Η Γιορτή των Τριών Ιεραρχών και η Κοπή της Βασιλόπιτας στο Ελληνοαλβανικό Σχολείο Όμηρος Κορυτσά

Όπως κάθε χρόνο και φέτος το Ελληνοαλβανικό Σχολείο Όμηρος Κορυτσάς γιόρτασε ευπρεπώς την Εορτή των Τριών Ιεραρχών, αυτών  των  Μεγάλων Διδασκάλων και Αγίων, πρότυπα σταθερά για κάθε εκπαιδευτικό σήμερα και πάντοτε. Η ημέρα ξεκίνησε με την γιορτή που είχε οργανωθεί ειδικά και την μέρα, ακολούθησε η  κατά βούληση συμμετοχή των μαθητών στην Θεία Λειτουργία που τελέστηκε στο Μητροπολιτικό Ναό της Ζωοδόχου Πηγής . Μέρος τους έλαβε τα Θεία Δώρα με ευπρέπεια. Με την επιστροφή έγινε η κοπή της βασιλόπιτας σε κάθε τάξη.  Μέσα από την γιορτή τα παιδιά πήραν σημαντικά μαθήματα και πληροφορίες από την ζωή των Τριών Ιεραρχών οι οποίοι αποτελούν εξαιρετικά παραδείγματα για μαθητές και δασκάλους.

Επί ευκαιρίας της εορτής αυτής των δασκάλων έγινε και η Κοπή της Βασιλόπιτας  στο Σχολείο. Τις εκδηλώσεις αυτές τίμησαν με την παρουσία τους, ο Γ.Π της Ελλάδας στην Κορυτσά κ Ιωάννης Πεδιώτης, ο Πρόεδρος της Ομόνοιας κ Λεωνίδας Παπάς ο οποίος ήταν παρών και κατά την Θεία Λειτουργία, ο Συντονιστής Εκπαίδευσης Εκπαιδευτηρίων Όμηρος κ Γιώργος Χρονόπουλος.

Ο κ Λεωνίδας Παπάς έμεινε πολύ ευχαριστημένος και ενθουσιασμένος, από όλες τις εκδηλώσεις και ιδιαίτερα από το ήθος των παιδιών αλλά και το σχολείο γενικά.

Κατά την κοπή της βασιλόπιτας ο κ Πεδιώτης ευχήθηκε στους δασκάλους και αναφέρθηκε και στην προοπτική και το μέλλον του σχολείου.

Το ίδιο και ο κ Χρονόπουλος ευχήθηκε στους δασκάλους και αναφέρθηκε στο σημαντικό έργο του σχολείου. Για την ιστορία το φλουρί έτυχε σ’ αυτόν και όλοι είπαν πως είναι καλό σημάδι και θεώρησαν πως έτυχε σ’ όλο το σχολείο.

Για παραπάνω πληροφορίες δείτε τις φωτογραφίες και τα βίντεο με την γιορτή και τις δηλώσεις .

Ευχόμαστε και εμείς κάθε επιτυχία και μακροζωία στο σχολείο αυτό που προσφέρει ποικιλόμορφα στην δημιουργία μιας υγιούς και ηθικής κοινωνίας  διασώζοντας συγχρόνως το ελληνικό στοιχείο της περιοχής και ενισχύοντας την φιλία μεταξύ των δύο λαών και πολιτισμών.  

Κοπή πίτας των Βλάχων 2015 - Δελτίο Τύπου

Το Σάββατο 17 Ιανουαρίου στην κατάμεστη αίθουσα του αμφιθεάτρου της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών διεξήχθη η καθιερωμένη Ημερίδα της ΠΟΠΣΒ με θέμα : «Η συνεισφορά του Βλαχόφωνου Ελληνισμού στον Μακεδονικό Αγώνα μέσα από τα αρχεία της ΔΕΠΑΘΑ» και εισηγητή τον Αριστοτέλη Νικ. Σπυριδόπουλο (υπ. Δρ Ιστορίας ΑΠΘ), και τον κ. Δημήτριο Κωστόπουλο πρόεδρο των φίλων του Ιδρύματος του Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα. Την έναρξη της εκδήλωσης κήρυξε ο Πρόεδρος της ΠΟΠΣΒ κ. Μιχάλης Μαγειρίας που τόνισε σχετικά: «Η αποψινή μας εκδήλωση είναι αφιερωμένη στη συμβολή των Βλάχων στο Μακεδονικό Αγώνα. Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Βλάχων, με συνέπεια τα τελευταία χρόνια, δίνει βήμα σε νέους ερευνητές, επιστήμονες που με το έργο τους φωτίζουν πολύπλευρα την παρουσία και συμβολή της βλαχόφωνης Ρωμιοσύνης στη συγκρότηση της νεοελληνικής ταυτότητας αλλά και του νεοελληνικού κράτους. Σ’ αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και το ενδιαφέρον μας για τον ευρύτερο μακεδονικό χώρο, ιστορικό χώρο παρουσίας και δράσης των Βλάχων ως αναπόσπαστου στοιχείου της Ρωμιοσύνης. Η αποψινή εισήγηση του κ. Σπυριδόπουλου, ενός νέου επιστήμονα του οικείου Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου, αναδεικνύει το θέμα και συμβάλλει στην αυτογνωσία μας». Την εκδήλωση χαιρέτησε εκ μέρους του περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας κ. Τζιτζικώστα ο περιφερειακός σύμβουλος κ. Πάλλας με καταγωγή από τα Μεγάλα Λιβάδια του Πάϊκου. Με την έναρξη της εκδήλωσης του Σαββάτου τιμήθηκε από την ΠΟΠΣΒ ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης κ. Γιάννης Μπουτάρης. Αναφερόμενος στο αιτιολογικό της βράβευσης του κ. Μπουτάρη ο πρόεδρος της ΠΟΠΣΒ κ. Μαγειρίας τόνισε: «Το να παρουσιάσω εγώ το Γιάννη Μπουτάρη στο σπίτι του είναι σα να παραβιάζω ανοιχτές θύρες. Θα ήθελα όμως να σταθώ στη σημαντική και καίρια πολιτική παρουσία του κ. Μπουτάρη κι ειδικά αυτή τη δύσκολη περίοδο. Σημειώνω μόνο ότι: είναι ενδεικτική και διαπνεόμενη από παραδοσιακές βλαχικές, δηλαδή τις διαχρονικές και δοκιμασμένες ρωμέϊκες αρχές κι αντιλήψεις, όπως η παρρησία, η αναγνώριση κι ο σεβασμός της διαφορετικότητας, οι ανοιχτοί ορίζοντες. Του ευχόμαστε ολόψυχα Καλή Δύναμη κι Επιτυχία, ώστε να καταστεί η Θεσσαλονίκη από ονομαστικό σε πραγματικό Κέντρο της Βαλκανικής Ενδοχώρας, έτσι όπως αρμόζει στη δισχιλιετή της παράδοση κι ιστορία». Ο Γιάννης Μπουτάρης εμφανώς συγκινημένος κατά τη λιτή αντιφώνησή του, αφού αναφέρθηκε στην απώτερη καταγωγή της οικογένειάς του από το Κρούσοβο, τόνισε με έμφαση: «είναι διπλή τιμή η αναγνώριση και τιμή από τους δικούς μου, από τους Βλάχους». Τέλος συνεχάρη την ΠΟΠΣΒ για το έργο της αλλά και τον πρόεδρο κ. Μαγειρία με τη διπλή ιδιότητά του κι ως προέδρου της Παγκόσμιας Βλαχικής Αμφικτιονίας για τις σημαντικές δράσεις της. Ο λόγος δόθηκε στη συνέχεια στον παρευρισκόμενο στην εκδήλωση περιφερειάρχη Ηπείρου κ. Αλέξανδρο Καχριμάνη ο οποίος αναφέρθηκε στην πρωτοποριακή περιβαλλοντική δράση του κ. Μπουτάρη με τον «Αρκτούρο». Στην εκδήλωση παρεβρέθησαν ο πρόεδρος και τα μέλη της Νομικής Επιτροπής της ΠΟΠΣΒ και ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κ. Γεώργιος Καψάλης. Επίσης οι πρώην πρόεδροι της ΠΟΠΣΒ κ. Φώτης Κιλιπίρης και Κώστας Αδάμ, η Πρόξενος της Ελλάδας στο Μοναστήρι κ. Ελένη Πορίχη, Περιφερειακοί Σύμβουλοι Κεντρικής Μακεδονίας, μέλη του ΔΣ της Παγκόσμιας Βλαχικής Αμφικτιονίας από την Αλβανία και την ΠΓΔΜ, βλαχικής καταγωγής αυτοδιοικητικοί παράγοντες από όλη την Ελλάδα, καθηγητές του ΑΠΘ, εκπρόσωποι Συλλόγων μελών της Ομοσπονδίας και το ΔΣ της ΠΟΠΣΒ. Ευχαριστούμε τον πρόεδρο και το ΔΣ της ΕΜΣ για τη δωρεάν παραχώρηση του χώρου και τη φιλοξενία της εκδήλωσης. Την Κυριακή 18 Ιανουαρίου πραγματοποιήθηκε στο Μεγάλο Αμφιθέατρο της Αίθουσας Τελετών του ΑΠΘ η εκδήλωση «ΚΟΠΗ ΤΗΣ ΠΙΤΑΣ ΤΩΝ ΒΛΑΧΩΝ 2015». Στην εκδήλωση, παρά τη συγκυρία και τη μεταβολή της αρχικά προγραμματισμένης ημερομηνίας, έλαβαν μέρος χιλιάδες πολίτες βλαχικής και μη καταγωγής από την Ελλάδα και αντιπροσωπείες Ελλήνων Βλάχων από την Αλβανία και την ΠΓΔΜ ανταποκρινόμενοι στην πρόσκληση του Προέδρου της Παγκόσμιας Βλαχικής Αμφικτιονίας κ. Μιχάλη Μαγειρία. Στην εκδήλωση εμφανίστηκαν χίλιοι τρακόσιοι χορευτές των Συλλόγων μελών της ΠΟΠΣΒ και την πλαισίωσαν μουσικοί και τραγουδιστές από όλα τα μέρη της βλαχόφωνης Ρωμιοσύνης. Η μουσικοχορευτική έναρξη της εκδήλωσης έγινε από το Σύλλογο Μεγαλολιβαδιωτών Πάϊκου που πρόσφατα συμπλήρωσε 50 χρόνια. Τους παρευρισκομένους χαιρέτησε ο πρόεδρος της ΠΟΠΣΒ κ. Μιχάλης Μαγειρίας. Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης τιμήθηκαν οι βλαχογενείς: Νικόλαος Μέρτζος από τη Νιβεάστα, πρόεδρος της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, Περικλής Μήτκας από τα Μπίτολα/Μοναστήρι πρύτανης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Τάσος Τζήκας από τα Μεγάλα Λιβάδια του Πάϊκου πρόεδρος ΔΕΘ/HELEXPO κι ο Απόστολος Τζιτζικώστας, με απώτερη καταγωγή από την Ανθούσα Ασπροποτάμου, περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας. Όπως ανέφερε ο πρόεδρος της ΠΟΠΣΒ κ. Μαγειρίας «σήμερα τιμούμε την κορυφαία κι ηγετική μορφή του βλαχόφωνου και μακεδονικού Ελληνισμού, τον πολύτροπο νου, τον πρόεδρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών κ. Νικόλαο Μέρτζο και μαζί του τον εμπνευστή της «δημιουργικής συνωμοσίας για την Παιδεία και το Μέλλον», τον Μπιτουλιάνο πρύτανη του ΑΠΘ Περικλή Μήτκα. Η βλάχικη παρουσία στη Θεσσαλονίκη δεν εξαντλείται μόνο στα γράμματα. Μετέχει δραστήρια της επιχειρηματικής κι οικονομικής ζωής. Στο πρόσωπο του Τάσου Τζήκα αναγνωρίζεται και τιμάται αυτή η παραγωγική συνιστώσα της βλαχόφωνης Ρωμιοσύνης. Και τέλος, όπως η παράδοση το θέλει από ιδρύσεως του νεοελληνικού κράτους, ένας Μεγαλοβλαχίτης, ο Απόστολος Τζιτζικώστας ηγείται στην Κεντρική Μακεδονία επάξια και λαοπρόβλητα με πολλές ελπίδες για το μέλλον του όλου Ελληνισμού. Τον τιμούμε. Ευχόμαστε στους τρεις τελευταίους Καλή Δύναμη και παραγωγική θητεία. Ο Νικόλαος Μέρτζος, ο αναμορφωτής της ΕΜΣ νά’ ναι φωτεινό σας παράδειγμα». Στις αντιφωνήσεις τους οι τιμώμενοι αφού ευχαρίστησαν για την τιμή που τους έγινε, εξήραν το έργο της ΠΟΠΣΒ και τη σημασία των εκδηλώσεων για το βλαχικό στοιχείο και την πόλη της Θεσσαλονίκης με τη σημαντική και καίρια βλαχική παρουσία και συμβολή στη σύγχρονη ζωή της. Την εκδήλωση ευλόγησε ο πανοσιολογιώτατος κ.κ. Γερμανός εκ μέρους του Παναγιωτάτου Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ.κ. Άνθιμου. Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν πλειάδα πολιτικών προσώπων, αυτοδιοικητικοί παράγοντες, οι κοσμήτορες του ΑΠΘ καθηγητές Μιλτιάδης Παπανικολάου και Μιχάλης Τρίτος καθώς επίσης κι οι πρόξενοι της Ελλάδας: στα Σκόπια ,κ. Σοφία-Μαρία Γιουρούκου, στο Μοναστήρι κ. Ελένη Πορίχη και στην Κορυτσά κ. Ιωάννης Πεδιώτης, ο αναπληρωτής Σύμβουλος στο Γραφείο Συνδέσμου της Ελλάδας στα Σκόπια κ. Χαρλαύτης Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν οι πρώην πρόεδροι της ΠΟΠΣΒ, το ΔΣ της ΠΟΠΣΒ, ο ταμίας της Παγκόσμιας Βλαχικής Αμφικτιονίας κ. Βασίλης Αμπατζής (Κρούσοβο/ΠΓΔΜ), το μέλος του ΔΣ της ΠΒΑ Άρμπεν Λένα (Κορυτσά/Αλβανία), αντιπροσωπεία του Συλλόγου Γευγελής-Μογλενών (ΠΓΔΜ). Χαιρετιστήρια μηνύματα έστειλαν οι αντιπρόεδροι της Παγκόσμιας Βλαχικής Αμφικτιονίας: Θανάσης Πότση (Αλβανία), Ζήσης Μίχας (Καναδάς) και Γκρεμόζης Βασίλης (Γερμανία). Το διήμερο των εκδηλώσεων της «ΚΟΠΗΣ ΤΗΣ ΠΙΤΑΣ ΤΩΝ ΒΛΑΧΩΝ 2015» χαρακτηρίστηκε από τη σημαντική συμμετοχή των πολιτών βλαχικής και μη καταγωγής, τη συμμετοχή των ομογενών από τις γειτονικές χώρες και τη λαμπρή πλέον αποδοχή των εκδηλώσεων από την πόλη της Θεσσαλονίκης. Η μεγάλη όμως επιτυχία της εκδήλωσης συνίσταται στη συμμετοχή της βλαχόφωνης νεολαίας που για άλλη μια φορά έδωσε δυναμικό παρών. Το ΔΣ της ΠΟΠΣΒ συγχαίρει κι ευχαριστεί τη νεολαία κι όλους τους συμμετέχοντες κι εύχεται ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ! Με Υγεία να ανταμώσουμε στο 31ο Πανελλήνιο Αντάμωμα των Βλάχων .   Δείτε Φωτογραφίες (photoSiotas)        

Διαβάστε περισσότερα: http://www.vlahoi.net/deltia-tipou-popsv/kopi-pitas-vlahon2015.html

Copyright © vlahoi.net

Πνευματικά και Σοφά Λόγια από τους Τρεις Ιεράρχες - Fjalë të urta nga tre Jerarkët (Arkondët)

ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ <<Θα πω για κάποιον ότι με αγαπάει, όχι μόνο όταν με επαινεί, αλλά και όταν με ελέγχει, για να με διορθώσει.>>  <<Πλούσιος δεν είναι εκείνος που έχει πολλά, αλλά εκείνος που δεν έχει ανάγκη από τίποτε.>> <<Μη θαυμάζεις τα σωματικά κάλλη, όταν λείπει η αρετή της ψυχής.>> <<Τα χρήματα είναι καλά όταν με αυτά βοηθάς τους φτωχούς συνανθρώπους σου.>> <<'Ενας και μόνο άνθρωπος με θεϊκή φωτιά στην καρδιά μπορεί να διορθώσει ολόκληρη πόλη.>> <<Τα παιδιά πρέπει να είναι ντροπαλά και φρόνιμα για να τους επαινούν οι συνανθρώποί τους και να τους αγαπά ο Θεός. Να ασκηθούν στην εγκράτεια, την οικονομία, τη φιλοστοργία, την εργατικότητα και την υπακοή στους νόμους και στους αρχηγούς της πολιτείας.>> ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ <<Το πιο γλυκό πράγμα και όνομα είναι η ειρήνη, που όλοι την επαινούν, μόνο λίγοι τη στηρίζουν.>> <<Τι να φοβηθείς σαν κλείσεις μέσα σου το Θεό;>> <<Πώς το καταλαβαίνετε, να έχετε εσείς περισσεύματα και ο άλλος να πεινά;>> <<Να τιμούμε τη μητέρα μας. Ο καθένας έχει την δική του μητέρα. Όλοι όμως έχουμε κοινή μητέρα την Πατρίδα και αυτήν πρέπει να τιμούμε ιδιαίτερα.>> <<Η παιδεία είναι το πρώτο από τα αγαθά τα οποία έχουμε. Από αυτήν έχουμε ωφεληθεί στην ευσέβεια και λατρεία του Θεού. Δεν πρέπει να περιφρονούμε την παιδεία αλλά πρέπει να θεωρούμε αμαθείς και αμόρφωτους εκείνους που έχουν αυτή την αντίληψη.>> <<Εφ΄ όσον είναι ακόμα καιρός ας επισκεφθούμε το Χριστό, ας τον υπηρετήσουμε, ας του δώσουμε τροφή, ας τον δεχθούμε στο σπίτι μας, ας τον τιμήσουμε. Κι όλα αυτά θα γίνουν στο πρόσωπο του κάθε συνανθρώπου μας που έχει ανάγκη.>>  Σοφά Λόγια από τον Άγιο Βασίλειο το Μέγα. Δεν γνωρίσαμε εμείς τον Θεό για τη δικαιοσύνη μας, αλλά ο Θεός μας γνώρισε διά μέσου της αγάπης του. Πρέπει να μην ξεχνάμε ότι είναι αναρίθμητες οι ευκαιρίες που μας δίνει ο Θεός για να τελειοποιηθούμε. Ο Θεός δίνει τη δύναμη που χρειάζεται στον άνθρωπο στους κόπους και τους αγώνες του για την αρετή. Από την μνήμη των παρελθόντων και από την πείρα των παρόντων διδασκόμαστε για το μέλλον. Όποιος γεύτηκε την γλυκύτητα του λόγου του Θεού και τον πρόδωσε, μοιάζει μ' εκείνον που άλλαξε το πολύτιμο διαμάντι μ' ένα χρωματιστό γυαλί. Μια έφοδος του ένθεου δεν μπορεί να φέρει κακό, αν εμείς έχουμε όπλο την πίστη. Η θεία βοήθεια από τη μια και η θέλησή μας από την άλλη φέρνουν την νίκη κατά του πονηρού. Ο Θεός δεν εξετάζει τον άνθρωπο μερικώς, αλλά συνολικώς, για να σου διδάξει την αμεροληψία. Η μολυσμένη ατμόσφαιρα και η κακία έχουν ένα κοινό σημείο: η μία μολύνει το σώμα και η άλλη την ψυχή. Διατήρησε αγνή την ψυχή σου σαν το πολυτιμότερο κεφάλαιο στη ζωή σου. Οι μέλισσες ούτε σε όλα τα άνθη πλησιάζουν ούτε προσπαθούν να τα σηκώσουν ολόκληρα, αλλά παίρνουν ότι τους είναι χρήσιμο και φεύγουν. Η ψυχή μας εξομοιώνεται με όσα σπουδάζει και πράττει και με όσα αισθάνεται, σύμφωνα με την κατεύθυνση που της δώσαμε. Όπως οι ληστές κρύβονται στα σκιερά μέρη για να ληστέψουν περαστικούς, έτσι και ο διάβολος κρύβεται στις απολαύσεις για να κυριεύσει την ψυχή μας. Η κακία μοιάζει πολύ με την ατμόσφαιρα που μολύνει, όταν έχει δηλητηριώδεις αναθυμιάσεις. Η πραγματική χαρά συμβαδίζει ουσιαστικά με την λύπη και τα δάκρυα. Ο Θεός δεν έχει πάντοτε ανάγκη υπενθυμίσεως για τις ανάγκες μας, αλλά της ειλικρινούς διαθέσεώς μας. Οι ημέρες της ζωής μας βιάζονται και δεν περιμένουν τον οκνηρό να διορθωθεί. Το κακό και η αμαρτία ξεκινούν από τη δική μας προαίρεση. Όταν ικανοποιείται η ανάγκη του φαγητού δεν πρέπει να λησμονείται η ευεργεσία του Θεού. Όπως οι βαφείς βάφουν με χρώματα ανεξίτηλα, έτσι ανεξίτηλο πρέπει να μείνει μέσα μας το καλό. Μην αφήνεις να διαμορφώνονται πονηρές ιδέες στο μυαλό σου τις ώρες της αναπαύσεως. Η αποβολή μιας συνήθειας είναι δύσκολο, αλλά όχι και ακατόρθωτο έργο. Τίποτε από τα γύρω μας δεν μένει αμετάβλητο, ούτε κι εμείς οι ίδιοι. Δεν πρέπει να επιδιώκουμε την θεραπεία του κακού με το κακό. Τα πράγματα του βίου αλλάζουν εύκολα δεσπότη, η αρετή μόνο είναι αναφαίρετο κτήμα. Δώσε πρώτη κληρονομιά στα παιδιά σου την αρετή και ύστερα μοίρασέ τους και την περιουσία σου. Η ψαλμωδία για τα παιδιά είναι άνεση και ευχαρίστηση, αλλά και αναφορά στον Θεό. Όπως η φύση παίρνει λαμπρό χρώμα από τον ακτινοβόλο ήλιο, έτσι και η ψυχή μας από τα διδάγματα των πατέρων. Να μην δίνεις άφθονο πλούτο στις ανέσεις σου αλλά στην ψυχή σου. . Όταν βλέπεις κάποιον να κλαίει για τα αμαρτήματά του, συμπάθησέ του και μιμήσου τον. Να αποφεύγουμε την αμαρτία καθώς και τα άλογα ζώα τη δηλητηριώδη τροφή. Να αποφεύγεις την αμαρτία, όπως το ελάφι το σχοινί και το πτηνό την παγίδα. Από όποιο πράγμα αμαρτάνουμε ευκολότερα πρέπει να προφυλασσόμαστε περισσότερο. Προσπάθησε να περισυλλέγεις τους ναυαγούς της αμαρτίας δείχνοντάς τους σανίδα σωτηρίας την ελπίδα του Θεού. Όταν μας περιτριγυρίζει η φωτιά του κακού ή τα λιοντάρια της αμαρτίας, να ελπίζουμε στο Θεό για τη σωτηρία μας. Να μην υπερπαχύνεις το σώμα σου, γιατί εξασθενείς την ψυχή σου. Παράβλεπε τη σάρκα που είναι φθαρτή και επιμελού της ψυχής που είναι αθάνατη. Ο Θεός μας σώζει από τους κινδύνους και όταν ακόμη χαθεί κάθε ελπίδα σωτηρίας. Η θλίψη είναι φυσικό φαινόμενο και η μετάνοια θαυμάσια πράξη. Όπως οι ιατρικές συμβουλές αποδεικνύονται ωφέλιμες όταν τηρούνται το ίδιο και οι πνευματικές. Από το πλήθος των ανομιών μας και η φύση ακόμα στενάζει και έφυγαν από τα φυσικά τους όρια οι περιοχές του χρόνου. Φύλαξε την πίστη σου προς τον Κύριο, όπως το κογχύλι το σώμα του από τον κίνδυνο. Όπως τα αρπακτικά πουλιά έγιναν τροφοδότες και φύλακες του Ηλιού, έτσι και οι ασθένειες μας τροφοδοτούν την ελπίδα της αιώνιας ζωής.

Shën Joan Gojarti -          Do të them për dikë se më do jo vetëm kur më lavdëron, por dhe kur më kontrollon për të më korrigjuar -          I pasur nuk është ai që ka shumë por ai që nuk ka nevojë për asgjë. -          Mos admiro bukuritë trupore, kur mungon virtyti i shpirtit -          Paratë janë të mira kur me ato ndihmon njerëzit e varfër pranë teje. -          Një njeri i vetëm me zjarr hyjnor, mund të korrigjojë të gjithë qytetin. -          Fëmijët duhet të kenë turp dhe të jenë të urtë që t’i lavdërojnë njerëzit e tjer dhe t’i dojë Zoti. Të stërviten në vetëpërmbajtje, në ekonomi, në dhembshuri, në punë dhe në bindje në ligjet dhe në udhëheqësit e shtetit. Shën Grigor Teologu. -          Gjëja më e ëmbël dhe emër është paqja, që të gjithë e lavdërojnë, por pak e mbështetin. -          Çfarë të kesh frikë pasi ke mbyllur brenda teje Zotin? -          Si e kuptoni, juve t’iu teprojë dhe tjetri të ketë uri? -          Të nderojmë nënën tonë. Secili ka nënën e tij. Por të gjithë kemi nënë Atdheun dhe këtë duhet ta nderojmë në veçanti. -          Arsimi është gjëja e parë nga të mirat që kemi. Nga kjo kemi përfituar në respekt dhe adhurimin e Zotit. Nuk duhet të anashkalojmë edukimin por duhet të konsiderojmë të pashkolluar dhe të paedukuar ata që kanë një opinion të tillë. -          Përderisa është akoma kemi kohë le të vizitojmë Krishtin, le t’i shërbejmë, le t’i japim ushqim, le ta pranojmë në shtëpinë tonë, le ta nderojmë. Dhe të gjitha këto të bëhen tek fytyra e çdo njeriu që kemi pranë dhe ka nevojë. Shën Vasili i Madh. -          Nuk e njohëm ne Zotin për shkak të drejtësisë sonë, por Zoti na njohu nëpërmjet dashurisë së tij. -          Duhet të mos harrojmë që janë të panumërta mundësit që na jep Zoti për t’u përsosur. -          Zoti jep fuqinë që duhet tek njeriu në mundimet dhe betejat e tij për virtytin. -          Nga kujtesa e të shkuarave dhe nga eksperienca e të tashmeve mësojmë për të ardhmen. -          Ai që shijoi ëmbëlsinë e fjalës së Zotit dhe e tradhëtoi, ngjason me atë që ndryshoi diamantin e çmuar me një xham me ngjyrë. -          Ndihma hyjnore nga një anë dhe vullneti ynë nga ana tjetër sjellin fitoren kundër dinakut. -          Zoti nuk e analizon njeriun pjesërisht por tërësisht, që të të mësojë paanshmërinë. -          Atmosfera e infektuar dhe ligësia kanë një pikë të përbashkët: njëra infekton trupin tjetra shpirtin. -          Ruaj të qashtër shpirtin tënd si kapitaln më të çmuar në jetën tënde. -          Bletët as në të gjitha lulet afrohen, as përpiqen që t’i ngrejnë të gjitha, por marrin atë që është e dobishme dhe largohen. -          Shpirti ynë bëhet i ngjashëm me ato sa studion, kryen dhe sa ndjen, sipas drejtimit që ne i dhamë. -          Ashtu si hajdutët fshihen në vendet me hije që të vjedhin kalimtarët, kështu dhe djalli fshehet në kënaqësitë, që të zotërojë shpirtin tonë. -          Ligësia ngjason shumë me atmosferën që infekton, kur ka gazra helmues. -          Gëzimi i vërtetë ecën në ensecë me hidhërimin dhe lotët. -          Zoti nuk ka gjithmonë nevojë për t’i kujtuar nevojat tona, por predispozitat tona të sinqerta. -          Ditët e jetës sonë nxitojnë dhe nuk presin dembelin të korrigjohet. -          E keqja dhe mëkati fillojnë nga predispozita tonë. -          Kur sodisfaksohet nevoja e ushqimit nuk duhet të harrohet e mira e Zotit. -           Ashtu si bojrat ngjyejnë me ngjyra të përhershme, kështu e përhershme duhet të mbete brenda nesh e mira. -          Mos lejo të krijohen ide dinake në mendjen tënde gjatë orëve të çlodhjes. -          Largimi i një zakoni është i vështirë por jo i paaritshëm. -          Asgjë rreth nesh nuk mbetet e pandryshueshme, as ne vetë. -          Nuk duhet të synojmë terapinë e së keqes me të keqe. -          Gjërat e jetës ndryshojnë lehtë pronar, vetëm virtyti është pronë e pandryshueshme. -          Jep trashëgimi të parë tek fëmijët e tu virtytin dhe më pas ndaju dhe pasurinë tënde. -          E psalura për fëmijët është rrehatllëk dhe kënaqësi por dhe rreferim tek Zoti. -          Ashtu si natyra merr ngjyra të ndritshme nga djelli rrezatues, kështu dhe shpirti ynë nga mësimet e etërve. -          Të mos i japësh pasuri pafund rehatit tënd por shpirtit. -          Kur shikon dikë të qajë për mëkatet e tij bashkëvuaj me të dhe imitoje. -          Ti shmangemi mëkatit si dhe kafshtë e egra ushqimit helmues. -          T’i shmangesh mëkatit si dreri litarit dhe zogu lakut. -          Nga gjëja që biem më lehtë në mëkat duhet të ruhemi më tepër. -          Përpiqu që të mbledhësh të mbytur të mëkatit duke iu treguar si mjet shpëtimi shpresën e Zotit. -          Kur na rrethon zjarri i së keqes ose luanët e mëkatit të shpresojmë tek Zoti për shpëtimin tonë. -          Të mos çosh në mbipeshë trupin tënd, sepse dobëson shpirtin tënd. -          Anashkaloni trupin që është i degradueshëm dhe kujdesu për shpirtin që është i pavdekshëm. Zoti na shpëton nga rreziqet dhe kur akoma ka humbur çdo shpresë shpëtimi. Hidhërimi është një fenomen natyral dhe pendimi një veprim i mrekullueshëm. Ashtu si këshillat mjekësore vërtetohen të dobishme kur ruhen e njejta gjë ndodh dhe me shpirtëroret. Nga shumica e shkeljeve tona dhe natyra rënkon dhe u larguan nga kufijtë natyralë zonat e kohës. Ruaj besimin tënd kundrejt Zotit si guacka trupin e saj nga rreziku. Si shpendët grabitqarë u bënë ushqyes dhe mbrojtësë së Djellit, kështu dhe sëmundjet tona ushqejnë shpresën e jetës së përjetëshme.

Η Ελληνική Πρεσβεία: Ιδού γιατί ακυρώθηκε η επίσκεψη του Τσίπρα στα Τίρανα - Ambasada greke: Ja pse u anullua vizita e Tsipras në Tiranë

Kishte zëra se ishte Edi Rama që anulloi vizitën e Aleksis Tsipras në Tiranë dhjetorin e kaluar me kërkesë të kancelares gjermane, Angela Merkel. Por ambasada greke në Tiranë, e cila kishte përgatitur të gjitha detajet e vizitës së Aleksis Tsipras në kryeqytetin shqiptrar dhjetorin e kaluar, konfirmoi për ResPublica se ishin zhvillimet politike në Greqi që ndryshuan axhendën e kreut të SYRYZA-s. E kontaktuar nga ResPublica zyra për shtyp e ambasadës greke në Tiranë sqaroi se gjithçka flitet për një ndërhyrje të zonjës Merkel është spekullim dhe se axhenda e kreut të SYRYZA-s u ndikua nga zhvillimet politike në Greqi që kishin të bënin me zgjedhjen e presidentit të vendit. Pak ditë më parë edhe kryeministri Rama në emisionin “Shqip” dha të njëjtat arsye për anullimin e vizitës së Cipras duke thënë se kreu i SYRYZA-s  spostoi ardhjen në Tiranës pas krizës politike për zgjedhjen e presidentit të Greqisë.

Υπήρχαν φήμες που ήθελαν τον Έντι Ράμα να έχει ακυρώσει την επίσκεψη του κ Αλέξη Τσίπρα στα Τίρανα κατά το Δεκέμβριο που μας  πέρασε, μετά από αίτημα της γερμανίδας καγκελάριου Άγγελα Μέρκελ. Αλλά η Ελληνική Πρεσβεία στα Τίρανα, οι οποία είχε προετοιμάσει όλες τις λεπτομέρειες της επίσκεψης του Αλέξη Τσίπρα στην Αλβανική πρωτεύουσα κατά το Δεκέμβριο, επιβεβαίωσε για την ResPublica πως οι πολιτικές εξελίξεις  στην Ελλάδα άλλαξαν την ατζέντα του  πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ. Μετά από επικοινωνία της παραπάνω εφημερίδας , το γραφείο τύπου της Πρεσβείας στα Τίρανα διευκρίνισε πως όλα όσα αναφέρονται γύρω από την παρέμβαση Μέρκελ είναι  εικασίες  και ότι η ατζέντα του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ επηρεάστηκε από  τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα που είχαν σχέση με τις εκλογές του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Στην «Ομόνοια» χωρούν όλοι οι Έλληνες μειονοτικοί!

➤  Γράφει ο ΝΙΚΟΣ Θ. ΥΦΑΝΤΗΣ

  Ο δεύτερος γύρος των εκλογών της βορειοηπειρωτικής οργάνωσης «Ομόνοια», που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στην πόλη των Αγίων Σαράντα, ανέδειξε νικητή τον κ. Λεωνίδα Παππά, πολιτικό μηχανικό του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, από το ηρωικό χωριό Αλύκο των Αγίων Σαράντα.

Οι εκλογές για την ανάδειξη της νέας ηγεσίας της «Ομόνοιας», όπως μας πληροφορούν, διεξήχθησαν σε κλίμα ήρεμο, χωρίς ακρότητες και διχασμούς, όπως αρμόζει σε πολιτισμένους και καλλιεργημένους ανθρώπους. Αναμετρήθηκαν οι: Λεωνίδας Παππάς και Βασίλης Κάγιος και ο μεν πρώτος υποψήφιος έλαβε 190 ψήφους και εξελέγη Πρόεδρος της «Ομόνοιας», ο δε δεύτερος έλαβε 170 ψήφους.

Μετά την εκλογή του ο νέος Πρόεδρος, που επαγγέλλεται την αλλαγή στην οργάνωση, απήυθυνε ενωτικό μήνυμα, τονίζοντας ότι η «Ομόνοια» είναι το «Κοινό σπίτι» όλων των Βορειοηπειρωτών, έχουν όλοι τη θέση τους στην οργάνωση και από κοινού, είπε, θα εργαστούμε για την αναδιάρθρωση, την ανασύνθεση και την αναβάθμισή της. Οι πληροφορίες για αλλαγή στην πορεία της «Ομόνοιας» και την άνθησή της «προς τα εμπρός» είναι ενθαρρυντικές  και ελπιδοφόρες.

Εκείνο που προέχει, στους δύσκολους καιρούς που περνούμε, είναι η νέα ηγεσία να αφήσει πίσω τις όποιες αντιπαραθέσεις και διχοστασίες και με πνεύμα σύμπνοιας, ομοψυχίας και ενότητας, να επιδιώξει να συσπειρώσει τον Βορειοηπειρωτικό κόσμο και, ανεξαρτήτως κοινωνικής προέλευσης, πολιτικής και ιδεολογικής τοποθέτησης, όλοι μαζί να αγωνιστούν για την επούλωση των πληγών και την επίλυση των ποικίλων προβλημάτων του μειονοτικού κόσμου.

Δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι. Όλοι να δώσουν τα χέρια και να εργαστούν για την αναδιάταξη και δραστηριοποίηση της «Ομόνοιας» και να ακολουθήσουν τον δρόμο της ευθύνης, του καθήκοντος και της αγάπης προς τους χειμαζόμενους Βορειοηπειρώτες.

Γράφαμε σε προηγούμενο σημείωμά μας ότι «η νέα ηγεσία να μείνει μακριά από φατριασμούς, μικροφιλοδοξίες και μικροκομματισμούς και να επιδιώξει η «Ομόνοια» να παραμείνει, πράγματι, ανεξάρτητη, ώστε να επιτύχει την πραγμάτωση των καταστατικών της σκοπών, για τους οποίους και ιδρύθηκε».

Είναι ανάγκη να πρυτανεύσει πνεύμα συνδιαλλαγής, ομοψυχίας και ενότητας, για να καταστεί η οργάνωση ουσιαστική κυψέλη, που θα συγκεντρώσει γύρω της όλα τα στοιχεία εκείνα, τα οποία αφιλοκερδώς θα προσφέρουν τις υπηρεσίες τους, με μόνον γνώμονα την ανάπτυξη του τόπου και την προστασία του κόσμου από κακοποιά και άλλα στοιχεία που υπονομεύουν και δολιεύονται την μειονότητα με κάθε τρόπο και ακόμη που μηχανεύονται την συρρίκνωση, διάλυση και καταστροφή της.

Θέλουμε να πιστεύουμε ότι ο νέος Πρόεδρός της, μορφωμένος και καλλιεργημένος άνθρωπος, με ανοιχτές τις κεραίες, θα εργαστεί για την πρόοδο και προκοπή του τόπου και θα καταβάλλει προσπάθειες να λειτουργήσει η «Ομόνοια» πραγματικά ανεξάρτητη, χωρίς  κομματικούς ή άλλους εναγκαλισμούς. Τα οποία ελληνικά κόμματα υπάρχουν ή εκείνα που, ίσως, θα ιδρυθούν να λειτουργήσουν σύμφωνα με τα καταστατικά τους, αφήνοντας την «Ομόνοια» έξω από κομματικές αντιπαλότητες και προσωπικές φιλοδοξίες. Με έναν λόγο, άλλη να είναι η λειτουργική και καταστατική κατεύθυνση της «Ομόνοιας» και άλλη των κομματικών σχηματισμών. 

Στην «Ομόνοια» χωράνε όλοι οι Έλληνες μειονοτικοί, ανεξαρτήτως πολιτικής ή ιδεολογικής τοποθέτησης, ενώ τα κόμματα έχουν τους οπαδούς ψηφοφόρους τους και, βέβαια, ανταγωνίζονται για την καθιέρωση και επικράτησή τους στον μειονοτικό χώρο. Επομένως, οι όποιοι ανταγωνισμοί ανήκουν στα κόμματα, ενώ η ανεξάρτητη «Ομόνοια» είναι πάνω και πέρα από κόμματα, συγκεντρώνει στους κόλπους της όλον τον βορειοηπειρωτικό κόσμο.

Έχουμε την γνώμη ότι είχε ωριμάσει ο χρόνος για αναθεώρηση και επανεξέταση της λειτουργίας της οργάνωσης, η οποία, από λόγους άγνωστους, είχε αδρανοποιηθεί και δεν εξέπεμπε εμπιστοσύνη και σεβασμό, απαραίτητα στοιχεία ενός ζωντανού οργανισμού. Έδινε εικόνα αποτυχίας στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, χωρίς να καταφέρει να προωθήσει αιτήματα που απαιτούσαν λύσεις.

Τον απελθόντα πρόεδρο, τον κ. Μπολάνο, δεν είχα την τύχη να τον γνωρίσω, αλλά από τη θητεία του ως Πρόεδρος της «Ομόνοιας» και από τις ενέργειές του, διεπίστωνε κανείς ότι πρόκειται για Βορειοηπειρώτη εγνωσμένων πατριωτικών αισθημάτων, σοβαρό, συνετό και αφιερωμένο στην κατοχύρωση των μειονοτικών δικαιωμάτων. Ίσως, η πολύχρονη παραμονή του στη θέση του Προέδρου ανέκοψε τις όποιες αγωνιστικές του προσπάθειες, και δημιουργήθηκε, άθελά του, κενό λειτουργίας της «Ομόνοιας».

Είμαστε βέβαιοι ότι ο κ. Μπολάνος με την πείρα του και την αγάπη για τον πολύπαθο τόπο του θα βοηθήσει την νέα ηγεσία στο δύσκολο έργο της, ώστε να επιτύχει για το καλό και μόνο των συμπατριωτών μας.

Η νέα ηγεσία σταθερά, χωρίς αποκλεισμούς και αμφιταλαντεύσεις  να προβάλει τα προβλήματα που ταλανίζουν τον τόπο, οικονομικά, πολιτιστικά, μειονοτικά, προς κάθε κατεύθυνση και προς την αλβανική και προς την ελληνική κυβέρνηση και να επιζητεί τη λύση τους.

Να το γράψουμε για πολλοστή φορά ότι η «Ομόνοια», απελευθερωμένη και ανεξάρτητη από τα κόμματα, μπορεί να επιτελέσει ουσιαστικό έργο και να ανακουφίσει το ελληνικό στοιχείο που βάλλεται από παντού...

Ο νέος αέρας που έπνευσε στην «Ομόνοια» ελπίζουμε ότι θα διώξει την αδράνεια, τον μικροκομματισμό και την πνιγηρή ατμόσφαιρα και θα αλλάξει η μοίρα των Βορειοηπειρωτών. Από καρδιάς ευχόμαστε κάθε επιτυχία στη νέα ηγεσία.
πρωινός λόγος 

Τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν - Ὁμιλία τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν (Ἑβρ. 13,7-16)

30 Ἰανουαρίου

Ὁμιλία τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης

π. Αυγουστίνου Καντιώτου

O BΡΑΧΟΣ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ

«Ἰησοῦς Χριστὸς χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας» (Ἑβρ. 13,8).

ΜΙΛΗΣΑΜΕ ἄλλοτε γιὰ τὸ βίο, τοὺς ἀγῶνες καὶ τὰ ἔργα τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν, ποὺ ἑορτάζουν σήμερα. Ἰδιαιτέρως κάναμε λόγο γιὰ τὴν ἐπίδρασι ποὺ ἤσκησαν οἱ μορφές τους στὴν ἑλληνικὴ παιδεία. Τώρα ἀφορμὴ γιὰ διδασκαλία θὰ μᾶς δώσῃ ἕνα ῥητὸ ἀπὸ τὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα ποὺ ἀκούσαμε. Τὸ ῥητὸ αὐτὸ λέει· «Ἰησοῦς Χριστὸς χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας» (Ἑβρ. 13,8)

Χθές, σήμερα, αὔριο. Σ’ αὐτὰ τὰ τρία διακρίνεται, ἀγαπητοί μου, ὁ χρόνος. Καὶ πόσο γρήγορα φεύγει ὁ χρόνος! Τὸ σήμερα γίνεται χθὲς καὶ τὸ αὔριο γίνεται σήμερα. Ὁ χρόνος μοιάζει σὰν τὸν ποταμό, ποὺ μέρα – νύχτα τρέχει. Τρέχει ὅλο τὸ χρόνο. Ἀλλὰ τὸ νερό του δὲν εἶνε τὸ ἴδιο. Ἐὰν κανεὶς μπῇ στὸ ποτάμι καὶ σταματήσῃ κάπου, τὸ νερό, ποὺ λούζει τὸ κορμί του, δὲν εἶνε τὸ ἴδιο. Τὸ νερὸ μιὰ στιγμὴ τὸν ἀγγίζει καὶ ἀμέσως φεύγει καὶ ἔρχεται ἄλλο νερό, καὶ αὐτὸ φεύγει καὶ ἔρχεται ἄλλο, καὶ οὕτω καθεξῆς. Καὶ ἔτσι, ἂν μείνῃ μιὰ ὥρα μέσα στὸ νερό, χιλιάδες φορὲς θὰ ἔχῃ ἀλλάξει τὸ νερό, ἐνῷ ὁ ποταμὸς φαίνεται ὅτι εἶνε ὁ ἴδιος. Αὐτὸ συμβαίνει καὶ μὲ τὸ χρόνο. Σὰν ἕνα ποτάμι τρέχει διαρκῶς. Τὸ ἕνα λεπτὸ διαδέχεται τὸ ἄλλο, ἡ ὥρα τὴν ὥρα, ἡ ἑβδομάδα τὴν ἑβδομάδα, ὁ μήνας τὸ μῆνα, τὸ ἔτος τὸ ἔτος· καὶ ἔτσι περνοῦν τὰ χρόνια, καὶ τὸ νήπιο γίνεται παιδί, τὸ παιδὶ νέος, ὁ νέος ἄντρας, ὁ ἄντρας γέρος ἀσπρομάλλης. Καὶ ἐνῷ ὅλα φεύγουν καὶ ἀλλάζουν, ὁ χρόνος συνεχίζει τὸ δρόμο του. Μέχρι πότε; Ὁ Θεὸς ξέρει.

Χθές, σήμερα, αὔριο! Τὸ χθὲς εἶνε τὸ παρελθόν, τὰ περασμένα χρόνια. Εἶνε τὸ ἔτος ποὺ πρὶν ἕνα μῆνα μᾶς ἀποχαιρέτισε. Χθὲς εἶνε τὸ περσινό, τὸ προπέρσινο ἔτος… Καὶ συνεχῶς πηγαίνοντας πρὸς τὰ πίσω φθάνουμε σὲ διάφορες χρονολογίες, ποὺ μερικὲς ἀπ᾿ αὐτὲς ἄφησαν στὴν καρδιά μας ζωηρὲς ἀναμνήσεις, εὐχάριστες ἢ δυσάρεστες. Ἔτσι φθάνουμε στὸ δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, σὲ μία ἱστορικὴ ἡμερομηνία, τὴν 28η Ὀκτωβρίου 1940, ὅταν ἡ μικρά μας πατρίδα εἶπε τὸ «ὄχι» καὶ ἀγωνίστηκε στὴ Βόρειο Ἤπειρο γιὰ τὴν ἐλευθερία. Προχωρώντας ἀκόμη φθάνουμε στὸ 1914, στὸν πρῶτο παγκόσμιο πόλεμο. Κατόπιν στὸ 1912, ὅταν οἱ ὀρθόδοξοι λαοὶ τῶν Βαλκανίων ἑνωμένοι νίκησαν τοὺς ὀθωμανοὺς καὶ ἐλευθέρωσαν τὰ μέρη τους ἀπὸ τὴ σκλαβιά. Ἐὰν προχωρήσουμε ἀκόμη πρὸς τὰ πίσω, θὰ βρεθοῦμε μπροστὰ σὲ ἄλλα γεγονότα, ὅπως εἶνε ἡ Ἑλληνικὴ Ἐπανάστασι τοῦ 1821, ἡ ἐμφάνισι τοῦ Ναπολέοντος, ἡ Γαλλικὴ Ἐπανάστασι, ἡ ἀνεξαρτησία τῆς Ἀμερικῆς, ἡ ἅλωσι τῆς Κω᾿σταντινουπόλεως καὶ τόσα ἄλλα, ποὺ ἀναφέρει ἡ ἱστορία. Πηγαίνοντας συνεχῶς πρὸς τὰ πίσω θὰ φθάσουμε στὸ 1 μετὰ Χριστόν. Στὸ χρόνο δηλαδὴ πού, μέσα στὸ βαθὺ σκοτάδι τοῦ ἀρχαίου κόσμου, ἀνέτειλε τὸ ἄστρο τῆς Βηθλεέμ, γεννήθηκε ὁ Χριστός, ὁ Σωτὴρ τοῦ κόσμου. Καὶ ἂν θελήσουμε νὰ συνεχίσουμε τὴν πορεία στὰ χρόνια πρὸ Χριστοῦ, θὰ συναντήσουμε ἄλλα γεγονότα καὶ πρόσωπα· θὰ δοῦμε ὅτι τριακόσια καὶ περισσότερα χρόνια μιὰ σημαία κυμάτιζε σ᾿ ὅλο τὸν κόσμο, ἡ σημαία τῆς Ῥωμαϊκῆς αὐτοκρατορίας. Θὰ δοῦμε ὅτι, πρὸ τῆς Ῥωμαϊκῆς, ἄλλη σημαία κυμάτιζε· ἡ σημαία τῆς αὐτοκρατορίας ποὺ ἵδρυσε ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος ὁ Μακεδών. Πρὸ τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου θὰ δοῦμε τὶς βασιλεῖες τῶν Περσῶν, τῶν Βαβυλωνίων, τῶν Αἰγυπτίων. Κι ὅσο πᾶμε πρὸς τὰ πίσω, θὰ συναντήσουμε τοὺς πιὸ ἀρχαίους λαοὺς τοῦ κόσμου. Θὰ συναντήσουμε τὸν πρῶτο ἄνθρωπο, τὸν Ἀδὰμ καὶ τὴν Εὔα. Σταματᾷ ἐκεῖ ὁ χρόνος; Ὄχι. Πρὸ τοῦ Ἀδὰμ καὶ τῆς Εὔας ἔγιναν ἄλλα γεγονότα, ὅπως εἶνε ἡ δημιουργία τῶν πλανητῶν, τοῦ ἡλίου, τῆς σελήνης καὶ τῶν δισεκατομμυρίων ἀστέρων. Μέσα στὸ χρόνο ἔγιναν ὅλα αὐτά. Πότε ἀκριβῶς δὲν ξέρουμε. Ἡ ἐπιστήμη δὲν μπορεῖ νὰ καθορίσῃ ἀκριβῶς τὴ χρονολογία. Ὅλα δὲ αὐτά, ποὺ συνέβησαν ἀπὸ τὸν περασμένο χρόνο μέχρι τὸν πιὸ ἀπομακρυσμένο ἀπὸ μᾶς χρόνο, ἀποτελοῦν τὸ χθές. Μὲ τὸ χθὲς ἀσχολεῖται ἡ ἱστορία.Ἀλλὰ δὲν εἶνε μόνο τὸ χθές. Εἶνε καὶ τὸ σήμερα. Τὸ τί συμβαίνει σήμερα τὸ μαθαίνει ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ τὶς ἐφημερίδες, τὰ ῥαδιόφωνα καὶ τὶς τηλεοράσεις. Μὲ τί δίψα οἱ ἄνθρωποι παρακολουθοῦν αὐτὰ ποὺ γίνονται σήμερα! Τὸ χθές, τὰ περασμένα, δὲν τοὺς ἐνδιαφέρουν. Ἀλλὰ πρέπει νὰ εἶνε βέβαιοι, ὅτι κ᾿ ἐκείνους ποὺ θὰ ζήσουν ὕστερα ἀπὸ 100 – 200 χρόνια δὲν θὰ τοὺς ἐνδιαφέρει τί κάνουν αὐτοὶ σήμερα. Λίγοι εἶνε αὐτοὶ ποὺ δὲν ἀπορροφῶνται ἀπὸ τὸ σήμερα, ἀλλὰ στρέφουν τὸ βλέμμα τους πρὸς τὸ παρελθὸν κι ἀνοίγουν τὴν ἱστορία καὶ διαβάζουν τί ἔκαναν οἱ ἄνθρωποι στὰ περασμένα χρόνια. Οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι τὸ μυαλό τους τὸ ἔχουν στὸ σήμερα. Σήμερα τί θὰ φᾶνε, τί θὰ πιοῦνε. Σήμερα τί θὰ δοῦνε στὸν κινηματογράφο καὶ στὴν τηλεόρασι. Σήμερα… Ὅλο τὸ σήμερα. Τὸ χθὲς τὸ ἔχουν ξεχάσει. Ἔχουν ξεχάσει οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ καὶ τὸν πατέρα ἢ τὴ μητέρα τους, ποὺ χθὲς μόλις πέθαναν. Δὲν πᾶνε ποτέ στὸν τάφο τους νὰ κάνουν ἕνα τρισάγιο, ν᾿ ἀφήσουν λίγα λουλούδια. Οἱ πεθαμένοι, λένε, μὲ τοὺς πεθαμένους καὶ οἱ ζωντανοὶ μὲ τοὺς ζωντανούς. Τὸ σήμερα τοὺς ἐνδιαφέρει. Οὔτε ἀπὸ ποῦ ἔρχονται οὔτε ποῦ πηγαίνουν ἐξετάζουν.Οἱ πιὸ πολλοὶ ζοῦν τὸ σήμερα. Ὄχι σὰν πνευματικοὶ ἄνθρωποι, ἀλλὰ σὰν ὑλισταὶ μὲ σύνθημα· «Φάγωμεν καὶ πίωμεν, αὔριον γὰρ ἀποθνῄσκομεν» (Ἠσ. 22,13· Α΄ Κορ. 15,32).Χθές, σήμερα, αὔριο! Ὑπάρχουν καὶ ἄλλοι ποὺ ἀφήνουν τὸ παρελθὸν καὶ τὸ παρόν, τὸ χθὲς καὶ τὸ σήμερα, καὶ στρέφονται μὲ ἀγωνία πρὸς τὸ αὔριο. Τί θὰ γίνῃ; Θὰ ἔχουμε εἰρήνη ἢ πόλεμο; Θὰ εἴμαστε καλὰ ἢ θὰ πέσουμε βαρειὰ ἄρρωστοι; Θὰ ζήσουμε μὲ εὐτυχία ἢ μὲ δυστυχία; Τί θὰ γίνουν τὰ παιδιά μας; … Ὅλο ἀνησυχίες εἶνε. Τὸ μέλλον τοὺς ἀπασχολεῖ. Καὶ ἔτσι βρίσκουν κατάλληλη τὴ στιγμὴ οἱ μάγοι καὶ οἱ μάγισσες, οἱ ἀστρολόγοι καὶ τώρα τελευταῖα τὰ μέντιουμ, γιὰ νὰ ποῦν στοὺς ἀνθρώπους αὐτοὺς τί θὰ συμβῇ στὸ μέλλον.Ἀλλὰ γιατί τὰ λέμε ὅλα αὐτά; Γιατί κάνουμε λόγο γιὰ τὰ περασμένα; Γιατί μιλᾶμε γιὰ τὸ σήμερα καὶ γιὰ τὸ αὔριο; Γιατί, ὅπως επαμε, μᾶς δίνει ἀφορμὴ ὁ ἀπόστολος ποὺ διαβάζεται σήμερα, ἑορτὴ τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν. Ὁ ἀπόστολος μᾶς μιλάει γιὰ ΕΝΑΝ, ποὺ καὶ χθὲς ὑπῆρχε, καὶ σήμερα ὑπάρχει, καὶ αὔριο θὰ ὑπάρχῃ, καὶ θὰ ὑπάρχῃ αἰώνια. Οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι, τὰ δισεκατομμύρια τῶν ἀνθρώπων, ἄλλοι ἀπὸ αὐτοὺς ἔζησαν χθές, δηλαδὴ στὸ παρελθόν. Μερικοὶ ἀπ᾿ αὐτοὺς δοξάστηκαν, ἀλλὰ ἔπειτα κι αὐτοὶ ἔσβησαν, πέθαναν, λησμονήθηκαν. Ἄλλοι πάλι ζοῦμε σήμερα, ἀλλὰ αὔριο δὲν θὰ ζοῦμε. Ἕνας τάφος μᾶς περιμένει. Ἄλλοι τέλος εἶνε ἀκόμη ἀγέννητοι. Θὰ γεννηθοῦν αὔριο, δηλαδὴ στὸ μέλλον, καὶ θὰ ζήσουν ὡρισμένα χρόνια, γιὰ νὰ πεθάνουν κι αὐτοὶ καὶ νὰ γίνουν χθές.

* * *

Ὦ ἀδελφοί μου! Μέσα σ᾿ αὐτὸ τὸ ἀδιάκοπο ῥεῦμα τοῦ χρόνου, ποὺ κυλάει καὶ παρασύρει τοὺς ἀνθρώπους σὰν τὰ κιτρινισμένα φύλλα ποὺ πέφτουν τὸ φθινόπωρο ἀπὸ τὰ δέντρα, μέσα σ᾿ αὐτὸ τὸ κανάλι τοῦ χρόνου, ΕΝΑΣ παραμένει. Μένει σὰν τὸ βράχο ποὺ χτυπιέται ἀπ᾿ ὅλες τὶς μεριές, ἀπ᾿ ὅλα τὰ κύματα, ἀλλ᾿ αὐτὸς μένει ἀκλόνητος αἰῶνες αἰώνων. Ὁ χρόνος, ποὺ οἱ ἀρχαῖοι πρόγονοί μας τὸν ὠνόμασαν πανδαμάτορα, γιατὶ τὰ πάντα νικᾷ καὶ καταστρέφει, ὁ χρόνος δὲν μπορεῖ νὰ κάνῃ τίποτα σ᾿ αὐτόν. Χθὲς καὶ σήμερα καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας εἶνε ὁ ἴδιος. Καὶ αὐτὸς εἶνε ὁ Ἰησοῦς Χριστός.

Ἄνθρωποι, πέσετε καὶ προσκυνῆστε τον! Εἶνε ὁ Θεός μας. Στὸ Χριστὸ πίστευαν οἱ πατέρες μας. Στὸ Χριστὸ πίστευαν οἱ Τρεῖς Ἱεράρχαι, οἱ μεγάλοι αὐτοὶ πατέρες τῆς Ἐκκλησίας τοὺς ὁποίους τιμοῦμε σήμερα, καὶ τὸ Χριστὸ κήρυξαν μὲ ὅλη τὴ δύναμί τους καὶ ἔφεραν στὴ θεογνωσία τὸν κόσμο. Καὶ σήμερα, ποὺ εἶνε ἡ ἑορτή τους, οἱ Τρεῖς Ἱεράρχαι μᾶς φωνάζουν· Πιστεύετε στὸ Χριστό!Στὸ Χριστὸ πιστεύουμε κ᾿ ἐμεῖς σήμερα. Στὸ Χριστὸ θὰ πιστέψουν αὔριο καὶ οἱ νέες γενεὲς ποὺ θ᾿ ἀκολουθήσουν.Ὁ Χριστὸς εἶνε ὁ βράχος τῶν αἰώνων. Ὅποιος πιστεύει στὸ Χριστὸ μὲ ὅλη του τὴν καρδιά, εἶνε σὰ᾿ νὰ ἔχῃ τὸ σπίτι του χτισμένο πάνω στὸ βράχο. Ἂς πέσουν πάνω του ὅλα τὰ ποτάμια. Ἂς ὁρμήσουν πάνω του ὅλα τὰ κύματα. Ἂς τὸν πολεμήσουν ὅλοι οἱ δαίμονες. Ὁ ἄνθρωπος ποὺ πιστεύει στὸ Χριστὸ εἶνε ἀσφαλής. Ὁ Χριστὸς «χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας» (Ἑβρ. 13,8).

† ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

Ὁμιλία ληφθεῖσα ἀπὸ τὴν Α΄ ἔκδοσι τοῦ βιβλίου Ἀπόστολος (Ἀθῆναι 1973). Μικρὰ συμπλήρωσις 30-1-2003.