Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος στη Μπομποστίτσα-Ιστορική συνάντηση με τον Μπάμπουλλα Σωτήρη!- Kryepiskopi Anastas në Boboshticë- Takim Historik me z Sotir Bambulla

Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος και Σωτήρης Μπάμπουλλας- Kryepiskopi Anastas dhe z Sotir Bambulla

Μετά τα εγκαίνια του Λυκείου Πλάτων στην Κορυτσά (8-6-2017) ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος βρέθηκε στην Μπομποστίτσα όπου είδε από κοντά τους δυο νέους ναούς που χτίστηκαν εκεί, αυτό του Αγίου Νικολάου που έχουν μείνει μόνο  κάποιες λεπτομέρειες και αυτό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου  που βρίσκεται στην ομώνυμη Μονή του χωρίου. Η Μπομποστίτσα υπήρξε μια μεγάλη κωμόπολη με 24 ναούς και τρείς Μονές. Το ελληνικό της σχολείο έκλεισε το 1920. ΄ Μετά την δικτατορία του Χότζα, ο Μπάμουλλας Σωτήρης από το χωριό αυτό δημιούργησε τις πρώτες επιτροπές στην Αλβανία  και την στοιχειώδη οργάνωση της ορθόδοξης εκκλησία η οποία ετοιμάστηκε να υποδεχθεί τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο. Μάλιστα ο πρώτος ναός που άνοιξε στην Αλβανία ήταν αυτό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου του 1990 ανήμερα της εορτής της Μονής και η πρώτη ορθόδοξη καμπάνα χτύπησε στην Μπομποστίτσα στο Ναό του Αγίου Νικολάου το Φεβρουάριο του ιδίου έτους. Ο ίδιος πήγε με μια μικρή επιτροπή να συναντήσει τον τότε έξαρχο στην Αθήνα. Όταν ήρθε ο Αρχιεπίσκοπος ο ίδιος και οι επιτροπές που είχε δημιουργήσει τον υποδέχτηκαν στο αεροδρόμιο.  Ως πρόεδρος και ως προεδρείο, των επιτροπών στην Αλβανία είχε την έδρα στην Κορυτσά. Ουσιαστικός,  μοναδικός υπήρξε ο ρόλος του στην παραμονή του Αρχιεπισκόπου στην Αλβανία, όταν από Αμερική έστειλαν τον Άρθουρ Λιολίν για να ασκήσει επίδραση στους πιστούς και τις επιτροπές που συγκέντρωσε στην Κορυτσά με στόχο να ζητήσουν την απομάκρυνση τους Αρχιεπισκόπου και ενώ όλοι σιωπούσαν ξανά ο Μπάμπουλλας Σωτήρης φώναξε και με πύρινη γλώσσα έδιωξε κακήν κακώς τον  ιερέα Άρθουρ Λιολιν ο οποίος είναι εξωμότης από την Μπομποστίτσα.΄ Επομένως αν δεν ήταν ο Μπάμπουλλας Σωτήρης, ούτε ο Αρχιεπίσκοπος δεν θα ήταν, ούτε αυτά τα άτομα που  τώρα είναι γύρω από τον Αρχιεπίσκοπο και το παίζουν δήθεν ήρωες γιατί ξέρουν να διαφημίζονται και να προβάλλουν τον εαυτό τους. Επίσης ούτε το έργο του δεν θα είχε πραγματοποιηθεί και ο ελληνισμός θα βρισκόταν σε περιπέτειες. Αυτό ο Αρχιεπίσκοπος το ξέρει καλά, και είχε υποσχεθεί στον κ Σωτήρη πως αυτοί οι δύο ιστορικοί ναοί θα φτιαχτούν. «Κράτησες το λόγο σού» του είπε ο κύριος Σωτήρης όταν συνάντησε τον Αρχιεπίσκοπο στην Μπομποστίτσα. Ο Αρχιεπίσκοπος τον κρατούσε συνέχεια από το χέρι και για κάποια λεπτά ήταν αχώριστοι. Ο κύριος Σωτήρης ποτέ δεν ζήτησε τίποτα, ούτε δόξα, ούτε χρήματα απλά μέρα και νύχτα το μυαλό του είναι στην ορθοδοξία και τον ελληνισμό που αποτελούν το είναι του. Αυτό όμως που στεναχωρεί περισσότερο είναι πως ούτε σε κανένα βιβλίο τον έχουν αναφέρει , από όσα γράφτηκαν μετέπειτα, ούτε ποτέ τον τίμησαν ενώ πολλούς άλλους που δεν έκαναν τίποτα τους έχουν συνέχεια στην βιτρίνα. Ο μόνος Σύλλογος που τον τίμησε ήταν ο  «Σύλλογος  Οι Φίλοι του Πολιτισμού» για την προσφορά του. Το σίγουρο είναι μόνος πως αυτός είναι γραμμένος στο Βιβλίο της Ζωής  εκεί που όλοι μακάρι να γραφτεί και τ’ όνομα μας. Στην Μομποστίτσα ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος καθαγίασε το ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και άνοιξε της Θύρες του ναού τους Αγίου Νικολάου. Άξιος ο Αρχιεπίσκοπος και τον ευχαριστούμε για όσα έχει κάνει αλλά Άξιος και ο κ Σωτήρης που χωρίς αυτόν μπορεί και να μην γίνονταν όλα αυτά. Ο κ Σωτήρης ετοιμάζει βιβλίο με τα απομνημονεύματα του που σύντομα θα κυκλοφορήσει.  ΠΕΛΑΣΓΟΣ

Pas përurimit të Liceut Platon në Korçë (8-6-2017) , Kryepiskopi Anastas u gjend në Boboshticë ku pa nga afër dy kishat e reja që u ndërtuan atje, atë të Shën Nikollës i cili është pothuajse në përfundim dhe atë të Fjetjes së Hyjlindëses e cila ndodhet në Manastirin me të njejtin emër të fshatit. Boboshtica ishte dikur një qytezë e madhe me 24 kisha dhe tre Manastire. Shkolla e saj greke u mbyll më 1920-ën. Pas diktaturës së E Hoxhës, Sotir Bambulla, nga ky fshat, mori iniciativën dhe me ndihmën e Zotit, krijoi dhe këshillat e parë kishterë në të gjithë Shqipërinë dhe natyrisht krijoi organizimin minal i cili u përgatit për të pritur Kryepiskopin Anastas. Për histori tempulli i parë që u hap pas diktaturës ishte ai i Fjetjes së Hyjlindëses nga ai vetë në vitin 1990 një ditë para festës së saj,  ndërsa këmbana e parë o orthodhokse pas komunizmit u dëgjua në Boboshticë në Kishën e Shën Nikollës në Shkurt të atij viti nga i njejti person. Ai vetë shkoi dhe në Athinë, sëbashku me një këshill të vogël për takuar atëhere Eksarkun e caktuar në Athinë. Kur erdhi Kryepiskopi ai vetë dhe këshillat që kishte krijuar e pritën në aeroport. Si kryetar dhe si kryesi, e këshilleve, kishte qëndrën në Korçë. Në thelb ishte unikal dhe deçiziv roli që luajti në qëndrimin e Kryepiskopit në Shqipëri, kur nga Amerika dërguan Artur Liolinin që të ndikonte tek besimtarët dhe këshillat që mblodhi në Korçë me qëllim largimin e Kryepiskopit Anastas dhe ndërsa të gjithë heshtnin Sotir Bambulla thirri dhe me një fjalë të zjarrtë e dëboi si mos më keq, klerikun Artur Liolin  i cili gjithashtu është një boboshtar që ka tradhëtuar veten dhe rrënjët e tij. Si rrjedhim, shkurtimisht, nëse nuk ishte Sotir Bambulla, as Kryepiskopi nuk do të ishte as ata persona që tani shfaqen si heronj pikërisht se dinë të shiten dhe të reklamohen bukur. Gjithashtu as vepra e tij nuk do të realizohej dhe helenizmi do të gjendej në aventura të tjera. Ai, vetë Fortlumturia, Kryepiskopi Anastas e di shumë mirë këtë fakt dhe i kishte premtuar z Sotir se këto dy kisha historike do të ndërtoheshin nga themelet. “E mbajte fjalën” i tha z Sotir ku takoi Kryepiskopin në Boboshticë. Kryepiskopi e mbante vazhdimisht pas dore dhe për disa minuta ishin të pandarë. Sotir Bambulla nuk kërkoi kurrë, asgjë për vete, as lavdi, as para, as ndonjë përfitim tjetër. Thjesht ditë e natë  mendja e tij është tek orthodhoksia dhe helenizmi të cilat janë pjesë të identitetit dhe qënies së tij. Por ajo që të shqetëson më tepër është se në asnjë libër nuk e kanë përmendur, në ato sa u shkruan më vonë, as e nderuan si shumë të tjerë që nuk bënë asgjë dhe i mbajnë gjithmonë në vitrinë. Një nderim ka marrë, nga shoqata “Miqtë e Kulturës” në Thessaloniki për kontributin e tij. Ajo që është e sigurt është vetëm fakti se ai është i shkruar në LIBRIN e JETËS atje ku urojmë të shkruhemi të gjithë. Në Boboshticë Kryepiskopi Anastas shenjtërori  Kishën e Fjetjes së Hyjlindëses dhe hapi dyert e kishës së Shën Nikollës. I Denjë Kryepiskopi për të gjitha ato sa ka bërë dhe e falenderojmë  por i DENJË njësoj dhe z Sotir pa të cilën ndoshta nuk do të fillonte asgjë dhe as do të realizohej diçka nga këto që shohim. Për informim ju themi se z Sotir po përgatit libër historik me kujtimet e tij nga periudha para Kryepiskopit  i cili shumë shpejt do të qarkullojë.  PELASGOS

Kisha e Fjetjes së Shën Marisë - Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ

 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ

ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ (ΙΕΠ) ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Η Ελληνική Γλωσσική Κληρονομιά παρακολουθεί με θλίψη και οργή μια πολιτική στο Υπουργείο Παιδείας έναντι της Ελληνικής γλώσσας αλλά και γενικότερα της Ελληνικής παιδείας, που θέτει πολύ μεγάλα ερωτήματα σχετικά με τους στόχους που επιδιώκονται.

Η πολιτική αυτή δεν αναφέρεται μόνο στη σημερινή κυβέρνηση. Εκδηλώθηκε απροκάλυπτα, από τα μέσα της δεκαετίας του ΄90, επί Κυβερνήσεως Κώστα Σημίτη, με το ψευδεπίγραφο σύνθημα του εκσυγχρονισμού και το νεόφερτο ιδεολόγημα της λεγόμενης πολυπολιτισμικής παιδείας. Ήταν ο αντίλαλος παρόμοιων συνθημάτων και ιδεολογημάτων, που άρχισαν να προβάλλονται και να διακηρύσσονται στο εξωτερικό, σε συνδυασμό με την πολιτική και την προπαγάνδα για την παγκοσμιοποίηση.

Η πολιτική αυτή συνεχίσθηκε, δυστυχώς, με μικρές διαφορές, και από τις επόμενες κυβερνήσεις, με άλλοθι την Ευρωπαϊκή ενοποίηση, την παγκοσμιοποίηση και τον υποτιθέμενο εκσυγχρονισμό.

Ειδικότερα, η πολιτική αυτή εκφράσθηκε :

α. με υποβάθμιση της διδασκαλίας της Ελληνικής γλώσσας, στη διαχρονική της συνέχεια, και απαράδεκτη περικοπή των Αρχαίων Ελληνικών στα προγράμματα σπουδών,

β. με επιτήδεια χρησιμοποίηση του ιδεολογήματος της πολυπολιτισμικής παιδείας, για την αμφισβήτηση και υπονόμευση της Ελληνικής παιδείας, της Ελληνικής εθνικής συνειδήσεως και της ίδιας της ιδέας του έθνους. Ορισμένοι μάλιστα υπέρμαχοι μιας αναθεωρητικής προσεγγίσεως της ιδέας του έθνους και του εθνικού κράτους, έφτασαν στο σημείο, ως συνεργάτες, σύμβουλοι και εντεταλμένοι συγγραφείς σχολικών βιβλίων του Υπουργείου Παιδείας, να αρνούνται τη διαχρονική συνέχεια του Ελληνικού έθνους και να υποστηρίξουν ότι αυτό δημιουργήθηκε δήθεν μετά την Επανάσταση του 1821,

γ. με αντιεπιστημονική, αντιπαιδαγωγική και ιδεοληπτική διδασκαλία της ιστορίας, με πρόσχημα τις νέες δήθεν παιδαγωγικές μεθόδους, την παγκοσμιοποίηση, την πολυπολιτισμική παιδεία, που παρουσιάζεται ως νέο αναμφισβήτητο δεδομένο και θέσφατο. Άμεσα θύματα μιας τέτοιας προσεγγίσεως είναι, προφανώς, η εθνική ιστορική συνέχεια, η καλλιέργεια εθνικής συνειδήσεως και η πραγματική διαχρονική ιστορία του Ελληνικού λαού.

Αντί οι μαθητές να διδάσκονται την ιστορία της χώρας τους και του  λαού τους και παραλλήλως, σε αδρές γραμμές, την Ευρωπαϊκή και την παγκόσμια ιστορία, καλούνται να διαμορφώσουν, μέσα από μία  επιλεκτική, ιδεολογικά αυθαίρετη, ελλιπή και σχετικιστική διδασκαλία της ιστορίας, μία ιδεοληπτική ταυτότητα, αποδομητική και αλλοτριωτική, προσαρμοσμένη στη Νέα Τάξη και στην παγκοσμιοποίηση.

Σε ό,τι αφορά ειδικότερα τη διδασκαλία της ιστορίας στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, διαπιστώνουμε μία νέα απόπειρα να επιβληθεί ένας τρόπος και ένα περιεχόμενο διδασκαλίας της ιστορίας, που υπονομεύουν καίρια την Ελληνική εθνική ιστορία, την ιδέα του έθνους και τη διαμόρφωση εθνικής συνειδήσεως από τους μαθητές. Ο στόχος αυτός συγκαλύπτεται επιτηδείως με αναφορές στις δημοκρατικές αρχές και στα ανθρωπιστικά ιδεώδη. Από πότε όμως η Ελληνική παιδεία βρίσκεται σε αντίφαση με τις αρχές και τα ιδεώδη αυτά;  Η Ελλάδα είναι το λίκνο της δημοκρατίας και των ανθρωπιστικών ιδεωδών και δεν μπορούν αυτά να χρησιμοποιούνται ως σοφιστικό επιχείρημα για την αποδόμηση της Ελληνικής παιδείας και της Ελληνικής ιστορίας.

Προβάλλονται επίσης ως βασική αναφορά, διακηρύξεις για πολυπολιτισμική παιδεία του Συμβουλίου της Ευρώπης, που απηχούν ιδεολογήματα της παγκοσμιοποίησης, που κυριάρχησαν πολιτικά στην Ευρώπη. Το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ) και τα  μέλη της Επιτροπής, που ανέλαβαν, υπό την αιγίδα του, να κάνουν προτάσεις για τη διδασκαλία της ιστορίας, λησμονούν όμως ότι οδηγός τους δεν πρέπει να είναι γενικού χαρακτήρα πολυπολιτισμικές διακηρύξεις, που προωθούνται και διακινούνται από ξένα διεθνή κέντρα και Οργανισμούς αλλά, πρωτίστως, οι επιταγές του Ελληνικού Συντάγματος. Οι τελευταίες είναι σαφείς και κατηγορηματικές και επιτάσσουν, ως βασικό εκπαιδευτικό σκοπό, την Ελληνική παιδεία και εθνική συνείδηση.

Η δεκαμελής Επιτροπή, που ανέλαβε να αλλάξει πλήρως τη διδασκαλία της ιστορίας, περιλαμβάνει στους κόλπους της γνωστούς ζηλωτές των ιδεών, που εξέφρασε στο παρελθόν η Μαρία Ρεπούση, προκαλώντας την οργή και την αντίδραση του Ελληνικού λαού. Αποτελεί πρόκληση η επάνοδος από το Υπουργείο Παιδείας στην ίδια πολιτική, με πιο συστηματικό και συνολικό μάλιστα τρόπο.

Για να μη υπάρχει καμιά αμφιβολία για το ανοσιούργημα που επιχειρείται σε βάρος της Ελληνικής παιδείας, της Ελληνικής ιστορίας και του εθνικού μέλλοντος της χώρας, παραθέτουμε ορισμένα ενδεικτικά παραδείγματα των υποβαλλομένων προτάσεων.

α. Προτεινόμενο Πρόγραμμα Σπουδών Δ΄ Δημοτικού

Με το υπάρχον διδακτικό εγχειρίδιο, διδάσκεται σήμερα η Αρχαία Ελληνική ιστορία από τη Γεωμετρική εποχή ως την άνοδο της Ρώμης και τη Ρωμαϊκή κατάκτηση. Ειδικότερα, περιλαμβάνονται σ’ αυτήν τα μεγάλα κεφάλαια της Ελληνικής ιστορίας: η Γεωμετρική εποχή, η Αρχαϊκή, η Κλασική και η Ελληνιστική εποχή, η Αθηναϊκή Δημοκρατία, η Σπάρτη και η Αθήνα, οι Περσικοί Πόλεμοι, ο χρυσός αιώνας του Περικλέους, τα έργα στην Ακρόπολη, ο Πελοποννησιακός Πόλεμος, ή άνοδος της Μακεδονίας, ο Μέγας Αλέξανδρος και η Εκστρατεία του στην Ανατολή, τα Ελληνιστικά βασίλεια, ο Πύρρος της Ηπείρου, η Ρωμαϊκή κατάκτηση.

Σε αντικατάσταση του περιεχομένου αυτού, η Επιτροπή του ΙΕΠ προτείνει: «τη διδασκαλία της οικογενειακής, της προφορικής τοπικής ιστορίας, όπως επίσης στοιχείων θεματικής ιστορίας, με σκοπό την κατάκτηση βασικών ιστορικών εννοιών, μεθόδων και γνώσεων διαμέσου της επεξεργασίας θεμάτων που αφορούν το άμεσο οικογενειακό – κοινωνικό τους περιβάλλον»!

β. Προτεινόμενο Πρόγραμμα Σπουδών Ε΄ Δημοτικού

Με το υπάρχον διδακτικό εγχειρίδιο, διδάσκεται ολόκληρη η περίοδος από την άνοδο της Ρώμης μέχρι τη μετάβαση στο Χριστιανισμό, το Βυζάντιο και την άλωση της Κων/πόλεως το 1453.

Προτείνεται από την Επιτροπή να αντικατασταθεί το περιεχόμενο αυτό με τη διδασκαλία της ιστορικής εξελίξεως από την προϊστορία μέχρι την Οθωμανική κατάκτηση.

Ο καθένας αντιλαμβάνεται τι ιστορική αντίληψη και συνείδηση μπορεί να διαμορφώσει ένα παιδάκι της Ε’ Δημοτικού για μια τόσο μεγάλη και χωρίς εσωτερική συνοχή ιστορική περίοδο.

γ. Προτεινόμενο Πρόγραμμα Σπουδών ΣΤ΄ Δημοτικού

Η διδασκαλία της ιστορίας στο σημερινό εγχειρίδιο αναφέρεται στις εξελίξεις στην Ευρώπη κατά τους Νεώτερους χρόνους, περιλαμβανομένης της Επαναστάσεως του 1821. Η Επιτροπή του ΙΕΠ προτείνει:

«να διδαχθεί η ιστορική εξέλιξη από τον 15^ο αιώνα έως τη σύγχρονη εποχή». Σημειώνει ταυτοχρόνως ότι «στην ίδια λογική με το μάθημα της ιστορίας της Ε’ Δημοτικού, η έμφαση δίνεται στις σημαντικές τεχνολογικές, κοινωνικές και πολιτισμικές αλλαγές και λιγότερο στην εξέταση των συγκεκριμένων προσώπων ή γεγονότων, με την εξαίρεση της ίδρυσης του Ελληνικού κράτους και των δύο παγκοσμίων πολέμων».

Η άλωση της Κωνσταντινουπόλεως, π.χ., ως ιστορικό γεγονός, τι θέση επέχει, με βάση τη θεωρία των μελών της Επιτροπής, για «έμφαση στις σημαντικές τεχνολογικές κοινωνικές και πολιτισμικές αλλαγές»;

Το τι εννοούν ακριβώς τα μέλη της Επιτροπής, με τις προτάσεις τους, φαίνεται καθαρά από τους 11 θεματικούς φακέλους, που προτείνουν ως αναπόσπαστο μέρος της διδασκαλίας. Ο ένας από αυτούς φέρει τον τίτλο «Η εποχή της παγκοσμιοποίησης». Κατά τα μέλη της Επιτροπής, το ιδεολόγημα της παγκοσμιοποίησης είναι δεδομένο και αναμφισβήτητο γεγονός. Αποδέχονται δηλαδή τη σκόπιμη σύγχυση μεταξύ της  τεχνικής παγκοσμιοποίησης, που συνίσταται στην επανάσταση της τεχνολογίας και της γνώσεως, με την πολιτική παγκοσμιοποίηση, που υποκρύπτει και προωθεί υπερφίαλες φιλοδοξίες και σχεδιασμούς για Νέα Τάξη και παγκόσμια ηγεμονία.

Πολύ ενδεικτικός είναι και ένας άλλος φάκελος με τίτλο «Φεύγω με πίκρα στα ξένα. Μετανάστευση και προσφυγιά στην Ελλάδα 1960 – 2010». Ο στόχος είναι καταφανής: η ταύτιση και το αμάλγαμα μεταξύ των Ελλήνων νομίμων μεταναστών και της παράνομης μεταναστεύσεως στην Ελλάδα. Σε άλλο φάκελο, γίνεται, στο ίδιο πνεύμα, η ταύτιση των Ελλήνων προσφύγων του 1922 με τους σημερινούς ξένους πρόσφυγες απ’ όλο τον κόσμο, που έρχονται στην Ελλάδα και που είναι στο  μεγαλύτερο μέρος τους παράνομοι μετανάστες.

δ. Προτεινόμενο Πρόγραμμα Σπουδών Α’ Λυκείου

Το σημερινό διδακτικό βιβλίο καλύπτει την ιστορία του Αρχαίου κόσμου, από τους προϊστορικούς πολιτισμούς της Ανατολής έως την εποχή του Ιουστινιανού. Η Επιτροπή προτείνει:

« η Α΄ Λυκείου να καλύπτει την περίοδο από το 1880 έως σήμερα».

Στους θεματικούς φακέλους επανέρχεται η παγκοσμιοποίηση, ο «πολυπολιτισμός» και η Θεσσαλονίκη «από την Οθωμανική αυτοκρατορία στο Ελληνικό κράτος. Η Θεσσαλονίκη μητρόπολη των Βαλκανίων, Εβραίοι, Χριστιανοί, Μουσουλμάνοι. Η πυρκαγιά του 1917. Η εγκατάσταση των προσφύγων., Ο εμπρησμός της συνοικίας Κάμπελ».

Είναι προφανής σ’ αυτό το φάκελο η εντύπωση που καλλιεργείται και η ενοχοποίηση του Ελληνικού Κράτους για την καταστροφή του πολυπολιτισμικού χαρακτήρα της Οθωμανικής Θεσσαλονίκης. Δεν γίνεται καμία αναφορά στο γεγονός ότι οι Μουσουλμάνοι έφυγαν από τη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο της συμφωνημένης μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας ανταλλαγής πληθυσμών. Η ολιγάριθμη Σλαβική μειονότητα έφυγε στο πλαίσιο παρόμοιας συμφωνίας μεταξύ Ελλάδος και Βουλγαρίας. Η καταστροφή της μεγάλης Εβραϊκής κοινότητας της Θεσσαλονίκης έγινε από τους Γερμανούς Ναζί, οι οποίοι συμπεριφέρθηκαν με απίστευτη βαρβαρότητα και εναντίον ολόκληρου του Ελληνικού λαού.

Τα παραπάνω δείγματα δείχνουν σαφώς ποιος είναι ο προσανατολισμός της Επιτροπής του ΙΕΠ και οι επιδιώξεις της. Αποτελούν ύβρι εναντίον του Ελληνικού λαού και προσπάθεια εθνικής αποδομήσεως, εμπνεόμενης από τα χρεωκοπημένα ιδεολογήματα της «πολυπολιτισμικής» παιδείας και της παγκοσμιοποίησης. Παραβιάζουν κατάφωρα το Ελληνικό Σύνταγμα και έρχονται σε σύγκρουση με τα αισθήματα και τη θέληση της συντριπτικής πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού.

Το Υπουργείο Παιδείας  πρέπει να απορρίψει πάραυτα τις προτάσεις αυτές και να σεβασθεί τις σαφείς σχετικές πρόνοιες του Συντάγματος και την ιστορία και εθνική ταυτότητα του Ελληνικού λαού.

Για το Δ. Σ. της Ε. Γ. Κ.

Ο Πρόεδρος Ομ. Καθηγητής Βασίλης Φίλιας πρ. Πρύτανης του Παντείου Παν/μίου

Η Γεν. Γραμματεύς Αριστέα Σιδέρη - Τόλια Ομ. Καθηγ. Παν/μίου Πελοποννήσου