο κενό", λέει ο Βρετανός συγγραφέας Άρθουρ Κλάρκ. Ο Κλαρκ, ο οποίος απεβίωσε το 2008, εννοούσε ότι οι άνθρωποι έχουν την μοίρα τους στα χέρια τους όπως και τις σημαίες, που συχνά οδηγούν σε συγκρούσεις μεταξύ των εθνών. Αναρτώνται συνήθως σε ιστούς ή δια χειρός. Αν ζούσε όμως και έβλεπε τον ποδοσφαιρικό αγώνα μεταξύ Σερβίας - Αλβανίας, ίσως να χαμογελούσε αρχικά, (όπως είπε ότι έκανε ο ίδιος ο πρωθυπουργός της Αλβανίας Έντι Ράμα σε συνέντευξη στην Φωνή της Αμερικής), και στη συνέχεια σίγουρα θα έμενε με κομμένη την ανάσα. "Ο ελπιδοφόρος συμβολισμός στο γεγονός ότι οι σημαίες δεν κυματίζουν στο κενό" θα γινόταν σκόνη και θρύψαλα. Όλα όσα συνέβησαν στο Βελιγράδι με το λάβαρο της μεγάλης Αλβανίας (όχι την αλβανική σημαία) δεν θα έπαιρναν τέτοιες διαστάσεις και δεν θα έφερναν στις μνήμες των Ευρωπαίων τα χειρότερα σκοτεινά χρόνια της ιστορίας της χερσονήσου που ονόμαζαν "πυριτιδαποθήκη", αν η πολιτική δεν θα εμπλεκόταν τόσο λυσσαλέα. Αν «Ο εθνικισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο των απατεώνων», τότε μερικές από τις βαλκανικές χώρες, διέπονται από τους παραπάνω. Χρειάστηκε απλά ένας αγώνας ποδοσφαίρου, να ξαναφέρει στην επιφάνεια όλη την υποκρισία και κάθε τι, που οι κυβερνήτες των Τιράνων και του Βελιγραδίου κρύβουν μέσα τους για να αρέσουν στις Βρυξέλλες και την Ουάσιγκτον. Ίσος ήταν κάπως αναμενόμενο οι πολιτικοί ηγέτες στο Βελιγράδι να μην καταλογίσουν τις ευθύνες τους για τις χουλιγκανίστικες ενέργειες μέσα στο κολαστήριο του γηπέδου. Ένα μέρος των οποίων προέρχονται από το εθνικιστικό πολιτικό στρατόπεδο του Μιλόσεβιτς. Αλλά αυτό που προκαλεί ανησυχία είναι οι ακραίες εθνικιστικές θέσεις, που ξεπερνούν κάθε λογική, του πρωθυπουργού της Αλβανίας, Έντι Ράμα, ο οποίος δεν μπόρεσε να βρει στο πλούσιο λεξιλόγιο του μια πρόταση να αποστασιοποιηθεί από αυτό το λάβαρο που δεν ήταν η σημαία της Αλβανίας. Δεν ήταν τίποτα παρά ένας χάρτης της Μεγάλης Αλβανίας με τις "ονειρεμένες" περιοχές "που πρέπει πάσι θυσία να τα διεκδικήσουμε από τους γείτονες μας". Ο Εντι Ράμα, στο πρόσωπο του οποίου τα δυτικά κέντρα λήψης αποφάσεων έβλεπαν τον κοσμοπολίτικο πολιτικό, τον άνθρωπο που θα απομάκρυνε από την πολιτική σκηνή τον "υπερεθνικιστικό", Σαλί Μπερίσα, φαίνεται ότι δεν μπόρεσε να αποφύγει το σύνδρομο που απειλεί κάθε πολιτικό που θέλει να εδραιωθεί στην εξουσία με κάθε μέσο, κάτι που τον ταυτίζει με την περίφημη φράση του George Orwell ότι «ο εθνικισμός είναι η δίψα για εξουσία, ενισχυμένη από αυταπάτες." Σίγουρα δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Αλβανία δεν έχει άμεση ευθύνη για το λάβαρο με τον χάρτη της Μεγάλης Αλβανίας, όμως δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην αποστασιοποιηθεί από την εικόνα αυτή, καταδικάζοντας φυσικά την χορωδία των ρατσιστών χούλιγκαν που ζητούσαν το θάνατο των Αλβανών. Και καθώς το διάστημα αυτό, όλοι τόνιζαν ότι η πολιτική δεν πρέπει να εμπλακεί στα αθλητικά, τα υψηλότερα κυβερνητικά και κρατικά στελέχη από τον πρωθυπουργό ως τον πρόεδρο της Δημοκρατίας και την αντιπολίτευση, κύριξαν ήρωες 11 παιδιά, των οποίων καθήκον είναι μόνο για να παίξουν ποδόσφαιρο και να τιμήσουν το όνομα της χώρας τους. Αυτή η ράτσα πολιτικών στην οποία αναφέρεται ο Τζορτζ Όργουελ στις αρχές του αιώνα, να χειραγωγήσουν και να συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν έναν αγώνα ποδοσφαίρου, σαν να ήταν ζήτημα ζωής και θανάτου μια μάχη για 11 μονομάχους. Παρόμοια γεγονότα αντιμετώπιζε νωρίς στις αρχές του αιώνα η ανθρωπότητα, εκείνες τις ημέρες που ο Stefan Zwaig, περιγράφει στο τελευταίο βιβλίο του «Οι αναμνήσεις ενός Ευρωπαίου", όταν από ένα αθλητικό αγώνα αντίκριζε τις πρώτες σπίθες της μεγάλης φωτιάς που θα έκαιγε την ανθρωπότητα που μετά από περίπου 100 χρόνια ειρήνης και ευημερίας βρέθηκε στο κολαστήριο του πολέμου. Σήμερα συμβαίνουν πολλά παρόμοια επεισόδια και πολύ πιο χειρότερα στα γήπεδα, κυρίως με χουλιγκανίστικα κίνητρα, αλλά και για εθνικιστικούς λόγους, όπως συνέβη την περασμένη εβδομάδα στον αγώνα Ρουμανίας και Ουγγαρίας, όμως καμία από τις δύο χώρες, δεν έδωσε τόση πολιτική έμφαση και δεν έριξε λάδι στην φωτιά, όπως έκαναν οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι στο Βελιγράδι και τα Τίρανα. Ιλίρ Δημήτρη Πατσο Πηγή: www.himara.gr

Διάβημα του Πρέσβη της Ελλάδας στα Τίρανα για τα επεισόδια στην Δερβιτσάνη - Greqia notë proteste Shqipërisë: Minoriteti grek u dhunua pas ndërprerjes së ndeshjes Serbi-Shqipëri

Με εντολή του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και Υπουργού Εξωτερικών, Ευάγγελου Βενιζέλου, ο Πρέσβης της Ελλάδος στα Τίρανα προέβη σε διάβημα διαμαρτυρίας προς το Υπουργείο Εξωτερικών της Αλβανίας, με το οποίο ζήτησε να καταδικαστούν από τις αλβανικές Αρχές τα επεισόδια που σημειώθηκαν στο χωριό Δερβιτσάνη εις βάρος μελών της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας της Αλβανίας, μετά τη διακοπή του ποδοσφαιρικού αγώνα Σερβίας – Αλβανίας.

Ο Πρέσβης κ. Ροκανάς ζήτησε, επίσης, να ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για τον εντοπισμό, τη σύλληψη και την τιμωρία των υπαιτίων της απρόκλητης επίθεσης, καθώς και για την προστασία της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας, ενόψει και των επικείμενων εορταστικών εκδηλώσεων της επετείου της 28ης Οκτωβρίου.

Ο Πρέσβης της Ελλάδας μετέφερε την έντονη ανησυχία της Ελλάδας για παρόμοιες επιθέσεις, που στοχοποιούν τη φιλήσυχη Ελληνική Εθνική Μειονότητα και προβάλλουν ως τροχοπέδη στην ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας, η οποία αποδυναμώνεται και σίγουρα δεν ενισχύεται από ακραίες συμπεριφορές και εθνικιστικές εξάρσεις που ξυπνούν μνήμες ενός βαλκανικού παρελθόντος, το οποίο όλες οι χώρες της περιοχής οφείλουν να εγκαταλείψουν προς όφελος του κοινού ευρωπαϊκού μέλλοντός του.

Τέλος, σε αντίστοιχες παραστάσεις προέβη προς τις τοπικές Αρχές και ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στο Αργυρόκαστρο.

Nën udhëzimet e zv.kryeministrit, njëkohësisht ministër i Jashtëm Evangelos Venizelos , ambasadori i Greqisë në Tiranë dorëzoi një notë proteste në Ministrinë e Jashtme të Shqipërisë. Përmes saj, Athina zyrtare kërkon nga Shqipëria të dënojnë disa incidente, që sipas saj kanë ndodhur në fshatin Derviçan ndaj anëtarëve të minoritetit grek në Shqipëri, pas ndërprerjes së ndeshjes së futbollit mes Serbisë dhe Shqipërisë, mbrëmjen e 14 tetorit. “Ambasadori Rokanas gjithashtu kërkoi që të merren të gjitha masat e nevojshme për të gjetur, arrestuar dhe ndëshkuar ata që kryen sulmin e paprovokuar , si dhe të mbrohet minoriteti grek, përpara festimeve të përvjetorit të pavarësisë.Ambasadori grek përcolli shqetësimin e Greqisë për sulme të ngjashme, që synojnë destabilizimin e pakicave greke dhe përbëjnë një pengesë për perspektivën evropiane të vendit, e cila është dobësuar dhe sigurisht nuk forcohet me sjelljen ekstremiste dhe nacionaliste, që sipas tij kujtojnë të shkuarën e Ballkanit . Ai bëri thirje për distancim dhe shmangie të këtyre incidenteve për të mirën e përbashkët drejt Bashkimit Europian”, thuhet në notën e protestës së Greqisë.