210.000 παράνομα όπλα κυκλοφορούν στην Αλβανία

Η χώρα με τα περισσότερα παράνομα όπλα στην Ευρώπη

Αν και θεωρούμε τις ΗΠΑ ως την χώρα πρότυπο προς αποφυγή σχετικά με την χρήση των όπλων, η Αλβανία έχει τον διπλάσιο ετήσιο αριθμό θυμάτων από την χρήση των όπλων

Αν και η ΗΠΑ (αλλά και χώρες της Λατινικής Αμερικής) βρίσκονται συχνά στα «πρωτοσέλιδα» για τους θανάτους από την χρήση των όπλων, μία άλλη χώρα, πολύ πιο κοντινή μας έχει το προνόμιο να είναι πρώτη στη λίστα. Αναφερόμαστε στην Αλβανία, στην οποία έχουν χάσει τη ζωή τους πάνω από 12.000 άνθρωποι από το 1991 σε επεισόδια που έγιναν με την χρήση πυροβόλων όπλων.

Η έρευνα που έγινε από το Institute of Health and Metrics and Evaluation δείχνει ότι στην γειτονική μας χώρα ο μέσος όρος είναι 1,37 δολοφονίες ετησίως που είναι σημαντικά χαμηλότερος από το αντίστοιχο νούμερο των ΗΠΑ, που βρίσκεται στο 0,83.

Σύμφωνα με την έρευνα, οι θάνατοι από όπλα έχουν μειωθεί τα τελευταία χρόνια στην Αλβανία, η οποία μάλιστα είναι και υποψήφιος για είσοδο στην ΕΕ. Το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στις βεντέτες μεταξύ οικογενειών (η Τζακμάρια όπως είναι γνωστή σε όλο τον κόσμο) όπου εντοπίζονται και οι μεγαλύτεροι αριθμοί νεκρών. Ενώ η έρευνα υποστηρίζει ότι η μετακομμουνιστική έξαρση της χρήσης των όπλων έχει δημιουργήσει μια νέα γενιά οπλοφόρων με πολύ χαμηλότερη αίσθηση της ευθύνης σχετικά με την χρήση τους.

Η ίδια έρευνα κάνει λόγο για την ύπαρξη 210.000 παρανόμων όπλων στην χώρα, ο οποία έχει πληθυσμό κάτω από 3 εκατομμύρια κατοίκους. Άλλοι υπολογισμοί ανεβάζουν αυτόν τον αριθμό στις 270.000 περιλαμβάνοντας και τα «νόμιμα» όπλα. Τα περισσότερα από αυτά κλάπηκαν από στρατιωτικές εγκαταστάσεις μετά την πτώση της Αλβανικής κυβέρνησης το 1997. Πάντως αν σε κάτι μοιάζουν οι Αμερικανοί και οι Αλβανοί είναι στην πίστη τους στα όπλα, και στο ότι θεωρούν απαραίτητο να διαθέτουν οπωσδήποτε ένα ώστε να προστατεύουν τον εαυτό αλλά και τις οικογένειές τους.

Πηγή: http://www.himara.gr

Κοπή Βασιλόπιτας στο 9 χρονο σχολείο "Πνοή Αγάπης" Αργυρόκαστρο.

Στο ξεκίνημα της νέας χρονιάς, όλο το σχολείο μαζί κόψαμε τη βασιλόπιτα για το 2016 και ανταλλάξαμε ευχές για μια νέα και δημιουργική χρονιά.

Ξεκίνησε στο Σαμπεζύ η Προσυνοδική Σύναξη των Προκαθημένων - Filloi në Sambez Sinaksi Parasidoniki i Primatëve Orthodhoksë.

Άρχισαν σήμερα, Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2016, στο Κέντρο του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Σαμπεζύ της Γενεύης, οι συνεδρίες της Σύναξης των Προκαθημένων και των Εκπροσώπων των κατά τόπους Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών, υπό την προεδρία του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου.

Στην Σύναξη παρίστανται 11 Προκαθήμενοι, με τις αντιπροσωπείες τους και απουσιάζουν τρεις: ο Πατριάρχης Αντιοχείας κ. Ιωάννης και ο Μητροπολίτης Βαρσοβίας και πάσης Πολωνίας κ. Σάββας. για λόγους υγείας, και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος για προσωπικούς λόγους.

Την Κυριακή, 24 Ιανουαρίου θα τελεστεί Διορθόδοξο Συλλείτουργο, προεξάρχοντος του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου.

Οι εργασίες θα συνεχιστούν μέχρι τις 28 Ιανουαρίου.

-  Filluan të premte, në qëndrën e Patriarkanës Ikumenike në Sambezi të Gjenevës, takimet e Primatë dhe përfaqësueseve të të Kishave Orthodhokse Lokale Autoqefale, nën udhëheqjen e Patrikut të Konstandinupojës Vartholome. Në mbledhje janë prezentë 11 Primatë me përfaqësitë e tyre dhe mungojnë tre: Patriku i Antiokisë Joani, Mitropoliti i Varshavës dhe gjithë Polonisë Sava, për arsye shëndetësore dhe Kryepiskopi i Athinës dhe gjithë Greqisë Jeronimi, për arsye personale. 

Të Djelë më 24 Janar do të mbahet një Bashkëmeshim Ndërorthodhoks i udhëhequr nga Patriku Ikumenik Vartholome. 

Punimet do të vazhdojnë deri më 28 Janar.

 

Τηλέμαχος Κώτσιας: Τον παντέχαμαν χέλι τον κομμουνισμό και μας βγήκε κονακάκι

Ο βορειοηπειρώτης συγγραφέας με αφορμή το νέο του βιβλίο μιλάει στο Βήμα» για τη σύνθετη εμπειρία της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία

Εφθασε στην πλατεία Αβησσυνίας κρατώντας τον χαρτοφύλακά του, λοξοκοιτώντας προς την πραμάτεια των παλαιοπωλείων. «Η δουλειά μου είναι εδώ κοντά» είπε ο Τηλέμαχος Κώτσιας,που εξακολουθεί να εργάζεται ως μεταφραστής (της αλβανικής γλώσσας) στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών. Τότε άρχισε να περιγράφει έναν ενοχλητικό (για τον ίδιο) παραλογισμό της γραφειοκρατίας.

«Η Βόρειος Ηπειρος είναι πλέον αλβανική, όπως και να το κάνουμε. Ομως τα ονόματα των ορθοδόξων της Αλβανίας είναι ελληνικά. Απλώς έχουν ενσωματωθεί μοιραία στην αλβανική γραμματική. Εγώ όμως ως μεταφραστής δεν μπορώ να γράψω "Κώστας", όχι, πρέπει να γράψω το ίδιο όνομα με όμικρον και χωρίς σίγμα τελικό, όπως λέμε Κόστα Ρίκα! Το θέμα εν προκειμένω δεν είναι ότι οι Ελληνες φοβούνται τους Αλβανούς αλλά ότι φοβούνται για κάποιον περίεργο λόγο τους εαυτούς τους. Πού παραπέμπει αυτή η νοοτροπία; Σε ένα βαθύ κράτος λ.χ. που φοβάται τι; Τη σκιά του; Ανοησίες! Η Ελλάδα καταπολεμάει σήμερα το τελευταίο ίχνος ελληνισμού που έχει απομείνει στην Αλβανία. Ντρέπομαι ειλικρινά. Το βασικό πρόβλημα είναι ότι δεν έχει καλλιεργηθεί αρκετά η οικουμενικότητα του ελληνισμού, το θέμα είναι πως όταν λέμε ελληνισμός δεν θα έπρεπε να εννοούμε μόνο το ελληνικό κράτος περιχαρακωμένο, ούτε μονάχα τους Ελληνες της ομογένειας, αλλά τον ελληνικό πολιτισμό εν γένει και τη δύναμη της επιρροής του»υπογράμμισε ο ίδιος που αποστρέφεται τον εθνικισμό και τον επεκτατισμό από όπου και αν προέρχεται.

«Το Βήμα» συνάντησε τον 64χρονο βορειοηπειρώτη συγγραφέα με αφορμή την έκδοση του νέου βιβλίου του, του πρώτου του στις εκδόσεις Πατάκη. Πρόκειται για δύο νουβέλες γραμμένες με απρόσμενα σουρεαλιστική διάθεση. «Οι δεινόσαυροι των Αθηνών» διαδραματίζονται (τούτες τις ημέρες της «Αφραγκοκρατίας», της κρίσης και της ανασφάλειας) σε μια τράπεζα όπου μια μεγάλη ουρά πελατών εκτρέπεται σταδιακά σε έναν τραγελαφικό εγκλεισμό.

Το «Ταξίδι σε λάθος χώρα» εγγράφεται στις κωμικές ιστορίες παρεξηγήσεων: ένας ερωτιάρης Σουηδός συλλαμβάνεται ως Αλβανός (από την ελληνική αστυνομία) και απελαύνεται με συνοπτικές διαδικασίες. Η κουβέντα με τον Τηλέμαχο Κώτσια, ο οποίος ήλθε στην Ελλάδα στις αρχές της δεκαετίας του 1990, μετατράπηκε γρήγορα σε μια αναδρομή στη ζωή και το έργο του, όπου ακριβώς αποτυπώνεται η σύνθετη εμπειρία της ελληνικής μειονότητας στη γείτονα χώρα.

«Τους Αλβανούς τους ένωσε η γλώσσα»

«Η Αλβανία γεννήθηκε πάνω στον ελληνικό πολιτισμό. Κανείς δεν μπορεί, στα σοβαρά, να το αρνηθεί αυτό. Τους Αλβανούς όμως τους ένωσε η γλώσσα. Οι άνθρωποι μιλούσαν αλβανικά αλλά οι χριστιανοί θεωρούσαν εαυτούς Ελληνες και οι μουσουλμάνοι, αντιστοίχως, Τούρκους. Και μόνο με τη χάραξη των συνόρων άρχισε ο όρος "Αλβανός" να έχει κάποια εθνική υπόσταση. Σε αυτό το νέο κράτος συμπεριλήφθηκε μια καθαρά ελληνική μειονότητα, όχι αλβανόφωνη, συμπεριλήφθηκαν δηλαδή Ελληνες. Η μάνα μου, ας πούμε, δεν ήξερε λέξη αλβανικά. Στα χωριά της περιοχής Δρόπολης, όπου μεγάλωσα, κανείς δεν μιλούσε αλβανικά. Εγώ έμαθα να τα μιλάω σε ηλικία 15 ετών. Τα ελληνικά μου πάλι είναι αυτά των επτά τάξεων του Δημοτικού (όπου διδασκόμασταν παράλληλα τις γλώσσες) και η γραμματική του Τριανταφυλλίδη. Εμένα όμως με απασχολούν ακόμη οι ορθόδοξοι αλβανόφωνοι με ελληνική συνείδηση που, από ένα σημείο και μετά, την απώλεσαν. Αλλά και οι Αλβανοί έχουν, ακόμη και σήμερα, προβλήματα ταυτότητας. Αναρωτιούνται τι είναι; Απόγονοι των κατακτητών, των Τούρκων, από τους οποίους πήραν και τη θρησκεία τους (η μεγάλη πλειοψηφία είναι μουσουλμάνοι) ή είναι απόγονοι του Γεωργίου Καστριώτη που πολέμησε τους ίδιους κατακτητές; Εμείς πάλι, οι Βορειοηπειρώτες, δεν είχαμε πρόβλημα ταυτότητας. Η Αλβανία μάς είχε αναγνωρίσει ως την ελληνική της μειονότητα. Ζήτημα για την ταυτότητά μας ετέθη περιέργως και άρχισε να μας απασχολεί όταν ήλθαμε εδώ, στην Ελλάδα. Πολλοί από εμάς δεν μπορούσαμε να το φανταστούμε ότι ήμασταν Αλβανοί. Πώς να σας το πω; Εχουμε πλέον δύο υπηκοότητες και νιώθουμε ότι δεν έχουμε καμία. Νιώθω παντού φίλος αλλά πουθενά ντόπιος. Ακούν πολλοί "Βορειοηπειρώτης" και λένε αμέσως "Αλβανός", χωρίς δεύτερη σκέψη».

Τότε θυμήθηκε την περίοδο (μετά τις οικοδομικές και χειρωνακτικές εργασίες) που έπιασε δουλειά σε μια φαρμακοβιομηχανία και είχε έναν συνάδελφο που καταγόταν από την Κωνσταντινούπολη. «Οι υπόλοιποι συνάδελφοι αναρωτιόνταν για τον "Αλβανό" και τον "Τούρκο" της επιχείρησης» σημείωσε όλο νόημα ο Τηλέμαχος Κώτσιας που πίσω στην Αλβανία, ακόμη νωρίτερα, υπήρξε αγρότης.

Ανέκαθεν έβρισκε τους οικουμενικούς κώδικες της λογοτεχνίας σαγηνευτικούς, ήταν δεινός αναγνώστης από τα χρόνια του Λυκείου στο Αργυρόκαστρο, «ανεξαρτήτως αν τα βιβλία που έβρισκα ήταν κυρίως στην αλβανική γλώσσα». Από φοιτητής στο Ανώτατο Γεωπονικό Ινστιτούτο της Αλβανίας διώχθηκε για πολιτικούς λόγους. Ο πατέρας του φυλακίστηκε για οκτώ χρόνια, επίσης για πολιτικούς λόγους.

«Ηταν κομμουνιστής και μέλος του κόμματος όταν ήταν νέος. Οταν όμως άρχισε να καταλαβαίνει τι είδους κομμουνισμό και σοσιαλισμό εγκαθίδρυε το καθεστώς, σήκωσε τους ώμους απογοητευμένος. Ε, κάποια στιγμή περιέπεσε στην απροσεξία να τα πει αυτά τα κριτικά κάπου που δεν έπρεπε, καταλαβαίνετε. Τον έκλεισαν μέσα και εκεί βρήκε τους παλαιούς αντιπάλους του. "Τι έγινε, Γιάννη, κι εσύ εδώ; Πού πήγε ο κομμουνισμός σου;" του είπαν κι εκείνος τους απάντησε πως "τον παντέχαμαν (τον νομίζαμε) χέλι και μας βγήκε κονακάκι (μικρό και δηλητηριώδες φίδι)».

Ο ίδιος ανέφερε ότι δεν είναι αριστερός «επειδή ένα πράγμα που το έχω δοκιμάσει, έστω στη χειρότερη μορφή του, δεν το πιστεύω πλέον καθόλου,επειδή έζησε«σε ένα καθεστώς τόσο σκληρό, θα μπορούσα να πω, όσο είναι σήμερα η Βόρεια Κορέα, έτσι έχουν τα πράγματα όσο κι αν δεν το παραδέχονται».

Τα μπουντρούμια του Χότζα

Τούτη την εποχή γράφει εντατικά, όπως είπε, αλλά δεν βιάζεται γιατί βρίσκεται στη μέση ενός μεγάλου εγχειρήματος. «Γράφω για τη ζωή στα μπουντρούμια του Χότζα, για κάποιους ρομαντικούς νέους που νόμισαν ότι θα μπορούσαν να γίνουν ενεργοί αντιφρονούντες του καθεστώτος του αλλά κατέληξαν στις φυλακές, άλλοι πέθαναν επειδή δεν άντεξαν, άλλους απλώς τους πέθαναν. Τέτοιους ανθρώπους παρακολουθώ, από εκείνα τα χρόνια ως και το άνοιγμα των συνόρων, βασιζόμενος σε πραγματικές ιστορίες τις οποίες μεταπλάθω για να γράψω λογοτεχνία. Οι ήρωές μου είναι Βορειοηπειρώτες, άνθρωποι που έστελναν μέσα σε πακέτα από τσιγάρα απελπισμένα μηνύματα στους πολιτικούς της Ελλάδας για την κατάστασή τους. Εχω την αίσθηση, πρέπει να σας πω, ότι δεν γράφω μυθιστόρημα αλλά ότι χτίζω ένα ηπειρώτικο τοξωτό γεφύρι. Και αγωνιώ αν θα βάλω σωστά το κλειδί, καταπώς λένε οι μαστόροι, όταν έλθει η ώρα του, αλλιώς, το ξέρουμε, δεν στέκει το γεφύρι».

Συζητήσαμε εκτενώς για τα πολλά του βιβλία στις εκδόσεις Κέδρος, κυρίως «Τα εφτά παράθυρα» (2002) όπου μια ιστορία ενηλικίωσης συνυφαίνεται με την πραγματικότητα ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος. Είπαμε όμως πολλά και για τα δύο συναρπαστικά μυθιστορήματά του στις εκδόσεις Ψυχογιός, ειδικότερα το «Στην απέναντι όχθη» (2009) και το «Κώδικας τιμής» (2013) όπου ο Τηλέμαχος Κώτσιας έχει φθάσει στο απόγειο των δημιουργικών ικανοτήτων του. Μέχρι νεωτέρας.

Πηγή: http://www.himara.gr

Στην λίστα των μεγαλύτερων δολοφόνων του 20 αιώνα και ένας Αλβανός που σκότωσε Έλληνες- Lista e vrasësve masivë: Në krye Mao dhe Stalini. Një ushtarak me origjinë shqiptare, i gjashti

Gazeta Daily Mail ka botuar një listë me udhëheqës politikë të shek.XX që janë përgjegjës për vrasjen e miliona njerëzve. Në krye të listës është diktatori kinez Mao Zedong. Ky lider ushtarak dhe burrështetas, i cili në Kinë konsiderohet si heroi më i madh kombëtar në histori, është shkaktar për vdekjen e 60 milionë njerëzve. Në vendin e dytë është diktatori sovjetik Iosif Vissarionovich Dzhugashvili Stalin, që është përgjegjës për vrasjen e 40 milionë njerëzve. Në vendin e tretë është Adolf Hitleri, udhëheqësi i Partisë Naziste gjermane, i cili është përgjegjëse për vdekjen e 30 milionë njerëzve. Mbreti belg, Leopoldi II, i cili cilësohet përgjegjës për vdekjen e tetë milionë njerëzve në koloninë e Kongos, zë vendin e katërt, teksa diktatori ushtarak japonez Hideki Tojo, të cilit i atribuohet faji për vdekjen e pesë milionë njerëzve, gjendet në vendin e pestë. Në të gjashtin është Ismail Enver Pasha, me origjinë shqiptare, i cili është përgjegjës për vrasjen e dy milionë armenëve, asirianëve dhe grekëve. Në këtë listë të vrasësve janë edhe Pol Poti, udhëheqës i Kmerëve të Kuq në Kamboxhia, diktatori i Koresë së Veriut – Kim Il Sung, marksisti etiopian Mengistu Haile Mariam, nigeriani Yakubu Gowon, diktatori irakian Saddam Hussein, ish-diktatori i Ugandës – Idi Amin, udhëheqësi fashist Benito Musolini dhe ai spanjoll Francisco Franco. Tito i Jugosllavisë gjendet në vendin 13, përgjegjës për vrasjen e 570 mijë njerëzve. Koment Në mediat shqiptare qëllimisht nuk përmendet fakti që ky person vrau dhe shumë Grekë.

Η εφημερίδα Daily Mail έχει δημοσιεύσει μια μακρά λίστα των πολιτικών αρχηγών του 20 αι που είναι υπεύθυνοι για το φόνο εκατομμύρια ανθρώπων. Στην αρχή της λίστας βρίσκεται ο Κινέζος Μάο, ο οποίος στην Κίνα θεωρείτε ο μεγαλύτερος ήρωας της ιστορίας, είναι η αιτία για το θάνατο των 60 εκατομμυρίων ανθρώπων. Την δεύτερη θέση στην λίστα την καταλαμβάνει ο Σοβιετικός δικτάτορας Ιώσηφ Στάλιν, που σκότωσε τουλάχιστον 40 εκατομμύρια ανθρώπους. Στην τρίτη θέση βρίσκεται ο Αδόλφος Χίτλερ που, αρχηγός του ναζιστικού κόμματος, που είναι υπεύθυνος για το θάνατο των 30 εκατομμυρίων ανθρώπων. Ο Βέλγος Βασιλιάς Λεπόλδος Β, ο οποίος είναι  υπεύθυνος για το θάνατο 8 εκατομμυρίων ανθρώπων, στην αποικία του Κογκό, έχει την τέταρτη θέση, ενώ ο Ιάπωνας στρατιωτικό δικτάτορας Χιντέκι Τόιο, που θεωρείται πως σκότωσε πέντε εκατομμύρια ανθρώπους είναι στην πέμπτη θέση. Την έκτη θέση καταλαμβάνει ο Ισμαήλ Ενβέρ Πασά, με αλβανική καταγωγή, στρατιωτικός του οθωμανικού στρατού, ο οποίος σκότωσε τουλάχιστον 2 εκατομμύρια αρμενίους, ασσύριους και ΈΛΛΗΝΕΣ. Στην λίστα αυτή των δολοφόνων είναι και ο Πόλ Πότη αρχηγός των Κόκκινων Κμέρων στην Καμπότζια, ο δικτάτορας της Β Κορέας, Κιμ Β Σούγκ, ο  Αιθίοπας μαρξιστής  Μεγκιστού Χαϊλέ Μαριάμ, ο νιγκεριανός Υακούμπου Γοουόν , ο ιρακινός Σαντάμ Χουσεϊν, ο πρώην δικτάτορας της Ουγκάντας – Ιντί Αμίν, ο φασίστας ιταλός Μουσολίνη ο Ισπανός Φραγκίσκο Φράνκο, ο Τίτο της Γιουγκοσλαβίας είναι στην 13 θέση υπεύθυνος για το φόνο 570 χιλιάδων ανθρώπων. Σχόλιο: Τα αλβανικά ΜΜΕ επίτηδες δεν έβαλαν πως σκότωσε και Έλληνες.

daily mail

dita

Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος: Όποιος χρησιμοποιεί τη θρησκεία για πόλεμο, βιάζει την ψυχή της. - Kryepiskopi i Shqipërisë Anastas: Ai i cili përdor fenë për luftë, dhunon shpirtin e saj.

«Η θρησκεία είναι ένα πολύ σημαντικό γεγονός, σαν το νερό που το βρίσκεις οπουδήποτε υπάρχει κάτι ζωντανό, άλλοτε με μορφές παγωμένες, άλλοτε με μορφές φυσικές και άλλοτε με μορφές υδρατμών, και πιστεύω ότι υπάρχουν πάρα πολλοί υδρατμοί θρησκευτικοί σε λεγόμενα μη θρησκευτικά περιβάλλοντα, όπου βρίσκεις και το νερό παντού, όπου ζωή» δήλωσε ο Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχείου και πάσης Αλβανίας Αναστάσιος στην παρουσίαση του βιβλίου του με τίτλο «Συνύπαρξη: ειρήνη, φύση, φτώχεια, τρομοκρατία, αξίες». Ο προκαθήμενος της αυτοκεφάλου ορθοδόξου εκκλησίας της Αλβανίας τόνισε τη μοναδικότητα του να ζούμε αυτή την πίστη, την οποία χαρακτήρισε μοναδικό δώρο και πλεονέκτημα, ωστόσο τόνισε ότι «και αυτούς που δεν είχαν αυτές τις ευκαιρίες τούς βλέπει αδερφούς, αδικημένους που δεν είχαν τη δυνατότητα να έχουν αυτά που εμείς απολαμβάνουμε και τη δυνατότητα να το ζούμε με πολύ αγάπη και όχι υποτιμητικά». Μάλιστα, συμπλήρωσε ότι η ενασχόληση με τα θρησκεύματα δεν λιγόστεψε την πίστη του, ούτε τον έκανε αδιάφορο ή συγκριτιστή, και υπογράμμισε ότι «ο Θεός αγάπη εστίν και ο μένων την αγάπη εν τω Θεώ μένει και ο Θεός εν αυτώ είναι». Σ' αυτή τη ρήση απέδωσε τον χαρακτηρισμό της πιο πυκνής διατύπωσης για το τι είναι ο Θεός, της πιο επανασταστικής, αδιάκοπης διατύπωσης. Αναφορικά με τη θρησκειολογική θεώρηση, που αποτελεί το πόνημά του, σημείωσε «πως είναι μια αδιάκοπη σπουδή για να δεις πώς οι άλλοι σκέπτονται, να ζεις κοντά σε ανθρώπους που εμπνέονται από τη θρησκεία». Στο τέλος της ομιλίας του ο Αρχιεπίσκος Αναστάσιος επισήμανε ότι «στη δύσκολη εποχή που ζούμε στην Ελλάδα, θα χρειαστεί να βρούμε την αλήθεια και τη δικαιοσύνη μέσα μας, περισσότερο από εξωτερικές εκφράσεις θρησκευτικότητας, οι οποίες τις περισσότερες φορές δεν είναι πειστικές και αληθινές». Σε αυτό το πλαίσιο προσέθεσε πως η ειρήνη μεταξύ των θρησκευμάτων είναι μια προϋπόθεση για την ειρήνη του κόσμου. «Όποιος χρησιμοποιεί τη θρησκεία για πόλεμο», τόνισε, «εκείνος ουσιαστικά βιάζει την ψυχή της θρησκείας». Παρουσία πλήθους κόσμου, το οποίο ξεπέρασε τις προσδοκίες των διοργανωτών, οι πρώην υπουργοί Γιάννης Παλαιοκρασσάς και Αλέκος Παπαδόπουλος και ο διευθυντής του περιοδικού «Σύναξη» Θανάσης Παπαθανασίου ήταν οι τρεις εισηγητές του βιβλίου του Mακαριωτάτου. Το βιβλίο προλόγισε η ηθοποιός-σκηνοθέτης Ηρώ Μανέ. Στην εκδήλωση έδωσαν το «παρών» μεταξύ άλλων ο εκπρόσωπος του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Ιερωνύμου, πρωτοσύγκελος αρχιμανδρίτης Συμεών Βολιώτης, αρχιερείς και πατέρες της εκκλησίας, ο αναπληρωτής υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Μάρκος Μπόλαρης, ο υφυπουργός Εσωτερικών Γιάννης Μπαλάφας, ο νέος αντιπρόεδρος της ΝΔ Κωστής Χατζηδάκης, ο εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ Γιώργος Κουμουτσάκος, ο επικεφαλής του Ποταμιού Σταύρος Θεοδωράκης και ο βουλευτής των ΑΝΕΛ Κώστας Ζουράρις.

«Feja është një ngjarje shumë e rëndësishme, si uji që gjendet kudo që ka diçka të gjallë, herë në gjëndje të ngrirë, herë me gjendje natyrale dhe herë me gjendje avulli, besoj se ekzistojnë shumë avuj fetarë në të ashtuquajturat ambjente fetare, ku gjen dhe ujin kudo, ku ka jetë” deklaroi Kryepsikopi i Tiranës, Durrësit dhe gjithë Shqipërisë Anastasi në prezantimin e librit të tij me titull “Bashkekzistencë:paqe, natyrë, varfëri, terrorizëm, vlera”. Udhëheqësi i Kishës Orthodhokse Autoqefale të Shqipërisë theksoi unikalitetin e të jetuarit këtë besim, të cilin e karakterizoi si dhuratë dhe avantazh, ndërkaq theksoi se “dhe ata që nuk i kishin këto munsësi i shikon si vëllezër, të cilët kanë jetuar një padrejtësi dhe që nuk kishin mundësinë që të kenë ato sa ne shijojmë dhe mundësinë që të jetojmë me shumë dashuri dhe jo të nënvleftësuar”. Bile shtoi se e marra me besimet fetare nuk zvogëloi besimin e tij, as e bëri një krahasuese indiferent, nënvizoi se “Perëndia është dashuri dhe ai që qëndron në dashuri qëndron tek Zoti dhe Zoti është tek ai”. Me këtë frazë  përcaktoi cilësimin e formulimit më të dendur se çfarë është Zoti, të formulimit më revolucionar dhe të pandërprerë. Në lidhje me konceptin thriskeologjik, që përbën dhe punë të tij, shënoi se “është një studim i pandërprerë që të shikosh se të tjerët mendojnë, që të jetosh pranë njerëzve që frymëzohen nga feja”. Në fund të fjalës së tij Kryepiskopi Anastas nënvizoi se “në kohët e vështira që jetojmë në Greqi, do të duhet të gjiejmë të vërtetën e së drejtës brenda nesh, më tepër se sa shprehjet e jashtme të fetarisë, të cilat në shumicën e rasteve nuk janë bindëse dhe të vërteta”. Në këtë kontekst shtoi se paqja ndërmjet  feve është një kusht për paqen e botës. “Ai i cili përdor fenë për luftë”, theksoi, “ai në esencë dhunon shpirtin e fesë”. Në prezencë të shumë njerëzve, të cilët tejkaluan pritshmërinë e vetë organizatorëve, ish ministrat Jani Palokrassa, Aleko Papadhopoulo dhe drejtori i revistës “Mbledhja” Thanas Papathanasiu ishi tre prej folësve të librit të Fortlumturisë. Librit i bëri parathënien aktorja – rregjisore, Iro Mane. Në këtë event, morën pjesë ndër të tjerë, përfaqësuesi i Kryepiskopit të Athinës Jeronimit, protosigjeli Arkimandrit Simeon Volioti, Kryepriftërinj dhe etër të Kishës, zv Ministri i Zhvillimit Bujqësor Marko Bolari, zv Ministri i Punëve të Brendshme z Jani Balafa, zv Kryetari i ri i Demokracisë së re Kosta Hatzidaki, zëdhënësi i Shtypit të Demokracisë së Re Jorgo Kumucakos, udhëheqësi i partisë Potami Stavro Theodhoraqi dhe deputeti i  ANEL Kosta Zourari.

πηγή εδώ και εδώ