Διαφημίσεις ΚΕΑΔ ΟΜΟΝΟΙΑ Κορυτσάς , Δημοτικές Εκλογές 2015

Σε εθνικιστική… υπερδιέγερση λόγω εκλογών η Αλβανία!

Γράφει ο ΝΙΚΟΣ Θ. ΥΦΑΝΤΗΣ

•  Η Αλβανία, λόγω των αυτοδιοικητικών εκλογών της 21ης Ιουνίου, βρίσκεται σε συνεχή εθνικιστική υπερδιέγερση. Ο Αλβανός Πρωθυπουργός Έντι Ράμα και η ηγετική ομάδα, σε καθημερινή βάση, παραληρούν, φλυαρούν χωρίς νόημα, κυρίως, για εσωτερική κατανάλωση, με έναν και μοναδικό σκοπό: Να πείσουν τους ψηφοφόρους να ψηφίσουν τους  «εκλεκτούς»  υποψήφιους  του  Σοσιαλιστικού Κόμματος.

Καταγράφονται συνεχή παραληρήματα, φανατική εξύμνηση της εθνικής ζωής, ένας τυφλός εθνικισμός, απόρροια κάποιου παρωχημένου συμπτώματος, γιατί διαφορετικά δεν εξηγούνται οι ακατάπαυστες ανθελληνικές θέσεις και δηλώσεις του ίδιου του πρωθυπουργού και στελεχών του κόμματός του. Οι διατελέσαντες πρωθυπουργοί στην Αλβανία ωχριούν μπροστά στις ανοίκιες και εμπρηστικές δηλώσεις του τωρινού πρωθυπουργού.

Το Σοσιαλιστικό Κόμμα συνεργάζεται με το κόμμα των Τσάμηδων, του προέδρου Σεπτίμ Ιντρίζι, τον οποίο αναβάθμισε ο πρωθυπουργός ορίζοντάς τον Γ’ Αντιπρόεδρο της Αλβανικής Βουλής, γεγονός που συνέτεινε στην παραίτηση από Αντιπρόεδρο της Βουλής, του Βαγγέλη Ντούλες, προέδρου του ελληνικού κόμματος ΚΕΑΔ (Κόμμα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων). Ο κ. Ντούλες ορθώς έπραξε, μάλιστα, σε μια δύσκολη καμπή για τον μειονοτικό ελληνισμό.

Καταδικαστέο είναι το γεγονός ότι τα δύο ελληνικά κόμματα δεν συμφιλιώθηκαν, δεν μόνιασαν, για να κατεβάσουν κοινούς υποψήφιους στις εκλογές. Έτσι παρατηρείται το φαινόμενο η «Ομόνοια» και τα δύο κόμματα να υποστηρίζουν δικούς τους υποψήφιους προς μεγάλη ζημιά του τόπου. Για την «Ομόνοια», ανώτατο γνωμοδοτικό όργανο της ελληνικής μειονότητας, έχουμε αναφερθεί πολλές φορές και παρέλκει κάθε αναφορά στον ρόλο της και στους σκοπούς, που δεν είναι άλλοι από την πραγμάτωση της πραγματικής ομόνοιας και ομοψυχίας του Βορειοηπειρωτικού κόσμου. Είθε ο νέος πρόεδρος, νέος στην ηλικία, με σύγχρονες ιδέες, άνθρωπος καλλιεργημένος, μορφωμένος, με συγκρότηση πνευματική, να συντελέσει ώστε ο πονεμένος ελληνισμός της Βορείου Ηπείρου να έχει μια φωνή και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό και, επιτέλους, να σταματήσουν οι διχαστικές κινήσεις και οι μικροφιλοδοξίες.

Όμως, εκείνο που προξενεί αλγεινή εντύπωση είναι οι δηλώσεις του Τσάμη Γ’ Αντιπροέδρου της Βουλής. Έφτασε στο σημείο, χωρίς αιδώ, να δίνει συμβουλές στην ελληνική κυβέρνηση για το τι πρέπει να πράξει, ώστε οι Τσάμηδες να… δικαιωθούν. Ο άνθρωπος «καβάλησε το καλάμι» και από το ύψος του θρόνου του και του παραλογισμού, με θράσος ανήγγειλλε ότι θα έρθει ώρα που θα υπάρχει Τσιάμης αντιπρόεδρος στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Έλεος πια! Οι Αλβανοτσάμηδες έχουν καταδικαστεί από την ιστορία και κάθε άλλη άποψη αποτελεί ιστορική παραχάραξη και διαστρέβλωση της αλήθειας. Με το τέλος του πολέμου το Ειδικό Δικαστήριο Δωσιλόγων Ιωαννίνων, με απόφασή του (αριθ. 344/25-5-1945) καταδίκασε ερήμην τους μουσουλμάνους Τσάμηδες, αρκετούς με την ποινή του θανάτου. Για την Ελλάδα το ανύπαρκτο θέμα των Τσάμηδων έχει κλείσει οριστικά και αμετάκλητα.

Από την άλλη μεριά, οι δηλώσεις του Αλβανού πρωθυπουργού για υδρογονάνθρακες, για υφαλοκρηπίδα, όρια κρατών και άλλα συναφή, αναζωπυρώνουν τον αλβανικό αλυτρωτισμό για την δημιουργία… «Μεγάλης Αλβανίας». Ο μεγαλοϊδεατισμός πυροδοτείται από την αλβανική κυβέρνηση και από αλβανικούς σοβινιστικούς κύκλους. Ο μισελληνισμός διογκώνεται επικίνδυνα, «σαρώνει» την αλβανική κοινωνία. Σιγοβράζει άκρατος εθνικισμός που εξωτερικεύεται με ακραίες αντιδράσεις σε βάρος των Ελλήνων. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός με τις δηλώσεις του «ρίχνει λάδι στη φωτιά».

Ο μεγαλοϊδεατισμός διδάσκεται στα παιδιά από την τρυφερή τους ηλικία στα σχολεία, ενώ η συνεχής «πλύση εγκεφάλου» από τα Μέσα Ενημέρωσης πολλαπλασιάζουν και γιγαντώνουν το μίσος κατά των Ελλήνων. Και βέβαια η διολίσθηση της πολιτικής ηγεσίας της γειτονικής χώρας δεν βοηθάει την ευρωπαϊκή πολιτική της Αλβανίας.

Οι συνεχείς προκλήσεις ενισχύονται και από την ατολμία της ελληνικής κυβέρνησης. Οι μετριοπαθείς κυβερνητικές δηλώσεις δεν νομίζουμε ότι θα συνετίσουν τους ταγούς της Αλβανίας.

Είναι γεγονός ότι ενόψει των τοπικών εκλογών ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του ανεβάζουν τους τόνους, ασκώντας εκφοβισμό και ψυχολογική βία στην Μειονότητα, ώστε να μην ψηφιστούν Έλληνες υποψήφιοι. Το έργο αυτό το είδαμε να παίζεται πολλές φορές και σε προηγούμενες δημοτικές και εθνικές εκλογές. Σκοπός της αλβανικής ηγεσίας δεν είναι απλώς η συρρίκνωση του ελληνικού στοιχείου, αλλά ο εξαλβανισμός και τελικά ο αφανισμός του.

Γι’ αυτούς τους σοβαρούς λόγους χρειάζεται από μέρους των στελεχών της μειονότητας ψυχραιμία, ανάλυση των αλβανικών επιδιώξεων και αντιμετώπιση των εχθρικών βελών με σύνεση, με νηφαλιότητα και με τεκμηριωμένα επιχειρήματα.

Επιβάλλεται όλα τα στελέχη και οι μειονοτικοί υποψήφιοι να βρίσκονται σε συνεχή επαφή και επικοινωνία με τους Βορειοηπειρώτες, να τους ενθαρρύνουν και να τους εμψυχώνουν, παροτρύνοντάς τους να αναδείξουν Έλληνες δημοτικούς άρχοντες.

Θα πρέπει να γνωρίζουν όλοι ότι όσο θα περνούν οι μέρες και θα πλησιάζει ο χρόνος των εκλογών τόσο και θα εντείνεται ο φανατισμός, οι ανθελληνικές κραυγές, οι εκβιασμοί και, ίσως, που το απευχόμαστε, η βία εις βάρος του Ελληνισμού.

πηγή

Πάνος Καμμένος στο Σούλι: Όσες επιθέσεις και αν δεχθήκαμε, αυτά τα χώματα ποτισμένα με αίμα, παρέμειναν ελεύθερα

«Το μήνυμα της επετείου είναι ότι αυτός εδώ ο λαός, ο οποίος στη διάρκεια της ιστορίας του δέχτηκε πολλές φορές επιθέσεις, δεν μπορεί να μείνει σκλαβωμένος. Η εθνική κυριαρχία αυτής της χώρας δεν παραδίδεται. Τα χώματα εδώ είναι ποτισμένα με αίμα και με αγώνες ανθρώπων που δεν παρέδωσαν τα κλειδιά της πατρίδας. Και όταν ήρθε η ώρα, την ύστατη στιγμή, απέδειξαν ότι προτιμούν το θάνατο από τη σκλαβιά» .
Αυτά επεσήμανε μεταξύ άλλων, ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος, από το Σούλι, όπου παρέστη στις επετειακές εκδηλώσεις τιμής και μνήμης.
Ο κ. Καμμένος ήταν συνοδευόμενος από τον Αρχηγό ΓΕΣ Αντιστράτηγο Βασίλειο Τελλίδη, παρέστη στις επετειακές εκδηλώσεις τιμής και μνήμης στο Σούλι. Εγινε επιμνημόσυνη δέηση, ακολούθησε προσκλητήριο πεσόντων Σουλιωτών και κατάθεση στεφάνου.
«Θα πρέπει να καταλάβουν ότι η Ελλάδα είναι μία σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα που θέλει τη συνεργασία με όλους, αλλά η Ελλάδα δεν παραδίδει την εθνική της κυριαρχία και κυρίως δεν παραδίδει την αξιοπρέπειά της. Αν έχουν στόχο να παραδώσουμε την αξιοπρέπειά μας με ανταλλάγματα έχουν χτυπήσει πόρτα σε λάθος λαό και σε λάθος χώρα. Ο ελληνικός λαός ενωμένος θα ξαναπεί όταν χρειαστεί το μεγάλο «όχι».

πηγή

Η γυναίκα της αμαρτίας και ο Ερημίτης........ - Gruaja e mëkatit dhe Heremiti...

Η γυναίκα της αμαρτίας και ο Ερημίτης............ Έβαλε κάποτε στο νου της μια γυναίκα της αμαρτίας καί στοιχημάτισε με τους φίλους της, πως θα το πετύχαινε να παρασύρει στα δίχτυα της τον Ερημίτη, που ζούσε στο βουνό, μακριά από την πόλη καί που όλοι έλεγαν γι’ αυτόν πως ήταν άγιος άνθρωπος. Φόρεσε ένα πυκνό πέπλο, που έκρυβε την ομορφιά της κι’ ανέβηκε στο βουνό. Οι φίλοι της την περίμεναν στα μισά του δρόμου. Όταν βράδιασε, χτύπησε την πόρτα της σπηλιάς του Ερημίτη. Εκείνος όταν την είδε, ταράχτηκε… Πώς βρέθηκε τάχα γυναίκα τέτοια ώρα σ’ αυτή την έρημο; Πλάνη σου είναι τούτη, διάβολε, συλλογίστηκε. Τη ρώτησε ποια ήταν καί τί γύρευε. Εκείνη έβαλε τα κλάματα. — Ώρες ολόκληρες πλανιέμαι σ’ αυτές τις ερημιές, Αββά. Έχασα το δρόμο καί τη συντροφιά μου κι’ ούτε κατάλαβα πώς βρέθηκα εδώ. Μα για τ’ όνομα του Θεού, μη με αφήσεις να με φάνε τα θηρία. Ο Ερημίτης βρέθηκε σε δίλημμα. Να βάλει γυναίκα στην κατοικία του; Τέτοιο πράγμα δεν του είχε συμβεί ποτέ. Μα ν’ αφήσει πάλι το πλάσμα του Θεού να φαγωθεί από τα θηρία; Αυτό θα ήταν απάνθρωπο, σχεδόν έγκλημα. Νικήθηκε, τέλος, από την συμπάθεια καί την έβαλε μέσα. Εκείνη τότε τράβηξε δήθεν με αφέλεια το πέπλο της καί του φανέρωσε τα θέλγητρά της. Ο πειρασμός άρχιζε να φλογίζει τον αγωνιστή, αφού η πράξη δεν ήταν πια δύσκολη. Έριξε κατά γης μερικά ξερά φύλλα κι’ είπε στη γυναίκα να πλαγιάσει, ενώ αυτός τράβηξε στο βάθος της σπηλιάς. Γονάτισε κι’ έκανε θερμή προσευχή. Απόψε συλλογίστηκε, έχω να δώσω την πιο σκληρή μάχη εναντίον του ορατού καί αόρατου εχθρού. Ή θα νικήσω ή θα χάσω όλους μου τους κόπους. Όσο προχωρούσε ή νύχτα τόσο η φλόγα της επιθυμίας τον έκαιγε. Για μια στιγμή ένοιωσε να λυγίζει η αντίστασή του καί τρόμαξε. Αυτοί, πού μολύνουν το σώμα με αμαρτωλές πράξεις, πηγαίνουν στην κόλαση, είπε σχεδόν φωναχτά. Για κάνε δοκιμή, αν θα αντέχεις στη βασανιστική φωτιά. Άναψε το λυχνάρι του κι’ έβαλε το δάχτυλό του στη φλόγα. Μα η άλλη φλόγα δεν τον άφηνε να νοιώσει τον πόνο από το κάψιμο. Αφού αχρηστεύθηκε το πρώτο δάχτυλο, έβαλε στη φλόγα του λυχναριού το δεύτερο, το τρίτο… Μέχρι να ξημερώσει έκαψε καί τα πέντε δάχτυλα του χεριού του. Εκείνη παρακολουθούσε κρυφά τον υπεράνθρωπο αγώνα του δούλου του Θεού καί, βλέποντας τον να καίει με πείσμα όλα του τα δάχτυλα το ένα πίσω από το άλλο, τόσο πολύ ταράχτηκε, που από τον τρόμο της ξεψύχησε. Οι φίλοι της στό μεταξύ έκαναν αιφνιδιασμό στη σπηλιά του ερημίτη για να γελάσουν σε βάρος του. Τον βρήκαν όμως απ’ έξω να προσεύχεται. — Μήπως φάνηκε από δω χτες βράδυ καμιά γυναίκα; τον ρώτησαν. — Μέσα είναι καί κοιμάται, τους αποκρίθηκε εκείνος. Μπήκαν μέσα καί τη βρήκαν νεκρή. —Αββά, πέθανε, φώναξαν τρομαγμένοι. Εκείνος τότε ξεσκέπασε το χέρι του καί τους έδειξε τα δάχτυλά του. — Για δέστε δω, τί μου έκανε... Η εντολή του Χριστού όμως με προστάζει να κάνω καλό αντί κακού. Στάθηκε καί προσευχήθηκε πάνω από το άψυχο σώμα καί την επανέφερε στη ζωή.

Gruaja e mëkatit dhe Heremiti.... Nguliti dikur në mendje gruaja e mëkatit dhe vuri bast me shokët e saj, që do t’ia dilte  që të shtinte në rrjetën e saj Heremitin, që jetonte në mal, larg qytetit dhe që të gjithë thoshin për këtë se ishte një njeri i shenjtë. Veshi një veshje të rëndë, që fshente bukurinë e saj dhe u ngjit në mal. Miqtë e saj e prisnin në gjysma e rrugës. Kur ra nata, trokiti në derën e Heremitin. Ai kur e pa, u trondit... Si u gjend vallë një grua në këtë orë në shkrretëtirë? Mashtrimi yt, është ky e djall, mendoi. E pyeti cila ishte dhe çfarë kërkonte. Ajo filloi të qante. -Me orë të tëra po vërtitem  në këto shkrretëtira Abba. Humba rrugën dhe shoqëruesit e mi dhe as e kuptova si u gjenda këtu. Po, në emër të Zotit mos lejo që të më hanë egërsirat. Heremiti u gjend në dilemë. Të futëte një grua në shtëpinë e tij. Kjo gjë nuk kishte ndodhur kurrë. Por ta linte sërish krijesën e Zotit që ta hanin egërsirat? Kjo do të ishte çnjerëzore, pothuajse krim. Në fund u mund nga simpatia dhe u futi brenda. Ajo atëhere hoqi gjoja me mendjelehtësi mbulesën e saj dhe i tregoi pjesët e saj të trupit. Ngacmimi filloi që të digjte luftëtarin, pasi veprimi nuk ishte më i vështirë. Hodhi në tokë disa fletë të thata dhe i tha gruas që të shtrihej, ndërsa ai u tërhoq në fund të shpellës. U ul më gjunjë dhe bëri një lutje të flaktë. Sonte u mendua do të jap një betejë të egër kundër armikut të dukshëm dhe të padukshëm. Ose do të fitoj  ose do ti humbas të gjitha mundimet. Sa më shumë ecte nata aq dhe flaka e dëshirës e digjte. Për një çast ndjeu që u përkul rrezitenca e tij dhe u tremb. Ata që infektojnë trupin me veprime mëkatare shkojnë në ferr, tha pothujse me zë të fortë. Pa provo nëse do të durosh në zjarrin torturues. Ndezi kandilin dhe vendosi gishtin në zjarr. Po flaka tjetër nuk e linte që të ndjente dhimbjen nga përvëlimi. Pasi u përvëlua gishti i parë, vendosi të dytin, të tretin... deri sa u gëdhi dogji pesë gishtat e dorës së tij. Ajo ndiqte fshehur betejën mbinjerëzore të shërbëtorit të Perëndisë dhe duke parë që digjte me këmbëngulje të gjitha gishtat e dorës njëri pas tjetërit, kaq shumë u trodnit, sa nga tmerri i saj dha shpirt. Miqtë e saj ndëkohë hynë pa pritur në shpellën e heremitit që të qeshnin me të. E gjetën jashtë duke u lutur. -          Mos vallë erdhi dje në mbremje ndonjë grua? Pyetën. -          Brenda është dhe po fle, u përgjigj ai. Hynë brenda dhe e gjetën të vdekur. -          Abba vdiq, thirrën të tmerruar. Ai atëhere zbuloi dorën e tij dhe ju tregoi gishtat. -          Pa  shikoni këtu se çfarë më bëri.. Por urdhëri i Zotit më mëson që të bëj mirë në vend të së keqes. Qëndroi mbi të u lut mbi trupin e pajetë dhe e ktheu sërish në jetë.

"Οι Ρουμάνοι για τον Ζάππα"

Ελληνική έκδοση

Εκδόσεις Ομόνοια,  Βουκουρέστι, 2015, 128 σελ.+16 σελ. με έγχρωμες εικόνες

Πρόλογος Γεώργιος  Ι. Δολιανίτης

Μετάφραση στα ελληνικά : Αλεξάνδρα Λουίζου, Ştefan Petrescu

 ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΖΑΠΠΑΣ

Στις Εκδόσεις Ομόνοια κυκλοφόρησε πρόσφατα ένας τόμος αφιερωμένος στη μνήμη του ευεργέτη Ευαγγέλη Ζάππα (1800-1865), από το θάνατο του οποίου συμπληρώνονται τις 19 Ιουνίου 150 χρόνια. Γεννήθηκε στην ´Ηπειρο και μετά το ξέσπασμα της Επανάστασης, συμμετείχε στις μάχες που πραγματοποιήθηκαν στην Πελοπόννησο. Το 1824 του απονεμήθηκε η διάκριση του Αρχάγγελου Μιχαήλ. Γύρω στο 1831 ήρθε στη Βλαχία, όπου ασχολήθηκε με το εμπόριο δημητριακών και με την εκμίσθωση μοναστηριακών κτημάτων. Χάριν στο επιχειρηματικό πνεύμα και στην εργατικότητά του επιτυγχάνει σε σύντομο χρονικό διάστημα να συγκεντρώσει μια τεράστια για εκείνη την εποχή περιουσία. Ο Ζάππας ανήκει – μαζί με τον Απόστολο Αρσάκη και Παναγή Χαροκόπο -  στη χρυσή  «στοά» των Ελλήνων ευεργετών που έζησαν και διακρίθηκαν στη ρουμανική γη, η γενναιδωρία των οποίων στράφηκε τόσο προς τη θετή, όσο και προς τη μητέρα πατρίδα.

Ο τόμος περιλαμβάνει μια επιλογή μελετών των Ρουμάνων ειδικών, που επισημαίνουν τις κύριες συντεταγμένες της δραστηριότητας του Ζάππα: α)ιδρυτής των  «Ολυμπίων» (που έγιναν στην Αθήνα το 1859, 1870, 1875, 1888-1889), β) η σχέση του με την Ρουμανική Ακαδημία (ιδρυτικό μέλος της Ρουμανικής Λογοτεχνικής Εταιρείας, 1866, που μετονομάστηκε σε  Ρουμανική Ακαδημαϊκή Εταιρεία και έπειτα σε Ρουμανική Ακαδημία), γ) η πολλαπλή φιλανθρωπική δράση του. Τα κείμενα που ανήκουν στον Dan Popper (πρ. Γενικό γραμματέα της Ρουμανικής Ολυμπιακής Επιτροπής), στον αείμνηστο ακαδημαϊκό Virgil Cândea, στην ολυμπιονίκη Mihaela Peneş-Lipetz, καθώς και στον δημοσιογράφο Horia Alexandrescu  επιμένουν στη συμβολή του Ζάππα στην αναβίωση των Διεθνών Ολυμπιακών Αγώνων του 1896. Η μελέτη της Dorina N. Rusu  σκιαγραφεί το πορτρέτο του Ζάππα ως πρωτεργάτη και χορηγού μερικών σημαντικών πολιτιστικών σχεδίων όπως η σύνταξη της γραμματικής και του λεξικού της ρουμανικής γλώσσας,  η στήριξη των μεταφράσεων των κλασικών της Αρχαιότητας. Μνημονεύεται η πρώιμη ιστορία της Ρουμανικής Ακαδημίας, που έφερε φόρο τιμής στον «αείμνηστο και αξιόλογο Ευαγγέλη Ζάππα», στον οποίο έφτιαξε και προτομή. Η πρωτοβουλία του Ζάππα για τη σύσταση των «Ολυμπίων» καθώς και τα διαβήματα που έγιναν πριν από την διοργάνωσή τους, αλλά και η πορεία από τη Ρουμανική Λογοτεχνική Εταιρεία στη Ρουμανική Ακαδημαϊκή Εταιρεία αποτελούν το κύριο θέμα των κειμένων που υπογράφει ο Nicolae Postolache, συγγραφέας δύο σημαντικών έργων αφιερωμένων στον Ευαγγέλη Ζάππα το 1996 και το 2004. Η φιλανθρωπική δραστηριότητα (ιδρυτής σχολείων, κτήτορας εκκλησιών κ.ά.) παρουσιάζεται από το πρ. καθηγητή  Gheorghe I.Drăgulin.

Η πλούσια βιβλιογραφία, αν και επιλεκτική, δείχνει το σταθερό ενδιαφέρον των Ρουμάνων ειδικών για τον Ευαγγέλη Ζάππα, εμβληματική προσωπικότητα των δύο πατρίδων του.

Στον πρόλογο, ο κ. Γεώργιος Ι. Δολιανίτης, ιδρυτής και διευθυντής της ομώνυμης Βιβλιοθήκης στην Αθήνα, παρουσίαζει το ιστορικό των «Ολυμπίων», από τον Ρήγα Βελεστινλή, τον πρώτο που χρησιμοποίησε τον όρο σε μετάφρασή του από τονMetastasio, στον Ευαγγέλη Ζάππα. Παράλληλα, υπογραμμίζεται η στήριξη του Ζάππα και η καθοριστική συμβολή των «Ολυμπίων» που ίδρυσε, στην αναβίωση των Διεθνών Ολυμπιακών Αγώνων του 1896.

Η έκδοση έγινε με την ευγενική χορηγία του κ. Γεωργίου Ι. Δολιανίτη, Εκπαιδευτικό και πρ. Σχολάρχη.  Ο τόμος θα παρουσιαστεί Σάββατο, 30 Μαίου, ώρα 18:30 στο Μουσείο της πόλης του Βουκουρεστίου (Μεγάρο Σούτσου), όπου θα γίνουν τα εγκαίνια της ´Εκθεσής Τεκμηρίων από τη Βιβλιοθήκη Γ. Ι. Δολιανίτη για τα «Ολύμπια» του Ευαγγέλη Ζάππα.

Οι Ρουμάνοι για τον Ζάππα:

«Ο Ευαγγέλης Ζάππας, τον οποίο η Ρουμανική Ακαδημία διατηρεί στην προνομιακή στοά των ευεργετών της, ... είναι  μια εξέχουσα προσωπικότητα στη σύγχρονη αναγέννηση του ύψιστου θεσμού αδελφοσύνης και επικοινωνίας του ευρωπαϊκού Κόσμου από την Αρχαιότητα μέχρι σήμερα: τους Ολυμπιακούς Αγώνες.»

 Ακαδ.Virgil Cândea               

«Ο Ευαγγέλης Ζάππας ανήκει και στις δύο ‘πατρίδες’ του, την Ελλάδα και τη Ρουμανία, τις οποίες αγάπησε εξίσου, αλλά και σε ολόκληρο τον βαλκανικό χώρο, τον οποίο σημάδεψε με την παρουσία και το έργο του.»

Dan Popper                   

Το όνομα του Ευαγγέλη Ζάππα «θα μείνει για πάντα χαραγμένο με χρυσά γράμματα στην Ιστορία της Ρουμανικής Ακαδημίας.»

Dorina Ν. Rusu                   

«Ο Ζάππας υπήρξε αγγελιοφόρος της ειρήνης και της φιλίας όλων των λαών του κόσμου.»

 Nicolae Postolache              

Βιογραφικά στοιχεία του Ευάγγελου Ζάππα

Το εξώφυλλο του βιβλίου 

πηγή 

Τιμητικές εκδηλώσεις στη Ρουμανία για τον Ηπειρώτη ευεργέτη Ευ. Ζάππα

• Με ένα πολυήμερο πολιτιστικό πρόγραμμα τιμήθηκε στο Βουκουρέστι η 150ή επέτειος του θανάτου, του μεγάλου Ηπειρώτη εθνικού ευεργέτη και πρώτου οραματιστή της ανασύστασης των Ολυμπιακών Αγώνων στον 19ο αιώνα, Ευαγγέλη Ζάππα. Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, την πρωτοβουλία είχε η «Βιβλιοθήκη Γεωργίου Δολιανίτη» και την γενική επιμέλεια των εκδηλώσεων η Ρουμάνα ελληνίστρια και πανεπιστημιακός Έλενα Λαζάρ.
Το «παρών» έδωσαν από την Ελλάδα ο πρ. Πρέσβης στο Βουκουρέστι Γ. Πουκαμισάς, ο πρ. Υπουργός Ανδρέας Ζαΐμης,  ο Γεν. Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης - Αρεοπαγίτης ε.τ. Λέανδρος Ρακιντζής, η ολυμπιονίκης - Αντιπεριφερειάρχης της Μητροπολιτικής Ενότητας Θεσσαλονίκης Βούλα Πατουλίδου, ο Δήμαρχος Αρχαίας Ολυμπίας Ευθ. Κοτζάς, ο Αντιπρόεδρος του Ελληνικού Ιδρύματος Ευρωπαϊκής & Εξωτερικής Πολιτικής, καθηγητής Θάνος Βερέμης, ο πρ. Πρόεδρος της Επιτροπής Ολυμπίων και Κληροδοτημάτων Ιωάννης Δομάγερ, ο σύμβουλος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Αθλητικών Οικονομολόγων & Στελεχών Κώστας Κατσιγιάννης,  ο Πρόεδρος της Ο.Ε. “NOTOS 2015” της Ελληνικής Φιλοτελικής Εταιρείας Γ. Σπάθης και ο διευθυντής του Αθλητικού Μουσείου του Υπουργείου Παιδείας-απόγονος της Οικογένειας Ζάππα  Δημήτρης Μποντικούλης, που εκπροσώπησε το Ευρωπαϊκό Κέντρο Τέχνης (EUARCE) της Ελλάδος.
Το πρόγραμμα περιελάμβανε επίσημη φιλολογική εκδήλωση στην Ακαδημία Βουκουρεστίου, έκθεση ιστορικών ντοκουμέντων και ενθυμημάτων στo αρχοντικό Σούτζου στο Βουκουρέστι, επίσκεψη στο Μπροστένι της Γιαλομίτσας με φιλοξενία του τοπικού Δήμαρχου και επιμνημόσυνη δέηση στον τάφο του Ζάππα, πλάι στο ναό του Ευαγγελισμού -που οικοδόμησε ο ίδιος- και τιμητική δεξίωση στην Ελληνική Πρεσβεία του Βουκουρεστίου.

πηγή

«Πανικός» στην Αλβανία...από δηλώσεις Καμμένου περί ενίσχυσης στρατού στα Ελληνοαλβανικά σύνορα

«Πρέπει να ζωντανέψουν τα ελληνοαλβανικά χωριά» δήλωσε χθες (7/6/2015) από τα ακριτικά στρατόπεδα ο ΥΕΘΑ Πάνος Καμμένος, επισημαίνοντας πως αυτό θα επιτευχθεί με την ενίσχυση του στρατού...". Μία δήλωση που δεν πέρασε καθόλου απαρατήρητη από τον Αλβανικό Τύπο που δημοσιεύει σήμερα (8/7/2015) άρθρο με τίτλο «Ο Έλληνας υπουργός Άμυνας απειλεί την Αλβανία».

Μετά τις τελευταίες εντάσεις μεταξύ Ελλάδας-Αλβανίας, που προήλθαν από δηλώσεις Εντι Ράμα περί ΑΟΖ στο Ιόνιο και κυριαρχικά δικαίωματα, οι Αλβανοί ήταν επόμενο να "τρομοκρατηθούν" με την ενίσχυση των μέτρων ασφαλείας στα ελληνοαλβανικά σύνορα, που προανήγγειλε ο ΥΕΘΑΠάνος Καμμένος.

Αναλυτικότερα, το δημοσιεύεμα επισημαίνει πως "Η Ελλάδα δείχνει τα δόντια της στην Αλβανία. Ο Έλληνας υπουργός Άμυνας, Πάνος Καμμένος, δήλωσε κατά τη διάρκεια επίσκεψής του σε μερικά φυλάκια στα σύνορα Ελλάδας-Αλβανίας, ότι θα ανοίξουν εκ νέου όλες οι στρατιωτικές μονάδες και θα ενισχυθεί ο στρατός κατά μήκος των ελληνο-αλβανικών συνόρων".

Οπως είπε ο ΥΕΘΑ «Το καλοκαίρι, στο πλαίσιο του προγραμματισμού που γίνεται βάσει των εντολών που δόθηκαν από εμένα και τον επικεφαλής του Στρατού, θα αυξηθεί περισσότερο ο αριθμός των νεοσυλλέκτων στην περιοχή. Θα υπάρξουν νέα τμήματα, η μονάδα καταδρομών θα προβεί σε στρατιωτικές ασκήσεις στην περιοχή και ελικόπτερα θα δρουν στην περιοχή αυτής της χώρας, για να προσδώσουν στους κατοίκους την αίσθηση της ασφάλειας».

Ερωτηθείς σχετικά με τις αμφισβητήσεις που προέκυψαν από τα Τίρανα για τα θαλάσσια σύνορα, ο πρόεδρος των «Ανεξάρτητων Ελλήνων», δήλωσε ότι η κυριαρχία της χώρας δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο διαπραγμάτευσης και κανείς δεν μπορεί να την διαπραγματευθεί, σημειώνει το αλβανικό δημοσίευμα.

Οι δηλώσεις του ΥΕΘΑ

Υπενθυμίζουμε την αναλυτική δήλωση του ΥΕΘΑ Π.  Καμμένου,  από τα ακριτικά στρατιωτικά φυλάκια της Ηπείρου

«Θα υπάρξει επαναλειτουργία φυλακίων, μονάδες καταδρομέων που θα κάνουν ασκήσεις στην περιοχή, αλλά και ελικόπτερα θα επιχειρούν στην περιοχή, για να δώσουν στους κατοίκους αίσθημα ασφάλειας".

Ο υπουργός Εθνικής 'Αμυνας, επισήμανε ότι οι υφιστάμενες δυνάμεις, ο Στρατός, η ελληνική αστυνομία αλλά και οι τοπικές αρχές καταβάλουν προσπάθειες, κάνουν καλά τη δουλειά τους, όμως «πρέπει να ζωντανέψουν τα χωριά».

Όπως τόνισε, τα «νέα παιδιά που έφυγαν από τον τόπο τους και είναι άνεργα στην Αθήνα, να επιστρέψουν, να καλλιεργήσουν και πάλι τη γη μας. Πρέπει να βάλουμε μπροστά την πατρίδα να δουλεύει».

Ο κ. Καμμένος ήταν κατηγορηματικός απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με τις αξιώσεις που προβάλλει το τελευταίο διάστημα η Αλβανία.

«Η Εθνική Κυριαρχία της χώρας δεν είναι προς διαπραγμάτευση και κανένας δεν μπορεί να την διαπραγματευτεί, είτε αυτό λέγεται οικονομική απειλή, είτε λέγεται εξωτερική απειλή. Η Ελλάδα, ούτε φοβάται ούτε παραδίδει χιλιοστό της γης του αέρα και της θάλασσας της».

Read more: http://www.newsbomb.gr/ellada/amyna/story/594516/panikos-stin-alvania-apo-diloseis-kammenoy-peri-enisxysis-stratoy-sta-ellinoalvanika-synora#ixzz3cTyAStNf

Eπαναλειτουργία στρατιωτικών φυλακίων στα ελληνοαλβανικά σύνορα προανήγγειλε ο Καμμένος

• 

Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος συνομιλεί με στρατιώτες στο φυλάκιο των Δρυμάδων.

ΕΤΙΚΕΤΕΣ:

Επαναλειτουργία στρατιωτικών φυλακίων και ενίσχυση του στρατεύματος στα ελληνοαλβανικά σύνορα, προανήγγειλε από το ακριτικό φυλάκιο των Δρυμάδων Πωγωνίου Ιωαννίνων, ο υπουργός Αμυνας Πάνος Κάμμενος, εξέλιξη η οποία θα ικανοποιήσει το πάγιο αίτημα των κατοίκων στα χωριά της μεθορίου, που ζητούν να νιώσουν ασφαλείς.

Ο κ. Καμμένος, ο οποίος πραγματοποιεί περιοδεία στα ακριτικά στρατιωτικά φυλάκια της Ηπείρου, είπε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ απαντώντας σε σχετική ερώτηση. « Ήδη ανασχεδιάζουμε όλη την περιοχή. Ο ανασχεδιασμός της αμυντικής δομής, θα ανακοινωθεί σε λίγο καιρό. Το καλοκαίρι , στο πλαίσιο της αναδιοργάνωσης που γίνεται, και σύμφωνα με τις εντολές που έχουν δοθεί και από εμένα αλλά και από τον Αρχηγό του Στρατού, από την πρώτη σειρά ,τις επόμενες μέρες, θα ενισχυθεί περεταίρω η παρουσία των κληρωτών στην περιοχή .Θα υπάρξει επαναλειτουργία φυλακίων, μονάδες καταδρομέων που θα κάνουν ασκήσεις στην περιοχή, αλλά και ελικόπτερα θα επιχειρούν στην περιοχή, για να δώσουν στους κατοίκους αίσθημα ασφάλειας».

Ο υπουργός Εθνικής Aμυνας, επισήμανε ότι οι υφιστάμενες δυνάμεις ,ο Στρατός ,η Ελληνική αστυνομία αλλά και οι τοπικές αρχές καταβάλουν προσπάθειες ,κάνουν καλά τη δουλειά τους ,όμως «πρέπει να ζωντανέψουν τα χωριά». Όπως τόνισε, τα «νέα παιδιά που έφυγαν από τον τόπο τους και είναι άνεργα στην Αθήνα, να επιστρέψουν , να καλλιεργήσουν και πάλι τη γή μας. Πρέπει να βάλουμε μπροστά την πατρίδα να δουλεύει». Ο κ. Καμένος ήταν κατηγορηματικός απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με τις αξιώσεις που προβάλει το τελευταίο διάστημα η Αλβανία. «Η Εθνική Κυριαρχία της χώρας δεν είναι προς διαπραγμάτευση και κανένας δεν μπορεί να την διαπραγματευτεί, είτε αυτό λέγεται οικονομική απειλή, είτε λέγεται εξωτερική απειλή. Η Ελλάδα, ούτε φοβάται ούτε παραδίδει χιλιοστό της γης του αέρα και της θάλασσας της».

Στο φυλάκιο των Δρυμάδων ο Υπουργός Εθνικής Αμυνας τίμησε την 62χρονη Σοφία Δημητρίου, την γυναίκα φρουρό των συνόρων ,που ζει μόνη της στο χωριό Ορεινό. Ο υπουργός την συνεχάρη για το θάρρος της και της ανακοίνωσε πως θα την εντάξει στην Εθνοφυλακή, αλλάζοντας άμεσα το νόμο, καθώς προβλέπει να υπηρετούν μόνο άνδρες. «Δίνετε θάρρος σε όλους. Αισθανόμαστε ασφαλείς όσο είστε εσείς εδώ» της είπε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε, «θα αποτελείτε μέρος τη Παλαικής 'Αμυνας της πατρίδας μας». Μάλιστα της έδωσε τιμητική πλακέτα του Υπουργείου Εθνικής Αμυνας.
πηγή

Το Δημοτικό Συμβούλιο για τη ρηματική διακοίνωση της Αλβανίας

Η θέση του Δημοτικού Συμβουλίου Ιωαννίνων, σχετικά με τη ρηματική διακοίνωση της Αλβανικής κυβέρνησης για το πρόγραμμα θαλασσίων και χερσαίων ερευνών της χώρας μας για υδρογονάνθρακες και τις εντεινόμενες εθνικιστικές εξάρσεις στη γειτονιά μας, διαβιβάστηκε από τον Πρόεδρο του σώματος, Γιώργο Παπαδιώτη, στο υπουργείο εξωτερικών, στα κόμματα της βουλής και τους βουλευτές του τόπου. 

Το Δημοτικό Συμβούλιο επισημαίνει πως:

«Η πολιτική της γείτονας χώρας τελευταία, με την απαράδεκτη και νομικά ανυπόστατη αμφισβήτηση κυριαρχικών μας δικαιωμάτων και με άλλες ενέργειες, είναι σαφώς εχθρική και προκλητική προς την πατρίδα μας και δυναμιτίζει ακόμη περισσότερο το ήδη τεταμένο κλίμα των Ελληνοαλβανικών σχέσεων.

Στην ίδια χρονική συγκυρία, η αναζωπύρωση της διαμάχης Αλβανόφωνων και Σλάβων στη γειτονιά μας και ο ανιστόρητος «μεγαλοϊδεατισμός» διαφόρων κύκλων, απειλούν να βυθίσουν για μια ακόμα φορά τα βαλκάνια στο χάος.

         Απέναντι στην κλιμακούμενη ένταση στην περιοχή, οι Κυβερνήσεις έχουν υποχρέωση να καλλιεργούν και να ενισχύουν με συνέπεια, τη φιλία, τη συνεργασία και τις σχέσεις καλής γειτονίας μεταξύ των χωρών.

         Τέλος, και με γνώμονα πάντοτε τα παραπάνω, οι ελληνικές αρχές οφείλουν να αξιολογήσουν ψύχραιμα και σε βάθος τα γεγονότα και να λάβουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την τήρηση της διεθνούς τάξης και νομιμότητας».
πηγή

Η επιδίωξη της Ρουμανίας να ενταχθούν στο Αλβανικό κράτος τα Βλάχικα χωριά της Πίνδου

Μετά το πέρας του Α΄ Βαλκανικού πολέμου έπρεπε να καθοριστούν τα σύνορα των βαλκανικών κρατών με την Τουρκία. Στον καθορισμό των συνόρων είχε εμπλοκή και η Αυστρία, το κυριότερο μέλος της Αυστρο-Ουγγαρίας. Η πολιτική της Αυστρίας αποσκοπούσε στον αποκλεισμό της Σερβίας από την Αδριατική, καθώς και τον αποκλεισμό της Ιταλίας από τα ανατολικά παράλια της Αδριατικής. Για το λόγο αυτό...

επιδίωκε να δημιουργήσει ένα αυτόνομο αλβανικό κράτος υπό την προστασία της.

Από την άλλη μεριά η Ιταλία ήθελε να δημιουργηθεί ένα αλβανικό κράτος, το οποίο θα το χρησιμοποιούσε μελλοντικά ως προτεκτοράτο, αφενός μεν για να ελέγχει και από τις δύο πλευρές την Αδριατική και αφετέρου για να το έχει ως βάση οικονομικής διείσδυσης στα Βαλκάνια. Τα άλλα μεγάλα κράτη που εμπλέκονταν στις συζητήσεις των βαλκανικών κρατών ήταν η Αγγλία, η Γαλλία, η Ρωσία και η Γερμανία.

Για να επιλυθεί το βαλκανικό πρόβλημα των συνόρων, πραγματοποιήθηκε το Δεκέμβριο του 1912 στο Λονδίνο Πρεσβευτική Συνδιάσκεψη. Συγκεντρώθηκαν εκεί οι πρεσβευτές των Μεγάλων Δυνάμεων και οι αντιπροσωπείες των ενδιαφερομένων κρατών για να ληφθούν διάφορες αποφάσεις. Η Συνδιάσκεψη αυτή, υπό την προεδρία του Άγγλου υπουργού των Εξωτερικών σερ Έντουαρντ Γκρέυ, από την πρώτη συνεδρία της στις 3/16 Δεκεμβρίου 1912 αποφάσισε την ίδρυση αλβανικού κράτους, το οποίο ουδέποτε υπήρχε στο παρελθόν. Στη συνέχεια, το πρόβλημα που ανέκυψε ήταν ο καθορισμός των συνόρων του νέου κράτους.

Οι συζητήσεις και οι ζυμώσεις σχετικά με τα όρια των νέων βαλκανικών κρατών μετά τον πόλεμο κράτησαν αρκετό καιρό, διότι δεν υπήρχε συμφωνία με τα ενδιαφερόμενα μέρη και την Τουρκία. Η πρώτη επίσημη συνεδρίαση της Συνδιάσκεψης για τον καθορισμό των νοτίων συνόρων της Αλβανίας έγινε στις 29 Μαΐου/11 Ιουνίου 1913. Πριν όμως από αυτήν και συγκεκριμένα το μήνα Μάρτιο του ίδιου έτους η Ρουμανία με τον πρεσβευτή της στο Λονδίνο, ονόματι Μισίου, επιδίωξε να επηρεάσει τους πρεσβευτές των Μεγάλων Δυνάμεων, προκειμένου να ενσωματωθούν στο νεοσύστατο κράτος της Αλβανίας τα βλαχόφωνα χωριά της Πίνδου, συμπεριλαμβανομένων και αυτών του Γράμμου. Καλύτερος φίλος και συμπαραστάτης στις απαιτήσεις της Ρουμανίας αναδείχτηκε ο πρόεδρος της Συνδιάσκεψης Έντουαρντ Γκρέυ, συνεπικουρούμενος και από την Ιταλία. Ευτυχώς που η Γαλλία και η Ρωσία υποστήριζαν τις θέσεις της Ελλάδας και έτσι παρέμειναν τα βλαχόφωνα χωριά στην ελληνική επικράτεια.

Με το σημερινό μας άρθρο θα φέρουμε εν συντομία στην επιφάνεια τα διπλωματικά παρασκήνια σχετικά με το παραπάνω ζήτημα, γεγονός που, αν είχε αρνητική εξέλιξη για την Ελλάδα, η περιφέρεια Γρεβενών θα βρισκόταν σήμερα ακρωτηριασμένη με τα νότια σύνορα της Αλβανίας να φθάνουν μέχρι το Βενέτικο ή τον Αλιάκμονα ποταμό. Τα περισσότερα από αυτά που αναφέρουμε στηρίζονται σε επίσημα διπλωματικά έγγραφα, τα οποία δημοσιεύτηκαν στη «Ρωμουνική Βίβλο», καθώς και στη συζήτηση που έγινε στη Βουλή των Ελλήνων για το θέμα αυτό (συνεδρίαση της 20 Φεβρουαρίου 1914, επί κυβερνήσεως Ελευθερίου Βενιζέλου, με ομιλητή τον Δημήτριο Ράλλη, βουλευτή της αντιπολίτευσης και πρώην πρωθυπουργό).

Οι παρασκηνιακές διπλωματικές ενέργειες της Ρουμανίας, τις οποίες δεν γνώριζε η Ελλάδα, έχουν ως εξής:

Στις 9)22 Μαρτίου 1913 ο πρωθυπουργός της Ρουμανίας Τάκε Μαγιορέσκο, αποκαλώντας τους Κουτσόβλαχους «Ρωμούνους», απέστειλε στον πρεσβευτή της Ρουμανίας στο Λονδίνο το παρακάτω τηλεγράφημα :

«Ζητήσατε, όπως αι πολυάριθμοι Μακεδονορωμουνικαί κοινότητες της Πίνδου μεταξύ Σαμαρίνης και Μετσόβου περιληφθώσιν εις την Αλβανίαν. Επιμείνατε επί της αρχής, όπως εις όλους τους τόπους, ένθα οι Ρωμούνοι πλειονοψηφούσιν αναγνωρισθή ως γλώσσα της διοικήσεως η Ρωμουνική, καθώς και εις τας εκκλησίας και τα Ρωμουνικά σχολεία. Η γενική αύτη αρχή πρέπει ν’ αναγραφή εις το Σύνταγμα της Αλβανίας».

Ο Ρουμάνος πρεσβευτής, ενεργώντας σύμφωνα με τις εντολές του πρωθυπουργού, ζήτησε προφορικά κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης των πρεσβευτών όπως όλα τα βλαχόφωνα χωριά της οροσειράς της Πίνδου, καθώς και εκείνα του Γράμμου και της περιφέρειας Κορυτσάς, να περιληφθούν στο νεοσύστατο αλβανικό κράτος. Παράλληλα ζήτησε από τις Μεγάλες Δυνάμεις να εγγυηθούν την αυτονομία των βλαχόφωνων κατοίκων των χωριών που επρόκειτο να ενσωματωθούν στο νέο κράτος και την κατοχύρωση της αυτονομίας αυτών με την αναγραφή στο Σύνταγμα της Αλβανίας. Ύστερα από την ενέργεια αυτή ενημέρωσε τηλεγραφικά τον πρωθυπουργό Μαγιορέσκο στις 13)26 Μαρτίου 1913. Ενδεικτικά, μνημονεύουμε την πρώτη παράγραφο του τηλεγραφήματος: «Σήμερον εν τη συνελεύσει των πρεσβευτών εζήτησα αι χώραι μεταξύ Ιωαννίνων, Μετσόβου, Γρεβενών και του όρους Γράμμου μέχρι Κορυτζάς, περιλαμβάνουσαι 36 κωμοπόλεις και κώμας Ρωμουνικάς μετά πληθυσμού πλέον των 80.000 κατοίκων, περιληφθώσιν εις την Αλβανίαν».

Ο Άγγλος υπουργός Εξωτερικών
Έντουαρντ Γκρέυ

O Ρουμάνος πρεσβευτής δεν περιορίστηκε μόνο στην προφορική ανάπτυξη των αξιώσεων της ρουμανικής κυβέρνησης σχετικά με τα νότια σύνορα της Αλβανίας, αλλά υπέβαλε την επομένη και υπόμνημα που περιελάμβανε λεπτομερώς τις ρουμανικές βλέψεις. Το υπόμνημα αυτό, με ημερομηνία 14)27 Μαρτίου 1913, υπεβλήθη στον πρόεδρο της Συνδιάσκεψης Έντουαρντ Γκρέυ και αναφέρει τα εξής:

(α) Η ρουμανική κυβέρνηση βλέπει με ευχαρίστηση τη δημιουργία ανεξάρτητου αλβανικού κράτους και ελπίζει ότι οι εγγυήτριες Μεγάλες Δυνάμεις θα θελήσουν να συμπεριλάβουν σ’ αυτό και την εθνικότητα των πολυάριθμων Ρουμάνων (εννοεί τους Κουτσόβλαχους). Προς το σκοπό αυτό τα όρια της μέλλουσας Αλβανίας πρέπει να χαραχθούν κατά τέτοιο τρόπο, ώστε όχι μόνο το κράτος αυτό να προφυλαχθεί από κάθε μελλοντικό κίνδυνο από τα γειτονικά κράτη αλλά και ο ρουμανικός πληθυσμός, ο οποίος είναι συμπαγής προς τα νοτιοανατολικά της Αλβανίας να διατηρηθεί άθικτος μέσα στα όρια του αλβανικού κράτους.

(β) Η χώρα η συμπεριλαμβανόμενη μεταξύ των πόλεων Ιωαννίνων, Μετσόβου, Γρεβενών και του όρους Γράμμου, κατοικείται υπό πληθυσμού κατά πλειοψηφία ρουμανικού, ο οποίος δύναται να εκτιμηθεί σε 80.000 και πλέον κατοίκων και ο οποίος είναι εγκατεστημένος σε 36 κωμοπόλεις και χωριά, κυριότερα των οποίων είναι η Σαμαρίνα, η Αβδέλλα, το Περιβόλι, η Κρανιά, η Λαβανίτσα (;), το Συρράκο, η Λάιστα, η Λεσινίτσα (Βρυσοχώρι), η Μπριάζα (Δίστρατο) κ.λπ.

(γ) Πρέπει ακόμη να σημειωθεί ότι οι δύο πλευρές της Πίνδου από του όρους Γράμμου μέχρι των Αγράφων κατοικούνται κατά πλειοψηφία από Ρουμάνους. Μέρος του πληθυσμού τούτου προσαρτήθηκε στην Ελλάδα μετά τη Συνθήκη του Βερολίνου. Οι Ρουμάνοι διαμαρτυρήθηκαν τότε κατά της προσαρτήσεως αυτής. Θα ήταν άδικο να επιτραπεί εκ νέου ο διαχωρισμός του συμπαγούς κορμού των Ρουμάνων και να προσαρτηθούν αυτοί σε άλλο πλην της Αλβανίας κράτος.

(δ) Η Ρουμανία είναι της γνώμης ότι η εθνικότητα αυτών θα διατηρηθεί καλλίτερα μέσα σε ένα ανεξάρτητο αλβανικό κράτος, υπό την εγγύηση των Μεγάλων Δυνάμεων.

(ε) Η Ρουμανική Κυβέρνηση θεωρεί ότι τα καλλίτερα φυσικά όρια προς Νότο της Αλβανίας θα ήταν τα όρη Ζαγορίου (Μιτσικέλι και Πάπιγκο), η πεδιάδα του Ινάχου μέχρι της συμβολής αυτού μετά του ποταμού Αράχθου και των πηγών αυτού εις το όρος Ζυγός. Εντεύθεν μέχρι Μετσόβου και ακολουθούντα τα σημερινά σύνορα της Ελλάδος μέχρι του ποταμού Βενέτικου, εκείθεν μέχρι της συμβολής τούτου μετά του ποταμού Βίστριτζα (Αλιάκμονος), ακολουθούντα το ρεύμα του ποταμού τούτου μέχρι Δάρδας, Γράμμου, Κορυτσάς και εκείθεν μέχρι Πρέσπας.

(στ) Ο πληθυσμός των χωρών αυτών είναι κατά μέγα μέρος ρουμανικός, μουσουλμανικός (μωαμεθανοί Βαλαάδες) και αλβανικός με μια μειονότητα ελληνική. Για να διασωθεί η εθνική υπόσταση των Ρουμάνων των παραπάνω μερών, οι οποίοι θα περιληφθούν στην Αλβανία, οι Μεγάλες Δυνάμεις θα θελήσουν ευμενώς να αναγράψουν όχι μόνο στη διεθνή συνθήκη, η οποία θα αντικαταστήσει τη Συνθήκη του Βερολίνου, αλλά και στο Σύνταγμα της Αλβανίας την αρχή, ότι στη διοίκηση όλων των μερών που πλειοψηφούν οι Ρουμάνοι καθώς και σε όλες τις εκκλησίες και τα σχολεία των Ρουμάνων η εν χρήσει γλώσσα θα είναι η Ρουμανική.

(ζ) Το νέο αλβανικό κράτος πρέπει να εγγυηθεί διοικητική, κοινοτική και κατά το δυνατόν πολιτική αυτονομία στους Ρουμάνους της Αλβανίας χωρίς να παρεμβάλλει εμπόδια στην εξουσία του Ρουμάνου θρησκευτικού αρχηγού στις περιοχές που κατοικούν οι Ρουμάνοι. Το ρουμανικό κράτος θα μπορεί, όπως και στο παρελθόν, να παρέχει επιχορηγήσεις εις τα Ρουμανικά πνευματικά ιδρύματα της Αλβανίας, άνευ ουδεμιάς παρεμποδίσεως εκ μέρους του αλβανικού κράτους.

Με το παραπάνω υπόμνημα βλέπουμε ότι η Ρουμανία επιδίωκε όπως όλα τα εδαφικά διαμερίσματα του ορεινού όγκου της Βόρειας και Νότιας Πίνδου και τα χωριά της Κορυτσάς και της Πρέσπας, στα οποία κατοικούσαν Κουτσόβλαχοι, να περιέλθουν στην Αλβανία. Επιπλέον ζητούσε αυτονομία των εν λόγω πληθυσμών και εγγυήσεις από τις Μ. Δυνάμεις.

Στην Ελλάδα η κοινή γνώμη για ιστορικούς λόγους ήθελε τα σύνορα αυτής να επεκταθούν προς Βορρά ως τον ποταμό Γενούσο ή Σκούμπη, δηλαδή να ενσωματωθεί στον κορμό της και η Βόρεια Ήπειρος. Θυμίζουμε ότι κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων τα ελληνικά στρατεύματα είχαν καταλάβει τη Β. Ήπειρο και υποχρεώθηκαν να αποσυρθούν από αυτή μετά την υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Φλωρεντίας (4/17 Δεκεμβρίου 1913).

Για όσα συνέβαιναν στα διπλωματικά παρασκήνια εκ μέρους της Ρουμανίας σχετικά με τα νότια σύνορα της Αλβανίας η ελληνική διπλωματία είχε άγνοια και μόλις τον Απρίλιο του 1913 έλαβε γνώση και ζήτησε να παρακαθίσει με έναν αντιπρόσωπο στη Διάσκεψη, τον οποίο οι Μ. Δυνάμεις απέρριψαν. Τότε οι Έλληνες διπλωμάτες πλησίασαν τον Ρουμάνο πρεσβευτή, για να διαπιστώσουν αν μπορούσε να βρεθεί κάποια συμβιβαστική λύση. Σε τηλεγράφημα που απέστειλε ο εν λόγω πρεσβευτής στον πρωθυπουργό του Μαγιορέσκο στις 2)15 Ιουνίου 1913 ανέφερε ότι οι Έλληνες διπλωμάτες τον ρώτησαν αν υπάρχει δυνατότητα να δεχθεί η Ρουμανία όπως οι Ρουμάνοι (Κουτσόβλαχοι) της Πίνδου προσαρτηθούν στην Ελλάδα, με την υπόσχεση ότι η ελληνική κυβέρνηση θα προσφέρει τις ίδιες εγγυήσεις με αυτές που ζητούσε για την Αλβανία. Η απάντηση του Μαγιορέσκο ήταν αρνητική, λέγοντας ότι «η συγχώνευση με την Αλβανία είναι η καλύτερη εγγύηση για τους Μακεδονορουμάνους, από τη στιγμή που δεν υπάρχει αυτόνομη Μακεδονία» και ότι «η Ρουμανία δεν δύναται να εγκαταλείψει την άποψη αυτή».

Δυστυχώς τα πράγματα για την ελληνική πλευρά ήταν δύσκολο να βελτιωθούν και η κυβέρνηση Βενιζέλου προσπάθησε να δημιουργήσει την κατάλληλη φιλική ατμόσφαιρα με τη Ρουμανία, προσφερόμενη να εκπληρώσει κάθε επιθυμία αυτής στο ζήτημα των Κουτσοβλάχων. Η απώλεια της Βορείου Ηπείρου ήταν πλέον γεγονός μετά την αρνητική στάση που κράτησαν έναντι των ελληνικών συμφερόντων η Ιταλία και η Αυστρία. Η ελληνική κυβέρνηση, εκτελώντας τις εντολές των Μ. Δυνάμεων, διέταξε την αποχώρηση του ελληνικού στρατού από τη Βόρειο Ήπειρο, χωρίς να κατοχυρώσει πλήρως όλες οι εγγυήσεις για τον ελληνικό πληθυσμό. Τελικά, τα βλαχοχώρια της Πίνδου παρέμειναν στην ελληνική επικράτεια, πλην όμως ο Βενιζέλος αναγκάστηκε να υιοθετήσει όλες τις απαιτήσεις του Μαγιορέσκο και αυτό φαίνεται από τις επιστολές που αντάλλαξαν μεταξύ τους οι ανωτέρω πρωθυπουργοί, οι οποίες προσαρτήθηκαν στη Συνθήκη του Βουκουρεστίου στις 28 Ιουλίου/10 Αυγούστου 1913. Το αποτέλεσμα ήταν οι Κουτσόβλαχοι να αναγνωριστούν ως μειονότητα εντός του ελληνικού κράτους με το δικαίωμα να έχουν δικά τους σχολεία και εκκλησίες με δικούς τους δασκάλους και ιερείς και τα ιδρύματά τους να ελέγχονται και να υποστηρίζονται οικονομικά από τη Ρουμανία υπό την τυπική επίβλεψη του ελληνικού κράτους. 

Μετά το πέρας του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου έγινε στα Βαλκάνια και νέος καθορισμός των συνόρων. Στη Διάσκεψη των Συμμάχων στο Παρίσι, που ασχολήθηκε με τα θέματα αυτά, κάποια αποκαλούμενη «Μακεδονορουμανική Εταιρεία» (μάλλον πρόκειται για δημιούργημα της ρουμανικής προπαγάνδας για συγκεκριμένο σκοπό) προσπάθησε να επηρεάσει με την υποβολή υπομνήματος τις αποφάσεις, με σκοπό να ενσωματωθούν τα βλαχόφωνα χωριά της Πίνδου στο αλβανικό κράτος.Οι πρώτοι που αντέδρασαν συντονισμένα και δυναμικά στην ενέργεια αυτή, στις αρχές Μαρτίου του 1919, ήταν οι βλαχόφωνοι της επαρχίας Γρεβενών, οι οποίοι, εκπροσωπώντας και τα βλάχικα χωριά της Ηπείρου, απέστειλαν το παρακάτω τηλεγράφημα διαμαρτυρίας στον πρόεδρο των ΗΠΑ Γούντρω Ουίλσον, στους πρωθυπουργούς Αγγλίας, Γαλλίας, Ιταλίας και στον πρωθυπουργό Ελ. Βενιζέλο, έπειτα από πάνδημο συλλαλητήριο που έλαβε χώρα στην πόλη των Γρεβενών, στο οποίο μίλησαν οι δικηγόροι Γεώργιος Ποντίκας και Γεώργιος Βασιλάκης. Τα ονόματα των μελών της Επιτροπής που υπογράφουν το τηλεγράφημα φαίνονται στο τέλος του κειμένου:

«Οι κάτοικοι της Πίνδου προς τους αρχηγούς των Συμμάχων»

«Οι κάτοικοι της περιφερείας της Πίνδου, λαβόντες γνώσιν του δημοσιευθέντος εν τω Παρισινώ «Χρόνω» 13)26 Φεβρουαρίου (1919) υπομνήματος της αυτοτιτλοφορούμενης Μακεδονορρουμανικής, αγνώστου ημίν, αντιπροσωπείας δήθεν ανυπάρκτων Μακεδονορρουμάνων Πίνδου, δι’ ου ζητεί αύτη, όπως η περιοχή της Πίνδου περιληφθή εις το συμπηχθησόμενον Αλβανικόν Κράτος, συνελθόντες εις πάνδημον συλλαλητήριον, αποφασίζομεν: Μετ’ αγανακτήσεως καταγγέλλομεν την ανωτέρω επιτροπήν ότι ουδένα κάτοικον της Πίνδου εκπροσωπεί, ουδ’ εντολήν παρ’ ουδενός έλαβεν.

Οι κάτοικοι της Πίνδου, απόγονοι των Κωλέττη, Σίνα, Αβέρωφ, Τοσίτσα, Στουρνάρα, Χατζηπέτρου, Ζαλοκώστα και άλλων της Ελλάδος ενδόξων τέκνων διαμαρτυρόμεθα κατά των σκοτίων ενεργειών της λεγομένης Μακεδονορρουμανικής Εταιρείας, ξένης προς τον τόπον μας, μισθάρνου οργάνου ξένης προπαγάνδας, εργαζομένης υπέρ της Αλβανίας και επιζητούσης ν’ αμφισβητήση την Ελληνικότητά μας. Διαδηλούμεν, ότι αγωνισθέντες ανέκαθεν υπέρ της Ελληνικής Ιδέας και υπέρ της δόξης και του μεγαλείου της μητρός Ελλάδος, πολεμούντες κατά των επιδρομών των βαρβάρων και απολιτίστων Αλβανών, παρ’ ων υπέστημεν απείρους δηώσεις και καταστροφάς, επί Τουρκοκρατίας, ιδία δε συμμετασχόντες κατά τον λήξαντα Εθνικόν αγώνα υπέρ της αποκαταστάσεως της Ελληνικής φυλής δι’ απάσης της στρατευομένης ημών δυνάμεως, αντιπροσωπευούσης χιλιάδας μαχητών, μετά του λοιπού τμήματος του Ελληνικού, ούτινος αποτελέσαμεν και αποτελούμεν αναπόσπαστον τμήμα, μετ’ αποστροφής αποδοκιμάζομεν πάσαν ενέργειαν ξένων προς τον τόπον μας, προσπαθούντων να πλαστογραφήσωσιν την Ελληνικότητα της καταγωγής και των φρονημάτων μας.

Η Επιτροπή των χωρίων της Πίνδου

Γεώργιος Ποντίκας δικηγόρος, Γεώργιος Βασιλάκης δικηγόρος, Στ. Παπαποστόλου πρόεδρος της Κοινότητος Περιβολίου, Κούσιος Λαΐτσος έμπορος, Ι. Νικόλας έμπορος, Νικ. Μαλίτσας έμπορος, Δημ. Νασίκας έμπορος, Γ. Νασίκας έμπορος, Στ. Γάλικας πρόεδρος Αβδέλλης, Γ. Τσιμπουκλής πρόεδρος Αβδέλλης, Αδάμ Γάτσας πρόεδρος Σαμαρίνης, Ζήσης Βέρρος έμπορος, Σταμούλης Κυραλέος πρόεδρος Κρανιάς, Δ. Μητσιομπούνας έμπορος και Κ. Κίτσιος κτηματίας».

Χρήστος Δ. Βήττος

Υποστρατήγος ε.α. - Συγγραφέας

Πηγή: greveniotis.gr

βλαχόφωνοι

Άγγελος Συρίγος: Σε κοινό μήκους κύματος η Άγκυρα και τα Τίρανα

Ήταν ζήτημα χρόνον πότε θα εμφανίζονταν ακραία στοιχεία» λέει μιλώντας στο «Βήμα» ο Άγγελος Μ. Συρίγος, επίκουρος καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

«Εδώ και έναν αιώνα περίπου οι μισοί Αλβανοί κατοικούν εκτός Αλβανίας. Πριν από 15χρόνια οι Δυτικοί θεώρησαν ότι ο αλβανικός μεγαλοϊδεατισμός αποτελεί την καλύτερη απάντηση στον σερβικό εθνικισμό που θέλγεται από τη Ρωσία. Έκτοτε το αλβανικό στοιχείο πιστεύει ότι έχουν δημιουργηθεί οι βασικές προϋποθέσεις για την ένωσή του σε ένα ή δύο κράτη» εξηγεί.

Τι ρόλο παίζει η Τουρκία σε αυτά; Ρωτήσαμε τον κ. Συρίγο. «Ο Ερντογάν έχει εμμονή με τα «Κατάλοιπα» του οθωμανικού παρελθόντος, δηλαδή τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς που ζουν στα Βαλκάνια. Η Αλβανία και η Βοσνία χαρακτηρίζονται πυλώνες της τουρκικής πολιτικής μόνον εκ τον γεγονότος ότι έχουν κατά πλειοψηφία μουσουλμανικό πληθυσμό, παρότι δεν έχουν εθνοτική συγγένεια με τους Τούρκους» μας λέει.

Και τονίζει: «Η τουρκική επιρροή στην Αλβανία φάνηκε με τη συμφωνία για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών μεταξύ Τιράνων και Αθηνών το 2009. Επρόκειτο για μια συμφωνία που θα μπορούσε να θεωρηθεί πρότυπο θαλασσίων οριοθετήσεων. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα προσέφυγε στο Συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας ζητώντας την ακύρωσή της. Τον Απρίλιο του 2010 το δικαστήριο δέχθηκε την προσφυγή επικαλούμενο τέσσερις βασικούς λόγους. Οι παράγραφοι της αποφάσεως όπου αναφέρονται οι δύο τελευταίοι λόγοι είναι οι μόνες που είναι σχετικώς καλογραμμένες και περιέχουν στοιχειώδεις αναφορές στη διεθνή νομολογία. Το σκεπτικό μοιάζει να έχει βγει αυτούσιο από τουρκικές ρηματικές διακοινώσεις προς την Ελλάδα».

πηγή

Γιατί ο «γυμνός» Ράμα θέλει τώρα νέα σύνορα

Στα μέσα της δεκαετίας του 1990 μιλούσε για ειρήνη και συνεργασία των λαών, απολαμβάνοντας ενίοτε γυμνός –και χωρίς κανένα κόμπλεξ- τη θάλασσα στις κοσμοπολίτικες Κάννες. Από τότε πολλά φαίνεται πως έχουν αλλάξει για τον σημερινό Αλβανό πρωθυπουργό Έντι Ράμα, που από πεπεισμένος «εκσυγχρονιστής», «οικολόγος» και «φιλοευρωπαϊστής», εξελίσσεται σε ακραίο εθνικιστή, προκειμένου να συσπειρώσει την εκλογική του βάση, σε μια χώρα που μαστίζεται από συνεχιζόμενη οικονομική κρίση, ανεργία και διαφθορά

Η τελευταία δήλωση του Αλβανού πρωθυπουργού Έντι Ράμα πως δεν σκοπεύει να διαπραγματευτεί το εθνικό συμφέρον της χώρας του για χάρη της καλής γειτονίας με την Ελλάδα –σχολιάζοντας το πρόγραμμα για υδρογονάνθρακες στο Ιόνιο που ανακοίνωσε η χώρα μας- αποτελεί άλλο ένα κομμάτι στο πάζλ προκλήσεων των Τιράνων, που –συμπτωματικά- κορυφώθηκε την επομένη της πρόσφατης επίσκεψης του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην Αλβανία.

Οι κινήσεις του Έντι Ράμα να αμφισβητήσει ευθέως τα θαλάσσια και χερσαία σύνορα με την Ελλάδα –αλλά και το δικαίωμα της χώρας μας να προχωρήσει σε έρευνες για υδρογονάνθρακες στο Ιόνιο- να εντάξει στην κυβερνησή του το ανθελληνικό κόμμα των Τσάμηδων στην κυβέρνηση και η μεγάλη μάχη για τα «φιλέτα» της Χειμάρρας, προκαλούν προβληματισμό στην Αθήνα που πριν από ένα χρόνο έδωσε το «ΟΚ» για την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Αλβανίας με την Ε.Ε

Ο Έντι Ράμα φαίνεται πως έχει επιλέξει συνειδητά την επιθετική ρητορική κατά των γειτόνων της χώρας του, Ελλάδας, Σερβίας και Σκοπίων, μπλέκοντας τον λαϊκισμό με τον εθνικισμό. «Κλασικός τρόπος απόσπασης της προσοχής των Αλβανών από τα πραγματικά τους προβλήματα» σχολιάζουν αναλυτές εντός και εκτός Αλβανίας. Φανατικός θιασώτης ο ίδιος της λεγόμενης «Μεγάλης Αλβανίας», μόλις τον περασμένο Απρίλιο, έχοντας στο πλευρό τον υπουργό Εξωτερικών του Κοσόβου Χασίμ Θάτσι, είχε δηλώσει προκλητικά πως : «Η ενοποίηση των Αλβανών της Αλβανίας και του Κοσόβου είναι αναπόφευκτη» προκαλώντας την αντίδραση ακόμη και της Ε.Ε.

Αμφισβητούν χερσαία και θαλάσσια σύνορα 
Με διάβημα στα μέσα Μαΐου προς την Αθήνα, τα Τίρανα όχι μόνο ζήτησαν να τροποποιηθεί το πρόγραμμα ερευνών για υδρογονάνθρακες στο Ιόνιο -με το αιτιολογικό ότι παραβιάζεται η αλβανική υφαλοκρηπίδα- αλλά απαίτησαν να τους παραδοθούν και χάρτες των χερσαίων ερευνών στην Ήπειρο αμφισβητώντας ουσιαστικά και τα χερσαία σύνορα με τη χώρα μας. Πρόκειται για χάρτες που είναι γνωστοί από το 2011 –τους είχε δημοσιοποιήσει ο τότε υπουργός Ενέργειας κ.Γιώργος Μανιάτης- και για τους οποίους δεν είχε υπάρξει αντίδραση από την Αλβανία.

«Κανείς δεν πρέπει να ξαφνιάζεται, αν το αλβανικό κράτος ζητάει από τις ελληνικές αρχές, με βάση της διπλωματικές πρακτικές, πληροφορίες για τις έρευνες στο Ιόνιο. Και δεν είναι μυστικό να πω ότι δεν έχει ακόμη ξεκινήσει, με τη νέα κυβέρνηση στην Αθήνα, η προσπάθεια να βρούμε κοινή γλώσσα και να επιλύσουμε ένα ζήτημα εθνικού συμφέροντος, όπως είναι τα θαλάσσια σύνορα. Εμείς δεν σκοπεύουμε να διαπραγματευτούμε το εθνικό συμφέρον για τις σχέσεις καλής γειτονίας. Δεν έχουμε δεσμευθεί να κλείνουμε τα μάτια μας, όταν παρουσιάζεται ένα πρόβλημα που δεν δημιουργήσαμε και δεν τροφοδοτούμε εμείς» δήλωσε προκλητικά ο κ. Ράμα.

Όσον αφορά τα θαλάσσια σύνορα στο Ιόνιο, αρχικά τα Τίρανα είχαν αποδεχθεί οριοθέτηση με τη μέθοδο της μέσης γραμμής. Ωστόσο η κυβέρνηση Ράμα αναθεώρησε τη στάση της, υποστηρίζοντας προκλητικά πως τα Διαπόντια Νησιά δεν έχουν δική τους υφαλοκρηπίδα, Κάτι ανάλογο δηλαδή που υποστηρίζει και η Τουρκία για τα νησιά του Αιγαίου.

«Μάχη» στην Χειμάρρα και στο βάθος περιουσίες ομογενών
Στις επικείμενες εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση στην Αλβανία –την Κυριακή 21 Ιουνίου- το ενδιαφέρον στρέφεται στον διευρυμένο δήμο Χειμάρρας, που αποκαλείται και αλβανική …. Ριβιέρα μια και πρόκειται για το πλέον κορυφαίο τουριστικό θέρετρο στην χώρα. Μια περιοχή που έχει μπει εδώ και χρόνια, στο στόχαστρο μεγάλων οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων της Αλβανίας –και όχι μόνο- που θέλουν να καταπατήσουν τεράστιες ιδιοκτησίες που ανήκουν σε ομογενείς ή στην εκκλησία, προκειμένου να κατασκευάσουν τουριστικά χωριά και πολυτελή ξενοδοχειακά συγκροτήματα. Για τον Αλβανό πρωθυπουργό η επικράτηση του «εκλεκτού» του στον δήμο Χειμάρρας, σημερινού δημάρχου κ.Γκιόργκι Γκόρο, αποτελεί «προσωπικό στοίχημα», αφού μέσω του ελέγχου του δήμου μπορεί να προχωρήσει το σχέδιο υφαρπαγής της περιουσίας των εκεί ομογενών. Όπως πολλές φορές έχουν καταγγείλει ΚΕΑΔ και ΟΜΟΝΟΙΑ, τα κόμματα που εκπροσωπούν την ελληνική μειονότητα στην Αλβανία, κ.Γκόρο λειτουργεί ως «μαριονέτα» συγκεκριμένων συμφερόντων που επιδιώκουν να σφετεριστούν ελληνικές ιδιοκτησίες.

Μάλιστα πριν από ένα χρόνο ο Ράμα, στο πλαίσιο του αλβανικού «Καλλικράτη» επέβαλλε τη συνένωση του δήμου Χειμάρρας με τον μουσουλμανικό δήμο Βράνιστα, στοχεύοντας στην εθνοτική και πολιτιστική αλλοίωση της περιοχής. Τα Τίρανα δεν αναγνωρίζουν την Χειμάρρα σαν περιοχή που κατοικείται από Έλληνες μειονοτικούς, αλλά χαρακτηρίζουν προκλητικά τους εκεί ομογενείς «δίγλωσσους» Αλβανούς.

Στις επικείμενες δημοτικές εκλογές ΚΕΑΔ-ΟΜΟΝΟΙΑ, υποστηρίζουν στον δήμο Χειμάρρας την υποψηφιότητα του Διονύσιου Φρέντη Μπελέρη, που ανεβαίνει σταθερά στην προτίμηση των συμπατριωτών του. Η αποδοχή Μπελέρη μάλιστα, ανάγκασε τον ίδιο τον Ραμα να ταξιδέψει μέχρι την Χειμάρρα προκειμένου να υποστηρίξει δημόσια τον «εκλεκτό» του Γκορο. Ο ίδιος, έφτασε στο σημείο να προειδοποιήσει τους Έλληνες κατοίκους πως εάν δεν ψηφίσουν Γκόρο θα μείνουν χωρίς νερό και «θα ντροπιαστούν στην αλβανική κοινή γνώμη» ενώ μίλησε απαξιωτικά για τον υποψήφιο του ΚΕΑΔ-ΟΜΟΝΟΙΑ λέγοντας : «Ούτε το όνομα του δεν θέλω να αναφέρω».

Και οι Τσάμηδες στην κυβέρνηση
Το ποτήρι των προκλήσεων Ράμα «ξεχείλισε» με την απόφασή του να «αναβαθμίσει» τη συνεργασία του με το ανθελληνικό κόμμα PDIU (Τσάμηδες) που ενέταξε στον κυβερνητικό συνασπισμό, ενώ όρισε τον πρόεδρό του Σπετίμ Ιντρίζι αντιπρόεδρο της αλβανικής βουλή. Αποτέλεσμα της κίνησης αυτή, ήταν η αποχώρηση του ΚΕΑΔ από την αλβανική κυβέρνηση και η παραίτηση του ομογενή βουλευτή Βαγγέλη Ντούλε από τη θέση του αντιπροέδρου της βουλής.

Το κυβερνών Σοσιαλιστικό Κόμμα και το PDIU των Τσάμηδων εντείνουν τη συνεργασία τους εν όψει και των αυτοδιοικητικών εκλογών της 21ης Ιουνίου, με στόχο να επικρατήσουν οι υποψήφιοι τους τόσο στο δήμο Χειμάρρας όσο και στην Κονίσπολη, δίπλα στα σύνορα με τη Θεσπρωτία.

Σχολιάζοντας τη συμμετοχή των Τσάμηδων στην αλβανική κυβέρνηση ο εκπρόσωπος του ελληνικού ΥΠΕΞ κ.Κωνσταντίνος Κούτρας, επεσήμανε πως : «δεν προάγει την φιλία, τη συνεργασία, την σταθερότητα και τις σχέσεις καλής γειτονίας μεταξύ των χωρών της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, ούτε, βεβαίως, συμβάλλει στην ευρωπαϊκή προοπτική της Αλβανίας» Ανταπαντώντας ο Αλωανός πρωθυπουργός δήλωσε καυστικά : «Eμείς δεν φανταζόμαστε να υποδείξουμε στην Αθήνα ποιον να επιλέξει στην ηγεσία του Κοινοβουλίου ή της κυβέρνησής της, έτσι δεν φανταζόμαστε την Αθήνα να κάνει το ίδιο σε εμάς».

ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΣΑΒΒΙΔΗ
Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε στο ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ της Κυριακής 31/5/2015

- See more at: http://www.himara.gr/4535-giati-o-gymnos-rama-thelei-tora-nea-synora#sthash.9872dlgF.dpuf

Πηγή: www.himara.gr