Γιορτή κατηχητικών Μητροπόλεως Κορυτσάς Χριστούγεννα 2014 - Festa e Krishtlindjes Katekizmi i Mitropolisë Korçë 2014

Ίσως είναι άδικο για τον Βασίλη Κάγιο, αλλά...

Πραγματοποιήθηκε η 9η συνδιάσκεψη της ΔΕΕΕΜ ΟΜΟΝΟΙΑΣ και οι εκλογές για την ανάδειξη του νέου προέδρου, το Σάββατο 20 Δεκεμβρίου.

Η αίσθηση που δόθηκε είναι πως τούτες οι εκλογές κέντρισαν το ενδιαφέρον περισσότερου κόσμου και νέων ανθρώπων που επιζητούν αλλαγή, πιθανόν λόγω και της ύπαρξης ηλικιακά νέων υποψηφίων .

Έκπληξη ή "έκπληξη" της τελευταίας στιγμής ήταν η υποψηφιότητα του Βασίλη Κάγιου, ενός επίσης νέου ανθρώπου, σχετικά άγνωστος στην Βορειοηπειρώτικη κοινότητα.
Το παρασκήνιο, που λόγω και του διαδικτύου, έγινε κοινό μυστικό, έδειχνε και το σκοπό της. Την ύστερη προσπάθεια όσων θεωρούσαν πως δεν θα μπορούσαν να ελέγχουν την ΟΜΟΝΟΙΑ με πρόεδρο έναν εκ των Παππά ή Πούλη.

Σε κάθε περίπτωση, όσο διάτρητες κι αν ήταν αυτές οι εκλογές, όσο κι αν θα πρέπει να αλλάξουν οι διαδικασίες εκλογής, υπάρχει αποτέλεσμά.

Τους Καίση και Νταλιάνη να αποσύρονται στο παρά πέντε - αυτοβούλως ή μη το κρίνει ο καθένας.
Τον Αλκη Πούλη να καταλαμβάνει την τρίτη θέση μετά από έναν αξιοπρεπή αγώνα, δείχνοντας να επιβεβαιώνει αυτό που είχαμε σημειώσει μετά τις βουλευτικές εκλογές του 2013. πως ανήκει στο πολιτικό μέλλον του τόπου.

Στον δεύτερο γύρο θα αναμετρηθούν ο Λεωνίδας Παππάς, ένας άνθρωπος που έχει δείξει δείγματα γραφής και προσφοράς στον τόπο και ο Βασίλης Κάγιος, που πιθανόν να μπορεί να προσφέρει πολλά. Η εντύπωση που δημιουργείται είναι πως δεν θα πρόκειται -κυρίως- για μια αναμέτρηση δυο προσώπων κι αυτό γιατί η υποψηφιότητα Κάγιου, δεν δίνει την αίσθηση της ανάληψης ευθύνης και έκθεσης στο κοινό, άλλα της τοποθέτησης του εκεί .

Σίγουρα,θα ήταν καλύτερο να ήταν μια αναμέτρηση ιδεών ,σκέψεων, προτάσεων, ικανοτήτων , αλλά η ΕΕΜ επιζητεί το τέλος της ομηρίας στην ΟΜΟΝΟΙΑ. Θεωρεί πως αυτό θα επιτευχθεί μέσω του Λεωνίδα Παππα , γι' αυτό και του δείχνει την προτίμησή της.

Ίσως είναι άδικο αυτό για τον Βασίλη Κάγιο, αλλά αποδέχθηκε τον ρόλο του..

Οι εκλέκτορες οφείλουν να αφουγκραστούν τους Βορειοηπειρώτες και να εκλέξουν αυτόν που θα έχει την αποδοχή τους, για να μπορέσει η ΟΜΟΝΟΙΑ να αποκτήσει την θέση που της αξίζει, να συσπειρώσει τους Βορειοηπειρωτες και να πάει βήματα μπροστά.

Αγναντεύοντας

Υ.Γ. Καλές γιορτές και να μας βρει καλύτερα το 2015

Πηγή: www.himara.gr

Όπως είπαμε και πρωτύτερα θεωρούμε πως ο Λεωνίδας Παππάς είναι μια εξαιρετική προσωπικότητα την οποία την έχει τόσο πολύ ανάγκη τώρα η ΟΜΟΝΟΙΑ.  Επιπλέον στην Κορυτσά ήταν ένας εξ αυτών που ξέρουμε, έχουμε γνωρίσει,  έχει βρεθεί δίπλα μας και σε άλλες στιγμές ξέρει και καταλαβαίνει τις ανάγκες και τα προβλήματα της ΕΕΜ στην Κορυτσά.   

Λιούμπτσο Γκεοργκιέφσκι: Οι Βούλγαροι Μακεδονίας, τώρα έγιναν αρχαίοι Μακεδόνες...

Αφαιρεί τα προσωπεία των μακεδονιστών ο πρώην πρωθυπουργός των Σκοπίων

Δεκέμβριος 15, 2014.

Σκόπια.

«Γνωρίζω ανώτερους αξιωματούχους του κυβερνώντος κόμματος VMRO-DPMNE,  οι οποίοι μου δηλώσανε ότι ήταν Βούλγαροι της Μακεδονίας, και τώρα λένε ότι είναι αρχαίοι Μακεδόνες», δήλωσε στην τηλεόραση Alsat-M, ο πρώην πρωθυπουργός των Σκοπίων και νυν ηγέτης του  Λαϊκού Κόμματος του VMRO (ВМРО-Народна партија), Λιούμπτσο Γκεοργκιέφσκι.

«Τι φοβούνται να πουν ότι οι σημερινοί (λεγόμενοι) Μακεδόνες ήταν  Βούλγαροι κατά το παρελθόν, κανείς δε είπε να το πράξουν. Υπάρχει μηχανισμός στη χώρα που απαγορεύει ορισμένες εθνοτικές κοινότητες (Βούλγαροι, Έλληνες) να εκφράσουν ελεύθερα την εθνικότητά τους», είπε ο Γκεοργκιέφσκι.

Το σχόλιο του έγινε με την απόφαση του Μπρανισλάβ Σιναντονόφσκι, ενός από τους ιδρυτές του κόμματος VMRO-DPMNE,  να δηλώσει υπάρχουν Αλβανοί Ορθόδοξοι στο νοτιοσλαβικό κράτος – FYROM,  όπως είναι και ο ίδιος.

--

"Фокус"

echedoros

Το χρονικό των χθεσινών εκλογών της ΟΜΟΝΟΙΑΣ

Με την συγκέντρωση των 500 Βορειοηπειρωτών, ξεκίνησε η 9η γενική συνδιάσκεψη της Δ.Ε.Ε.Ε.Μ – ΟΜΟΝΟΙΑ. Στην αρχή της συνδιάσκεψης, διαβάστηκε ο χαιρετισμός του πρωθυπουργού της Ελλάδας, Αντώνη Σαμαρά, μέσω γραπτής επιστολής του. Αμέσως μετά τον λόγο πήρε ο Βασίλης Μπολάνος, γενικός πρόεδρος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, όπου ανέφερε την απόφαση του να μην κατέβει ξανά υποψήφιος για γενικός πρόεδρος, καθώς έκανε και την αυτοκριτική του για τα λάθη και τις παραλείψεις που έκανε όλα αυτά τα χρόνια που βρισκόταν στην ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ.

Στην συνέχεια τον λόγο πήρε ο Βαγγέλης Ντούλες, πρόεδρος του ΚΕΑΔ, ο οποίος ευχαρίστησε τον κόσμο που βρέθηκε χθες στους Αγίους Σαράντα για την συνδιάσκεψη, τόνισε και αυτός λάθη στην πορεία του ΚΕΑΔ – ΟΜΟΝΟΙΑΣ αυτά τα χρόνια, αλλά έδωσε και μήνυμα συσπείρωσης για την συνέχεια, στηρίζοντας όλους του υποψήφιους.

Πριν προχωρήσει η συνδιάσκεψη στην ανοιχτή συζήτηση και στην ανακοίνωση των υποψηφίων, τον λόγο πήραν οι επίσημοι προσκεκλημένοι: ο γενικός πρόξενος της Ελλάδος στο Αργυρόκαστρο κ. Νίκος Κοτροκόης και ο βουλευτής της Ν.Δ στην Α’ Θεσσαλονίκης κ. Κωνσταντίνος Γκιουλέκας. Ο πρώτος, διάβασε τις επιστολές των Ευάγγελου Βενιζέλου, υπουργού εξωτερικών, Καρόλου Παπούλια, πρόεδρου της δημοκρατίας και του Κυριάκου Γεροντόπουλου, υφυπουργού εξωτερικών.

Οι κύριοι Ν. Κοτροκόης και Κ. Γκιουλέκας, εκτός από την στήριξη τους στην ΟΜΟΝΟΙΑ για όλα αυτά τα χρόνια διατήρησης της ζωντανής Ελληνικής Μειονότητας στην Βόρειο Ήπειρο, μίλησαν εμφανώς συγκινημένοι, πέρα από κάθε πολιτική συσχέτιση και εξέφρασαν την αγάπη τους για την Ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου.

Η συνέχεια περιελάμβανε τον λόγο του Φρέντυ Διονύση Μπελέρη, προέδρου ΟΜΟΝΟΙΑΣ Χιμάρας, του Γιάννη Μπάμπη υφυπουργού Γεωργίας της Αλβανίας με το ΚΕΑΔ καθώς και άλλων εκπροσώπων φορέων των Βορειοηπειρωτών. Στην αίθουσα παρευρισκόταν και ο ελληνικής καταγωγής βουλευτής του Σοσιαλιστικού Κόμματος, Ανδρέας Μάρτος, ο οποίος δεν έγινε αντιληπτός από πολλούς, αλλά υπήρξαν και στιγμές που δυσανασχέτησαν μερικοί με την παρουσία του κυρίως λίγο πριν την έναρξη της συνδιάσκεψης.

Στην συνέχεια οι υποψήφιοι, παρουσιάστηκαν στο κοινό, δίνοντας έναν ολιγόλεπτο λόγο ο καθένας. Οι ομιλίες όμως είχαν και εκπλήξεις καθώς 2 από τους 5 υποψηφίους, απέσυραν την υποψηφιότητα τους τελευταία στιγμή. Οι κύριοι Ηρώδης Νταλιάνης και Χρήστος Καίσης απέσυραν τις υποψηφιότητες τους, κατά την διάρκεια των ομιλιών τους, στηρίζοντας και τους 3 νέους υποψηφίους. Στην συνέχεια, τον λόγο πήρε η Ελένη Δήμου, πρόεδρος της Νεολαίας Βορειοηπειρωτών. Η κα. Δήμου, ύστερα από ανοιχτή επίθεση της προς τον κ. Ντούλε (αφού είχε προηγηθεί δυσαρέσκεια από μέρους της για τους υποψήφιους και την επιλογή τους) ξεκίνησαν οι εντάσεις στην αίθουσα και η κατάσταση βγήκε εκτός ελέγχου. Άλλοι στήριξαν την κα. Δήμου, άλλοι την κατηγόρησαν, αλλά γενικά επικρατούσε για 10 λεπτά ένας αναβρασμός στην αίθουσα.

Στην συνέχεια την σκυτάλη πήρε ο δημοσιογράφος Βασίλης Ιατρού όπου είπε ανοιχτά πως όταν πήγε στα Τίρανα για να να ζητήσει κάτι για μια εφημερίδα σε Βορειοηπειρώτη βουλευτή, αυτός του το αρνήθηκε, και απολογήθηκε λέγοντας πως περιορίζει τις κινήσεις του η Νεολαία Βορειοηπειρωτών. Η αναστάτωση στην αίθουσα, επανήλθε. Μέσα στις φωνές, ρωτήθηκε ποιος ήταν ο βουλευτής και είπε ανοιχτά από το βήμα πως αυτός ήταν ο Σπύρος Ξέρας.

Οι αποδοκιμασίες συνεχίστηκαν, με τον Βασίλη Μπολάνο να προσπαθήσει να ηρεμήσει την κατάσταση αλλά μάταια. Αφού τα πνεύματα κατευνάστηκαν, ο Βασίλης Μπολάνος, εξήγησε την διαδικασία της ψηφοφορίας βάση του καταστατικού και η διαδικασία ξεκίνησε με τους Κορυτσαίους να ξεκινούν πρώτοι. Ανάμεσα τους και ο κατηγορούμενος από την αλβανική κυβέρνηση, Ναούμ Ντίσιος. Στην συνέχεια, ψήφισαν τα παραρτήματα Αυλώνας και των Τιράνων και στην συνέχεια η Χιμάρα.

Η διαδικασία διήρκεσε αρκετή ώρα, καθώς υπήρξαν πολλοί ψηφοφόροι από Αγίους Σαράντα και Αργυρόκαστρο. Αφού σκοτείνιασε, το κοινό μαζεύτηκε εκ νέου στην αίθουσα, όπου ολοκληρώθηκε η διαδικασία και άρχισε η καταμέτρηση.

Λόγω της απουσίας αρκετού κόσμου, καθώς αρκετοί είχαν φύγει και δεν επέστρεψαν, καταμετρήθηκαν μόνο τα αποτελέσματα για την θέση του γενικού Προέδρου και όχι για το Γενικό Συμβούλιο.

Ο Άλκης Πούλης συγκέντρωσε 67 ψήφους, ο Λεωνίδας Παππάς 148 και ο Βασίλης Κάγιος 152. Από την εν λόγω ψηφοφορία προέκυψε 2ος γύρος ο οποίος σύμφωνα με την ανακοίνωση του Προέδρου Βασίλη Μπολάνου, θα γίνει στις 11 Ιανουαρίου ώρα 13:00 μετά την γιορτή για τα 24 χρόνια ΟΜΟΝΟΙΑΣ στους Αγίους Σαράντα.

Από απεσταλμένο - συνεργάτη μας στους Αγίους Σαράντα

Πηγή: www.himara.gr

Έτσι μας έμαθαν να γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα οι γονείς μας

Σε μια επαρχιακή πόλη της Μακεδονίας, στη μαύρη και φοβερή Κατοχή του ’41 με ’42, όπου οι εκτελέσεις και οι σφαγές των αθώων ανθρώπων ήσαν ανελέητες και αθρόες, οι φυλακίσεις και οι εξορίες φοβερές, το ξύλο και τα βασανιστήρια τρομακτικά, και η πείνα ως γνωστόν θέριζε τους πάντες. Σε όλα αυτά δυστυχώς έχω και γω προσωπική πείρα διότι πολλά είδαν τότε τα παιδικά μου μάτια.

Η οικογένεια της κυρίας αυτής όταν ήτο παιδούλα, ήτο πολύ ευσεβής και ακόμα ευσεβέστεροι ο παππούς και η γιαγιά. Άνθρωποι της πολλής προσευχής και της πολλής ελεημοσύνης.

Το βράδυ που ξημέρωνε Χριστούγεννα, η πεντάχρονη αδελφή της ξύπνησε και της ζήτησε να βγουν έξω στην αυλή, για να πάει στην τουαλέτα. Δυστυχώς εκείνη την εποχή οι τουαλέτες ήσαν έξω στις αυλές. Έξι παιδιά κοιμόντουσαν όλα κάτω στο πάτωμα, στρωματσάδα, – δεν υπήρχαν κρεβάτια και πούπουλα και παπλώματα σαν τα σημερινά.

Σιγά σιγά βγήκαν έξω στο μικρό διάδρομο. Απέναντί τους ήταν το δωμάτιο του παππού και της γιαγιάς.

Ξαφνιάστηκαν όμως γιατί είδαν, έντονο φως να βγαίνει από τις χαραμάδες και από τα πολλά ανοίγματα της σαραβαλιασμένης πόρτας. Πλησίασαν πιο κοντά και είδαν έντρομοι τη γιαγιά τους τυλιγμένη στις φλόγες. Άρχισαν να τσιρίζουν δυνατά, και η μεγάλη να φωνάζει:

- Φωτιά, φωτιά, η γιαγιά καίγεται!

Ξύπνησαν βέβαια όπως ήταν επόμενο όλοι, και πρώτοι έτρεξαν οι γονείς, οι οποίοι άνοιξαν την πόρτα, κοίταξαν μέσα, και ύστερα την έκλεισαν απαλά και σιγά σιγά. Γύρισαν στα παιδιά και τους είπαν:

- Μη φοβάστε, δεν είναι φωτιά.

Και με σιγανή φωνή είπε ο πατέρας στα παιδιά του:

- Αυτό που είδατε παιδιά μου, δεν είναι φωτιές. Είναι οι φλόγες του Αγίου Πνεύματος που μοιάζουν με φωτιές. Για κοιτάξτε τώρα… Σιγά σιγά σβήνουν. Έτσι γίνεται πάντοτε. Όταν η γιαγιά και ο παππούς προσεύχονται και μάλιστα τις πιο πολλές φορές όλη τη νύχτα. Διότι αν δεν ηπροσηύχονταν τόσο πολύ, ο παππούς και η γιαγιά, όπως και ποιος ξέρει, πόσοι άλλοι άγνωστοι χριστιανοί, δεν θα μας είχαν πετσοκόψει όλους τα Βουλγαρικά τότε στρατεύματα κατοχής. Από τέτοιες προσευχές και αγρυπνίες δεν θα αφήσει να χαθεί ποτέ η Ελλάδα η πατρίδα μας, ούτε και η Ορθοδοξία.

«Αυτά ήσαν τα λόγια του πατέρα μας, την αξέχαστη εκείνη νύχτα των Χριστουγέννων», μου είπε η κυρία και συνέχισε λέγοντας:

«Πολλές φορές από τότε, είδα τον παππού και τη γιαγιά να προσεύχονται όλη την νύχτα. Και όσες φορές επέτρεψε ο Θεός, στην παιδική μου τότε αθωότητα, έβλεπα να καίγονται σαν λαμπάδες από τις φλόγες της Πεντηκοστής. Έτσι μας έμαθαν να γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα οι γονείς μας. Με προσευχή και με Δοξολογία. Με εκκλησιασμό και Θεία Κοινωνία».

Ευχαριστίες στην Έλλη Π

- See more at: 

http://istologio.org/?p=5951&utm_source=feedburner&utm_medium=email&utm_campaign=Feed%3A+istologio+%28Alive+blog%29#sthash.oM23U6x6.dpuf

Γράμμα στο Χριστούλη και στην Παναγίτσα

Ήταν χειμώνας του 1947 και πλησίαζαν οι εορτές των Χριστουγέννων κι ένα μικρό παιδάκι, 6 περίπου ετών, ρακένδυτο, προσπαθεί να ρίξει έναν λιγδιασμένο φάκελο μέσα στο γραμματοκιβώτιο. Προσπαθούσε αρκετή ώρα, αλλά, επειδή ήταν κοντούλης, δεν τα κατάφερνε. Την ώρα εκείνη περνούσε ο πατήρ Γεώργιος Ασλάνογλου, πολύτεκνος και βασανισμένος από τη μαύρη Κατοχή που περνούσαμε στη Δράμα. Το πρόσεξε ο ιερεύς το παιδί, το πλησίασε και το ρωτά:

- Τι προσπαθείς να κάνης, αγοράκι μου;

- Να, θέλω να στείλω αυτό το γράμμα.

- Δως το μου να το ρίξω εγώ.

Το παίρνει από τα χεράκια του παιδιού και το μάτι του πέφτει στο όνομα του παραλήπτη: «Στο Χριστούλη και στη Παναγίτσα»! «Ο Νικολάκης».

Συγκινήθηκε ο ιερεύς και το ρώτησε:

-Τι ζητάς, παιδάκι μου, μέσα σ’ αυτό το γράμμα από το Θεούλη;

Κι εκείνο, αρχίζοντας να κλαίει, απάντησε:

- Να μου ξαναστείλει πίσω από τον ουρανό τη μανούλα μου και τον πατερούλη μου, που τους σκοτώσανε οι κακοί Βούλγαροι. Θέλω κι εγώ τη μανούλα μου, να έχω και παιχνιδάκια! Πεινάω…, κρυώνω…, είμαι μόνος!... Την περασμένη εβδομάδα πέθανε και η αδελφούλα μου που με προστάτευε. Τώρα είμαι μόνος!... Μόνος!...

Και συνέχισε να κλαίει με λυγμούς.

Ενδιαφέρθηκε ο παπά Γιώργης για το παιδί και διαπίστωσε πράγματι ότι ήταν ορφανό και μόνο, και ότι κούρνιαζε και ζούσε μέσα σε κάτι χαλάσματα. Ο ιερεύς, παρ’ όλο που είχε επτά παιδιά, με συνοπτικές διαδικασίες και μέσω του Εισαγγελέως της Δράμας, πήρε το παιδί υπό την προστασία του. Ύστερα από τριάντα χρόνια, δηλαδή το 1977, ο Νικολάκης ήταν πλέον ένας καταξιωμένος Λειτουργός του Υψίστου, άξιος ακόμη να γίνει και επίσκοπος, διότι διάλεξε τη μοναχική ζωή.

Του Νικολάου Βοϊνέσκου

Από το βιβλίο: «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΣΤΟΥΣ ΜΑΚΑΡΙΣΜΟΥΣ» του Π.ΣΤΕΦΑΝΟΥ Κ.ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ.

Αναδημοσίευση από: Ιερός Ναός Παναγίας Αγίας Νάπας