Με την Ελλάδα εγώ ξυπνάω και κοιμάμαι!

Ενδιαφέρουσα ανακοίνωση για τους συγγενείς των πεσόντων 1940-41

Ανοιξε ο δρόμος και άρχισε η διαδικασία ενημέρωσης συγγενών πεσόντων για τη λήψη γενετικού υλικού προκειμένου να ταυτοποιηθούν οι πεσόντες 1940-41 που έπεσαν στο Αλβανικό μέτωπο.

Σύμφωνα με το Γενικό Επιτελείο Στρατού και το 401 ΓΣΝΑ/Κέντρο Μοριακής Βιολογίας οι συγγενείς των πεσόντων που επιθυμούν να αναγνωρίσουν μέσω ανάλυσης DNA τα λείψανα πεσόντων συγγενών τους θα πρέπει να προσέλθουν (μετά από τηλεφωνική προσυνεννόηση)  στο 401 ΓΣΝΑ (οδός Παν.Κανελλοπούλου 1 Αθήνα) στο κέντρο Μοριακής Βιολογίας (αρμόδιος ο διευθυντής του κέντρου ιατρός Παναγιώτης Μενούνος τηλ.210 7494749) για να γίνει η λήψη γενετικού υλικού.

Ετσι θα δημιουργηθεί η βάση δεδομένων και το υλικό αυτό θα χρησιμοποιηθεί για την αναγνώριση της ταυτότητας λειψάνων πεσόντων που έχουν περισυλλεγεί ή θα περισυλλεγούν αργότερα.

Για τους συγγενείς των πεσόντων που κατοικούν σε άλλα μέρη εκτός του νομού Αττικής η αιμοληψία μπορεί να γίνει σε στρατιωτικούς ή αν δεν υπάρχουν σε κρατικούς υγειονομικούς σταθμούς,

Στη συνέχεια το υλικό αυτό πρέπει να αποσταλεί στο 401 ΓΣΝΑ/Κέντρο Μοριακής Βιολογίας.

Σημειώνεται ότι στην όλη διαδικασία λήψης γενετικού υλικού δεν υπάρχει καμία οικονομική επιβάρυνση για τους συγγενείς.

Διευκρινίζεται επίσης ότι η λήψη αίματος μπορεί να γίνει από τους παρακάτω συγγενείς:

 Για περισσότερες πληροφορίες στο διευθυντή του κέντρου Μοριακής Βιολογίας στο 401 ΓΣΝΑ ιατρό κ.Παναγιώτη Μενούνο, τηλ. 210 7494749 τις εργάσιμες ημέρες και ώρες.

Ετοίμασε ο Ε Α Κ

Το πρόγραμμα του Ελληνικού Προξενείου Κορυτσάς για την εορτή της 25 Μαρτίου! - Programi i Konsullatës Greke në Korçë me rastin e festës kombëtare të 25 Marsit!

Ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στην Κορυτσά

Ιωάννης Πεδιώτης

σας προσκαλεί

στις εκδηλώσεις για τον εορτασμό της  Εθνικής Επετείου

που θα πραγματοποιηθούν την Κυριακή 22 Μαρτίου 2015

_____________________________________________________________________

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Κυριακή 22 Μαρτίου 2015

                       10:00   Δοξολογία στην Παλαιά Μητρόπολη Κορυτσάς

           11:00              Σχολική εορτή του Εκπαιδευτηρίου «ΟΜΗΡΟΣ»  

                                  

                       13:30              Δεξίωση στο Ξενοδοχείο «Life Gallery»

                                              

Konsulli i Pergjithshem i Greqise ne Korce

Ioannis Pediotis

ju fton

ne aktivitetet per festimin e Pervjetorit te Dites Kombetare

te cilat do te zhvillohen te Diele 22 Mars 2015

_____________________________________________________________________

PROGRAMI

E Diele 22 Mars 2015

                       10:00   Dhoksologji ne Mitropoline e Vjeter te Korces

           11:00              Feste shkollore e Kolegjit «OMIROS»  

                                  

                       13:30              Pritje ne Hotelin «Life Gallery»

ΒΙΝΤΕΟ: Ετσι ήταν η αρχαία Αθήνα! Η απεικόνιση που συγκινεί και συναρπάζει! - Video: Kështu ishte Athina në Lashtësi shijoheni!

Ιάκωβος - Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ: 50 χρόνια από την ιστορική πορεία - Orthodhoksia në krah të Martin Luther King në luftë kundër racizmit!

Όταν οι υπόλοιπες εκκλησίες θεωρούσαν τους μαύρους κατώτερους ο επικεφαλής της ορθόδοξης εκκλησίας στην Αμερική έγραφε ιστορία στους δρόμους της Αλαμπάμα Από την Μαργαρίτα Πουρνάρα Ο Τζορτζ Πελεκάνος ο διάσημος Ελληνοαμερικανός συγγραφέας, μιλά συχνά για την ιδιαίτερη σχέση ανάμεσα στους Αφροαμερικάνους και τους Έλληνες μετανάστες στις ΗΠΑ. Οχι μόνον δεν υπήρχε αντιπαλότητα ή ρατσισμός αλλά πολύ συχνά, οι συμπατριώτες μας είχαν πέσει θύματα ρατσισμού από την Κου Κλουξ Κλαν σε πολιτείες του Νότου και αντιλαμβάνονταν στο πετσί τους τι θα πει να σε μισούν λόγω εθνικότητας ή χρώματος. Με έναν τρόπο που δεν μπορούμε να φανταστούμε ίσως σήμερα, καθώς έχουν αλλάξει τα πράγματα, οι δύο εθνοτικές ομάδες συμπορεύτηκαν και αλληλουποστηρίχθηκαν καθώς είχαν να αντιμετωπίσουν κοινούς εχθρούς. Αναμφισβήτητα, η πιο χρυσή σελίδα των Ελλήνων στο θέμα της υπεράσπισης των πολιτικών δικαιωμάτων της αφροαμερικανικής κοινότητας, ήταν η τολμηρή απόφαση του Αρχιεπισκόπου Ιάκωβου να βαδίσει στο πλευρό του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ στις 15 Μαρτίου του 1965 στην πόλη Σέλμα της Αλαμπάμα. Η πορεία έμεινε στην ιστορία, έγινε εξώφυλλο στο περιοδικό Life και τον τοποθέτησε στην εμπροσθοφυλακή ενός αγώνα, που όχι μόνον δικαιώθηκε αλλά απετέλεσε τον θεμέλιο λίθο για την συνολική κοινωνική και πολιτική αναβάθμιση των Ελληνοαμερικανών. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στην ίδια πορεία που έκανε πριν από λίγες ημέρες ο πρόεδρος Ομπάμα είχε δίπλα του τον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο και του απηύθηνε ιδιαίτερες ευχαριστίες. Αν κάτι άλλαξε την εικόνα μας στις ΗΠΑ προς το καλύτερο ήταν ο παθιασμένος αγώνας της αντίστασης κατά των Ναζί το 1940 - 41, η εμφάνιση του Ιάκωβου στην Αλαμπάμα και η επιτυχημένη προσπάθεια συστράτευσης εναντίον της Τουρκίας μετά τα γεγονότα στην Κύπρο. Μαζί με την τεράστια πρόοδο, την άνοδο του μορφωτικού και οικονομικού επιπέδου, μετέτρεψαν τους Ελληνοαμερικάνους, σε μια από τις πλέον σεβαστές κοινότητες στην συγχρονη Αμερική Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, εξετάζοντας όχι μόνον την συγκυρία που έκανε την πρωτοβουλία του ιεράρχη να δείχνει σήμερα μια από τις ευφυέστερες πολιτικές κινήσεις αλλά και τους δύο πρωταγωνιστές. Η δεκαετία του ’60 ήταν μια από τις πλέον έντονες περιόδους της σύγχρονης ιστορίας των ΗΠΑ, με γεγονότα όπως η δολοφονία του Κένεντι αλλά τον πόλεμο στον Βιετνάμ καθώς και η δολοφονία του ίδιου του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Οι φυλετικές εντάσεις και η διεκδίκηση της ισότητας από τους έγχρωμους είχαν πάρει τεράστιες διαστάσεις με τον Κινγκ να διοργανώνει μεγάλο αριθμό ειρηνικών διαδηλώσεων στον Αμερικανικό Νότο αλλά και την μεγαλειώδη πορεία στην Ουάσινγκτον, στην οποία εκφώνησε τον γνωστό λόγο «I have a dream». Oσο η κοινότητα των μαύρων διεκδικούσε την ισοπολιτεία, τόσο μια σειρά δυνάμεων αντιστεκόταν με λεκτική και σωματική βία. Μια από τις εστίες των επεισοδίων ήταν η Αλαμπάμα, με τεράστιο ποσοστό έγχρωμου πληθυσμού. Στις 7 Μαρτίου του 1965 αστυνομικοί είχαν ξυλοκοπήσει διαδηλωτές στην Σέλμα σε μια πορεία που έμεινε γνωστή ως Ματωμένη Κυριακή, σε μια απόπειρα του ηγέτη των μαύρων να προωθήσει το θέμα της ψήφου των Αφρομερικανών. Ο Λούθερ Κινγκ που ήταν πάστορας κάλεσε τους εκπροσώπους άλλων θρησκευτικών δογμάτων να του συμπαρασταθούν και να βαδίσουν μαζί. Ο Ιάκωβος ανταποκρίθηκε αμέσως και έσπευσε να βρεθεί στην πρώτη γραμμή παρά τον τεράστιο κίνδυνο να πέσει θύμα επίθεσης είτε αστυνομικών είτε ρατσιστών. Μετά την συμμετοχή του δέχθηκε απειλές αλλά δεν κάμφθηκε: «Κάθε χριστιανός πρέπει να καταφερθεί με αγανάκτηση κατά όλων των ειδών των διώξεων. Αυτό είναι που με έκανε να πάω με τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ στην Σέλμα. Όλοι φέρουμε ευθύνη, και πρέπει να συνεχίσουμε να εκφράζουμε την αντίθεσή μας» είχε δηλώσει . Μάλιστα δύο ημέρες μετά την εμφάνισή του ένας λευκός ιερέας ο Τζέιμος Ριμπ, έχασε την ζωή του στην Σέλμα, επειδή ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου από λευκούς άνδρες. Ο Michael Shikany, ο οποίος υποδύθηκε τον Ιάκωβο στην ταινία «Selma», το 2014, είπε ότι «με τα επιβλητικά του ράσα που φορούσε, το παρουσιαστικό του και τον υψηλό βαθμό στην ιεραρχία της Εκκλησίας, θα ήταν αδύνατο να του επιτεθούν οι αστυνομικοί στον ίδιον ή τους διαμαρτυρόμενους εκείνη την ημέρα. Ομως ο Ιάκωβος  δεν το γνώριζε αυτό, έδειξε ακατάβλητο θάρρος που ήταν εκεί». Η αλήθεια είναι ότι ο αρχιεπίσκοπος που έγινε αντιπαθής στην Ελλάδα καθώς κατηγορήθηκε για την ανοχή του στην Χούντα, διέθετε οξύνοια. Η παρουσία του στην Αλαμπάμα διαμόρφωσε τους συσχετισμούς εκείνη την ημέρα. Ο απόηχος της απόφασης αυτής ενίσχυσε την θέση των Ελληνοαμερικανών, κάνοντάς τους υπερήφανους για τον ηγέτη τους. Σίγουρα, δεν ήταν ένας τυχαίος άνθρωπος. Τις δεκαετίες που έμεινε σε αυτήν την θέση, η πόρτα του λευκού Οίκου ήταν πάντοτε ανοιχτή και όλοι οι πρόεδροι αναφερόνταν με σεβασμό στο όνομά του. Εργάστηκε για την μόρφωση και την κοινωνική άνοδο αλλά κυρίως την συσπείρωση των οικονομικά ισχυρών Ελληνοαμερικανών με την οργάνωση Leadership 100. Για πολλούς Ελληνες, ο Ιάκωβος παραμένει μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα. Για τους Ελληνοαμερικανούς αλλά και για τους Αφροαμερικανούς παραμένει μια εμβληματική φυσιογνωμία που είχε το θάρρος του πρωτοπόρου και γνώριζε καλά την τέχνη της διπλωματίας. Το μεγαλύτερό του επίτευγμα ήταν ότι κατάφερε να διαχωρίσει την θέση της ορθοδοξίας από τις υπόλοιπες εκκλησίες, που έβλεπαν τους έγχρωμους ως κατώτερους. To μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Αμερικής Δημήτριου με αφορμή την 50η επέτειο

Kur Kishat e tjera i konsideronin zezakët si krijesa më të ulta udhëheqësi i kishës orthodhokse në Amerikë shkruante histori në rrugët e Alabamës Nga Margarita Purnara. Xhorxh Pelekanos shkrimtari i madh grekoamerikan, flet shpesh për marrdhënien e veçantë ndërmjet afroamerikanëve dhe emigrantëve Grekë në USA. Jo vetëm që nuk kishte armiqësi apo racizëm por shpesh, bashkëatdhetarët tanë, kishin rrënë viktima të racizmit nga Ku Klaks Kalan në shtete të Jugut dhe e ndjenin në lëkurën e tyre se çdo të thotë të të urrejnë për shkak të kombësisë apo ngjyrës. Në një mënyrë që nuk mund ta imagjinojmë ndoshta sot, pasi kanë ndryshuar gjërat, dy grupet etnike udhëtuan së bashku dhe u mbështetën tek njëra-tjetra pasi kishin përballuar armiq të përbashkët . Pa diskutim, faqja më e artë e Helenëve mbi çështjen e mbrojtjes së të drejtave të komunitetit afroamerikan, ishte vendimi i guximshëm i Kryepiskopi Jakov të ecë krah Martin Luther King në 15 Mars të 1965 në qytetin Selma të Alabamës. Kjo demostratë mbeti në histori, u bë faqe e parë e revistës Life dhe e vendosi në front të një beteje, që jo vetëm u vërtetua e drejtë por dhe u bë guri themeltar  për përmirësimin  total shoqëror  dhe  politik të Grekoamerikanëve. Nuk është aspak e rastësishme se në vetë  demostratën që bëri para pak ditësh presidenti Obama kishte pranë tij Kryepiskopin Dhimitër dhe iu drejtua me fjalë të zjarrta falenderuese. Nëse diçka ndryshoi imazhin tonë në USA për më mirë ishte beteja e apasionuar e rrezistencës kundër nazizmit më 1940-1941, shfaqja e Jakovit në Alabama dhe përpjekja e sukseshme e krjimit të një fronti kundër Turqisë gjatë ngjarjeve me Qipron. Bashkë me përparimin e stërmadh, ngritjen e nivelit të edukimit por dhe të nivelit shoqëror, i kthyen Grekoamerikanët në një prej komuniteteve më të respektuara në Amerikën moderne. Le t’i marrim gjërat me radhë, duke analizuar jo vetëm koinçidencën që bëri këtë iniciativë të ierarkut të ngjasojë sot si një prej lëvizjeve më inteligjente politike por dhe dy protagonistët. Dhjetëvjeçari i 60’ ishte një prej periudhave më intesive të historisë moderne amerikane, me ndodhi si vrasja e Kenedit por dhe lufta në Vietnam, si dhe vrasja e Martin Luther King. Tensionet racore nga njerëzit me ngjyrë kishin marrë dimesione të mëdha me Kingun në organizimin e shumë prej demostratave paqësore në Jugun Amerikan por dhe në demostratën madhështore në Uashington, në të cilën mbajti dhe fjalën e tij të njohur me titull “I Have a Dream”. Sa më tepër komuniteti i njerëzve me ngjyrë kërkonte barazinë qytetare kaq më tepër një numër fuqish rrezistonte me dhunë fizike dhe lektike. Një prej vatrave të përplasjeve ishte Alabama, me një numër të madh të popullatës me ngjyrë. Më 7 Mars të 1965 policë kishin rrahur demostrues në Selma në një demostratë që mbeti e njohur si e Djela e Përgjakur, në një përpjekje të udhëheqësve të njerëzve me ngjyrë që t’i jepte shtytje temës së votimit të Afroamerikanëve. Luther Kingu që ishte pastor, thirri përfaqësuesit e dogmave të tjera që ta mbështetin dhe të ecin së bashku. Jakovi u përgjigj menjëherë dhe nxitoi që të gjendej në vijën e parë mgjth rrezikun e madh që kishte për të mbetur viktimë e sulmit të policëve ose të racistëve. Pas pjesmarrjes  e kërcënuan por nuk u përkul: “Çdo i krishter duhet t’ia dalë të përballet me zell kundër të gjitha llojeve të përndjekjeve dhe dëbimeve. Kjo është ajo që më bëri që të shkoj me Martin Luther King në Selma. Të gjithë mbajmë përgjegjësi dhe duhet të vazhdojmë të shprehim kundërshtimin tonë” kishte deklaruar. Bile dy ditë pas shfaqjes së tij një klerik i bardhë Xheims Rib, humbi jetën në Selma sepse u rrah deri në vdekje nga burra të bardhë. Michael Shikany, i cili kishte si rol Jakovin në filmin “Selma” të 2014, tha se “me rason e tij imponuese që kishte veshur, paraqitja e tij dhe grada e tij e lartë në ierarkinë e Kishës do të ishte e pamundur që ta sulmonin policët atë apo vetë demostruesit gjatë asaj dite. Por Jakovi nuk e dinte këtë, tregoi kurajo, guxim të pathyeshëm që ishte atje”. E vërteta është që kryepiskopi që ishte antipatik në Greqi pasi u akuzua për tolerancën e tij ndaj Juntës, kishte zgjuarsi. Prezenca e tij në Alabama krijoi marrdhëniet atë ditë. Jehona e këtij vendimi përforconte pozitën e Grekoamerikanëve, duke i bërë ata krenarë për udhëheqësin e tyre. Me siguri, nuk ishte një person i rastësishëm. Dhjetëvejeçarët që ishte në këtë pozitë, dera e Shtëpisë së Bardhë ishte gjithmonë e hapur dhe të gjithë presidentët i rreferoheshin me respekt emrit të tij. Punoi për edukimin dhe ngritjen shoqërore por kryesisht përqëndrimin e grekoamerikanëve të fuqishëm ekonomikisht por dhe për afroamerikanët mbetet një personalitet simbolik që kishte kurajon e përparimtarit dhe dinte shumë mirë artin e dipllomcisë. Arritja e tij më e madhe ishte që ja doli mbanë të ndante pozicionin e orthodhoksisë nga kishat e tjera, që i shihnin njerëzit me ngjyrë si më të ulët. Mesazhi i Kryepiskopit Dhimitër me rastin e këtij 50 Vjetori. Përkthimi na u dërgua  me email. Përktheu Ali Korçari  na kërkoi të shënojmë se: Pres vërejtje për përkthimin nga të (pa) aftët që kanë poste shumë lart në Kryepiskopatë dhe janë gjithë ditës para facebook që të korrigjojnë të tjerët që punojnë falas dhe me dashuri për Kishën.

O Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ για την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως

Τι λέει το Κοράνι για τους Έλληνες; -Çfarë thotë Kurani për Grekët.

Τι λέει το Κοράνι για τους Έλληνες;  «Οι Έλληνες [πάντα] θα...νικούν. Είναι θέλημα του Αλλάχ» [Surah ΧΧΧ, 1-5] (Φυσικά, με το ισχυρότερο όπλο στον κόσμο: τον πολιτισμό τους! Τα κανόνια σκουριάζουν. Ο πολιτισμός όμως διαιωνίζεται.) Λίγοι γνωρίζουν ότι η ιερή λέξη «Κοράνιο» είναι ελληνικότατη και μάλιστα ομηρική*. Προέρχεται από το ιερό ελληνικό ρήμα «κορέω», που σημαίνει σπέρνω -τον Λόγο του Θεού!- και κατ' επέκταση «σαρώνω». Το ρήμα «κορέω» εκφράζει και την ιερή πράξη της δημιουργίας: όταν ο πατέρας μας «εκόρευσε», δηλαδή έσπειρε τον σπόρο του στην κόρη-μάνα μας και έπλασαν εμάς! Σήμερα το ρήμα είναι γνωστό ως: «δια-κορεύω», από το κόρη: δια-κορεύω<κόρη. Δηλαδή η πιο δημιουργική πράξη στον κόσμο! Στο «Κοράνιο» (η λέξη είναι ΔΑΝΕΙΟ των Αράβων, Περσών και Τούρκων από το ελληνικό-ομηρικό: κορέω). Το «Κοράνιο» έχει 114 «Κεφάλαια» (η αντίστοιχη «Αραβική» λέξη: «Surah» είναι και αυτή ελληνική, από το «Σειρά»). Αλλά και η λέξη «Αλλάχ» είναι από το ελληνικότατο «άλιος», που είναι η πρωτο-ελληνική λέξη ήλιος: Ο πρώτος πρώτος Θεός του πρωτο-Ελληνα Πελασγού ήταν, όχι ο Δίας, όχι ο Κρόνος, αλλά ο Ηλιος! Που χαρίζει το φως και τη ζωή στους Ανθρώπους: άλιος**ήλιος**Ελλάς (=το Φως)**Hellas**(Η=Χ) Αλλάχ... Και το όνομα «Μωάμεθ» είναι δάνειο από το ελληνικότατο «μεγάθυμος» = ον με πλούσιο κόσμο ψυχής. Καθηγητής Πάντειου Πανεπιστημίου Σταύρος Θεοφανίδης (Αποσπάσματα από το Βιβλίο του « Τα Αγγλικά Είναι Ελληνική Διάλεκτος » (English is a Hellenic Dialect) πηγή athensmagazine

Çfarë thotë Kurani për Grekët? “Grekët (gjithmonë) do të fitojnë. Është vullnet i Allahut” ( Surah XXX, 1-5) (Natyrisht, me armën e botës: kulturën e tyre! Gjylet ndryshken. Por kultura jeton përjetësish.) Shumë pak e dinë që fjala “Kuran-Koranio(greqisht)” është një fjalë greke e periudhës homerike*. Vjen nga folja greke e shenjtë “koreo”, që do të thotë mbjell – Fjalën e Zotit!- dhe si rrjedhim “Sarono-skanoj”. Folja “Koreo” shpreh dhe veprimin e shenjtë të krijimit. Kur ati ynë “ekorevse” dmth mbolli farën e tij në bija-mama dhe na krijuan ne! Sot folja është e njohur me termin “diakorev” nga bija: diakorevo<bijë. Dmth veprimi më krijues në botë! Në “Kurani” (fjala është huazim i arabëve, persëve dhe turqve nga greko-homerikëve: koreo). Kurani ka 114 “kapituj” (fjala respektive në “Arabisht”  për kapituj: “Surah” është gjithashtu greke nga fjala “Sira= Rresht”. Por dhe fjala “Allah” është nga fjala greke “Alios” që në greqishten e parë ILIOS= Djell: Perëndia e parë e helenëve të hershëm Pelasgë është, jo Dhias=Zeus, jo Kronos=Saturn por ILIOS=Djell! Ai që fal dritën dhe jetën tek Njerëzit. Alios**Ilios**HELAS (drita) **Hellas** (H=X= H(shq)  )(H)Allah... Por dhe emri “MOAMETH=Muhamed” është huazim nga fjala greke “Megathimos=ZemërimMadhi” = krijesë me botë të pasur shpirtërore. Pedagog i Universitetit Pandio: Stavros Theofanidhis (Shkëputur nga Libri i tij “Anglishtja është një Dialekt Helen”. Athens Magazinë. Përktheu Pedagog i Universitetit në Thessaloniki .

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΣΕΒΑΣΜΟ ΣΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ! - TË PAKTËN, KINI RESPEKT PËR TË VËRTETËN!

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΣΕΒΑΣΜΟ ΣΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ! Προς την Σύνταξη της εφημερίδας Dita     Η εφημερίδα σας και πάλι αιφνιδίασε τους Ορθοδόξους Αλβανούς με την επίθεση κατά της Ορθοδόξου Εκκλησίας και την έμμεση υπονόμευση της θρησκευτικής αρμονίας. Στο φύλλο της 23ης Φεβρουαρίου 2015 ο κ. Μπεντρί Ισλάμι παίρνοντας αφορμή από μια σύντομη δήλωση σε συνέντευξη του αντιπροέδρου της Βουλής κ. Ντούλε δημοσίευσε ένα μακρύ άρθρο, δήθεν «ανάλυση», με τίτλο «TerivrasimpapaKristoNegovanin» (Να ξανασκοτώσουμε τον παπά Χρήστο Νεγκοβάνι). Αυτό είναι γεμάτο με ανυπόστατες και ανιστόρητες συσχετίσεις.Εξάλλου στις 28 Φεβρουαρίου δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα σας ένα άλλο κείμενο με τίτλο “Na “mjafton” nje shën kozma”  του prof. Skender Gjoni με νεφελώδεις επιθέσεις κατά του Αρχιεπισκόπου μας, εμπαθείς χαρακτηρισμούς κατά πολιτικών προσώπων και γενικώς γεμάτο ανθελληνικό μένος, ευφάνταστες κινδυνολογίες για το μέλλον.  Οι κύκλοι στους οποίους ανήκουν οι δυο αρθρογράφοι εφαρμόζουν την γνωστή τακτική, «γράψε και ξαναγράψε και κάτι θα μείνει», ιδιαίτερα στους απλούς ανθρώπους που αγνοούν το θέμα. Έτσι θα αμαυρωθούν πρόσωπα και γεγονότα με μαύρο καπνό καχυποψίας. Οι υπογράφοντες είμαστε Αλβανοί Ορθόδοξοι, κληρικοί και λαϊκοί, που γνωρίζουμε εκ του σύνεγγυς χρόνια τώρα την πραγματικότητα και αισθανόμαστε το χρέος να αναφερθούμε αναλυτικά στην αλήθεια.     Ο κ. Ισλάμι προφανώς δεν είναι μέλος της Ορθοδόξου Εκκλησίας.  Αναμασά, με παλαιομοδίτικες ρητορείες, ισχυρισμούς και συκοφαντίες τις οποίες οι ορθόδοξοι έχουμε επανειλημμένως καταγγείλει ότι είναι ψευδείς και ανυπόστατες. Επιμένει ότι ο Αρχιεπίσκοπος «γέμισε την Αλβανία με έλληνες ιερείς». Τον πληροφορούμε ότι στην Αλβανία εκτός από τον Αρχιεπίσκοπο είναι μόνο 4 έλληνες πολίτες εκ των οποίων ένας είναι αρβανίτης και 5 λαϊκές γυναίκες. Ενώ στις άλλες θρησκευτικές κοινότητες εργάζονται εκατοντάδες ξένοι κληρικοί, μοναχές και λαϊκοί οι περισσότεροι από τους οποίους κηρύττουν σε ξένες γλώσσες. Από την αρχή του 1992  ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος προσπάθησε να δημιουργήσει μορφωμένο Αλβανικό κλήρο. Εκπαίδευσε και χειροτόνησε πάνω από 160 Αλβανούς ιερείς.     Ο κ. Ισλάμι επαναλαμβάνει ότι στην Ορθόδοξη Εκκλησία η λειτουργία γίνεται στην ελληνική γλώσσα. Προφανώς δεν έχει επισκεφθεί κανέναν από τους Ορθόδοξους ναούς που λειτουργούν, π.χ. Σκόδρα, Δυρράχιο, Τίρανα, Ελμπασάν, Αυλώνα, Μπεράτι, Κορυτσά κ.τ.λ. για να παρακολουθήσει κάποια ακολουθία. Αν το είχε κάνει θα είχε βεβαιωθεί ότι όλα γίνονται στην Αλβανική γλώσσα. Αλλά επιτέλους γιατί αυτή η εχθρότητα προς την ελληνική γλώσσα, στην οποία έχουν γραφεί τα Ευαγγέλια και που αιώνες τώρα τελείται η λατρεία στην Ορθόδοξη Εκκλησία; Μέρα και νύχτα σε πόλεις και σε χωριά της Αλβανίας ακούγονται προσευχές στα αραβικά. Όταν όμως κάποιος διαβάσει μια προσευχή στην ελληνική γλώσσα, διάφοροι ψευδοπατριώτες σπεύδουν να κραυγάσουν «Σκάνδαλο! κίνδυνος!». Άραγε πως αντιλαμβάνονται την θρησκευτική ελευθερία; Ή μήπως η Ελλάδα είναι χώρα εχθρική; Εκεί έχουν βρει εργασία εκατοντάδες χιλιάδες Αλβανοί. Βοηθώντας γενικότερα και την εδώ οικονομία. Ασφαλώς δεν βοηθούν η ανθελληνική προπαγάνδα, οι φοβίες, το μίσος. Λένε ψέματα όλα αυτά τα χρόνια όλες οι αλβανικές κυβερνήσεις ότι η γειτονική χώρα είναι «στρατηγικός εταίρος»; Ότι είμαστε μαζί στο ΝΑΤΟ κ.τ.λ. Ότι θα προχωρήσουμε μαζί στην ενωμένη Ευρώπη; Γιατί αυτή η σχιζοφρένεια; Οι φωνές των ακραίων εθνικιστών της Αλβανίας εναντίον του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου οφείλονται ουσιαστικά στο ότι αυτός πιστεύει και συμβάλει στον αλληλοσεβασμό  και στην αλληλοκατανόηση των δυο λαών.     Ο κ. Ισλάμι κατηγορεί επίσης τον Αρχιεπίσκοπο ότι χτίζει ναούς. Αμαρτία είναι και αυτό; Με το πραγματικά θαυμαστό έργο το οποίο έχει επιτελέσει ο Αρχιεπίσκοπος έχει βοηθήσει όχι μόνο την Ορθόδοξη κοινότητα αλλά έχει προφέρει εργασία σε εκατοντάδες Αλβανούς οικογενειάρχες βοηθώντας γενικότερα την Αλβανική οικονομία.  Εξάλλου ο κ. Ισλάμι αγνοεί το Διαγνωστικό Ιατρικό Κέντρο  το οποίο ο Αρχιεπίσκοπος έχει ιδρύσει και έχει προικίσει με τα καλύτερα και πιο σύγχρονα ιατρικά μηχανήματα, και τα τελευταία 12 χρόνια έχει εξυπηρετήσει εκατοντάδες χιλιάδες Αλβανούς, χωρίς καμιά διάκριση.     Και οι δυο αρθρογράφοι που καταφέρονται εναντίον της εκκλησίας μας αγνοούν το ακριβές όνομα της. Αυτό δεν είναι: «KishaAutoqefaleShqiptare» ή «KishaShqiptare» αλλά «KishaOrthodhokseAutoqefaleeShqipërisë». Το πραγματικό όνομα της Εκκλησίας μας  (από τότε που έχει το «Αυτοκέφαλος») δηλώνει ότι όλοι οι Ορθόδοξοι κάτοικοι της χώρας, ανεξαρτήτως καταγωγής (Αλβανοί, Έλληνες, Αρουμούνοι, Σλάβοι κ.α.) είναι ισότιμα μέλη αυτής της Εκκλησίας. Όσο για τα περί Κοσίνας, Πρεμετής και Μπομποστίτσας, όλα αυτά είναι αυθαίρετα κατασκευάσματα. Ο Αρχιεπίσκοπος δεν είχε ποτέ καμιά σχέση με αυτά. Σχετικά με την βεβήλωση του ορθοδόξου ναού στην Πρεμετή έχουν γραφεί αρκετά και έχει συζητηθεί ακόμα και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, δεν χρειάζεται να επεκταθούμε εδώ.  Ξεπερνώντας πάντως κάθε όριο αναισχυντίας ή αγνοώντας την σημασία των λέξεων, ο κ. Ισλάμι έφθασε στο έσχατο σημείο αθλιότητος, χαρακτηρίζοντας τον Αρχιεπίσκοπο μας ως «νεκρόφιλο». Ας ανοίξει το λεξικό και ας μάθει ότι η λέξη αυτή είναι ελληνική και δηλώνει «σεξουαλική διαστροφή, ερωτική επαφή με νεκρούς»( -nekrofili, dëshirë patologjikepërkontaktseksualmekufoma,- nekrofil, që vuannganekrofilia). Με τέτοιες χυδαιότητες επιχειρεί να προσβάλει μια ολοφώτεινη προσωπικότητα γνωστή για το κρυστάλλινο ήθος.     Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος δεν ήρθε στην Αλβανία χθες, ούτε βρίσκεται  κάπου κρυμμένος. Ζει, εργάζεται στην Αλβανία πάνω από 23 χρόνια. Εμείς είμαστε σε θέση να τον παρακολουθούμε από κοντά, σε όλες τις δυσκολίες και τις δοκιμασίες του τόπου ήταν πάντα κοντά στο λαό βοηθώντας αδιακρίτως θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων αυτούς που είχαν ανάγκη ενισχύοντας και παρηγορώντας με όλες του τις δυνάμεις (στις περιπέτειες του 1997, στην Αυλώνα με την τραγωδία του Οτράντο, στις διάφορες πλημμύρες στο βορρά ή στο νότο, προφέροντας εκατοντάδες τόνους τρόφιμα φάρμακα ρουχισμού και φαρμάκων σε όσους είχαν ανάγκη. Στην δύσκολη περίοδο του 1999 με δική του πρωτοβουλία είχαν επιστρατευθεί διάφοροι θρησκευτικοί οργανισμοί όπως το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, και κατόρθωσε να συγκεντρώσει πάνω από 10 εκατομμύρια δολάρια για να βοηθήσει 33000 μουσουλμάνους πρόσφυγες από το Κόσοβο. Δεν ζήτησε ποτέ ούτε ανταλλάγματα ούτε ευγνωμοσύνη. Αλλά ούτε βεβαίως περίμενε τόσο δηλητήριο και τόσο μίσος διότι 23 ολόκληρα χρόνια ευεργετεί την Αλβανία.     Ο κ. Ισλάμι καταλογίζει στον Αρχιεπίσκοπο ότι υποδέχεται ελληνικές αντιπροσωπείες. Απλούστατα δέχεται επισήμους, πρέσβεις, βουλευτές και αντιπροσωπείες από διάφορες χώρες. Ο ίδιος είναι διεθνώς γνωστή και σεβαστή προσωπικότητα, και είναι φυσικό να θέλουν πολλοί να τον συναντήσουν. Ύποπτο είναι και αυτό; Τέλος, ακόμη και το γεγονός ότι ορισμένοι κύκλοι στην Ελλάδα πρότειναν τον Αρχιεπίσκοπο κατά τη δύσκολη περίοδο που αντιμετωπίζει η χώρα, ως πρόσωπο κοινής αποδοχής, αγαπητό και σεβαστό, για την προεδρία της Δημοκρατίας της Ελλάδος, προσπάθησαν να το παρουσιάσουν ως τεκμήριο επικινδυνότητας. Βέβαια ο Αρχιεπίσκοπος έσπευσε να δηλώσει ότι «ο Ορθόδοξος Ιεράρχης έχει συγκεκριμένη αποστολή και δεν μπορεί να αναλάβει πολιτικά αξιώματα». Εν τούτοις οι δυο αρθρογράφοι επιδιώκουν να τον εμφανίσουν ως πολιτικό. Η ανθελληνική προκατάληψη θολώνει την λογική. Η προσωπικότητα του όμως δεν είναι γνωστή και σεβαστή μόνο στην Ελλάδα· έχει επιβληθεί και στα διεθνή εκκλησιαστικά περιβάλλοντα. Πολλοί διεθνείς Οργανισμοί όπως το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, η Διάσκεψη των Ευρωπαϊκών Εκκλησιών αλλά και ο Παγκόσμιος θρησκευτικός Οργανισμός «Θρησκείες για την Ειρήνη, Religionforpeace» τον έχουν τιμήσει με ανώτατα αξιώματα. Πάρα πολλές Πανεπιστημιακές Σχολές διαφόρων χωρών του κόσμου τον έχουν αναγορεύσει Επίτιμο Διδάκτορα. Επίσης έχει αναγορευθεί και στην Αλβανία Επίτιμος Δημότης Τιράνων, Κορυτσάς και έχει τιμηθεί με το παράσημο του Γεωργίου Σκεντερμπέυ από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Τόπι.     Σχετικά με την αγάπη του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου για την αλβανική γλώσσα: ο Αρχιεπίσκοπος την μελετά συνεχώς, την διαβάζει την κατανοεί και την προφέρει ορθά. Έφθασε στην Αλβανία σε μεγάλη ηλικία (62 ετών) και δεν έχει την ευχέρεια να κάνει προφορικά διαλέξεις ή κηρύγματα. Είναι όμως πασίγνωστο ότι στην αλβανική λειτουργεί και εκφωνεί τα τηλεοπτικά μηνύματα του. Τον σεβασμό και την αγάπη του για την αλβανική γλώσσα καταδεικνύουν επίσης ότι από το 1994 ίδρυσε Τυπογραφείο για την έκδοση περιοδικών, εφημερίδων, βιβλίων στην αλβανική, μεριμνά για δημοσίευση δεκάδων βιβλίων στα αλβανικά. Ακόμη ίδρυσε και χρηματοδότησε σχολεία όλων των βαθμίδων. Χορήγησε υποτροφίες σε χιλιάδες μαθητές για την εκπαίδευση τους στην αλβανική. Παρακινεί συνεχώς τους κληρικούς και τους συνεργάτες του για βαθύτερη γνώση της αλβανικής γλώσσας. Από το δικό του στόμα πρώτοακούστικαν λατρευτικές εκφωνήσεις στην αλβανική γλώσσα, στην Κωνσταντινούπολη, στην Αθήνα , στο Βουκουρέστι, στη Μόσχα την Νις της Σερβίας, την Σόφια, την Δαμασκό, Βηρυτό, την Αλεξάνδρεια. κ.α. Σε όλες τις Διορθόδοξες λειτουργίες.     Μέχρι τώρα έχει δοθεί η αλβανική ιθαγένεια σε εκατοντάδες μάλλον αγνώστους Τούρκους, Άραβες, Ιταλούς κ.λ. Και δήθεν είναι επικίνδυνο να δοθεί σε έναν έλληνα, που υπηρέτησε και εργάστηκε  σε μια από τις πιο δύσκολες περιόδους για την πρόοδο και την ευημερία της Αλβανίας για την συναδέλφωση, την αλληλοκατανόηση και αλληλοβοήθεια των λαών της βαλκανικής. Το πρόβλημα δεν είναι η απόδωση της αλβανικής ιθαγένειας αλλά η άρνηση της σε μια προσωπικότητα που έχει βοηθήσει την Αλβανία ανθρωπιστικά πολιτιστικά και οικονομικά όπως το προβάλει ο Νόμος περί ιθαγενείας. Πρόκειται για προσβολή όχι μόνο ενός προσώπου, αλλά της μεγαλύτερης χριστιανικής κοινότητας της χώρας. Ο Αρχιεπίσκοπος μας έχει εκπροσωπήσει και τιμήσει την Ορθόδοξη Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Αλβανίας και την ίδια την χώρα σε παγκόσμια θρησκευτικά περιβάλλοντα. Από το 1991 άλλαξαν κυβερνήσεις, πρόεδροι, πρωθυπουργοί. Στην πλειοψηφία τους εκτιμούν το έργο και την προσωπικότητα του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου. Τον αναγνωρίζουν ως ηγέτη της Ορθοδόξου Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Αλβανίας. Το όνομα του  με την ιδιότητα του Αρχιεπισκόπου αναφέρεται ακόμη και σε νόμο (Νόμος αριθ. 10057 22/1/2009)και σε πάρα πολλές αποφάσεις των αλβανικών Δικαστηρίων.Πολλές ανεπτυγμένες χώρα θα θεωρούσαν τιμή τους, να συγκαταλέξουν αυτοβούλως στους πολίτες τους μια προσωπικότητα τέτοιου επιπέδου. Όλες οι Ορθόδοξες Εκκλησίες ανά τον κόσμο ιδιαίτερα τον τιμούν και τον σέβονται (όπως φάνηκε στα εγκαίνια του καθεδρικού ναού της Ανατάσεως του Χριστού την 1 Ιουνίου 2014).     Το γεγονός ότι υπήρξαν και μερικοί που για ποικίλους λόγους επίμονα τον πολέμησαν δεν εκπλήσσει. Οι ιστορία της Εκκλησίας είναι γεμάτη από ανάλογα παραδείγματα. Ο Χριστός εγκαίρως προειδοποίησε τους μαθητές του «Εἰ ἐμὲ ἐδίωξαν, καὶ ὑμᾶς διώξουσιν» (Ιω. 15:20). Και ακόμη «Μακάριοί ἐστε ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς καὶ διώξωσι καὶ εἴπωσι πᾶν πονηρὸν ρῆμα καθ᾿ ὑμῶν ψευδόμενοι ἕνεκεν ἐμοῦ» (Ματθ. 5:11).     Ας μην ταράσσεται άδικα ο κ. Γκιονι προβάλλοντας φανταστικές υποθέσεις για το μέλλον. Ο σεβασμός των Ορθοδόξων στην αγιότητα ενός προσώπου δεν σχετίζεται με την ιθαγένεια και την υπηκοότητα του. Άλλα κριτήρια έχουν σημασία. Η συνείδηση των Αλβανών Ορθοδόξων για την αγιότητα του Αγ. Κοσμά (την οποία με τόσο πείσμα πολεμούν ορισμένοι αλλόδοξοι κύκλοι) δεν σχετίζεται με οποιαδήποτε υπηκοότητα. Εκείνη την εποχή  ήταν υπήκοος της Οθωμανικής αυτοκρατορίας όπως τότε και όλοι οι Αλβανοί. Η Ορθόδοξη Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Αλβανίας  δεν είναι, όπως θα ήθελαν μερικοί, κάποιο εθνικό σωματείο, OJQ (NGO) που ιδρύθηκε τον 20ο αιώνα. Έχει ιδρυθεί από τον ίδιο τον Ιησού Χριστό. Αυτόν οι Ορθόδοξοι έχουν  οδηγό και πρότυπο. Η Ορθοδοξία έχει οικουμενικό χαρακτήρα. Η Εκκλησία έχει πανανθρώπινη προοπτική με σκοπό να συναδελφώνει τους ανθρώπους και τους λαούς σε μια κοινωνία αγάπης.     Όταν ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος ήλθε στην Αλβανία η Ορθόδοξη Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Αλβανίας ήταν εντελώς ερειπωμένη. Αυτός συνέβαλε όσο κανείς άλλος για την ανασυγκρότηση της, την πλήρη ανάπτυξη της σε βαθμό που ποτέ άλλοτε δεν είχε γνωρίσει.  Το τεράστιο, θρησκευτικό, κοινωνικό, επιστημονικό, φιλανθρωπικό έργο του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου είναι ευρύτατα γνωστό στους διεθνείς εκκλησιαστικούς  κύκλους. Υπάρχουν αναμφισβήτητα τεκμήρια, επίσημοι απολογισμοί, βιβλία, άρθρα, σε πολλές γλώσσες. Ο υπέροχος Καθεδρικός ναός στο κέντρο των Τιράνων αλλά και άλλοι στην Κορυτσά, το Μπεράτι, το Φίερι, την Σκόδρα, το Δυρράχιο, θα υπενθυμίσουμε την ιστορική προσφορά του, την οποία μάταια αγωνίζονται να αμφισβητήσουν όσοι τον εχθρεύονται. Αλλά ακόμη θα τον θυμούνται με ευγνωμοσύνη οι χιλιάδες Αλβανοί όλων των ηλικιών  που βοήθησε, χωρίς τίποτε να τους ζητήσει. Κυρίως όμως η μορφή και το έργο του είναι καταξιωμένα στις συνείδηση των πιστών Ορθοδόξων.     Καιρός λοιπόν όσοι επιθυμούν πραγματικά την ειρηνική θρησκευτική συνύπαρξη να σταματήσουν να προσβάλουν άδικα και αβάσιμα την ευθυκρισία και τον πατριωτισμό των εκατοντάδων χιλιάδων Αλβανών Ορθοδόξων πιστών που καυχόμαστε, και ειλικρινά δοξάζουμε το Θεό, διότι έχουμε επικεφαλής της Εκκλησίας μας τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο.     3 Μαρτίου 2015 Prof. Dr. Robert Andoni Prof. Dr. Aleksandër Sallabanda Atë Emanuel Lushi Atë Ilia Mazniku

TË PAKTËN, KINI RESPEKT PËR TË VËRTETËN! Replikë e botuar sot në gazetën “DITA” (11.03.2015) Redaksisë së Gazetës “Dita”     Gazeta juaj përsëri i habiti orthodhoksët shqiptarë me sulmin kundër Kishës Orthodhokse dhe me minimin që i bën në mënyrë indirekte harmonisë fetare. Në numrin e saj të datës 23 shkurt 2015, z. Bedri Islami, duke marrë shkas nga një deklaratë e shkurtër e Nënkryetarit të Parlamentit, z. Vangjel Dule, botoi një artikull të gjatë, gjoja “analizë”, me titull “Të rivrasim papa Kristo Negovanin”. Ky artikull është i mbushur me referime të pavërteta dhe të pabazuara në histori. Nga ana tjetër, më 28 shkurt 2015, në gazetën tuaj u botua një tjetër artikull me titull: “Na mjafton një Shën Kozma”, i prof. Skënder Gjonit, me sulme, pa lidhje me të vërtetën, kundër Kryepiskopit tonë, me etiketime të sëmura ndaj personazheve politikë dhe në përgjithësi i mbushur plot urrejtje kundër Greqisë, me hiperbola retorike e fantazime rreziqesh për të ardhmen. Qarqet në të cilat bëjnë pjesë të dy artikullshkruesit zbatojnë taktikën e njohur: “Shpif, shpif, se diçka do të mbetet”, e kjo ka vlerë veçanërisht për njerëzit e thjeshtë që nuk e dinë si është e vërteta. Kështu errësojnë persona dhe ngjarje me blozën e errët të dyshimit të lig. Ne që po ju drejtohemi, jemi klerikë dhe laikë besimtarë orthodhoksë shqiptarë, që prej shumë vitesh e njohim fare mirë realitetin dhe ndjejmë detyrimin që të flasim për të vërtetën në mënyrë analitike.      Z. Islami, që nuk është anëtar i Kishës Orthodhokse, ripërtyp retorika të dala mode, pohime dhe shpifje të cilat orthodhoksët i kanë denoncuar në vazhdimësi si të gënjeshtërta dhe që nuk përkojnë me realitetin. Ai ngul këmbë se Kryepiskopi “e ka mbushur Shqipërinë me priftërinj grekë”. Ia bëjmë të qartë se në Shqipëri, përveç Kryepiskopit  janë vetëm 4 klerikë qytetarë grekë, nga të cilët një është arvanitas dhe 5 gra laike. Ndërsa në komunitetet e tjera fetare punojnë me qindra klerikë, murgesha dhe laikë të huaj, pjesa më e madhe e të cilëve nuk flasin fare gjuhën shqipe dhe predikojnë në gjuhë të huaj. Prej fillimit të vitit 1992, Kryepiskopi Anastas u përpoq të krijojë një kler shqiptar të arsimuar dhe deri më sot ka dorëzuar më tepër se 160 klerikë shqiptarë.     Z. Islami përsërit tezën se në Kishën Orthodhokse Liturgjia Hyjnore kryhet në gjuhën greke. Me siguri që nuk ka vizituar ndonjë kishë orthodhokse ku meshohet: në Shkodër, Durrës, Tiranë, Elbasan, Vlorë, Berat, Korçë etj., që të ndjekë ndonjë shërbesë. Nëse do ta kishte bërë këtë, do të ishte siguruar se të gjitha bëhen në gjuhën shqipe. Por, në fund të fundit, përse tërë kjo armiqësi ndaj gjuhës greke, në të cilën janë shkruar Ungjijtë dhe ku kryhet lavdërimi i Perëndisë për shekuj në Kishën Orthodhokse? Ditën dhe natën në qytete dhe fshatra të Shqipërisë dëgjohen lutje në arabisht. Por kur dikush lexon një lutje në gjuhën greke, pseudopatriotë të ndryshëm rendin të thërrasin “Skandal! Rrezik!”. Vallë si e konceptojnë lirinë fetare këta njerëz? Apo mos vallë Greqia është një vend armik? Në Greqi kanë gjetur punë me qindra mijëra shqiptarë, duke ndihmuar në përgjithësi ekonominë e këtushme. Sigurisht që të ardhmen e Shqipërisë nuk e ndihmon propaganda nacionaliste kundër fqinjëve, fobitë dhe urrejtja. Shkaku që dëgjohen zëra ekstremistë nacionalistë kundër Kryepiskopit Anastas, është fakti se ai beson dhe kontribuon në respektin e ndërsjellë dhe në mirëkuptimin midis popujve. Mos vallë gjatë gjithë këtyre viteve qeveritë shqiptare thonë gënjeshtra, kur pohojnë se vendi fqinj është “partner strategjik”? Se jemi së bashku në NATO etj? Se po ecim së bashku në Evropën e Bashkuar? Përse kjo skizofreni?     Të dy artikullshkruesit nuk dinë as emrin e saktë të Kishës sonë. Ky emër nuk është Kisha Autoqefale Shqiptare, por “Kisha Orthodhokse Autoqefale e Shqipërisë”. Emri i vërtetë i Kishës sonë (që nga koha që ka Autoqefalinë), tregon se të gjithë banorët orthodhoksë të vendit, pavarësisht origjinës (shqiptarë, grekë, arumunë, sllavë etj.) janë anëtarë të kësaj Kishe me të drejta të barabarta. Sa i takon Kosinës, Përmetit dhe Boboshticës janë sajesa arbitrare. Kryepiskopi nuk ka pasur kurrë lidhje me to. Për përdhosjen e kishës në Përmet është diskutuar shumë dhe kjo çështje është trajtuar deri dhe në Parlamentin Evropian, ndaj nuk nevojitet të zgjatemi. Duke kapërcyer çdo lloj caku paturpësie ose duke mos njohur kuptimin e fjalëve, z. Islami mbërriti në pikën e fundit të mjerimit, duke e quajtur Kryepiskopin tonë “nekrofil”. Le të hapë fjalorin dhe le të mësojë se kjo fjalë është greqisht dhe do të thotë “devijacion seksual, kontakt erotik me të vdekur” (- nekrofili= dëshirë patologjike për kontakt seksual me kufoma, - nekrofil, që vuan nga nekrofilia). Me vulgaritete të këtij lloji ndërmerr të fyejë një personalitet të tërëndritshëm, të njohur për moralin e kristaltë.     Z. Islami gjithashtu e akuzon Kryepiskopin se ndërton kisha. Mëkat është ky? Me veprën e tij, me të vërtetë të mrekullueshme, që ka kryer, Kryepiskopi ka ndihmuar jo vetëm komunitetin orthodhoks, por u ka ofruar punë qindra familjarëve shqiptarë, duke ndihmuar ekonominë shqiptare në përgjithësi. Kryepiskopi Anastas, nuk erdhi në Shqipëri dje dhe as nuk fshihet ndokund. Ka mbi 23 vjet që jeton e punon këtu. Ne e kemi ndjekur nga afër në të gjitha vështirësitë dhe sprovat e vendit. Ai u ka qëndruar pranë njerëzve në nevojë, duke i ndihmuar ata pa bërë dallime fetare ose të tjera, duke i mbështetur me të gjitha fuqitë (si, në peripecitë e vitit 1997, në Vlorë me tragjedinë e Otrantos, në përmbytjet e ndryshme në Veri dhe në Jug të vendit, duke ofruar gjatë gjithë këtyre viteve me qindra tonë ushqime, ilaçe, veshje etj.). Në periudhën e vështirë të vitit 1999, me iniciativën e tij u mobilizuan organizmat fetarë ndërkombëtarë, si Këshilli Botëror i Kishave dhe arriti të mbledhë mbi 10 milionë dollarë për të ndihmuar 33000 refugjatë të fesë myslimane nga Kosova. Sigurisht, z. Islami i injoron të gjitha këto fakte ashtu siç injoron p.sh. dhe Qendrën Diagnostike Mjekësore, të cilën Kryepiskopi e ka themeluar dhe e ka pajisur me aparaturat më të mira e më bashkëkohore, e cila vetëm në 12 vitet e fundit u ka shërbyer qindra mijë shqiptarëve, pa bërë diferencime. Për këto nuk kërkoi kurrë as shpërblim dhe as mirënjohje. Dhe sigurisht, as nuk priste kaq shumë helm dhe kaq shumë urrejtje për faktin se ka 23 vjet rresht që  i bën vetëm  mirë Shqipërisë.     Z. Islami akuzon Kryepiskopin se pranon delegacione greke. Kryepiskopi takohet me delegacione dhe ambasadorë zyrtarë, parlamentarë nga vende të ndryshme. Ai vetë është  personalitet ndërkombëtar i njohur dhe i respektuar, dhe është e natyrshme që shumë veta duan ta takojnë. Edhe kjo është e dyshimtë? Madje edhe faktin se disa qarqe në Greqi, gjatë periudhës së vështirë që përballej vendi i tyre, e propozuan Kryepiskopin për President të Republikës së Greqisë, si një person të pranuar gjerësisht, i dashur dhe i respektuar nga të gjithë, u munduan ta paraqesin si provë të rrezikshmërisë së tij. Sigurisht, Kryepiskopi shpejtoi të deklarojë se “hierarku orthodhoks ka një detyrë kishtare konkrete dhe nuk mund të ketë poste politike”. Të dy artikullshkruesit në fjalë rreken ta paraqesin si politikan Kryepiskopin.  Është më se e qartë se paragjykimi etnik ua errëson logjikën. Por personaliteti i tij nuk është i njohur dhe i respektuar vetëm në Greqi. Ai njihet dhe respektohet dhe në ambiente kishtare ndërkombëtare. Shumë organizma ndërkombëtarë, si Këshilli Botëror i Kishave, Konferenca e Kishave Evropiane, por edhe organizmi mbarëbotëror fetar “Fetë për Paqen” (Religions for Peace),  e kanë vlerësuar me nderet më të larta. Shumë universitete në vende të ndryshme të botës e kanë shpallur “Doktor Nderi”. Gjithashtu edhe në Shqipëri është shpallur “Qytetar Nderi” i Tiranës, i Korçës dhe është nderuar me urdhrin “Gjergj Kastrioti Skënderbeu” nga Presidenti i Republikës z. B. Topi.     Në lidhje me dashurinë e Kryepiskopit për gjuhën shqipe, Fortlumturia e Tij studion vazhdimisht, lexon, kupton dhe flet saktë shqip. Ai mbërriti në Shqipëri në moshë të madhe (62 vjeç) dhe nuk ka mundësi të bëjë referate ose predikime. Por dihet nga të gjithë se meshon dhe mban mesazhe televizive në gjuhën shqipe. Respektin dhe dashurinë e tij për gjuhën shqipe e tregon gjithashtu fakti se që në vitin 1994 ngriti shtypshkronjën për botimin e periodikëve, gazetave, librave në gjuhën shqipe, përkujdeset për botimin e dhjetëra librave në shqip. Madje ka ngritur dhe financuar shkolla të të gjitha niveleve, ka dhënë bursa për mijëra nxënës për arsimimin e tyre në gjuhën shqipe. Ai i nxit vazhdimisht klerikët dhe bashkëpunëtorët e tij për një njohje sa më të mirë të saj. Për herë të parë në histori nga goja e tij u dëgjuan thënie liturgjike në shqip, në Konstandinopojë, Athinë, Bukuresht, Moskë, në Nish të Serbisë, në Sofie, Damask, Bejrut, Aleksandri etj., gjatë bashkëmeshimeve me primatë të tjerë orthodhoksë.     Deri më sot u është dhënë shtetësia shqiptare qindra të huajve, turq, arabë, italianë, etj., që më së shumti nuk i njeh kush. Dhe gjoja na qenka e rrezikshme t’i jepet një greku, që shërbeu dhe punoi në një nga periudhat më të vështira për përparimin dhe begatinë e Shqipërisë, për vëllazërimin, mirëkuptimin e ndërsjellë dhe ndihmën reciproke midis popujve të Ballkanit. Problemi nuk krijohet nga dhënia e nënshtetësisë shqiptare, por nga mosdhënia e saj një personaliteti që ka ndihmuar Shqipërinë nga ana humanitare, kulturore dhe ekonomike, siç e parashikon ligji për dhënien e nënshtetësisë. Bëhet fjalë për një fyerje jo vetëm ndaj një personi, por kjo është fyerje ndaj komunitetit më të madh të krishterë të vendit. Kryepiskopi ynë e ka përfaqësuar dhe nderuar më së miri Kishën tonë Orthodhokse Autoqefale të Shqipërisë dhe vetë vendin, në ambiente fetare në rang botëror.     Nga viti 1991 e deri tani që po flasim, kanë ndryshuar qeveri, presidentë, kryeministra. Shumica e tyre e vlerësojnë veprën dhe personalitetin e Kryepiskopit Anastas. E njohin si udhëheqësin e Kishës Orthodhokse Autoqefale të Shqipërisë. Emri i tij me cilësinë e Kryepiskopit përmendet edhe në ligjin nr. 10057 22/1/2009 dhe gjendet në vendime të gjykatave shqiptare. Shumë vende të zhvilluara do ta kishin për nder të rreshtonin me dëshirë ndër qytetarët e tyre një personalitet të këtij niveli. Të gjitha Kishat Orthodhokse në mbarë botën, e nderojnë në mënyrë të veçantë dhe e respektojnë (gjë që u shfaq më së miri në Shenjtërimin e Kishës Katedrale të Ngjalljes së Krishtit në Tiranë, më 1 qershor 2014).     Fakti se ka pasur edhe të tjerë që e kanë luftuar për arsye të ndryshme, nuk na habit. Historia e Kishës është e mbushur me shembuj të tillë të ngjashëm. Krishti i paralajmëroi me kohë nxënësit e Tij: “Nëse më kanë përndjekur mua dhe ju do t’ju përndjekin” (Jn.15:20). Dhe për më tepër “Të lumur jeni kur t’ju poshtërojnë dhe t’ju përndjekin dhe të thonë çdo fjalë të ligë kundër jush me gënjeshtër për shkakun tim” (Matth.5:11).     Kot shqetësohet z. Gjoni teksa thur fantazi për të ardhmen. Respekti i orthodhoksëve për shenjtërinë e një personi nuk lidhet me kombësinë dhe shtetësinë e tij. Kritere të tjera kanë rëndësi. Ndërgjegjja e shqiptarëve orthodhoksë për shenjtërinë e Shën Kozmait (të cilën e luftojnë me mllef qarqe të caktuara antiorthodhokse), nuk ka lidhje me ndonjë lloj shtetësie. Në atë kohë ai ishte nënshtetas i Perandorisë Osmane, siç kanë qenë edhe të gjithë shqiptarët. Kisha Orthodhokse Autoqefale e Shqipërisë nuk është, siç do ta donin disa, një farë shoqate etnike, OJQ, që u krijua në shekullin e 20-të. Është themeluar nga Vetë Jisu Krishti. Pikërisht Këtë kanë orthodhoksët si udhëheqës dhe shembull. Orthodhoksia ka karakter ekumenik, të mbarëbotshëm. Kisha ka perspektivë mbarënjerëzore, me qëllim vëllazërimin e njerëzve dhe popujve në një shoqëri të dashurisë.     Kur Kryepiskopi Anastas erdhi në Shqipëri, Kisha Orthodhokse Autoqefale e Shqipërisë ishte krejtësisht e shkatërruar. Ai kontribuoi më shumë se kushdo tjetër për ringritjen e saj, zhvillimin e plotë në një nivel që kurrë nuk është njohur më parë. Vepra e jashtëzakonshme fetare, sociale, shkencore, filantropike e Kryepiskopit Anastas është gjerësisht e njohur në qarqet ndërkombëtare kishtare. Ka prova të pakundërshtueshme, bilance zyrtare, libra, artikuj, në shumë gjuhë. Kisha e mrekullueshme katedrale në qendër të Tiranës, por edhe të tjera në Korçë, Berat, Fier, Shkodër, Durrës, do të na rikujtojnë kontributin e tij historik, të cilin më kot përpiqen ta vënë në pikëpyetje ata që ushqejnë dashakeqësi ndaj tij. Atë do ta kujtojnë me mirënjohje mijëra shqiptarë të të gjitha moshave, sepse i ndihmoi pa u kërkuar gjë. Por mbi të gjitha, figura dhe vepra e tij janë të vlerësuara lart në ndërgjegjen e besimtarëve orthodhoksë.     Është koha, pra, që të gjithë ata që dëshirojnë me të vërtetë bashkekzistencën paqësore fetare të ndalojnë së fyeri, me të padrejtë dhe pa argumente, gjykimin e drejtë dhe patriotizmin e ne qindra mijëra shqiptarëve besimtarë orthodhoksë, që mburremi, dhe sinqerisht lavdërojmë Perëndinë që kreu i Kishës sonë është Kryepiskopi Anastas.     Tiranë, 3 mars 2015 Prof. dr. Robert Andoni Prof. dr. Aleksandër Sallabanda Atë Emanuel Lusha Atë Ilia Mazniku