Το αλβανικό σχέδιο για τον αφελληνισμό της Χιμάρας – του Σταύρου Λυγερού

του Σταύρου Λυγερού –

Μετά από μία μακρά περίοδο ύφεσης, τα τελευταία αρκετά χρόνια οι ελληνοαλβανικές σχέσεις έχουν επανέλθει στον αστερισμό της έντασης. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για αναπόφευκτη εξέλιξη. Ο εθνικισμός και κατ’ επέκτασιν ο ανθελληνισμός ως ιδιαίτερη έκφανσή του, παραμένει σταθερά της αλβανικής πολιτικής σκηνής. Το επιβεβαιώνουν τα πρόσφατα γεγονότα. Δεν είναι μόνο η κλιμάκωση των κινήσεων αφελληνισμού της Χιμάρας με την περιοδική κατεδάφιση αποκλειστικά ελληνικών περιουσιών, όπως συμβαίνει αυτές τις ημέρες. Είναι και η εδώ και χρόνια αναγόρευση της απαίτησης των Αλβανοτσάμηδων σε κεντρική συνιστώσα της εξωτερικής πολιτικής των Τιράνων.

Ο αλβανικός μεγαλοϊδεατισμός συντηρήθηκε σε χαμηλή ένταση από το καθεστώς του Χότζα και αναζωπυρώθηκε όταν η Αλβανία εισήλθε στην μεταψυχροπολεμική εποχή. Η ανεξαρτητοποίηση του Κοσσυφοπεδίου τροφοδότησε τον αλβανικό εθνικισμό και του προσέδωσε μία επιθετικότητα. Οι Αλβανοί θεώρησαν τότε ότι ήταν η ώρα να διεκδικήσουν και να αποσπάσουν όσα περισσότερα μπορούσαν από τις γειτονικές χώρες.

Ο τότε πρωθυπουργός Μάϊκο είχε δηλώσει με νόημα ότι οι εκτός Αλβανίας Αλβανοί έχουν δικαίωμα στη συλλογική αυτοάμυνα! Ουσιαστικά, δεν έκανε τίποτα λιγότερο από το να περιγράψει εμμέσως τον αλβανικό μεγαλοϊδεατισμό, ο οποίος, αν και απουσίαζε από την επίσημη διπλωματική ρητορική, βρισκόταν στο επίκεντρο όλων των άτυπων συζητήσεων. Είναι ενδεικτικό ότι ο τότε πρόεδρος της Αλβανίας Μεϊντάνι είχε αρνηθεί να απαντήσει σε ερώτηση που του έγινε στο φόρουμ του Νταβός εάν στόχος της χώρας του είναι η δημιουργία της «μεγάλης Αλβανίας».

Σύνορα στον Αμβρακικό!

Από τους αλβανικούς λεονταρισμούς δεν εξαιρέθηκε η Ελλάδα. Οι Αλβανοί εθνικιστές θέτουν τα νότια σύνορα της “μεγάλης Αλβανίας” στον Αμβρακικό κόλπο! Σχετικοί χάρτες κυκλοφορούν εδώ και χρόνια στα Τίρανα, στην Πρίστινα και στο Τέτοβο. Οι εθνικιστικές αυτές φαντασιώσεις είναι τόσο παράλογες, που δεν θα άξιζε τον κόπο να αναφέρεται κανείς σ’ αυτές. Διδάσκονται, όμως, στα αλβανικά σχολεία και επιπροσθέτως ο αλβανικός εθνικισμός έχει αποδείξει ότι ρέπει στον τυχοδιωκτισμό.

Τα Τίρανα χρησιμοποιούν το Αλβανοτσάμικο σαν μοχλό για να εξισορροπήσουν την υποχρέωσή τους να σέβονται τα δικαιώματα της αναγνωρισμένης ελληνικής μειονότητας. Εντάσσοντας την κίνησή τους στο πλαίσιο του αλβανικού εθνικισμού, κατάφεραν σταδιακά να μετατραπούν από μάλλον περιθωριακός σύλλογος σε κόμμα με κοινοβουλευτική εκπροσώπηση. Και κυρίως σε παράγοντα που επηρεάζει σημαντικά το πολιτικό κλίμα έναντι της Ελλάδας και κατ’ επέκτασιν τις διμερείς σχέσεις. Το 2004, με την έγκριση σχετικού ψηφίσματος από τη Βουλή, οι απαιτήσεις τους κατέστησαν επίσημη θέση της Αλβανίας. Η 27η Ιουνίου, μάλιστα, ορίσθηκε ημέρα εθνικής μνήμης για τη «γενοκτονία των Τσάμηδων»! Οι Αλβανοτσάμηδες υποστηρίζονται ποικιλοτρόπως και από την Άγκυρα, η οποία τους θεωρεί ένα χρήσιμο μοχλό πίεσης σε βάρος της Ελλάδας. Ας σημειωθεί πως όταν ο Ερντογάν είχε επισκεφθεί την Αλβανία είχε συναντήσει όχι μόνο τον Αλβανό ομόλογό του, αλλά και τον πρόεδρο του κόμματος των Αλβανοτσάμηδων Ιντρίζι!

Από την εποχή που ο Ράμα ήταν δήμαρχος Τιράνων, είχε καλλιεργήσει για τον εαυτό του την εικόνα ενός διανοούμενου ευρωπαϊστή πολιτικού, ο οποίος δεν διστάζει να συγκρούεται με οργανωμένα συμφέροντα. Ως αρχηγός του Σοσιαλιστικού Κόμματος και ως πρωθυπουργός, όμως, αποδείχθηκε άξιος συνεχιστής της θλιβερής αλβανικής πολιτικής παράδοσης. Έχει βουτήξει για τα καλά στη διαπλοκή και στη διαφθορά. Επί των ημερών του η καλλιέργεια του χασίς έχει προσλάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Αν και επισήμως, η κυβέρνηση εμφανίζεται διώκτης, στην πραγματικότητα είναι προστατευόμενοί τους που ελέγχουν την παραγωγή και το εμπόριο των ναρκωτικών. Τα ναρκωτικά μεταφέρονται οδικώς προς την Ελλάδα και προς την Ιταλία με ταχύπλοα και μικρά αεροπλάνα.

Το σχέδιο αφελληνισμού της Χιμάρας

Στο πλαίσιο της πολιτικής του για πυροδότηση ακραίου εθνικισμού, ο Ράμα έχει κλιμακώσει την προσπάθεια αφελληνισμού της Χιμάρας. Καμπή σ’ αυτή την προσπάθεια ήταν η νέα διοικητική διαίρεση της Αλβανίας, μέσω της οποίας η Χιμάρα και άλλες μειονοτικές περιοχές τεμαχίσθηκαν και προσκολλήθηκαν σε περιοχές με αλβανικό πληθυσμό, ώστε να υπονομευθεί η δυνατότητα της μειονότητας να εκπροσωπείται στο αλβανικό Κοινοβούλιο, αλλά ακόμα και στο επίπεδο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Δεν περιορίσθηκε, όμως, σ’ αυτή την κίνηση. Με πρόσχημα την ανάπλαση της παραθαλάσσιας αυτής περιοχής έχει αρπάξει ελληνικές περιουσίες. Αυτές τις ημέρες κατεδαφίζει με συνοπτικές διαδικασίες σπίτια και καταστήματα Ελλήνων μειονοτικών. Είχε προηγηθεί κατεδάφιση ακόμα και ναού στις Δρυμάδες. Όργανο της ανθελληνικής αυτής επιχείρησης είναι ο κατά το ήμισυ ελληνικής καταγωγής δήμαρχος της περιοχής Γκόρος, πρώην στρατιωτικός επί καθεστώτος Χότζα, συνδεδεμένος με τις αλβανικές μυστικές υπηρεσίες και κάτοχος ελληνικού διαβατηρίου!

Αν και από καταγωγή ο Ράμα δεν έχει τουρκαλβανική παράδοση, ο καιροσκοπισμός του τον ώθησε να παίζει το τουρκικό χαρτί. Δεν είναι μόνο ότι θαυμάζει ειλικρινώς τον Ερντογάν και όπου μπορεί μιμείται τις αυταρχικές μεθόδους του. Θεωρεί ότι η γονατισμένη λόγω της κρίσης Ελλάδα όχι μόνο δεν μπορεί να του προσφέρει, όπως παλαιότερα, αλλά και είναι εύκολος στόχος.

Η πείρα τον έχει πείσει ότι χωρίς κόστος μπορεί στο εσωτερικό να πουλάει ανθελληνισμό για να αντλεί εκλογικά οφέλη. Στο πλαίσιο αυτό καλλιεργεί μία μόνιμη ελεγχόμενη ένταση με την Αθήνα. Είναι ενδεικτικό ότι υπερηφανεύεται πως είναι ο μόνος Αλβανός πρωθυπουργός που σήκωσε κεφάλι στην Ελλάδα και έθεσε τις διμερείς σχέσεις σε βάση αμοιβαιότητας και ισοτιμίας.

Το επαναλαμβανόμενο λάθος της Αθήνας

Υπενθυμίζουμε ότι ήταν ο Ράμα, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που είχε προκαλέσει πολιτικό θόρυβο και είχε προσφύγει στο αλβανικό Συνταγματικό Δικαστήριο για να ακυρωθεί η υπογεγραμμένη συμφωνία των κυβερνήσεων Καραμανλή και Μπερίσα για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών (2009). Έτσι και έγινε. Πριν λίγο καιρό, ο ίδιος ο Μπερίσα είπε εμμέσως πλην σαφώς στη Βουλή ότι ο τορπιλισμός εκείνης της συμφωνίας έγινε με παρέμβαση και για λογαριασμό της Άγκυρας.

Είναι αξιοσημείωτο ότι η Αθήνα δεν είχε τότε προχωρήσει σε αντίμετρα. Όχι μόνο δεν είχε θέσει όρους, αλλά και είχε διευκολύνει την αναγόρευση της Αλβανίας σε υποψήφια προς ένταξη στην ΕΕ χώρα. Όπως αποδεικνύεται από τα γεγονότα, τα Τίρανα τη μόνη γλώσσα που σέβονται είναι τη γλώσσα της ισχύος και του δούναι και λαβείν. Όταν η Ελλάδα τους προσφέρει δωρεάν, όπως κατά κανόνα συμβαίνει από το 1990, εκλαμβάνουν τη στάση της σαν ένδειξη αδυναμίας. Γι’ αυτό και δεν διστάζουν να κλιμακώνουν τις προκλήσεις τους. Ας σημειωθεί ότι παρά την κρίση η Ελλάδα παραμένει –σύμφωνα με την κεντρική τράπεζα της Αλβανίας– η χώρα που με τα εμβάσματα των Αλβανών μεταναστών συμβάλει περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη στην αλβανική οικονομία.

Η ελληνική διπλωματία έχει την τάση να διαβάζει την αλβανική πολιτική με ευρωπαϊκούς όρους, γεγονός που την οδηγεί σε λάθος κινήσεις. Με κλασική ανατολίτικη νοοτροπία, στις κατ’ ιδίαν συναντήσεις, οι Αλβανοί αξιωματούχοι “γλείφουν” τους Έλληνες συνομιλητές τους, δημιουργώντας τους τη λάθος εντύπωση ότι είναι μετριοπαθείς και διατεθειμένοι να λύσουν προβλήματα. Είναι αξιοσημείωτο ότι σε τρία μόλις χρόνια δύο Έλληνες υπουργοί Εξωτερικών, ο Βενιζέλος και ο Κοτζιάς, επισκέφθηκαν τα Τίρανα από δύο φορές ο καθένας, χωρίς να επιτύχουν το παραμικρό. Οι εξελίξεις το επιβεβαιώνουν.

Η τρικλοποδιά και ο συνολική διευθέτηση

Ας σημειωθεί ότι οι δύο πλευρές είχαν συμφωνήσει να δημιουργηθεί ένας μηχανισμός με σκοπό μία συνολική διευθέτηση των διμερών προβλημάτων. Την διαδικασία αυτή θέλει και η Κομισιόν για να προωθηθεί η αλβανική ενταξιακή διαδικασία. Τον Σεπτέμβριο του 2016, όμως, η προσπάθεια είχε σταματήσει, λόγω της υπόθεσης του non paper, με το οποίο υποτίθεται ότι ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών αποδεχόταν να εγγραφεί στην ατζέντα των συνομιλιών το Αλβανοτσάμικο.

Υπενθυμίζουμε πως τα Τίρανα είχαν εκμεταλλευθεί την ευκαιρία για να προσπαθήσουν να εντάξουν το Αλβανοτσάμικο στη διμερή ατζέντα. Ο Κοτζιάς είχε τότε ξεκαθαρίσει ότι η θέση της Αθήνας ήταν και παραμένει πως δεν υφίσταται τέτοιο θέμα. Όποιος θεωρεί ότι έχει αδικηθεί από την ελληνική Πολιτεία μπορεί να καταφύγει στα ελληνικά και στη συνέχεια στα ευρωπαϊκά δικαστήρια.

Τώρα, όμως, ο Κοτζιάς επιδιώκει να επαναλάβει την προσπάθεια. Ο Αλβανός ομόλογός του εμφανίζεται μετριοπαθής, αλλά τη γραμμή την αποφασίζει ο Ράμα. Ο Μπουσάτι (έχει περάσει και από το Οικονομικό πανεπιστήμιο της Αθήνας), όπως όλοι οι υπουργοί, είναι ημιμαθή εκτελεστικά όργανα του πρωθυπουργού, χωρίς δικό τους πολιτικό εκτόπισμα. Ο πρώην υπουργός στην κυβέρνηση Νάνο, πρώην πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Σοσιαλιστικού Κόμματος και γνωστός συγγραφέας Μπλούσι έχει πει γι’ αυτούς ότι δεν κάνουν όχι για υπουργοί, αλλά ούτε για γραμματείς!

Αποκαλυπτικές ομολογίες Ράμα και Μπερίσα

Αναφορικά με την επιχείρηση αφελληνισμού της Χιμάρας, είναι αξιοσημείωτο ότι οι πολιτικοί αντίπαλοι Ράμα και Μπερίσα είχαν ανταλλάξει το 2016 αλληλοκατηγορίες, οι οποίες αποδεικνύουν τις μεθοδεύσεις του αλβανικού κράτους σε βάρος της ελληνικής μειονότητας. Ο Ράμα είχε καταγγείλει ότι «έχουν πάρει τα κτήματα των Χιμαραίων με πλαστογραφίες και διαφθορά, άτομα που δεν έχουν καμία σχέση η καταγωγή από την περιοχή ». Πράγματι, αυτά τα άτομα έχουν αρπάξει από τους ιδιοκτήτες τους 50.000 στρέμματα στην παραθαλάσσια περιοχή των Αγίων Σαράντα και της Χιμάρας.

Η απάντηση Μπερίσα στη Βουλή είναι αποκαλυπτική: « Εγώ έχω δουλέψει με πρόγραμμα. Στους Αγίους Σαράντα έχω κατεβάσει Λάμπηδες και μόνο Λάμπηδες ». Οι Λάμπηδες είναι μουσουλμάνοι που ζουν σε περιοχή ανατολικά της Χιμάρας. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι επιβεβαιώθηκε στο ανώτατο επίπεδο και επισήμως η επιχείρηση αλλοίωσης του πληθυσμού της Χιμάρας.

Η επιχείρηση στηρίζεται στην αρπαγή των περιουσιών που υποχρεώνει τους Έλληνες μειονοτικούς να αποκόπτονται από τις πατρογονικές εστίες τους. Για να μπορεί αυτό να συμβεί το αλβανικό κράτος δεν δίνει τίτλους ιδιοκτησίας στους Έλληνες, αλλά διευκολύνει την πώληση των ελληνικών περιουσιών σε Αλβανούς.

https://slpress.gr/

Κονίτσης Ανδρέας: ''Η «φίλη» χώρα Αλβανία «ξαναχτύπησε»''

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης κ. Ανδρέας, ἔκανε τίς ἀκόλουθες δηλώσεις σχετικά με κατεδαφίσεις σπιτιών των Βορειηπειρωτών στην Χειμάρρα:

«Ἡ «φίλη» χώρα Ἀλβανία «ξαναχτύπησε», καί, μάλιστα, σέ σύντομο χρονικό διάστημα, στήν ἡρωϊκή καί ἀδούλωτη Χειμάρρα.

Ἀπό τό πρωΐ τῆς Τρίτης, 31ης Ὀκτωβρίου 2017, μέ ἀφορμή τήν ἀνάπλαση τῆς πόλεως, οἱ ἀλβανικές ἀρχές προχώρησαν σέ κατεδαφίσεις σπιτιῶν τῶν Βορειοηπειρωτῶν στήν Χειμάρρα, μέ ἀποτέλεσμα νά προκληθῇ ἔνταση στήν περιοχή.

Σύμφωνα μέ καταγγελίες τῶν ἐκεῖσε Ὁμογενῶν μας, στίς 18 Ὀκτωβρίου τ.ἔ., ἡ Ἐπιθεώρηση Χωροταξίας τοῦ Δήμου Χειμάρρας ἔστειλε εἰδοποιητήρια σέ 19 οἰκογένειες Βορειοηπειρωτῶν, μελῶν τῆς Ἑλληνικῆς Ἐθνικῆς Κοινότητας, μέ τά ὁποῖα τούς ζητοῦσε ἤ, μᾶλλον τούς διέταζε, νά ἐγκαταλείψουν τά σπίτια τους μέσα σέ πέντε ἡμέρες, ἐπειδή σχεδίαζε τήν κατεδάφισή τους.

Ἡ Ἀλβανία, ὅμως, ζητάει ἐπίμονα ἀπό τήν Ἑλλάδα νά συναινέσῃ στήν ἐνταξιακή πορεία της στήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση!

Ἀλλ᾽ ἄν αὐτή ἡ πρακτική τῆς γείτονος δέν συνιστᾷ βαρειά πρόκληση ἀπέναντι στήν Ἑλλάδα, τότε τί νόημα ἔχουν οἱ Ἑλληνοαλβανικές διαπραγματεύσεις, γιά τό σύνολο τῶν θεμάτων πού ἀπασχολοῦν τίς δύο Χῶρες;

Καί εἶναι δυνατόν νά γίνεται λόγος γιά τήν εὐρωπαϊκή ἔνταξη τῆς Ἀλβανίας, ὅταν αὐτή δέν σέβεται τά δικαιώματα τῶν Βορειοηπειρωτῶν, πού εἶναι «σάρξ ἐκ τῆς σαρκός» τῆς Ἑλλάδος;

Ἄς καταλάβῃ, ἐπί τέλους, ἡ Πολιτεία, ὅτι ἡ μέχρι τώρα τακτική της, νά «κανακεύῃ» τήν Ἀλβανία, ὄχι μόνο δέν βοήθησε σέ τίποτε τήν Βόρειο Ἤπειρο, ἀλλά, ἀντιθέτως, αὔξησε τά προβλήματα καί ἐπιδείνωσε τήν κατάσταση τῶν ἐκεῖ ἀδελφῶν μας.

Κι᾽ ἀκόμη – λέμε ἐμεῖς – νά μή διστάζῃ νά ἀναφέρῃ τίς λέξεις «Βόρειος Ἤπειρος». Γιατί αὐτό τό κομμάτι, μέ τό ἐντεῦθεν τῶν συνόρων ἀποτελοῦν τήν Ἑνιαία Ἤπειρο.

Συγχαίρουμε τούς ἀδελφούς μας Βορειοηπειρῶτες, διότι ἀντιστέκονται στά ἄνομα σχέδια τῶν τυράννων τους. Καί τούς καλοῦμε νά ἐντείνουν τόν ἀγῶνα τους χωρίς νά φοβοῦνται. Ἡ ἀλήθεια εἶναι μεγάλη καί ὑπερισχύει.

Εἶναι, ὅμως, ἀνάγκη νά συνδράμουν αὐτόν τόν ἀγῶνα, πέρα ἀπό τήν Ἑλληνική Πολιτεία, καί οἱ ἐν Ἑλλάδι Βορειοηπειρῶτες.

Γιατί, ὅπως τόνιζε ὁ ἀοίδιμος Ἱεράρχης ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ στήν Διαθήκη του, «ἰσχύς ἐν τῇ Ἑνώσει». Πάντως, οὕτως ἤ ἄλλως, ἡ «Αὐτονομία» ἀπέθανε καί ἐτάφη.

Τώρα, προβάλλει σάν δίκαιο αἴτημα: Ἡ Ἕνωση τῆς Βορείου Ἠπείρου μέ τήν Ἑλλάδα».

Në Himarë edhe nëse nuk ka pakicë, ka komunitet shtetasish grekë

Sot për situatën e krijuar në Himarë shkruan edhe Aleksandër Çipa. Zotëria shkruan sa si gazetar aq edhe si pjesëtar i komunitetit, çka e bën të vështirë të kuptohet se ku nis opinioni e ku emocioni. Ku ky i fundit mplekset me të parin si kërkesë e detyeshme për t’u shfaqur si duhet konform modës së patriotizmit, aq edhe si detyrim ndaj bindjeve që në prag të një moshe të caktuar mundet edhe të theksohen si biçim thinje fisnikëruese e karakterit.

Për këtë arsye zotëria ngjan sikur po shkruan duke mbajtur mbi tastierë një flamur. Është nga ata flamuj që i merr kollaj era, edhe me një të hapur dritareje, apo flamuj që rrëzohen me një puhizë kondicioneri. Me këtë duam të themi që i vetmi flamur që hedh rrënjë është ai i profesionalizmit dhe aq më shumë merr kuptim kjo kur lexon se Çipa nuk ja përton edhe mediave. Të cilat i akuzon për keqraportim dhe kohë mediatike të pamerituar për përfaqësuesit e OMONIA-s dhe PBDNJ-së. Për material legjitimues ndaj Athinës zyrtare. Edhe pse këto media - siç shpresojmë se edhe zotëria e di - ndoshta punojnë me gazetarë në të zezë dhe shumë seriozisht edhe nuk duhen marrë.

Por në njëfarë pike duhet pranuar se z. Çipa ka të drejtë. Ose jemi të detyruar që atë ta dëgjojmë si njohës i mentalitetit të asaj zone. Fundja Himara nuk meriton kaq vëmendje. Sot është ngritur flamuri i tensionit me Tiranën, vallë ku ta dimë ne, dhe me ne edhe Çipa vetë se çfarë flamuri mund të ngrihet nesër?

Këtu çështja e pronave, për të cilën duhet këmbëngulur dhe raportuar hollësisht jo për instrumentalizimin që i bëhet qoftë edhe nga Greqia, por pse aty po krijohet një model zyrtar grabitjeje, kalon në plan të dytë. Zotëria shkruan se në Himarë nuk ka minoritet, se Himara po zhvillohet si asnjë vend tjetër, ajo është “Lulja e Vilajetit” e se protesta duhet të jetë për lënien në harresë të Lumit të Vlorës.

http://www.gazetatema.net/2017/11/03/per-kllounet-dhe-karagjozet-qe-duan...

Duke ia marrë valles me qeverinë dhe punët e mira të saj, z. Çipa ndoshta harron se qeveria të cilën sot nuk po e kritikon për faktin se shkoi e u ul në tavolinë si palë e barabartë me “pesë individë që kulturë të vetme kanë leximin e etiketave…” ka inauguruar nisjen e punimeve për rrugën e Lumit të Vlorës. Zonë të cilën me të vërtetë që e la në harresë, por për aq sa është raportuar dhe dimë, e me gjasë edhe vetë Çipa duhet ta dijë, iu la dorë e lirë në kultivimin e kanabisit. Këtu cinizmin nuk duhet ta kërkojmë te mediat, por te politika dhe qeveria që preferon dhuratën e kanabizimit përkundrejt zhvillimit dhe negocion me Vasil Bollanon që e detyroi me pesë veta Këshillin Bashkiak të Himarës të zhvendosej në Kuç.

Për këtë arsye kritika e z. Çipa, qoftë edhe si pjesëtar i komunitetit është joproporcionale, por ndoshta kjo është çështjeje nuhatjeje politike.

Sa për epilogun e shkrimit se “në Himarë minoritarë të vetëm janë ata që vijnë nga Dropulli apo Vurgu”, ka dy përgjigje, të cilat janë të dobishme për të hapur këtu edhe një diskutim të qetë dhe pa tendenca.

Së pari me ligjin e ri, për vetëidentifikimin e pakicave përdoret legjislacionin që ndiqet për Censusin. Pra ke të drejtë vetëidentifikimi edhe pse ky akt mandej mbetet me mundësi zero verifikimi juridik për shkak të një vendimi të Gjykatës Kushtetuese. Pra kjo është çështje individuale jo përgjithësimesh të ngurta.

Dhe së dyti, në vijim të së parës, me zonën e Himarës ka një tjetër problem nëse mund të quhet i tillë. Pak javë më parë u raportua se Greqia u hoqi nënshtetësinë disa personave, pjesëtarë të komunitetit të kësaj zone. Duhet ta dinë të gjithë se heqja e nënshtetësisë që u bë me një arsyetim që ha shumë diskutim, lidhej me aktivitetin e personave që binte ndesh me interesat e Greqisë. Çështja është se ata që kanë marrë nënshtetësinë në Himarë, kryesisht e kanë përfituar përmes kartës së homogjenit, pra përkatësisë etnike si grek dhe jo për shkak të plotësimit të viteve të qëndrimit. Dhe ky është një fakt zyrtar, një zgjedhje dhe një identifikim. Dhe këtë nuk e zhbëjmë dot me shkrime në media. Le të kujtojmë sesa kollaj lindi pakica bullgare në Shqipëri, për të cilën nuk kishte dëgjuar gjë as ai që mezi lexon etiketën edhe as të tjerët.

respublica

SHQIPTARËT I KANË HUMBUR CILËSITË E RACËS SË LARTË NGA PUSHTIMI OSMAN, PRANDAJ NUK DINË AS TË ORGANIZOHEN…

 

I shqetësuar jam për zhvillimet shqiptare, padyshim, por politika shqiptare, si rezultat i shitjes së interesave tek të tjerët, nuk është e përgjegjshme për zhvillimin produktiv të vendit. Prandaj populli shqiptar ka rënë në hall, se nuk po gjen zgjidhje. Për aq sa i kuptoj unë gjërat, raca shqiptare ishte racë e lartë indo-evropiane, ajo sot duhej të sillej të paktën si italianët (ose si grekët), sa i përket drejtimit dhe organizimit, mësimit nga përvoja dhe saktësisë në veprimet e sjelljen e përditshme. Por ne në fakt sillemi si racë e ulët e mesme, që shohim me madhështi racat e mesme të ulëta turko-arabe-beduine, që martohen edhe brenda familjes. Pse ka ndodhur kjo?

Sepse siç sqaron filozofi Gustave Le Bon në librin e tij “Psikologjia e racave dhe turmave” cilësitë e racave bien nga përzierja e racave të larta me ato të ulëta. Prandaj duke u nisur nga kjo, unë e quaj pushtimin turk 523 vjeçar fatal për uljen e cilësive të racës te shqiptarët. Turqit e dinin se jemi racë e lartë dhe na përdorën, për drejtues politikë e ushtarakë (edhe shtetin modern laik turk e themeloi një shqiptar, Kemal Ataturk), për gjuhëtarë (si Sami Frashëri, që bëri gramatikën e gjuhës turke) e për luftëtarë (si Gjergj Kastrioti, që më pas u ktheu shpatën atyre, se i pa sa racë e ulët janë), etj., por ata na rrënuan ne, duke na islamizuar, mohuar gjuhën e kulturën tonë për 523 vjet pushtim, duke na përçarë sipas fesë, duke na e përzier racën e duke na poshtëruiar në vazhdimësi – pasoja që i vuajmë edhe sot.

Tani ne edhe pse ka 104, vjet që turku ka ikur, nuk po mund të ngrihemi në cilësitë e racës. Sillemi si racë e ulët afër turmave të paorganizuara, duke u nisur nga ato përcaktime që bën Le Bon për këto raca. Psh. Le Bon thotë që “turmat e paorganizuara janë të paafta të nxjerrin liderë të aftë“. A po e shikon ti këtë te shqiptarët sot? “Nuk e respektojnë liderin e tyre“… A po e shikon edhe këtë sot te shqiptarët? Cilin lider shqiptar respekton ti, përveç Erdoganit turk, që disa shqiptarë janë gati edhe të japin jetën për të? Le Bon thotë gjithashtu se edhe “liderët që dalin nga turma, sapo dalin, ata nuk e respektojnë më popullin, turmën nga kanë dalë“… E tani po më thua ti se liderët shqiptarë kudo ku ndodhen, e respektojnë popullin e tyre? Në përgjithësi nuk e bëjnë, apo jo? Pra, ka disa karakteristika, që nuk po i përmend këtu të gjitha, që më bëjnë mua të kuptoj, se ne rrënimin e kemi marrë kryesisht nga pushtimi i gjatë turk e islami, që janë ndihmuar më pas edhe nga fqinjët, e sidomos nga paaftësia jonë për t’u organizuar.

Për të parë dallimin tonë me gjermanët, shiko nivelin e organizimit shtetëror gjerman, dhe krahasoje me tonin. Jemi pra racë ariane si ata, pse ne nuk sillemi e nuk i bëjmë punët si ata? Dhe sipas mendimit tënd, që nga ecja në rrugë e shqiptarëve si bagëti, e deri në krye të shtetit anarkik, me kë ngjajmë ne më shumë? Me gjermanët, apo me turqit? Dhe si mund ta ndryshojmë këtë realitet?

Unë i kam menduar e analizuar të gjitha këto, duke u bazuar mbi arsyetimet psiko-analitike të shoqërisë njerëzore, dhe mendoj se ka zgjidhje, por kjo merr kohë, shumë kohë, që ne të ngrihemi si komb. Ne nuk e kemi nisur ende atë rrugë, që mendoj se duhet të jetë:

1. Jo prirje fetare e iluzionare, irracionale e jo-produktive në shoqëri, që po ndodh sot, që 26 vjet, por

2. Prirje racionale drejt shkollimit, dijes, përfundimeve shkencore, punës e zhvillimit

inë mirë disa gjëra, mësojnë ose e krijojnë një ide më të qartë për realitetin…

Ndricim Buzalli

https://tiranapress.blog 

Ο πρόεδρος των τσάμδηων Σ Ιντρίζη και ο ψευτοϊστορικός Α Λάλα στην Τουρκία για συναντήσεις! - Shëptim Idrizi dhe Arben Llalla në takime intesive në Turqi! Sa "patriotë" janë këta bre!

Αρμπένα Λαλλα μας λέει πως χειμαριώτες ετοιμάζονται για πόλεμο από την Χρυσή Αυγή, και βάζει εκεί κάποιες χαζές φωτογραφίες ο ψευτοϊστορικός. Να μας πει αυτός ο ορκιζμένος αντί -ορθόδοξος πως με τον Σπετιμ Ιντρίζη ταξιδεύει τόσο συχνά στην Τουρκία! Αν και απέτυχαν με το κοινό τους κόμμα συνεχίζουν τις επαφές τους με την Τουρκία και τον ίδιο τον Ερντογάν. Είναι να απορεί κανείς πως αυτοί «οι αλβανοί πατριώτες» ανησυχούν γοα τα πάντα και καθόλου για το νεοοθομανισμό και τον βίαιο ακραίο ισλαμισμό που ταλαιπωρεί την Αλβανία! Η Αμερική, η Γαλλία και η Γερμανία έχουν εκφράσει την ανησυχία τους για την τουρκική απειλή και την διαστρέβλωση που γίνεται στην ιστορία της Αλβανίας. Ο Αρμπέν Λάλλα αυτός ο «ιστορικό» δεν μας έχει πει καμιά φορά ποιο είναι το επάγγελμα του και που βρίσκει τα λεφτά να πάει πέρα δώθε !?  Δεν χρειάζεται και ιδιαίτερη εξυπνάδα για να καταλάβει κανείς από ποιος χρηματοδοτούνται και που βρίσκουν τα λεφτά. Δεν είναι ούτε τυχαίο γιατί απειλούν και επιτίθενται συνέχεια στην Ορθόδοξη Εκκλησία και τα μέλη της. « Η καλύτερη άμυνα  είναι η επίθεση» για να δικαιολογήσουν την τουρκοποίηση της αλβανικής κοινωνίας. Οι τούρκοι είναι γνωστοί για τις πονηριές αυτές. Μάλιστα δεν σταματά εδώ καλεί το λαό για ένωση με την Τουρκία. Το τελευταίο του στάτους αναφέρει πως μόνο η Τουρκία κανονίζει την Ελλάδα. Αυτός ο δήθεν αλβανός με καταγωγή από την Ασία έβγαλε το πραγματικό του πρόσωπο. Ο Αρμέν Λάλα 1,6μ ύψος εντελώς μαύρος περισσότερο για μουχατζήρ μοιάζει παρά για αλβανός. Μπράβο Αρμπέν τώρα κατάλαβαν όλοι ποιος είσαι!!!

Arben Llalla sërish filloi përallat e tij dhe thotë se valla këta himariotët po përgatiten për luftë nga Agimi i Artë (të qeshim apo të pjer... nuk  e dimë) dhe vendos disa fotografi, pseudohistoriani,  që mund të jenë të kujtdo nga kudo e të çdo kohe. Por në fillim ky “patriot i madh shqiptar” armik i betuar i orthodhoksisë dhe i minoritetit helen, pse shkon kaq shpesh në Turqi dhe sëbashku me humbësin Idrizi takohen me instancat më të larta turke. Antiorthodoksët e tërbuar pra, Shpëtim Idrizi dhe Arben Llalla na paskan udhëtuar sërish në Turqi! Edhe pse dështuan me partinë e tyre, vazhdojnë të kenë kontakte të shpeshta me Turqinë! Është për t'u habitur si këta "patriotë" shqetësohen për gjithçka, dhe nuk e ngritën asnjëher zërin për neootomanizmin dhe islamizimin e dhunshëm që po i bëhet Shqipërisë! Amerika, Franca, Gjermania kanë shprehur shqetësimin e tyre kundra agresionit turk dhe kulturocidit që po i bëhet historisë shqiptare. Arben Llalla s'na ka treguar asnjëher me çfarë jeton në Maqedoni dhe nga i gjen të ardhurat që lëviz lart e posht!? Nuk duhet shumë zgjuarsi për t'u kuptuar nga kush përdoren dhe financohen. Nuk është rastësi që sulmojnë kishën orthodokse dhe pjestarët e këtij komuniteti por dhe minoritetin helen. "Mbrojtja më e mirë është sulmi", për të justifikuar turqizimin e shoqerisë shqiptare, sulmojnë kishën. Turqit janë të njohur për intrigat e tyre. Këta lapangjozë vegla të propagnadës osmane në fillim të justifikojnë veten e tyre pastaj të akuzojnë pa të drejtë. Për më tepër Arben Llalla bën thirrje për bashkim me Turqinë. Lexoni pak: I sapo kthyer nga Turqia, - mesa dukët tutorët i kanë tërhequr veshin, Arben Llalla bën thirrje të hapur për ribashkim me Turqinë! Madje krenohet duke thënë se vetëm Turqia i vjen hakut Greqisë. Më në fund aziatiku i shqiptarizuar e nxori shpirtin e tij osman. Arben Llalla 1m60 cm, pak i zi, i plotëson të gjitha karakteristikat si muhaxhir e jo aspak shqiptar Të lumtë o Arben, e nxore kokën.

Το κόμμα των τσάμηδων ως παρακλάδι του κόμματος του Ερντογάν στην Αλβανία- Partia e Erdoganit ka filialin e saj në Shqipëri që quhet PDIU por dhe përfaqësuesit si A Llalla

Μαζί με τον Α Λάλα και η φάτσα αυτή που στηρίζει τον Ν Μαρκο. Τα συμπεράσματα δικά σας! - Bashkë me A Llallën dhe ky surrat që mbështet N Markon. Të tjerat i kuptoni vetë.

 Me info nga faqja e respektuar ortodoksshqiptar

Ο διανοούμενος ιεράρχης

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΘΗΝΑΚΗΣ

«Εχει διάλεξη του Αγίου Αλβανίας, να πάμε οπωσδήποτε», με είχε προτρέψει πρωτοετής συνάδελφος της Θεολογικής Σχολής Αθηνών γύρω στις αρχές του 2001. Για όσους έχουμε περάσει από τα αμφιθέατρα και τις αίθουσες της σχολής, τα βιβλία θρησκειολογίας του Αρχιεπισκόπου Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας κ.κ. Αναστασίου, αλλά και η διανοούμενη μορφή του ιεράρχη ήταν κάτι σαν... ευαγγέλιο («συνέπεια» της θεολογίας, εξάλλου). Με λόγο απλό και μετρημένο, με τη φωνή που κινείται μεταξύ δημόσιας διάλεξης και προσωπικής κουβέντας, ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας είναι ένα από τα φωτεινότερα και πιο σεβάσμια πρόσωπα της απανταχού Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Την ερχόμενη Παρασκευή 3 Νοεμβρίου, στο ξενοδοχείο Divani Caravel, στις 19.00, ο κ.κ. Αναστάσιος θα βρίσκεται στην Αθήνα, προσκεκλημένος των εκδόσεων Εν Πλω, με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του βιβλίου από τον εν λόγω οίκο με τίτλο «Εγρήγορση», το οποίο και θα παρουσιάσουν οι Ιωάννης Παλαιοκρασσάς, Γεώργιος Παπαγεωργίου, Θανάσης Παπαθανασίου και Γεώργιος Φίλιας. Ταυτόχρονα, θα παρουσιαστεί ένα ακόμη βιβλίο του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου με τίτλο «Η Ανασύσταση της Ορθοδόξου Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Αλβανίας (1991-2016)», ενώ θα προβληθεί και μικρό ντοκιμαντέρ με στιγμές από την ιεραποστολική πορεία του ιεράρχη.

Σκέπτομαι, με αυτή την αφορμή, τους ορθόδοξους ιερωμένους που έχουν κάνει άνοιγμα στις σύγχρονες απαιτήσεις του ποιμνίου τους before it was cool. Η πρώτη περίπτωση που μου έρχεται στον νου, μετά βεβαίως τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο, είναι εκείνη του πατρός Φιλόθεου Φάρου. Τα βιβλία του, μέσα στην απλότητα της γλώσσας και τη σαφήνεια των ανθρωπιστικών επιστημών που έχει σπουδάσει, ακουμπούν επί τον τύπον των ήλων, δίχως «κοκκινίσματα» και από άμβωνος τιμωρητικές ομιλίες και καταδίκες όσων δεν ακολουθούν την «ορθόδοξη ηθική», η πηγή της οποίας ασφαλώς αποδίδεται στον λόγο του Θεού. Ενδεικτικά, αν θέλει κανείς να μάθει τη σκέψη του π. Φιλόθεου Φάρου, μπορεί να ανατρέξει στα «Πένθος» και «Ερωτος φύσις».

Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος, ο πολυσχιδής ιεράρχης με την ανακουφιστική φωνή, θα δώσει άλλη μία ομιλία. Ως απόφοιτος Θεολογίας, τον μνημονεύω συχνά. Και ως αναγνώστης επίσης.

Kathimerini.gr